Surah Abasa - Persian Translation by Sayyed Jalaloddin Mojtabavi
عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ
روى در هم كشيد و رخ برتافت
Surah Abasa, Verse 1
أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ
چون آن نابينا به سويش آمد
Surah Abasa, Verse 2
وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ
و تو چه دانى شايد او به پاكى گرايد- به سبب آنچه شنود
Surah Abasa, Verse 3
أَوۡ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰٓ
يا پند گيرد و آن پند سودش دهد
Surah Abasa, Verse 4
أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَىٰ
اما آن كه بى‌نياز است- به مال و جاه
Surah Abasa, Verse 5
فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ
پس تو بدو روى مى‌آرى و به او مى‌پردازى
Surah Abasa, Verse 6
وَمَا عَلَيۡكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ
و چيست بر تو- تو را چه زيان دارد- كه [آن كافر] پاكى نورزد؟- يا: و تو را باكى نيست كه او پاكى نمى‌ورزد
Surah Abasa, Verse 7
وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسۡعَىٰ
و اما آن كه با كوشش و شتاب نزد تو آمده،
Surah Abasa, Verse 8
وَهُوَ يَخۡشَىٰ
در حالى كه [از خداى] مى‌ترسد،
Surah Abasa, Verse 9
فَأَنتَ عَنۡهُ تَلَهَّىٰ
پس تو از او [به ديگرى] مى‌پردازى
Surah Abasa, Verse 10
كَلَّآ إِنَّهَا تَذۡكِرَةٞ
همانا اين [آيات قرآن] يادآورى و پندى است- براى آدميان
Surah Abasa, Verse 11
فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ
پس هر كه خواهد، آن را ياد كند و پند گيرد
Surah Abasa, Verse 12
فِي صُحُفٖ مُّكَرَّمَةٖ
[آنها] در دفترهايى است گرامى‌داشته،
Surah Abasa, Verse 13
مَّرۡفُوعَةٖ مُّطَهَّرَةِۭ
بلندپايه و پاكيزه- از عيب و بيهوده و دروغ و از دستهاى شياطين
Surah Abasa, Verse 14
بِأَيۡدِي سَفَرَةٖ
در دست سفيرانى
Surah Abasa, Verse 15
كِرَامِۭ بَرَرَةٖ
بزرگوار و نيكوكار
Surah Abasa, Verse 16
قُتِلَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَآ أَكۡفَرَهُۥ
مرده‌باد آدمى، چه كافر و ناسپاس است
Surah Abasa, Verse 17
مِنۡ أَيِّ شَيۡءٍ خَلَقَهُۥ
او را از چه چيز آفريد؟
Surah Abasa, Verse 18
مِن نُّطۡفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ
از نطفه‌اى آفريدش پس به اندازه‌اش نهاد
Surah Abasa, Verse 19
ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ
سپس راه [به ايمان و طاعت] را برايش آسان ساخت
Surah Abasa, Verse 20
ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقۡبَرَهُۥ
سپس او را بميرانيد و در گور كرد
Surah Abasa, Verse 21
ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ
سپس آنگاه كه بخواهد او را برانگيزد- باز زنده گرداند
Surah Abasa, Verse 22
كَلَّا لَمَّا يَقۡضِ مَآ أَمَرَهُۥ
نه چنين است كه هنوز آنچه را [خدا] به او فرمان داده نگزارده و بجاى نياورده است
Surah Abasa, Verse 23
فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ
پس آدمى بايد به خوراك خود بنگرد- تا عبرت گيرد
Surah Abasa, Verse 24
أَنَّا صَبَبۡنَا ٱلۡمَآءَ صَبّٗا
همانا ما آب [باران] را فرو ريختيم فروريختنى
Surah Abasa, Verse 25
ثُمَّ شَقَقۡنَا ٱلۡأَرۡضَ شَقّٗا
سپس زمين را [با سر برآوردن گياهان] بشكافتيم شكافتنى
Surah Abasa, Verse 26
فَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا حَبّٗا
پس در آن دانه‌ها رويانيديم
Surah Abasa, Verse 27
وَعِنَبٗا وَقَضۡبٗا
و انگور و سبزى،
Surah Abasa, Verse 28
وَزَيۡتُونٗا وَنَخۡلٗا
و درخت زيتون و خرما،
Surah Abasa, Verse 29
وَحَدَآئِقَ غُلۡبٗا
و بوستانهاى پر درخت،
Surah Abasa, Verse 30
وَفَٰكِهَةٗ وَأَبّٗا
و ميوه و علف،
Surah Abasa, Verse 31
مَّتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ
تا برخوردارى باشد براى شما و چارپايان شما
Surah Abasa, Verse 32
فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ
پس چون آن بانگ هول‌انگيز [رستاخيز] بيايد
Surah Abasa, Verse 33
يَوۡمَ يَفِرُّ ٱلۡمَرۡءُ مِنۡ أَخِيهِ
روزى كه آدمى از برادر خود مى‌گريزد
Surah Abasa, Verse 34
وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ
و از مادر و پدر خويش
Surah Abasa, Verse 35
وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ
و از همسر و فرزندانش
Surah Abasa, Verse 36
لِكُلِّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ يَوۡمَئِذٖ شَأۡنٞ يُغۡنِيهِ
هر مردى از آنان را در آن روز كارى است كه بدان مى‌پردازد- كسى به ديگرى نپردازد
Surah Abasa, Verse 37
وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ مُّسۡفِرَةٞ
رويهايى در آن روز تابان و درخشان است
Surah Abasa, Verse 38
ضَاحِكَةٞ مُّسۡتَبۡشِرَةٞ
خندان و شادمان
Surah Abasa, Verse 39
وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذٍ عَلَيۡهَا غَبَرَةٞ
و رويهايى در آن روز بر آنها گَرد نشسته است
Surah Abasa, Verse 40
تَرۡهَقُهَا قَتَرَةٌ
تيرگى و سياهى آنها را فرو پوشد
Surah Abasa, Verse 41
أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَفَرَةُ ٱلۡفَجَرَةُ
اينانند كافران بدكار گنه‌پيشه
Surah Abasa, Verse 42