Surah As-Saaffat - Malayalam Translation by Abdul Hameed Madani And Kunhi Mohammed
وَٱلصَّـٰٓفَّـٰتِ صَفّٗا
śarikk aṇinirannu nilkkunnavaruṁ
Surah As-Saaffat, Verse 1
فَٱلزَّـٰجِرَٰتِ زَجۡرٗا
enniṭṭ śaktiyāyi taṭayunnavaruṁ
Surah As-Saaffat, Verse 2
فَٱلتَّـٰلِيَٰتِ ذِكۡرًا
enniṭṭ kīrttanaṁ ceāllunnavarumāya malakkukaḷe tanneyāṇa satyaṁ
Surah As-Saaffat, Verse 3
إِنَّ إِلَٰهَكُمۡ لَوَٰحِدٞ
tīrccayāyuṁ niṅṅaḷuṭe daivaṁ ēkan tanneyākunnu
Surah As-Saaffat, Verse 4
رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَرَبُّ ٱلۡمَشَٰرِقِ
ate, ākāśaṅṅaḷuṭeyuṁ bhūmiyuṭeyuṁ avaykkiṭayiluḷḷatinṟeyuṁ rakṣitāvuṁ, udayasthānaṅṅaḷuṭe rakṣitāvuṁ āyiṭṭuḷḷavan
Surah As-Saaffat, Verse 5
إِنَّا زَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنۡيَا بِزِينَةٍ ٱلۡكَوَاكِبِ
tīrccayāyuṁ aṭuttuḷḷa ākāśatte nāṁ nakṣatrālaṅkārattāl mēāṭipiṭippiccirikkunnu
Surah As-Saaffat, Verse 6
وَحِفۡظٗا مِّن كُلِّ شَيۡطَٰنٖ مَّارِدٖ
dhikkāriyāya ētu piśācil ninnuṁ (atine) surakṣitamākkukayuṁ ceytirikkunnu
Surah As-Saaffat, Verse 7
لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى ٱلۡمَلَإِ ٱلۡأَعۡلَىٰ وَيُقۡذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٖ
atyunnatamāya samūhattinṟe nēre avarkk (piśācukkaḷkk) cevikeāṭuttu kēḷkkānāvilla. ellāvaśattu ninnuṁ avar eṟiññ ōṭikkappeṭukayuṁ ceyyuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 8
دُحُورٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٞ وَاصِبٌ
bahiṣkr̥tarāyikkeāṇṭ avarkk śāśvatamāya śikṣayumuṇṭ
Surah As-Saaffat, Verse 9
إِلَّا مَنۡ خَطِفَ ٱلۡخَطۡفَةَ فَأَتۡبَعَهُۥ شِهَابٞ ثَاقِبٞ
pakṣe, āreṅkiluṁ peṭṭenn vallatuṁ ṟāñci'eṭukkukayāṇeṅkil tuḷacc kaṭakkunna oru tījvāla avane pintuṭarunnatāṇ
Surah As-Saaffat, Verse 10
فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَهُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَم مَّنۡ خَلَقۡنَآۚ إِنَّا خَلَقۡنَٰهُم مِّن طِينٖ لَّازِبِۭ
ākayāl (nabiyē,) nī avarēāṭ (ā niṣēdhikaḷēāṭ) abhiprāyaṁ ārāyuka: sr̥ṣṭikkān ēṟṟavuṁ prayāsamuḷḷat avareyāṇēā, atalla, nāṁ sr̥ṣṭicciṭṭuḷḷa maṟṟu sr̥ṣṭikaḷeyāṇēā? tīrccayāyuṁ nāṁ avare sr̥ṣṭiccirikkunnat paśimayuḷḷa kaḷimaṇṇil ninnākunnu
Surah As-Saaffat, Verse 11
بَلۡ عَجِبۡتَ وَيَسۡخَرُونَ
pakṣe, ninakk atbhutaṁ tēānni. avarākaṭṭe parihasikkukayuṁ ceyyunnu
Surah As-Saaffat, Verse 12
وَإِذَا ذُكِّرُواْ لَا يَذۡكُرُونَ
avarkk upadēśaṁ nalkappeṭṭāl avar ālēācikkunnilla
Surah As-Saaffat, Verse 13
وَإِذَا رَأَوۡاْ ءَايَةٗ يَسۡتَسۡخِرُونَ
avar ēteāru dr̥ṣṭāntaṁ kaṇṭāluṁ tamāśayākkikkaḷayunnu
Surah As-Saaffat, Verse 14
وَقَالُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٌ
avar paṟayuṁ: it pratyakṣamāya oru jālavidya mātramākunnu enn
Surah As-Saaffat, Verse 15
أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ
(avar paṟayuṁ:) maricc maṇṇuṁ asthiśakalaṅṅaḷumāyikkaḻiññāl ñaṅṅaḷ uyirtteḻunnēlpikkappeṭuka tanne ceyyumēā
Surah As-Saaffat, Verse 16
أَوَءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ
ñaṅṅaḷuṭe pūrvvapitākkaḷuṁ (uyirtteḻunnēlpikkappeṭumēā)
Surah As-Saaffat, Verse 17
قُلۡ نَعَمۡ وَأَنتُمۡ دَٰخِرُونَ
paṟayuka: ate. (ann) niṅṅaḷ apamānitarākukayuṁ ceyyuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 18
فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ فَإِذَا هُمۡ يَنظُرُونَ
ennāl at oru ghēāraśabdaṁ mātramāyirikkuṁ. appēāḻatā avar (eḻunnēṟṟ ninn) nēākkunnu
Surah As-Saaffat, Verse 19
وَقَالُواْ يَٰوَيۡلَنَا هَٰذَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ
avar paṟayuṁ: ahēā! ñaṅṅaḷkk kaṣṭaṁ! it pratiphalattinṟe dinamāṇallēā
Surah As-Saaffat, Verse 20
هَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ
(avarkk maṟupaṭi nalkappeṭuṁ:) ate; niṅṅaḷ niṣēdhicc taḷḷikkaḷaññirunna nirṇāyakamāya tīrumānattinṟe divasamatre it
Surah As-Saaffat, Verse 21
۞ٱحۡشُرُواْ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ وَأَزۡوَٰجَهُمۡ وَمَا كَانُواْ يَعۡبُدُونَ
(appēāḷ allāhuvinṟe kalpanayuṇṭākuṁ;) akramaṁ ceytavareyuṁ avaruṭe iṇakaḷeyuṁ avar ārādhiccirunnavayeyuṁ niṅṅaḷ orumiccukūṭṭuka
Surah As-Saaffat, Verse 22
مِن دُونِ ٱللَّهِ فَٱهۡدُوهُمۡ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡجَحِيمِ
allāhuvinu puṟame. enniṭṭ avare niṅṅaḷ narakattinṟe vaḻiyilēkk nayikkuka
Surah As-Saaffat, Verse 23
وَقِفُوهُمۡۖ إِنَّهُم مَّسۡـُٔولُونَ
avare niṅṅaḷeānnu nirttuka. avarēāṭ cēādyaṁ ceyyēṇṭatākunnu
Surah As-Saaffat, Verse 24
مَا لَكُمۡ لَا تَنَاصَرُونَ
niṅṅaḷkk entupaṟṟi? niṅṅaḷ parasparaṁ sahāyikkunnillallēā enn
Surah As-Saaffat, Verse 25
بَلۡ هُمُ ٱلۡيَوۡمَ مُسۡتَسۡلِمُونَ
alla, avar ā divasattil kīḻaṭaṅṅiyavarāyirikkuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 26
وَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ
avaril cilar cilaruṭe nēre tiriññ parasparaṁ cēādyaṁ ceyyuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 27
قَالُوٓاْ إِنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَأۡتُونَنَا عَنِ ٱلۡيَمِينِ
avar paṟayuṁ: tīrccayāyuṁ niṅṅaḷ ñaṅṅaḷuṭe aṭutt kaiyyūkkumāyi vann (ñaṅṅaḷe satyattil ninn pintirippikkukayāyirunnu)
Surah As-Saaffat, Verse 28
قَالُواْ بَل لَّمۡ تَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ
avar maṟupaṭi paṟayuṁ: alla, niṅṅaḷ tanne viśvāsikaḷāvātirikkukayāṇuṇṭāyat
Surah As-Saaffat, Verse 29
وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيۡكُم مِّن سُلۡطَٰنِۭۖ بَلۡ كُنتُمۡ قَوۡمٗا طَٰغِينَ
ñaṅṅaḷkkākaṭṭe niṅṅaḷuṭe mēl oradhikāravuṁ uṇṭāyirunnatumilla. pratyuta, niṅṅaḷ atikramakārikaḷāya oru janavibhāgamāyirunnu
Surah As-Saaffat, Verse 30
فَحَقَّ عَلَيۡنَا قَوۡلُ رَبِّنَآۖ إِنَّا لَذَآئِقُونَ
aṅṅane nam'muṭe mēl nam'muṭe rakṣitāvinṟe vacanaṁ yāthārt'thyamāyitīrnnu. tīrccayāyuṁ nāṁ (śikṣa) anubhavikkān pēākukayāṇ
Surah As-Saaffat, Verse 31
فَأَغۡوَيۡنَٰكُمۡ إِنَّا كُنَّا غَٰوِينَ
appēāḷ ñaṅṅaḷ niṅṅaḷe vaḻikēṭiletticcirikkunnu.(kāraṇaṁ) tīrccayāyuṁ ñaṅṅaḷ vaḻiteṟṟiyavarāyirunnu
Surah As-Saaffat, Verse 32
فَإِنَّهُمۡ يَوۡمَئِذٖ فِي ٱلۡعَذَابِ مُشۡتَرِكُونَ
appēāḷ annē divasaṁ tīrccayāyuṁ avar (iruvibhāgavuṁ) śikṣayil paṅkāḷikaḷāyirikkuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 33
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِينَ
tīrccayāyuṁ nāṁ kuṟṟavāḷikaḷekkeāṇṭ ceyyunnat aprakāramākunnu
Surah As-Saaffat, Verse 34
إِنَّهُمۡ كَانُوٓاْ إِذَا قِيلَ لَهُمۡ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ يَسۡتَكۡبِرُونَ
allāhu allāte oru daivavumilla enn avarēāṭ paṟayappeṭṭāl avar ahaṅkāraṁ naṭikkumāyirunnu
Surah As-Saaffat, Verse 35
وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوٓاْ ءَالِهَتِنَا لِشَاعِرٖ مَّجۡنُونِۭ
bhrāntanāya oru kavikk vēṇṭi ñaṅṅaḷ ñaṅṅaḷuṭe daivaṅṅaḷe upēkṣicc kaḷayaṇamēā enn cēādikkukayuṁ ceyyumāyirunnu
Surah As-Saaffat, Verse 36
بَلۡ جَآءَ بِٱلۡحَقِّ وَصَدَّقَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
alla, satyavuṁ keāṇṭāṇ addēhaṁ vannat. (mump vanna) daivadūtanmāre addēhaṁ satyappeṭuttukayuṁ ceytirikkunnu
Surah As-Saaffat, Verse 37
إِنَّكُمۡ لَذَآئِقُواْ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَلِيمِ
tīrccayāyuṁ niṅṅaḷ vēdanayēṟiya śikṣa āsvadikkuka tanne ceyyēṇṭavarākunnu
Surah As-Saaffat, Verse 38
وَمَا تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
niṅṅaḷ pravartticcirunnatinu mātramē niṅṅaḷkk pratiphalaṁ nalkappeṭukayuḷḷu
Surah As-Saaffat, Verse 39
إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ
allāhuvinṟe niṣkaḷaṅkarāya dāsanmār itil ninn oḻivākunnu
Surah As-Saaffat, Verse 40
أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ رِزۡقٞ مَّعۡلُومٞ
aṅṅaneyuḷḷavarkkākunnu aṟiyappeṭṭa upajīvanaṁ
Surah As-Saaffat, Verse 41
فَوَٰكِهُ وَهُم مُّكۡرَمُونَ
vividha taraṁ paḻavargaṅṅaḷ. avar ādarikkappeṭunnavarāyirikkuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 42
فِي جَنَّـٰتِ ٱلنَّعِيمِ
sebhāgyattinṟe svargattēāppukaḷil
Surah As-Saaffat, Verse 43
عَلَىٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِينَ
avar cila kaṭṭilukaḷil parasparaṁ abhimukhamāyi irikkunnavarāyirikkuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 44
يُطَافُ عَلَيۡهِم بِكَأۡسٖ مِّن مَّعِينِۭ
oru taraṁ uṟavu jalaṁ niṟacca kēāppakaḷ avaruṭe cuṟṟuṁ keāṇṭu naṭakkappeṭuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 45
بَيۡضَآءَ لَذَّةٖ لِّلشَّـٰرِبِينَ
veḷuttatuṁ kuṭikkunnavarkk hr̥dyavumāya pānīyaṁ
Surah As-Saaffat, Verse 46
لَا فِيهَا غَوۡلٞ وَلَا هُمۡ عَنۡهَا يُنزَفُونَ
atil yāteāru dēāṣavumilla. at nimittaṁ avarkk lahari bādhikkukayumilla
Surah As-Saaffat, Verse 47
وَعِندَهُمۡ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ عِينٞ
dr̥ṣṭi niyantrikkunnavaruṁ viśālamāya kaṇṇukaḷuḷḷavarumāya strīkaḷ avaruṭe aṭutt uṇṭāyirikkuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 48
كَأَنَّهُنَّ بَيۡضٞ مَّكۡنُونٞ
sūkṣiccu vekkappeṭṭa muṭṭakaḷ pēāleyirikkuṁ avar
Surah As-Saaffat, Verse 49
فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ
ā svargavāsikaḷil cilar cilaruṭe nēre tiriññu keāṇṭ parasparaṁ (pala cēādyaṅṅaḷuṁ) cēādikkuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 50
قَالَ قَآئِلٞ مِّنۡهُمۡ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٞ
avaril ninn oru vaktāv paṟayuṁ: tīrccayāyuṁ enikk oru kūṭṭukāranuṇṭāyirunnu
Surah As-Saaffat, Verse 51
يَقُولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُصَدِّقِينَ
avan paṟayumāyirunnu: tīrccayāyuṁ nī (paralēākattil) viśvasikkunnavaruṭe kūṭṭattil tanneyāṇēā
Surah As-Saaffat, Verse 52
أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَدِينُونَ
nāṁ maricciṭṭ maṇṇuṁ asthiśakalaṅṅaḷumāyi kaḻiññāluṁ namukk nam'muṭe karm'maphalaṅṅaḷ nalkappeṭunnatāṇēā
Surah As-Saaffat, Verse 53
قَالَ هَلۡ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ
tuṭarnn ā vaktāv (kūṭeyuḷḷavarēāṭ) paṟayuṁ: niṅṅaḷ (ā kūṭṭukārane) ettinēākkān uddēśikkunnuṇṭēā
Surah As-Saaffat, Verse 54
فَٱطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِي سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ
enniṭṭ addēhaṁ ettinēākkuṁ. appēāḷ addēhaṁ avane narakattinṟe mad'dhyattil kāṇuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 55
قَالَ تَٱللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرۡدِينِ
addēhaṁ (avanēāṭ) paṟayuṁ: allāhuve tanneyāṇa! nī enne nāśattil akappeṭuttuka tanne ceytēkkumāyirunnu
Surah As-Saaffat, Verse 56
وَلَوۡلَا نِعۡمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ ٱلۡمُحۡضَرِينَ
enṟe rakṣitāvinṟe anugrahaṁ illāyirunnuveṅkil (ā narakattil) hājarākkappeṭunnavaril ñānuṁ uḷpeṭumāyirunnu
Surah As-Saaffat, Verse 57
أَفَمَا نَحۡنُ بِمَيِّتِينَ
(svargavāsikaḷ paṟayuṁ:) ini nāṁ maraṇappeṭunnavarallallēā
Surah As-Saaffat, Verse 58
إِلَّا مَوۡتَتَنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ
nam'muṭe ādyatte maraṇamallāte. nāṁ śikṣikkappeṭunnavarumalla
Surah As-Saaffat, Verse 59
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ
tīrccayāyuṁ itu tanneyāṇ mahattāya bhāgyaṁ
Surah As-Saaffat, Verse 60
لِمِثۡلِ هَٰذَا فَلۡيَعۡمَلِ ٱلۡعَٰمِلُونَ
itupēāleyuḷḷatin vēṇṭiyākaṭṭe pravarttakanmār pravarttikkunnat
Surah As-Saaffat, Verse 61
أَذَٰلِكَ خَيۡرٞ نُّزُلًا أَمۡ شَجَرَةُ ٱلزَّقُّومِ
atāṇēā viśiṣṭamāya salkkāraṁ? atalla sakhkhūṁ vr̥kṣamāṇēā
Surah As-Saaffat, Verse 62
إِنَّا جَعَلۡنَٰهَا فِتۡنَةٗ لِّلظَّـٰلِمِينَ
tīrccayāyuṁ atine nāṁ akramakārikaḷkk oru parīkṣaṇamākkiyirikkunnu
Surah As-Saaffat, Verse 63
إِنَّهَا شَجَرَةٞ تَخۡرُجُ فِيٓ أَصۡلِ ٱلۡجَحِيمِ
narakattinṟe aṭiyil muḷaccu peāṅṅunna oru vr̥kṣamatre at
Surah As-Saaffat, Verse 64
طَلۡعُهَا كَأَنَّهُۥ رُءُوسُ ٱلشَّيَٰطِينِ
atinṟe kula piśācukkaḷuṭe talakaḷ pēāleyirikkuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 65
فَإِنَّهُمۡ لَأٓكِلُونَ مِنۡهَا فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ
tīrccayāyuṁ avar atil ninn tinn vayaṟ niṟakkunnavarāyirikkuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 66
ثُمَّ إِنَّ لَهُمۡ عَلَيۡهَا لَشَوۡبٗا مِّنۡ حَمِيمٖ
pinnīṭ avarkk atinu mīte cuṭṭutiḷakkunna veḷḷattinṟe oru cēruvayuṇṭ
Surah As-Saaffat, Verse 67
ثُمَّ إِنَّ مَرۡجِعَهُمۡ لَإِلَى ٱلۡجَحِيمِ
pinnīṭ tīrccayāyuṁ avaruṭe maṭakkaṁ narakattilēkk tanneyākunnu
Surah As-Saaffat, Verse 68
إِنَّهُمۡ أَلۡفَوۡاْ ءَابَآءَهُمۡ ضَآلِّينَ
tīrccayāyuṁ avar taṅṅaḷuṭe pitākkaḷe kaṇṭettiyat vaḻipiḻaccavarāyiṭṭāṇ
Surah As-Saaffat, Verse 69
فَهُمۡ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمۡ يُهۡرَعُونَ
aṅṅane ivar avaruṭe (pitākkaḷuṭe) kālpāṭukaḷilūṭe kuticcu pāyunnu
Surah As-Saaffat, Verse 70
وَلَقَدۡ ضَلَّ قَبۡلَهُمۡ أَكۡثَرُ ٱلۡأَوَّلِينَ
ivarkk mump pūrvvikaril adhikapēruṁ vaḻipiḻaccu pēākuka tanneyāṇuṇṭāyat
Surah As-Saaffat, Verse 71
وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ
avaril nāṁ tākkītukāre niyēāgikkukayumuṇṭāyiṭṭuṇṭ
Surah As-Saaffat, Verse 72
فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُنذَرِينَ
enniṭṭ nēākkū; ā tākkīt nalkappeṭṭavaruṭe paryavasānaṁ eṅṅaneyāyirunnu venn
Surah As-Saaffat, Verse 73
إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ
allāhuvinṟe niṣkaḷaṅkarāya dāsanmār oḻike
Surah As-Saaffat, Verse 74
وَلَقَدۡ نَادَىٰنَا نُوحٞ فَلَنِعۡمَ ٱلۡمُجِيبُونَ
nūh nam'me viḷikkukayuṇṭāyi. appēāḷ uttaraṁ nalkiyavan etra nallavan
Surah As-Saaffat, Verse 75
وَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ
addēhatteyuṁ addēhattinṟe āḷukaḷeyuṁ nāṁ vampicca durantattil ninn rakṣappeṭutti
Surah As-Saaffat, Verse 76
وَجَعَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُۥ هُمُ ٱلۡبَاقِينَ
addēhattinṟe santatikaḷe nāṁ (bhūmiyil) nilanilkkunnavarākkukayuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 77
وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ
pilkkālatt vannavaril addēhattepaṟṟiyuḷḷa salkīrtti nāṁ avaśēṣippikkukayuṁ ceytu
Surah As-Saaffat, Verse 78
سَلَٰمٌ عَلَىٰ نُوحٖ فِي ٱلۡعَٰلَمِينَ
lēākaril nūhin samādhānaṁ
Surah As-Saaffat, Verse 79
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ
tīrccayāyuṁ aprakāramāṇ sadvr̥ttanmārkk nāṁ pratiphalaṁ nalkunnat
Surah As-Saaffat, Verse 80
إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
tīrccayāyuṁ addēhaṁ nam'muṭe satyaviśvāsikaḷāya dāsanmāruṭe kūṭṭattilākunnu
Surah As-Saaffat, Verse 81
ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ
pinnīṭ nāṁ maṟṟuḷḷavare mukkinaśippiccu
Surah As-Saaffat, Verse 82
۞وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِۦ لَإِبۡرَٰهِيمَ
tīrccayāyuṁ addēhattinṟe kakṣikaḷil peṭṭa āḷ tanneyākunnu ibrāhīṁ
Surah As-Saaffat, Verse 83
إِذۡ جَآءَ رَبَّهُۥ بِقَلۡبٖ سَلِيمٍ
niṣkaḷaṅkamāya hr̥dayattēāṭu kūṭi addēhaṁ tanṟe rakṣitāviṅkal vanna sandarbhaṁ (śrad'dhēyamākunnu)
Surah As-Saaffat, Verse 84
إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَاذَا تَعۡبُدُونَ
tanṟe pitāvinēāṭuṁ janatayēāṭuṁ addēhaṁ iprakāraṁ paṟañña sandarbhaṁ: enteānnineyāṇ niṅṅaḷ ārādhikkunnat
Surah As-Saaffat, Verse 85
أَئِفۡكًا ءَالِهَةٗ دُونَ ٱللَّهِ تُرِيدُونَ
allāhuvinnu puṟame vyājamāyi niṅṅaḷ maṟṟu daivaṅṅaḷe āgrahikkukayāṇēā
Surah As-Saaffat, Verse 86
فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
appēāḷ lēākarakṣitāvineppaṟṟi niṅṅaḷuṭe vicāramentāṇ
Surah As-Saaffat, Verse 87
فَنَظَرَ نَظۡرَةٗ فِي ٱلنُّجُومِ
enniṭṭ addēhaṁ nakṣatraṅṅaḷuṭe nēre oru nēāṭṭaṁ nēākki
Surah As-Saaffat, Verse 88
فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٞ
tuṭarnn addēhaṁ paṟaññu: tīrccayāyuṁ enikk asukhamākunnu
Surah As-Saaffat, Verse 89
فَتَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ مُدۡبِرِينَ
appēāḷ avar addēhatte viṭṭ pintiriññu pēāyi
Surah As-Saaffat, Verse 90
فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمۡ فَقَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ
enniṭṭ addēhaṁ avaruṭe daivaṅṅaḷuṭe nērkk tiriññiṭṭu paṟaññu: niṅṅaḷ tinnunnillē
Surah As-Saaffat, Verse 91
مَا لَكُمۡ لَا تَنطِقُونَ
niṅṅaḷkkentupaṟṟi? niṅṅaḷ miṇṭunnillallēā
Surah As-Saaffat, Verse 92
فَرَاغَ عَلَيۡهِمۡ ضَرۡبَۢا بِٱلۡيَمِينِ
tuṭarnn addēhaṁ avayuṭe nēre tiriññu valatukai keāṇṭ ūkkēāṭe avaye veṭṭikkaḷaññu
Surah As-Saaffat, Verse 93
فَأَقۡبَلُوٓاْ إِلَيۡهِ يَزِفُّونَ
enniṭṭ avar addēhattinṟe aṭuttēkk kuticc cennu
Surah As-Saaffat, Verse 94
قَالَ أَتَعۡبُدُونَ مَا تَنۡحِتُونَ
addēhaṁ paṟaññu: niṅṅaḷ tanne keāttiyuṇṭākkunnavayeyāṇēā niṅṅaḷ ārādhikkunnat
Surah As-Saaffat, Verse 95
وَٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ وَمَا تَعۡمَلُونَ
allāhuvāṇallēā niṅṅaḷeyuṁ niṅṅaḷ nirmikkunnavayeyuṁ sr̥ṣṭiccat
Surah As-Saaffat, Verse 96
قَالُواْ ٱبۡنُواْ لَهُۥ بُنۡيَٰنٗا فَأَلۡقُوهُ فِي ٱلۡجَحِيمِ
avar (an'yēān'yaṁ) paṟaññu: niṅṅaḷ avann (ibrāhīmin) vēṇṭi oru cūḷa paṇiyuka. enniṭṭavane jvalikkunna agniyil iṭṭēkkuka
Surah As-Saaffat, Verse 97
فَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَسۡفَلِينَ
aṅṅane addēhattinṟe kāryattil avar oru tantraṁ uddēśiccu. ennāl nāṁ avare ēṟṟavuṁ adhamanmārākkukayāṇ ceytat
Surah As-Saaffat, Verse 98
وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهۡدِينِ
addēhaṁ paṟaññu: tīrccayāyuṁ ñān enṟe rakṣitāviṅkalēkk pēākukayāṇ. avan enikk vaḻi kāṇikkunnatāṇ
Surah As-Saaffat, Verse 99
رَبِّ هَبۡ لِي مِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
enṟe rakṣitāvē, sadvr̥ttaril orāḷe nī enikk (putranāyi) pradānaṁ ceyyēṇamē
Surah As-Saaffat, Verse 100
فَبَشَّرۡنَٰهُ بِغُلَٰمٍ حَلِيمٖ
appēāḷ sahanaśīlanāya oru bālaneppaṟṟi nāṁ addēhattin santēāṣavārtta aṟiyiccu
Surah As-Saaffat, Verse 101
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعۡيَ قَالَ يَٰبُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي ٱلۡمَنَامِ أَنِّيٓ أَذۡبَحُكَ فَٱنظُرۡ مَاذَا تَرَىٰۚ قَالَ يَـٰٓأَبَتِ ٱفۡعَلۡ مَا تُؤۡمَرُۖ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّـٰبِرِينَ
enniṭṭ ā bālan addēhattēāṭeāppaṁ prayatnikkānuḷḷa prāyamettiyappēāḷ addēhaṁ paṟaññu: enṟe kuññumakanē! ñān ninne aṟukkaṇamenn ñān svapnattil kāṇunnu. atukeāṇṭ nēākkū: nī entāṇ abhiprāyappeṭunnat? avan paṟaññu: enṟe pitāvē, kalpikkappeṭunnatentēā at tāṅkaḷ ceytukeāḷḷuka. allāhu uddēśikkunna pakṣaṁ kṣamāśīlaruṭe kūṭṭattil tāṅkaḷ enne kaṇṭettunnatāṇ
Surah As-Saaffat, Verse 102
فَلَمَّآ أَسۡلَمَا وَتَلَّهُۥ لِلۡجَبِينِ
aṅṅane avar iruvaruṁ (kalpanakk) kīḻpeṭukayuṁ, avane neṟṟi (cenni) mēl cericcu kiṭattukayuṁ ceyta sandarbhaṁ
Surah As-Saaffat, Verse 103
وَنَٰدَيۡنَٰهُ أَن يَـٰٓإِبۡرَٰهِيمُ
nāṁ addēhatte viḷiccupaṟaññu: hē! ibrāhīṁ
Surah As-Saaffat, Verse 104
قَدۡ صَدَّقۡتَ ٱلرُّءۡيَآۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ
tīrccayāyuṁ nī svapnaṁ sākṣātkariccirikkunnu. tīrccayāyuṁ aprakāramāṇ nāṁ sadvr̥ttarkk pratiphalaṁ nalkunnat
Surah As-Saaffat, Verse 105
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡبَلَـٰٓؤُاْ ٱلۡمُبِينُ
tīrccayāyuṁ it spaṣṭamāya parīkṣaṇaṁ tanneyāṇ
Surah As-Saaffat, Verse 106
وَفَدَيۡنَٰهُ بِذِبۡحٍ عَظِيمٖ
avann pakaraṁ baliyarppikkānāyi mahattāya oru balimr̥gatte nāṁ nalkukayuṁ ceytu
Surah As-Saaffat, Verse 107
وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ
pilkkālakkāril addēhattinṟe (ibrāhīminṟe) salkīrtti nāṁ avaśēṣippikkukayuṁ ceytu
Surah As-Saaffat, Verse 108
سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ
ibrāhīmin samādhānaṁ
Surah As-Saaffat, Verse 109
كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ
aprakāramāṇ nāṁ sadvr̥ttarkk pratiphalaṁ nalkunnat
Surah As-Saaffat, Verse 110
إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
tīrccayayuṁ addēhaṁ nam'muṭe satyaviśvāsikaḷāya dāsanmāril peṭṭavanākunnu
Surah As-Saaffat, Verse 111
وَبَشَّرۡنَٰهُ بِإِسۡحَٰقَ نَبِيّٗا مِّنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
iṣākh enna makanṟe jananatteppaṟṟiyuṁ addēhattin nāṁ santēāṣavārtta aṟiyiccu. sadvr̥ttaril peṭṭa oru pravācakan enna nilayil
Surah As-Saaffat, Verse 112
وَبَٰرَكۡنَا عَلَيۡهِ وَعَلَىٰٓ إِسۡحَٰقَۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحۡسِنٞ وَظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ مُبِينٞ
addēhattinuṁ iṣākhinuṁ nāṁ anugrahaṁ nalkukayuṁ ceytu. avar iruvaruṭeyuṁ santatikaḷil sadvr̥ttaruṇṭ. svantattēāṭ tanne spaṣṭamāya an'yāyaṁ ceyyunnavarumuṇṭ
Surah As-Saaffat, Verse 113
وَلَقَدۡ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ
tīrccayāyuṁ mūsāyēāṭuṁ hāṟūnēāṭuṁ nāṁ audāryaṁ kāṇiccu
Surah As-Saaffat, Verse 114
وَنَجَّيۡنَٰهُمَا وَقَوۡمَهُمَا مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ
avar iruvareyuṁ avaruṭe janatayeyuṁ mahāduritattil ninn nāṁ rakṣappeṭuttukayuṁ ceytu
Surah As-Saaffat, Verse 115
وَنَصَرۡنَٰهُمۡ فَكَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ
avare nāṁ sahāyikkukayuṁ aṅṅane vijayikaḷ avar tanne ākukayuṁ ceytu
Surah As-Saaffat, Verse 116
وَءَاتَيۡنَٰهُمَا ٱلۡكِتَٰبَ ٱلۡمُسۡتَبِينَ
avarkk raṇṭupērkkuṁ nāṁ (kāryaṅṅaḷ) vyaktamākkunna granthaṁ nalkukayuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 117
وَهَدَيۡنَٰهُمَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلۡمُسۡتَقِيمَ
avare nērāya pātayilēkk nayikkukayuṁ ceytu
Surah As-Saaffat, Verse 118
وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِمَا فِي ٱلۡأٓخِرِينَ
pilkkālakkāril avaruṭe salkīrtti nāṁ avaśēṣippikkukayuṁ ceytu
Surah As-Saaffat, Verse 119
سَلَٰمٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ
mūsāykkuṁ hāṟūnnuṁ samādhānaṁ
Surah As-Saaffat, Verse 120
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ
tīrccayāyuṁ aprakāramākunnu sadvr̥ttarkk nāṁ pratiphalaṁ nalkunnat
Surah As-Saaffat, Verse 121
إِنَّهُمَا مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
tīrccayāyuṁ avar iruvaruṁ nam'muṭe satyaviśvāsikaḷāya dāsanmāruṭe kūṭṭattilākunnu
Surah As-Saaffat, Verse 122
وَإِنَّ إِلۡيَاسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
ilyāsuṁ dūtanmārileārāḷ tanne
Surah As-Saaffat, Verse 123
إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ أَلَا تَتَّقُونَ
addēhaṁ tanṟe janatayēāṭ iprakāraṁ paṟañña sandarbhaṁ: niṅṅaḷ sūkṣmata pālikkunnillē
Surah As-Saaffat, Verse 124
أَتَدۡعُونَ بَعۡلٗا وَتَذَرُونَ أَحۡسَنَ ٱلۡخَٰلِقِينَ
niṅṅaḷ ba'ala̔ain viḷicc prārt'thikkukayuṁ, ēṟṟavuṁ nalla sr̥ṣṭikarttāvine viṭṭukaḷayukayumāṇēā
Surah As-Saaffat, Verse 125
ٱللَّهَ رَبَّكُمۡ وَرَبَّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ
athavā niṅṅaḷuṭeyuṁ niṅṅaḷuṭe pūrvvapitākkaḷuṭeyuṁ rakṣitāvāya allāhuve
Surah As-Saaffat, Verse 126
فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ
appēāḷ avar addēhatte niṣēdhiccu kaḷaññu. atināl avar (śikṣaykk) hājarākkappeṭuka tanne ceyyuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 127
إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ
allāhuvinṟe niṣkaḷaṅkarāya dāsanmār oḻike
Surah As-Saaffat, Verse 128
وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ
pilkkālakkāril addēhattinṟe salkīrtti nāṁ avaśēṣippikkukayuṁ ceytu
Surah As-Saaffat, Verse 129
سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِلۡ يَاسِينَ
ilyāsin samādhānaṁ
Surah As-Saaffat, Verse 130
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ
tīrccayāyuṁ aprakāramākunnu sadvr̥ttarkk nāṁ pratiphalaṁ nalkunnat
Surah As-Saaffat, Verse 131
إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
tīrccayāyuṁ addēhaṁ nam'muṭe satyaviśvāsikaḷāya dāsanmāruṭe kūṭṭattilākunnu
Surah As-Saaffat, Verse 132
وَإِنَّ لُوطٗا لَّمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
lūtvuṁ dūtanmārileārāḷ tanne
Surah As-Saaffat, Verse 133
إِذۡ نَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ
addēhatteyuṁ addēhattinṟe āḷukaḷēyuṁ muḻuvan nāṁ rakṣappeṭuttiya sandarbhaṁ (śrad'dhēyamatre)
Surah As-Saaffat, Verse 134
إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ
pinmāṟi ninnavarilppeṭṭa oru kiḻaviyeāḻike
Surah As-Saaffat, Verse 135
ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ
pinne maṟṟuḷḷavare nāṁ takarttu kaḷaññu
Surah As-Saaffat, Verse 136
وَإِنَّكُمۡ لَتَمُرُّونَ عَلَيۡهِم مُّصۡبِحِينَ
tīrccayāyuṁ niṅṅaḷ rāvile avaruṭe aṭuttu kūṭi kaṭannu pēāvāṟuṇṭ
Surah As-Saaffat, Verse 137
وَبِٱلَّيۡلِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ
rātriyiluṁ. enniṭṭuṁ niṅṅaḷ cinticc grahikkunnillē
Surah As-Saaffat, Verse 138
وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
yūnusuṁ dūtanmārileārāḷ tanne
Surah As-Saaffat, Verse 139
إِذۡ أَبَقَ إِلَى ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ
addēhaṁ bhāraṁ niṟacca kappalilēkk oḷiccēāṭiya sandarbhaṁ (śrad'dhēyamatre)
Surah As-Saaffat, Verse 140
فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ ٱلۡمُدۡحَضِينَ
enniṭṭ addēhaṁ (kappal yātrakkārēāṭeāppaṁ) naṟukkeṭuppil paṅkeṭuttu. appēāḷ addēhaṁ parājitaruṭe kūṭṭattilāyipēāyi
Surah As-Saaffat, Verse 141
فَٱلۡتَقَمَهُ ٱلۡحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٞ
aṅṅane addēhaṁ ākṣēpattin arhanāyirikke ā vanmatsyaṁ addēhatte viḻuṅṅi
Surah As-Saaffat, Verse 142
فَلَوۡلَآ أَنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلۡمُسَبِّحِينَ
ennāl addēhaṁ allāhuvinṟe pariśud'dhiye prakīrttikkunnavaruṭe kūṭṭattilāyirunnilleṅkil
Surah As-Saaffat, Verse 143
لَلَبِثَ فِي بَطۡنِهِۦٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ
janaṅṅaḷ uyirtteḻunnēlpikkappeṭunna divasaṁ vare atinṟe vayaṟṟil tanne addēhattin kaḻiññ kūṭēṇṭi varumāyirunnu
Surah As-Saaffat, Verse 144
۞فَنَبَذۡنَٰهُ بِٱلۡعَرَآءِ وَهُوَ سَقِيمٞ
enniṭṭ addēhatte anārēāgyavānāya nilayil tuṟanna sthalattēkk nāṁ taḷḷi
Surah As-Saaffat, Verse 145
وَأَنۢبَتۡنَا عَلَيۡهِ شَجَرَةٗ مِّن يَقۡطِينٖ
addēhattinṟe mēl nāṁ yakhtvīn vr̥kṣaṁ muḷappikkukayuṁ ceytu
Surah As-Saaffat, Verse 146
وَأَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ مِاْئَةِ أَلۡفٍ أَوۡ يَزِيدُونَ
addēhatte nāṁ oru lakṣamēā atiladhikamēā varunna janavibhāgattilēkk niyēāgiccu
Surah As-Saaffat, Verse 147
فَـَٔامَنُواْ فَمَتَّعۡنَٰهُمۡ إِلَىٰ حِينٖ
aṅṅane avar viśvasikkukayuṁ talphalamāyi kuṟe kālattēkk avarkk nāṁ sukhajīvitaṁ nalkukayuṁ ceytu
Surah As-Saaffat, Verse 148
فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَلِرَبِّكَ ٱلۡبَنَاتُ وَلَهُمُ ٱلۡبَنُونَ
ennāl (nabiyē,) nī avarēāṭ (bahudaivaviśvāsikaḷēāṭ) abhiprāyaṁ ārāyuka; ninṟe rakṣitāvin peṇmakkaḷuṁ avarkk āṇmakkaḷumāṇēā enn
Surah As-Saaffat, Verse 149
أَمۡ خَلَقۡنَا ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةَ إِنَٰثٗا وَهُمۡ شَٰهِدُونَ
atalla nāṁ malakkukaḷe strīkaḷāyi sr̥ṣṭiccatin avar dr̥ksākṣikaḷāyirunnēā
Surah As-Saaffat, Verse 150
أَلَآ إِنَّهُم مِّنۡ إِفۡكِهِمۡ لَيَقُولُونَ
aṟiññēkkuka: avar paṟayunnat tīrccayāyuṁ avaruṭe vyājanirmitiyil peṭṭatākunnu
Surah As-Saaffat, Verse 151
وَلَدَ ٱللَّهُ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ
allāhu santatikaḷkku janmaṁ nalkiyiṭṭuṇṭenn. tīrccayāyuṁ avar kaḷḷaṁ paṟayunnavar tanneyākunnu
Surah As-Saaffat, Verse 152
أَصۡطَفَى ٱلۡبَنَاتِ عَلَى ٱلۡبَنِينَ
āṇmakkaḷekkāḷupariyāyi avan peṇmakkaḷe teraññeṭuttuvennēā
Surah As-Saaffat, Verse 153
مَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ
niṅṅaḷkkentupaṟṟi? eprakāramāṇ niṅṅaḷ vidhikalpikkunnat
Surah As-Saaffat, Verse 154
أَفَلَا تَذَكَّرُونَ
niṅṅaḷ ālēācicc nēākkunnillē
Surah As-Saaffat, Verse 155
أَمۡ لَكُمۡ سُلۡطَٰنٞ مُّبِينٞ
atalla, vyaktamāya valla pramāṇavuṁ niṅṅaḷkku kiṭṭiyiṭṭuṇṭēā
Surah As-Saaffat, Verse 156
فَأۡتُواْ بِكِتَٰبِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
ennāl niṅṅaḷ niṅṅaḷuṭe rēkha keāṇṭuvaruvin; niṅṅaḷ satyavānmārāṇeṅkil
Surah As-Saaffat, Verse 157
وَجَعَلُواْ بَيۡنَهُۥ وَبَيۡنَ ٱلۡجِنَّةِ نَسَبٗاۚ وَلَقَدۡ عَلِمَتِ ٱلۡجِنَّةُ إِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ
allāhuvinuṁ jinnukaḷkkumiṭayil avar kuṭumbabandhaṁ sthāpikkukayuṁ ceytirikkunnu. ennāl tīrccayāyuṁ taṅṅaḷ śikṣaykk hājarākkappeṭuka tanne ceyyumenn jinnukaḷ manas'silākkiyiṭṭuṇṭ
Surah As-Saaffat, Verse 158
سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ
avar camaccu paṟayunnatil ninnellāṁ allāhu etrayēā pariśud'dhan
Surah As-Saaffat, Verse 159
إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ
ennāl allāhuvinṟe niṣkaḷaṅkarāya dāsanmār (itil ninnellāṁ) oḻivākunnu
Surah As-Saaffat, Verse 160
فَإِنَّكُمۡ وَمَا تَعۡبُدُونَ
ennāl niṅṅaḷkkuṁ niṅṅaḷ entine ārādhikkunnuvēā avaykkuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 161
مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ بِفَٰتِنِينَ
allāhuvinnetirāyi (āreyuṁ) kuḻappattilākkānāvilla; tīrcca
Surah As-Saaffat, Verse 162
إِلَّا مَنۡ هُوَ صَالِ ٱلۡجَحِيمِ
narakattil venteriyān pēākunnavanārēā avaneyallāte
Surah As-Saaffat, Verse 163
وَمَامِنَّآ إِلَّا لَهُۥ مَقَامٞ مَّعۡلُومٞ
(malakkukaḷ iprakāraṁ paṟayuṁ:) niścitamāya ōrēā sthānamuḷḷavarāyiṭṭallāte ñaṅṅaḷil āruṁ tanneyilla
Surah As-Saaffat, Verse 164
وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلصَّآفُّونَ
tīrccayāyuṁ ñaṅṅaḷ tanneyāṇ aṇinirann nilkkunnavar
Surah As-Saaffat, Verse 165
وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡمُسَبِّحُونَ
tīrccayāyuṁ ñaṅṅaḷ tanneyāṇ (allāhuvinṟe) pariśud'dhiye prakīrttikkunnavar
Surah As-Saaffat, Verse 166
وَإِن كَانُواْ لَيَقُولُونَ
tīrccayāyuṁ avar (satyaniṣēdhikaḷ) iprakāraṁ paṟayāṟuṇṭāyirunnu
Surah As-Saaffat, Verse 167
لَوۡ أَنَّ عِندَنَا ذِكۡرٗا مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ
pūrvvikanmāril ninn labhicca valla ulbēādhanavuṁ ñaṅṅaḷuṭe pakkal uṇṭāyirunneṅkil
Surah As-Saaffat, Verse 168
لَكُنَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ
ñaṅṅaḷ allāhuvinṟe niṣkaḷaṅkarāya dāsanmārāvuka tanne ceyyumāyirunnu
Surah As-Saaffat, Verse 169
فَكَفَرُواْ بِهِۦۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ
enniṭṭ avar itil (ī vēdagranthattil) aviśvasikkukayāṇ ceytat. atināl avar pinnīṭ (kāryaṁ) manas'silākkikkeāḷḷuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 170
وَلَقَدۡ سَبَقَتۡ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا ٱلۡمُرۡسَلِينَ
dūtanmārāyi niyēāgikkappeṭṭa nam'muṭe dāsanmārēāṭ nam'muṭe vacanaṁ mumpē uṇṭāyiṭṭuṇṭ
Surah As-Saaffat, Verse 171
إِنَّهُمۡ لَهُمُ ٱلۡمَنصُورُونَ
tīrccayāyuṁ avar tanneyāyirikkuṁ sahāyaṁ nalkappeṭunnavarennuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 172
وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ
tīrccayāyuṁ nam'muṭe sain'yaṁ tanneyāṇ jētākkaḷāyirikkuka ennuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 173
فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ
atināl oru avadhi vare nī avaril ninn tiriññukaḷayuka
Surah As-Saaffat, Verse 174
وَأَبۡصِرۡهُمۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ
nī avare vīkṣikkukayuṁ ceyyuka. avar pinnīṭ kaṇṭaṟiññu keāḷḷuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 175
أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ
appēāḷ nam'muṭe śikṣayuṭe kāryattilāṇēā avar tiṭukkaṁ kūṭṭikeāṇṭirikkunnat
Surah As-Saaffat, Verse 176
فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمۡ فَسَآءَ صَبَاحُ ٱلۡمُنذَرِينَ
ennāl at avaruṭe muṟṟatt vann iṟaṅṅiyāl ā tākkīt nalkappeṭṭavaruṭe prabhātaṁ etra mēāśamāyirikkuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 177
وَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ
(atināl) oru avadhi vare nī avaril ninn tiriññukaḷayuka
Surah As-Saaffat, Verse 178
وَأَبۡصِرۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ
nī vīkṣiccu keāṇṭirikkukayuṁ ceyyuka. avar pinnīṭ kaṇṭaṟiññu keāḷḷuṁ
Surah As-Saaffat, Verse 179
سُبۡحَٰنَ رَبِّكَ رَبِّ ٱلۡعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ
pratāpattinṟe nāthanāya ninṟe rakṣitāv avar camaccu paṟayunnatil ninnellāṁ etra pariśud'dhan
Surah As-Saaffat, Verse 180
وَسَلَٰمٌ عَلَى ٱلۡمُرۡسَلِينَ
dūtanmārkku samādhānaṁ
Surah As-Saaffat, Verse 181
وَٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
lēākarakṣitāvāya allāhuvin stuti
Surah As-Saaffat, Verse 182