Surah Yusuf - Tamil Translation by Abdulhameed Baqavi
الٓرۚ تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ
alihp lam ra. Ivai (-inta attiyayam) telivana ivvetattin vacanankalakum
Surah Yusuf, Verse 1
إِنَّآ أَنزَلۡنَٰهُ قُرۡءَٰنًا عَرَبِيّٗا لَّعَلَّكُمۡ تَعۡقِلُونَ
(arapikale!) Ninkal nankarintu kolvatarkaka kur'an ennum ivvetattai niccayamaka name arapi moliyil irakki vaittom
Surah Yusuf, Verse 2
نَحۡنُ نَقُصُّ عَلَيۡكَ أَحۡسَنَ ٱلۡقَصَصِ بِمَآ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ وَإِن كُنتَ مِن قَبۡلِهِۦ لَمِنَ ٱلۡغَٰفِلِينَ
(Napiye!) Vahyi mulam nam umakku arivikkum intak kur'anin mulam carittirankalil mikka alakanatonrai umakku nam vivarikkirom. Itarku munnar niccayamaka nir itai ariyatavarakave iruntir
Surah Yusuf, Verse 3
إِذۡ قَالَ يُوسُفُ لِأَبِيهِ يَـٰٓأَبَتِ إِنِّي رَأَيۡتُ أَحَدَ عَشَرَ كَوۡكَبٗا وَٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَ رَأَيۡتُهُمۡ لِي سَٰجِدِينَ
yusuhp (napi, ya'akup napiyakiya) tan tantaiyai nokki ‘‘en tantaiye! Patinoru natcattirankalum, curiyanum, cantiranum enakkuc ciram paniya meyyakave nan (kanavu) kanten'' enru kuriya camayattil
Surah Yusuf, Verse 4
قَالَ يَٰبُنَيَّ لَا تَقۡصُصۡ رُءۡيَاكَ عَلَىٰٓ إِخۡوَتِكَ فَيَكِيدُواْ لَكَ كَيۡدًاۖ إِنَّ ٱلشَّيۡطَٰنَ لِلۡإِنسَٰنِ عَدُوّٞ مُّبِينٞ
(ya'akup napi yusuhpai nokki) ‘‘en arumaik kulantaiye! Ni kanta kanavai un cakotararkalitam kurate. (Avvaru kurinal,) avarkal unakku yatenum tinkilaikkac cati ceyvarkal. Enenil, niccayamaka saittan manitanukkup pakirankamana etiri avan. (Cati ceyyumaru avarkalai avan tuntak kutum)'' enru kurinar
Surah Yusuf, Verse 5
وَكَذَٰلِكَ يَجۡتَبِيكَ رَبُّكَ وَيُعَلِّمُكَ مِن تَأۡوِيلِ ٱلۡأَحَادِيثِ وَيُتِمُّ نِعۡمَتَهُۥ عَلَيۡكَ وَعَلَىٰٓ ءَالِ يَعۡقُوبَ كَمَآ أَتَمَّهَا عَلَىٰٓ أَبَوَيۡكَ مِن قَبۡلُ إِبۡرَٰهِيمَ وَإِسۡحَٰقَۚ إِنَّ رَبَّكَ عَلِيمٌ حَكِيمٞ
melum, ‘‘(ni kanavil kanta) ivvare un iraivan unnait terntetuttu kanavukalin viyakkiyanankalaiyum unakkuk karruk kotuttu, un mitum, ya'akupin (marra) cantatikal mitum avan tan arulai mulumaiyakki vaippan. Ivvare iprahim, is'hak akiya un iru mutataikal mitum tan arulai mulumaippatutti vaittan. Niccayamaka un iraivan (anaittaiyum) nankarintavan, nanamutaiyavan avan'' (enrum kurinar)
Surah Yusuf, Verse 6
۞لَّقَدۡ كَانَ فِي يُوسُفَ وَإِخۡوَتِهِۦٓ ءَايَٰتٞ لِّلسَّآئِلِينَ
(napiye!) Niccayamaka yusuhp marrum avaratu cakotararkalutaiya carittirattaip parri vinavukinra (yutarkalakiya i)varkalukku itil pala patippinaikal irukkinrana
Surah Yusuf, Verse 7
إِذۡ قَالُواْ لَيُوسُفُ وَأَخُوهُ أَحَبُّ إِلَىٰٓ أَبِينَا مِنَّا وَنَحۡنُ عُصۡبَةٌ إِنَّ أَبَانَا لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ
(Ya'akup napi tan pannirantu makankalil yusuhpaiyum, punyaminaiyum atikamaka necippataik kannurra marra makankal poramai kontu) nam palacalikalaka iruntum yusuhpum, avarutaiya cakotararum nam tantaikku nam'maivita atikap piriyamullavarkalaka irukkinranar. (Itil) nam tantai niccayamaka pakirankamana tavaril irukkirar'' enrum
Surah Yusuf, Verse 8
ٱقۡتُلُواْ يُوسُفَ أَوِ ٱطۡرَحُوهُ أَرۡضٗا يَخۡلُ لَكُمۡ وَجۡهُ أَبِيكُمۡ وَتَكُونُواْ مِنۢ بَعۡدِهِۦ قَوۡمٗا صَٰلِحِينَ
akave, ‘‘yusuhpaik kolai ceytu vitunkal. Allatu pumiyil enkenum appurappatutti vitunkal. (Atan pin) unkal tantaiyin parvai murrilum unkal pakkame irukkum. Itan pinnar, ninkal (iraivanitam mannipput tetikkontu) nalla makkalaki vitunkal'' enrum kurinarkal
Surah Yusuf, Verse 9
قَالَ قَآئِلٞ مِّنۡهُمۡ لَا تَقۡتُلُواْ يُوسُفَ وَأَلۡقُوهُ فِي غَيَٰبَتِ ٱلۡجُبِّ يَلۡتَقِطۡهُ بَعۡضُ ٱلسَّيَّارَةِ إِن كُنتُمۡ فَٰعِلِينَ
(atarku) avarkalil oruvar, ‘‘yusuhpai ninkal kolai ceyyatirkal. Ninkal avarukku etum (ketutal) ceyte tira ventumenru karutinal, alamana oru palkinarril avarai erintu vitunkal. Valippokkaril evarenum avarai (kinarril iruntu) etuttuk kollakkutum'' enru kurinar
Surah Yusuf, Verse 10
قَالُواْ يَـٰٓأَبَانَا مَا لَكَ لَا تَأۡمَ۬نَّا عَلَىٰ يُوسُفَ وَإِنَّا لَهُۥ لَنَٰصِحُونَ
(pinnar avarkal tankal tantaiyitam vantu,) ‘‘enkal tantaiye! Enna karanattal yusuhpaip parri ninkal enkalai nampuvatillai? Nankalo, meyyakave avarukku nanmaiyai natupavarkal avom'' enrum
Surah Yusuf, Verse 11
أَرۡسِلۡهُ مَعَنَا غَدٗا يَرۡتَعۡ وَيَلۡعَبۡ وَإِنَّا لَهُۥ لَحَٰفِظُونَ
‘‘nalaiya tinam avarai enkalutan anuppivaiyunkal. Avar (kattilulla kanikalaip) pucittuk kontum, vilaiyatik kontum iruppar. Niccayamaka nankal avaraip patukattuk kolvom'' enrum kurinarkal
Surah Yusuf, Verse 12
قَالَ إِنِّي لَيَحۡزُنُنِيٓ أَن تَذۡهَبُواْ بِهِۦ وَأَخَافُ أَن يَأۡكُلَهُ ٱلذِّئۡبُ وَأَنتُمۡ عَنۡهُ غَٰفِلُونَ
(atarkavar) ‘‘ninkal avarai alaittuc celvatu enakkut tukkattai untu pannivitum. Ninkal (vilaiyatik kontu) avarai marantu paramukamay irukkum camayattil onay avarai (atittut) tinruvitum enrum nan payappatukiren'' enru kurinar
Surah Yusuf, Verse 13
قَالُواْ لَئِنۡ أَكَلَهُ ٱلذِّئۡبُ وَنَحۡنُ عُصۡبَةٌ إِنَّآ إِذٗا لَّخَٰسِرُونَ
Atarkavarkal, ‘‘palacalikalana nankal iruntum avarai oru onay tinpatenral appotu niccayamaka nankal nastavalikal akivituvom'' enru kuri (tankal tantaiyai cam'matikkac ceyta)nar
Surah Yusuf, Verse 14
فَلَمَّا ذَهَبُواْ بِهِۦ وَأَجۡمَعُوٓاْ أَن يَجۡعَلُوهُ فِي غَيَٰبَتِ ٱلۡجُبِّۚ وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡهِ لَتُنَبِّئَنَّهُم بِأَمۡرِهِمۡ هَٰذَا وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ
(yusuhpai) alaittuc cenru, avarai alamana oru palkinarril erintuvita ventumenre avarkal anaivarum onru cerntu mutivu katti (erintum vitta)nar. ‘‘Avarkalutaiya icceyalaip parri (oru kalattil) nir avarkalukku arivuruttuvir. Appolutu avarkal (unkalai) arintu kollavum mattarkal'' enru nam yusuhpukku vahyi arivittom
Surah Yusuf, Verse 15
وَجَآءُوٓ أَبَاهُمۡ عِشَآءٗ يَبۡكُونَ
anru polutataintapin, avarkal tankal tantaiyitam alutu konte vantanar
Surah Yusuf, Verse 16
قَالُواْ يَـٰٓأَبَانَآ إِنَّا ذَهَبۡنَا نَسۡتَبِقُ وَتَرَكۡنَا يُوسُفَ عِندَ مَتَٰعِنَا فَأَكَلَهُ ٱلذِّئۡبُۖ وَمَآ أَنتَ بِمُؤۡمِنٖ لَّنَا وَلَوۡ كُنَّا صَٰدِقِينَ
‘‘enkal tantaiye! Niccayamaka yusuhpai enkal camankalitam vittuvittu oti (vilaiyatik konte vekuturam cenru) vittom. Accamayam avarai onay (atittut) tinruvittatu. Nankal (evvalavu) unmai conna potilum (atai) ninkal nampave mattirkal'' enru kurinarkal
Surah Yusuf, Verse 17
وَجَآءُو عَلَىٰ قَمِيصِهِۦ بِدَمٖ كَذِبٖۚ قَالَ بَلۡ سَوَّلَتۡ لَكُمۡ أَنفُسُكُمۡ أَمۡرٗاۖ فَصَبۡرٞ جَمِيلٞۖ وَٱللَّهُ ٱلۡمُسۡتَعَانُ عَلَىٰ مَا تَصِفُونَ
(tankal tantaikkuk kanpippatarkaka) avarutaiya cattaiyil (attin) poyyana irattattait toyttuk kontu van(tu kanpit)tarkal. (Irattam toynta accattaik kiliyatiruppataik kantu ‘‘avarai onay atittut tinnave) illai'' unkal manam oru (tiya) kariyattai unkalukku alakakak kanpittu vittatu. (Avvaru ceytu vittirkal.) Akave, (attukkattaic) cakittuk kolvatutan nanru. Ninkal kuriyavarril (iruntu yusuhpai patukakkumaru) allahvitam utavi tetukiren'' enru kurinarkal
Surah Yusuf, Verse 18
وَجَآءَتۡ سَيَّارَةٞ فَأَرۡسَلُواْ وَارِدَهُمۡ فَأَدۡلَىٰ دَلۡوَهُۥۖ قَالَ يَٰبُشۡرَىٰ هَٰذَا غُلَٰمٞۚ وَأَسَرُّوهُ بِضَٰعَةٗۚ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِمَا يَعۡمَلُونَ
Pinnar (kinarrin camipamaka) oru payanak kuttam vantatu. Avarkal tankal paniyalai (tannir kontu vara) anuppinarkal. Avan tan valiyaik (kinarril) vittan. (Atil yusuhp utkarntu kontar. Atil yusuhp iruppataik kantu ‘‘unkalukku) narceyti! Ito (alakiya) ciruvar oruvar! Enru (yusuhpaic cuttik kattik) kurinan. (Avaraik kannurra avarkal) tankal varttakapporulaka (akkik kollak karuti) avarai maraittuk kontarkal. Allah avarkal ceyvatai nankarintavan avan
Surah Yusuf, Verse 19
وَشَرَوۡهُ بِثَمَنِۭ بَخۡسٖ دَرَٰهِمَ مَعۡدُودَةٖ وَكَانُواْ فِيهِ مِنَ ٱلزَّـٰهِدِينَ
(itarkul avarutaiya cakotararkal anku vantu ‘‘ivan tappi oti vantu vitta enkal atimai'' enak kuri avarkalitame) oru corpa tokaiyana panattirku virruvittarkal. (Enenral, avarutaiya cakotararkal) avarai mikka veruttavarkalakave iruntanar
Surah Yusuf, Verse 20
وَقَالَ ٱلَّذِي ٱشۡتَرَىٰهُ مِن مِّصۡرَ لِٱمۡرَأَتِهِۦٓ أَكۡرِمِي مَثۡوَىٰهُ عَسَىٰٓ أَن يَنفَعَنَآ أَوۡ نَتَّخِذَهُۥ وَلَدٗاۚ وَكَذَٰلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلِنُعَلِّمَهُۥ مِن تَأۡوِيلِ ٱلۡأَحَادِيثِۚ وَٱللَّهُ غَالِبٌ عَلَىٰٓ أَمۡرِهِۦ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ
(avarai vankiyavarkal, avarai ekiptukkuk kontu vantu annattu atipatiyitam virru vittanar.) Ekiptil avarai vankiyavar, tan manaiviyai nokki ‘‘ni ivarai kanniyamaka vaittukkol; avaral nam nanmai ataiyalam; allatu avarai nam nam (valarppu) makanakkik kollalam'' enru kurinar. Yusuhp avvuril atikkam celuttuvatarkakavum (munnar avar kantatu ponra) kanavukalin viyakkiyanankalai avarukkuk karpippatarkakavum ivvaru nam avarukku vacati ceytom. Allah, tan kariyattai niraiverruvatil (anaivaraiyum) mikaittavan avan. Anal, manitarkalil perumpalanavarkal (itai) ariya mattarkal
Surah Yusuf, Verse 21
وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُۥٓ ءَاتَيۡنَٰهُ حُكۡمٗا وَعِلۡمٗاۚ وَكَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ
avar tan valipattai ataintatum, nam avarukku nanattaiyum, kalviyaiyum kotuttom. Nallolukkamutaiyavarkalukku ivvaru tan nam kuli tarukirom
Surah Yusuf, Verse 22
وَرَٰوَدَتۡهُ ٱلَّتِي هُوَ فِي بَيۡتِهَا عَن نَّفۡسِهِۦ وَغَلَّقَتِ ٱلۡأَبۡوَٰبَ وَقَالَتۡ هَيۡتَ لَكَۚ قَالَ مَعَاذَ ٱللَّهِۖ إِنَّهُۥ رَبِّيٓ أَحۡسَنَ مَثۡوَايَۖ إِنَّهُۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلظَّـٰلِمُونَ
Avar irunta vittin ejamani (avaraik katalittut tannai alankarittuk kontu) ellak katavukalaiyum mutivittu tan viruppattirku inankumaru avarai ‘varum' enralaittal. Atarkavar, ‘‘(ennai)allah patukattuk kolvanaka! Niccayamaka en ejamanakiya (un kana)var ennai mikka (anpakavum) kanniyamakavum vaittirukkirar. (Ittakaiya nanmai ceypavarkalukkut turokam ceyyum) aniyayakkararkal nalampera mattarkal'' enru kurinar
Surah Yusuf, Verse 23
وَلَقَدۡ هَمَّتۡ بِهِۦۖ وَهَمَّ بِهَا لَوۡلَآ أَن رَّءَا بُرۡهَٰنَ رَبِّهِۦۚ كَذَٰلِكَ لِنَصۡرِفَ عَنۡهُ ٱلسُّوٓءَ وَٱلۡفَحۡشَآءَۚ إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُخۡلَصِينَ
aval avarai natinal; avarum avalai natinar. Tan iraivanutaiya eccarippaik kantiravitil (avar tavaru ceytiruppar). Eninum, ketta ceyalkaliliruntum manak ketana ceyalkaliliruntum avarait tiruppi vituvatarkaka nam avarukku ivvaru eccarikkai ceytom. Niccayamaka, avar nam (unmaiyana) paricuttamana atiyarkalil oruvaraka iruntar
Surah Yusuf, Verse 24
وَٱسۡتَبَقَا ٱلۡبَابَ وَقَدَّتۡ قَمِيصَهُۥ مِن دُبُرٖ وَأَلۡفَيَا سَيِّدَهَا لَدَا ٱلۡبَابِۚ قَالَتۡ مَا جَزَآءُ مَنۡ أَرَادَ بِأَهۡلِكَ سُوٓءًا إِلَّآ أَن يُسۡجَنَ أَوۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ
(yusuhp avalai vittut tappittukkollak karuti veliyil cella otinar. Aval avaraip pitittukkollak karuti avar pin otinal.) Iruvarum, oruvar oruvarai muntik kolla katavin pakkam viraintu otinarkal. (Yusuhp muntik kollave avarutaiya cattaiyaip pitittiluttal.) Akave, avarutaiya cattaiyin pinpurattai kilittuvittal. Accamayam, vacarpatiyil avalutaiya kanavar iruppatai iruvarum kantanar. (Akave, aval payantu, tan tappittuk kollak karuti) avarai nokki ‘‘umatu manaivikkut tinkilaikkak karutiyavanukkuc ciraiyil ituvato allatu tunpuruttukinra vetanaiyait taruvato tavira veru tantanai unta?'' Enru kettal
Surah Yusuf, Verse 25
قَالَ هِيَ رَٰوَدَتۡنِي عَن نَّفۡسِيۚ وَشَهِدَ شَاهِدٞ مِّنۡ أَهۡلِهَآ إِن كَانَ قَمِيصُهُۥ قُدَّ مِن قُبُلٖ فَصَدَقَتۡ وَهُوَ مِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ
(Yusuhp atai maruttu) ‘‘avaltan ennai varpuruttit tannitam alaittal'' enru kurinar. (Itarkitaiyil ankirunta) avalutaiya kutumpattilulla oruvar (itarku) catciyamakak kuriyatavatu: ‘‘Avarutaiya cattai munpuram kilikkappattiruntal ival unmaiye collukiral; avar poyyare! (Anal)
Surah Yusuf, Verse 26
وَإِن كَانَ قَمِيصُهُۥ قُدَّ مِن دُبُرٖ فَكَذَبَتۡ وَهُوَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ
avarutaiya cattaip pinpuram kilikkappattiruntal, ival poy kurukiral; avar unmai kurupavartan'' (enrar)
Surah Yusuf, Verse 27
فَلَمَّا رَءَا قَمِيصَهُۥ قُدَّ مِن دُبُرٖ قَالَ إِنَّهُۥ مِن كَيۡدِكُنَّۖ إِنَّ كَيۡدَكُنَّ عَظِيمٞ
(akave, avalatu kanavar) yusuhputaiya cattaiyaik kavanittatil, atu pinpuramakak kilikkappattiruppataik kantu (tan manaiviyai nokki) ‘‘niccayamaka itu (penkalakiya) unkal catiye; niccayamaka unkal cati makattanatu'' enru kuri
Surah Yusuf, Verse 28
يُوسُفُ أَعۡرِضۡ عَنۡ هَٰذَاۚ وَٱسۡتَغۡفِرِي لِذَنۢبِكِۖ إِنَّكِ كُنتِ مِنَ ٱلۡخَاطِـِٔينَ
(yusuhpai nokki) ‘‘yusuhpe! Nir itai ittutan vittuvituviraka. (Itaipparri evaritamum kura ventam'' enru kuri mintum avalai nokki) ‘‘ni un pavattirku mannippait tetikkol. Niccayamaka nitan kurram ceytirukkiray'' (enru kurinar)
Surah Yusuf, Verse 29
۞وَقَالَ نِسۡوَةٞ فِي ٱلۡمَدِينَةِ ٱمۡرَأَتُ ٱلۡعَزِيزِ تُرَٰوِدُ فَتَىٰهَا عَن نَّفۡسِهِۦۖ قَدۡ شَغَفَهَا حُبًّاۖ إِنَّا لَنَرَىٰهَا فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ
(ivvisayam veliyil paravave) appattinattilulla penkal palarum (itai ilivakak karuti) ‘‘atipatiyin manaivi tannitamulla oru (atimaiyana) oru valipanait tanakku inankumpati varpuruttukiral. Katal avalai mayakki vittatu! Niccayamaka aval mikat tavarana valiyil iruppataiye nankal kankirom'' enru (ilivakap) pecalanarkal
Surah Yusuf, Verse 30
فَلَمَّا سَمِعَتۡ بِمَكۡرِهِنَّ أَرۡسَلَتۡ إِلَيۡهِنَّ وَأَعۡتَدَتۡ لَهُنَّ مُتَّكَـٔٗا وَءَاتَتۡ كُلَّ وَٰحِدَةٖ مِّنۡهُنَّ سِكِّينٗا وَقَالَتِ ٱخۡرُجۡ عَلَيۡهِنَّۖ فَلَمَّا رَأَيۡنَهُۥٓ أَكۡبَرۡنَهُۥ وَقَطَّعۡنَ أَيۡدِيَهُنَّ وَقُلۡنَ حَٰشَ لِلَّهِ مَا هَٰذَا بَشَرًا إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا مَلَكٞ كَرِيمٞ
(Antap) penkalin (inta) ilimolikalai aval ceviyurave, appenkalukkaka oru viruntu capaiyaik kutti, atarku avarkalai alaittu vantu ovvoruttikkum oru kaniyaiyum (atai aruttup pucikka) oru kattiyaiyum kotuttu avarai (alankarittu) avarkal mun varumpatik kurinal. Avarai appenkal kanave (avarutaiya alakaik kantu) avarai mikka uyarvanavaraka enni (mey marantu, kaniyai aruppatarkup patilaka) tankal kai (viral)kalaiye aruttuk kontu ‘‘allahvin mitu cattiyamaka! Ivar manitaralla! Ivar (anaivarin manataiyum kavarakkutiya) alaku vaynta oru vanavare tavira verillai'' enru kurinarkal
Surah Yusuf, Verse 31
قَالَتۡ فَذَٰلِكُنَّ ٱلَّذِي لُمۡتُنَّنِي فِيهِۖ وَلَقَدۡ رَٰوَدتُّهُۥ عَن نَّفۡسِهِۦ فَٱسۡتَعۡصَمَۖ وَلَئِن لَّمۡ يَفۡعَلۡ مَآ ءَامُرُهُۥ لَيُسۡجَنَنَّ وَلَيَكُونٗا مِّنَ ٱلصَّـٰغِرِينَ
atarkaval ‘‘ninkal evaraip parri ennai nintittirkalo avartan ivar. Niccayamaka nan ivarai enakku icaiyumpati varpuruttinen; eninum, ivar tappittukkontar. Iniyum ivar nan kuruvataic ceyyavitil niccayamaka ivar ciraiyilitappattu cirumaippatuttap patuvar''enru kurinal
Surah Yusuf, Verse 32
قَالَ رَبِّ ٱلسِّجۡنُ أَحَبُّ إِلَيَّ مِمَّا يَدۡعُونَنِيٓ إِلَيۡهِۖ وَإِلَّا تَصۡرِفۡ عَنِّي كَيۡدَهُنَّ أَصۡبُ إِلَيۡهِنَّ وَأَكُن مِّنَ ٱلۡجَٰهِلِينَ
atarkavar, ‘‘en iraivane! Avarkal ennai alaikkum (ittiya) kariyattai vita ciraikkutame enakku viruppamanatu. Akave, ippenkalin culcciyiliruntu ni ennait tatuttuk kolla vittal ippenkalitam cikki (pavam ceyyum) arivinarkalil nanum oruvanaka akivituven'' enru pirarttittar
Surah Yusuf, Verse 33
فَٱسۡتَجَابَ لَهُۥ رَبُّهُۥ فَصَرَفَ عَنۡهُ كَيۡدَهُنَّۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ
(avaratu pirarttanaiyai) avarutaiya iraivan ankikarittuk kontu, penkalin culcciyai avaraivittut tiruppivittan. Niccayamaka avantan (anaittaiyum) ceviyurupavan, nankarintavan avan
Surah Yusuf, Verse 34
ثُمَّ بَدَا لَهُم مِّنۢ بَعۡدِ مَا رَأَوُاْ ٱلۡأٓيَٰتِ لَيَسۡجُنُنَّهُۥ حَتَّىٰ حِينٖ
(Yusuhp niraparati enpatarkuriya) atarankalai avarkal kantatan pinnarum (iccampavattaip parri enna ceyyalamena avarkal alocanai ceytanar. Avalutaiya parvaiyiliruntu yusuhpai maraittu vituvate nalamenak karuti atarkakac) ciritu kalam avarai ciraiyilituvate takumena avarkalukkut tonriyatu. (Akave, avarai ciraikkutattirku anuppi vittanar)
Surah Yusuf, Verse 35
وَدَخَلَ مَعَهُ ٱلسِّجۡنَ فَتَيَانِۖ قَالَ أَحَدُهُمَآ إِنِّيٓ أَرَىٰنِيٓ أَعۡصِرُ خَمۡرٗاۖ وَقَالَ ٱلۡأٓخَرُ إِنِّيٓ أَرَىٰنِيٓ أَحۡمِلُ فَوۡقَ رَأۡسِي خُبۡزٗا تَأۡكُلُ ٱلطَّيۡرُ مِنۡهُۖ نَبِّئۡنَا بِتَأۡوِيلِهِۦٓۖ إِنَّا نَرَىٰكَ مِنَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ
(avar ciraiccenra camayattil vevveru kurrankalukkaka innum) iru valiparkalum avarutan ciraic cenrarkal. Avviruvaril oruvan (oru nalanru yusuhpai nokki) ‘‘nan tiratcai rasam pilintu kontiruppataka meyyakave kanavu kanten'' enru kurinan. Marravan ‘‘nan en talaiyil rottikalaic cumantu celvatakavum, atai patcikal (kottik kottip) pucippatakavum meyyakave kanavu kanten'' enru kuri (yusuhpai nokki,) ‘‘niccayamaka nankal um'mai mikka (nanamutaiya) nallavarkalil oruvarakave kankirom; atalal, ikkanavukalin viyakkiyanankalai nir enkalukku arivippiraka!'' (Enru kurinan)
Surah Yusuf, Verse 36
قَالَ لَا يَأۡتِيكُمَا طَعَامٞ تُرۡزَقَانِهِۦٓ إِلَّا نَبَّأۡتُكُمَا بِتَأۡوِيلِهِۦ قَبۡلَ أَن يَأۡتِيَكُمَاۚ ذَٰلِكُمَا مِمَّا عَلَّمَنِي رَبِّيٓۚ إِنِّي تَرَكۡتُ مِلَّةَ قَوۡمٖ لَّا يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَهُم بِٱلۡأٓخِرَةِ هُمۡ كَٰفِرُونَ
(atarku yusuhp avarkalai nokki,) ‘‘ninkal pucikkakkutiya unavu (veliyiliruntu) unkalitam vantu ceruvatarku munnatakave atan vilakkattai nan unkalukku arivittu vituven; (kanavukalukku viyakkiyanam kurum) itai en iraivane enakku arivittu irukkiran. Enenral, allahvai nampikkaik kollatu marumaiyai nirakarikkinra makkalutaiya markkattai niccayamaka nan vittuvitten
Surah Yusuf, Verse 37
وَٱتَّبَعۡتُ مِلَّةَ ءَابَآءِيٓ إِبۡرَٰهِيمَ وَإِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَۚ مَا كَانَ لَنَآ أَن نُّشۡرِكَ بِٱللَّهِ مِن شَيۡءٖۚ ذَٰلِكَ مِن فَضۡلِ ٱللَّهِ عَلَيۡنَا وَعَلَى ٱلنَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَشۡكُرُونَ
En mutataikalakiya iprahim, is'hak, ya'akup akiya ivarkalin markkattaiye nan pinparriyirukkiren. Atalal, allahvukku etaiyum nankal inaiyakkuvatu enkalukkut takumanatalla. Ikkolkai mitu iruppatu enkal mitum marra manitarkal mitum allah purinta or arulakum. Eninum, manitarkalil perumpalanavarkal, (allahvin arulukku) nanri celuttuvatillai
Surah Yusuf, Verse 38
يَٰصَٰحِبَيِ ٱلسِّجۡنِ ءَأَرۡبَابٞ مُّتَفَرِّقُونَ خَيۡرٌ أَمِ ٱللَّهُ ٱلۡوَٰحِدُ ٱلۡقَهَّارُ
ciraikkutattil irukkum enniru tolarkale! (Oru caktiyumarra) marupatta palveru teyvankal nanra? Allatu anaivaraiyum atakki alukinra ore iraivanakiya allah oruvane nanra
Surah Yusuf, Verse 39
مَا تَعۡبُدُونَ مِن دُونِهِۦٓ إِلَّآ أَسۡمَآءٗ سَمَّيۡتُمُوهَآ أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُم مَّآ أَنزَلَ ٱللَّهُ بِهَا مِن سُلۡطَٰنٍۚ إِنِ ٱلۡحُكۡمُ إِلَّا لِلَّهِ أَمَرَ أَلَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّآ إِيَّاهُۚ ذَٰلِكَ ٱلدِّينُ ٱلۡقَيِّمُ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ
allahvait tavirttu ninkal vanankupavai anaittum, ninkalum unkal mutataikalum vaittuk konta verum (karpanaip) peyarkalaittavira (unmaiyil avai onrume) illai. Allah itarku or atarattaiyum irakkivaikkavumillai; ella atikarankalum allah oruvanukke tavira (marrevarukkum) illai. Avanait tavira (marra evarraiyum) ninkal vanankak kutatenru avane kattalai ittirukkiran. Itutan nerana markkam. Eninum, manitarkalil perumpalanavarkal (itai) ariyavillai'' (enru yusuhp avarkalukku nallupatecam ceytu)
Surah Yusuf, Verse 40
يَٰصَٰحِبَيِ ٱلسِّجۡنِ أَمَّآ أَحَدُكُمَا فَيَسۡقِي رَبَّهُۥ خَمۡرٗاۖ وَأَمَّا ٱلۡأٓخَرُ فَيُصۡلَبُ فَتَأۡكُلُ ٱلطَّيۡرُ مِن رَّأۡسِهِۦۚ قُضِيَ ٱلۡأَمۡرُ ٱلَّذِي فِيهِ تَسۡتَفۡتِيَانِ
(melum, avarkalai nokki) ‘‘ciraikkutattil irukkum enniru tolarkale! (Unkal kanavukalin palankalavana:) ‘‘Unkalil oruvan (vitutalaiyataintu avan, munceytu kontirunta velaiyaiyum oppukkontu, munpu polave) tan ejamananukkut tiratcai rasam pukattik kontiruppan. Marravano tukkilitappattu avan talaiyai (kakam, kaluku ponra) paravaikal (kottik kottit) tinnum. Ninkal viyakkiyanam koriya (kanavukalin) palan vitikkappattu vittatu. (Avvaru natante tirum'' enru kurinar)
Surah Yusuf, Verse 41
وَقَالَ لِلَّذِي ظَنَّ أَنَّهُۥ نَاجٖ مِّنۡهُمَا ٱذۡكُرۡنِي عِندَ رَبِّكَ فَأَنسَىٰهُ ٱلشَّيۡطَٰنُ ذِكۡرَ رَبِّهِۦ فَلَبِثَ فِي ٱلسِّجۡنِ بِضۡعَ سِنِينَ
Melum, avviruvaril evan vitutalai ataivanena avar enninaro (avanai nokki) ni un ejamananitam ennaip parri (aniyayamaka ciraiyitappattirukkiren enru) kuruvayaka! Enrum connor. Eninum (ciraik kutattiliruntu vitutalaiyaki veliyeriya) avan tan ejamananitam kura irunta (ennat)tai saittan, avanukku marakkatittuvittan. Atalal, avar ciraikkutattil (innum) pala antukal tankivittar
Surah Yusuf, Verse 42
وَقَالَ ٱلۡمَلِكُ إِنِّيٓ أَرَىٰ سَبۡعَ بَقَرَٰتٖ سِمَانٖ يَأۡكُلُهُنَّ سَبۡعٌ عِجَافٞ وَسَبۡعَ سُنۢبُلَٰتٍ خُضۡرٖ وَأُخَرَ يَابِسَٰتٖۖ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلۡمَلَأُ أَفۡتُونِي فِي رُءۡيَٰيَ إِن كُنتُمۡ لِلرُّءۡيَا تَعۡبُرُونَ
(oru nalanru) ekiptin aracar (tan piratanikalai nokki) ‘‘en piratanikale! Koluttup parutta elu pacukkalai, ilaittu varriya elu pacukkal pucippatakavum, nanku vilainta pacumaiyana elu katirkalaiyum kayntu ularnta (caviyana veru elu) katirkalaiyum en kanavil kanten. En piratanikale! Ninkal kanavukalukku viyakkiyanam kurakkutiyavarkalaka iruntal en ikkanavin palanai ariviyunkal'' enru kurinar
Surah Yusuf, Verse 43
قَالُوٓاْ أَضۡغَٰثُ أَحۡلَٰمٖۖ وَمَا نَحۡنُ بِتَأۡوِيلِ ٱلۡأَحۡلَٰمِ بِعَٰلِمِينَ
atarkavarkal, ‘‘itu (ajiranattalum) citariya cintanaiyalum erpatta (vinana) kanavutan. (Ittakaiya vin) kanavukalukkuriya vilakkankalai nankal arintavarkalalla'' enru kurinarkal
Surah Yusuf, Verse 44
وَقَالَ ٱلَّذِي نَجَا مِنۡهُمَا وَٱدَّكَرَ بَعۡدَ أُمَّةٍ أَنَا۠ أُنَبِّئُكُم بِتَأۡوِيلِهِۦ فَأَرۡسِلُونِ
(yusuhpin cirait) tolarkal iruvaril vitutalai ataintavan pala antukalukkup pinnar (accamayam avarai) ninaittu (avar tan kanavukkuk kuriya viyakkiyanam murrilum carivara nataiperrataiyum enni, aracarai nokki) ‘‘aracaratu kanavin viyakkiyanattai nan unkalukku arivikka mutiyum. Ennai (ciraik kutattilulla yusuhpitam) anuppivaiyunkal'' enru kurinan. (Avvare aracarum yusuhpitam avanai anuppivaittar)
Surah Yusuf, Verse 45
يُوسُفُ أَيُّهَا ٱلصِّدِّيقُ أَفۡتِنَا فِي سَبۡعِ بَقَرَٰتٖ سِمَانٖ يَأۡكُلُهُنَّ سَبۡعٌ عِجَافٞ وَسَبۡعِ سُنۢبُلَٰتٍ خُضۡرٖ وَأُخَرَ يَابِسَٰتٖ لَّعَلِّيٓ أَرۡجِعُ إِلَى ٱلنَّاسِ لَعَلَّهُمۡ يَعۡلَمُونَ
(Avan ciraikkutam cenru yusuhpai nokki “kanavukalukku) unmai(yana viyakkiyanam) kurupavare! Yusuhpe! Koluttup parutta elu pacukkalai, ilaittu varriya elu pacukkal pucippataip polum, mutirntu vilainta pacumaiyana elu katirkalaiyum (caviyakiya) kaynta marra elu katirkalaiyum (kanavil kantal atan palan enna? Atai) nir enkalukku arivippiraka! (Ennai anuppiya) makkal (itait) terintu kolvatarkaka avarkalitam nan cella ventiyatu irukkiratu'' enru kurinan
Surah Yusuf, Verse 46
قَالَ تَزۡرَعُونَ سَبۡعَ سِنِينَ دَأَبٗا فَمَا حَصَدتُّمۡ فَذَرُوهُ فِي سُنۢبُلِهِۦٓ إِلَّا قَلِيلٗا مِّمَّا تَأۡكُلُونَ
atarkavar kuriyatavatu: ‘‘Totarntu (valakkam pol nallavitamaka) elu antukal ninkal vivacayam ceyvirkal. Atil ninkal aruvatai ceyyum vilaiccalkalil ninkal pucippatarku ventiya oru corpa alavaittavira marra anaittaiyum atan katirkalileye vittu vaiyunkal
Surah Yusuf, Verse 47
ثُمَّ يَأۡتِي مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ سَبۡعٞ شِدَادٞ يَأۡكُلۡنَ مَا قَدَّمۡتُمۡ لَهُنَّ إِلَّا قَلِيلٗا مِّمَّا تُحۡصِنُونَ
atarkup pinnar, katinamana (pancattaiyutaiya) elu antukal varum. Ninkal katirkalil pattirappatutti vaittiruntavarril (vitaippatarku ventiya) corpa alavait tavira, (ninkal cekarittirunta) anaittaiyum (appancam) tinruvitum
Surah Yusuf, Verse 48
ثُمَّ يَأۡتِي مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ عَامٞ فِيهِ يُغَاثُ ٱلنَّاسُ وَفِيهِ يَعۡصِرُونَ
atarkup pinnar or antu varum; atil eralamaka malai peytu (olivam, tiratcai akiyavai nanku valarntu, tiratcai akiyavarrin) rasattai manitarkal pilivarkal'' (enrum kurinar)
Surah Yusuf, Verse 49
وَقَالَ ٱلۡمَلِكُ ٱئۡتُونِي بِهِۦۖ فَلَمَّا جَآءَهُ ٱلرَّسُولُ قَالَ ٱرۡجِعۡ إِلَىٰ رَبِّكَ فَسۡـَٔلۡهُ مَا بَالُ ٱلنِّسۡوَةِ ٱلَّـٰتِي قَطَّعۡنَ أَيۡدِيَهُنَّۚ إِنَّ رَبِّي بِكَيۡدِهِنَّ عَلِيمٞ
(Yusuhp napi kuriyavarrai aracaritam vantu avan viparamaka arivittan.) Atarku aracar ‘‘(ivviyakkiyanam kuriya) avarai ennitam alaittu varunkal'' enak kattalaiyittar. Avarutaiya tutar yusuhpitam (avarai alaittuc) cella (vara)ve (avar tutarutan cella maruttu avarai nokki) ‘‘nir umatu ejamananitam tirumpic cenru, tankal kai (viral)kalai vettikkonta penkalin (unmai) visayamenna? (Etarkaka appenkal tankal kaikalai vettik kontanar?) Enru avaraik ketpiraka. Niccayamaka antap penkalin culcciyai en iraivan nankarintavan'' enru kurinar
Surah Yusuf, Verse 50
قَالَ مَا خَطۡبُكُنَّ إِذۡ رَٰوَدتُّنَّ يُوسُفَ عَن نَّفۡسِهِۦۚ قُلۡنَ حَٰشَ لِلَّهِ مَا عَلِمۡنَا عَلَيۡهِ مِن سُوٓءٖۚ قَالَتِ ٱمۡرَأَتُ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡـَٰٔنَ حَصۡحَصَ ٱلۡحَقُّ أَنَا۠ رَٰوَدتُّهُۥ عَن نَّفۡسِهِۦ وَإِنَّهُۥ لَمِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ
(itaik kelviyurra aracar appenkalai alaittu) ‘‘ninkal yusuhpai unkal viruppattirkinankumaru alaitta potu unkalukku erpattatenna?'' Enru kettar. Atarku appenkal ‘‘allah mikap paricuttamanavan; nankal avaritattil oru tinkaiyum ariyavillai'' enru kurivittarkal. Atipatiyin manaiviyo iccamayam unmai velippattu vittatu; nantan avarai virumpi alaitten. (Avar kuriyatil) niccayamaka avar unmaiye connar'' enru kurinal
Surah Yusuf, Verse 51
ذَٰلِكَ لِيَعۡلَمَ أَنِّي لَمۡ أَخُنۡهُ بِٱلۡغَيۡبِ وَأَنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي كَيۡدَ ٱلۡخَآئِنِينَ
(itaik kelviyurra yusuhp ‘‘munnar cenrupona visayankalai ivvaru vicaranai ceyyumpati nan kuriya) itan karanam; niccayamaka nan (en ejamanakiya) avar maraivayirunta camayattil avarukku nan turokam ceyyavillai enpatai avar arintu kolvatutan, niccayamaka allah turokikalin culcciyai nataipera vituvatillai en(patai arivip)patarkakavume'' (enru kurinar)
Surah Yusuf, Verse 52
۞وَمَآ أُبَرِّئُ نَفۡسِيٓۚ إِنَّ ٱلنَّفۡسَ لَأَمَّارَةُۢ بِٱلسُّوٓءِ إِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّيٓۚ إِنَّ رَبِّي غَفُورٞ رَّحِيمٞ
‘‘Nan (tavarukaliliruntu) tuymaiyanavan'' enru ennai paricuttam ceytu kollavillai. Enenral, en iraivan arul purintalanri manitanin carira iccai, pavam ceyyumpatit tuntakkutiyatakave irukkiratu. Niccayamaka en iraivan mikka mannippavan maka karunaiyalan avan'' (enrar)
Surah Yusuf, Verse 53
وَقَالَ ٱلۡمَلِكُ ٱئۡتُونِي بِهِۦٓ أَسۡتَخۡلِصۡهُ لِنَفۡسِيۖ فَلَمَّا كَلَّمَهُۥ قَالَ إِنَّكَ ٱلۡيَوۡمَ لَدَيۡنَا مَكِينٌ أَمِينٞ
(yusuhpin nanattai arinta aracar) ‘‘avarai ennitam alaittu varunkal! En conta velaikku avarai amarttik kolven'' enru (alaittu varac ceytu) avarutan pecave (avaratu tolainokku cintanaiyaik kantu) ‘‘niccayamaka nir inriliruntu nam'mitam perum matippum nampikkaiyum perru vittir'' enrar
Surah Yusuf, Verse 54
قَالَ ٱجۡعَلۡنِي عَلَىٰ خَزَآئِنِ ٱلۡأَرۡضِۖ إِنِّي حَفِيظٌ عَلِيمٞ
(atarkavar) ‘‘teciyak kalanciyankalin nirvakiyaka ennai akki vituviraka. Niccayamaka nan avarraip patukakka nankarintavan'' enru connar. (Avvare aracar akkinar)
Surah Yusuf, Verse 55
وَكَذَٰلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي ٱلۡأَرۡضِ يَتَبَوَّأُ مِنۡهَا حَيۡثُ يَشَآءُۚ نُصِيبُ بِرَحۡمَتِنَا مَن نَّشَآءُۖ وَلَا نُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ
yusuhp, annattil tan virumpiya itamellam cenru, virumpum kariyankalai ceytuvara ivvaru nam avarukku vacatiyalittom. Nam virumpiyavarkalukku (ivvare) arulpurikirom. Nanmai ceytavarkalin kuliyai nam vinakkuvatillai
Surah Yusuf, Verse 56
وَلَأَجۡرُ ٱلۡأٓخِرَةِ خَيۡرٞ لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَكَانُواْ يَتَّقُونَ
eninum, (namakkup) payantu natakkum nampikkaiyalarkalukku marumai(yil nam kotukkum) kuliyo (itaivita) mika melanatakum. (Yusuhp kuriyavaru taniyankal pattirappatuttappattu vantana. Pancamum erpattu, kananilirunta ivarutaiya cakotararkal taniyattirkaka yusuhpitam vantanar)
Surah Yusuf, Verse 57
وَجَآءَ إِخۡوَةُ يُوسُفَ فَدَخَلُواْ عَلَيۡهِ فَعَرَفَهُمۡ وَهُمۡ لَهُۥ مُنكِرُونَ
akave, yusuhpinutaiya cakotararkal avaritam vantapolutu, avarkalai avar (tan cakotararkaltan ena) arintukontar. Anal, avarkalo avarai arintu kollavillai
Surah Yusuf, Verse 58
وَلَمَّا جَهَّزَهُم بِجَهَازِهِمۡ قَالَ ٱئۡتُونِي بِأَخٖ لَّكُم مِّنۡ أَبِيكُمۡۚ أَلَا تَرَوۡنَ أَنِّيٓ أُوفِي ٱلۡكَيۡلَ وَأَنَا۠ خَيۡرُ ٱلۡمُنزِلِينَ
(Yusuhp) avarkalukku ventiya taniyankalai tayarpatuttik kotuttu, (tam conta cakotarar punyaminin cukattai avarkalitam tantiramakap pecit terintukontu ‘‘marumurai ninkal vantal) tantai onrana unkal cakotara(n punyami)naiyum ennitam alaittu varunkal. (Ninkal kurainta kirayam kotutta potilum) niccayamaka nan unkalukku(t taniyankalai) mulumaiyaka alantu kotuttatutan, mikka melana vitattil (unkalukku) viruntu alittataiyum ninkal kavanikkavillaiya
Surah Yusuf, Verse 59
فَإِن لَّمۡ تَأۡتُونِي بِهِۦ فَلَا كَيۡلَ لَكُمۡ عِندِي وَلَا تَقۡرَبُونِ
ninkal avarai ennitam kontu varavittal ennitamulla (taniyat)tai unkalukku alantu kotukka mutiyatu. Ninkal ennai nerunkavum mutiyatu'' enru kurinar
Surah Yusuf, Verse 60
قَالُواْ سَنُرَٰوِدُ عَنۡهُ أَبَاهُ وَإِنَّا لَفَٰعِلُونَ
atarkavarkal ‘‘nankal avarutaiya tantaiyitam kettukkontu (avarai alaittuk kontu varuvatarku) ventiya muyarcikalai niccayamakac ceyvom'' enru kurinarkal
Surah Yusuf, Verse 61
وَقَالَ لِفِتۡيَٰنِهِ ٱجۡعَلُواْ بِضَٰعَتَهُمۡ فِي رِحَالِهِمۡ لَعَلَّهُمۡ يَعۡرِفُونَهَآ إِذَا ٱنقَلَبُوٓاْ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِمۡ لَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ
(pinnar yusuhp) tan (pani) atkalai nokki ‘‘avarkal kirayamakak kotutta porulai avarkalutaiya (poti) muttaikalil (maraittu) vaittuvitunkal. Avarkal tankal kutumpam cerntu (taniya muttaikalai avilkkumpotu) atai arintukontu (atai nam'mitam celuttat) tirumpi varakkutum'' enru kurinar
Surah Yusuf, Verse 62
فَلَمَّا رَجَعُوٓاْ إِلَىٰٓ أَبِيهِمۡ قَالُواْ يَـٰٓأَبَانَا مُنِعَ مِنَّا ٱلۡكَيۡلُ فَأَرۡسِلۡ مَعَنَآ أَخَانَا نَكۡتَلۡ وَإِنَّا لَهُۥ لَحَٰفِظُونَ
(taniyam vankiya) avarkal tam tantaiyitam tirumpi vanta polutu ‘‘enkal tantaiye! (Punyaminaiyum nankal alaittuc cellavittal) enkalukku(t taniyam) alappatu tatukkappattuvitum. Atalal, enkal cakotaranaiyum enkalutan anuppivaippiraka. Nankal taniyam vankik kontu niccayamaka avaraiyum patukattu varuvom'' enru kurinarkal
Surah Yusuf, Verse 63
قَالَ هَلۡ ءَامَنُكُمۡ عَلَيۡهِ إِلَّا كَمَآ أَمِنتُكُمۡ عَلَىٰٓ أَخِيهِ مِن قَبۡلُ فَٱللَّهُ خَيۡرٌ حَٰفِظٗاۖ وَهُوَ أَرۡحَمُ ٱلرَّـٰحِمِينَ
(Atarku ya'akup) ‘‘itarku munnar ivarutaiya cakotarar (yusuhp) visayattil nan unkalai nampi (mocam po)natu pol ivar visayattilum nan unkalai nampuvata? (Mutiyatu.) Patukappatil allah mikka melanavan; avane arul puripavarkalilellam mikka arulalan'' enru kurivittar
Surah Yusuf, Verse 64
وَلَمَّا فَتَحُواْ مَتَٰعَهُمۡ وَجَدُواْ بِضَٰعَتَهُمۡ رُدَّتۡ إِلَيۡهِمۡۖ قَالُواْ يَـٰٓأَبَانَا مَا نَبۡغِيۖ هَٰذِهِۦ بِضَٰعَتُنَا رُدَّتۡ إِلَيۡنَاۖ وَنَمِيرُ أَهۡلَنَا وَنَحۡفَظُ أَخَانَا وَنَزۡدَادُ كَيۡلَ بَعِيرٖۖ ذَٰلِكَ كَيۡلٞ يَسِيرٞ
pinnar, avarkal tankal caman muttaikalai avilttapolutu avarkal (kirayamakak) kotutta porulkal (anaittum) avarkalitame tiruppappattu vittataik kantu ‘‘enkal tantaiye! Namakku ventiyatenna? (Porultane!) Ito! Nam (kirayamakak) kotutta porulkal nam'mitame tiruppappattu vittana. (Punyaminaiyum alaittuc cella anumati tarunkal.) Nam kutumpattirku ventiya taniyankalai vanki varuvom. Enkal cakotaranaiyum kapparri varuvom. (Avarukkakavum) or ottaka (cumai) taniyattai atikamakave kontu varuvom. (Kontu vantirukkum) itu veku corpa taniyamtan'' enru kurinarkal
Surah Yusuf, Verse 65
قَالَ لَنۡ أُرۡسِلَهُۥ مَعَكُمۡ حَتَّىٰ تُؤۡتُونِ مَوۡثِقٗا مِّنَ ٱللَّهِ لَتَأۡتُنَّنِي بِهِۦٓ إِلَّآ أَن يُحَاطَ بِكُمۡۖ فَلَمَّآ ءَاتَوۡهُ مَوۡثِقَهُمۡ قَالَ ٱللَّهُ عَلَىٰ مَا نَقُولُ وَكِيلٞ
(atarku avarkalin tantai) ‘‘unkal anaivaraiyume (oru apattu) culntu kontale tavira niccayamaka avarai ennitam ninkal kontu varuvirkalenru allahvin mitu ninkal (anaivarum) enakkuc cattiyam ceytu kotukkinra varai nan avarai unkalutan anuppave matten'' enru kurinar. Avarkal (avvaru) avarukkuc cattiyam ceytu kotukkave, atarku avar ‘‘nam ceytukonta ivvutanpattirku allahve catciyaka irukkiran'' enru kurinar. (Piraku, punyaminai alaittuc cella anumatiyalittar)
Surah Yusuf, Verse 66
وَقَالَ يَٰبَنِيَّ لَا تَدۡخُلُواْ مِنۢ بَابٖ وَٰحِدٖ وَٱدۡخُلُواْ مِنۡ أَبۡوَٰبٖ مُّتَفَرِّقَةٖۖ وَمَآ أُغۡنِي عَنكُم مِّنَ ٱللَّهِ مِن شَيۡءٍۖ إِنِ ٱلۡحُكۡمُ إِلَّا لِلَّهِۖ عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُۖ وَعَلَيۡهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُتَوَكِّلُونَ
Pinnum (avarkalai nokki) ‘‘en arumai makkale! (Ekiptil ninkal anaivarum) ore vacalil nulaiyatirkal. Vevveru vacalkal valiyaka (tanit taniyaka) nulaiyunkal. Allahvin kattalaiyil etaiyum nan unkalukkut tatuttuvita mutiyatu. Enenral, ella atikarankalum allahvukke tavira (verevarukkum) illai. Nan avanitame poruppai oppataitten. Poruppai oppataikka virumpupavarkalum avanitame poruppai oppataikkavum'' enrar
Surah Yusuf, Verse 67
وَلَمَّا دَخَلُواْ مِنۡ حَيۡثُ أَمَرَهُمۡ أَبُوهُم مَّا كَانَ يُغۡنِي عَنۡهُم مِّنَ ٱللَّهِ مِن شَيۡءٍ إِلَّا حَاجَةٗ فِي نَفۡسِ يَعۡقُوبَ قَضَىٰهَاۚ وَإِنَّهُۥ لَذُو عِلۡمٖ لِّمَا عَلَّمۡنَٰهُ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ
(ekiptukkuc cenra) avarkal tankal tantaiyin kattalaippati (vevveru pataikal valiyaka) nulaintatanal ya'akupinutaiya manatilirunta (or) ennattai, avarkal niraiverriyatait tavira, allahvutaiya (vitiyil ulla enta) oru visayattaiyum avarkalai vittum tatukkakkutiyataka irukkavillai. (Enenral, irutiyaka punyaminai avarkal vittuvittu varumpatiye nerntatu.) Eninum, niccayamaka nam avarukku (yusuhpum punyaminum uyirutan irukkinranar enra visayattai) arivittiruntatal, avar (atai) arintavarakave iruntar. Eninum, manitarkalil perumpalanavarkal (atai) ariyatavarkalakave iruntanar
Surah Yusuf, Verse 68
وَلَمَّا دَخَلُواْ عَلَىٰ يُوسُفَ ءَاوَىٰٓ إِلَيۡهِ أَخَاهُۖ قَالَ إِنِّيٓ أَنَا۠ أَخُوكَ فَلَا تَبۡتَئِسۡ بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
avarkal anaivarum yusuhpitam cenrapolutu, avar tan cakotaran punyaminai(t taniyaka alaittu) amarttikkontu (avarai nokki) ‘‘niccayamaka nan umatu cakotaran (yusuhp)tan. Enakku ivarkal ceytavarraip parri nir kavalaippatatir'' enru (irakaciyamakak) kurinar. (Anri, um'mai niruttikkolla nan or upayam ceyven enrar)
Surah Yusuf, Verse 69
فَلَمَّا جَهَّزَهُم بِجَهَازِهِمۡ جَعَلَ ٱلسِّقَايَةَ فِي رَحۡلِ أَخِيهِ ثُمَّ أَذَّنَ مُؤَذِّنٌ أَيَّتُهَا ٱلۡعِيرُ إِنَّكُمۡ لَسَٰرِقُونَ
Pinnar, avarkalukku ventiya taniyankalait tayarpatuttiyapotu tan cakotara(n punyami)nutaiya cumaiyil (oru por)kuvalaiyai vaittu vittar. Pinnar (avarkal vitai perruc ciritu turam cellave) oruvan avarkalai (nokki) ‘‘o! Ottakak kuttattarkale! Niccayamaka ninkal tirutarkaltan'' enru captamittan
Surah Yusuf, Verse 70
قَالُواْ وَأَقۡبَلُواْ عَلَيۡهِم مَّاذَا تَفۡقِدُونَ
atarkavarkal, ivarkalai munnokki vantu ‘‘ninkal etai ilantu vittirkal?'' Enru kettarkal
Surah Yusuf, Verse 71
قَالُواْ نَفۡقِدُ صُوَاعَ ٱلۡمَلِكِ وَلِمَن جَآءَ بِهِۦ حِمۡلُ بَعِيرٖ وَأَنَا۠ بِهِۦ زَعِيمٞ
atarkavarkal, ‘‘aracarutaiya (alavu) marakkalai nankal ilantu vittom. Atai evar (tetik) kotutta potilum avarukku or ottakaic cumai (taniyam vekumati) untu. Itarku nane poruppali'' enru (avarkalil oruvan) kurinan
Surah Yusuf, Verse 72
قَالُواْ تَٱللَّهِ لَقَدۡ عَلِمۡتُم مَّا جِئۡنَا لِنُفۡسِدَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا كُنَّا سَٰرِقِينَ
atarku ivarkal, ‘‘allahvin mitu cattiyamaka! Nankal ivvuril visamam ceyvatarkaka varavillai enpatai ninkalum nankarivirkal. Melum, nankal tirutupavarkalum alla'' enru kurinarkal
Surah Yusuf, Verse 73
قَالُواْ فَمَا جَزَـٰٓؤُهُۥٓ إِن كُنتُمۡ كَٰذِبِينَ
atarku avarkal ‘‘ninkal (itil) poyyarkalaka iruntal atarkuriya tantanai enna?'' Enru kettanar
Surah Yusuf, Verse 74
قَالُواْ جَزَـٰٓؤُهُۥ مَن وُجِدَ فِي رَحۡلِهِۦ فَهُوَ جَزَـٰٓؤُهُۥۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلظَّـٰلِمِينَ
atarkavarkal ‘‘evanutaiya cumaiyil atu kanappatukirato avane atarkuriya tantanaiyavan. (Akave, avanai atimaiyaka vaittuk kollalam. Tirutum) aniyayakkararkalukku ivvare nankal tantanai alippom'' enru kurinarkal
Surah Yusuf, Verse 75
فَبَدَأَ بِأَوۡعِيَتِهِمۡ قَبۡلَ وِعَآءِ أَخِيهِ ثُمَّ ٱسۡتَخۡرَجَهَا مِن وِعَآءِ أَخِيهِۚ كَذَٰلِكَ كِدۡنَا لِيُوسُفَۖ مَا كَانَ لِيَأۡخُذَ أَخَاهُ فِي دِينِ ٱلۡمَلِكِ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ نَرۡفَعُ دَرَجَٰتٖ مَّن نَّشَآءُۗ وَفَوۡقَ كُلِّ ذِي عِلۡمٍ عَلِيمٞ
Pinnar tan cakotara(n punyami)nin potiyi(naic cotippata)rku munnataka marravarkalin potikalaic cotikka arampittar. (Avarril atu kitaikkamal pokave) pinnar tan cakotaranin muttaiyiliruntu atai velippatuttinar. (Tan cakotaranai etuttuk kolla) yusuhpukku inta upayattai nam karpittom. Allah natinale tavira avar tan cakotaranai etuttukkolla (ekiptu) aracarin cattappati mutiyatiruntatu. Nam virumpiyavarkalin patavikalai uyarttukirom. Ovvoru kalvimanukkum melana oru kalviman irukkiran. (Anal, namo anaivaraiyumvita melana kalviman)
Surah Yusuf, Verse 76
۞قَالُوٓاْ إِن يَسۡرِقۡ فَقَدۡ سَرَقَ أَخٞ لَّهُۥ مِن قَبۡلُۚ فَأَسَرَّهَا يُوسُفُ فِي نَفۡسِهِۦ وَلَمۡ يُبۡدِهَا لَهُمۡۚ قَالَ أَنتُمۡ شَرّٞ مَّكَانٗاۖ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا تَصِفُونَ
(punyaminin potiyil alavu pattirattaik kanta yusuhpin marra cakotararkal) avan (atait) tirutiyiruntal avanutaiya cakotaran (yusuhpum) itarku mun niccayamakat tirutiye iruppan enru (epru moliyil tankalukkul) kurikkontanar. (Itaic ceviyurra epru moli arinta) yusuhp (atan unmaiyai) avarkalukku veliyakkatu, atait tan manattirkul vaittuk kontu ‘‘ninkal mikap pollatavarkal. (Avarutaiya cakotarar tirutiyataka) ninkal kurukirirkale. Atai allah nankarivan'' enru kurivittar
Surah Yusuf, Verse 77
قَالُواْ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلۡعَزِيزُ إِنَّ لَهُۥٓ أَبٗا شَيۡخٗا كَبِيرٗا فَخُذۡ أَحَدَنَا مَكَانَهُۥٓۖ إِنَّا نَرَىٰكَ مِنَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ
atarkavarkal (yusuhpai nokki ekiptin atipatiyakiya) ‘‘ajise! (Avaraip parri kavalaippatakkutiya) mutirnta vayatutaiya tantai avarukku untu. (Nir avaraip pitittuk kontal ittukkattal avar irantuvituvar.) Akave, avarukkup patilaka enkalil oruvarai nir etuttukkolviraka. Niccayamaka nam unkalaip perum upakarikalil oruvarakave kankirom'' enru kurinarkal
Surah Yusuf, Verse 78
قَالَ مَعَاذَ ٱللَّهِ أَن نَّأۡخُذَ إِلَّا مَن وَجَدۡنَا مَتَٰعَنَا عِندَهُۥٓ إِنَّآ إِذٗا لَّظَٰلِمُونَ
Atarkavar, evaritam nam porul kanappattato avarait tavira (marrevaraiyum) nam pitittu vaippatai vittu allah enkalaik kappanaka! (Marrevaraiyum pitittukkontal) niccayamaka nam perum aniyayakkararkal akivituvom'' enru kurivittar
Surah Yusuf, Verse 79
فَلَمَّا ٱسۡتَيۡـَٔسُواْ مِنۡهُ خَلَصُواْ نَجِيّٗاۖ قَالَ كَبِيرُهُمۡ أَلَمۡ تَعۡلَمُوٓاْ أَنَّ أَبَاكُمۡ قَدۡ أَخَذَ عَلَيۡكُم مَّوۡثِقٗا مِّنَ ٱللَّهِ وَمِن قَبۡلُ مَا فَرَّطتُمۡ فِي يُوسُفَۖ فَلَنۡ أَبۡرَحَ ٱلۡأَرۡضَ حَتَّىٰ يَأۡذَنَ لِيٓ أَبِيٓ أَوۡ يَحۡكُمَ ٱللَّهُ لِيۖ وَهُوَ خَيۡرُ ٱلۡحَٰكِمِينَ
avaritam avarkal nampikkaiyilantu vitave, avarkal (tankalukkul) tanittu alocanai ceytarkal. Avarkalil periyavar (marravarkalai nokki) ‘‘unkal tantai unkalitam allahvin mitu urutiyaka cattiyam vankiyiruppatai ninkal ariyavillaiya? Itarku munnar ninkal yusuhp visayattil ceyta turokam veru irukkiratu. Akave, en tantai enakku anumatiyalikkum varai allatu allah enakku oru tirppalikkum varai inkiruntu nan akalave matten; tirppalippavarkalil ellam avantan mikka melanavan'' enru kurinar
Surah Yusuf, Verse 80
ٱرۡجِعُوٓاْ إِلَىٰٓ أَبِيكُمۡ فَقُولُواْ يَـٰٓأَبَانَآ إِنَّ ٱبۡنَكَ سَرَقَ وَمَا شَهِدۡنَآ إِلَّا بِمَا عَلِمۡنَا وَمَا كُنَّا لِلۡغَيۡبِ حَٰفِظِينَ
(melum, avarkalai nokki) ‘‘ninkal (anaivarum) unkal tantaiyitam tirumpac cenru, enkal tantaiye! Unkal makan (punyamin) meyyakave tirutivittan. Unmaiyakave enkalukkut terintataiye tavira (veronrum) kuravillai. Maraivaka nataiperra (ikkariyat)til iruntu (avarai) patukattuk kolla enkalal mutiyamalaki vittatu enrum
Surah Yusuf, Verse 81
وَسۡـَٔلِ ٱلۡقَرۡيَةَ ٱلَّتِي كُنَّا فِيهَا وَٱلۡعِيرَ ٱلَّتِيٓ أَقۡبَلۡنَا فِيهَاۖ وَإِنَّا لَصَٰدِقُونَ
(nankal colvatai nir nampavittal) nankal cenrirunta avvuraraiyum enkalutan vanta ottakak kuttattinaraiyum nir kettarintu kolviraka. Niccayamaka nankal unmaiye kurukirom'' (enru collumpatiyakak kuri avarkalai anuppivittu, tan mattum yusuhpitame iruntu kontar)
Surah Yusuf, Verse 82
قَالَ بَلۡ سَوَّلَتۡ لَكُمۡ أَنفُسُكُمۡ أَمۡرٗاۖ فَصَبۡرٞ جَمِيلٌۖ عَسَى ٱللَّهُ أَن يَأۡتِيَنِي بِهِمۡ جَمِيعًاۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡعَلِيمُ ٱلۡحَكِيمُ
(Ur tirumpiya marra cakotararkal itait tankal tantai ya'akup napiyitam kurave, atarkavar ‘‘ninkal kuruvatu cariyalla!) Maraka, unkal manam, oru (tavarana) visayattaic ceyyumpati unkalait tuntivittatu. Akave, (evaraiyum kuraikuratu) cakittuk kolvate mikka nanru. Allah avarkal anaivaraiyum ennitam kontu vantu certtuvituvan. Niccayamaka avan anaittaiyum arintavan, nanamutaiyavan avan'' enru kurivittu
Surah Yusuf, Verse 83
وَتَوَلَّىٰ عَنۡهُمۡ وَقَالَ يَـٰٓأَسَفَىٰ عَلَىٰ يُوسُفَ وَٱبۡيَضَّتۡ عَيۡنَاهُ مِنَ ٱلۡحُزۡنِ فَهُوَ كَظِيمٞ
avarkalai vittuvilakic cenru, ‘‘yusuhpaip parri en tukkame!'' Enru avar captamittar. Avaratu iru kankalum tukkattal (alutalutu) veluttup puttuppoyina. Pinnar, avar tan kopattai vilunki atakkik kontar
Surah Yusuf, Verse 84
قَالُواْ تَٱللَّهِ تَفۡتَؤُاْ تَذۡكُرُ يُوسُفَ حَتَّىٰ تَكُونَ حَرَضًا أَوۡ تَكُونَ مِنَ ٱلۡهَٰلِكِينَ
(innilaimaiyaik kanta avarutaiya makkal avarai nokki,) ‘‘allahvin mitu cattiyamaka! Nir yusuhpai ninaittu ilaittu (uruki) irantuvitum varai (avarutaiya ennattai) vitamattir'' enru katintu kurinarkal
Surah Yusuf, Verse 85
قَالَ إِنَّمَآ أَشۡكُواْ بَثِّي وَحُزۡنِيٓ إِلَى ٱللَّهِ وَأَعۡلَمُ مِنَ ٱللَّهِ مَا لَا تَعۡلَمُونَ
atarkavar ‘‘en kavalaiyaiyum tukkattaiyum allahvitame nan muraiyitukiren. Ninkal ariyatavarraiyum allahvi(n aruli)nal nan arintirukkiren
Surah Yusuf, Verse 86
يَٰبَنِيَّ ٱذۡهَبُواْ فَتَحَسَّسُواْ مِن يُوسُفَ وَأَخِيهِ وَلَا تَاْيۡـَٔسُواْ مِن رَّوۡحِ ٱللَّهِۖ إِنَّهُۥ لَا يَاْيۡـَٔسُ مِن رَّوۡحِ ٱللَّهِ إِلَّا ٱلۡقَوۡمُ ٱلۡكَٰفِرُونَ
en makkale! Ninkal cenru yusuhpaiyum, avaratu cakotararaiyum tetipparunkal. Allahvin arulaipparri ninkal nampikkai ilantu vitatirkal; niccayamaka (nanriketta) nampikkaiyarravarkalait tavira (marrevarum) allahvin arulil nampikkai ilantuvita mattarkal'' enru(m, pinnum orumurai ekiptukkuc cenru tetumpatiyum) kurinar
Surah Yusuf, Verse 87
فَلَمَّا دَخَلُواْ عَلَيۡهِ قَالُواْ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلۡعَزِيزُ مَسَّنَا وَأَهۡلَنَا ٱلضُّرُّ وَجِئۡنَا بِبِضَٰعَةٖ مُّزۡجَىٰةٖ فَأَوۡفِ لَنَا ٱلۡكَيۡلَ وَتَصَدَّقۡ عَلَيۡنَآۖ إِنَّ ٱللَّهَ يَجۡزِي ٱلۡمُتَصَدِّقِينَ
Piraku, ivarkal (ekiptukku vantu) yusuhpitam cenru avarai nokki (‘‘misrin atipatiyakiya) ajise! Enkalaiyum enkal kutumpattaiyum (pancattin) kotumai pitittuk kontatu. (Enkalitamirunta) oru arpapporulaiye nankal kontu vantirukkirom. (Ataik kavaniyatu) enkalukku ventiya taniyattai mulumaiyaka alantu kotuttu merkontum enkalukkut tanamakavum kotuttarulviraka! Niccayamaka allah tanam ceypavarkalukku nalla piratipalan alippan'' enru kurinarkal
Surah Yusuf, Verse 88
قَالَ هَلۡ عَلِمۡتُم مَّا فَعَلۡتُم بِيُوسُفَ وَأَخِيهِ إِذۡ أَنتُمۡ جَٰهِلُونَ
(accamayam avar avarkalai nokki,) ‘‘ninkal ariyamaiyil alntu kitantapotu yusuhpaiyum avarutaiya cakotararaiyum enna ceytirkal enpatai ninkal arivirkala?'' Enru kettar
Surah Yusuf, Verse 89
قَالُوٓاْ أَءِنَّكَ لَأَنتَ يُوسُفُۖ قَالَ أَنَا۠ يُوسُفُ وَهَٰذَآ أَخِيۖ قَدۡ مَنَّ ٱللَّهُ عَلَيۡنَآۖ إِنَّهُۥ مَن يَتَّقِ وَيَصۡبِرۡ فَإِنَّ ٱللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ
atarkavarkal (titukkittu) ‘‘meyyakave nir yusuhpaka iruppiro?'' Enru kettarkal. Atarkavar ‘‘nantan yusuhp! Ivar en cakotarar. Niccayamaka allah enkal mitu perarul purintirukkiran. Enenral, niccayamaka evar irai accamutaiyavaraka iruntu, ciramankalaiyum cakittuk kolkiraro (attakaiya) nanmai ceytavarkalin kuliyai niccayamaka allah vinakki vituvatillai'' enru kurinar
Surah Yusuf, Verse 90
قَالُواْ تَٱللَّهِ لَقَدۡ ءَاثَرَكَ ٱللَّهُ عَلَيۡنَا وَإِن كُنَّا لَخَٰطِـِٔينَ
atarkavarkal, ‘‘allahvin mitu cattiyamaka! Nankal (umakkup perum) tinkilaittom. Ayinum niccayamaka allah enkalaivita um'mai menmaiyakki vaittirukkiran. (Enkalukku nanmai ceyya allah unkalukkuc cantarppamum alittirukkiran)'' enru kurinarkal
Surah Yusuf, Verse 91
قَالَ لَا تَثۡرِيبَ عَلَيۡكُمُ ٱلۡيَوۡمَۖ يَغۡفِرُ ٱللَّهُ لَكُمۡۖ وَهُوَ أَرۡحَمُ ٱلرَّـٰحِمِينَ
atarkavar ‘‘inraiya tinam unkal mitu oru kurramum illai. Allah(vum) unkal kurrankalai mannittu vituvanaka! Avan karunaiyalarkalilellam maka karunaiyalan'' enru kurinar
Surah Yusuf, Verse 92
ٱذۡهَبُواْ بِقَمِيصِي هَٰذَا فَأَلۡقُوهُ عَلَىٰ وَجۡهِ أَبِي يَأۡتِ بَصِيرٗا وَأۡتُونِي بِأَهۡلِكُمۡ أَجۡمَعِينَ
‘‘Ninkal en intac cattaiyaik kontu poy en tantai mukattil potunkal. (Atanal utane) avar (ilanta) parvaiyai ataintu vituvar. Pinnar ninkal unkal kutumpattilulla anaivaraiyum alaittuk kontu ennitam varunkal'' enru kuri (anuppi)nar
Surah Yusuf, Verse 93
وَلَمَّا فَصَلَتِ ٱلۡعِيرُ قَالَ أَبُوهُمۡ إِنِّي لَأَجِدُ رِيحَ يُوسُفَۖ لَوۡلَآ أَن تُفَنِّدُونِ
avarkalin ottaka vakanankal (ekiptiliruntu) piriyave, avarkalin tantai (‘‘ito) yusuhputaiya vataiyai niccayamaka nan nukarkiren; (itanal) ennai ninkal paittiyakkaran enru ennamalirukka ventume!'' Enrar
Surah Yusuf, Verse 94
قَالُواْ تَٱللَّهِ إِنَّكَ لَفِي ضَلَٰلِكَ ٱلۡقَدِيمِ
(itaic ceviyurra avarutaiya makkal) ‘‘allahvin mitu cattiyamaka! Meyyakave nir umatu palaiya tavarana ennattiltan irukkirir'' enru kurinarkal
Surah Yusuf, Verse 95
فَلَمَّآ أَن جَآءَ ٱلۡبَشِيرُ أَلۡقَىٰهُ عَلَىٰ وَجۡهِهِۦ فَٱرۡتَدَّ بَصِيرٗاۖ قَالَ أَلَمۡ أَقُل لَّكُمۡ إِنِّيٓ أَعۡلَمُ مِنَ ٱللَّهِ مَا لَا تَعۡلَمُونَ
accamayam (yusuhpaip parri) narceyti kurupavarum vantu, (yusuhputaiya cattaiyai) avar (tantaiyin) mukattil potave, avar ilanta (tan kan) parvaiyai ataintu ‘‘(yusuhp uyirotiruppataip parri) ninkal ariyata varraiyellam allahvin arulaik kontu niccayamaka nan ariven enpataka (munnar) nan unkalukkuk kuravillaiya?'' Enru kettar
Surah Yusuf, Verse 96
قَالُواْ يَـٰٓأَبَانَا ٱسۡتَغۡفِرۡ لَنَا ذُنُوبَنَآ إِنَّا كُنَّا خَٰطِـِٔينَ
(atarkul ekiptu cenrirunta avarutaiya marra pillaikalum vantu) ‘‘enkal tantaiye! Enkal pavankalai mannikkumpati nir pirarttippiraka! Meyyakave nankal perum tavarilaittuvittom'' enru (avarkale) kurinarkal
Surah Yusuf, Verse 97
قَالَ سَوۡفَ أَسۡتَغۡفِرُ لَكُمۡ رَبِّيٓۖ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ
atarkavar, nan en iraivanitam pinnar unkalukkaka mannippaik koruven. Niccayamaka avan mika mannippavan, mikka karunaiyutaiyavan avan'' enru kurinar
Surah Yusuf, Verse 98
فَلَمَّا دَخَلُواْ عَلَىٰ يُوسُفَ ءَاوَىٰٓ إِلَيۡهِ أَبَوَيۡهِ وَقَالَ ٱدۡخُلُواْ مِصۡرَ إِن شَآءَ ٱللَّهُ ءَامِنِينَ
(Pinnar, kutumpattutan kananilirunta) avarkal yusuhpitam (ekiptukku) vantapolutu avar tan tay tantaiyai (ekiptin ellaiyil kattiruntu) mika mariyataiyutan varaverru ‘‘(allahvin arulal) ninkal ekiptil nulaiyunkal! Allah natinal ninkal accamarravarkalay iruppirkal'' enru kurinar
Surah Yusuf, Verse 99
وَرَفَعَ أَبَوَيۡهِ عَلَى ٱلۡعَرۡشِ وَخَرُّواْ لَهُۥ سُجَّدٗاۖ وَقَالَ يَـٰٓأَبَتِ هَٰذَا تَأۡوِيلُ رُءۡيَٰيَ مِن قَبۡلُ قَدۡ جَعَلَهَا رَبِّي حَقّٗاۖ وَقَدۡ أَحۡسَنَ بِيٓ إِذۡ أَخۡرَجَنِي مِنَ ٱلسِّجۡنِ وَجَآءَ بِكُم مِّنَ ٱلۡبَدۡوِ مِنۢ بَعۡدِ أَن نَّزَغَ ٱلشَّيۡطَٰنُ بَيۡنِي وَبَيۡنَ إِخۡوَتِيٓۚ إِنَّ رَبِّي لَطِيفٞ لِّمَا يَشَآءُۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡعَلِيمُ ٱلۡحَكِيمُ
pinnar avar tan tayaiyum, tantaiyaiyum cim'macanattin mitu uyartti (amartti)nar. (Ekiptin atipatiyaka irunta) avarukku (akkalattiya muraippati) avarkal anaivarum ciram panintu mariyatai celuttinarkal. Accamayam yusuhp (tan tantaiyai nokki) ‘‘en tantaiye! Munnar nan kanta kanavin viyakkiyanam itutan. En iraivan atai unmaiyakki vittan. (Evarutaiya ciparicuminriye) ciraikkutattiliruntu ennai avan veliyerriyatutan enakkum, en cakotararkalukkumitaiyil saittan pirivinaiyai untupanniya pinnarum unkal anaivaraiyum palaivanattiliruntu ennitam kontu vantu onru certtatan mulam (en iraivan) niccayamaka enmitu perupakaram purintirukkiran. Niccayamaka en iraivan, tan virumpiyavarkal mitu ullanputaiyavan. Niccayamaka avantan (anaittaiyum) nankarintavan, mikka nanamutaiyavan avan'' enrar
Surah Yusuf, Verse 100
۞رَبِّ قَدۡ ءَاتَيۡتَنِي مِنَ ٱلۡمُلۡكِ وَعَلَّمۡتَنِي مِن تَأۡوِيلِ ٱلۡأَحَادِيثِۚ فَاطِرَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ أَنتَ وَلِيِّۦ فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِۖ تَوَفَّنِي مُسۡلِمٗا وَأَلۡحِقۡنِي بِٱلصَّـٰلِحِينَ
‘‘en iraivane! Niccayamaka ni enakku or atciyaiyum tantarulpurintu, kanavukalin viyakkiyanankalaiyum enakkuk karpittay. Vanankalaiyum pumiyaiyum nitan pataittay. Im'maiyilum, marumaiyilum ennai patukappavanum nitan. Murrilum (unakku) valippattavanakave ennai ni kaipparrik kolvayaka! Nallatiyar kuttattilum ennai ni certtu vituvayaka!'' (Enru pirarttittar)
Surah Yusuf, Verse 101
ذَٰلِكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ ٱلۡغَيۡبِ نُوحِيهِ إِلَيۡكَۖ وَمَا كُنتَ لَدَيۡهِمۡ إِذۡ أَجۡمَعُوٓاْ أَمۡرَهُمۡ وَهُمۡ يَمۡكُرُونَ
(Napiye) itu (nir ariyata) maraivana visayankalil ullatakum. Avarkal culcci ceytu (yusuhpaik kinarril talla ventumenra) tankal tittattai vakutta polutu nir avarkalutan irukkavillai. (Eninum) ivarrai nam umakku vahyi mulame arivittom
Surah Yusuf, Verse 102
وَمَآ أَكۡثَرُ ٱلنَّاسِ وَلَوۡ حَرَصۡتَ بِمُؤۡمِنِينَ
ninkal evvalavutan virumpiyapotilum (anta)manitaril perum palanavarkal (um'mai napi enru) nampave mattarkal
Surah Yusuf, Verse 103
وَمَا تَسۡـَٔلُهُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۚ إِنۡ هُوَ إِلَّا ذِكۡرٞ لِّلۡعَٰلَمِينَ
itarkaka nir avarkalitattil oru kuliyum ketpatu illai. Ulakattar anaivarukkum itu oru nalla patippinaiye tavira verillai
Surah Yusuf, Verse 104
وَكَأَيِّن مِّنۡ ءَايَةٖ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ يَمُرُّونَ عَلَيۡهَا وَهُمۡ عَنۡهَا مُعۡرِضُونَ
(ivvare) vanankalilum pumiyilum ettanaiyo attatcikal irukkinrana. Avarrin mun avarkal (anu tinamum) celkinranar. Eninum, avarkal avarrai (cintikkatu) purakkanitte vitukinranar
Surah Yusuf, Verse 105
وَمَا يُؤۡمِنُ أَكۡثَرُهُم بِٱللَّهِ إِلَّا وَهُم مُّشۡرِكُونَ
avarkalil perumpalanavarkal allahvai nampikkai kolvatillai, avarkal avanukku inaivaitte tavira
Surah Yusuf, Verse 106
أَفَأَمِنُوٓاْ أَن تَأۡتِيَهُمۡ غَٰشِيَةٞ مِّنۡ عَذَابِ ٱللَّهِ أَوۡ تَأۡتِيَهُمُ ٱلسَّاعَةُ بَغۡتَةٗ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ
(avarkalaic) culntu kollakkutiya allahvin vetanai avarkalitam varatenro allatu avarkal ariyata nilaimaiyil titukuray (avarkalutaiya) mutivu kalam avarkalukku varatenro avarkal accamarrirukkinranara
Surah Yusuf, Verse 107
قُلۡ هَٰذِهِۦ سَبِيلِيٓ أَدۡعُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِۚ عَلَىٰ بَصِيرَةٍ أَنَا۠ وَمَنِ ٱتَّبَعَنِيۖ وَسُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ وَمَآ أَنَا۠ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ
(napiye!) Kuruviraka: ‘‘Ituve enatu (nerana) vali. Nan (unkalai) allahvin pakkam alaikkiren. Telivana atarattin mite nanum ennaip pinparriyavarkalum irukkirom. (Inai tunaikalai vittu) allah mikap paricuttamanavan. Akave, nan (avanukku) inaivaippavarkalil ullavan illai
Surah Yusuf, Verse 108
وَمَآ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ إِلَّا رِجَالٗا نُّوحِيٓ إِلَيۡهِم مِّنۡ أَهۡلِ ٱلۡقُرَىٰٓۗ أَفَلَمۡ يَسِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَيَنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۗ وَلَدَارُ ٱلۡأٓخِرَةِ خَيۡرٞ لِّلَّذِينَ ٱتَّقَوۡاْۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ
Umakku munnar parpala urarukkum nam anuppiya tutarkal avvurkalilirunta atavarkale tavira verillai. Eninum, avarkalukku (nam kattalaikalai) vahyi mulam arivittom. Ivarkal pumiyil pirayanam ceyyavillaiya? (Avvaru ceytal) ivarkalukku munniruntavarkalin mutivu evvarayirru enpatai ivarkal kantu kolvarkal. Marumaiyin vitutan iraiyaccam utaiyavarkalukku mikka melanatu. Ivvalavukuta ninkal arintu kolla ventama
Surah Yusuf, Verse 109
حَتَّىٰٓ إِذَا ٱسۡتَيۡـَٔسَ ٱلرُّسُلُ وَظَنُّوٓاْ أَنَّهُمۡ قَدۡ كُذِبُواْ جَآءَهُمۡ نَصۡرُنَا فَنُجِّيَ مَن نَّشَآءُۖ وَلَا يُرَدُّ بَأۡسُنَا عَنِ ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ
nam tutarkal (tankal) poyyakkappattu vittataka ninaittu, nampikkai ilantu vitumvarai (avvakkiramakkararkalai nam vittu vaittom.) Pinnar, nam utavi avarkalai vantataintatu. Nam natiyavarkal patukakkappattanar. Kurram ceyyum makkalai vittu nam vetanai nikkappatatu
Surah Yusuf, Verse 110
لَقَدۡ كَانَ فِي قَصَصِهِمۡ عِبۡرَةٞ لِّأُوْلِي ٱلۡأَلۡبَٰبِۗ مَا كَانَ حَدِيثٗا يُفۡتَرَىٰ وَلَٰكِن تَصۡدِيقَ ٱلَّذِي بَيۡنَ يَدَيۡهِ وَتَفۡصِيلَ كُلِّ شَيۡءٖ وَهُدٗى وَرَحۡمَةٗ لِّقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ
arivutaiyavarkalukku (napimarkalakiya) ivarkalutaiya carittirankalil nallator patippinai niccayamaka irukkiratu. (Itu) poyyana kattuk kataiyalla; anal, avarkalitamulla vetattai unmaiyakki vaittu ovvoru visayattaiyum vivarittuk kuruvataka irukkiratu. Melum, nampikkaiyalarkalukku nerana valiyakavum or arulakavum irukkiratu
Surah Yusuf, Verse 111