Surah Abasa - Persian Translation by Abolfazl Bahrampour
عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ
رو ترش كرد و رخ برتافت
Surah Abasa, Verse 1
أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ
كه آن نابينا نزد وى آمد
Surah Abasa, Verse 2
وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ
و تو چه دانى؟ شايد او پاك شود
Surah Abasa, Verse 3
أَوۡ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰٓ
يا پند گيرد و آن پند سودش دهد
Surah Abasa, Verse 4
أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَىٰ
اما آن كه [از پند تو] اظهار بىنيازى مىكند
Surah Abasa, Verse 5
فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ
پس تو به او مىپردازى
Surah Abasa, Verse 6
وَمَا عَلَيۡكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ
و اگر هم پاك نشود، گناهى بر تو نيست
Surah Abasa, Verse 7
وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسۡعَىٰ
و اما آن كه شتابان به سويت آمده
Surah Abasa, Verse 8
وَهُوَ يَخۡشَىٰ
در حالى كه از خدا مىترسد
Surah Abasa, Verse 9
فَأَنتَ عَنۡهُ تَلَهَّىٰ
پس تو از او به ديگرى مىپردازى
Surah Abasa, Verse 10
كَلَّآ إِنَّهَا تَذۡكِرَةٞ
چنين مپندار، كه اين [آيات] تذكارى است
Surah Abasa, Verse 11
فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ
پس هر كه خواهد آن را ياد كند
Surah Abasa, Verse 12
فِي صُحُفٖ مُّكَرَّمَةٖ
[كه] در صحيفههايى ارجمند
Surah Abasa, Verse 13
مَّرۡفُوعَةٖ مُّطَهَّرَةِۭ
والا و پاكيزه
Surah Abasa, Verse 14
بِأَيۡدِي سَفَرَةٖ
به دست سفيرانى
Surah Abasa, Verse 15
كِرَامِۭ بَرَرَةٖ
گرامى و نيكوكار است
Surah Abasa, Verse 16
قُتِلَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَآ أَكۡفَرَهُۥ
مرگ بر اين انسان، چقدر حق پوش و ناسپاس است
Surah Abasa, Verse 17
مِنۡ أَيِّ شَيۡءٍ خَلَقَهُۥ
خدا او را از چه چيزى آفريده
Surah Abasa, Verse 18
مِن نُّطۡفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ
او را از نطفهاى آفريد و موزونش ساخت
Surah Abasa, Verse 19
ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ
آنگاه راه [ايمان و اطاعت] را بر او آسان كرد
Surah Abasa, Verse 20
ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقۡبَرَهُۥ
سپس وى را بميراند و به گورش برد
Surah Abasa, Verse 21
ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ
سپس هر وقت بخواهد زندهاش مىكند
Surah Abasa, Verse 22
كَلَّا لَمَّا يَقۡضِ مَآ أَمَرَهُۥ
ولى نه! هنوز [انسان] آنچه را كه خدايش فرمان داده به جا نياورده است
Surah Abasa, Verse 23
فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ
پس آدمى بايد طعام خويش را بنگرد
Surah Abasa, Verse 24
أَنَّا صَبَبۡنَا ٱلۡمَآءَ صَبّٗا
به تحقيق ما آب فراوانى [از آسمان] فرو ريختيم
Surah Abasa, Verse 25
ثُمَّ شَقَقۡنَا ٱلۡأَرۡضَ شَقّٗا
سپس زمين را از هم شكافتيم، شكافتنى
Surah Abasa, Verse 26
فَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا حَبّٗا
و در آن دانهها برويانديم
Surah Abasa, Verse 27
وَعِنَبٗا وَقَضۡبٗا
و انگور و سبزى
Surah Abasa, Verse 28
وَزَيۡتُونٗا وَنَخۡلٗا
و زيتون و خرما
Surah Abasa, Verse 29
وَحَدَآئِقَ غُلۡبٗا
و باغهاى پردرخت
Surah Abasa, Verse 30
وَفَٰكِهَةٗ وَأَبّٗا
و ميوه و علفزار
Surah Abasa, Verse 31
مَّتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ
تا متاعى براى شما و چهارپايانتان باشد
Surah Abasa, Verse 32
فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ
پس چون آن صيحه گوش خراش در رسد
Surah Abasa, Verse 33
يَوۡمَ يَفِرُّ ٱلۡمَرۡءُ مِنۡ أَخِيهِ
روزى كه آدمى از برادرش بگريزد
Surah Abasa, Verse 34
وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ
و از مادر و پدرش
Surah Abasa, Verse 35
وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ
و از همسر و فرزندانش
Surah Abasa, Verse 36
لِكُلِّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ يَوۡمَئِذٖ شَأۡنٞ يُغۡنِيهِ
در آن روز هر كسى از مردم وضعى دارد كه به خود مشغولش سازد
Surah Abasa, Verse 37
وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ مُّسۡفِرَةٞ
آن روز بعضى چهرهها باز و روشناند
Surah Abasa, Verse 38
ضَاحِكَةٞ مُّسۡتَبۡشِرَةٞ
خندان و شادمانند
Surah Abasa, Verse 39
وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذٍ عَلَيۡهَا غَبَرَةٞ
و برخى چهرهها آن روز [گرفتهاند و] بر آنها غبار [اندوه] نشسته است
Surah Abasa, Verse 40
تَرۡهَقُهَا قَتَرَةٌ
تيرگى و سياهى آنها را پوشانده است
Surah Abasa, Verse 41
أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَفَرَةُ ٱلۡفَجَرَةُ
آنان همان كافران بدكارند
Surah Abasa, Verse 42