Surah Al-Isra - Tamil Translation by Abdulhameed Baqavi
سُبۡحَٰنَ ٱلَّذِيٓ أَسۡرَىٰ بِعَبۡدِهِۦ لَيۡلٗا مِّنَ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِ إِلَى ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡأَقۡصَا ٱلَّذِي بَٰرَكۡنَا حَوۡلَهُۥ لِنُرِيَهُۥ مِنۡ ءَايَٰتِنَآۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡبَصِيرُ
(allah) mikap paricuttamanavan; avan (muham'matu (sal) ennum) tan atiyarai(k ka'apavakiya) cirappurra masjitiliruntu (veku turattil irukkum paittul mukattasilulla) masjitul aksavirku ore iravil alaittuc cenran. Ataiccurri nam arul purintirukkirom. Nam attatcikalai avarukkuk kanpippatarkakave (anku alaittuc cenrom). Avantan niccayamaka nanku ceviyurupavan, urru nokkupavan avan
Surah Al-Isra, Verse 1
وَءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡكِتَٰبَ وَجَعَلۡنَٰهُ هُدٗى لِّبَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ أَلَّا تَتَّخِذُواْ مِن دُونِي وَكِيلٗا
nam musavukku vetattaik kotuttom. Israyilin cantatikalukku atai oru valikattiyaka amaittu ‘‘ninkal ennait tavira (marra evaraiyum unkalukku) poruppalanaka etuttuk kollakkutatu'' enru avarkalukkuk kattalaiyittom
Surah Al-Isra, Verse 2
ذُرِّيَّةَ مَنۡ حَمَلۡنَا مَعَ نُوحٍۚ إِنَّهُۥ كَانَ عَبۡدٗا شَكُورٗا
nuhvutan nam kappalil erri patukattavarkalutaiya cantatikale! Avar niccayamaka (atarku) mikka nanri celuttum atiyarakave iruntar. (Akave, avarkalin valittonralkalakiya ninkalum enakku nanri celuttunkal)
Surah Al-Isra, Verse 3
وَقَضَيۡنَآ إِلَىٰ بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ فِي ٱلۡكِتَٰبِ لَتُفۡسِدُنَّ فِي ٱلۡأَرۡضِ مَرَّتَيۡنِ وَلَتَعۡلُنَّ عُلُوّٗا كَبِيرٗا
Israyilin cantatikale! Niccayamaka ninkal pumiyil irantu murai visamam ceyvirkal enrum, niccayamaka ninkal perum menmaikalai atai(ntu karvam kontu aniyayam cey)virkal! Enrum (unkalukku alitta) vetattil nam mutivu ceytullom
Surah Al-Isra, Verse 4
فَإِذَا جَآءَ وَعۡدُ أُولَىٰهُمَا بَعَثۡنَا عَلَيۡكُمۡ عِبَادٗا لَّنَآ أُوْلِي بَأۡسٖ شَدِيدٖ فَجَاسُواْ خِلَٰلَ ٱلدِّيَارِۚ وَكَانَ وَعۡدٗا مَّفۡعُولٗا
avvirantil mutal tavanai vanta camayattil (ninkal ceytu kontirunta kurrankalukkut tantanaiyaka) nam pataitta irakkamarra perum palavankalakiya manitarkalai unkal mitu evivittom. Avarkal (paittul mukattasilirunta unkal) vitukalukkul uturuvic cenru (tankal kaikkuk kittiyataiyellam alittu nacamakki) vittarkal. (Atanal paittul mukattasilirunta alayamum, avvurum alintu nacamayina. Ivvaru namatu muntiya) vakkuruti nirai veriyatu
Surah Al-Isra, Verse 5
ثُمَّ رَدَدۡنَا لَكُمُ ٱلۡكَرَّةَ عَلَيۡهِمۡ وَأَمۡدَدۡنَٰكُم بِأَمۡوَٰلٖ وَبَنِينَ وَجَعَلۡنَٰكُمۡ أَكۡثَرَ نَفِيرًا
pinnar avarkalukku etiraka unkalukku catakamaka kalac cakkarattait tiruppi (unkalukku verriyaik kotuttu) eralamana porulkalaiyum an makkalaiyum kontu nam unkalukku utavi purintu, unkalaip perum kuttattinarakavum akkinom
Surah Al-Isra, Verse 6
إِنۡ أَحۡسَنتُمۡ أَحۡسَنتُمۡ لِأَنفُسِكُمۡۖ وَإِنۡ أَسَأۡتُمۡ فَلَهَاۚ فَإِذَا جَآءَ وَعۡدُ ٱلۡأٓخِرَةِ لِيَسُـُٔواْ وُجُوهَكُمۡ وَلِيَدۡخُلُواْ ٱلۡمَسۡجِدَ كَمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٖ وَلِيُتَبِّرُواْ مَا عَلَوۡاْ تَتۡبِيرًا
(accamayam avarkalai nokki) ninkal nanmai ceytal (atu) unkalukkuttan nanru. Ninkal timai ceytal atu unkalukke (ketakum enrum nam kurinom. Eninum, avarkal aniyayam ceyyave arampittanar. Akave,) irantavatu tavanai vanta camayattil (unkalait tunpurutti) unkal mukankalai ketuttu, muntiya tatavai masjitul aksavil nulaintavare (intat tatavaiyum atanul) nulaintu, tankal kaikkuk kitaittavarraiyellam alittu nacamakkakkutiya (katina cittamutaiya) avarkalai (nam unkal mitu) evinom
Surah Al-Isra, Verse 7
عَسَىٰ رَبُّكُمۡ أَن يَرۡحَمَكُمۡۚ وَإِنۡ عُدتُّمۡ عُدۡنَاۚ وَجَعَلۡنَا جَهَنَّمَ لِلۡكَٰفِرِينَ حَصِيرًا
(Ninkal visamam ceyvataivittu vilakik kontal) unkal iraivan unkal mitu karunai puriyalam. (Appati illamal unkal visamattin pakkame) pinnum ninkal tirumpinal namum (unkalai mun pola tantikka) mun varuvom. Nirakarippavarkalukku narakattai virippaka akki vituvom
Surah Al-Isra, Verse 8
إِنَّ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ يَهۡدِي لِلَّتِي هِيَ أَقۡوَمُ وَيُبَشِّرُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ٱلَّذِينَ يَعۡمَلُونَ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ أَنَّ لَهُمۡ أَجۡرٗا كَبِيرٗا
niccayamaka inta kur'an mika nerana, nitamana pataikku vali kattukiratu; melum, (unkalil) nampikkai kontu narceyalkalaic ceypavarkalukku niccayamaka mikap periya kuli untu enrum narceyti kurukiratu
Surah Al-Isra, Verse 9
وَأَنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ أَعۡتَدۡنَا لَهُمۡ عَذَابًا أَلِيمٗا
(unkalil) evarkal marumaiyai nampavillaiyo avarkalukku niccayamaka nam mikat tunpuruttum vetanaiyai tayarpatutti irukkirom (enrum accamutti eccarikkai ceykiratu)
Surah Al-Isra, Verse 10
وَيَدۡعُ ٱلۡإِنسَٰنُ بِٱلشَّرِّ دُعَآءَهُۥ بِٱلۡخَيۡرِۖ وَكَانَ ٱلۡإِنسَٰنُ عَجُولٗا
manitan nanmaiyaik kori pirarttippataip polave (cila camayankalil ariyamaiyinal) timaiyaik koriyum pirarttikkiran. Enenral, manitan (iyarkaiyakave porumaiyilanta) avacarakkaranaka irukkiran
Surah Al-Isra, Verse 11
وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ ءَايَتَيۡنِۖ فَمَحَوۡنَآ ءَايَةَ ٱلَّيۡلِ وَجَعَلۡنَآ ءَايَةَ ٱلنَّهَارِ مُبۡصِرَةٗ لِّتَبۡتَغُواْ فَضۡلٗا مِّن رَّبِّكُمۡ وَلِتَعۡلَمُواْ عَدَدَ ٱلسِّنِينَ وَٱلۡحِسَابَۚ وَكُلَّ شَيۡءٖ فَصَّلۡنَٰهُ تَفۡصِيلٗا
iravaiyum pakalaiyum nam attatcikalaka akkinom. (Atil) iravin attatciyai mankac ceytom. (Pala itankalilum currit tirintu) unkal iraivanin arulai ninkal tetikkolvatarkaka pakalin attatciyaip pirakacamakkinom. Antukalin ennikkaiyaiyum (matankalin) kanakkaiyum (itan mulam) ninkal arintukolkirirkal. Ovvoru visayattaiyum telivakave nam vivarittullom
Surah Al-Isra, Verse 12
وَكُلَّ إِنسَٰنٍ أَلۡزَمۡنَٰهُ طَـٰٓئِرَهُۥ فِي عُنُقِهِۦۖ وَنُخۡرِجُ لَهُۥ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ كِتَٰبٗا يَلۡقَىٰهُ مَنشُورًا
ovvoru manitanin (ceyalaip parriya virivana tinacarik) kurippai avanutaiya kaluttil mattiyirukkirom. Marumai nalil atai avanukku oru puttakamaka etuttuk kotuppom. Avan atai virikkappattatakap parppan
Surah Al-Isra, Verse 13
ٱقۡرَأۡ كِتَٰبَكَ كَفَىٰ بِنَفۡسِكَ ٱلۡيَوۡمَ عَلَيۡكَ حَسِيبٗا
(Accamayam avanai nokki) ‘‘inraiya tinam un kanakkaip parkka niye potumanavan. Akave, un (kurippup) puttakattai ni patittup par'' (enru kuruvom)
Surah Al-Isra, Verse 14
مَّنِ ٱهۡتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهۡتَدِي لِنَفۡسِهِۦۖ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيۡهَاۚ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰۗ وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّىٰ نَبۡعَثَ رَسُولٗا
evan nerana valiyil celkirano avan tan nanmaikkakave nerana valiyil celkiran. Evan tavarana valiyil celkirano avan (tavarana valiyil cenru) tanakke tinkilaittuk kolkiran. Oruvanutaiya pavaccumaiyai marroruvan cumakka mattan. (Namatu) tutar oruvarai anuppata varai nam (evaraiyum) vetanai ceyvatillai
Surah Al-Isra, Verse 15
وَإِذَآ أَرَدۡنَآ أَن نُّهۡلِكَ قَرۡيَةً أَمَرۡنَا مُتۡرَفِيهَا فَفَسَقُواْ فِيهَا فَحَقَّ عَلَيۡهَا ٱلۡقَوۡلُ فَدَمَّرۡنَٰهَا تَدۡمِيرٗا
or urai (avvurarin tiya ceyalin karanamaka) nam alittuvitak karutinal, atil cukamaka valpavarkalai nanmaiyaik kontu nam evukirom. Anal, avarkal atil visamam ceyya arampittu vitukirarkal. Pinnar, avarkal mitu nam vakku erpattu avvurai nam atiyotu alittu vitukirom
Surah Al-Isra, Verse 16
وَكَمۡ أَهۡلَكۡنَا مِنَ ٱلۡقُرُونِ مِنۢ بَعۡدِ نُوحٖۗ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ بِذُنُوبِ عِبَادِهِۦ خَبِيرَۢا بَصِيرٗا
nuhvukkup pinnar nam ettanaiyo vakupparai (avarkalin aniyayattin karanamaka) alittirukkirom. Tan atiyarkalin pavankalai urru nokki arintu kolvatarku umatu iraivane potumanavan. (Marrevarin utaviyum avanukkut tevaiyillai)
Surah Al-Isra, Verse 17
مَّن كَانَ يُرِيدُ ٱلۡعَاجِلَةَ عَجَّلۡنَا لَهُۥ فِيهَا مَا نَشَآءُ لِمَن نُّرِيدُ ثُمَّ جَعَلۡنَا لَهُۥ جَهَنَّمَ يَصۡلَىٰهَا مَذۡمُومٗا مَّدۡحُورٗا
evarkal, (marumaiyaip purakkanittuvittu) im'maiyai mattum virumpukirarkalo avarkalil nam natiyavarkalukku nam natiyatai im'maiyileye kotuttu vitukirom. Pinnar, marumaiyil narakattaittan avarkalukku tayarpatutti vaittirukkirom. Avarkal nintikkappattavarkalakavum, capikkappattavarkalakavum atil nulaivarkal
Surah Al-Isra, Verse 18
وَمَنۡ أَرَادَ ٱلۡأٓخِرَةَ وَسَعَىٰ لَهَا سَعۡيَهَا وَهُوَ مُؤۡمِنٞ فَأُوْلَـٰٓئِكَ كَانَ سَعۡيُهُم مَّشۡكُورٗا
evarkal marumaiyai virumpi atarkakap perum muyarciyaiyum etuttuk kontu nampikkai kontavarkalakavum irukkirarkalo, avarkalin ceyalkal (allah vitattil mikka anpaka) ankikarikkappatupavaiyaka irukkinrana
Surah Al-Isra, Verse 19
كُلّٗا نُّمِدُّ هَـٰٓؤُلَآءِ وَهَـٰٓؤُلَآءِ مِنۡ عَطَآءِ رَبِّكَۚ وَمَا كَانَ عَطَآءُ رَبِّكَ مَحۡظُورًا
(Im'maiyai virumpukira) avarkalukkum (marumaiyai virumpukira) ivarkalukkum aka anaivarukkum umatu iraivan tan kotaiyaik konte utavi ceykiran. Umatu iraivanin kotai (ivviruvaril evarukkume) tatai ceyyappattataka illai
Surah Al-Isra, Verse 20
ٱنظُرۡ كَيۡفَ فَضَّلۡنَا بَعۡضَهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖۚ وَلَلۡأٓخِرَةُ أَكۡبَرُ دَرَجَٰتٖ وَأَكۡبَرُ تَفۡضِيلٗا
(napiye!) Avarkalil cilarai cilar mitu evvaru menmaiyakki vaittirukkirom enpatai kavanippiraka! Marumai (valkkai)yo patavikalalum mikap peritu; cirappippatalum mikapperitu
Surah Al-Isra, Verse 21
لَّا تَجۡعَلۡ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ فَتَقۡعُدَ مَذۡمُومٗا مَّخۡذُولٗا
(napiye!) Allahvutan marroruvanai vanakkattirkuriyavanaka akkatir. (Avvaru ceytal) nir nintikkappattavarakavum utaviyarravarakavum amarntu vituvir
Surah Al-Isra, Verse 22
۞وَقَضَىٰ رَبُّكَ أَلَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّآ إِيَّاهُ وَبِٱلۡوَٰلِدَيۡنِ إِحۡسَٰنًاۚ إِمَّا يَبۡلُغَنَّ عِندَكَ ٱلۡكِبَرَ أَحَدُهُمَآ أَوۡ كِلَاهُمَا فَلَا تَقُل لَّهُمَآ أُفّٖ وَلَا تَنۡهَرۡهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوۡلٗا كَرِيمٗا
(napiye!) Umatu iraivan tannait tavira (marrevaraiyum) vanankak kutatenru (kattalaiyittiruppatutan) tay tantaikku nanri ceyyumpatiyakavum kattalaiyittirukkiran. Um'mitam irukkum avarkalil oruvaro allatu iruvarumo mutumaiyai ataintu vittapotilum avarkalai veruttavum ventam; avarkalai (nintanaiyakac) ‘ci' enrum colla ventam. Avarkalitam (etaik kuriyapotilum) mikka mariyataiyaka(vum anpakavume) pecuviraka
Surah Al-Isra, Verse 23
وَٱخۡفِضۡ لَهُمَا جَنَاحَ ٱلذُّلِّ مِنَ ٱلرَّحۡمَةِ وَقُل رَّبِّ ٱرۡحَمۡهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيرٗا
avarkalukku mikka anputan panintu natappiraka! Melum, ‘‘en iraivane! Nan kulantaiyaka irunta polutu (mikka anpaka) ennai avarkal valarttup patukattavare niyum avviruvar mitu anpum arulum purivayaka!'' Enrum pirarttippiraka
Surah Al-Isra, Verse 24
رَّبُّكُمۡ أَعۡلَمُ بِمَا فِي نُفُوسِكُمۡۚ إِن تَكُونُواْ صَٰلِحِينَ فَإِنَّهُۥ كَانَ لِلۡأَوَّـٰبِينَ غَفُورٗا
unkal manatilullatai unkal iraivantan nankarivan. Ninkal nannatat taiyutaiyavarkalaka iruntu (unkalil evar) mannippuk koriya(potilum a)varkalin kurrankalai niccayamaka allah mannippavanakave irukkiran
Surah Al-Isra, Verse 25
وَءَاتِ ذَا ٱلۡقُرۡبَىٰ حَقَّهُۥ وَٱلۡمِسۡكِينَ وَٱبۡنَ ٱلسَّبِيلِ وَلَا تُبَذِّرۡ تَبۡذِيرًا
uravinarkalukkum, elaikalukkum, valippokkarkalukkum avaravarkalutaiya urimaikalaik kotuttu varavum. (Celvattai) alavu katantu vin celavu ceyyaventam
Surah Al-Isra, Verse 26
إِنَّ ٱلۡمُبَذِّرِينَ كَانُوٓاْ إِخۡوَٰنَ ٱلشَّيَٰطِينِۖ وَكَانَ ٱلشَّيۡطَٰنُ لِرَبِّهِۦ كَفُورٗا
Enenral, mitaminci celavu ceypavarkal saittanutaiya cakotararkalaka irukkinranar. Saittano tan iraivanukkukkuta nanri celutta(tu maru cey)tavanaka irukkiran
Surah Al-Isra, Verse 27
وَإِمَّا تُعۡرِضَنَّ عَنۡهُمُ ٱبۡتِغَآءَ رَحۡمَةٖ مِّن رَّبِّكَ تَرۡجُوهَا فَقُل لَّهُمۡ قَوۡلٗا مَّيۡسُورٗا
(napiye! Um'mitam porulkal illamal atarkaka) nir umatu iraivanin arulai etir parttirukkum camayattil (um'mitam yarenum vantu etum kettu) avarkalai nir purakkanikkum pati nerittal (avarkalutan katukatuppakap pecatir.) Mikka anpana varttaikalaiye avarkalukkuk kuruviraka
Surah Al-Isra, Verse 28
وَلَا تَجۡعَلۡ يَدَكَ مَغۡلُولَةً إِلَىٰ عُنُقِكَ وَلَا تَبۡسُطۡهَا كُلَّ ٱلۡبَسۡطِ فَتَقۡعُدَ مَلُومٗا مَّحۡسُورًا
(umatu porulkalil onraiyume celavu ceyyatu) umatu kaikalaik kaluttil mattik kollatir! (Um'mitam iruppatai ellam kotuttu) umatu kaiyai murrilum virittu vitatir! Atanal nir nintikkappattavarakavum mutaippattavarakavum tankivituvir
Surah Al-Isra, Verse 29
إِنَّ رَبَّكَ يَبۡسُطُ ٱلرِّزۡقَ لِمَن يَشَآءُ وَيَقۡدِرُۚ إِنَّهُۥ كَانَ بِعِبَادِهِۦ خَبِيرَۢا بَصِيرٗا
niccayamaka umatu iraivan, tan virumpiyavarkalukku virivakak kotukkiran; (tan virumpiyavarkalukku curukkik kuraittu) alavaka kotukkiran. Enenral, niccayamaka avan, tan atiyar(kalin tanmai)kalai nankarintavanakavum, urru nokkupavanakavum irukkiran. (Atalal, ovvoruvarin takutikkut takkavaru kotukkiran)
Surah Al-Isra, Verse 30
وَلَا تَقۡتُلُوٓاْ أَوۡلَٰدَكُمۡ خَشۡيَةَ إِمۡلَٰقٖۖ نَّحۡنُ نَرۡزُقُهُمۡ وَإِيَّاكُمۡۚ إِنَّ قَتۡلَهُمۡ كَانَ خِطۡـٔٗا كَبِيرٗا
(manitarkale!) Ninkal varumaikkup payantu unkal kulantaikalaik kolai ceytu vitatirkal. Namtan avarkalukkum unkalukkum unavalikkirom. Avarkalaik kolai ceyvatu niccayamaka (atata) perum pavamakum
Surah Al-Isra, Verse 31
وَلَا تَقۡرَبُواْ ٱلزِّنَىٰٓۖ إِنَّهُۥ كَانَ فَٰحِشَةٗ وَسَآءَ سَبِيلٗا
(nampikkaiyalarkale!) Ninkal vipacarattirku nerunkavum ventam.Enenral, niccayamaka atu manakketanatakavum, tiya valiyakavum irukkiratu
Surah Al-Isra, Verse 32
وَلَا تَقۡتُلُواْ ٱلنَّفۡسَ ٱلَّتِي حَرَّمَ ٱللَّهُ إِلَّا بِٱلۡحَقِّۗ وَمَن قُتِلَ مَظۡلُومٗا فَقَدۡ جَعَلۡنَا لِوَلِيِّهِۦ سُلۡطَٰنٗا فَلَا يُسۡرِف فِّي ٱلۡقَتۡلِۖ إِنَّهُۥ كَانَ مَنصُورٗا
(Evaraiyum kolai ceyvatu akatenru) allah tatuttirukka, ninkal em'manitanaiyum niyayaminri kolai ceytu vitatirkal. Evarenum aniyayamakak kolai ceyyappattuvittal, avanutaiya varicukalukku(p palivanka) nam atikaram alittirukkirom. Anal, (kolaiyaliyana) avanaip palivankuvatil alavu katantu (cittiravatai ceytu)vita ventam. Niccayamaka avan (palivanka) utavi ceyyappatuvan. (Atavatu: Kolaikku palivanka varicukalukku utavi ceyya ventum)
Surah Al-Isra, Verse 33
وَلَا تَقۡرَبُواْ مَالَ ٱلۡيَتِيمِ إِلَّا بِٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُ حَتَّىٰ يَبۡلُغَ أَشُدَّهُۥۚ وَأَوۡفُواْ بِٱلۡعَهۡدِۖ إِنَّ ٱلۡعَهۡدَ كَانَ مَسۡـُٔولٗا
(nampikkaiyalarkale!) Anataik kulantaikal valipattai ataiyum varai (avarkalutaiya porulukkup patukappalaraka iruntal) ninkal niyayamana muraiyileye tavira avarkalutaiya porulai nerunkatirkal. Unkal vakkurutiyai ninkal mulumaiyaka niraiverrunkal. Enenral, marumaiyil vakkurutiyaip parri (unkalitam) niccayamakak ketkappatum
Surah Al-Isra, Verse 34
وَأَوۡفُواْ ٱلۡكَيۡلَ إِذَا كِلۡتُمۡ وَزِنُواْ بِٱلۡقِسۡطَاسِ ٱلۡمُسۡتَقِيمِۚ ذَٰلِكَ خَيۡرٞ وَأَحۡسَنُ تَأۡوِيلٗا
ninkal alantal mulumaiyaka alankal; (niruttal) cariyana etaiyaik kontu nirunkal. Itu (unkalukku) mikka nanru; mikka alakana palanaiyum tarum
Surah Al-Isra, Verse 35
وَلَا تَقۡفُ مَا لَيۡسَ لَكَ بِهِۦ عِلۡمٌۚ إِنَّ ٱلسَّمۡعَ وَٱلۡبَصَرَ وَٱلۡفُؤَادَ كُلُّ أُوْلَـٰٓئِكَ كَانَ عَنۡهُ مَسۡـُٔولٗا
(napiye!) Nir ariyata oru visayattai pin totaratir! Enenral, niccayamaka katu, kan, ullam akiya ivai ovvonrume (avarrin ceyalaipparri marumaiyil) kelvi ketkappatum
Surah Al-Isra, Verse 36
وَلَا تَمۡشِ فِي ٱلۡأَرۡضِ مَرَحًاۖ إِنَّكَ لَن تَخۡرِقَ ٱلۡأَرۡضَ وَلَن تَبۡلُغَ ٱلۡجِبَالَ طُولٗا
pumiyil (perumaiyutan) karvam kontu natakka ventam. Enenral, niccayamakap pumiyaip pilantu vitavo allatu malaiyin ucciyai ataintu vitavo um'mal mutiyatu
Surah Al-Isra, Verse 37
كُلُّ ذَٰلِكَ كَانَ سَيِّئُهُۥ عِندَ رَبِّكَ مَكۡرُوهٗا
ivai anaittum um iraivanitattil verukkappatta tiya kariyankalakum
Surah Al-Isra, Verse 38
ذَٰلِكَ مِمَّآ أَوۡحَىٰٓ إِلَيۡكَ رَبُّكَ مِنَ ٱلۡحِكۡمَةِۗ وَلَا تَجۡعَلۡ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ فَتُلۡقَىٰ فِي جَهَنَّمَ مَلُومٗا مَّدۡحُورًا
(Napiye!) Ivai umatu iraivanal umakku vahyi mulam arivikkappatta nana (upateca)nkalakum. Akave, allahvutan marroruvanai vanakkattirkuriyavanaka akkatir. (Avvaru ceytal) nir nintikkappattavarakavum, capikkappattavarakavum narakattil eriyappatuvir
Surah Al-Isra, Verse 39
أَفَأَصۡفَىٰكُمۡ رَبُّكُم بِٱلۡبَنِينَ وَٱتَّخَذَ مِنَ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةِ إِنَٰثًاۚ إِنَّكُمۡ لَتَقُولُونَ قَوۡلًا عَظِيمٗا
(manitarkale!) Unkal iraivan, an makkalai unkalukkuc contamakki vittu, vanavarkalait tanakkup pen makkalaka akkik kontana? (Ivvaru kurukinra) ninkal niccayamaka makattana (poyk) kurraiye kurukirirkal
Surah Al-Isra, Verse 40
وَلَقَدۡ صَرَّفۡنَا فِي هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانِ لِيَذَّكَّرُواْ وَمَا يَزِيدُهُمۡ إِلَّا نُفُورٗا
ivarkal nallunarcci perum poruttu inta kur'anil niccayamaka nam parpala vakaikalil (nallupatecankalaik) kuriyirukkirom. Eninum, (ivai anaittum) avarkalukku veruppaiye tavira atikappatuttavillai
Surah Al-Isra, Verse 41
قُل لَّوۡ كَانَ مَعَهُۥٓ ءَالِهَةٞ كَمَا يَقُولُونَ إِذٗا لَّٱبۡتَغَوۡاْ إِلَىٰ ذِي ٱلۡعَرۡشِ سَبِيلٗا
(akave, napiye! Avarkalai nokki) kuruviraka: Ninkal colvatu pol allahvutan veru teyvankal iruntal, avai arsaiyutaiya (allahvakiya a)van pakkam cellakkutiya valiyaik kantupitittu (avanitam cenre) irukkum
Surah Al-Isra, Verse 42
سُبۡحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ عَمَّا يَقُولُونَ عُلُوّٗا كَبِيرٗا
avan mikap paricuttamanavan. Ivarkal kurukinra kurril iruntu avan mikka uyarntavan
Surah Al-Isra, Verse 43
تُسَبِّحُ لَهُ ٱلسَّمَٰوَٰتُ ٱلسَّبۡعُ وَٱلۡأَرۡضُ وَمَن فِيهِنَّۚ وَإِن مِّن شَيۡءٍ إِلَّا يُسَبِّحُ بِحَمۡدِهِۦ وَلَٰكِن لَّا تَفۡقَهُونَ تَسۡبِيحَهُمۡۚ إِنَّهُۥ كَانَ حَلِيمًا غَفُورٗا
elu vanankalum pumiyum ivarrilulla anaittum avanaip pukalntu konte irukkinrana. (Ivarril) onrume avanait tuti ceytu pukalatirukka villai. Eninum, avai tuti ceytu pukalvatai ninkal arintu kolvatillai. Niccayamaka avan porumaiyutaiyavanaka, mannipputaiyavanaka irukkiran
Surah Al-Isra, Verse 44
وَإِذَا قَرَأۡتَ ٱلۡقُرۡءَانَ جَعَلۡنَا بَيۡنَكَ وَبَيۡنَ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ حِجَابٗا مَّسۡتُورٗا
(napiye!) Nir kur'anai ota arampittal umakkum marumaiyai nampatavarkalukkum itaiyil tatuttuk kollakkutiya oru tiraiyai akki vitukirom
Surah Al-Isra, Verse 45
وَجَعَلۡنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ أَكِنَّةً أَن يَفۡقَهُوهُ وَفِيٓ ءَاذَانِهِمۡ وَقۡرٗاۚ وَإِذَا ذَكَرۡتَ رَبَّكَ فِي ٱلۡقُرۡءَانِ وَحۡدَهُۥ وَلَّوۡاْ عَلَىٰٓ أَدۡبَٰرِهِمۡ نُفُورٗا
Avarkalutaiya ullankalilum, (avarkal) atai vilankik kolla mutiyatavaru tiraiyai amaittu avarkalutaiya katukalaic cevitakki vitukirom. Tiru kur'anil umatu iraivan oruvanaipparriye nir kurik kontiruntal, avarkal veruttut tankal mutukuppurame (tirumpic) cenru vitukinranar
Surah Al-Isra, Verse 46
نَّحۡنُ أَعۡلَمُ بِمَا يَسۡتَمِعُونَ بِهِۦٓ إِذۡ يَسۡتَمِعُونَ إِلَيۡكَ وَإِذۡ هُمۡ نَجۡوَىٰٓ إِذۡ يَقُولُ ٱلظَّـٰلِمُونَ إِن تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلٗا مَّسۡحُورًا
avarkal umakku cevi cayttal enna nokkattutan cevi caykkirarkal enpatai nam nankarivom. Avarkal (tankalukkul um'maip parri) irakaciyamakap pecikkontal, “cuniyattirkullana manitanait tavira (veroruvaraiyum) ninkal pinparravillai'' enru ivvakkiramakkararkal (nampikkaiyalarkalai nokkik) kurukinranar (enpataiyum nam nankarivom)
Surah Al-Isra, Verse 47
ٱنظُرۡ كَيۡفَ ضَرَبُواْ لَكَ ٱلۡأَمۡثَالَ فَضَلُّواْ فَلَا يَسۡتَطِيعُونَ سَبِيلٗا
(napiye!) Umakku ettakaiya pattam cuttukirarkal enpatai nir kavanippiraka. Ivarkal valikette vittarkal. (Nerana) valiyai ataiya ivarkalal mutiyatu
Surah Al-Isra, Verse 48
وَقَالُوٓاْ أَءِذَا كُنَّا عِظَٰمٗا وَرُفَٰتًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ خَلۡقٗا جَدِيدٗا
‘‘nam (irantu) elumpaki, ukki, makkipponatan pinnar putiya oru pataippaka uyirppikkappatuvoma?'' Enru avarkal ketkirarkal
Surah Al-Isra, Verse 49
۞قُلۡ كُونُواْ حِجَارَةً أَوۡ حَدِيدًا
(atarku napiye!) Kuruviraka: Ninkal (ukki, makki, mannavatu enna?) Kallakavo irumpakavo akivitunkal
Surah Al-Isra, Verse 50
أَوۡ خَلۡقٗا مِّمَّا يَكۡبُرُ فِي صُدُورِكُمۡۚ فَسَيَقُولُونَ مَن يُعِيدُنَاۖ قُلِ ٱلَّذِي فَطَرَكُمۡ أَوَّلَ مَرَّةٖۚ فَسَيُنۡغِضُونَ إِلَيۡكَ رُءُوسَهُمۡ وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هُوَۖ قُلۡ عَسَىٰٓ أَن يَكُونَ قَرِيبٗا
allatu mikap peritena unkal manatil tonrum veroru porulaka akivitunkal. Ivvaru mariya pinnar ‘‘enkalai evan uyirppippan?'' Enru avarkal ketkattum. (Avvaru kettal napiye! Avarkalai nokki) ‘‘unkalai mutalavataka evan pataittano avantan (ninkal maranitta pinnum unkalai eluppuvan)'' enru kuruviraka. Atarkavarkal tankal talaiyai unkal alavil cayttu ‘‘annal eppolutu (varum)?'' Enru ketparkal. Atarku (avarkalai nokki ‘‘atu turattil illai,) veku cikkirattil vantuvitalam'' enru kuruviraka
Surah Al-Isra, Verse 51
يَوۡمَ يَدۡعُوكُمۡ فَتَسۡتَجِيبُونَ بِحَمۡدِهِۦ وَتَظُنُّونَ إِن لَّبِثۡتُمۡ إِلَّا قَلِيلٗا
(Inraiya tinam ninkal iraivanai veruttapotilum avan) unkalai (vicaranaikkaka) alaikkinra nalil ninkal avanaip pukalntu konte avanitam varuvirkal. (Iranta pin) veku corpa(nera)me tavira tankiyirukkavillai enrum (anraiya tinam) ninkal ennuvirkal
Surah Al-Isra, Verse 52
وَقُل لِّعِبَادِي يَقُولُواْ ٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُۚ إِنَّ ٱلشَّيۡطَٰنَ يَنزَغُ بَيۡنَهُمۡۚ إِنَّ ٱلشَّيۡطَٰنَ كَانَ لِلۡإِنسَٰنِ عَدُوّٗا مُّبِينٗا
(napiye! Enakku kattuppatta) en atiyarkalukku nir kuruviraka: Avarkal (enta manitarutan peciyapotilum) etu mika alakiyato ataiye kuravum. Niccayamaka saittan avarkalukkitaiyil (ketta varttaikalaik kurumpati ceytu) ketutale ceyvan. (Enenral,) niccayamaka saittan manitanukkup pakirankamana etiriyaka irukkiran. (Akave, eccarikkaiyaka irunkal)
Surah Al-Isra, Verse 53
رَّبُّكُمۡ أَعۡلَمُ بِكُمۡۖ إِن يَشَأۡ يَرۡحَمۡكُمۡ أَوۡ إِن يَشَأۡ يُعَذِّبۡكُمۡۚ وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ عَلَيۡهِمۡ وَكِيلٗا
(manitarkale!) Unkalai unkal iraivan nankarinte irukkiran. Avan virumpinal unkalukku arulpurivan allatu avan virumpinal unkalai vetanai ceyvan. Akave, (napiye!) Nam um'mai avarkalukkup poruppaliyaka anuppavillai
Surah Al-Isra, Verse 54
وَرَبُّكَ أَعۡلَمُ بِمَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۗ وَلَقَدۡ فَضَّلۡنَا بَعۡضَ ٱلنَّبِيِّـۧنَ عَلَىٰ بَعۡضٖۖ وَءَاتَيۡنَا دَاوُۥدَ زَبُورٗا
vanankalilum pumiyilum ennenna irukkiratu enpatai um iraivan nankarivan. (Napiye! Umatu iraivanakiya) nam napimarkalil cilarai cilarmitu meyyakave menmaiyakki vaittu, tavutu (napi)kku ‘japur' ennum vetattaik kotuttom
Surah Al-Isra, Verse 55
قُلِ ٱدۡعُواْ ٱلَّذِينَ زَعَمۡتُم مِّن دُونِهِۦ فَلَا يَمۡلِكُونَ كَشۡفَ ٱلضُّرِّ عَنكُمۡ وَلَا تَحۡوِيلًا
(napiye! Inaivaittu vanankupavarkalai nokki) kuruviraka: Allahvait tavirttu (veru teyvankal iruppataka) ninkal ennik kontirukkirirkale avarrai ninkal (unkal ciramankalai nikka) alaiyunkal. (Avvaru alaittal) avai unkal ciramattai nikki vaikkavo allatu (atait) tattivitavo caktiperatu (enpatai arintu kolvirkal)
Surah Al-Isra, Verse 56
أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ يَبۡتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ ٱلۡوَسِيلَةَ أَيُّهُمۡ أَقۡرَبُ وَيَرۡجُونَ رَحۡمَتَهُۥ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُۥٓۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحۡذُورٗا
Ivarkal yarai pirarttittu alaikkirarkalo avarkalumo tankal iraivanitam tankalil mika nerukkamanavaraka yar akamutiyum enpatarkaka nanmai ceyvataiye acai vaittukkontum, avanutaiya arulaiye etirparttu avanutaiya vetanaikkup payantu kontum irukkirarkal. Enenral, niccayamaka umatu iraivanin vetanaiyo, mika mika payappatakkutiyate
Surah Al-Isra, Verse 57
وَإِن مِّن قَرۡيَةٍ إِلَّا نَحۡنُ مُهۡلِكُوهَا قَبۡلَ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ أَوۡ مُعَذِّبُوهَا عَذَابٗا شَدِيدٗاۚ كَانَ ذَٰلِكَ فِي ٱلۡكِتَٰبِ مَسۡطُورٗا
(aniyayakkararkal vacikkinra) enta uraiyum marumai nal varuvatarku munnataka nam alittu vitamal allatu katinamana vetanai ceyyamal vituvatillai. Ivvare (nam'mitamulla nikalccik kurippakiya) ‘lavhul mahhpuli'l varaiyappattu irukkiratu
Surah Al-Isra, Verse 58
وَمَا مَنَعَنَآ أَن نُّرۡسِلَ بِٱلۡأٓيَٰتِ إِلَّآ أَن كَذَّبَ بِهَا ٱلۡأَوَّلُونَۚ وَءَاتَيۡنَا ثَمُودَ ٱلنَّاقَةَ مُبۡصِرَةٗ فَظَلَمُواْ بِهَاۚ وَمَا نُرۡسِلُ بِٱلۡأٓيَٰتِ إِلَّا تَخۡوِيفٗا
(ivarkalukku) munniruntavarkalum (avarkal virumpiyavaru nam kotutta) attatcikalai poyyakki vittanar enra karanattait tavira, (ippotullavarkal korum) attatcikalai anuppivaikka veronrum namakku tataiyaka illai. (Itarku munnar) ‘samutu' ennum makkalukku (avarkal virumpiyavare) oru pen ottakattai attatciyakak kotuttiruntom. Avarkalo varampu miri atarkut tinkilaittu vittanar. (Avarkal virumpukinra) attatcikalai (avarkalaip) payamuruttuvatarkakave tavira nam anuppuvatillai
Surah Al-Isra, Verse 59
وَإِذۡ قُلۡنَا لَكَ إِنَّ رَبَّكَ أَحَاطَ بِٱلنَّاسِۚ وَمَا جَعَلۡنَا ٱلرُّءۡيَا ٱلَّتِيٓ أَرَيۡنَٰكَ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلنَّاسِ وَٱلشَّجَرَةَ ٱلۡمَلۡعُونَةَ فِي ٱلۡقُرۡءَانِۚ وَنُخَوِّفُهُمۡ فَمَا يَزِيدُهُمۡ إِلَّا طُغۡيَٰنٗا كَبِيرٗا
(napiye!) ‘‘Umatu iraivan am'manitarkalaic culntukontan. (Avarkal umakkut tinkilaikka mutiyatu)'' enru nam umakkuk kuriyatai kavanippiraka. Umakku nam (mihrajil) kanpitta katciyum, capikkappatta (kalli) marattai (atu marumaiyil pavikalin unavena) kur'anil nam kuriyiruppatum manitarkalai cotippatarkakave tavira verillai. (Napiye! Nam vetanaiyaip parri) nam avarkalaip payamuruttuvatu (avarkalutaiya) perum attuliyattaiye avarkalukku atikarikkac ceykiratu
Surah Al-Isra, Verse 60
وَإِذۡ قُلۡنَا لِلۡمَلَـٰٓئِكَةِ ٱسۡجُدُواْ لِأٓدَمَ فَسَجَدُوٓاْ إِلَّآ إِبۡلِيسَ قَالَ ءَأَسۡجُدُ لِمَنۡ خَلَقۡتَ طِينٗا
Vanavarkalai nokki, ‘‘atamukkuc ciram paniyunkal'' ena nam kuriya camayattil iplisait tavira (vanavarkal anaivarum avarukkuc) ciram panintarkal. Avano ‘‘ni mannal pataittavanukku nan ciram panivata?'' Enru kettan
Surah Al-Isra, Verse 61
قَالَ أَرَءَيۡتَكَ هَٰذَا ٱلَّذِي كَرَّمۡتَ عَلَيَّ لَئِنۡ أَخَّرۡتَنِ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ لَأَحۡتَنِكَنَّ ذُرِّيَّتَهُۥٓ إِلَّا قَلِيلٗا
(melum, iraivanai nokki) ‘‘ennaivita ni kauravappatutti iruppavar ivarallava enpatai ni kavanittaya?'' (Enru elanamaka atamaic cuttik kanpittu) ‘‘ni ennai marumai nal varai pirpatutti vaittal veku cilarait tavira ivarutaiya cantatikal anaivaraiyum nan valiketuttu (veraruttu) vituven'' enru kurinan
Surah Al-Isra, Verse 62
قَالَ ٱذۡهَبۡ فَمَن تَبِعَكَ مِنۡهُمۡ فَإِنَّ جَهَنَّمَ جَزَآؤُكُمۡ جَزَآءٗ مَّوۡفُورٗا
(atarku iraivan, inkiruntu) ‘‘ni appurappattu vitu. Avarutaiya cantatikalil unnaip pinparriyavarkalukkum (unakkum) murrilum takutiyana kuli niccayamaka narakamtan'' enrum
Surah Al-Isra, Verse 63
وَٱسۡتَفۡزِزۡ مَنِ ٱسۡتَطَعۡتَ مِنۡهُم بِصَوۡتِكَ وَأَجۡلِبۡ عَلَيۡهِم بِخَيۡلِكَ وَرَجِلِكَ وَشَارِكۡهُمۡ فِي ٱلۡأَمۡوَٰلِ وَٱلۡأَوۡلَٰدِ وَعِدۡهُمۡۚ وَمَا يَعِدُهُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ إِلَّا غُرُورًا
‘‘ni unakkuc cattiyamana alavu kuccal pottu avarkalait tuntivitu. Un kutiraip pataikalaiyum, kalatpataikalaiyum avarkal mitu evivitu. Avarkalutaiya porulilum cantatiyilum ni kuttaka iruntu kontu avarkalukku (nayattaiyum payattaiyum katti) vakkali'' enrum kurinan. Akave, saittan (akiya ni) avarkalukku vakkalippatellam emarrame tavira verillai
Surah Al-Isra, Verse 64
إِنَّ عِبَادِي لَيۡسَ لَكَ عَلَيۡهِمۡ سُلۡطَٰنٞۚ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ وَكِيلٗا
niccayamaka enatu (manattuymaiyutaiya) atiyarkal mitu unakku evvita atikaramum illai'' (enrum kurinan. Akave, avarkalai) porupperruk kolla umatu iraiva(nakiya na)ne potumanavan
Surah Al-Isra, Verse 65
رَّبُّكُمُ ٱلَّذِي يُزۡجِي لَكُمُ ٱلۡفُلۡكَ فِي ٱلۡبَحۡرِ لِتَبۡتَغُواْ مِن فَضۡلِهِۦٓۚ إِنَّهُۥ كَانَ بِكُمۡ رَحِيمٗا
(manitarkale! Katalil ninkal payanam ceyyum polutu) unkal iraivane unkal kappalaik katalil celuttukiran. (Atan mulam pala natukalukkum cenru) avanutaiya arulai ninkal tetikkolkirirkal. Niccayamaka avan unkal mitu mikak karunaiyutaiyavanaka irukkiran
Surah Al-Isra, Verse 66
وَإِذَا مَسَّكُمُ ٱلضُّرُّ فِي ٱلۡبَحۡرِ ضَلَّ مَن تَدۡعُونَ إِلَّآ إِيَّاهُۖ فَلَمَّا نَجَّىٰكُمۡ إِلَى ٱلۡبَرِّ أَعۡرَضۡتُمۡۚ وَكَانَ ٱلۡإِنسَٰنُ كَفُورًا
Unkalukku katalil oru tinkerpatum camayattil, allahvait tavira ninkal (iraivanena) alaittuk kontirunta anaittum maraintu vitukinrana. (Iraivan oruvantan unkal kan mun iruppavan.) Avan unkalaik karaiyil certtu patukattuk kontalo (avanai) ninkal purakkanittu vitukirirkal. Manitan maka nanri kettavanaka irukkiran
Surah Al-Isra, Verse 67
أَفَأَمِنتُمۡ أَن يَخۡسِفَ بِكُمۡ جَانِبَ ٱلۡبَرِّ أَوۡ يُرۡسِلَ عَلَيۡكُمۡ حَاصِبٗا ثُمَّ لَا تَجِدُواْ لَكُمۡ وَكِيلًا
(nanri ketta) unkalaip pumi vilunkivitatenro allatu unkal mitu kalmalai poliyatenro ninkal accamarru vittirkala? (Avvaru nikalntal) unkalukku utavi ceypavarkal evaraiyum ninkal kanamattirkal
Surah Al-Isra, Verse 68
أَمۡ أَمِنتُمۡ أَن يُعِيدَكُمۡ فِيهِ تَارَةً أُخۡرَىٰ فَيُرۡسِلَ عَلَيۡكُمۡ قَاصِفٗا مِّنَ ٱلرِّيحِ فَيُغۡرِقَكُم بِمَا كَفَرۡتُمۡ ثُمَّ لَا تَجِدُواْ لَكُمۡ عَلَيۡنَا بِهِۦ تَبِيعٗا
allatu marroru tatavai unkalai katalil kontu poy katinamana puyal karrai unkal mitu evi, unkal nanri ketta tanmaiyin karanamaka unkalai mulkatittuvita mattan enru ninkal accamarru vittirkala? Accamayam (nan unkalai alittu vitatu tatukka) ennaip pintotarpavarkal oruvaraiyum ninkal kanamattirkal
Surah Al-Isra, Verse 69
۞وَلَقَدۡ كَرَّمۡنَا بَنِيٓ ءَادَمَ وَحَمَلۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِ وَرَزَقۡنَٰهُم مِّنَ ٱلطَّيِّبَٰتِ وَفَضَّلۡنَٰهُمۡ عَلَىٰ كَثِيرٖ مِّمَّنۡ خَلَقۡنَا تَفۡضِيلٗا
atamutaiya cantatiyai niccayamaka nam kanniyappatuttinom. Karaiyil (vakanankal mitum) katalil (kappalkal mitum) namtan avarkalaip payanikka vaikkirom. Nalla unavukalaiyum name avarkalukku alikkirom. Nam pataitta (marra uyirinankalil) palavarrin mitu (potuvaka) nam avarkalai mika mika menmaiyakki vaittirukkirom
Surah Al-Isra, Verse 70
يَوۡمَ نَدۡعُواْ كُلَّ أُنَاسِۭ بِإِمَٰمِهِمۡۖ فَمَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِيَمِينِهِۦ فَأُوْلَـٰٓئِكَ يَقۡرَءُونَ كِتَٰبَهُمۡ وَلَا يُظۡلَمُونَ فَتِيلٗا
ovvoru manitanaiyum avarkalin talaivarkalutan (vicaranaikkaka) nam alaikkum nalil, avarkalin (tinacari kurippup) puttakam avarkalutaiya valatu kaiyil kotukkappattal avarkal tankal (ate tinacari kurippup) puttakattai (mikka makilcciyotu) vacipparkal. (Avarkalutaiya kuliyil) or nul alavu (kuraittu)m aniyayam ceyyappatamattarkal
Surah Al-Isra, Verse 71
وَمَن كَانَ فِي هَٰذِهِۦٓ أَعۡمَىٰ فَهُوَ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ أَعۡمَىٰ وَأَضَلُّ سَبِيلٗا
Evarkal im'maiyil (nerana valiyaik kanatu) kurutarkalaki vittarkalo avarkal marumaiyilum kurutarkale! Akave, avarkal vali tavari vituvarkal
Surah Al-Isra, Verse 72
وَإِن كَادُواْ لَيَفۡتِنُونَكَ عَنِ ٱلَّذِيٓ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ لِتَفۡتَرِيَ عَلَيۡنَا غَيۡرَهُۥۖ وَإِذٗا لَّٱتَّخَذُوكَ خَلِيلٗا
nam umakku vahyi mulam arivittatai nir vittu(vittu) atallatatai nam'mitu nir poyyakak karpanai ceytu kurumpati um'mai avarkal tiruppivitave iruntarkal. (Avvaru nir ceytiruntal) um'mai avarkal tankal nanparakavum etuttuk kontirupparkal
Surah Al-Isra, Verse 73
وَلَوۡلَآ أَن ثَبَّتۡنَٰكَ لَقَدۡ كِدتَّ تَرۡكَنُ إِلَيۡهِمۡ شَيۡـٔٗا قَلِيلًا
um'mai nam urutiyakki vaikkavitil nir oru ciritenum avarkal pakkam cayntuvita nerunki iruppir
Surah Al-Isra, Verse 74
إِذٗا لَّأَذَقۡنَٰكَ ضِعۡفَ ٱلۡحَيَوٰةِ وَضِعۡفَ ٱلۡمَمَاتِ ثُمَّ لَا تَجِدُ لَكَ عَلَيۡنَا نَصِيرٗا
(avvaru nir cayntiruntal) annerattil nir uyiraka irukkum potum nir maranitta pinnarum iru matanku (vetanaiyaic) cuvaikkumpati nam ceytiruppom. Atan pinnar, namakku etiraka umakku utavi ceypavarkal oruvaraiyum nir kanamattir
Surah Al-Isra, Verse 75
وَإِن كَادُواْ لَيَسۡتَفِزُّونَكَ مِنَ ٱلۡأَرۡضِ لِيُخۡرِجُوكَ مِنۡهَاۖ وَإِذٗا لَّا يَلۡبَثُونَ خِلَٰفَكَ إِلَّا قَلِيلٗا
(napiye! Umatu) uriliruntu umatu kalaippeyarttu atiliruntu um'mai velippatuttivitave avarkal mutivu kattiyiruntarkal. Appati avarkal ceytiruntal umakkup pinnar veku corpa nalkale tavira anku avarkal iruntirukka mattarkal
Surah Al-Isra, Verse 76
سُنَّةَ مَن قَدۡ أَرۡسَلۡنَا قَبۡلَكَ مِن رُّسُلِنَاۖ وَلَا تَجِدُ لِسُنَّتِنَا تَحۡوِيلًا
umakku munnar nam anuppiya tutarkalaip parri nataiperra valakkamum (ituvakave) iruntatu. Namatu anta valakkattil oru marutalaiyum nir kanamattir
Surah Al-Isra, Verse 77
أَقِمِ ٱلصَّلَوٰةَ لِدُلُوكِ ٱلشَّمۡسِ إِلَىٰ غَسَقِ ٱلَّيۡلِ وَقُرۡءَانَ ٱلۡفَجۡرِۖ إِنَّ قُرۡءَانَ ٱلۡفَجۡرِ كَانَ مَشۡهُودٗا
(napiye!) Curiyan cayntatiliruntu iravin irul culum varai (luhar, asar, mahrip, isa akiya nerat) tolukaikalait tolutu varuviraka. Hpajr tolukaiyum tolutu varuviraka. Enenral, niccayamaka hpajr tolukaiyanatu vanavarkal kalantukollum tolukaiyakum
Surah Al-Isra, Verse 78
وَمِنَ ٱلَّيۡلِ فَتَهَجَّدۡ بِهِۦ نَافِلَةٗ لَّكَ عَسَىٰٓ أَن يَبۡعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامٗا مَّحۡمُودٗا
(Tahajjutu tolukai um mitu katamaiyaka illavitinum) nir, nahpilaka iravil eluntu oru (ciritu) pakattil tolutu varuviraka! (Itan arulal ‘makame mahmut' ennum) mikka pukalperra itattil umatu iraivan um'mai amarttalam
Surah Al-Isra, Verse 79
وَقُل رَّبِّ أَدۡخِلۡنِي مُدۡخَلَ صِدۡقٖ وَأَخۡرِجۡنِي مُخۡرَجَ صِدۡقٖ وَٱجۡعَل لِّي مِن لَّدُنكَ سُلۡطَٰنٗا نَّصِيرٗا
anri, ‘‘en iraivane! Ennai (matinavil nulaiya vaikka ventumenru ni karutinal) nallavitamakave nulaiyavai. (Makkaviliruntu ennai velippatutta ventumenru ni karutinal) nallavitamakave ennai velippatuttivai. Unnitamiruntu oru verriyai ni enakku utaviyakkit tantarul'' enru (napiye!) Pirarttippiraka
Surah Al-Isra, Verse 80
وَقُلۡ جَآءَ ٱلۡحَقُّ وَزَهَقَ ٱلۡبَٰطِلُۚ إِنَّ ٱلۡبَٰطِلَ كَانَ زَهُوقٗا
melum, ‘‘cattiyam vantatu; acattiyam maraintatu. Niccayamaka acattiyam alinte tirum'' enrum kuruviraka
Surah Al-Isra, Verse 81
وَنُنَزِّلُ مِنَ ٱلۡقُرۡءَانِ مَا هُوَ شِفَآءٞ وَرَحۡمَةٞ لِّلۡمُؤۡمِنِينَ وَلَا يَزِيدُ ٱلظَّـٰلِمِينَ إِلَّا خَسَارٗا
nampikkai kontavarkalukku arulakavum noy nivaraniyakavum ullavarraiye intat tiru kur'anil nam irakkiyirukkirom. Eninum, aniyayakkararkalukko (itu) nastattaiye tavira (veru etaiyum) atikarippatillai
Surah Al-Isra, Verse 82
وَإِذَآ أَنۡعَمۡنَا عَلَى ٱلۡإِنسَٰنِ أَعۡرَضَ وَنَـَٔا بِجَانِبِهِۦ وَإِذَا مَسَّهُ ٱلشَّرُّ كَانَ يَـُٔوسٗا
nam manitanukku arul purintal (atarku avan nanri celuttuvatarkup patilaka nam'mai) purakkanittu mukam tirumpik kolkiran. Avanai oru tinku anukinalo nampikkai ilantu vitukiran
Surah Al-Isra, Verse 83
قُلۡ كُلّٞ يَعۡمَلُ عَلَىٰ شَاكِلَتِهِۦ فَرَبُّكُمۡ أَعۡلَمُ بِمَنۡ هُوَ أَهۡدَىٰ سَبِيلٗا
(akave, napiye!) Kuruviraka: Ovvoru manitanum tanakkut tonriyavarraiye ceykiran. Akave, nerana valiyil celpavan yar enpatai unkal iraivantan nankarivan
Surah Al-Isra, Verse 84
وَيَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلرُّوحِۖ قُلِ ٱلرُّوحُ مِنۡ أَمۡرِ رَبِّي وَمَآ أُوتِيتُم مِّنَ ٱلۡعِلۡمِ إِلَّا قَلِيلٗا
(napiye!) Ruhaip parri (yutarkalakiya) avarkal um'mitam ketkirarkal. Atarku nir “atu enatu iraivanin kattalaiyal erpattatu. (Ataip parri) veku corpa naname tavira unkalukkuk kotukkappatavillai. (Atalal, atan nutpankalai ninkal arintu kolla mutiyatu)'' enru kuruviraka
Surah Al-Isra, Verse 85
وَلَئِن شِئۡنَا لَنَذۡهَبَنَّ بِٱلَّذِيٓ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ ثُمَّ لَا تَجِدُ لَكَ بِهِۦ عَلَيۡنَا وَكِيلًا
(Napiye!) Nam virumpinal vahyi mulam umakku arivitta inta kur'anaiye (um'mitamiruntu) pokkivituvom. Pinnar, (itai um'mitam kontu vara) namakku virotamaka umakku utavi ceyya evaraiyum nir kanamattir
Surah Al-Isra, Verse 86
إِلَّا رَحۡمَةٗ مِّن رَّبِّكَۚ إِنَّ فَضۡلَهُۥ كَانَ عَلَيۡكَ كَبِيرٗا
anal, umatu iraivanutaiya arulin karanamakave (avvaru avan ceyyavillai.) Niccayamaka um mitu avanutaiya arul mikapperitakave irukkiratu
Surah Al-Isra, Verse 87
قُل لَّئِنِ ٱجۡتَمَعَتِ ٱلۡإِنسُ وَٱلۡجِنُّ عَلَىٰٓ أَن يَأۡتُواْ بِمِثۡلِ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانِ لَا يَأۡتُونَ بِمِثۡلِهِۦ وَلَوۡ كَانَ بَعۡضُهُمۡ لِبَعۡضٖ ظَهِيرٗا
(napiye!) Nir kuruviraka: Manitarkalum jinkalum onru cerntu, cilar cilarukku utaviyaka iruntu itaipponra oru kur'anaik kontuvara muyarcittapotilum itaippol kontu vara avarkalal (mutiyave) mutiyatu
Surah Al-Isra, Verse 88
وَلَقَدۡ صَرَّفۡنَا لِلنَّاسِ فِي هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانِ مِن كُلِّ مَثَلٖ فَأَبَىٰٓ أَكۡثَرُ ٱلنَّاسِ إِلَّا كُفُورٗا
inta kur'anil ella utaranankalaiyum manitarkalukku(t tirumpat tirumpa) vivarittuk kuriyirukkirom. Eninum, manitarkalil perumpalanavarkal itai nirakarikkamal irukkavillai
Surah Al-Isra, Verse 89
وَقَالُواْ لَن نُّؤۡمِنَ لَكَ حَتَّىٰ تَفۡجُرَ لَنَا مِنَ ٱلۡأَرۡضِ يَنۢبُوعًا
(napiye!) ‘‘Ippumi vetittu, oru urrukkannai nir erpatuttum varai nam um'mai nampikkai kolla mattom'' enru avarkal kurukinranar
Surah Al-Isra, Verse 90
أَوۡ تَكُونَ لَكَ جَنَّةٞ مِّن نَّخِيلٖ وَعِنَبٖ فَتُفَجِّرَ ٱلۡأَنۡهَٰرَ خِلَٰلَهَا تَفۡجِيرًا
‘‘allatu mattiyil totarntu niraruvikalai nir otavaittuk kontirukkakkutiya tiratcai, periccai marankalaiyutaiya oru colai umakku akum varai (um'mai nampikkai kolla mattom'' enrum kurukinranar)
Surah Al-Isra, Verse 91
أَوۡ تُسۡقِطَ ٱلسَّمَآءَ كَمَا زَعَمۡتَ عَلَيۡنَا كِسَفًا أَوۡ تَأۡتِيَ بِٱللَّهِ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةِ قَبِيلًا
‘‘allatu nir ennukira pirakaram vanattai pala tuntukalaka enkal (talai) mitu vilavaikkinra varai allatu allahvaiyum vanavarkalaiyum nam (kan) mun nir kontu varukinravarai (um'mai nam nampikkai kolla mattom'' enrum kurukinranar)
Surah Al-Isra, Verse 92
أَوۡ يَكُونَ لَكَ بَيۡتٞ مِّن زُخۡرُفٍ أَوۡ تَرۡقَىٰ فِي ٱلسَّمَآءِ وَلَن نُّؤۡمِنَ لِرُقِيِّكَ حَتَّىٰ تُنَزِّلَ عَلَيۡنَا كِتَٰبٗا نَّقۡرَؤُهُۥۗ قُلۡ سُبۡحَانَ رَبِّي هَلۡ كُنتُ إِلَّا بَشَرٗا رَّسُولٗا
‘‘Allatu (mikka alakana) tankattinalakiya oru malikai umakku akum varai allatu vanattin mitu nir erukinra varai (nam um'mai nampikkaikolla mattom). Eriyapotilum nam otakkutiya oru vetattai (neraka) nam'mitu nir irakkivaikkata varai nir vanattil eriyataiyum nam nampamattom'' enrum kurukinranar. (Atarku) nir kuruviraka: ‘‘En iraivan mikap paricuttamanavan. Nan (unkalaip ponra) oru manitantan. Eninum, nan (avanal anuppappatta) oru tutar enpatait tavira veretuvum unta
Surah Al-Isra, Verse 93
وَمَا مَنَعَ ٱلنَّاسَ أَن يُؤۡمِنُوٓاْ إِذۡ جَآءَهُمُ ٱلۡهُدَىٰٓ إِلَّآ أَن قَالُوٓاْ أَبَعَثَ ٱللَّهُ بَشَرٗا رَّسُولٗا
manitarkalitam oru nerana vali vanta camayattil, ‘‘oru manitaraiya allah (tan) tutaraka anuppi vaittan?'' Enru kuruvatait tavira avarkal nampikkai kolvatai vittum avarkalai etuvum tatukkavillai
Surah Al-Isra, Verse 94
قُل لَّوۡ كَانَ فِي ٱلۡأَرۡضِ مَلَـٰٓئِكَةٞ يَمۡشُونَ مُطۡمَئِنِّينَ لَنَزَّلۡنَا عَلَيۡهِم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ مَلَكٗا رَّسُولٗا
(atarku) nir kuruviraka: Pumiyil (manitarkalukkup patilaka) vanavarkale vacittiruntu, atil avarkal nim'matiyaka natantu tirintu kontumiruntal namum vanattiliruntu (avarkal inattaic carnta) oru vanavaraiye (nam) tutaraka avarkalitam anuppiyiruppom. (Akave, manitarkalakiya avarkalitam manitarakiya um'mai nam tutaraka anuppiyatil tavaronrumillai)
Surah Al-Isra, Verse 95
قُلۡ كَفَىٰ بِٱللَّهِ شَهِيدَۢا بَيۡنِي وَبَيۡنَكُمۡۚ إِنَّهُۥ كَانَ بِعِبَادِهِۦ خَبِيرَۢا بَصِيرٗا
(innum,) nir kuruviraka: ‘‘Enakkum unkalukkum itaiyil allah oruvane potumana catciyaka irukkiran. Enenral, niccayamaka avantan tan atiyarkalai nankarintavanaka, urru nokkupavanaka irukkiran
Surah Al-Isra, Verse 96
وَمَن يَهۡدِ ٱللَّهُ فَهُوَ ٱلۡمُهۡتَدِۖ وَمَن يُضۡلِلۡ فَلَن تَجِدَ لَهُمۡ أَوۡلِيَآءَ مِن دُونِهِۦۖ وَنَحۡشُرُهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمۡ عُمۡيٗا وَبُكۡمٗا وَصُمّٗاۖ مَّأۡوَىٰهُمۡ جَهَنَّمُۖ كُلَّمَا خَبَتۡ زِدۡنَٰهُمۡ سَعِيرٗا
Evarkalai allah nerana valiyil celuttukirano avarkal tan nerana valiyai ataivarkal. Evarkalai (allah) tavarana valiyil vittuvitukirano avarkalukku utavi ceypavarkalai avanait tavirttu veruyaraiyum nir kana mattir. Melum, marumainalil avarkalaik kurutarkalakavum, umaiyarkalakavum, cevitarkalakavum (akki) avarkal tankal mukattal natantu varumpati (ceytu) avarkalai onru cerppom. Avarkalutaiya tankumitam narakamtan. (Atan) anal taniyum potellam menmelum koluntu vitteriyumpati ceytu konte iruppom
Surah Al-Isra, Verse 97
ذَٰلِكَ جَزَآؤُهُم بِأَنَّهُمۡ كَفَرُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَقَالُوٓاْ أَءِذَا كُنَّا عِظَٰمٗا وَرُفَٰتًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ خَلۡقٗا جَدِيدًا
avarkal, nam vacanankalai nirakarittu vittatutan, ‘‘nam (maranittu)elumpukalakavum, ukki mannakavum ponatan pinnar meyyakave nam putiya pataippaka eluppappatuvoma?'' Enru kurik kontiruntatumtan ittakaiya (kotiya) tantanaiyai avarkal ataivatarkuriya karanamakum
Surah Al-Isra, Verse 98
۞أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّ ٱللَّهَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ قَادِرٌ عَلَىٰٓ أَن يَخۡلُقَ مِثۡلَهُمۡ وَجَعَلَ لَهُمۡ أَجَلٗا لَّا رَيۡبَ فِيهِ فَأَبَى ٱلظَّـٰلِمُونَ إِلَّا كُفُورٗا
meyyakave vanankalaiyum pumiyaiyum pataitta allah (marumuraiyum) avarkalaip ponre pataikka arralutaiyavan enpatai avarkal ariya villaiya? (Itarkaka) avarkalukku oru tavanaiyai erpatuttiyirukkiran. Atil oru cantekamumillai. (Ivvariruntum) ivvakkiramakkararkal itai nirakarikkamalillai
Surah Al-Isra, Verse 99
قُل لَّوۡ أَنتُمۡ تَمۡلِكُونَ خَزَآئِنَ رَحۡمَةِ رَبِّيٓ إِذٗا لَّأَمۡسَكۡتُمۡ خَشۡيَةَ ٱلۡإِنفَاقِۚ وَكَانَ ٱلۡإِنسَٰنُ قَتُورٗا
(napiye!) Kuruviraka: En iraivanin arul pokkisankal anaittirkum ninkale contakkararkalaka iruntal atu celavaki vitumo! Enap payantu (evarukkum etuvume kotukkatu) ninkal tatuttuk kolvirkal. Manitan perum kancanaka irukkiran
Surah Al-Isra, Verse 100
وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَىٰ تِسۡعَ ءَايَٰتِۭ بَيِّنَٰتٖۖ فَسۡـَٔلۡ بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ إِذۡ جَآءَهُمۡ فَقَالَ لَهُۥ فِرۡعَوۡنُ إِنِّي لَأَظُنُّكَ يَٰمُوسَىٰ مَسۡحُورٗا
Niccayamaka nam musavukku telivana onpatu attatcikalaik kotuttiruntom. (Napiye! Itaipparri) israyilin cantatikalaik ketpiraka. (Musa) avarkalitam vantapolutu, hpir'avn avarkalai nokki, ‘‘musave! Niccayamaka nir cuniyattal putti mariyavar ena nan um'mai ennukiren'' enru kurinan
Surah Al-Isra, Verse 101
قَالَ لَقَدۡ عَلِمۡتَ مَآ أَنزَلَ هَـٰٓؤُلَآءِ إِلَّا رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ بَصَآئِرَ وَإِنِّي لَأَظُنُّكَ يَٰفِرۡعَوۡنُ مَثۡبُورٗا
atarku musa (avanai nokki) ‘‘vanankalaiyum pumiyaiyum pataitta iraivane ivvattatcikalai manitarkalukkup patippinaiyaka irakkivaittan enpatai niccayamaka ni arivay. Hpir'avne! Unnai niccayamaka alivu (kalam) pitittukkontatu ena nan ennukiren'' enru kurinar
Surah Al-Isra, Verse 102
فَأَرَادَ أَن يَسۡتَفِزَّهُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ فَأَغۡرَقۡنَٰهُ وَمَن مَّعَهُۥ جَمِيعٗا
(atarku avan musavaiyum avarutaiya makkal) anaivaraiyum tan nattiliruntu virattivitave avan enninan. Eninum, (atarkullaka) avanaiyum avanutan irunta (avanutaiya makkal) anaivaraiyum nam mulkatittu vittom
Surah Al-Isra, Verse 103
وَقُلۡنَا مِنۢ بَعۡدِهِۦ لِبَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ ٱسۡكُنُواْ ٱلۡأَرۡضَ فَإِذَا جَآءَ وَعۡدُ ٱلۡأٓخِرَةِ جِئۡنَا بِكُمۡ لَفِيفٗا
itan pinnar israyilin cantatikalukku nam kurinom: ‘‘Ninkal ippumiyil vacittirunkal. Marumaiyin vakkuruti vantal, unkal anaivaraiyum (vicaranaikkaka) nam'mitam kontu vantu onru cerppom
Surah Al-Isra, Verse 104
وَبِٱلۡحَقِّ أَنزَلۡنَٰهُ وَبِٱلۡحَقِّ نَزَلَۗ وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ إِلَّا مُبَشِّرٗا وَنَذِيرٗا
murrilum unmaiyaik konte ivvetattai nam irakkinom. Atuvum unmaiyaik konte irankiyatu. (Napiye!) Um'mai nam (nanmai ceytavarkalukku) narceyti kurupavarakavum (pavam ceypavarkalukku) accamutti eccarippavarakavume tavira anuppavillai
Surah Al-Isra, Verse 105
وَقُرۡءَانٗا فَرَقۡنَٰهُ لِتَقۡرَأَهُۥ عَلَى ٱلنَّاسِ عَلَىٰ مُكۡثٖ وَنَزَّلۡنَٰهُ تَنزِيلٗا
(napiye!) Manitarkalukku nir ciritu ciritaka otik kanpikkum poruttu inta kur'anai pala pakankalaka nam pirittom. Atarkakave nam itaic cirukac cirukavum irakkivaikkirom
Surah Al-Isra, Verse 106
قُلۡ ءَامِنُواْ بِهِۦٓ أَوۡ لَا تُؤۡمِنُوٓاْۚ إِنَّ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡعِلۡمَ مِن قَبۡلِهِۦٓ إِذَا يُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡ يَخِرُّونَۤ لِلۡأَذۡقَانِۤ سُجَّدٗاۤ
(Napiye!) Kuruviraka: ‘‘Ninkal (inta kur'anai) nampikkaikollunkal allatu nampikkai kollatirunkal. (Ataip parri namakku onrum kuraivillai.) Niccayamaka itarku munnulla (vetankalin) meyyana nanam evarkalukkuk kotukkappattirukkirato avarkalitam (ivvetam) otik kanpikkappattal avarkal (itai nampikkai kontu) mukankuppura viluntu (enakku) cirampanivarkal
Surah Al-Isra, Verse 107
وَيَقُولُونَ سُبۡحَٰنَ رَبِّنَآ إِن كَانَ وَعۡدُ رَبِّنَا لَمَفۡعُولٗا
melum, (avarkal) ‘‘enkal iraivan mikap paricuttamanavan. Enkal iraivanin vakkuruti niccayamaka niraiverivittatu'' enrum kuruvarkal
Surah Al-Isra, Verse 108
وَيَخِرُّونَ لِلۡأَذۡقَانِ يَبۡكُونَ وَيَزِيدُهُمۡ خُشُوعٗا۩
melum, avarkal mukankuppura viluntu aluvarkal. Avarkalutaiya ullaccamum atikarikkum
Surah Al-Isra, Verse 109
قُلِ ٱدۡعُواْ ٱللَّهَ أَوِ ٱدۡعُواْ ٱلرَّحۡمَٰنَۖ أَيّٗا مَّا تَدۡعُواْ فَلَهُ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰۚ وَلَا تَجۡهَرۡ بِصَلَاتِكَ وَلَا تُخَافِتۡ بِهَا وَٱبۡتَغِ بَيۡنَ ذَٰلِكَ سَبِيلٗا
(napiye!) Kuruviraka: ‘‘Ninkal allah enru alaiyunkal allatu rahman enru alaiyunkal; (ivvirantil) eppeyar kontu ninkal avanai alaittapotilum (alaiyunkal.) Avanukku alakana (innum) pala tiruppeyarkal irukkinrana.'' (Napiye!) Umatu tolukaiyil nir mika captamittu otatir! Atika metuvakavum otatir! Itarku mattiya valiyaik kataippitippiraka
Surah Al-Isra, Verse 110
وَقُلِ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِي لَمۡ يَتَّخِذۡ وَلَدٗا وَلَمۡ يَكُن لَّهُۥ شَرِيكٞ فِي ٱلۡمُلۡكِ وَلَمۡ يَكُن لَّهُۥ وَلِيّٞ مِّنَ ٱلذُّلِّۖ وَكَبِّرۡهُ تَكۡبِيرَۢا
(napiye!) Kuruviraka: ‘‘Pukal anaittum allahvukkuriyate! Avanukku oru cantatiyumillai. Avanutaiya atciyil avanukkuk kuttali oruvarumillai. Avanukku palavinam illai enpatal avanukku utaviyalan oruvanumillai.'' Akave, avanai mika mikap perumaippatuttik kuruviraka
Surah Al-Isra, Verse 111