Surah Ibrahim - Tamil Translation by Abdulhameed Baqavi
الٓرۚ كِتَٰبٌ أَنزَلۡنَٰهُ إِلَيۡكَ لِتُخۡرِجَ ٱلنَّاسَ مِنَ ٱلظُّلُمَٰتِ إِلَى ٱلنُّورِ بِإِذۡنِ رَبِّهِمۡ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَمِيدِ
Alihp lam ra. (Napiye! Itu) veta nul. Itai name um'mitu irakkiyirukkirom. (Itan mulam) manitarkalai avarkal iraivanin kattalaippati irulkaliliruntu veliyerri oliyin pakkam nir kontu varuviraka! (Anta oliyo) mikka pukalukkuriya (allahvakiya) anaivaraiyum mikaittavanin nerana valiyakum
Surah Ibrahim, Verse 1
ٱللَّهِ ٱلَّذِي لَهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۗ وَوَيۡلٞ لِّلۡكَٰفِرِينَ مِنۡ عَذَابٖ شَدِيدٍ
anta allah (ettakaiyavanenral) vanankalilum pumiyilum iruppavai anaittum avanukkuc contamanavaiye! Akave, (itai) nirakarippavarkalukku vantataiyum katinamana vetanaiyin karanamaka (avarkalukkup) perumketutan
Surah Ibrahim, Verse 2
ٱلَّذِينَ يَسۡتَحِبُّونَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا عَلَى ٱلۡأٓخِرَةِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ وَيَبۡغُونَهَا عِوَجًاۚ أُوْلَـٰٓئِكَ فِي ضَلَٰلِۭ بَعِيدٖ
ivarkal marumaiyaivita ivvulaka valkkaiyaiye virumpukinranar. Allahvutaiya valiyil (avarkal cellatatutan, marravarkalaiyum atil cellatu) tatuttukkontu atil konalaiyum untupannukinranar. Ivarkal veku turamana valikettiltan irukkirarkal
Surah Ibrahim, Verse 3
وَمَآ أَرۡسَلۡنَا مِن رَّسُولٍ إِلَّا بِلِسَانِ قَوۡمِهِۦ لِيُبَيِّنَ لَهُمۡۖ فَيُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
(napiye!) Ovvoru tutarum tan makkalukkut telivaka vivarittuk kurum poruttu, antanta makkalin moliyaik konte (potanai puriyumaru) nam avarkalai anuppivaittom. (Antat tutarkal evvalavu muyarcitta potilum avarkal ceyyum nanmai timaikkut takkavaru) allah natiyavarkalai tavarana valiyil vittuvitukiran. (Narceyalkal ceyyum) avan virumpukiravarkalai nerana valiyil celuttukiran. Avan anaittaiyum mikaittavan, nanamutaiyavan avan
Surah Ibrahim, Verse 4
وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا مُوسَىٰ بِـَٔايَٰتِنَآ أَنۡ أَخۡرِجۡ قَوۡمَكَ مِنَ ٱلظُّلُمَٰتِ إِلَى ٱلنُّورِ وَذَكِّرۡهُم بِأَيَّىٰمِ ٱللَّهِۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّكُلِّ صَبَّارٖ شَكُورٖ
Niccayamaka nam musavai nam pala attatcikalutan anuppivaittu “ninkal umatu makkalai irulkalil iruntu veliyerri oliyin pakkam kontu varuviraka. Allahvi(n kattalaiyi)nal erpatta pala campavankalai ninkal avarkalukku napakamuttuviraka'' (enru avarukkuk kattalaiyittom.) (Kastankalaic) cakittup porumaiyutan iruppavarkal, nanri celuttupavarkal akiya anaivarukkum niccayamaka itil pala patippinaikal irukkinrana
Surah Ibrahim, Verse 5
وَإِذۡ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوۡمِهِ ٱذۡكُرُواْ نِعۡمَةَ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ إِذۡ أَنجَىٰكُم مِّنۡ ءَالِ فِرۡعَوۡنَ يَسُومُونَكُمۡ سُوٓءَ ٱلۡعَذَابِ وَيُذَبِّحُونَ أَبۡنَآءَكُمۡ وَيَسۡتَحۡيُونَ نِسَآءَكُمۡۚ وَفِي ذَٰلِكُم بَلَآءٞ مِّن رَّبِّكُمۡ عَظِيمٞ
musa tan makkalai nokkik kuriya camayattil ‘‘allah unkalukkup purintirukkum arulai ninaittup parunkal: Avan unkalai hpir'avnutaiya kuttattaritamiruntu kapparrinan. Avarkalo unkalukkuk kotiya novinai ceytukontu vantatutan, unkal anpillaiyai vatai ceytu pen pillaiyai (mattum) uyirutan vala vittuk kontumiruntarkal. Itil unkal iraivanal unkalukkup perum cotanai erpattiruntatu'' (enru kurinar)
Surah Ibrahim, Verse 6
وَإِذۡ تَأَذَّنَ رَبُّكُمۡ لَئِن شَكَرۡتُمۡ لَأَزِيدَنَّكُمۡۖ وَلَئِن كَفَرۡتُمۡ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٞ
unkal iraivan (unkalai nokki, ‘‘itarkaka) ninkal (enakku) nanri celuttinal (nan en arulai melum) unkalukku atikappatuttuven. Ninkal (en arulukku nanri celuttatu) maruceytal niccayamaka en vetanai mikak kotiyataka irukkum enru arikkaiyittataiyum (napiye!) Nir (avarkalukku) napakamuttuviraka
Surah Ibrahim, Verse 7
وَقَالَ مُوسَىٰٓ إِن تَكۡفُرُوٓاْ أَنتُمۡ وَمَن فِي ٱلۡأَرۡضِ جَمِيعٗا فَإِنَّ ٱللَّهَ لَغَنِيٌّ حَمِيدٌ
innum, musa (tan makkalai nokki) ‘‘ninkalum ulakilulla makkal anaivarum (iraivanukku murrilum) maru ceytapotilum (avanukku onrum nastam erpattu vitatu.) Enenral, niccayamaka allah (evarutaiya utaviyum) tevaiyarravan, pukalukkuriyavan avan'' enrum kurinar
Surah Ibrahim, Verse 8
أَلَمۡ يَأۡتِكُمۡ نَبَؤُاْ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِكُمۡ قَوۡمِ نُوحٖ وَعَادٖ وَثَمُودَ وَٱلَّذِينَ مِنۢ بَعۡدِهِمۡ لَا يَعۡلَمُهُمۡ إِلَّا ٱللَّهُۚ جَآءَتۡهُمۡ رُسُلُهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ فَرَدُّوٓاْ أَيۡدِيَهُمۡ فِيٓ أَفۡوَٰهِهِمۡ وَقَالُوٓاْ إِنَّا كَفَرۡنَا بِمَآ أُرۡسِلۡتُم بِهِۦ وَإِنَّا لَفِي شَكّٖ مِّمَّا تَدۡعُونَنَآ إِلَيۡهِ مُرِيبٖ
Unkalukku munnar cenrupona nuh, atu, samutu innum avarkalukkup pinnar vantavarkalutaiya carittiram unkalukkuk kitaikkavillaiya? Avarka(lin viparanka)lai allahvait tavira marrevarum arintukolla mutiyatu. Anta makkalitam anuppappatta (nam) tutarkal telivana attatcikalutan avarkalitam van(tu nerana valikku ‘‘varunkal varunkal'' enru tankal iru kaikalaiyum virittu alait)ta camayattil, avarkalutaiya kaikalai avarkalutaiya vayin pakkame tattivittu (avarkalai nokki,) ‘‘niccayamaka nankal (iraivanin kattalai enru) ninkal kontu vantiruppatai nirakarikkirom. Ninkal enkalai etan pakkam alaikkirirkalo ataipparri niccayamaka nankal perum cantekattil irukkirom'' enru kurinarkal
Surah Ibrahim, Verse 9
۞قَالَتۡ رُسُلُهُمۡ أَفِي ٱللَّهِ شَكّٞ فَاطِرِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ يَدۡعُوكُمۡ لِيَغۡفِرَ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمۡ وَيُؤَخِّرَكُمۡ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗىۚ قَالُوٓاْ إِنۡ أَنتُمۡ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا تُرِيدُونَ أَن تَصُدُّونَا عَمَّا كَانَ يَعۡبُدُ ءَابَآؤُنَا فَأۡتُونَا بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٖ
atarku, avarkalitam vanta tutarkal (avarkalai nokki) ‘‘vanankalaiyum pumiyaiyum pataitta allahvaip parriya (unkalukkuc) cantekam? Avan unkal kurrankalai mannippatarkaka unkalai alaikkiran. (Avanukku panintu valippattal) oru ninta kalam varai unkalai(p pumiyil cukamaka valntirukka) vittu vaippan'' enru kurinarkal. Atarkavarkal, ninkal nam'maip ponra (catarana) manitarkale tavira verillai. Enkal mutataikal vanankik kontirunta teyvankalai vittu enkalait tatai ceyyava ninkal virumpukirirkal? Avvarayin (atarkuriya) telivana atarattai nam'mitam kontu varunkal'' enru kurinarkal
Surah Ibrahim, Verse 10
قَالَتۡ لَهُمۡ رُسُلُهُمۡ إِن نَّحۡنُ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُكُمۡ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ يَمُنُّ عَلَىٰ مَن يَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦۖ وَمَا كَانَ لَنَآ أَن نَّأۡتِيَكُم بِسُلۡطَٰنٍ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِۚ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ
Atarku avarkalitam vanta tutarkal avarkalai nokki, nankal unkalaip ponra manitarkaltan. Eninum, allah tan atiyarkalil tan virumpiyavarkal mitu arul purikiran. Allahvutaiya anumatiyinri (unkal viruppappati) or atarattai nam unkalitam kontu varuvatarkillai'' (enru kuri nampikkaiyalarkalai nokki,) ‘‘nampikkaiyalarkal (anaivarum) allahvin mite nampikkai vaikkavum'' enrum
Surah Ibrahim, Verse 11
وَمَا لَنَآ أَلَّا نَتَوَكَّلَ عَلَى ٱللَّهِ وَقَدۡ هَدَىٰنَا سُبُلَنَاۚ وَلَنَصۡبِرَنَّ عَلَىٰ مَآ ءَاذَيۡتُمُونَاۚ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُتَوَكِّلُونَ
‘‘nankal allahvai nampatirukka enkalukkenna (tatai nerntatu)? Niccayamaka avantan enkalukku nerana valiyai arivittan. (Nirakarippavarkale!) Ninkal enkalukku ilaikkum tunpankalaic cakittuk kontu urutiyaka iruppom. Akave, nampikkai vaippavarkal anaivarum allahvin mite nampikkai vaikkavum'' enrum kurinarkal
Surah Ibrahim, Verse 12
وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لِرُسُلِهِمۡ لَنُخۡرِجَنَّكُم مِّنۡ أَرۡضِنَآ أَوۡ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنَاۖ فَأَوۡحَىٰٓ إِلَيۡهِمۡ رَبُّهُمۡ لَنُهۡلِكَنَّ ٱلظَّـٰلِمِينَ
nirakarittavarkal tankalitam vanta (namatu) tutarkalai nokki, ‘‘niccayamaka ninkal enkal markkattil tirumpivita ventum. Illaiyel, nankal unkalai enkal uriliruntu veliyerri vituvom'' enru kurinarkal. Atarku avarkalutaiya iraivan (anta tutarkalai nokki) ‘‘niccayamaka nam inta aniyayakkararkalai alittu vituvom'' enrum
Surah Ibrahim, Verse 13
وَلَنُسۡكِنَنَّكُمُ ٱلۡأَرۡضَ مِنۢ بَعۡدِهِمۡۚ ذَٰلِكَ لِمَنۡ خَافَ مَقَامِي وَخَافَ وَعِيدِ
‘‘unkalai avarkalukkup pinnar (avarkalutaiya) pumiyil niccayamaka nam kutiyerac ceyvom'' (enrum vahyi mulam arivittu) ‘‘itu evan en munnal (vicaranaikkaka) nirpataip payantum, en accamuttalaip payantum natakkirano avanukku oru canmanamakum'' enrum avarkalutaiya iraivan arivittan
Surah Ibrahim, Verse 14
وَٱسۡتَفۡتَحُواْ وَخَابَ كُلُّ جَبَّارٍ عَنِيدٖ
akave, (napimarkal) anaivarum (allahvin) utaviyaik korinarkal. Pitivatakkara vamparkal anaivarume emarramatain(tu alin)tanar
Surah Ibrahim, Verse 15
مِّن وَرَآئِهِۦ جَهَنَّمُ وَيُسۡقَىٰ مِن مَّآءٖ صَدِيدٖ
Avarkalukku pinnal narakamtan irukkiratu. (Ankutan avarkal cella ventum. Narakavacikalin tekattiliruntu vatiyum) ciltan avarkalukku (niraka)p pukattappatum
Surah Ibrahim, Verse 16
يَتَجَرَّعُهُۥ وَلَا يَكَادُ يُسِيغُهُۥ وَيَأۡتِيهِ ٱلۡمَوۡتُ مِن كُلِّ مَكَانٖ وَمَا هُوَ بِمَيِّتٖۖ وَمِن وَرَآئِهِۦ عَذَابٌ غَلِيظٞ
atai avarkal (mika ciramattotu) cirukac ciruka vilunkuvarkal. Eninum, atu avarkalutaiya tontaikalil irankatu; (vikkik kollum.) Ovvoru ticaiyiliruntum maraname avarkalai nokki vantukontirukkum; eninum, avarkal irantuvita mattarkal. Itarkup pin katinamana vetanaiyum (avarkalukku) untu
Surah Ibrahim, Verse 17
مَّثَلُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِمۡۖ أَعۡمَٰلُهُمۡ كَرَمَادٍ ٱشۡتَدَّتۡ بِهِ ٱلرِّيحُ فِي يَوۡمٍ عَاصِفٖۖ لَّا يَقۡدِرُونَ مِمَّا كَسَبُواْ عَلَىٰ شَيۡءٖۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلضَّلَٰلُ ٱلۡبَعِيدُ
evarkal tankalaip pataittu valarttup paripalikkinra iraivanai nirakarikkirarkalo avarkalutaiya ceyalkalin utaranam: Campalaippol irukkiratu! Puyal kalattil atitta kanamana karru atai atittukkontu poyvittatu. Tankal tetikkontatil onraiyum avarkal ataiya mattarkal. Itu veku turamana valiketakum
Surah Ibrahim, Verse 18
أَلَمۡ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ بِٱلۡحَقِّۚ إِن يَشَأۡ يُذۡهِبۡكُمۡ وَيَأۡتِ بِخَلۡقٖ جَدِيدٖ
niccayamaka allahtan vanankalaiyum pumiyaiyum mikka melana amaippil pataittirukkiran enpatai (manitane!) Ni kavanikkavillaiya? Avan virumpinal unkalaip pokkivittu (unkalaip ponra) putiyator pataippaik kontuvantu vituvan
Surah Ibrahim, Verse 19
وَمَا ذَٰلِكَ عَلَى ٱللَّهِ بِعَزِيزٖ
allahvukku itu oru ciramamana kariyam alla
Surah Ibrahim, Verse 20
وَبَرَزُواْ لِلَّهِ جَمِيعٗا فَقَالَ ٱلضُّعَفَـٰٓؤُاْ لِلَّذِينَ ٱسۡتَكۡبَرُوٓاْ إِنَّا كُنَّا لَكُمۡ تَبَعٗا فَهَلۡ أَنتُم مُّغۡنُونَ عَنَّا مِنۡ عَذَابِ ٱللَّهِ مِن شَيۡءٖۚ قَالُواْ لَوۡ هَدَىٰنَا ٱللَّهُ لَهَدَيۡنَٰكُمۡۖ سَوَآءٌ عَلَيۡنَآ أَجَزِعۡنَآ أَمۡ صَبَرۡنَا مَا لَنَا مِن مَّحِيصٖ
(Marumaiyil pavikal) anaivarum velippattu allahvin mun nirkum camayattil (ivvulakil) palavinamanavarkal enru karutappattavarkal, (palacalikalena) perumaiyatittuk kontiruntavarkalai nokki ‘‘niccayamaka nankal unkalaiye pinparri natantom. Akave, allahvutaiya vetanaiyiliruntu oru ciritalavaiyenum enkalukku ninkal tatuttu vita ventama?'' Enru kuruvarkal. Atarku avarkal (vetanaiyiliruntu tappittuk kolla) allah enkalukku oru vali vaittiruntal (atai) nankal unkalukku arivippom. (Tappa vali illai. Enkal vetanaiyaipparri) nankal patattappattu tutitutippatum allatu (ataic) cakittuk kontu poruttiruppatum onrakave irukkiratu. (Iv vetanaiyiliruntu) tappa enkalukku oru valiyum illaiye!'' Enru pulampuvarkal
Surah Ibrahim, Verse 21
وَقَالَ ٱلشَّيۡطَٰنُ لَمَّا قُضِيَ ٱلۡأَمۡرُ إِنَّ ٱللَّهَ وَعَدَكُمۡ وَعۡدَ ٱلۡحَقِّ وَوَعَدتُّكُمۡ فَأَخۡلَفۡتُكُمۡۖ وَمَا كَانَ لِيَ عَلَيۡكُم مِّن سُلۡطَٰنٍ إِلَّآ أَن دَعَوۡتُكُمۡ فَٱسۡتَجَبۡتُمۡ لِيۖ فَلَا تَلُومُونِي وَلُومُوٓاْ أَنفُسَكُمۖ مَّآ أَنَا۠ بِمُصۡرِخِكُمۡ وَمَآ أَنتُم بِمُصۡرِخِيَّ إِنِّي كَفَرۡتُ بِمَآ أَشۡرَكۡتُمُونِ مِن قَبۡلُۗ إِنَّ ٱلظَّـٰلِمِينَ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ
(Ikkurravalikalaip parri) tirppuk kurappattatum pinnar, saittan (ivarkalai nokki) ‘‘niccayamaka allah (ivvetanaiyait taruvataka) unkalukku meyyakave vakkalittiruntan. (Avvare kotuttum vittan.) Nanum unkalukku(p poyyaka) vakkalitten; eninum, nan unkalai vancittu vitten; ‘‘nan unkalai alaitten; ninkal ennaip pinparrinirkal'' enpatait tavira, unkalai nan nirppantippatarku enakku or atikaramum illamale iruntatu. Atalal, ninkal ennai nintikkatirkal; unkalaiye ninkal nintittuk kollunkal. Nan unkalukku or utaviyum ceyya mutiyatu. Ninkalum enakku or utaviyum ceyya mutiyatu. Itarku munnar ninkal ennai (allahvukku) inaiyakkik kontiruntataiyum niccayamaka nan nirakarittu vitten. Niccayamaka (unkalaip ponra) aniyayakkararkalukku mikka tunpuruttum vetanai untu enru kuruvan
Surah Ibrahim, Verse 22
وَأُدۡخِلَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ جَنَّـٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَا بِإِذۡنِ رَبِّهِمۡۖ تَحِيَّتُهُمۡ فِيهَا سَلَٰمٌ
evarkal nampikkai kontu narceyalkal ceykirarkalo avarkal corkkankalil pukuttappatuvarkal. Atil niraruvikal totarntu otikkonte irukkum. Tankal iraivanin kattalaippati atil avarkal enrenrum tankivituvarkal. Avarkalil (oruvar marroruvarai nokki ‘‘unkalukku totarntu) iterram (salam) untavatakuka!'' Enru mukaman kuruvarkal
Surah Ibrahim, Verse 23
أَلَمۡ تَرَ كَيۡفَ ضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلٗا كَلِمَةٗ طَيِّبَةٗ كَشَجَرَةٖ طَيِّبَةٍ أَصۡلُهَا ثَابِتٞ وَفَرۡعُهَا فِي ٱلسَّمَآءِ
(napiye! ‘Tavhit kalima' ennum) nalla vakkiyattirku allah eppati (mikka melana) utaranattaik kurukiran enpatai ninkal kavanikkavillaiya? (Avvakkiyam) vanalaviya kilaikalaiyum (pumiyil) alappaynta veraiyum utaiya oru nalla marattirku oppaka irukkiratu
Surah Ibrahim, Verse 24
تُؤۡتِيٓ أُكُلَهَا كُلَّ حِينِۭ بِإِذۡنِ رَبِّهَاۗ وَيَضۡرِبُ ٱللَّهُ ٱلۡأَمۡثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمۡ يَتَذَكَّرُونَ
Atu (paruva kalattil mattumanri) iraivanin arulaik kontu ekkalattilum kanikalaik kotuttukkonte irukkiratu. Manitarkal nallunarcci perum poruttu, avarkalukku allah (pala) utaranankalai vivarikkiran
Surah Ibrahim, Verse 25
وَمَثَلُ كَلِمَةٍ خَبِيثَةٖ كَشَجَرَةٍ خَبِيثَةٍ ٱجۡتُثَّتۡ مِن فَوۡقِ ٱلۡأَرۡضِ مَا لَهَا مِن قَرَارٖ
(nirakarippavarkalin kuhpru, sirkkana) ketta vakkiyattirku utaranam: Ver arupattu pumikku mel (urutiyinri) nirkum (pattup pona oru) ketta marattirku oppakum; atu nilaittirukkatu
Surah Ibrahim, Verse 26
يُثَبِّتُ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ بِٱلۡقَوۡلِ ٱلثَّابِتِ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَفِي ٱلۡأٓخِرَةِۖ وَيُضِلُّ ٱللَّهُ ٱلظَّـٰلِمِينَۚ وَيَفۡعَلُ ٱللَّهُ مَا يَشَآءُ
meyyakave evarkal nampikkai kolkirarkalo avarkalai marumaiyilum, im'maiyilum (‘kalima taiyip' ennum) urutimikka inta varttaiyaik kontu allah urutippatuttukiran. Aniyayakkararkalai (avarkalutaiya pavattin karanamaka) tavarana valiyil allah vittuvitukiran; allah natiyataic ceykiran. (Atait tatai ceyya evaralum mutiyatu)
Surah Ibrahim, Verse 27
۞أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِينَ بَدَّلُواْ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ كُفۡرٗا وَأَحَلُّواْ قَوۡمَهُمۡ دَارَ ٱلۡبَوَارِ
(napiye!) Allahvin arulai nirakarippaik kontu marri, tankal makkalaiyum alivukkitankil irakkivittavarkalai nir parkkavillaiya
Surah Ibrahim, Verse 28
جَهَنَّمَ يَصۡلَوۡنَهَاۖ وَبِئۡسَ ٱلۡقَرَارُ
avarkal narakattaittan vantataivarkal; atu tankumitankalil mikak kettatu
Surah Ibrahim, Verse 29
وَجَعَلُواْ لِلَّهِ أَندَادٗا لِّيُضِلُّواْ عَن سَبِيلِهِۦۗ قُلۡ تَمَتَّعُواْ فَإِنَّ مَصِيرَكُمۡ إِلَى ٱلنَّارِ
avarkal allahvutaiya pataiyiliruntu (makkalait) tiruppivitum poruttu (pala poy teyvankalai) avanukku inaiyakkukinranar. (Napiye! Avarkalai nokki) kuruviraka: ‘‘(Ivvulakil ciritu kalam) ninkal cukamanupavittuk kollunkal. (Mutivil) niccayamaka ninkal cerumitam narakamtan
Surah Ibrahim, Verse 30
قُل لِّعِبَادِيَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ يُقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَيُنفِقُواْ مِمَّا رَزَقۡنَٰهُمۡ سِرّٗا وَعَلَانِيَةٗ مِّن قَبۡلِ أَن يَأۡتِيَ يَوۡمٞ لَّا بَيۡعٞ فِيهِ وَلَا خِلَٰلٌ
(napiye!) Nampikkai konta en atiyarkalukku kuruviraka: Avarkal tolukaiyai nilai niruttattum, nam avarkalukkuk kotuttavarriliruntu kotukkal vankalum, natpum illata nal varuvatarku munnatakave irakaciyamakavum, velippataiyakavum tanam ceyyattum
Surah Ibrahim, Verse 31
ٱللَّهُ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَأَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَخۡرَجَ بِهِۦ مِنَ ٱلثَّمَرَٰتِ رِزۡقٗا لَّكُمۡۖ وَسَخَّرَ لَكُمُ ٱلۡفُلۡكَ لِتَجۡرِيَ فِي ٱلۡبَحۡرِ بِأَمۡرِهِۦۖ وَسَخَّرَ لَكُمُ ٱلۡأَنۡهَٰرَ
Allahtan vanankalaiyum pumiyaiyum pataittavan. Avane vanattiliruntu malai poliyac ceytu, ataik kontu unkalukku unavaka(p parpala) kanivarkkankalaiyum velippatuttukiran. (Ninkal payanam ceyyum poruttut) tan kattalaiyaik kontu kappalai unkal istappati katalil cella vaikkiran. Arukalaiyum, (kalvaykalaiyum) unkal viruppappati paya vacatiyalittan
Surah Ibrahim, Verse 32
وَسَخَّرَ لَكُمُ ٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَ دَآئِبَيۡنِۖ وَسَخَّرَ لَكُمُ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ
(tavaratu) olunkaka nataiperru varumaru curiyanaiyum cantiranaiyum (pataittu) unkalukkup payanalikkakkutiya vitattil (avarrai)amaittan. (Mari mari) varakkutiya iravu pakalaiyum unkalukkaka (amaittu atil) payanataiya vakai ceytan
Surah Ibrahim, Verse 33
وَءَاتَىٰكُم مِّن كُلِّ مَا سَأَلۡتُمُوهُۚ وَإِن تَعُدُّواْ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ لَا تُحۡصُوهَآۗ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَظَلُومٞ كَفَّارٞ
innum, ninkal kettavarrai ellam avan unkalukku alittan. Akave, allahvutaiya arut kotaikalai ninkal kanakkitum camayattil atai unkalal enna mutiyatu! (Ivvaru ellamiruntum) niccayamaka manitan varampu mirukiravan, mika mika nanrikettavan avan
Surah Ibrahim, Verse 34
وَإِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِيمُ رَبِّ ٱجۡعَلۡ هَٰذَا ٱلۡبَلَدَ ءَامِنٗا وَٱجۡنُبۡنِي وَبَنِيَّ أَن نَّعۡبُدَ ٱلۡأَصۡنَامَ
iprahim (tan iraivanai nokkik) kuriyatai (napiye!) (Avarkalukku) napakamuttuviraka. (Avarkal iraivanai nokki) ‘‘en iraivane! (Makkavakiya) ivvurai apayamalikkum pattanamaka ni akkivaippayaka! Ennaiyum en cantatikalaiyum cilaikalai vanankuvatil iruntu turamakki vaippayaka
Surah Ibrahim, Verse 35
رَبِّ إِنَّهُنَّ أَضۡلَلۡنَ كَثِيرٗا مِّنَ ٱلنَّاسِۖ فَمَن تَبِعَنِي فَإِنَّهُۥ مِنِّيۖ وَمَنۡ عَصَانِي فَإِنَّكَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
en iraivane! Niccayamaka iccilaikal manitarkalil palarai valiketuttu vittana. (Akave, evan cilaikalai vanankatu) ennaip pinparrukirano avantan niccayamaka ennil (en cantatiyil) ullavan; evan enakku maruceykirano (avan en cantati illai. Eninum, en iraivane!) Niccayamaka ni mikka mannippavan, mikak karunaiyutaiyavan avay
Surah Ibrahim, Verse 36
رَّبَّنَآ إِنِّيٓ أَسۡكَنتُ مِن ذُرِّيَّتِي بِوَادٍ غَيۡرِ ذِي زَرۡعٍ عِندَ بَيۡتِكَ ٱلۡمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِيُقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ فَٱجۡعَلۡ أَفۡـِٔدَةٗ مِّنَ ٱلنَّاسِ تَهۡوِيٓ إِلَيۡهِمۡ وَٱرۡزُقۡهُم مِّنَ ٱلثَّمَرَٰتِ لَعَلَّهُمۡ يَشۡكُرُونَ
Enkal iraivane! Niccayamaka nan en cantatikalai, mikka kanniyam vaynta un vittin camipamaka vacittirukkac ceytu vitten. Atu vivacaya marratoru pallattakku! Enkal iraivane! Avarkal (unnait) tolutu kontiruppatarkaka (anku vacikkac ceyten). Manitarkalil oru tokaiyinarin ullankal avarkalai necikkumpati ni ceyvayaka! (Parpala) kanivarkkankalaiyum ni avarkalukku unavaka alittu varuvayaka! (Atarku) avarkal unakku nanri celuttuvarkal
Surah Ibrahim, Verse 37
رَبَّنَآ إِنَّكَ تَعۡلَمُ مَا نُخۡفِي وَمَا نُعۡلِنُۗ وَمَا يَخۡفَىٰ عَلَى ٱللَّهِ مِن شَيۡءٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا فِي ٱلسَّمَآءِ
enkal iraivane! Nankal (ullankalil) maraittukkolvataiyum, nankal velippatuttuvataiyum niccayamaka ni nankarivay. Vanattilo pumiyilo ullavarril etuvum allahvukku maraintatalla
Surah Ibrahim, Verse 38
ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِي وَهَبَ لِي عَلَى ٱلۡكِبَرِ إِسۡمَٰعِيلَ وَإِسۡحَٰقَۚ إِنَّ رَبِّي لَسَمِيعُ ٱلدُّعَآءِ
ellap pukalum allahvukkuriyatu; avantan ivvayotika (kala)ttil ismayilaiyum is'hakkaiyum enakku(c cantatikalaka) alittan. Niccayamaka en iraivan pirarttanaikalai (karunaiyutan) ceviyurupavan avan
Surah Ibrahim, Verse 39
رَبِّ ٱجۡعَلۡنِي مُقِيمَ ٱلصَّلَوٰةِ وَمِن ذُرِّيَّتِيۚ رَبَّنَا وَتَقَبَّلۡ دُعَآءِ
en iraivane! Ennaiyum, en cantatikalaiyum (unnait) tolutu varupavarkalaka akkivai. Enkal iraivane! En pirarttanaiyai ankikarittuk kolvayaka
Surah Ibrahim, Verse 40
رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لِي وَلِوَٰلِدَيَّ وَلِلۡمُؤۡمِنِينَ يَوۡمَ يَقُومُ ٱلۡحِسَابُ
enkal iraivane! Enakkum, en tay tantaikkum, marra nampikkaiyalarkalukkum kelvi kanakku niraiverukinra (marumai) nalil mannippalippayaka!'' (Enru pirarttittar)
Surah Ibrahim, Verse 41
وَلَا تَحۡسَبَنَّ ٱللَّهَ غَٰفِلًا عَمَّا يَعۡمَلُ ٱلظَّـٰلِمُونَۚ إِنَّمَا يُؤَخِّرُهُمۡ لِيَوۡمٖ تَشۡخَصُ فِيهِ ٱلۡأَبۡصَٰرُ
(napiye!) Ivvakkiramakkararkalin ceyalaip parri allah paramukamay irukkiran ena nir enna ventam. Avarkalai (vetanaiyaik kontu utanukkutan pitikkatu) tamatappatutti varuvatellam, tiranta kan tirantavare iruntu vitakkutiya (kotiya toru marumai) nal varum varaitan
Surah Ibrahim, Verse 42
مُهۡطِعِينَ مُقۡنِعِي رُءُوسِهِمۡ لَا يَرۡتَدُّ إِلَيۡهِمۡ طَرۡفُهُمۡۖ وَأَفۡـِٔدَتُهُمۡ هَوَآءٞ
(Annalil) ivarkalutaiya nimirnta talai kuniya mutiyatu (tattukkettup pala konalkalilum) viraintotuvarkal. (Titukkitum campavankalaik kanta) ivarkalutaiya parvai maratu, (ataiye nokkik kontirukkum.) Ivarkalutaiya ullankal (payattal) ceyalarru vitum
Surah Ibrahim, Verse 43
وَأَنذِرِ ٱلنَّاسَ يَوۡمَ يَأۡتِيهِمُ ٱلۡعَذَابُ فَيَقُولُ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ رَبَّنَآ أَخِّرۡنَآ إِلَىٰٓ أَجَلٖ قَرِيبٖ نُّجِبۡ دَعۡوَتَكَ وَنَتَّبِعِ ٱلرُّسُلَۗ أَوَلَمۡ تَكُونُوٓاْ أَقۡسَمۡتُم مِّن قَبۡلُ مَا لَكُم مِّن زَوَالٖ
akave, (napiye!) Ittakaiya vetanai nal varuvataip parri nir manitarkalukku accamutti eccarikkai ceyviraka. Varampu miriyavarkal (annalil tankal iraivanai nokki) ‘‘enkal iraivane! Ni enkalukku oru corpat tavanaiyali! Nankal un alaippukku (ini) cevi kotuttu, (un) tutaraip pinparri natappom'' enru kuruvarkal. (Atarku iraivan avarkalai nokki) ‘‘itarku munnar ninkal unkalukku (ivvulakil) alive illai enru cattiyam ceytu kurik kontirukkavillaiya?'' (Enru ketpan)
Surah Ibrahim, Verse 44
وَسَكَنتُمۡ فِي مَسَٰكِنِ ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ وَتَبَيَّنَ لَكُمۡ كَيۡفَ فَعَلۡنَا بِهِمۡ وَضَرَبۡنَا لَكُمُ ٱلۡأَمۡثَالَ
‘‘tamakkuttame tinkilaittu(k kontu alintu ponavarkal) vacittirunta itattil ninkalum vacittirukkavillaiya? (Enrum), nam avarkalai enna ceytom enpatu unkalukku nanku terintirukkavillaiya? (Itaip parri) unkalukkup pala utaranankalaiyum nam etuttuk kuravillaiya'' (enrum patil kuruvan)
Surah Ibrahim, Verse 45
وَقَدۡ مَكَرُواْ مَكۡرَهُمۡ وَعِندَ ٱللَّهِ مَكۡرُهُمۡ وَإِن كَانَ مَكۡرُهُمۡ لِتَزُولَ مِنۡهُ ٱلۡجِبَالُ
eninum, avarkal tankal culccikalai iraivan munpakave ceytu kontirukkinranar. Avarkalutaiya culccikalo malaikalaiyum peyarttu vitakkutiyavaiyaka irukkinrana! (Ayinum, avarkalutaiya culccikal onrum palikkap povatillai)
Surah Ibrahim, Verse 46
فَلَا تَحۡسَبَنَّ ٱللَّهَ مُخۡلِفَ وَعۡدِهِۦ رُسُلَهُۥٓۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٞ ذُو ٱنتِقَامٖ
allah tan tutarkalukku alitta vakkurutiyil mari vituvan enru (napiye!) Nir orukkalum enna ventam. Niccayamaka allah (avarkal anaivaraiyum) mikaittavan, palivankupavan avan
Surah Ibrahim, Verse 47
يَوۡمَ تُبَدَّلُ ٱلۡأَرۡضُ غَيۡرَ ٱلۡأَرۡضِ وَٱلسَّمَٰوَٰتُۖ وَبَرَزُواْ لِلَّهِ ٱلۡوَٰحِدِ ٱلۡقَهَّارِ
(Napiye! Oru nalai avarkalukku napakamuttuviraka:) Annalil intap pumiyai marri veruvita pumiyaka amaikkappattuvitum; vanankalum avvare. (Ovvoruvarum tattam itattiliruntu) velippattu anaivaraiyum atakki alukinra ore iraivanakiya anta allahvin munnal kutivituvarkal
Surah Ibrahim, Verse 48
وَتَرَى ٱلۡمُجۡرِمِينَ يَوۡمَئِذٖ مُّقَرَّنِينَ فِي ٱلۡأَصۡفَادِ
kurravalikal anaivarum, annalil vilankitappattiruppataiyum nir kanpir
Surah Ibrahim, Verse 49
سَرَابِيلُهُم مِّن قَطِرَانٖ وَتَغۡشَىٰ وُجُوهَهُمُ ٱلنَّارُ
avarkalutaiya cattaikal taral ceyyappattirukkum. Avarkalutaiya mukattai neruppu culntu kontirukkum
Surah Ibrahim, Verse 50
لِيَجۡزِيَ ٱللَّهُ كُلَّ نَفۡسٖ مَّا كَسَبَتۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ سَرِيعُ ٱلۡحِسَابِ
ovvor atmavukkum atu ceyta ceyalukkut takka kuliyai allah (ivvaru) alippan. Niccayamaka allah kelvi kanakkuk ketpatil mikka tiviramanavan
Surah Ibrahim, Verse 51
هَٰذَا بَلَٰغٞ لِّلنَّاسِ وَلِيُنذَرُواْ بِهِۦ وَلِيَعۡلَمُوٓاْ أَنَّمَا هُوَ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞ وَلِيَذَّكَّرَ أُوْلُواْ ٱلۡأَلۡبَٰبِ
manitarkal itaikkontu eccarikkappattu vanakkattirkuriyavan ore or iraivantan enru avarkal urutiyaka arintu kolvatarkum, arivutaiyavarkal nallunarcci peruvatarkum (kur'anakiya) itu (allahvin kattalaikal ullatankiya) or arikkaiyakum
Surah Ibrahim, Verse 52