Surah Abasa - Persian Translation by Mohammad Mahdi Fooladvand
عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ
چهره در هم كشيد و روى گردانيد،
Surah Abasa, Verse 1
أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ
كه آن مرد نابينا پيش او آمد؛
Surah Abasa, Verse 2
وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ
و تو چه دانى، شايد او به پاكى گرايد،
Surah Abasa, Verse 3
أَوۡ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰٓ
يا پند پذيرد و اندرز سودش دهد
Surah Abasa, Verse 4
أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَىٰ
اما آن كس كه خود را بى‌نياز مى‌پندارد،
Surah Abasa, Verse 5
فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ
تو بدو مى‌پردازى؛
Surah Abasa, Verse 6
وَمَا عَلَيۡكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ
با آنكه اگر پاك نگردد، بر تو [مسؤوليتى] نيست
Surah Abasa, Verse 7
وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسۡعَىٰ
و اما آن كس كه شتابان پيش تو آمد،
Surah Abasa, Verse 8
وَهُوَ يَخۡشَىٰ
در حالى كه [از خدا] مى‌ترسيد،
Surah Abasa, Verse 9
فَأَنتَ عَنۡهُ تَلَهَّىٰ
تو از او به ديگران مى‌پردازى
Surah Abasa, Verse 10
كَلَّآ إِنَّهَا تَذۡكِرَةٞ
زنهار [چنين مكن] اين [آيات] پندى است
Surah Abasa, Verse 11
فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ
تا هر كه خواهد، از آن پند گيرد
Surah Abasa, Verse 12
فِي صُحُفٖ مُّكَرَّمَةٖ
در صحيفه‌هايى ارجمند،
Surah Abasa, Verse 13
مَّرۡفُوعَةٖ مُّطَهَّرَةِۭ
والا و پاك‌شده،
Surah Abasa, Verse 14
بِأَيۡدِي سَفَرَةٖ
به دست فرشتگانى،
Surah Abasa, Verse 15
كِرَامِۭ بَرَرَةٖ
ارجمند و نيكوكار
Surah Abasa, Verse 16
قُتِلَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَآ أَكۡفَرَهُۥ
كشته باد انسان، چه ناسپاس است
Surah Abasa, Verse 17
مِنۡ أَيِّ شَيۡءٍ خَلَقَهُۥ
او را از چه چيز آفريده است؟
Surah Abasa, Verse 18
مِن نُّطۡفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ
از نطفه‌اى خلقش كرد و اندازه مقررش بخشيد
Surah Abasa, Verse 19
ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ
سپس راه را بر او آسان گردانيد
Surah Abasa, Verse 20
ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقۡبَرَهُۥ
آنگاه به مرگش رسانيد و در قبرش نهاد
Surah Abasa, Verse 21
ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ
سپس چون بخواهد او را برانگيزد
Surah Abasa, Verse 22
كَلَّا لَمَّا يَقۡضِ مَآ أَمَرَهُۥ
ولى نه! هنوز آنچه را به او دستور داده، به جاى نياورده است
Surah Abasa, Verse 23
فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ
پس انسان بايد به خوراك خود بنگرد،
Surah Abasa, Verse 24
أَنَّا صَبَبۡنَا ٱلۡمَآءَ صَبّٗا
كه ما آب را به صورت بارشى فرو ريختيم؛
Surah Abasa, Verse 25
ثُمَّ شَقَقۡنَا ٱلۡأَرۡضَ شَقّٗا
آنگاه زمين را با شكافتنى [لازم] شكافتيم؛
Surah Abasa, Verse 26
فَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا حَبّٗا
پس در آن، دانه رويانيديم
Surah Abasa, Verse 27
وَعِنَبٗا وَقَضۡبٗا
و انگور و سبزى،
Surah Abasa, Verse 28
وَزَيۡتُونٗا وَنَخۡلٗا
و زيتون و درخت خرما،
Surah Abasa, Verse 29
وَحَدَآئِقَ غُلۡبٗا
و باغهاى انبوه،
Surah Abasa, Verse 30
وَفَٰكِهَةٗ وَأَبّٗا
و ميوه و چراگاه،
Surah Abasa, Verse 31
مَّتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ
[تا وسيله] استفاده شما و دامهايتان باشد
Surah Abasa, Verse 32
فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ
پس چون فرياد گوش‌خراش دررسد؛
Surah Abasa, Verse 33
يَوۡمَ يَفِرُّ ٱلۡمَرۡءُ مِنۡ أَخِيهِ
روزى كه آدمى از برادرش،
Surah Abasa, Verse 34
وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ
و از مادرش و پدرش
Surah Abasa, Verse 35
وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ
و از همسرش و پسرانش مى‌گريزد،
Surah Abasa, Verse 36
لِكُلِّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ يَوۡمَئِذٖ شَأۡنٞ يُغۡنِيهِ
در آن روز، هر كسى از آنان را كارى است كه او را به خود مشغول مى‌دارد
Surah Abasa, Verse 37
وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ مُّسۡفِرَةٞ
در آن روز، چهره‌هايى درخشانند،
Surah Abasa, Verse 38
ضَاحِكَةٞ مُّسۡتَبۡشِرَةٞ
خندان [و] شادانند
Surah Abasa, Verse 39
وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذٍ عَلَيۡهَا غَبَرَةٞ
و در آن روز، چهره‌هايى است كه بر آنها غبار نشسته،
Surah Abasa, Verse 40
تَرۡهَقُهَا قَتَرَةٌ
[و] آنها را تاريكى پوشانده است؛
Surah Abasa, Verse 41
أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَفَرَةُ ٱلۡفَجَرَةُ
آنان همان كافران بدكارند
Surah Abasa, Verse 42