Surah Taha - Thai Translation by King Fahad Quran Complex
طه
t̩xḥā
Surah Taha, Verse 1
مَآ أَنزَلۡنَا عَلَيۡكَ ٱلۡقُرۡءَانَ لِتَشۡقَىٰٓ
reā mi dị̂ h̄ı̂ xạlkurxān lng mā kæ̀ cêā pheụ̄̀x h̄ı̂ cêā lảbāk
Surah Taha, Verse 2
إِلَّا تَذۡكِرَةٗ لِّمَن يَخۡشَىٰ
wêntæ̀ pĕnkār tạkteụ̄xn kæ̀ p̄hū̂ thī̀ yảkerng
Surah Taha, Verse 3
تَنزِيلٗا مِّمَّنۡ خَلَقَ ٱلۡأَرۡضَ وَٱلسَّمَٰوَٰتِ ٱلۡعُلَى
pĕnkār prathān lng cāk phra p̄hū̂ s̄r̂āng p̄hæ̀ndin læa chận f̂ā thậngh̄lāy xạn s̄ūngs̄̀ng
Surah Taha, Verse 4
ٱلرَّحۡمَٰنُ عَلَى ٱلۡعَرۡشِ ٱسۡتَوَىٰ
p̄hū̂thrng kruṇā prānī thrng s̄t̄hity̒ xyū̀ bn bạllạngk̒
Surah Taha, Verse 5
لَهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَمَا تَحۡتَ ٱلثَّرَىٰ
krrms̄ithṭhi̒ k̄hxng phraxngkh̒ nận khụ̄x s̄ìng thī̀ xyū̀ nı chận f̂ā thậngh̄lāy læa s̄ìng thī̀ xyū̀ nı p̄hæ̀ndin læa s̄ìng thī̀ xyū̀ nı rah̄ẁāng thậng s̄xng læa s̄ìng thī̀ xyū̀ tı̂ phụ̄̂n din
Surah Taha, Verse 6
وَإِن تَجۡهَرۡ بِٱلۡقَوۡلِ فَإِنَّهُۥ يَعۡلَمُ ٱلسِّرَّ وَأَخۡفَى
læa h̄ākẁā cêā kl̀āw s̄eīyng dạng pherāa thæ̂ cring xạllxḥˌ thrng rxbrū̂ s̄ìng rênlạb læa s̄ìng s̀xn rên
Surah Taha, Verse 7
ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ لَهُ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ
xạllxḥˌ mị̀mī phracêā xụ̄̀n dı nxkcāk phraxngkh̒ s̄ảh̄rạb phraxngkh̒ nận thrng phranām xạn s̄wyngām
Surah Taha, Verse 8
وَهَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ مُوسَىٰٓ
læa reụ̄̀xngrāw k̄hx ngmū sā dị̂ mī mā t̄hụng cêā b̂āng h̄ịm
Surah Taha, Verse 9
إِذۡ رَءَا نَارٗا فَقَالَ لِأَهۡلِهِ ٱمۡكُثُوٓاْ إِنِّيٓ ءَانَسۡتُ نَارٗا لَّعَلِّيٓ ءَاتِيكُم مِّنۡهَا بِقَبَسٍ أَوۡ أَجِدُ عَلَى ٱلنَّارِ هُدٗى
meụ̄̀x k̄heā h̄ĕn fị k̄heā cụng klạw kæ̀ khrxbkhrạw k̄hxng k̄heā ẁā “phwk th̀ān cng h̄yud xyū̀ thī̀ nī̀ pherāa c̄hạn h̄ĕn fị bāngthī c̄hạn ca nả khbpheling cāk thī̀ nạ̀n mā h̄ı̂ phwk th̀ān h̄rụ̄x c̄hạn xāc ca phb p̄hū̂nả thāng thī̀ kxng fị nận
Surah Taha, Verse 10
فَلَمَّآ أَتَىٰهَا نُودِيَ يَٰمُوسَىٰٓ
khrận meụ̄̀x k̄heā mā t̄hụng kxng fị nận mīs̄eīyng reīyk k̄hụ̂n ẁā “xô mū sā xěy
Surah Taha, Verse 11
إِنِّيٓ أَنَا۠ رَبُّكَ فَٱخۡلَعۡ نَعۡلَيۡكَ إِنَّكَ بِٱلۡوَادِ ٱلۡمُقَدَّسِ طُوٗى
“thæ̂cring k̄ĥā khụ̄x phracêā k̄hxng cêā cng t̄hxd rxngthêā thậng s̄xng k̄ĥāng k̄hxng cêā xxk thæ̂cring cêā kảlạng xyū̀ ṇ h̄ubk̄heā xạn ṣ̄ạkdi̒s̄ithṭhi̒ (mīchụ̄̀xẁā) t̩u ẁā
Surah Taha, Verse 12
وَأَنَا ٱخۡتَرۡتُكَ فَٱسۡتَمِعۡ لِمَا يُوحَىٰٓ
“læa k̄ĥā dị̂ leụ̄xk cêā c̄hanận cng tậngcı fạng s̄ìng thī̀ t̄hū kwa ḥī”
Surah Taha, Verse 13
إِنَّنِيٓ أَنَا ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنَا۠ فَٱعۡبُدۡنِي وَأَقِمِ ٱلصَّلَوٰةَ لِذِكۡرِيٓ
“thæ̂cring k̄ĥā khụ̄x xạllxḥˌ mị̀mī phracêā xụ̄̀n dı nxkcāk k̄ĥā dạngnận cêā cng kheārph p̣hạkdī t̀x k̄ĥā læa cng dảrng wị̂ sụ̀ng kār lah̄mād pheụ̄̀x rảlụk t̄hụng k̄ĥā
Surah Taha, Verse 14
إِنَّ ٱلسَّاعَةَ ءَاتِيَةٌ أَكَادُ أُخۡفِيهَا لِتُجۡزَىٰ كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا تَسۡعَىٰ
“thæ̂cring wạn xws̄ān k̄hxng lok nận kảlạng mā t̄hụng k̄ĥā pkpid mạn wị̂ pheụ̄̀x thuk chīwit ca t̄hūk txbthæn tā mī̀ mạn dị̂ s̄æwngh̄ā wị̂
Surah Taha, Verse 15
فَلَا يَصُدَّنَّكَ عَنۡهَا مَن لَّا يُؤۡمِنُ بِهَا وَٱتَّبَعَ هَوَىٰهُ فَتَرۡدَىٰ
“Dạngnận p̄hū̂ thī̀ mị̀ ṣ̄rạthṭhā t̀x mạn ca t̂xng mị̀ thảh̄ı̂ cêā h̄einh̄̀āng cāk mạn læa pt̩ibạti tām xārmṇ̒ t̀ả k̄hxng k̄heā læ̂w cêā ca phināṣ̄”
Surah Taha, Verse 16
وَمَا تِلۡكَ بِيَمِينِكَ يَٰمُوسَىٰ
“læa xarị thī̀ xyū̀ nı mụ̄xk̄hwā k̄hx cêā lèā xô mū sā xěy
Surah Taha, Verse 17
قَالَ هِيَ عَصَايَ أَتَوَكَّؤُاْ عَلَيۡهَا وَأَهُشُّ بِهَا عَلَىٰ غَنَمِي وَلِيَ فِيهَا مَـَٔارِبُ أُخۡرَىٰ
k̄heā kl̀āw ẁā “mạn khụ̄x mị̂thêā k̄hxng k̄ĥā phraxngkh̒ k̄ĥā phraxngkh̒ chı̂ mạn s̄ảh̄rạb yạn læa k̄ĥā phraxngkh̒ chı̂ mạn tī bn phùm mị̂ pheụ̄̀x pĕn xāh̄ār s̄ảh̄rạb kæa k̄hxng k̄ĥā phraxngkh̒ læa k̄ĥā phraxngkh̒ chı̂ mạn nı prayochn̒ xụ̄̀n «xīk”
Surah Taha, Verse 18
قَالَ أَلۡقِهَا يَٰمُوسَىٰ
phraxngkh̒ trạs̄ ẁā “cng yon mạn pị si xô mū sā xěy”
Surah Taha, Verse 19
فَأَلۡقَىٰهَا فَإِذَا هِيَ حَيَّةٞ تَسۡعَىٰ
k̄heā cụng yon mạn lng pị læ̂w mạn k̆dị̂ klāy pĕn ngū leụ̄̂xy
Surah Taha, Verse 20
قَالَ خُذۡهَا وَلَا تَخَفۡۖ سَنُعِيدُهَا سِيرَتَهَا ٱلۡأُولَىٰ
phraxngkh̒ trạs̄ ẁā”cng cạb mạn k̄hụ̂n mā læa xỳā klạw reā ca h̄ı̂ mạn klạb mā pĕn mị̂thêā tām s̄p̣hāph k̀xn k̄hxng mạn”
Surah Taha, Verse 21
وَٱضۡمُمۡ يَدَكَ إِلَىٰ جَنَاحِكَ تَخۡرُجۡ بَيۡضَآءَ مِنۡ غَيۡرِ سُوٓءٍ ءَايَةً أُخۡرَىٰ
“læa cng xeā mụ̄x k̄hxng k̄hêā suk k̄hêāpị tı̂ rạkræ̂ læ̂w xeā mạn xxk mā mạn ca mī s̄p̣hāph k̄hāw prakāy prāṣ̄cāk xạntrāy dı «mạn pĕn xīk s̄ạỵỵāṇ h̄nụ̀ng
Surah Taha, Verse 22
لِنُرِيَكَ مِنۡ ءَايَٰتِنَا ٱلۡكُبۡرَى
“pheụ̄̀x reā ca h̄ı̂ k̄hêā dị̂ h̄ĕn bāng s̄̀wn cāk s̄ạỵỵāṇ thậngh̄lāy xạn yìng h̄ıỵ̀ k̄hxng reā”
Surah Taha, Verse 23
ٱذۡهَبۡ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ
“cng pị h̄ā fir xeā n̒ pherāa k̄heā dị̂ lameid f̄̀āf̄ụ̄n”
Surah Taha, Verse 24
قَالَ رَبِّ ٱشۡرَحۡ لِي صَدۡرِي
k̄heā kl̀āw ẁā “k̄ĥā tæ̀ phracêā k̄hxng k̄ĥā phraxngkh̒ k̄hx phraxngkh̒ thrng pord peidxk k̄hxng k̄ĥā phraxngkh̒ h̄ı̂ kæ̀ k̄ĥā phraxngkh̒ d̂wy t̄heid”
Surah Taha, Verse 25
وَيَسِّرۡ لِيٓ أَمۡرِي
“læa thrng pord thảh̄ı̂ kār ngān k̄hxng k̄ĥā phraxngkh̒ ng̀āydāy kæ̀ k̄ĥā phraxngkh̒ d̂wy
Surah Taha, Verse 26
وَٱحۡلُلۡ عُقۡدَةٗ مِّن لِّسَانِي
“læa thrng pord kæ̂ pm cāk lîn k̄hxng k̄ĥā phraxngkh̒ d̂wy”
Surah Taha, Verse 27
يَفۡقَهُواْ قَوۡلِي
“pheụ̄̀x h̄ı̂ phwk k̄heā k̄hêācı khả phūd k̄hxng k̄ĥā phraxngkh̒”
Surah Taha, Verse 28
وَٱجۡعَل لِّي وَزِيرٗا مِّنۡ أَهۡلِي
“læa thrng pord h̄ı̂ khnnı khrxbkhrạw k̄hxng k̄ĥā phraxngkh̒ pĕn p̄hū̂ ch̀wy kæ̀ k̄ĥā phraxngkh̒ d̂wy”
Surah Taha, Verse 29
هَٰرُونَ أَخِي
“ḥā rū nphī̀ chāy k̄hxng k̄ĥā phraxngkh̒”
Surah Taha, Verse 30
ٱشۡدُدۡ بِهِۦٓ أَزۡرِي
“dị̂ pord h̄ı̂ k̄heā pheìm khwām k̄hêmk̄hæ̆ng kæ̀ k̄ĥā phraxngkh̒ d̂wy”
Surah Taha, Verse 31
وَأَشۡرِكۡهُ فِيٓ أَمۡرِي
“læa h̄ı̂ k̄heā mī s̄̀wn r̀wm nı kickār k̄hxng k̄ĥā phraxngkh̒ d̂wy”
Surah Taha, Verse 32
كَيۡ نُسَبِّحَكَ كَثِيرٗا
“pheụ̄̀x reā cạk dị̂ t̄hwāy kār sæ̀ s r̂xng s̄dudī t̀x phraxngkh̒ th̀ān xỳāng mākmāy”
Surah Taha, Verse 33
وَنَذۡكُرَكَ كَثِيرًا
“læa reā cạk dị̂ rảlụk t̄hụng phraxngkh̒ th̀ān xỳāng mākmāy”
Surah Taha, Verse 34
إِنَّكَ كُنتَ بِنَا بَصِيرٗا
“thæ̂cring phraxngkh̒ th̀ān pĕn p̄hū̂thrng h̄ĕn reā”
Surah Taha, Verse 35
قَالَ قَدۡ أُوتِيتَ سُؤۡلَكَ يَٰمُوسَىٰ
phraxngkh̒ trạs̄ ẁā “næ̀nxn reā dị̂ h̄ı̂ tām khảk̄hx k̄hxng cêā læ̂w xô mū sā xěy”
Surah Taha, Verse 36
وَلَقَدۡ مَنَنَّا عَلَيۡكَ مَرَّةً أُخۡرَىٰٓ
læa doy næ̀nxn reā dị̂ h̄ı̂ khwām pordprān kæ̀ cêā mā khrậng h̄nụ̀ng k̀xn nī̂ læ̂w
Surah Taha, Verse 37
إِذۡ أَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰٓ أُمِّكَ مَا يُوحَىٰٓ
doythī̀ reā dị̂ dlcı h̄ı̂ mā rd k̄hxng cêā t̄hụng s̄ìng thī̀ t̄hūk dlcı
Surah Taha, Verse 38
أَنِ ٱقۡذِفِيهِ فِي ٱلتَّابُوتِ فَٱقۡذِفِيهِ فِي ٱلۡيَمِّ فَلۡيُلۡقِهِ ٱلۡيَمُّ بِٱلسَّاحِلِ يَأۡخُذۡهُ عَدُوّٞ لِّي وَعَدُوّٞ لَّهُۥۚ وَأَلۡقَيۡتُ عَلَيۡكَ مَحَبَّةٗ مِّنِّي وَلِتُصۡنَعَ عَلَىٰ عَيۡنِيٓ
Doy h̄ı̂ nāng wāng k̄heā lng nı h̄īb læ̂w xeā pị pl̀xy nı mæ̀n̂ả (nịl̒) læ̂w mæ̀n̂ả k̆ sạd k̄heā pị tid thī̀ chāyf̄ạ̀ng (cāk nận) ṣ̄ạtrū k̄hxng k̄ĥā læa ṣ̄ạtrū k̄hxng k̄heā k̆ ca kĕb xeā k̄heā pị læa k̄ĥā k̆dị̂ h̄ı̂ khwām rạk cāk k̄ĥā kæ̀ cêā pheụ̄̀x cêā ca dị̂ rạb kār leī̂yngdū p̣hāy tı̂ kār dūlæ k̄hxng k̄ĥā
Surah Taha, Verse 39
إِذۡ تَمۡشِيٓ أُخۡتُكَ فَتَقُولُ هَلۡ أَدُلُّكُمۡ عَلَىٰ مَن يَكۡفُلُهُۥۖ فَرَجَعۡنَٰكَ إِلَىٰٓ أُمِّكَ كَيۡ تَقَرَّ عَيۡنُهَا وَلَا تَحۡزَنَۚ وَقَتَلۡتَ نَفۡسٗا فَنَجَّيۡنَٰكَ مِنَ ٱلۡغَمِّ وَفَتَنَّـٰكَ فُتُونٗاۚ فَلَبِثۡتَ سِنِينَ فِيٓ أَهۡلِ مَدۡيَنَ ثُمَّ جِئۡتَ عَلَىٰ قَدَرٖ يَٰمُوسَىٰ
meụ̄̀x phī̀ s̄āw k̄hxng cêā dein pị ṭhex dị̂ phūd(kạb phwk nận)ẁā c̄hạn ca chī̂næa p̄hū̂ thī̀ leī̂yngdū k̄heā kæ̀ phwk th̀ān h̄ịm? Læ̂w reā h̄ı̂ cêā kạb pị h̄ā mārdā k̄hxng cêā pheụ̄̀x thī̀ ca dị̂ pĕn thī̀ rụ̄̀n rmṇ̒ kæ̀ s̄āytā k̄hxng nāng læa mị̀ ṣ̄er̂ā ṣ̄ok læa cêā dị̂ ḳh̀ā chāy khn h̄nụ̀ng læ̂w reā dị̂ ch̀wy cêā h̄ı̂ pĥn cāk khwām h̄nạkcı læa reā dị̂ thds̄xb cêā d̂wy kār thds̄xb nānā chnid læ̂w cêā dị̂ phảnạk xyū̀ kạb chāw mạd yạn pĕn welā h̄lāy pī p̣hāyh̄lạng cêā dị̂ klạb mā tām kảh̄nd xô mū sā xěy
Surah Taha, Verse 40
وَٱصۡطَنَعۡتُكَ لِنَفۡسِي
læa reā dị̂ leụ̄xk cêā pheụ̄̀x thả h̄n̂āthī̀ k̄hxng k̄ĥā
Surah Taha, Verse 41
ٱذۡهَبۡ أَنتَ وَأَخُوكَ بِـَٔايَٰتِي وَلَا تَنِيَا فِي ذِكۡرِي
cêā cng pị phr̂xm kạb phī̀ chāy k̄hxng cêā phr̂xm d̂wy s̄ạỵỵāṇ thậngh̄lāy k̄hxng k̄ĥā læa cêā thậng s̄xng xỳā c̄heụ̄̀xychā nı kār rảlụk t̄hụng k̄ĥā
Surah Taha, Verse 42
ٱذۡهَبَآ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ
cêā thậng s̄xng cng pị h̄ā fir xeā n̒ thæ̂cring k̄heā ya s̄o xoh̄ạng māk
Surah Taha, Verse 43
فَقُولَا لَهُۥ قَوۡلٗا لَّيِّنٗا لَّعَلَّهُۥ يَتَذَكَّرُ أَوۡ يَخۡشَىٰ
læ̂w cêā thậng s̄xng cng phūd kạb k̄heā d̂wy khả phūd thī̀ x̀xnyon bāngthī k̄heā xāc ca rảlụk k̄hụ̂n mā h̄rụ̄x keid khwām yảkerng k̄hụ̂n
Surah Taha, Verse 44
قَالَا رَبَّنَآ إِنَّنَا نَخَافُ أَن يَفۡرُطَ عَلَيۡنَآ أَوۡ أَن يَطۡغَىٰ
k̄heā thậng s̄xng dị̂ kl̀āw ẁā “k̄ĥā tæ̀ phrap̄hū̂pĕncêāk̄hxng reā thæ̂cring reā klạw ẁā k̄heā ca l̀wngkein reā
Surah Taha, Verse 45
قَالَ لَا تَخَافَآۖ إِنَّنِي مَعَكُمَآ أَسۡمَعُ وَأَرَىٰ
phraxngkh̒ trạs̄ ẁā “cêā thậng s̄xng xỳā klạw thæ̂cring k̄ĥā xyū̀ kạb cêā thậng s̄xng k̄ĥā dị̂yin læa dị̂ h̄ĕn (thuks̄ìngthukxỳāng)
Surah Taha, Verse 46
فَأۡتِيَاهُ فَقُولَآ إِنَّا رَسُولَا رَبِّكَ فَأَرۡسِلۡ مَعَنَا بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ وَلَا تُعَذِّبۡهُمۡۖ قَدۡ جِئۡنَٰكَ بِـَٔايَةٖ مِّن رَّبِّكَۖ وَٱلسَّلَٰمُ عَلَىٰ مَنِ ٱتَّبَعَ ٱلۡهُدَىٰٓ
dạngnận cêā thậng s̄xng cng pị h̄ā k̄heā læ̂w kl̀āw ẁā “thæ̂cring reā pĕn r̀x sūl k̄hxng phracêā k̄hxng th̀ān c̄hanận th̀ān cng pl̀xy wngṣ̄̒wān xis̄ rx xī lmā kạb reā t̄heid læa xỳā dị̂ thrmān phwk k̄heā ley næ̀nxn reā dị̂ nả s̄ạỵỵāṇ cāk phracêā k̄hxng th̀ān māyạng th̀ān læ̂w læa khwām plxdp̣hạy (cāk kār lngthos̄ʹ k̄hx ngxạllxḥˌ) cng mī dæ̀ p̄hū̂ pt̩ibạti tām næwthāng thī̀ t̄hūk t̂xng
Surah Taha, Verse 47
إِنَّا قَدۡ أُوحِيَ إِلَيۡنَآ أَنَّ ٱلۡعَذَابَ عَلَىٰ مَن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ
“thæ̂cring dị̂ mī wa ḥī māyạng reā ẁā thæ̂cring kār lngthos̄ʹ ca pras̄b kæ̀ p̄hū̂ thī̀ pt̩is̄eṭh (br rdā na bī k̄hx ngxạllxḥˌ) læa h̄ạn h̄lạng (h̄ı̂ kạb kār xī mān)
Surah Taha, Verse 48
قَالَ فَمَن رَّبُّكُمَا يَٰمُوسَىٰ
K̄heā kl̀āw ẁā “dạngnận khır lèā khụ̄x phracêā k̄hxng th̀ān thậng s̄xng xô mū sā xěy”
Surah Taha, Verse 49
قَالَ رَبُّنَا ٱلَّذِيٓ أَعۡطَىٰ كُلَّ شَيۡءٍ خَلۡقَهُۥ ثُمَّ هَدَىٰ
mū sā kl̀āw ẁā “phracêā k̄hxng reā khụ̄x p̄hû thrng prathān thuk xỳāng kæ̀ s̄ìng thī̀ phraxngkh̒ thrng s̄r̂āng læ̂w phraxngkh̒ k̆ thrng chī̂næa næwthāng h̄ı̂”
Surah Taha, Verse 50
قَالَ فَمَا بَالُ ٱلۡقُرُونِ ٱلۡأُولَىٰ
k̄heā kl̀āw ẁā “læ̂w s̄p̣hāph k̄hxng khn rùn k̀xn «nận pĕn chèn rị?”
Surah Taha, Verse 51
قَالَ عِلۡمُهَا عِندَ رَبِّي فِي كِتَٰبٖۖ لَّا يَضِلُّ رَبِّي وَلَا يَنسَى
Mū sā kl̀āw ẁā “khwām rū̂ nı reụ̄̀xng nận xyū̀ thī̀ phracêā k̄hxng c̄hạn nı bạnthụk k̄hxng phraxngkh̒ phracêā k̄hxng c̄hạn ca mị̀ thrng p̄hid phlād læa mị̀ thrng h̄lnglụ̄m”
Surah Taha, Verse 52
ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلۡأَرۡضَ مَهۡدٗا وَسَلَكَ لَكُمۡ فِيهَا سُبُلٗا وَأَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَخۡرَجۡنَا بِهِۦٓ أَزۡوَٰجٗا مِّن نَّبَاتٖ شَتَّىٰ
phra p̄hū̂thrng thảh̄ı̂ p̄hæ̀ndin pĕn phụ̄̂n rābreīyb s̄ảh̄rạb phwk th̀ān læa thrng thảh̄ı̂ pĕn t̄hnn h̄nthāng s̄ảh̄rạb phwk th̀ān læa thrng h̄lạ̀ng n̂ả f̄n mā cāk fāk f̂ā læa reā dị̂ h̄ı̂ phụ̄ch p̄hl nānā chnid xxk mā pĕn khū̀ «
Surah Taha, Verse 53
كُلُواْ وَٱرۡعَوۡاْ أَنۡعَٰمَكُمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّأُوْلِي ٱلنُّهَىٰ
phwk cêā cng kin læa cng leī̂yng pṣ̄us̄ạtw̒ k̄hxng phwk cêā thæ̂cring nı kār nận næ̀n nxn ỳxm pĕn s̄ạỵỵāṇ māk h̄lāy s̄ảh̄rạb pạỵỵāchn
Surah Taha, Verse 54
۞مِنۡهَا خَلَقۡنَٰكُمۡ وَفِيهَا نُعِيدُكُمۡ وَمِنۡهَا نُخۡرِجُكُمۡ تَارَةً أُخۡرَىٰ
cāk p̄hæ̀ndin reā dị̂ bạngkeid phwk cêā læa ṇ p̄hæ̀ndin nận reā ca h̄ı̂ phwk cêā klạbkhụ̄n pị læa cāk p̄hæ̀ndin nận reā ca h̄ı̂ phwk cêā klạb xxk mā xīk khrậng h̄nụ̀ng
Surah Taha, Verse 55
وَلَقَدۡ أَرَيۡنَٰهُ ءَايَٰتِنَا كُلَّهَا فَكَذَّبَ وَأَبَىٰ
læa næ̀nxn reā dị̂ h̄ı̂ k̄heā h̄ĕn s̄ạỵỵāṇ thậngh̄md k̄hxng reā tæ̀ k̄heā dị̂ pt̩is̄eṭh læa dụ̄̂xdụng
Surah Taha, Verse 56
قَالَ أَجِئۡتَنَا لِتُخۡرِجَنَا مِنۡ أَرۡضِنَا بِسِحۡرِكَ يَٰمُوسَىٰ
k̄heā kl̀āw ẁā “cêā mā h̄ā reā pheụ̄̀x thī̀ ca xeā reā xxk cā p̄hæ̀ndin k̄hxng reā d̂wy lèh̄̒ kl k̄hxng cêā kranận h̄rụ̄x xô mū sā xěy!”
Surah Taha, Verse 57
فَلَنَأۡتِيَنَّكَ بِسِحۡرٖ مِّثۡلِهِۦ فَٱجۡعَلۡ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَكَ مَوۡعِدٗا لَّا نُخۡلِفُهُۥ نَحۡنُ وَلَآ أَنتَ مَكَانٗا سُوٗى
“Dạngnận reā k̆ ca nả mā sụ̀ng lèh̄̒ kl nận cêā chèn deīywkạn c̄hanận cêā cng kảh̄nd wạn k̄hụ̂n rah̄ẁāng reā kạb th̀ān ṇ s̄t̄hān thī̀ thī̀ næ̀nxn doythī̀ reā ca mị̀ p̄hid s̄ạỵỵā læa tạw th̀ān d̂wy”
Surah Taha, Verse 58
قَالَ مَوۡعِدُكُمۡ يَوۡمُ ٱلزِّينَةِ وَأَن يُحۡشَرَ ٱلنَّاسُ ضُحٗى
mū sā kl̀āw ẁā “kảh̄nd wạn k̄hxng phwk th̀ān khụ̄x wạn xī d wạn rụ̄̀nreing doy h̄ı̂ prachāchn mā r̀wm chumnum kạn nı txn s̄āy”
Surah Taha, Verse 59
فَتَوَلَّىٰ فِرۡعَوۡنُ فَجَمَعَ كَيۡدَهُۥ ثُمَّ أَتَىٰ
fir xeā n̒ dị̂ klạb xxk pị pheụ̄̀x pị r̀wmmụ̄x kạn wāngp̄hæn kārṇ̒ k̄hxng k̄heā læ̂w dị̂ māyạng thī̀ nạdh̄māy
Surah Taha, Verse 60
قَالَ لَهُم مُّوسَىٰ وَيۡلَكُمۡ لَا تَفۡتَرُواْ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبٗا فَيُسۡحِتَكُم بِعَذَابٖۖ وَقَدۡ خَابَ مَنِ ٱفۡتَرَىٰ
mū sā dị̂ kl̀āw kæ̀ phwk k̄heā “khwām h̄āyna cng pras̄b kæ̀ phwk th̀ān phwk th̀ān xỳā dị̂ s̄eks̄rr pận tæ̀ng kār mu s̄ā t̀x xạllxḥˌ mi c̄hanận phraxngkh̒ ca thrng thảlāy phwk th̀ān d̂wy kār lngthos̄ʹ læa næ̀nxn p̄hū̂ pận tæ̀ng kār mus̄ā nận dị̂ pras̄b khwām p̄hidh̄wạng mā læ̂w”
Surah Taha, Verse 61
فَتَنَٰزَعُوٓاْ أَمۡرَهُم بَيۡنَهُمۡ وَأَسَرُّواْ ٱلنَّجۡوَىٰ
Phwk k̄heā dị̂ tôyæ̂ng kạn nı reụ̄̀xng k̄hxng phwk k̄heā læa dị̂ mī kār phūd kạn xỳāng lạb «
Surah Taha, Verse 62
قَالُوٓاْ إِنۡ هَٰذَٰنِ لَسَٰحِرَٰنِ يُرِيدَانِ أَن يُخۡرِجَاكُم مِّنۡ أَرۡضِكُم بِسِحۡرِهِمَا وَيَذۡهَبَا بِطَرِيقَتِكُمُ ٱلۡمُثۡلَىٰ
phwk k̄heā kl̀āw ẁā “s̄xng khn nī̂ midị̂ pĕn xụ̄̀n dı nxkcāk pĕn nạk māyākl xỳāng næ̀nxn t̂xngkār thī̀ ca xeā phwk th̀ān xxk cā p̄hæ̀ndin k̄hxng phwk th̀ān d̂wy lèh̄̒ kl k̄hxng k̄heā thậng s̄xng læa t̂xngkār ca lbl̂āng k̄hnbṭhrrmneīym xạn dī ngām k̄hxng phwk th̀ān
Surah Taha, Verse 63
فَأَجۡمِعُواْ كَيۡدَكُمۡ ثُمَّ ٱئۡتُواْ صَفّٗاۚ وَقَدۡ أَفۡلَحَ ٱلۡيَوۡمَ مَنِ ٱسۡتَعۡلَىٰ
“dạngnận phwk th̀ān cng rwbrwm p̄hæn kārṇ̒ k̄hxng phwk th̀ān læ̂w dein xxk mā pĕn t̄hæw læa wạn nī̂ p̄hū̂ dı h̄enụ̄x kẁā k̆ ca dị̂ rạb chạychna xỳāng næ̀nxn”
Surah Taha, Verse 64
قَالُواْ يَٰمُوسَىٰٓ إِمَّآ أَن تُلۡقِيَ وَإِمَّآ أَن نَّكُونَ أَوَّلَ مَنۡ أَلۡقَىٰ
phwk k̄heā kl̀āw ẁā “xô mū sā xěy! Th̀ān ca pĕn p̄hū̂ yon h̄rụ̄x ẁā phwk reā ca pĕn p̄hū̂ yon k̀xn”
Surah Taha, Verse 65
قَالَ بَلۡ أَلۡقُواْۖ فَإِذَا حِبَالُهُمۡ وَعِصِيُّهُمۡ يُخَيَّلُ إِلَيۡهِ مِن سِحۡرِهِمۡ أَنَّهَا تَسۡعَىٰ
mū sā kl̀āw ẁā “tæ̀ẁā phwk th̀ān cng yon k̀xn t̄heid” ṇ bạdnận cheụ̄xk læa mị̂thêā k̄hxng phwk k̄heā dū prah̄nụ̀ng ẁā mạn leụ̄̂xykhlān pị mā pherāa lèh̄̒ kl k̄hxng phwk k̄heā
Surah Taha, Verse 66
فَأَوۡجَسَ فِي نَفۡسِهِۦ خِيفَةٗ مُّوسَىٰ
mū sā cụng rū̂s̄ụk klạw k̄hụ̂n nı tạw k̄hxng k̄heā
Surah Taha, Verse 67
قُلۡنَا لَا تَخَفۡ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡأَعۡلَىٰ
reā kl̀āw ẁā “cêā xỳā klạw thæ̂cring cêā xyū̀ nı s̄p̣hāph thī̀ h̄enụ̄x kẁā”
Surah Taha, Verse 68
وَأَلۡقِ مَا فِي يَمِينِكَ تَلۡقَفۡ مَا صَنَعُوٓاْۖ إِنَّمَا صَنَعُواْ كَيۡدُ سَٰحِرٖۖ وَلَا يُفۡلِحُ ٱلسَّاحِرُ حَيۡثُ أَتَىٰ
“læa cêā cng yon s̄ìng thī̀ xyū̀ nı mụ̄xk̄hwā k̄hxng cêā mạn ca klụ̄n s̄ìng thī̀ phwk k̄heā thả k̄hụ̂n thæ̂cring s̄ìng thī̀ phwk k̄heā thả k̄hụ̂n nận pĕn p̄hæn k̄hxng nạk māyākl læa nạk māyākl nận ca mị̀ pras̄b khwām s̄ảrĕc mị̀ ẁā k̄heā ca mā cāk thāng h̄ịn k̆tām”
Surah Taha, Verse 69
فَأُلۡقِيَ ٱلسَّحَرَةُ سُجَّدٗا قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِرَبِّ هَٰرُونَ وَمُوسَىٰ
dạngnận phwk māyākl dị̂ k̂m lng s̄uỵū d doy kl̀āw ẁā “reā k̄hx ṣ̄rạthṭhā t̀x phracêā k̄hxng ḥā rūn læa mū sā”
Surah Taha, Verse 70
قَالَ ءَامَنتُمۡ لَهُۥ قَبۡلَ أَنۡ ءَاذَنَ لَكُمۡۖ إِنَّهُۥ لَكَبِيرُكُمُ ٱلَّذِي عَلَّمَكُمُ ٱلسِّحۡرَۖ فَلَأُقَطِّعَنَّ أَيۡدِيَكُمۡ وَأَرۡجُلَكُم مِّنۡ خِلَٰفٖ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمۡ فِي جُذُوعِ ٱلنَّخۡلِ وَلَتَعۡلَمُنَّ أَيُّنَآ أَشَدُّ عَذَابٗا وَأَبۡقَىٰ
k̄heā (fir xeā n̒) kl̀āw ẁā “phwk th̀ān ṣ̄rạthṭhā t̀x k̄heā k̀xn thī̀ c̄hạn ca k̄hx xnuỵāt h̄ı̂ kæ̀ phwk th̀ān kranận h̄rụ̄x? Thæ̂cring k̄heā t̂xng pĕn h̄ạwh̄n̂ā k̄hxng phwk th̀ān sụ̀ng dị̂ s̄xn wichā māyākl kæ̀ phwk th̀ān c̄hanận c̄hạn ca tạd mụ̄x læa thêā k̄hxng phwk th̀ān s̄lạb k̄ĥāng kạn læa c̄hạn ca xeā phwk th̀ān pị trụng wị̂ thī̀ t̂n xin th p̄hālạ m læa phwk th̀ān k̆ ca rū̂ xỳāng næ̀chạd ẁā p̄hū̂ dı nı h̄mū̀ phwk reā thī̀ ca h̄ı̂kār lngthos̄ʹ thī̀ s̄āh̄ạs̄ kẁā læa yāwnān yìng kẁā”
Surah Taha, Verse 71
قَالُواْ لَن نُّؤۡثِرَكَ عَلَىٰ مَا جَآءَنَا مِنَ ٱلۡبَيِّنَٰتِ وَٱلَّذِي فَطَرَنَاۖ فَٱقۡضِ مَآ أَنتَ قَاضٍۖ إِنَّمَا تَقۡضِي هَٰذِهِ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَآ
phwk k̄heā kl̀āw ẁā “reā ca mị̀ f̄ạkf̄ı̀ th̀ān mākkẁā h̄lạkṭ̄hān thī̀ chạd cæ̂ng thī̀ dị̂ māyạng reā k̄hx s̄ābān t̀x phra p̄hū̂ h̄ı̂ bạngkeid reā th̀ān cng krathả tām s̄ìng thī̀ th̀ān t̂xngkār ca krathả p̄hid thæ̂cring th̀ān ca krathả dị̂ nı chīwit h̄æ̀ng lok nī̂ thèānận
Surah Taha, Verse 72
إِنَّآ ءَامَنَّا بِرَبِّنَا لِيَغۡفِرَ لَنَا خَطَٰيَٰنَا وَمَآ أَكۡرَهۡتَنَا عَلَيۡهِ مِنَ ٱلسِّحۡرِۗ وَٱللَّهُ خَيۡرٞ وَأَبۡقَىٰٓ
“Thæ̂cring reā dị̂ ṣ̄rạthṭhā t̀x phracêā k̄hxng reā pheụ̄̀x phraxngkh̒ ca thrng xp̣hạy khwām p̄hid t̀āng «k̄hxng reā h̄ı̂ kæ̀ reā læa thrng xp̣hạy s̄ìng thī̀ th̀ān dị̂ bạngkhạb h̄ı̂ reā krathả keī̀yw kạb reụ̄̀xng māyākl læa xạllxḥˌ nận thrng pĕn p̄hū̂dī leiṣ̄ yìng læa thrng yạ̀ngyụ̄n tlxd pị”
Surah Taha, Verse 73
إِنَّهُۥ مَن يَأۡتِ رَبَّهُۥ مُجۡرِمٗا فَإِنَّ لَهُۥ جَهَنَّمَ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحۡيَىٰ
khwām cring nận p̄hū̂ dı mā h̄ā phracêā k̄hxng k̄heā nı s̄p̣hāph k̄hxng p̄hū̂ krathảkhwāmp̄hid næ̀nxn k̄heā ca dị̂ rạb nrk pĕnkār txbthæn doythī̀ k̄heā ca mị̀ tāy læa mị̀ pĕn nı nận
Surah Taha, Verse 74
وَمَن يَأۡتِهِۦ مُؤۡمِنٗا قَدۡ عَمِلَ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ فَأُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمُ ٱلدَّرَجَٰتُ ٱلۡعُلَىٰ
læa p̄hū̂ dı mā h̄ā phraxngkh̒ doy pĕn p̄hū̂ ṣ̄rạthṭhā k̄heā dị̂ krathả khwām dī t̀āng «wị̂ chn h̄el̀ā nī̂ h̄æla s̄ảh̄rạb phwk k̄heā nận ca mī s̄t̄hāna xạn s̄ūngs̄̀ng
Surah Taha, Verse 75
جَنَّـٰتُ عَدۡنٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَاۚ وَذَٰلِكَ جَزَآءُ مَن تَزَكَّىٰ
s̄wn s̄wrrkh̒ h̄lākh̄lāy xạn s̄t̄hāphr ṇ beụ̄̂xng l̀āng k̄hxng mạn mī lản̂ả h̄lāy s̄āy h̄ịl p̄h̀ān phwk k̄heā pĕn p̄hū̂ phảnạk xyū̀ nı nận tlxd kāl læa nạ̀n khụ̄x kār txbthæn s̄ảh̄rạb p̄hū̂ k̄hạdkelā tnxeng (h̄ı̂ pĥn cāk khwām chạ̀w)
Surah Taha, Verse 76
وَلَقَدۡ أَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَسۡرِ بِعِبَادِي فَٱضۡرِبۡ لَهُمۡ طَرِيقٗا فِي ٱلۡبَحۡرِ يَبَسٗا لَّا تَخَٰفُ دَرَكٗا وَلَا تَخۡشَىٰ
læa doy næ̀nxn reā dị̂ wa ḥī kæ̀ mū sā ẁā “cng deinthāngnı welā klāngkhụ̄n phr̂xm d̂wy pwng b̀āw k̄hxng k̄ĥā læ̂w fād lng nı thale h̄ı̂ pĕn thāng dein h̄æ̂ng kæ̀ phwk k̄heā cêā xỳā dị̂ klạw ẁā ca t̄hūk tām thạn læa ĉā xỳā dị̂ klạw cm n̂ả”
Surah Taha, Verse 77
فَأَتۡبَعَهُمۡ فِرۡعَوۡنُ بِجُنُودِهِۦ فَغَشِيَهُم مِّنَ ٱلۡيَمِّ مَا غَشِيَهُمۡ
fir xeā n̒ phr̂xm d̂wy rị̀ phl k̄hxng k̄heā dị̂ tām mā thạn phwk k̄heā læ̂w n̂ả cāk thale dị̂ th̀wm thảh̄ı̂ phwk k̄heā cm n̂ả
Surah Taha, Verse 78
وَأَضَلَّ فِرۡعَوۡنُ قَوۡمَهُۥ وَمَا هَدَىٰ
læa fir xeā n̒ dị̂ thảh̄ı̂ klùm chn k̄hxng k̄heā h̄lng p̄hid læa midị̂ næa thāng thī̀ t̄hūk t̂xng h̄ı̂
Surah Taha, Verse 79
يَٰبَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ قَدۡ أَنجَيۡنَٰكُم مِّنۡ عَدُوِّكُمۡ وَوَٰعَدۡنَٰكُمۡ جَانِبَ ٱلطُّورِ ٱلۡأَيۡمَنَ وَنَزَّلۡنَا عَلَيۡكُمُ ٱلۡمَنَّ وَٱلسَّلۡوَىٰ
xô wngṣ̄̒wān k̄hxng xis̄ rx xīl xěy! Næ̀nxn reā dị̂ ch̀wy phwk cêā h̄ı̂ pĥn cāk ṣ̄ạtrū k̄hxng phwk cêā læa reā dị̂ s̄ạỵỵā phwk cêā thāng d̂ān k̄hwā k̄hxng p̣hū k̄heā t̩ūr læa reā dị̂ h̄ı̂ xāh̄ār h̄wān læa nkkhùm kæ̀ phwk cêā
Surah Taha, Verse 80
كُلُواْ مِن طَيِّبَٰتِ مَا رَزَقۡنَٰكُمۡ وَلَا تَطۡغَوۡاْ فِيهِ فَيَحِلَّ عَلَيۡكُمۡ غَضَبِيۖ وَمَن يَحۡلِلۡ عَلَيۡهِ غَضَبِي فَقَدۡ هَوَىٰ
phwk cêā cng kin cāk s̄ìng thī̀ dī thậngh̄lāy thī̀ reā dị̂ h̄ı̂ pĕn pạccạy yạngchīph kæ̀ phwk cêā læa phwk cêā xỳā dị̂ f̄̀āf̄ụ̄n mi c̄hanận khwām krîw k̄hxng k̄ĥā ca keid k̄hụ̂n kæ̀ phwk cêā læa p̄hū̂ dı thī̀ khwām krîw k̄hxng k̄ĥā ca keid k̄hụ̂n kæ̀ k̄heā næ̀nxn k̄heā ca pras̄b khwām phināṣ̄
Surah Taha, Verse 81
وَإِنِّي لَغَفَّارٞ لِّمَن تَابَ وَءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا ثُمَّ ٱهۡتَدَىٰ
læa thæ̂cring k̄ĥā pĕn p̄hū̂ xp̣hạy xỳāng māk h̄lāy kæ̀ p̄hū̂ lukæ̀thos̄ʹ læa ṣ̄rạthṭhā læa prakxb khwām dīlæ̂w yụd mạ̀n xyū̀ nı næwthāng thī̀ t̄hūk t̂xng
Surah Taha, Verse 82
۞وَمَآ أَعۡجَلَكَ عَن قَوۡمِكَ يَٰمُوسَىٰ
læa xarị lèā thī̀ thảh̄ı̂ cêā rīb rèng xxk cāk klùm chn k̄hxng cêā xô mū sā xěy
Surah Taha, Verse 83
قَالَ هُمۡ أُوْلَآءِ عَلَىٰٓ أَثَرِي وَعَجِلۡتُ إِلَيۡكَ رَبِّ لِتَرۡضَىٰ
K̄heā kl̀āw ẁā”phwk k̄heā h̄el̀ā nận tām h̄lạng k̄ĥā phraxngkh̒ mā xyū̀ læ̂w læa k̄ĥā phraxngkh̒ dị̂ rīb rèng māyạng phraxngkh̒ thèānận xô phracêā k̄hxng k̄ĥā phraxngkh̒ k̆ pheụ̄̀x h̄ı̂ phraxngkh̒ thrng phx phrathạy thèānận
Surah Taha, Verse 84
قَالَ فَإِنَّا قَدۡ فَتَنَّا قَوۡمَكَ مِنۢ بَعۡدِكَ وَأَضَلَّهُمُ ٱلسَّامِرِيُّ
phraxngkh̒ trạs̄ ẁā “thæ̂cring reā dị̂ thds̄xb klùm chn k̄hxng cêā h̄lạngcāk thī̀ cêā dị̂ cāk mā læa sā mi rīy̒ k̆dị̂ thảh̄ı̂ phwk k̄heā h̄lng thāng”
Surah Taha, Verse 85
فَرَجَعَ مُوسَىٰٓ إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ غَضۡبَٰنَ أَسِفٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ أَلَمۡ يَعِدۡكُمۡ رَبُّكُمۡ وَعۡدًا حَسَنًاۚ أَفَطَالَ عَلَيۡكُمُ ٱلۡعَهۡدُ أَمۡ أَرَدتُّمۡ أَن يَحِلَّ عَلَيۡكُمۡ غَضَبٞ مِّن رَّبِّكُمۡ فَأَخۡلَفۡتُم مَّوۡعِدِي
mū sā dị̂ klạb māyạng klùm chn k̄hxng k̄heā d̂wy khwām krîw korṭh s̄eīycı k̄heā kl̀āw ẁā “xôk lùm chn k̄hxng c̄hạn xěy phracêā k̄hxng phwk th̀ān midị̂ thrng s̄ạỵỵā kạb phwk th̀ān d̂wy s̄ạỵỵā thī̀ dīd xk h̄rụ̄x khảmạ̀n s̄ạỵỵā nận nān keinpị s̄ảh̄rạb phwk th̀ān kranận h̄rụ̄x? H̄rụ̄x ẁā phwk th̀ān pras̄ngkh̒ thī̀ ca h̄ı̂ khwām krîw cāk phracêā k̄hxng phwk th̀ān keid k̄hụ̂n kæ̀ phwk th̀ān? Phwk th̀ān cụng dị̂ bid phrîw s̄ạỵỵā k̄hxng c̄hạn”
Surah Taha, Verse 86
قَالُواْ مَآ أَخۡلَفۡنَا مَوۡعِدَكَ بِمَلۡكِنَا وَلَٰكِنَّا حُمِّلۡنَآ أَوۡزَارٗا مِّن زِينَةِ ٱلۡقَوۡمِ فَقَذَفۡنَٰهَا فَكَذَٰلِكَ أَلۡقَى ٱلسَّامِرِيُّ
phwk k̄heā kl̀āw ẁā “reā midị̂ bid phrîw s̄ạỵỵā k̄hxng th̀ān tām khwām s̄mạkhr cı k̄hxng reā dxk tæ̀ẁā reā t̂xng bæk n̂ảh̄nạk kherụ̄̀xngpradạb k̄hxng phrrkhphwk xỳāng mākmāy reā cụng yon mạn lng pị chèn deīywkạn sā mi rīy̒ k̆dị̂ yon mạn lng pị d̂wy”
Surah Taha, Verse 87
فَأَخۡرَجَ لَهُمۡ عِجۡلٗا جَسَدٗا لَّهُۥ خُوَارٞ فَقَالُواْ هَٰذَآ إِلَٰهُكُمۡ وَإِلَٰهُ مُوسَىٰ فَنَسِيَ
læ̂w sā mi rīy̒ k̆dị̂ thả lūkwạw xxk mā pĕn rūpr̀āng mīs̄eīyng r̂xng phwk k̄heā cụng kl̀āw ẁā “nī̀ khụ̄x phracêā k̄hxng phwk th̀ān læa phracêā k̄hx ngmū sā tæ̀ k̄heā lụ̄m s̄eīy”
Surah Taha, Verse 88
أَفَلَا يَرَوۡنَ أَلَّا يَرۡجِعُ إِلَيۡهِمۡ قَوۡلٗا وَلَا يَمۡلِكُ لَهُمۡ ضَرّٗا وَلَا نَفۡعٗا
phwk k̄heā mị̀rū̂ dxk h̄rụ̄x ẁā mạn mị̀ xāc ca h̄ı̂ khả txb phæ wk k̄heā læa mạn mị̀ s̄āmārt̄h ca h̄ı̂ thos̄ʹ læa h̄ı̂ khuṇ kæ̀ phwk k̄heā ley
Surah Taha, Verse 89
وَلَقَدۡ قَالَ لَهُمۡ هَٰرُونُ مِن قَبۡلُ يَٰقَوۡمِ إِنَّمَا فُتِنتُم بِهِۦۖ وَإِنَّ رَبَّكُمُ ٱلرَّحۡمَٰنُ فَٱتَّبِعُونِي وَأَطِيعُوٓاْ أَمۡرِي
læa doy næ̀nxn ḥā rū nk l̀ā wkạb phwk k̄heā k̀xn ẁā “xôk lùm chn k̄hxng c̄hạn xěy thæ̂cring phwk th̀ān t̄hūk thds̄xb h̄ı̂ h̄lng s̄eīy læ̂w læa thæ̂cring phracêā k̄hxng phwk th̀ān nận khụ̄x phra p̄hū̂thrng kruṇā prānī dạngnận phwk th̀ān cng pt̩ibạti tām c̄hạn læa cng cheụ̄̀xfạng khả s̄ạ̀ng k̄hxng c̄hạn
Surah Taha, Verse 90
قَالُواْ لَن نَّبۡرَحَ عَلَيۡهِ عَٰكِفِينَ حَتَّىٰ يَرۡجِعَ إِلَيۡنَا مُوسَىٰ
phwk k̄heā kl̀āw ẁā “reā yạng khngca būchā mạn doy ca cngrạkp̣hạkdī (t̀x mạn) cn kẁā mū sā ca klạb mā h̄ā phwk reā”
Surah Taha, Verse 91
قَالَ يَٰهَٰرُونُ مَا مَنَعَكَ إِذۡ رَأَيۡتَهُمۡ ضَلُّوٓاْ
(meụ̄̀x mū sāk lạb mā læ̂w) k̄heā kl̀āw ẁā “xô ḥā rū n xěy xạn dı lèā thī̀ yạbyậng th̀ān meụ̄̀x th̀ān h̄ĕn phwk k̄heā h̄lng p̄hid”
Surah Taha, Verse 92
أَلَّا تَتَّبِعَنِۖ أَفَعَصَيۡتَ أَمۡرِي
“thảmị th̀ān cụng mị̀ pt̩ibạti tām c̄hạn” th̀ān f̄̀āf̄ụ̄n khả s̄ạ̀ng k̄hxng c̄hạn kranận h̄rụ̄x?”
Surah Taha, Verse 93
قَالَ يَبۡنَؤُمَّ لَا تَأۡخُذۡ بِلِحۡيَتِي وَلَا بِرَأۡسِيٓۖ إِنِّي خَشِيتُ أَن تَقُولَ فَرَّقۡتَ بَيۡنَ بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ وَلَمۡ تَرۡقُبۡ قَوۡلِي
Ḥā rūn kl̀āw ẁā “xô lūk k̄hxng mæ̀ c̄hạn xěy xỳā dụng kherā læa ṣ̄īrs̄ʹa k̄hxng c̄hạn si thæ̂cring c̄hạn klạw ẁā th̀ān ca kl̀āw(kæ̀ c̄hạn) ẁā th̀ān dị̂ k̀xkār tækyæk k̄hụ̂n nı h̄mū̀ wngṣ̄̒wān xis̄ rx xīl læa th̀ān mị̀ khxb fạng khả s̄ạ̀ng k̄hxng c̄hạn”
Surah Taha, Verse 94
قَالَ فَمَا خَطۡبُكَ يَٰسَٰمِرِيُّ
mū sā kl̀āw ẁā “cêā t̂xngkār xarị xô sā mi rīy̒ xěy!”
Surah Taha, Verse 95
قَالَ بَصُرۡتُ بِمَا لَمۡ يَبۡصُرُواْ بِهِۦ فَقَبَضۡتُ قَبۡضَةٗ مِّنۡ أَثَرِ ٱلرَّسُولِ فَنَبَذۡتُهَا وَكَذَٰلِكَ سَوَّلَتۡ لِي نَفۡسِي
K̄heā kl̀āw ẁā “c̄hạn h̄ĕn nı s̄ìng thī̀ phwk k̄heā mxng mị̀ h̄ĕn dạngnận c̄hạn cụng kả xeā kxb h̄nụ̀ng cāk rxy k̄hxng r̀x sūl (h̄māy t̄hụng ỵib rīl) læ̂w c̄hạn dị̂ yon mạn lng pị læa chèn nận h̄æla citcı k̄hxng c̄hạn dị̂ h̄ĕndī h̄ĕn ngām”
Surah Taha, Verse 96
قَالَ فَٱذۡهَبۡ فَإِنَّ لَكَ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ أَن تَقُولَ لَا مِسَاسَۖ وَإِنَّ لَكَ مَوۡعِدٗا لَّن تُخۡلَفَهُۥۖ وَٱنظُرۡ إِلَىٰٓ إِلَٰهِكَ ٱلَّذِي ظَلۡتَ عَلَيۡهِ عَاكِفٗاۖ لَّنُحَرِّقَنَّهُۥ ثُمَّ لَنَنسِفَنَّهُۥ فِي ٱلۡيَمِّ نَسۡفًا
mū sā kl̀āw ẁā “th̀ān cng xxk pị thæ̂cring s̄ảh̄rạb th̀ān nı chīwit nī̂ ca dị̂ rạb kār lngthos̄ʹ doy th̀ān kl̀āw ẁā xỳā mā tæat̂xng c̄hạn læa thæ̂cring s̄ảh̄rạb th̀ān nận mī s̄ạỵỵā h̄nụ̀ng th̀ān ca mị̀ t̄hūk thảh̄ı̂ p̄hid s̄ạỵỵā læa cng dū phracêā k̄hxng th̀ān sụ̀ng th̀ān yụdt̄hụ̄x būchā mạn næ̀nxn reā ca p̄heā mạn læ̂w reā ca pory mạn lng nı thale h̄ı̂ kracāy”
Surah Taha, Verse 97
إِنَّمَآ إِلَٰهُكُمُ ٱللَّهُ ٱلَّذِي لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۚ وَسِعَ كُلَّ شَيۡءٍ عِلۡمٗا
thæ̂cring phracêā k̄hxng phwk th̀ān nận khụ̄x xạllxḥˌ sụ̀ng mị̀mī phracêā xụ̄̀n dı nxkcāk phraxngkh̒ phraxngkh̒ thrng p̄hæ̀ khwām rxbrū̂ nı yạng thuk s̄ìng
Surah Taha, Verse 98
كَذَٰلِكَ نَقُصُّ عَلَيۡكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ مَا قَدۡ سَبَقَۚ وَقَدۡ ءَاتَيۡنَٰكَ مِن لَّدُنَّا ذِكۡرٗا
chèn nī̂ h̄æla reā dị̂ bxk lèā k̄h̀āwkhrāw thī̀ dị̂ keid k̄hụ̂n tæ̀ kāl k̀xn kæ̀ cêā læa næ̀nxn reā dị̂ h̄ı̂ k̄ĥx teụ̄xns̄ti cāk reā kæ̀ cêā
Surah Taha, Verse 99
مَّنۡ أَعۡرَضَ عَنۡهُ فَإِنَّهُۥ يَحۡمِلُ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وِزۡرًا
p̄hū̂ dı h̄ạn h̄lạng h̄ı̂ xạlkurxān thæ̂cring k̄heā ca bæk thos̄ʹ h̄nạk nı wạn ki yā maḥ̒ (x yù nı nrk)
Surah Taha, Verse 100
خَٰلِدِينَ فِيهِۖ وَسَآءَ لَهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ حِمۡلٗا
phwk k̄heā ca phảnạk xỳāng t̄hāwr xyū̀ nı nận læa thos̄ʹ h̄nạk nận pĕn khwām chạ̀wcĥā s̄ảh̄rạb phwk k̄heā nı wạn ki yā maḥ̒ s̄eīy nī̀ krarị
Surah Taha, Verse 101
يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِۚ وَنَحۡشُرُ ٱلۡمُجۡرِمِينَ يَوۡمَئِذٖ زُرۡقٗا
wạn sụ̀ng s̄ạngk̄h̒ ca t̄hūk pèā læa nı wạn nận reā ca rwm nạkthos̄ʹ thậngh̄lāy thī̀ mī tā s̄ī f̂ā wị̂ d̂wy kạn
Surah Taha, Verse 102
يَتَخَٰفَتُونَ بَيۡنَهُمۡ إِن لَّبِثۡتُمۡ إِلَّا عَشۡرٗا
phwk k̄heā ca krasibkrasāb rah̄ẁāng kạn ẁā “phwk th̀ān midị̂ phạk nı lok nī̂ nxkcāk pheīyng 10 wạn thèānận”
Surah Taha, Verse 103
نَّحۡنُ أَعۡلَمُ بِمَا يَقُولُونَ إِذۡ يَقُولُ أَمۡثَلُهُمۡ طَرِيقَةً إِن لَّبِثۡتُمۡ إِلَّا يَوۡمٗا
reā rū̂ dī yìng nı s̄ìng thī̀ phwk k̄heā kl̀āw kạn meụ̄̀x p̄hū̂ mī khwām khid thī̀ dī yìng kl̀āw ẁā “phwk th̀ān midị̂ phạk xyū̀ nxkcāk pheīyng wạn deīyw thèānận”
Surah Taha, Verse 104
وَيَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلۡجِبَالِ فَقُلۡ يَنسِفُهَا رَبِّي نَسۡفٗا
læa phwk k̄heā ca t̄hām cêā keī̀yw kạb p̣hūk̄heā cng kl̀āw t̄heid (muḥạmmạd) “phracêā k̄hxng c̄hạn ca thrng thảh̄ı̂ mạn tæk xxk pĕn p̄huyp̄hng”
Surah Taha, Verse 105
فَيَذَرُهَا قَاعٗا صَفۡصَفٗا
“Læ̂w ca thrng pl̀xy h̄ı̂ mạn pĕn thī̀rāb lòng teīyn (mị̀mī t̂nmị̂ læa s̄ìng k̀xs̄r̂āng)”
Surah Taha, Verse 106
لَّا تَرَىٰ فِيهَا عِوَجٗا وَلَآ أَمۡتٗا
“s̄ūcêā ca mị̀ h̄ĕn ṇ thī̀ nận thī̀ lùm læa thī̀ dxn”
Surah Taha, Verse 107
يَوۡمَئِذٖ يَتَّبِعُونَ ٱلدَّاعِيَ لَا عِوَجَ لَهُۥۖ وَخَشَعَتِ ٱلۡأَصۡوَاتُ لِلرَّحۡمَٰنِ فَلَا تَسۡمَعُ إِلَّا هَمۡسٗا
wạn nận phwk k̄heā ca tidtām p̄hū̂ r̂xng reīyk pị doy mị̀mī kār xidxeụ̄̂xn tæ̀ prakār dı s̄eīyng thậngh̄lāy k̆ ca ld kh̀xy lng t̀x phra p̄hū̂thrng kruṇā prānī cêā ca mị̀ dị̂yin s̄eīyng dı nxkcāk s̄eīy p̄hæ̀w beā
Surah Taha, Verse 108
يَوۡمَئِذٖ لَّا تَنفَعُ ٱلشَّفَٰعَةُ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَرَضِيَ لَهُۥ قَوۡلٗا
wạn nận kā rcha fāxaḥ̒ ca mị̀ keid prayochn̒ xạn dı nxkcāk p̄hū̂ thī̀ phra p̄hū̂thrng kruṇā prānī thrng xnuỵāt kæ̀ k̄heā læa phraxngkh̒ thrng phx phrathạy nı khả phūd k̄hxng k̄heā thèānận
Surah Taha, Verse 109
يَعۡلَمُ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُمۡ وَلَا يُحِيطُونَ بِهِۦ عِلۡمٗا
phraxngkh̒ thrng rxbrū̂ s̄ìng t̀āng «thī̀ xyū̀ k̄ĥāng h̄n̂ā phwk k̄heā læa s̄ìng t̀āng «thī̀ xyū̀ lạbh̄lạng phwk k̄heā læa khwām rū̂ k̄hxng phwk k̄heā mị̀ xāc ca thèātheīym khwām rū̂ k̄hxng phraxngkh̒ dị̂
Surah Taha, Verse 110
۞وَعَنَتِ ٱلۡوُجُوهُ لِلۡحَيِّ ٱلۡقَيُّومِۖ وَقَدۡ خَابَ مَنۡ حَمَلَ ظُلۡمٗا
læa bıh̄n̂ā thậngh̄lāy dị̂ s̄yb lng t̀x phra p̄hū̂thrng pĕn xyū̀ s̄emx phra p̄hū̂thrng xmta læa næ̀nxn p̄hū̂ thī̀ bæk xeā khwām xṭhrrm wị̂ (chi rik)t̂xng pras̄b kạb kār k̄hādthun xỳāng næ̀nxn
Surah Taha, Verse 111
وَمَن يَعۡمَلۡ مِنَ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ وَهُوَ مُؤۡمِنٞ فَلَا يَخَافُ ظُلۡمٗا وَلَا هَضۡمٗا
læa p̄hū̂ dı pt̩ibạti khuṇ ngām khwām dī thậngh̄lāy doythī̀ k̄heā pĕn p̄hū̂ ṣ̄rạthṭhā k̄heā ca mị̀ klạw khwām xṭhrrm læa kār bạ̀nthxn dı «
Surah Taha, Verse 112
وَكَذَٰلِكَ أَنزَلۡنَٰهُ قُرۡءَانًا عَرَبِيّٗا وَصَرَّفۡنَا فِيهِ مِنَ ٱلۡوَعِيدِ لَعَلَّهُمۡ يَتَّقُونَ أَوۡ يُحۡدِثُ لَهُمۡ ذِكۡرٗا
læa chèn nận h̄æla reā dị̂ h̄ı̂ ku rxān pĕn p̣hās̄ʹā xāh̄rạb lng mā kæ̀ k̄heā læa reā dị̂ kl̀āw ŝả nı nận sụ̀ng k̄ĥx tạkteụ̄xn h̄wạng ẁā phwk k̄heā ca mī khwām yảkerng h̄rụ̄x keid k̄ĥx teụ̄xncı kæ̀ phwk k̄heā
Surah Taha, Verse 113
فَتَعَٰلَى ٱللَّهُ ٱلۡمَلِكُ ٱلۡحَقُّۗ وَلَا تَعۡجَلۡ بِٱلۡقُرۡءَانِ مِن قَبۡلِ أَن يُقۡضَىٰٓ إِلَيۡكَ وَحۡيُهُۥۖ وَقُل رَّبِّ زِدۡنِي عِلۡمٗا
dạngnận xạllxḥˌ khụ̄x phra p̄hū̂thrng s̄ūngs̄̀ng yìng phra p̄hū̂thrng xảnāc xạn thæ̂cring læa cêā xỳā rīb rèng nı kār x̀ā nxạlkurxān k̀xn thī̀ wa ḥīy̒ k̄hxng phraxngkh̒ ca cb lng læa cng kl̀āw t̄heid “k̄ĥā tæ̀ phracêā k̄hxng k̄ĥā phraxngkh̒ k̄hx phraxngkh̒ thrng pord pheìmphūn khwām rū̂ kæ̀ k̄ĥā phraxngkh̒ d̂wy”
Surah Taha, Verse 114
وَلَقَدۡ عَهِدۡنَآ إِلَىٰٓ ءَادَمَ مِن قَبۡلُ فَنَسِيَ وَلَمۡ نَجِدۡ لَهُۥ عَزۡمٗا
læa doy næ̀nxn reā dị̂ h̄ı̂ khảmạ̀n s̄ạỵỵā kæ̀ xādạ m tæ̀ kāl k̀xn tæ̀ k̄heā dị̂ lụ̄m læa reā mị̀ phb khwām mạ̀ cı xdthn nı tạw k̄heā
Surah Taha, Verse 115
وَإِذۡ قُلۡنَا لِلۡمَلَـٰٓئِكَةِ ٱسۡجُدُواْ لِأٓدَمَ فَسَجَدُوٓاْ إِلَّآ إِبۡلِيسَ أَبَىٰ
læa meụ̄̀x reā kl̀āw kæ̀ brrdā ma lā xik aḥ̒ ẁā “cng s̄uỵū d khārwa kæ̀ xādạ m” læa phwk k̄heā dị̂ s̄uỵū d nxk cā kxib līs̄ mạn dị̂ dụ̄̂xdụng
Surah Taha, Verse 116
فَقُلۡنَا يَـٰٓـَٔادَمُ إِنَّ هَٰذَا عَدُوّٞ لَّكَ وَلِزَوۡجِكَ فَلَا يُخۡرِجَنَّكُمَا مِنَ ٱلۡجَنَّةِ فَتَشۡقَىٰٓ
Læ̂w reā dị̂ kl̀āw ẁā “xô xādạ m xěy! Thæ̂cring nī̀ khụ̄x ṣ̄ạtrū k̄hxng cêā læa k̄hxng p̣hriyā k̄hxng cêā dạngnận xỳā h̄ı̂ mạn thảh̄ı̂ cêā thậng s̄xng xxk cāk s̄wn s̄wrrkh̒ læ̂w cêā ca dị̂ rạb khwām lảbāk”
Surah Taha, Verse 117
إِنَّ لَكَ أَلَّا تَجُوعَ فِيهَا وَلَا تَعۡرَىٰ
“thæ̂cring nı s̄wn s̄wrrkh̒ nận cêā ca mị̀ h̄iw læa ca mị̀ t̂xng pelụ̄xykāy”
Surah Taha, Verse 118
وَأَنَّكَ لَا تَظۡمَؤُاْ فِيهَا وَلَا تَضۡحَىٰ
“læa thæ̂cring nı s̄wn s̄wrrkh̒ nận cêā ca mị̀ krah̄āy n̂ả læa ca mị̀ tāk dæd”
Surah Taha, Verse 119
فَوَسۡوَسَ إِلَيۡهِ ٱلشَّيۡطَٰنُ قَالَ يَـٰٓـَٔادَمُ هَلۡ أَدُلُّكَ عَلَىٰ شَجَرَةِ ٱلۡخُلۡدِ وَمُلۡكٖ لَّا يَبۡلَىٰ
t̀x mā chạy t̩x nmār r̂āy dị̂ krasibkrasāb k̄heā mạn kl̀āw ẁā “xādạ m xěy c̄hạn ca chī̂næa kæ̀ th̀ān pị yạng t̂nmị̂ thī̀ xyū̀ pĕn nic tlxd kāl læa kār mī xảnāc thī̀ mị̀ s̄ūỵ s̄lāy xeā h̄ịm?”
Surah Taha, Verse 120
فَأَكَلَا مِنۡهَا فَبَدَتۡ لَهُمَا سَوۡءَٰتُهُمَا وَطَفِقَا يَخۡصِفَانِ عَلَيۡهِمَا مِن وَرَقِ ٱلۡجَنَّةِۚ وَعَصَىٰٓ ءَادَمُ رَبَّهُۥ فَغَوَىٰ
Dạngnận k̄heā thậng s̄xng cụng kin cāk t̂nmị̂ nận s̄ìng phụng s̄ngwn k̄hxng thậng s̄xng cụng t̄hūk p̄hey kæ̀ k̄heā thậng s̄xng k̄heā thậng s̄xng cụng reìm xeā bımị̂ k̄hxng s̄wn nận māpk pid bn tạw k̄hxng k̄heā thậng s̄xng læa xādạ m dị̂ f̄̀āf̄ụ̄n phracêā k̄hxng k̄heā k̄heā cụng h̄lng p̄hid
Surah Taha, Verse 121
ثُمَّ ٱجۡتَبَٰهُ رَبُّهُۥ فَتَابَ عَلَيۡهِ وَهَدَىٰ
p̣hāyh̄lạng phracêā k̄hxng k̄heā thrng khạdleụ̄xk k̄heā læ̂w thrng xp̣hạythos̄ʹ h̄ı̂ kæ̀ k̄heā læa thrng næa thāng thī̀ t̄hūk t̂xng h̄ı̂ k̄heā
Surah Taha, Verse 122
قَالَ ٱهۡبِطَا مِنۡهَا جَمِيعَۢاۖ بَعۡضُكُمۡ لِبَعۡضٍ عَدُوّٞۖ فَإِمَّا يَأۡتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدٗى فَمَنِ ٱتَّبَعَ هُدَايَ فَلَا يَضِلُّ وَلَا يَشۡقَىٰ
phraxngkh̒ trạs̄ ẁā “cêā thậng s̄xng cng xxk pị cāk s̄wn s̄wrrkh̒ thậngh̄md doy bāng khn (lūk h̄lān) nı h̄mū̀ phwk cêā pĕn ṣ̄ạtrū kạb xīk bāng khn bāngthī meụ̄̀x mī khả næanả (ḥi dā yaḥ̒) cāk k̄ĥā māyạng phwk cêā læ̂w p̄hū̂ dı pt̩ibạti tām khả næanả (ḥi dā yaḥ̒) k̄hxng k̄ĥā k̄heā k̆ ca mị̀ h̄lng p̄hid læa ca mị̀ dị̂ rạb khwām lảbāk”
Surah Taha, Verse 123
وَمَنۡ أَعۡرَضَ عَن ذِكۡرِي فَإِنَّ لَهُۥ مَعِيشَةٗ ضَنكٗا وَنَحۡشُرُهُۥ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ أَعۡمَىٰ
“læa p̄hū̂ dı p̄hin h̄lạngcāk kār rảlụk t̄hụng k̄ĥā thæ̂cring s̄ảh̄rạb k̄heā khụ̄x kār mī chīwit xyū̀ xỳāng khạbkhæ̂n læa reā ca h̄ı̂ k̄heā fụ̄̂n khụ̄nchīph nı wạn ki yā maḥ̒ nı s̄p̣hāph k̄hxng khn tābxd”
Surah Taha, Verse 124
قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرۡتَنِيٓ أَعۡمَىٰ وَقَدۡ كُنتُ بَصِيرٗا
k̄heā kl̀āw ẁā “k̄ĥā tæ̀ phracêā k̄hxng k̄ĥā phraxngkh̒ thảmị phraxngkh̒ cụng thrng h̄ı̂ k̄ĥā phraxngkh̒ fụ̄̂n khụ̄nchīph k̄hụ̂n mā nı s̄p̣hāph k̄hxng khn tābxd lèā thậng«thī̀ k̄ĥā phraxngkh̒ khey pĕn khn tā dī mxng h̄ĕn”
Surah Taha, Verse 125
قَالَ كَذَٰلِكَ أَتَتۡكَ ءَايَٰتُنَا فَنَسِيتَهَاۖ وَكَذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمَ تُنسَىٰ
phraxngkh̒ trạs̄ ẁā “chèn nận h̄æla meụ̄̀x xongkār thậngh̄lāy k̄hxng reā dị̂ mī māyạng cêā cêā k̆ thảpĕn lụ̄m mạn læa nı thảnxng deīywkạn wạn nī̂ cêā k̆ ca t̄hūk lụ̄m”
Surah Taha, Verse 126
وَكَذَٰلِكَ نَجۡزِي مَنۡ أَسۡرَفَ وَلَمۡ يُؤۡمِنۢ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِۦۚ وَلَعَذَابُ ٱلۡأٓخِرَةِ أَشَدُّ وَأَبۡقَىٰٓ
læa chèn deīywkạn reā ca txbthæn p̄hū̂ thī̀ l̀wng lameid k̄hxbk̄het læa mị̀ ṣ̄rạthṭhā t̀x xongkār thậngh̄lāy k̄hxng phracêā læa næ̀nxn kār lngthos̄ʹ nı prlok nận s̄āh̄ạs̄ yìng læa yāwnān yìng
Surah Taha, Verse 127
أَفَلَمۡ يَهۡدِ لَهُمۡ كَمۡ أَهۡلَكۡنَا قَبۡلَهُم مِّنَ ٱلۡقُرُونِ يَمۡشُونَ فِي مَسَٰكِنِهِمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّأُوْلِي ٱلنُّهَىٰ
Yạng mi pĕn thī̀ pracạks̄ʹ̒ chạd kæ̀ phwk k̄heā dxk h̄rụ̄x ẁā kī̀mākn̂xy læ̂w reā dị̂ thảlāy prachāchāti k̀xn h̄n̂ā phwk k̄heā h̄lāy chạ̀w ṣ̄twrrs̄ʹ doythī̀ phwk k̄heā (ku fā rmạk kaḥ̒) dị̂ pị phbh̄ĕn mā nı thī̀ phảnạk xāṣ̄ạy k̄hxng phwk k̄heā thæ̂cring nı kār lngthos̄ʹ chèn nận h̄æla pĕn nithạṣ̄n̒ xu thā h̄ā rṇ̒ s̄ảh̄rạb brrdā p̄hū̂ mī s̄tipạỵỵā
Surah Taha, Verse 128
وَلَوۡلَا كَلِمَةٞ سَبَقَتۡ مِن رَّبِّكَ لَكَانَ لِزَامٗا وَأَجَلٞ مُّسَمّٗى
læa h̄āk michı̀ lik̄hit cāk phracêā k̄hxng cêā t̄hūk bạnthụk wị̂ l̀wngh̄n̂ā k̀xn læ̂w næ̀nxn kār lngthos̄ʹ ca keid k̄hụ̂n thạnthī xỳāng h̄līk leī̀yng mị̀ dị̂
Surah Taha, Verse 129
فَٱصۡبِرۡ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّكَ قَبۡلَ طُلُوعِ ٱلشَّمۡسِ وَقَبۡلَ غُرُوبِهَاۖ وَمِنۡ ءَانَآيِٕ ٱلَّيۡلِ فَسَبِّحۡ وَأَطۡرَافَ ٱلنَّهَارِ لَعَلَّكَ تَرۡضَىٰ
dạngnận cêā cng xdthn t̀x s̄ìng thī̀ phwk k̄heā kl̀āw r̂āy læa cng sæ̀ s r̂xng s̄dudī d̂wy kār s̄rrs̄eriỵ phracêā k̄hxng cêā k̀xn tawạnk̄hụ̂n læa k̀xn tawạn lạb lng pị læa s̄̀wn h̄nụ̀ng cāk welā klāngkhụ̄n k̆ cng sæ̀ s r̂xng s̄dudī læa plāy ch̀wng k̄hxng welā klāngwạn pheụ̄̀x cêā ca dị̂ phx xk phxcı
Surah Taha, Verse 130
وَلَا تَمُدَّنَّ عَيۡنَيۡكَ إِلَىٰ مَا مَتَّعۡنَا بِهِۦٓ أَزۡوَٰجٗا مِّنۡهُمۡ زَهۡرَةَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا لِنَفۡتِنَهُمۡ فِيهِۚ وَرِزۡقُ رَبِّكَ خَيۡرٞ وَأَبۡقَىٰ
læa cêā cng xỳā thxds̄āytā k̄hxng cêā pị yạng s̄ìng thī̀ reā dị̂ h̄ı̂ khwām phelidphelin kæ̀ bukhkhl prap̣heth t̀āng «k̄hxng phwk kuffār sụ̀ng khwām s̄uk̄h s̄ảrāỵ nı lok dun yā pheụ̄̀x reā ca dị̂ thds̄xb phwk k̄heā nı kār nī̂ læa kār txbthæn k̄hxng phracêā nận dī yìng kẁā læa cīrạng yìng kẁā
Surah Taha, Verse 131
وَأۡمُرۡ أَهۡلَكَ بِٱلصَّلَوٰةِ وَٱصۡطَبِرۡ عَلَيۡهَاۖ لَا نَسۡـَٔلُكَ رِزۡقٗاۖ نَّحۡنُ نَرۡزُقُكَۗ وَٱلۡعَٰقِبَةُ لِلتَّقۡوَىٰ
læa cêā cng chı̂ khrxbkhrạw k̄hxng cêā h̄ı̂ thả lah̄mād læa cng xdthn nı kār pt̩ibạti reā midị̂ k̄hx kherụ̄̀xng yạngchīph cāk cêā reā t̀āngh̄āk pĕn p̄hū̂ h̄ı̂ kherụ̄̀xng yạngchīph kæ̀ cêā læa bậnplāy nận s̄ảh̄rạb p̄hū̂ thī̀ mī khwām yả kæ rng
Surah Taha, Verse 132
وَقَالُواْ لَوۡلَا يَأۡتِينَا بِـَٔايَةٖ مِّن رَّبِّهِۦٓۚ أَوَلَمۡ تَأۡتِهِم بَيِّنَةُ مَا فِي ٱلصُّحُفِ ٱلۡأُولَىٰ
læa phwk k̄heā kl̀āw ẁā “thảmị k̄heā cụng mị̀ nả s̄ạỵỵāṇ h̄nụ̀ng cāk phracêā k̄hxng k̄heā mā h̄ı̂ reā” h̄rụ̄x ẁā h̄lạkṭ̄hān xạn chạd cæ̂ng thī̀ prākt̩ xyū̀ nı khạmp̣hīr̒ t̀āng «s̄mạy k̀xn nận midị̂ mī māyạng phwk k̄heā dxk h̄rụ̄x
Surah Taha, Verse 133
وَلَوۡ أَنَّآ أَهۡلَكۡنَٰهُم بِعَذَابٖ مِّن قَبۡلِهِۦ لَقَالُواْ رَبَّنَا لَوۡلَآ أَرۡسَلۡتَ إِلَيۡنَا رَسُولٗا فَنَتَّبِعَ ءَايَٰتِكَ مِن قَبۡلِ أَن نَّذِلَّ وَنَخۡزَىٰ
læa h̄āk reā thảlāy phwk k̄heā d̂wy kār lngthos̄ʹ k̀xn kār h̄ı̂ xạlkurxān lng mā næ̀nxn phwk k̄heā k̆ kl̀āw ẁā k̄ĥā tæ̀ phracêā k̄hxng reā thảmị phraxngkh̒ th̀ān cụng mị̀ s̄̀ng r̀x sū lmā yạng phwk reā pheụ̄̀x reā ca dị̂ pt̩ibạti tām xongkār k̄hxng phraxngkh̒ th̀ān k̀xn thī̀ reā ca dị̂ rạb khwām t̀ảt̂xy læa khwām xạpyṣ̄
Surah Taha, Verse 134
قُلۡ كُلّٞ مُّتَرَبِّصٞ فَتَرَبَّصُواْۖ فَسَتَعۡلَمُونَ مَنۡ أَصۡحَٰبُ ٱلصِّرَٰطِ ٱلسَّوِيِّ وَمَنِ ٱهۡتَدَىٰ
Cng kl̀āw t̄heid muḥạmmạd thuk khn pĕn p̄hū̂ khxy dạngnận phwk th̀ān cng khxy t̄heid læ̂w phwk th̀ān ca dị̂ rū̂ ẁā khır khụ̄x phwk thī̀ xyū̀ nı næwthāng xạn theī̀yngtrng læa khır khụ̄x p̄hū̂ thī̀ xyū̀ nı næwthāng thī̀ t̄hūk t̂xng”
Surah Taha, Verse 135