Surah Ya-Seen - Malayalam Translation by Cheriyamundam Abdul Hameed And Kunhi Mohammed Parappoor
يسٓ
yāsīn
Surah Ya-Seen, Verse 1
وَٱلۡقُرۡءَانِ ٱلۡحَكِيمِ
tatvasampūrṇamāya khur'ān tanneyāṇa satyaṁ
Surah Ya-Seen, Verse 2
إِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
nī daivadūtanmāril peṭṭavan tanneyākunnu
Surah Ya-Seen, Verse 3
عَلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ
nērāya pātayilākunnu (nī)
Surah Ya-Seen, Verse 4
تَنزِيلَ ٱلۡعَزِيزِ ٱلرَّحِيمِ
pratāpiyuṁ karuṇānidhiyumāyiṭṭuḷḷavan avatarippiccatatre it. (khur'ān)
Surah Ya-Seen, Verse 5
لِتُنذِرَ قَوۡمٗا مَّآ أُنذِرَ ءَابَآؤُهُمۡ فَهُمۡ غَٰفِلُونَ
oru janataykk nī tākkīt nalkuvān vēṇṭi. avaruṭe pitākkanmārkk tākkīt nalkappeṭṭiṭṭilla. atināl avar aśrad'dhayil kaḻiyunnavarākunnu
Surah Ya-Seen, Verse 6
لَقَدۡ حَقَّ ٱلۡقَوۡلُ عَلَىٰٓ أَكۡثَرِهِمۡ فَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ
avaril mikkavaruṭe kāryattiluṁ (śikṣaye sambandhicca) vacanaṁ satyamāyi pularnnirikkunnu. atināl avar viśvasikkukayilla
Surah Ya-Seen, Verse 7
إِنَّا جَعَلۡنَا فِيٓ أَعۡنَٰقِهِمۡ أَغۡلَٰلٗا فَهِيَ إِلَى ٱلۡأَذۡقَانِ فَهُم مُّقۡمَحُونَ
avaruṭe kaḻuttukaḷil nāṁ caṅṅalakaḷ veccirikkunnu. at (avaruṭe) tāṭiyellukaḷ vare ettunnu. tanmūlaṁ avar talakuttane piṭiccavarāyirikkuṁ
Surah Ya-Seen, Verse 8
وَجَعَلۡنَا مِنۢ بَيۡنِ أَيۡدِيهِمۡ سَدّٗا وَمِنۡ خَلۡفِهِمۡ سَدّٗا فَأَغۡشَيۡنَٰهُمۡ فَهُمۡ لَا يُبۡصِرُونَ
avaruṭe mumpil oru taṭas'savuṁ avaruṭe pinnil oru taṭas'savuṁ nāṁ veccirikkunnu. aṅṅane nāṁ avare mūṭikkaḷaññu; atināl avarkk kāṇān kaḻiyilla
Surah Ya-Seen, Verse 9
وَسَوَآءٌ عَلَيۡهِمۡ ءَأَنذَرۡتَهُمۡ أَمۡ لَمۡ تُنذِرۡهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ
nī avarkk tākkīt nalkiyēā atalla tākkīt nalkiyillē ennat avare sambandhicciṭattēāḷaṁ samamākunnu. avar viśvasikkukayilla
Surah Ya-Seen, Verse 10
إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ ٱتَّبَعَ ٱلذِّكۡرَ وَخَشِيَ ٱلرَّحۡمَٰنَ بِٱلۡغَيۡبِۖ فَبَشِّرۡهُ بِمَغۡفِرَةٖ وَأَجۡرٖ كَرِيمٍ
bēādhanaṁ pinpaṟṟukayuṁ, adr̥śyāvasthayil paramakāruṇikane bhayappeṭukayuṁ ceytavanu mātramē ninṟe tākkīt phalappeṭukayuḷḷū. ākayāl pāpamēācanatteyuṁ udāramāya pratiphalatteyuṁ paṟṟi avann santēāṣavārtta aṟiyikkuka
Surah Ya-Seen, Verse 11
إِنَّا نَحۡنُ نُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰ وَنَكۡتُبُ مَا قَدَّمُواْ وَءَاثَٰرَهُمۡۚ وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ فِيٓ إِمَامٖ مُّبِينٖ
tīrccayāyuṁ nāṁ tanneyāṇ mariccavare jīvippikkunnat. avar ceytu veccatuṁ avaruṭe (pravarttanaṅṅaḷuṭe) anantaraphalaṅṅaḷuṁ nāṁ eḻutivekkukayuṁ ceyyunnu. ellākāryaṅṅaḷuṁ vyaktamāya oru rēkhayil nāṁ nijappeṭutti veccirikkunnu
Surah Ya-Seen, Verse 12
وَٱضۡرِبۡ لَهُم مَّثَلًا أَصۡحَٰبَ ٱلۡقَرۡيَةِ إِذۡ جَآءَهَا ٱلۡمُرۡسَلُونَ
ā rājyakkāre oru udāharaṇamenna nilaykk nī avarkk paṟaññukeāṭukkuka. daivadūtanmār aviṭe cenna sandarbhaṁ
Surah Ya-Seen, Verse 13
إِذۡ أَرۡسَلۡنَآ إِلَيۡهِمُ ٱثۡنَيۡنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزۡنَا بِثَالِثٖ فَقَالُوٓاْ إِنَّآ إِلَيۡكُم مُّرۡسَلُونَ
avarilēkk raṇṭupēre nāṁ dūtanmārāyi ayaccappēāḷ avare avar niṣēdhiccutaḷḷi. appēāḷ oru mūnnāmanekkeāṇṭ nāṁ avarkk pinbalaṁ nalki. enniṭṭavar paṟaññu: tīrccayāyuṁ ñaṅṅaḷ niṅṅaḷuṭe aṭuttēkk niyēāgikkappeṭṭavarākunnu
Surah Ya-Seen, Verse 14
قَالُواْ مَآ أَنتُمۡ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا وَمَآ أَنزَلَ ٱلرَّحۡمَٰنُ مِن شَيۡءٍ إِنۡ أَنتُمۡ إِلَّا تَكۡذِبُونَ
avar (janaṅṅaḷ) paṟaññu. niṅṅaḷ ñaṅṅaḷe pēāleyuḷḷa manuṣyar mātramākunnu. paramakāruṇikan yāteānnuṁ avatarippicciṭṭilla. niṅṅaḷ kaḷav paṟayuka tanneyāṇ
Surah Ya-Seen, Verse 15
قَالُواْ رَبُّنَا يَعۡلَمُ إِنَّآ إِلَيۡكُمۡ لَمُرۡسَلُونَ
avar (dūtanmār) paṟaññu: ñaṅṅaḷuṭe rakṣitāvinaṟiyāṁ; tīrccayāyuṁ ñaṅṅaḷ niṅṅaḷuṭe aṭukkalēkk niyēāgikkappeṭṭavar tanneyāṇenn
Surah Ya-Seen, Verse 16
وَمَا عَلَيۡنَآ إِلَّا ٱلۡبَلَٰغُ ٱلۡمُبِينُ
vyaktamāya prabēādhanamallāte ñaṅṅaḷkk yāteāru bādhyatayumilla
Surah Ya-Seen, Verse 17
قَالُوٓاْ إِنَّا تَطَيَّرۡنَا بِكُمۡۖ لَئِن لَّمۡ تَنتَهُواْ لَنَرۡجُمَنَّكُمۡ وَلَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٞ
avar (janaṅṅaḷ) paṟaññu: tīrccayāyuṁ ñaṅṅaḷ niṅṅaḷe oru duśśakunamāyi karutunnu. niṅṅaḷ (itil ninn) viramikkātta pakṣaṁ niṅṅaḷe ñaṅṅaḷ eṟiññēāṭikkuka tanne ceyyuṁ. ñaṅṅaḷil ninn vēdanippikkunna śikṣa niṅṅaḷe sparśikkuka tanne ceyyuṁ
Surah Ya-Seen, Verse 18
قَالُواْ طَـٰٓئِرُكُم مَّعَكُمۡ أَئِن ذُكِّرۡتُمۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٞ مُّسۡرِفُونَ
avar (dūtanmār) paṟaññu: niṅṅaḷuṭe śakunappiḻa niṅṅaḷuṭe kūṭeyuḷḷat tanneyākunnu. niṅṅaḷkk ulbēādhanaṁ nalkappeṭṭāl itāṇēā (niṅṅaḷuṭe nilapāṭ?) ennāl niṅṅaḷ oru atirukaviñña janata tanneyākunnu
Surah Ya-Seen, Verse 19
وَجَآءَ مِنۡ أَقۡصَا ٱلۡمَدِينَةِ رَجُلٞ يَسۡعَىٰ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱتَّبِعُواْ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
paṭṭaṇattinṟe aṅṅē aṟṟatt ninn orāḷ ōṭivann paṟaññu: enṟe janaṅṅaḷē, niṅṅaḷ dūtanmāre pintuṭaruvin
Surah Ya-Seen, Verse 20
ٱتَّبِعُواْ مَن لَّا يَسۡـَٔلُكُمۡ أَجۡرٗا وَهُم مُّهۡتَدُونَ
niṅṅaḷēāṭ yāteāru pratiphalavuṁ cēādikkāttavaruṁ sanmārgaṁ prāpiccavaruṁ āyiṭṭuḷḷavare niṅṅaḷ pintuṭaruka
Surah Ya-Seen, Verse 21
وَمَالِيَ لَآ أَعۡبُدُ ٱلَّذِي فَطَرَنِي وَإِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ
ēteāruvan enne sr̥ṣṭiccuvēā, ēteāruvanṟe aṭuttēkk niṅṅaḷ maṭakkappeṭunnuvēā avane ñān ārādhikkātirikkān enikkentun'yāyaṁ
Surah Ya-Seen, Verse 22
ءَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِۦٓ ءَالِهَةً إِن يُرِدۡنِ ٱلرَّحۡمَٰنُ بِضُرّٖ لَّا تُغۡنِ عَنِّي شَفَٰعَتُهُمۡ شَيۡـٔٗا وَلَا يُنقِذُونِ
avanu puṟame valla daivaṅṅaḷēyuṁ ñān svīkarikkukayēā? paramakāruṇikan enikk valla dēāṣavuṁ varuttān uddēśikkunna pakṣaṁ avaruṭe śupārśa enikk yāteāru prayēājanavuṁ ceyyukayilla. avar enne rakṣappeṭuttukayumilla
Surah Ya-Seen, Verse 23
إِنِّيٓ إِذٗا لَّفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ
aṅṅane ceyyunna pakṣaṁ tīrccayāyuṁ ñān vyaktamāya durmārgattilāyirikkuṁ
Surah Ya-Seen, Verse 24
إِنِّيٓ ءَامَنتُ بِرَبِّكُمۡ فَٱسۡمَعُونِ
tīrccayāyuṁ ñān niṅṅaḷuṭe rakṣitāvil viśvasiccirikkunnu. at keāṇṭ niṅṅaḷ enṟe vākk kēḷkkuka
Surah Ya-Seen, Verse 25
قِيلَ ٱدۡخُلِ ٱلۡجَنَّةَۖ قَالَ يَٰلَيۡتَ قَوۡمِي يَعۡلَمُونَ
svargattil pravēśicc keāḷḷuka. enn paṟayappeṭṭu. addēhaṁ paṟaññu: enṟe janata aṟiññirunneṅkil etra nannāyirunnu
Surah Ya-Seen, Verse 26
بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ ٱلۡمُكۡرَمِينَ
enṟe rakṣitāv enikk peāṟuttutarikayuṁ ādarikkappeṭṭavaruṭe kūṭṭattil enne uḷpeṭuttukayuṁ ceytatine paṟṟi
Surah Ya-Seen, Verse 27
۞وَمَآ أَنزَلۡنَا عَلَىٰ قَوۡمِهِۦ مِنۢ بَعۡدِهِۦ مِن جُندٖ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَمَا كُنَّا مُنزِلِينَ
addēhattinu śēṣaṁ addēhattinṟe janatayuṭe nēre ākāśatt ninn sainika saṅghatteyeānnuṁ nāṁ iṟakkiyiṭṭilla. nāṁ aṅṅane iṟakkāṟuṇṭāyirunnumilla
Surah Ya-Seen, Verse 28
إِن كَانَتۡ إِلَّا صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ فَإِذَا هُمۡ خَٰمِدُونَ
at oreāṟṟa śabdaṁ mātramāyirunnu. appēāḻēkkuṁ avaratā keṭṭaṭaṅṅikkaḻiññu
Surah Ya-Seen, Verse 29
يَٰحَسۡرَةً عَلَى ٱلۡعِبَادِۚ مَا يَأۡتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ
ā dāsanmāruṭe kāryaṁ etra paritāpakaraṁ. ēteāru dūtan avaruṭe aṭutt cellumpēāḻuṁ avar addēhatte parihāsikkātirunniṭṭilla
Surah Ya-Seen, Verse 30
أَلَمۡ يَرَوۡاْ كَمۡ أَهۡلَكۡنَا قَبۡلَهُم مِّنَ ٱلۡقُرُونِ أَنَّهُمۡ إِلَيۡهِمۡ لَا يَرۡجِعُونَ
avarkku mump etrayetra talamuṟakaḷe nāṁ naśippiccu! avarāruṁ ivaruṭe aṭuttēkk tiriccuvarunnilla enn avar kaṇṭillē
Surah Ya-Seen, Verse 31
وَإِن كُلّٞ لَّمَّا جَمِيعٞ لَّدَيۡنَا مُحۡضَرُونَ
tīrccayāyuṁ avarellāvaruṁ onneāḻiyāte nam'muṭe mumpil hājarākkappeṭunnavarākunnu
Surah Ya-Seen, Verse 32
وَءَايَةٞ لَّهُمُ ٱلۡأَرۡضُ ٱلۡمَيۡتَةُ أَحۡيَيۡنَٰهَا وَأَخۡرَجۡنَا مِنۡهَا حَبّٗا فَمِنۡهُ يَأۡكُلُونَ
avarkkeāru dr̥ṣṭāntamuṇṭ; nirjīvamāya bhūmi. atin nāṁ jīvan nalkukayuṁ, atil ninn nāṁ dhān'yaṁ ulpādippikkukayuṁ ceytu. enniṭṭ atil ninnāṇ avar bhakṣikkunnat
Surah Ya-Seen, Verse 33
وَجَعَلۡنَا فِيهَا جَنَّـٰتٖ مِّن نَّخِيلٖ وَأَعۡنَٰبٖ وَفَجَّرۡنَا فِيهَا مِنَ ٱلۡعُيُونِ
īntappanayuṭeyuṁ muntiriyuṭeyuṁ tēāṭṭaṅṅaḷ atil nāṁ uṇṭākkukayuṁ, atil nāṁ uṟaviṭaṅṅaḷ oḻukkukayuṁ ceytu
Surah Ya-Seen, Verse 34
لِيَأۡكُلُواْ مِن ثَمَرِهِۦ وَمَا عَمِلَتۡهُ أَيۡدِيهِمۡۚ أَفَلَا يَشۡكُرُونَ
atinṟe phalaṅṅaḷil ninnuṁ avaruṭe kaikaḷ ad'dhvāniccuṇṭākkiyatil ninnuṁ avar bhakṣikkuvān vēṇṭi. ennirikke avar nandikāṇikkunnillē
Surah Ya-Seen, Verse 35
سُبۡحَٰنَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلۡأَزۡوَٰجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنۢبِتُ ٱلۡأَرۡضُ وَمِنۡ أَنفُسِهِمۡ وَمِمَّا لَا يَعۡلَمُونَ
bhūmi muḷappikkunna sasyaṅṅaḷiluṁ, avaruṭe svantaṁ vargaṅṅaḷiluṁ, avarkkaṟiyātta vastukkaḷiluṁ peṭṭa ellā iṇakaḷeyuṁ sr̥ṣṭiccavan etra pariśud'dhan
Surah Ya-Seen, Verse 36
وَءَايَةٞ لَّهُمُ ٱلَّيۡلُ نَسۡلَخُ مِنۡهُ ٱلنَّهَارَ فَإِذَا هُم مُّظۡلِمُونَ
rātriyuṁ avarkkeāru dr̥ṣṭāntamatre . atil ninn pakaline nāṁ ūriyeṭukkunnu. appēāḷ avaratā iruṭṭil akappeṭunnu
Surah Ya-Seen, Verse 37
وَٱلشَّمۡسُ تَجۡرِي لِمُسۡتَقَرّٖ لَّهَاۚ ذَٰلِكَ تَقۡدِيرُ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡعَلِيمِ
sūryan atin sthiramāyuḷḷa oru sthānattēkk sañcarikkunnu. pratāpiyuṁ sarvvajñanumāya allāhu kaṇakkākkiyatāṇat
Surah Ya-Seen, Verse 38
وَٱلۡقَمَرَ قَدَّرۡنَٰهُ مَنَازِلَ حَتَّىٰ عَادَ كَٱلۡعُرۡجُونِ ٱلۡقَدِيمِ
candran nāṁ cila ghaṭṭaṅṅaḷ niścayiccirikkunnu. aṅṅane at paḻaya īntappaḻakkulayuṭe vaḷañña taṇṭupēāle āyittīrunnu
Surah Ya-Seen, Verse 39
لَا ٱلشَّمۡسُ يَنۢبَغِي لَهَآ أَن تُدۡرِكَ ٱلۡقَمَرَ وَلَا ٱلَّيۡلُ سَابِقُ ٱلنَّهَارِۚ وَكُلّٞ فِي فَلَكٖ يَسۡبَحُونَ
sūryan candrane prāpikkāneākkukayilla. rāv pakaline maṟikaṭakkunnatumalla. ōrēānnuṁ ōrēā (niścita) bhramaṇapathattil nīntikeāṇṭirikkunnu
Surah Ya-Seen, Verse 40
وَءَايَةٞ لَّهُمۡ أَنَّا حَمَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُمۡ فِي ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ
avaruṭe santatikaḷe bhāraṁ niṟacca kappalil nāṁ kayaṟṟikeāṇṭ pēāyatuṁ avarkkeāru dr̥ṣṭāntamākunnu
Surah Ya-Seen, Verse 41
وَخَلَقۡنَا لَهُم مِّن مِّثۡلِهِۦ مَا يَرۡكَبُونَ
atupēāle avarkk vāhanamāyi upayēāgikkāvunna maṟṟu vastukkaḷuṁ avarkk vēṇṭi nāṁ sr̥ṣṭicciṭṭuṇṭ
Surah Ya-Seen, Verse 42
وَإِن نَّشَأۡ نُغۡرِقۡهُمۡ فَلَا صَرِيخَ لَهُمۡ وَلَا هُمۡ يُنقَذُونَ
nāṁ uddēśikkunna pakṣaṁ nāṁ avare mukkikkaḷayunnatāṇ.appēāḷ avarkkeāru sahāyiyuṁ uṇṭāyirikkunnatalla. avar rakṣikkappeṭunnatumalla
Surah Ya-Seen, Verse 43
إِلَّا رَحۡمَةٗ مِّنَّا وَمَتَٰعًا إِلَىٰ حِينٖ
nam'muṭe pakkal ninnuḷḷa kāruṇyavuṁ, oru niścita kālaṁ vareyuḷḷa sukhānubhavavuṁ āyikkeāṇṭ (nāṁ avarkk nalkunnat.) allāte
Surah Ya-Seen, Verse 44
وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ٱتَّقُواْ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيكُمۡ وَمَا خَلۡفَكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ
niṅṅaḷuṭe mumpil varānirikkunnatuṁ, niṅṅaḷuṭe pinnil kaḻiññatumāya śikṣaye niṅṅaḷ sūkṣikkuka. niṅṅaḷkk kāruṇyaṁ labhiccēkkāṁ enn avarēāṭ paṟayappeṭṭāl (avarat avagaṇikkunnu)
Surah Ya-Seen, Verse 45
وَمَا تَأۡتِيهِم مِّنۡ ءَايَةٖ مِّنۡ ءَايَٰتِ رَبِّهِمۡ إِلَّا كَانُواْ عَنۡهَا مُعۡرِضِينَ
avaruṭe rakṣitāvinṟe dr̥ṣṭāntaṅṅaḷil peṭṭa ēteāru dr̥ṣṭāntaṁ avarkk vannettiyāluṁ avar atil ninn tiriññukaḷayātirikkunnilla
Surah Ya-Seen, Verse 46
وَإِذَا قِيلَ لَهُمۡ أَنفِقُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ ٱللَّهُ قَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لِلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَنُطۡعِمُ مَن لَّوۡ يَشَآءُ ٱللَّهُ أَطۡعَمَهُۥٓ إِنۡ أَنتُمۡ إِلَّا فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ
niṅṅaḷkk allāhu nalkiyatil ninn niṅṅaḷ celavaḻikkū enn avarēāṭ paṟayappeṭṭāl aviśvāsikaḷ viśvāsikaḷēāṭ paṟayuṁ: allāhu uddēśiccirunnuveṅkil avan tanne bhakṣaṇaṁ nalkumāyirunna āḷukaḷkk ñaṅṅaḷ bhakṣaṇaṁ nalkukayēā? niṅṅaḷ vyaktamāya vaḻikēṭil tanneyākunnu
Surah Ya-Seen, Verse 47
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلۡوَعۡدُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
avar cēādikkunnu. niṅṅaḷ satyavānmārāṇeṅkil ī vāgdattaṁ eppēāḻāṇ pularuka
Surah Ya-Seen, Verse 48
مَا يَنظُرُونَ إِلَّا صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ تَأۡخُذُهُمۡ وَهُمۡ يَخِصِّمُونَ
oreāṟṟa ghēāraśabdaṁ mātramāṇ avar kāttirikkunnat. avar an'yēān'yaṁ tarkkicc keāṇṭirikke atavare piṭikūṭuṁ
Surah Ya-Seen, Verse 49
فَلَا يَسۡتَطِيعُونَ تَوۡصِيَةٗ وَلَآ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِمۡ يَرۡجِعُونَ
appēāḷ yāteāru vasviyyattuṁ nalkān avarkk sādhikkukayilla. avarkk avaruṭe kuṭumbattilēkk maṭaṅṅānuṁ ākukayilla
Surah Ya-Seen, Verse 50
وَنُفِخَ فِي ٱلصُّورِ فَإِذَا هُم مِّنَ ٱلۡأَجۡدَاثِ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ يَنسِلُونَ
kāhaḷattil ūtappeṭuṁ. appēāḷ avar khabṟukaḷil ninn avaruṭe rakṣitāviṅkalēkk kuticc celluṁ
Surah Ya-Seen, Verse 51
قَالُواْ يَٰوَيۡلَنَا مَنۢ بَعَثَنَا مِن مَّرۡقَدِنَاۜۗ هَٰذَا مَا وَعَدَ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَصَدَقَ ٱلۡمُرۡسَلُونَ
avar paṟayuṁ: nam'muṭe nāśamē! nam'muṭe uṟakkattil ninn nam'me eḻunnēlpiccatārāṇ? it paramakāruṇikan vāgdānaṁ ceytatāṇallēā. daivadūtanmār satyaṁ tanneyāṇ paṟaññat
Surah Ya-Seen, Verse 52
إِن كَانَتۡ إِلَّا صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ فَإِذَا هُمۡ جَمِيعٞ لَّدَيۡنَا مُحۡضَرُونَ
at oreāṟṟa ghēāraśabdaṁ mātramāyirikkuṁ. appēāḻatā avar onnaṭaṅkaṁ nam'muṭe aṭukkal hājarākkappeṭunnu
Surah Ya-Seen, Verse 53
فَٱلۡيَوۡمَ لَا تُظۡلَمُ نَفۡسٞ شَيۡـٔٗا وَلَا تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
annē divasaṁ yāteārāḷēāṭuṁ anīti ceyyappeṭukayilla. niṅṅaḷ pravartticcu keāṇṭirunnatinallāte niṅṅaḷkk pratiphalaṁ nalkappeṭukayumilla
Surah Ya-Seen, Verse 54
إِنَّ أَصۡحَٰبَ ٱلۡجَنَّةِ ٱلۡيَوۡمَ فِي شُغُلٖ فَٰكِهُونَ
tīrccayāyuṁ svargavāsikaḷ ann ōrēā jēāliyilāyikkeāṇṭ sukhamanubhavikkunnavarāyirikkuṁ
Surah Ya-Seen, Verse 55
هُمۡ وَأَزۡوَٰجُهُمۡ فِي ظِلَٰلٍ عَلَى ٱلۡأَرَآئِكِ مُتَّكِـُٔونَ
avaruṁ avaruṭe iṇakaḷuṁ taṇalukaḷil alaṅkr̥tamāya kaṭṭilukaḷil cāriyirikkunnavarāyirikkuṁ
Surah Ya-Seen, Verse 56
لَهُمۡ فِيهَا فَٰكِهَةٞ وَلَهُم مَّا يَدَّعُونَ
avarkkaviṭe paḻavargaṅṅaḷuṇṭ, avarkk taṅṅaḷ āvaśyappeṭunnatallāmuṇṭ
Surah Ya-Seen, Verse 57
سَلَٰمٞ قَوۡلٗا مِّن رَّبّٖ رَّحِيمٖ
samādhānaṁ! atāyirikkuṁ karuṇānidhiyāya rakṣitāviṅkal ninn avarkkuḷḷa abhivādyaṁ
Surah Ya-Seen, Verse 58
وَٱمۡتَٰزُواْ ٱلۡيَوۡمَ أَيُّهَا ٱلۡمُجۡرِمُونَ
kuṟṟavāḷikaḷē, inn niṅṅaḷ vēṟiṭṭ nilkkuka (enn aviṭe vecc prakhyāpikkappeṭuṁ)
Surah Ya-Seen, Verse 59
۞أَلَمۡ أَعۡهَدۡ إِلَيۡكُمۡ يَٰبَنِيٓ ءَادَمَ أَن لَّا تَعۡبُدُواْ ٱلشَّيۡطَٰنَۖ إِنَّهُۥ لَكُمۡ عَدُوّٞ مُّبِينٞ
ādaṁ santatikaḷē, ñān niṅṅaḷēāṭ anuśāsicciṭṭillē niṅṅaḷ piśācine ārādhikkarut. tīrccayāyuṁ avan niṅṅaḷkk pratyakṣaśatruvākunnu
Surah Ya-Seen, Verse 60
وَأَنِ ٱعۡبُدُونِيۚ هَٰذَا صِرَٰطٞ مُّسۡتَقِيمٞ
niṅṅaḷ enne ārādhikkuvin. itāṇ nērāya mārgaṁ enn
Surah Ya-Seen, Verse 61
وَلَقَدۡ أَضَلَّ مِنكُمۡ جِبِلّٗا كَثِيرًاۖ أَفَلَمۡ تَكُونُواْ تَعۡقِلُونَ
tīrccayāyuṁ niṅṅaḷuṭe kūṭṭattil ninn anēkaṁ saṅghaṅṅaḷe avan (piśāc) piḻappicciṭṭuṇṭ. enniṭṭuṁ niṅṅaḷ cinticc manas'silākkunnavarāyillē
Surah Ya-Seen, Verse 62
هَٰذِهِۦ جَهَنَّمُ ٱلَّتِي كُنتُمۡ تُوعَدُونَ
itā, niṅṅaḷkk munnaṟiyipp nalkappeṭṭirunna narakaṁ
Surah Ya-Seen, Verse 63
ٱصۡلَوۡهَا ٱلۡيَوۡمَ بِمَا كُنتُمۡ تَكۡفُرُونَ
niṅṅaḷ aviśvasiccirunnatinṟe phalamāyi atil kaṭannu eriññ keāḷḷuka
Surah Ya-Seen, Verse 64
ٱلۡيَوۡمَ نَخۡتِمُ عَلَىٰٓ أَفۡوَٰهِهِمۡ وَتُكَلِّمُنَآ أَيۡدِيهِمۡ وَتَشۡهَدُ أَرۡجُلُهُم بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ
ann nāṁ avaruṭe vāyakaḷkku mudravekkunnatuṁ, avaruṭe kaikaḷ nam'mēāṭ sansārikkunnatuṁ , avar pravartticcirunnatineppaṟṟi avaruṭe kālukaḷ sākṣyaṁ vahikkunnatumāṇ
Surah Ya-Seen, Verse 65
وَلَوۡ نَشَآءُ لَطَمَسۡنَا عَلَىٰٓ أَعۡيُنِهِمۡ فَٱسۡتَبَقُواْ ٱلصِّرَٰطَ فَأَنَّىٰ يُبۡصِرُونَ
nāṁ uddēśiccirunneṅkil avaruṭe kaṇṇukaḷe nāṁ tuṭaccunīkkumāyirunnu. enniṭṭuṁ pātayilūṭe munnēāṭṭ nīṅṅān avar śramiccēne. ennāl avarkkeṅṅane kāṇān kaḻiyuṁ
Surah Ya-Seen, Verse 66
وَلَوۡ نَشَآءُ لَمَسَخۡنَٰهُمۡ عَلَىٰ مَكَانَتِهِمۡ فَمَا ٱسۡتَطَٰعُواْ مُضِيّٗا وَلَا يَرۡجِعُونَ
nāṁ uddēśiccirunneṅkil avar nilkkunnēṭatt vecc tanne avarkk nāṁ rūpabhēdaṁ varuttumāyirunnu. appēāḷ avarkk munnēāṭṭ nīṅṅān sādhikkukayilla. avarkk tiriccupēāvānumāvilla
Surah Ya-Seen, Verse 67
وَمَن نُّعَمِّرۡهُ نُنَكِّسۡهُ فِي ٱلۡخَلۡقِۚ أَفَلَا يَعۡقِلُونَ
vallavannuṁ nāṁ dīrghāyus's nalkunnuveṅkil avanṟe prakr̥ti nāṁ talatiriccu keāṇṭuvarunnu. ennirikke avar cintikkunnillē
Surah Ya-Seen, Verse 68
وَمَا عَلَّمۡنَٰهُ ٱلشِّعۡرَ وَمَا يَنۢبَغِي لَهُۥٓۚ إِنۡ هُوَ إِلَّا ذِكۡرٞ وَقُرۡءَانٞ مُّبِينٞ
addēhattin (nabikk) nāṁ kavita paṭhippicciṭṭilla. at addēhattin anuyēājyamākukayumilla. it oru ulbēādhanavuṁ kāryaṅṅaḷ spaṣṭamākkunna khur'ānuṁ mātramākunnu
Surah Ya-Seen, Verse 69
لِّيُنذِرَ مَن كَانَ حَيّٗا وَيَحِقَّ ٱلۡقَوۡلُ عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ
jīvanuḷḷavarkk tākkīt nalkunnatin vēṇṭiyatre it. satyaniṣēdhikaḷuṭe kāryattil (śikṣayuṭe) vacanaṁ satyamāyipularuvān vēṇṭiyuṁ
Surah Ya-Seen, Verse 70
أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّا خَلَقۡنَا لَهُم مِّمَّا عَمِلَتۡ أَيۡدِينَآ أَنۡعَٰمٗا فَهُمۡ لَهَا مَٰلِكُونَ
nam'muṭe kaikaḷ nirmiccatilppeṭṭa kālikaḷe avarkk vēṇṭiyāṇ nāṁ sr̥ṣṭiccirikkunnat enn avar kaṇṭillē? aṅṅane avar avayuṭe uṭamastharāyirikkunnu
Surah Ya-Seen, Verse 71
وَذَلَّلۡنَٰهَا لَهُمۡ فَمِنۡهَا رَكُوبُهُمۡ وَمِنۡهَا يَأۡكُلُونَ
avaye avarkk vēṇṭi nāṁ kīḻpeṭuttikeāṭukkukayuṁ ceytirikkunnu. aṅṅane avayil ninnākunnu avarkkuḷḷa vāhanaṁ. avayil ninn avar (mānsaṁ) bhakṣikkukayuṁ ceyyunnu
Surah Ya-Seen, Verse 72
وَلَهُمۡ فِيهَا مَنَٰفِعُ وَمَشَارِبُۚ أَفَلَا يَشۡكُرُونَ
avarkk avayil pala prayēājanaṅṅaḷumuṇṭ. (puṟame) pānīyaṅṅaḷuṁ. ennirikke avar nandikāṇikkunnillē
Surah Ya-Seen, Verse 73
وَٱتَّخَذُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ ءَالِهَةٗ لَّعَلَّهُمۡ يُنصَرُونَ
taṅṅaḷkk sahāyaṁ labhikkuvān vēṇṭi allāhuvin puṟame pala daivaṅṅaḷēyuṁ avar svīkariccirikkunnu
Surah Ya-Seen, Verse 74
لَا يَسۡتَطِيعُونَ نَصۡرَهُمۡ وَهُمۡ لَهُمۡ جُندٞ مُّحۡضَرُونَ
avare sahāyikkān avarkk (daivaṅṅaḷkk) sādhikkukayilla. avar avarkk (daivaṅṅaḷkk) vēṇṭi sajjīkarikkappeṭṭa paṭṭāḷamākunnu
Surah Ya-Seen, Verse 75
فَلَا يَحۡزُنكَ قَوۡلُهُمۡۘ إِنَّا نَعۡلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعۡلِنُونَ
atināl avaruṭe vākk ninne duḥkhippikkātirikkaṭṭe. tīrccayāyuṁ avar rahasyamākkunnatuṁ parasyamākkunnatuṁ nāṁ aṟiyunnu
Surah Ya-Seen, Verse 76
أَوَلَمۡ يَرَ ٱلۡإِنسَٰنُ أَنَّا خَلَقۡنَٰهُ مِن نُّطۡفَةٖ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٞ مُّبِينٞ
manuṣyan kaṇṭillē; avane nāṁ oru bījakaṇattil ninnāṇ sr̥ṣṭiccirikkunnatenn? enniṭṭ avanatā oru pratyakṣamāya etirppukāranāyirikkunnu
Surah Ya-Seen, Verse 77
وَضَرَبَ لَنَا مَثَلٗا وَنَسِيَ خَلۡقَهُۥۖ قَالَ مَن يُحۡيِ ٱلۡعِظَٰمَ وَهِيَ رَمِيمٞ
avan namukk oru upama eṭuttukāṇikkukayuṁ ceytirikkunnu. tanne sr̥ṣṭiccat avan maṟannukaḷayukayuṁ ceytu. avan paṟaññu: ellukaḷ dravicc pēāyirikke ārāṇ avaykk jīvan nalkunnat
Surah Ya-Seen, Verse 78
قُلۡ يُحۡيِيهَا ٱلَّذِيٓ أَنشَأَهَآ أَوَّلَ مَرَّةٖۖ وَهُوَ بِكُلِّ خَلۡقٍ عَلِيمٌ
paṟayuka: ādyatavaṇa avaye uṇṭākkiyavanārēā avan tanne avaykk jīvan nalkunnatāṇ. avan ellātaraṁ sr̥ṣṭippineppaṟṟiyuṁ aṟivuḷḷavanatre
Surah Ya-Seen, Verse 79
ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُم مِّنَ ٱلشَّجَرِ ٱلۡأَخۡضَرِ نَارٗا فَإِذَآ أَنتُم مِّنۡهُ تُوقِدُونَ
paccamarattil ninn niṅṅaḷkk tī uṇṭākkittannavanatre avan aṅṅane niṅṅaḷatā atil ninn katticceṭukkunnu
Surah Ya-Seen, Verse 80
أَوَلَيۡسَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يَخۡلُقَ مِثۡلَهُمۚ بَلَىٰ وَهُوَ ٱلۡخَلَّـٰقُ ٱلۡعَلِيمُ
ākāśaṅṅaḷuṁ bhūmiyuṁ sr̥ṣṭiccavan avareppēāluḷḷavare sr̥ṣṭikkān kaḻivuḷḷavanallē? ate, avanatre sarvvavuṁ sr̥ṣṭikkunnavanuṁ ellāṁ aṟiyunnavanuṁ
Surah Ya-Seen, Verse 81
إِنَّمَآ أَمۡرُهُۥٓ إِذَآ أَرَادَ شَيۡـًٔا أَن يَقُولَ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ
tān oru kāryaṁ uddēśiccāl atinēāṭ uṇṭākū enn paṟayuka mātramākunnu avanṟe kāryaṁ. appēāḻatā atuṇṭākunnu
Surah Ya-Seen, Verse 82
فَسُبۡحَٰنَ ٱلَّذِي بِيَدِهِۦ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيۡءٖ وَإِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ
muḻuvan kāryaṅṅaḷuṭeyuṁ ādhipatyaṁ āruṭe kayyilāṇēā, niṅṅaḷ maṭakkappeṭunnat āruṭe aṭuttēkkāṇēā avan etra pariśud'dhan
Surah Ya-Seen, Verse 83