Surah Abasa - Persian Translation by Mohsen Gharaati
عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ
چهره درهم کشید و روى برتافت
Surah Abasa, Verse 1
أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ
از این که مردی نابینا به سراغ او آمد
Surah Abasa, Verse 2
وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ
و تو چه می‌دانى؟ شاید او در پى پاکى و پارسایى باشد
Surah Abasa, Verse 3
أَوۡ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰٓ
یا پند گیرد و آن پند سودش بخشد
Surah Abasa, Verse 4
أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَىٰ
امّا کسى که خود را بى‌نیاز مى‌بیند
Surah Abasa, Verse 5
فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ
پس تو به او روی مى‌آورى
Surah Abasa, Verse 6
وَمَا عَلَيۡكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ
با آن که اگر نخواهد خود را پاک سازد، بر تو چیزى نیست
Surah Abasa, Verse 7
وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسۡعَىٰ
و امّا کسى که شتابان نزد تو آمده،
Surah Abasa, Verse 8
وَهُوَ يَخۡشَىٰ
در حالى که [از خدا] مى‌ترسد،
Surah Abasa, Verse 9
فَأَنتَ عَنۡهُ تَلَهَّىٰ
از او به دیگران مى‌پردازى
Surah Abasa, Verse 10
كَلَّآ إِنَّهَا تَذۡكِرَةٞ
این چنین [برخوردى شایسته] نیست! بى‌تردید این [قرآن] مایه‌ی پند است
Surah Abasa, Verse 11
فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ
پس هر کس بخواهد، آن را یاد کند و از آن پند گیرد
Surah Abasa, Verse 12
فِي صُحُفٖ مُّكَرَّمَةٖ
در میان صحیفه‌هایى ارجمند،
Surah Abasa, Verse 13
مَّرۡفُوعَةٖ مُّطَهَّرَةِۭ
بلندمرتبه و پاکیزه است
Surah Abasa, Verse 14
بِأَيۡدِي سَفَرَةٖ
به دست سفیرانى
Surah Abasa, Verse 15
كِرَامِۭ بَرَرَةٖ
بزرگوار و نیکوکار
Surah Abasa, Verse 16
قُتِلَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَآ أَكۡفَرَهُۥ
مرگ بر این انسان [سرکش] که چه ناسپاس است
Surah Abasa, Verse 17
مِنۡ أَيِّ شَيۡءٍ خَلَقَهُۥ
[مگر خداوند] او را از چه چیز آفریده است؟
Surah Abasa, Verse 18
مِن نُّطۡفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ
از نطفه‌اى [ناچیز] او را آفرید و سامانش بخشید
Surah Abasa, Verse 19
ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ
سپس راه [رشد و کمال] را براى او آسان و فراهم نمود
Surah Abasa, Verse 20
ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقۡبَرَهُۥ
آن‌گاه او را میراند و در گورش نهاد
Surah Abasa, Verse 21
ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ
پس هر زمان که بخواهد، او را برانگیزد
Surah Abasa, Verse 22
كَلَّا لَمَّا يَقۡضِ مَآ أَمَرَهُۥ
هرگز! هنوز آنچه را به او فرمان داده، بجا نیاورده است
Surah Abasa, Verse 23
فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ
پس باید انسان به غذاى خود بنگرد
Surah Abasa, Verse 24
أَنَّا صَبَبۡنَا ٱلۡمَآءَ صَبّٗا
ما آب را آنگونه که باید، [از آسمان] فروریختیم
Surah Abasa, Verse 25
ثُمَّ شَقَقۡنَا ٱلۡأَرۡضَ شَقّٗا
سپس زمین را به خوبى شکافتیم
Surah Abasa, Verse 26
فَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا حَبّٗا
و در آن، دانه رویاندیم
Surah Abasa, Verse 27
وَعِنَبٗا وَقَضۡبٗا
و نیز انگور و سبزیجات،
Surah Abasa, Verse 28
وَزَيۡتُونٗا وَنَخۡلٗا
و زیتون و خرما،
Surah Abasa, Verse 29
وَحَدَآئِقَ غُلۡبٗا
و باغ‌هاى پردرخت،
Surah Abasa, Verse 30
وَفَٰكِهَةٗ وَأَبّٗا
و میوه و چراگاه،
Surah Abasa, Verse 31
مَّتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ
براى برخوردارى شما و چهارپایانتان
Surah Abasa, Verse 32
فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ
پس هنگامى که آن صداى هولناک برآید
Surah Abasa, Verse 33
يَوۡمَ يَفِرُّ ٱلۡمَرۡءُ مِنۡ أَخِيهِ
روزى که انسان از برادرش بگریزد،
Surah Abasa, Verse 34
وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ
و [از] مادر و پدرش،
Surah Abasa, Verse 35
وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ
و [از] همسر و فرزندانش،
Surah Abasa, Verse 36
لِكُلِّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ يَوۡمَئِذٖ شَأۡنٞ يُغۡنِيهِ
در آن روز براى هر یک از آنان گرفتارى است که او را [از دیگران] بازمی‌دارد
Surah Abasa, Verse 37
وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ مُّسۡفِرَةٞ
چهره‌هایى در آن روز درخشانند،
Surah Abasa, Verse 38
ضَاحِكَةٞ مُّسۡتَبۡشِرَةٞ
خندان و شادمانند،
Surah Abasa, Verse 39
وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذٍ عَلَيۡهَا غَبَرَةٞ
و بر چهره‌هایى در آن روز، غبار [غم] نشسته
Surah Abasa, Verse 40
تَرۡهَقُهَا قَتَرَةٌ
و تیرگى و سیاهى، چهره‌ی آنان را پوشانده است
Surah Abasa, Verse 41
أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَفَرَةُ ٱلۡفَجَرَةُ
آنان، همان کافران بدکردارند
Surah Abasa, Verse 42