Surah Al-Hashr - Thai Translation by King Fahad Quran Complex
سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۖ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
s̄ìng thī̀ xyū̀ nı chận f̂ā thậngh̄lāy læa s̄ìng thī̀ xyū̀ nı p̄hæ̀ndin t̀āng sæ̀ŝxng s̄dudī dæ̀ xạllxḥ.Læa phraxngkh̒ pĕn p̄hū̂thrng xảnāc p̄hū̂thrng prīchā ỵāṇ
Surah Al-Hashr, Verse 1
هُوَ ٱلَّذِيٓ أَخۡرَجَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ مِن دِيَٰرِهِمۡ لِأَوَّلِ ٱلۡحَشۡرِۚ مَا ظَنَنتُمۡ أَن يَخۡرُجُواْۖ وَظَنُّوٓاْ أَنَّهُم مَّانِعَتُهُمۡ حُصُونُهُم مِّنَ ٱللَّهِ فَأَتَىٰهُمُ ٱللَّهُ مِنۡ حَيۡثُ لَمۡ يَحۡتَسِبُواْۖ وَقَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ ٱلرُّعۡبَۚ يُخۡرِبُونَ بُيُوتَهُم بِأَيۡدِيهِمۡ وَأَيۡدِي ٱلۡمُؤۡمِنِينَ فَٱعۡتَبِرُواْ يَـٰٓأُوْلِي ٱلۡأَبۡصَٰرِ
phraxngkh̒ pĕn p̄hū̂thrng h̄ı̂ brrdā p̄hū̂ pt̩is̄eṭh ṣ̄rạthṭhā nı h̄mū̀ phwk xaḥˌ lu lki tāb xxk cāk b̂ānreụ̄xn k̄hxng phwk k̄heā pĕn khrậng ræk k̄hxng kār t̄hūk lị̀xxk pĕn klùm«phwk cêā midị̂ khād khid kạn ley ẁā phwk k̄heā ca xxk pị (nı s̄p̣hāph chèn nận) læa phwk k̄heā khid ẁā thæ̂cring p̂xm prākār k̄hxng phwk k̄heā nận ca p̂xngkạn phwk k̄heā h̄ı̂ rxdpĥn cāk kār lngthos̄ʹ k̄hx ngxạllxḥˌ dị̂ tæ̀ kār lngthos̄ʹ k̄hx ngxạllxḥˌ dị̂ mī māyạng phwk k̄heā doy midị̂ khād khid mā k̀xn ley læa phraxngkh̒ thrng thảh̄ı̂ khwām h̄wād klạw keid k̄hụ̂n nı citcı k̄hxng phwk k̄heā doy phwk k̄heā dị̂ thảlāy b̂ānreụ̄xn k̄hxng phwk k̄heā d̂wy n̂ảmụ̄x k̄hxng phwk k̄heā xeng læa d̂wy n̂ảmụ̄x k̄hxng br rdā muxˌ min cng yụdt̄hụ̄x pĕn bthreīyn t̄heid xô p̄hū̂ mī s̄tipạỵỵā thậngh̄lāy xěy
Surah Al-Hashr, Verse 2
وَلَوۡلَآ أَن كَتَبَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِمُ ٱلۡجَلَآءَ لَعَذَّبَهُمۡ فِي ٱلدُّنۡيَاۖ وَلَهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ عَذَابُ ٱلنَّارِ
læa h̄āk michı̀ phe rāaxạllxḥˌ dị̂ thrng kảh̄ndkār nertheṣ̄ kæ̀ phwk k̄heā læ̂w næ̀nxn phraxngkh̒ ca thrng lngthos̄ʹ phwk k̄heā nı lok nī̂ læa s̄ảh̄rạb phwk k̄heā nı prlok nận k̆ khụ̄x kār lngthos̄ʹ d̂wy nrk
Surah Al-Hashr, Verse 3
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ شَآقُّواْ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥۖ وَمَن يُشَآقِّ ٱللَّهَ فَإِنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ
Thậngnī̂ k̆ pherāaẁā phwk k̄heā t̀xt̂ān xạllxḥˌ læa r̀x sūl k̄hxng phraxngkh̒ læa p̄hū̂ dı t̀xt̂ān xạllxḥˌ thæ̂ cring xạllxḥˌ pĕn p̄hū̂thrng k̄hêmngwd nı kār lngthos̄ʹ
Surah Al-Hashr, Verse 4
مَا قَطَعۡتُم مِّن لِّينَةٍ أَوۡ تَرَكۡتُمُوهَا قَآئِمَةً عَلَىٰٓ أُصُولِهَا فَبِإِذۡنِ ٱللَّهِ وَلِيُخۡزِيَ ٱلۡفَٰسِقِينَ
kār thī̀ phwk cêā khòn t̂n xin th p̄hālạ m h̄rụ̄x pl̀xy h̄ı̂ mạn yụ̄n wị̂ bn rāk k̄hxng mạn nận neụ̄̀xngd̂wy xnumạti k̄hx ngxạllxḥˌ læa pheụ̄̀x phraxngkh̒ ca thảh̄ı̂ brrdā p̄hū̂ f̄̀āf̄ụ̄n dị̂ rạb xạpyṣ̄
Surah Al-Hashr, Verse 5
وَمَآ أَفَآءَ ٱللَّهُ عَلَىٰ رَسُولِهِۦ مِنۡهُمۡ فَمَآ أَوۡجَفۡتُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ خَيۡلٖ وَلَا رِكَابٖ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ يُسَلِّطُ رُسُلَهُۥ عَلَىٰ مَن يَشَآءُۚ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ
læa s̄ìng dı thī̀ xạllxḥˌ thrng h̄ı̂ r̀x sūl k̄hxng phraxngkh̒ yụd mā dị̂ cāk phwk k̄heā(phwk ya ḥūd) phwk cêā midị̂ h̄en̆dh̄enụ̄̀xy d̂wy kār k̄hī̀ m̂ā h̄rụ̄x k̄hī̀ xūṭ̄h xxk pị tæ̀ xạllxḥˌ thrng h̄ı̂ brrdā r̀x sūl k̄hxng phraxngkh̒ mī xảnāc h̄enụ̄x p̄hū̂ thī̀ phraxngkh̒ thrng pras̄ngkh̒ læa xạllxḥˌ pĕn p̄hū̂thrng xānup̣hāph h̄enụ̄x thuks̄ìngthukxỳāng
Surah Al-Hashr, Verse 6
مَّآ أَفَآءَ ٱللَّهُ عَلَىٰ رَسُولِهِۦ مِنۡ أَهۡلِ ٱلۡقُرَىٰ فَلِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَٱلۡيَتَٰمَىٰ وَٱلۡمَسَٰكِينِ وَٱبۡنِ ٱلسَّبِيلِ كَيۡ لَا يَكُونَ دُولَةَۢ بَيۡنَ ٱلۡأَغۡنِيَآءِ مِنكُمۡۚ وَمَآ ءَاتَىٰكُمُ ٱلرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَىٰكُمۡ عَنۡهُ فَٱنتَهُواْۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۖ إِنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ
læa s̄ìng dı thī̀ xạllxḥˌ thrng h̄ı̂ r̀x sūl k̄hxng phraxngkh̒ yụd mā dị̂ cāk chāw meụ̄xng(phwk kuffār)pĕn s̄ithṭhi k̄hx ngxạllxḥˌ læa r̀x sūl læa ỵāti s̄nith læa dĕk kảphr̂ā læa p̄hū̂ k̄hạds̄n læa p̄hū̂ deinthāng pheụ̄̀x mạn ca midị̂ h̄munweīyn xyū̀ nı rah̄ẁāng p̄hū̂ mạ̀ngmī k̄hxng phwk cêā thèānận læa xạn dı thī̀ th̀ān dị̂ h̄̂ām phwk cêā k̆ cng lawên s̄eīy phwk cêā cng yả ke rng xạllxḥˌ t̄heid thæ̂ cring xạllxḥˌ pĕn p̄hū̂thrng k̄hêmngwd nı kār lngthos̄ʹ
Surah Al-Hashr, Verse 7
لِلۡفُقَرَآءِ ٱلۡمُهَٰجِرِينَ ٱلَّذِينَ أُخۡرِجُواْ مِن دِيَٰرِهِمۡ وَأَمۡوَٰلِهِمۡ يَبۡتَغُونَ فَضۡلٗا مِّنَ ٱللَّهِ وَرِضۡوَٰنٗا وَيَنصُرُونَ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥٓۚ أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلصَّـٰدِقُونَ
(s̄ìng thī̀ yụd mā dị̂ cāk phwk ya ḥūd) pĕn k̄hxng brrdā p̄hū̂ xphyph thī̀ k̄hạds̄n sụ̀ng t̄hūk k̄hạb lị̀xxk b̂ānkeidmeụ̄xngnxn k̄hxng phwk k̄heā læa thxdthîng thrạphy̒s̄in k̄hxng phwk k̄heā pheụ̄̀x s̄æwngh̄ā khwām pordprān cā kxạllxḥˌ læa khwām yindī k̄hxng phraxngkh̒ læa ch̀wy h̄e lụ̄x xạllxḥˌ læa r̀x sūl k̄hxng phraxngkh̒ chn h̄el̀ā nận phwk k̄heā khụ̄x p̄hū̂ s̄ạty̒ cring
Surah Al-Hashr, Verse 8
وَٱلَّذِينَ تَبَوَّءُو ٱلدَّارَ وَٱلۡإِيمَٰنَ مِن قَبۡلِهِمۡ يُحِبُّونَ مَنۡ هَاجَرَ إِلَيۡهِمۡ وَلَا يَجِدُونَ فِي صُدُورِهِمۡ حَاجَةٗ مِّمَّآ أُوتُواْ وَيُؤۡثِرُونَ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ وَلَوۡ كَانَ بِهِمۡ خَصَاصَةٞۚ وَمَن يُوقَ شُحَّ نَفۡسِهِۦ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ
læa brrdā p̄hū̂ thī̀ dị̂ tậng h̄lạkh̄æl̀ng xyū̀ thī̀ nkhr ma dī naḥ.(Chāw xạn ṣ̄xr)læa phwk k̄heā ṣ̄rạthṭhā k̀xn h̄n̂ā kār xphyph k̄hxng phwk k̄heā(chāw mu ḥā ỵi rīn)phwk k̄heā rạk khır̀ p̄hū̂ thī̀ xphyph māyạng phwk k̄heā læa ca mị̀ phb khwām t̂xngkār h̄rụ̄x khwām xicc̄hā xyū̀ nı thrwngxk k̄hxng phwk k̄heā nı s̄ìng thī̀ dị̂ t̄hūk prathān h̄ı̂ læa h̄ı̂ s̄ithṭhi p̄hū̂ xụ̄̀n k̀xn tạw k̄hxng phwk k̄heā xeng t̄hụng mæ̂ẁā phwk k̄heā yạng mī khwām t̂xngkār xyū̀ māk k̆tām læa p̄hū̂ dı pkp̂xng kār trah̄nī̀ thī̀ xyū̀ nı tạw k̄hxng k̄heā chn h̄el̀ā nận phwk k̄heā pĕn p̄hū̂ pras̄b khwām s̄ảrĕc
Surah Al-Hashr, Verse 9
وَٱلَّذِينَ جَآءُو مِنۢ بَعۡدِهِمۡ يَقُولُونَ رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لَنَا وَلِإِخۡوَٰنِنَا ٱلَّذِينَ سَبَقُونَا بِٱلۡإِيمَٰنِ وَلَا تَجۡعَلۡ فِي قُلُوبِنَا غِلّٗا لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ رَبَّنَآ إِنَّكَ رَءُوفٞ رَّحِيمٌ
Læa brrdā p̄hū̂ thī̀mā h̄lạngcāk phwk k̄heā doy phwk k̄heā kl̀āw ẁā k̄ĥā tæ̀ phracêā k̄hxng reā thrng pord xp̣hạy h̄ı̂ kæ̀ reā læa phī̀n̂xng k̄hxng reā p̄hū̂ sụ̀ng dị̂ ṣ̄rạthṭhā k̀xn h̄n̂ā reā læa k̄hx phraxngkh̒ xỳā dị̂ mī kār kheīydkhæ̂n keid k̄hụ̂n nı h̄ạwcı k̄hxng reā t̀x brrdā p̄hū̂ ṣ̄rạthṭhā k̄ĥā tæ̀ phracêā k̄hxng reā thæ̂cring phraxngkh̒ th̀ān pĕn p̄hū̂thrng xĕndū p̄hū̂thrng mettā s̄emx
Surah Al-Hashr, Verse 10
۞أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِينَ نَافَقُواْ يَقُولُونَ لِإِخۡوَٰنِهِمُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ لَئِنۡ أُخۡرِجۡتُمۡ لَنَخۡرُجَنَّ مَعَكُمۡ وَلَا نُطِيعُ فِيكُمۡ أَحَدًا أَبَدٗا وَإِن قُوتِلۡتُمۡ لَنَنصُرَنَّكُمۡ وَٱللَّهُ يَشۡهَدُ إِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ
cêā mi h̄ĕn dxk h̄rụ̄x ẁā brrdā p̄hū̂ klạbklxk kl̀āw kæ̀ phī̀n̂xng k̄hxng phwk k̄heā thī̀ pt̩is̄eṭh ṣ̄rạthṭhā nı h̄mū̀ xaḥˌ lu lki tāb ẁā h̄āk phwk th̀ān t̄hūk lị̀xxk næ̀nxn reā k̆ ca xxk pị phr̂xm kạb phwk th̀ān d̂wy læa reā ca mị̀ cheụ̄̀xfạng pt̩ibạti tām p̄hū̂ dı pĕnxạnk̄hād keī̀yw kạb phwk th̀ān læa h̄āk phwk th̀ān t̄hūk comtī næ̀nxn reā ca ch̀wyh̄elụ̄x phwk th̀ān læa xạllxḥˌ thrng pĕn phyān ẁā thæ̂cring phwk k̄heā pĕn p̄hū̂ kl̀āw thĕc
Surah Al-Hashr, Verse 11
لَئِنۡ أُخۡرِجُواْ لَا يَخۡرُجُونَ مَعَهُمۡ وَلَئِن قُوتِلُواْ لَا يَنصُرُونَهُمۡ وَلَئِن نَّصَرُوهُمۡ لَيُوَلُّنَّ ٱلۡأَدۡبَٰرَ ثُمَّ لَا يُنصَرُونَ
h̄āk phwk k̄heā t̄hūk k̄hạb lị̀xxk pị brrdā p̄hū̂ klạbklxk h̄el̀ā nận k̆ ca mị̀ xxk pị phr̂xm kạb phwk k̄heā læa t̄ĥā phwk k̄heā t̄hūk comtī brrdā p̄hū̂ klạbklxk k̆ ca mị̀ ch̀wyh̄elụ̄x phwk k̄heā(ya ḥūdba nī na ḍīr)læa h̄āk brrdā p̄hū̂ klạbklxk ch̀wyh̄elụ̄x phwk k̄heā næ̀nxn brrdā p̄hū̂ klạbklxk k̆ ca p̄hin h̄lạng h̄nī xxk pị phwk k̄heā k̆ ca mị̀ dị̂ rạb khwām ch̀wyh̄elụ̄x
Surah Al-Hashr, Verse 12
لَأَنتُمۡ أَشَدُّ رَهۡبَةٗ فِي صُدُورِهِم مِّنَ ٱللَّهِۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ قَوۡمٞ لَّا يَفۡقَهُونَ
næ̀nxn phwk cêā nận pĕn thī̀ h̄wād kerng nı thrwngxk k̄hxng phwk k̄heā yìng kẁā thī̀ phwk k̄heā mī t̀x xạllxḥˌ thậngnī̂ k̆ pherāaẁā phwk k̄heā pĕn h̄mū̀ chn thī̀ mị̀ k̄hêācı
Surah Al-Hashr, Verse 13
لَا يُقَٰتِلُونَكُمۡ جَمِيعًا إِلَّا فِي قُرٗى مُّحَصَّنَةٍ أَوۡ مِن وَرَآءِ جُدُرِۭۚ بَأۡسُهُم بَيۡنَهُمۡ شَدِيدٞۚ تَحۡسَبُهُمۡ جَمِيعٗا وَقُلُوبُهُمۡ شَتَّىٰۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ قَوۡمٞ لَّا يَعۡقِلُونَ
phwk k̄heā thậngh̄md ca mị̀ t̀xs̄ū̂ kạb phwk cêā wêntæ̀ nı meụ̄xng thī̀ mī p̂xm prākār h̄rụ̄x cāk beụ̄̂xngh̄lạng k̄hxng kảphæng kār pĕn ṣ̄ạtrū rah̄ẁāng phwk k̄heā kạnxeng nận runræng yìng nạk cêā k̄hêācı ẁā phwk k̄heā rwm kạn pĕn pụkp̄hæ̀n tæ̀(khwām cring læ̂w)citcı k̄hxng phwk k̄heā tækyæk kạn thậngnī̂ k̆ pherāaẁā phwk k̄heā pĕn h̄mū̀ chn thī̀ mị̀ chı̂ s̄tipạỵỵā khır̀khrwỵ
Surah Al-Hashr, Verse 14
كَمَثَلِ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ قَرِيبٗاۖ ذَاقُواْ وَبَالَ أَمۡرِهِمۡ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ
(s̄p̣hāph k̄hxng phwk k̄heā)prah̄nụ̀ng xupmā s̄p̣hāph k̄hxng brrdā(phwk yiw)k̀xn h̄n̂ā phwk k̄heā pheīyng lĕkn̂xy sụ̀ng phwk k̄heā dị̂ lîm rs̄ p̄hl r̂āy h̄æ̀ng kār ngān k̄hxng phwk k̄heā læa kār lngthos̄ʹ xạn cĕbpwd ca dị̂kæ̀ phwk k̄heā
Surah Al-Hashr, Verse 15
كَمَثَلِ ٱلشَّيۡطَٰنِ إِذۡ قَالَ لِلۡإِنسَٰنِ ٱكۡفُرۡ فَلَمَّا كَفَرَ قَالَ إِنِّي بَرِيٓءٞ مِّنكَ إِنِّيٓ أَخَافُ ٱللَّهَ رَبَّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Prah̄nụ̀ng chèn chạy ḍxn meụ̄̀x mạn kl̀āw kæ̀ mnus̄ʹy̒ ẁā cng pḍi s̄eṭh ṣ̄rạthṭhā t̄heid khrận meụ̄̀x k̄heā dị̂ pḍi s̄eṭh ṣ̄rạthṭhā læ̂w mạn ca kl̀āw ẁā thæ̂cring c̄hạn k̄hx plīktạw xxk cāk th̀ān thæ̂cring c̄hạn klạw xạllxḥˌ phracêā h̄æ̀ng s̄ākl lok
Surah Al-Hashr, Verse 16
فَكَانَ عَٰقِبَتَهُمَآ أَنَّهُمَا فِي ٱلنَّارِ خَٰلِدَيۡنِ فِيهَاۚ وَذَٰلِكَ جَزَـٰٓؤُاْ ٱلظَّـٰلِمِينَ
dạngnận bậnplāy k̄hxng phwk k̄heā thậng s̄xng khụ̄x phwk k̄heā thậng s̄xng ca xyū̀ nı nrk pĕn p̄hū̂ phảnạk xyū̀ nı nận tlxd kāl læa nạ̀n khụ̄x kār txbthæn k̄hxng brrdā p̄hū̂ xṭhrrm
Surah Al-Hashr, Verse 17
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَلۡتَنظُرۡ نَفۡسٞ مَّا قَدَّمَتۡ لِغَدٖۖ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ خَبِيرُۢ بِمَا تَعۡمَلُونَ
xô brrdā p̄hū̂ ṣ̄rạthṭhā xěy phwk cêā cng yả ke rng xạllxḥˌ t̄heid læa thuk chīwit cng phicārṇā dū ẁā xarị b̂āng thī̀ tn dị̂ terīym wị̂ s̄ảh̄rạb phrùngnī̂ (wạn ki yā maḥˌ) læa cng yả ke rng xạllxḥˌ t̄heid thæ̂ cring xạllxḥˌ nận thrng rū̂ dī yìng nı s̄ìng thī̀ phwk cêā krathả
Surah Al-Hashr, Verse 18
وَلَا تَكُونُواْ كَٱلَّذِينَ نَسُواْ ٱللَّهَ فَأَنسَىٰهُمۡ أَنفُسَهُمۡۚ أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ
læa phwk cêā xỳā dị̂ pĕn chèn brrdā p̄hū̂ thī̀ lụ̄m xạllxḥ mi c̄ha nận xạllxḥ ca thrng thảh̄ı̂ phwk k̄heā lụ̄mtạw k̄hxng phwk k̄heā xeng chn h̄el̀ā nận phwk k̄heā pĕn p̄hū̂ f̄̀āf̄ụ̄n
Surah Al-Hashr, Verse 19
لَا يَسۡتَوِيٓ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِ وَأَصۡحَٰبُ ٱلۡجَنَّةِۚ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَنَّةِ هُمُ ٱلۡفَآئِزُونَ
brrdā chāw nrk kạb brrdā chāws̄wn s̄wrrkh̒ nận mị̀ h̄emụ̄xn kạn dxk brrdā chāws̄wn s̄wrrkh̒ phwk k̄heā pĕn p̄hū̂ dị̂ rạb khwām s̄ảrĕc
Surah Al-Hashr, Verse 20
لَوۡ أَنزَلۡنَا هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ عَلَىٰ جَبَلٖ لَّرَأَيۡتَهُۥ خَٰشِعٗا مُّتَصَدِّعٗا مِّنۡ خَشۡيَةِ ٱللَّهِۚ وَتِلۡكَ ٱلۡأَمۡثَٰلُ نَضۡرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمۡ يَتَفَكَّرُونَ
h̄āk reā pra thā nxạlkurxān nī̂ lng mā bn p̣hūk̄heā lūk h̄nụ̀ng næ̀nxn cêā ca h̄ĕn mạn nxbn̂xm tækyæk xxk pĕn s̄eī̀yng«neụ̄̀xng pherāa khwām klạw t̀x xạllxḥˌ xupmā h̄el̀ā nī̂ reā dị̂ yk mạn mā perīybtheīyb s̄ảh̄rạb mnus̄ʹy̒ pheụ̄̀x phwk k̄heā ca dị̂ phicārṇā khır̀khrwỵ
Surah Al-Hashr, Verse 21
هُوَ ٱللَّهُ ٱلَّذِي لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ عَٰلِمُ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِۖ هُوَ ٱلرَّحۡمَٰنُ ٱلرَّحِيمُ
phra xngkh̒ khụ̄x xạllxḥ sụ̀ng mị̀mī phracêā xụ̄̀n dı xīk nxkcāk phraxngkh̒ p̄hū̂thrng rxbrū̂ s̄ìng rênlạb læa s̄ìng peidp̄hey phraxngkh̒ khụ̄x p̄hū̂thrng kruṇā prānī p̄hū̂thrng mettā s̄emx
Surah Al-Hashr, Verse 22
هُوَ ٱللَّهُ ٱلَّذِي لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡمَلِكُ ٱلۡقُدُّوسُ ٱلسَّلَٰمُ ٱلۡمُؤۡمِنُ ٱلۡمُهَيۡمِنُ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡجَبَّارُ ٱلۡمُتَكَبِّرُۚ سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يُشۡرِكُونَ
phra xngkh̒ khụ̄x xạllxḥˌ sụ̀ng mị̀mī phracêā xụ̄̀n dı xīk nxkcāk phraxngkh̒ p̄hū̂thrng xảnāc s̄ūngs̄ud p̄hū̂thrng bris̄uthṭhi̒ p̄hū̂thrng khwām ṣ̄ānti s̄uk̄h p̄hū̂thrng khûmkhrxng kār ṣ̄rạthṭhā p̄hū̂thrng pkpạkrạks̄ʹā khwām plxdp̣hạy p̄hū̂thrng khwām yìng h̄ıỵ̀ p̣hūmicı mh̄ā bris̄uthṭhi̒ dæ̀ xạllxḥˌ h̄ı̂ pĥn cāk s̄ìng thī̀ phwk k̄heā tậng p̣hākhī t̀x phraxngkh̒
Surah Al-Hashr, Verse 23
هُوَ ٱللَّهُ ٱلۡخَٰلِقُ ٱلۡبَارِئُ ٱلۡمُصَوِّرُۖ لَهُ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰۚ يُسَبِّحُ لَهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
Phra xngkh̒ khụ̄x xạllxḥ p̄hū̂thrng s̄r̂āng p̄hū̂thrng h̄ı̂ bạngkeid p̄hū̂thrng thảh̄ı̂ pĕn rūpr̀āng s̄ảh̄rạb phraxngkh̒ khụ̄x phranām thậngh̄lāy xạn s̄wyngām phịreāa s̄ìng thī̀ xyū̀ nı chận f̂ā thậngh̄lāy læa p̄hæ̀ndin t̀āng sæ̀ŝxng s̄dudī phraxngkh̒ læa phraxngkh̒ pĕn p̄hū̂thrng xảnāc p̄hū̂thrng prīchā ỵāṇ
Surah Al-Hashr, Verse 24