Surah Al-Kahf - Albanian Translation by Sherif Ahmeti
ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ عَلَىٰ عَبۡدِهِ ٱلۡكِتَٰبَ وَلَمۡ يَجۡعَل لَّهُۥ عِوَجَاۜ
Falenderimi i takon vetem All-llahut qe ia shpalli robit te vet Librin dhe ne te nuk lejoi ndonje kunderthenie
Surah Al-Kahf, Verse 1
قَيِّمٗا لِّيُنذِرَ بَأۡسٗا شَدِيدٗا مِّن لَّدُنۡهُ وَيُبَشِّرَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ٱلَّذِينَ يَعۡمَلُونَ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ أَنَّ لَهُمۡ أَجۡرًا حَسَنٗا
(ia shpalli) Te sakte (pa shmangie), pet t’ua terhequr verejtjen (atyre qe nuk besojne) ndaj nje denimi te rende prej Tij, e per t’i pergezuar besimtaret qe bejne vepra te mira, se ata do te kene nje shperblim te mrekullueshem
Surah Al-Kahf, Verse 2
مَّـٰكِثِينَ فِيهِ أَبَدٗا
Duke qene ne te pergjithmone
Surah Al-Kahf, Verse 3
وَيُنذِرَ ٱلَّذِينَ قَالُواْ ٱتَّخَذَ ٱللَّهُ وَلَدٗا
Per t’ua terhequr verejtjen atyre qe thane se All-llahu ka femije
Surah Al-Kahf, Verse 4
مَّا لَهُم بِهِۦ مِنۡ عِلۡمٖ وَلَا لِأٓبَآئِهِمۡۚ كَبُرَتۡ كَلِمَةٗ تَخۡرُجُ مِنۡ أَفۡوَٰهِهِمۡۚ إِن يَقُولُونَ إِلَّا كَذِبٗا
Dhe per ate (femije), as ata, e as te paret e tyre nuk kane kurrfare dijenie. Sa e madhe eshte ajo fjale qe del nga gojet e tyre, e ata nuk thone tjeter vetem se genjeshter
Surah Al-Kahf, Verse 5
فَلَعَلَّكَ بَٰخِعٞ نَّفۡسَكَ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمۡ إِن لَّمۡ يُؤۡمِنُواْ بِهَٰذَا ٱلۡحَدِيثِ أَسَفًا
A thua ti, do ta shkaterrosh veten nga hidherimi pas tyre, nese ata nuk i besojne ketij ligjerimi (Kur’anit)
Surah Al-Kahf, Verse 6
إِنَّا جَعَلۡنَا مَا عَلَى ٱلۡأَرۡضِ زِينَةٗ لَّهَا لِنَبۡلُوَهُمۡ أَيُّهُمۡ أَحۡسَنُ عَمَلٗا
Gjithcka qe eshte mbi toke, Ne e beme stoli te saj, per t’i provuar ata, se cili prej tyre do te jete me vepermire
Surah Al-Kahf, Verse 7
وَإِنَّا لَجَٰعِلُونَ مَا عَلَيۡهَا صَعِيدٗا جُرُزًا
Ne kemi per ta bere gjithcka qe eshte mbi te dhe pa bime (shkaterrojme cdo gjelberim)
Surah Al-Kahf, Verse 8
أَمۡ حَسِبۡتَ أَنَّ أَصۡحَٰبَ ٱلۡكَهۡفِ وَٱلرَّقِيمِ كَانُواْ مِنۡ ءَايَٰتِنَا عَجَبًا
A ms mendove ti se ata te vendosurit e shpelles dhe Rekimit ishin nga mrekullite Tona me te cuditshme
Surah Al-Kahf, Verse 9
إِذۡ أَوَى ٱلۡفِتۡيَةُ إِلَى ٱلۡكَهۡفِ فَقَالُواْ رَبَّنَآ ءَاتِنَا مِن لَّدُنكَ رَحۡمَةٗ وَهَيِّئۡ لَنَا مِنۡ أَمۡرِنَا رَشَدٗا
Kur djelmoshat u strehuan ne shpelle e thane: O Zoti yne, na dhuro nga ana Jote meshire dhe na pergatit udhezim te drejte ne tere ceshtjen tone!”
Surah Al-Kahf, Verse 10
فَضَرَبۡنَا عَلَىٰٓ ءَاذَانِهِمۡ فِي ٱلۡكَهۡفِ سِنِينَ عَدَدٗا
Ne u vume mbuloje mbi veshet e tyre (i vume ne gjume) ne shpelle per disa vite me rradhe
Surah Al-Kahf, Verse 11
ثُمَّ بَعَثۡنَٰهُمۡ لِنَعۡلَمَ أَيُّ ٱلۡحِزۡبَيۡنِ أَحۡصَىٰ لِمَا لَبِثُوٓاْ أَمَدٗا
Pastaj ata i zgjuam (prej gjumit) per te pare se cili prej tyre dy grupeve eshte me preciz ne njehesimin e kohes sa qendruan gjate
Surah Al-Kahf, Verse 12
نَّحۡنُ نَقُصُّ عَلَيۡكَ نَبَأَهُم بِٱلۡحَقِّۚ إِنَّهُمۡ فِتۡيَةٌ ءَامَنُواْ بِرَبِّهِمۡ وَزِدۡنَٰهُمۡ هُدٗى
Ne po te rrefejme sakte ceshtjen e tyre. Ata ishin disa djelmosha, kishin besuar Zotin e tyre, e Ne atyre edhe me ua shtuam bindjen
Surah Al-Kahf, Verse 13
وَرَبَطۡنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ إِذۡ قَامُواْ فَقَالُواْ رَبُّنَا رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ لَن نَّدۡعُوَاْ مِن دُونِهِۦٓ إِلَٰهٗاۖ لَّقَدۡ قُلۡنَآ إِذٗا شَطَطًا
Edhe i forcuam zemrat e tyre (i beme te qendrueshem) sa qe kur ngriten thane: “Zoti yne eshte Zoti i qiejve e i tokes, nuk adhurojme ndonje zot tjeter pos Tij, e Ne atyre edhe me ua shtuam bindjen
Surah Al-Kahf, Verse 14
هَـٰٓؤُلَآءِ قَوۡمُنَا ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ ءَالِهَةٗۖ لَّوۡلَا يَأۡتُونَ عَلَيۡهِم بِسُلۡطَٰنِۭ بَيِّنٖۖ فَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبٗا
Keta, populli yne ka besuar zota tjere pos Tij, pse pra nuk sjellim ndonje argument te qarte per aa? A ka me mizor se aiqe shpif genjeshter ndaj All-llahut
Surah Al-Kahf, Verse 15
وَإِذِ ٱعۡتَزَلۡتُمُوهُمۡ وَمَا يَعۡبُدُونَ إِلَّا ٱللَّهَ فَأۡوُۥٓاْ إِلَى ٱلۡكَهۡفِ يَنشُرۡ لَكُمۡ رَبُّكُم مِّن رَّحۡمَتِهِۦ وَيُهَيِّئۡ لَكُم مِّنۡ أَمۡرِكُم مِّرۡفَقٗا
Derisa jeni izoluar prej tyre dhe prej asaj qe adhurojne ata, pos All-llahut, atehere strehonu ne shpelle, e Zoti juaj ju dhuron nga meshira e tij e gjere dhe u lehteson ne ceshtjen tuaj ate qe eshte ne dobine tuaj
Surah Al-Kahf, Verse 16
۞وَتَرَى ٱلشَّمۡسَ إِذَا طَلَعَت تَّزَٰوَرُ عَن كَهۡفِهِمۡ ذَاتَ ٱلۡيَمِينِ وَإِذَا غَرَبَت تَّقۡرِضُهُمۡ ذَاتَ ٱلشِّمَالِ وَهُمۡ فِي فَجۡوَةٖ مِّنۡهُۚ ذَٰلِكَ مِنۡ ءَايَٰتِ ٱللَّهِۗ مَن يَهۡدِ ٱللَّهُ فَهُوَ ٱلۡمُهۡتَدِۖ وَمَن يُضۡلِلۡ فَلَن تَجِدَ لَهُۥ وَلِيّٗا مُّرۡشِدٗا
Dhe ti e shihje diellin kur lindte bartej prej shpelles se tyre nga ana e djathte, e kur perendonte largohej nga ata nga ana e majte, e ata ishin ne nje vend te gjere te saj. Kjo ishte nje nga argumentet e All-llahut. Ate qe e udhezon All-llahu, ai vertet eshte udhezuar, e ate qe e humb, ti nuk do te gjejsh per te ndihmes qe do ta udhezonte
Surah Al-Kahf, Verse 17
وَتَحۡسَبُهُمۡ أَيۡقَاظٗا وَهُمۡ رُقُودٞۚ وَنُقَلِّبُهُمۡ ذَاتَ ٱلۡيَمِينِ وَذَاتَ ٱلشِّمَالِۖ وَكَلۡبُهُم بَٰسِطٞ ذِرَاعَيۡهِ بِٱلۡوَصِيدِۚ لَوِ ٱطَّلَعۡتَ عَلَيۡهِمۡ لَوَلَّيۡتَ مِنۡهُمۡ فِرَارٗا وَلَمُلِئۡتَ مِنۡهُمۡ رُعۡبٗا
Do te mendoje se ata jane te zgjuar, ndersa ata ishin te fjetur, e Ne i rotullonim here ne krahun e djathte e here ne te majtin. Qeni i tyre kishte shtrire kembet e para prane hyrjes. Sikur te kishe hasur ne ta, do te ishe kthyer duke ikur dhe do te ishe mbushur frike prej tyre
Surah Al-Kahf, Verse 18
وَكَذَٰلِكَ بَعَثۡنَٰهُمۡ لِيَتَسَآءَلُواْ بَيۡنَهُمۡۚ قَالَ قَآئِلٞ مِّنۡهُمۡ كَمۡ لَبِثۡتُمۡۖ قَالُواْ لَبِثۡنَا يَوۡمًا أَوۡ بَعۡضَ يَوۡمٖۚ قَالُواْ رَبُّكُمۡ أَعۡلَمُ بِمَا لَبِثۡتُمۡ فَٱبۡعَثُوٓاْ أَحَدَكُم بِوَرِقِكُمۡ هَٰذِهِۦٓ إِلَى ٱلۡمَدِينَةِ فَلۡيَنظُرۡ أَيُّهَآ أَزۡكَىٰ طَعَامٗا فَلۡيَأۡتِكُم بِرِزۡقٖ مِّنۡهُ وَلۡيَتَلَطَّفۡ وَلَا يُشۡعِرَنَّ بِكُمۡ أَحَدًا
Ashtu (sikurse i vume ne gjume) i zgjuam ata qe te pyesin njeri-tjetrin (se sa kane fjetur). Njeri prej tyre foli e tha: “Sa keni ndejur?” Ata thane:” Kemi ndejur nje dite ose nje pjese te dites!” Disa thane: “Zoti juaj e di me se miri se sa keni ndejur, prandaj dergonie njerin prej jush me kete argjend (monedhe argjendi) ne qytet, e te zgjedhe ushqim me te mire, e t’ju sjelle ate juve dhe le te kete shume kujdes e te mos i jape te kuptoje askujt per ju”
Surah Al-Kahf, Verse 19
إِنَّهُمۡ إِن يَظۡهَرُواْ عَلَيۡكُمۡ يَرۡجُمُوكُمۡ أَوۡ يُعِيدُوكُمۡ فِي مِلَّتِهِمۡ وَلَن تُفۡلِحُوٓاْ إِذًا أَبَدٗا
Pse, nese ata (te qytetit) kuptojne per ju, do t’ju mbysin me gure, ose do t’ju kthejne ne fene e tyre, e atehere kurr nuk keni per te shpetuar
Surah Al-Kahf, Verse 20
وَكَذَٰلِكَ أَعۡثَرۡنَا عَلَيۡهِمۡ لِيَعۡلَمُوٓاْ أَنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقّٞ وَأَنَّ ٱلسَّاعَةَ لَا رَيۡبَ فِيهَآ إِذۡ يَتَنَٰزَعُونَ بَيۡنَهُمۡ أَمۡرَهُمۡۖ فَقَالُواْ ٱبۡنُواْ عَلَيۡهِم بُنۡيَٰنٗاۖ رَّبُّهُمۡ أَعۡلَمُ بِهِمۡۚ قَالَ ٱلَّذِينَ غَلَبُواْ عَلَىٰٓ أَمۡرِهِمۡ لَنَتَّخِذَنَّ عَلَيۡهِم مَّسۡجِدٗا
Dhe ashtu (sikurse i zgjuam nga gjumi) i zbuluam (t’i shohim njerezit), e te kuptojne se premtimi i All-llahut (per ringjallje) eshte i sigurt dhe se katastrofa e pergjithshme (kijameti) eshte e padyshimte. (i zgjuam) Mu atehere kur ata (populli) bisedonin per ceshtjen e tyre dhe thane: “Nderonu atyre nje ndertese (te jete shenje). Zoti i tyre di me se miri per ta. E ata qe ishin me shumice thane: “Do te nderojme gjithqysh ne hyrjen e tyre nje xhami”
Surah Al-Kahf, Verse 21
سَيَقُولُونَ ثَلَٰثَةٞ رَّابِعُهُمۡ كَلۡبُهُمۡ وَيَقُولُونَ خَمۡسَةٞ سَادِسُهُمۡ كَلۡبُهُمۡ رَجۡمَۢا بِٱلۡغَيۡبِۖ وَيَقُولُونَ سَبۡعَةٞ وَثَامِنُهُمۡ كَلۡبُهُمۡۚ قُل رَّبِّيٓ أَعۡلَمُ بِعِدَّتِهِم مَّا يَعۡلَمُهُمۡ إِلَّا قَلِيلٞۗ فَلَا تُمَارِ فِيهِمۡ إِلَّا مِرَآءٗ ظَٰهِرٗا وَلَا تَسۡتَفۡتِ فِيهِم مِّنۡهُمۡ أَحَدٗا
Ata (qe bisedonin per kete) do te thone: “Ishin tre, i katerti ishte qeni i tyre, dhe thone: “Ishin pese, e qeni i tyre ishte i gjashti i tyre”, kjo ishte hamendje, po edhe thone: “Ishin shtate, e qeni i tyre ishte i teti!” Thuaj: “Zoti im di me se miri per numrin e tyre, pervecnje pakice nuk di kush per ta, e ti (Muhammed) mos polemizo per numrin e tyre vetem ashtu ne teresi, dhe aske mos e pyet per ta”
Surah Al-Kahf, Verse 22
وَلَا تَقُولَنَّ لِشَاْيۡءٍ إِنِّي فَاعِلٞ ذَٰلِكَ غَدًا
Dhe mos thuaj kurrsesi per ndonje ceshtje: “Une do te bej kete neser!”
Surah Al-Kahf, Verse 23
إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ وَٱذۡكُر رَّبَّكَ إِذَا نَسِيتَ وَقُلۡ عَسَىٰٓ أَن يَهۡدِيَنِ رَبِّي لِأَقۡرَبَ مِنۡ هَٰذَا رَشَدٗا
Vetem (nese i shton): “Ne dashte All-llah!” E kur te harrosh, permende Zotin tend dhe thuaj: “Shpresohet se Zoti im do te me jape udhezim edhe me te afert prej ketij (te as-habi kehfit)”
Surah Al-Kahf, Verse 24
وَلَبِثُواْ فِي كَهۡفِهِمۡ ثَلَٰثَ مِاْئَةٖ سِنِينَ وَٱزۡدَادُواْ تِسۡعٗا
(dhe thonin) Ata qendruan ne shpellen e tyre treqind e nente vjet
Surah Al-Kahf, Verse 25
قُلِ ٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا لَبِثُواْۖ لَهُۥ غَيۡبُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ أَبۡصِرۡ بِهِۦ وَأَسۡمِعۡۚ مَا لَهُم مِّن دُونِهِۦ مِن وَلِيّٖ وَلَا يُشۡرِكُ فِي حُكۡمِهِۦٓ أَحَدٗا
Thuaj: “All-llahu e di me se miri sa kane ndejur, Atij i takon fshehtesia e qiejve dhe tokes. Cfare (i cuditshem) eshte te pamet e Tij dhe cfare eshte te degjuarit e Tij! Pos Tij ata (njerezit) nuk kane ndihmetare. Ne vendimin e Tij nuk mund t’i perzihet askush
Surah Al-Kahf, Verse 26
وَٱتۡلُ مَآ أُوحِيَ إِلَيۡكَ مِن كِتَابِ رَبِّكَۖ لَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَٰتِهِۦ وَلَن تَجِدَ مِن دُونِهِۦ مُلۡتَحَدٗا
Lexo cka te eshte shpallur ty nga libri i Zotit tend! Nuk ka kush qe mund t’i ndryshoje fjalet e Tij dhe pos Tij, nuk mund te gjesh stehim
Surah Al-Kahf, Verse 27
وَٱصۡبِرۡ نَفۡسَكَ مَعَ ٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ رَبَّهُم بِٱلۡغَدَوٰةِ وَٱلۡعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجۡهَهُۥۖ وَلَا تَعۡدُ عَيۡنَاكَ عَنۡهُمۡ تُرِيدُ زِينَةَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ وَلَا تُطِعۡ مَنۡ أَغۡفَلۡنَا قَلۡبَهُۥ عَن ذِكۡرِنَا وَٱتَّبَعَ هَوَىٰهُ وَكَانَ أَمۡرُهُۥ فُرُطٗا
Perkufizoje veten tende me ata qe lusin Zotin e tyre mengjes e mbremje, e qe kane per qellim kenaqesine (razine) e Tij, dhe mos i hiq syte e tu prej tyre e te kerkosh bukurine e kesaj bote dhe mos iu bind atij qe ia kemi shmangur zemren e tij prej perkjtimit ndaj Nesh dhe i eshte dhene epshit te vet, pse puna e tij ka mbaruar
Surah Al-Kahf, Verse 28
وَقُلِ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكُمۡۖ فَمَن شَآءَ فَلۡيُؤۡمِن وَمَن شَآءَ فَلۡيَكۡفُرۡۚ إِنَّآ أَعۡتَدۡنَا لِلظَّـٰلِمِينَ نَارًا أَحَاطَ بِهِمۡ سُرَادِقُهَاۚ وَإِن يَسۡتَغِيثُواْ يُغَاثُواْ بِمَآءٖ كَٱلۡمُهۡلِ يَشۡوِي ٱلۡوُجُوهَۚ بِئۡسَ ٱلشَّرَابُ وَسَآءَتۡ مُرۡتَفَقًا
E ti thuaj: “E verteta eshte nga Zoti juaj, e kush te doje, le te besoje, e kush te doje, le te mohoje. Ne kemi pergaditur per jobesimtaret zjarr qe muret e tij (te flakes) i rrethojne ata, e nese kerkojne shpetim, ndihmohen me nje uje si katran qe perzhit fytyrat. E shemtuar eshte ajo pije, e vend i keq eshte ai”
Surah Al-Kahf, Verse 29
إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ إِنَّا لَا نُضِيعُ أَجۡرَ مَنۡ أَحۡسَنَ عَمَلًا
E ata qe besuan dhe bene vepra te mira, s’ka dyshim se Ne nuk humbim shperblimin atij qe eshte bamires
Surah Al-Kahf, Verse 30
أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ جَنَّـٰتُ عَدۡنٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهِمُ ٱلۡأَنۡهَٰرُ يُحَلَّوۡنَ فِيهَا مِنۡ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٖ وَيَلۡبَسُونَ ثِيَابًا خُضۡرٗا مِّن سُندُسٖ وَإِسۡتَبۡرَقٖ مُّتَّكِـِٔينَ فِيهَا عَلَى ٱلۡأَرَآئِكِۚ نِعۡمَ ٱلثَّوَابُ وَحَسُنَتۡ مُرۡتَفَقٗا
Te tillet e kane vendin ne Xhennetin e Adnit, nen te cilin rrjedhin lumenj; e aty stolisen me rrathe te arte dore dhe ata veshin rrobe te gjelberta prej mendafshi te holle e te trashe, jane mbeshtetur aty ne shtreter. Sa shperblim i mrekulleshem eshte dhe sa vend i bukur eshte ai
Surah Al-Kahf, Verse 31
۞وَٱضۡرِبۡ لَهُم مَّثَلٗا رَّجُلَيۡنِ جَعَلۡنَا لِأَحَدِهِمَا جَنَّتَيۡنِ مِنۡ أَعۡنَٰبٖ وَحَفَفۡنَٰهُمَا بِنَخۡلٖ وَجَعَلۡنَا بَيۡنَهُمَا زَرۡعٗا
E ti sillu atyre (qe kerkuan t’i largosh varfanjaket) si shembul dy njerez; njerit prej tyre i dhame dy kopshte (vreshta) nga rrushi dhe ato i rrethuam me hurma, e ne mes atyre djave bime tjera
Surah Al-Kahf, Verse 32
كِلۡتَا ٱلۡجَنَّتَيۡنِ ءَاتَتۡ أُكُلَهَا وَلَمۡ تَظۡلِم مِّنۡهُ شَيۡـٔٗاۚ وَفَجَّرۡنَا خِلَٰلَهُمَا نَهَرٗا
Te dy kopshtet jepnin frutat e veta pa munguar prej tyre asgje, e ne mesin e tyre beme te rrjedhe nje lume
Surah Al-Kahf, Verse 33
وَكَانَ لَهُۥ ثَمَرٞ فَقَالَ لِصَٰحِبِهِۦ وَهُوَ يُحَاوِرُهُۥٓ أَنَا۠ أَكۡثَرُ مِنكَ مَالٗا وَأَعَزُّ نَفَرٗا
Ai kishte edhe pasuro tjeter. E ai atij shokut te vet (qe ishte besimtar) itha: - duke iu krenuar atij - “Une kam pasuri me shume se ti e, kam edhe krah me te forte!”
Surah Al-Kahf, Verse 34
وَدَخَلَ جَنَّتَهُۥ وَهُوَ ظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ قَالَ مَآ أَظُنُّ أَن تَبِيدَ هَٰذِهِۦٓ أَبَدٗا
Dhe ai hyri ne kopshtin e vet (e me besimtarin per dore), po duke qene demtues i vetes (duke mos besuar dhe duke u krenuar) tha: “Une nuk mendoj se zhduket kjo kurre!”
Surah Al-Kahf, Verse 35
وَمَآ أَظُنُّ ٱلسَّاعَةَ قَآئِمَةٗ وَلَئِن رُّدِدتُّ إِلَىٰ رَبِّي لَأَجِدَنَّ خَيۡرٗا مِّنۡهَا مُنقَلَبٗا
Dhe nuk besoj se do te ndodhe kijameti, (dita e gjykimit), por nese behet qe te kthehem te Zoti im, padyshim do te gjej ardhmeri edhe me te mire se kjo
Surah Al-Kahf, Verse 36
قَالَ لَهُۥ صَاحِبُهُۥ وَهُوَ يُحَاوِرُهُۥٓ أَكَفَرۡتَ بِٱلَّذِي خَلَقَكَ مِن تُرَابٖ ثُمَّ مِن نُّطۡفَةٖ ثُمَّ سَوَّىٰكَ رَجُلٗا
Atij ai shoku ivet (besimtari) itha - duke e polemizuar ate -: “A e mohove Ate qe te krijoi ty nga dheu, pastaj nga nje pike uji, pastaj te beri njeri te plote?”
Surah Al-Kahf, Verse 37
لَّـٰكِنَّا۠ هُوَ ٱللَّهُ رَبِّي وَلَآ أُشۡرِكُ بِرَبِّيٓ أَحَدٗا
“Por per mua, Ai All-llahu eshte Zoti im, e Zotit tim une nuk ibej shok aske!”
Surah Al-Kahf, Verse 38
وَلَوۡلَآ إِذۡ دَخَلۡتَ جَنَّتَكَ قُلۡتَ مَا شَآءَ ٱللَّهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِٱللَّهِۚ إِن تَرَنِ أَنَا۠ أَقَلَّ مِنكَ مَالٗا وَوَلَدٗا
E pse ti kur hyre ne kopshtin tend nuk the: “Ma shaell llah, la kuvete il-la bil lah” - (Allhu cka do, behet, s’ka fuqi pa ndihmen e Tij). Nese ti me sheh mua se une kam me pak prej teje edhe pasuri edhe femije (krah me te dobet)
Surah Al-Kahf, Verse 39
فَعَسَىٰ رَبِّيٓ أَن يُؤۡتِيَنِ خَيۡرٗا مِّن جَنَّتِكَ وَيُرۡسِلَ عَلَيۡهَا حُسۡبَانٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ فَتُصۡبِحَ صَعِيدٗا زَلَقًا
Po une shpresoj se Zoti im do te me jape edhe me te mire nga kopshti yt, e ketij tendit t’i shkaktoje fatkeqesi nga qielli e te gdhije toke e lemuar (e zhveshur)
Surah Al-Kahf, Verse 40
أَوۡ يُصۡبِحَ مَآؤُهَا غَوۡرٗا فَلَن تَسۡتَطِيعَ لَهُۥ طَلَبٗا
Ose te gdhije uji i shterur, e ti kurrsesi nuk mund ta kerkosh ate!”
Surah Al-Kahf, Verse 41
وَأُحِيطَ بِثَمَرِهِۦ فَأَصۡبَحَ يُقَلِّبُ كَفَّيۡهِ عَلَىٰ مَآ أَنفَقَ فِيهَا وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَىٰ عُرُوشِهَا وَيَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي لَمۡ أُشۡرِكۡ بِرَبِّيٓ أَحَدٗا
Dhe vertet, u shkaterruan frutat e ti, e ai filloi terrahe shuplaket per ate qe kishte shpenzuar ne te, e ajo ishte rrenuar ne kulmet e saj dhe thoshte: “O i mjeri une, te mos i kisha bere Zotit tim ake shok!”
Surah Al-Kahf, Verse 42
وَلَمۡ تَكُن لَّهُۥ فِئَةٞ يَنصُرُونَهُۥ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَمَا كَانَ مُنتَصِرًا
E nuk pati krah (grup), pevec All-llahut te vertete qe t’i ndihmoje atij dhe nuk mundi ta pengoje
Surah Al-Kahf, Verse 43
هُنَالِكَ ٱلۡوَلَٰيَةُ لِلَّهِ ٱلۡحَقِّۚ هُوَ خَيۡرٞ ثَوَابٗا وَخَيۡرٌ عُقۡبٗا
Ne ate vend ndihma eshte vetem e All-llahut te verertete. Ai eshte shperblyesi me i mire dh te Ai ehste perfundimi me i mire
Surah Al-Kahf, Verse 44
وَٱضۡرِبۡ لَهُم مَّثَلَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا كَمَآءٍ أَنزَلۡنَٰهُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ فَٱخۡتَلَطَ بِهِۦ نَبَاتُ ٱلۡأَرۡضِ فَأَصۡبَحَ هَشِيمٗا تَذۡرُوهُ ٱلرِّيَٰحُۗ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ مُّقۡتَدِرًا
E ti (Muhammed) paraqitjau atyre shembullin e kesaj bote qe eshe si nje uje (shi) qe Ne e lehsojme nga qielli, e prej tij bima e tokes zhvillohet e shpeshetohet sa qe perzihet mes vete, e pas pak ajo behet byk (pas tharjes) qe e shperndajne ererat. All-llahuka fuqi per cdo send
Surah Al-Kahf, Verse 45
ٱلۡمَالُ وَٱلۡبَنُونَ زِينَةُ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ وَٱلۡبَٰقِيَٰتُ ٱلصَّـٰلِحَٰتُ خَيۡرٌ عِندَ رَبِّكَ ثَوَابٗا وَخَيۡرٌ أَمَلٗا
pasuria dhe femijet jane stoli e kesaj bote, kurse veprat e mira (frtyi i te cilave eshte i perjetshem) jane shperblimi me i mire te Zoti yt dhe jane shpresa me e mire
Surah Al-Kahf, Verse 46
وَيَوۡمَ نُسَيِّرُ ٱلۡجِبَالَ وَتَرَى ٱلۡأَرۡضَ بَارِزَةٗ وَحَشَرۡنَٰهُمۡ فَلَمۡ نُغَادِرۡ مِنۡهُمۡ أَحَدٗا
(Prkujto) Diten kur Ne i shkulim kodrat, dhe token e sheh te sheshte (te zbuluar) dhe Ne i tubojme ata e nuk na mbete asnje prej tyre pa e tubuar
Surah Al-Kahf, Verse 47
وَعُرِضُواْ عَلَىٰ رَبِّكَ صَفّٗا لَّقَدۡ جِئۡتُمُونَا كَمَا خَلَقۡنَٰكُمۡ أَوَّلَ مَرَّةِۭۚ بَلۡ زَعَمۡتُمۡ أَلَّن نَّجۡعَلَ لَكُم مَّوۡعِدٗا
Dhe vihet libri (i veprave), e i sheh mekataret te frikesuar nga shenimet qe jane ne te dh thone: “Te mjeret ne, c’eshte puna e ketij libri qe nuk ka lene as (mekat) te vogel e as te madh pa e perfshire?” dhe ate qe vepruan e gjejne te gatshme - prezente, e Zoti yt nuk i ben padrejt askujt
Surah Al-Kahf, Verse 48
وَوُضِعَ ٱلۡكِتَٰبُ فَتَرَى ٱلۡمُجۡرِمِينَ مُشۡفِقِينَ مِمَّا فِيهِ وَيَقُولُونَ يَٰوَيۡلَتَنَا مَالِ هَٰذَا ٱلۡكِتَٰبِ لَا يُغَادِرُ صَغِيرَةٗ وَلَا كَبِيرَةً إِلَّآ أَحۡصَىٰهَاۚ وَوَجَدُواْ مَا عَمِلُواْ حَاضِرٗاۗ وَلَا يَظۡلِمُ رَبُّكَ أَحَدٗا
Dhe vihet libri (i veprave), e i sheh mekataret te frikesuar nga shenimet qe jane ne te dh thone: “Te mjeret ne, c’eshte puna e ketij libri qe nuk ka lene as (mekat) te vogel e as te madh pa e perfshire?” dhe ate qe vepruan e gjejne te gatshme - prezente, e Zoti yt nuk i ben padrejt askujt
Surah Al-Kahf, Verse 49
وَإِذۡ قُلۡنَا لِلۡمَلَـٰٓئِكَةِ ٱسۡجُدُواْ لِأٓدَمَ فَسَجَدُوٓاْ إِلَّآ إِبۡلِيسَ كَانَ مِنَ ٱلۡجِنِّ فَفَسَقَ عَنۡ أَمۡرِ رَبِّهِۦٓۗ أَفَتَتَّخِذُونَهُۥ وَذُرِّيَّتَهُۥٓ أَوۡلِيَآءَ مِن دُونِي وَهُمۡ لَكُمۡ عَدُوُّۢۚ بِئۡسَ لِلظَّـٰلِمِينَ بَدَلٗا
(Perkujto) Kur u thame engjejve: “Peruluni Ademit, e ata iu perulen perpos Iblisit. Ai ishte nga xhinet, prandaj nuk respektoi urdherin e Zotit te vet. Valle, a ne vend Timin do ta merrni per mik ate dhe pasardhesit e tij, ndersa ata jane armiq tuaj?” Sa kembim i shemtuar eshte ai i jobesimtareve
Surah Al-Kahf, Verse 50
۞مَّآ أَشۡهَدتُّهُمۡ خَلۡقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَلَا خَلۡقَ أَنفُسِهِمۡ وَمَا كُنتُ مُتَّخِذَ ٱلۡمُضِلِّينَ عَضُدٗا
Une nuk ua prezentova krijimin e qiejve e te tokes atyre qe po i adhuroni e as krijimin e vete atyre, e as nuk mora mdihmetre te humburit
Surah Al-Kahf, Verse 51
وَيَوۡمَ يَقُولُ نَادُواْ شُرَكَآءِيَ ٱلَّذِينَ زَعَمۡتُمۡ فَدَعَوۡهُمۡ فَلَمۡ يَسۡتَجِيبُواْ لَهُمۡ وَجَعَلۡنَا بَيۡنَهُم مَّوۡبِقٗا
E diten kur Ai thote: “Thirrni ata, per te cilet menduat se jane bashpuntoret e Mij!” I therrasin, por ata nuk u pergjigjen (per ndihme) atyre dhe ato lidhjet e tyre (ne dynja) Ne i zhdukim
Surah Al-Kahf, Verse 52
وَرَءَا ٱلۡمُجۡرِمُونَ ٱلنَّارَ فَظَنُّوٓاْ أَنَّهُم مُّوَاقِعُوهَا وَلَمۡ يَجِدُواْ عَنۡهَا مَصۡرِفٗا
Kriminelet e shohin zjarri dhe binden se do te hudhen ne te, dhe se nuk do te gjejne shtegdalje prej tij
Surah Al-Kahf, Verse 53
وَلَقَدۡ صَرَّفۡنَا فِي هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانِ لِلنَّاسِ مِن كُلِّ مَثَلٖۚ وَكَانَ ٱلۡإِنسَٰنُ أَكۡثَرَ شَيۡءٖ جَدَلٗا
Ne kete Kur’an Ne shtruam cdo lloji shembulli per hire te njerezve, po njeriu (jobesimtar), me shume se cdo tjeter eshte kundershtar
Surah Al-Kahf, Verse 54
وَمَا مَنَعَ ٱلنَّاسَ أَن يُؤۡمِنُوٓاْ إِذۡ جَآءَهُمُ ٱلۡهُدَىٰ وَيَسۡتَغۡفِرُواْ رَبَّهُمۡ إِلَّآ أَن تَأۡتِيَهُمۡ سُنَّةُ ٱلۡأَوَّلِينَ أَوۡ يَأۡتِيَهُمُ ٱلۡعَذَابُ قُبُلٗا
Pasi qe t’u kete ardhur udhezimi, njerezit nuk i pengoi tjeter te besojne dhe te kerkojen falje prej Zotit te tyre, vetem se presin t’u vije edhe atyre fatekeqesia e popujve te meparshem ose t’u vije atyre denimi balle per balle
Surah Al-Kahf, Verse 55
وَمَا نُرۡسِلُ ٱلۡمُرۡسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَۚ وَيُجَٰدِلُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِٱلۡبَٰطِلِ لِيُدۡحِضُواْ بِهِ ٱلۡحَقَّۖ وَٱتَّخَذُوٓاْ ءَايَٰتِي وَمَآ أُنذِرُواْ هُزُوٗا
Ne nuk i dergojme ndrushe te derguarit pos vetem si pergezues e qortues. E, megjithate, ata qe nuk besuan polemizojne me te, ta mbizoteroje te verteten, dhe argumentet e Mia dhe ate me cka u qortuan i marrin per tallje
Surah Al-Kahf, Verse 56
وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِۦ فَأَعۡرَضَ عَنۡهَا وَنَسِيَ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُۚ إِنَّا جَعَلۡنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ أَكِنَّةً أَن يَفۡقَهُوهُ وَفِيٓ ءَاذَانِهِمۡ وَقۡرٗاۖ وَإِن تَدۡعُهُمۡ إِلَى ٱلۡهُدَىٰ فَلَن يَهۡتَدُوٓاْ إِذًا أَبَدٗا
Kush eshte me zullumqare se ai qe eshte keshilluar me argumentet e Zotit te vet, e ua kthejn shpinen atyre dhe harron ate qe vete e punoi? Ne kemi vene mbi zemrat e tyre mbulese ne menyre qe te mos e kuptojne ate (Kur’anin), kurse ne veshet e tyre shurdhim, andaj edhe nese i therret ti ata nerruge te drejte, ata si te tille nuk do te udhezohen kurre
Surah Al-Kahf, Verse 57
وَرَبُّكَ ٱلۡغَفُورُ ذُو ٱلرَّحۡمَةِۖ لَوۡ يُؤَاخِذُهُم بِمَا كَسَبُواْ لَعَجَّلَ لَهُمُ ٱلۡعَذَابَۚ بَل لَّهُم مَّوۡعِدٞ لَّن يَجِدُواْ مِن دُونِهِۦ مَوۡئِلٗا
Zoti yt eshte qe fle shume dhe ben meshire te madhe, sikur t’i ndeshkonte ata per ate qe kane vepruar, do t’ua ngutte atyre tash denimin, por ata kane momentin e caktuar, e pos Tij nuk do te gjejne ata strehim
Surah Al-Kahf, Verse 58
وَتِلۡكَ ٱلۡقُرَىٰٓ أَهۡلَكۡنَٰهُمۡ لَمَّا ظَلَمُواْ وَجَعَلۡنَا لِمَهۡلِكِهِم مَّوۡعِدٗا
Ato jane fshatra (vendbanime) qe kur bene zullum, Ne i shkaterruam dhe per shkaterrimin e tyre u patem caktuar kohe te sakta
Surah Al-Kahf, Verse 59
وَإِذۡ قَالَ مُوسَىٰ لِفَتَىٰهُ لَآ أَبۡرَحُ حَتَّىٰٓ أَبۡلُغَ مَجۡمَعَ ٱلۡبَحۡرَيۡنِ أَوۡ أَمۡضِيَ حُقُبٗا
(perkjto) Kur Musai djaloshit qe e shoqeronte i tha: “Nuk do te ndalem se ecuri deri te arrije vendtakimin e e dy deteve, ose do te udhetoj nje kohe te gjate
Surah Al-Kahf, Verse 60
فَلَمَّا بَلَغَا مَجۡمَعَ بَيۡنِهِمَا نَسِيَا حُوتَهُمَا فَٱتَّخَذَ سَبِيلَهُۥ فِي ٱلۡبَحۡرِ سَرَبٗا
Kur arriten ata te dy vendtakimin e atyre deteve, e harruan pehkun e tyre, e ai (peshku) mori rrugen e vet si (strofull) ne det
Surah Al-Kahf, Verse 61
فَلَمَّا جَاوَزَا قَالَ لِفَتَىٰهُ ءَاتِنَا غَدَآءَنَا لَقَدۡ لَقِينَا مِن سَفَرِنَا هَٰذَا نَصَبٗا
Pasi ata e kaluan ate vend, ai (Musai) i tha djaloshit: “Na jep sillen tone (ushqimin), meqe nga ky udhetim jemi lodhur”
Surah Al-Kahf, Verse 62
قَالَ أَرَءَيۡتَ إِذۡ أَوَيۡنَآ إِلَى ٱلصَّخۡرَةِ فَإِنِّي نَسِيتُ ٱلۡحُوتَ وَمَآ أَنسَىٰنِيهُ إِلَّا ٱلشَّيۡطَٰنُ أَنۡ أَذۡكُرَهُۥۚ وَٱتَّخَذَ سَبِيلَهُۥ فِي ٱلۡبَحۡرِ عَجَبٗا
AI (djaloshi - Jushae bin Nun) tha: “A e sheh!?” Kur u strehuam te shkembi, une e harrova peshkun dhe pervec djallit, nuk me beri ksh ta harroje q te perkujtoje ty ate, dhe ai ne menyre te cuditshme mori rrugen per ne det
Surah Al-Kahf, Verse 63
قَالَ ذَٰلِكَ مَا كُنَّا نَبۡغِۚ فَٱرۡتَدَّا عَلَىٰٓ ءَاثَارِهِمَا قَصَصٗا
Ai (Musai) tha: “Ai eshte (vendi) qe ne po e kerkojme!” Dhe u kthyen qe te dy rruges se tyre prej nga kishin ardhur
Surah Al-Kahf, Verse 64
فَوَجَدَا عَبۡدٗا مِّنۡ عِبَادِنَآ ءَاتَيۡنَٰهُ رَحۡمَةٗ مِّنۡ عِندِنَا وَعَلَّمۡنَٰهُ مِن لَّدُنَّا عِلۡمٗا
Dhe e gjeten nje robe Tane, te cilit i kemi dhuruar meshire nga ana e Jone dhe e kemi mesuar me nje dituri te posacme nga Ne
Surah Al-Kahf, Verse 65
قَالَ لَهُۥ مُوسَىٰ هَلۡ أَتَّبِعُكَ عَلَىٰٓ أَن تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمۡتَ رُشۡدٗا
Atij (Hidrit - njeriut te mire e te dijshem) Musai i tha: “A pranon te vije me ty, qe te me mesosh nga ajo qe je imesuar (i dhuruar) ti: dituri te drejte e te vertete
Surah Al-Kahf, Verse 66
قَالَ إِنَّكَ لَن تَسۡتَطِيعَ مَعِيَ صَبۡرٗا
Ai (Hidri) tha: “Sigurisht, ti nuk do te mund te kesh durim me mua!”
Surah Al-Kahf, Verse 67
وَكَيۡفَ تَصۡبِرُ عَلَىٰ مَا لَمۡ تُحِطۡ بِهِۦ خُبۡرٗا
Si do te durosh per ate qe nuk je i njoftuar
Surah Al-Kahf, Verse 68
قَالَ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ صَابِرٗا وَلَآ أَعۡصِي لَكَ أَمۡرٗا
(Musai) Tha: “Ne dashte All-llahu, do te shohesh se do te jem i durueshem dhe nuk do te kundershtoj ty asgje!”
Surah Al-Kahf, Verse 69
قَالَ فَإِنِ ٱتَّبَعۡتَنِي فَلَا تَسۡـَٔلۡنِي عَن شَيۡءٍ حَتَّىٰٓ أُحۡدِثَ لَكَ مِنۡهُ ذِكۡرٗا
Ai i tha: “Nese me shoqeron ti mua, atehere mos me pyet per asgje, derisa une vete te te tregoj per te”
Surah Al-Kahf, Verse 70
فَٱنطَلَقَا حَتَّىٰٓ إِذَا رَكِبَا فِي ٱلسَّفِينَةِ خَرَقَهَاۖ قَالَ أَخَرَقۡتَهَا لِتُغۡرِقَ أَهۡلَهَا لَقَدۡ جِئۡتَ شَيۡـًٔا إِمۡرٗا
(E ata te dy shkuan *duke ecur) deri kur hipen ne anije, ai (i dishmi) e shqeu ate. Ai (Musai) tha: “A e shqeve qe ti fundosesh udhetaret e saj, vertet bere nje pune te hatashme?”
Surah Al-Kahf, Verse 71
قَالَ أَلَمۡ أَقُلۡ إِنَّكَ لَن تَسۡتَطِيعَ مَعِيَ صَبۡرٗا
Tha: “A nuk te thashe se nuk do te mund te kehs durim me mua?”
Surah Al-Kahf, Verse 72
قَالَ لَا تُؤَاخِذۡنِي بِمَا نَسِيتُ وَلَا تُرۡهِقۡنِي مِنۡ أَمۡرِي عُسۡرٗا
(Musai) Tha: “Mos me qorto per se harrova dhe me mundo me veshtiresi ne kete shoqerim timin (lehtesoma punen)!”
Surah Al-Kahf, Verse 73
فَٱنطَلَقَا حَتَّىٰٓ إِذَا لَقِيَا غُلَٰمٗا فَقَتَلَهُۥ قَالَ أَقَتَلۡتَ نَفۡسٗا زَكِيَّةَۢ بِغَيۡرِ نَفۡسٖ لَّقَدۡ جِئۡتَ شَيۡـٔٗا نُّكۡرٗا
Vazhduan te shkojne deri kur e takuan nje djale te ri, e ai (i dijshmi) e mbyti ate. (Musai) Tha: “A e mbyte njeriun e paster, pa mbyte ai aske?! Vertet ke bere nje pume te shemtuar!”
Surah Al-Kahf, Verse 74
۞قَالَ أَلَمۡ أَقُل لَّكَ إِنَّكَ لَن تَسۡتَطِيعَ مَعِيَ صَبۡرٗا
Ai (i dijshmi) tha: “A nuk te thashe se vertet ti nuk do te mund te kesh durim me mua?”
Surah Al-Kahf, Verse 75
قَالَ إِن سَأَلۡتُكَ عَن شَيۡءِۭ بَعۡدَهَا فَلَا تُصَٰحِبۡنِيۖ قَدۡ بَلَغۡتَ مِن لَّدُنِّي عُذۡرٗا
(Musai) Tha: “Nese pas kesaj te pyes (te kundershtoj) per ndonje gje, atehere mos me lejo te shoqeroj. Tashme ndaj meje ke arsyetim (te mos me shoqerosh)!”
Surah Al-Kahf, Verse 76
فَٱنطَلَقَا حَتَّىٰٓ إِذَآ أَتَيَآ أَهۡلَ قَرۡيَةٍ ٱسۡتَطۡعَمَآ أَهۡلَهَا فَأَبَوۡاْ أَن يُضَيِّفُوهُمَا فَوَجَدَا فِيهَا جِدَارٗا يُرِيدُ أَن يَنقَضَّ فَأَقَامَهُۥۖ قَالَ لَوۡ شِئۡتَ لَتَّخَذۡتَ عَلَيۡهِ أَجۡرٗا
Vazhduan te shkojne deri arriten te bannoret e nje qyteti qe prej tyre kerkuan t’u japin ushqim, po ata nuk deshen t’i pranojne si mysafire (e as t’i ushqejne) e ata te dy gjeten nje mur qe gati rrezohej, e ai e drejtoi ate (murin). (Musai) Tha: “Sikur te kishe dashur do t’u merrje shperblim per kete!”
Surah Al-Kahf, Verse 77
قَالَ هَٰذَا فِرَاقُ بَيۡنِي وَبَيۡنِكَۚ سَأُنَبِّئُكَ بِتَأۡوِيلِ مَا لَمۡ تَسۡتَطِع عَّلَيۡهِ صَبۡرًا
Ai (i dijshmi) tha: “Tash ka ardhur koha e ndarjes mes meje e teje, e une do te tregoj per domethenien e asaj qe nuk mund te keshe durim!”
Surah Al-Kahf, Verse 78
أَمَّا ٱلسَّفِينَةُ فَكَانَتۡ لِمَسَٰكِينَ يَعۡمَلُونَ فِي ٱلۡبَحۡرِ فَأَرَدتُّ أَنۡ أَعِيبَهَا وَكَانَ وَرَآءَهُم مَّلِكٞ يَأۡخُذُ كُلَّ سَفِينَةٍ غَصۡبٗا
Sa i perket anijes, ajo ishte prone e te varferve, qe veprojne ne det, e une desha te beje ate me te meta, ngas para tyre ishte nje sundues qe grabiste cdo anije (te afte - pa te meta)
Surah Al-Kahf, Verse 79
وَأَمَّا ٱلۡغُلَٰمُ فَكَانَ أَبَوَاهُ مُؤۡمِنَيۡنِ فَخَشِينَآ أَن يُرۡهِقَهُمَا طُغۡيَٰنٗا وَكُفۡرٗا
Sa i perket djaloshit, dy prinderit e tij ishin besimtare, e u frikesuam se ai do t’i shpie ata te dy ne humbje e ne mosbesim
Surah Al-Kahf, Verse 80
فَأَرَدۡنَآ أَن يُبۡدِلَهُمَا رَبُّهُمَا خَيۡرٗا مِّنۡهُ زَكَوٰةٗ وَأَقۡرَبَ رُحۡمٗا
Deshem qe Zoti t’u jape ne vend te tij nje me te mire se ai dhe me te afert ne respekt dhe ne meshire (ndaj prinderve)
Surah Al-Kahf, Verse 81
وَأَمَّا ٱلۡجِدَارُ فَكَانَ لِغُلَٰمَيۡنِ يَتِيمَيۡنِ فِي ٱلۡمَدِينَةِ وَكَانَ تَحۡتَهُۥ كَنزٞ لَّهُمَا وَكَانَ أَبُوهُمَا صَٰلِحٗا فَأَرَادَ رَبُّكَ أَن يَبۡلُغَآ أَشُدَّهُمَا وَيَسۡتَخۡرِجَا كَنزَهُمَا رَحۡمَةٗ مِّن رَّبِّكَۚ وَمَا فَعَلۡتُهُۥ عَنۡ أَمۡرِيۚ ذَٰلِكَ تَأۡوِيلُ مَا لَمۡ تَسۡطِع عَّلَيۡهِ صَبۡرٗا
Persa i perket murit, ai ishte i dy djelmoshave jetime te atij qyteti, e nen te ata kishin nje thesar (ari) dhe babai i tyre ka qene njeri i mire, e Zoti yt deshiroi qe ata dy (jetime) ta arrijne pjekurine e vet dhe ta nxjerrin ata vete thesarin e tyre. Kjo ishte meshre e Zotit tend (ndaj tyre). Dhe une nuk e pranova tere ate sipas bindjes sime (po sipas udhezimit te Zotit). Ky, pra, eshte sqarim i asaj per te cilen nuk munde te kesh durim
Surah Al-Kahf, Verse 82
وَيَسۡـَٔلُونَكَ عَن ذِي ٱلۡقَرۡنَيۡنِۖ قُلۡ سَأَتۡلُواْ عَلَيۡكُم مِّنۡهُ ذِكۡرًا
Te pyesin ty per Dhulkarnejnin, thuaju: “Do t’ju rrefej per punen e tij me Kur’an (me shpallje)”
Surah Al-Kahf, Verse 83
إِنَّا مَكَّنَّا لَهُۥ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَءَاتَيۡنَٰهُ مِن كُلِّ شَيۡءٖ سَبَبٗا
Ne i mundesuam atij force ne toke dhe i dhame mundesi per cdo send qe te mund te arrije
Surah Al-Kahf, Verse 84
فَأَتۡبَعَ سَبَبًا
Ai iu rrek nje aso mundesie (dhe mori rrugen nga perendimi)
Surah Al-Kahf, Verse 85
حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ مَغۡرِبَ ٱلشَّمۡسِ وَجَدَهَا تَغۡرُبُ فِي عَيۡنٍ حَمِئَةٖ وَوَجَدَ عِندَهَا قَوۡمٗاۖ قُلۡنَا يَٰذَا ٱلۡقَرۡنَيۡنِ إِمَّآ أَن تُعَذِّبَ وَإِمَّآ أَن تَتَّخِذَ فِيهِمۡ حُسۡنٗا
Deri kur vendperendimin e diellit, e gjrti se po perendon ne njefare burimii me lym te zi dhe aty e gjeti nje popull. E Nei thame: “O Dhulkarnejn, ose do t’i denosh, ose do t-i marresh me te mire e t’i udhezosh!”
Surah Al-Kahf, Verse 86
قَالَ أَمَّا مَن ظَلَمَ فَسَوۡفَ نُعَذِّبُهُۥ ثُمَّ يُرَدُّ إِلَىٰ رَبِّهِۦ فَيُعَذِّبُهُۥ عَذَابٗا نُّكۡرٗا
Ai (Dhulkarnejni) tha: “Ai qe vazhdon edhe metej te jete zullunqar, ate do ta denojme, pastaj i kthehet Zotit te vet e Ai e denon ate me nje denim te tmerrshem”
Surah Al-Kahf, Verse 87
وَأَمَّا مَنۡ ءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا فَلَهُۥ جَزَآءً ٱلۡحُسۡنَىٰۖ وَسَنَقُولُ لَهُۥ مِنۡ أَمۡرِنَا يُسۡرٗا
Sa i perket atij qe besoi dhe beri vepra te mira, atij i takon shperblimi me i mire (Xhenneti) dhe atij nga ana Jone do t’i bejme lehtesi (ne jete)
Surah Al-Kahf, Verse 88
ثُمَّ أَتۡبَعَ سَبَبًا
Pastaj, ai iu rrek nje aso mundesie (mori rrugen e lindjes)
Surah Al-Kahf, Verse 89
حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ مَطۡلِعَ ٱلشَّمۡسِ وَجَدَهَا تَطۡلُعُ عَلَىٰ قَوۡمٖ لَّمۡ نَجۡعَل لَّهُم مِّن دُونِهَا سِتۡرٗا
Deri kur arriti vndlindjen e diellit, e gjeti ate se po lind mbi nje popull, qe nuk i kemi dhene ndonje mbuloje prej tij (diellit)
Surah Al-Kahf, Verse 90
كَذَٰلِكَۖ وَقَدۡ أَحَطۡنَا بِمَا لَدَيۡهِ خُبۡرٗا
Ashtu (beri edhe me kete popull), e Ne e kemi ditur gjendjen e tij (mundesite dhe sundimin e drejte te tij)
Surah Al-Kahf, Verse 91
ثُمَّ أَتۡبَعَ سَبَبًا
Mandej, ai iu rrek erseri nje aso mundesie (nje rruge te trete mes perendimit e lindjes - nga veriu)
Surah Al-Kahf, Verse 92
حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ بَيۡنَ ٱلسَّدَّيۡنِ وَجَدَ مِن دُونِهِمَا قَوۡمٗا لَّا يَكَادُونَ يَفۡقَهُونَ قَوۡلٗا
Deri kur arriti mes dy kodrave (si penda) dhe mbrapa tyre gjeti nje popull qe thuajse nuk kuptonte asnje gjuhe (pervec gjuhes se vet)
Surah Al-Kahf, Verse 93
قَالُواْ يَٰذَا ٱلۡقَرۡنَيۡنِ إِنَّ يَأۡجُوجَ وَمَأۡجُوجَ مُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَهَلۡ نَجۡعَلُ لَكَ خَرۡجًا عَلَىٰٓ أَن تَجۡعَلَ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَهُمۡ سَدّٗا
Ata thane: “O Dhulkarnejn, vertet Jexhuxhi dhe Mexhuxhi jane duke bere shkaterrime ne toke, a ben qe ne te japim ty nje kontribut (nje forme tagri a tatimi), e qe te besh nje pende mes nesh dhe mes tyre?”
Surah Al-Kahf, Verse 94
قَالَ مَا مَكَّنِّي فِيهِ رَبِّي خَيۡرٞ فَأَعِينُونِي بِقُوَّةٍ أَجۡعَلۡ بَيۡنَكُمۡ وَبَيۡنَهُمۡ رَدۡمًا
Ai (Dhulkarnejni) tha: “Ate qe mua ma mundesoi Zoti im eshte shume me e mire (nga ajo qe me ofroni ju), po ju me ndihmoni me fuqi punetore te bej nje pende te forte mes jush dhe mes atyre!”
Surah Al-Kahf, Verse 95
ءَاتُونِي زُبَرَ ٱلۡحَدِيدِۖ حَتَّىٰٓ إِذَا سَاوَىٰ بَيۡنَ ٱلصَّدَفَيۡنِ قَالَ ٱنفُخُواْۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَعَلَهُۥ نَارٗا قَالَ ءَاتُونِيٓ أُفۡرِغۡ عَلَيۡهِ قِطۡرٗا
Me sillni copa te hekurit! E kur e nivelizoi ai me dy anet e kodrave, tha: “Ndizni!” e kur e beri ate (hekurin) zjarr (si zjarr nga te ndezurit) tha: “Me sillni baker te shkrire t’ia hedhe atij!”
Surah Al-Kahf, Verse 96
فَمَا ٱسۡطَٰعُوٓاْ أَن يَظۡهَرُوهُ وَمَا ٱسۡتَطَٰعُواْ لَهُۥ نَقۡبٗا
E ata as nuk arriten ta kapercenin e as ta shponin
Surah Al-Kahf, Verse 97
قَالَ هَٰذَا رَحۡمَةٞ مِّن رَّبِّيۖ فَإِذَا جَآءَ وَعۡدُ رَبِّي جَعَلَهُۥ دَكَّآءَۖ وَكَانَ وَعۡدُ رَبِّي حَقّٗا
Ai (Dhulkarnejni) tha: “Kjo eshte nje e mire nga Zoti im, e kur te vjen caktimi i Zotit tim, Ai e ben ate rrafsh, e caktimi i Zotit tim eshte i sigurt
Surah Al-Kahf, Verse 98
۞وَتَرَكۡنَا بَعۡضَهُمۡ يَوۡمَئِذٖ يَمُوجُ فِي بَعۡضٖۖ وَنُفِخَ فِي ٱلصُّورِ فَجَمَعۡنَٰهُمۡ جَمۡعٗا
(Kur te vije caktimi i Zotit, ose kur te dalin Jexhuxh Mexhuxhet) Ne bejme ate dite qe ata te perzihen si valet njera me tjetren. Dhe i fryhet Surit (per heren e dyte) e te gjithe ata i tubojme
Surah Al-Kahf, Verse 99
وَعَرَضۡنَا جَهَنَّمَ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡكَٰفِرِينَ عَرۡضًا
Ate dite ua prezentojme zhehenemin jobesimtareve me nje prezentim te hapet (trishtues)
Surah Al-Kahf, Verse 100
ٱلَّذِينَ كَانَتۡ أَعۡيُنُهُمۡ فِي غِطَآءٍ عَن ذِكۡرِي وَكَانُواْ لَا يَسۡتَطِيعُونَ سَمۡعًا
Atyre qe syte i kishin te mbuluar ndaj argumenteve te Mia dhe qe nuk mund te degjonin (fjallet e All-llahut)
Surah Al-Kahf, Verse 101
أَفَحَسِبَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَن يَتَّخِذُواْ عِبَادِي مِن دُونِيٓ أَوۡلِيَآءَۚ إِنَّآ أَعۡتَدۡنَا جَهَنَّمَ لِلۡكَٰفِرِينَ نُزُلٗا
A mos menduan aa qe nuk besuan se perkunder Meje te marrin zota (mbrojtes) robte e Mi? Ne kemi pergatitur per jobesimtaret Xhehennemin vendpritje
Surah Al-Kahf, Verse 102
قُلۡ هَلۡ نُنَبِّئُكُم بِٱلۡأَخۡسَرِينَ أَعۡمَٰلًا
Thuaj: “A t’ju tregojme per me te deshpruarit ne veprat e tyre?”
Surah Al-Kahf, Verse 103
ٱلَّذِينَ ضَلَّ سَعۡيُهُمۡ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَهُمۡ يَحۡسَبُونَ أَنَّهُمۡ يُحۡسِنُونَ صُنۡعًا
Ata jane veprimi i te cileve u asgjesua ne jeten e kesaj bote, e megjithate ata mendojne se jane kah bejne mire
Surah Al-Kahf, Verse 104
أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِمۡ وَلِقَآئِهِۦ فَحَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡ فَلَا نُقِيمُ لَهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وَزۡنٗا
Te tillet jane ata qe nuk besuan argumentet e Zoit te tyre as takimin (ringjalljen) e Tij, andaj veprat e tyre shkuan huq dhe ne diten e gjykimit atyre nuk do t’u jepet kurrfare vlere
Surah Al-Kahf, Verse 105
ذَٰلِكَ جَزَآؤُهُمۡ جَهَنَّمُ بِمَا كَفَرُواْ وَٱتَّخَذُوٓاْ ءَايَٰتِي وَرُسُلِي هُزُوًا
Kete, ngase shperblimi i tyre eshte Xhehennemi, per shka se nuk besuan dhe argumentet e Mia e te derguarit e Mi i moren per tallje
Surah Al-Kahf, Verse 106
إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ كَانَتۡ لَهُمۡ جَنَّـٰتُ ٱلۡفِرۡدَوۡسِ نُزُلًا
S’ka dyshim se ata qe besuan dhe bene vepra te mira, vendpritje per ta jane Xhennetet e Firdevsit
Surah Al-Kahf, Verse 107
خَٰلِدِينَ فِيهَا لَا يَبۡغُونَ عَنۡهَا حِوَلٗا
Aty do te jene pergjithmone, e nuk kerkojne te largohen nga ai (ose t’u ndryshohet)
Surah Al-Kahf, Verse 108
قُل لَّوۡ كَانَ ٱلۡبَحۡرُ مِدَادٗا لِّكَلِمَٰتِ رَبِّي لَنَفِدَ ٱلۡبَحۡرُ قَبۡلَ أَن تَنفَدَ كَلِمَٰتُ رَبِّي وَلَوۡ جِئۡنَا بِمِثۡلِهِۦ مَدَدٗا
Thuaj: “sikur te ishte deti ngjyre per t’i shkruar fjalet e Zotit tim, deti (uji i tij) do te shterrej para se te perfundojne fjalet e Zotit tim, e edhe sikur te sillnim shtese edhe nje si ai (deti)”
Surah Al-Kahf, Verse 109
قُلۡ إِنَّمَآ أَنَا۠ بَشَرٞ مِّثۡلُكُمۡ يُوحَىٰٓ إِلَيَّ أَنَّمَآ إِلَٰهُكُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞۖ فَمَن كَانَ يَرۡجُواْ لِقَآءَ رَبِّهِۦ فَلۡيَعۡمَلۡ عَمَلٗا صَٰلِحٗا وَلَا يُشۡرِكۡ بِعِبَادَةِ رَبِّهِۦٓ أَحَدَۢا
Thuaj: “Une jam vetem njeri, sikurse ju, mua me shpallet se vetem nje Zot eshte Zoti juaj, e kush eshte qe e shpreson takimin e Zotit te vet, le te beje veper te mire, e ne adhurimin ndaj Zotit te tij te mos perzieje aske
Surah Al-Kahf, Verse 110