Surah An-Naziat - Persian Translation by Abdolmohammad Ayati
وَٱلنَّـٰزِعَٰتِ غَرۡقٗا
سوگند به فرشتگانى كه جانها را به قوت مى‌گيرند،
Surah An-Naziat, Verse 1
وَٱلنَّـٰشِطَٰتِ نَشۡطٗا
و سوگند به فرشتگانى كه جانها را به آسانى مى‌گيرند،
Surah An-Naziat, Verse 2
وَٱلسَّـٰبِحَٰتِ سَبۡحٗا
و سوگند به فرشتگانى كه شناورند،
Surah An-Naziat, Verse 3
فَٱلسَّـٰبِقَٰتِ سَبۡقٗا
و سوگند به فرشتگانى كه بر ديوان پيشى مى‌گيرند،
Surah An-Naziat, Verse 4
فَٱلۡمُدَبِّرَٰتِ أَمۡرٗا
و سوگند به آنها كه تدبير كارها مى‌كنند،
Surah An-Naziat, Verse 5
يَوۡمَ تَرۡجُفُ ٱلرَّاجِفَةُ
كه آن روز كه نخستين نفخه قيامت زمين را بلرزاند،
Surah An-Naziat, Verse 6
تَتۡبَعُهَا ٱلرَّادِفَةُ
و نفخه دوم از پس آن بيايد،
Surah An-Naziat, Verse 7
قُلُوبٞ يَوۡمَئِذٖ وَاجِفَةٌ
در آن روز دلهايى در هراس باشند،
Surah An-Naziat, Verse 8
أَبۡصَٰرُهَا خَٰشِعَةٞ
و نشان خشوع در ديدگان نمايان
Surah An-Naziat, Verse 9
يَقُولُونَ أَءِنَّا لَمَرۡدُودُونَ فِي ٱلۡحَافِرَةِ
مى‌گويند: آيا ما به حالت نخستين بازمى‌گرديم،
Surah An-Naziat, Verse 10
أَءِذَا كُنَّا عِظَٰمٗا نَّخِرَةٗ
آنگاه كه استخوانهايى پوسيده بوديم؟
Surah An-Naziat, Verse 11
قَالُواْ تِلۡكَ إِذٗا كَرَّةٌ خَاسِرَةٞ
گويند: اين بازگشت ما بازگشتى است زيان‌آور
Surah An-Naziat, Verse 12
فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ
جز اين نيست كه تنها يك بانگ برمى‌آيد،
Surah An-Naziat, Verse 13
فَإِذَا هُم بِٱلسَّاهِرَةِ
و آنها خود را در آن صحرا خواهند يافت
Surah An-Naziat, Verse 14
هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ مُوسَىٰٓ
آيا داستان موسى به تو رسيده است؟
Surah An-Naziat, Verse 15
إِذۡ نَادَىٰهُ رَبُّهُۥ بِٱلۡوَادِ ٱلۡمُقَدَّسِ طُوًى
آنگاه كه پروردگارش او را در وادى مقدس طوى ندا داد
Surah An-Naziat, Verse 16
ٱذۡهَبۡ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ
به سوى فرعون برو كه طغيان كرده است
Surah An-Naziat, Verse 17
فَقُلۡ هَل لَّكَ إِلَىٰٓ أَن تَزَكَّىٰ
بگو: آيا تو را رغبتى هست كه پاكيزه شوى،
Surah An-Naziat, Verse 18
وَأَهۡدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخۡشَىٰ
و من تو را به پروردگارت راه بنمايم و تو پروا كنى؟
Surah An-Naziat, Verse 19
فَأَرَىٰهُ ٱلۡأٓيَةَ ٱلۡكُبۡرَىٰ
پس آن آيت بزرگ را به او نشان داد
Surah An-Naziat, Verse 20
فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ
و او تكذيب كرد و عصيان ورزيد
Surah An-Naziat, Verse 21
ثُمَّ أَدۡبَرَ يَسۡعَىٰ
سپس پشت كرد و مى‌شتافت
Surah An-Naziat, Verse 22
فَحَشَرَ فَنَادَىٰ
پس همه را گرد كرد و ندا داد،
Surah An-Naziat, Verse 23
فَقَالَ أَنَا۠ رَبُّكُمُ ٱلۡأَعۡلَىٰ
و گفت: من پروردگار برتر شما هستم
Surah An-Naziat, Verse 24
فَأَخَذَهُ ٱللَّهُ نَكَالَ ٱلۡأٓخِرَةِ وَٱلۡأُولَىٰٓ
خدايش به عذاب آخرت و دنيا گرفتار كرد
Surah An-Naziat, Verse 25
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبۡرَةٗ لِّمَن يَخۡشَىٰٓ
در اين عبرتى است براى كسى كه مى‌ترسد
Surah An-Naziat, Verse 26
ءَأَنتُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَمِ ٱلسَّمَآءُۚ بَنَىٰهَا
آيا شما به خلقت سخت‌تريد يا اين آسمانى كه او بنا نهاده؟
Surah An-Naziat, Verse 27
رَفَعَ سَمۡكَهَا فَسَوَّىٰهَا
سقفش را برافراشت و بپرداختش،
Surah An-Naziat, Verse 28
وَأَغۡطَشَ لَيۡلَهَا وَأَخۡرَجَ ضُحَىٰهَا
شبش را تاريك كرد و روشنايى‌اش را آشكار ساخت،
Surah An-Naziat, Verse 29
وَٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ ذَٰلِكَ دَحَىٰهَآ
و پس از آن زمين را بگسترد،
Surah An-Naziat, Verse 30
أَخۡرَجَ مِنۡهَا مَآءَهَا وَمَرۡعَىٰهَا
و از آن آب بيرون آورد و چراگاه‌ها پديد كرد،
Surah An-Naziat, Verse 31
وَٱلۡجِبَالَ أَرۡسَىٰهَا
و كوه‌ها را استوار گردانيد،
Surah An-Naziat, Verse 32
مَتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ
براى بهره‌گيرى شما و چارپايانتان
Surah An-Naziat, Verse 33
فَإِذَا جَآءَتِ ٱلطَّآمَّةُ ٱلۡكُبۡرَىٰ
چون آن حادثه بزرگ دررسد،
Surah An-Naziat, Verse 34
يَوۡمَ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ مَا سَعَىٰ
روزى كه آدمى همه اعمال خود را به ياد آورد،
Surah An-Naziat, Verse 35
وَبُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِمَن يَرَىٰ
و جهنم را به هر كه مى‌بيند نشان دهند؛
Surah An-Naziat, Verse 36
فَأَمَّا مَن طَغَىٰ
پس هر كه طغيان كرده،
Surah An-Naziat, Verse 37
وَءَاثَرَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا
و زندگى اينجهانى را برگزيده،
Surah An-Naziat, Verse 38
فَإِنَّ ٱلۡجَحِيمَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ
جهنم جايگاه اوست
Surah An-Naziat, Verse 39
وَأَمَّا مَنۡ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ وَنَهَى ٱلنَّفۡسَ عَنِ ٱلۡهَوَىٰ
اما هر كس كه از ايستادن در برابر پروردگارش ترسيده و نفس را از هوى بازداشته،
Surah An-Naziat, Verse 40
فَإِنَّ ٱلۡجَنَّةَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ
بهشت جايگاه اوست
Surah An-Naziat, Verse 41
يَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلسَّاعَةِ أَيَّانَ مُرۡسَىٰهَا
تو را از قيامت مى‌پرسند كه چه وقت واقع شود
Surah An-Naziat, Verse 42
فِيمَ أَنتَ مِن ذِكۡرَىٰهَآ
از يادكردن آن تو را چه كار است؟
Surah An-Naziat, Verse 43
إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَىٰهَآ
منتهاى آن نزد پروردگار توست
Surah An-Naziat, Verse 44
إِنَّمَآ أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخۡشَىٰهَا
جز اين نيست كه تو كسانى را كه از آن روز بترسند بيم مى‌دهى
Surah An-Naziat, Verse 45
كَأَنَّهُمۡ يَوۡمَ يَرَوۡنَهَا لَمۡ يَلۡبَثُوٓاْ إِلَّا عَشِيَّةً أَوۡ ضُحَىٰهَا
چون آن را ببينند، پندارند در اين جهان جز يك شامگاه يا چاشت درنگ نكرده‌اند
Surah An-Naziat, Verse 46