Surah Saba - Malayalam Translation by Muhammad Karakunnu And Vanidas Elayavoor
ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِي لَهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَهُ ٱلۡحَمۡدُ فِي ٱلۡأٓخِرَةِۚ وَهُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡخَبِيرُ
ākāśabhūmikaḷiluḷḷa ellāṟṟinṟeyuṁ uṭamayāya allāhuvināṇ sarvastutiyuṁ. paralēākattuṁ stuti avanutanne. avan yuktimānāṇ. sūkṣmamāyi aṟiyunnavanuṁ
Surah Saba, Verse 1
يَعۡلَمُ مَا يَلِجُ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا يَخۡرُجُ مِنۡهَا وَمَا يَنزِلُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ وَمَا يَعۡرُجُ فِيهَاۚ وَهُوَ ٱلرَّحِيمُ ٱلۡغَفُورُ
bhūmiyil pravēśikkunnat, atilninn puṟattuvarunnat, ākāśattuninniṟaṅṅunnat, aviṭēkku kayaṟippēākunnat; ellāṁ avanaṟiyunnu. avan parama kāruṇikanāṇ. ēṟe peāṟukkunnavanuṁ
Surah Saba, Verse 2
وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَا تَأۡتِينَا ٱلسَّاعَةُۖ قُلۡ بَلَىٰ وَرَبِّي لَتَأۡتِيَنَّكُمۡ عَٰلِمِ ٱلۡغَيۡبِۖ لَا يَعۡزُبُ عَنۡهُ مِثۡقَالُ ذَرَّةٖ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَلَا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَآ أَصۡغَرُ مِن ذَٰلِكَ وَلَآ أَكۡبَرُ إِلَّا فِي كِتَٰبٖ مُّبِينٖ
satyaniṣēdhikaḷ paṟayunnu: "entāṇ ā antyasamayaṁ ñaṅṅaḷkkiṅṅu vannettāttat?" paṟayuka: "enṟe nāthanāṇ satyaṁ. atu niṅṅaḷkku vannettuka tanne ceyyuṁ. abhetika kāryaṅṅaḷaṟiyunna enṟe nāthanilninn oḷiññukiṭakkunna oraṇupēālumilla. ākāśaṅṅaḷililla; bhūmiyilumilla. aṇuvekkāḷ ceṟutumilla; valutumilla. ellāṁ suvyaktamāya oru pramāṇattiluṇṭ. atilillātta onnumilla
Surah Saba, Verse 3
لِّيَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِۚ أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُم مَّغۡفِرَةٞ وَرِزۡقٞ كَرِيمٞ
satyaviśvāsaṁ svīkarikkukayuṁ salkkarmaṅṅaḷ pravarttikkukayuṁ ceytavarkk pratiphalaṁ nalkānāṇit. avarkk pāpamēācanamuṇṭ. mān'yamāya jīvitavibhavaṅṅaḷuṁ
Surah Saba, Verse 4
وَٱلَّذِينَ سَعَوۡ فِيٓ ءَايَٰتِنَا مُعَٰجِزِينَ أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ عَذَابٞ مِّن رِّجۡزٍ أَلِيمٞ
nam'me parājayappeṭuttānuddēśicc nam'muṭe vacanaṅṅaḷe etirkkān śramiccavarkkāṇ nēāvēṟiya kaṭhinaśikṣayuḷḷat
Surah Saba, Verse 5
وَيَرَى ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡعِلۡمَ ٱلَّذِيٓ أُنزِلَ إِلَيۡكَ مِن رَّبِّكَ هُوَ ٱلۡحَقَّ وَيَهۡدِيٓ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَمِيدِ
aṟivuḷḷavar kaṇṭu manas'silākkunnu, ninṟe nāthanil ninn ninakkiṟakkikkiṭṭiyatutanneyāṇ satyamenn. at pratāpiyuṁ stutyarhanumāya allāhuvinṟe mārgattilēkk nayikkunnatāṇennuṁ
Surah Saba, Verse 6
وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ هَلۡ نَدُلُّكُمۡ عَلَىٰ رَجُلٖ يُنَبِّئُكُمۡ إِذَا مُزِّقۡتُمۡ كُلَّ مُمَزَّقٍ إِنَّكُمۡ لَفِي خَلۡقٖ جَدِيدٍ
satyaniṣēdhikaḷ parihāsattēāṭe paṟayunnu: "oruttaneppaṟṟi ñaṅṅaḷ niṅṅaḷkkaṟiyiccu taraṭṭeyēā? niṅṅaḷ maricc tīrttuṁ chinnabhinnamāyi māṟiyāluṁ vīṇṭuṁ pututāyi sr̥ṣṭikkappeṭumenn niṅṅaḷēāṭu paṟayunnavanāṇavan
Surah Saba, Verse 7
أَفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا أَم بِهِۦ جِنَّةُۢۗ بَلِ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ فِي ٱلۡعَذَابِ وَٱلضَّلَٰلِ ٱلۡبَعِيدِ
avan allāhuvinṟe pēril kaḷḷaṁ keṭṭippaṟayukayāṇēā? atalla; avan bhrāntu bādhiccatāṇēā?" aṟiyuka: paralēākattil viśvasikkāttavar śikṣārharāṇ. aḷavaṟṟa vaḻikēṭiluṁ
Surah Saba, Verse 8
أَفَلَمۡ يَرَوۡاْ إِلَىٰ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِۚ إِن نَّشَأۡ نَخۡسِفۡ بِهِمُ ٱلۡأَرۡضَ أَوۡ نُسۡقِطۡ عَلَيۡهِمۡ كِسَفٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّكُلِّ عَبۡدٖ مُّنِيبٖ
avaruṭe munniluṁ pinnilumuḷḷa ākāśabhūmikaḷavar nēākkikaṇṭiṭṭillē? nāṁ icchikkukayāṇeṅkil nāmavare bhūmiyil āḻttikkaḷayuṁ. alleṅkil avarkkumēl ākāśattinṟe aṭalukaḷ vīḻttuṁ. paścāttapicc maṭaṅṅunna ēteāru dāsanuṁ tīrccayāyuṁ itil dr̥ṣṭāntamuṇṭ
Surah Saba, Verse 9
۞وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا دَاوُۥدَ مِنَّا فَضۡلٗاۖ يَٰجِبَالُ أَوِّبِي مَعَهُۥ وَٱلطَّيۡرَۖ وَأَلَنَّا لَهُ ٱلۡحَدِيدَ
sanśayamilla; dāvūdin nāṁ nam'mil ninnuḷḷa anugrahamēki. nāṁ nirdēśiccu: "malakaḷē; niṅṅaḷ addēhattēāṭeāppaṁ saṅkīrttanamālapikkuka. pakṣikaḷē; niṅṅaḷuṁ." addēhattin nāṁ irump mayappeṭuttikkeāṭuttu
Surah Saba, Verse 10
أَنِ ٱعۡمَلۡ سَٰبِغَٰتٖ وَقَدِّرۡ فِي ٱلسَّرۡدِۖ وَٱعۡمَلُواْ صَٰلِحًاۖ إِنِّي بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ
mikavuṟṟa paṭayaṅkikaḷuṇṭākkuka. atinṟe kaṇṇikaḷkk kr̥tyata varuttuka. salkkarmaṅṅaḷ pravarttikkuka. niṅṅaḷ ceyyunnatellāṁ nannāyi kaṇṭukeāṇṭirikkunnavanāṇ nāṁ; tīrcca
Surah Saba, Verse 11
وَلِسُلَيۡمَٰنَ ٱلرِّيحَ غُدُوُّهَا شَهۡرٞ وَرَوَاحُهَا شَهۡرٞۖ وَأَسَلۡنَا لَهُۥ عَيۡنَ ٱلۡقِطۡرِۖ وَمِنَ ٱلۡجِنِّ مَن يَعۡمَلُ بَيۡنَ يَدَيۡهِ بِإِذۡنِ رَبِّهِۦۖ وَمَن يَزِغۡ مِنۡهُمۡ عَنۡ أَمۡرِنَا نُذِقۡهُ مِنۡ عَذَابِ ٱلسَّعِيرِ
sulaimānn nāṁ kāṟṟine adhīnappeṭuttikkeāṭuttu. atinṟe prabhātasañcāraṁ oru māsatte vaḻidūramāṇ. sāyāhna sañcāravuṁ orumāsatte vaḻidūraṁ tanne. addēhattin nāṁ cempinṟe urukiya uṟava oḻukkikkeāṭuttu. addēhattinṟe aṭutt kuṟē jinnukaḷuṁ jēālikkārāyuṇṭāyirunnu. addēhattinṟe nāthanṟe nirdēśānusaraṇamāyirunnu at. avarilāreṅkiluṁ nam'muṭe kalpana laṅghikkukayāṇeṅkil nāmavane āḷikkattunna narakattīyinṟe ruci āsvadippikkuṁ
Surah Saba, Verse 12
يَعۡمَلُونَ لَهُۥ مَا يَشَآءُ مِن مَّحَٰرِيبَ وَتَمَٰثِيلَ وَجِفَانٖ كَٱلۡجَوَابِ وَقُدُورٖ رَّاسِيَٰتٍۚ ٱعۡمَلُوٓاْ ءَالَ دَاوُۥدَ شُكۡرٗاۚ وَقَلِيلٞ مِّنۡ عِبَادِيَ ٱلشَّكُورُ
avar addēhamāgrahikkunnateākke uṇṭākkikkeāṭuttu. kūṟṟan keṭṭiṭaṅṅaḷ, ketukakaramāya pratimakaḷ, taṭākaṅṅaḷ pēāluḷḷa taḷikakaḷ, vecciṭattuninniḷakātta kanatta pācakappātraṅṅaḷ; ellāṁ. dāvūd kuṭumbamē! niṅṅaḷ nandipūrvaṁ pravarttikkuka. enṟe dāsanmāril nandiyuḷḷavar vaḷare viraḷamāṇ
Surah Saba, Verse 13
فَلَمَّا قَضَيۡنَا عَلَيۡهِ ٱلۡمَوۡتَ مَا دَلَّهُمۡ عَلَىٰ مَوۡتِهِۦٓ إِلَّا دَآبَّةُ ٱلۡأَرۡضِ تَأۡكُلُ مِنسَأَتَهُۥۖ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ ٱلۡجِنُّ أَن لَّوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ ٱلۡغَيۡبَ مَا لَبِثُواْ فِي ٱلۡعَذَابِ ٱلۡمُهِينِ
pinnīṭ sulaimānn nāṁ maraṇaṁ vidhiccu. appēāḷ āruṁ ā maraṇaṁ jinnukaḷe aṟiyiccilla. addēhattinṟe ūnnuvaṭi tinnukeāṇṭirunna citalukaḷeāḻike. aṅṅane sulaimān nilaṁ paticcappēāḷ jinnukaḷkk bēādhyamāyi; taṅṅaḷkk abhetika kāryaṅṅaḷ aṟiyumāyirunneṅkil apamānakaramāya ī duravasthayil kaḻiññukūṭēṇṭivarillāyirunnuvenn
Surah Saba, Verse 14
لَقَدۡ كَانَ لِسَبَإٖ فِي مَسۡكَنِهِمۡ ءَايَةٞۖ جَنَّتَانِ عَن يَمِينٖ وَشِمَالٖۖ كُلُواْ مِن رِّزۡقِ رَبِّكُمۡ وَٱشۡكُرُواْ لَهُۥۚ بَلۡدَةٞ طَيِّبَةٞ وَرَبٌّ غَفُورٞ
saba'a nivāsikaḷkk avaruṭe tāmasasthalattutanne dr̥ṣṭāntamuṇṭāyirunnu. valattuṁ iṭattumuḷḷa raṇṭu tēāṭṭaṅṅaḷāṇat. "niṅṅaḷuṭe nāthan tanna annaṁ tinnukeāḷḷuka. avanēāṭ nandi kāṇikkuka. entu nalla nāṭ! etra nannāyi peāṟukkunna nāthan
Surah Saba, Verse 15
فَأَعۡرَضُواْ فَأَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ سَيۡلَ ٱلۡعَرِمِ وَبَدَّلۡنَٰهُم بِجَنَّتَيۡهِمۡ جَنَّتَيۡنِ ذَوَاتَيۡ أُكُلٍ خَمۡطٖ وَأَثۡلٖ وَشَيۡءٖ مِّن سِدۡرٖ قَلِيلٖ
ennāl avar pintiriññukaḷaññu. avasānaṁ avaruṭe nēre nāṁ aṇakkeṭṭil ninnuḷḷa aṇamuṟiyātta jalapravāhamayaccu. avaruṭe ā raṇṭu tēāṭṭaṅṅaḷuṁ naśiccu. pakaraṁ nāṁ vēṟe raṇṭu tēāṭṭaṅṅaḷ nalki. ava kayppuṟṟa kanikaḷuṁ kāṟṟāṭi maraṅṅaḷuṁ ētānuṁ ilanta maraṅṅaḷuṁ mātramuḷḷatāyirunnu
Surah Saba, Verse 16
ذَٰلِكَ جَزَيۡنَٰهُم بِمَا كَفَرُواْۖ وَهَلۡ نُجَٰزِيٓ إِلَّا ٱلۡكَفُورَ
avar nandikēṭ kāṇiccatin nāṁ avarkku nalkiya pratiphalaṁ. nandikeṭṭavarkkallāte nāṁ ittaraṁ pratiphalaṁ nalkumēā
Surah Saba, Verse 17
وَجَعَلۡنَا بَيۡنَهُمۡ وَبَيۡنَ ٱلۡقُرَى ٱلَّتِي بَٰرَكۡنَا فِيهَا قُرٗى ظَٰهِرَةٗ وَقَدَّرۡنَا فِيهَا ٱلسَّيۡرَۖ سِيرُواْ فِيهَا لَيَالِيَ وَأَيَّامًا ءَامِنِينَ
avarkkuṁ, nāṁ anugrahicca grāmaṅṅaḷkkumiṭayil teḷiññukāṇāvunna pala pradēśaṅṅaḷuṁ nāmuṇṭākki. avayil nāṁ sañcāra dairghyaṁ nirṇayikkukayuṁ ceytu. niṅṅaḷavayilūṭe rāppakalukaḷil nirbhayaṁ sañcariccukeāḷḷuka
Surah Saba, Verse 18
فَقَالُواْ رَبَّنَا بَٰعِدۡ بَيۡنَ أَسۡفَارِنَا وَظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ فَجَعَلۡنَٰهُمۡ أَحَادِيثَ وَمَزَّقۡنَٰهُمۡ كُلَّ مُمَزَّقٍۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّكُلِّ صَبَّارٖ شَكُورٖ
appēāḷ avar paṟaññu: "ñaṅṅaḷuṭe nāthā, ñaṅṅaḷuṭe yātrā tāvaḷaṅṅaḷkkiṭayil nī dūraṁ vardhippiccutarēṇamē." aṅṅane avar taṅṅaḷkkutanne drēāhaṁ varuttukayāyirunnu. avasānaṁ nāmavare kēvalaṁ kathakaḷākki. appāṭe chinnabhinnamākki. niścayamāyuṁ nalla kṣamāśīlarkkuṁ nandiyuḷḷavarkkuṁ itil dhārāḷaṁ dr̥ṣṭāntaṅṅaḷuṇṭ
Surah Saba, Verse 19
وَلَقَدۡ صَدَّقَ عَلَيۡهِمۡ إِبۡلِيسُ ظَنَّهُۥ فَٱتَّبَعُوهُ إِلَّا فَرِيقٗا مِّنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
aṅṅane avare sambandhicca tanṟe dhāraṇa śariyāṇenn iblīs teḷiyiccu. avar avane pintuṭarnnu. satyaviśvāsikaḷuṭe saṅghameāḻike
Surah Saba, Verse 20
وَمَا كَانَ لَهُۥ عَلَيۡهِم مِّن سُلۡطَٰنٍ إِلَّا لِنَعۡلَمَ مَن يُؤۡمِنُ بِٱلۡأٓخِرَةِ مِمَّنۡ هُوَ مِنۡهَا فِي شَكّٖۗ وَرَبُّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٍ حَفِيظٞ
iblīsin avaruṭemēl oradhikāravumuṇṭāyirunnilla. paralēākattil viśvasikkunnavareyuṁ sanśayikkunnavareyuṁ vērtiriccaṟiyān mātramāṇit. ninṟe nāthan sakala saṅgatikaḷuṁ śrad'dhāpūrvaṁ nirīkṣiccukeāṇṭirikkunnavanāṇ
Surah Saba, Verse 21
قُلِ ٱدۡعُواْ ٱلَّذِينَ زَعَمۡتُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ لَا يَمۡلِكُونَ مِثۡقَالَ ذَرَّةٖ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَلَا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا لَهُمۡ فِيهِمَا مِن شِرۡكٖ وَمَا لَهُۥ مِنۡهُم مِّن ظَهِيرٖ
paṟayuka: allāhuvekkūṭāte niṅṅaḷ daivamāyi saṅkalpiccuṇṭākkiyavarēāṭeākke viḷiccu prārthiccunēākkuka. ākāśatt oraṇuttūkkattinṟe uṭamāvakāśampēāluṁ avarkkilla. bhūmiyilumilla. ava raṇṭiluṁ avarkkeāru paṅkumilla. avarileānnuṁ allāhuvin oru sahāyiyumilla
Surah Saba, Verse 22
وَلَا تَنفَعُ ٱلشَّفَٰعَةُ عِندَهُۥٓ إِلَّا لِمَنۡ أَذِنَ لَهُۥۚ حَتَّىٰٓ إِذَا فُزِّعَ عَن قُلُوبِهِمۡ قَالُواْ مَاذَا قَالَ رَبُّكُمۡۖ قَالُواْ ٱلۡحَقَّۖ وَهُوَ ٱلۡعَلِيُّ ٱلۡكَبِيرُ
allāhuvinṟe aṭutt śipārśayeāṭṭuṁ upakarikkukayilla; avan anumati nalkiyavarkkallāte. aṅṅane avaruṭe hr̥dayaṅṅaḷilninn paribhramaṁ nīṅṅiyillātākumpēāḷ avar śipārśakarēāṭu cēādikkunnu: "niṅṅaḷuṭe nāthan entāṇ paṟaññat?" avar maṟupaṭi paṟayuṁ: "satyaṁ tanne. avan atyunnatanāṇ. ellā nilakkuṁ valiyavanuṁ
Surah Saba, Verse 23
۞قُلۡ مَن يَرۡزُقُكُم مِّنَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ قُلِ ٱللَّهُۖ وَإِنَّآ أَوۡ إِيَّاكُمۡ لَعَلَىٰ هُدًى أَوۡ فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ
cēādikkuka: "ākāśabhūmikaḷilninn niṅṅaḷkk annaṁ tarunnat ārāṇ?" paṟayuka: allāhu. appēāḷ ñaṅṅaḷēā niṅṅaḷēā raṇṭileāru vibhāgaṁ nērvaḻiyilāṇ. alleṅkil prakaṭamāya vaḻikēṭiluṁ
Surah Saba, Verse 24
قُل لَّا تُسۡـَٔلُونَ عَمَّآ أَجۡرَمۡنَا وَلَا نُسۡـَٔلُ عَمَّا تَعۡمَلُونَ
paṟayuka: "ñaṅṅaḷ teṟṟ ceyyunnatineppaṟṟi niṅṅaḷēāṭāruṁ cēādikkukayilla. niṅṅaḷ pravarttikkunnatineppaṟṟi ñaṅṅaḷēāṭuṁ cēādikkukayilla
Surah Saba, Verse 25
قُلۡ يَجۡمَعُ بَيۡنَنَا رَبُّنَا ثُمَّ يَفۡتَحُ بَيۡنَنَا بِٱلۡحَقِّ وَهُوَ ٱلۡفَتَّاحُ ٱلۡعَلِيمُ
paṟayuka: "nam'muṭe nāthan nam'meyellāṁ orumiccukūṭṭuṁ. pinnīṭ avan namukkiṭayil n'yāyamāya tīrumānameṭukkuṁ. avan ellāṁ aṟiyunna vidhikarttāvāṇ
Surah Saba, Verse 26
قُلۡ أَرُونِيَ ٱلَّذِينَ أَلۡحَقۡتُم بِهِۦ شُرَكَآءَۖ كَلَّاۚ بَلۡ هُوَ ٱللَّهُ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
paṟayuka: "niṅṅaḷ avan samanmārākki saṅkalpicca ā paṅkāḷikaḷe enikkeānnu kāṇiccutarū!" orikkalumilla. avanu samanmārilla. avan allāhu mātraṁ. pratāpiyuṁ yuktimānuṁ ellāṁ avan tanne
Surah Saba, Verse 27
وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ إِلَّا كَآفَّةٗ لِّلنَّاسِ بَشِيرٗا وَنَذِيرٗا وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ
manuṣyarkkākamānaṁ śubhavārtta aṟiyikkunnavanuṁ munnaṟiyipp nalkunnavanumāyallāte ninne nāṁ ayacciṭṭilla. pakṣē, ēṟeppēruṁ ataṟiyunnilla
Surah Saba, Verse 28
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلۡوَعۡدُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
avar cēādikkunnu: "ī vāgdānaṁ eppēāḻāṇ pularuka? niṅṅaḷ satyavādikaḷeṅkil
Surah Saba, Verse 29
قُل لَّكُم مِّيعَادُ يَوۡمٖ لَّا تَسۡتَـٔۡخِرُونَ عَنۡهُ سَاعَةٗ وَلَا تَسۡتَقۡدِمُونَ
paṟayuka: "niṅṅaḷkk oru niścita avadhi dinamuṇṭ. niṅṅaḷatil ninneāṭṭuṁ piṟakēāṭṭu pēāvilla. munnēāṭṭuvarikayumilla
Surah Saba, Verse 30
وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَن نُّؤۡمِنَ بِهَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانِ وَلَا بِٱلَّذِي بَيۡنَ يَدَيۡهِۗ وَلَوۡ تَرَىٰٓ إِذِ ٱلظَّـٰلِمُونَ مَوۡقُوفُونَ عِندَ رَبِّهِمۡ يَرۡجِعُ بَعۡضُهُمۡ إِلَىٰ بَعۡضٍ ٱلۡقَوۡلَ يَقُولُ ٱلَّذِينَ ٱسۡتُضۡعِفُواْ لِلَّذِينَ ٱسۡتَكۡبَرُواْ لَوۡلَآ أَنتُمۡ لَكُنَّا مُؤۡمِنِينَ
satyaniṣēdhikaḷ paṟayunnu: "ñaṅṅaḷ ī khur'ānileārikkaluṁ viśvasikkilla. atinu mumpuḷḷa vēdaṅṅaḷiluṁ viśvasikkilla." ī atikramikaḷe avaruṭe nāthanṟe aṭuttu nirttunnat nī kaṇṭirunneṅkil! annēramavar parasparaṁ kuṟṟārēāpaṇaṁ naṭattikkeāṇṭirikkuṁ. ihalēākatt mardicceātukkappeṭṭirunnavar ahanta naṭiccirunnavarēāṭu paṟayuṁ: "niṅṅaḷillāyirunneṅkil ñaṅṅaḷ viśvāsikaḷāyirunnēne
Surah Saba, Verse 31
قَالَ ٱلَّذِينَ ٱسۡتَكۡبَرُواْ لِلَّذِينَ ٱسۡتُضۡعِفُوٓاْ أَنَحۡنُ صَدَدۡنَٰكُمۡ عَنِ ٱلۡهُدَىٰ بَعۡدَ إِذۡ جَآءَكُمۖ بَلۡ كُنتُم مُّجۡرِمِينَ
ahaṅkariccirunnavar aṭiccamarttappeṭṭirunnavarēāṭ paṟayuṁ: "niṅṅaḷkk nērvaḻi vannettiyaśēṣaṁ niṅṅaḷe atilninn taṭaññunirttiyat ñaṅṅaḷāṇēā? alla; niṅṅaḷ kuṟṟavāḷikaḷ tanneyāyirunnu
Surah Saba, Verse 32
وَقَالَ ٱلَّذِينَ ٱسۡتُضۡعِفُواْ لِلَّذِينَ ٱسۡتَكۡبَرُواْ بَلۡ مَكۡرُ ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ إِذۡ تَأۡمُرُونَنَآ أَن نَّكۡفُرَ بِٱللَّهِ وَنَجۡعَلَ لَهُۥٓ أَندَادٗاۚ وَأَسَرُّواْ ٱلنَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُاْ ٱلۡعَذَابَۚ وَجَعَلۡنَا ٱلۡأَغۡلَٰلَ فِيٓ أَعۡنَاقِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْۖ هَلۡ يُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
aṭiccamarttappeṭṭirunnavar ahanta naṭiccirunnavarēāṭu paṟayuṁ: "alla, rāppakalukaḷile niṅṅaḷuṭe kutantrattinṟe phalamāṇit. ñaṅṅaḷ allāhuve niṣēdhikkānuṁ avanu samanmāre saṅkalpikkānuṁ niṅṅaḷ kalpiccukeāṇṭirunna kāryaṁ ōrkkuka." avasānaṁ śikṣa kāṇumpēāḷ avar duḥkhaṁ uḷḷileāḷippikkuṁ. satyaniṣēdhikaḷuṭe kaḻuttil nāṁ kūccuvilaṅṅiṭuṁ. avar pravartticcukeāṇṭirunnatinṟe pratiphalamallē avarkkuṇṭāvū
Surah Saba, Verse 33
وَمَآ أَرۡسَلۡنَا فِي قَرۡيَةٖ مِّن نَّذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتۡرَفُوهَآ إِنَّا بِمَآ أُرۡسِلۡتُم بِهِۦ كَٰفِرُونَ
ēteāru nāṭṭilēkk nāṁ munnaṟiyippukāre ayaccuvēā, appēāḻeākke aviṭaṅṅaḷile dhūrttanmār paṟaññu: "niṅṅaḷ keāṇṭuvanna sandēśatte ñaṅṅaḷitā taḷḷikkaḷayunnu
Surah Saba, Verse 34
وَقَالُواْ نَحۡنُ أَكۡثَرُ أَمۡوَٰلٗا وَأَوۡلَٰدٗا وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ
avar paṟaññukeāṇṭirunnu: "ñaṅṅaḷ kūṭutal sampattuṁ santānaṅṅaḷumuḷḷavarāṇ. ñaṅṅaḷentāyāluṁ śikṣikkappeṭukayilla
Surah Saba, Verse 35
قُلۡ إِنَّ رَبِّي يَبۡسُطُ ٱلرِّزۡقَ لِمَن يَشَآءُ وَيَقۡدِرُ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ
paṟayuka: "enṟe nāthan avanicchikkunnavarkk upajīvanattil udārata varuttunnu. avanicchikkunnavarkk atiliṭukkamuṇṭākkukayuṁ ceyyunnu." pakṣē, adhikamāḷukaḷuṁ ataṟiyunnilla
Surah Saba, Verse 36
وَمَآ أَمۡوَٰلُكُمۡ وَلَآ أَوۡلَٰدُكُم بِٱلَّتِي تُقَرِّبُكُمۡ عِندَنَا زُلۡفَىٰٓ إِلَّا مَنۡ ءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا فَأُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ جَزَآءُ ٱلضِّعۡفِ بِمَا عَمِلُواْ وَهُمۡ فِي ٱلۡغُرُفَٰتِ ءَامِنُونَ
niṅṅaḷuṭe sampattuṁ santānaṅṅaḷuṁ niṅṅaḷe nam'mēāṭ oṭṭuṁ aṭuppikkukayilla. satyaviśvāsaṁ svīkarikkukayuṁ salkkarmaṅṅaḷ pravarttikkukayuṁ ceytavareyeāḻike. avarkk taṅṅaḷuṭe karmaṅṅaḷuṭe iraṭṭi pratiphalaṁ kiṭṭuṁ. avar atyunnata sedhaṅṅaḷil nirbhayarāyi kaḻiyunnavarāyirikkuṁ
Surah Saba, Verse 37
وَٱلَّذِينَ يَسۡعَوۡنَ فِيٓ ءَايَٰتِنَا مُعَٰجِزِينَ أُوْلَـٰٓئِكَ فِي ٱلۡعَذَابِ مُحۡضَرُونَ
nam'me parājayappeṭuttānāyi nam'muṭe vacanaṅṅaḷe taḷḷippaṟayān śramikkunnavare keāṭiyaśikṣakkirayākkuṁ
Surah Saba, Verse 38
قُلۡ إِنَّ رَبِّي يَبۡسُطُ ٱلرِّزۡقَ لِمَن يَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦ وَيَقۡدِرُ لَهُۥۚ وَمَآ أَنفَقۡتُم مِّن شَيۡءٖ فَهُوَ يُخۡلِفُهُۥۖ وَهُوَ خَيۡرُ ٱلرَّـٰزِقِينَ
paṟayuka: "enṟe nāthan tanṟe dāsanmāril avanicchikkunnavarkk vibhavaṅṅaḷil viśālata varuttunnu. avanicchikkunnavarkk iṭukkamuṇṭākkunnu. niṅṅaḷ satyamārgattil celavaḻikkunna entinuṁ avan pakaraṁ nalkuṁ. annaṁ nalkunnavaril atyuttamanāṇavan
Surah Saba, Verse 39
وَيَوۡمَ يَحۡشُرُهُمۡ جَمِيعٗا ثُمَّ يَقُولُ لِلۡمَلَـٰٓئِكَةِ أَهَـٰٓؤُلَآءِ إِيَّاكُمۡ كَانُواْ يَعۡبُدُونَ
avan avareyellāṁ orumiccukūṭṭunna nāḷinekkuṟiccēārkkuka. pinneyavan malakkukaḷēāṭ cēādikkuṁ: "niṅṅaḷeyāṇēā ivar pūjiccirunnat
Surah Saba, Verse 40
قَالُواْ سُبۡحَٰنَكَ أَنتَ وَلِيُّنَا مِن دُونِهِمۖ بَلۡ كَانُواْ يَعۡبُدُونَ ٱلۡجِنَّۖ أَكۡثَرُهُم بِهِم مُّؤۡمِنُونَ
avar paṟayuṁ: "nīyetra pariśud'dhan! nīyāṇ ñaṅṅaḷuṭe rakṣakan. ivarārumalla. vāstavattil jinnukaḷeyāṇ avar pūjiccirunnat. avarilēṟe pēruṁ jinnukaḷil viśvasikkunnavarumāyirunnu
Surah Saba, Verse 41
فَٱلۡيَوۡمَ لَا يَمۡلِكُ بَعۡضُكُمۡ لِبَعۡضٖ نَّفۡعٗا وَلَا ضَرّٗا وَنَقُولُ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ ذُوقُواْ عَذَابَ ٱلنَّارِ ٱلَّتِي كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ
ann niṅṅaḷilārkkuṁ parasparaṁ guṇamēā dēāṣamēā ceyyānāvilla. akramaṁ kāṇiccavarēāṭ nāmiṅṅane paṟayuṁ: "niṅṅaḷ taḷḷippaṟaññukeāṇṭirunna ā narakattīyinṟe śikṣa anubhaviccukeāḷḷuka
Surah Saba, Verse 42
وَإِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتُنَا بَيِّنَٰتٖ قَالُواْ مَا هَٰذَآ إِلَّا رَجُلٞ يُرِيدُ أَن يَصُدَّكُمۡ عَمَّا كَانَ يَعۡبُدُ ءَابَآؤُكُمۡ وَقَالُواْ مَا هَٰذَآ إِلَّآ إِفۡكٞ مُّفۡتَرٗىۚ وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لِلۡحَقِّ لَمَّا جَآءَهُمۡ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٞ
nam'muṭe vacanaṅṅaḷ vaḷare vyaktamāyi vāyiccukēḷppiccāl avar paṟayuṁ: "ivaneāru manuṣyan mātramāṇ. niṅṅaḷuṭe pitākkanmār pūjiccukeāṇṭirunnatilninn niṅṅaḷe teṟṟikkānāṇ ivanāgrahikkunnat." avar itrakūṭi paṟayunnu: "ī khur'ān keṭṭiccamaccuṇṭākkiya kaḷḷaṁ mātramāṇ." taṅṅaḷkku satyaṁ vannettiyappēāḷ satyaniṣēdhikaḷ paṟaññu: "itu vyaktamāya māyājālaṁ mātramāṇ
Surah Saba, Verse 43
وَمَآ ءَاتَيۡنَٰهُم مِّن كُتُبٖ يَدۡرُسُونَهَاۖ وَمَآ أَرۡسَلۡنَآ إِلَيۡهِمۡ قَبۡلَكَ مِن نَّذِيرٖ
ennāl nāṁ avarkku vāyiccupaṭhikkān vēdapustakaṅṅaḷeānnuṁ nalkiyirunnilla. ninakkumump nāṁ avarilēkkeāru munnaṟiyippukāraneyuṁ ayaccirunnumilla
Surah Saba, Verse 44
وَكَذَّبَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ وَمَا بَلَغُواْ مِعۡشَارَ مَآ ءَاتَيۡنَٰهُمۡ فَكَذَّبُواْ رُسُلِيۖ فَكَيۡفَ كَانَ نَكِيرِ
ivarkku mumpuḷḷavaruṁ satyatte taḷḷippaṟaññiṭṭuṇṭ. nāmavarkku nalkiyirunna sekaryattinṟe pattileāranśampēāluṁ ivarkk kiṭṭiyiṭṭilla. enniṭṭuṁ avar nam'muṭe dūtanmāre taḷḷippaṟaññu. appēāḷ nam'muṭe śikṣa evvidhamāyirunnu
Surah Saba, Verse 45
۞قُلۡ إِنَّمَآ أَعِظُكُم بِوَٰحِدَةٍۖ أَن تَقُومُواْ لِلَّهِ مَثۡنَىٰ وَفُرَٰدَىٰ ثُمَّ تَتَفَكَّرُواْۚ مَا بِصَاحِبِكُم مِّن جِنَّةٍۚ إِنۡ هُوَ إِلَّا نَذِيرٞ لَّكُم بَيۡنَ يَدَيۡ عَذَابٖ شَدِيدٖ
paṟayuka: "ñān niṅṅaḷēāṭ onnē upadēśikkunnuḷḷū. allāhuvinṟe mumpil niṅṅaḷ ōrēāruttarāyēā īraṇṭupēr vītamēā eḻunnēṟṟunilkkuka. enniṭṭ cintikkuka. appēāḷ bēādhyamākuṁ. niṅṅaḷuṭe kūṭṭukāran bhrāntillenn. kaṭhinamāya śikṣa niṅṅaḷe bādhikkummumpe niṅṅaḷkk munnaṟiyipp nalkunnavan mātramāṇ addēhamennuṁ
Surah Saba, Verse 46
قُلۡ مَا سَأَلۡتُكُم مِّنۡ أَجۡرٖ فَهُوَ لَكُمۡۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَى ٱللَّهِۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ شَهِيدٞ
paṟayuka: "ñān niṅṅaḷēāṭ valla pratiphalavuṁ cēādicciṭṭuṇṭeṅkil atu niṅṅaḷkkuvēṇṭittanneyāṇ. enikkuḷḷa pratiphalaṁ allāhuviṅkal mātramāṇ. avan sakala saṅgatikaḷkkuṁ sākṣiyāṇallēā
Surah Saba, Verse 47
قُلۡ إِنَّ رَبِّي يَقۡذِفُ بِٱلۡحَقِّ عَلَّـٰمُ ٱلۡغُيُوبِ
paṟayuka: "enṟe nāthan enikk satyametticcutarunnu. avan abhetika kāryaṅṅaḷellāṁ aṟiyunnavanāṇ
Surah Saba, Verse 48
قُلۡ جَآءَ ٱلۡحَقُّ وَمَا يُبۡدِئُ ٱلۡبَٰطِلُ وَمَا يُعِيدُ
paṟayuka: "satyaṁ vannettiyirikkunnu. ini asatyaṁ onninuṁ tuṭakkaṁ kuṟikkukayilla. at onnineyuṁ punaḥsthāpikkukayumilla
Surah Saba, Verse 49
قُلۡ إِن ضَلَلۡتُ فَإِنَّمَآ أَضِلُّ عَلَىٰ نَفۡسِيۖ وَإِنِ ٱهۡتَدَيۡتُ فَبِمَا يُوحِيٓ إِلَيَّ رَبِّيٓۚ إِنَّهُۥ سَمِيعٞ قَرِيبٞ
paṟayuka: "ñān vaḻikēṭilāṇeṅkil enṟe vaḻikēṭinṟe vipatt enikkutanneyāṇ. ñān nērvaḻiyilāṇeṅkilēā, at enṟe nāthan enikk bēādhanaṁ nalkiyatinālāṇ. tīrccayāyuṁ avan ellāṁ kēḷkkunnavanāṇ. vaḷare samīpasthanuṁ
Surah Saba, Verse 50
وَلَوۡ تَرَىٰٓ إِذۡ فَزِعُواْ فَلَا فَوۡتَ وَأُخِذُواْ مِن مَّكَانٖ قَرِيبٖ
avar paribhrāntarāyittīrunna sandarbhaṁ nī kaṇṭirunneṅkil! ann avarkk oru nilakkuṁ rakṣappeṭānāvilla. ēṟṟavumaṭutta sthalattuveccutanne avare piṭikūṭuṁ
Surah Saba, Verse 51
وَقَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِهِۦ وَأَنَّىٰ لَهُمُ ٱلتَّنَاوُشُ مِن مَّكَانِۭ بَعِيدٖ
appēāḻavar paṟayuṁ: "ñaṅṅaḷ addēhattil viśvasiccirikkunnu." ennāl kāryaṁ ēṟe dūreyāyippēāyi. kaiviṭṭakannat eṅṅane kaivarikkānāṇ
Surah Saba, Verse 52
وَقَدۡ كَفَرُواْ بِهِۦ مِن قَبۡلُۖ وَيَقۡذِفُونَ بِٱلۡغَيۡبِ مِن مَّكَانِۭ بَعِيدٖ
nēratte avaraddēhatte taḷḷippaṟaññatāṇallēā. kāryaṁ nēriṭṭaṟiyāte ēṟe dūreninn avar durārēāpaṇaṁ naṭattukayāyirunnu
Surah Saba, Verse 53
وَحِيلَ بَيۡنَهُمۡ وَبَيۡنَ مَا يَشۡتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشۡيَاعِهِم مِّن قَبۡلُۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ فِي شَكّٖ مُّرِيبِۭ
ippēāḷ ivarkkuṁ ivar āgrahikkunnatinumiṭayil taṭas'saṁ sr̥ṣṭikkunna tiraśśīla vīṇukaḻiññirikkunnu. ivaruṭe mungāmikaḷāya kakṣikaḷkkuṁ sambhaviccat itutanne. tīrccayāyuṁ avar aviśvāsamuḷavākkunna sanśayattilāyirunnu
Surah Saba, Verse 54