Surah Ya-Seen - Malayalam Translation by Muhammad Karakunnu And Vanidas Elayavoor
يسٓ
yāsīn
Surah Ya-Seen, Verse 1
وَٱلۡقُرۡءَانِ ٱلۡحَكِيمِ
tattvaṅṅaḷ niṟaññunilkkunna khur'ān tanne satyaṁ
Surah Ya-Seen, Verse 2
إِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
tīrccayāyuṁ nī daivadūtanmāril oruvanākunnu
Surah Ya-Seen, Verse 3
عَلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ
uṟappāyuṁ nī nērvaḻiyilāṇ
Surah Ya-Seen, Verse 4
تَنزِيلَ ٱلۡعَزِيزِ ٱلرَّحِيمِ
pratāpiyuṁ paramakāruṇikanumāyavan iṟakkiyatāṇ ī khur'ān
Surah Ya-Seen, Verse 5
لِتُنذِرَ قَوۡمٗا مَّآ أُنذِرَ ءَابَآؤُهُمۡ فَهُمۡ غَٰفِلُونَ
oru janatakku munnaṟiyippu nalkānāṇit. avaruṭe pitākkaḷkk itupēāleāru munnaṟiyippuṇṭāyiṭṭilla. atinālavar bēādhamillāttavarāṇ
Surah Ya-Seen, Verse 6
لَقَدۡ حَقَّ ٱلۡقَوۡلُ عَلَىٰٓ أَكۡثَرِهِمۡ فَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ
avarilēṟe pēruṁ śikṣāvidhikkarharāyirikkunnu. atināl avaritu viśvasikkukayilla
Surah Ya-Seen, Verse 7
إِنَّا جَعَلۡنَا فِيٓ أَعۡنَٰقِهِمۡ أَغۡلَٰلٗا فَهِيَ إِلَى ٱلۡأَذۡقَانِ فَهُم مُّقۡمَحُونَ
avaruṭe kaṇṭhaṅṅaḷil nāṁ kūccuvilaṅṅaṇiyiccirikkunnu. atavaruṭe tāṭiyellukaḷ vareyuṇṭ. atinālavarkk tala peākkippiṭiccē nilkkānāvū
Surah Ya-Seen, Verse 8
وَجَعَلۡنَا مِنۢ بَيۡنِ أَيۡدِيهِمۡ سَدّٗا وَمِنۡ خَلۡفِهِمۡ سَدّٗا فَأَغۡشَيۡنَٰهُمۡ فَهُمۡ لَا يُبۡصِرُونَ
nāṁ avaruṭe munnileāru matilkkeṭṭuyarttiyiṭṭuṇṭ. avaruṭe pinniluṁ matilkkeṭṭuṇṭ. aṅṅane nāmavare mūṭikkaḷaññu. atinālavarkkeānnuṁ kāṇānāvilla
Surah Ya-Seen, Verse 9
وَسَوَآءٌ عَلَيۡهِمۡ ءَأَنذَرۡتَهُمۡ أَمۡ لَمۡ تُنذِرۡهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ
nī avarkku tākkītu nalkunnatuṁ nalkātirikkunnatuṁ orupēāleyāṇ. entāyāluṁ avar viśvasikkukayilla
Surah Ya-Seen, Verse 10
إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ ٱتَّبَعَ ٱلذِّكۡرَ وَخَشِيَ ٱلرَّحۡمَٰنَ بِٱلۡغَيۡبِۖ فَبَشِّرۡهُ بِمَغۡفِرَةٖ وَأَجۡرٖ كَرِيمٍ
ninṟe tākkītupakarikkuka udbēādhanaṁ pinpaṟṟukayuṁ dayāparanāya allāhuve kāṇāte tanne bhayappeṭukayuṁ ceyyunnavarkku mātramāṇ. atinālavare pāpamēācanatteyuṁ udāramāya pratiphalatteyuṁ sambandhicca śubhavārtta aṟiyikkuka
Surah Ya-Seen, Verse 11
إِنَّا نَحۡنُ نُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰ وَنَكۡتُبُ مَا قَدَّمُواْ وَءَاثَٰرَهُمۡۚ وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ فِيٓ إِمَامٖ مُّبِينٖ
niścayamāyuṁ nāṁ mariccavare jīvippikkunnu. avar ceytukūṭṭiyatuṁ avayuṭe anantara phalaṅṅaḷuṁ nāṁ rēkhappeṭuttunnu. ellā kāryaṅṅaḷuṁ nāṁ vyaktamāya oru rēkhayil kr̥tyamāyi cērttirikkunnu
Surah Ya-Seen, Verse 12
وَٱضۡرِبۡ لَهُم مَّثَلًا أَصۡحَٰبَ ٱلۡقَرۡيَةِ إِذۡ جَآءَهَا ٱلۡمُرۡسَلُونَ
oru udāharaṇamenna nilayil ā nāṭṭukāruṭe katha ivarkk paṟaññukeāṭukkuka: daivadūtanmār aviṭe cenna sandarbhaṁ
Surah Ya-Seen, Verse 13
إِذۡ أَرۡسَلۡنَآ إِلَيۡهِمُ ٱثۡنَيۡنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزۡنَا بِثَالِثٖ فَقَالُوٓاْ إِنَّآ إِلَيۡكُم مُّرۡسَلُونَ
nāṁ avaruṭe aṭuttēkk raṇṭu daivadūtanmāre ayaccu. appēāḷ avariruvareyuṁ ā janaṁ taḷḷippaṟaññu. pinne nāṁ mūnnāmateārāḷe ayacc avarkk pinbalamēki. aṅṅane avarellāṁ āvartticcu paṟaññu: "ñaṅṅaḷ niṅṅaḷuṭe aṭuttēkk ayakkappeṭṭa daivadūtanmārāṇ
Surah Ya-Seen, Verse 14
قَالُواْ مَآ أَنتُمۡ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا وَمَآ أَنزَلَ ٱلرَّحۡمَٰنُ مِن شَيۡءٍ إِنۡ أَنتُمۡ إِلَّا تَكۡذِبُونَ
ā janaṁ paṟaññu: "niṅṅaḷ ñaṅṅaḷeppēāluḷḷa manuṣyar mātramāṇ. paramadayāluvāya daivaṁ onnuṁ tanne avatarippicciṭṭilla. niṅṅaḷ kaḷḷaṁ paṟayukayāṇ
Surah Ya-Seen, Verse 15
قَالُواْ رَبُّنَا يَعۡلَمُ إِنَّآ إِلَيۡكُمۡ لَمُرۡسَلُونَ
avar paṟaññu: "ñaṅṅaḷuṭe nāthannaṟiyāṁ; uṟappāyuṁ ñaṅṅaḷ niṅṅaḷuṭe aṭuttēkkayakkappeṭṭa daivadūtanmārāṇenn
Surah Ya-Seen, Verse 16
وَمَا عَلَيۡنَآ إِلَّا ٱلۡبَلَٰغُ ٱلۡمُبِينُ
sandēśaṁ vyaktamāyi etticcutarunnatil kaviñña uttaravādittameānnuṁ ñaṅṅaḷkkilla
Surah Ya-Seen, Verse 17
قَالُوٓاْ إِنَّا تَطَيَّرۡنَا بِكُمۡۖ لَئِن لَّمۡ تَنتَهُواْ لَنَرۡجُمَنَّكُمۡ وَلَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٞ
ā janaṁ paṟaññu: "tīrccayāyuṁ ñaṅṅaḷ niṅṅaḷe duśśakunamāyāṇ kāṇunnat. niṅṅaḷit niṟuttunnilleṅkil uṟappāyuṁ ñaṅṅaḷ niṅṅaḷe eṟiññāṭṭuṁ. ñaṅṅaḷilninn niṅṅaḷ nēāvuṟṟa śikṣa anubhavikkuka tanne ceyyuṁ
Surah Ya-Seen, Verse 18
قَالُواْ طَـٰٓئِرُكُم مَّعَكُمۡ أَئِن ذُكِّرۡتُمۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٞ مُّسۡرِفُونَ
dūtanmār paṟaññu: "niṅṅaḷuṭe duśśakunaṁ niṅṅaḷēāṭeāppamuḷḷatu tanneyāṇ. niṅṅaḷkk udbēādhanaṁ nalkiyatinālāṇēā iteākke? eṅkil niṅṅaḷ vallāte paridhiviṭṭa janaṁ tanne
Surah Ya-Seen, Verse 19
وَجَآءَ مِنۡ أَقۡصَا ٱلۡمَدِينَةِ رَجُلٞ يَسۡعَىٰ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱتَّبِعُواْ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
ā paṭṭaṇattinṟe aṅṅēyaṟṟattuninn orāḷ ōṭivannu paṟaññu: "enṟe janamē, niṅṅaḷ ī daivadūtanmāre pinpaṟṟuka
Surah Ya-Seen, Verse 20
ٱتَّبِعُواْ مَن لَّا يَسۡـَٔلُكُمۡ أَجۡرٗا وَهُم مُّهۡتَدُونَ
niṅṅaḷēāṭ pratiphalameānnuṁ āvaśyappeṭāttavaruṁ nēre ceāvve jīvikkunnavarumāya ivare pintuṭaruka
Surah Ya-Seen, Verse 21
وَمَالِيَ لَآ أَعۡبُدُ ٱلَّذِي فَطَرَنِي وَإِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ
ārāṇēā enne sr̥ṣṭiccat; ārilēkkāṇēā niṅṅaḷ tiriccucellēṇṭat; ā allāhuve vaḻippeṭātirikkān enikkentu n'yāyaṁ
Surah Ya-Seen, Verse 22
ءَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِۦٓ ءَالِهَةً إِن يُرِدۡنِ ٱلرَّحۡمَٰنُ بِضُرّٖ لَّا تُغۡنِ عَنِّي شَفَٰعَتُهُمۡ شَيۡـٔٗا وَلَا يُنقِذُونِ
avaneyallāte maṟṟuḷḷavaye ñān daivaṅṅaḷāyi svīkarikkukayēā? ā paramakāruṇikan enikku valla vipattuṁ varuttānuddēśiccāl avaruṭe śipārśayeānnuṁ enikkeāṭṭuṁ upakarikkukayilla. avarenne rakṣikkukayumilla
Surah Ya-Seen, Verse 23
إِنِّيٓ إِذٗا لَّفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ
aṅṅane ceytāl sanśayamilla. ñān vyaktamāya vaḻikēṭilāyirikkuṁ
Surah Ya-Seen, Verse 24
إِنِّيٓ ءَامَنتُ بِرَبِّكُمۡ فَٱسۡمَعُونِ
tīrccayāyuṁ ñān niṅṅaḷuṭe nāthanil viśvasiccirikkunnu. atināl niṅṅaḷenṟe vākk kēḷkkuka
Surah Ya-Seen, Verse 25
قِيلَ ٱدۡخُلِ ٱلۡجَنَّةَۖ قَالَ يَٰلَيۡتَ قَوۡمِي يَعۡلَمُونَ
“nī svargattil pravēśiccukeāḷḷuka” enn addēhattēāṭ paṟaññu. addēhaṁ paṟaññu: "hā, enṟe janata itaṟiññirunneṅkil
Surah Ya-Seen, Verse 26
بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ ٱلۡمُكۡرَمِينَ
athavā, enṟe nāthan enikku māppēkiyatuṁ enne ādaraṇīyariluḷppeṭuttiyatuṁ
Surah Ya-Seen, Verse 27
۞وَمَآ أَنزَلۡنَا عَلَىٰ قَوۡمِهِۦ مِنۢ بَعۡدِهِۦ مِن جُندٖ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَمَا كُنَّا مُنزِلِينَ
atinuśēṣaṁ nāṁ addēhattinṟe janatayuṭe nēre uparilēākattuninn oru sain'yatteyuṁ iṟakkiyiṭṭilla. aṅṅane iṟakkēṇṭa āvaśyavuṁ namukkuṇṭāyiṭṭilla
Surah Ya-Seen, Verse 28
إِن كَانَتۡ إِلَّا صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ فَإِذَا هُمۡ خَٰمِدُونَ
ateāru ghēāragarjanaṁ mātramāyirunnu. appēāḻēkkuṁ avareākkeyuṁ nāmāvaśēṣamāyi
Surah Ya-Seen, Verse 29
يَٰحَسۡرَةً عَلَى ٱلۡعِبَادِۚ مَا يَأۡتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ
ā aṭimakaḷuṭe kāryametra dayanīyaṁ! avarilēkk cenna oreāṟṟa daivadūtaneppēāluṁ avar pucchikkātirunniṭṭilla
Surah Ya-Seen, Verse 30
أَلَمۡ يَرَوۡاْ كَمۡ أَهۡلَكۡنَا قَبۡلَهُم مِّنَ ٱلۡقُرُونِ أَنَّهُمۡ إِلَيۡهِمۡ لَا يَرۡجِعُونَ
ivarkku mump etrayetra talamuṟakaḷeyāṇ nāṁ naśippiccat? pinne avarāruṁ ivaruṭe aṭuttēkk tiriccuvanniṭṭilla. iteānnuṁ ikkūṭṭar kāṇunnillē
Surah Ya-Seen, Verse 31
وَإِن كُلّٞ لَّمَّا جَمِيعٞ لَّدَيۡنَا مُحۡضَرُونَ
sanśayamilla; avarellāṁ nam'muṭe mumpil hājarākkappeṭuṁ
Surah Ya-Seen, Verse 32
وَءَايَةٞ لَّهُمُ ٱلۡأَرۡضُ ٱلۡمَيۡتَةُ أَحۡيَيۡنَٰهَا وَأَخۡرَجۡنَا مِنۡهَا حَبّٗا فَمِنۡهُ يَأۡكُلُونَ
ī janattin vyaktamāya oru dr̥ṣṭāntamitā: cattukiṭakkunna bhūmi, nāṁ atine jīvanuḷḷatākki. atil dhārāḷaṁ dhān'yaṁ viḷayiccu. enniṭṭ atil ninnivar tinnunnu
Surah Ya-Seen, Verse 33
وَجَعَلۡنَا فِيهَا جَنَّـٰتٖ مِّن نَّخِيلٖ وَأَعۡنَٰبٖ وَفَجَّرۡنَا فِيهَا مِنَ ٱلۡعُيُونِ
nāmatil īntappanayuṭeyuṁ muntiriyuṭeyuṁ tēāṭṭaṅṅaḷuṇṭākki. atiletrayēā uṟavakaḷ oḻukki
Surah Ya-Seen, Verse 34
لِيَأۡكُلُواْ مِن ثَمَرِهِۦ وَمَا عَمِلَتۡهُ أَيۡدِيهِمۡۚ أَفَلَا يَشۡكُرُونَ
atinṟe paḻaṅṅaḷivar tinnānāṇitellāmuṇṭākkiyat. ivaruṭe kaikaḷ adhvāniccuṇṭākkiyavayalla iteānnuṁ. enniṭṭuṁ ikkūṭṭar nandi kāṇikkunnillē
Surah Ya-Seen, Verse 35
سُبۡحَٰنَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلۡأَزۡوَٰجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنۢبِتُ ٱلۡأَرۡضُ وَمِنۡ أَنفُسِهِمۡ وَمِمَّا لَا يَعۡلَمُونَ
bhūmiyil muḷaccuṇṭāvunna sasyaṅṅaḷ, manuṣyavargaṁ, manuṣyarkkaṟiyātta maṟṟanēkaṁ vastukkaḷ ellāṟṟineyuṁ iṇakaḷāyi sr̥ṣṭicca allāhu etra pariśud'dhan
Surah Ya-Seen, Verse 36
وَءَايَةٞ لَّهُمُ ٱلَّيۡلُ نَسۡلَخُ مِنۡهُ ٱلنَّهَارَ فَإِذَا هُم مُّظۡلِمُونَ
rāvuṁ ivarkkeāru dr̥ṣṭāntamāṇ. atilninn pakaline nāṁ ūriyeṭukkunnu. atēāṭe ivar iruḷilakappeṭunnu
Surah Ya-Seen, Verse 37
وَٱلشَّمۡسُ تَجۡرِي لِمُسۡتَقَرّٖ لَّهَاۚ ذَٰلِكَ تَقۡدِيرُ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡعَلِيمِ
sūryan atinṟe saṅkētattilēkk sañcariccukeāṇṭirikkunnu. pratāpiyuṁ ellāṁ aṟiyunnavanumāya allāhuvinṟe sūkṣmamāya pad'dhatiyanusariccāṇat
Surah Ya-Seen, Verse 38
وَٱلۡقَمَرَ قَدَّرۡنَٰهُ مَنَازِلَ حَتَّىٰ عَادَ كَٱلۡعُرۡجُونِ ٱلۡقَدِيمِ
candrannuṁ nāṁ cila maṇḍalaṅṅaḷ niścayiccirikkunnu. atilūṭe kaṭannupēāyi at uṇaṅṅi vaḷañña īntappanakkulayuṭe taṇṭupēāleyāyittīrunnu
Surah Ya-Seen, Verse 39
لَا ٱلشَّمۡسُ يَنۢبَغِي لَهَآ أَن تُدۡرِكَ ٱلۡقَمَرَ وَلَا ٱلَّيۡلُ سَابِقُ ٱلنَّهَارِۚ وَكُلّٞ فِي فَلَكٖ يَسۡبَحُونَ
candrane ettippiṭikkān sūryanu sādhyamalla. pakaline maṟikaṭakkān rāvinumāvilla. ellā ōrēānnuṁ niścita bhramaṇapathattil nīntittuṭikkukayāṇ
Surah Ya-Seen, Verse 40
وَءَايَةٞ لَّهُمۡ أَنَّا حَمَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُمۡ فِي ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ
ivaruṭe santānaṅṅaḷe nāṁ bhāraṁ niṟacca kappalil kayaṟṟikkeāṇṭupēāyatuṁ ivarkkeāru dr̥ṣṭāntamāṇ
Surah Ya-Seen, Verse 41
وَخَلَقۡنَا لَهُم مِّن مِّثۡلِهِۦ مَا يَرۡكَبُونَ
ivarkkāyi itupēāluḷḷa vēṟeyuṁ vāhanaṅṅaḷ nāmuṇṭākkikkeāṭuttiṭṭuṇṭ
Surah Ya-Seen, Verse 42
وَإِن نَّشَأۡ نُغۡرِقۡهُمۡ فَلَا صَرِيخَ لَهُمۡ وَلَا هُمۡ يُنقَذُونَ
nāmicchikkunnuveṅkil nāmavare mukkikkeālluṁ. appēāḻivaruṭe nilaviḷi kēḷkkānārumuṇṭāvilla. ivar rakṣappeṭukayumilla
Surah Ya-Seen, Verse 43
إِلَّا رَحۡمَةٗ مِّنَّا وَمَتَٰعًا إِلَىٰ حِينٖ
aṅṅaneyeānn sambhavikkāttat nam'muṭe kāruṇyaṅkeāṇṭ mātramāṇ. ivar niścita paridhivare jīvitasukhaṁ anubhavikkānuṁ
Surah Ya-Seen, Verse 44
وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ٱتَّقُواْ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيكُمۡ وَمَا خَلۡفَكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ
niṅṅaḷkku munnil sambhavikkunnatuṁ nēratte sambhaviccukaḻiññatumāya vipattukaḷe sūkṣikkuka. niṅṅaḷkku kāruṇyaṁ kiṭṭiyēkkāṁ" enn ivarēāṭāvaśyappeṭṭāl ivarat tīrē śrad'dhikkukayilla
Surah Ya-Seen, Verse 45
وَمَا تَأۡتِيهِم مِّنۡ ءَايَةٖ مِّنۡ ءَايَٰتِ رَبِّهِمۡ إِلَّا كَانُواْ عَنۡهَا مُعۡرِضِينَ
ivarkk taṅṅaḷuṭe nāthanṟe dr̥ṣṭāntaṅṅaḷilninn ēteānn vannettiyāluṁ ivarat pāṭē avagaṇiccutaḷḷunnu
Surah Ya-Seen, Verse 46
وَإِذَا قِيلَ لَهُمۡ أَنفِقُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ ٱللَّهُ قَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لِلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَنُطۡعِمُ مَن لَّوۡ يَشَآءُ ٱللَّهُ أَطۡعَمَهُۥٓ إِنۡ أَنتُمۡ إِلَّا فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ
niṅṅaḷkk allāhu nalkiyatilninn celavaḻikkuka" ennāvaśyappeṭṭāl satyaniṣēdhikaḷ viśvāsikaḷēāṭu paṟayuṁ: "allāhu vicāriccirunneṅkil avan tanne ivarkk annaṁ nalkumāyirunnallēā. pinne ñaṅṅaḷivarkk entin annaṁ nalkaṇaṁ? niṅṅaḷ vyaktamāya vaḻikēṭil tanne
Surah Ya-Seen, Verse 47
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلۡوَعۡدُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
ikkūṭṭar cēādikkunnu: "ī vāgdānaṁ eppēāḻāṇ pularuka- niṅṅaḷ satyavānmāreṅkil
Surah Ya-Seen, Verse 48
مَا يَنظُرُونَ إِلَّا صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ تَأۡخُذُهُمۡ وَهُمۡ يَخِصِّمُونَ
yathārthattilivar kāttirikkunnat oreāṟṟa ghēāraśabdaṁ mātramāṇ. avaran'yēān'yaṁ tarkkiccukeāṇṭirikke atavare piṭikūṭuṁ
Surah Ya-Seen, Verse 49
فَلَا يَسۡتَطِيعُونَ تَوۡصِيَةٗ وَلَآ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِمۡ يَرۡجِعُونَ
appēāḻivarkk oru vasiyyatt ceyyānpēāluṁ sādhikkukayilla. taṅṅaḷuṭe kuṭumbattilēkk maṭaṅṅānuṁ kaḻiyilla
Surah Ya-Seen, Verse 50
وَنُفِخَ فِي ٱلصُّورِ فَإِذَا هُم مِّنَ ٱلۡأَجۡدَاثِ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ يَنسِلُونَ
kāhaḷattil ūtappeṭuṁ. appēāḻivar kuḻimāṭaṅṅaḷilninn taṅṅaḷuṭe nāthaṅkalēkk kuticcēāṭuṁ
Surah Ya-Seen, Verse 51
قَالُواْ يَٰوَيۡلَنَا مَنۢ بَعَثَنَا مِن مَّرۡقَدِنَاۜۗ هَٰذَا مَا وَعَدَ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَصَدَقَ ٱلۡمُرۡسَلُونَ
avar paṟayuṁ: "nam'muṭe nāśamē, nam'muṭe uṟakkattil ninn nam'me uṇartti eḻunnēlpiccat ārāṇ? it ā parama kāruṇikan vāgdānaṁ ceytatāṇallēā. daivadūtanmār paṟaññat satyantanne
Surah Ya-Seen, Verse 52
إِن كَانَتۡ إِلَّا صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ فَإِذَا هُمۡ جَمِيعٞ لَّدَيۡنَا مُحۡضَرُونَ
ateāru ghēāraśabdaṁ mātramāyirikkuṁ. appēāḻēkkuṁ avaratā onnaṭaṅkaṁ nam'muṭe sannidhiyil hājarākkappeṭunnu
Surah Ya-Seen, Verse 53
فَٱلۡيَوۡمَ لَا تُظۡلَمُ نَفۡسٞ شَيۡـٔٗا وَلَا تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
annāḷil ārēāṭuṁ alpavuṁ anīti uṇṭāvilla. niṅṅaḷ pravartticcukeāṇṭirunnatinuḷḷa pratiphalamāṇ niṅṅaḷkkuṇṭāvuka
Surah Ya-Seen, Verse 54
إِنَّ أَصۡحَٰبَ ٱلۡجَنَّةِ ٱلۡيَوۡمَ فِي شُغُلٖ فَٰكِهُونَ
sanśayanvēṇṭa; ann svargāvakāśikaḷ ōrēā pravr̥ttikaḷilāyi paramānandattilāyirikkuṁ
Surah Ya-Seen, Verse 55
هُمۡ وَأَزۡوَٰجُهُمۡ فِي ظِلَٰلٍ عَلَى ٱلۡأَرَآئِكِ مُتَّكِـُٔونَ
avaruṁ avaruṭe iṇakaḷuṁ svargattaṇalukaḷil kaṭṭilukaḷil cāriyirikkunnavarāyirikkuṁ
Surah Ya-Seen, Verse 56
لَهُمۡ فِيهَا فَٰكِهَةٞ وَلَهُم مَّا يَدَّعُونَ
avarkkaviṭe rucikaramāya paḻaṅṅaḷuṇṭ. avarāvaśyappeṭunnatentuṁ aviṭe kiṭṭuṁ
Surah Ya-Seen, Verse 57
سَلَٰمٞ قَوۡلٗا مِّن رَّبّٖ رَّحِيمٖ
salāṁ - samādhānaṁ - itāyirikkuṁ dayāparanāya nāthanilninn avarkkuḷḷa abhivādyaṁ
Surah Ya-Seen, Verse 58
وَٱمۡتَٰزُواْ ٱلۡيَوۡمَ أَيُّهَا ٱلۡمُجۡرِمُونَ
“kuṟṟavāḷikaḷē, niṅṅaḷinn vēṟe māṟinilkkuka.”
Surah Ya-Seen, Verse 59
۞أَلَمۡ أَعۡهَدۡ إِلَيۡكُمۡ يَٰبَنِيٓ ءَادَمَ أَن لَّا تَعۡبُدُواْ ٱلشَّيۡطَٰنَۖ إِنَّهُۥ لَكُمۡ عَدُوّٞ مُّبِينٞ
ādaṁ santatikaḷē, ñān niṅṅaḷe upadēśiccirunnillē, cekuttān vaḻippeṭarutenn; avan niṅṅaḷuṭe pratyakṣa śatruvāṇenn
Surah Ya-Seen, Verse 60
وَأَنِ ٱعۡبُدُونِيۚ هَٰذَا صِرَٰطٞ مُّسۡتَقِيمٞ
niṅṅaḷ enikku vaḻippeṭuka, itāṇ nērvaḻiyennuṁ
Surah Ya-Seen, Verse 61
وَلَقَدۡ أَضَلَّ مِنكُمۡ جِبِلّٗا كَثِيرًاۖ أَفَلَمۡ تَكُونُواْ تَعۡقِلُونَ
sanśayamilla; niṅṅaḷile niravadhi saṅghaṅṅaḷe piśāc piḻappicciṭṭuṇṭ. enniṭṭuṁ niṅṅaḷ cinticcu manas'silākkunnillē
Surah Ya-Seen, Verse 62
هَٰذِهِۦ جَهَنَّمُ ٱلَّتِي كُنتُمۡ تُوعَدُونَ
itā, niṅṅaḷkku vāgdānaṁ ceytirunna narakaṁ
Surah Ya-Seen, Verse 63
ٱصۡلَوۡهَا ٱلۡيَوۡمَ بِمَا كُنتُمۡ تَكۡفُرُونَ
niṅṅaḷ satyatte taḷḷippaṟaññu. atinṟe phalamāyi niṅṅaḷinn narakattil kiṭanneriyuka
Surah Ya-Seen, Verse 64
ٱلۡيَوۡمَ نَخۡتِمُ عَلَىٰٓ أَفۡوَٰهِهِمۡ وَتُكَلِّمُنَآ أَيۡدِيهِمۡ وَتَشۡهَدُ أَرۡجُلُهُم بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ
ann nāmavaruṭe vāya aṭaccu mudravekkuṁ. avaruṭe kaikaḷ nam'mēāṭu sansārikkuṁ. kālukaḷ sākṣyanvahikkuṁ- avar ceytukeāṇṭirunnatentāṇenn
Surah Ya-Seen, Verse 65
وَلَوۡ نَشَآءُ لَطَمَسۡنَا عَلَىٰٓ أَعۡيُنِهِمۡ فَٱسۡتَبَقُواْ ٱلصِّرَٰطَ فَأَنَّىٰ يُبۡصِرُونَ
nāṁ icchiccirunneṅkil avaruṭe kaṇṇukaḷettanne nāṁ māyccukaḷayumāyirunnu. appēāḻavar vaḻiyilūṭe munnēāṭṭ kutikkān nēākkuṁ. ennāl avareṅṅane vaḻi kāṇānāṇ
Surah Ya-Seen, Verse 66
وَلَوۡ نَشَآءُ لَمَسَخۡنَٰهُمۡ عَلَىٰ مَكَانَتِهِمۡ فَمَا ٱسۡتَطَٰعُواْ مُضِيّٗا وَلَا يَرۡجِعُونَ
nāṁ uddēśiccirunneṅkil nāmavare avar nilkkunnēṭattuveccutanne rūpamāṟṟaṁ varuttumāyirunnu. appēāḻavarkku munnēāṭṭu pēāvānāvilla. pinnēāṭṭu maṭaṅṅānuṁ kaḻiyilla
Surah Ya-Seen, Verse 67
وَمَن نُّعَمِّرۡهُ نُنَكِّسۡهُ فِي ٱلۡخَلۡقِۚ أَفَلَا يَعۡقِلُونَ
nāṁ ārkkeṅkiluṁ dīrghāyus's nalkukayāṇeṅkil ayāḷuṭe prakr̥ti tanne pāṭe māṟṟimaṟikkunnu. enniṭṭuṁ iteānnuṁ avareāṭṭuṁ ālēāciccaṟiyunnillē
Surah Ya-Seen, Verse 68
وَمَا عَلَّمۡنَٰهُ ٱلشِّعۡرَ وَمَا يَنۢبَغِي لَهُۥٓۚ إِنۡ هُوَ إِلَّا ذِكۡرٞ وَقُرۡءَانٞ مُّبِينٞ
nāṁ addēhatte kavita pariśīlippicciṭṭilla. at addēhattin yēājiccatalla. itākaṭṭe geravapūrṇamāya orudbēādhanamāṇ. spaṣṭamāyi vāyikkāvunna vēdapustakaṁ
Surah Ya-Seen, Verse 69
لِّيُنذِرَ مَن كَانَ حَيّٗا وَيَحِقَّ ٱلۡقَوۡلُ عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ
jīvanuḷḷavarkk munnaṟiyipp nalkānāṇit. satyatte taḷḷippaṟayunnavarkketire n'yāyaṁ sthāpicceṭukkānuṁ
Surah Ya-Seen, Verse 70
أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّا خَلَقۡنَا لَهُم مِّمَّا عَمِلَتۡ أَيۡدِينَآ أَنۡعَٰمٗا فَهُمۡ لَهَا مَٰلِكُونَ
nam'muṭe karaṅṅaḷuṇṭākkiyavayilpeṭṭavayāṇ kannukālikaḷenn avar kāṇunnillē; avarkku vēṇṭiyāṇ nāmat sr̥ṣṭiccatennuṁ. ippēāḻava avaruṭe adhīnatayilāṇallēā
Surah Ya-Seen, Verse 71
وَذَلَّلۡنَٰهَا لَهُمۡ فَمِنۡهَا رَكُوبُهُمۡ وَمِنۡهَا يَأۡكُلُونَ
avaye nāmavarkk merukkiyeātukkikkeāṭuttirikkunnu. avayil cilat avaruṭe vāhanamāṇ. cilatine avar āharikkukayuṁ ceyyunnu
Surah Ya-Seen, Verse 72
وَلَهُمۡ فِيهَا مَنَٰفِعُ وَمَشَارِبُۚ أَفَلَا يَشۡكُرُونَ
avarkk avayil pala prayēājanaṅṅaḷumuṇṭ. pānīyaṅṅaḷumuṇṭ. enniṭṭuṁ avar nandi kāṇikkunnillē
Surah Ya-Seen, Verse 73
وَٱتَّخَذُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ ءَالِهَةٗ لَّعَلَّهُمۡ يُنصَرُونَ
taṅṅaḷkku sahāyaṁ kiṭṭānāyi allāhuvekkūṭāte pala daivaṅṅaḷeyuṁ avar paṅkāḷikaḷāyi saṅkalpiccuveccirikkunnu
Surah Ya-Seen, Verse 74
لَا يَسۡتَطِيعُونَ نَصۡرَهُمۡ وَهُمۡ لَهُمۡ جُندٞ مُّحۡضَرُونَ
ennāl avare sahāyikkān avaykku sādhyamalla. yathārthattilavar ā daivaṅṅaḷkkāyi tayyāṟāyi nilkkunna sain'yamāṇ
Surah Ya-Seen, Verse 75
فَلَا يَحۡزُنكَ قَوۡلُهُمۡۘ إِنَّا نَعۡلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعۡلِنُونَ
atināl avaruṭe vākkukaḷ ninne vēdanippikkātirikkaṭṭe. tīrccayāyuṁ avar parasyamākkunnatuṁ rahasyamākkunnatumeākke nāṁ nannāyaṟiyunnuṇṭ
Surah Ya-Seen, Verse 76
أَوَلَمۡ يَرَ ٱلۡإِنسَٰنُ أَنَّا خَلَقۡنَٰهُ مِن نُّطۡفَةٖ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٞ مُّبِينٞ
manuṣyane nāmeāru bījakaṇattil ninnāṇ sr̥ṣṭiccatenn avan manas'silākkiyiṭṭillē. enniṭṭippēāḷ avanitā oru pratyakṣaśatruvāyi māṟiyirikkunnu
Surah Ya-Seen, Verse 77
وَضَرَبَ لَنَا مَثَلٗا وَنَسِيَ خَلۡقَهُۥۖ قَالَ مَن يُحۡيِ ٱلۡعِظَٰمَ وَهِيَ رَمِيمٞ
avan namukk upamacamaccirikkunnu. tanne sr̥ṣṭicca kāryamavan tīre maṟannukaḷaññu. avan cēādikkunnu: ellukaḷ paṟṟe draviccukaḻiñña śēṣaṁ avaye ār jīvippikkānāṇ
Surah Ya-Seen, Verse 78
قُلۡ يُحۡيِيهَا ٱلَّذِيٓ أَنشَأَهَآ أَوَّلَ مَرَّةٖۖ وَهُوَ بِكُلِّ خَلۡقٍ عَلِيمٌ
paṟayuka: onnāṁ tavaṇa avaye sr̥ṣṭiccavan tanne vīṇṭuṁ avaye jīvippikkuṁ. avan ellāvidha sr̥ṣṭippineppaṟṟiyuṁ nannāyaṟiyunnavanāṇ
Surah Ya-Seen, Verse 79
ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُم مِّنَ ٱلشَّجَرِ ٱلۡأَخۡضَرِ نَارٗا فَإِذَآ أَنتُم مِّنۡهُ تُوقِدُونَ
paccamarattilninn niṅṅaḷkk tīyuṇṭākkittannavanāṇavan. aṅṅane niṅṅaḷippēāḻitā atupayēāgicc tī kattikkunnu
Surah Ya-Seen, Verse 80
أَوَلَيۡسَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يَخۡلُقَ مِثۡلَهُمۚ بَلَىٰ وَهُوَ ٱلۡخَلَّـٰقُ ٱلۡعَلِيمُ
ākāśabhūmikaḷe paṭaccavan avareppēāluḷḷavare sr̥ṣṭikkān kaḻivuḷḷavanallennēā? aṅṅaneyalla. avan kaḻivuṟṟa sraṣṭāvāṇ. ellāṁ aṟiyunnavanuṁ
Surah Ya-Seen, Verse 81
إِنَّمَآ أَمۡرُهُۥٓ إِذَآ أَرَادَ شَيۡـًٔا أَن يَقُولَ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ
avan oru kāryaṁ uddēśiccāl atinēāṭ “uṇṭākū” enn paṟayukayē vēṇṭū. appēāḻēkkuṁ atuṇṭākunnu. itāṇavanṟe avastha
Surah Ya-Seen, Verse 82
فَسُبۡحَٰنَ ٱلَّذِي بِيَدِهِۦ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيۡءٖ وَإِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ
sakala saṅgatikaḷuṭeyuṁ samagrādhipatyaṁ āruṭe kayyilāṇēā, niṅṅaḷ maṭaṅṅiccellunnat āruṭe aṭuttēkkāṇēā, avanāṇ pariśud'dhan
Surah Ya-Seen, Verse 83