Surah Al-Kahf - Azerbaijani Translation by Vasim Mammadaliyev And Ziya Bunyadov
ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ عَلَىٰ عَبۡدِهِ ٱلۡكِتَٰبَ وَلَمۡ يَجۡعَل لَّهُۥ عِوَجَاۜ
Həmd olsun O Allaha ki, Kitabı (Qur’anı mə’nasında və sozlərində) hec bir əyriliyə (yanlıslıga və ziddiyyətə) yol vermədən Oz bəndəsinə (Muhəmmədə) nazil etdi
Surah Al-Kahf, Verse 1
قَيِّمٗا لِّيُنذِرَ بَأۡسٗا شَدِيدٗا مِّن لَّدُنۡهُ وَيُبَشِّرَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ٱلَّذِينَ يَعۡمَلُونَ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ أَنَّ لَهُمۡ أَجۡرًا حَسَنٗا
(Allah kafirləri) Oz dərgahından gələcək siddətli bir əzabla qorxutmaq, yaxsı əməllər edən mo’minlərə isə gozəl mukafata (Cənnətə) nail olacaqları ilə mujdə vermək ucun onu dogru-duzgun (qiyamətə qədər butun bəsəriyyətə haqq yolu gostərən bir nur) olaraq endirdi
Surah Al-Kahf, Verse 2
مَّـٰكِثِينَ فِيهِ أَبَدٗا
Onlar orada (Cənnətdə) əbədi qalacaqlar
Surah Al-Kahf, Verse 3
وَيُنذِرَ ٱلَّذِينَ قَالُواْ ٱتَّخَذَ ٱللَّهُ وَلَدٗا
O, həm də (Qur’anı): “Allah Ozunə ovlad goturdu!” – deyənləri qorxutmaq ucun nazil etdi
Surah Al-Kahf, Verse 4
مَّا لَهُم بِهِۦ مِنۡ عِلۡمٖ وَلَا لِأٓبَآئِهِمۡۚ كَبُرَتۡ كَلِمَةٗ تَخۡرُجُ مِنۡ أَفۡوَٰهِهِمۡۚ إِن يَقُولُونَ إِلَّا كَذِبٗا
Bu barədə nə onların ozlərinin, nə də (təqlid etdikləri) atalarının hec bir biliyi yoxdur. Onlar cox boyuk-boyuk danısırlar. (Agızlarından cıxan soz necə də boyuk kufrdur). Onlar ancaq yalan deyirlər
Surah Al-Kahf, Verse 5
فَلَعَلَّكَ بَٰخِعٞ نَّفۡسَكَ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمۡ إِن لَّمۡ يُؤۡمِنُواْ بِهَٰذَا ٱلۡحَدِيثِ أَسَفًا
(Ya Rəsulum!) Yoxsa (kafirlər) bu Qur’ana inanmasalar, (səndən uz dondərib getdiklərinə gorə) arxalarınca təəssuflənib ozunu həlak edəcəksən
Surah Al-Kahf, Verse 6
إِنَّا جَعَلۡنَا مَا عَلَى ٱلۡأَرۡضِ زِينَةٗ لَّهَا لِنَبۡلُوَهُمۡ أَيُّهُمۡ أَحۡسَنُ عَمَلٗا
Biz yer uzundə olanları onun (sakinləri) ucun (və ya onun ozunə məxsus) bir zinət yaratdıq ki, onlardan hansının daha gozəl əməl sahibi oldugunu yoxlayıb ayırd edək
Surah Al-Kahf, Verse 7
وَإِنَّا لَجَٰعِلُونَ مَا عَلَيۡهَا صَعِيدٗا جُرُزًا
(Bu da bir həqiqətdir ki) Biz yer uzundə olan hər seyi (vaxtı gələndə) məhv edib qupquru bir torpaga dondərərik. (Fani dunyaya, onun cah-cəlalına e’tibar yoxdur. Yer uzundə olan hec bir sey əbədi deyildir. Muəyyən dovrdən sonra orada movcud olan hər sey məhv olacaqdır)
Surah Al-Kahf, Verse 8
أَمۡ حَسِبۡتَ أَنَّ أَصۡحَٰبَ ٱلۡكَهۡفِ وَٱلرَّقِيمِ كَانُواْ مِنۡ ءَايَٰتِنَا عَجَبًا
(Ya Rəsulum!) Yoxsa əshabi-kəhfin və Rəqimin (magara və Rəqqim əhlinin) ayələrimizdən əcaib bir sey oldugunu guman edirsən? (Xeyr, bu Bizim qudrətimiz qarsısında adi bir isdir)
Surah Al-Kahf, Verse 9
إِذۡ أَوَى ٱلۡفِتۡيَةُ إِلَى ٱلۡكَهۡفِ فَقَالُواْ رَبَّنَآ ءَاتِنَا مِن لَّدُنكَ رَحۡمَةٗ وَهَيِّئۡ لَنَا مِنۡ أَمۡرِنَا رَشَدٗا
(Ya Rəsulum!) Xatırla ki, o zaman gənclər magaraya sıgınıb: “Ey Rəbbimiz! Bizə Oz dərgahından mərhəmət bəxs et və isimizə fərəc ver! (Bizi kafirlərin bəlasından, dusmənlərin təhlukəsindən qoru, bizə ruzi verib dogru yola yonəlt!)” – demisdilər
Surah Al-Kahf, Verse 10
فَضَرَبۡنَا عَلَىٰٓ ءَاذَانِهِمۡ فِي ٱلۡكَهۡفِ سِنِينَ عَدَدٗا
Biz onları magarada illərlə (uc yuz doqquz il) yuxuya verdik
Surah Al-Kahf, Verse 11
ثُمَّ بَعَثۡنَٰهُمۡ لِنَعۡلَمَ أَيُّ ٱلۡحِزۡبَيۡنِ أَحۡصَىٰ لِمَا لَبِثُوٓاْ أَمَدٗا
Sonra iki tayfadan (mo’minlərdən və kafirlərdən) hansının onların (magarada) qaldıqları muddəti daha duzgun hesabladıqlarını bilmək ucun onları oyatdıq
Surah Al-Kahf, Verse 12
نَّحۡنُ نَقُصُّ عَلَيۡكَ نَبَأَهُم بِٱلۡحَقِّۚ إِنَّهُمۡ فِتۡيَةٌ ءَامَنُواْ بِرَبِّهِمۡ وَزِدۡنَٰهُمۡ هُدٗى
(Ya Rəsulum!) Biz onların xəbərini sənə dogru soyləyirik. Onlar Rəbbinə iman gətirmis bir necə gənc idi. Biz də onların hidayətini (imanını, səbatını və bəsirətini) artırmısdıq
Surah Al-Kahf, Verse 13
وَرَبَطۡنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ إِذۡ قَامُواْ فَقَالُواْ رَبُّنَا رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ لَن نَّدۡعُوَاْ مِن دُونِهِۦٓ إِلَٰهٗاۖ لَّقَدۡ قُلۡنَآ إِذٗا شَطَطًا
Onlar (rum qeysəri butpərəst Diqyanusun huzurunda) durub: “Rəbbimiz goylərin və yerin Rəbbidir. Biz Ondan basqa hec bir tanrıya ibadət etməyəcəyik. Əks təqdirdə, (Allahdan basqasına tapınacagıq, - soyləsək, kufr) danısmaqda həddi asmıs (ifrata varmıs) olarıq!” – dedikləri zaman onların urəklərinə quvvət (mətanət) vermisdik
Surah Al-Kahf, Verse 14
هَـٰٓؤُلَآءِ قَوۡمُنَا ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ ءَالِهَةٗۖ لَّوۡلَا يَأۡتُونَ عَلَيۡهِم بِسُلۡطَٰنِۭ بَيِّنٖۖ فَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبٗا
Bizim bu camaat (qovmumuz) Allahdan basqa tanrılar qəbul etdi. Elə isə onlar oz tanrıları barəsində (butlərə ibadət etməyin duzgun olması haqqında) bir dəlil gətirməli deyildilərmi? Allaha qarsı yalan uydurub duzəldəndən daha zalım (ozunə zulm edən) kim ola bilər
Surah Al-Kahf, Verse 15
وَإِذِ ٱعۡتَزَلۡتُمُوهُمۡ وَمَا يَعۡبُدُونَ إِلَّا ٱللَّهَ فَأۡوُۥٓاْ إِلَى ٱلۡكَهۡفِ يَنشُرۡ لَكُمۡ رَبُّكُم مِّن رَّحۡمَتِهِۦ وَيُهَيِّئۡ لَكُم مِّنۡ أَمۡرِكُم مِّرۡفَقٗا
(Gənclərin bascısı, yasca boyuyu Təmlixa yoldaslarına belə demisdi:) “Onları və Allahdan basqa tapındıqları tanrıları tərk edib getdiyiniz zaman magaraya cəkilin ki, Rəbbiniz sizə Oz mərhəmətindən əta etsin və isinizdə sizin ucun fayda hazırlasın (sizə kafirlərdən nicat versin, dusmənlərdən qoruyub saxlasın)”
Surah Al-Kahf, Verse 16
۞وَتَرَى ٱلشَّمۡسَ إِذَا طَلَعَت تَّزَٰوَرُ عَن كَهۡفِهِمۡ ذَاتَ ٱلۡيَمِينِ وَإِذَا غَرَبَت تَّقۡرِضُهُمۡ ذَاتَ ٱلشِّمَالِ وَهُمۡ فِي فَجۡوَةٖ مِّنۡهُۚ ذَٰلِكَ مِنۡ ءَايَٰتِ ٱللَّهِۗ مَن يَهۡدِ ٱللَّهُ فَهُوَ ٱلۡمُهۡتَدِۖ وَمَن يُضۡلِلۡ فَلَن تَجِدَ لَهُۥ وَلِيّٗا مُّرۡشِدٗا
(Ya Rəsulum! Əgər o zaman onlara baxsaydın) gunəsin dogdugu zaman onların magarasının sag tərəfinə meyl etdiyini, batdıgı zaman isə onları tərk edib sol tərəfə yonəldiyini (magaranın icinə dusub onları yandırmadıgını), onların da magaranın ortasında genis bir yerdə olduqlarını (kuləyin onları oxsadıgını və rahat nəfəs aldıqlarını) gorərdin. Bu, Allahın mo’cuzələrindəndir. Allahın dogru yola saldıgı kəs dogru yoldadır. Allahın yoldan cıxartdıgı (zəlalətə saldıgı) kimsəyə isə əsla dogru yolu gostərən bir dost (rəhbər) tapa bilməzsən
Surah Al-Kahf, Verse 17
وَتَحۡسَبُهُمۡ أَيۡقَاظٗا وَهُمۡ رُقُودٞۚ وَنُقَلِّبُهُمۡ ذَاتَ ٱلۡيَمِينِ وَذَاتَ ٱلشِّمَالِۖ وَكَلۡبُهُم بَٰسِطٞ ذِرَاعَيۡهِ بِٱلۡوَصِيدِۚ لَوِ ٱطَّلَعۡتَ عَلَيۡهِمۡ لَوَلَّيۡتَ مِنۡهُمۡ فِرَارٗا وَلَمُلِئۡتَ مِنۡهُمۡ رُعۡبٗا
(Gozləri acıq oldugu ucun) onlar yuxuda ikən sən onları oyaq sanardın. (Torpagın rutubəti bədənlərini curutməsin deyə) Biz onları saga-sola cevirirdik. Onlar iti də iki əlini (qabaq pəncələrini magaranın) astanasına uzadıb yatmısdı. Əgər sən onları (bu vəziyyətdə) gorsəydin, yəqin ki, (qorxudan) donub qacar, dəhsət səni buruyərdi
Surah Al-Kahf, Verse 18
وَكَذَٰلِكَ بَعَثۡنَٰهُمۡ لِيَتَسَآءَلُواْ بَيۡنَهُمۡۚ قَالَ قَآئِلٞ مِّنۡهُمۡ كَمۡ لَبِثۡتُمۡۖ قَالُواْ لَبِثۡنَا يَوۡمًا أَوۡ بَعۡضَ يَوۡمٖۚ قَالُواْ رَبُّكُمۡ أَعۡلَمُ بِمَا لَبِثۡتُمۡ فَٱبۡعَثُوٓاْ أَحَدَكُم بِوَرِقِكُمۡ هَٰذِهِۦٓ إِلَى ٱلۡمَدِينَةِ فَلۡيَنظُرۡ أَيُّهَآ أَزۡكَىٰ طَعَامٗا فَلۡيَأۡتِكُم بِرِزۡقٖ مِّنۡهُ وَلۡيَتَلَطَّفۡ وَلَا يُشۡعِرَنَّ بِكُمۡ أَحَدًا
(Gəncləri illərlə yatırtdıgımız kimi) beləcə də onları bir-birindən hal-əhval tutsunlar deyə, oyatdıq. Onların biri dedi: “(Magarada) nə qədər qaldınız?” Onlar: “Bir gun və ya bir gundən az!” – deyə cavab verdilər. Onlardan (bə’ziləri isə) belə dedi: “Qaldıgınız muddəti Rəbbiniz daha yaxsı bilir. Indi icərinizdən birini bu gumus pulunuzla səhərə (Tərsusa və ya Əfsusa) gondərin ki, gorsun ən təmiz təam hansıdırsa, ondan sizə ruzi (yemək alıb) gətirsin. O, cox ehtiyatlı olsun (agıllı hərəkət etsin) və sizin barənizdə hec kəsə bir xəbər (nisan) verməsin
Surah Al-Kahf, Verse 19
إِنَّهُمۡ إِن يَظۡهَرُواْ عَلَيۡكُمۡ يَرۡجُمُوكُمۡ أَوۡ يُعِيدُوكُمۡ فِي مِلَّتِهِمۡ وَلَن تُفۡلِحُوٓاْ إِذًا أَبَدٗا
Dogrusu, onlar sizi ələ kecirsələr ya sizi dasqalaq edəcək, ya da oz dinlərinə dondərəcəklər. Belə olacagı təqdirdə, siz (nə dunyada, nə də axirətdə) nicat tapa bilməzsiniz!”
Surah Al-Kahf, Verse 20
وَكَذَٰلِكَ أَعۡثَرۡنَا عَلَيۡهِمۡ لِيَعۡلَمُوٓاْ أَنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقّٞ وَأَنَّ ٱلسَّاعَةَ لَا رَيۡبَ فِيهَآ إِذۡ يَتَنَٰزَعُونَ بَيۡنَهُمۡ أَمۡرَهُمۡۖ فَقَالُواْ ٱبۡنُواْ عَلَيۡهِم بُنۡيَٰنٗاۖ رَّبُّهُمۡ أَعۡلَمُ بِهِمۡۚ قَالَ ٱلَّذِينَ غَلَبُواْ عَلَىٰٓ أَمۡرِهِمۡ لَنَتَّخِذَنَّ عَلَيۡهِم مَّسۡجِدٗا
(Insanları–Tərsusun əhalisini) onların halı ilə beləcə tanıs etdik ki, Allahın (məxluqatın oləndən sonra diriləcəyi haqqındakı) və’dinin dogru oldugunu və qiyamətin qopacagına əsla subhə olmadıgını bilsinlər. O zaman (Tərsusdakı mo’minlər və kafirlər) oz aralarında onların (əshabi-kəhfin) isi (və ya insanın oləndən sonra dirilib-dirilməyəcəyi, dirilmənin yalnız ruhla, yaxud ruh və bədənlə birlikdə olacagı kimi dini məsələlər) barəsində mubahisə edirlər. (Nəhayət, əshabi-kəhf oldukdən sonra kafirlər) dedilər: “Onların ustundə bir bina tikin. Rəbbi (onların olduyunu, yaxud yenidən yuxuya getdiyini və nəyə e’tiqad etdiyini) daha yaxsı bilir!” Onların (əshabi-kəhfin) haqqındakı mubahisədə qalib gələnlər (mo’minlər) isə: “Onların (məzarı) ustundə (Allaha ibadət etmək məqsədilə) bir məscid tikəcəyik!” – dedilər
Surah Al-Kahf, Verse 21
سَيَقُولُونَ ثَلَٰثَةٞ رَّابِعُهُمۡ كَلۡبُهُمۡ وَيَقُولُونَ خَمۡسَةٞ سَادِسُهُمۡ كَلۡبُهُمۡ رَجۡمَۢا بِٱلۡغَيۡبِۖ وَيَقُولُونَ سَبۡعَةٞ وَثَامِنُهُمۡ كَلۡبُهُمۡۚ قُل رَّبِّيٓ أَعۡلَمُ بِعِدَّتِهِم مَّا يَعۡلَمُهُمۡ إِلَّا قَلِيلٞۗ فَلَا تُمَارِ فِيهِمۡ إِلَّا مِرَآءٗ ظَٰهِرٗا وَلَا تَسۡتَفۡتِ فِيهِم مِّنۡهُمۡ أَحَدٗا
(Kitab əhlindən əshabi-kəhfin sayı barəsində mubahisə edənlər) sanki qaranlıq yerə das ataraq: “Onlar ucdur, dorduncusu kopəkləridir!” - deyəcəklər. Bə’ziləri: “Onlar besdir, altıncısı kopəkləridir!” – deyəcəklər. Digərləri (mo’minlər) isə: “Onlar yeddidir, səkkizincisi kopəkləridir!” – soyləyəcəklər. (Ya Rəsulum!) De: “Onların sayını Rəbbim daha yaxsı bilir. (Insanlardan isə) bunu bilən cox azdır!” (Ya Rəsulum! Əshabi-kəhf) barəsində yalnız sənə acıq-askar nazil olan ayələrə əsaslanıb onlarla mubahisə et (Qur’anda olanlarla kifayətlənib cox dərinə getmə) və (kitab əhlinin) hec birindən onlar haqqında bir sey sorusma
Surah Al-Kahf, Verse 22
وَلَا تَقُولَنَّ لِشَاْيۡءٍ إِنِّي فَاعِلٞ ذَٰلِكَ غَدًا
Və hec bir sey barəsində: “Mən onu sabah edəcəyəm!” – demə
Surah Al-Kahf, Verse 23
إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ وَٱذۡكُر رَّبَّكَ إِذَا نَسِيتَ وَقُلۡ عَسَىٰٓ أَن يَهۡدِيَنِ رَبِّي لِأَقۡرَبَ مِنۡ هَٰذَا رَشَدٗا
Ancaq: “Insallah (əgər Allah istəsə; Allah qoysa) deyəcəyəm!” – de. (Insallah deməyi) unutdugun zaman Rəbbinin yada salıb: “Ola bilsin ki, Rəbbim məni bundan (əshabi-kəhfin əhvalatına dair xəbərlərdən) haqqa daha yaxın olan bir yola yonəltsin (peygəmbərliyimə daha cox dəlalət edən bir mo’cuzə vesin!)” – de
Surah Al-Kahf, Verse 24
وَلَبِثُواْ فِي كَهۡفِهِمۡ ثَلَٰثَ مِاْئَةٖ سِنِينَ وَٱزۡدَادُواْ تِسۡعٗا
Onlar magarada uc yuz doqquz il qaldılar. (Uc yuz il qaldılar, ustunə bir doqquz il də artırdılar)
Surah Al-Kahf, Verse 25
قُلِ ٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا لَبِثُواْۖ لَهُۥ غَيۡبُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ أَبۡصِرۡ بِهِۦ وَأَسۡمِعۡۚ مَا لَهُم مِّن دُونِهِۦ مِن وَلِيّٖ وَلَا يُشۡرِكُ فِي حُكۡمِهِۦٓ أَحَدٗا
(Ya Rəsulum!) De: “Onların nə qədər qaldıqlarını Allah daha yaxsı bilir. Goylərin və yerin qeybini bilmək ancaq Ona məxsusdur. O, hər seyi necə gozəl gorur, necə də yaxsı esidir! Onların (yer və goy əhlinin) Allahdan basqa hec bir hamisi yoxdur. O, hec kəsi oz hokmunə (səltənətinə) sərik etməz!” (Cunki Allahın hec bir sərikə ehtiyacı yoxdur)
Surah Al-Kahf, Verse 26
وَٱتۡلُ مَآ أُوحِيَ إِلَيۡكَ مِن كِتَابِ رَبِّكَۖ لَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَٰتِهِۦ وَلَن تَجِدَ مِن دُونِهِۦ مُلۡتَحَدٗا
Rəbbinin kitabından sənə vəhy olunanı oxu. Onun sozlərini hec kəs dəyisdirə bilməz. (Allahdan) basqa hec bir sıgınacaq tapa bilməzsən! (Pənah yalnız Allahadır)
Surah Al-Kahf, Verse 27
وَٱصۡبِرۡ نَفۡسَكَ مَعَ ٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ رَبَّهُم بِٱلۡغَدَوٰةِ وَٱلۡعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجۡهَهُۥۖ وَلَا تَعۡدُ عَيۡنَاكَ عَنۡهُمۡ تُرِيدُ زِينَةَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ وَلَا تُطِعۡ مَنۡ أَغۡفَلۡنَا قَلۡبَهُۥ عَن ذِكۡرِنَا وَٱتَّبَعَ هَوَىٰهُ وَكَانَ أَمۡرُهُۥ فُرُطٗا
Səhər-axsam Rəbbinin rizasını diləyərək Ona ibadət edənlərlə birlikdə ozunu səbirli apar (nəfsini qoru). Fani dunyanın bər-bəzəyini arzu edib nəzərlərini onlardan (yoxsul mo’minlərdən) cevirmə. Qəlbini Bizi (Qur’anı) xatırlamaqdan qafil etdiyimiz, nəfsinin istəklərinə uyan və (hər) isində ifrata varan bir kimsəyə itaət etmə
Surah Al-Kahf, Verse 28
وَقُلِ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكُمۡۖ فَمَن شَآءَ فَلۡيُؤۡمِن وَمَن شَآءَ فَلۡيَكۡفُرۡۚ إِنَّآ أَعۡتَدۡنَا لِلظَّـٰلِمِينَ نَارًا أَحَاطَ بِهِمۡ سُرَادِقُهَاۚ وَإِن يَسۡتَغِيثُواْ يُغَاثُواْ بِمَآءٖ كَٱلۡمُهۡلِ يَشۡوِي ٱلۡوُجُوهَۚ بِئۡسَ ٱلشَّرَابُ وَسَآءَتۡ مُرۡتَفَقًا
Və de: “Haqq Rəbbinizdəndir. Kim istəyir inansın, kim də istəyir inanmasın (kafir olsun). Biz zalımlar ucun elə bir atəs hazırlamısıq ki, onun pərdələri (dumanları) onları buruyəcəkdir. (Cəhənnəmin qalın divarları zalımları əhatə edəcəkdir). Onlar imdad istədikdə onlara qətran (yaxud yaradan axan irin-qan) kimi uzlərini buryan edən bir su ilə komək ediləcəkdir. O, nə pis icki, o (Cəhənnəm) necə də pis məskəndir
Surah Al-Kahf, Verse 29
إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ إِنَّا لَا نُضِيعُ أَجۡرَ مَنۡ أَحۡسَنَ عَمَلًا
Iman gətirib yaxsı əməllər edənlərə gəldikdə isə Biz (o cur) yaxsı islər gorənlərin mukafatını zay etmərik
Surah Al-Kahf, Verse 30
أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ جَنَّـٰتُ عَدۡنٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهِمُ ٱلۡأَنۡهَٰرُ يُحَلَّوۡنَ فِيهَا مِنۡ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٖ وَيَلۡبَسُونَ ثِيَابًا خُضۡرٗا مِّن سُندُسٖ وَإِسۡتَبۡرَقٖ مُّتَّكِـِٔينَ فِيهَا عَلَى ٱلۡأَرَآئِكِۚ نِعۡمَ ٱلثَّوَابُ وَحَسُنَتۡ مُرۡتَفَقٗا
Onları (agacları) altından caylar axan Ədn cənnətləri gozləyir. Onlar orada taxtlara soykənərək qızıl bilərziklərlə bəzənəcək (altun qolbaqlar taxacaq), nazik və qalın ipəkdən (taftadan və qumasdan) yasıl paltarlar geyəcəklər. O, nə gozəl mukafat, o (Cənnət) necə də gozəl məkandır
Surah Al-Kahf, Verse 31
۞وَٱضۡرِبۡ لَهُم مَّثَلٗا رَّجُلَيۡنِ جَعَلۡنَا لِأَحَدِهِمَا جَنَّتَيۡنِ مِنۡ أَعۡنَٰبٖ وَحَفَفۡنَٰهُمَا بِنَخۡلٖ وَجَعَلۡنَا بَيۡنَهُمَا زَرۡعٗا
Onlara (biri mo’min, digəri kafir olan) iki adamı misal gətir. Onların birinə (kafirə) iki uzum bagı verib onları xurmalıqlarla əhatə əhatə etdik və aralarında əkin (zəmi) saldıq
Surah Al-Kahf, Verse 32
كِلۡتَا ٱلۡجَنَّتَيۡنِ ءَاتَتۡ أُكُلَهَا وَلَمۡ تَظۡلِم مِّنۡهُ شَيۡـٔٗاۚ وَفَجَّرۡنَا خِلَٰلَهُمَا نَهَرٗا
O bagların hər ikisi oz barını verdi və bu bardan hec bir sey əskilmədi. Biz də onların arasından bir irmaq axıtdıq
Surah Al-Kahf, Verse 33
وَكَانَ لَهُۥ ثَمَرٞ فَقَالَ لِصَٰحِبِهِۦ وَهُوَ يُحَاوِرُهُۥٓ أَنَا۠ أَكۡثَرُ مِنكَ مَالٗا وَأَعَزُّ نَفَرٗا
(Bu adamın) basqa sərvəti (gəliri) də var idi. O oz (yoxsul mo’min) yoldası ilə sohbət edərkən (təkəbburlə) ona dedi: “Mən səndən daha dovlətli və əsirətcə (qəbilə, qohum-əqraba, ovlad, qulluqcu və s. cəhətdən) səndən daha quvvətliyəm!”
Surah Al-Kahf, Verse 34
وَدَخَلَ جَنَّتَهُۥ وَهُوَ ظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ قَالَ مَآ أَظُنُّ أَن تَبِيدَ هَٰذِهِۦٓ أَبَدٗا
O (kufrə dusduyu ucun) ozunə zulm edərək bagına girib dedi: “(Bu bagın) nə vaxtsa yox (məhv) olacagını guman etmirəm
Surah Al-Kahf, Verse 35
وَمَآ أَظُنُّ ٱلسَّاعَةَ قَآئِمَةٗ وَلَئِن رُّدِدتُّ إِلَىٰ رَبِّي لَأَجِدَنَّ خَيۡرٗا مِّنۡهَا مُنقَلَبٗا
Qiyamətin də qopacagını zənn etmirəm. Əgər (dediyim kimi, dirilib) Rəbbimin huzuruna qaytarılsam, ozumə bundan da yaxsı bir məskən (qayıdıs yeri) taparam!”
Surah Al-Kahf, Verse 36
قَالَ لَهُۥ صَاحِبُهُۥ وَهُوَ يُحَاوِرُهُۥٓ أَكَفَرۡتَ بِٱلَّذِي خَلَقَكَ مِن تُرَابٖ ثُمَّ مِن نُّطۡفَةٖ ثُمَّ سَوَّىٰكَ رَجُلٗا
Onunla sohbət edən (momin) yoldası isə belə dedi: “Əvvəlcə səni (baban Adəmi) torpaqdan, sonra bir qətrə sudan (mənidən) yaratmıs, daha sonra səni adam səklinə (insan qiyafəsinə) salmıs Allahı inkarmı edirsən
Surah Al-Kahf, Verse 37
لَّـٰكِنَّا۠ هُوَ ٱللَّهُ رَبِّي وَلَآ أُشۡرِكُ بِرَبِّيٓ أَحَدٗا
Lakin (mən inanaraq deyirəm ki) Allah mənim Rəbbimdir və mən hec kəsi Rəbbimə sərik qosmaram
Surah Al-Kahf, Verse 38
وَلَوۡلَآ إِذۡ دَخَلۡتَ جَنَّتَكَ قُلۡتَ مَا شَآءَ ٱللَّهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِٱللَّهِۚ إِن تَرَنِ أَنَا۠ أَقَلَّ مِنكَ مَالٗا وَوَلَدٗا
Bagına girdiyin zaman barı: “Masallah (Allahın istədiyi kimi oldu), quvvət (və qudrət) yalnız Allaha məxsusdur!” – deyəydin! Əgər məni ozundən daha az mal-dovlət və ovlad sahibi gorursənsə
Surah Al-Kahf, Verse 39
فَعَسَىٰ رَبِّيٓ أَن يُؤۡتِيَنِ خَيۡرٗا مِّن جَنَّتِكَ وَيُرۡسِلَ عَلَيۡهَا حُسۡبَانٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ فَتُصۡبِحَ صَعِيدٗا زَلَقًا
Ola bilsin ki, Rəbbim mənə sənin bagından daha yaxsısını versin və sənin bagına goydən bir bəla endirsin ki, o, hamar (suruskən, ayaq basılası mumkun olmayan, hec bir sey bitməyən qupquru) bir yer olsun
Surah Al-Kahf, Verse 40
أَوۡ يُصۡبِحَ مَآؤُهَا غَوۡرٗا فَلَن تَسۡتَطِيعَ لَهُۥ طَلَبٗا
Yaxud suyu (tamamilə) cəkilib getsin və bir də onu əsla axtarıb tapa bilməyəsən!”
Surah Al-Kahf, Verse 41
وَأُحِيطَ بِثَمَرِهِۦ فَأَصۡبَحَ يُقَلِّبُ كَفَّيۡهِ عَلَىٰ مَآ أَنفَقَ فِيهَا وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَىٰ عُرُوشِهَا وَيَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي لَمۡ أُشۡرِكۡ بِرَبِّيٓ أَحَدٗا
Beləliklə, (gecə goydən gələn bir ildırım vasitəsilə) onun (bagının) meyvəsi (butun var-dovləti) tələf edildi. (Səhər o kafir baga gəldiyi zaman onu bu vəziyyətdə gorub baga) qoydugu xərcə gorə (pesmancılıqdan) əllərini ovusdurmaga basladı. Bagın talvarları yerə cokub viran qalmısdı. O (qarsısındakı mənzərəyə baxaraq): “Kas Rəbbimə hec kəsi sərik qosmayaydım!” – deyirdi
Surah Al-Kahf, Verse 42
وَلَمۡ تَكُن لَّهُۥ فِئَةٞ يَنصُرُونَهُۥ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَمَا كَانَ مُنتَصِرًا
Allahdan basqa ona yardım edə biləcək kəslər yox idi və o da (oz-ozunə) komək edə biləcək bir halda deyildi
Surah Al-Kahf, Verse 43
هُنَالِكَ ٱلۡوَلَٰيَةُ لِلَّهِ ٱلۡحَقِّۚ هُوَ خَيۡرٞ ثَوَابٗا وَخَيۡرٌ عُقۡبٗا
Belə bir vəziyyətdə komək gostərmək (və ya hokm,) ancaq haqq olan Allaha məxsusdur. Mukafat verməkdə də, aqibət qismət etməkdə də ən xeyirlisi Odur
Surah Al-Kahf, Verse 44
وَٱضۡرِبۡ لَهُم مَّثَلَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا كَمَآءٍ أَنزَلۡنَٰهُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ فَٱخۡتَلَطَ بِهِۦ نَبَاتُ ٱلۡأَرۡضِ فَأَصۡبَحَ هَشِيمٗا تَذۡرُوهُ ٱلرِّيَٰحُۗ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ مُّقۡتَدِرًا
(Ya Rəsulum! Səndən yoxsulları oz məclisindən qovmagı tələb edən təkəbbur sahiblərinə) bu dunyanı misal cək: (Bu dunya) goydən yagdırdıgımız yagmura bənzər. Yerdəki bitkilər onunla qarısıb (onu icib) yetisər, sonra isə donub kuləyin sovurdugu quru cor-cop (həsəm) olar. Allah hər seyə (hər seyi yaratmaga və məhv etməyə) qadirdır
Surah Al-Kahf, Verse 45
ٱلۡمَالُ وَٱلۡبَنُونَ زِينَةُ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ وَٱلۡبَٰقِيَٰتُ ٱلصَّـٰلِحَٰتُ خَيۡرٌ عِندَ رَبِّكَ ثَوَابٗا وَخَيۡرٌ أَمَلٗا
(Bə’zi adamların fəxr etdiyi) mal-dovlət, ogul-usaq (ogullar) bu dunyanın bər-bəzəyidir. Əbədi qalan yaxsı əməllər isə Rəbbinin yanında həm savab, həm də (Allahın mərhəmətinə) umid e’tibarilə daha xeyirlidir
Surah Al-Kahf, Verse 46
وَيَوۡمَ نُسَيِّرُ ٱلۡجِبَالَ وَتَرَى ٱلۡأَرۡضَ بَارِزَةٗ وَحَشَرۡنَٰهُمۡ فَلَمۡ نُغَادِرۡ مِنۡهُمۡ أَحَدٗا
O gun (qiyamət gunu) dagları (yerindən qoparıb) hərəkətə gətirəcəyik. (O vaxt) yeri duzduz gorəcəksən, (mo’minləri və kafirləri) bir yerə toplayacaq, onların hec birini (kənarda) qoymayacagıq
Surah Al-Kahf, Verse 47
وَعُرِضُواْ عَلَىٰ رَبِّكَ صَفّٗا لَّقَدۡ جِئۡتُمُونَا كَمَا خَلَقۡنَٰكُمۡ أَوَّلَ مَرَّةِۭۚ بَلۡ زَعَمۡتُمۡ أَلَّن نَّجۡعَلَ لَكُم مَّوۡعِدٗا
Onlar Rəbbinin huzuruna cərgə-cərgə (səf-səf) gətiriləcəklər. (Onlara belə deyiləcək:) “Siz Bizim yanımıza sizə ilk dəfə yaratdıgımız kimi (lut-uryan, mal-dovlətsiz) gəldiniz. Lakin siz elə guman edirdiniz ki, Biz sizə verdiyimiz və’di (oləndən sonra diriləcəyinizi) yerinə yetirməyəcəyik!”
Surah Al-Kahf, Verse 48
وَوُضِعَ ٱلۡكِتَٰبُ فَتَرَى ٱلۡمُجۡرِمِينَ مُشۡفِقِينَ مِمَّا فِيهِ وَيَقُولُونَ يَٰوَيۡلَتَنَا مَالِ هَٰذَا ٱلۡكِتَٰبِ لَا يُغَادِرُ صَغِيرَةٗ وَلَا كَبِيرَةً إِلَّآ أَحۡصَىٰهَاۚ وَوَجَدُواْ مَا عَمِلُواْ حَاضِرٗاۗ وَلَا يَظۡلِمُ رَبُّكَ أَحَدٗا
(Qiyamət gunu hər kəsin) əməl dəftəri qarsısına qoyulacaq. (Ya Rəsulum! O zaman) gunahkarların orada (yazılmıs) olanlardan qorxduqlarını gorəcəksən. Onlar belə deyəcəklər: “Vay halımıza! Bu necə bir kitab imis! O Bizim hec bir kicik və boyuk gunahımızı gozdən qacırmadan hamısını sayıb yazmısdır ki!” Onlar (dunyada) etdikləri butun əməllərin (oz qarsılarında) hazır durdugunu gorəcəklər. Rəbbin hec kəsə haqsızlıq etməz! (Hər kəs oz əməlinin cəzasını alacaqdır)
Surah Al-Kahf, Verse 49
وَإِذۡ قُلۡنَا لِلۡمَلَـٰٓئِكَةِ ٱسۡجُدُواْ لِأٓدَمَ فَسَجَدُوٓاْ إِلَّآ إِبۡلِيسَ كَانَ مِنَ ٱلۡجِنِّ فَفَسَقَ عَنۡ أَمۡرِ رَبِّهِۦٓۗ أَفَتَتَّخِذُونَهُۥ وَذُرِّيَّتَهُۥٓ أَوۡلِيَآءَ مِن دُونِي وَهُمۡ لَكُمۡ عَدُوُّۢۚ بِئۡسَ لِلظَّـٰلِمِينَ بَدَلٗا
(Ya Rəsulum!) Xatırla ki, bir zaman mələklərə “Adəmə (tə’zim məqsədilə) səcdə edin!” – demisdik. Iblisdən basqa hamısı səcdə etdi. O, cinlərdən (cin tayfasından) idi. O oz Rəbbinin əmrindən cıxdı. Onlar sizin dusməniniz oldugu halda, siz Məni qoyub onu və nəslini (ovladını ozunuzə) dostmu tutursunuz? By, zalımlar ucun necə də pis dəyis-duyusdur
Surah Al-Kahf, Verse 50
۞مَّآ أَشۡهَدتُّهُمۡ خَلۡقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَلَا خَلۡقَ أَنفُسِهِمۡ وَمَا كُنتُ مُتَّخِذَ ٱلۡمُضِلِّينَ عَضُدٗا
Mən onları nə goylərin, nə yerin yaradılısına, nə də oz yaradılıslarına sahid etmədim və Mən (insanları haqq yoldan) cıxardanları Ozumə koməkci də tutmadım
Surah Al-Kahf, Verse 51
وَيَوۡمَ يَقُولُ نَادُواْ شُرَكَآءِيَ ٱلَّذِينَ زَعَمۡتُمۡ فَدَعَوۡهُمۡ فَلَمۡ يَسۡتَجِيبُواْ لَهُمۡ وَجَعَلۡنَا بَيۡنَهُم مَّوۡبِقٗا
O gun (qiyamət gunu Allah musriklərə) belə buyuracaq: “(Mənə ortaq olduqlarını) iddia etdiyiniz səriklərimi (sizə səfaət diləməkdən otru) cagırın! (Musriklər) oz tanrılarını (butlərini) cagıracaq, lakin onlar (musriklərə) hec bir cavab verməyəcəklər. Biz onların arasında (hamısının birlikdə məhv olacagı) bir cəhənnəm dərəsi bərqərar edərik
Surah Al-Kahf, Verse 52
وَرَءَا ٱلۡمُجۡرِمُونَ ٱلنَّارَ فَظَنُّوٓاْ أَنَّهُم مُّوَاقِعُوهَا وَلَمۡ يَجِدُواْ عَنۡهَا مَصۡرِفٗا
Gunahkarlar atəsi (Cəhənnəmi) goruncə ona dusəcəklərini yəqin edəcək və oradan bas goturub qacmaga (kənara cıxmaga) bir yer tapa bilməyəcəklər
Surah Al-Kahf, Verse 53
وَلَقَدۡ صَرَّفۡنَا فِي هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانِ لِلنَّاسِ مِن كُلِّ مَثَلٖۚ وَكَانَ ٱلۡإِنسَٰنُ أَكۡثَرَ شَيۡءٖ جَدَلٗا
Biz bu Qur’anda insanlar ucun curbəcur məsəllər cəkdik. Insan isə (butun məxluqat icərisində) ən cox mubahisə edəndir. (Haqqa boyun qoymaz, oyud-nəsihət qəbul etməyib batilə uyar)
Surah Al-Kahf, Verse 54
وَمَا مَنَعَ ٱلنَّاسَ أَن يُؤۡمِنُوٓاْ إِذۡ جَآءَهُمُ ٱلۡهُدَىٰ وَيَسۡتَغۡفِرُواْ رَبَّهُمۡ إِلَّآ أَن تَأۡتِيَهُمۡ سُنَّةُ ٱلۡأَوَّلِينَ أَوۡ يَأۡتِيَهُمُ ٱلۡعَذَابُ قُبُلٗا
Insanlara (Məkkə musriklərinə) dogru yol gostərən bir rəhbər (peygəmbər, Allah kəlamı) gəldiyi zaman ona iman gətirməyə və Rəbbindən bagıslanmalarını diləməyə mane olan sey yalnız əvvəlkilərin basına gələnlərin (adətimiz uzrə əvvəlki ummətləri ducar etdiyimiz musibətlərin) onların da basına gəlməsini, yaxud da gozləri baxa-baxa əzabın gəlib onlara yetisməsini gozləməlidirlər
Surah Al-Kahf, Verse 55
وَمَا نُرۡسِلُ ٱلۡمُرۡسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَۚ وَيُجَٰدِلُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِٱلۡبَٰطِلِ لِيُدۡحِضُواْ بِهِ ٱلۡحَقَّۖ وَٱتَّخَذُوٓاْ ءَايَٰتِي وَمَآ أُنذِرُواْ هُزُوٗا
Biz peygəmbərləri yalnız (mo’minlərə Cənnətlə) mujdə verənlər və (kafirləri cəhənnəm əzabı ilə) qorxudanlar (xəbərdar edənlər) olaraq gondərdik. Kafirlər isə batil (sozləri) ilə haqqı (Qur’anı) yalana cıxartmaq məqsədilə (Peygəmbərlə bos-bosuna) mubahisə aparırlar. Onlar Mənim ayələrimi və (Peygəmbər vasitəsilə) qorxudulduqları əzabı məsxərəyə qoyurlar
Surah Al-Kahf, Verse 56
وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِۦ فَأَعۡرَضَ عَنۡهَا وَنَسِيَ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُۚ إِنَّا جَعَلۡنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ أَكِنَّةً أَن يَفۡقَهُوهُ وَفِيٓ ءَاذَانِهِمۡ وَقۡرٗاۖ وَإِن تَدۡعُهُمۡ إِلَى ٱلۡهُدَىٰ فَلَن يَهۡتَدُوٓاْ إِذًا أَبَدٗا
Rəbbinin ayələri ozunə xatırlandırılarkən onlardan uz dondərən, əvvəlcə (oz əlləri ilə) etdiyi gunahları unudan (əvvəlki gunahlarından pesman olub tovbə etməyən) adamdan daha zalım kim ola bilər?! (Bu cur adamlar) onu (Qur’anı) anlamasınlar deyə, Biz onların qəlblərinə pərdə cəkib, qulaqlarına agırlıq verdik (maneə qoyduq). Sən onları dogru yola də’vət etsən belə, onlar əsla haqq yola gəlməzlər (islamı qəbul etməzlər)
Surah Al-Kahf, Verse 57
وَرَبُّكَ ٱلۡغَفُورُ ذُو ٱلرَّحۡمَةِۖ لَوۡ يُؤَاخِذُهُم بِمَا كَسَبُواْ لَعَجَّلَ لَهُمُ ٱلۡعَذَابَۚ بَل لَّهُم مَّوۡعِدٞ لَّن يَجِدُواْ مِن دُونِهِۦ مَوۡئِلٗا
Rəbbin bagıslayandır, mərhəmətlidir. Əgər (Rəbbin) onları gunahlarına gorə cəzalandırmaq istəsəydi, onların əzabını sur’ətləndirərdi. Lakin onların (oz əzab) vaxtı vardır (O zaman) onlar (Allahın əzabından qacıb canlarını qurtarmaga) əsla bir yer tapa bilməzlər
Surah Al-Kahf, Verse 58
وَتِلۡكَ ٱلۡقُرَىٰٓ أَهۡلَكۡنَٰهُمۡ لَمَّا ظَلَمُواْ وَجَعَلۡنَا لِمَهۡلِكِهِم مَّوۡعِدٗا
O məmləkətlərin əhalisini (Ad, Səmud tayfalarını) zulm etdikləri zaman məhv etdik. Biz onları məhv etmək ucun vaxt (və’də) muəyyən etmisdik
Surah Al-Kahf, Verse 59
وَإِذۡ قَالَ مُوسَىٰ لِفَتَىٰهُ لَآ أَبۡرَحُ حَتَّىٰٓ أَبۡلُغَ مَجۡمَعَ ٱلۡبَحۡرَيۡنِ أَوۡ أَمۡضِيَ حُقُبٗا
(Ya Rəsulum!) Yadına sal ki, bir zaman Musa oz gənc dostuna (xidmətində olan Yusə ibn Nuna) belə demisdi: “Mən (Xızırla gorusmək ucun) iki dənizinqovusdugu yerə catmayınca və uzun muddət gəzib dolanmayınca (bu səfərdən) geri donməyəcəyəm!”
Surah Al-Kahf, Verse 60
فَلَمَّا بَلَغَا مَجۡمَعَ بَيۡنِهِمَا نَسِيَا حُوتَهُمَا فَٱتَّخَذَ سَبِيلَهُۥ فِي ٱلۡبَحۡرِ سَرَبٗا
Onlar iki dənizin qovusdugu yerə gəlib catdıqda (yeməyə goturdukləri) balıgı unutmusdular, balıq isə (dirilib suya atılmıs) dənizdə bir yargana tərəf uz tutmusdu
Surah Al-Kahf, Verse 61
فَلَمَّا جَاوَزَا قَالَ لِفَتَىٰهُ ءَاتِنَا غَدَآءَنَا لَقَدۡ لَقِينَا مِن سَفَرِنَا هَٰذَا نَصَبٗا
Onlar (iki dənizin qovusdugu yerdən) kecib getdikləri zaman (Musa) gənc dostuna dedi: “Nahar yeməyimizi gətir. Bu səfərimiz bizi lap əldən saldı!”
Surah Al-Kahf, Verse 62
قَالَ أَرَءَيۡتَ إِذۡ أَوَيۡنَآ إِلَى ٱلصَّخۡرَةِ فَإِنِّي نَسِيتُ ٱلۡحُوتَ وَمَآ أَنسَىٰنِيهُ إِلَّا ٱلشَّيۡطَٰنُ أَنۡ أَذۡكُرَهُۥۚ وَٱتَّخَذَ سَبِيلَهُۥ فِي ٱلۡبَحۡرِ عَجَبٗا
O isə: “Gorursənmi, biz (həmin yerdə) qayanın yanında gizləndiyimiz zaman mən balıgı unutdum. Dogrusu, onu xatırlamagı mənə yalnız Seytan unutdurdu. (Balıq dirilib) əcaib bir səkildə dənizə yollanmısdır!” – deyə cavab verdi
Surah Al-Kahf, Verse 63
قَالَ ذَٰلِكَ مَا كُنَّا نَبۡغِۚ فَٱرۡتَدَّا عَلَىٰٓ ءَاثَارِهِمَا قَصَصٗا
(Musa:) “Elə istədiyimiz də (axtardıgımız da) budur!” – dedi və onlar oz ləpirlərinin izinə dusub gəldikləri yolla geri (iki dənizin qovusdugu yerə) qayıtdılar
Surah Al-Kahf, Verse 64
فَوَجَدَا عَبۡدٗا مِّنۡ عِبَادِنَآ ءَاتَيۡنَٰهُ رَحۡمَةٗ مِّنۡ عِندِنَا وَعَلَّمۡنَٰهُ مِن لَّدُنَّا عِلۡمٗا
(Musa və Yusə orada) Oz dərgahımızdan mərhəmət (peygəmbərlik və vəhy, yaxud ilham və kəramət) əta etdiyimiz və Oz tərəfimizdən elm (qeybə dair bə’zi biliklər) oyrətdiyimiz bəndələrimizdən birini (Xızırı) tapdılar
Surah Al-Kahf, Verse 65
قَالَ لَهُۥ مُوسَىٰ هَلۡ أَتَّبِعُكَ عَلَىٰٓ أَن تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمۡتَ رُشۡدٗا
Musa ondan sorusdu: “Oyrədildiyin dogru yolu gostərən elmdən mənə oyrətmək sərtilə sənə tabe olummu?”
Surah Al-Kahf, Verse 66
قَالَ إِنَّكَ لَن تَسۡتَطِيعَ مَعِيَ صَبۡرٗا
(Xızır) belə cavab verdi: “Sən mənimlə bir yerdə olsan (gorəcəyim islərə) əsla dozə bilməzsən. (Sənin onlara səbrin catmaz, cunki mən batini elmlə is gorurəm. Sənin bildiyin isə ancaq zahiri elmdir. Sən peygəmbər oldugun ucun mən zahirən qadagan olunmus bir is gordukdə ona e’tiraz edib əleyhimə cıxacaqsan)
Surah Al-Kahf, Verse 67
وَكَيۡفَ تَصۡبِرُ عَلَىٰ مَا لَمۡ تُحِطۡ بِهِۦ خُبۡرٗا
Axı sən bilmədiyin (batininə, mahiyyətinə bələd olmadıgın) bir seyə necə dozə bilərsən
Surah Al-Kahf, Verse 68
قَالَ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ صَابِرٗا وَلَآ أَعۡصِي لَكَ أَمۡرٗا
(Musa) dedi: “Insallah, səbirli oldugumu gorəcəksən. Sənin hec bir əmrindən cıxmayacagam!”
Surah Al-Kahf, Verse 69
قَالَ فَإِنِ ٱتَّبَعۡتَنِي فَلَا تَسۡـَٔلۡنِي عَن شَيۡءٍ حَتَّىٰٓ أُحۡدِثَ لَكَ مِنۡهُ ذِكۡرٗا
(Xızır:) “Əgər mənə tabe olacaqsansa, səbəbini sənə izah etməyincə məndən hec bir sey haqqında sorusma!” – dedi
Surah Al-Kahf, Verse 70
فَٱنطَلَقَا حَتَّىٰٓ إِذَا رَكِبَا فِي ٱلسَّفِينَةِ خَرَقَهَاۖ قَالَ أَخَرَقۡتَهَا لِتُغۡرِقَ أَهۡلَهَا لَقَدۡ جِئۡتَ شَيۡـًٔا إِمۡرٗا
Bundan sonra onlar durub yola dusdulər. Gəmiyə mindikləri zaman (Xızır) onu desdi (gəminin bir-iki taxtasını sındırıb cıxartdı). (Musa) dedi: “Sən gəmidə olanları suya qərq etmək ucunmu gəmini desdin? Dogrusu, (gunahı) boyuk bir sey etdin (olduqca cirkin bir is gordun)”
Surah Al-Kahf, Verse 71
قَالَ أَلَمۡ أَقُلۡ إِنَّكَ لَن تَسۡتَطِيعَ مَعِيَ صَبۡرٗا
(Xızır) belə cavab verdi: “Sənə demədimmi ki, mənimlə bir yerdə olanda (gorəcəyim islərə) əsla dozə bilməzsən?”
Surah Al-Kahf, Verse 72
قَالَ لَا تُؤَاخِذۡنِي بِمَا نَسِيتُ وَلَا تُرۡهِقۡنِي مِنۡ أَمۡرِي عُسۡرٗا
(Musa) dedi: “Unutdugum bir seyə gorə məni danlama və məni oz isimdə (sənə tabe olmaqda) cətinliyə salma!”
Surah Al-Kahf, Verse 73
فَٱنطَلَقَا حَتَّىٰٓ إِذَا لَقِيَا غُلَٰمٗا فَقَتَلَهُۥ قَالَ أَقَتَلۡتَ نَفۡسٗا زَكِيَّةَۢ بِغَيۡرِ نَفۡسٖ لَّقَدۡ جِئۡتَ شَيۡـٔٗا نُّكۡرٗا
Yenə getdilər, nəhayət, bir oglan usagı ilə rastlasdıqda (Xızır) dərhal onu oldurdu. (Musa) dedi: “(Hec bir gunah is tutmayan, buna gorə də qisasa layiq olmayan) pak (mə’sum) bir canamı qıydın? Dogrudan da, cox pis bir sey etdin (cox pis bir is gordun)”
Surah Al-Kahf, Verse 74
۞قَالَ أَلَمۡ أَقُل لَّكَ إِنَّكَ لَن تَسۡتَطِيعَ مَعِيَ صَبۡرٗا
(Xızır) yenə belə cavab verdi: “Sənə demədimmi ki, mənimlə birlikdə olanda (edəcəyim əməllərə) əsla dozə bilməzsən
Surah Al-Kahf, Verse 75
قَالَ إِن سَأَلۡتُكَ عَن شَيۡءِۭ بَعۡدَهَا فَلَا تُصَٰحِبۡنِيۖ قَدۡ بَلَغۡتَ مِن لَّدُنِّي عُذۡرٗا
(Musa) dedi: “Əgər bundan sonra səndən bir sey barəsində xəbər alsam, bir daha mənimlə yoldaslıq etmə. (Hərəkətlərinə e’tiraz etdiyim, səni qınadıgım ucun) sən artıq mənim tərəfimdən uzrlusən (məni atıb getməyə haqqın vardır)”
Surah Al-Kahf, Verse 76
فَٱنطَلَقَا حَتَّىٰٓ إِذَآ أَتَيَآ أَهۡلَ قَرۡيَةٍ ٱسۡتَطۡعَمَآ أَهۡلَهَا فَأَبَوۡاْ أَن يُضَيِّفُوهُمَا فَوَجَدَا فِيهَا جِدَارٗا يُرِيدُ أَن يَنقَضَّ فَأَقَامَهُۥۖ قَالَ لَوۡ شِئۡتَ لَتَّخَذۡتَ عَلَيۡهِ أَجۡرٗا
Sonra yenə yola duzəlib getdilər. Axırda bir məmləkət əhlinə yetisib onlardan yeməyə bir sey istədilər. Əhali onları qonaq etmək (Musaya və Xızıra yemək vermək) istəmədi. Onlar orada yıxılmaq (uculmaq) uzrə olan bir divar gordulər. (Xızır) onu duzəltdi. (Musa) dedi: “Əgər istəsəydin, sozsuz ki, bunun muqabilində bir muzd (corək pulu) alardın...”
Surah Al-Kahf, Verse 77
قَالَ هَٰذَا فِرَاقُ بَيۡنِي وَبَيۡنِكَۚ سَأُنَبِّئُكَ بِتَأۡوِيلِ مَا لَمۡ تَسۡتَطِع عَّلَيۡهِ صَبۡرًا
(Xızır) dedi: “Bu artıq mənimlə sənin aranda ayrılıq vaxtıdır. (Zahirən naməqbul oldugunu gorduyun ucun) dozə bilmədiyin seylərin yozumunu (batinini, ic uzunu) sənə xəbər verəcəyəm
Surah Al-Kahf, Verse 78
أَمَّا ٱلسَّفِينَةُ فَكَانَتۡ لِمَسَٰكِينَ يَعۡمَلُونَ فِي ٱلۡبَحۡرِ فَأَرَدتُّ أَنۡ أَعِيبَهَا وَكَانَ وَرَآءَهُم مَّلِكٞ يَأۡخُذُ كُلَّ سَفِينَةٍ غَصۡبٗا
Belə ki, gəmi dənizdə calısıb-vurusan bir dəstə yoxsula mənsub idi. Mən onu xarab etmək istədim, cunki həmin adamların arasında (yaxud qabagında) hər bir saz gəmini zorla ələ kecirən bir padsah var idi
Surah Al-Kahf, Verse 79
وَأَمَّا ٱلۡغُلَٰمُ فَكَانَ أَبَوَاهُ مُؤۡمِنَيۡنِ فَخَشِينَآ أَن يُرۡهِقَهُمَا طُغۡيَٰنٗا وَكُفۡرٗا
Oglana gəldikdə, onun ata-anası mo’min kimsələr idi. (Mən onun alnına baxıb gordum ki, həddi-buluga yetisəndə kafir olacaq) buna gorə də biz (onun boyuyəndə) ata-anasını da (oz arxasınca) azgınlıga və kufrə surukləməsindən qorxduq
Surah Al-Kahf, Verse 80
فَأَرَدۡنَآ أَن يُبۡدِلَهُمَا رَبُّهُمَا خَيۡرٗا مِّنۡهُ زَكَوٰةٗ وَأَقۡرَبَ رُحۡمٗا
Və Rəbbinin onun əvəzində onlara daha təmiz və (ata-anasına qarsı) daha mərhəmətli olan basqa bir ovlad verməsini istədik
Surah Al-Kahf, Verse 81
وَأَمَّا ٱلۡجِدَارُ فَكَانَ لِغُلَٰمَيۡنِ يَتِيمَيۡنِ فِي ٱلۡمَدِينَةِ وَكَانَ تَحۡتَهُۥ كَنزٞ لَّهُمَا وَكَانَ أَبُوهُمَا صَٰلِحٗا فَأَرَادَ رَبُّكَ أَن يَبۡلُغَآ أَشُدَّهُمَا وَيَسۡتَخۡرِجَا كَنزَهُمَا رَحۡمَةٗ مِّن رَّبِّكَۚ وَمَا فَعَلۡتُهُۥ عَنۡ أَمۡرِيۚ ذَٰلِكَ تَأۡوِيلُ مَا لَمۡ تَسۡطِع عَّلَيۡهِ صَبۡرٗا
Divara gəldikdə isə, o, səhərdə olan iki yetim oglanın idi. Altında onlara catası bir xəzinə vardı. Onların atası əməlisaleh (bir adam) idi. Rəbbin onların həddi-buluga catmalarını və Rəbbindən bir mərhəmət olaraq oz xəzinələrini tapıb cıxartmalarını istədi. (Ya Musa!) Mən bunları oz-ozumdən etmədim (yalnız Allahın əmrini yerinə yetirdim). Sənin səbr edib dozə bilmədiyin seylərin yozumu (batini mə’nası) budur!”
Surah Al-Kahf, Verse 82
وَيَسۡـَٔلُونَكَ عَن ذِي ٱلۡقَرۡنَيۡنِۖ قُلۡ سَأَتۡلُواْ عَلَيۡكُم مِّنۡهُ ذِكۡرًا
(Ya Rəsulum!) Səndən Zulqərneyn barəsində sorusarlar. De: “Onun barəsində sizə bir hekayət (bə’zi xəbərlər) soyləyəcəyəm!”
Surah Al-Kahf, Verse 83
إِنَّا مَكَّنَّا لَهُۥ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَءَاتَيۡنَٰهُ مِن كُلِّ شَيۡءٖ سَبَبٗا
Biz onu yer uzərində mohkəmləndirib quvvətləndirdik və hər sey verdik (hər seyin yolunu ona oyrətdik)
Surah Al-Kahf, Verse 84
فَأَتۡبَعَ سَبَبًا
O, (məgribə catmaq ucun) yola cıxdı. (Tovbə qapısı məgribdə olduguna gorə səfərini oradan basladı)
Surah Al-Kahf, Verse 85
حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ مَغۡرِبَ ٱلشَّمۡسِ وَجَدَهَا تَغۡرُبُ فِي عَيۡنٍ حَمِئَةٖ وَوَجَدَ عِندَهَا قَوۡمٗاۖ قُلۡنَا يَٰذَا ٱلۡقَرۡنَيۡنِ إِمَّآ أَن تُعَذِّبَ وَإِمَّآ أَن تَتَّخِذَ فِيهِمۡ حُسۡنٗا
Nəhayət, gunəsin batdıgı yerə gəlib catdıqda onu qara palcıqlı bir cesmədə (lehməli bir suda) batan gordu. O, cesmənin yanında (Allahı tanımayan, kafir) bir tayfa da gordu. Biz ona belə buyurduq: “Ya Zulqərneyn! Sən onlara (imana gəlməsələr) əzab da verə bilərsən, (haqq yola də’vət edib) onlarla yaxsı rəftar da edə bilərsən!”
Surah Al-Kahf, Verse 86
قَالَ أَمَّا مَن ظَلَمَ فَسَوۡفَ نُعَذِّبُهُۥ ثُمَّ يُرَدُّ إِلَىٰ رَبِّهِۦ فَيُعَذِّبُهُۥ عَذَابٗا نُّكۡرٗا
O (Isgəndər) belə cavab verdi: “Zulm (kufr) edənə əzab verəcəyik. Sonra o, Rəbbinin huzuruna qaytarılacaq. (Rəbbi də) ona (Cəhənnəmdə) gorunməmis bir əzab verəcəkdir
Surah Al-Kahf, Verse 87
وَأَمَّا مَنۡ ءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا فَلَهُۥ جَزَآءً ٱلۡحُسۡنَىٰۖ وَسَنَقُولُ لَهُۥ مِنۡ أَمۡرِنَا يُسۡرٗا
Iman gətirib yaxsı is gorənləri isə ən gozəl mukafat (Cənnət) gozləyir. Biz ona asan bir sey əmr edəcəyik!” (Onu Allaha yaxınlasdırmaq ucun bacardıgımız hər seyi – oruc, namaz, zəkat, cihad və s. oyrədəcək, gucu catmayan bir isi isə gorməyə vadar etməyəcəyik)
Surah Al-Kahf, Verse 88
ثُمَّ أَتۡبَعَ سَبَبًا
Sonra o, basqa bir yola (məsriqə) tərəf uz tutub getdi
Surah Al-Kahf, Verse 89
حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ مَطۡلِعَ ٱلشَّمۡسِ وَجَدَهَا تَطۡلُعُ عَلَىٰ قَوۡمٖ لَّمۡ نَجۡعَل لَّهُم مِّن دُونِهَا سِتۡرٗا
Nəhayət, gunəsin cıxdıgı yerə catdıqda onu bir qovm uzərində dogan gordu ki, onlardan otru ona (gunəsə) qarsı hec bir sipər yaratmamısdıq. (Yalnız gunəsin ozu onlar ucun sipər idi)
Surah Al-Kahf, Verse 90
كَذَٰلِكَۖ وَقَدۡ أَحَطۡنَا بِمَا لَدَيۡهِ خُبۡرٗا
(Zulqərneynin qudrət və səltənəti, səyahəti) belə idi. Biz hələ onun yanında daha nələr oldugunu da bilirik. (Zulqərneynin qudrətini, nə qədər əsgərlə səfərə cıxdıgını Allahdan basqa hec kəs dəqiq bilməz)
Surah Al-Kahf, Verse 91
ثُمَّ أَتۡبَعَ سَبَبًا
Daha sonra o (Zulqərneyn) basqa bir yola (cənubdan simala) uz tutub getdi
Surah Al-Kahf, Verse 92
حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ بَيۡنَ ٱلسَّدَّيۡنِ وَجَدَ مِن دُونِهِمَا قَوۡمٗا لَّا يَكَادُونَ يَفۡقَهُونَ قَوۡلٗا
Nəhayət, (sədd salmıs oldugu Azərbaycandakı, yaxud Turkustanda Yə’cud–Mə’cuc tayfaları yasayan ərazidəki) iki dag arasına gəlib catdıqda onların on tərəfindən az qala soz anlamayan (yaxud danısıqları cox cətin basa dusulən) bir tayfa gordu
Surah Al-Kahf, Verse 93
قَالُواْ يَٰذَا ٱلۡقَرۡنَيۡنِ إِنَّ يَأۡجُوجَ وَمَأۡجُوجَ مُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَهَلۡ نَجۡعَلُ لَكَ خَرۡجًا عَلَىٰٓ أَن تَجۡعَلَ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَهُمۡ سَدّٗا
Onlar (tərcuməci vasitəsilə) dedilər: “Ey Zulqərneyn! Yə’cuc–Mə’cuc (tayfaları) bu ərazidə fitnə-fasad torədirlər. Bizimlə onlar arasında bir sədd cəkmək ucun sənə muəyyən məbləg (yaxud xərac) versək olarmı?”
Surah Al-Kahf, Verse 94
قَالَ مَا مَكَّنِّي فِيهِ رَبِّي خَيۡرٞ فَأَعِينُونِي بِقُوَّةٍ أَجۡعَلۡ بَيۡنَكُمۡ وَبَيۡنَهُمۡ رَدۡمًا
O (Zulqərneyn) dedi: “Rəbbimin mənə verdiyi (qudrət və sərvət sizin mənə verəcəyiniz məbləgdən) daha yaxsıdır. Gəlin oz quvvənizlə (bənna, fəhlə, dulgər və s.) mənə komək edin, mən də sizinlə onlar arasında mohkəm bir sədd duzəldim
Surah Al-Kahf, Verse 95
ءَاتُونِي زُبَرَ ٱلۡحَدِيدِۖ حَتَّىٰٓ إِذَا سَاوَىٰ بَيۡنَ ٱلصَّدَفَيۡنِ قَالَ ٱنفُخُواْۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَعَلَهُۥ نَارٗا قَالَ ءَاتُونِيٓ أُفۡرِغۡ عَلَيۡهِ قِطۡرٗا
Mənə dəmir parcaları gətirin!” (Onlar gətirdilər). O (Zulqərneyn) iki dagın arasını (dəmir parcaları ilə doldurub) bərabərləsdirən kimi: “(Korukləri) ufurun!” – dedi. (Onlar korukləri ufurdulər). (Zulqərneyn dəmiri) od halına salınca: “Mənə ərimis mis gətirin, onun ustunə tokun!” dedi. (Dəmir və mis bir-birinə qarısdı, ərimis mis divarın dəliklərini doldurdu və beləliklə, mohkəm bir sədd əmələ gəldi)
Surah Al-Kahf, Verse 96
فَمَا ٱسۡطَٰعُوٓاْ أَن يَظۡهَرُوهُ وَمَا ٱسۡتَطَٰعُواْ لَهُۥ نَقۡبٗا
(Yə’cuc–Mə’cuc tayfaları) artıq nə (səddi) asa bildilər, nə də onu dəlib kecə bildilər
Surah Al-Kahf, Verse 97
قَالَ هَٰذَا رَحۡمَةٞ مِّن رَّبِّيۖ فَإِذَا جَآءَ وَعۡدُ رَبِّي جَعَلَهُۥ دَكَّآءَۖ وَكَانَ وَعۡدُ رَبِّي حَقّٗا
O (Zulqərneyn) dedi: “Bu (sədd) Rəbbimdən bəxs edilən bir mərhəmətdir. Rəbbimin tə’yin etdiyi vaxt (qiyamətə yaxın Yə’cuc–Mə’cuc tayfalarının dunyanı buruyəcəyi zaman) gəldikdə isə (Allah) onu yerlə yeksan (dumduz) edəcəkdir. Rəbbimin və’di haqdır!” (Allahın buyurdugu hər bir sey, o cumlədən Isgəndərin səddinin dagılması, Yə’cuc–Mə’cuc tayfalarının yer uzunun hər tərəfinə səpələnməsi, orada fitnə-fəsad torətməsi, nəhayət bir cur həsərat tərəfindən məhv edilməsi mutləq bas verəcəkdir)
Surah Al-Kahf, Verse 98
۞وَتَرَكۡنَا بَعۡضَهُمۡ يَوۡمَئِذٖ يَمُوجُ فِي بَعۡضٖۖ وَنُفِخَ فِي ٱلصُّورِ فَجَمَعۡنَٰهُمۡ جَمۡعٗا
O gun (həddindən artıq cox olduqlarına gorə) onları (yaxud butun insanları baslı-basına) buraxarıq. Belə ki, onlar dalgalar kimi bir-birinə qarısarlar (heyrət onları buruyər, ozlərini itirib nə etdiklərini bilməzlər). Sur calınan kimi onların (məxluqatın) hamısını bir yerə cəm edərik
Surah Al-Kahf, Verse 99
وَعَرَضۡنَا جَهَنَّمَ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡكَٰفِرِينَ عَرۡضًا
O gun Biz Cəhənnəmi (gətirib) kafirlərə əyanən gostərərik
Surah Al-Kahf, Verse 100
ٱلَّذِينَ كَانَتۡ أَعۡيُنُهُمۡ فِي غِطَآءٍ عَن ذِكۡرِي وَكَانُواْ لَا يَسۡتَطِيعُونَ سَمۡعًا
O kəslər ki, gozləri Məni anmaqdan qapalı (pərdəli) idi və esitməyə də qadir deyildilər. (Onlar Qur’anın ulviyyətini, Mənim ayələrimi, qudrətimə dəlalət edən əlamətləri gormur, oyud-nəsihətlərimi də esitmirdilər)
Surah Al-Kahf, Verse 101
أَفَحَسِبَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَن يَتَّخِذُواْ عِبَادِي مِن دُونِيٓ أَوۡلِيَآءَۚ إِنَّآ أَعۡتَدۡنَا جَهَنَّمَ لِلۡكَٰفِرِينَ نُزُلٗا
Kafirlər Məni qoyub qullarımı (mələkləri, Uzeyiri, Isanı və basqalarını) ozlərinə dost (hami) edəcəklərinimi guman edirlər? (Xeyr, onlar bəndələrimi Mənim əzabımdan əsla qurtara bilməzlər). Biz Cəhənnəmi kafirlər ucun mənzil hazırlamısıq
Surah Al-Kahf, Verse 102
قُلۡ هَلۡ نُنَبِّئُكُم بِٱلۡأَخۡسَرِينَ أَعۡمَٰلًا
(Ya Rəsulum!) De: “Sizə əməlləri baxımından (axirətdə) ən cox ziyana ugrayanlar barəsində xəbər verimmi?”
Surah Al-Kahf, Verse 103
ٱلَّذِينَ ضَلَّ سَعۡيُهُمۡ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَهُمۡ يَحۡسَبُونَ أَنَّهُمۡ يُحۡسِنُونَ صُنۡعًا
O kəslər ki, onların dunyadakı zəhməti bosa getmisdir. Halbuki onlar yaxsı islər gorduklərini (və bunun muqabilində mukafata nail olacaqlarını) zənn edirdilər
Surah Al-Kahf, Verse 104
أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِمۡ وَلِقَآئِهِۦ فَحَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡ فَلَا نُقِيمُ لَهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وَزۡنٗا
Onlar o kəslərdir ki, Rəbbinin ayələrini və Onunla qarsılasacaqlarını (qiyamət gunu dirilib haqq-hesab ucun Onun huzurunda duracaqlarını) inkar etdilər, bununla da onların butun əməlləri puca cıxdı. Buna gorə də Biz (qiyamət gunu) onlar ucun bir das-tərəzi qurmayacagıq
Surah Al-Kahf, Verse 105
ذَٰلِكَ جَزَآؤُهُمۡ جَهَنَّمُ بِمَا كَفَرُواْ وَٱتَّخَذُوٓاْ ءَايَٰتِي وَرُسُلِي هُزُوًا
Kufr etdiklərinə, ayələrimi və peygəmbərlərimi məsxərəyə qoyduqlarına gorə budur onların cəzası – Cəhənnəm
Surah Al-Kahf, Verse 106
إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ كَانَتۡ لَهُمۡ جَنَّـٰتُ ٱلۡفِرۡدَوۡسِ نُزُلًا
Iman gətirib yaxsı islər gorənlərin mənzili isə Firdovs cənnətləri olacaqdır
Surah Al-Kahf, Verse 107
خَٰلِدِينَ فِيهَا لَا يَبۡغُونَ عَنۡهَا حِوَلٗا
Onlar orada (o cənnətlərdə) əbədi qalıb oradan ayrılmaq (basqa yerə getmək) istəməyəcəklər
Surah Al-Kahf, Verse 108
قُل لَّوۡ كَانَ ٱلۡبَحۡرُ مِدَادٗا لِّكَلِمَٰتِ رَبِّي لَنَفِدَ ٱلۡبَحۡرُ قَبۡلَ أَن تَنفَدَ كَلِمَٰتُ رَبِّي وَلَوۡ جِئۡنَا بِمِثۡلِهِۦ مَدَدٗا
(Ya Rəsulum! Qur’anda buyuruldugu kimi, sizə cox az elm verilmisdir, soyləyən yəhudilərə) de: “Əgər Rəbbimin sozlərini yazmaq ucun dərya murəkkəb olsaydı və bir o qədər də ona əlavə etsəydik, yenə də Rəbbimin sozləri tukənmədən oncə onlar tukənərdi!”
Surah Al-Kahf, Verse 109
قُلۡ إِنَّمَآ أَنَا۠ بَشَرٞ مِّثۡلُكُمۡ يُوحَىٰٓ إِلَيَّ أَنَّمَآ إِلَٰهُكُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞۖ فَمَن كَانَ يَرۡجُواْ لِقَآءَ رَبِّهِۦ فَلۡيَعۡمَلۡ عَمَلٗا صَٰلِحٗا وَلَا يُشۡرِكۡ بِعِبَادَةِ رَبِّهِۦٓ أَحَدَۢا
De: “Mən də sizin kimi ancaq bir insanam. Mənə vəhy olunur ki, sizin tanrınız yalnız bir olan Allahdır. Kim Rəbbi ilə qarsılasacagına (qiyamət gunu dirilib haqq-hesab ucun Allahın huzurunda duracagına) umid bəsləyirsə (yaxud qiyamətdən qorxursa), yaxsı is gorsun və Rəbbinə etdiyi ibadətə hec kəsi sərik qosmasın!”
Surah Al-Kahf, Verse 110