Surah Al-Mumenoon - Malayalam Translation by Muhammad Karakunnu And Vanidas Elayavoor
قَدۡ أَفۡلَحَ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ
niścayamāyuṁ satyaviśvāsikaḷ vijayiccirikkunnu
Surah Al-Mumenoon, Verse 1
ٱلَّذِينَ هُمۡ فِي صَلَاتِهِمۡ خَٰشِعُونَ
avar taṅṅaḷuṭe namaskārattil bhakti pularttunnavarāṇ
Surah Al-Mumenoon, Verse 2
وَٱلَّذِينَ هُمۡ عَنِ ٱللَّغۡوِ مُعۡرِضُونَ
anāvaśyaṅṅaḷilninn akannunilkkunnavarāṇ
Surah Al-Mumenoon, Verse 3
وَٱلَّذِينَ هُمۡ لِلزَّكَوٰةِ فَٰعِلُونَ
sakātt nalkunnavaruṁ
Surah Al-Mumenoon, Verse 4
وَٱلَّذِينَ هُمۡ لِفُرُوجِهِمۡ حَٰفِظُونَ
taṅṅaḷuṭe laiṅgikaviśud'dhi kāttusūkṣikkunnavarumāṇ
Surah Al-Mumenoon, Verse 5
إِلَّا عَلَىٰٓ أَزۡوَٰجِهِمۡ أَوۡ مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُهُمۡ فَإِنَّهُمۡ غَيۡرُ مَلُومِينَ
taṅṅaḷuṭe iṇakaḷuṁ adhīnatayiluḷḷa strīkaḷumāyi mātramē avar vēḻcakaḷilērppeṭukayuḷḷū. avarumāyuḷḷa bandhaṁ ākṣēpārhamalla
Surah Al-Mumenoon, Verse 6
فَمَنِ ٱبۡتَغَىٰ وَرَآءَ ذَٰلِكَ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡعَادُونَ
ennāl atinappuṟaṁ āgrahikkunnavar atikramakārikaḷāṇ
Surah Al-Mumenoon, Verse 7
وَٱلَّذِينَ هُمۡ لِأَمَٰنَٰتِهِمۡ وَعَهۡدِهِمۡ رَٰعُونَ
ā satyaviśvāsikaḷ taṅṅaḷuṭe bādhyatakaḷuṁ karāṟukaḷuṁ pūrttīkarikkunnavarāṇ
Surah Al-Mumenoon, Verse 8
وَٱلَّذِينَ هُمۡ عَلَىٰ صَلَوَٰتِهِمۡ يُحَافِظُونَ
avar taṅṅaḷuṭe namaskāraṅṅaḷ niṣṭhayēāṭe nirvahikkunnavarāṇ
Surah Al-Mumenoon, Verse 9
أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡوَٰرِثُونَ
avar tanneyāṇ anantarāvakāśikaḷ
Surah Al-Mumenoon, Verse 10
ٱلَّذِينَ يَرِثُونَ ٱلۡفِرۡدَوۡسَ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ
paṟudīsa anantarameṭukkunnavar. avaratil nityavāsikaḷāyirikkuṁ
Surah Al-Mumenoon, Verse 11
وَلَقَدۡ خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ مِن سُلَٰلَةٖ مِّن طِينٖ
manuṣyane nāṁ kaḷimaṇṇinṟe sattilninn sr̥ṣṭiccu
Surah Al-Mumenoon, Verse 12
ثُمَّ جَعَلۡنَٰهُ نُطۡفَةٗ فِي قَرَارٖ مَّكِينٖ
pinne nāmavane bījakaṇamākki bhadramāya oriṭatt sthāpiccu
Surah Al-Mumenoon, Verse 13
ثُمَّ خَلَقۡنَا ٱلنُّطۡفَةَ عَلَقَةٗ فَخَلَقۡنَا ٱلۡعَلَقَةَ مُضۡغَةٗ فَخَلَقۡنَا ٱلۡمُضۡغَةَ عِظَٰمٗا فَكَسَوۡنَا ٱلۡعِظَٰمَ لَحۡمٗا ثُمَّ أَنشَأۡنَٰهُ خَلۡقًا ءَاخَرَۚ فَتَبَارَكَ ٱللَّهُ أَحۡسَنُ ٱلۡخَٰلِقِينَ
anantaraṁ nāṁ ā bījatte bhrūṇamākki māṟṟi. pinnīṭ bhrūṇatte mānsakkaṭṭayākki. atinuśēṣaṁ mānsatte ellukaḷākki. ellukaḷe mānsaṅkeāṇṭ peātiññu. pinnīṭ nāmatine tīrttuṁ vyatyastamāya oru sr̥ṣṭiyāyi vaḷarttiyeṭuttu. ēṟṟaṁ nalla sr̥ṣṭikarttāvāya allāhu anugrahapūrṇan tanne
Surah Al-Mumenoon, Verse 14
ثُمَّ إِنَّكُم بَعۡدَ ذَٰلِكَ لَمَيِّتُونَ
pinne, ini uṟappāyuṁ niṅṅaḷ marikkēṇṭavarāṇ
Surah Al-Mumenoon, Verse 15
ثُمَّ إِنَّكُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ تُبۡعَثُونَ
pinnīṭ punarut'thānanāḷil tīrccayāyuṁ niṅṅaḷ uyirtteḻunnēlpikkappeṭukatanne ceyyuṁ
Surah Al-Mumenoon, Verse 16
وَلَقَدۡ خَلَقۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعَ طَرَآئِقَ وَمَا كُنَّا عَنِ ٱلۡخَلۡقِ غَٰفِلِينَ
niṅṅaḷkkumīte nāṁ ēḻu sañcārapathaṅṅaḷ sr̥ṣṭicciṭṭuṇṭ. sr̥ṣṭiye sambandhicc nāmeāṭṭuṁ aśrad'dhanāyiṭṭilla
Surah Al-Mumenoon, Verse 17
وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءَۢ بِقَدَرٖ فَأَسۡكَنَّـٰهُ فِي ٱلۡأَرۡضِۖ وَإِنَّا عَلَىٰ ذَهَابِۭ بِهِۦ لَقَٰدِرُونَ
nāṁ mānattuninn niścita tēātil veḷḷaṁ vīḻtti. atine bhūmiyil taṅṅinilkkunnatākki. atuvaṟṟiccukaḷayānuṁ namukku kaḻiyuṁ
Surah Al-Mumenoon, Verse 18
فَأَنشَأۡنَا لَكُم بِهِۦ جَنَّـٰتٖ مِّن نَّخِيلٖ وَأَعۡنَٰبٖ لَّكُمۡ فِيهَا فَوَٰكِهُ كَثِيرَةٞ وَمِنۡهَا تَأۡكُلُونَ
aṅṅane ā veḷḷanvaḻi niṅṅaḷkk īttappanakaḷuṭeyuṁ muntirivaḷḷiyuṭeyuṁ tēāṭṭaṅṅaḷ vaḷarttittannu. niṅṅaḷkkavayil orupāṭ paḻaṅṅaḷuṇṭ. niṅṅaḷ avayilninn āhariccukeāṇṭirikkunnu
Surah Al-Mumenoon, Verse 19
وَشَجَرَةٗ تَخۡرُجُ مِن طُورِ سَيۡنَآءَ تَنۢبُتُ بِٱلدُّهۡنِ وَصِبۡغٖ لِّلۡأٓكِلِينَ
sīnāmalayil muḷaccuvarunna oru maravuṁ nāmuṇṭākki. at eṇṇayuṁ āharikkunnavarkk kaṟiyuṁ ulpādippikkunnu
Surah Al-Mumenoon, Verse 20
وَإِنَّ لَكُمۡ فِي ٱلۡأَنۡعَٰمِ لَعِبۡرَةٗۖ نُّسۡقِيكُم مِّمَّا فِي بُطُونِهَا وَلَكُمۡ فِيهَا مَنَٰفِعُ كَثِيرَةٞ وَمِنۡهَا تَأۡكُلُونَ
tīrccayāyuṁ kannukālikaḷil niṅṅaḷkk guṇapāṭhamuṇṭ. avayuṭe udarattiluḷḷavayilninn niṅṅaḷe nāṁ kuṭippikkunnu. niṅṅaḷkkavayil dhārāḷaṁ prayēājanaṅṅaḷuṇṭ. niṅṅaḷavaye bhakṣikkukayuṁ ceyyunnu
Surah Al-Mumenoon, Verse 21
وَعَلَيۡهَا وَعَلَى ٱلۡفُلۡكِ تُحۡمَلُونَ
avayuṭe puṟatt niṅṅaḷ yātraceyyunnu. kappalukaḷiluṁ
Surah Al-Mumenoon, Verse 22
وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ فَقَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥٓۚ أَفَلَا تَتَّقُونَ
nūhine nāṁ tanṟe janatayilēkk dūtanāyi ayaccu. addēhaṁ paṟaññu: "enṟe janamē, niṅṅaḷ allāhuvin vaḻippeṭuka. avanallāte niṅṅaḷkku daivamilla. enniṭṭuṁ niṅṅaḷ bhaktarāvunnillē?”
Surah Al-Mumenoon, Verse 23
فَقَالَ ٱلۡمَلَؤُاْ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَوۡمِهِۦ مَا هَٰذَآ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُكُمۡ يُرِيدُ أَن يَتَفَضَّلَ عَلَيۡكُمۡ وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ لَأَنزَلَ مَلَـٰٓئِكَةٗ مَّا سَمِعۡنَا بِهَٰذَا فِيٓ ءَابَآئِنَا ٱلۡأَوَّلِينَ
appēāḷ addēhattinṟe janatayile satyaniṣēdhikaḷāya pramāṇimār paṟaññu: "iyāḷ niṅṅaḷeppēāluḷḷa oru manuṣyan mātramāṇ. niṅṅaḷekkāḷ valuppaṁ nēṭān nēākkukayāṇ ivan. satyattil daivaṁ icchiccirunneṅkil avan malakkukaḷe iṟakkittarumāyirunnu. ñaṅṅaḷuṭe pūrvapitākkaḷkkiṭayileānnuṁ iṅṅaneyeānn ñaṅṅaḷ kēṭṭiṭṭēyilla
Surah Al-Mumenoon, Verse 24
إِنۡ هُوَ إِلَّا رَجُلُۢ بِهِۦ جِنَّةٞ فَتَرَبَّصُواْ بِهِۦ حَتَّىٰ حِينٖ
iyāḷ bhrāntubādhicca orāḷ mātramāṇ. atināl iyāḷuṭe kāryattil niṅṅaḷ ittirikālaṁ kāttirikkuka.”
Surah Al-Mumenoon, Verse 25
قَالَ رَبِّ ٱنصُرۡنِي بِمَا كَذَّبُونِ
nūh prārthiccu: "enṟe nāthā, ī janaṁ enne taḷḷippaṟaññirikkunnu. atināl nīyenikku tuṇayāyuṇṭākēṇamē.”
Surah Al-Mumenoon, Verse 26
فَأَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡهِ أَنِ ٱصۡنَعِ ٱلۡفُلۡكَ بِأَعۡيُنِنَا وَوَحۡيِنَا فَإِذَا جَآءَ أَمۡرُنَا وَفَارَ ٱلتَّنُّورُ فَٱسۡلُكۡ فِيهَا مِن كُلّٖ زَوۡجَيۡنِ ٱثۡنَيۡنِ وَأَهۡلَكَ إِلَّا مَن سَبَقَ عَلَيۡهِ ٱلۡقَوۡلُ مِنۡهُمۡۖ وَلَا تُخَٰطِبۡنِي فِي ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ إِنَّهُم مُّغۡرَقُونَ
appēāḷ nāmaddēhattin iṅṅane bēādhanannalki: "nam'muṭe mēlnēāṭṭattiluṁ nam'muṭe nirdēśamanusariccuṁ nīyeāru kappaluṇṭākkuka. pinne nam'muṭe kalpanavaruṁ. appēāḷ aṭuppilninn uṟava peāṭṭuṁ. annēraṁ ellā vastukkaḷilninnuṁ īraṇṭ iṇakaḷeyuṁ kūṭṭi atil kayaṟuka. ninṟe kuṭumbatteyuṁ atil kayaṟṟuka. avaril cilarkketire nēratte vidhi vannukaḻiññiṭṭuṇṭ. avare oḻivākkuka. akramikaḷuṭe kāryaṁ ennēāṭ paṟaññupēākarut. uṟappāyuṁ avar muṅṅiyeāṭuṅṅān pēāvukayāṇ
Surah Al-Mumenoon, Verse 27
فَإِذَا ٱسۡتَوَيۡتَ أَنتَ وَمَن مَّعَكَ عَلَى ٱلۡفُلۡكِ فَقُلِ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِي نَجَّىٰنَا مِنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّـٰلِمِينَ
aṅṅane nīyuṁ ninnēāṭeāppamuḷḷavaruṁ kappalil kayaṟikkaḻiññāl nī paṟayuka: “akramikaḷil ninn ñaṅṅaḷe rakṣicca allāhuvin stuti.”
Surah Al-Mumenoon, Verse 28
وَقُل رَّبِّ أَنزِلۡنِي مُنزَلٗا مُّبَارَكٗا وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلۡمُنزِلِينَ
nī vīṇṭuṁ paṟayuka: “enṟe nāthā, anugr̥hītamāya oriṭatt nīyenne iṟakkittarēṇamē. iṟakkittarunnavaril ēṟṟavuṁ uttaman nīyāṇallēā.”
Surah Al-Mumenoon, Verse 29
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ وَإِن كُنَّا لَمُبۡتَلِينَ
tīrccayāyuṁ ā sambhavattil dhārāḷaṁ dr̥ṣṭāntaṅṅaḷuṇṭ. sanśayamilla; nāṁ parīkṣaṇaṁ naṭattunnavan tanne
Surah Al-Mumenoon, Verse 30
ثُمَّ أَنشَأۡنَا مِنۢ بَعۡدِهِمۡ قَرۡنًا ءَاخَرِينَ
pinnīṭ avarkkupiṟake nāṁ maṟṟeāru talamuṟaye vaḷarttikkeāṇṭuvannu
Surah Al-Mumenoon, Verse 31
فَأَرۡسَلۡنَا فِيهِمۡ رَسُولٗا مِّنۡهُمۡ أَنِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥٓۚ أَفَلَا تَتَّقُونَ
aṅṅane avarilninnu tanneyuḷḷa oru dūtane nāṁ avarilēkkayaccu. addēhaṁ paṟaññu: "niṅṅaḷ allāhuvin vaḻippeṭuka. avanallāte niṅṅaḷkk daivamilla. enniṭṭuṁ niṅṅaḷ bhaktarāvunnillē?”
Surah Al-Mumenoon, Verse 32
وَقَالَ ٱلۡمَلَأُ مِن قَوۡمِهِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَكَذَّبُواْ بِلِقَآءِ ٱلۡأٓخِرَةِ وَأَتۡرَفۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا مَا هَٰذَآ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُكُمۡ يَأۡكُلُ مِمَّا تَأۡكُلُونَ مِنۡهُ وَيَشۡرَبُ مِمَّا تَشۡرَبُونَ
addēhattinṟe janatayile satyaniṣēdhikaḷuṁ paralēākatte kaṇṭumuṭṭunnatine taḷḷippaṟaññavaruṁ aihikajīvitattil nāṁ sukhāḍambaraṅṅaḷ orukkikkeāṭuttavarumāya pramāṇimār paṟaññu: "ivan niṅṅaḷeppēāluḷḷa oru manuṣyan mātramāṇ. ivanuṁ niṅṅaḷ tinnunnatu tinnunnu. niṅṅaḷ kuṭikkunnatu kuṭikkunnu
Surah Al-Mumenoon, Verse 33
وَلَئِنۡ أَطَعۡتُم بَشَرٗا مِّثۡلَكُمۡ إِنَّكُمۡ إِذٗا لَّخَٰسِرُونَ
niṅṅaḷeppēāluḷḷa oru manuṣyanettanne niṅṅaḷ anusarikkukayāṇeṅkil, sanśayamilla; niṅṅaḷ tīrttuṁ naṣṭappeṭṭavar tanne
Surah Al-Mumenoon, Verse 34
أَيَعِدُكُمۡ أَنَّكُمۡ إِذَا مِتُّمۡ وَكُنتُمۡ تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَنَّكُم مُّخۡرَجُونَ
niṅṅaḷ marikkukayuṁ elluṁ maṇṇumāyi māṟukayuṁ ceytāl pinneyuṁ niṅṅaḷ puṟattukeāṇṭuvarappeṭumennāṇēā ivan niṅṅaḷēāṭu vāgdānaṁ ceyyunnat
Surah Al-Mumenoon, Verse 35
۞هَيۡهَاتَ هَيۡهَاتَ لِمَا تُوعَدُونَ
niṅṅaḷkku nalkunna ā vāgdānaṁ vaḷare vaḷare vidūraṁ tanne
Surah Al-Mumenoon, Verse 36
إِنۡ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا ٱلدُّنۡيَا نَمُوتُ وَنَحۡيَا وَمَا نَحۡنُ بِمَبۡعُوثِينَ
nam'muṭe ī aihikajīvitamallāte vēṟe jīvitamilla. nāṁ jīvikkunnu; marikkunnu. nāmeārikkaluṁ uyirtteḻunnēlpikkappeṭunnavaralla
Surah Al-Mumenoon, Verse 37
إِنۡ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبٗا وَمَا نَحۡنُ لَهُۥ بِمُؤۡمِنِينَ
daivattinṟe pēril kaḷḷaṁ keṭṭiccamacca oruttan mātramāṇivan. ñaṅṅaḷeārikkaluṁ ivanil viśvasikkunnavaralla.”
Surah Al-Mumenoon, Verse 38
قَالَ رَبِّ ٱنصُرۡنِي بِمَا كَذَّبُونِ
addēhaṁ paṟaññu: "enṟe nāthā, ivarenne taḷḷippaṟaññirikkunnu. atināl nīyenne sahāyikkēṇamē.”
Surah Al-Mumenoon, Verse 39
قَالَ عَمَّا قَلِيلٖ لَّيُصۡبِحُنَّ نَٰدِمِينَ
allāhu aṟiyiccu: "aṭuttutanne avar keāṭuṅkhēdattinirayākuṁ.”
Surah Al-Mumenoon, Verse 40
فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّيۡحَةُ بِٱلۡحَقِّ فَجَعَلۡنَٰهُمۡ غُثَآءٗۚ فَبُعۡدٗا لِّلۡقَوۡمِ ٱلظَّـٰلِمِينَ
avasānaṁ tīrttuṁ n'yāyamāya nilayil oru ghēāragarjanaṁ avare piṭikūṭi. aṅṅane nāmavare cavaṟukaḷākki. akramikaḷāya janattinu nāśaṁ
Surah Al-Mumenoon, Verse 41
ثُمَّ أَنشَأۡنَا مِنۢ بَعۡدِهِمۡ قُرُونًا ءَاخَرِينَ
pinne avarkkuśēṣaṁ nāṁ maṟṟu talamuṟakaḷe vaḷarttikkeāṇṭuvannu
Surah Al-Mumenoon, Verse 42
مَا تَسۡبِقُ مِنۡ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسۡتَـٔۡخِرُونَ
oru samudāyavuṁ atinṟe niścita avadhikkumump naśikkukayēā avadhikkuśēṣaṁ nilanilkkukayēā illa
Surah Al-Mumenoon, Verse 43
ثُمَّ أَرۡسَلۡنَا رُسُلَنَا تَتۡرَاۖ كُلَّ مَا جَآءَ أُمَّةٗ رَّسُولُهَا كَذَّبُوهُۖ فَأَتۡبَعۡنَا بَعۡضَهُم بَعۡضٗا وَجَعَلۡنَٰهُمۡ أَحَادِيثَۚ فَبُعۡدٗا لِّقَوۡمٖ لَّا يُؤۡمِنُونَ
pinnīṭ nāṁ tuṭarccayāyi nam'muṭe dūtanmāre ayaccukeāṇṭirunnu. ōrēā samudāyattiluṁ atinṟe dūtan āgatamāyappēāḻellāṁ avaraddēhatte taḷḷippaṟaññu. appēāḻellāṁ nāmavare onninupiṟake maṟṟeānnāyi naśippiccukeāṇṭirunnu. aṅṅane avare nāṁ kathāvaśēṣarākki. viśvasikkātta janatakk sarvanāśaṁ
Surah Al-Mumenoon, Verse 44
ثُمَّ أَرۡسَلۡنَا مُوسَىٰ وَأَخَاهُ هَٰرُونَ بِـَٔايَٰتِنَا وَسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٍ
pinnīṭ mūsāyeyuṁ addēhattinṟe sahēādaran hāṟūneyuṁ nāṁ nam'muṭe teḷivukaḷēāṭeyuṁ vyaktamāya pramāṇaṅṅaḷēāṭeyuṁ ayaccu
Surah Al-Mumenoon, Verse 45
إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ وَمَلَإِيْهِۦ فَٱسۡتَكۡبَرُواْ وَكَانُواْ قَوۡمًا عَالِينَ
phaṟavēānṟeyuṁ avanṟe pramāṇippariṣakaḷuṭeyuṁ aṭuttēkk. appēāḻavar ahaṅkariccu. aud'dhatyaṁ naṭikkunna janatayāyirunnu avar
Surah Al-Mumenoon, Verse 46
فَقَالُوٓاْ أَنُؤۡمِنُ لِبَشَرَيۡنِ مِثۡلِنَا وَقَوۡمُهُمَا لَنَا عَٰبِدُونَ
atinālavar paṟaññu: "ñaṅṅaḷ ñaṅṅaḷeppēālettanneyuḷḷa raṇṭu manuṣyaril viśvasikkukayēā? avaruṭe āḷukaḷāṇeṅkil namukk aṭimappaṇi ceyyunnavaruṁ!”
Surah Al-Mumenoon, Verse 47
فَكَذَّبُوهُمَا فَكَانُواْ مِنَ ٱلۡمُهۡلَكِينَ
aṅṅane avar ā raṇṭupēreyuṁ taḷḷippaṟaññu. atinālavar nāśattinirayāyi
Surah Al-Mumenoon, Verse 48
وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡكِتَٰبَ لَعَلَّهُمۡ يَهۡتَدُونَ
mūsākku nāṁ vēdaṁ nalki. atilūṭe avar nērvaḻi prāpikkān
Surah Al-Mumenoon, Verse 49
وَجَعَلۡنَا ٱبۡنَ مَرۡيَمَ وَأُمَّهُۥٓ ءَايَةٗ وَءَاوَيۡنَٰهُمَآ إِلَىٰ رَبۡوَةٖ ذَاتِ قَرَارٖ وَمَعِينٖ
maryaminṟe putraneyuṁ avanṟe mātāvineyuṁ nāmeāru dr̥ṣṭāntamākki. avariruvarkkuṁ nāṁ sekaryapradavuṁ uṟavakaḷuḷḷatumāya oruyarnna pradēśatt abhayaṁ nalki
Surah Al-Mumenoon, Verse 50
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلرُّسُلُ كُلُواْ مِنَ ٱلطَّيِّبَٰتِ وَٱعۡمَلُواْ صَٰلِحًاۖ إِنِّي بِمَا تَعۡمَلُونَ عَلِيمٞ
allāhuvinṟe dūtanmārē, nalla āhārapadārthaṅṅaḷ bhakṣikkuka. salkkarmaṅṅaḷ ceyyuka. tīrccayāyuṁ niṅṅaḷ pravarttikkunnatineppaṟṟiyellāṁ nannāyaṟiyunnavanāṇ nāṁ
Surah Al-Mumenoon, Verse 51
وَإِنَّ هَٰذِهِۦٓ أُمَّتُكُمۡ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ وَأَنَا۠ رَبُّكُمۡ فَٱتَّقُونِ
niścayamāyuṁ itāṇ niṅṅaḷuṭe samudāyaṁ; ēkasamudāyaṁ. ñānāṇ niṅṅaḷuṭe nāthan. atināl ennēāṭ bhaktiyuḷḷavarāvuka
Surah Al-Mumenoon, Verse 52
فَتَقَطَّعُوٓاْ أَمۡرَهُم بَيۡنَهُمۡ زُبُرٗاۖ كُلُّ حِزۡبِۭ بِمَا لَدَيۡهِمۡ فَرِحُونَ
pakṣē, pinnīṭavar kakṣikaḷāyippiriññ taṅṅaḷuṭe matatte tuṇṭantuṇṭamākki. ōrēā kakṣiyuṁ taṅṅaḷuṭe vaśamuḷḷatil tr̥ptiyaṭayunnavarāṇ
Surah Al-Mumenoon, Verse 53
فَذَرۡهُمۡ فِي غَمۡرَتِهِمۡ حَتَّىٰ حِينٍ
atināl oru niścitakālanvare avare taṅṅaḷuṭe “bēādhaṅkeṭṭa” avasthayil tuṭarān viṭṭēkkuka
Surah Al-Mumenoon, Verse 54
أَيَحۡسَبُونَ أَنَّمَا نُمِدُّهُم بِهِۦ مِن مَّالٖ وَبَنِينَ
avar vicārikkunnēā, sampattuṁ santānaṅṅaḷuṁ nalki nāmavare sahāyiccukeāṇṭirikkunnat
Surah Al-Mumenoon, Verse 55
نُسَارِعُ لَهُمۡ فِي ٱلۡخَيۡرَٰتِۚ بَل لَّا يَشۡعُرُونَ
nāmavarkk nanmavaruttān tiṭukkaṁ kūṭṭunnatinālāṇenn? alla; avar satyāvastha tiriccaṟiyunnilla
Surah Al-Mumenoon, Verse 56
إِنَّ ٱلَّذِينَ هُم مِّنۡ خَشۡيَةِ رَبِّهِم مُّشۡفِقُونَ
tīrccayāyuṁ taṅṅaḷuṭe nāthane bhayannu naṭuṅṅunnavar
Surah Al-Mumenoon, Verse 57
وَٱلَّذِينَ هُم بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِمۡ يُؤۡمِنُونَ
taṅṅaḷuṭe nāthanṟe vacanaṅṅaḷil viśvasikkunnavar
Surah Al-Mumenoon, Verse 58
وَٱلَّذِينَ هُم بِرَبِّهِمۡ لَا يُشۡرِكُونَ
taṅṅaḷuṭe nāthann paṅkāḷikaḷe kalpikkāttavar
Surah Al-Mumenoon, Verse 59
وَٱلَّذِينَ يُؤۡتُونَ مَآ ءَاتَواْ وَّقُلُوبُهُمۡ وَجِلَةٌ أَنَّهُمۡ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ رَٰجِعُونَ
taṅṅaḷuṭe nāthaṅkalēkk tiriccucellēṇṭavarāṇallēā enna vicārattāl dānan̄ceyyumpēāḷ hr̥dayaṁ viṟapūṇṭ dānaṁ nalkunnavar
Surah Al-Mumenoon, Verse 60
أُوْلَـٰٓئِكَ يُسَٰرِعُونَ فِي ٱلۡخَيۡرَٰتِ وَهُمۡ لَهَا سَٰبِقُونَ
ivareākkeyāṇ nanma ceyyān tiṭukkaṁ kūṭṭunnavar. avayil ādyaṁ cennettunnavaruṁ avar tanne
Surah Al-Mumenoon, Verse 61
وَلَا نُكَلِّفُ نَفۡسًا إِلَّا وُسۡعَهَاۚ وَلَدَيۡنَا كِتَٰبٞ يَنطِقُ بِٱلۡحَقِّ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ
āreyuṁ avaruṭe kaḻivinatītamāyatin nāṁ nirbandhikkunnilla. satyaṁ kr̥tyamāyi pratipādikkunna oru rēkha nam'muṭe vaśamuṇṭ. āruṁ orikkaluṁ oṭṭuṁ anītikkirayāvilla
Surah Al-Mumenoon, Verse 62
بَلۡ قُلُوبُهُمۡ فِي غَمۡرَةٖ مِّنۡ هَٰذَا وَلَهُمۡ أَعۡمَٰلٞ مِّن دُونِ ذَٰلِكَ هُمۡ لَهَا عَٰمِلُونَ
ennāl, avaruṭe hr̥dayaṅṅaḷ ikkāryatteppaṟṟi tīre aśrad'dhamāṇ. avarkk atallātta maṟṟucila paṇikaḷāṇuḷḷat. avaratu ceytukeāṇṭēyirikkunnu
Surah Al-Mumenoon, Verse 63
حَتَّىٰٓ إِذَآ أَخَذۡنَا مُتۡرَفِيهِم بِٱلۡعَذَابِ إِذَا هُمۡ يَجۡـَٔرُونَ
aṅṅane, avarile sukhalēālupare śikṣayāl nāṁ piṭikūṭuṁ. appēāḻavar vilapikkān tuṭaṅṅuṁ
Surah Al-Mumenoon, Verse 64
لَا تَجۡـَٔرُواْ ٱلۡيَوۡمَۖ إِنَّكُم مِّنَّا لَا تُنصَرُونَ
niṅṅaḷinnu vilapikkēṇṭatilla. niṅṅaḷkkinn nam'muṭe bhāgattuninn oru sahāyavuṁ labhikkukayilla
Surah Al-Mumenoon, Verse 65
قَدۡ كَانَتۡ ءَايَٰتِي تُتۡلَىٰ عَلَيۡكُمۡ فَكُنتُمۡ عَلَىٰٓ أَعۡقَٰبِكُمۡ تَنكِصُونَ
nam'muṭe vacanaṅṅaḷ niṅṅaḷe vyaktamāyi ōtikkēḷppiccirunnallēā. appēāḷ niṅṅaḷ pintiriññupēāvukayāyirunnu
Surah Al-Mumenoon, Verse 66
مُسۡتَكۡبِرِينَ بِهِۦ سَٰمِرٗا تَهۡجُرُونَ
peāṅṅaccaṁ naṭikkunnavarāyi. rākkathā kathanaṅṅaḷil niṅṅaḷ atēppaṟṟi asambandhaṁ pulampukayāyirunnu
Surah Al-Mumenoon, Verse 67
أَفَلَمۡ يَدَّبَّرُواْ ٱلۡقَوۡلَ أَمۡ جَآءَهُم مَّا لَمۡ يَأۡتِ ءَابَآءَهُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ
avar ī vacanatteppaṟṟi telluṁ cinticcunēākkiyiṭṭillē? atalla; avaruṭe pūrva pitākkaḷkk vannettiyiṭṭillātta onnāṇēā ivarkk vannukiṭṭiyirikkunnat
Surah Al-Mumenoon, Verse 68
أَمۡ لَمۡ يَعۡرِفُواْ رَسُولَهُمۡ فَهُمۡ لَهُۥ مُنكِرُونَ
atalla; taṅṅaḷuṭe dūtane paricayamillāttatinālāṇēā avaraddēhatte taḷḷippaṟayunnat
Surah Al-Mumenoon, Verse 69
أَمۡ يَقُولُونَ بِهِۦ جِنَّةُۢۚ بَلۡ جَآءَهُم بِٱلۡحَقِّ وَأَكۡثَرُهُمۡ لِلۡحَقِّ كَٰرِهُونَ
atumalleṅkil addēhattin bhrāntuṇṭennāṇēā avar paṟayunnat? ennāl aṟiyuka. satyasandēśavumāyāṇ addēhaṁ avaruṭeyaṭutt vannettiyat. ennāl avarilēṟeppēruṁ satyatte veṟukkunnavarāṇ
Surah Al-Mumenoon, Verse 70
وَلَوِ ٱتَّبَعَ ٱلۡحَقُّ أَهۡوَآءَهُمۡ لَفَسَدَتِ ٱلسَّمَٰوَٰتُ وَٱلۡأَرۡضُ وَمَن فِيهِنَّۚ بَلۡ أَتَيۡنَٰهُم بِذِكۡرِهِمۡ فَهُمۡ عَن ذِكۡرِهِم مُّعۡرِضُونَ
satyaṁ avaruṭe tanniṣṭaṅṅaḷe pinpaṟṟiyirunnuveṅkil ākāśabhūmikaḷuṁ avayilellāmuḷḷavaruṁ kuḻappattilākumāyirunnu. ennāl, nāṁ avarkkuḷḷa udbēādhanavumāyāṇ avare samīpiccat. enniṭṭuṁ avar taṅṅaḷkkuḷḷa udbēādhanaṁ avagaṇikkukayāṇuṇṭāyat
Surah Al-Mumenoon, Verse 71
أَمۡ تَسۡـَٔلُهُمۡ خَرۡجٗا فَخَرَاجُ رَبِّكَ خَيۡرٞۖ وَهُوَ خَيۡرُ ٱلرَّـٰزِقِينَ
alla; nī avarēāṭu valla pratiphalavuṁ āvaśyappeṭunnuṇṭēā? ennāl ōrkkuka: ninṟe nāthanṟe pratiphalamāṇ mahattaraṁ. avan annadātākkaḷil atyuttaman tanne
Surah Al-Mumenoon, Verse 72
وَإِنَّكَ لَتَدۡعُوهُمۡ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ
tīrccayāyuṁ nīyavare nērvaḻiyilēkkāṇ viḷiccukeāṇṭirikkunnat
Surah Al-Mumenoon, Verse 73
وَإِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ عَنِ ٱلصِّرَٰطِ لَنَٰكِبُونَ
ennāl, paralēāka viśvāsamillāttavar ā nērvaḻiyil ninn teṟṟippēākunnavarāṇ
Surah Al-Mumenoon, Verse 74
۞وَلَوۡ رَحِمۡنَٰهُمۡ وَكَشَفۡنَا مَا بِهِم مِّن ضُرّٖ لَّلَجُّواْ فِي طُغۡيَٰنِهِمۡ يَعۡمَهُونَ
nāṁ avarēāṭ karuṇakāṇikkukayuṁ avare bādhicca vipatt oḻivākkikkeāṭukkukayumāṇeṅkil avar taṅṅaḷuṭe dhikkārattil vāśiyēāṭe viharikkumāyirunnu
Surah Al-Mumenoon, Verse 75
وَلَقَدۡ أَخَذۡنَٰهُم بِٱلۡعَذَابِ فَمَا ٱسۡتَكَانُواْ لِرَبِّهِمۡ وَمَا يَتَضَرَّعُونَ
nāṁ avare śikṣayāl piṭikūṭi. enniṭṭuṁ avar taṅṅaḷuṭe nāthann kīḻeātuṅṅunnavarāyilla. avar tāḻma kāṇiccatumilla
Surah Al-Mumenoon, Verse 76
حَتَّىٰٓ إِذَا فَتَحۡنَا عَلَيۡهِم بَابٗا ذَا عَذَابٖ شَدِيدٍ إِذَا هُمۡ فِيهِ مُبۡلِسُونَ
atināl nāṁ avaruṭe nēre keāṭunśikṣayuṭe kavāṭaṁ tuṟannu. atēāṭeyavar aṅṅēyaṟṟaṁ nirāśarāyi
Surah Al-Mumenoon, Verse 77
وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَنشَأَ لَكُمُ ٱلسَّمۡعَ وَٱلۡأَبۡصَٰرَ وَٱلۡأَفۡـِٔدَةَۚ قَلِيلٗا مَّا تَشۡكُرُونَ
avanāṇ niṅṅaḷkk kēḷviyuṁ kāḻcayuṁ hr̥dayaṅṅaḷuṁ uṇṭākkittannat. pakṣē, nannekkuṟaccu mātramē niṅṅaḷ nandi kāṇikkunnuḷḷū
Surah Al-Mumenoon, Verse 78
وَهُوَ ٱلَّذِي ذَرَأَكُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَإِلَيۡهِ تُحۡشَرُونَ
avanāṇ bhūmiyil niṅṅaḷe vyāpippiccavan. niṅṅaḷellāṁ orumiccukūṭṭappeṭunnatuṁ avanilēkkutanne
Surah Al-Mumenoon, Verse 79
وَهُوَ ٱلَّذِي يُحۡيِۦ وَيُمِيتُ وَلَهُ ٱخۡتِلَٰفُ ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ
avanāṇ jīvippikkunnavanuṁ marippikkunnavanuṁ. rāppakalukaḷ māṟimāṟi varunnatuṁ avanṟe niyamamanusariccāṇ. niṅṅaḷ cintikkunnillē
Surah Al-Mumenoon, Verse 80
بَلۡ قَالُواْ مِثۡلَ مَا قَالَ ٱلۡأَوَّلُونَ
ennāl ikkūṭṭar avaruṭe pūrvikar paṟaññirunnatupēālettanne paṟayukayāṇ
Surah Al-Mumenoon, Verse 81
قَالُوٓاْ أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ
avar paṟaññu: "ñaṅṅaḷ maricc maṇṇuṁ ellumāyi māṟiyāl vīṇṭuṁ uyirtteḻunnēlpikkappeṭumennēā
Surah Al-Mumenoon, Verse 82
لَقَدۡ وُعِدۡنَا نَحۡنُ وَءَابَآؤُنَا هَٰذَا مِن قَبۡلُ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّآ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ
ñaṅṅaḷkk ī vāgdānaṁ nalkappeṭṭirunnu. itinumump ñaṅṅaḷuṭe pitākkaḷkkuṁ ivvidhaṁ vāgdānaṁ nalkiyirunnu. ennālit pūrvikaruṭe keṭṭukathakaḷallāteānnumalla.”
Surah Al-Mumenoon, Verse 83
قُل لِّمَنِ ٱلۡأَرۡضُ وَمَن فِيهَآ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ
cēādikkuka: "bhūmiyuṁ atiluḷḷatuṁ āruṭētāṇ? niṅṅaḷkk aṟiyumeṅkil paṟayū.”
Surah Al-Mumenoon, Verse 84
سَيَقُولُونَ لِلَّهِۚ قُلۡ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ
avar paṟayuṁ: "allāhuvinṟētāṇ.” cēādikkuka: "niṅṅaḷ ālēāciccu nēākkunnillē?”
Surah Al-Mumenoon, Verse 85
قُلۡ مَن رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ ٱلسَّبۡعِ وَرَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡعَظِيمِ
cēādikkuka: "ārāṇ ēḻākāśaṅṅaḷuṭeyuṁ atimahattāya sinhāsanattinṟeyuṁ adhipan.”
Surah Al-Mumenoon, Verse 86
سَيَقُولُونَ لِلَّهِۚ قُلۡ أَفَلَا تَتَّقُونَ
avar paṟayuṁ:"allāhu.” cēādikkuka: "enniṭṭuṁ niṅṅaḷ sūkṣmata pālikkunnillē?”
Surah Al-Mumenoon, Verse 87
قُلۡ مَنۢ بِيَدِهِۦ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيۡءٖ وَهُوَ يُجِيرُ وَلَا يُجَارُ عَلَيۡهِ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ
cēādikkuka: "āruṭe vaśamāṇ sakala vastukkaḷuṭeyuṁ ādhipatyaṁ? abhayamēkunnavanuṁ tanikketire oriṭattuninnuṁ abhayaṁ labhikkāttavanuṁ ārāṇ? paṟayū; niṅṅaḷkk aṟiyumeṅkil!”
Surah Al-Mumenoon, Verse 88
سَيَقُولُونَ لِلَّهِۚ قُلۡ فَأَنَّىٰ تُسۡحَرُونَ
avar paṟayuṁ: "ellāṁ allāhuvāṇ.” cēādikkuka: "enniṭṭuṁ niṅṅaḷ eṅṅane māyāvalayattil peṭṭupēākunnu?”
Surah Al-Mumenoon, Verse 89
بَلۡ أَتَيۡنَٰهُم بِٱلۡحَقِّ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ
aṟiyuka; nāṁ avaruṭe aṭuttēkk ayaccat satyasandēśamāṇ. avarēā; kaḷḷampaṟayunnavaruṁ
Surah Al-Mumenoon, Verse 90
مَا ٱتَّخَذَ ٱللَّهُ مِن وَلَدٖ وَمَا كَانَ مَعَهُۥ مِنۡ إِلَٰهٍۚ إِذٗا لَّذَهَبَ كُلُّ إِلَٰهِۭ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلَا بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖۚ سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ
allāhu āreyuṁ putranākki vecciṭṭilla. avanēāṭeāppaṁ vēṟe daivamilla. uṇṭāyirunneṅkil ōrēā daivavuṁ tān sr̥ṣṭiccatumāyi pēāyikkaḷayumāyirunnu. avar parasparaṁ kīḻpeṭuttumāyirunnu. avar paṟaññuparattunnatilninnellāṁ etrayēā pariśud'dhanāṇ allāhu
Surah Al-Mumenoon, Verse 91
عَٰلِمِ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِ فَتَعَٰلَىٰ عَمَّا يُشۡرِكُونَ
kaṇṇukeāṇṭ kāṇānāvunnatuṁ kāṇānāvāttatuṁ aṟiyunnavanāṇ avan. avar paṅkucērkkunnavayil ninnellāṁ atītanuṁ
Surah Al-Mumenoon, Verse 92
قُل رَّبِّ إِمَّا تُرِيَنِّي مَا يُوعَدُونَ
paṟayuka: "nāthā, ivare tākkītu ceytukeāṇṭirikkunna śikṣa kāṇēṇṭa avastha enikkuṇṭāvukayāṇeṅkil
Surah Al-Mumenoon, Verse 93
رَبِّ فَلَا تَجۡعَلۡنِي فِي ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّـٰلِمِينَ
enṟe nāthā, nī enne akramikaḷāya janattil peṭuttarutē.”
Surah Al-Mumenoon, Verse 94
وَإِنَّا عَلَىٰٓ أَن نُّرِيَكَ مَا نَعِدُهُمۡ لَقَٰدِرُونَ
avare tākkītu ceytukeāṇṭirikkunna śikṣa ninakku kāṇiccutarān tīrccayāyuṁ kaḻivuṟṟavan tanne nāṁ
Surah Al-Mumenoon, Verse 95
ٱدۡفَعۡ بِٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُ ٱلسَّيِّئَةَۚ نَحۡنُ أَعۡلَمُ بِمَا يَصِفُونَ
ēṟṟavuṁ nallatukeāṇṭ nī tinmaye taṭayuka. avar paṟaññuparattunnatineppaṟṟi nannāyaṟiyunnavanāṇ nāṁ
Surah Al-Mumenoon, Verse 96
وَقُل رَّبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنۡ هَمَزَٰتِ ٱلشَّيَٰطِينِ
paṟayuka: "enṟe nāthā, piśācinṟe pralēābhanaṅṅaḷilninn ñānitā ninnilabhayaṁ tēṭunnu
Surah Al-Mumenoon, Verse 97
وَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَن يَحۡضُرُونِ
enṟe nāthā, piśācukkaḷ enṟeyaṭutt varunnatil ninnuṁ ñānitā ninnēāṭ rakṣatēṭunnu.”
Surah Al-Mumenoon, Verse 98
حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَ أَحَدَهُمُ ٱلۡمَوۡتُ قَالَ رَبِّ ٱرۡجِعُونِ
aṅṅane avarileāruvann maraṇaṁ vannettumpēāḷ avan kēṇupaṟayuṁ: "enṟe nāthā, nī enneyeānn bhūmiyilēkk tiriccayakkēṇamē
Surah Al-Mumenoon, Verse 99
لَعَلِّيٓ أَعۡمَلُ صَٰلِحٗا فِيمَا تَرَكۡتُۚ كَلَّآۚ إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَآئِلُهَاۖ وَمِن وَرَآئِهِم بَرۡزَخٌ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ
ñān upēkṣa varuttiya kāryattil ñān nalla nilayil pravarttikkunnavanāyēkkāṁ.” orikkalumilla. ateāru veṟuṁ vākkāṇ. avanataṅṅane paṟaññukeāṇṭēyirikkuṁ. avaruṭe pinnil oru maṟayuṇṭāyirikkuṁ. avare uyirtteḻunnēlpikkunvare
Surah Al-Mumenoon, Verse 100
فَإِذَا نُفِخَ فِي ٱلصُّورِ فَلَآ أَنسَابَ بَيۡنَهُمۡ يَوۡمَئِذٖ وَلَا يَتَسَآءَلُونَ
pinne kāhaḷaṁ ūtappeṭuṁ. annāḷil avarkkiṭayil o ruvidha bandhavumuṇṭāyirikkukayilla. avaran'yēān'yaṁ anvēṣikkukayumilla
Surah Al-Mumenoon, Verse 101
فَمَن ثَقُلَتۡ مَوَٰزِينُهُۥ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ
ann āruṭe tulāsintaṭṭ bhāraṁ tūṅṅunnuvēā avarāṇ vijayanvariccavar
Surah Al-Mumenoon, Verse 102
وَمَنۡ خَفَّتۡ مَوَٰزِينُهُۥ فَأُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ فِي جَهَنَّمَ خَٰلِدُونَ
āruṭe tulāsintaṭṭ bhāraṁ kuṟayunnuvēā avar svayaṁ naṣṭaṁ varuttiveccavarāṇ. avar narakattīyil sthiravāsikaḷāyirikkuṁ
Surah Al-Mumenoon, Verse 103
تَلۡفَحُ وُجُوهَهُمُ ٱلنَّارُ وَهُمۡ فِيهَا كَٰلِحُونَ
narakattī avaruṭe mukhaṁ kariccukaḷayuṁ. avaratil mēāṇakāṭṭiyiḷikkunnavarāyirikkuṁ
Surah Al-Mumenoon, Verse 104
أَلَمۡ تَكُنۡ ءَايَٰتِي تُتۡلَىٰ عَلَيۡكُمۡ فَكُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ
ann avarēāṭu paṟayuṁ: "enṟe vacanaṅṅaḷ niṅṅaḷe ōtikkēḷppiccirunnillē? appēāḷ niṅṅaḷavaye taḷḷippaṟayukayāyirunnillē.”
Surah Al-Mumenoon, Verse 105
قَالُواْ رَبَّنَا غَلَبَتۡ عَلَيۡنَا شِقۡوَتُنَا وَكُنَّا قَوۡمٗا ضَآلِّينَ
avar paṟayuṁ: "ñaṅṅaḷuṭe nāthā! ñaṅṅaḷuṭe bhāgyadēāṣaṁ ñaṅṅaḷe kīḻpeṭutti. ñaṅṅaḷpiḻacca janatayāyippēāyi
Surah Al-Mumenoon, Verse 106
رَبَّنَآ أَخۡرِجۡنَا مِنۡهَا فَإِنۡ عُدۡنَا فَإِنَّا ظَٰلِمُونَ
ñaṅṅaḷuṭe nāthā! ñaṅṅaḷe nī iviṭeninn puṟattēkkeṭukkēṇamē! iniyuṁ ñaṅṅaḷ vaḻikēṭilēkk tiriccupēāvukayāṇeṅkil tīrccayāyuṁ ñaṅṅaḷ atikramikaḷ tanneyāyirikkuṁ.”
Surah Al-Mumenoon, Verse 107
قَالَ ٱخۡسَـُٔواْ فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ
allāhu paṟayuṁ: "niṅṅaḷaviṭettanne apamānitarāyi kaḻiyuka. ennēāṭu miṇṭarut.”
Surah Al-Mumenoon, Verse 108
إِنَّهُۥ كَانَ فَرِيقٞ مِّنۡ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَآ ءَامَنَّا فَٱغۡفِرۡ لَنَا وَٱرۡحَمۡنَا وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلرَّـٰحِمِينَ
enṟe dāsanmārileāru vibhāgaṁ ivvidhaṁ paṟayāṟuṇṭāyirunnu: "ñaṅṅaḷuṭe nāthā; ñaṅṅaḷ viśvasiccirikkunnu. atināl ñaṅṅaḷkku nī peāṟuttutarēṇamē. ñaṅṅaḷēāṭu karuṇa kāṇikkēṇamē. nī karuṇa kāṇikkunnavaril atyuttamanāṇallēā.”
Surah Al-Mumenoon, Verse 109
فَٱتَّخَذۡتُمُوهُمۡ سِخۡرِيًّا حَتَّىٰٓ أَنسَوۡكُمۡ ذِكۡرِي وَكُنتُم مِّنۡهُمۡ تَضۡحَكُونَ
niṅṅaḷavare parihasiccukeāṇṭirikkukayāyirunnu. atiniṭayil niṅṅaḷkk enne ōrkkānpēāluṁ kaḻiyātepēāyi. niṅṅaḷ avare pucchiccu cirikkukayāyirunnu
Surah Al-Mumenoon, Verse 110
إِنِّي جَزَيۡتُهُمُ ٱلۡيَوۡمَ بِمَا صَبَرُوٓاْ أَنَّهُمۡ هُمُ ٱلۡفَآئِزُونَ
avar nannāyi kṣamiccu. atināl nāmitā inn avarkk pratiphalaṁ nalkiyirikkunnu. tīrccayāyuṁ avar tanneyāṇ vijayanvariccavar
Surah Al-Mumenoon, Verse 111
قَٰلَ كَمۡ لَبِثۡتُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ عَدَدَ سِنِينَ
allāhu cēādikkuṁ: "niṅṅaḷ bhūmiyil etrakeāllaṁ tāmasiccu?”
Surah Al-Mumenoon, Verse 112
قَالُواْ لَبِثۡنَا يَوۡمًا أَوۡ بَعۡضَ يَوۡمٖ فَسۡـَٔلِ ٱلۡعَآدِّينَ
avar paṟayuṁ: "ñaṅṅaḷ oru divasaṁ tāmasiccukāṇuṁ. alleṅkil oru divasattinṟe alpabhāgaṁ. eṇṇikkaṇakkākkunnavarēāṭ nīyeānn cēādiccunēākkū.”
Surah Al-Mumenoon, Verse 113
قَٰلَ إِن لَّبِثۡتُمۡ إِلَّا قَلِيلٗاۖ لَّوۡ أَنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ
allāhu paṟayuṁ: "satyattil niṅṅaḷ alpakālaṁ mātramē tāmasicciṭṭuḷḷū. ikkāryaṁ niṅṅaḷ ann manas'silākkiyirunneṅkil
Surah Al-Mumenoon, Verse 114
أَفَحَسِبۡتُمۡ أَنَّمَا خَلَقۡنَٰكُمۡ عَبَثٗا وَأَنَّكُمۡ إِلَيۡنَا لَا تُرۡجَعُونَ
niṅṅaḷe nāṁ veṟute sr̥ṣṭiccatāṇennuṁ niṅṅaḷ nam'muṭeyaṭuttēkk maṭakkappeṭukayillennumāṇēā niṅṅaḷ karutiyirunnat?”
Surah Al-Mumenoon, Verse 115
فَتَعَٰلَى ٱللَّهُ ٱلۡمَلِكُ ٱلۡحَقُّۖ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡكَرِيمِ
ennāl allāhu atyunnatanāṇ. avanāṇ yathārtha rājāv. avanallāte daivamilla. mahattāya sinhāsanattinnuṭamayāṇavan
Surah Al-Mumenoon, Verse 116
وَمَن يَدۡعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ لَا بُرۡهَٰنَ لَهُۥ بِهِۦ فَإِنَّمَا حِسَابُهُۥ عِندَ رَبِّهِۦٓۚ إِنَّهُۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلۡكَٰفِرُونَ
oruvidha teḷivēā n'yāyamēā illāte āreṅkiluṁ allāhuvēāṭeāppaṁ vēṟe ēteṅkiluṁ daivatte viḷiccuprārthikkunnuveṅkil avanṟe vicāraṇa tanṟe nāthanṟe aṭuttuveccutanneyāyirikkuṁ. tīrccayāyuṁ satyaniṣēdhikaḷ vijayaṁ varikkukayilla
Surah Al-Mumenoon, Verse 117
وَقُل رَّبِّ ٱغۡفِرۡ وَٱرۡحَمۡ وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلرَّـٰحِمِينَ
paṟayuka: enṟe nāthā, enikku nī peāṟuttutarēṇamē. ennēāṭ karuṇakāṇikkēṇamē! nī karuṇakāṇikkunnavaril atyuttamanāṇallēā
Surah Al-Mumenoon, Verse 118