Surah Fatir - Malayalam Translation by Abdul Hameed Madani And Kunhi Mohammed
ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ فَاطِرِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ جَاعِلِ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةِ رُسُلًا أُوْلِيٓ أَجۡنِحَةٖ مَّثۡنَىٰ وَثُلَٰثَ وَرُبَٰعَۚ يَزِيدُ فِي ٱلۡخَلۡقِ مَا يَشَآءُۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ
ākāśaṅṅaḷuṁ bhūmiyuṁ sr̥ṣṭiccuṇṭākkiyavanuṁ raṇṭuṁ mūnnuṁ nāluṁ ciṟakukaḷuḷḷa malakkukaḷe dūtanmārāyi niyēāgiccavanumāya allāhuvin stuti. sr̥ṣṭiyil tān uddēśikkunnat avan adhikamākkunnu. tīrccayāyuṁ allāhu ēt kāryattinuṁ kaḻivuḷḷavanākunnu
Surah Fatir, Verse 1
مَّا يَفۡتَحِ ٱللَّهُ لِلنَّاسِ مِن رَّحۡمَةٖ فَلَا مُمۡسِكَ لَهَاۖ وَمَا يُمۡسِكۡ فَلَا مُرۡسِلَ لَهُۥ مِنۢ بَعۡدِهِۦۚ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
allāhu manuṣyarkk valla kāruṇyavuṁ tuṟannukeāṭukkunna pakṣaṁ at piṭicc vekkānārumilla. avan vallatuṁ piṭicc vekkunna pakṣaṁ atin śēṣaṁ at viṭṭukeāṭukkānuṁ ārumilla. avanatre pratāpiyuṁ yuktimānuṁ
Surah Fatir, Verse 2
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ ٱذۡكُرُواْ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡۚ هَلۡ مِنۡ خَٰلِقٍ غَيۡرُ ٱللَّهِ يَرۡزُقُكُم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِۚ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ فَأَنَّىٰ تُؤۡفَكُونَ
manuṣyarē, allāhu niṅṅaḷkk ceyta anugrahaṁ niṅṅaḷ ōrmikkuka. ākāśatt ninnuṁ bhūmiyil ninnuṁ niṅṅaḷkk upajīvanaṁ nalkān allāhuvallātta valla sraṣṭāvumuṇṭēā? avanallāte yāteāru daivavumilla. appēāḷ niṅṅaḷ eṅṅaneyāṇ teṟṟikkappeṭunnat
Surah Fatir, Verse 3
وَإِن يُكَذِّبُوكَ فَقَدۡ كُذِّبَتۡ رُسُلٞ مِّن قَبۡلِكَۚ وَإِلَى ٱللَّهِ تُرۡجَعُ ٱلۡأُمُورُ
avar ninne niṣēdhiccu taḷḷukayāṇeṅkil ninakk mumpuṁ dūtanmār niṣēdhiccu taḷḷappeṭṭiṭṭuṇṭ. allāhuviṅkalēkkāṇ kāryaṅṅaḷ maṭakkappeṭunnat
Surah Fatir, Verse 4
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ إِنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقّٞۖ فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَا وَلَا يَغُرَّنَّكُم بِٱللَّهِ ٱلۡغَرُورُ
manuṣyarē, tīrccayāyuṁ allāhuvinṟe vāgdānaṁ satyamākunnu. aihikajīvitaṁ niṅṅaḷe vañcicc kaḷayātirikkaṭṭe. paramavañcakanāya piśācuṁ allāhuvinṟe kāryattil niṅṅaḷe vañcikkātirikkaṭṭe
Surah Fatir, Verse 5
إِنَّ ٱلشَّيۡطَٰنَ لَكُمۡ عَدُوّٞ فَٱتَّخِذُوهُ عَدُوًّاۚ إِنَّمَا يَدۡعُواْ حِزۡبَهُۥ لِيَكُونُواْ مِنۡ أَصۡحَٰبِ ٱلسَّعِيرِ
tīrccayāyuṁ piśāc niṅṅaḷuṭe śatruvākunnu. atināl avane niṅṅaḷ śatruvāyittanne gaṇikkuka. avan tanṟe pakṣakkāre kṣaṇikkunnat avar narakāvakāśikaḷuṭe kūṭṭattilāyirukkuvān vēṇṭi mātramāṇ
Surah Fatir, Verse 6
ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَهُمۡ عَذَابٞ شَدِيدٞۖ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ لَهُم مَّغۡفِرَةٞ وَأَجۡرٞ كَبِيرٌ
aviśvasiccavarārēā avarkku kaṭhinaśikṣayuṇṭ. viśvasikkukayuṁ salkarm'maṅṅaḷ pravarttikkukayuṁ ceytavarārēā avarkk pāpamēācanavuṁ valiya pratiphalavumuṇṭ
Surah Fatir, Verse 7
أَفَمَن زُيِّنَ لَهُۥ سُوٓءُ عَمَلِهِۦ فَرَءَاهُ حَسَنٗاۖ فَإِنَّ ٱللَّهَ يُضِلُّ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۖ فَلَا تَذۡهَبۡ نَفۡسُكَ عَلَيۡهِمۡ حَسَرَٰتٍۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمُۢ بِمَا يَصۡنَعُونَ
ennāl tanṟe duṣpravr̥ttikaḷ alaṅkr̥tamāyi tēānnikkappeṭukayuṁ, aṅṅane at nallatāyi kāṇukayuṁ ceytavanṟe kāryamēā? allāhu tān uddēśikkunnavare vaḻipiḻappikkukayuṁ tān uddēśikkunnavare nērvaḻiyilākkukayuṁ ceyyunnatāṇ. atināl avareppaṟṟiyuḷḷa keāṭuṅkhēdaṁ nimittaṁ ninṟe prāṇan pēākātirikkaṭṭe. tīrccayāyuṁ allāhu avar pravarttikkunnatineppaṟṟi aṟivuḷḷavanākunnu
Surah Fatir, Verse 8
وَٱللَّهُ ٱلَّذِيٓ أَرۡسَلَ ٱلرِّيَٰحَ فَتُثِيرُ سَحَابٗا فَسُقۡنَٰهُ إِلَىٰ بَلَدٖ مَّيِّتٖ فَأَحۡيَيۡنَا بِهِ ٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ مَوۡتِهَاۚ كَذَٰلِكَ ٱلنُّشُورُ
allāhuvāṇ kāṟṟukaḷe ayaccavan. aṅṅane ava mēghatte iḷakkiviṭunnu. enniṭṭ ā mēghatte nirjīvamāya nāṭṭilēkk nāṁ teḷiccukeāṇṭ pēākukayuṁ, atumukhēna bhūmiye atinṟe nirjīvāvasthaykk śēṣaṁ nāṁ sajīvamākkukayuṁ ceyyunnu. atupēāle tanneyākunnu uyirtteḻunnēlp
Surah Fatir, Verse 9
مَن كَانَ يُرِيدُ ٱلۡعِزَّةَ فَلِلَّهِ ٱلۡعِزَّةُ جَمِيعًاۚ إِلَيۡهِ يَصۡعَدُ ٱلۡكَلِمُ ٱلطَّيِّبُ وَٱلۡعَمَلُ ٱلصَّـٰلِحُ يَرۡفَعُهُۥۚ وَٱلَّذِينَ يَمۡكُرُونَ ٱلسَّيِّـَٔاتِ لَهُمۡ عَذَابٞ شَدِيدٞۖ وَمَكۡرُ أُوْلَـٰٓئِكَ هُوَ يَبُورُ
āreṅkiluṁ pratāpaṁ āgrahikkunnuveṅkil pratāpamellāṁ allāhuvinṟe adhīnattilākunnu. avaṅkalēkkāṇ uttama vacanaṅṅaḷ kayaṟipēākunnat. nalla pravarttanatte avan uyarttukayuṁ ceyyunnu. duṣicca tantraṅṅaḷ prayēāgikkunnatārēā avarkk kaṭhinaśikṣayuṇṭ. attarakkāruṭe tantraṁ nāśamaṭayuka tanne ceyyuṁ
Surah Fatir, Verse 10
وَٱللَّهُ خَلَقَكُم مِّن تُرَابٖ ثُمَّ مِن نُّطۡفَةٖ ثُمَّ جَعَلَكُمۡ أَزۡوَٰجٗاۚ وَمَا تَحۡمِلُ مِنۡ أُنثَىٰ وَلَا تَضَعُ إِلَّا بِعِلۡمِهِۦۚ وَمَا يُعَمَّرُ مِن مُّعَمَّرٖ وَلَا يُنقَصُ مِنۡ عُمُرِهِۦٓ إِلَّا فِي كِتَٰبٍۚ إِنَّ ذَٰلِكَ عَلَى ٱللَّهِ يَسِيرٞ
allāhu niṅṅaḷe maṇṇil ninnuṁ pinnīṭ bījakaṇattil ninnuṁ sr̥ṣṭiccu. pinne avan niṅṅaḷe iṇakaḷākki. avanṟe aṟivanusariccallāte oru strīyuṁ garbhaṁ dharikkunnilla, prasavikkunnumilla. oru dīrghāyus's nalkappeṭṭa āḷkkuṁ āyus's nīṭṭikeāṭukkappeṭunnatēā ayāḷuṭe āyus'sil kuṟav varuttappeṭunnatēā oru rēkhayil uḷḷat anusariccallāte naṭakkunnilla. tīrccayāyuṁ at allāhuvin eḷuppamuḷḷatākunnu
Surah Fatir, Verse 11
وَمَا يَسۡتَوِي ٱلۡبَحۡرَانِ هَٰذَا عَذۡبٞ فُرَاتٞ سَآئِغٞ شَرَابُهُۥ وَهَٰذَا مِلۡحٌ أُجَاجٞۖ وَمِن كُلّٖ تَأۡكُلُونَ لَحۡمٗا طَرِيّٗا وَتَسۡتَخۡرِجُونَ حِلۡيَةٗ تَلۡبَسُونَهَاۖ وَتَرَى ٱلۡفُلۡكَ فِيهِ مَوَاخِرَ لِتَبۡتَغُواْ مِن فَضۡلِهِۦ وَلَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ
raṇṭu jalāśayaṅṅaḷ samamāvukayilla. onn kuṭikkān sukhamuḷḷa hr̥dyamāya śud'dhajalaṁ, maṟṟeānn kaypuṟṟa uppu veḷḷavuṁ. raṇṭil ninnuṁ niṅṅaḷ puttanmānsaṁ eṭutt tinnunnu. niṅṅaḷkk dharikkuvānuḷḷa ābharaṇaṁ (atil ninn) puṟatteṭukkukayuṁ ceyyunnu. atilūṭe kappalukaḷ kīṟikkaṭannu pēākunnatuṁ ninakk kāṇāṁ. allāhuvinṟe anugrahattil ninnuṁ niṅṅaḷ tēṭippiṭikkuvān vēṇṭiyuṁ niṅṅaḷ nandikāṇikkuvān vēṇṭiyumatre at
Surah Fatir, Verse 12
يُولِجُ ٱلَّيۡلَ فِي ٱلنَّهَارِ وَيُولِجُ ٱلنَّهَارَ فِي ٱلَّيۡلِ وَسَخَّرَ ٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَۖ كُلّٞ يَجۡرِي لِأَجَلٖ مُّسَمّٗىۚ ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبُّكُمۡ لَهُ ٱلۡمُلۡكُۚ وَٱلَّذِينَ تَدۡعُونَ مِن دُونِهِۦ مَا يَمۡلِكُونَ مِن قِطۡمِيرٍ
rāvine avan pakalil pravēśippikkunnu. pakaline rāviluṁ pravēśippikkunnu. sūryaneyuṁ candraneyuṁ avan (tanṟe niyamattin) vidhēyamākkukayuṁ ceytirikkunnu. avayēārēānnuṁ niścitamāya oru paridhi vare sañcarikkunnu. aṅṅaneyuḷḷavanākunnu niṅṅaḷuṭe rakṣitāvāya allāhu. avannākunnu ādhipatyaṁ. avanu puṟame ārēāṭ niṅṅaḷ prārt'thikkunnuvēā avar oru īntappaḻakkuruvinṟe pāṭapēāluṁ uṭamappeṭuttunnilla
Surah Fatir, Verse 13
إِن تَدۡعُوهُمۡ لَا يَسۡمَعُواْ دُعَآءَكُمۡ وَلَوۡ سَمِعُواْ مَا ٱسۡتَجَابُواْ لَكُمۡۖ وَيَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ يَكۡفُرُونَ بِشِرۡكِكُمۡۚ وَلَا يُنَبِّئُكَ مِثۡلُ خَبِيرٖ
niṅṅaḷ avarēāṭ prārt'thikkunna pakṣaṁ avar niṅṅaḷuṭe prārt'thana kēḷkkukayilla. avar kēṭṭāluṁ niṅṅaḷkkavar uttaraṁ nalkunnatalla. uyirtteḻunnēlpinṟe nāḷilākaṭṭe niṅṅaḷ avare paṅkāḷikaḷākkiyatine avar niṣēdhikkunnatumāṇ. sūkṣmajñānamuḷḷavane (allāhuve) ppēāle ninakk vivaraṁ tarān ārumilla
Surah Fatir, Verse 14
۞يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ أَنتُمُ ٱلۡفُقَرَآءُ إِلَى ٱللَّهِۖ وَٱللَّهُ هُوَ ٱلۡغَنِيُّ ٱلۡحَمِيدُ
manuṣyarē, niṅṅaḷ allāhuvinṟe āśritanmārākunnu. allāhuvākaṭṭe svayaṁ paryāptanuṁ stutyarhanumākunnu
Surah Fatir, Verse 15
إِن يَشَأۡ يُذۡهِبۡكُمۡ وَيَأۡتِ بِخَلۡقٖ جَدِيدٖ
avan uddēśikkunna pakṣaṁ niṅṅaḷe avan nīkkaṁ ceyyukayuṁ, putiyeāru sr̥ṣṭiye avan keāṇṭuvarukayuṁ ceyyunnatāṇ
Surah Fatir, Verse 16
وَمَا ذَٰلِكَ عَلَى ٱللَّهِ بِعَزِيزٖ
at allāhuvin prayāsamuḷḷa kāryamalla
Surah Fatir, Verse 17
وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰۚ وَإِن تَدۡعُ مُثۡقَلَةٌ إِلَىٰ حِمۡلِهَا لَا يُحۡمَلۡ مِنۡهُ شَيۡءٞ وَلَوۡ كَانَ ذَا قُرۡبَىٰٓۗ إِنَّمَا تُنذِرُ ٱلَّذِينَ يَخۡشَوۡنَ رَبَّهُم بِٱلۡغَيۡبِ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَۚ وَمَن تَزَكَّىٰ فَإِنَّمَا يَتَزَكَّىٰ لِنَفۡسِهِۦۚ وَإِلَى ٱللَّهِ ٱلۡمَصِيرُ
pāpabhāraṁ vahikkunna yāteārāḷuṁ maṟṟeārāḷuṭe pāpabhāraṁ ēṟṟeṭukkukayilla. bhāraṁ keāṇṭ ñeruṅṅunna orāḷ tanṟe cumaṭ tāṅṅuvān (āreyeṅkiluṁ) viḷikkunna pakṣaṁ atil ninn oṭṭuṁ tanne ēṟṟeṭukkappeṭukayumilla. (viḷikkunnat) aṭutta bandhuvineyāṇeṅkil pēāluṁ. taṅṅaḷuṭe rakṣitāvine adr̥śyamāya vidhattil tanne bhayappeṭukayuṁ namaskāraṁ muṟapēāle nirvahikkukayuṁ ceyyunnavarkk mātramē ninṟe tākkīt phalappeṭukayuḷḷū. vallavanuṁ viśud'dhi pālikkunna pakṣaṁ tanṟe svantaṁ nanmakkāyi tanneyāṇ avan viśud'dhi pālikkunnata. allāhuviṅkalēkkāṇ maṭakkaṁ
Surah Fatir, Verse 18
وَمَا يَسۡتَوِي ٱلۡأَعۡمَىٰ وَٱلۡبَصِيرُ
andhanuṁ kāḻcayuḷḷavanuṁ samamāvukayilla
Surah Fatir, Verse 19
وَلَا ٱلظُّلُمَٰتُ وَلَا ٱلنُّورُ
iruḷukaḷuṁ veḷiccavuṁ (samamāvukayilla)
Surah Fatir, Verse 20
وَلَا ٱلظِّلُّ وَلَا ٱلۡحَرُورُ
taṇaluṁ cūṭuḷḷa veyiluṁ (samamāvukayilla)
Surah Fatir, Verse 21
وَمَا يَسۡتَوِي ٱلۡأَحۡيَآءُ وَلَا ٱلۡأَمۡوَٰتُۚ إِنَّ ٱللَّهَ يُسۡمِعُ مَن يَشَآءُۖ وَمَآ أَنتَ بِمُسۡمِعٖ مَّن فِي ٱلۡقُبُورِ
jīviccirikkunnavaruṁ mariccavaruṁ samamākukayilla. tīrccayāyuṁ allāhu avan uddēśikkunnavare kēḷpikkunnu. ninakk khabṟukaḷiluḷḷavare kēḷpikkānāvilla
Surah Fatir, Verse 22
إِنۡ أَنتَ إِلَّا نَذِيرٌ
nī oru tākkītukāran mātramākunnu
Surah Fatir, Verse 23
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَٰكَ بِٱلۡحَقِّ بَشِيرٗا وَنَذِيرٗاۚ وَإِن مِّنۡ أُمَّةٍ إِلَّا خَلَا فِيهَا نَذِيرٞ
tīrccayāyuṁ ninne nāṁ ayaccirikkunnat satyavuṁ keāṇṭāṇ. oru santēāṣavārtta aṟiyikkunnavanuṁ tākkītukāranumāyiṭṭ. oru tākkītukāran kaḻiññupēākātta oru samudāyavumilla
Surah Fatir, Verse 24
وَإِن يُكَذِّبُوكَ فَقَدۡ كَذَّبَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ جَآءَتۡهُمۡ رُسُلُهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ وَبِٱلزُّبُرِ وَبِٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُنِيرِ
avar ninne niṣēdhiccu taḷḷunnuveṅkil avarkk mumpuḷḷavaruṁ niṣēdhiccu taḷḷiyiṭṭuṇṭ. avarilēkkuḷḷa dūtanmār pratyakṣalakṣyaṅṅaḷuṁ n'yāyapramāṇaṅṅaḷuṁ veḷiccaṁ nalkunna granthavuṁ keāṇṭ avaruṭe aṭutt cellukayuṇṭāyi
Surah Fatir, Verse 25
ثُمَّ أَخَذۡتُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْۖ فَكَيۡفَ كَانَ نَكِيرِ
pinnīṭ niṣēdhiccavare ñān piṭikūṭi. appēāḷ enṟe rēāṣaṁ eṅṅaneyuḷḷatāyirunnu
Surah Fatir, Verse 26
أَلَمۡ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ أَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَخۡرَجۡنَا بِهِۦ ثَمَرَٰتٖ مُّخۡتَلِفًا أَلۡوَٰنُهَاۚ وَمِنَ ٱلۡجِبَالِ جُدَدُۢ بِيضٞ وَحُمۡرٞ مُّخۡتَلِفٌ أَلۡوَٰنُهَا وَغَرَابِيبُ سُودٞ
nī kaṇṭillē; allāhu ākāśatt ninnuṁ veḷḷaṁ ceāriññu. enniṭṭ at mukhēna vyatyasta varṇaṅṅaḷuḷḷa paḻaṅṅaḷ nāṁ ulpādippiccu. parvvataṅṅaḷilumuṇṭ veḷuttatuṁ cuvannatumāya niṟabhēdaṅṅaḷuḷḷa pātakaḷ. kaṟuttiruṇṭavayumuṇṭ
Surah Fatir, Verse 27
وَمِنَ ٱلنَّاسِ وَٱلدَّوَآبِّ وَٱلۡأَنۡعَٰمِ مُخۡتَلِفٌ أَلۡوَٰنُهُۥ كَذَٰلِكَۗ إِنَّمَا يَخۡشَى ٱللَّهَ مِنۡ عِبَادِهِ ٱلۡعُلَمَـٰٓؤُاْۗ إِنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ غَفُورٌ
manuṣyariluṁ mr̥gaṅṅaḷiluṁ kannukālikaḷiluṁ atupēāle vibhinna varṇaṅṅaḷuḷḷavayuṇṭ. allāhuve bhayappeṭunnat avanṟe dāsanmāril ninn aṟivuḷḷavar mātramākunnu. tīrccayāyuṁ allāhu pratāpiyuṁ ēṟe peāṟukkunnavanumākunnu
Surah Fatir, Verse 28
إِنَّ ٱلَّذِينَ يَتۡلُونَ كِتَٰبَ ٱللَّهِ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَأَنفَقُواْ مِمَّا رَزَقۡنَٰهُمۡ سِرّٗا وَعَلَانِيَةٗ يَرۡجُونَ تِجَٰرَةٗ لَّن تَبُورَ
tīrccayāyuṁ allāhuvinṟe granthaṁ pārāyaṇaṁ ceyyukayuṁ, namaskāraṁ muṟapēāle nirvahikkukayuṁ, nāṁ keāṭuttiṭṭuḷḷatil ninn rahasyamāyuṁ parasyamāyuṁ celavaḻikkukayuṁ ceyyunnavarārēā avar āśikkunnat orikkaluṁ naṣṭaṁ sambhavikkātta oru kaccavaṭamākunnu
Surah Fatir, Verse 29
لِيُوَفِّيَهُمۡ أُجُورَهُمۡ وَيَزِيدَهُم مِّن فَضۡلِهِۦٓۚ إِنَّهُۥ غَفُورٞ شَكُورٞ
avarkk avaruṭe pratiphalaṅṅaḷ avan pūrttiyākki keāṭukkuvānuṁ avanṟe anugrahattil ninn avan avarkk kūṭutalāyi nalkuvānuṁ vēṇṭi. tīrccayāyuṁ avan ēṟe peāṟukkunnavanuṁ nandiyuḷḷavanumākunnu
Surah Fatir, Verse 30
وَٱلَّذِيٓ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ مِنَ ٱلۡكِتَٰبِ هُوَ ٱلۡحَقُّ مُصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيۡهِۗ إِنَّ ٱللَّهَ بِعِبَادِهِۦ لَخَبِيرُۢ بَصِيرٞ
ninakk nāṁ bēādhanaṁ nalkiya granthaṁ tanneyākunnu satyaṁ. atinṟe mumpuḷḷatine (vēdaṅṅaḷe) satyappeṭuttunnatāyiṭṭ. tīrccayāyuṁ allāhu tanṟe dāsanmāreppaṟṟi sūkṣmamāyi aṟiyunnavanuṁ kāṇunnavanumākunnu
Surah Fatir, Verse 31
ثُمَّ أَوۡرَثۡنَا ٱلۡكِتَٰبَ ٱلَّذِينَ ٱصۡطَفَيۡنَا مِنۡ عِبَادِنَاۖ فَمِنۡهُمۡ ظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ وَمِنۡهُم مُّقۡتَصِدٞ وَمِنۡهُمۡ سَابِقُۢ بِٱلۡخَيۡرَٰتِ بِإِذۡنِ ٱللَّهِۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَضۡلُ ٱلۡكَبِيرُ
pinnīṭ nam'muṭe dāsanmāril ninn nāṁ teraññeṭuttavarkk nāṁ vēdagranthaṁ avakāśappeṭuttikeāṭuttu. avaruṭe kūṭṭattil svantattēāṭ an'yāyaṁ ceytavaruṇṭ. mad'dhyanilapāṭukāruṁ avariluṇṭ. allāhuvinṟe anumatiyēāṭe nanmakaḷil muṅkaṭannavaruṁ avariluṇṭ. atu tanneyāṇ mahattāya anugrahaṁ
Surah Fatir, Verse 32
جَنَّـٰتُ عَدۡنٖ يَدۡخُلُونَهَا يُحَلَّوۡنَ فِيهَا مِنۡ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٖ وَلُؤۡلُؤٗاۖ وَلِبَاسُهُمۡ فِيهَا حَرِيرٞ
sthiravāsattinuḷḷa svargattēāppukaḷil avar pravēśikkunnatāṇ. svarṇaṁ keāṇṭuḷḷa cila vaḷakaḷuṁ muttuṁ avarkk aviṭe aṇiyikkappeṭuṁ. aviṭe avaruṭe vastraṁ paṭṭāyirikkuṁ
Surah Fatir, Verse 33
وَقَالُواْ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِيٓ أَذۡهَبَ عَنَّا ٱلۡحَزَنَۖ إِنَّ رَبَّنَا لَغَفُورٞ شَكُورٌ
avar paṟayuṁ: ñaṅṅaḷil ninnuṁ duḥkhaṁ nīkkaṁ ceyta allāhuvin stuti. tīrccayāyuṁ ñaṅṅaḷuṭe rakṣitāv ēṟe peāṟukkunnavanuṁ nandiyuḷḷavanumatre
Surah Fatir, Verse 34
ٱلَّذِيٓ أَحَلَّنَا دَارَ ٱلۡمُقَامَةِ مِن فَضۡلِهِۦ لَا يَمَسُّنَا فِيهَا نَصَبٞ وَلَا يَمَسُّنَا فِيهَا لُغُوبٞ
tanṟe anugrahattāl sthiravāsattinuḷḷa ī bhavanattil ñaṅṅaḷe kuṭiyiruttiyavanākunnu avan. yāteāru bud'dhimuṭṭuṁ iviṭe ñaṅṅaḷe bādhikkukayilla. yāteāru kṣīṇavuṁ iviṭe ñaṅṅaḷe sparśikkukayilla
Surah Fatir, Verse 35
وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَهُمۡ نَارُ جَهَنَّمَ لَا يُقۡضَىٰ عَلَيۡهِمۡ فَيَمُوتُواْ وَلَا يُخَفَّفُ عَنۡهُم مِّنۡ عَذَابِهَاۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي كُلَّ كَفُورٖ
aviśvasiccavarārēā avarkkāṇ narakāgni. avaruṭe mēl (maraṇaṁ) vidhikkappeṭunnatalla. eṅkil avarkk marikkāmāyirunnu. atile śikṣayil ninn oṭṭuṁ avarkk iḷavuceyyappeṭukayumilla. aprakāraṁ ellā nandikeṭṭavarkkuṁ nāṁ pratiphalaṁ nalkunnu
Surah Fatir, Verse 36
وَهُمۡ يَصۡطَرِخُونَ فِيهَا رَبَّنَآ أَخۡرِجۡنَا نَعۡمَلۡ صَٰلِحًا غَيۡرَ ٱلَّذِي كُنَّا نَعۡمَلُۚ أَوَلَمۡ نُعَمِّرۡكُم مَّا يَتَذَكَّرُ فِيهِ مَن تَذَكَّرَ وَجَآءَكُمُ ٱلنَّذِيرُۖ فَذُوقُواْ فَمَا لِلظَّـٰلِمِينَ مِن نَّصِيرٍ
avar aviṭe vecc muṟaviḷikūṭṭuṁ: ñaṅṅaḷuṭe rakṣitāvē, ñaṅṅaḷe nī puṟattayakkaṇamē. (mump) ceytirunnatil ninn vyatyastamāyi ñaṅṅaḷ salkarm'maṁ ceytukeāḷḷāṁ. (appēāḷ nāṁ paṟayuṁ:) ālēācikkunnavan ālēācikkān mātraṁ niṅṅaḷkk nāṁ āyus's tannillē? tākkītukāran niṅṅaḷuṭe aṭutt varikayuṁ ceytu. atināl niṅṅaḷ anubhaviccu keāḷḷuka. akramikaḷkk yāteāru sahāyiyumilla
Surah Fatir, Verse 37
إِنَّ ٱللَّهَ عَٰلِمُ غَيۡبِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ إِنَّهُۥ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ
tīrccayāyuṁ allāhu ākāśaṅṅaḷileyuṁ bhūmiyileyuṁ adr̥śyakāryaṅṅaḷ aṟiyunnavanākunnu. tīrccayāyuṁ avan hr̥dayaṅṅaḷiluḷḷat aṟiyunnavanākunnu
Surah Fatir, Verse 38
هُوَ ٱلَّذِي جَعَلَكُمۡ خَلَـٰٓئِفَ فِي ٱلۡأَرۡضِۚ فَمَن كَفَرَ فَعَلَيۡهِ كُفۡرُهُۥۖ وَلَا يَزِيدُ ٱلۡكَٰفِرِينَ كُفۡرُهُمۡ عِندَ رَبِّهِمۡ إِلَّا مَقۡتٗاۖ وَلَا يَزِيدُ ٱلۡكَٰفِرِينَ كُفۡرُهُمۡ إِلَّا خَسَارٗا
avanāṇ niṅṅaḷe bhūmiyil pratinidhikaḷākkiyavan. ākayāl vallavanuṁ aviśvasikkunna pakṣaṁ avanṟe aviśvāsattinṟe dēāṣaṁ avann tanne. aviśvāsikaḷkk avaruṭe aviśvāsaṁ avaruṭe rakṣitāviṅkal kēāpamallāteānnuṁ vard'dhippikkukayilla. aviśvāsikaḷkk avaruṭe aviśvāsaṁ naṣṭamallāteānnuṁ vard'dhippikkukayilla
Surah Fatir, Verse 39
قُلۡ أَرَءَيۡتُمۡ شُرَكَآءَكُمُ ٱلَّذِينَ تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ أَرُونِي مَاذَا خَلَقُواْ مِنَ ٱلۡأَرۡضِ أَمۡ لَهُمۡ شِرۡكٞ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ أَمۡ ءَاتَيۡنَٰهُمۡ كِتَٰبٗا فَهُمۡ عَلَىٰ بَيِّنَتٖ مِّنۡهُۚ بَلۡ إِن يَعِدُ ٱلظَّـٰلِمُونَ بَعۡضُهُم بَعۡضًا إِلَّا غُرُورًا
nī paṟayuka: allāhuvin puṟame niṅṅaḷ viḷiccu prārt'thikkunna niṅṅaḷuṭe paṅkāḷikaḷe paṟṟi niṅṅaḷ cinticcu nēākkiyiṭṭuṇṭēā? bhūmiyil enteānnāṇavar sr̥ṣṭicciṭṭuḷḷatenn niṅṅaḷ enikk kāṇiccutarika. atalla, ākāśaṅṅaḷil avarkk valla paṅkumuṇṭēā? atalla, nāṁ avarkk valla granthavuṁ nalkiyiṭṭ atil ninnuḷḷa teḷivanusariccāṇēā avar nilakeāḷḷunnat? alla akramakārikaḷ an'yēān'yaṁ vāgdānaṁ ceyyunnat vañcana mātramākunnu
Surah Fatir, Verse 40
۞إِنَّ ٱللَّهَ يُمۡسِكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ أَن تَزُولَاۚ وَلَئِن زَالَتَآ إِنۡ أَمۡسَكَهُمَا مِنۡ أَحَدٖ مِّنۢ بَعۡدِهِۦٓۚ إِنَّهُۥ كَانَ حَلِيمًا غَفُورٗا
tīrccayāyuṁ allāhu ākāśaṅṅaḷeyuṁ bhūmiyeyuṁ (yathārt'tha sthānaṅṅaḷil ninn) nīṅṅāte piṭiccu nirttunnu. ava nīṅṅippēākukayāṇeṅkil avanu puṟame yāteārāḷkkuṁ avaye piṭiccu nirttānāvilla. tīrccayāyuṁ avan sahanaśīlanuṁ ēṟe peāṟukkunnavanumākunnu
Surah Fatir, Verse 41
وَأَقۡسَمُواْ بِٱللَّهِ جَهۡدَ أَيۡمَٰنِهِمۡ لَئِن جَآءَهُمۡ نَذِيرٞ لَّيَكُونُنَّ أَهۡدَىٰ مِنۡ إِحۡدَى ٱلۡأُمَمِۖ فَلَمَّا جَآءَهُمۡ نَذِيرٞ مَّا زَادَهُمۡ إِلَّا نُفُورًا
taṅṅaḷuṭe aṭutt oru tākkītukāran varunna pakṣaṁ taṅṅaḷ ēteāru samudāyattekkāḷuṁ sanmārgaṁ svīkarikkunnavarākāmenn avarekkeāṇṭ satyaṁ ceyyān kaḻiyunnatinṟe paramāvadhi avar allāhuvinṟe pēril satyaṁ ceyt paṟaññu. ennāl oru tākkītukāran avaruṭe aṭutt vannappēāḷ at avarkk akalcca mātramē vard'dhippiccuḷḷū
Surah Fatir, Verse 42
ٱسۡتِكۡبَارٗا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَكۡرَ ٱلسَّيِّيِٕۚ وَلَا يَحِيقُ ٱلۡمَكۡرُ ٱلسَّيِّئُ إِلَّا بِأَهۡلِهِۦۚ فَهَلۡ يَنظُرُونَ إِلَّا سُنَّتَ ٱلۡأَوَّلِينَۚ فَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ ٱللَّهِ تَبۡدِيلٗاۖ وَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ ٱللَّهِ تَحۡوِيلًا
bhūmiyil avar ahaṅkariccu naṭakkukayuṁ, duṣicca tantraṁ kaikkeāḷḷukayuṁ ceyyunnatinālāṇ at. duṣicca tantraṁ (atinṟe phalaṁ) at prayēāgiccavaril tanneyāṇ vannubhavikkuka. appēāḷ pūrvvikanmāruṭe kāryattil uṇṭāya naṭapaṭikramamallāte entāṇavar kāttirikkunnat? allāhuvinṟe naṭapaṭikramattin yāteāru bhēdagatiyuṁ nī kaṇṭettukayilla. allāhuvinṟe naṭapaṭikramattin yāteāru māṟṟavuṁ nī kaṇṭettukayilla
Surah Fatir, Verse 43
أَوَلَمۡ يَسِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَيَنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ وَكَانُوٓاْ أَشَدَّ مِنۡهُمۡ قُوَّةٗۚ وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُعۡجِزَهُۥ مِن شَيۡءٖ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَلَا فِي ٱلۡأَرۡضِۚ إِنَّهُۥ كَانَ عَلِيمٗا قَدِيرٗا
avar bhūmiyilūṭe sañcaricciṭṭ taṅṅaḷuṭe mungāmikaḷuṭe paryavasānaṁ eṅṅaneyāyirunnu enn nēākkiyillē? avar ivarekkāḷ mikacca śaktiyuḷḷavarāyirunnu. ākāśaṅṅaḷiluṁ bhūmiyilumuḷḷa yāteānninuṁ allāhuve tēālpikkānāvilla. tīrccayāyuṁ avan sarvvajñanuṁ sarvvaśaktanumākunnu
Surah Fatir, Verse 44
وَلَوۡ يُؤَاخِذُ ٱللَّهُ ٱلنَّاسَ بِمَا كَسَبُواْ مَا تَرَكَ عَلَىٰ ظَهۡرِهَا مِن دَآبَّةٖ وَلَٰكِن يُؤَخِّرُهُمۡ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗىۖ فَإِذَا جَآءَ أَجَلُهُمۡ فَإِنَّ ٱللَّهَ كَانَ بِعِبَادِهِۦ بَصِيرَۢا
allāhu manuṣyare avar pravartticcatinṟe pēril (uṭanetanne) piṭicc śikṣikkukayāyirunnuveṅkil bhūmukhatt oru jantuveyuṁ avan viṭṭēkkukayillāyirunnu. ennāl oru niścita avadhivare avare avan nīṭṭiyiṭunnu. aṅṅane avaruṭe avadhi vannettiyāl (avarkk rakṣappeṭānāvilla.) kāraṇaṁ, tīrccayāyuṁ allāhu tanṟe dāsanmāreppaṟṟi kaṇṭaṟiyunnavanākunnu
Surah Fatir, Verse 45