Surah Abasa - Persian Translation by Mostafa Khorramdel
عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ
چهره در هم کشید و روی برتافت
Surah Abasa, Verse 1
أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ
از این که نابینائی به پیش او آمد
Surah Abasa, Verse 2
وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ
تو چه می‌دانی، شاید او (از آموزش و پرورش تو بهره گیرد و) خود را پاک و آراسته سازد
Surah Abasa, Verse 3
أَوۡ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰٓ
یا این که پند گیرد و اندرز بدو سود برساند
Surah Abasa, Verse 4
أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَىٰ
امّا آن کس که خود را (از دین و هدایت آسمانی) بی‌نیاز می‌داند
Surah Abasa, Verse 5
فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ
تو بدو روی می‌آوری و می‌پردازی
Surah Abasa, Verse 6
وَمَا عَلَيۡكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ
چه گناهی بر تو است اگر او (با آب ایمان، از چرک کفر) خویشتن را پاک و پاکیزه ندارد؟
Surah Abasa, Verse 7
وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسۡعَىٰ
امّا کسی که شتابان و مشتاقانه به پیش تو می‌آید
Surah Abasa, Verse 8
وَهُوَ يَخۡشَىٰ
و از خدا ترسان است
Surah Abasa, Verse 9
فَأَنتَ عَنۡهُ تَلَهَّىٰ
تو از او غافل می‌شوی (و بدو اعتناء نمی‌کنی)
Surah Abasa, Verse 10
كَلَّآ إِنَّهَا تَذۡكِرَةٞ
نباید چنین باشد! این آیات (قرآنی و شریعت آسمانی) یادآوری و آگاهی است و بس
Surah Abasa, Verse 11
فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ
پس هر که خواهد از آن پند گیرد (و هرکه خواهد سرِ خویش گیرد)
Surah Abasa, Verse 12
فِي صُحُفٖ مُّكَرَّمَةٖ
در نامه‌های گرامی و ارجمند ضبط و ثبت است
Surah Abasa, Verse 13
مَّرۡفُوعَةٖ مُّطَهَّرَةِۭ
(نامه‌هائی که) فرا و بالا (از کلام بشر) و دارای مکانت و منزلت والایند (و دور از هرگونه تحریف و آمیزش) و پاک (از هر نوع شائبه‌ی خرافات و عقائد باطل و فاسد، و زدوده از نقص و کم و کاست) هستند
Surah Abasa, Verse 14
بِأَيۡدِي سَفَرَةٖ
با دست نویسندگانی (نگارش یافته‌اند)
Surah Abasa, Verse 15
كِرَامِۭ بَرَرَةٖ
(نویسندگانی) که بزرگوار و نیکمنش و نیکوکردارند
Surah Abasa, Verse 16
قُتِلَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَآ أَكۡفَرَهُۥ
کشته باد انسان! چه خدا نشناس و ناسپاس است
Surah Abasa, Verse 17
مِنۡ أَيِّ شَيۡءٍ خَلَقَهُۥ
خدا او را از چه چیز می‌آفریند؟
Surah Abasa, Verse 18
مِن نُّطۡفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ
او را از نطفه‌ی ناچیزی می‌آفریند و قوّت و قدرت (و جمال و کمال) بدو می‌بخشد
Surah Abasa, Verse 19
ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ
سپس راه (شناخت خوبی و بدی) را برای او آسان می‌کند (تا راه هدایت را در پیش گیرد، و راه ضلالت را ترک گوید)
Surah Abasa, Verse 20
ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقۡبَرَهُۥ
بعد او را می‌میراند و وارد گورش می‌گرداند
Surah Abasa, Verse 21
ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ
سپس هر وقت خواست او را زنده می‌گرداند
Surah Abasa, Verse 22
كَلَّا لَمَّا يَقۡضِ مَآ أَمَرَهُۥ
هرگزا هرگز! انسان (با وجود طول حیات) دستوری را که خدا بدو داده است (و وظائفی را که برای وی تعیین کرده است، آن چنان که شایسته‌ی مقام باعظمت الهی است) هنوز که هنوز است انجام نداده است
Surah Abasa, Verse 23
فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ
انسان باید به غذای خویش بنگرد و درباره‌ی آن بیندیشد (که چگونه ما آن را برای او فراهم کرده‌ایم، و در ساختمان مواد غذائی و اجزاء حیات‌بخش آن، چه دقّت و مهارت و ظرافتی به کار برده‌ایم)
Surah Abasa, Verse 24
أَنَّا صَبَبۡنَا ٱلۡمَآءَ صَبّٗا
ما آب را از آسمان به گونه‌ی شگفتی می‌بارانیم
Surah Abasa, Verse 25
ثُمَّ شَقَقۡنَا ٱلۡأَرۡضَ شَقّٗا
سپس زمین را می‌شکافیم و از هم باز می‌کنیم
Surah Abasa, Verse 26
فَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا حَبّٗا
در آن دانه‌ها را می‌رویانیم (که مایه‌ی اصلی خوراک انسان است)
Surah Abasa, Verse 27
وَعِنَبٗا وَقَضۡبٗا
و رَزها و گیاهان خوردنی را
Surah Abasa, Verse 28
وَزَيۡتُونٗا وَنَخۡلٗا
و درختان زیتون و خرما را
Surah Abasa, Verse 29
وَحَدَآئِقَ غُلۡبٗا
و باغهای پردرخت و انبوه را
Surah Abasa, Verse 30
وَفَٰكِهَةٗ وَأَبّٗا
و میوه و چَراگاه را
Surah Abasa, Verse 31
مَّتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ
برای استفاده و بهره‌مندی شما و چهارپایان شما
Surah Abasa, Verse 32
فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ
هنگامی که صدای هراس‌انگیز گوش‌خراش (نفخه‌ی صور دوم) برآید
Surah Abasa, Verse 33
يَوۡمَ يَفِرُّ ٱلۡمَرۡءُ مِنۡ أَخِيهِ
در آن روز که انسان فرار می‌کند از برادر خود
Surah Abasa, Verse 34
وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ
و از مادر و پدرش
Surah Abasa, Verse 35
وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ
و از همسر و فرزندانش
Surah Abasa, Verse 36
لِكُلِّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ يَوۡمَئِذٖ شَأۡنٞ يُغۡنِيهِ
در آن روز هرکدام از آنان وضعی و گرفتاری بزرگی دارد که او را به خود سرگرم می‌کند و از هر چیز دیگری باز می‌دارد
Surah Abasa, Verse 37
وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ مُّسۡفِرَةٞ
در آن روز، چهره‌هائی شاد و درخشانند
Surah Abasa, Verse 38
ضَاحِكَةٞ مُّسۡتَبۡشِرَةٞ
خندان و مسرورند
Surah Abasa, Verse 39
وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذٍ عَلَيۡهَا غَبَرَةٞ
و در آن روز چهره‌هائی غبار (غم و اندوه) بر آنها نشسته است
Surah Abasa, Verse 40
تَرۡهَقُهَا قَتَرَةٌ
ابر تیره و سیاه (هراس و اندوه) آن رخسارها را می‌پوشاند
Surah Abasa, Verse 41
أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَفَرَةُ ٱلۡفَجَرَةُ
آنان، کافران بزهکار و بدکردارند
Surah Abasa, Verse 42