Surah Al-Araf Verse 38 - Tamil Translation by Jan Turst Foundation
Surah Al-Arafقَالَ ٱدۡخُلُواْ فِيٓ أُمَمٖ قَدۡ خَلَتۡ مِن قَبۡلِكُم مِّنَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِ فِي ٱلنَّارِۖ كُلَّمَا دَخَلَتۡ أُمَّةٞ لَّعَنَتۡ أُخۡتَهَاۖ حَتَّىٰٓ إِذَا ٱدَّارَكُواْ فِيهَا جَمِيعٗا قَالَتۡ أُخۡرَىٰهُمۡ لِأُولَىٰهُمۡ رَبَّنَا هَـٰٓؤُلَآءِ أَضَلُّونَا فَـَٔاتِهِمۡ عَذَابٗا ضِعۡفٗا مِّنَ ٱلنَّارِۖ قَالَ لِكُلّٖ ضِعۡفٞ وَلَٰكِن لَّا تَعۡلَمُونَ
(Allah) kuruvan; "jinkal, manitarkal kuttattarkaliliruntu unkalukku mun cenravarkalutan ninkalum (naraka) neruppil nulaiyunkal." Ovvoru kuttattarum, narakattil nulaiyumpotellam, (tankalukku mun, anku vantulla) tam inattaraic capipparkal; avarkal yavarum narakattaiyataintu vitta pinnar, pin vantavarkal mun vantavarkalaipparri, "enkal iraivane! Ivarkal tan enkalai vali ketuttarkal; atalal ivarkalukku narakattil iru matanku vetanaiyaik kotu" enru colvarkal. Avan kuruvan; "unkalil ovvoruvarukkum irattippu (vetanai) untu - anal ninkal atai ariyamattirkal