Surah Fatir - Malayalam Translation by Muhammad Karakunnu And Vanidas Elayavoor
ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ فَاطِرِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ جَاعِلِ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةِ رُسُلًا أُوْلِيٓ أَجۡنِحَةٖ مَّثۡنَىٰ وَثُلَٰثَ وَرُبَٰعَۚ يَزِيدُ فِي ٱلۡخَلۡقِ مَا يَشَآءُۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ
sarva stutiyuṁ allāhuvin. ākāśabhūmikaḷe sr̥ṣṭiccavanāṇavan. raṇṭuṁ mūnnuṁ nāluṁ ciṟakukaḷuḷḷa malakkukaḷe dūtanmārāyi niyēāgiccavanuṁ. sr̥ṣṭiyil tānicchikkunnat avan vardhippikkunnu. allāhu ellā kāryaṅṅaḷkkuṁ kaḻivuṟṟavanāṇ
Surah Fatir, Verse 1
مَّا يَفۡتَحِ ٱللَّهُ لِلنَّاسِ مِن رَّحۡمَةٖ فَلَا مُمۡسِكَ لَهَاۖ وَمَا يُمۡسِكۡ فَلَا مُرۡسِلَ لَهُۥ مِنۢ بَعۡدِهِۦۚ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
allāhu manuṣyarkk anugrahattinṟe valla kavāṭavuṁ tuṟannu keāṭukkukayāṇeṅkil at taṭayān ārkkuṁ sādhyamalla. avan enteṅkiluṁ taṭaññuvekkukayāṇeṅkil atu viṭṭukeāṭukkānuṁ ārkkumāvilla. avan pratāpiyuṁ yuktimānumāṇ
Surah Fatir, Verse 2
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ ٱذۡكُرُواْ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡۚ هَلۡ مِنۡ خَٰلِقٍ غَيۡرُ ٱللَّهِ يَرۡزُقُكُم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِۚ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ فَأَنَّىٰ تُؤۡفَكُونَ
manuṣyarē, allāhu niṅṅaḷkkēkiya anugrahaṅṅaḷ ōrkkuka. ākāśabhūmikaḷil ninn niṅṅaḷkk annaṁ nalkunna allāhuvallātta valla sraṣṭāvumuṇṭēā? avanallāte daivamilla. pinneyeṅṅaneyāṇ niṅṅaḷ vaḻiteṟṟippēākunnat
Surah Fatir, Verse 3
وَإِن يُكَذِّبُوكَ فَقَدۡ كُذِّبَتۡ رُسُلٞ مِّن قَبۡلِكَۚ وَإِلَى ٱللَّهِ تُرۡجَعُ ٱلۡأُمُورُ
avar ninne taḷḷippaṟayunnuveṅkil aṟiyuka: ninakku mumpuṁ dhārāḷaṁ daivadūtanmāre kaḷḷamākki taḷḷiyiṭṭuṇṭ. kāryaṅṅaḷeākkeyuṁ maṭakkappeṭuka allāhuviṅkalēkkāṇ
Surah Fatir, Verse 4
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ إِنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقّٞۖ فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَا وَلَا يَغُرَّنَّكُم بِٱللَّهِ ٱلۡغَرُورُ
manuṣyarē, allāhuvinṟe vāgdānaṁ satyamāṇ. atināl ihalēāka jīvitaṁ niṅṅaḷe catikkātirikkaṭṭe. perunvañcakanāya cekuttānuṁ allāhuvinṟe kāryattil niṅṅaḷe catikkātirikkaṭṭe
Surah Fatir, Verse 5
إِنَّ ٱلشَّيۡطَٰنَ لَكُمۡ عَدُوّٞ فَٱتَّخِذُوهُ عَدُوًّاۚ إِنَّمَا يَدۡعُواْ حِزۡبَهُۥ لِيَكُونُواْ مِنۡ أَصۡحَٰبِ ٱلسَّعِيرِ
tīrccayāyuṁ cekuttān niṅṅaḷuṭe śatruvāṇ. atināl niṅṅaḷavane śatruvāyittanne kāṇuka. avan tanṟe saṅghatte kṣaṇikkunnat avare narakāvakāśikaḷākkittīrkkānāṇ
Surah Fatir, Verse 6
ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَهُمۡ عَذَابٞ شَدِيدٞۖ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ لَهُم مَّغۡفِرَةٞ وَأَجۡرٞ كَبِيرٌ
satyatte taḷḷippaṟaññavarkk kaṭhinamāya śikṣayuṇṭ. satyaviśvāsaṁ svīkarikkukayuṁ salkkarmaṅṅaḷ pravarttikkukayuṁ ceytavarēā avarkk pāpamēācanavuṁ mahattāya pratiphalavumuṇṭ
Surah Fatir, Verse 7
أَفَمَن زُيِّنَ لَهُۥ سُوٓءُ عَمَلِهِۦ فَرَءَاهُ حَسَنٗاۖ فَإِنَّ ٱللَّهَ يُضِلُّ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۖ فَلَا تَذۡهَبۡ نَفۡسُكَ عَلَيۡهِمۡ حَسَرَٰتٍۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمُۢ بِمَا يَصۡنَعُونَ
ennāl tanṟe cīttapravr̥tti cētēāharamāyi tēānnukayuṁ aṅṅane atu nallatāyi kāṇukayuṁ ceytavanṟe sthitiyēā? sanśayamilla; allāhu avanicchikkunnavare vaḻikēṭilākkunnu. avanicchikkunnavare nērvaḻiyilumākkunnu. atināl avarekkuṟiccēārtt keāṭuṁ duḥkhattāl nī ninṟe jīvan kaḷayēṇṭatilla. avar pravarttikkunnatineppaṟṟi nannāyaṟiyunnavanāṇ allāhu
Surah Fatir, Verse 8
وَٱللَّهُ ٱلَّذِيٓ أَرۡسَلَ ٱلرِّيَٰحَ فَتُثِيرُ سَحَابٗا فَسُقۡنَٰهُ إِلَىٰ بَلَدٖ مَّيِّتٖ فَأَحۡيَيۡنَا بِهِ ٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ مَوۡتِهَاۚ كَذَٰلِكَ ٱلنُّشُورُ
kāṟṟukaḷe ayaccukeāṇṭirikkunnavan allāhuvāṇ. aṅṅane at mēghatte taḷḷinīkkunnu. pinnīṭ nāmatine mr̥tamāya nāṭṭilēkk nayikkunnu. atuvaḻi nāṁ bhūmiye atinṟe nirjīvāvasthakkuśēṣaṁ jīvanuḷḷatākkunnu. avvidhaṁ tanneyāṇ uyirtteḻunnēlpuṁ
Surah Fatir, Verse 9
مَن كَانَ يُرِيدُ ٱلۡعِزَّةَ فَلِلَّهِ ٱلۡعِزَّةُ جَمِيعًاۚ إِلَيۡهِ يَصۡعَدُ ٱلۡكَلِمُ ٱلطَّيِّبُ وَٱلۡعَمَلُ ٱلصَّـٰلِحُ يَرۡفَعُهُۥۚ وَٱلَّذِينَ يَمۡكُرُونَ ٱلسَّيِّـَٔاتِ لَهُمۡ عَذَابٞ شَدِيدٞۖ وَمَكۡرُ أُوْلَـٰٓئِكَ هُوَ يَبُورُ
āreṅkiluṁ antas's āgrahikkunnuveṅkil aṟiyuka: antas'seākkeyuṁ allāhuvinṟe adhīnatayilāṇ. nalla vākkukaḷ kayaṟippēākunnat avaṅkalēkkāṇ. salpravr̥ttikaḷe avan samunnatamākkunnu. ennāl kuṭilamāya kutantraṅṅaḷ kāṇikkunnavarkk kaṭhinaśikṣayuṇṭ. avaruṭe kutantraṁ takarukatanne ceyyuṁ
Surah Fatir, Verse 10
وَٱللَّهُ خَلَقَكُم مِّن تُرَابٖ ثُمَّ مِن نُّطۡفَةٖ ثُمَّ جَعَلَكُمۡ أَزۡوَٰجٗاۚ وَمَا تَحۡمِلُ مِنۡ أُنثَىٰ وَلَا تَضَعُ إِلَّا بِعِلۡمِهِۦۚ وَمَا يُعَمَّرُ مِن مُّعَمَّرٖ وَلَا يُنقَصُ مِنۡ عُمُرِهِۦٓ إِلَّا فِي كِتَٰبٍۚ إِنَّ ذَٰلِكَ عَلَى ٱللَّهِ يَسِيرٞ
allāhu niṅṅaḷe maṇṇilninn sr̥ṣṭiccu. pinne bījakaṇattilninnuṁ. atinuśēṣaṁ avan niṅṅaḷe iṇakaḷākki. avanṟe aṟivēāṭeyallāte oru strīyuṁ garbhaṁ cumakkunnilla. prasavikkunnumilla. oru granthattil rēkhappeṭuttivecciṭṭallāte oru vr̥d'dhanuṁ āyus's nīṭṭikkeāṭukkunnilla; āruṭeyuṁ āyus'sil kuṟavu varuttunnumilla. allāhuvin iteākkeyuṁ vaḷare eḷuppamāṇ
Surah Fatir, Verse 11
وَمَا يَسۡتَوِي ٱلۡبَحۡرَانِ هَٰذَا عَذۡبٞ فُرَاتٞ سَآئِغٞ شَرَابُهُۥ وَهَٰذَا مِلۡحٌ أُجَاجٞۖ وَمِن كُلّٖ تَأۡكُلُونَ لَحۡمٗا طَرِيّٗا وَتَسۡتَخۡرِجُونَ حِلۡيَةٗ تَلۡبَسُونَهَاۖ وَتَرَى ٱلۡفُلۡكَ فِيهِ مَوَاخِرَ لِتَبۡتَغُواْ مِن فَضۡلِهِۦ وَلَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ
raṇṭu jalāśayaṅṅaḷ; avayeārikkaluṁ orēpēāleyalla. onn śud'dhavuṁ dāhamakaṟṟunnatuṁ kuṭikkān rucikaravumāṇ. maṟṟeānn cavarppuḷḷa uppuveḷḷavuṁ. ennāl raṇṭil ninnuṁ niṅṅaḷkku tinnān putumānsaṁ labhikkunnu. niṅṅaḷkk aṇiyānuḷḷa ābharaṇaṅṅaḷuṁ niṅṅaḷavayilninn puṟatteṭukkunnu. ava piḷarnn kappalukaḷ sañcarikkunnat niṅṅaḷkku kāṇāṁ. atilūṭe niṅṅaḷ allāhuvinṟe anugrahaṁ tēṭānāṇat. niṅṅaḷ nandiyuḷḷavarākānuṁ
Surah Fatir, Verse 12
يُولِجُ ٱلَّيۡلَ فِي ٱلنَّهَارِ وَيُولِجُ ٱلنَّهَارَ فِي ٱلَّيۡلِ وَسَخَّرَ ٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَۖ كُلّٞ يَجۡرِي لِأَجَلٖ مُّسَمّٗىۚ ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبُّكُمۡ لَهُ ٱلۡمُلۡكُۚ وَٱلَّذِينَ تَدۡعُونَ مِن دُونِهِۦ مَا يَمۡلِكُونَ مِن قِطۡمِيرٍ
avan rāvine pakalil kaṭattiviṭunnu. pakaline rāvil pravēśippikkunnu. sūryacandranmār avanṟe adhīnatayilāṇ. avayellāṁ oru niścita avadhivare carikkunnu. aṅṅaneyellāmuḷḷa allāhuvāṇ niṅṅaḷuṭe nāthan. ādhipatyaṁ avanṟētu mātramāṇ. avanekkūṭāte niṅṅaḷ viḷiccuprārthikkunnavarēā, īttappaḻakkuruvinṟe pāṭapēāluṁ avaruṭe uṭamasthatayililla
Surah Fatir, Verse 13
إِن تَدۡعُوهُمۡ لَا يَسۡمَعُواْ دُعَآءَكُمۡ وَلَوۡ سَمِعُواْ مَا ٱسۡتَجَابُواْ لَكُمۡۖ وَيَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ يَكۡفُرُونَ بِشِرۡكِكُمۡۚ وَلَا يُنَبِّئُكَ مِثۡلُ خَبِيرٖ
niṅṅaḷavare viḷiccāl niṅṅaḷuṭe viḷi avar kēḷkkuka pēālumilla. athavā kēṭṭāluṁ niṅṅaḷkk uttaramēkān avarkkāvilla. uyirtteḻunnēlpunāḷil niṅṅaḷavare paṅkāḷikaḷākkiyatine avar niṣēdhikkuṁ. allāhuvallāte iṅṅane sūkṣmajñāniyeppēāle niṅṅaḷkk ittaraṁ vivarantarunna ārumilla
Surah Fatir, Verse 14
۞يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ أَنتُمُ ٱلۡفُقَرَآءُ إِلَى ٱللَّهِۖ وَٱللَّهُ هُوَ ٱلۡغَنِيُّ ٱلۡحَمِيدُ
manuṣyarē, niṅṅaḷ allāhuvinṟe āśritarāṇ. allāhuvēā svayamparyāptanuṁ stutyarhanuṁ
Surah Fatir, Verse 15
إِن يَشَأۡ يُذۡهِبۡكُمۡ وَيَأۡتِ بِخَلۡقٖ جَدِيدٖ
avanicchikkunnuveṅkil niṅṅaḷe tūttumāṟṟi pakaraṁ putiyeāru sr̥ṣṭiye avan keāṇṭuvaruṁ
Surah Fatir, Verse 16
وَمَا ذَٰلِكَ عَلَى ٱللَّهِ بِعَزِيزٖ
at allāhuvin oṭṭuṁ prayāsakaramalla
Surah Fatir, Verse 17
وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰۚ وَإِن تَدۡعُ مُثۡقَلَةٌ إِلَىٰ حِمۡلِهَا لَا يُحۡمَلۡ مِنۡهُ شَيۡءٞ وَلَوۡ كَانَ ذَا قُرۡبَىٰٓۗ إِنَّمَا تُنذِرُ ٱلَّذِينَ يَخۡشَوۡنَ رَبَّهُم بِٱلۡغَيۡبِ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَۚ وَمَن تَزَكَّىٰ فَإِنَّمَا يَتَزَكَّىٰ لِنَفۡسِهِۦۚ وَإِلَى ٱللَّهِ ٱلۡمَصِيرُ
pāpabhāraṁ pēṟunna āruṁ aparanṟe bhāraṁ vahikkukayilla. bhārattāl ñeruṅṅunnavan tanṟe cumaṭ vahikkānāreyeṅkiluṁ viḷiccāl atilninn onnuntanne āruṁ ēṟṟeṭukkukayilla. atāvaśyappeṭunnat aṭutta bandhuvāyālppēāluṁ. ninṟe munnaṟiyipp upakarikkuka taṅṅaḷuṭe nāthane nēril kāṇātetanne bhayappeṭukayuṁ namaskāraṁ niṣṭhayēāṭe nirvahikkukayuṁ ceyyunnavarkku mātramāṇ. vallavanuṁ viśud'dhi varikkunnuveṅkil at tanṟe svantaṁ nanmakkuvēṇṭi tanneyāṇ. ellāvaruṭeyuṁ maṭakkaṁ allāhuviṅkalēkkāṇ
Surah Fatir, Verse 18
وَمَا يَسۡتَوِي ٱلۡأَعۡمَىٰ وَٱلۡبَصِيرُ
kāḻcayuḷḷavanuṁ illāttavanuṁ tulyaralla
Surah Fatir, Verse 19
وَلَا ٱلظُّلُمَٰتُ وَلَا ٱلنُّورُ
iruḷuṁ veḷiccavuṁ samamalla
Surah Fatir, Verse 20
وَلَا ٱلظِّلُّ وَلَا ٱلۡحَرُورُ
taṇaluṁ veyiluṁ orupēāleyalla
Surah Fatir, Verse 21
وَمَا يَسۡتَوِي ٱلۡأَحۡيَآءُ وَلَا ٱلۡأَمۡوَٰتُۚ إِنَّ ٱللَّهَ يُسۡمِعُ مَن يَشَآءُۖ وَمَآ أَنتَ بِمُسۡمِعٖ مَّن فِي ٱلۡقُبُورِ
jīviccirikkunnavaruṁ mariccavaruṁ samamāvukayilla. tīrccayāyuṁ allāhu avanicchikkunnavare kēḷppikkunnu. kuḻimāṭaṅṅaḷil kiṭakkunnavare kēḷppikkān ninakkāvilla
Surah Fatir, Verse 22
إِنۡ أَنتَ إِلَّا نَذِيرٌ
nīyeāru munnaṟiyippukāran mātraṁ
Surah Fatir, Verse 23
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَٰكَ بِٱلۡحَقِّ بَشِيرٗا وَنَذِيرٗاۚ وَإِن مِّنۡ أُمَّةٍ إِلَّا خَلَا فِيهَا نَذِيرٞ
nāṁ ninne ayaccat satyasandēśavumāyāṇ. śubhavārtta aṟiyikkunnavanuṁ munnaṟiyippukāranumāyāṇ. munnaṟiyippukāran vannupēākātta oru samudāyavuṁ illa
Surah Fatir, Verse 24
وَإِن يُكَذِّبُوكَ فَقَدۡ كَذَّبَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ جَآءَتۡهُمۡ رُسُلُهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ وَبِٱلزُّبُرِ وَبِٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُنِيرِ
ī janaṁ ninne taḷḷippaṟayunnuveṅkil avarkku mumpuḷḷavaruṁ avvidhaṁ taḷḷippaṟaññiṭṭuṇṭ. vyaktamāya teḷivukaḷuṁ pramāṇaṅṅaḷuṁ veḷiccaṁ nalkunna vēdapustakavumāyi avarkkuḷḷa dūtanmār avaruṭeyaṭutt cenniṭṭuṇṭāyirunnu
Surah Fatir, Verse 25
ثُمَّ أَخَذۡتُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْۖ فَكَيۡفَ كَانَ نَكِيرِ
pinnīṭ satyatte taḷḷippaṟaññavare nāṁ piṭikūṭi. appēāḻenṟe śikṣa evvidhamāyirunnu
Surah Fatir, Verse 26
أَلَمۡ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ أَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَخۡرَجۡنَا بِهِۦ ثَمَرَٰتٖ مُّخۡتَلِفًا أَلۡوَٰنُهَاۚ وَمِنَ ٱلۡجِبَالِ جُدَدُۢ بِيضٞ وَحُمۡرٞ مُّخۡتَلِفٌ أَلۡوَٰنُهَا وَغَرَابِيبُ سُودٞ
allāhu mānattuninn maḻa vīḻttunnat nī kāṇunnillē? atuvaḻi nānā niṟamuḷḷa palayinaṁ paḻaṅṅaḷ nāṁ ulppādippikkunnu. parvataṅṅaḷilumuṇṭ veḷuttatuṁ cuvannatumāya vyatyasta varṇamuḷḷa vaḻikaḷ. kaṟuttiruṇṭatumuṇṭ
Surah Fatir, Verse 27
وَمِنَ ٱلنَّاسِ وَٱلدَّوَآبِّ وَٱلۡأَنۡعَٰمِ مُخۡتَلِفٌ أَلۡوَٰنُهُۥ كَذَٰلِكَۗ إِنَّمَا يَخۡشَى ٱللَّهَ مِنۡ عِبَادِهِ ٱلۡعُلَمَـٰٓؤُاْۗ إِنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ غَفُورٌ
manuṣyariluṁ mr̥gaṅṅaḷiluṁ kannukālikaḷiluṁ vyatyasta varṇamuḷḷavayuṇṭ. tīrccayāyuṁ daivadāsanmāril avane bhayappeṭunnat aṟivuḷḷavar mātramāṇ. sanśayamilla; allāhu pratāpiyāṇ. ēṟe peāṟukkunnavanuṁ
Surah Fatir, Verse 28
إِنَّ ٱلَّذِينَ يَتۡلُونَ كِتَٰبَ ٱللَّهِ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَأَنفَقُواْ مِمَّا رَزَقۡنَٰهُمۡ سِرّٗا وَعَلَانِيَةٗ يَرۡجُونَ تِجَٰرَةٗ لَّن تَبُورَ
daivikagranthaṁ pārāyaṇaṁ ceyyukayuṁ namaskāraṁ niṣṭhayēāṭe nirvahikkukayuṁ nāṁ nalkiyatilninn rahasyamāyuṁ parasyamāyuṁ celavaḻikkukayuṁ ceyyunnavar tīrccayāyuṁ naṣṭaṁ paṟṟātta kaccavaṭaṁ keātikkunnavarāṇ
Surah Fatir, Verse 29
لِيُوَفِّيَهُمۡ أُجُورَهُمۡ وَيَزِيدَهُم مِّن فَضۡلِهِۦٓۚ إِنَّهُۥ غَفُورٞ شَكُورٞ
allāhu avarkk avararhikkunna pratiphalaṁ pūrṇamāyuṁ nalkānāṇit. tanṟe anugrahattilninn kūṭutalāyi keāṭukkānuṁ. tīrccayāyuṁ avan ēṟe peāṟukkunnavanāṇ. vaḷare nandiyuḷḷavanuṁ
Surah Fatir, Verse 30
وَٱلَّذِيٓ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ مِنَ ٱلۡكِتَٰبِ هُوَ ٱلۡحَقُّ مُصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيۡهِۗ إِنَّ ٱللَّهَ بِعِبَادِهِۦ لَخَبِيرُۢ بَصِيرٞ
nāṁ ninakku bēādhanamāyi nalkiya vēdapustakaṁ satyamāṇ. atinu mumpuḷḷa vēdaṅṅaḷe śarivekkunnatuṁ. niścayaṁ allāhu tanṟe dāsanmāre sambandhicc sūkṣmamāyi aṟiyunnavanuṁ ellāṁ kāṇunnavanumāṇ
Surah Fatir, Verse 31
ثُمَّ أَوۡرَثۡنَا ٱلۡكِتَٰبَ ٱلَّذِينَ ٱصۡطَفَيۡنَا مِنۡ عِبَادِنَاۖ فَمِنۡهُمۡ ظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ وَمِنۡهُم مُّقۡتَصِدٞ وَمِنۡهُمۡ سَابِقُۢ بِٱلۡخَيۡرَٰتِ بِإِذۡنِ ٱللَّهِۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَضۡلُ ٱلۡكَبِيرُ
pinnīṭ nam'muṭe dāsanmāril ninn pratyēkaṁ teraññeṭuttavare nāṁ ī vēdapustakattinṟe avakāśikaḷākki. avaril taṅṅaḷēāṭutanne atikramaṁ kāṭṭunnavaruṇṭ. madhyanilapāṭ pularttunnavaruṇṭ. daivahitattineātt nanmakaḷil munnēṟunnavaruṁ avariluṇṭ. itu tanneyāṇ atimahattāya anugrahaṁ
Surah Fatir, Verse 32
جَنَّـٰتُ عَدۡنٖ يَدۡخُلُونَهَا يُحَلَّوۡنَ فِيهَا مِنۡ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٖ وَلُؤۡلُؤٗاۖ وَلِبَاسُهُمۡ فِيهَا حَرِيرٞ
avar nityajīvitattinuḷḷa svargīyārāmaṅṅaḷil pravēśikkuṁ. avaraviṭe svarṇavaḷakaḷuṁ muttuṁ aṇiyikkappeṭuṁ. aviṭe avar dharikkuka paṭṭuvastramāyirikkuṁ
Surah Fatir, Verse 33
وَقَالُواْ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِيٓ أَذۡهَبَ عَنَّا ٱلۡحَزَنَۖ إِنَّ رَبَّنَا لَغَفُورٞ شَكُورٌ
avar paṟayuṁ: "ñaṅṅaḷil ninn duḥkhamakaṟṟiya allāhuvinu stuti. ñaṅṅaḷuṭe nāthan ēṟe peāṟukkunnavanāṇ; vaḷare nandiyuḷḷavanuṁ
Surah Fatir, Verse 34
ٱلَّذِيٓ أَحَلَّنَا دَارَ ٱلۡمُقَامَةِ مِن فَضۡلِهِۦ لَا يَمَسُّنَا فِيهَا نَصَبٞ وَلَا يَمَسُّنَا فِيهَا لُغُوبٞ
tanṟe anugrahattāl nam'me nityavāsattinuḷḷa vasatiyil kuṭiyiruttiyavanāṇavan. iviṭe ini nam'me oruvidha prayāsavuṁ bādhikkukayilla. nēriya kṣīṇampēāluṁ nam'me sparśikkilla
Surah Fatir, Verse 35
وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَهُمۡ نَارُ جَهَنَّمَ لَا يُقۡضَىٰ عَلَيۡهِمۡ فَيَمُوتُواْ وَلَا يُخَفَّفُ عَنۡهُم مِّنۡ عَذَابِهَاۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي كُلَّ كَفُورٖ
satyatte taḷḷippaṟaññavarkkuḷḷatāṇ narakattī. avarkk aviṭe maraṇamilla. atuṇṭāyirunneṅkil mariccu rakṣappeṭāmāyirunnu. narakaśikṣayilninn avarkkeāṭṭuṁ iḷavu kiṭṭukayilla. avvidhamāṇ nāṁ ellā nandikeṭṭavarkkuṁ pratiphalaṁ nalkunnat
Surah Fatir, Verse 36
وَهُمۡ يَصۡطَرِخُونَ فِيهَا رَبَّنَآ أَخۡرِجۡنَا نَعۡمَلۡ صَٰلِحًا غَيۡرَ ٱلَّذِي كُنَّا نَعۡمَلُۚ أَوَلَمۡ نُعَمِّرۡكُم مَّا يَتَذَكَّرُ فِيهِ مَن تَذَكَّرَ وَجَآءَكُمُ ٱلنَّذِيرُۖ فَذُوقُواْ فَمَا لِلظَّـٰلِمِينَ مِن نَّصِيرٍ
avaraviṭe vacc iṅṅane alamuṟayiṭuṁ: "ñaṅṅaḷuṭe nāthā, ñaṅṅaḷeyeānn puṟattayakkēṇamē. ñaṅṅaḷ mump ceytirunnatil ninn vyatyastamāyi nalla kāryaṅṅaḷ ceytukeāḷḷāṁ." allāhu paṟayuṁ: "pāṭhamuḷkkeāḷḷunnavarkk atuḷkkeāḷḷān mātraṁ nāṁ āyus's nalkiyirunnillē? niṅṅaḷuṭeyaṭutt munnaṟiyippukāran vanniṭṭumuṇṭāyirunnillē? atinālini anubhaviccukeāḷḷuka. akramikaḷkkiviṭe sahāyiyāyi ārumilla
Surah Fatir, Verse 37
إِنَّ ٱللَّهَ عَٰلِمُ غَيۡبِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ إِنَّهُۥ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ
tīrccayāyuṁ allāhu ākāśabhūmikaḷil oḷiññu kiṭakkunnavayeākkeyuṁ aṟiyunnavanāṇ. sanśayamilla, manas'sukaḷ oḷippiccuvekkunnatellāṁ nannāyaṟiyunnavanāṇavan
Surah Fatir, Verse 38
هُوَ ٱلَّذِي جَعَلَكُمۡ خَلَـٰٓئِفَ فِي ٱلۡأَرۡضِۚ فَمَن كَفَرَ فَعَلَيۡهِ كُفۡرُهُۥۖ وَلَا يَزِيدُ ٱلۡكَٰفِرِينَ كُفۡرُهُمۡ عِندَ رَبِّهِمۡ إِلَّا مَقۡتٗاۖ وَلَا يَزِيدُ ٱلۡكَٰفِرِينَ كُفۡرُهُمۡ إِلَّا خَسَارٗا
niṅṅaḷe bhūmiyil pratinidhikaḷākkiyat avanāṇ. āreṅkiluṁ aviśvasikkunnuveṅkil ā aviśvāsattinṟe dēāṣaṁ avanu tanneyāṇ. satyaniṣēdhikaḷkk avaruṭe satyaniṣēdhaṁ taṅṅaḷuṭe nāthanṟeyaṭutt avanṟe kēāpamallāteānnuṁ vardhippikkukayilla. satyaniṣēdhikaḷkk avaruṭe satyaniṣēdhaṁ naṣṭamallāteānnuṁ peruppikkukayilla
Surah Fatir, Verse 39
قُلۡ أَرَءَيۡتُمۡ شُرَكَآءَكُمُ ٱلَّذِينَ تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ أَرُونِي مَاذَا خَلَقُواْ مِنَ ٱلۡأَرۡضِ أَمۡ لَهُمۡ شِرۡكٞ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ أَمۡ ءَاتَيۡنَٰهُمۡ كِتَٰبٗا فَهُمۡ عَلَىٰ بَيِّنَتٖ مِّنۡهُۚ بَلۡ إِن يَعِدُ ٱلظَّـٰلِمُونَ بَعۡضُهُم بَعۡضًا إِلَّا غُرُورًا
paṟayuka: "allāhuvekkūṭāte niṅṅaḷ viḷiccuprārthikkunna niṅṅaḷuṭe paṅkāḷikaḷeppaṟṟi niṅṅaḷeppēāḻeṅkiluṁ cinticcu nēākkiyiṭṭuṇṭēā? bhūmiyil entāṇ avar sr̥ṣṭiccatenn enikkeānnu kāṇiccutarū. alleṅkil ākāśaṅṅaḷilavarkk valla paṅkumuṇṭēā? atalleṅkil nāṁ avarkkenteṅkiluṁ pramāṇaṁ nalkiyiṭṭuṇṭēā? atilninnuḷḷa teḷivanusariccāṇēā avar nilakeāḷḷunnat?" ennāl ateānnumalla; akramikaḷ an'yēān'yaṁ vāgdānaṁ ceytukeāṇṭirikkunnat veṟuṁ vañcana mātramāṇ
Surah Fatir, Verse 40
۞إِنَّ ٱللَّهَ يُمۡسِكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ أَن تَزُولَاۚ وَلَئِن زَالَتَآ إِنۡ أَمۡسَكَهُمَا مِنۡ أَحَدٖ مِّنۢ بَعۡدِهِۦٓۚ إِنَّهُۥ كَانَ حَلِيمًا غَفُورٗا
allāhu ākāśabhūmikaḷe nīṅṅippēākāte piṭiccunirttunnu. athavā, ava nīṅṅippēāvukayāṇeṅkil avanekkūṭāte avaye piṭiccunirttunna ārumilla. avan sahanaśāliyuṁ ēṟe peāṟukkunnavanumāṇ
Surah Fatir, Verse 41
وَأَقۡسَمُواْ بِٱللَّهِ جَهۡدَ أَيۡمَٰنِهِمۡ لَئِن جَآءَهُمۡ نَذِيرٞ لَّيَكُونُنَّ أَهۡدَىٰ مِنۡ إِحۡدَى ٱلۡأُمَمِۖ فَلَمَّا جَآءَهُمۡ نَذِيرٞ مَّا زَادَهُمۡ إِلَّا نُفُورًا
bahudaivaviśvāsikaḷ taṅṅaḷkkāvuṁ vidhaṁ allāhuvinṟe pēril āṇayiṭṭu paṟaññu, taṅṅaḷkk oru munnaṟiyippukāran vannettiyāl taṅṅaḷ maṟṟētu samudāyattekkāḷuṁ sanmārgaṁ svīkarikkunnavarākumenn. ennāl munnaṟiyippukāran avaruṭe aṭuttu cennappēāḷ at avaril veṟupp mātramē vardhippiccuḷḷū
Surah Fatir, Verse 42
ٱسۡتِكۡبَارٗا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَكۡرَ ٱلسَّيِّيِٕۚ وَلَا يَحِيقُ ٱلۡمَكۡرُ ٱلسَّيِّئُ إِلَّا بِأَهۡلِهِۦۚ فَهَلۡ يَنظُرُونَ إِلَّا سُنَّتَ ٱلۡأَوَّلِينَۚ فَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ ٱللَّهِ تَبۡدِيلٗاۖ وَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ ٱللَّهِ تَحۡوِيلًا
avar bhūmiyil ahaṅkariccu naṭannatinālāṇit. hīnatantraṅṅaḷilērppeṭṭatināluṁ. kuṭilatantraṁ atu payaṟṟunnavarettanneyāṇ bādhikkuka. atināl mungāmikaḷuṭe kāryattiluṇṭāya durantānubhavaṅṅaḷallāte maṟṟentāṇ avarkk kāttirikkānuḷḷat? allāhuvinṟe naṭapaṭikramattileāru māṟṟavuṁ ninakku kāṇānāvilla. allāhuvinṟe naṭapaṭikramattil vyatyāsaṁ varuttunna onnuṁ ninakku kaṇṭettānāvilla
Surah Fatir, Verse 43
أَوَلَمۡ يَسِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَيَنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ وَكَانُوٓاْ أَشَدَّ مِنۡهُمۡ قُوَّةٗۚ وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُعۡجِزَهُۥ مِن شَيۡءٖ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَلَا فِي ٱلۡأَرۡضِۚ إِنَّهُۥ كَانَ عَلِيمٗا قَدِيرٗا
ikkūṭṭar bhūmiyilūṭe sañcaricc taṅṅaḷuṭe pūrvikaruṭe paryavasānaṁ evvidhamāyirunnuvenn nēākkikkāṇunnillē? avar ivarekkāḷ etrayēā karuttarāyirunnu. aṟiyuka: allāhuve tēālpikkunna onnumilla. ākāśattumilla. bhūmiyilumilla. tīrccayāyuṁ avan sakalaṁ aṟiyunnavanāṇ. ellāṟṟinuṁ kaḻivuṟṟavanuṁ
Surah Fatir, Verse 44
وَلَوۡ يُؤَاخِذُ ٱللَّهُ ٱلنَّاسَ بِمَا كَسَبُواْ مَا تَرَكَ عَلَىٰ ظَهۡرِهَا مِن دَآبَّةٖ وَلَٰكِن يُؤَخِّرُهُمۡ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗىۖ فَإِذَا جَآءَ أَجَلُهُمۡ فَإِنَّ ٱللَّهَ كَانَ بِعِبَادِهِۦ بَصِيرَۢا
allāhu manuṣyare, avar ceytukūṭṭiyatinṟe pēril piṭikūṭi śikṣikkukayāṇeṅkil bhūmukhatt oru jantuveyuṁ avan bākkivekkumāyirunnilla. ennāl oru niścita avadhivare avanavarkk avasaraṁ nīṭṭikkeāṭukkunnu. aṅṅane avaruṭe kālāvadhi vannettiyāl tīrccayāyuṁ allāhu tanṟe dāsanmāre kaṇṭaṟiyunnatāṇ
Surah Fatir, Verse 45