Surah An-Nahl - Tamil Translation by Abdulhameed Baqavi
أَتَىٰٓ أَمۡرُ ٱللَّهِ فَلَا تَسۡتَعۡجِلُوهُۚ سُبۡحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ عَمَّا يُشۡرِكُونَ
(ito) allahvutaiya kattalai vantuvittatu! Ataipparri ninkal avacarappata ventam. Avan mikap paricuttamanavan; avarkal inaivaippavarrai vita mikka melanavan
Surah An-Nahl, Verse 1
يُنَزِّلُ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةَ بِٱلرُّوحِ مِنۡ أَمۡرِهِۦ عَلَىٰ مَن يَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦٓ أَنۡ أَنذِرُوٓاْ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنَا۠ فَٱتَّقُونِ
Avan vanavarkalukku vahyi kotuttu, tan atiyarkalil tan virumpiyavarkalitam anuppi vaittu ‘‘vanakkattirkuriyavan ennait tavira verevanumillai; ninkal enakke payappatunkal'' enru eccarikkai ceyyumaru avarkalukkuk kattalaiyittan
Surah An-Nahl, Verse 2
خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ بِٱلۡحَقِّۚ تَعَٰلَىٰ عَمَّا يُشۡرِكُونَ
vanankalaiyum pumiyaiyum takka karanattin mite avan pataittirukkiran; avarkal inaivaippavarraivita avan mikka melanavan
Surah An-Nahl, Verse 3
خَلَقَ ٱلۡإِنسَٰنَ مِن نُّطۡفَةٖ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٞ مُّبِينٞ
avane oru tuli intiriyattaik kontu manitanaip pataikkiran; avvariruntum avan (iraivanutan) pakirankamana etiriyay irukkiran
Surah An-Nahl, Verse 4
وَٱلۡأَنۡعَٰمَ خَلَقَهَاۖ لَكُمۡ فِيهَا دِفۡءٞ وَمَنَٰفِعُ وَمِنۡهَا تَأۡكُلُونَ
(manitarkale!) Kalnataikalaiyum unkalukkaka avane pataittirukkiran. Avarril (kulirait tatukkum) porulkalum pala payankalum irukkinrana. Avarril cilavarraip pucikkirirkal
Surah An-Nahl, Verse 5
وَلَكُمۡ فِيهَا جَمَالٌ حِينَ تُرِيحُونَ وَحِينَ تَسۡرَحُونَ
ninkal avarrai (meyttu) malaiyil otti varum polutum (meyccalukkuk) kalaiyil ottic cellumpolutum avai unkalukku alakay irukkinrana
Surah An-Nahl, Verse 6
وَتَحۡمِلُ أَثۡقَالَكُمۡ إِلَىٰ بَلَدٖ لَّمۡ تَكُونُواْ بَٰلِغِيهِ إِلَّا بِشِقِّ ٱلۡأَنفُسِۚ إِنَّ رَبَّكُمۡ لَرَءُوفٞ رَّحِيمٞ
mikac ciramattutananri ninkal cella mutiyata urkalukku avai (unkalaiyum) unkal paluvana cumaikalaiyum cumantu celkinrana. Niccayamaka unkal iraivan (unkal mitu) mikka irakkamutaiyavan, mikak karunaiyutaiyavan avan
Surah An-Nahl, Verse 7
وَٱلۡخَيۡلَ وَٱلۡبِغَالَ وَٱلۡحَمِيرَ لِتَرۡكَبُوهَا وَزِينَةٗۚ وَيَخۡلُقُ مَا لَا تَعۡلَمُونَ
kutiraikal, koveru kalutaikal akiyavarrai ninkal eric celvatarkakavum (unkalukku) alankaramakavum (avan pataittirukkiran). Innum ninkal ariyatavarraiyum avan pataippan
Surah An-Nahl, Verse 8
وَعَلَى ٱللَّهِ قَصۡدُ ٱلسَّبِيلِ وَمِنۡهَا جَآئِرٞۚ وَلَوۡ شَآءَ لَهَدَىٰكُمۡ أَجۡمَعِينَ
(manitarkale! Unkalukku iru valikal irukkinrana. Onru,) allahvai naticcellakkutiya neranavali; marronru konalana vali. Avan natinal unkal anaivaraiyum nerana valiyil celuttivituvan
Surah An-Nahl, Verse 9
هُوَ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗۖ لَّكُم مِّنۡهُ شَرَابٞ وَمِنۡهُ شَجَرٞ فِيهِ تُسِيمُونَ
Avantan mekattiliruntu unkalukku malai poliyac ceykiran. Atiltan ninkal aruntakkutiya nirum irukkiratu; ataik konte purpuntukalum (valarntu) irukkinrana. Atile ninkal (unkal kalnataikalai) meykkirirkal
Surah An-Nahl, Verse 10
يُنۢبِتُ لَكُم بِهِ ٱلزَّرۡعَ وَٱلزَّيۡتُونَ وَٱلنَّخِيلَ وَٱلۡأَعۡنَٰبَ وَمِن كُلِّ ٱلثَّمَرَٰتِۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّقَوۡمٖ يَتَفَكَّرُونَ
ataik konte vivacayap payirkalaiyum, jaittun, periccai, tiratcai akiya ella kanivarkkankalaiyum avan unkalukku urpatti ceykiran. Niccayamaka itil cintikkakkutiya makkalukku or attatci irukkiratu
Surah An-Nahl, Verse 11
وَسَخَّرَ لَكُمُ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ وَٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَۖ وَٱلنُّجُومُ مُسَخَّرَٰتُۢ بِأَمۡرِهِۦٓۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَعۡقِلُونَ
avane iravaiyum, pakalaiyum, curiyanaiyum, cantiranaiyum unkalukkaka (pataittut) tan atikarattukkul vaittirukkiran. (Avvare) natcattirankal anaittum avanutaiya kattalaikku utpattavaiyakave irukkinrana. Niccayamaka itilum cintittu ariyakkutiya makkalukkup pala attatcikal irukkinrana
Surah An-Nahl, Verse 12
وَمَا ذَرَأَ لَكُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُخۡتَلِفًا أَلۡوَٰنُهُۥٓۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّقَوۡمٖ يَذَّكَّرُونَ
pumiyil unkalukkaka avan pataittiruppavai vitavitamana nirankalum (vakaikalum) utaiyavaiyaka irukkinrana. Nallunarcci perum makkalukku niccayamaka itilum or attatci irukkiratu
Surah An-Nahl, Verse 13
وَهُوَ ٱلَّذِي سَخَّرَ ٱلۡبَحۡرَ لِتَأۡكُلُواْ مِنۡهُ لَحۡمٗا طَرِيّٗا وَتَسۡتَخۡرِجُواْ مِنۡهُ حِلۡيَةٗ تَلۡبَسُونَهَاۖ وَتَرَى ٱلۡفُلۡكَ مَوَاخِرَ فِيهِ وَلِتَبۡتَغُواْ مِن فَضۡلِهِۦ وَلَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ
avantan ninkal cuvaiyana min mamicankalai (camaittup) pucikkavum, ninkal aparanamaka aniyakkutiya porulkalai etuttukkollavum katalai (unkalukku) vacatiyakkit tantan. (Pala itankalukkum cenru varttakattin mulam) iraivanin arulai ninkal tetik kollum poruttu (katalil payanam ceyyumpolutu) kappal katalaip pilantukontu celvatai ninkal kankirirkal. (Itarkaka iraivanukku) ninkal nanri celuttik kontiruppirkalaka
Surah An-Nahl, Verse 14
وَأَلۡقَىٰ فِي ٱلۡأَرۡضِ رَوَٰسِيَ أَن تَمِيدَ بِكُمۡ وَأَنۡهَٰرٗا وَسُبُلٗا لَّعَلَّكُمۡ تَهۡتَدُونَ
unkalaic cumantirukkum pumi acaiyatiruppatarkakap (periya) periya malaikalai atan mitu vaittan. (Unkal pokkuvarattukkaka) arukalaiyum nerana valikalai arivatarkakap pala pataikalaiyum amaittan
Surah An-Nahl, Verse 15
وَعَلَٰمَٰتٖۚ وَبِٱلنَّجۡمِ هُمۡ يَهۡتَدُونَ
(Pakalil ticaikalai arivikkakkutiya malaikal enum) ataiyalankalai amaittan. (Iravil) natcattirankalaik kontum (payanikal) tankal valiyai arintu kolkinranar
Surah An-Nahl, Verse 16
أَفَمَن يَخۡلُقُ كَمَن لَّا يَخۡلُقُۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ
(inaivaittu vanankupavarkale! Ivai anaittaiyum) pataitta vallavan (ninkal vanankukinra) onraiyume pataikka mutiyatavarraip polavana? Ivvalavukuta ninkal nallunarvu pera ventama
Surah An-Nahl, Verse 17
وَإِن تَعُدُّواْ نِعۡمَةَ ٱللَّهِ لَا تُحۡصُوهَآۗ إِنَّ ٱللَّهَ لَغَفُورٞ رَّحِيمٞ
allahvin aru(lka)lai ninkal kanakkittal avarrai unkalal ennita mutiyatu. Niccayamaka allah mikka mannippavan, perum karunaiyutaiyavan avan
Surah An-Nahl, Verse 18
وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعۡلِنُونَ
ninkal manatil maraittuk kolvataiyum (atarku maraka) ninkal velippatuttuvataiyum niccayamaka allah nankarivan
Surah An-Nahl, Verse 19
وَٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ لَا يَخۡلُقُونَ شَيۡـٔٗا وَهُمۡ يُخۡلَقُونَ
(napiye!) Allahvaiyanri evarrai avarkal (teyvamena) alaikkirarkalo avarral etaiyum pataikka mutiyatu. Avai (avanal) pataikkappattavaiyakum
Surah An-Nahl, Verse 20
أَمۡوَٰتٌ غَيۡرُ أَحۡيَآءٖۖ وَمَا يَشۡعُرُونَ أَيَّانَ يُبۡعَثُونَ
(anri avai) uyirullavaikalumalla; uyirarravaikale. (Irantavarkal) eppolutu (uyir kotuttu) eluppappatuvarkal enpataiyum avai ariya. (Akave, avai ivarkalukku enna palanalittuvitum)
Surah An-Nahl, Verse 21
إِلَٰهُكُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞۚ فَٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ قُلُوبُهُم مُّنكِرَةٞ وَهُم مُّسۡتَكۡبِرُونَ
unkal vanakkattirkuriyavan ore or iraivantan. Akave, evarkal marumaiyai nampavillaiyo avarkalutaiya ullankal (etaik kuriyapotilum) nirakarippavaikalakave irukkinrana. Melum, avarkal mikak karvamkontu perumaiyatippavarkalakavum irukkinranar
Surah An-Nahl, Verse 22
لَا جَرَمَ أَنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعۡلِنُونَۚ إِنَّهُۥ لَا يُحِبُّ ٱلۡمُسۡتَكۡبِرِينَ
niccayamaka allah avarkal maraittuk kolvataiyum (atarku maraka) avarkal velippatuttuvataiyum nankarivan enpatil oru cantekamumillai. Niccayamaka avan karvam konta (i)varkalai virumpuvatillai
Surah An-Nahl, Verse 23
وَإِذَا قِيلَ لَهُم مَّاذَآ أَنزَلَ رَبُّكُمۡ قَالُوٓاْ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ
(napiye! Intak kur'anaik kurippittu atil) ‘‘unkal iraivan enna irakkinan'' enru avarkalitam ketkappattal ‘‘(itu,) munnullorin kattukkataikaltan'' enru kurukinranar
Surah An-Nahl, Verse 24
لِيَحۡمِلُوٓاْ أَوۡزَارَهُمۡ كَامِلَةٗ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وَمِنۡ أَوۡزَارِ ٱلَّذِينَ يُضِلُّونَهُم بِغَيۡرِ عِلۡمٍۗ أَلَا سَآءَ مَا يَزِرُونَ
Marumai nalil tankal pavaccumaikalai ivarkal cumappatutan, arivinri ivarkal valiketutta marravarkalin pavaccumaikalaiyum ivarkale cumapparkal. (Ivvaru iruvarin pavaccumaiyai) ivarkale cumappatu mikak kettatallava
Surah An-Nahl, Verse 25
قَدۡ مَكَرَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ فَأَتَى ٱللَّهُ بُنۡيَٰنَهُم مِّنَ ٱلۡقَوَاعِدِ فَخَرَّ عَلَيۡهِمُ ٱلسَّقۡفُ مِن فَوۡقِهِمۡ وَأَتَىٰهُمُ ٱلۡعَذَابُ مِنۡ حَيۡثُ لَا يَشۡعُرُونَ
ivarkalukku munniruntavarkalum (ivvare) niccayamaka culcci ceytu kontiruntarkal. Akave, allah avarkalin (culccik) kattatattai atiyotu peyarttu avarkal (talai) mite atan mukatu vilumpati ceytan. Avarkal arintukolla mutiyata vitattil vetanaiyum avarkalai vantataintatu
Surah An-Nahl, Verse 26
ثُمَّ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ يُخۡزِيهِمۡ وَيَقُولُ أَيۡنَ شُرَكَآءِيَ ٱلَّذِينَ كُنتُمۡ تُشَـٰٓقُّونَ فِيهِمۡۚ قَالَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡعِلۡمَ إِنَّ ٱلۡخِزۡيَ ٱلۡيَوۡمَ وَٱلسُّوٓءَ عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ
pinnar, marumai nalilo avan avarkalai ilivupatutti ‘‘ninkal (unkal teyvankalai) enakku inaiyanavai ena(k kuri nampikkaiyalarkalutan) ninkal tarkkittuk kontiruntirkale avai enke?'' Enru ketpan. Accamayam (itai) arintirunta (nampikkai konta)varkal ‘‘inraiya tinam ilivum, vetanaiyum niccayamaka nirakarittavarkalmitutan'' enru kuruvarkal
Surah An-Nahl, Verse 27
ٱلَّذِينَ تَتَوَفَّىٰهُمُ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ ظَالِمِيٓ أَنفُسِهِمۡۖ فَأَلۡقَوُاْ ٱلسَّلَمَ مَا كُنَّا نَعۡمَلُ مِن سُوٓءِۭۚ بَلَىٰٓۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمُۢ بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
tamakkut tame tinkilaittuk konta ivarkalutaiya uyirai vanavarkal kaipparrum polutu (avarkal) ‘‘nankal oru kurramum ceyyavillai'' enru (kurit tankalait tunpurutta ventamena vanavarkalitam) camatanattaik koruvarkal. (Atarku vanavarkal) ‘‘maraka! Niccayamaka allah ninkal ceytu kontiruntavarrai nankarivan'' (enru patilalipparkal)
Surah An-Nahl, Verse 28
فَٱدۡخُلُوٓاْ أَبۡوَٰبَ جَهَنَّمَ خَٰلِدِينَ فِيهَاۖ فَلَبِئۡسَ مَثۡوَى ٱلۡمُتَكَبِّرِينَ
(melum, ivarkalai nokki) ‘‘ninkal narakattin vayilkalil pukuntu enrenrume atil tanki vitunkal'' (enru kuruvarkal). Perumai atittuk kontirunta ivarkalin tankumitam maka kettatu
Surah An-Nahl, Verse 29
۞وَقِيلَ لِلَّذِينَ ٱتَّقَوۡاْ مَاذَآ أَنزَلَ رَبُّكُمۡۚ قَالُواْ خَيۡرٗاۗ لِّلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ فِي هَٰذِهِ ٱلدُّنۡيَا حَسَنَةٞۚ وَلَدَارُ ٱلۡأٓخِرَةِ خَيۡرٞۚ وَلَنِعۡمَ دَارُ ٱلۡمُتَّقِينَ
Iraiyaccamutaiyavarkalai nokki (ikkur'anaip parri) ‘‘unkal iraivan enna irakki vaittan'' enru ketkappattal, atarkavarkal, ‘‘nanmaiyaiye (irakki vaittan)'' enru kuruvarkal. (Enenral) nanmai ceytavarkalukku ivvulakilum nanmaitan. (Avarkalutaiya) marumaiyin vitum mikka melanatu. Iraiyaccamutaiyavarkalin vitu evvalavu nerttiyanatu
Surah An-Nahl, Verse 30
جَنَّـٰتُ عَدۡنٖ يَدۡخُلُونَهَا تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُۖ لَهُمۡ فِيهَا مَا يَشَآءُونَۚ كَذَٰلِكَ يَجۡزِي ٱللَّهُ ٱلۡمُتَّقِينَ
(avvitu) enrenrum nilaittirukkakkutiya corkkankalakum. Atil niraruvikal totarntu otikkonteyirukkum. Avarkal virumpiyatellam anku avarkalukkuk kitaikkum. Iraiyaccamutaiyavarkalukku ivvare allah kuli kotukkiran
Surah An-Nahl, Verse 31
ٱلَّذِينَ تَتَوَفَّىٰهُمُ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ طَيِّبِينَ يَقُولُونَ سَلَٰمٌ عَلَيۡكُمُ ٱدۡخُلُواْ ٱلۡجَنَّةَ بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
ivarkalin uyirai vanavarkal, avarkal nallavarkalaka irukkum nilaimaiyil kaipparrukinranar. (Appolutu avarkalai nokki) ‘‘salamun alaikkum (unkalukku iterram untavataka!) Ninkal (narceyal) ceytu kontiruntatin karanamaka corkkattirkuc cellunkal'' enru kuruvarkal
Surah An-Nahl, Verse 32
هَلۡ يَنظُرُونَ إِلَّآ أَن تَأۡتِيَهُمُ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ أَوۡ يَأۡتِيَ أَمۡرُ رَبِّكَۚ كَذَٰلِكَ فَعَلَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۚ وَمَا ظَلَمَهُمُ ٱللَّهُ وَلَٰكِن كَانُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ
(avvakkiramakkararkalo tankal uyiraik kaipparruvatarkaka) avarkalitam vanavarkal varuvataiyo allatu unkal iraivanin kattalai(ppati vetanai) varuvataiyo tavira (veretanaiyum) avarkal etirparkkinranara? Ivarkalukku munniruntavarkalum ivvare (aniyayam) ceytu kontiruntanar. Allah ivarkalukku oru tinkum ilaikkavillai. Eninum, avarkal tamakkuttame tinkilaittuk kontanar
Surah An-Nahl, Verse 33
فَأَصَابَهُمۡ سَيِّـَٔاتُ مَا عَمِلُواْ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ
akave, avarkal ceytukontirunta timaikale avarkalai vantataintana. Innum, avarkal parikacam ceytu kontiruntatum avarkalaic culntukontatu
Surah An-Nahl, Verse 34
وَقَالَ ٱلَّذِينَ أَشۡرَكُواْ لَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ مَا عَبَدۡنَا مِن دُونِهِۦ مِن شَيۡءٖ نَّحۡنُ وَلَآ ءَابَآؤُنَا وَلَا حَرَّمۡنَا مِن دُونِهِۦ مِن شَيۡءٖۚ كَذَٰلِكَ فَعَلَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۚ فَهَلۡ عَلَى ٱلرُّسُلِ إِلَّا ٱلۡبَلَٰغُ ٱلۡمُبِينُ
Inaivaittu vanankupavarkal kurukinranar: ‘‘Allah natiyiruntal nankalum enkal mutataikalum avanait tavira marretaiyum vanankiye irukkamattom; avanutaiya kattalaiyinri etaiyum (akatatenat) tatuttirukkavum mattom.'' Ivvare ivarkalukku munniruntavarkalum (vin vitantavatam) ceytu kontiruntanar. Nam tutarkalmitu (avarkalukkitappatta kattalaiyai) telivaka arivippatait tavira (veretuvum) poruppunta? (Kitaiyatu)
Surah An-Nahl, Verse 35
وَلَقَدۡ بَعَثۡنَا فِي كُلِّ أُمَّةٖ رَّسُولًا أَنِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ وَٱجۡتَنِبُواْ ٱلطَّـٰغُوتَۖ فَمِنۡهُم مَّنۡ هَدَى ٱللَّهُ وَمِنۡهُم مَّنۡ حَقَّتۡ عَلَيۡهِ ٱلضَّلَٰلَةُۚ فَسِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَٱنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُكَذِّبِينَ
(pumiyin pala pakankalilum vacittirunta) ovvoru vakuppinarukkum niccayamaka nam tutarai anuppiyirukkirom. (Attutarkal avarkalai nokki) ‘‘allah oruvanaiye vanankunkal. (Vali ketukkum) saittankaliliruntu ninkal vilakik kollunkal en(ru kuric cen)rarkal. Allahvin nervaliyai ataintavarkalum avarkalil untu; vali kettileye nilai perrorum avarkalil untu. Akave, ninkal pumiyil currit tirintu (napimarkalaip) poyyakkiyavarkalin mutivu eppati iruntatu enpataip parunkal
Surah An-Nahl, Verse 36
إِن تَحۡرِصۡ عَلَىٰ هُدَىٰهُمۡ فَإِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي مَن يُضِلُّۖ وَمَا لَهُم مِّن نَّـٰصِرِينَ
(napiye!) Avarkal nerana valiyil cella ventumenru ninkal evvalavu virumpiya potilum (avvalikku avarkal varamattarkal. Enenral, mana murantaka) evarkal tavarana valiyil celkirarkalo avarkalai niccayamaka allah nerana valiyil celuttuvatillai; avarkalukku utavi ceypavarkalum oruvarumillai
Surah An-Nahl, Verse 37
وَأَقۡسَمُواْ بِٱللَّهِ جَهۡدَ أَيۡمَٰنِهِمۡ لَا يَبۡعَثُ ٱللَّهُ مَن يَمُوتُۚ بَلَىٰ وَعۡدًا عَلَيۡهِ حَقّٗا وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ
(napiye!) Irantavarkalukku allah uyir kotuttu eluppa mattan enru innirakarippavarkal allahvin mite mikka urutiyana cattiyam ceytu kurukinranar. Appati illai; (‘‘unkalai uyirkotuttu eluppuvan'' enru) nan kuriya vakku murrilum unmaiyanate! Eninum, manitarkalil perumpalanavarkal (itai) arintukolla mattarkal
Surah An-Nahl, Verse 38
لِيُبَيِّنَ لَهُمُ ٱلَّذِي يَخۡتَلِفُونَ فِيهِ وَلِيَعۡلَمَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَنَّهُمۡ كَانُواْ كَٰذِبِينَ
(Im'maiyil) avarkal tarkkittuk kontiruntatai avarkalukku allah telivaka arivippatarkakavum, nirakarippavarkal kurik kontirunta poyyai avarkal nankarintu kolvatarkakavum (marumaiyil avarkal uyirppikkappatuvarkal. Appati avarkalai eluppuvatu namakku oru poruttalla)
Surah An-Nahl, Verse 39
إِنَّمَا قَوۡلُنَا لِشَيۡءٍ إِذَآ أَرَدۡنَٰهُ أَن نَّقُولَ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ
(enenral) nam oru porulai (untu panna)k karutinal, atarkaka nam kuruvatellam ‘‘akuka!'' Enpatutan. Utane (atu) akivitukiratu
Surah An-Nahl, Verse 40
وَٱلَّذِينَ هَاجَرُواْ فِي ٱللَّهِ مِنۢ بَعۡدِ مَا ظُلِمُواْ لَنُبَوِّئَنَّهُمۡ فِي ٱلدُّنۡيَا حَسَنَةٗۖ وَلَأَجۡرُ ٱلۡأٓخِرَةِ أَكۡبَرُۚ لَوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ
(nampikkaiyalarkale! Unkalil) evarkal (etirikalal) tunpuruttappattu pinnar allahvukkaka(t tankal urai vittu)p purappattarkalo, avarkalukku niccayamaka nam ivvulakilum nalla iruppitattaiye taruvom; marumaiyin kuliyo (itaivita) mikap peritu. (Itai) avarkal arintu kolla ventume
Surah An-Nahl, Verse 41
ٱلَّذِينَ صَبَرُواْ وَعَلَىٰ رَبِّهِمۡ يَتَوَكَّلُونَ
ivarkaltan (ciramankalaip) porumaiyutan cakittuk kontu tankal iraivanaiye murrilum nampiyiruppavarkal
Surah An-Nahl, Verse 42
وَمَآ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ إِلَّا رِجَالٗا نُّوحِيٓ إِلَيۡهِمۡۖ فَسۡـَٔلُوٓاْ أَهۡلَ ٱلذِّكۡرِ إِن كُنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ
(napiye!) Umakku munnar vahyi arivittu nam avarkalitam anuppivaitta tutarkalellam atavarkaltan. Akave, (ivarkalai nokki) ‘‘ninkal (itai) arintu kollamaliruntal (muntiya vetankalaik) karroritam kettarintu kollunkal'' (enru kuruviraka)
Surah An-Nahl, Verse 43
بِٱلۡبَيِّنَٰتِ وَٱلزُّبُرِۗ وَأَنزَلۡنَآ إِلَيۡكَ ٱلذِّكۡرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيۡهِمۡ وَلَعَلَّهُمۡ يَتَفَكَّرُونَ
attutarkalukkum telivana attatcikalaiyum, vetankalaiyum (kotuttu anuppinom). Appatiye intak kur'anaiyum (napiye!) Nam umakku irakki vaittom. Manitarkalukkaka (um'mitu) irakkappatta itai nir avarkalukkut telivaka etuttuk kanpippiraka. (Itan mulam) avarkal kavanittarintu kolvarkal
Surah An-Nahl, Verse 44
أَفَأَمِنَ ٱلَّذِينَ مَكَرُواْ ٱلسَّيِّـَٔاتِ أَن يَخۡسِفَ ٱللَّهُ بِهِمُ ٱلۡأَرۡضَ أَوۡ يَأۡتِيَهُمُ ٱلۡعَذَابُ مِنۡ حَيۡثُ لَا يَشۡعُرُونَ
tinkilaikka culccikal ceykinra ivarkalaip pumi vilunkumpati allah ceyyamattan enro allatu ivarkal arintukollata vitattil ivarkalai vetanai vantataiyatu enro ivarkal accamarru irukkinranara
Surah An-Nahl, Verse 45
أَوۡ يَأۡخُذَهُمۡ فِي تَقَلُّبِهِمۡ فَمَا هُم بِمُعۡجِزِينَ
Allatu ivarkal natamatik kontirukkum polute ivarkalai avan pitittukkolla mattan enrum accamarrirukkinranara? (Avvaru avan pitikkak karutinal, avanitam iruntu) ivarkal (tappi oti avanait) torkatittuvita mattarkal
Surah An-Nahl, Verse 46
أَوۡ يَأۡخُذَهُمۡ عَلَىٰ تَخَوُّفٖ فَإِنَّ رَبَّكُمۡ لَرَءُوفٞ رَّحِيمٌ
allatu (ivarkalai alittuvitakkutiya oru apattu varumenra) tikilin mitu tikilaik kotuttu ivarkalaip pitittukkolla mattan enru accamarru irukkinranara? (Avan, tan virumpiya vetanaiyai ivarkalukku kotukka arralutaiyavan.) Eninum, niccayamaka unkal iraivan mikka irakkamutaiyavan, mikak karunaiyutaiyavan avan. (Atalaltan, ituvarai avarkalai vetanai ceyyatu vittu vaittirukkiran)
Surah An-Nahl, Verse 47
أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ إِلَىٰ مَا خَلَقَ ٱللَّهُ مِن شَيۡءٖ يَتَفَيَّؤُاْ ظِلَٰلُهُۥ عَنِ ٱلۡيَمِينِ وَٱلشَّمَآئِلِ سُجَّدٗا لِّلَّهِ وَهُمۡ دَٰخِرُونَ
allah pataittiruppavarril onraiyume ivarkal parkka villaiya? Avarrin nilalkal valamum itamumaka cayvatellam allahvai mikka talmaiyakac ciram panintu vanankuvatutan
Surah An-Nahl, Verse 48
وَلِلَّهِۤ يَسۡجُدُۤ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِ مِن دَآبَّةٖ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ وَهُمۡ لَا يَسۡتَكۡبِرُونَ
vanankalilum pumiyilum ulla marra uyirinankalum vanavarkalum allahvaiye cirampanintu vanankukinranar.Avarkal (iplisaip pol avanukku ciram paniyatu) perumaiyatippatillai
Surah An-Nahl, Verse 49
يَخَافُونَ رَبَّهُم مِّن فَوۡقِهِمۡ وَيَفۡعَلُونَ مَا يُؤۡمَرُونَ۩
avarkal tankalukku melulla tankal iraivanukkup payantu tankalukku itappatta kattalaiyaiye ceytu kontirukkinranar
Surah An-Nahl, Verse 50
۞وَقَالَ ٱللَّهُ لَا تَتَّخِذُوٓاْ إِلَٰهَيۡنِ ٱثۡنَيۡنِۖ إِنَّمَا هُوَ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞ فَإِيَّـٰيَ فَٱرۡهَبُونِ
(manitarkale!) Allah kurukiran: (Onrukkup patilaka) iru teyvankalai ninkal etuttuk kollatirkal. Niccayamaka (unkal) vanakkattirkuriya iraivan ore or iraivantan. Akave, (anta oruvanakiya) enakku ninkal payappatunkal. (Marrevarukkum payappata ventam)
Surah An-Nahl, Verse 51
وَلَهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَلَهُ ٱلدِّينُ وَاصِبًاۚ أَفَغَيۡرَ ٱللَّهِ تَتَّقُونَ
vanankalilum pumiyilum ulla anaittum avanutaiyavaiye! Avanukku enrenrum valipatuvatu avaciyam. Akave, anta allah allatavarraiya ninkal payappatukirirkal
Surah An-Nahl, Verse 52
وَمَا بِكُم مِّن نِّعۡمَةٖ فَمِنَ ٱللَّهِۖ ثُمَّ إِذَا مَسَّكُمُ ٱلضُّرُّ فَإِلَيۡهِ تَجۡـَٔرُونَ
Unkalukkuk kitaittulla arutkotaikal anaittum allahvitamiruntu vantavaitan. Unkalai oru tinku anukum potu avanitame muraiyitukirirkal
Surah An-Nahl, Verse 53
ثُمَّ إِذَا كَشَفَ ٱلضُّرَّ عَنكُمۡ إِذَا فَرِيقٞ مِّنكُم بِرَبِّهِمۡ يُشۡرِكُونَ
pinnar, avan unkalai vittu attinkai nikkinalo utane unkalil oru pirivinar (ittakaiya) tankal iraivanukke inai vaittu vananka arampikkinranar
Surah An-Nahl, Verse 54
لِيَكۡفُرُواْ بِمَآ ءَاتَيۡنَٰهُمۡۚ فَتَمَتَّعُواْ فَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَ
nam avarkalukkuc ceyta nanrikalaiyum (nanmaikalaiyum) nirakarittu vitukinranar. (Atalal, avarkalai nokki, ‘‘ivvulakil) ciritu cukamanupavittuk kollunkal. Pinnar (marumaiyil) ninkal (unmaiyai) arintu kolvirkal'' (enru napiye! Kuruviraka)
Surah An-Nahl, Verse 55
وَيَجۡعَلُونَ لِمَا لَا يَعۡلَمُونَ نَصِيبٗا مِّمَّا رَزَقۡنَٰهُمۡۗ تَٱللَّهِ لَتُسۡـَٔلُنَّ عَمَّا كُنتُمۡ تَفۡتَرُونَ
nam avarkalukkuk kotutta porulkalil oru pakattait tankal teyvankalukkenru kurippittuk kurukinranar. Itai avarkal arintukollave mutiyatu. Allahvin mitu cattiyamaka! Ninkal karpanaiyakak kurum ippoy(k kurru)kalaip parri (marumaiyil) niccayamaka ninkal kelvi ketkappatuvirkal
Surah An-Nahl, Verse 56
وَيَجۡعَلُونَ لِلَّهِ ٱلۡبَنَٰتِ سُبۡحَٰنَهُۥ وَلَهُم مَّا يَشۡتَهُونَ
(napiye!) Ivarkal allahvukkup pen pillaikalaiyum.Tankalukku tankal virumpukinravarkalai (an pillaikalai) erpatuttik kolkinranar. Avano (itaivittu) mikka paricuttamanavan
Surah An-Nahl, Verse 57
وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُم بِٱلۡأُنثَىٰ ظَلَّ وَجۡهُهُۥ مُسۡوَدّٗا وَهُوَ كَظِيمٞ
avarkalil oruvanukku penkulantai pirantataka narceyti kurappattal avanutaiya mukam (tukkattal) karuttu kopattai vilunkukiran
Surah An-Nahl, Verse 58
يَتَوَٰرَىٰ مِنَ ٱلۡقَوۡمِ مِن سُوٓءِ مَا بُشِّرَ بِهِۦٓۚ أَيُمۡسِكُهُۥ عَلَىٰ هُونٍ أَمۡ يَدُسُّهُۥ فِي ٱلتُّرَابِۗ أَلَا سَآءَ مَا يَحۡكُمُونَ
(pen kulantai pirantatu ena) avanukkuk kurappatta intak ketta nanmarayattaip parri (veruppataintu) ilivutan “atai vaittiruppata? Allatu (uyirutan) atai mannil putaittu vituvata?' Enru kavalaippattu makkal mun varamal maraintu kontu alaikiran. (Ivvaru tankalukku an kulantaiyum iraivanukkup pen kulantaiyumaka) avarkal ceyyum tirmanam mikak kettatallava
Surah An-Nahl, Verse 59
لِلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ مَثَلُ ٱلسَّوۡءِۖ وَلِلَّهِ ٱلۡمَثَلُ ٱلۡأَعۡلَىٰۚ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
(Ittakaiya) ketta utaranamellam marumaiyai nampikkai kollatavarkalukke (takum). Allahvukko mikka melana varnippukal untu. Avan (anaivaraiyum) mikaittavan, mikka nanamutaiyavan avan
Surah An-Nahl, Verse 60
وَلَوۡ يُؤَاخِذُ ٱللَّهُ ٱلنَّاسَ بِظُلۡمِهِم مَّا تَرَكَ عَلَيۡهَا مِن دَآبَّةٖ وَلَٰكِن يُؤَخِّرُهُمۡ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗىۖ فَإِذَا جَآءَ أَجَلُهُمۡ لَا يَسۡتَـٔۡخِرُونَ سَاعَةٗ وَلَا يَسۡتَقۡدِمُونَ
manitarkal ceyyum kurrankuraikalaip parri avarkalai allah (utanukkutan) pitippataka iruntal (pumiyil) or uyirinaittaiyume avan vittuvaikka mattan. Eninum, oru kurippitta tavanai varai (pitikkatu) avarkalaip pirpatuttukiran. Avarkalutaiya tavanai varum camayattil oru vinati pintavum mattarkal; muntavum mattarkal
Surah An-Nahl, Verse 61
وَيَجۡعَلُونَ لِلَّهِ مَا يَكۡرَهُونَۚ وَتَصِفُ أَلۡسِنَتُهُمُ ٱلۡكَذِبَ أَنَّ لَهُمُ ٱلۡحُسۡنَىٰۚ لَا جَرَمَ أَنَّ لَهُمُ ٱلنَّارَ وَأَنَّهُم مُّفۡرَطُونَ
tankal virumpatavai(kalakiya pen kulantai)kalai allahvukkuk karpikkumivarkal (marumaiyil) niccayamaka tankalukku nanmaitan kitaikkumenru avarkalin navukal poyyai varnikkinrana. Niccayamaka ivarkalukku narakamtan enpatilum narakattirku mutalavataka ivarkaltan celvarkal enpatilum cantekameyillai
Surah An-Nahl, Verse 62
تَٱللَّهِ لَقَدۡ أَرۡسَلۡنَآ إِلَىٰٓ أُمَمٖ مِّن قَبۡلِكَ فَزَيَّنَ لَهُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ أَعۡمَٰلَهُمۡ فَهُوَ وَلِيُّهُمُ ٱلۡيَوۡمَ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ
(napiye!) Allahvin mitu cattiyamaka! Umakku munnirunta pala vakupparkalukkum nam (nam) tutarkalai anuppivaittom. Eninum, saittan avarkalukkum avarkalutaiya (tiya) kariyankalaiye alakakak kanpittan. Inraiya tinam ivarkalukkum avane nanpanavan. Akave, ivarkalukku mikka tunpuruttum vetanai untu
Surah An-Nahl, Verse 63
وَمَآ أَنزَلۡنَا عَلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ إِلَّا لِتُبَيِّنَ لَهُمُ ٱلَّذِي ٱخۡتَلَفُواْ فِيهِ وَهُدٗى وَرَحۡمَةٗ لِّقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ
(napiye!) Ivarkal evvisayattil tarkkittuk kontarkalo atai nir telivakkuvatarkakave ivvetattai um mitu nam irakki vaittom. Melum, nampikkai konta makkalukku itu nerana valiyakavum, or arulakavum irukkiratu
Surah An-Nahl, Verse 64
وَٱللَّهُ أَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَحۡيَا بِهِ ٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ مَوۡتِهَآۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّقَوۡمٖ يَسۡمَعُونَ
allahve mekattiliruntu malaiya poliyac ceytu uyirilanta pumikku uyiruttukiran. (Nallupatecattirku) cevicaykkum makkalukku niccayamaka itil or attatci irukkiratu
Surah An-Nahl, Verse 65
وَإِنَّ لَكُمۡ فِي ٱلۡأَنۡعَٰمِ لَعِبۡرَةٗۖ نُّسۡقِيكُم مِّمَّا فِي بُطُونِهِۦ مِنۢ بَيۡنِ فَرۡثٖ وَدَمٖ لَّبَنًا خَالِصٗا سَآئِغٗا لِّلشَّـٰرِبِينَ
(Atu, matu, ottakam akiya) kalnataikalilum unkalukku oru patippinai untu. Irattattirkum canattirkum itaiyil atan vayirril iruntu kalapparra tuya palai (urpatti ceytu) nam unkalukkup pukattukirom. Atu aruntupavarkalukku mikka inpakaramanatu
Surah An-Nahl, Verse 66
وَمِن ثَمَرَٰتِ ٱلنَّخِيلِ وَٱلۡأَعۡنَٰبِ تَتَّخِذُونَ مِنۡهُ سَكَرٗا وَرِزۡقًا حَسَنًاۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّقَوۡمٖ يَعۡقِلُونَ
periccai, tiratcaip palankaliliruntu matuvaiyum, nalla unavukalaiyum ninkal ceykirirkal. Niccayamaka itilum arivutaiya makkalukku or attatci irukkiratu
Surah An-Nahl, Verse 67
وَأَوۡحَىٰ رَبُّكَ إِلَى ٱلنَّحۡلِ أَنِ ٱتَّخِذِي مِنَ ٱلۡجِبَالِ بُيُوتٗا وَمِنَ ٱلشَّجَرِ وَمِمَّا يَعۡرِشُونَ
umatu iraivan tenikku, ‘‘ni malaikalilum, marankalilum, makkal kattum kattitankalilum kutukalai amaittuk kol'' ena arivuttinan
Surah An-Nahl, Verse 68
ثُمَّ كُلِي مِن كُلِّ ٱلثَّمَرَٰتِ فَٱسۡلُكِي سُبُلَ رَبِّكِ ذُلُلٗاۚ يَخۡرُجُ مِنۢ بُطُونِهَا شَرَابٞ مُّخۡتَلِفٌ أَلۡوَٰنُهُۥ فِيهِ شِفَآءٞ لِّلنَّاسِۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّقَوۡمٖ يَتَفَكَّرُونَ
pinnar ‘‘ni ovvoru puspattiliruntum pucittu, unatiraivan unakku arivitta elitana valiyil (un kuttukkul) otunkic cel (enak kattalai ittan). Itanal atan vayirriliruntu pala nirankalaiyutaiya oru panam (ten) veliyakiratu. Atil manitarkalukku nivaranamuntu. Niccayamaka itilum cintikkakkutiya makkalukku or attatci irukkiratu
Surah An-Nahl, Verse 69
وَٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ ثُمَّ يَتَوَفَّىٰكُمۡۚ وَمِنكُم مَّن يُرَدُّ إِلَىٰٓ أَرۡذَلِ ٱلۡعُمُرِ لِكَيۡ لَا يَعۡلَمَ بَعۡدَ عِلۡمٖ شَيۡـًٔاۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمٞ قَدِيرٞ
unkalaip pataittavan allahtan. Pinnar avane unkalai maranikkac ceykiran. Karrarintiruntum onrume ariyatavarkalaip pol akivitakkutiya palavinattai tarukinra mutumai varai valntiruppavarkalum unkalil untu. (Unkalil yar, yarai evvalavu kalam vittuvaikka ventum enpatai) niccayamaka allah nankarintavan, (avvaru ceyya) mikka arralutaiyavan avan
Surah An-Nahl, Verse 70
وَٱللَّهُ فَضَّلَ بَعۡضَكُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ فِي ٱلرِّزۡقِۚ فَمَا ٱلَّذِينَ فُضِّلُواْ بِرَآدِّي رِزۡقِهِمۡ عَلَىٰ مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُهُمۡ فَهُمۡ فِيهِ سَوَآءٌۚ أَفَبِنِعۡمَةِ ٱللَّهِ يَجۡحَدُونَ
Unkalil cilaraivita cilarai celvattil allah menmaiyakki vaittirukkiran. Appati menmaiyakkappattavarkal, tankalukku kattuppatta (velaikkarar, atimai akiya)varkal tankal celvattil (tankalukku) camamanavarkalaka iruntum (muraippati) atai avarkalukku kotuppatillai. (Ippati ceyvatan mulam avarkalukku alittirukkinra) allahvin arulai avarkal nirakarikkinranara
Surah An-Nahl, Verse 71
وَٱللَّهُ جَعَلَ لَكُم مِّنۡ أَنفُسِكُمۡ أَزۡوَٰجٗا وَجَعَلَ لَكُم مِّنۡ أَزۡوَٰجِكُم بَنِينَ وَحَفَدَةٗ وَرَزَقَكُم مِّنَ ٱلطَّيِّبَٰتِۚ أَفَبِٱلۡبَٰطِلِ يُؤۡمِنُونَ وَبِنِعۡمَتِ ٱللَّهِ هُمۡ يَكۡفُرُونَ
unkalilirunte unkal manaivikalai allah pataikkiran. Unkal manaivikaliliruntu cantatikalaiyum, peran pettikalaiyum pataikkinran. Unkalukku nalla unavukalai valankukiran. Melum, (ippatiyirukka) avarkal (tankalakak karpanai ceytu konta) poyyanavarrai nampikkai kontu allahvin arutkotaikalai nirakarikkinranara
Surah An-Nahl, Verse 72
وَيَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا يَمۡلِكُ لَهُمۡ رِزۡقٗا مِّنَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ شَيۡـٔٗا وَلَا يَسۡتَطِيعُونَ
avarkal allah allatavarrai vanankukinranar. (Avai) vanankalilo pumiyilo ulla oru porulaiyum ivarkalukku alikka urimaiyum arravai; arralum arravai
Surah An-Nahl, Verse 73
فَلَا تَضۡرِبُواْ لِلَّهِ ٱلۡأَمۡثَالَۚ إِنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُ وَأَنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ
akave, (avarrai carva vallamaiyulla) allahvukku ninkal uvamaikalaka akkatirkal. (Allahvukkuriya tanmaikalai) niccayamaka allahtan arivan; ninkal ariyamattirkal
Surah An-Nahl, Verse 74
۞ضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلًا عَبۡدٗا مَّمۡلُوكٗا لَّا يَقۡدِرُ عَلَىٰ شَيۡءٖ وَمَن رَّزَقۡنَٰهُ مِنَّا رِزۡقًا حَسَنٗا فَهُوَ يُنفِقُ مِنۡهُ سِرّٗا وَجَهۡرًاۖ هَلۡ يَسۡتَوُۥنَۚ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِۚ بَلۡ أَكۡثَرُهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
allah (itarku iruvarai) utaranamakak kurukiran. Oruvan oru (porulaic cuyamakac ceyyavum kotukkavum) caktiyarra atimai; marroruvano nam avanukku nalla porulkalai eralamakak kotuttirukkirom. Avanum avarrai irakaciyamakavum pakirankamakavum tanam ceytu varukiran. Ivviruvarum camamanavara? (Camamaka mattarkal.) Ella pukalkalum allahvukkuriyana. Avarkalil perumpalanavarkal (itai) arintukolvatillai
Surah An-Nahl, Verse 75
وَضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلٗا رَّجُلَيۡنِ أَحَدُهُمَآ أَبۡكَمُ لَا يَقۡدِرُ عَلَىٰ شَيۡءٖ وَهُوَ كَلٌّ عَلَىٰ مَوۡلَىٰهُ أَيۡنَمَا يُوَجِّههُّ لَا يَأۡتِ بِخَيۡرٍ هَلۡ يَسۡتَوِي هُوَ وَمَن يَأۡمُرُ بِٱلۡعَدۡلِ وَهُوَ عَلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ
Innum, iru manitarai (marroru) utaranamaka allah kurukiran: Atiloruvar umai(yana atimai); etum ceyya caktiyarravar. Avar tan ejamanarukkuc cumaiyaka irukkirar. Avarai enku anuppiyapotilum (tinkait tavira) nanmai etaiyum avar ceyvatillai. Marroruvaro (nallatai arintu) nerana valiyil iruntukontu (marravarkalukkum) nitattaiye evukirar. Ivarukku (umaiyakiya) avar camamavara
Surah An-Nahl, Verse 76
وَلِلَّهِ غَيۡبُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ وَمَآ أَمۡرُ ٱلسَّاعَةِ إِلَّا كَلَمۡحِ ٱلۡبَصَرِ أَوۡ هُوَ أَقۡرَبُۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ
vanankalilum pumiyilum ulla rakaciyam allahvukke contam. (Atai marrevarum ariya mattarkal.) Akave ulaka mutivu, imai muti vilippataippol allatu ataivita viraivakave mutintuvitum. Niccayamaka allah anaittin mitum mika arralutaiyavan avan
Surah An-Nahl, Verse 77
وَٱللَّهُ أَخۡرَجَكُم مِّنۢ بُطُونِ أُمَّهَٰتِكُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ شَيۡـٔٗا وَجَعَلَ لَكُمُ ٱلسَّمۡعَ وَٱلۡأَبۡصَٰرَ وَٱلۡأَفۡـِٔدَةَ لَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ
onraiyume ninkal ariyatavarkalaka irunta nilaimaiyil, unkal taymarkalin vayirriliruntu allahtan unkalai velippatuttinan. Melum, unkalukkuc cevikalaiyum, kankalaiyum, itayankalaiyum (arivaiyum) kotuttavan avantan. Itarku ninkal (avanukku) nanri celuttuvirkalaka
Surah An-Nahl, Verse 78
أَلَمۡ يَرَوۡاْ إِلَى ٱلطَّيۡرِ مُسَخَّرَٰتٖ فِي جَوِّ ٱلسَّمَآءِ مَا يُمۡسِكُهُنَّ إِلَّا ٱللَّهُۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ
akayattil (parantu) cellum paravaikalai avarkal parkkavillaiya? Avarrai (akayattil) mitantavaiyaka nirka vaippavan allahvait tavira veru oruvarumillai. Nampikkai konta makkalukku niccayamaka itilum pala attatcikal irukkinrana
Surah An-Nahl, Verse 79
وَٱللَّهُ جَعَلَ لَكُم مِّنۢ بُيُوتِكُمۡ سَكَنٗا وَجَعَلَ لَكُم مِّن جُلُودِ ٱلۡأَنۡعَٰمِ بُيُوتٗا تَسۡتَخِفُّونَهَا يَوۡمَ ظَعۡنِكُمۡ وَيَوۡمَ إِقَامَتِكُمۡ وَمِنۡ أَصۡوَافِهَا وَأَوۡبَارِهَا وَأَشۡعَارِهَآ أَثَٰثٗا وَمَتَٰعًا إِلَىٰ حِينٖ
Unkal vitukalai allah unkalukku nim'mati taruvataka amaittan. Kalnataikalin tolkalai ninkal vitukalaka amaikka (vacatiyana vitattil) unkalukkaka avan pataittirukkiran. Atu ninkal pirayanam pokum camayattilum, or itattil tankukinra camayattilum elitil cumantu cellakkutiyataka irukkiratu. (Ataiponra) parpala porulkalai tayarippatarku avarril (cem'mariyattin) kampali, (ottakattin) uromam (vellattin) muti akiyavarraiyum (avan unkalukkaka pataittirukkiran. Anta porulkal) oru kalamvarai unkalukku payanpatukinrana
Surah An-Nahl, Verse 80
وَٱللَّهُ جَعَلَ لَكُم مِّمَّا خَلَقَ ظِلَٰلٗا وَجَعَلَ لَكُم مِّنَ ٱلۡجِبَالِ أَكۡنَٰنٗا وَجَعَلَ لَكُمۡ سَرَٰبِيلَ تَقِيكُمُ ٱلۡحَرَّ وَسَرَٰبِيلَ تَقِيكُم بَأۡسَكُمۡۚ كَذَٰلِكَ يُتِمُّ نِعۡمَتَهُۥ عَلَيۡكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تُسۡلِمُونَ
avan pataittiruppavarril nilal tarakkutiyavarraiyum unkalukkaka amaittirukkiran. Malai(k kukai)kalil unkalukkut tankumitankalaiyum amaittan. Veppattaiyum (kuliraiyum) unkalukkut tatukkakkutiya cattaikalaiyum, (katti, ampu ponra) ayutankalait tatukkakkutiya ketayan(kal ceyyakkutiya porul)kalaiyum avane unkalukkaka amaittan. Avan tan arulai ivvare unkal mitu mulumaiyakkukiran. (Itarkaka) ninkal (avanukku) murrilum kattuppattu natappirkalaka
Surah An-Nahl, Verse 81
فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنَّمَا عَلَيۡكَ ٱلۡبَلَٰغُ ٱلۡمُبِينُ
(akave, napiye!) Avarkal (um'maip) purakkanittal (ataip parri nir kavalaippatatir. Enenral nam) tutai (avarkalukkut) telivaka etutturaippatutan um'mitum katamaiyakum
Surah An-Nahl, Verse 82
يَعۡرِفُونَ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ ثُمَّ يُنكِرُونَهَا وَأَكۡثَرُهُمُ ٱلۡكَٰفِرُونَ
allahvin (ittakaiya) arutkotaiyai avarkal nankarinta pinnarum atai avarkal nirakarikkinranar. Avarkalil perumpalanavarkal nanri kettavarkalakave irukkinranar
Surah An-Nahl, Verse 83
وَيَوۡمَ نَبۡعَثُ مِن كُلِّ أُمَّةٖ شَهِيدٗا ثُمَّ لَا يُؤۡذَنُ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ وَلَا هُمۡ يُسۡتَعۡتَبُونَ
Ovvoru vakupparitamum (nam anuppiya nam tutarai, avarkalukkuc) catciyaka nam alaikkinra (nalai napiye! Nir avarkalukku napakamuttuviraka. An)nalil (attutarkalai) nirakarittavarkalukku (etum pecuvatarku) anumati kotukkappatamattatu. Avarkal cakkup pokkuc collavum valiyiratu
Surah An-Nahl, Verse 84
وَإِذَا رَءَا ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ ٱلۡعَذَابَ فَلَا يُخَفَّفُ عَنۡهُمۡ وَلَا هُمۡ يُنظَرُونَ
ivvakkiramakkararkal (marumaiyil) vetanaiyaik (kannal) kanta piraku (avarkal enna pukal kuriyapotilum) avarkalukku (vetanai) kuraikkappatamattatu. Avarkalukku avakacamum alikkappatavum mattatu
Surah An-Nahl, Verse 85
وَإِذَا رَءَا ٱلَّذِينَ أَشۡرَكُواْ شُرَكَآءَهُمۡ قَالُواْ رَبَّنَا هَـٰٓؤُلَآءِ شُرَكَآؤُنَا ٱلَّذِينَ كُنَّا نَدۡعُواْ مِن دُونِكَۖ فَأَلۡقَوۡاْ إِلَيۡهِمُ ٱلۡقَوۡلَ إِنَّكُمۡ لَكَٰذِبُونَ
inaivaittu vanankukinra ivarkal tankal inaiyakkiya (poy) teyvankalai (marumaiyil) kantal (iraivanai nokki) ‘‘enkal iraivane! Unnait tavira teyvankal enru nankal alaittuk kontirunta enkal teyvankal ivaitan'' enru kuruvarkal. Atarku avai ivarkalai nokki ‘‘niccayamaka ninkal poy collukirirkal; (nankal teyvankalalla)'' enru kurum
Surah An-Nahl, Verse 86
وَأَلۡقَوۡاْ إِلَى ٱللَّهِ يَوۡمَئِذٍ ٱلسَّلَمَۖ وَضَلَّ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ
pinnar, ivarkal poyyaka (teyvankal enru) kurik kontu iruntavai anaittum ivarkalai vittu maraintu vitum. Annalil ivarkal allahvai nokki (unakku) murrilum valippatuvom enru kuruvarkal
Surah An-Nahl, Verse 87
ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَصَدُّواْ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ زِدۡنَٰهُمۡ عَذَابٗا فَوۡقَ ٱلۡعَذَابِ بِمَا كَانُواْ يُفۡسِدُونَ
(eninum, marumaiyaiyum) nirakarittu allahvutaiya pataiyai vittum tatuttu (visamam ceytu) kontirunta ivarkalukku, ivarkalutaiya visamattin karanamaka vetanaikku mel vetanaiyai atikappatuttik konteyiruppom
Surah An-Nahl, Verse 88
وَيَوۡمَ نَبۡعَثُ فِي كُلِّ أُمَّةٖ شَهِيدًا عَلَيۡهِم مِّنۡ أَنفُسِهِمۡۖ وَجِئۡنَا بِكَ شَهِيدًا عَلَىٰ هَـٰٓؤُلَآءِۚ وَنَزَّلۡنَا عَلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ تِبۡيَٰنٗا لِّكُلِّ شَيۡءٖ وَهُدٗى وَرَحۡمَةٗ وَبُشۡرَىٰ لِلۡمُسۡلِمِينَ
(Napiye!) Ovvoru vakupparukkum avarkalil irunte (avarkalitam vanta napiyai) catciyaka nam alaikkinra nalil, um'mai (umakku mun irukkum) ivarkalukkuc catciyakak kontuvaruvom. (Napiye!) Ovvoru visayattaiyum telivaka vivarikkakkutiya ivvetattai namtan um'mitu irakki irukkirom. Itu nerana valiyakavum, arulakavum iruppatutan (enakku) murrilum panintu kattuppatupavarkalukku oru narceytiyakavum irukkiratu
Surah An-Nahl, Verse 89
۞إِنَّ ٱللَّهَ يَأۡمُرُ بِٱلۡعَدۡلِ وَٱلۡإِحۡسَٰنِ وَإِيتَآيِٕ ذِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَيَنۡهَىٰ عَنِ ٱلۡفَحۡشَآءِ وَٱلۡمُنكَرِ وَٱلۡبَغۡيِۚ يَعِظُكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ
(nampikkaiyalarkale!) Ninkal niti celuttumpatiyakavum, nanmai ceyyumpatiyakavum, uravinarkalukku(p porul) kotuttu utavi ceyyumpatiyakavum niccayamaka allah (unkalai) evukiran. Manakketana kariyankal, pavam, aniyayam akiyavarriliruntu (unkalai) avan tatukkiran. Ninkal nallunarvu peruvatarkaka avan unkalukku (ippati) nallupatecam ceykiran
Surah An-Nahl, Verse 90
وَأَوۡفُواْ بِعَهۡدِ ٱللَّهِ إِذَا عَٰهَدتُّمۡ وَلَا تَنقُضُواْ ٱلۡأَيۡمَٰنَ بَعۡدَ تَوۡكِيدِهَا وَقَدۡ جَعَلۡتُمُ ٱللَّهَ عَلَيۡكُمۡ كَفِيلًاۚ إِنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُ مَا تَفۡعَلُونَ
ninkal allahvin peyaral ceyyum utanpatikkaiyai mulumaiyaka niraiverrunkal. Allahvai catciyaka vaittu cattiyam ceytu atai urutippatuttiya pinnar, antac cattiyattai ninkal murittuvitatirkal. Niccayamaka allah unkal ceyalai nankarivan
Surah An-Nahl, Verse 91
وَلَا تَكُونُواْ كَٱلَّتِي نَقَضَتۡ غَزۡلَهَا مِنۢ بَعۡدِ قُوَّةٍ أَنكَٰثٗا تَتَّخِذُونَ أَيۡمَٰنَكُمۡ دَخَلَۢا بَيۡنَكُمۡ أَن تَكُونَ أُمَّةٌ هِيَ أَرۡبَىٰ مِنۡ أُمَّةٍۚ إِنَّمَا يَبۡلُوكُمُ ٱللَّهُ بِهِۦۚ وَلَيُبَيِّنَنَّ لَكُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ مَا كُنتُمۡ فِيهِ تَخۡتَلِفُونَ
(manitarkale! Urutippatuttiya cattiyattai murittu) ninkal oru pennukku oppakivita ventam. Aval mika ciramappattu nurra nulai, tane pirittu tuntu tuntakki vitukiral. Melum, oru vakupparaivita marroru vakuppar palam vayntavarkalaka akavum unkal cattiyattaik karanamakkik kollatirkal. Ivvisayattil (ninkal cariyaka natakkirirkala illaiya? Enru) niccayamaka allah unkalai cotikkiran. Tavira, ninkal tarkkittuk kontiruntavarraiyum marumai nalil avan unkalukkut telivaka vivarittuk kanpippan
Surah An-Nahl, Verse 92
وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ لَجَعَلَكُمۡ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ وَلَٰكِن يُضِلُّ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَلَتُسۡـَٔلُنَّ عَمَّا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
Allah natiyiruntal unkal anaivaraiyum ore (markkattaip pinparrum) vakuppinaraka akkiyiruppan. Eninum, (iraivan) tan natiyavarkalai (avarkalutaiya pavattin karanamaka) tavarana valiyil avan vittuvitukiran. Tan natiyavarkalai (avarkalin narceyalkalin karanamaka) nerana valiyil celuttukiran. Ninkal ceytu kontirunta ceyalkalaip parri niccayamaka ninkal (marumaiyil) kelvi ketkappatuvirkal
Surah An-Nahl, Verse 93
وَلَا تَتَّخِذُوٓاْ أَيۡمَٰنَكُمۡ دَخَلَۢا بَيۡنَكُمۡ فَتَزِلَّ قَدَمُۢ بَعۡدَ ثُبُوتِهَا وَتَذُوقُواْ ٱلسُّوٓءَ بِمَا صَدَدتُّمۡ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ وَلَكُمۡ عَذَابٌ عَظِيمٞ
unkalukkul ninkal (visamam ceyvatarkaka) unkal cattiyattaik karanamaka akkik kollatirkal. Appati ceytal nilaiperra (unkal) patam peyarntu uruti kulaintuvitum. Tavira, (cattiyattai murippatinal) allahvin pataiyai vittum ninkal tatuttuk kolvatan karanamaka pala tunpankalaiyum ninkal anupavikkumpati neritum. Katumaiyana vetanaiyum unkalukkuk kitaikkum
Surah An-Nahl, Verse 94
وَلَا تَشۡتَرُواْ بِعَهۡدِ ٱللَّهِ ثَمَنٗا قَلِيلًاۚ إِنَّمَا عِندَ ٱللَّهِ هُوَ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ
allahvitam ceyta vakkurutiyai oru corpa vilaikku ninkal virruvitatirkal. Ninkal arivutaiyavarkalaka iruntal allahvitattil iruppatutan unkalukku mika melanatakum
Surah An-Nahl, Verse 95
مَا عِندَكُمۡ يَنفَدُ وَمَا عِندَ ٱللَّهِ بَاقٖۗ وَلَنَجۡزِيَنَّ ٱلَّذِينَ صَبَرُوٓاْ أَجۡرَهُم بِأَحۡسَنِ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
unkalitamulla (porulkal) anaittum celavalintuvitum; allahvitattil ullavaiyo (enrenrum) nilaiyaka irukkum. Evarkal (kastankalai) urutiyakac cakittuk kontarkalo avarkal (ceyyum pala narkariyankalukku avarkal) ceytataivita mikka alakana kuliyaiye nam avarkalukkuk kotuppom
Surah An-Nahl, Verse 96
مَنۡ عَمِلَ صَٰلِحٗا مِّن ذَكَرٍ أَوۡ أُنثَىٰ وَهُوَ مُؤۡمِنٞ فَلَنُحۡيِيَنَّهُۥ حَيَوٰةٗ طَيِّبَةٗۖ وَلَنَجۡزِيَنَّهُمۡ أَجۡرَهُم بِأَحۡسَنِ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
anayinum, pennayinum nampikkai kontu narceyalkalai evar ceytalum niccayamaka nam avarkalai (im'maiyil) nalla valkkaiyaka valac ceyvom. Melum, (marumaiyilo) avarkal ceytu kontiruntataivita mikka alakana kuliyaiye niccayamaka nam avarkalukkuk kotuppom
Surah An-Nahl, Verse 97
فَإِذَا قَرَأۡتَ ٱلۡقُرۡءَانَ فَٱسۡتَعِذۡ بِٱللَّهِ مِنَ ٱلشَّيۡطَٰنِ ٱلرَّجِيمِ
(Napiye!) Nir kur'anai ota arampittal (atarku munnataka) virattappatta saittanaivittu kakkumpati allahvitam patukappuk koruviraka
Surah An-Nahl, Verse 98
إِنَّهُۥ لَيۡسَ لَهُۥ سُلۡطَٰنٌ عَلَى ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَلَىٰ رَبِّهِمۡ يَتَوَكَّلُونَ
evarkal nampikkai kontu tankal iraivanitame poruppai oppataittu irukkirarkalo avarkalitattil niccayamaka (inta) saittanukku or atikaramum illai
Surah An-Nahl, Verse 99
إِنَّمَا سُلۡطَٰنُهُۥ عَلَى ٱلَّذِينَ يَتَوَلَّوۡنَهُۥ وَٱلَّذِينَ هُم بِهِۦ مُشۡرِكُونَ
avanutaiya atikaramellam avanutan campantam vaippavarkalitamum allahvukku inaivaippavarkalitamume cellum
Surah An-Nahl, Verse 100
وَإِذَا بَدَّلۡنَآ ءَايَةٗ مَّكَانَ ءَايَةٖ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا يُنَزِّلُ قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مُفۡتَرِۭۚ بَلۡ أَكۡثَرُهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
(napiye!) Nam oru vacanattai marroru vacanattaik kontu marrinal ivarkal (um'mai nokki) ‘‘niccayamaka nir poyyar'' enru kurukinranar. E(nta nerattil entak kattalaiyai, enta vacanat)tai arula ventumenpatai allah nankarivan; ivarkalil perumpalanavarkal (inta unmaiyai) ariyamattarkal
Surah An-Nahl, Verse 101
قُلۡ نَزَّلَهُۥ رُوحُ ٱلۡقُدُسِ مِن رَّبِّكَ بِٱلۡحَقِّ لِيُثَبِّتَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَهُدٗى وَبُشۡرَىٰ لِلۡمُسۡلِمِينَ
meyyakave itai umatu iraivanitamiruntu ‘ruhul kutus' (ennum jiprayil)tan irakki vaittar enru (napiye!) Kuruviraka!. (Inta kur'an iraivanukku) nampikkaik kontorai urutippatuttuvatarkakavum, murrilum panintu kattuppattavarkalukku nerana valiyakavum narceytiyakavum irukkiratu
Surah An-Nahl, Verse 102
وَلَقَدۡ نَعۡلَمُ أَنَّهُمۡ يَقُولُونَ إِنَّمَا يُعَلِّمُهُۥ بَشَرٞۗ لِّسَانُ ٱلَّذِي يُلۡحِدُونَ إِلَيۡهِ أَعۡجَمِيّٞ وَهَٰذَا لِسَانٌ عَرَبِيّٞ مُّبِينٌ
(napiye! ‘‘Ivveta vacanankalai romiliruntu vantirukkum) oru (kiristava) manitantan niccayamaka umakkuk karruk kotukkiran; (iraivan karrukkotukkavillai)'' enru avarkal kuruvatai niccayamaka nam arivom. Evan (umakkuk) karruk kotuppataka avarkal kurukirarkalo a(ntak kirista)van (arapi moliyai oru ciritum ariyata) ajami. Ivvetamo mika (nakarikamana) telivana arapi moliyil irukkiratu. (Akave, avarkal kuruvatu cariyanru)
Surah An-Nahl, Verse 103
إِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ لَا يَهۡدِيهِمُ ٱللَّهُ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٌ
Niccayamaka evarkal allahvutaiya vacanankalai (manamurantaka) nampikkai kollavillaiyo avarkalai allah nerana valiyil celutta mattan. Melum, avarkalukkut tunpuruttum vetanaitan untu
Surah An-Nahl, Verse 104
إِنَّمَا يَفۡتَرِي ٱلۡكَذِبَ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَٰذِبُونَ
(itu) poy enru karpanai ceypavarkalellam allahvutaiya vacanankalai nampatavarkaltan. (Unmaiyil) ivarkaltan poyyarkal.(Napiye! Nir poyyaralla)
Surah An-Nahl, Verse 105
مَن كَفَرَ بِٱللَّهِ مِنۢ بَعۡدِ إِيمَٰنِهِۦٓ إِلَّا مَنۡ أُكۡرِهَ وَقَلۡبُهُۥ مُطۡمَئِنُّۢ بِٱلۡإِيمَٰنِ وَلَٰكِن مَّن شَرَحَ بِٱلۡكُفۡرِ صَدۡرٗا فَعَلَيۡهِمۡ غَضَبٞ مِّنَ ٱللَّهِ وَلَهُمۡ عَذَابٌ عَظِيمٞ
(akave,) evarenum allahvai nampikkai kontatan pinnar avanai nirakarittal avanaip parri kavanikkappatum. Avanutaiya ullam nampikkaiyai kontu murrilum tiruptiyatainte irukka, evarutaiya nirppantattinal avan (ippati) nirakarittal avan mitu oru kurramumillai. Eninum, avanutaiya ullattil nirakarippe niraintirun(tu ippati cey)tal avan mitu allahvutaiya kopamtan erpatum. Avanukku katumaiyana vetanaiyumuntu
Surah An-Nahl, Verse 106
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ ٱسۡتَحَبُّواْ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا عَلَى ٱلۡأٓخِرَةِ وَأَنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡكَٰفِرِينَ
enenral, niccayamaka ivarkal marumaiyaivita ivvulaka valkkaiyin mitutan necam kontarkal. Niccayamaka, nirakarikkinra (ittakaiya) makkalai allah nerana valiyil celuttamattan
Surah An-Nahl, Verse 107
أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ طَبَعَ ٱللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ وَسَمۡعِهِمۡ وَأَبۡصَٰرِهِمۡۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡغَٰفِلُونَ
ivarkalin itayankal mitum, katukal mitum, kankal mitum allah muttiraiyittu vittan. Ivarkaltan (tankal tiya mutivai) unarntu kollatavarkal
Surah An-Nahl, Verse 108
لَا جَرَمَ أَنَّهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ هُمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ
marumaiyil murrilum nastamataipavarkal ivarkaltan enpatil oru aiyamumillai
Surah An-Nahl, Verse 109
ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ هَاجَرُواْ مِنۢ بَعۡدِ مَا فُتِنُواْ ثُمَّ جَٰهَدُواْ وَصَبَرُوٓاْ إِنَّ رَبَّكَ مِنۢ بَعۡدِهَا لَغَفُورٞ رَّحِيمٞ
(napiye!) Evarkal (etirikalal) tunpuruttappattu, pinnar (tankal illattiliruntu) velippattu, porum purintu (pala ciramankalaiyum) cakittuk kontu urutiyaka iruntarkalo avarkaluk(ku arul purivatar)kakave niccayamaka umatu iraivan irukkiran. Niccayamaka umatu iraivan itarkup pinnarum (avarkalai) mannippavan (avarkal mitu) karunaiyutaiyavan avan
Surah An-Nahl, Verse 110
۞يَوۡمَ تَأۡتِي كُلُّ نَفۡسٖ تُجَٰدِلُ عَن نَّفۡسِهَا وَتُوَفَّىٰ كُلُّ نَفۡسٖ مَّا عَمِلَتۡ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ
Ovvor atmavum (evaraiyum kavaniyatu) tannaip parri (mattum) pecuvatarkaka varukinra (nalai napiye! Avarkalukku napaka muttuviraka. An)nalil ovvor atmavukkum atan ceyalukkuriya kuli mulumaiyakak kotukkappatum. (Ataik kuttiyo kuraitto evvakaiyilum) avarkal aniyayam ceyyappata mattarkal
Surah An-Nahl, Verse 111
وَضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلٗا قَرۡيَةٗ كَانَتۡ ءَامِنَةٗ مُّطۡمَئِنَّةٗ يَأۡتِيهَا رِزۡقُهَا رَغَدٗا مِّن كُلِّ مَكَانٖ فَكَفَرَتۡ بِأَنۡعُمِ ٱللَّهِ فَأَذَٰقَهَا ٱللَّهُ لِبَاسَ ٱلۡجُوعِ وَٱلۡخَوۡفِ بِمَا كَانُواْ يَصۡنَعُونَ
or urarai allah (avarkalukku) utaranamakak kurukiran. Avvur (mikka celippakavum, atiliruntavarkal) tiruptiyotum accamarrum iruntanar. Avarkalukku ventiya porulkal anaittum ovvoru ticaiyiliruntum tataiyinri vantu kontiruntana. Innilaimaiyil (avvur vacikal allahvai nirakarittu) allahvutaiya arutkotaikalukku(m nanri celuttamal) maru ceytanar. Akave, avarkal ceytu kontirunta (tiya) ceyalkalin karanamaka allah paciyaiyum payattaiyum avarkalukku utaiyaka anivittu avarkal ataic cuvaikkumpatic ceytan
Surah An-Nahl, Verse 112
وَلَقَدۡ جَآءَهُمۡ رَسُولٞ مِّنۡهُمۡ فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمُ ٱلۡعَذَابُ وَهُمۡ ظَٰلِمُونَ
(napiye!) Avarkalilirunte (nam anuppiya nam) tutarum avarkalitam vantar. Eninum, avarkal avaraip poyyakki vittarkal. Akave, (ivvaru) avarkal aniyayakkararkalaka irukkum nilaimaiyil avarkalai vetanaip pitittuk kontatu
Surah An-Nahl, Verse 113
فَكُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ ٱللَّهُ حَلَٰلٗا طَيِّبٗا وَٱشۡكُرُواْ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ إِن كُنتُمۡ إِيَّاهُ تَعۡبُدُونَ
(nampikkaiyalarkale!) Allah unkalukku alittavarril akumana nallavarraiye puciyunkal. Ninkal allahvai vanankupavarkalaka iruntal, avanutaiya arutkotaikalukku ninkal nanri celutti varunkal
Surah An-Nahl, Verse 114
إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيۡكُمُ ٱلۡمَيۡتَةَ وَٱلدَّمَ وَلَحۡمَ ٱلۡخِنزِيرِ وَمَآ أُهِلَّ لِغَيۡرِ ٱللَّهِ بِهِۦۖ فَمَنِ ٱضۡطُرَّ غَيۡرَ بَاغٖ وَلَا عَادٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
(Pucikkak kutatenru) unkalukku vilakkappattiruppavai ellam cettatum, irattamum, panriyin mamicamum allah allatavarrin peyar kurappattavaiyum akum. Evarenum pavam ceyyum ennaminri, (evaralum) nirppantikkappattu (allatu paciyin kotumaiyal avaciyattirku atikappatamal ivarraip pucittu)vittal (avar mitu kurramakatu. Akave, ittakaiya nilaimaiyil avarai) niccayamaka allah mikka mannittu mikak karunai kattuvan
Surah An-Nahl, Verse 115
وَلَا تَقُولُواْ لِمَا تَصِفُ أَلۡسِنَتُكُمُ ٱلۡكَذِبَ هَٰذَا حَلَٰلٞ وَهَٰذَا حَرَامٞ لِّتَفۡتَرُواْ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَۚ إِنَّ ٱلَّذِينَ يَفۡتَرُونَ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَ لَا يُفۡلِحُونَ
unkal navil vantavarellam poy kuruvataippol (etaip parriyum markkattil) itu akum; itu akatu enru kuratirkal. (Avvaru kurinal allahvin mitu apantamakap poy kuruvatu polakum.) Evarkal allahvin mite poyyaik karpanai ceykirarkalo avarkal niccayamaka verri ataiyave mattarkal
Surah An-Nahl, Verse 116
مَتَٰعٞ قَلِيلٞ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ
(ivarkal ivvulakil anupavippatellam) corpa inpamtan. (Marumaiyil) avarkalukkut tunpuruttum vetanaiyuntu
Surah An-Nahl, Verse 117
وَعَلَى ٱلَّذِينَ هَادُواْ حَرَّمۡنَا مَا قَصَصۡنَا عَلَيۡكَ مِن قَبۡلُۖ وَمَا ظَلَمۡنَٰهُمۡ وَلَٰكِن كَانُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ
(napiye!) Itarku munnar (6m attiyayam 146m vacanattil) nam unkalukku vivarittavarrai yutarkalukkut tatuttuvittom. (Eninum) namakave (atait tatuttu) avarkalukkut tinkilaittu vitavillai. Eninum, avarkal (tamakave avarrait tatuttukkontu) tamakkut tame tinkilaittuk kontanar
Surah An-Nahl, Verse 118
ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ عَمِلُواْ ٱلسُّوٓءَ بِجَهَٰلَةٖ ثُمَّ تَابُواْ مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ وَأَصۡلَحُوٓاْ إِنَّ رَبَّكَ مِنۢ بَعۡدِهَا لَغَفُورٞ رَّحِيمٌ
(napiye!) Evarkal tankal ariyamaiyinal pavattaic ceytuvittu, arinta pinnar atiliruntu vilaki narceyalkalaic ceykirarkalo avarkalai; (avarkal pavattiliruntu vilaki narceyalkalaic ceyta) pinnar niccayamaka umatu iraivan mikka mannittu, mikak karunai kattuvan
Surah An-Nahl, Verse 119
إِنَّ إِبۡرَٰهِيمَ كَانَ أُمَّةٗ قَانِتٗا لِّلَّهِ حَنِيفٗا وَلَمۡ يَكُ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ
Niccayamaka iprahim allahvukku mikka payantu natakkum mikunta markkapparrutaiya valikattiyaka iruntar. Melum, (iraivanukku) inaivaittu vanankupavarkalil avar irukkavillai
Surah An-Nahl, Verse 120
شَاكِرٗا لِّأَنۡعُمِهِۚ ٱجۡتَبَىٰهُ وَهَدَىٰهُ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ
iraivanin arutkotaikalukku (enneramum) nanri celuttupavarakavum iruntar. Akave, (iraivanum) avarait terntetuttu nerana valiyil celuttinan
Surah An-Nahl, Verse 121
وَءَاتَيۡنَٰهُ فِي ٱلدُّنۡيَا حَسَنَةٗۖ وَإِنَّهُۥ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ لَمِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
(akave, avarutaiya iraivanakiya) nam im'maiyilum nanmaiyaiye avarukkuk kotuttom. Marumaiyilum niccayamaka avar nallatiyarkalil (oruvaraka) iruppar
Surah An-Nahl, Verse 122
ثُمَّ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ أَنِ ٱتَّبِعۡ مِلَّةَ إِبۡرَٰهِيمَ حَنِيفٗاۖ وَمَا كَانَ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ
akave, (napiye!) Nir mikka urutiyotu menmaiyana (anta) iprahimutaiya markkattai mikunta parrutaiyavaraka pinparrumpati umakku vahyi arivittom. Avar inaivaittu vanankupavarkalil (oruvaraka) irukkaveyillai
Surah An-Nahl, Verse 123
إِنَّمَا جُعِلَ ٱلسَّبۡتُ عَلَى ٱلَّذِينَ ٱخۡتَلَفُواْ فِيهِۚ وَإِنَّ رَبَّكَ لَيَحۡكُمُ بَيۡنَهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ فِيمَا كَانُواْ فِيهِ يَخۡتَلِفُونَ
canikkilamaiyai(k kauravikkumpati) ceyyappattatellam, ataip parri (yutarkalil) tarkkittuk kontiruntavarkalukkuttan. Niccayamaka umatu iraivan marumai nalil avarkalukkitaiyil, avarkal (im'maiyil) tarkkittuk kontiruntavarraip parrit tirppalippan
Surah An-Nahl, Verse 124
ٱدۡعُ إِلَىٰ سَبِيلِ رَبِّكَ بِٱلۡحِكۡمَةِ وَٱلۡمَوۡعِظَةِ ٱلۡحَسَنَةِۖ وَجَٰدِلۡهُم بِٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِۦ وَهُوَ أَعۡلَمُ بِٱلۡمُهۡتَدِينَ
(napiye! Manitarkalai) matinutpattaik kontum, alakana nallupatecattaik kontume umatu iraivanutaiya valiyin pakkam alaippiraka! Melum, avarkalutan (tarkkikka nerittal) (kanniyamana) alakana muraiyil tarkkam ceyviraka. Umatu iraivanutaiya valiyiliruntu vali tavariyavarkal evarkal enpatai niccayamaka avantan nankarivan. Nerana valiyiliruppavarkal yar enpataiyum avantan nankarivan
Surah An-Nahl, Verse 125
وَإِنۡ عَاقَبۡتُمۡ فَعَاقِبُواْ بِمِثۡلِ مَا عُوقِبۡتُم بِهِۦۖ وَلَئِن صَبَرۡتُمۡ لَهُوَ خَيۡرٞ لِّلصَّـٰبِرِينَ
(Nampikkaiyalarkale! Unkalait takkiyavarkalai) ninkal patilukkup patilayt takkak karutinal unkalai avarkal takkiya alave avarkalai ninkal takkunkal. (Atarku atikamaka alla. Tavira, unkalait takkiyatai) ninkal cakittuk kontalo atu cakippavarkalukku mika nanre
Surah An-Nahl, Verse 126
وَٱصۡبِرۡ وَمَا صَبۡرُكَ إِلَّا بِٱللَّهِۚ وَلَا تَحۡزَنۡ عَلَيۡهِمۡ وَلَا تَكُ فِي ضَيۡقٖ مِّمَّا يَمۡكُرُونَ
akave, (napiye!) Cakittukkolviraka. Eninum, allahvin utaviyinri cakittuk kolla um'mal mutiyatu. Avarkalukkaka (etaip parriyum) kavalaippatatir. Avarkal ceykinra culccikalaip parri nerukkatiyilum akatir
Surah An-Nahl, Verse 127
إِنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلَّذِينَ ٱتَّقَواْ وَّٱلَّذِينَ هُم مُّحۡسِنُونَ
niccayamaka evarkal meyyakave iraiyaccamutaiyavarkalaka irukkirarkalo avarkalutanum, evarkal nanmai ceykirarkalo avarkalutanum tan allah irukkiran
Surah An-Nahl, Verse 128