Surah At-Taghabun - Malayalam Translation by Muhammad Karakunnu And Vanidas Elayavoor
يُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۖ لَهُ ٱلۡمُلۡكُ وَلَهُ ٱلۡحَمۡدُۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ
ākāśa bhūmikaḷiluḷḷavayeākkeyuṁ allāhuvine kīrtticcukeāṇṭirikkunnu. avannāṇ ādhipatyaṁ. avannāṇ sarvastutiyuṁ. avan ellāṟṟinuṁ kaḻivuṟṟavan
Surah At-Taghabun, Verse 1
هُوَ ٱلَّذِي خَلَقَكُمۡ فَمِنكُمۡ كَافِرٞ وَمِنكُم مُّؤۡمِنٞۚ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٌ
avanāṇ niṅṅaḷe sr̥ṣṭiccavan. niṅṅaḷil satyaniṣēdhikaḷuṇṭ. satyaviśvāsikaḷumuṇṭ. niṅṅaḷ ceyyunnateākkeyuṁ allāhu kaṇṭukeāṇṭēyirikkunnu
Surah At-Taghabun, Verse 2
خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ بِٱلۡحَقِّ وَصَوَّرَكُمۡ فَأَحۡسَنَ صُوَرَكُمۡۖ وَإِلَيۡهِ ٱلۡمَصِيرُ
ākāśabhūmikaḷe avan yāthārthyaniṣṭhayēāṭe sr̥ṣṭiccu. niṅṅaḷkk avan rūpamēki. niṅṅaḷuṭe rūpaṁ avan ākarṣakamākkukayuṁ ceytu. niṅṅaḷuṭe tiriccupēākk avaṅkalēkkāṇ
Surah At-Taghabun, Verse 3
يَعۡلَمُ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَيَعۡلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعۡلِنُونَۚ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ
ākāśabhūmikaḷiluḷḷateākkeyuṁ avanaṟiyunnu. niṅṅaḷ oḷiccuvekkunnatuṁ veḷippeṭuttunnatumellāṁ avanaṟiyunnu. manas'siluḷḷatupēāluṁ aṟiyunnavanāṇ allāhu
Surah At-Taghabun, Verse 4
أَلَمۡ يَأۡتِكُمۡ نَبَؤُاْ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَبۡلُ فَذَاقُواْ وَبَالَ أَمۡرِهِمۡ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ
mump satyaniṣēdhikaḷāvukayuṁ aṅṅane taṅṅaḷuṭe durvr̥ttikaḷuṭe keṭuti anubhavikkukayuṁ ceytavaruṭe vivaraṁ niṅṅaḷkk vannettiyiṭṭillē? iniyavarkk nēāvēṟiya śikṣayumuṇṭ
Surah At-Taghabun, Verse 5
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُۥ كَانَت تَّأۡتِيهِمۡ رُسُلُهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ فَقَالُوٓاْ أَبَشَرٞ يَهۡدُونَنَا فَكَفَرُواْ وَتَوَلَّواْۖ وَّٱسۡتَغۡنَى ٱللَّهُۚ وَٱللَّهُ غَنِيٌّ حَمِيدٞ
atentukeāṇṭennāl avarkkuḷḷa daivadūtanmār vyaktamāya teḷivukaḷumāyi avaruṭe aṭutt vannukeāṇṭirunnu. appēāḻeākke avar paṟaññu: "kēvalaṁ oru manuṣyan ñaṅṅaḷe vaḻikāṭṭukayēā?” aṅṅane avar aviśvasiccu. pintiriyukayuṁ ceytu. allāhuvin avaruṭe pintuṇa āvaśyamuṇṭāyirunnilla. allāhu āśrayamāvaśyamillāttavanuṁ stutyarhanumāṇ
Surah At-Taghabun, Verse 6
زَعَمَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَن لَّن يُبۡعَثُواْۚ قُلۡ بَلَىٰ وَرَبِّي لَتُبۡعَثُنَّ ثُمَّ لَتُنَبَّؤُنَّ بِمَا عَمِلۡتُمۡۚ وَذَٰلِكَ عَلَى ٱللَّهِ يَسِيرٞ
satyaniṣēdhikaḷ vādiccu, taṅṅaḷeārikkaluṁ uyirtteḻunnēlpikkappeṭukayillenn. paṟayuka: enṟe nāthan sākṣi! niṅṅaḷ uyirtteḻunnēlpikkappeṭuka tanneceyyuṁ. pinnīṭ niṅṅaḷ pravartticcukeāṇṭirunnatineppaṟṟi niṅṅaḷe vivaramaṟiyikkuṁ; tīrcca. at allāhuvin nannē eḷuppamāṇ
Surah At-Taghabun, Verse 7
فَـَٔامِنُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَٱلنُّورِ ٱلَّذِيٓ أَنزَلۡنَاۚ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرٞ
atināl niṅṅaḷ allāhuviluṁ avanṟe dūtaniluṁ nāṁ iṟakkittanna veḷiccattiluṁ viśvasikkuka. niṅṅaḷ ceytukeāṇṭirikkunnateākkeyuṁ nannāyaṟiyunnavanāṇ allāhu
Surah At-Taghabun, Verse 8
يَوۡمَ يَجۡمَعُكُمۡ لِيَوۡمِ ٱلۡجَمۡعِۖ ذَٰلِكَ يَوۡمُ ٱلتَّغَابُنِۗ وَمَن يُؤۡمِنۢ بِٱللَّهِ وَيَعۡمَلۡ صَٰلِحٗا يُكَفِّرۡ عَنۡهُ سَيِّـَٔاتِهِۦ وَيُدۡخِلۡهُ جَنَّـٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَآ أَبَدٗاۚ ذَٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ
ā mahāsaṅgama divasaṁ allāhu niṅṅaḷeyellāṁ orumiccukūṭṭumpēāḷ; ōrkkuka, atatre lābhacētaṅṅaḷuṭe divasaṁ. allāhuvil viśvasikkukayuṁ salkkarmaṅṅaḷanuṣṭhikkukayuṁ ceytavanṟe pāpaṅṅaḷ allāhu māyccu kaḷayuṁ. tāḻbhāgattūṭe āṟukaḷeāḻukunna svargīyārāmaṅṅaḷil avare pravēśippikkukayuṁ ceyyuṁ. avaratil nityavāsikaḷāyirikkuṁ. atāṇ atimahattāya vijayaṁ
Surah At-Taghabun, Verse 9
وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَآ أُوْلَـٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِ خَٰلِدِينَ فِيهَاۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ
satyatte taḷḷippaṟayukayuṁ nam'muṭe sūktaṅṅaḷe kaḷavākkukayuṁ ceytavarēā; avarāṇ narakāvakāśikaḷ. avaratil nityavāsikaḷāyirikkuṁ. etra cītta saṅkētaṁ
Surah At-Taghabun, Verse 10
مَآ أَصَابَ مِن مُّصِيبَةٍ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِۗ وَمَن يُؤۡمِنۢ بِٱللَّهِ يَهۡدِ قَلۡبَهُۥۚ وَٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٞ
allāhuvinṟe anumatiyillāte ārkkuṁ orāpattuṁ sambhavikkunnilla. allāhuvil viśvasikkunnavanārēā, avanṟe manas'sine avan nērvaḻiyilākkunnu. allāhu ellāṁ aṟiyunnavanāṇ
Surah At-Taghabun, Verse 11
وَأَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُواْ ٱلرَّسُولَۚ فَإِن تَوَلَّيۡتُمۡ فَإِنَّمَا عَلَىٰ رَسُولِنَا ٱلۡبَلَٰغُ ٱلۡمُبِينُ
niṅṅaḷ allāhuvine anusarikkuka. pravācakaneyuṁ anusarikkuka. athavā, niṅṅaḷ pintiriyunnuveṅkil, satyasandēśametticcutarika ennatallāte nam'muṭe dūtan maṟṟu bādhyatakaḷeānnumilla
Surah At-Taghabun, Verse 12
ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۚ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ
allāhu. avanallāte daivamilla. atināl satyaviśvāsikaḷ allāhuvil mātraṁ bharamēlpikkaṭṭe
Surah At-Taghabun, Verse 13
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِنَّ مِنۡ أَزۡوَٰجِكُمۡ وَأَوۡلَٰدِكُمۡ عَدُوّٗا لَّكُمۡ فَٱحۡذَرُوهُمۡۚ وَإِن تَعۡفُواْ وَتَصۡفَحُواْ وَتَغۡفِرُواْ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٌ
viśvasiccavarē, niṅṅaḷuṭe bhāryamāriluṁ makkaḷiluṁ niṅṅaḷkk śatrukkaḷuṇṭ. atināl avare sūkṣikkuka. ennāl niṅṅaḷ māpp nalkukayuṁ viṭṭuvīḻca kāṇikkukayuṁ peāṟuttu keāṭukkukayumāṇeṅkil, tīrccayāyuṁ aṟiyuka: allāhu ēṟe peāṟukkunnavanuṁ dayāparanumāṇ
Surah At-Taghabun, Verse 14
إِنَّمَآ أَمۡوَٰلُكُمۡ وَأَوۡلَٰدُكُمۡ فِتۡنَةٞۚ وَٱللَّهُ عِندَهُۥٓ أَجۡرٌ عَظِيمٞ
niṅṅaḷuṭe sampattuṁ santānaṅṅaḷuṁ oru parīkṣaṇaṁ mātramāṇ. allāhuviṅkalatre atimahattāya pratiphalaṁ
Surah At-Taghabun, Verse 15
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ مَا ٱسۡتَطَعۡتُمۡ وَٱسۡمَعُواْ وَأَطِيعُواْ وَأَنفِقُواْ خَيۡرٗا لِّأَنفُسِكُمۡۗ وَمَن يُوقَ شُحَّ نَفۡسِهِۦ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ
atināl āvunnatra niṅṅaḷ allāhuvēāṭ bhaktiyuḷḷavarāvuka. kēḷkkukayuṁ anusarikkukayuṁ ceyyuka. dhanaṁ celavu ceyyuka. atu niṅṅaḷkkutanne guṇakaramāyirikkuṁ. manas'sinṟe piśukkilninn viṭuti nēṭunnavarārēā avarākunnu vijayikaḷ
Surah At-Taghabun, Verse 16
إِن تُقۡرِضُواْ ٱللَّهَ قَرۡضًا حَسَنٗا يُضَٰعِفۡهُ لَكُمۡ وَيَغۡفِرۡ لَكُمۡۚ وَٱللَّهُ شَكُورٌ حَلِيمٌ
niṅṅaḷ allāhuvin uttamamāya kaṭaṁ nalkukayāṇeṅkil avan niṅṅaḷkkat iraṭṭiyāyi maṭakkittaruṁ. niṅṅaḷuṭe pāpaṅṅaḷ peāṟukkuṁ. allāhu ēṟe nandi kāṇikkunnavanuṁ kṣamāluvumākunnu
Surah At-Taghabun, Verse 17
عَٰلِمُ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
teḷiññatuṁ oḷiññatuṁ aṟiyunnavanāṇavan. pratāpiyuṁ yuktijñanuṁ
Surah At-Taghabun, Verse 18