Surah Ar-Rad - Tamil Translation by Abdulhameed Baqavi
الٓمٓرۚ تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِۗ وَٱلَّذِيٓ أُنزِلَ إِلَيۡكَ مِن رَّبِّكَ ٱلۡحَقُّ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يُؤۡمِنُونَ
alihp lam mim ra. Ivai ivvetattin (cila) vacanankalakum. (Napiye!) Umatu iraivanal umakku irakkappatum itu murrilum unmaiyanatu. Eninum, manitarkalil perumpalanavarkal (itai) nampuvatillai
Surah Ar-Rad, Verse 1
ٱللَّهُ ٱلَّذِي رَفَعَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ بِغَيۡرِ عَمَدٖ تَرَوۡنَهَاۖ ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰ عَلَى ٱلۡعَرۡشِۖ وَسَخَّرَ ٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَۖ كُلّٞ يَجۡرِي لِأَجَلٖ مُّسَمّٗىۚ يُدَبِّرُ ٱلۡأَمۡرَ يُفَصِّلُ ٱلۡأٓيَٰتِ لَعَلَّكُم بِلِقَآءِ رَبِّكُمۡ تُوقِنُونَ
Vanankalai tuninriye uyarttiyavan allahve! Atai ninkal (unkal kankalal) kankirirkal. Anri arsin mitu avan (tan makimaikkuttakkavaru) uyarntu vittan. Avane curiyanaiyum cantiranaiyum tan atikarattirkul vaittirukkiran. (Ivai) ovvonrum (avarrirkuk) kurippitta kala tittappati natantu varukiratu. (Avarril nataiperum) cakala kariyankalaiyum avane tittamitukiran. Ninkal (iranta pinnar uyirperru) unkal iraivanaic cantippatai uruti kolvatarkaka (tan) vacanankalai (ivvaru unkalukku) vivarittu arivikkiran
Surah Ar-Rad, Verse 2
وَهُوَ ٱلَّذِي مَدَّ ٱلۡأَرۡضَ وَجَعَلَ فِيهَا رَوَٰسِيَ وَأَنۡهَٰرٗاۖ وَمِن كُلِّ ٱلثَّمَرَٰتِ جَعَلَ فِيهَا زَوۡجَيۡنِ ٱثۡنَيۡنِۖ يُغۡشِي ٱلَّيۡلَ ٱلنَّهَارَۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَتَفَكَّرُونَ
avantan pumiyai virittu, atil urutiyana (periya periya) malaikalaiyum (ninta) arukalaiyum amaittan. Ovvoru kanivarkkat(tin marankalaiyum an pen konta ja)tai jataikalakkinan. Iravaik kontu pakalai mutukiran. Cintikkakkutiya makkalukku niccayamaka itil pala attatcikal irukkinrana
Surah Ar-Rad, Verse 3
وَفِي ٱلۡأَرۡضِ قِطَعٞ مُّتَجَٰوِرَٰتٞ وَجَنَّـٰتٞ مِّنۡ أَعۡنَٰبٖ وَزَرۡعٞ وَنَخِيلٞ صِنۡوَانٞ وَغَيۡرُ صِنۡوَانٖ يُسۡقَىٰ بِمَآءٖ وَٰحِدٖ وَنُفَضِّلُ بَعۡضَهَا عَلَىٰ بَعۡضٖ فِي ٱلۡأُكُلِۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَعۡقِلُونَ
pumiyil pala tokutikalai cerntarpol amaittu (atil) tiratcai, taniyappayir nilankalaiyum, periccantoppukalaiyum akkinan; kilaikal ullatum, kilaikal illatatumana marankalaiyum (urpatti ceykiran. Ivai anaittirkum) orevita nir pukattappattapotilum, cilavarraivita cilavarrai cuvaiyil nam menmaiyakki vaittom. Itil, arivutaiya makkalukku niccayamaka pala attatcikal irukkinrana
Surah Ar-Rad, Verse 4
۞وَإِن تَعۡجَبۡ فَعَجَبٞ قَوۡلُهُمۡ أَءِذَا كُنَّا تُرَٰبًا أَءِنَّا لَفِي خَلۡقٖ جَدِيدٍۗ أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِمۡۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ ٱلۡأَغۡلَٰلُ فِيٓ أَعۡنَاقِهِمۡۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ
(Napiye! Innirakarippavarkal um'maip poyyakkuvatu parri) nir accariyappatuvatayin, avarkal kuruvatu (itai vita) mikka accariyamanate! (Enenral) ‘‘nam (irantu ukki) mannayp ponatan pinnara putitaka nam pataikkappattu vituvom?'' Enru kurukinra ivarkal, tankalaip pataitta iraivanaiye nirakarikkinranar. (Akave, marumaiyil) ivarkalutaiya kaluttil vilankitappatum. Ivarkal narakavacikale! Atil enrenrum ivarkal tankivituvarkal
Surah Ar-Rad, Verse 5
وَيَسۡتَعۡجِلُونَكَ بِٱلسَّيِّئَةِ قَبۡلَ ٱلۡحَسَنَةِ وَقَدۡ خَلَتۡ مِن قَبۡلِهِمُ ٱلۡمَثُلَٰتُۗ وَإِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغۡفِرَةٖ لِّلنَّاسِ عَلَىٰ ظُلۡمِهِمۡۖ وَإِنَّ رَبَّكَ لَشَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ
(napiye!) Nanmai varuvatarku munnatakave tinkai varavaittukkolla ivarkal um'mitam avacarappatukinranar. Ittakaiya pala visayankal ivarkalukku munnarum niccayamaka nikalnte irukkinrana. Niccayamaka umatu iraivan manitarkalin kurrankalai mannippavanaka irunta potilum, niccayamaka umatu iraivan vetanai ceyvatilum mikak katumaiyanavan avan
Surah Ar-Rad, Verse 6
وَيَقُولُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَوۡلَآ أُنزِلَ عَلَيۡهِ ءَايَةٞ مِّن رَّبِّهِۦٓۗ إِنَّمَآ أَنتَ مُنذِرٞۖ وَلِكُلِّ قَوۡمٍ هَادٍ
‘‘(napiye!) Innirakarippavarkal (um'maip parri) ivar mitu ivarutaiya iraivani tamiruntu (nam virumpukiravaru) or attatci irakkappata ventama?'' Enru kurukinranar. (Napiye!) Nir accamutti eccarikkai ceykiravare tavira verillai; (akave, avarkal virumpiyavarellam ceyya ventuvatu umatu katamai illai. Ivvare) ovvoru vakupparukkum (oru) valikatti vantirukkirar
Surah Ar-Rad, Verse 7
ٱللَّهُ يَعۡلَمُ مَا تَحۡمِلُ كُلُّ أُنثَىٰ وَمَا تَغِيضُ ٱلۡأَرۡحَامُ وَمَا تَزۡدَادُۚ وَكُلُّ شَيۡءٍ عِندَهُۥ بِمِقۡدَارٍ
ovvoru pennum (karppattil) cumantu kontiruppa(tu ana, penna enpa)taiyum allah nankarikiran. Karppappaikal (karppam tarikkum camayam) curunkuvataiyum, (piracavikkum polutu) avai virivataiyum avan arikiran. (Karppankalilulla) ovvonrilum (akkarppankalil tankiyirukka ventiya kalam akiyavai) avanitam kurippitappatte irukkinrana
Surah Ar-Rad, Verse 8
عَٰلِمُ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِ ٱلۡكَبِيرُ ٱلۡمُتَعَالِ
(Itu mattuma! Ella) maraivanavarraiyum velippataiyanavarraiyum avan nankarintavan; avan mikap periyavan; mika mika uyarntavan
Surah Ar-Rad, Verse 9
سَوَآءٞ مِّنكُم مَّنۡ أَسَرَّ ٱلۡقَوۡلَ وَمَن جَهَرَ بِهِۦ وَمَنۡ هُوَ مُسۡتَخۡفِۭ بِٱلَّيۡلِ وَسَارِبُۢ بِٱلنَّهَارِ
unkalil evarenum (tan) varttaiyai rakaciyamaka vaittuk kontalum allatu atai pakirankamakak kurinalum (avanukku irantum) camame! (Avvare unkalil) evarum iravil tan ceyvatai maraittukkontalum allatu pakalil pakirankamakac ceytalum (anaittum avanukkuc camame! Anaivarin ceyalaiyum avan nankarivan)
Surah Ar-Rad, Verse 10
لَهُۥ مُعَقِّبَٰتٞ مِّنۢ بَيۡنِ يَدَيۡهِ وَمِنۡ خَلۡفِهِۦ يَحۡفَظُونَهُۥ مِنۡ أَمۡرِ ٱللَّهِۗ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوۡمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمۡۗ وَإِذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِقَوۡمٖ سُوٓءٗا فَلَا مَرَدَّ لَهُۥۚ وَمَا لَهُم مِّن دُونِهِۦ مِن وَالٍ
(manitan ennilaimaiyilirunta potilum) avanukku munnum pinnum totarntu varakkutiya (vanavarkal) palar irukkinranar. Avarkal allahvutaiya kattalaiyaik kontu avanai patukakkirarkal. Manitarkal (tankal tiya natattaiyai vittu) tankalai marrikkollata varai niccayamaka allahvum (avarkalukkup purinta arulai) marri vituvatillai. Allah oru vakupparai vetanai ceyya natinal, atait tatuppavarkal oruvarum illai; avarkalukku utavi ceypavarkalum avanait tavira veru yarum illai
Surah Ar-Rad, Verse 11
هُوَ ٱلَّذِي يُرِيكُمُ ٱلۡبَرۡقَ خَوۡفٗا وَطَمَعٗا وَيُنشِئُ ٱلسَّحَابَ ٱلثِّقَالَ
(unkalukku) payattaiyum ataravaiyum tarakkutiya minnalai avane unkal mun pirakacikkac ceykiran. (Malaiyaic cumanta) paluvana mekankalaiyum avane kilappukiran
Surah Ar-Rad, Verse 12
وَيُسَبِّحُ ٱلرَّعۡدُ بِحَمۡدِهِۦ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ مِنۡ خِيفَتِهِۦ وَيُرۡسِلُ ٱلصَّوَٰعِقَ فَيُصِيبُ بِهَا مَن يَشَآءُ وَهُمۡ يُجَٰدِلُونَ فِي ٱللَّهِ وَهُوَ شَدِيدُ ٱلۡمِحَالِ
itikalum marra vanavarkalum avanukkup payantu avanait tuti ceytu pukalkinranar. Avane itikalai vilacceytu, ataikkontu avan natiyavarkalait takkukiran. (Ivvaru iruntum) avarkal allahvai parri (unkalitam) tarkkikkinranar. Avano (avarkalait tantikkak karutinal avarkal) naluvatu mikka palamakap pitittuk kolpavan
Surah Ar-Rad, Verse 13
لَهُۥ دَعۡوَةُ ٱلۡحَقِّۚ وَٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ مِن دُونِهِۦ لَا يَسۡتَجِيبُونَ لَهُم بِشَيۡءٍ إِلَّا كَبَٰسِطِ كَفَّيۡهِ إِلَى ٱلۡمَآءِ لِيَبۡلُغَ فَاهُ وَمَا هُوَ بِبَٰلِغِهِۦۚ وَمَا دُعَآءُ ٱلۡكَٰفِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَٰلٖ
(Nam pirarttanai ceytu) unmaiyaka alaikkat takuti utaiyavan avane. Evarkal avanaiyanri (marra poyyana teyvankalaip pirarttanai ceytu) alaikkirarkalo avarkalukku, avai etaiyum kotuttu vitatu. (Allahvait tavira marravarrai alaippavarkalin utaranam:) Tannir (tanakave) tan vayil cenruvita ventumenru karuti, tan iru kaikalaiyum (nitti allik kutikkamal) virittuk konte iruppavanaip pol irukkiratu. (Atai avan tan kaiyal allik kutikkum varai avanutaiya) vayai atu ataintuvitatu. (Poyyana teyvankalitam) nirakarippavarkal ceyyum pirarttanai (ittakaiya) valiketakave irukkiratu
Surah Ar-Rad, Verse 14
وَلِلَّهِۤ يَسۡجُدُۤ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ طَوۡعٗا وَكَرۡهٗا وَظِلَٰلُهُم بِٱلۡغُدُوِّ وَٱلۡأٓصَالِ۩
vanankalilum pumiyilum iruppavai anaittum (avai) virumpinalum, virumpavittalum allahvukkuc cirampanintu valipatte tirum. Kalaiyilum malaiyilum avarrin nilalkalum (avanutaiya kattalaikku valippatte mun pin celkinrana)
Surah Ar-Rad, Verse 15
قُلۡ مَن رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ قُلِ ٱللَّهُۚ قُلۡ أَفَٱتَّخَذۡتُم مِّن دُونِهِۦٓ أَوۡلِيَآءَ لَا يَمۡلِكُونَ لِأَنفُسِهِمۡ نَفۡعٗا وَلَا ضَرّٗاۚ قُلۡ هَلۡ يَسۡتَوِي ٱلۡأَعۡمَىٰ وَٱلۡبَصِيرُ أَمۡ هَلۡ تَسۡتَوِي ٱلظُّلُمَٰتُ وَٱلنُّورُۗ أَمۡ جَعَلُواْ لِلَّهِ شُرَكَآءَ خَلَقُواْ كَخَلۡقِهِۦ فَتَشَٰبَهَ ٱلۡخَلۡقُ عَلَيۡهِمۡۚ قُلِ ٱللَّهُ خَٰلِقُ كُلِّ شَيۡءٖ وَهُوَ ٱلۡوَٰحِدُ ٱلۡقَهَّـٰرُ
(Napiye! Avarkalai nokki) ‘‘vanankalaiyum, pumiyaiyum pataittu nirvakippavan yar?'' Enru ketpiraka. (Itarku avarkal patil kuruvatenna!) Nire (avarkalai nokki) ‘‘allahtan'' enru kuruviraka. Avvarirukka ‘‘avanai anri (poyyana teyvankalai) patukavalarkalaka ninkal etuttuk kolkirirkala? Avai tankalukke oru nanmaiyum timaiyum ceyya caktiyarravaikalay irukkinrana'' enrum kuruviraka. (Innum, avarkalai nokki) ‘‘kurutarum, parvai utaiyavarum camamavara? Allatu irulum pirakacamum camamakuma?'' Enru ketpiraka. Allatu ‘‘avarkal (iraivanukku) inaiyakkik kontirukkum teyvankal allah pataittiruppataip pol etaiyum pataittirukkinranava?'' (Enrum ketpiraka.) Avvarayin (inta ulakaip) pataittavan (yarenpatil) avarkalukkul cantekame erpattirukkalam. (Avvarum illaiye! Akave, avarkalai nokki) kuruviraka: (Ivvulakilulla) ovvonraiyum pataippavan allahtan. Avan oruvane! (Avanukku inai tunaiyillai.) Avane (ulakilulla anaittaiyum) atakki alukiran
Surah Ar-Rad, Verse 16
أَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَسَالَتۡ أَوۡدِيَةُۢ بِقَدَرِهَا فَٱحۡتَمَلَ ٱلسَّيۡلُ زَبَدٗا رَّابِيٗاۖ وَمِمَّا يُوقِدُونَ عَلَيۡهِ فِي ٱلنَّارِ ٱبۡتِغَآءَ حِلۡيَةٍ أَوۡ مَتَٰعٖ زَبَدٞ مِّثۡلُهُۥۚ كَذَٰلِكَ يَضۡرِبُ ٱللَّهُ ٱلۡحَقَّ وَٱلۡبَٰطِلَۚ فَأَمَّا ٱلزَّبَدُ فَيَذۡهَبُ جُفَآءٗۖ وَأَمَّا مَا يَنفَعُ ٱلنَّاسَ فَيَمۡكُثُ فِي ٱلۡأَرۡضِۚ كَذَٰلِكَ يَضۡرِبُ ٱللَّهُ ٱلۡأَمۡثَالَ
‘‘Avantan mekattiliruntu malaiyaip polivikkiran. (Atu polikinra) nirukkut takkavaru (ciriya periya) otaikalaka otukiratu. (Avvotaikalil) vellam nuraikalai mel cumantu celkiratu. Ivvare aparanankalukkakavo allatu marra camankalukkakavo (ulokankalai) neruppil vaittu urukkum polutum ataip ponra (alukku) nurai mitakkiratu. Cattiyattirkum acattiyattirkum allah itai utaranamakak kurukiran. Enenil, (alukku) nuraiyo payanarrataka (iruppatal) alintu (maraintu) vitukiratu. Manitanukkup payanalikkakkutiyavaiyo pumiyil (certtu vaikkappattu) nilaiyaka irukkinrana. Ivvare (nampikkai arravarkalai alukku nuraikkum, nampikkaiyalarkalai pumiyil certtu vaikkappatum payantarum porulkalukkum oppittu) allah (pala) utaranankalai kurukiran
Surah Ar-Rad, Verse 17
لِلَّذِينَ ٱسۡتَجَابُواْ لِرَبِّهِمُ ٱلۡحُسۡنَىٰۚ وَٱلَّذِينَ لَمۡ يَسۡتَجِيبُواْ لَهُۥ لَوۡ أَنَّ لَهُم مَّا فِي ٱلۡأَرۡضِ جَمِيعٗا وَمِثۡلَهُۥ مَعَهُۥ لَٱفۡتَدَوۡاْ بِهِۦٓۚ أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ سُوٓءُ ٱلۡحِسَابِ وَمَأۡوَىٰهُمۡ جَهَنَّمُۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمِهَادُ
evarkal tankal iraivanutaiya alaippai erruk kolkirarkalo avarkalukku (atu) murrilum nanmaiyakum. Evarkal avan alaippukkup patil kuravillaiyo atu avarkalukku(k ketakum. Enenral) pumiyilulla porulkal anaittum contamaka iruntu, attutan ataip ponratoru pakamum (avarkalitam) iruntal (marumaiyil avarkalukkuk kitaikkakkutiya) vetanaiyiliruntu tappittukkolla ivai anaittaiyum tankalukkup piratiyakak kotuttu vitave virumpuvarkal. (Eninum, atu akata kariyam!) Melum, avarkalitam mikak katinamakave kelvi kanakkuk ketkappatum. Avarkalutaiya tankumitam narakamtan. Atu tankum itankalil mikak kettatu
Surah Ar-Rad, Verse 18
۞أَفَمَن يَعۡلَمُ أَنَّمَآ أُنزِلَ إِلَيۡكَ مِن رَّبِّكَ ٱلۡحَقُّ كَمَنۡ هُوَ أَعۡمَىٰٓۚ إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُوْلُواْ ٱلۡأَلۡبَٰبِ
Umatu iraivanal umakku irakkappatta (vetat)tai (atu) unmaitan enru urutiyaka nampakkutiyavan (parvaiyilanta) kurutanukku oppanavana? (Akamattan.) Niccayamaka (itaik kontu) nallupatecam perupavarellam arivutaiyavarkaltan
Surah Ar-Rad, Verse 19
ٱلَّذِينَ يُوفُونَ بِعَهۡدِ ٱللَّهِ وَلَا يَنقُضُونَ ٱلۡمِيثَٰقَ
avarkal (ettakaiyavarkal enral) allahvitam ceyta vakkurutiyai mulumaiyaka niraiverruvarkal. Innum (tankal) ceyta utanpatikkaiyai murittuvita mattarkal
Surah Ar-Rad, Verse 20
وَٱلَّذِينَ يَصِلُونَ مَآ أَمَرَ ٱللَّهُ بِهِۦٓ أَن يُوصَلَ وَيَخۡشَوۡنَ رَبَّهُمۡ وَيَخَافُونَ سُوٓءَ ٱلۡحِسَابِ
melum, avarkal allah certtu vaikkumpati kattalaiyittataic certtum vaipparkal; tankal iraivanukku payantum natapparkal; (marumaiyil) ketkappatum kotiya kelvikalaip parri (enneramum) payantukontum irupparkal
Surah Ar-Rad, Verse 21
وَٱلَّذِينَ صَبَرُواْ ٱبۡتِغَآءَ وَجۡهِ رَبِّهِمۡ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَأَنفَقُواْ مِمَّا رَزَقۡنَٰهُمۡ سِرّٗا وَعَلَانِيَةٗ وَيَدۡرَءُونَ بِٱلۡحَسَنَةِ ٱلسَّيِّئَةَ أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ عُقۡبَى ٱلدَّارِ
innum, avarkal tankal iraivanin mukattai nati (ettakaiya ciramattaiyum) porumaiyutan cakittuk kolvarkal; tolukaiyaiyum nilainiruttuvarkal; nam avarkalukku alittavarrai rakaciyamakavum velippataiyakavum (nalvaliyil) celavu ceyvarkal; nanmaiyaik konte timaiyait tatuttu vituvarkal. Ivarkalukku (marumaiyil) nalla mutivu untu. (Atavatu nilaiyana corkkam kuliyakak kitaikkum)
Surah Ar-Rad, Verse 22
جَنَّـٰتُ عَدۡنٖ يَدۡخُلُونَهَا وَمَن صَلَحَ مِنۡ ءَابَآئِهِمۡ وَأَزۡوَٰجِهِمۡ وَذُرِّيَّـٰتِهِمۡۖ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ يَدۡخُلُونَ عَلَيۡهِم مِّن كُلِّ بَابٖ
nilaiyana corkkankalil ivarkalum, nannatattaiyutaiya ivarkalutaiya tantaikalum, ivarkalutaiya manaivikalum, ivarkalin cantatikalum nulaintu vituvarkal. Ovvoru vacaliliruntum vanavarkal ivarkalitam vantu
Surah Ar-Rad, Verse 23
سَلَٰمٌ عَلَيۡكُم بِمَا صَبَرۡتُمۡۚ فَنِعۡمَ عُقۡبَى ٱلدَّارِ
(ivarkalai nokki) ‘‘ninkal (unkal valkkaiyil ciramankalaip) porumaiyutan cakittuk kontatan karanamaka unkalukku iterram (salam) untakattum! (Unkal inta) iruti vitu mikka nallatayirru'' (enru kuruvarkal)
Surah Ar-Rad, Verse 24
وَٱلَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهۡدَ ٱللَّهِ مِنۢ بَعۡدِ مِيثَٰقِهِۦ وَيَقۡطَعُونَ مَآ أَمَرَ ٱللَّهُ بِهِۦٓ أَن يُوصَلَ وَيُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمُ ٱللَّعۡنَةُ وَلَهُمۡ سُوٓءُ ٱلدَّارِ
Evarkal allahvitam ceyta vakkurutiyai atai urutippatuttiya pinnarum murittu vitukirarkalo avarkalukkum, evarkal allah certtu vaikkumpati eviyataip pirittu vitukirarkalo avarkalukkum, evarkal pumiyil visamam ceytu kontu alaikirarkalo avarkalukkum (iraivanutaiya) capamtan kitaikkum. Avarkalukku mikak ketta vitum (tayar patuttappattu) irukkiratu
Surah Ar-Rad, Verse 25
ٱللَّهُ يَبۡسُطُ ٱلرِّزۡقَ لِمَن يَشَآءُ وَيَقۡدِرُۚ وَفَرِحُواْ بِٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَمَا ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَا فِي ٱلۡأٓخِرَةِ إِلَّا مَتَٰعٞ
allah, tan virumpiyavarkalukku eralamakak kotukkiran; (tan virumpiyavarkalukku) kuraittum kotukkiran. Eninum, (nirakarippavarkal) ivvulaka valkkaiyaik konte makilcciyataikinranar. Ivvulaka valkkaiyo marumaiyutan (oppittup parttal) arpa cukame tavira verillai
Surah Ar-Rad, Verse 26
وَيَقُولُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَوۡلَآ أُنزِلَ عَلَيۡهِ ءَايَةٞ مِّن رَّبِّهِۦۚ قُلۡ إِنَّ ٱللَّهَ يُضِلُّ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِيٓ إِلَيۡهِ مَنۡ أَنَابَ
(napiye!) Innirakarippavarkal, (nam tutarakiya um'maik kurippittu) “ivar mitu ivarutaiya iraivanitamiruntu (nam virumpiyavaru) etenumor attatci irakkappata ventama?'' Enru kurukinranar. Atarku nir kuruviraka: Niccayamaka allah (tantikka) natiyavarkalait tavarana valiyil vittuvitukiran. Murrilum avanaiye nokki nirpavarkalaittan avan nerana valiyil celuttukiran
Surah Ar-Rad, Verse 27
ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَتَطۡمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِكۡرِ ٱللَّهِۗ أَلَا بِذِكۡرِ ٱللَّهِ تَطۡمَئِنُّ ٱلۡقُلُوبُ
meyyakave nampikkai kontiruppavarkal avarkaltan; (avarkal mun) allahvin tiruppeyar tuti ceyyappattal, avarkalutaiya ullankal nim'matiyataintu vitukinrana. (Enenral,) allahvin tiruppeyarai tuti ceyvatanal (unmai nampikkaiyalarkalin) ullankal niccayamaka nim'mati ataiyum enpatai (napiye!) Arintukolviraka
Surah Ar-Rad, Verse 28
ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ طُوبَىٰ لَهُمۡ وَحُسۡنُ مَـَٔابٖ
evarkal nampikkai kontavarkalaka iruppatutan, narkariyankalaiyum ceytu varukirarkalo avarkalukke narpakkiyamum, nalla iruppitamum untu
Surah Ar-Rad, Verse 29
كَذَٰلِكَ أَرۡسَلۡنَٰكَ فِيٓ أُمَّةٖ قَدۡ خَلَتۡ مِن قَبۡلِهَآ أُمَمٞ لِّتَتۡلُوَاْ عَلَيۡهِمُ ٱلَّذِيٓ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ وَهُمۡ يَكۡفُرُونَ بِٱلرَّحۡمَٰنِۚ قُلۡ هُوَ رَبِّي لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُ وَإِلَيۡهِ مَتَابِ
(Napiye! Itarku munnar nam tutarkal palarai anuppiya) ivvare um'maiyum nam (nam tutaraka) oru kuttattaritam anuppivaittom. Ivarkalukku munnarum (ivarkalil) pala vakuppinar cenrirukkinranar. (Ninta kalamaka avarkalitam oru tutarum varavillai.) Akave, nam umakku vahyi mulam arivippavarrai ivarkalukku nir otik kanpittu varuviraka. Eninum, ivarkalo (unkalai nirakarippatu mattumalla; tankal mitu pala arulkal purintirukkum alavarra arulalanakiya) rahmanaiyume nirakarikkinranar. (Napiye! Avarkalai nokkik) kuruviraka: ‘‘Avantan en iraivan; avanaittavira vanakkattirkuriya iraivan oruvarumillai. Avanaiye nan nampukiren; avanitame nan miluven
Surah Ar-Rad, Verse 30
وَلَوۡ أَنَّ قُرۡءَانٗا سُيِّرَتۡ بِهِ ٱلۡجِبَالُ أَوۡ قُطِّعَتۡ بِهِ ٱلۡأَرۡضُ أَوۡ كُلِّمَ بِهِ ٱلۡمَوۡتَىٰۗ بَل لِّلَّهِ ٱلۡأَمۡرُ جَمِيعًاۗ أَفَلَمۡ يَاْيۡـَٔسِ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَن لَّوۡ يَشَآءُ ٱللَّهُ لَهَدَى ٱلنَّاسَ جَمِيعٗاۗ وَلَا يَزَالُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ تُصِيبُهُم بِمَا صَنَعُواْ قَارِعَةٌ أَوۡ تَحُلُّ قَرِيبٗا مِّن دَارِهِمۡ حَتَّىٰ يَأۡتِيَ وَعۡدُ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُخۡلِفُ ٱلۡمِيعَادَ
(napiye! Nam ivarkalukku itait tavira veru) oru kur'anai arul ceytu, ataikkontu malaikal nakarumpatiyakavo allatu pumiyait tuntu tuntakavo allatu maranittavarkalaip pecum patiyakavo ceytapotilum, (nampikkai kollave mattarkal). Eninum, ella kariyankalum allahvukkuriyanave! Akave, allah natinal manitarkal anaivaraiyume nerana valiyil natattivituvan enpataip parri nampikkaiyalarkalukkut tirupti erpatavillaiya? Nirakarippavarkalai avarkalutaiya (tiya) ceyalin karanamaka (avarkal titukkitakkutiya) campavam onru avarkalai vantataintu konteyirukkum. Allatu avarkalin vittirkuc camipattileye (attakaiya campavankal) campavittuk konte iruntu, (‘‘muslimkalakiya ninkal verri kolvirkal' enru unkalukkuk kurappatta) allahvin vakkuruti niraiveriye tirum. Niccayamaka allah tan vakkurutiyil mara mattan
Surah Ar-Rad, Verse 31
وَلَقَدِ ٱسۡتُهۡزِئَ بِرُسُلٖ مِّن قَبۡلِكَ فَأَمۡلَيۡتُ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ ثُمَّ أَخَذۡتُهُمۡۖ فَكَيۡفَ كَانَ عِقَابِ
(Napiye!) Umakku munnar (vanta nam) tutar palarum (ivvare) niccayamakap parikacikkap pattanar. (Avarkalai) nirakarittavarkalaiyum (utane tantikkatu) nam tavanaiyalittu vittu vaittom. Ayinum, pinnar nam avarkalai (tantanaiyaik kontu) pitittuk kontom. En tantanai eppati iruntatu? (Enpataic cintippiraka)
Surah Ar-Rad, Verse 32
أَفَمَنۡ هُوَ قَآئِمٌ عَلَىٰ كُلِّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡۗ وَجَعَلُواْ لِلَّهِ شُرَكَآءَ قُلۡ سَمُّوهُمۡۚ أَمۡ تُنَبِّـُٔونَهُۥ بِمَا لَا يَعۡلَمُ فِي ٱلۡأَرۡضِ أَم بِظَٰهِرٖ مِّنَ ٱلۡقَوۡلِۗ بَلۡ زُيِّنَ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ مَكۡرُهُمۡ وَصُدُّواْ عَنِ ٱلسَّبِيلِۗ وَمَن يُضۡلِلِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِنۡ هَادٖ
ovvor atmavum ceypavarrai nankarintavan etarkum caktiyarra poy teyvankalukku camamavana? Avarkalo poyyana teyvankalai allahvukku inaiyakkukinranar! (Ittakaiya kurravalikalait tantikkatu vittu vituvana? Napiye! Nir avarkalai nokki, ‘‘ninkal kurukinra teyvankal meyyakave avanukku inaiyanavaiyaka iruntal,) avarrin peyarkalai kurunkal allatu pumiyil (avanukku inaiyana onriruntu atai) avan ariyatu poy ataip parri avanukku ninkal arivikkirirkala? Allatu (ninkal kuruvatu, unmaiyillata) verum varttaikaltana?'' Enru ketpiraka. (Ivarril onrumillai!) Maraka, innirakarippavarkalukku avarkalutaiya culccikale alakakak kanpikkappattu vittana. (Atalaltan avarkal) nerana valiyiliruntum tatukkappattu vittanar. Evarkalai (avarkalutaiya pavankalin karanamaka) allah tavarana valiyil vittuvittano avarkalai nerana valiyil celuttakkutiyavar oruvarumillai
Surah Ar-Rad, Verse 33
لَّهُمۡ عَذَابٞ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ وَلَعَذَابُ ٱلۡأٓخِرَةِ أَشَقُّۖ وَمَا لَهُم مِّنَ ٱللَّهِ مِن وَاقٖ
avarkalukku ivvulaka valkkaiyilum vetanaiyuntu. (Marumaiyilum vetanai untu. Eninum, avarkalukku) marumaiyil kitaikkum vetanaiyo mikak kotiyatu. Allahvitattiliruntu avarkalai patukattuk kolpavarkal oruvarum illai
Surah Ar-Rad, Verse 34
۞مَّثَلُ ٱلۡجَنَّةِ ٱلَّتِي وُعِدَ ٱلۡمُتَّقُونَۖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُۖ أُكُلُهَا دَآئِمٞ وَظِلُّهَاۚ تِلۡكَ عُقۡبَى ٱلَّذِينَ ٱتَّقَواْۚ وَّعُقۡبَى ٱلۡكَٰفِرِينَ ٱلنَّارُ
Iraiyaccamutaiyavarkalukku vakkalikkappatta corkkattin tanmaiyo atil niraruvikal totarntu otik konteyirukkum. Anku (avarkalukkuk) kitaikkum unavukalum. Atan nilalum enrum nilaiyanavaiyakum. Itutan irai accamutaiyavarkalin mutivakum. Nirakarippavarkalin mutivo narakamtan
Surah Ar-Rad, Verse 35
وَٱلَّذِينَ ءَاتَيۡنَٰهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ يَفۡرَحُونَ بِمَآ أُنزِلَ إِلَيۡكَۖ وَمِنَ ٱلۡأَحۡزَابِ مَن يُنكِرُ بَعۡضَهُۥۚ قُلۡ إِنَّمَآ أُمِرۡتُ أَنۡ أَعۡبُدَ ٱللَّهَ وَلَآ أُشۡرِكَ بِهِۦٓۚ إِلَيۡهِ أَدۡعُواْ وَإِلَيۡهِ مَـَٔابِ
(napiye! Munnar) nam evarkalukku vetam kotuttirukkiromo avarkal umakku irakkappatta (ivvetat)taip parri makilcciyataivarkal. Eninum, i(vvetat)til cilavarrai nirakarippavarkalum avarkalil untu. Akave, nir (avarkalai nokki,) ‘‘allahvukku etaiyum inaivaikkatu, avan oruvanaiye nan vanankumpati enakkuk kattalaiyitappattullatu. (Unkalai) nan avanitame alaikkiren; nanum avanitame tirumpac celven'' enru kuruviraka
Surah Ar-Rad, Verse 36
وَكَذَٰلِكَ أَنزَلۡنَٰهُ حُكۡمًا عَرَبِيّٗاۚ وَلَئِنِ ٱتَّبَعۡتَ أَهۡوَآءَهُم بَعۡدَ مَا جَآءَكَ مِنَ ٱلۡعِلۡمِ مَا لَكَ مِنَ ٱللَّهِ مِن وَلِيّٖ وَلَا وَاقٖ
(napiye! Nir nankarintu kollum poruttu) nam itan catta tittankalai arapi (moli)yil ivvaru (vivarittu) irakkivaittom. Akave, (vahyiyin mulam) umakku (tirukur'anin) nanam kitaittatarkup pinnarum nir avarkalutaiya mana viruppankalaip pinparrinal, allahvitattil (um'mai) patukattuk kollavo, umakku utavi ceyyavo oruvarumirar
Surah Ar-Rad, Verse 37
وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا رُسُلٗا مِّن قَبۡلِكَ وَجَعَلۡنَا لَهُمۡ أَزۡوَٰجٗا وَذُرِّيَّةٗۚ وَمَا كَانَ لِرَسُولٍ أَن يَأۡتِيَ بِـَٔايَةٍ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِۗ لِكُلِّ أَجَلٖ كِتَابٞ
(napiye!) Niccayamaka nam umakku munnarum tutarkal palarai anuppi irukkirom. (Um'maip polave) avarkalukkum manaivikalaiyum, cantatikalaiyum kotuttiruntom. (Akave, umakku manaivi, makkal iruppataip parri ivarkal kurai kuramutiyatu.) Allahvin anumatiyinri oru tutar ettakaiya attatciyaiyum kontu varuvatarkillai. (Avan mutivu ceytirukkum) ovvonrukkum tavanaiyum (kurippittu) elutappattullatu. (Atu attavanaikku muntiyum varatu; pintiyum varatu)
Surah Ar-Rad, Verse 38
يَمۡحُواْ ٱللَّهُ مَا يَشَآءُ وَيُثۡبِتُۖ وَعِندَهُۥٓ أُمُّ ٱلۡكِتَٰبِ
(Eninum, atil) avan natiyatai alittu vituvan; (avan natiyatai) urutiyakkivituvan. (Anaittirkum) acal pativu avanitattil irukkiratu. (Atanpati ellak kariyankalum tavaratu nataiperum)
Surah Ar-Rad, Verse 39
وَإِن مَّا نُرِيَنَّكَ بَعۡضَ ٱلَّذِي نَعِدُهُمۡ أَوۡ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِنَّمَا عَلَيۡكَ ٱلۡبَلَٰغُ وَعَلَيۡنَا ٱلۡحِسَابُ
(napiye!) Avarkalukku (varumena) nam vakkalitta (tantanaikalil) cilavarrai (nir uyirutan irukkumpote) umatu kannal kanumpati ceytalum allatu (atu varuvatarku munnar) nam um'maik kaipparrik kontalum (ataip parri nir kavalaippatatir!) Umatu katamaiyellam tutai cerppippatutan! (Avarkalitam atan) kanakkai vankuvatu nam katamaiyakum
Surah Ar-Rad, Verse 40
أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّا نَأۡتِي ٱلۡأَرۡضَ نَنقُصُهَا مِنۡ أَطۡرَافِهَاۚ وَٱللَّهُ يَحۡكُمُ لَا مُعَقِّبَ لِحُكۡمِهِۦۚ وَهُوَ سَرِيعُ ٱلۡحِسَابِ
(avarkal vacittirukkum) pumiyai atan orankaliliruntu niccayamaka nam (patippatiyakak) kuraittu varuvatai avarkal kanavillaiya? Allahve tirppalikkakkutiyavan. Avanutaiya tirppait tatai ceyyakkutiyavan oruvanumillai. Avan kelvi kanakkuk ketpatil mikat tiviramanavan
Surah Ar-Rad, Verse 41
وَقَدۡ مَكَرَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ فَلِلَّهِ ٱلۡمَكۡرُ جَمِيعٗاۖ يَعۡلَمُ مَا تَكۡسِبُ كُلُّ نَفۡسٖۗ وَسَيَعۡلَمُ ٱلۡكُفَّـٰرُ لِمَنۡ عُقۡبَى ٱلدَّارِ
(napiye!) Ivarkalukku munniruntavarkalum (nam tutarkalukku virotamaka ivvare) pala culccikalaic ceytu kontiruntanar. Eninum, culccikal anaittum allahvitam cikkivitum. (Enenral,) ovvor atmavum ceykinra (culccikal) anaittaiyum avan (tittamaka) nankarikiran. Akave, evarkalutaiya kariyam nanmaiyaka mutiyum enpatai innirakarippavarkal ati cikkirattil arintu kolvarkal
Surah Ar-Rad, Verse 42
وَيَقُولُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَسۡتَ مُرۡسَلٗاۚ قُلۡ كَفَىٰ بِٱللَّهِ شَهِيدَۢا بَيۡنِي وَبَيۡنَكُمۡ وَمَنۡ عِندَهُۥ عِلۡمُ ٱلۡكِتَٰبِ
(napiye!) ‘‘Nir (iraivanal) anuppappatta tutar alla'' enru innirakarippavarkal kurukinranar. Atarku (avarkalai nokki, ‘‘itaip parri) enakkum unkalukkum itaiyil allahvum, veta nanam utaiyavarkalum potumana catcikalavar'' enru kuruviraka
Surah Ar-Rad, Verse 43