Surah As-Saaffat - Malayalam Translation by Muhammad Karakunnu And Vanidas Elayavoor
وَٱلصَّـٰٓفَّـٰتِ صَفّٗا
aṇiyaṇiyāyi nirannunilkkunnavar satyaṁ
Surah As-Saaffat, Verse 1
فَٱلزَّـٰجِرَٰتِ زَجۡرٗا
pinne śaktamāyi ceṟuttunilkkunnavartanne satyaṁ
Surah As-Saaffat, Verse 2
فَٱلتَّـٰلِيَٰتِ ذِكۡرًا
enniṭṭu kīrttanaṁ ceāllunnavar satyaṁ
Surah As-Saaffat, Verse 3
إِنَّ إِلَٰهَكُمۡ لَوَٰحِدٞ
tīrccayāyuṁ niṅṅaḷuṭeyellāṁ daivaṁ ēkanāṇ
Surah As-Saaffat, Verse 4
رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَرَبُّ ٱلۡمَشَٰرِقِ
ākāśabhūmikaḷuṭeyuṁ avaykkiṭayiluḷḷavayuṭeyuṁ nāthanāṇavan. udaya sthānaṅṅaḷuṭe parirakṣakan
Surah As-Saaffat, Verse 5
إِنَّا زَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنۡيَا بِزِينَةٍ ٱلۡكَوَاكِبِ
aṭuttuḷḷa ākāśatte nāṁ nakṣatrālaṅkāraṅṅaḷāl manēāharamākkiyirikkunnu
Surah As-Saaffat, Verse 6
وَحِفۡظٗا مِّن كُلِّ شَيۡطَٰنٖ مَّارِدٖ
dhikkāriyāya ētu cekuttānilninnuṁ atine surakṣitamākkiyirikkunnu
Surah As-Saaffat, Verse 7
لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى ٱلۡمَلَإِ ٱلۡأَعۡلَىٰ وَيُقۡذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٖ
atyunnata sabhayile sansāraṁ cevikeāṭuttukēḷkkān ī cekuttānmārkkāvilla. nānābhāgattuninnuṁ avar eṟiññēāṭikkappeṭuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 8
دُحُورٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٞ وَاصِبٌ
bahiṣkr̥tarāyikkeāṇṭ; avarkk aṟutiyillātta śikṣayuṇṭ
Surah As-Saaffat, Verse 9
إِلَّا مَنۡ خَطِفَ ٱلۡخَطۡفَةَ فَأَتۡبَعَهُۥ شِهَابٞ ثَاقِبٞ
ennāl, avarilāreṅkiluṁ atilninn vallatuṁ taṭṭiyeṭukkukayāṇeṅkil tīkṣṇamāya tījjvāla avane pintuṭaruṁ
Surah As-Saaffat, Verse 10
فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَهُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَم مَّنۡ خَلَقۡنَآۚ إِنَّا خَلَقۡنَٰهُم مِّن طِينٖ لَّازِبِۭ
atināl nī avarēāṭ cēādikkuka: ivare sr̥ṣṭikkunnatāṇēā kūṭutal prayāsakaraṁ, atēā nāṁ uṇṭākkiya maṟṟuḷḷavaye sr̥ṣṭikkunnatēā? tīrccayāyuṁ nāmivare sr̥ṣṭiccat paṟṟippiṭikkunna kaḷimaṇṇil ninnāṇ
Surah As-Saaffat, Verse 11
بَلۡ عَجِبۡتَ وَيَسۡخَرُونَ
ennāl, ninakk vismayaṁ tēānnunnu. avarēā atine parihasikkukayuṁ ceyyunnu
Surah As-Saaffat, Verse 12
وَإِذَا ذُكِّرُواْ لَا يَذۡكُرُونَ
avare upadēśiccāluṁ avaratēkkuṟiccālēācikkunnilla
Surah As-Saaffat, Verse 13
وَإِذَا رَأَوۡاْ ءَايَةٗ يَسۡتَسۡخِرُونَ
ēteāru dr̥ṣṭāntaṁ kaṇṭāluṁ avaratine pucchiccutaḷḷunnu
Surah As-Saaffat, Verse 14
وَقَالُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٌ
avar paṟayunnu: "itu prakaṭamāya jālavidya tanne
Surah As-Saaffat, Verse 15
أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ
nāṁ maricc maṇṇuṁ ellumāyikkaḻiññāl vīṇṭuṁ uyirtteḻunnēlpikkappeṭumennēā
Surah As-Saaffat, Verse 16
أَوَءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ
nam'muṭe pūrva pitākkaḷuṁ uyirtteḻunnēlkkumennēā
Surah As-Saaffat, Verse 17
قُلۡ نَعَمۡ وَأَنتُمۡ دَٰخِرُونَ
paṟayuka: ate. aṅṅane sambhavikkuṁ. niṅṅaḷann paṟṟe patitarāyittīruṁ
Surah As-Saaffat, Verse 18
فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ فَإِذَا هُمۡ يَنظُرُونَ
ateāru ghēāragarjanaṁ mātramāyirikkuṁ. appēāḻēkkuṁ avar kaṇṇutuṟann nēākkunnavarāyittīruṁ
Surah As-Saaffat, Verse 19
وَقَالُواْ يَٰوَيۡلَنَا هَٰذَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ
avar paṟayuṁ: "ayyēā, namukk nāśaṁ! it pratiphalattinṟe dinaṁ tanne
Surah As-Saaffat, Verse 20
هَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ
ate, niṅṅaḷ taḷḷippaṟañña ā vidhittīrppinṟe dinaṁ tanneyāṇit
Surah As-Saaffat, Verse 21
۞ٱحۡشُرُواْ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ وَأَزۡوَٰجَهُمۡ وَمَا كَانُواْ يَعۡبُدُونَ
akramaṁ pravartticcavareyuṁ avaruṭe iṇakaḷeyuṁ avar ārādhiccirunnavayeyuṁ niṅṅaḷ orumiccukūṭṭuka
Surah As-Saaffat, Verse 22
مِن دُونِ ٱللَّهِ فَٱهۡدُوهُمۡ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡجَحِيمِ
allāhuvekkūṭāte; enniṭṭavareyellāṁ niṅṅaḷ narakattilēkkuḷḷa vaḻiyil nayikkuka" enna kalpanayuṇṭākuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 23
وَقِفُوهُمۡۖ إِنَّهُم مَّسۡـُٔولُونَ
avareyeānn nirttū avare cēādyaṁ ceyyēṇṭatuṇṭ
Surah As-Saaffat, Verse 24
مَا لَكُمۡ لَا تَنَاصَرُونَ
alla; niṅṅaḷkkentupaṟṟi? niṅṅaḷ parasparaṁ sahāyikkunnillallēā
Surah As-Saaffat, Verse 25
بَلۡ هُمُ ٱلۡيَوۡمَ مُسۡتَسۡلِمُونَ
ennāl avarinn kīḻeātuṅṅiyavarāyirikkuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 26
وَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ
avar cēritiriññ parasparaṁ cēādyaṁ ceyyuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 27
قَالُوٓاْ إِنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَأۡتُونَنَا عَنِ ٱلۡيَمِينِ
anuyāyikaḷ paṟayuṁ: "niṅṅaḷ nanma camaññ ñaṅṅaḷuṭe aṭutt vannirunnuvallēā
Surah As-Saaffat, Verse 28
قَالُواْ بَل لَّمۡ تَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ
nētākkaḷ maṟupaṭi paṟayuṁ: "niṅṅaḷ svayantanne satyaviśvāsikaḷāyirunnilla
Surah As-Saaffat, Verse 29
وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيۡكُم مِّن سُلۡطَٰنِۭۖ بَلۡ كُنتُمۡ قَوۡمٗا طَٰغِينَ
ñaṅṅaḷkk niṅṅaḷuṭemēl oradhikāravumuṇṭāyirunnillallēā. ennalla; niṅṅaḷ svayantanne atikramikaḷāya janamāyirunnu
Surah As-Saaffat, Verse 30
فَحَقَّ عَلَيۡنَا قَوۡلُ رَبِّنَآۖ إِنَّا لَذَآئِقُونَ
aṅṅane nam'muṭe nāthanṟe śikṣayuṭe vacanaṁ satyamāyi pularnnirikkunnu. tīrccayāyuṁ nāmatanubhavikkān pēāvukayāṇ
Surah As-Saaffat, Verse 31
فَأَغۡوَيۡنَٰكُمۡ إِنَّا كُنَّا غَٰوِينَ
aṅṅane ñaṅṅaḷ niṅṅaḷe vaḻiteṟṟiccu. tīrccayāyuṁ ñaṅṅaḷ svayaṁ vaḻipiḻaccavarāyirunnu
Surah As-Saaffat, Verse 32
فَإِنَّهُمۡ يَوۡمَئِذٖ فِي ٱلۡعَذَابِ مُشۡتَرِكُونَ
niścayamāyuṁ ann avarellāṁ śikṣayil paṅkāḷikaḷāyirikkuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 33
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِينَ
uṟappāyuṁ kuṟṟavāḷikaḷēāṭ nāṁ aṅṅanetanneyāṇ ceyyuka
Surah As-Saaffat, Verse 34
إِنَّهُمۡ كَانُوٓاْ إِذَا قِيلَ لَهُمۡ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ يَسۡتَكۡبِرُونَ
“allāhuvallāte daivamille”nn avarēāṭ paṟaññāl avar ahaṅkārattēāṭe mukhaṁ tirikkumāyirunnu
Surah As-Saaffat, Verse 35
وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوٓاْ ءَالِهَتِنَا لِشَاعِرٖ مَّجۡنُونِۭ
avariṅṅane cēādikkumāyirunnu: "bhrāntanāya oru kavikku vēṇṭi ñaṅṅaḷ ñaṅṅaḷuṭe daivaṅṅaḷe upēkṣikkaṇamennēā
Surah As-Saaffat, Verse 36
بَلۡ جَآءَ بِٱلۡحَقِّ وَصَدَّقَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
ennāl satyavumāyāṇ addēhaṁ vannettiyat. daivadūtanmāreyellāṁ addēhaṁ śarivecciṭṭumuṇṭ
Surah As-Saaffat, Verse 37
إِنَّكُمۡ لَذَآئِقُواْ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَلِيمِ
tīrccayāyuṁ niṅṅaḷ nēāvēṟiya śikṣa anubhavikkēṇṭavar tanne
Surah As-Saaffat, Verse 38
وَمَا تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
niṅṅaḷ pravartticcukeāṇṭirunnatinṟe pratiphalaṁ mātramē niṅṅaḷkku nalkukayuḷḷū
Surah As-Saaffat, Verse 39
إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ
allāhuvinṟe ātmārthatayuḷḷa aṭimakaḷkkeāḻike
Surah As-Saaffat, Verse 40
أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ رِزۡقٞ مَّعۡلُومٞ
avarkkāṇ aṟiyappeṭṭa vibhavaṅṅaḷuḷḷat
Surah As-Saaffat, Verse 41
فَوَٰكِهُ وَهُم مُّكۡرَمُونَ
palataraṁ paḻaṅṅaḷ. avaraviṭe ādaraṇīyarumāyirikkuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 42
فِي جَنَّـٰتِ ٱلنَّعِيمِ
anugr̥hītamāya svargīyārāmaṅṅaḷil
Surah As-Saaffat, Verse 43
عَلَىٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِينَ
mañcaṅṅaḷil abhimukhamāyi irikkunnavarāyirikkuṁ avar
Surah As-Saaffat, Verse 44
يُطَافُ عَلَيۡهِم بِكَأۡسٖ مِّن مَّعِينِۭ
saviśēṣamāya uṟavuveḷḷaṁ niṟacca kēāppakaḷ avarkkiṭayil kaṟaṅṅikkeāṇṭirikkuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 45
بَيۡضَآءَ لَذَّةٖ لِّلشَّـٰرِبِينَ
veḷuttatuṁ kuṭikkunnavarkk atyadhikaṁ āsvādyakaravumāya pānīyaṁ
Surah As-Saaffat, Verse 46
لَا فِيهَا غَوۡلٞ وَلَا هُمۡ عَنۡهَا يُنزَفُونَ
at dēhattineāṭṭuṁ dēāṣanvaruttilla. atuvaḻi avarkk lahari bādhikkukayumilla
Surah As-Saaffat, Verse 47
وَعِندَهُمۡ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ عِينٞ
avaruṭe aṭutt nēāṭṭaṁ niyantrikkunnavaruṁ viśālākṣikaḷumāya kulīnakaḷuṇṭāyirikkuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 48
كَأَنَّهُنَّ بَيۡضٞ مَّكۡنُونٞ
sūkṣikkappeṭṭa muṭṭakaḷ pēālirikkuṁ avar
Surah As-Saaffat, Verse 49
فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ
avar parasparaṁ abhimukhīkaricc an'yēān'yaṁ anvēṣiccukeāṇṭirikkuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 50
قَالَ قَآئِلٞ مِّنۡهُمۡ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٞ
avarileārāḷ paṟayuṁ: "tīrccayāyuṁ enikkeāru kūṭṭukāranuṇṭāyirunnu
Surah As-Saaffat, Verse 51
يَقُولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُصَدِّقِينَ
avan cēādikkāṟuṇṭāyirunnu: “nī paralēākatte śarivekkunnavanāṇēā
Surah As-Saaffat, Verse 52
أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَدِينُونَ
“nāṁ maricc maṇṇuṁ ellumāyi māṟiyāluṁ namukk nam'muṭe karmaphalaṁ kiṭṭumenna vādatte aṅgīkarikkunnavanuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 53
قَالَ هَلۡ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ
tuṭarnn ayāḷ paṟayuṁ: "niṅṅaḷ ā satyaniṣēdhiye ettinēākkunnuṇṭēā
Surah As-Saaffat, Verse 54
فَٱطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِي سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ
aṅṅane addēhamavane ettinēākkuṁ. appēāḷ narakattinṟe naṭuvilavane kāṇuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 55
قَالَ تَٱللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرۡدِينِ
addēhamavanēāṭ paṟayuṁ: "allāhu tanne satyaṁ. nīyenneyuṁ naśippikkumāyirunnēne
Surah As-Saaffat, Verse 56
وَلَوۡلَا نِعۡمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ ٱلۡمُحۡضَرِينَ
enṟe nāthanṟe anugrahamillāyirunneṅkil ñānuṁ narakattil hājarākkappeṭunnavaril peṭumāyirunnu
Surah As-Saaffat, Verse 57
أَفَمَا نَحۡنُ بِمَيِّتِينَ
ini namukk maraṇamillallēā
Surah As-Saaffat, Verse 58
إِلَّا مَوۡتَتَنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ
nam'muṭe ādyatte ā maraṇamallāte. ini nāṁ śikṣikkappeṭukayumilla
Surah As-Saaffat, Verse 59
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ
tīrccayāyuṁ itutanneyāṇ mahattāya vijayaṁ
Surah As-Saaffat, Verse 60
لِمِثۡلِ هَٰذَا فَلۡيَعۡمَلِ ٱلۡعَٰمِلُونَ
itupēāluḷḷa nēṭṭaṅṅaḷkkuvēṇṭiyāṇ paṇiyeṭukkunnavareākkeyuṁ śramikkēṇṭat
Surah As-Saaffat, Verse 61
أَذَٰلِكَ خَيۡرٞ نُّزُلًا أَمۡ شَجَرَةُ ٱلزَّقُّومِ
itēā atēā sakhūṁ maramēā ētāṇ uttamamāya salkkāraṁ
Surah As-Saaffat, Verse 62
إِنَّا جَعَلۡنَٰهَا فِتۡنَةٗ لِّلظَّـٰلِمِينَ
tīrccayāyuṁ nāmatine akramikaḷkkeāru parīkṣaṇamākkiyirikkunnu
Surah As-Saaffat, Verse 63
إِنَّهَا شَجَرَةٞ تَخۡرُجُ فِيٓ أَصۡلِ ٱلۡجَحِيمِ
narakattinṟe aṭittaṭṭilninn muḷaccupeāṅṅunna maramāṇat
Surah As-Saaffat, Verse 64
طَلۡعُهَا كَأَنَّهُۥ رُءُوسُ ٱلشَّيَٰطِينِ
atinṟe kulakaḷ cekuttānmāruṭe talakaḷ pēālirikkuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 65
فَإِنَّهُمۡ لَأٓكِلُونَ مِنۡهَا فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ
narakavāsikaḷ at tinnuṁ. aṅṅane atukeāṇṭ avar vayaṟ niṟakkuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 66
ثُمَّ إِنَّ لَهُمۡ عَلَيۡهَا لَشَوۡبٗا مِّنۡ حَمِيمٖ
tuṭarnn avarkk atinumīte kuṭikkān cuṭṭupeāḷḷunna veḷḷamāṇ kiṭṭuka
Surah As-Saaffat, Verse 67
ثُمَّ إِنَّ مَرۡجِعَهُمۡ لَإِلَى ٱلۡجَحِيمِ
pinne tīrccayāyuṁ avaruṭe maṭakkaṁ narakattīyilēkkutanne
Surah As-Saaffat, Verse 68
إِنَّهُمۡ أَلۡفَوۡاْ ءَابَآءَهُمۡ ضَآلِّينَ
sanśayamilla; avar taṅṅaḷuṭe pūrvikare kaṇṭettiyat tīrttuṁ vaḻipiḻaccavarāyāṇ
Surah As-Saaffat, Verse 69
فَهُمۡ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمۡ يُهۡرَعُونَ
enniṭṭuṁ avar ā pūrvikaruṭe kālppāṭukaḷ tanne tālparyattēāṭe pintuṭarnnu
Surah As-Saaffat, Verse 70
وَلَقَدۡ ضَلَّ قَبۡلَهُمۡ أَكۡثَرُ ٱلۡأَوَّلِينَ
avarkkumumpe avaruṭe pūrvikarilēṟe pēruṁ vaḻipiḻaccirunnu
Surah As-Saaffat, Verse 71
وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ
avaril nāṁ munnaṟiyippukāre ayacciṭṭuṇṭāyirunnu
Surah As-Saaffat, Verse 72
فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُنذَرِينَ
nēākkū; ā munnaṟiyipp nalkappeṭṭavaruṭe antyaṁ evvidhamāyirunnuvenn
Surah As-Saaffat, Verse 73
إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ
allāhuvinṟe ātmārthatayuḷḷa aṭimakaḷuṭēteāḻike
Surah As-Saaffat, Verse 74
وَلَقَدۡ نَادَىٰنَا نُوحٞ فَلَنِعۡمَ ٱلۡمُجِيبُونَ
nūh nam'mēāṭ prārthiccu. appēāḷ uttaraṁ nalkiyavan etra anugr̥hītan
Surah As-Saaffat, Verse 75
وَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ
addēhatteyuṁ addēhattinṟe kūṭeyuḷḷavareyuṁ nāṁ van durantattilninn rakṣiccu
Surah As-Saaffat, Verse 76
وَجَعَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُۥ هُمُ ٱلۡبَاقِينَ
addēhattinṟe santatikaḷe nāṁ bhūmiyil bākkiyākki
Surah As-Saaffat, Verse 77
وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ
pinnāle vannavaril addēhattinṟe salkkīrtti nilanirtti
Surah As-Saaffat, Verse 78
سَلَٰمٌ عَلَىٰ نُوحٖ فِي ٱلۡعَٰلَمِينَ
muḻuvan lēākavāsikaḷiluṁ nūhin samādhānaṁ
Surah As-Saaffat, Verse 79
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ
tīrccayāyuṁ avvidhamāṇ nāṁ sadvr̥ttarkk pratiphalaṁ nalkuka
Surah As-Saaffat, Verse 80
إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
sanśayamilla; addēhaṁ nam'muṭe satyaviśvāsikaḷāya dāsanmāril peṭṭavanāṇ
Surah As-Saaffat, Verse 81
ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ
pinnīṭ maṟṟuḷḷavare nāṁ mukkikkeānnu
Surah As-Saaffat, Verse 82
۞وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِۦ لَإِبۡرَٰهِيمَ
uṟappāyuṁ addēhattinṟe kakṣiyilpeṭṭavan tanneyāṇ ibṟāhīṁ
Surah As-Saaffat, Verse 83
إِذۡ جَآءَ رَبَّهُۥ بِقَلۡبٖ سَلِيمٍ
śud'dhahr̥dayanāyi addēhaṁ tanṟe nāthanṟe sannidhiyil cenna sandarbhaṁ
Surah As-Saaffat, Verse 84
إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَاذَا تَعۡبُدُونَ
addēhaṁ tanṟe pitāvinēāṭuṁ janatayēāṭuṁ cēādiccu: "niṅṅaḷ entineyāṇ pūjiccukeāṇṭirikkunnat
Surah As-Saaffat, Verse 85
أَئِفۡكًا ءَالِهَةٗ دُونَ ٱللَّهِ تُرِيدُونَ
allāhuvekkūṭāte vyājadaivaṅṅaḷe pūjikkānāṇēā niṅṅaḷāgrahikkunnat
Surah As-Saaffat, Verse 86
فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
appēāḷ prapañcanāthaneppaṟṟi niṅṅaḷuṭe vicāramentāṇ
Surah As-Saaffat, Verse 87
فَنَظَرَ نَظۡرَةٗ فِي ٱلنُّجُومِ
pinne addēhaṁ nakṣatraṅṅaḷuṭe nēre nēākki
Surah As-Saaffat, Verse 88
فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٞ
enniṭṭiṅṅane paṟaññu: "enikku sukhamilla
Surah As-Saaffat, Verse 89
فَتَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ مُدۡبِرِينَ
appēāḷ avar addēhatte viṭṭ piriññupēāyi
Surah As-Saaffat, Verse 90
فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمۡ فَقَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ
aṅṅane addēhaṁ avaruṭe daivaṅṅaḷuṭenēre tiriññu. addēhaṁ cēādiccu: "niṅṅaḷ tinnunnillē
Surah As-Saaffat, Verse 91
مَا لَكُمۡ لَا تَنطِقُونَ
niṅṅaḷkkentupaṟṟi? niṅṅaḷeānnuṁ miṇṭunnillallēā
Surah As-Saaffat, Verse 92
فَرَاغَ عَلَيۡهِمۡ ضَرۡبَۢا بِٱلۡيَمِينِ
pinnīṭ addēhaṁ avayuṭe nēre nīṅṅi. aṅṅane tanṟe valaṅkaikeāṇṭ avaye veṭṭivīḻtti
Surah As-Saaffat, Verse 93
فَأَقۡبَلُوٓاْ إِلَيۡهِ يَزِفُّونَ
āḷukaḷ addēhattinṟe nēre pāññaṭuttu
Surah As-Saaffat, Verse 94
قَالَ أَتَعۡبُدُونَ مَا تَنۡحِتُونَ
addēhaṁ cēādiccu: "niṅṅaḷ tanne cettiyuṇṭākkunnavayeyāṇēā niṅṅaḷ pūjikkunnat
Surah As-Saaffat, Verse 95
وَٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ وَمَا تَعۡمَلُونَ
allāhuvāṇallēā niṅṅaḷeyuṁ niṅṅaḷ nirmikkunnavayeyuṁ sr̥ṣṭiccat
Surah As-Saaffat, Verse 96
قَالُواْ ٱبۡنُواْ لَهُۥ بُنۡيَٰنٗا فَأَلۡقُوهُ فِي ٱلۡجَحِيمِ
avar parasparaṁ paṟaññu: "ivanuvēṇṭi oru tīkkuṇḍamuṇṭākkuka. enniṭṭivane kattikkāḷunna tiyyileṟiyuka
Surah As-Saaffat, Verse 97
فَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَسۡفَلِينَ
aṅṅane avaraddēhattinetire tantraṁ menaññu. pakṣē, nāmavare paṟṟe patitarākki
Surah As-Saaffat, Verse 98
وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهۡدِينِ
ibṟāhīṁ paṟaññu: "ñānenṟe nāthanṟe aṭuttēkku pēāvukayāṇ. avanenne nērvaḻiyil nayikkuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 99
رَبِّ هَبۡ لِي مِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
enṟe nāthā, enikku nī saccaritanāya oru makane nalkēṇamē
Surah As-Saaffat, Verse 100
فَبَشَّرۡنَٰهُ بِغُلَٰمٍ حَلِيمٖ
appēāḷ nāṁ addēhatte sahanaśāliyāya oru putrane sambandhicca śubhavārtta aṟiyiccu
Surah As-Saaffat, Verse 101
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعۡيَ قَالَ يَٰبُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي ٱلۡمَنَامِ أَنِّيٓ أَذۡبَحُكَ فَٱنظُرۡ مَاذَا تَرَىٰۚ قَالَ يَـٰٓأَبَتِ ٱفۡعَلۡ مَا تُؤۡمَرُۖ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّـٰبِرِينَ
ā kuṭṭi addēhattēāṭeāppaṁ enteṅkiluṁ ceyyāvunna prāyamettiyappēāḷ addēhaṁ paṟaññu: "enṟe priya mēānē, ñān ninne aṟukkunnatāyi svapnaṁ kaṇṭirikkunnu. atināl nēākkū; ninṟe abhiprāyamentāṇ." avan paṟaññu: "enṟuppā, aṅṅ kalpana naṭappākkiyāluṁ. allāhu icchicceṅkil kṣamāśīlaruṭe kūṭṭattil aṅṅaykkenne kāṇāṁ
Surah As-Saaffat, Verse 102
فَلَمَّآ أَسۡلَمَا وَتَلَّهُۥ لِلۡجَبِينِ
aṅṅane avariruvaruṁ kalpanakku vaḻaṅṅi. addēhamavane cericcu kiṭatti
Surah As-Saaffat, Verse 103
وَنَٰدَيۡنَٰهُ أَن يَـٰٓإِبۡرَٰهِيمُ
appēāḷ nāṁ addēhatte viḷiccu: "ibṟāhīmē
Surah As-Saaffat, Verse 104
قَدۡ صَدَّقۡتَ ٱلرُّءۡيَآۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ
sanśayamilla; nī svapnaṁ sākṣālkkariccirikkunnu." avvidhamāṇ nāṁ saccaritarkk pratiphalaṁ nalkunnat
Surah As-Saaffat, Verse 105
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡبَلَـٰٓؤُاْ ٱلۡمُبِينُ
uṟappāyuṁ iteāru vyaktamāya parīkṣaṇaṁ tanneyāyirunnu
Surah As-Saaffat, Verse 106
وَفَدَيۡنَٰهُ بِذِبۡحٍ عَظِيمٖ
nāṁ avanupakaraṁ baliyarppikkānāyi mahattāya oru mr̥gatte nalki
Surah As-Saaffat, Verse 107
وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ
pinmuṟakkāril addēhattinṟe salkkīrtti nilanirttukayuṁ ceytu
Surah As-Saaffat, Verse 108
سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ
ibṟāhīminu samādhānaṁ
Surah As-Saaffat, Verse 109
كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ
ivvidhamāṇ nāṁ saccaritarkk pratiphalaṁ nalkunnat
Surah As-Saaffat, Verse 110
إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
sanśayamilla; addēhaṁ nam'muṭe satyaviśvāsikaḷāya dāsanmāril peṭṭavanāyirunnu
Surah As-Saaffat, Verse 111
وَبَشَّرۡنَٰهُ بِإِسۡحَٰقَ نَبِيّٗا مِّنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
addēhatte nāṁ, saccaritarilpeṭṭa pravācakanākān pēākunna is'hākhinṟe jananatte sambandhiccuṁ śubhavārtta aṟiyiccu
Surah As-Saaffat, Verse 112
وَبَٰرَكۡنَا عَلَيۡهِ وَعَلَىٰٓ إِسۡحَٰقَۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحۡسِنٞ وَظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ مُبِينٞ
addēhatteyuṁ is'hākhineyuṁ nāṁ anugrahiccu. avariruvaruṭeyuṁ santānaṅṅaḷil nallavaruṇṭ. tannēāṭutanne vyaktamāya atikramaṁ ceyyunnavarumuṇṭ
Surah As-Saaffat, Verse 113
وَلَقَدۡ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ
niścayamāyuṁ mūsāyēāṭuṁ hāṟūnēāṭuṁ nāṁ aḷavaṟṟa audāryaṁ kāṇiccu
Surah As-Saaffat, Verse 114
وَنَجَّيۡنَٰهُمَا وَقَوۡمَهُمَا مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ
avariruvareyuṁ avaruṭe janatayeyuṁ keāṭunvipattil ninn rakṣappeṭutti
Surah As-Saaffat, Verse 115
وَنَصَرۡنَٰهُمۡ فَكَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ
avare nāṁ sahāyiccu. aṅṅane avar vijayikaḷāyittīrnnu
Surah As-Saaffat, Verse 116
وَءَاتَيۡنَٰهُمَا ٱلۡكِتَٰبَ ٱلۡمُسۡتَبِينَ
avariruvarkkuṁ satyaṁ vērtiriccu kāṇikkunna vēdapustakaṁ nalki
Surah As-Saaffat, Verse 117
وَهَدَيۡنَٰهُمَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلۡمُسۡتَقِيمَ
iruvareyuṁ nāṁ nērvaḻiyil nayikkukayuṁ ceytu
Surah As-Saaffat, Verse 118
وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِمَا فِي ٱلۡأٓخِرِينَ
pinmuṟakkāril nāṁ avaruṭe salkkīrtti nilanirtti
Surah As-Saaffat, Verse 119
سَلَٰمٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ
mūsāykkuṁ hāṟūnnuṁ samādhānaṁ
Surah As-Saaffat, Verse 120
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ
avvidhamāṇ nāṁ saccaritarkk pratiphalaṁ nalkunnat
Surah As-Saaffat, Verse 121
إِنَّهُمَا مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
avariruvaruṁ satyaviśvāsikaḷāya nam'muṭe dāsanmāril peṭṭavarāyirunnu
Surah As-Saaffat, Verse 122
وَإِنَّ إِلۡيَاسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
sanśayamilla; ilyāsuṁ daivadūtanmārileārāḷāṇ
Surah As-Saaffat, Verse 123
إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ أَلَا تَتَّقُونَ
addēhaṁ tanṟe janatayēāṭu cēādicca sandarbhaṁ: "niṅṅaḷ bhaktipularttunnillē
Surah As-Saaffat, Verse 124
أَتَدۡعُونَ بَعۡلٗا وَتَذَرُونَ أَحۡسَنَ ٱلۡخَٰلِقِينَ
niṅṅaḷ ba'aline viḷicc prārthikkukayāṇēā? ēṟṟavuṁ śrēṣṭhanāya sr̥ṣṭikarttāvine upēkṣikkukayuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 125
ٱللَّهَ رَبَّكُمۡ وَرَبَّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ
niṅṅaḷuṭeyuṁ niṅṅaḷuṭe pūrva pitākkaḷuṭeyuṁ nāthanāya allāhuve
Surah As-Saaffat, Verse 126
فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ
appēāḷ avaraddēhatte taḷḷippaṟaññu. atinālavar śikṣaykk keāṇṭuvarappeṭuṁ; tīrcca
Surah As-Saaffat, Verse 127
إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ
allāhuvinṟe ātmārthatayuḷḷa aṭimakaḷeyeāḻike
Surah As-Saaffat, Verse 128
وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ
pinmuṟakkāril addēhattinṟe salkkīrtti nāṁ nilanirtti
Surah As-Saaffat, Verse 129
سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِلۡ يَاسِينَ
ilyāsin samādhānaṁ
Surah As-Saaffat, Verse 130
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ
avvidhamāṇ nāṁ saccaritarkk pratiphalaṁ nalkunnat
Surah As-Saaffat, Verse 131
إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
sanśayamilla; addēhaṁ nam'muṭe satyaviśvāsikaḷāya dāsanmāril peṭṭavanāyirunnu
Surah As-Saaffat, Verse 132
وَإِنَّ لُوطٗا لَّمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
lūtvuṁ daivadūtarileāruvantanne
Surah As-Saaffat, Verse 133
إِذۡ نَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ
addēhatteyuṁ addēhattinṟe muḻuvan āḷkkāreyuṁ nāṁ rakṣappeṭutti
Surah As-Saaffat, Verse 134
إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ
piṟakil māṟininna oru kiḻaviye oḻike
Surah As-Saaffat, Verse 135
ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ
pinne maṟṟuḷḷavareyellāṁ nāṁ naśippiccu
Surah As-Saaffat, Verse 136
وَإِنَّكُمۡ لَتَمُرُّونَ عَلَيۡهِم مُّصۡبِحِينَ
tīrccayāyuṁ niṅṅaḷ prabhātavēḷayil avaruṭe arikilūṭe kaṭannupēākunnu
Surah As-Saaffat, Verse 137
وَبِٱلَّيۡلِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ
vaikunnēravuṁ. enniṭṭuṁ niṅṅaḷeānnuṁ cinticcaṟiyunnillē
Surah As-Saaffat, Verse 138
وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
sanśayamilla; yūnusuṁ daivadūtanmārileāruvan tanne
Surah As-Saaffat, Verse 139
إِذۡ أَبَقَ إِلَى ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ
bhāranniṟacca kappalilēkk addēhaṁ oḷiccukayaṟiyatēārkkuka
Surah As-Saaffat, Verse 140
فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ ٱلۡمُدۡحَضِينَ
aṅṅane addēhaṁ naṟukkeṭuppil paṅkāḷiyāyi. atēāṭe puṟantaḷḷappeṭṭavarileāruvanāyi
Surah As-Saaffat, Verse 141
فَٱلۡتَقَمَهُ ٱلۡحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٞ
appēāḷ addēhatte matsyaṁ viḻuṅṅi. addēhaṁ ākṣēpārhanāyirunnu
Surah As-Saaffat, Verse 142
فَلَوۡلَآ أَنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلۡمُسَبِّحِينَ
addēhaṁ allāhuvinṟe viśud'dhi vāḻttunnavaril peṭṭavanāyirunnilleṅkil
Surah As-Saaffat, Verse 143
لَلَبِثَ فِي بَطۡنِهِۦٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ
niścayamāyuṁ uyirtteḻunnēlpunāḷ vareyuṁ atinṟe vayaṟṟil kaḻiyēṇṭivarumāyirunnu
Surah As-Saaffat, Verse 144
۞فَنَبَذۡنَٰهُ بِٱلۡعَرَآءِ وَهُوَ سَقِيمٞ
pinnīṭ addēhatte nāṁ kaṭalēāratte oru veḷipradēśattēkku taḷḷi. addēhamappēāḷ rēāgiyāyirunnu
Surah As-Saaffat, Verse 145
وَأَنۢبَتۡنَا عَلَيۡهِ شَجَرَةٗ مِّن يَقۡطِينٖ
addēhattinu nāṁ oru vaḷḷicceṭi muḷappiccukeāṭuttu
Surah As-Saaffat, Verse 146
وَأَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ مِاْئَةِ أَلۡفٍ أَوۡ يَزِيدُونَ
addēhatte nāṁ oru lakṣamēā atilēṟeyēā varunna vampicca orāḷkkūṭṭattilēkkayaccu
Surah As-Saaffat, Verse 147
فَـَٔامَنُواْ فَمَتَّعۡنَٰهُمۡ إِلَىٰ حِينٖ
atēāṭe avarellāṁ viśvasiccu. atināl oru niścita kālanvare nāmavarkk sukhajīvitaṁ nalki
Surah As-Saaffat, Verse 148
فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَلِرَبِّكَ ٱلۡبَنَاتُ وَلَهُمُ ٱلۡبَنُونَ
nabiyē, ī janattēāṭeānn cēādiccu nēākkū: "ninṟe nāthann peṇmakkaḷuṁ avarkk āṇmakkaḷumāṇēā enn
Surah As-Saaffat, Verse 149
أَمۡ خَلَقۡنَا ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةَ إِنَٰثٗا وَهُمۡ شَٰهِدُونَ
atalla; nāṁ malakkukaḷe strīkaḷāyi sr̥ṣṭiccuvennēā? avaratin sākṣikaḷāyirunnēā
Surah As-Saaffat, Verse 150
أَلَآ إِنَّهُم مِّنۡ إِفۡكِهِمۡ لَيَقُولُونَ
aṟiyuka: avarippaṟayunnat avar keṭṭiccamaccuṇṭākkiyatil peṭṭatāṇ
Surah As-Saaffat, Verse 151
وَلَدَ ٱللَّهُ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ
“allāhu makkaḷe janippiccu”vennat. sanśayamilla; avar kaḷḷaṁ paṟayunnavar tanneyāṇ
Surah As-Saaffat, Verse 152
أَصۡطَفَى ٱلۡبَنَاتِ عَلَى ٱلۡبَنِينَ
allāhu tanikkāyi āṇmakkaḷekkāḷ peṇmakkaḷe teraññeṭuttennēā
Surah As-Saaffat, Verse 153
مَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ
niṅṅaḷkkentupaṟṟi? eṅṅaneyeākkeyāṇ niṅṅaḷ tīrppukalpikkunnat
Surah As-Saaffat, Verse 154
أَفَلَا تَذَكَّرُونَ
niṅṅaḷ cinticcaṟiyunnillē
Surah As-Saaffat, Verse 155
أَمۡ لَكُمۡ سُلۡطَٰنٞ مُّبِينٞ
atalleṅkil niṅṅaḷuṭe vaśaṁ vyaktamāya valla pramāṇavumuṇṭēā
Surah As-Saaffat, Verse 156
فَأۡتُواْ بِكِتَٰبِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
eṅkil niṅṅaḷ niṅṅaḷuṭe ā rēkhayiṅṅu keāṇṭuvarika. niṅṅaḷ satyavānmāreṅkil
Surah As-Saaffat, Verse 157
وَجَعَلُواْ بَيۡنَهُۥ وَبَيۡنَ ٱلۡجِنَّةِ نَسَبٗاۚ وَلَقَدۡ عَلِمَتِ ٱلۡجِنَّةُ إِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ
ikkūṭṭar allāhuvinuṁ jinnukaḷkkumiṭayil kuṭumbabandhamārēāpiccirikkunnu. ennāl jinnukaḷkkaṟiyāṁ; taṅṅaḷ śikṣakk hājarākkappeṭumenn
Surah As-Saaffat, Verse 158
سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ
avarārēāpikkunnatil ninnellāṁ allāhu etrayēā pariśud'dhanāṇ
Surah As-Saaffat, Verse 159
إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ
allāhuvinṟe ātmārthatayuḷḷa aṭimakaḷ ivarilpeṭṭavaralla
Surah As-Saaffat, Verse 160
فَإِنَّكُمۡ وَمَا تَعۡبُدُونَ
ennāl tīrccayāyuṁ niṅṅaḷkkuṁ niṅṅaḷuṭe ārādhyarkkuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 161
مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ بِفَٰتِنِينَ
allāhuvinetiril āreyuṁ kuḻappattilākkānāvilla
Surah As-Saaffat, Verse 162
إِلَّا مَنۡ هُوَ صَالِ ٱلۡجَحِيمِ
kattikkāḷunna narakattīyil venteriyēṇṭavareyallāte
Surah As-Saaffat, Verse 163
وَمَامِنَّآ إِلَّا لَهُۥ مَقَامٞ مَّعۡلُومٞ
nirṇitamāya sthānamillātta āruntanne ñaṅṅaḷililla
Surah As-Saaffat, Verse 164
وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلصَّآفُّونَ
tīrccayāyuṁ ñaṅṅaḷ sēvanattināyi aṇininnavarāṇ
Surah As-Saaffat, Verse 165
وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡمُسَبِّحُونَ
niścayamāyuṁ ñaṅṅaḷ allāhuvinṟe viśud'dhi vāḻttunnavarumāṇ
Surah As-Saaffat, Verse 166
وَإِن كَانُواْ لَيَقُولُونَ
ikkūṭṭar paṟayāṟuṇṭāyirunnu
Surah As-Saaffat, Verse 167
لَوۡ أَنَّ عِندَنَا ذِكۡرٗا مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ
mungāmikaḷkku kiṭṭiya valla udbēādhanavuṁ ñaṅṅaḷuṭe vaśaṁ uṇṭāyirunneṅkil
Surah As-Saaffat, Verse 168
لَكُنَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ
ñaṅṅaḷ allāhuvinṟe ātmārthatayuḷḷa aṭimakaḷākumāyirunnu
Surah As-Saaffat, Verse 169
فَكَفَرُواْ بِهِۦۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ
enniṭṭuṁ avaritine taḷḷippaṟayukayāṇuṇṭāyat. atināl aṭuttutanne avarellāṁ aṟiyuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 170
وَلَقَدۡ سَبَقَتۡ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا ٱلۡمُرۡسَلِينَ
dūtanmārāyi ayacca nam'muṭe dāsanmāruṭe kāryattil nam'muṭe kalpana nēratte vannukaḻiññiṭṭuṇṭ
Surah As-Saaffat, Verse 171
إِنَّهُمۡ لَهُمُ ٱلۡمَنصُورُونَ
uṟappāyuṁ avarkk sahāyaṁ labhikku"menn
Surah As-Saaffat, Verse 172
وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ
tīrccayāyuṁ nam'muṭe sain'yaṁ tanneyāṇ vijayikkunnavar
Surah As-Saaffat, Verse 173
فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ
atināl oravadhivare nī avaril ninn māṟinilkkuka
Surah As-Saaffat, Verse 174
وَأَبۡصِرۡهُمۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ
avare nī śrad'dhiccukeāṇṭirikkuka. aṭuttutanne avarellāṁ kaṇṭaṟiññukeāḷḷuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 175
أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ
nam'muṭe śikṣakkuvēṇṭiyāṇēā ivariṅṅane tiṭukkaṁ kūṭṭunnat
Surah As-Saaffat, Verse 176
فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمۡ فَسَآءَ صَبَاحُ ٱلۡمُنذَرِينَ
ennāl ā śikṣa avaruṭe muṟṟatt vanniṟaṅṅiyāl ā tākkītu nalkappeṭṭavaruṭe prabhātaṁ etra cīttayāyirikkuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 177
وَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ
atināl oravadhivare avarilninn māṟinilkkuka
Surah As-Saaffat, Verse 178
وَأَبۡصِرۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ
nī avare śrad'dhiccukeāṇṭirikkuka. aṭuttutanne avarellāṁ kaṇṭaṟiññukeāḷḷuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 179
سُبۡحَٰنَ رَبِّكَ رَبِّ ٱلۡعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ
pratāpiyāya ninṟe nāthan, avarārēāpikkunnatil ninnellāṁ etrayēā pariśud'dhanāṇ
Surah As-Saaffat, Verse 180
وَسَلَٰمٌ عَلَى ٱلۡمُرۡسَلِينَ
daivadūtanmārkk samādhānaṁ
Surah As-Saaffat, Verse 181
وَٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
prapañcanāthanāya allāhuvin stuti
Surah As-Saaffat, Verse 182