Surah An-Naziat - Persian Translation by Mohammad Mahdi Fooladvand
وَٱلنَّـٰزِعَٰتِ غَرۡقٗا
سوگند به فرشتگانى كه [از كافران] به سختى جان ستانند،
Surah An-Naziat, Verse 1
وَٱلنَّـٰشِطَٰتِ نَشۡطٗا
و به فرشتگانى كه جان [مؤمنان] را به آرامى گيرند،
Surah An-Naziat, Verse 2
وَٱلسَّـٰبِحَٰتِ سَبۡحٗا
و به فرشتگانى كه [در درياى بى‌مانند] شناكنان شناورند،
Surah An-Naziat, Verse 3
فَٱلسَّـٰبِقَٰتِ سَبۡقٗا
پس در پيشى گرفتن [در فرمان خدا] سبقت‌گيرنده‌اند،
Surah An-Naziat, Verse 4
فَٱلۡمُدَبِّرَٰتِ أَمۡرٗا
و كار [بندگان] را تدبير مى‌كنند
Surah An-Naziat, Verse 5
يَوۡمَ تَرۡجُفُ ٱلرَّاجِفَةُ
آن روز كه لرزنده بلرزد،
Surah An-Naziat, Verse 6
تَتۡبَعُهَا ٱلرَّادِفَةُ
و از پى آن لرزه‌اى [دگر] افتد،
Surah An-Naziat, Verse 7
قُلُوبٞ يَوۡمَئِذٖ وَاجِفَةٌ
در آن روز، دلهايى سخت هراسانند
Surah An-Naziat, Verse 8
أَبۡصَٰرُهَا خَٰشِعَةٞ
ديدگان آنها فرو افتاده
Surah An-Naziat, Verse 9
يَقُولُونَ أَءِنَّا لَمَرۡدُودُونَ فِي ٱلۡحَافِرَةِ
گويند: «آيا [باز] ما به [مغاك] زمين برمى‌گرديم؟
Surah An-Naziat, Verse 10
أَءِذَا كُنَّا عِظَٰمٗا نَّخِرَةٗ
آيا وقتى ما استخوان‌ريزه‌هاى پوسيده شديم [زندگى را از سر مى‌گيريم]؟»
Surah An-Naziat, Verse 11
قَالُواْ تِلۡكَ إِذٗا كَرَّةٌ خَاسِرَةٞ
[و با خود] گويند: «در اين صورت، اين برگشتى زيان‌آور است.»
Surah An-Naziat, Verse 12
فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ
و[لى] در حقيقت، آن [بازگشت، بسته به] يك فرياد است [و بس]
Surah An-Naziat, Verse 13
فَإِذَا هُم بِٱلسَّاهِرَةِ
و بناگاه آنان در زمين هموار خواهند بود
Surah An-Naziat, Verse 14
هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ مُوسَىٰٓ
آيا سرگذشت موسى بر تو آمد؟
Surah An-Naziat, Verse 15
إِذۡ نَادَىٰهُ رَبُّهُۥ بِٱلۡوَادِ ٱلۡمُقَدَّسِ طُوًى
آنگاه كه پروردگارش او را در وادى مقدس «طوى» ندا درداد
Surah An-Naziat, Verse 16
ٱذۡهَبۡ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ
«به سوى فرعون برو كه وى سر برداشته است؛
Surah An-Naziat, Verse 17
فَقُلۡ هَل لَّكَ إِلَىٰٓ أَن تَزَكَّىٰ
و بگو: آيا سر آن دارى كه به پاكيزگى گرايى،
Surah An-Naziat, Verse 18
وَأَهۡدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخۡشَىٰ
و تو را به سوى پروردگارت راه نمايم تا پروا بدارى؟»
Surah An-Naziat, Verse 19
فَأَرَىٰهُ ٱلۡأٓيَةَ ٱلۡكُبۡرَىٰ
پس معجزه بزرگ [خود] را بدو نمود
Surah An-Naziat, Verse 20
فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ
و[لى فرعون] تكذيب نمود و عصيان كرد
Surah An-Naziat, Verse 21
ثُمَّ أَدۡبَرَ يَسۡعَىٰ
سپس پشت كرد [و] به كوشش برخاست،
Surah An-Naziat, Verse 22
فَحَشَرَ فَنَادَىٰ
و گروهى را فراهم آورد [و] ندا درداد،
Surah An-Naziat, Verse 23
فَقَالَ أَنَا۠ رَبُّكُمُ ٱلۡأَعۡلَىٰ
و گفت: «پروردگار بزرگتر شما منم!»
Surah An-Naziat, Verse 24
فَأَخَذَهُ ٱللَّهُ نَكَالَ ٱلۡأٓخِرَةِ وَٱلۡأُولَىٰٓ
و خدا [هم] او را به كيفر دنيا و آخرت گرفتار كرد
Surah An-Naziat, Verse 25
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبۡرَةٗ لِّمَن يَخۡشَىٰٓ
در حقيقت، براى هر كس كه [از خدا] بترسد، در اين [ماجرا] عبرتى است
Surah An-Naziat, Verse 26
ءَأَنتُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَمِ ٱلسَّمَآءُۚ بَنَىٰهَا
آيا آفرينش شما دشوارتر است يا آسمانى كه [او] آن را برپا كرده است؟
Surah An-Naziat, Verse 27
رَفَعَ سَمۡكَهَا فَسَوَّىٰهَا
سقفش را برافراشت و آن را [به اندازه معين] درست كرد،
Surah An-Naziat, Verse 28
وَأَغۡطَشَ لَيۡلَهَا وَأَخۡرَجَ ضُحَىٰهَا
و شبش را تيره و روزش را آشكار گردانيد،
Surah An-Naziat, Verse 29
وَٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ ذَٰلِكَ دَحَىٰهَآ
و پس از آن، زمين را با غلتانيدن گسترد،
Surah An-Naziat, Verse 30
أَخۡرَجَ مِنۡهَا مَآءَهَا وَمَرۡعَىٰهَا
آبش و چراگاهش را از آن بيرون آورد،
Surah An-Naziat, Verse 31
وَٱلۡجِبَالَ أَرۡسَىٰهَا
و كوهها را لنگر آن گردانيد،
Surah An-Naziat, Verse 32
مَتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ
[تا وسيله] استفاده براى شما و دامهايتان باشد
Surah An-Naziat, Verse 33
فَإِذَا جَآءَتِ ٱلطَّآمَّةُ ٱلۡكُبۡرَىٰ
پس آنگاه كه آن هنگامه بزرگ دررسد،
Surah An-Naziat, Verse 34
يَوۡمَ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ مَا سَعَىٰ
[آن] روز است كه انسان آنچه را كه در پى آن كوشيده است به ياد آورد
Surah An-Naziat, Verse 35
وَبُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِمَن يَرَىٰ
و جهنم براى هر كه بيند آشكار گردد
Surah An-Naziat, Verse 36
فَأَمَّا مَن طَغَىٰ
اما هر كه طغيان كرد،
Surah An-Naziat, Verse 37
وَءَاثَرَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا
و زندگى پست دنيا را برگزيد،
Surah An-Naziat, Verse 38
فَإِنَّ ٱلۡجَحِيمَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ
پس جايگاه او همان آتش است
Surah An-Naziat, Verse 39
وَأَمَّا مَنۡ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ وَنَهَى ٱلنَّفۡسَ عَنِ ٱلۡهَوَىٰ
و اما كسى كه از ايستادن در برابر پروردگارش هراسيد، و نفس خود را از هوس باز داشت
Surah An-Naziat, Verse 40
فَإِنَّ ٱلۡجَنَّةَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ
پس جايگاه او همان بهشت است
Surah An-Naziat, Verse 41
يَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلسَّاعَةِ أَيَّانَ مُرۡسَىٰهَا
در باره رستاخيز از تو مى‌پرسند كه فرارسيدنش چه وقت است؟
Surah An-Naziat, Verse 42
فِيمَ أَنتَ مِن ذِكۡرَىٰهَآ
تو را چه به گفتگو در آن
Surah An-Naziat, Verse 43
إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَىٰهَآ
علم آن با پروردگار تو است
Surah An-Naziat, Verse 44
إِنَّمَآ أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخۡشَىٰهَا
تو فقط كسى را كه از آن مى‌ترسد هشدار مى‌دهى
Surah An-Naziat, Verse 45
كَأَنَّهُمۡ يَوۡمَ يَرَوۡنَهَا لَمۡ يَلۡبَثُوٓاْ إِلَّا عَشِيَّةً أَوۡ ضُحَىٰهَا
روزى كه آن را مى‌بينند، گويى كه آنان جز شبى يا روزى درنگ نكرده‌اند
Surah An-Naziat, Verse 46