Surah Al-Ankaboot - Malayalam Translation by Muhammad Karakunnu And Vanidas Elayavoor
الٓمٓ
aliph-lāṁ-mīṁ
Surah Al-Ankaboot, Verse 1
أَحَسِبَ ٱلنَّاسُ أَن يُتۡرَكُوٓاْ أَن يَقُولُوٓاْ ءَامَنَّا وَهُمۡ لَا يُفۡتَنُونَ
janaṅṅaḷ vicārikkunnuṇṭēā; “ñaṅṅaḷ viśvasiccirikkunnu”venn paṟayunnatukeāṇṭumātraṁ avare veṟute viṭṭēkkumenn. avar parīkṣaṇa vidhēyarāvāte
Surah Al-Ankaboot, Verse 2
وَلَقَدۡ فَتَنَّا ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۖ فَلَيَعۡلَمَنَّ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ صَدَقُواْ وَلَيَعۡلَمَنَّ ٱلۡكَٰذِبِينَ
niścayaṁ, avarkku mumpuṇṭāyirunnavare nāṁ parīkṣicciṭṭuṇṭ. appēāḷ satyavānmār ārenn allāhu tiriccaṟiyukatanne ceyyuṁ. kaḷḷanmārārennuṁ
Surah Al-Ankaboot, Verse 3
أَمۡ حَسِبَ ٱلَّذِينَ يَعۡمَلُونَ ٱلسَّيِّـَٔاتِ أَن يَسۡبِقُونَاۚ سَآءَ مَا يَحۡكُمُونَ
tinma ceytukeāṇṭirikkunnavar karutunnuṇṭēā; nam'me maṟikaṭannukaḷayāmenn. avaruṭe vidhittīrpp vaḷare cītta tanne
Surah Al-Ankaboot, Verse 4
مَن كَانَ يَرۡجُواْ لِقَآءَ ٱللَّهِ فَإِنَّ أَجَلَ ٱللَّهِ لَأٓتٖۚ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ
allāhuvumāyi kaṇṭumuṭṭaṇamennāgrahikkunnavar aṟiyaṭṭe: allāhuvinṟe niścita avadhi vannettuṁ. avan ellāṁ kēḷkkunnavanuṁ aṟiyunnavanumāṇ
Surah Al-Ankaboot, Verse 5
وَمَن جَٰهَدَ فَإِنَّمَا يُجَٰهِدُ لِنَفۡسِهِۦٓۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَغَنِيٌّ عَنِ ٱلۡعَٰلَمِينَ
āreṅkiluṁ allāhuvinṟe mārgattil peārutunnuveṅkil tanṟe tanne nanmakkuvēṇṭiyāṇ avanatu ceyyunnat. sanśayamilla; allāhu lēākarilāruṭeyuṁ āśrayamāvaśyamillāttavanāṇ
Surah Al-Ankaboot, Verse 6
وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ لَنُكَفِّرَنَّ عَنۡهُمۡ سَيِّـَٔاتِهِمۡ وَلَنَجۡزِيَنَّهُمۡ أَحۡسَنَ ٱلَّذِي كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
satyaviśvāsaṁ svīkarikkukayuṁ salkkarmaṅṅaḷ pravarttikkukayuṁ ceytavaruṭe tinmakaḷ nāṁ māyccukaḷayuṁ. avaruṭe uttamavr̥ttikaḷkkellāṁ pratiphalaṁ nalkukayuṁ ceyyuṁ
Surah Al-Ankaboot, Verse 7
وَوَصَّيۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ بِوَٰلِدَيۡهِ حُسۡنٗاۖ وَإِن جَٰهَدَاكَ لِتُشۡرِكَ بِي مَا لَيۡسَ لَكَ بِهِۦ عِلۡمٞ فَلَا تُطِعۡهُمَآۚ إِلَيَّ مَرۡجِعُكُمۡ فَأُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
mātāpitākkaḷēāṭ nanma ceyyaṇamenn nāṁ manuṣyane upadēśiccirikkunnu. ninakkaṟiyātta vallatineyuṁ enṟe paṅkāḷiyākkān avar ninne nirbandhikkukayāṇeṅkil nī avare anusarikkarut. enṟe aṭuttēkkāṇ niṅṅaḷuṭeyeākke maṭakkaṁ. appēāḷ niṅṅaḷ pravartticcirunnatineppaṟṟiyellāṁ niṅṅaḷe nāṁ viśadamāyi vivaramaṟiyikkuṁ
Surah Al-Ankaboot, Verse 8
وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ لَنُدۡخِلَنَّهُمۡ فِي ٱلصَّـٰلِحِينَ
allāhuvumāyi kaṇṭumuṭṭaṇamennāgrahikkunnavar aṟiyaṭṭe: allāhuvinṟe niścita avadhi vannettuṁ. avan ellāṁ kēḷkkunnavanuṁ aṟiyunnavanumāṇ
Surah Al-Ankaboot, Verse 9
وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَقُولُ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ فَإِذَآ أُوذِيَ فِي ٱللَّهِ جَعَلَ فِتۡنَةَ ٱلنَّاسِ كَعَذَابِ ٱللَّهِۖ وَلَئِن جَآءَ نَصۡرٞ مِّن رَّبِّكَ لَيَقُولُنَّ إِنَّا كُنَّا مَعَكُمۡۚ أَوَلَيۡسَ ٱللَّهُ بِأَعۡلَمَ بِمَا فِي صُدُورِ ٱلۡعَٰلَمِينَ
reṅkiluṁ allāhuvinṟe mārgattil peārutunnuveṅkil tanṟe tanne nanmakkuvēṇṭiyāṇ avanatu ceyyunnat. sanśayamilla; allāhu lēākarilāruṭeyuṁ āśrayamāvaśyamillāttavanāṇ
Surah Al-Ankaboot, Verse 10
وَلَيَعۡلَمَنَّ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَلَيَعۡلَمَنَّ ٱلۡمُنَٰفِقِينَ
tyaviśvāsaṁ svīkarikkukayuṁ salkkarmaṅṅaḷ pravarttikkukayuṁ ceytavaruṭe tinmakaḷ nāṁ māyccukaḷayuṁ. avaruṭe uttamavr̥ttikaḷkkellāṁ pratiphalaṁ nalkukayuṁ ceyyuṁ
Surah Al-Ankaboot, Verse 11
وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لِلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّبِعُواْ سَبِيلَنَا وَلۡنَحۡمِلۡ خَطَٰيَٰكُمۡ وَمَا هُم بِحَٰمِلِينَ مِنۡ خَطَٰيَٰهُم مِّن شَيۡءٍۖ إِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ
mātāpitākkaḷēāṭ nanma ceyyaṇamenn nāṁ manuṣyane upadēśiccirikkunnu. ninakkaṟiyātta vallatineyuṁ enṟe paṅkāḷiyākkān avar ninne nirbandhikkukayāṇeṅkil nī avare anusarikkarut. enṟe aṭuttēkkāṇ niṅṅaḷuṭeyeākke maṭakkaṁ. appēāḷ niṅṅaḷ pravartticcirunnatineppaṟṟiyellāṁ niṅṅaḷe nāṁ viśadamāyi vivaramaṟiyikkuṁ
Surah Al-Ankaboot, Verse 12
وَلَيَحۡمِلُنَّ أَثۡقَالَهُمۡ وَأَثۡقَالٗا مَّعَ أَثۡقَالِهِمۡۖ وَلَيُسۡـَٔلُنَّ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ عَمَّا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ
taṅṅaḷuṭe pāpabhāraṅṅaḷ ivar vahikkuṁ. taṅṅaḷuṭe pāpabhāraṅṅaḷēāṭeāppaṁ vēṟeyuṁ pāpabhāraṅṅaḷuṁ avar cumakkēṇṭivaruṁ. avar keṭṭiccamaccatineppaṟṟi uyirtteḻunnēlpunāḷil tīrccayāyuṁ avare cēādyan̄ceyyuṁ
Surah Al-Ankaboot, Verse 13
وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ فَلَبِثَ فِيهِمۡ أَلۡفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمۡسِينَ عَامٗا فَأَخَذَهُمُ ٱلطُّوفَانُ وَهُمۡ ظَٰلِمُونَ
nūhine nāṁ addēhattinṟe janatayilēkkayaccu. teāḷḷāyiratti ampatukeāllaṁ addēhaṁ avarkkiṭayil kaḻiccukūṭṭi. avasānaṁ avar akramikaḷāyirikke jalapraḷayaṁ avare piṭikūṭi
Surah Al-Ankaboot, Verse 14
فَأَنجَيۡنَٰهُ وَأَصۡحَٰبَ ٱلسَّفِينَةِ وَجَعَلۡنَٰهَآ ءَايَةٗ لِّلۡعَٰلَمِينَ
appēāḷ nāṁ addēhatteyuṁ kappalile maṟṟuḷḷavareyuṁ rakṣappeṭutti. aṅṅaneyatine lēākarkk oru dr̥ṣṭāntamākki
Surah Al-Ankaboot, Verse 15
وَإِبۡرَٰهِيمَ إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ وَٱتَّقُوهُۖ ذَٰلِكُمۡ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ
ibṟāhīmineyuṁ nāṁ nam'muṭe dūtanāyi niyēāgiccu. addēhaṁ tanṟe janatayēāṭ iṅṅane paṟañña sandarbhaṁ: "niṅṅaḷ allāhuve mātraṁ ārādhikkuka. avanēāṭu bhaktiyuḷḷavarāvuka. atāṇ niṅṅaḷkkuttamaṁ. niṅṅaḷ yāthārthyaṁ aṟiyunnavareṅkil
Surah Al-Ankaboot, Verse 16
إِنَّمَا تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ أَوۡثَٰنٗا وَتَخۡلُقُونَ إِفۡكًاۚ إِنَّ ٱلَّذِينَ تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ لَا يَمۡلِكُونَ لَكُمۡ رِزۡقٗا فَٱبۡتَغُواْ عِندَ ٱللَّهِ ٱلرِّزۡقَ وَٱعۡبُدُوهُ وَٱشۡكُرُواْ لَهُۥٓۖ إِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ
allāhuvekkūṭāte niṅṅaḷ pūjiccukeāṇṭirikkunnat cila vigrahaṅṅaḷeyāṇ. niṅṅaḷ kaḷḷaṁ keṭṭiyuṇṭākkukayāṇ. allāhuvekkūṭāte niṅṅaḷ pūjiccukeāṇṭirikkunna vigrahaṅṅaḷkk niṅṅaḷkkāvaśyamāya upajīvanaṁ tarānpēāluṁ kaḻiyilla. atināl niṅṅaḷ allāhuvēāṭ upajīvanaṁ tēṭuka. avane mātraṁ ārādhikkuka. avanēāṭu nandikāṇikkuka. niṅṅaḷeākke maṭaṅṅiyettuka avanṟe aṭuttēkkāṇ
Surah Al-Ankaboot, Verse 17
وَإِن تُكَذِّبُواْ فَقَدۡ كَذَّبَ أُمَمٞ مِّن قَبۡلِكُمۡۖ وَمَا عَلَى ٱلرَّسُولِ إِلَّا ٱلۡبَلَٰغُ ٱلۡمُبِينُ
niṅṅaḷit kaḷḷamākki taḷḷukayāṇeṅkil niṅṅaḷkkumumpuḷḷa pala samudāyaṅṅaḷuṁ aṅṅane ceytiṭṭuṇṭ. sandēśaṁ vyaktamāyi etticcutarika ennatallāte maṟṟu bādhyatayeānnuṁ daivadūtanilla
Surah Al-Ankaboot, Verse 18
أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ كَيۡفَ يُبۡدِئُ ٱللَّهُ ٱلۡخَلۡقَ ثُمَّ يُعِيدُهُۥٓۚ إِنَّ ذَٰلِكَ عَلَى ٱللَّهِ يَسِيرٞ
avar cinticcunēākkiyiṭṭillē? allāhu eṅṅane sr̥ṣṭikarmaṁ tuṭaṅṅunnuvenn. pinnīṭ eṅṅane atāvarttikkunnuvennuṁ. tīrccayāyuṁ allāhuvin at oṭṭuṁ prayāsakaramalla
Surah Al-Ankaboot, Verse 19
قُلۡ سِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَٱنظُرُواْ كَيۡفَ بَدَأَ ٱلۡخَلۡقَۚ ثُمَّ ٱللَّهُ يُنشِئُ ٱلنَّشۡأَةَ ٱلۡأٓخِرَةَۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ
paṟayuka: niṅṅaḷ bhūmiyilūṭe sañcarikkū; enniṭṭ allāhu eṅṅane sr̥ṣṭi ārambhiccuvenn nēākkū. pinnīṭ allāhu vīṇṭumeārikkalkūṭi sr̥ṣṭikkunnateṅṅaneyennuṁ. allāhu ellā kāryaṅṅaḷkkuṁ kaḻivuṟṟavan tanne; tīrcca
Surah Al-Ankaboot, Verse 20
يُعَذِّبُ مَن يَشَآءُ وَيَرۡحَمُ مَن يَشَآءُۖ وَإِلَيۡهِ تُقۡلَبُونَ
allāhu avanicchikkunnavare śikṣikkunnu. avanicchikkunnavarēāṭ karuṇakāṇikkunnu. avaṅkalēkkāṇ niṅṅaḷeākke tiriccucelluka
Surah Al-Ankaboot, Verse 21
وَمَآ أَنتُم بِمُعۡجِزِينَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا فِي ٱلسَّمَآءِۖ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِن وَلِيّٖ وَلَا نَصِيرٖ
niṅṅaḷkk bhūmiyilavane tēālpikkānāvilla. ākāśattuṁ sādhyamalla. allāhuvekkūṭāte niṅṅaḷkkeāru rakṣakanilla. sahāyiyumilla
Surah Al-Ankaboot, Verse 22
وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَلِقَآئِهِۦٓ أُوْلَـٰٓئِكَ يَئِسُواْ مِن رَّحۡمَتِي وَأُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ
allāhuvinṟe vacanaṅṅaḷeyuṁ avane kaṇṭumuṭṭumennatineyuṁ taḷḷippaṟayunnavar enṟe kāruṇyatte sambandhicc nirāśarāyirikkunnu. avarkkutanneyāṇ nēāvēṟiya śikṣayuṇṭāvuka
Surah Al-Ankaboot, Verse 23
فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوۡمِهِۦٓ إِلَّآ أَن قَالُواْ ٱقۡتُلُوهُ أَوۡ حَرِّقُوهُ فَأَنجَىٰهُ ٱللَّهُ مِنَ ٱلنَّارِۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ
appēāḷ addēhattinṟe janatayuṭe pratikaraṇaṁ itramātramāyirunnu: "niṅṅaḷivane keānnukaḷayuka. alleṅkil cuṭṭerikkuka." ennāl allāhu ibṟāhīmine tiyyilninn rakṣiccu. viśvasikkunna janattin itil pala dr̥ṣṭāntaṅṅaḷumuṇṭ
Surah Al-Ankaboot, Verse 24
وَقَالَ إِنَّمَا ٱتَّخَذۡتُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ أَوۡثَٰنٗا مَّوَدَّةَ بَيۡنِكُمۡ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ ثُمَّ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ يَكۡفُرُ بَعۡضُكُم بِبَعۡضٖ وَيَلۡعَنُ بَعۡضُكُم بَعۡضٗا وَمَأۡوَىٰكُمُ ٱلنَّارُ وَمَا لَكُم مِّن نَّـٰصِرِينَ
ibṟāhīṁ paṟaññu: "allāhuvinu puṟame niṅṅaḷ cila vigrahaṅṅaḷe svīkariccirikkunnu. at ihalēākajīvitattil niṅṅaḷkkiṭayiluḷḷa snēhabandhaṁ kāraṇamāyāṇ. ennāl uyirtteḻunnēlpunāḷil niṅṅaḷil cilar maṟṟucilare taḷḷippaṟayuṁ. parasparaṁ śapikkuṁ. onnuṟapp; niṅṅaḷuṭe tāvaḷaṁ narakattīyāṇ. niṅṅaḷkku sahāyikaḷāyi ārumuṇṭāvilla
Surah Al-Ankaboot, Verse 25
۞فَـَٔامَنَ لَهُۥ لُوطٞۘ وَقَالَ إِنِّي مُهَاجِرٌ إِلَىٰ رَبِّيٓۖ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
appēāḷ lūtv addēhattil viśvasiccu. ibṟāhīṁ paṟaññu: "ñān nāṭuviṭukayāṇ. enṟe nāthanṟe sannidhiyilēkku pēāvukayāṇ. sanśayamilla; avan tanneyāṇ pratāpiyuṁ yuktimānuṁ
Surah Al-Ankaboot, Verse 26
وَوَهَبۡنَا لَهُۥٓ إِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَ وَجَعَلۡنَا فِي ذُرِّيَّتِهِ ٱلنُّبُوَّةَ وَٱلۡكِتَٰبَ وَءَاتَيۡنَٰهُ أَجۡرَهُۥ فِي ٱلدُّنۡيَاۖ وَإِنَّهُۥ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ لَمِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
addēhattinu nāṁ is'hākhineyuṁ ya'akhūbineyuṁ sam'māniccu. addēhattinṟe santānaparamparayil nāṁ pravācakatvavuṁ vēdavuṁ pradānaṁ ceytu. addēhattin nāṁ ihalēākattutanne pratiphalaṁ nalki. paralēākattēā tīrccayāyuṁ addēhaṁ saccaritarilāyirikkuṁ
Surah Al-Ankaboot, Verse 27
وَلُوطًا إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ إِنَّكُمۡ لَتَأۡتُونَ ٱلۡفَٰحِشَةَ مَا سَبَقَكُم بِهَا مِنۡ أَحَدٖ مِّنَ ٱلۡعَٰلَمِينَ
lūtvineyuṁ nāṁ niyēāgiccu. addēhaṁ tanṟe janatayēāṭu paṟaññatēārkkuka: "lēākatt nēratte āruṁ ceytiṭṭillātta mḷēcchavr̥ttiyāṇallēā niṅṅaḷ ceytukeāṇṭirikkunnat
Surah Al-Ankaboot, Verse 28
أَئِنَّكُمۡ لَتَأۡتُونَ ٱلرِّجَالَ وَتَقۡطَعُونَ ٱلسَّبِيلَ وَتَأۡتُونَ فِي نَادِيكُمُ ٱلۡمُنكَرَۖ فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوۡمِهِۦٓ إِلَّآ أَن قَالُواْ ٱئۡتِنَا بِعَذَابِ ٱللَّهِ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ
niṅṅaḷ kāmaśamanattin puruṣanmāre samīpikkunnu. nērāyavaḻi kaiveṭiyunnu. sadas'sukaḷilpēāluṁ nīcakr̥tyaṅṅaḷ ceytukūṭṭunnu." appēāḷ addēhattinṟe janatayuṭe pratikaraṇaṁ itumātramāyirunnu: "nī ñaṅṅaḷkk allāhuvinṟe śikṣayiṅṅu keāṇṭuvarika. nī satyavāneṅkil
Surah Al-Ankaboot, Verse 29
قَالَ رَبِّ ٱنصُرۡنِي عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡمُفۡسِدِينَ
addēhaṁ prārthiccu: "enṟe nāthā, nāśakārikaḷāya ī janattinetire nīyenne tuṇakkēṇamē
Surah Al-Ankaboot, Verse 30
وَلَمَّا جَآءَتۡ رُسُلُنَآ إِبۡرَٰهِيمَ بِٱلۡبُشۡرَىٰ قَالُوٓاْ إِنَّا مُهۡلِكُوٓاْ أَهۡلِ هَٰذِهِ ٱلۡقَرۡيَةِۖ إِنَّ أَهۡلَهَا كَانُواْ ظَٰلِمِينَ
nam'muṭe dūtanmār ibṟāhīminṟe aṭutt śubhavārttayumāyetti. appēāḷ avar paṟaññu: "tīrccayāyuṁ ñaṅṅaḷ innāṭṭukāre naśippikkān pēāvukayāṇ; uṟappāyuṁ iviṭattukār atikramikaḷāyirikkunnu
Surah Al-Ankaboot, Verse 31
قَالَ إِنَّ فِيهَا لُوطٗاۚ قَالُواْ نَحۡنُ أَعۡلَمُ بِمَن فِيهَاۖ لَنُنَجِّيَنَّهُۥ وَأَهۡلَهُۥٓ إِلَّا ٱمۡرَأَتَهُۥ كَانَتۡ مِنَ ٱلۡغَٰبِرِينَ
ibṟāhīṁ paṟaññu: "aviṭe lūtv uṇṭallēā." avar paṟaññu: "aviṭe āreākkeyuṇṭenn ñaṅṅaḷkku nannāyaṟiyāṁ. addēhatteyuṁ kuṭumbatteyuṁ ñaṅṅaḷ rakṣappeṭuttuka tanne ceyyuṁ. addēhattinṟe bhāryayeyeāḻike. avaḷ pinmāṟi ninnavaril peṭṭavaḷāṇ
Surah Al-Ankaboot, Verse 32
وَلَمَّآ أَن جَآءَتۡ رُسُلُنَا لُوطٗا سِيٓءَ بِهِمۡ وَضَاقَ بِهِمۡ ذَرۡعٗاۖ وَقَالُواْ لَا تَخَفۡ وَلَا تَحۡزَنۡ إِنَّا مُنَجُّوكَ وَأَهۡلَكَ إِلَّا ٱمۡرَأَتَكَ كَانَتۡ مِنَ ٱلۡغَٰبِرِينَ
nam'muṭe dūtanmār lūtvinṟe aṭuttetti. appēāḷ avaruṭe varavil addēhaṁ vallāte viṣamiccu. ēṟe paribhramikkukayuṁ manas's tiṭuṅṅukayuṁ ceytu. avar paṟaññu: "pēṭikkēṇṭa. duḥkhikkukayuṁ vēṇṭa. tīrccayāyuṁ ninneyuṁ kuṭumbatteyuṁ ñaṅṅaḷ rakṣappeṭuttuṁ. ninṟe bhāryayeyeāḻike. avaḷ pinmāṟininnavaril peṭṭavaḷāṇ
Surah Al-Ankaboot, Verse 33
إِنَّا مُنزِلُونَ عَلَىٰٓ أَهۡلِ هَٰذِهِ ٱلۡقَرۡيَةِ رِجۡزٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ بِمَا كَانُواْ يَفۡسُقُونَ
innāṭṭukāruṭemēl nāṁ ākāśattuninn śikṣayiṟakkukatanne ceyyuṁ. kāraṇaṁ avar tem'māṭikaḷāṇennatutanne
Surah Al-Ankaboot, Verse 34
وَلَقَد تَّرَكۡنَا مِنۡهَآ ءَايَةَۢ بَيِّنَةٗ لِّقَوۡمٖ يَعۡقِلُونَ
aṅṅane nāmaviṭe vicāraśīlarāya janattin vyaktamāya dr̥ṣṭāntaṁ bākkiveccu
Surah Al-Ankaboot, Verse 35
وَإِلَىٰ مَدۡيَنَ أَخَاهُمۡ شُعَيۡبٗا فَقَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ وَٱرۡجُواْ ٱلۡيَوۡمَ ٱلۡأٓخِرَ وَلَا تَعۡثَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُفۡسِدِينَ
madyanilēkk nāṁ avaruṭe sahēādaran śu'aibine ayaccu. addēhaṁ paṟaññu: "enṟe janamē, niṅṅaḷ allāhuvinu vaḻippeṭuka. antyadinatte pratīkṣikkuka. nāṭṭil nāśakārikaḷāyi kuḻappamuṇṭākkarut
Surah Al-Ankaboot, Verse 36
فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلرَّجۡفَةُ فَأَصۡبَحُواْ فِي دَارِهِمۡ جَٰثِمِينَ
appēāḷ avaraddēhatte taḷḷippaṟaññu. atināl oru bhīkaraprakampanaṁ avare piṭikūṭi. atēāṭe avar taṅṅaḷuṭe vīṭukaḷil vīṇaṭiññavarāyi
Surah Al-Ankaboot, Verse 37
وَعَادٗا وَثَمُودَاْ وَقَد تَّبَيَّنَ لَكُم مِّن مَّسَٰكِنِهِمۡۖ وَزَيَّنَ لَهُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ أَعۡمَٰلَهُمۡ فَصَدَّهُمۡ عَنِ ٱلسَّبِيلِ وَكَانُواْ مُسۡتَبۡصِرِينَ
ād, samūd samūhaṅṅaḷeyuṁ nāṁ naśippiccu. avaruṭe pārppiṭaṅṅaḷil ninn niṅṅaḷkkat vyaktamāyi manas'silāyiṭṭuṇṭākumallēā. avaruṭe pravarttanaṅṅaḷe piśāc avarkk ēṟe cētēāharaṅṅaḷāyi tēānnippiccu. satyamārgattil ninn piśāc avare taṭayukayuṁ ceytu. satyattilavar uḷkkāḻcayuḷḷavarāyirunnu
Surah Al-Ankaboot, Verse 38
وَقَٰرُونَ وَفِرۡعَوۡنَ وَهَٰمَٰنَۖ وَلَقَدۡ جَآءَهُم مُّوسَىٰ بِٱلۡبَيِّنَٰتِ فَٱسۡتَكۡبَرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا كَانُواْ سَٰبِقِينَ
khāṟūneyuṁ phaṟavēāneyuṁ hāmāneyuṁ nāṁ naśippiccu. vyaktamāya teḷivukaḷumāyi mūsa avaruṭe aṭuttu cenniṭṭuṇṭāyirunnu. appēāḷ bhūmiyil avar ahaṅkariccu. ennāl avarkk nam'me maṟikaṭakkān kaḻiyumāyirunnilla
Surah Al-Ankaboot, Verse 39
فَكُلًّا أَخَذۡنَا بِذَنۢبِهِۦۖ فَمِنۡهُم مَّنۡ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِ حَاصِبٗا وَمِنۡهُم مَّنۡ أَخَذَتۡهُ ٱلصَّيۡحَةُ وَمِنۡهُم مَّنۡ خَسَفۡنَا بِهِ ٱلۡأَرۡضَ وَمِنۡهُم مَّنۡ أَغۡرَقۡنَاۚ وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيَظۡلِمَهُمۡ وَلَٰكِن كَانُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ
aṅṅane avareyeākke taṅṅaḷuṭe pāpaṅṅaḷuṭe pēril nāṁ piṭikūṭi. avaril cilaruṭemēl caralkkāṟṟayaccu. maṟṟucilare ghēāragarjanaṁ piṭikūṭi. vēṟe cilare bhūmiyil āḻtti. iniyuṁ cilare mukkikkeānnu. allāhu avarēāṭeānnuṁ akramaṁ kāṇikkukayāyirunnilla. maṟicc avar taṅṅaḷēāṭutanne atikramaṁ pravarttikkukayāyirunnu
Surah Al-Ankaboot, Verse 40
مَثَلُ ٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ أَوۡلِيَآءَ كَمَثَلِ ٱلۡعَنكَبُوتِ ٱتَّخَذَتۡ بَيۡتٗاۖ وَإِنَّ أَوۡهَنَ ٱلۡبُيُوتِ لَبَيۡتُ ٱلۡعَنكَبُوتِۚ لَوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ
allāhuvekkūṭāte rakṣādhikārikaḷe svīkarikkunnavaruṭe avastha eṭṭukāliyuṭētupēāleyāṇ. ateāru vīṭuṇṭākki. vīṭukaḷilēṟṟaṁ durbalaṁ eṭṭukāliyuṭe vīṭāṇ. avar kāryaṁ grahikkunnavareṅkil
Surah Al-Ankaboot, Verse 41
إِنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُ مَا يَدۡعُونَ مِن دُونِهِۦ مِن شَيۡءٖۚ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
tanne veṭiññ avar viḷiccu prārthikkunna ēteāru vastuve sambandhiccuṁ allāhu sūkṣmamāyi aṟiyunnuṇṭ. avan pratāpiyuṁ yuktimānumāṇ
Surah Al-Ankaboot, Verse 42
وَتِلۡكَ ٱلۡأَمۡثَٰلُ نَضۡرِبُهَا لِلنَّاسِۖ وَمَا يَعۡقِلُهَآ إِلَّا ٱلۡعَٰلِمُونَ
manuṣyarkkuvēṇṭiyāṇ nāmiṅṅane upamakaḷ viśadīkarikkunnat. ennāl vicāramatikaḷallāte atēkkuṟicc cinticc manas'silākkunnilla
Surah Al-Ankaboot, Verse 43
خَلَقَ ٱللَّهُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ بِٱلۡحَقِّۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّلۡمُؤۡمِنِينَ
allāhu ākāśabhūmikaḷe yāthārthyattēāṭe sr̥ṣṭiccu. niścayaṁ; satyaviśvāsikaḷkk atil oru dr̥ṣṭāntamuṇṭ
Surah Al-Ankaboot, Verse 44
ٱتۡلُ مَآ أُوحِيَ إِلَيۡكَ مِنَ ٱلۡكِتَٰبِ وَأَقِمِ ٱلصَّلَوٰةَۖ إِنَّ ٱلصَّلَوٰةَ تَنۡهَىٰ عَنِ ٱلۡفَحۡشَآءِ وَٱلۡمُنكَرِۗ وَلَذِكۡرُ ٱللَّهِ أَكۡبَرُۗ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ مَا تَصۡنَعُونَ
ī vēdapustakattil ninakku bēādhanamāyi labhiccava nī ōtikkēḷppikkuka. namaskāraṁ niṣṭhayēāṭe nirvahikkuka. niścayamāyuṁ namaskāraṁ nīcakr̥tyaṅṅaḷeyuṁ niṣid'dhakarmaṅṅaḷeyuṁ taṭaññunirttunnu. daivasmaraṇayāṇ ēṟṟavuṁ mahattaraṁ. ōrkkuka: niṅṅaḷ ceyyunnatentuṁ allāhu nannāyi aṟiyunnuṇṭ
Surah Al-Ankaboot, Verse 45
۞وَلَا تُجَٰدِلُوٓاْ أَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ إِلَّا بِٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُ إِلَّا ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ مِنۡهُمۡۖ وَقُولُوٓاْ ءَامَنَّا بِٱلَّذِيٓ أُنزِلَ إِلَيۡنَا وَأُنزِلَ إِلَيۡكُمۡ وَإِلَٰهُنَا وَإِلَٰهُكُمۡ وَٰحِدٞ وَنَحۡنُ لَهُۥ مُسۡلِمُونَ
ēṟṟavuṁ nallarītiyilallāte niṅṅaḷ vēdakkārumāyi sanvādattilērppeṭarut; avarile atikramikaḷēāṭeāḻike. niṅṅaḷ paṟayū: "ñaṅṅaḷkk iṟakkittannatiluṁ niṅṅaḷkk iṟakkittannatiluṁ ñaṅṅaḷ viśvasiccirikkunnu. ñaṅṅaḷuṭe daivavuṁ niṅṅaḷuṭe daivavuṁ onnutanne. ñaṅṅaḷ avane mātraṁ anusarikkunnavarāṇ
Surah Al-Ankaboot, Verse 46
وَكَذَٰلِكَ أَنزَلۡنَآ إِلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَۚ فَٱلَّذِينَ ءَاتَيۡنَٰهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ يُؤۡمِنُونَ بِهِۦۖ وَمِنۡ هَـٰٓؤُلَآءِ مَن يُؤۡمِنُ بِهِۦۚ وَمَا يَجۡحَدُ بِـَٔايَٰتِنَآ إِلَّا ٱلۡكَٰفِرُونَ
avvidhaṁ ninakku nāṁ vēdapustakaṁ iṟakkittannirikkunnu. nāṁ nēratte vēdaṁ nalkiyavar itil viśvasikkunnavarāṇ. ikkūṭṭariluṁ itil viśvasikkunna cilaruṇṭ. satyaniṣēdhikaḷallāte nam'muṭe vacanaṅṅaḷe taḷḷippaṟayukayilla
Surah Al-Ankaboot, Verse 47
وَمَا كُنتَ تَتۡلُواْ مِن قَبۡلِهِۦ مِن كِتَٰبٖ وَلَا تَخُطُّهُۥ بِيَمِينِكَۖ إِذٗا لَّٱرۡتَابَ ٱلۡمُبۡطِلُونَ
itinumump nī oreāṟṟa pustakavuṁ pārāyaṇaṁ ceytiṭṭilla. ninṟe valatukaikeāṇṭ nī ateḻutiyiṭṭumilla. aṅṅaneceytirunneṅkil ī satyaniṣēdhikaḷkk sanśayikkāmāyirunnu
Surah Al-Ankaboot, Verse 48
بَلۡ هُوَ ءَايَٰتُۢ بَيِّنَٰتٞ فِي صُدُورِ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡعِلۡمَۚ وَمَا يَجۡحَدُ بِـَٔايَٰتِنَآ إِلَّا ٱلظَّـٰلِمُونَ
yathārthattil jñānaṁ vannettiyavaruṭe hr̥dayaṅṅaḷil it suvyaktamāya vacanaṅṅaḷ tanneyāṇ. akramikaḷallāte nam'muṭe vacanaṅṅaḷe taḷḷippaṟayukayilla
Surah Al-Ankaboot, Verse 49
وَقَالُواْ لَوۡلَآ أُنزِلَ عَلَيۡهِ ءَايَٰتٞ مِّن رَّبِّهِۦۚ قُلۡ إِنَّمَا ٱلۡأٓيَٰتُ عِندَ ٱللَّهِ وَإِنَّمَآ أَنَا۠ نَذِيرٞ مُّبِينٌ
avar cēādikkunnu: "iyāḷkk iyāḷuṭe nāthanilninn dr̥ṣṭāntaṅṅaḷ iṟakkikkeāṭukkāttatent?" paṟayuka: "dr̥ṣṭāntaṅṅaḷ allāhuvinṟe pakkal mātramāṇuḷḷat. ñānēā vyaktamāya oru munnaṟiyippukāran mātraṁ
Surah Al-Ankaboot, Verse 50
أَوَلَمۡ يَكۡفِهِمۡ أَنَّآ أَنزَلۡنَا عَلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ يُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَرَحۡمَةٗ وَذِكۡرَىٰ لِقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ
nāṁ ninakk ī vēdapustakaṁ iṟakkittannu ennatupēārē avarkk teḷivāyi. atavare ōtikkēḷppikkunnumuṇṭ. sanśayamilla; viśvasikkunna janattin atil dhārāḷaṁ anugrahamuṇṭ. matiyāya udbēādhanavuṁ
Surah Al-Ankaboot, Verse 51
قُلۡ كَفَىٰ بِٱللَّهِ بَيۡنِي وَبَيۡنَكُمۡ شَهِيدٗاۖ يَعۡلَمُ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۗ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ بِٱلۡبَٰطِلِ وَكَفَرُواْ بِٱللَّهِ أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ
paṟayuka: "enikkuṁ niṅṅaḷkkumiṭayil sākṣiyāyi allāhumati. ākāśabhūmikaḷiluḷḷateākkeyuṁ avanaṟiyunnu. ennāl ōrkkuka; asatyattil viśvasikkukayuṁ allāhuvil aviśvasikkukayuṁ ceyyunnavar tanneyāṇ parājitar
Surah Al-Ankaboot, Verse 52
وَيَسۡتَعۡجِلُونَكَ بِٱلۡعَذَابِ وَلَوۡلَآ أَجَلٞ مُّسَمّٗى لَّجَآءَهُمُ ٱلۡعَذَابُۚ وَلَيَأۡتِيَنَّهُم بَغۡتَةٗ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ
avar ninnēāṭ śikṣakkāyi dhr̥ti kūṭṭunnu. kr̥tyamāya kālāvadhi niścayikkappeṭṭiṭṭillāyirunnuveṅkil śikṣa avarkk itinakaṁ vannettiyiṭṭuṇṭākumāyirunnu. avaraṟiyāte peṭṭenn atavaril vannettukatanne ceyyuṁ
Surah Al-Ankaboot, Verse 53
يَسۡتَعۡجِلُونَكَ بِٱلۡعَذَابِ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةُۢ بِٱلۡكَٰفِرِينَ
śikṣakkāyi avar ninnēāṭu dhr̥ti kūṭṭunnu. sanśayanvēṇṭa; narakaṁ satyaniṣēdhikaḷe valayan̄ceytunilpuṇṭ
Surah Al-Ankaboot, Verse 54
يَوۡمَ يَغۡشَىٰهُمُ ٱلۡعَذَابُ مِن فَوۡقِهِمۡ وَمِن تَحۡتِ أَرۡجُلِهِمۡ وَيَقُولُ ذُوقُواْ مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
mukaḷil ninnuṁ kālukaḷkkaṭiyil ninnuṁ śikṣa avare peātiyunna dinaṁ; ann avarēāṭu paṟayuṁ: "niṅṅaḷ pravartticcirunnatinṟe phalaṁ anubhaviccukeāḷḷuka
Surah Al-Ankaboot, Verse 55
يَٰعِبَادِيَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِنَّ أَرۡضِي وَٰسِعَةٞ فَإِيَّـٰيَ فَٱعۡبُدُونِ
satyaviśvāsaṁ svīkaricca enṟe dāsanmārē, enṟe bhūmi viśālamāṇ. atināl niṅṅaḷ enikkumātraṁ vaḻippeṭuka
Surah Al-Ankaboot, Verse 56
كُلُّ نَفۡسٖ ذَآئِقَةُ ٱلۡمَوۡتِۖ ثُمَّ إِلَيۡنَا تُرۡجَعُونَ
ellāvaruṁ maraṇattinṟe ruci aṟiyuṁ. pinne niṅṅaḷeyeākke nam'muṭe aṭuttēkk tiriccukeāṇṭuvaruṁ
Surah Al-Ankaboot, Verse 57
وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ لَنُبَوِّئَنَّهُم مِّنَ ٱلۡجَنَّةِ غُرَفٗا تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَاۚ نِعۡمَ أَجۡرُ ٱلۡعَٰمِلِينَ
satyaviśvāsaṁ svīkarikkukayuṁ salkkarmaṅṅaḷ pravarttikkukayuṁ ceytavarkk nāṁ svargattil samunnata sedhaṅṅaḷ orukkiveccirikkunnu. atinṟe tāḻbhāgattūṭe āṟukaḷeāḻukikkeāṇṭirikkuṁ. avaratil sthiravāsikaḷāyirikkuṁ. nannāyi pravarttikkunnavarkkuḷḷa pratiphalaṁ vaḷare viśiṣṭaṁ tanne
Surah Al-Ankaboot, Verse 58
ٱلَّذِينَ صَبَرُواْ وَعَلَىٰ رَبِّهِمۡ يَتَوَكَّلُونَ
kṣama pālikkunnavarāṇavar. taṅṅaḷuṭe nāthanil bharamēlpikkunnavaruṁ
Surah Al-Ankaboot, Verse 59
وَكَأَيِّن مِّن دَآبَّةٖ لَّا تَحۡمِلُ رِزۡقَهَا ٱللَّهُ يَرۡزُقُهَا وَإِيَّاكُمۡۚ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ
etrayetra jīvikaḷuṇṭ. avayeānnuṁ taṅṅaḷuṭe annaṁ cumannalla naṭakkunnat. allāhuvāṇ avaykkuṁ niṅṅaḷkkuṁ āhāraṁ nalkunnat. avan ellāṁ kēḷkkunnavanuṁ aṟiyunnavanumāṇ
Surah Al-Ankaboot, Verse 60
وَلَئِن سَأَلۡتَهُم مَّنۡ خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَسَخَّرَ ٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَ لَيَقُولُنَّ ٱللَّهُۖ فَأَنَّىٰ يُؤۡفَكُونَ
ākāśabhūmikaḷe sr̥ṣṭiccatuṁ sūryacandranmāre adhīnappeṭuttittannatuṁ ārenn nī cēādiccāl uṟappāyuṁ avar paṟayuṁ “allāhuvāṇe”nn. enniṭṭuṁ eṅṅaneyāṇ avarkk vyatiyānaṁ sambhavikkunnat
Surah Al-Ankaboot, Verse 61
ٱللَّهُ يَبۡسُطُ ٱلرِّزۡقَ لِمَن يَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦ وَيَقۡدِرُ لَهُۥٓۚ إِنَّ ٱللَّهَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٞ
allāhu tanṟe dāsanmāril avanicchikkunnavarkk upajīvanattil viśālatavaruttunnu. avanicchikkunnavarkk atil iṭukkavuṁ varuttunnu. allāhu ellā kāryaṅṅaḷeppaṟṟiyuṁ nannāyaṟiyunnavanāṇ
Surah Al-Ankaboot, Verse 62
وَلَئِن سَأَلۡتَهُم مَّن نَّزَّلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَحۡيَا بِهِ ٱلۡأَرۡضَ مِنۢ بَعۡدِ مَوۡتِهَا لَيَقُولُنَّ ٱللَّهُۚ قُلِ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِۚ بَلۡ أَكۡثَرُهُمۡ لَا يَعۡقِلُونَ
mānattuninn veḷḷaṁ vīḻttunnatuṁ atuvaḻi bhūmiye atinṟe nirjīvatakkuśēṣaṁ jīvas'suṟṟatākkunnatuṁ ārenn nī cēādiccāl avar paṟayuṁ “allāhuvāṇe”nn. paṟayuka: "sarva stutiyuṁ allāhuvināṇ." ennāl avarilēṟe pēruṁ cinticcu manas'silākkunnilla
Surah Al-Ankaboot, Verse 63
وَمَا هَٰذِهِ ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَآ إِلَّا لَهۡوٞ وَلَعِبٞۚ وَإِنَّ ٱلدَّارَ ٱلۡأٓخِرَةَ لَهِيَ ٱلۡحَيَوَانُۚ لَوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ
ī ihalēākajīvitaṁ kaḷiyuṁ ullāsavumallāteānnumalla. paralēāka bhavanaṁ tanneyāṇ yathārtha jīvitaṁ. avar kāryaṁ manas'silākkunnavareṅkil
Surah Al-Ankaboot, Verse 64
فَإِذَا رَكِبُواْ فِي ٱلۡفُلۡكِ دَعَوُاْ ٱللَّهَ مُخۡلِصِينَ لَهُ ٱلدِّينَ فَلَمَّا نَجَّىٰهُمۡ إِلَى ٱلۡبَرِّ إِذَا هُمۡ يُشۡرِكُونَ
ennāl avar kappalil kayaṟiyāl taṅṅaḷuṭe vaṇakkavuṁ vaḻakkavumeākke ātmārthamāyuṁ allāhuvinumātramākki avanēāṭu prārthikkuṁ. enniṭṭ, avan avare rakṣappeṭutti karayiletticcālēā; avaratā avan paṅkāḷikaḷe saṅkalpikkunnu
Surah Al-Ankaboot, Verse 65
لِيَكۡفُرُواْ بِمَآ ءَاتَيۡنَٰهُمۡ وَلِيَتَمَتَّعُواْۚ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ
aṅṅane nāṁ avarkku nalkiyatinēāṭ avar nandikēṭ kāṇikkunnu. āsaktiyilāṇṭupēāvunnu. ennāl aṭuttutanne avar ellāṁ aṟiññukeāḷḷuṁ
Surah Al-Ankaboot, Verse 66
أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّا جَعَلۡنَا حَرَمًا ءَامِنٗا وَيُتَخَطَّفُ ٱلنَّاسُ مِنۡ حَوۡلِهِمۡۚ أَفَبِٱلۡبَٰطِلِ يُؤۡمِنُونَ وَبِنِعۡمَةِ ٱللَّهِ يَكۡفُرُونَ
avar kāṇunnillē; nāṁ nirbhayamāya orādaraṇīya sthalaṁ ērppeṭuttiyat. avaruṭe cuṟṟuvaṭṭattuninn āḷukaḷ ṟāñciyeṭukkappeṭṭukeāṇṭirikkeyāṇit. enniṭṭuṁ asatyattil avar viśvasikkukayāṇēā; allāhuvinṟe anugrahaṅṅaḷe taḷḷippaṟayukayuṁ
Surah Al-Ankaboot, Verse 67
وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا أَوۡ كَذَّبَ بِٱلۡحَقِّ لَمَّا جَآءَهُۥٓۚ أَلَيۡسَ فِي جَهَنَّمَ مَثۡوٗى لِّلۡكَٰفِرِينَ
allāhuvinṟe pēril kaḷḷaṁ keṭṭiyuṇṭākkukayuṁ satyaṁ vannettiyappēāḷ atine kaḷḷamākki taḷḷukayuṁ ceytavanekkāḷ kaṭutta akrami āruṇṭ? ittaraṁ satyaniṣēdhikaḷuṭe vāsasthalaṁ narakaṁ tanneyallayēā
Surah Al-Ankaboot, Verse 68
وَٱلَّذِينَ جَٰهَدُواْ فِينَا لَنَهۡدِيَنَّهُمۡ سُبُلَنَاۚ وَإِنَّ ٱللَّهَ لَمَعَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ
nam'muṭe kāryattil samaraṁ ceyyunnavare nāṁ nam'muṭe vaḻikaḷilūṭe nayikkuka tanne ceyyuṁ. sanśayamilla; allāhu saccaritarēāṭeāppamāṇ
Surah Al-Ankaboot, Verse 69