Surah Yusuf Verse 100 - Albanian Translation by Hassan Nahi
Surah Yusufوَرَفَعَ أَبَوَيۡهِ عَلَى ٱلۡعَرۡشِ وَخَرُّواْ لَهُۥ سُجَّدٗاۖ وَقَالَ يَـٰٓأَبَتِ هَٰذَا تَأۡوِيلُ رُءۡيَٰيَ مِن قَبۡلُ قَدۡ جَعَلَهَا رَبِّي حَقّٗاۖ وَقَدۡ أَحۡسَنَ بِيٓ إِذۡ أَخۡرَجَنِي مِنَ ٱلسِّجۡنِ وَجَآءَ بِكُم مِّنَ ٱلۡبَدۡوِ مِنۢ بَعۡدِ أَن نَّزَغَ ٱلشَّيۡطَٰنُ بَيۡنِي وَبَيۡنَ إِخۡوَتِيٓۚ إِنَّ رَبِّي لَطِيفٞ لِّمَا يَشَآءُۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡعَلِيمُ ٱلۡحَكِيمُ
Ai i ngriti prinderit e vet ne fron dhe ata te gjithe iu perulen atij. Ai tha: “O babai im, ky eshte shpjegimi i endrres sime te dikurshme. Zoti im e permbushi ate. Mua me beri miresi, kur me nxori nga burgu, kurse ju ju solli nga shkretetira, pasi djalli pati futur ngaterrese midis meje dhe vellezerve te mi. Vertet, Zoti im eshte i Bute me ke te doje; Ai eshte i Gjithedijshmi dhe i Urti