Surah Aal-e-Imran - Tamil Translation by Abdulhameed Baqavi
الٓمٓ
alihp lam mim
Surah Aal-e-Imran, Verse 1
ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡحَيُّ ٱلۡقَيُّومُ
allah, avanait tavira vanakkattirkuriyavan veru evanumillai. Avan nirantaramanavan; enrum nilaiyanavan
Surah Aal-e-Imran, Verse 2
نَزَّلَ عَلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ مُصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيۡهِ وَأَنزَلَ ٱلتَّوۡرَىٰةَ وَٱلۡإِنجِيلَ
(Napiye!) Itarku munnulla (vetankal ya)varraiyum urutippatuttukinra (murrilum) unmaiyaik kontulla ivvetattai avantan um'mitu irakkivaittan. Itarku munnarum manitarkalukku nervalikattiyaka irunta tavrattaiyum injilaiyum avane irakkivaittan
Surah Aal-e-Imran, Verse 3
مِن قَبۡلُ هُدٗى لِّلنَّاسِ وَأَنزَلَ ٱلۡفُرۡقَانَۗ إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ لَهُمۡ عَذَابٞ شَدِيدٞۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٞ ذُو ٱنتِقَامٍ
(melum, nanmai timaikalaip) pirittarivikkakkutiya (marra)varraiyum arul purintirukkiran. Akave, evarkal allahvutaiya (av)vacanankalai nirakarikkirarkalo avarkalukku niccayamaka katinamana vetanaiyuntu. Allah (anaivaraiyum) mikaittavan, (tiyavarkalait) tantippavan
Surah Aal-e-Imran, Verse 4
إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَخۡفَىٰ عَلَيۡهِ شَيۡءٞ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا فِي ٱلسَّمَآءِ
niccayamaka pumiyilo, vanattilo (ulla) etuvum allahvukku maraintatalla
Surah Aal-e-Imran, Verse 5
هُوَ ٱلَّذِي يُصَوِّرُكُمۡ فِي ٱلۡأَرۡحَامِ كَيۡفَ يَشَآءُۚ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
avantan karppappaikalil tan virumpiyavaru unkalai (anaka, pennakavo) uruvam amaikkiran. (Anaivaraiyum) mikaittavanum nanamutaiyavanumana avanait tavira vanakkattirkuriyavan veruyarumillai
Surah Aal-e-Imran, Verse 6
هُوَ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ عَلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ مِنۡهُ ءَايَٰتٞ مُّحۡكَمَٰتٌ هُنَّ أُمُّ ٱلۡكِتَٰبِ وَأُخَرُ مُتَشَٰبِهَٰتٞۖ فَأَمَّا ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمۡ زَيۡغٞ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَٰبَهَ مِنۡهُ ٱبۡتِغَآءَ ٱلۡفِتۡنَةِ وَٱبۡتِغَآءَ تَأۡوِيلِهِۦۖ وَمَا يَعۡلَمُ تَأۡوِيلَهُۥٓ إِلَّا ٱللَّهُۗ وَٱلرَّـٰسِخُونَ فِي ٱلۡعِلۡمِ يَقُولُونَ ءَامَنَّا بِهِۦ كُلّٞ مِّنۡ عِندِ رَبِّنَاۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّآ أُوْلُواْ ٱلۡأَلۡبَٰبِ
(Napiye!) Avane ivvetattai(yum) um mitu irakkivaittan. Itil murrilum telivana porul konta vacanankalum irukkinrana. Ivaitan ivvetattin atippataiyakum. Melum, (unkalukku) mulumaiyana porul teriyamutiyata vacanankalum irukkinrana. Evarkalutaiya ullankalil marupatu irukkirato avarkal telivarra porulkalutaiya vacanankalaiye tetip pinparruvarkal. Kulappattai untupannak karutiyum atai (tankalin tavarana nokkattirkerpa) marruvatarkakavum ivvaru ceykinranar. Ayinum, itan unmaik karuttai allahvait tavira oruvarum ariya mattar. Urutimikka kalvimankalo (atan karuttu tankalukku mulumaiyaka vilankavittalum) itaiyum nankal nampikkai kontom. (Ivviruvakai vacanankal) anaittum enkal iraivanitamiruntu vantavaitan enru kuruvarkal. Arivutaiyavarkalait tavira marra evarum (ivarraik kontu) nallupatecam ataiyamattarkal
Surah Aal-e-Imran, Verse 7
رَبَّنَا لَا تُزِغۡ قُلُوبَنَا بَعۡدَ إِذۡ هَدَيۡتَنَا وَهَبۡ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحۡمَةًۚ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡوَهَّابُ
(melum, avarkal) ‘‘enkal iraivane! Ni enkalukku nerana valiyai arivittatan pinnar enkal ullankal (atil iruntu) tavari vitumaru ceyyate. Un (anpana) arulaiyum enkalukku alippayaka! Niccayamaka niye perum kotaiyali
Surah Aal-e-Imran, Verse 8
رَبَّنَآ إِنَّكَ جَامِعُ ٱلنَّاسِ لِيَوۡمٖ لَّا رَيۡبَ فِيهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُخۡلِفُ ٱلۡمِيعَادَ
‘‘enkal iraivane! Niccayamaka ni oru nalil manitarkal anaivaraiyum onru cerppay. A(nnal varuva)til cantekameyillai. (Enenral) niccayamaka allah (tan) vakkurutiyil tavarupavanalla'' (enru kuruvarkal)
Surah Aal-e-Imran, Verse 9
إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَن تُغۡنِيَ عَنۡهُمۡ أَمۡوَٰلُهُمۡ وَلَآ أَوۡلَٰدُهُم مِّنَ ٱللَّهِ شَيۡـٔٗاۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمۡ وَقُودُ ٱلنَّارِ
niccayamaka evarkal (annalai) nirakarikkirarkalo avarkalukku (annalil) avarkalutaiya celvankalum, avarkalutaiya cantatikalum, allahvi(nutaiya vetanaiyi)liruntu etaiyum arave tavirttuvita mutiyatu. Ivarkaltan (unmaiyakave) narakattin erikattaikal
Surah Aal-e-Imran, Verse 10
كَدَأۡبِ ءَالِ فِرۡعَوۡنَ وَٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۚ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا فَأَخَذَهُمُ ٱللَّهُ بِذُنُوبِهِمۡۗ وَٱللَّهُ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ
(Ivarkalin nilai) hpir'avnaic carntavarkal marrum avarkalukku mun iruntavarkalin nilai ponru ullatu. Avarkalum nam vacanankalaip poyyakkinarkal. Atalal, allah avarkalin (ip)pavankalin karanamaka avarkalai tantittan. Allah tantippatil mikak katumaiyanavan avan
Surah Aal-e-Imran, Verse 11
قُل لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ سَتُغۡلَبُونَ وَتُحۡشَرُونَ إِلَىٰ جَهَنَّمَۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمِهَادُ
evarkal ivvetattai nirakarikkirarkalo avarkalukku (napiye!) Nir kuruviraka: ‘‘Aticikkirattil ninkal verri kollappatuvirkal. Melum, (marumaiyil) narakattil cerkkappatuvirkal. Atu mikakketta tankumitamakum
Surah Aal-e-Imran, Verse 12
قَدۡ كَانَ لَكُمۡ ءَايَةٞ فِي فِئَتَيۡنِ ٱلۡتَقَتَاۖ فِئَةٞ تُقَٰتِلُ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَأُخۡرَىٰ كَافِرَةٞ يَرَوۡنَهُم مِّثۡلَيۡهِمۡ رَأۡيَ ٱلۡعَيۡنِۚ وَٱللَّهُ يُؤَيِّدُ بِنَصۡرِهِۦ مَن يَشَآءُۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبۡرَةٗ لِّأُوْلِي ٱلۡأَبۡصَٰرِ
(patru porkkalattil) cantitta iru cenaikalil meyyakave unkalukku or attatci iruntatu. (Onru) allahvin pataiyil por puriyum kuttam, marroru kuttattinar nirakarippavarkal. (Nirakarippavarkal akiya) ivarkal allahvin pataiyil por puripavarkalai tankalaivita iru matankaka(t tankal) kannal kantanar. Allah, tan virumpiyavarkalait tan utaviyaik kontu (ivvaru) palappatuttukiran. (Patippinai perum) parvaiyutaiyavarkalukku niccayamaka itil oru (nalla) patippinai irukkiratu
Surah Aal-e-Imran, Verse 13
زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ ٱلشَّهَوَٰتِ مِنَ ٱلنِّسَآءِ وَٱلۡبَنِينَ وَٱلۡقَنَٰطِيرِ ٱلۡمُقَنطَرَةِ مِنَ ٱلذَّهَبِ وَٱلۡفِضَّةِ وَٱلۡخَيۡلِ ٱلۡمُسَوَّمَةِ وَٱلۡأَنۡعَٰمِ وَٱلۡحَرۡثِۗ ذَٰلِكَ مَتَٰعُ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ وَٱللَّهُ عِندَهُۥ حُسۡنُ ٱلۡمَـَٔابِ
penkal, an pillaikal, tankam, vellikalin perum kuviyalkal, uyarnta kutiraikal (atu, matu, ottakam akiya) kalnataikal, payir nilankal akiyavarrai virumpuvatu manitarkalukku alakakkappattullatu. Eninum ivai (anaittum nilaiyarra) ivvulaka valkkaiyin (arpa) inpankale! Allahvitattilo (nilaiyana) alakiya tankumitamuntu
Surah Aal-e-Imran, Verse 14
۞قُلۡ أَؤُنَبِّئُكُم بِخَيۡرٖ مِّن ذَٰلِكُمۡۖ لِلَّذِينَ ٱتَّقَوۡاْ عِندَ رَبِّهِمۡ جَنَّـٰتٞ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَا وَأَزۡوَٰجٞ مُّطَهَّرَةٞ وَرِضۡوَٰنٞ مِّنَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ بَصِيرُۢ بِٱلۡعِبَادِ
(Napiye! Manitarkalai nokki) nir kuruviraka: ‘‘Ivarraivita melanatonrai nan unkalukku arivikkava? (Iraivanukkup) payantu natakkiravarkalukku avarkalutaiya iraivanitattil corkkankal untu. Avarril niraruvikal (totarntu) otikkonteyirukkum. Avarril avarkal enrenrum tanki vituvarkal. (Anku avarkalukkup) paricuttamana manaivikalum untu. Innum, allahvin tirupporuttamum kitaikkum. Allah tan atiyarkalai urru nokkupavan avan
Surah Aal-e-Imran, Verse 15
ٱلَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَآ إِنَّنَآ ءَامَنَّا فَٱغۡفِرۡ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ
ivarkal (tankal iraivanai nokki) ‘‘enkal iraivane! Niccayamaka nankal (unnai) nampikkai kolkirom. Atalal, ni enkal pavankalai mannittu (arul purintu, naraka) neruppin vetanaiyiliruntum enkalai kapparruvayaka!'' Enrum (totarntu) pirarttittuk kontirupparkal
Surah Aal-e-Imran, Verse 16
ٱلصَّـٰبِرِينَ وَٱلصَّـٰدِقِينَ وَٱلۡقَٰنِتِينَ وَٱلۡمُنفِقِينَ وَٱلۡمُسۡتَغۡفِرِينَ بِٱلۡأَسۡحَارِ
(avarkal) porumaiyalarkalakavum, unmai pecukiravarkalakavum, (iraivanukku) murrilum valippattu natappavarkalakavum, tanam ceykiravarkalakavum, ‘sahar' nerankalil (vaikaraip polutil allahvitam) mannippuk korukiravarkalakavum irukkinranar
Surah Aal-e-Imran, Verse 17
شَهِدَ ٱللَّهُ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ وَأُوْلُواْ ٱلۡعِلۡمِ قَآئِمَۢا بِٱلۡقِسۡطِۚ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
(napiye! Nitavanakiya) allah catci kurukiran: ‘‘Niccayamaka allahvait tavira vanakkattirkut takutiyana iraivan veruyarum (illave) illai.'' Appatiye vanavarkalum (vetattai karrut ternta) kalviyalarkalum catci kurukinranar; (anaivaraiyum) mikaittavanum nanamutaiyavanumana avanait tavira vanakkattirkuriyavan veruyarumillai
Surah Aal-e-Imran, Verse 18
إِنَّ ٱلدِّينَ عِندَ ٱللَّهِ ٱلۡإِسۡلَٰمُۗ وَمَا ٱخۡتَلَفَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَهُمُ ٱلۡعِلۡمُ بَغۡيَۢا بَيۡنَهُمۡۗ وَمَن يَكۡفُرۡ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ فَإِنَّ ٱللَّهَ سَرِيعُ ٱلۡحِسَابِ
Niccayamaka allahvitattil (ankikarikkappatta) markkam islamtan. Vetam alikkappattavarkal (‘itutan unmaiyana vetam' enra) nanam avarkalukku kitaitta pinnar tankalukkitaiye ulla poramaiyin karanamakave (itarku) marupattanar. Akave, evarkal allahvutaiya vacanankalai nirakarikkirarkalo avarkalutaiya kanakkai niccayamaka allah veku cikkirattil etuppan
Surah Aal-e-Imran, Verse 19
فَإِنۡ حَآجُّوكَ فَقُلۡ أَسۡلَمۡتُ وَجۡهِيَ لِلَّهِ وَمَنِ ٱتَّبَعَنِۗ وَقُل لِّلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡأُمِّيِّـۧنَ ءَأَسۡلَمۡتُمۡۚ فَإِنۡ أَسۡلَمُواْ فَقَدِ ٱهۡتَدَواْۖ وَّإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنَّمَا عَلَيۡكَ ٱلۡبَلَٰغُۗ وَٱللَّهُ بَصِيرُۢ بِٱلۡعِبَادِ
(napiye!) Itarkup pinnum avarkal um'mutan tarkkittal (avarkalai nokki) ‘‘niccayamaka nanum ennaip pinparriyavarkalum allahvu(taiya kattalaikalu)kku murrilum talai cayttuvittom enru kuri vetamalikkappattavarkalaiyum, (cilaiyai vanankum) pamararkalaiyum nokki ‘‘ninkalum (avvare) allahvukkut talai caykkirirkala?'' Enru ketpiraka. (Avvare) avarkalum talaicayttal niccayamaka avarkal nerana pataiyai ataintu vittarkal. Avarkal purakkanittu vittal (atarkaka nir kavalaippatatir. Nam tutai avarkalukkut) terivippatutan um mitu katamaiyaka irukkiratu. Allah (tan) atiyarkalai urru nokkukiran
Surah Aal-e-Imran, Verse 20
إِنَّ ٱلَّذِينَ يَكۡفُرُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَيَقۡتُلُونَ ٱلنَّبِيِّـۧنَ بِغَيۡرِ حَقّٖ وَيَقۡتُلُونَ ٱلَّذِينَ يَأۡمُرُونَ بِٱلۡقِسۡطِ مِنَ ٱلنَّاسِ فَبَشِّرۡهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ
niccayamaka evarkal allahvin vacanankalai nirakarittu, niyayaminri iraittutarkalaiyum, nitattai evukinra (marra) manitarkalaiyum kolai ceykirarkalo avarkalukku tunpuruttum vetanaiyaikkontu (napiye!) Narceyti kuruviraka
Surah Aal-e-Imran, Verse 21
أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ حَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡ فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِ وَمَا لَهُم مِّن نَّـٰصِرِينَ
ivarkal ceyta (nar) ceyalkal (anaittum) im'maiyilum marumaiyilum (ettakaiya palanuminri, murrilum) alintuvittana. (Marumaiyil) ivarkalukku utavi ceypavarkal oruvarumillai
Surah Aal-e-Imran, Verse 22
أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِينَ أُوتُواْ نَصِيبٗا مِّنَ ٱلۡكِتَٰبِ يُدۡعَوۡنَ إِلَىٰ كِتَٰبِ ٱللَّهِ لِيَحۡكُمَ بَيۡنَهُمۡ ثُمَّ يَتَوَلَّىٰ فَرِيقٞ مِّنۡهُمۡ وَهُم مُّعۡرِضُونَ
(Napiye!) Vetattil oru pakam kotukkappatta (yutarkalakiya i)varkalai nir kavanikkavillaiya? (Avarkalukkul erpatta vivakarattait tirttu vaikka avarkalitamulla) allahvin vetattin mulame tirppalikka avarkal alaikkappattapotu, avarkalil oru pirivinar itaip purakkanittu vilakik kontarkal
Surah Aal-e-Imran, Verse 23
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ قَالُواْ لَن تَمَسَّنَا ٱلنَّارُ إِلَّآ أَيَّامٗا مَّعۡدُودَٰتٖۖ وَغَرَّهُمۡ فِي دِينِهِم مَّا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ
itan karanam: ‘‘Cila nalkalait tavira narakattin neruppu niccayamaka enkalait tintatu'' enru avarkal kurikkontiruppatutan. Melum, tankal markka (visaya)ttil poyyakak karpanai ceytu kuri vantatum avarkalaiye emarrivittatu
Surah Aal-e-Imran, Verse 24
فَكَيۡفَ إِذَا جَمَعۡنَٰهُمۡ لِيَوۡمٖ لَّا رَيۡبَ فِيهِ وَوُفِّيَتۡ كُلُّ نَفۡسٖ مَّا كَسَبَتۡ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ
(napiye!) Cantekamarra oru (vicaranai) nalil nam avarkalai onru certtu (avarkalutaiya) ovvor atmavukkum atan ceyalukkut takka palan mulumaiyaka alikkappattal (avarkalin nilaimai) eppati irukkum? Avarkal (tankal piratipalanai ataivatil) ciritum aniyayam ceyyappatamattarkal
Surah Aal-e-Imran, Verse 25
قُلِ ٱللَّهُمَّ مَٰلِكَ ٱلۡمُلۡكِ تُؤۡتِي ٱلۡمُلۡكَ مَن تَشَآءُ وَتَنزِعُ ٱلۡمُلۡكَ مِمَّن تَشَآءُ وَتُعِزُّ مَن تَشَآءُ وَتُذِلُّ مَن تَشَآءُۖ بِيَدِكَ ٱلۡخَيۡرُۖ إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ
(napiye! Pirarttittu) kuruviraka: ‘‘Enkal allahve! Ella tecankalukkum atipatiye! Ni virumpiyavarkalukku atciyaik kotukkiray. Ni virumpiyavarkalitamiruntu atciyai nikki vitukiray. Ni virumpiyavarkalai kanniyappatuttukiray. Ni virumpiyavarkalai ilivupatuttukiray. Nanmaikal anaittum un kaiyil irukkinrana. Niccayamaka ni anaittin mitum perarralutaiyavan avay
Surah Aal-e-Imran, Verse 26
تُولِجُ ٱلَّيۡلَ فِي ٱلنَّهَارِ وَتُولِجُ ٱلنَّهَارَ فِي ٱلَّيۡلِۖ وَتُخۡرِجُ ٱلۡحَيَّ مِنَ ٱلۡمَيِّتِ وَتُخۡرِجُ ٱلۡمَيِّتَ مِنَ ٱلۡحَيِّۖ وَتَرۡزُقُ مَن تَشَآءُ بِغَيۡرِ حِسَابٖ
nitan iravaip pakalil nulaiyavaikkiray. Nitan pakalai iravil nulaiyavaikkiray. Irantatiliruntu uyirullatai veliyakkuvatum niye! Uyirullatiliruntu irantatai veliyakkuvatum niye! Ni virumpiyavarkalukku kanakkinriye alikkiray
Surah Aal-e-Imran, Verse 27
لَّا يَتَّخِذِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ ٱلۡكَٰفِرِينَ أَوۡلِيَآءَ مِن دُونِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَۖ وَمَن يَفۡعَلۡ ذَٰلِكَ فَلَيۡسَ مِنَ ٱللَّهِ فِي شَيۡءٍ إِلَّآ أَن تَتَّقُواْ مِنۡهُمۡ تُقَىٰةٗۗ وَيُحَذِّرُكُمُ ٱللَّهُ نَفۡسَهُۥۗ وَإِلَى ٱللَّهِ ٱلۡمَصِيرُ
Nampikkaiyalarkal (tankalaip ponra) nampikkaiyalarkalai vituttu nirakarippavarkalait tankalukkup patukavalarkalaka akkikkolla ventam. Avarkaliliruntu tankalai kapparrik kolvatarkakave tavira evarenum ivvaru ceytal avarkalukku allahvitattil ettakaiya campantamumillai. Allah tannaip parri unkalukku (accamutti) eccarikkai ceykiran. (Ninkal) allahvitamtan (irutiyakac) cella ventiyatirukkiratu
Surah Aal-e-Imran, Verse 28
قُلۡ إِن تُخۡفُواْ مَا فِي صُدُورِكُمۡ أَوۡ تُبۡدُوهُ يَعۡلَمۡهُ ٱللَّهُۗ وَيَعۡلَمُ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ
(napiye!) Kuruviraka: Unkal manankalil ninkal maraittuk kontalum allatu atai velippatuttinalum niccayamaka allah atai nankarivan. (Itu mattiluma?) Vanankalil ullavarraiyum, pumiyil ullavarraiyum avan arikiran. (Arivatu mattumalla) allah (ivai) anaittin mitum perarralutaiyavan
Surah Aal-e-Imran, Verse 29
يَوۡمَ تَجِدُ كُلُّ نَفۡسٖ مَّا عَمِلَتۡ مِنۡ خَيۡرٖ مُّحۡضَرٗا وَمَا عَمِلَتۡ مِن سُوٓءٖ تَوَدُّ لَوۡ أَنَّ بَيۡنَهَا وَبَيۡنَهُۥٓ أَمَدَۢا بَعِيدٗاۗ وَيُحَذِّرُكُمُ ٱللَّهُ نَفۡسَهُۥۗ وَٱللَّهُ رَءُوفُۢ بِٱلۡعِبَادِ
ovvor atmavum tan ceyta nanmaikalaiyum, tan ceyta timaikalaiyum tanakku mun kanum nalil (tukkittu) tanakkum, tan ceyta timaikalukkum itaiyil ninta turam iruntirukka ventume? Enru virumpum. Akave, allah unkalukkut tannaipparri (accamutti) eccarikkai ceykiran. (Enenral,) allah (tan) atiyarkalitam mikka irakkamutaiyavan avan
Surah Aal-e-Imran, Verse 30
قُلۡ إِن كُنتُمۡ تُحِبُّونَ ٱللَّهَ فَٱتَّبِعُونِي يُحۡبِبۡكُمُ ٱللَّهُ وَيَغۡفِرۡ لَكُمۡ ذُنُوبَكُمۡۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
(napiye! Manitarkalai nokki) kuruviraka: ‘‘Ninkal meyyakave allahvai necippavarkalaka iruntal ennaip pinparrunkal. Unkalai allah necippan. Unkal pavankalaiyum avan mannittu vituvan. Allah mika atikam mannippavan, perum karunaiyalan avan
Surah Aal-e-Imran, Verse 31
قُلۡ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَٱلرَّسُولَۖ فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنَّ ٱللَّهَ لَا يُحِبُّ ٱلۡكَٰفِرِينَ
(napiye! Melum,) kuruviraka: ‘‘Allahvukkum avanutaiya tutarukkum ninkal kilppatiyunkal. Ninkal purakkanittal niccayamaka allah nirakarippavarkalai necippatillai
Surah Aal-e-Imran, Verse 32
۞إِنَّ ٱللَّهَ ٱصۡطَفَىٰٓ ءَادَمَ وَنُوحٗا وَءَالَ إِبۡرَٰهِيمَ وَءَالَ عِمۡرَٰنَ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ
Niccayamaka allah atamaiyum, (avarukkup pinnar) nuhaiyum iprahimutaiya kutumpattaiyum, imranutaiya kutumpattaiyum akilattaraivita melaka (uyarvaka) terntetuttan
Surah Aal-e-Imran, Verse 33
ذُرِّيَّةَۢ بَعۡضُهَا مِنۢ بَعۡضٖۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ
avarkalil oruvar marravarutaiya cantatitan. Allah (anaittaiyum) nanku ceviyurupavan, nankaripavan avan
Surah Aal-e-Imran, Verse 34
إِذۡ قَالَتِ ٱمۡرَأَتُ عِمۡرَٰنَ رَبِّ إِنِّي نَذَرۡتُ لَكَ مَا فِي بَطۡنِي مُحَرَّرٗا فَتَقَبَّلۡ مِنِّيٓۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ
imranutaiya manaivi (karppamanapolutu an kulantai pera virumpi iraivanai nokki) ‘‘en iraivane! Niccayamaka nan en karppattilullatai unakku murrilum arppanam ceytuvita nerccai ceytu konten. Atalal, (atai) ennitamiruntu ni ankikarittuk kolvayaka! Niccayamaka nitan (pirarttanaikalai) nanku ceviyurupavan, (manatil ullavarrai) nankaripavan'' enru (pirarttittuk) kuriyapin
Surah Aal-e-Imran, Verse 35
فَلَمَّا وَضَعَتۡهَا قَالَتۡ رَبِّ إِنِّي وَضَعۡتُهَآ أُنثَىٰ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا وَضَعَتۡ وَلَيۡسَ ٱلذَّكَرُ كَٱلۡأُنثَىٰۖ وَإِنِّي سَمَّيۡتُهَا مَرۡيَمَ وَإِنِّيٓ أُعِيذُهَا بِكَ وَذُرِّيَّتَهَا مِنَ ٱلشَّيۡطَٰنِ ٱلرَّجِيمِ
avar (tan viruppattirku maraka) oru pen kulantaiyaip perretuttapotu ‘‘en iraivane! Nan oru pennaiye perren'' enru kurinar. Ayinum (avar virumpiya) an, intap pennaip ponralla enpatai allah(tan) nankarivan. (Piraku imranin manaivi) niccayamaka nan atarku ‘maryam' enap peyaritten. Ataiyum, atan cantatiyaiyum virattappatta saittani(n vancanaikali)liruntu ni kapparra unnitam pirarttikkiren!'' (Enrar)
Surah Aal-e-Imran, Verse 36
فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٖ وَأَنۢبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنٗا وَكَفَّلَهَا زَكَرِيَّاۖ كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيۡهَا زَكَرِيَّا ٱلۡمِحۡرَابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزۡقٗاۖ قَالَ يَٰمَرۡيَمُ أَنَّىٰ لَكِ هَٰذَاۖ قَالَتۡ هُوَ مِنۡ عِندِ ٱللَّهِۖ إِنَّ ٱللَّهَ يَرۡزُقُ مَن يَشَآءُ بِغَيۡرِ حِسَابٍ
Akave, avarutaiya iraivan atai anpay ankikarittu paricuttamakavum, alakakavum atai valarac ceytu atai (valarkka) jakariyya porupperruk kollumarum ceytan. Jakariyya appillai irunta matattirkul nulaiyum potellam, avalitattil (etenum) unavup porul iruppataik kantu ‘‘maryame! Itu unakku etu? (Enkiruntu vantatu?)'' Enru ketpar. Atarkaval ‘‘itu allahvitamiruntutan (varukiratu). Enenral, niccayamaka allah, tan virumpiyavarkalukku alavinriye unavalikkiran'' enru kuruval
Surah Aal-e-Imran, Verse 37
هُنَالِكَ دَعَا زَكَرِيَّا رَبَّهُۥۖ قَالَ رَبِّ هَبۡ لِي مِن لَّدُنكَ ذُرِّيَّةٗ طَيِّبَةًۖ إِنَّكَ سَمِيعُ ٱلدُّعَآءِ
(appolutu) jakariyya, avvitattil (tanakkakat) tan iraivanitam pirarttittu ‘‘en iraivane! Un purattiliruntu enakkoru nalla cantatiyai alippayaka! Niccayamaka ni pirarttanaikalai ceviyerpavan'' enru kurinar
Surah Aal-e-Imran, Verse 38
فَنَادَتۡهُ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ وَهُوَ قَآئِمٞ يُصَلِّي فِي ٱلۡمِحۡرَابِ أَنَّ ٱللَّهَ يُبَشِّرُكَ بِيَحۡيَىٰ مُصَدِّقَۢا بِكَلِمَةٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَسَيِّدٗا وَحَصُورٗا وَنَبِيّٗا مِّنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
akave, avar matatti(‘mihrap')l ninru tolutu kontirunta camayattil (avarai nokki) vanavarkal captamittuk kurinarkal: (Jakariyyave!) Niccayamaka allah ‘yahya' (enra oru maka)vai unkalukku alippataka narceyti kurukiran. Avar allahvin oru vakkiyattai (munnarikkaiyai) unmaippatuttivaippar. (Manitarkalukkut) talaivarakavum, (penkal) inpattait turantavarakavum, napiyakavum, nallolukkam utaiyavarakavum iruppar
Surah Aal-e-Imran, Verse 39
قَالَ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي غُلَٰمٞ وَقَدۡ بَلَغَنِيَ ٱلۡكِبَرُ وَٱمۡرَأَتِي عَاقِرٞۖ قَالَ كَذَٰلِكَ ٱللَّهُ يَفۡعَلُ مَا يَشَآءُ
(atarku) jakariyya (allahvai nokki) ‘‘en iraivane! Enakku eppati cantati untakum. Niccayamaka nano mutumaiyai ataintuvitten. En manaiviyo malatiyayirukkiral'' enru kurinar. (Atarku iraivan) ‘‘ippatiye (nataiperum). Allah, tan virumpiyatai (avaciyam) cey(te tiru)van'' enru kurinan
Surah Aal-e-Imran, Verse 40
قَالَ رَبِّ ٱجۡعَل لِّيٓ ءَايَةٗۖ قَالَ ءَايَتُكَ أَلَّا تُكَلِّمَ ٱلنَّاسَ ثَلَٰثَةَ أَيَّامٍ إِلَّا رَمۡزٗاۗ وَٱذۡكُر رَّبَّكَ كَثِيرٗا وَسَبِّحۡ بِٱلۡعَشِيِّ وَٱلۡإِبۡكَٰرِ
(Atarku) jakariyya ‘‘en iraivane! Itarku enakkoru attatci alippayaka'' enru kettar. Atarku (iraivan) ‘‘umakku alikkappatum attatciyavatu munru nalkal varai jataiyakave tavira nir manitarkalutan pecamattir. (Annalkalil) nir umatu iraivanai atikamaka ninaittuk kontum, kalaiyilum malaiyilum avanait tuticeytu kontum iruppiraka'' enru kurinan
Surah Aal-e-Imran, Verse 41
وَإِذۡ قَالَتِ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ يَٰمَرۡيَمُ إِنَّ ٱللَّهَ ٱصۡطَفَىٰكِ وَطَهَّرَكِ وَٱصۡطَفَىٰكِ عَلَىٰ نِسَآءِ ٱلۡعَٰلَمِينَ
(napiye! Maryamai nokki) vanavarkal kuriya camayattil ‘‘maryame! Niccayamaka allah um'mai terntetuttirukkiran. Um'mai paricuttamakavum akkiyirukkiran. Ulakattilulla penkal anaivaraiyumvita um'mai menmaiyakkiyum vaittirukkiran, (enrum)
Surah Aal-e-Imran, Verse 42
يَٰمَرۡيَمُ ٱقۡنُتِي لِرَبِّكِ وَٱسۡجُدِي وَٱرۡكَعِي مَعَ ٱلرَّـٰكِعِينَ
(akave,) maryame! Nir umatu iraivanukku valippattu kunintu (ciram panintu) vanankupavarkalutan nirum kunintu (ciram panintu) vanankuviraka!'' (Enru kurinarkal)
Surah Aal-e-Imran, Verse 43
ذَٰلِكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ ٱلۡغَيۡبِ نُوحِيهِ إِلَيۡكَۚ وَمَا كُنتَ لَدَيۡهِمۡ إِذۡ يُلۡقُونَ أَقۡلَٰمَهُمۡ أَيُّهُمۡ يَكۡفُلُ مَرۡيَمَ وَمَا كُنتَ لَدَيۡهِمۡ إِذۡ يَخۡتَصِمُونَ
(napiye!) Ivai (anaittum nir ariyata) maraivana visayankalakum. Ivarrai nam umakku vahyin mulam arivikkirom. Maryamai (valarkka) yar porupperruk kolvatu enru (ariya) avarkal tankal elutu kolkalai (arril) erintapotum nir avarkalutan irukkavillai. (Itaip parri) avarkal tarkkittuk kontapotum nir avarkalutan irukkavillai
Surah Aal-e-Imran, Verse 44
إِذۡ قَالَتِ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ يَٰمَرۡيَمُ إِنَّ ٱللَّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٖ مِّنۡهُ ٱسۡمُهُ ٱلۡمَسِيحُ عِيسَى ٱبۡنُ مَرۡيَمَ وَجِيهٗا فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِ وَمِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ
(melum, maryamai nokki) vanavarkal ‘‘maryame! Niccayamaka allah tan (akuka! Enra) oru varttaiyaik kontu umakku (oru kulantaiyai alikka) narceyti kurukiran'' enrum ‘‘atan peyar al masih isa ipnu maryam'' enpatakum. Avar im'mai marumaiyil mikka kampiramanavarakavum, (iraivanukku) mikka nerunkiyavarkalil oruvarakavum iruppar'' enrum kurinarkal
Surah Aal-e-Imran, Verse 45
وَيُكَلِّمُ ٱلنَّاسَ فِي ٱلۡمَهۡدِ وَكَهۡلٗا وَمِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
Melum, ‘‘avar tottilil (kulantaiyaka) irukkum polutu (tan tayin paricuttat tanmaiyaip parriyu)m, (tan napittuvattaip parri) valipattilum manitarkalutan pecuvar. Tavira, nallolukkamutaiyavarkalil oruvarakavum iruppar'' (enrum kurinarkal)
Surah Aal-e-Imran, Verse 46
قَالَتۡ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي وَلَدٞ وَلَمۡ يَمۡسَسۡنِي بَشَرٞۖ قَالَ كَذَٰلِكِ ٱللَّهُ يَخۡلُقُ مَا يَشَآءُۚ إِذَا قَضَىٰٓ أَمۡرٗا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ
(atarku maryam, tan iraivanai nokki) ‘‘en iraivane! (Manitarkalil) oruvarume ennait tintatirukkum potu, enakku evvaru cantati erpattu vitum?'' Enru kurinar. (Atarku) ‘‘ippatittan, allah tan natiyatai pataikkiran. Avan oru porulai (pataikka) natinal atai ‘akuka' ena avan kuriyavutane atu akivitum'' enru kurinan
Surah Aal-e-Imran, Verse 47
وَيُعَلِّمُهُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَٱلتَّوۡرَىٰةَ وَٱلۡإِنجِيلَ
melum, avarukku vetattaiyum nanattaiyum, tavrattaiyum injilaiyum karpippan
Surah Aal-e-Imran, Verse 48
وَرَسُولًا إِلَىٰ بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ أَنِّي قَدۡ جِئۡتُكُم بِـَٔايَةٖ مِّن رَّبِّكُمۡ أَنِّيٓ أَخۡلُقُ لَكُم مِّنَ ٱلطِّينِ كَهَيۡـَٔةِ ٱلطَّيۡرِ فَأَنفُخُ فِيهِ فَيَكُونُ طَيۡرَۢا بِإِذۡنِ ٱللَّهِۖ وَأُبۡرِئُ ٱلۡأَكۡمَهَ وَٱلۡأَبۡرَصَ وَأُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰ بِإِذۡنِ ٱللَّهِۖ وَأُنَبِّئُكُم بِمَا تَأۡكُلُونَ وَمَا تَدَّخِرُونَ فِي بُيُوتِكُمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لَّكُمۡ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ
israyilin cantatikalukku (avarai) oru tutarakavum akkuvan (enrum iraivan kurinan. Pinnar, isa pirantu tan valipattai ataintu israyilin cantatikalitam cenrapolutu avarkalai nokkik kuriyatavatu:) ‘‘Niccayamaka nan unkal iraivanitamiruntu (anuppappatta oru tutar. Atarkaka) unkalukku or attatci kontu vantirukkiren. Unkalukkaka kalimanniliruntu paravaiyaip pol ceytu atil nan utuven. Allahvin anumatiyaik kontu atu (parakkum) paravaiyaka akivitum. Piravik kurutanaiyum ven kustarokiyaiyum nan kunappatuttuven. Allahvin anumati kontu maranittoraiyum nan uyirppippen. Ninkal pucittavarraiyum, unkal vittil ninkal cekarittu vaittiruppavarraiyum nan unkalukku arivippen. Meyyakave ninkal nampikkai kontavarkalaka iruntal itil unkalukku (tirupti alikkakkutiya) or attatci irukkiratu (enrum)
Surah Aal-e-Imran, Verse 49
وَمُصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيَّ مِنَ ٱلتَّوۡرَىٰةِ وَلِأُحِلَّ لَكُم بَعۡضَ ٱلَّذِي حُرِّمَ عَلَيۡكُمۡۚ وَجِئۡتُكُم بِـَٔايَةٖ مِّن رَّبِّكُمۡ فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
En munnal ulla tavrattai(yum) nan unmaiyakki vaittu (munnar) unkalukku vilakkappattavarril cilavarrai unkalukku akumakki vaippatar kakavum unkal iraivanitamiruntu (ittakaiya) attatciyai unkalitam kontu vantirukkiren. Akave, ninkal allahvukkup payantu ennaip pinparrunkal
Surah Aal-e-Imran, Verse 50
إِنَّ ٱللَّهَ رَبِّي وَرَبُّكُمۡ فَٱعۡبُدُوهُۚ هَٰذَا صِرَٰطٞ مُّسۡتَقِيمٞ
niccayamaka allahtan en iraivanum, unkal iraivanum avan. Akave, avanaiye vanankunkal. Itutan nerana vali'' (enrum kurinar)
Surah Aal-e-Imran, Verse 51
۞فَلَمَّآ أَحَسَّ عِيسَىٰ مِنۡهُمُ ٱلۡكُفۡرَ قَالَ مَنۡ أَنصَارِيٓ إِلَى ٱللَّهِۖ قَالَ ٱلۡحَوَارِيُّونَ نَحۡنُ أَنصَارُ ٱللَّهِ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَٱشۡهَدۡ بِأَنَّا مُسۡلِمُونَ
avarkalil palar (tam'mai) nirakarippatai isa unarnta polutu (avarkalai nokki) ‘‘allahvukkaka enakku utavi ceypavar yar?'' Enak kettar. (Atarku) avarutaiya tolarkal ‘‘nankal allahvukkaka (unkalukku) utavi ceykirom. Meyyakave! Allahvai nankal nampikkai kolkirom. (Atalal,) niccayamaka nankal (muslimkal) murrilum avanukku valippattom enpataka nir catci kuruviraka' enru kurinarkal
Surah Aal-e-Imran, Verse 52
رَبَّنَآ ءَامَنَّا بِمَآ أَنزَلۡتَ وَٱتَّبَعۡنَا ٱلرَّسُولَ فَٱكۡتُبۡنَا مَعَ ٱلشَّـٰهِدِينَ
‘‘enkal iraivane! Ni arutceyta (vetat)tai nankal nampukirom. (Un) ittutaraiyum nankal pinparri natakkirom. Atalal, (avarai) unmaippatuttiyavarkalutan enkalaiyum ni pativu ceytu kolvayaka!'' (Enrum antat tolarkal pirarttittanar)
Surah Aal-e-Imran, Verse 53
وَمَكَرُواْ وَمَكَرَ ٱللَّهُۖ وَٱللَّهُ خَيۡرُ ٱلۡمَٰكِرِينَ
(isavai nirakaritta) avarkal (avaraik kolai ceyya) cati ceytarkal. (Eninum, allah avaraik kapparri tankalil oruvanaiye avarkal kolai ceytu vitumpati) allah (avarkalukkuc) cati ceytu vittan. Allah, cati ceypavarkalil mika melana(cati ceypa)van
Surah Aal-e-Imran, Verse 54
إِذۡ قَالَ ٱللَّهُ يَٰعِيسَىٰٓ إِنِّي مُتَوَفِّيكَ وَرَافِعُكَ إِلَيَّ وَمُطَهِّرُكَ مِنَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَجَاعِلُ ٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُوكَ فَوۡقَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِۖ ثُمَّ إِلَيَّ مَرۡجِعُكُمۡ فَأَحۡكُمُ بَيۡنَكُمۡ فِيمَا كُنتُمۡ فِيهِ تَخۡتَلِفُونَ
(Isavai nokki) allah kuriyatai (avarkalukku) napakappatuttuviraka!: ‘‘Isave niccayamaka nan umakku (umatu) ayulai mulumaippatuttuven. Um'mai nam'malavil uyarttikkolven. Nirakarippavarkali(n avaturi)liruntu unkalaip paricuttamakkivaippen. Unkalaip pinparrupavarkalai nirakarippavarkal mitu iruti nalvarai melakkiyum vaippen'' (enru kuri, isave! Annirakarippavarkalai nokki, nan kuriyataka nir kuruviraka: ‘‘Allahvakiya) ennitame ninkal mintum varuvirkal. Ninkal tarkkittuk kontiruppavarraip parri (annerattil) nan unkalukkitaiyil tirppalippen'' (enrum kurinan)
Surah Aal-e-Imran, Verse 55
فَأَمَّا ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فَأُعَذِّبُهُمۡ عَذَابٗا شَدِيدٗا فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِ وَمَا لَهُم مِّن نَّـٰصِرِينَ
akave, (avarkalil) evarkal (um'mai) nirakarikkirarkalo avarkalai nan im'maiyilum marumaiyilum katinamaka vetanai ceyven. Avarkalukku utavi ceypavarkal yarum irukka mattarkal
Surah Aal-e-Imran, Verse 56
وَأَمَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ فَيُوَفِّيهِمۡ أُجُورَهُمۡۗ وَٱللَّهُ لَا يُحِبُّ ٱلظَّـٰلِمِينَ
evarkal nampikkai kontu, narceyalkalaiyum ceykirarkalo avarkalin (nar)kuliyai allah avarkalukku mulumaiyaka valankuvan. Allah aniyayakkararkalai necippatillai
Surah Aal-e-Imran, Verse 57
ذَٰلِكَ نَتۡلُوهُ عَلَيۡكَ مِنَ ٱلۡأٓيَٰتِ وَٱلذِّكۡرِ ٱلۡحَكِيمِ
(napiye!) Nam um mitu otiya ivai (iraivanutaiya) vacanankalakavum, nana(m nirainta) upatecankalakavum irukkinrana
Surah Aal-e-Imran, Verse 58
إِنَّ مَثَلَ عِيسَىٰ عِندَ ٱللَّهِ كَمَثَلِ ءَادَمَۖ خَلَقَهُۥ مِن تُرَابٖ ثُمَّ قَالَ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ
niccayamaka allahvitam isavukku utaranam atamutaiya utaranattaip ponrate! Avan avarai mannal urpatti ceytu (manitanaka) ‘aku' enru kurinan. Utane (appati) akivittatu
Surah Aal-e-Imran, Verse 59
ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلَا تَكُن مِّنَ ٱلۡمُمۡتَرِينَ
(napiye! Isavaip parri) umatu iraivanitamiruntu kitaitta ivvisayankal tan unmaiyanavai. Akave (itaipparri) cantekappatupavarkalil nirum (oruvaraka) akivita ventam
Surah Aal-e-Imran, Verse 60
فَمَنۡ حَآجَّكَ فِيهِ مِنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَكَ مِنَ ٱلۡعِلۡمِ فَقُلۡ تَعَالَوۡاْ نَدۡعُ أَبۡنَآءَنَا وَأَبۡنَآءَكُمۡ وَنِسَآءَنَا وَنِسَآءَكُمۡ وَأَنفُسَنَا وَأَنفُسَكُمۡ ثُمَّ نَبۡتَهِلۡ فَنَجۡعَل لَّعۡنَتَ ٱللَّهِ عَلَى ٱلۡكَٰذِبِينَ
(Napiye!) Itaip parri umakku unmaiyana vivaram kitaitta pinnarum, um'mitam evarum tarkkittal (avarkalukku) kuruviraka: ‘‘Varunkal! Enkal pillaikalaiyum, unkal pillaikalaiyum, enkal penkalaiyum, unkal penkalaiyum, enkalaiyum, unkalaiyum alaittu (onru certtu) vaittuk kontu (ovvoruvarum nam kuruvatutan unmaiyena) cattiyam ceytu (itarku marakak kurum) poyyarkal mitu allahvin capam untavataka! Ena pirarttippom'' (enru kurumpati kattalaiyittan. Ivvaru napiyavarkal alaitta camayattil oruvarume ippati cattiyam ceyya munvaravillai)
Surah Aal-e-Imran, Verse 61
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡقَصَصُ ٱلۡحَقُّۚ وَمَا مِنۡ إِلَٰهٍ إِلَّا ٱللَّهُۚ وَإِنَّ ٱللَّهَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
niccayamaka itutan unmai varalaru. Vanakkattirkut takutiyana iraivan allahvait tavira veruyarum (illave) illai. Niccayamaka allahtan (anaivaraiyum) mikaittavan, nanamutaiyavan avan
Surah Aal-e-Imran, Verse 62
فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمُۢ بِٱلۡمُفۡسِدِينَ
(napiye! Itarkup pinnarum um'mai nampikkai kollamal) avarkal purakkanipparkaleyanal, niccayamaka allah (inta) visamikalai nankarivan
Surah Aal-e-Imran, Verse 63
قُلۡ يَـٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ تَعَالَوۡاْ إِلَىٰ كَلِمَةٖ سَوَآءِۭ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَكُمۡ أَلَّا نَعۡبُدَ إِلَّا ٱللَّهَ وَلَا نُشۡرِكَ بِهِۦ شَيۡـٔٗا وَلَا يَتَّخِذَ بَعۡضُنَا بَعۡضًا أَرۡبَابٗا مِّن دُونِ ٱللَّهِۚ فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقُولُواْ ٱشۡهَدُواْ بِأَنَّا مُسۡلِمُونَ
(napiye! Avarkalai nokki) kuruviraka: ‘‘Vetattai utaiyavarkale! Namakkum unkalukkum oru camattuvamana visayattin pakkam varuvirkalaka! (Atavatu) nam allahvait tavira veronraiyum vanankamattom. Nam avanukku etaiyum inaiyakkamattom. Nam'mil oruvarum allahvait tavira evaraiyum iraivanaka etuttuk kollamattom'' (enru kurunkal. Nampikkaiyalarkale! Itaiyum) avarkal purakkanittal ‘‘niccayamaka nankal muslimkal (avan oruvanukke valippattavarkal) enru ninkal catci kurunkal!'' Enru ninkal kurivitunkal
Surah Aal-e-Imran, Verse 64
يَـٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ لِمَ تُحَآجُّونَ فِيٓ إِبۡرَٰهِيمَ وَمَآ أُنزِلَتِ ٱلتَّوۡرَىٰةُ وَٱلۡإِنجِيلُ إِلَّا مِنۢ بَعۡدِهِۦٓۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ
Vetattaiyutaiyavarkale! Iprahimaip parri (avar yutarakavo allatu kiristavarakavotan iruntar enru) en vine tarkkam ceytu kolkirirkal. (Yutarkalutaiya vetamakiya) tavrattum, (kiristavarkalutaiya vetamakiya) injilum avarukku (veku kalattirkup) pinnare arulappattana. (Ivvalavu kuta) ninkal arintukolla ventama
Surah Aal-e-Imran, Verse 65
هَـٰٓأَنتُمۡ هَـٰٓؤُلَآءِ حَٰجَجۡتُمۡ فِيمَا لَكُم بِهِۦ عِلۡمٞ فَلِمَ تُحَآجُّونَ فِيمَا لَيۡسَ لَكُم بِهِۦ عِلۡمٞۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ وَأَنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ
ninkal koncam arinta visayattil vinaka ituvarai tarkkittuk kontiruntirkal. Ninkal oru ciritum ariyata visayattilum en tarkkikka munvantuvittirkal. Allahtan (ivai anaittaiyum) nankarivan; ninkal ariyamattirkal
Surah Aal-e-Imran, Verse 66
مَا كَانَ إِبۡرَٰهِيمُ يَهُودِيّٗا وَلَا نَصۡرَانِيّٗا وَلَٰكِن كَانَ حَنِيفٗا مُّسۡلِمٗا وَمَا كَانَ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ
iprahim yutarakavum irukkavillai, kiristavarakavum irukkavillai. Eninum, iraivanukku murrilum valippatta nerana kolkaiyutaiya muslimakave iruntar. Melum, avar inaivaittu vanankupavarakavum irukkavillai
Surah Aal-e-Imran, Verse 67
إِنَّ أَوۡلَى ٱلنَّاسِ بِإِبۡرَٰهِيمَ لَلَّذِينَ ٱتَّبَعُوهُ وَهَٰذَا ٱلنَّبِيُّ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْۗ وَٱللَّهُ وَلِيُّ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
niccayamaka iprahimukku manitarkalil nerunkiyavar (evar enral) avaraip pinparriyavarkalum, inta napiyum, (ivarai) nampikkai kontavarkalumtan. Allah inta nampikkaiyalarkalai (necittu) patukappan
Surah Aal-e-Imran, Verse 68
وَدَّت طَّآئِفَةٞ مِّنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ لَوۡ يُضِلُّونَكُمۡ وَمَا يُضِلُّونَ إِلَّآ أَنفُسَهُمۡ وَمَا يَشۡعُرُونَ
vetattaiyutaiyavarkalil oru kuttattar unkalai vali ketuttita virumpukirarkal. Avarkal tankalaiye tavira (unkalai) vali ketuttu vita mutiyatu. (Itai) avarkal unarvatillai
Surah Aal-e-Imran, Verse 69
يَـٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ لِمَ تَكۡفُرُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَأَنتُمۡ تَشۡهَدُونَ
vetattaiyutaiyavarkale! Ninkal (pala attatcikalaik) kantatan pinnarum, allahvutaiya vacanankalai en nirakarikkirirkal
Surah Aal-e-Imran, Verse 70
يَـٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ لِمَ تَلۡبِسُونَ ٱلۡحَقَّ بِٱلۡبَٰطِلِ وَتَكۡتُمُونَ ٱلۡحَقَّ وَأَنتُمۡ تَعۡلَمُونَ
vetattaiyutaiyavarkale! Unmaiyai poyyutan en kalakkirirkal. Ninkal nankarintukonte unmaiyai en maraikkirirkal
Surah Aal-e-Imran, Verse 71
وَقَالَت طَّآئِفَةٞ مِّنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ ءَامِنُواْ بِٱلَّذِيٓ أُنزِلَ عَلَى ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَجۡهَ ٱلنَّهَارِ وَٱكۡفُرُوٓاْ ءَاخِرَهُۥ لَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ
Vetattaiyutaiyavarkalil oru kuttattinar (tankal inattarai nokkik) kurukinranar: ‘‘Ninkal nampikkai kontavarkalukku arulappatta (iv vetat)taik kalaiyil nampikkai kontu malaiyil (atai) nirakarittu vitunkal. (Itanal nampikkaikonta) avarkalum (kulappamataintu tankal nampikkaiyiliruntu) vilaki vitakkutum'' (enrum)
Surah Aal-e-Imran, Verse 72
وَلَا تُؤۡمِنُوٓاْ إِلَّا لِمَن تَبِعَ دِينَكُمۡ قُلۡ إِنَّ ٱلۡهُدَىٰ هُدَى ٱللَّهِ أَن يُؤۡتَىٰٓ أَحَدٞ مِّثۡلَ مَآ أُوتِيتُمۡ أَوۡ يُحَآجُّوكُمۡ عِندَ رَبِّكُمۡۗ قُلۡ إِنَّ ٱلۡفَضۡلَ بِيَدِ ٱللَّهِ يُؤۡتِيهِ مَن يَشَآءُۗ وَٱللَّهُ وَٰسِعٌ عَلِيمٞ
‘‘unkal markkattaip pinparriyavarkalait tavira (marrevaraiyum) ninkal nampatirkal'' (enrum kurukinranar). Itarku (napiye!) Kuruviraka: ‘‘Unmaiyana nervali allahvin nervalitan.'' (Melum, avarkal tankal inattarai nokki) ‘‘unkalukkuk kotukkappattatu ponru (oru vetam) marrevarukkum kotukkappatum enpataiyo allatu anta nampikkaiyalarkal unkal iraivan munpaka tarkkittu unkalai verri kolvarkal enpataiyo nampatirkal!'' (Enrum kurukinranar. Atarku napiye!) Kuruviraka: ‘‘(Vetam ennum) perumpakkiyam niccayamaka allahvin kaiyiltan irukkiratu. Atai avan virumpiyavarkalukke kotukkiran. Allah mika vicalamanavan, (manitarkalin takutiyai) nankarintavan avan
Surah Aal-e-Imran, Verse 73
يَخۡتَصُّ بِرَحۡمَتِهِۦ مَن يَشَآءُۗ وَٱللَّهُ ذُو ٱلۡفَضۡلِ ٱلۡعَظِيمِ
allah tan virumpiyavarkalai tan arulukkuc contamakkik kolkiran. Avan makattana kotaiyutaiyavan avan
Surah Aal-e-Imran, Verse 74
۞وَمِنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ مَنۡ إِن تَأۡمَنۡهُ بِقِنطَارٖ يُؤَدِّهِۦٓ إِلَيۡكَ وَمِنۡهُم مَّنۡ إِن تَأۡمَنۡهُ بِدِينَارٖ لَّا يُؤَدِّهِۦٓ إِلَيۡكَ إِلَّا مَا دُمۡتَ عَلَيۡهِ قَآئِمٗاۗ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ قَالُواْ لَيۡسَ عَلَيۡنَا فِي ٱلۡأُمِّيِّـۧنَ سَبِيلٞ وَيَقُولُونَ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَ وَهُمۡ يَعۡلَمُونَ
(Napiye!) Vetattaiyutaiyavarkalil cilar irukkinranar. Avarkalitam nir oru (por) kuviyalaiye nampi oppataittapotilum (oru kuraivuminri) um'mitam tirumpa celutti vituvarkal. Avarkalil veru cilarum irukkinranar. Avarkalitam nir or arpa nanayattaiye nampi oppataittalum atarkaka nir (vampu ceytu) avarkal (talai) mel nirkata varai atait tirumpak kotukkamattarkal. Itan karanam: (Tankal inam allata marra) ‘‘pamarar visayattil (nam enna kotumai ceytapotilum atarkaka) nam'mai kurram pitikka valiyillai'' enru avarkal (pakirankamakak) kuruvatutan. Anal, avarkal arintu konte (allah tankalaik kurram pitikkamattan enru) allahvin mitu poy kurukinranar
Surah Aal-e-Imran, Verse 75
بَلَىٰۚ مَنۡ أَوۡفَىٰ بِعَهۡدِهِۦ وَٱتَّقَىٰ فَإِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُتَّقِينَ
(unmai) avvaralla. Evarkal tankal vakkurutiyai nirai verri, (iraivanukku) payantu natakkirarkalo (avarkaltan kurram pitikkappata mattarkal.) Niccayamaka allah (ittakaiya) iraiyaccam utaiyavarkalai necikkiran
Surah Aal-e-Imran, Verse 76
إِنَّ ٱلَّذِينَ يَشۡتَرُونَ بِعَهۡدِ ٱللَّهِ وَأَيۡمَٰنِهِمۡ ثَمَنٗا قَلِيلًا أُوْلَـٰٓئِكَ لَا خَلَٰقَ لَهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ وَلَا يُكَلِّمُهُمُ ٱللَّهُ وَلَا يَنظُرُ إِلَيۡهِمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وَلَا يُزَكِّيهِمۡ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ
evarkal allahvitattil ceyta vakkurutiyaiyum, tankal cattiyankalaiyum corpavilaikku virruvitukirarkalo avarkalukku marumaiyil niccayamaka oru (nar)pakkiyamumillai. Melum, allah (marumaiyil) avarkalutan (virumpip) pecavumattan; (anputan) avarkalai iruti nalil tirumpipparkkavum mattan; avarkalaip punitappatuttavum mattan. Avarkalukkut tunpuruttum vetanaiyum untu
Surah Aal-e-Imran, Verse 77
وَإِنَّ مِنۡهُمۡ لَفَرِيقٗا يَلۡوُۥنَ أَلۡسِنَتَهُم بِٱلۡكِتَٰبِ لِتَحۡسَبُوهُ مِنَ ٱلۡكِتَٰبِ وَمَا هُوَ مِنَ ٱلۡكِتَٰبِ وَيَقُولُونَ هُوَ مِنۡ عِندِ ٱللَّهِ وَمَا هُوَ مِنۡ عِندِ ٱللَّهِۖ وَيَقُولُونَ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَ وَهُمۡ يَعۡلَمُونَ
Niccayamaka avarkalil oru pirivinar irukkinranar. (Avarkal)vetattai otumpotu (attutan pala vakkiyankalaik kalantu, atuvum) vetattilullatutan ena ninkal ennik kolvatarkaka tankal navaik koni ularukinranar. Eninum atu vetattilullatu alla. Innum, ‘‘atu allahvitamiruntu vantatu'' enrum avarkal kurukinranar. Anal, atu allahvitamiruntu vantatalla. Avarkal nankarintukonte allahvin mitu ippati poy kurukinranar
Surah Aal-e-Imran, Verse 78
مَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُؤۡتِيَهُ ٱللَّهُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحُكۡمَ وَٱلنُّبُوَّةَ ثُمَّ يَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُواْ عِبَادٗا لِّي مِن دُونِ ٱللَّهِ وَلَٰكِن كُونُواْ رَبَّـٰنِيِّـۧنَ بِمَا كُنتُمۡ تُعَلِّمُونَ ٱلۡكِتَٰبَ وَبِمَا كُنتُمۡ تَدۡرُسُونَ
oru manitarukku, vetattaiyum, nanattaiyum, napittuvattaiyum allah kotutta pinnar avar manitarkalai nokki ‘‘allahvai anri ennai vanankunkal'' enru kuramattar. Ayinum (manitarkalai nokki) ‘‘ninkal vetattai (marravarkalukkuk) karruk kotuttuk kontum, otikkontum iruppatan karanamaka, (atil ullavaru) iraivan oruvanaiye vanankum iraiyaccamutaiya nallavarkalaka akivitunkal'' enrutan kuruvar
Surah Aal-e-Imran, Verse 79
وَلَا يَأۡمُرَكُمۡ أَن تَتَّخِذُواْ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةَ وَٱلنَّبِيِّـۧنَ أَرۡبَابًاۚ أَيَأۡمُرُكُم بِٱلۡكُفۡرِ بَعۡدَ إِذۡ أَنتُم مُّسۡلِمُونَ
tavira ‘‘vanavarkalaiyum, napimarkalaiyum teyvankalaka etuttuk kollunkal'' enrum avar unkalukkuk kattalaiyitamattar enne! Iraivan oruvanaiye ninkal ankikaritta pinnar (avanai) nirakarikkumpati avar unkalai evuvara
Surah Aal-e-Imran, Verse 80
وَإِذۡ أَخَذَ ٱللَّهُ مِيثَٰقَ ٱلنَّبِيِّـۧنَ لَمَآ ءَاتَيۡتُكُم مِّن كِتَٰبٖ وَحِكۡمَةٖ ثُمَّ جَآءَكُمۡ رَسُولٞ مُّصَدِّقٞ لِّمَا مَعَكُمۡ لَتُؤۡمِنُنَّ بِهِۦ وَلَتَنصُرُنَّهُۥۚ قَالَ ءَأَقۡرَرۡتُمۡ وَأَخَذۡتُمۡ عَلَىٰ ذَٰلِكُمۡ إِصۡرِيۖ قَالُوٓاْ أَقۡرَرۡنَاۚ قَالَ فَٱشۡهَدُواْ وَأَنَا۠ مَعَكُم مِّنَ ٱلشَّـٰهِدِينَ
Napimarkalitam allah vakkuruti vankiya camayattil (avarkalai nokki) ‘‘vetattaiyum, nanattaiyum nan unkalukkuk kotuttirukkiren. Itarkup pinnar unkalitam ullatai unmaippatuttum oru tutar unkalitam vantal avarai ninkal unmaiyaka nampikkai kontu niccayamaka avarukku utavi ceyyaventum'' (enru kuri) ‘‘itai ninkal urutippatuttinirkala? En ikkattalaiyai etuttuk kontirkala?'' Enru kettatarku, avarkal ‘‘nankal (atai) ankikarittuk kontom'' enre kurinarkal. Appotu (iraivan ‘‘itarku) ninkal catciyayirunkal. Nanum unkalutan catciyaka irukkiren'' enru kurinan
Surah Aal-e-Imran, Verse 81
فَمَن تَوَلَّىٰ بَعۡدَ ذَٰلِكَ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ
itarkup pinnarum evarenum purakkanittal avarkaltan perum pavikal avar
Surah Aal-e-Imran, Verse 82
أَفَغَيۡرَ دِينِ ٱللَّهِ يَبۡغُونَ وَلَهُۥٓ أَسۡلَمَ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ طَوۡعٗا وَكَرۡهٗا وَإِلَيۡهِ يُرۡجَعُونَ
allahvutaiya markkattaiyanri (veru markkattai)ya ivarkal virumpukirarkal? Vanankalilum, pumiyilum ullavai anaittume (avai) virumpinalum, virumpavittalum avanukkuk kilppatinte natakkinrana. Melum, (avaiyanaittum) avan pakkame tirumpak kontu varappatum
Surah Aal-e-Imran, Verse 83
قُلۡ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَمَآ أُنزِلَ عَلَيۡنَا وَمَآ أُنزِلَ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ وَإِسۡمَٰعِيلَ وَإِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَ وَٱلۡأَسۡبَاطِ وَمَآ أُوتِيَ مُوسَىٰ وَعِيسَىٰ وَٱلنَّبِيُّونَ مِن رَّبِّهِمۡ لَا نُفَرِّقُ بَيۡنَ أَحَدٖ مِّنۡهُمۡ وَنَحۡنُ لَهُۥ مُسۡلِمُونَ
(napiye!) Kuruviraka: ‘‘Allahvaiyum, nam'mitu arulappattataiyum; iprahim, ismayil, is'hak, ya'akup akiyavarkal mitum, avarkal cantatikal mitu arulappattavarraiyum; musa, isa marrum anaittu napimarkalukku avarkal iraivanal alikkappattavarraiyum nankal nampikkai kolkirom. Ivarkalil oruvaraiyum (napiyalla enru) nam pirittuvita mattom. Allah oruvanukke nankal (murrilum) kilppatintu natappom
Surah Aal-e-Imran, Verse 84
وَمَن يَبۡتَغِ غَيۡرَ ٱلۡإِسۡلَٰمِ دِينٗا فَلَن يُقۡبَلَ مِنۡهُ وَهُوَ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ
islamaiyanri (veroru) markkattai evarenum virumpinal niccayamaka avaritamiruntu (atu) ankikarikkave patamattatu. Marumaiyil avar nastamatainta varakave iruppar
Surah Aal-e-Imran, Verse 85
كَيۡفَ يَهۡدِي ٱللَّهُ قَوۡمٗا كَفَرُواْ بَعۡدَ إِيمَٰنِهِمۡ وَشَهِدُوٓاْ أَنَّ ٱلرَّسُولَ حَقّٞ وَجَآءَهُمُ ٱلۡبَيِّنَٰتُۚ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
Allah eppati oru camukattinarai nerana valiyil celuttuvan. Avarkalo, tankalitam vanta pala attatcikalin mulam niccayamaka (allahvutaiya) tutar unmaiyanavar ena catciyam kuri nampikkai kontatan pinnarum (attutarai) nirakarikkinranar. Allah (ittakaiya) aniyayakkara camukattinarai nerana valiyil celuttuvatillai
Surah Aal-e-Imran, Verse 86
أُوْلَـٰٓئِكَ جَزَآؤُهُمۡ أَنَّ عَلَيۡهِمۡ لَعۡنَةَ ٱللَّهِ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةِ وَٱلنَّاسِ أَجۡمَعِينَ
ivarkalukku (avarkal ceyalukkut takka) piratipalanavatu: Ivarkal mitu niccayamaka allah, vanavarkal, manitarkal akiya anaivarutaiya capam untakuvatutan
Surah Aal-e-Imran, Verse 87
خَٰلِدِينَ فِيهَا لَا يُخَفَّفُ عَنۡهُمُ ٱلۡعَذَابُ وَلَا هُمۡ يُنظَرُونَ
i(ccapat)tileye avarkal enrenrum tankivituvarkal. Avarkalutaiya vetanai ilecakkappatavum mattatu. Avarkalukku oyvu kotukkappatavum mattatu
Surah Aal-e-Imran, Verse 88
إِلَّا ٱلَّذِينَ تَابُواْ مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ وَأَصۡلَحُواْ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٌ
eninum, itarkup pinnarum evarenum varuttappattu (pavankalil iruntu) vilaki narceyalkalaic ceytavarkalait tavira (allah avarkalai mannittu vituvan). Enenral, niccayamaka allah mika mannippavan, maka karunaiyutaiyavan avan
Surah Aal-e-Imran, Verse 89
إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بَعۡدَ إِيمَٰنِهِمۡ ثُمَّ ٱزۡدَادُواْ كُفۡرٗا لَّن تُقۡبَلَ تَوۡبَتُهُمۡ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلضَّآلُّونَ
ayinum, evarkal nampikkai kontatan pinnar nirakarittuvittu menmelum, annirakarippaiye atikappatuttukirarkalo, avarkalutaiya mannippuk korutal niccayamaka ankikarikkappata mattatu. Ivarkaltan (murrilum) vali kettavarkal
Surah Aal-e-Imran, Verse 90
إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَمَاتُواْ وَهُمۡ كُفَّارٞ فَلَن يُقۡبَلَ مِنۡ أَحَدِهِم مِّلۡءُ ٱلۡأَرۡضِ ذَهَبٗا وَلَوِ ٱفۡتَدَىٰ بِهِۦٓۗ أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ وَمَا لَهُم مِّن نَّـٰصِرِينَ
niccayamaka evarkal nirakarittu (annirakarippiliruntu milatu) nirakaritta vanname irantum vitukinranaro avarkalil oruvanukku ippumi niraiya tankam iruntu, atait (tan kurrattai mannippatarkut) tanakku itaka avan kotutta potilum (atu) ankikarikkappata mattatu. Ivarkalukku mikat tunpuruttum vetanaiyuntu. Ivarkalukku utavi ceypavarkal (anku) oruvarum irukkamattar
Surah Aal-e-Imran, Verse 91
لَن تَنَالُواْ ٱلۡبِرَّ حَتَّىٰ تُنفِقُواْ مِمَّا تُحِبُّونَۚ وَمَا تُنفِقُواْ مِن شَيۡءٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ بِهِۦ عَلِيمٞ
Unkalukkup piriyamana poruliliruntu ninkal (tanamaka) celavu ceyyata varai niccayamaka ninkal nanmaiyai ataiya mattirkal. Ninkal etai tanam ceytapotilum niccayamaka allah atai nankarivan
Surah Aal-e-Imran, Verse 92
۞كُلُّ ٱلطَّعَامِ كَانَ حِلّٗا لِّبَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ إِلَّا مَا حَرَّمَ إِسۡرَـٰٓءِيلُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ مِن قَبۡلِ أَن تُنَزَّلَ ٱلتَّوۡرَىٰةُۚ قُلۡ فَأۡتُواْ بِٱلتَّوۡرَىٰةِ فَٱتۡلُوهَآ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
isravelarkalukku tavrat arulappatuvatarku munnar ella unavum akumanatakave iruntatu. Eninum, israyil tanakku vilakkik kontavarrait tavira. (Akave, itarku marakak kurum yutarkalai nokki napiye!) Kuruviraka: ‘‘Ninkal unmai colpavarkalaka iruntal tavrattaik kontu vantu otik kanpiyunkal
Surah Aal-e-Imran, Verse 93
فَمَنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَ مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلظَّـٰلِمُونَ
itarkup pinnarum evarenum allahvin mitu karpanaiyakap poy kurinal avarkaltan aniyayakkararkal avar
Surah Aal-e-Imran, Verse 94
قُلۡ صَدَقَ ٱللَّهُۗ فَٱتَّبِعُواْ مِلَّةَ إِبۡرَٰهِيمَ حَنِيفٗاۖ وَمَا كَانَ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ
(napiye!) Kuruviraka: ‘‘(Ivarraip parri) allah kuriyavaitan (murrilum) unmai. Akave, (nampikkaiyalarkale! Ivarkalaip purakkanittuvittu) nerana valiyil cenra iprahimutaiya markkattaiye pinparrunkal. Avar inaivaittu vanankupavaraka irukkavillai
Surah Aal-e-Imran, Verse 95
إِنَّ أَوَّلَ بَيۡتٖ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبَارَكٗا وَهُدٗى لِّلۡعَٰلَمِينَ
(ivvulakil iraivanai vanankuvatarkena) manitarkalukku amaikkappatta alayankalil mutanmaiyanatu niccayamaka ‘pakka' (makka)vil iruppatutan. Atu mikka pakkiyamullatakavum, ulakattarukku nerana valiyai arivikkak kutiyatakavum irukkiratu
Surah Aal-e-Imran, Verse 96
فِيهِ ءَايَٰتُۢ بَيِّنَٰتٞ مَّقَامُ إِبۡرَٰهِيمَۖ وَمَن دَخَلَهُۥ كَانَ ءَامِنٗاۗ وَلِلَّهِ عَلَى ٱلنَّاسِ حِجُّ ٱلۡبَيۡتِ مَنِ ٱسۡتَطَاعَ إِلَيۡهِ سَبِيلٗاۚ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَنِيٌّ عَنِ ٱلۡعَٰلَمِينَ
atil telivana attatcikalum irukkinrana. Iprahim (tolukaikkaka) ninra itamum irukkiratu. Evar atil nulaikiraro avar (patukappup perru) accamarravaraki vitukirar. Akave, evarkal anku pirayanam cella cakti utaiyavarkalaka irukkirarkalo attakaiya manitarkal mitu allahvukkaka (anku cenru) anta alayattai haj ceyvatu katamaiyakum. Evarenum (itai) nirakarittal (atanal allahvukku onrum kuraintu vituvatillai. Enenral,) niccayamaka allah ulakattarin tevaiyarravan avan
Surah Aal-e-Imran, Verse 97
قُلۡ يَـٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ لِمَ تَكۡفُرُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَٱللَّهُ شَهِيدٌ عَلَىٰ مَا تَعۡمَلُونَ
(Napiye!) Kuruviraka: ‘‘Vetattai utaiyavarkale! Allahvin vacanankalai ninkal en nirakarikkirirkal. Allahvo ninkal ceyyum anaittirkum catciyavan
Surah Aal-e-Imran, Verse 98
قُلۡ يَـٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ لِمَ تَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ مَنۡ ءَامَنَ تَبۡغُونَهَا عِوَجٗا وَأَنتُمۡ شُهَدَآءُۗ وَمَا ٱللَّهُ بِغَٰفِلٍ عَمَّا تَعۡمَلُونَ
(melum,) kuruviraka: Vetattaiyutaiyavarkale! Allahvin pataiyai vittum nampikkaiyalarkalai en tatukkirirkal. (Atu unmaitan enru) ninkal catci kurikkonte ataik konalakka virumpukirirkala? Ninkal ceyvataipparri allah paramukamay illai
Surah Aal-e-Imran, Verse 99
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِن تُطِيعُواْ فَرِيقٗا مِّنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ يَرُدُّوكُم بَعۡدَ إِيمَٰنِكُمۡ كَٰفِرِينَ
nampikkaiyalarkale! Vetattaiyutaiyavarkalil (ulla) oru pirivinarukku ninkal kilppatintal, ninkal allahvai nampikkaikontatarku pin unkalai avarkal nirakarippavarkalaka marrivituvarkal
Surah Aal-e-Imran, Verse 100
وَكَيۡفَ تَكۡفُرُونَ وَأَنتُمۡ تُتۡلَىٰ عَلَيۡكُمۡ ءَايَٰتُ ٱللَّهِ وَفِيكُمۡ رَسُولُهُۥۗ وَمَن يَعۡتَصِم بِٱللَّهِ فَقَدۡ هُدِيَ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ
ninkal eppati (allahvai) nirakarippavarkalaka akivita mutiyum? Unkal mattiyil allahvutaiya tutar irukkirar. Avanutaiya vacanankal unkalukku otik kanpikkappatukinrana. Akave, evar allahvai (avanatu markkattai) palamakap parrik kolkiraro avar niccayamaka nerana pataiyil celuttappattuvittar
Surah Aal-e-Imran, Verse 101
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِۦ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنتُم مُّسۡلِمُونَ
nampikkaiyalarkale! Ninkal allahvai avanukku payappataventiya muraippati unmaiyaka payappatunkal. (Murrilum avanukku valippattavarkalaka) muslimkalakave tavira ninkal irantuvita ventam
Surah Aal-e-Imran, Verse 102
وَٱعۡتَصِمُواْ بِحَبۡلِ ٱللَّهِ جَمِيعٗا وَلَا تَفَرَّقُواْۚ وَٱذۡكُرُواْ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ إِذۡ كُنتُمۡ أَعۡدَآءٗ فَأَلَّفَ بَيۡنَ قُلُوبِكُمۡ فَأَصۡبَحۡتُم بِنِعۡمَتِهِۦٓ إِخۡوَٰنٗا وَكُنتُمۡ عَلَىٰ شَفَا حُفۡرَةٖ مِّنَ ٱلنَّارِ فَأَنقَذَكُم مِّنۡهَاۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمۡ ءَايَٰتِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تَهۡتَدُونَ
Melum, ninkal anaivarum onru cerntu allahvutaiya (vetam ennum) kayirrai palamakap parrip pitittuk kollunkal. (Unkalukkul tarkkittuk kontu) ninkal pirintita ventam. Unkal mitu allah purintirukkum arulai ninaittup parunkal. Ninkal (oruvarukkoruvar) etirikalaka(p pirintu) irunta camayattil unkal ullankalukkul (islamin mulam) anpai utti onru certtan. Akave, allahvin arulal ninkal cakotararkalaki vittirkal. (Atarku munnar) ninkal naraka neruppukkitankirku arukil iruntirkal. Atiliruntum avan unkalai kapparrik kontan. Ninkal nervali peruvatarkaka allah tan vacanankalai unkalukku ippati telivupatuttik kanpikkiran
Surah Aal-e-Imran, Verse 103
وَلۡتَكُن مِّنكُمۡ أُمَّةٞ يَدۡعُونَ إِلَى ٱلۡخَيۡرِ وَيَأۡمُرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَيَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِۚ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ
(nampikkaiyalarkale!) Unkalil oru kuttattar (manitarkalai) cirantatin pakkam alaittu nanmaiyaic ceyyumpati evi, pavamana kariyankaliliruntu avarkalai vilakkik kontum irukkavum. Ivarkaltan verri perravarkal avar
Surah Aal-e-Imran, Verse 104
وَلَا تَكُونُواْ كَٱلَّذِينَ تَفَرَّقُواْ وَٱخۡتَلَفُواْ مِنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَهُمُ ٱلۡبَيِّنَٰتُۚ وَأُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ عَذَابٌ عَظِيمٞ
evarkal tankalitam allahvin telivana vacanankal vanta pinnarum tankalukkul (karuttu) verupattu pirintu ponarkalo avarkalaip pola ninkalum akivita ventam. Ivarkalukke (marumaiyil) makattana vetanaiyum untu
Surah Aal-e-Imran, Verse 105
يَوۡمَ تَبۡيَضُّ وُجُوهٞ وَتَسۡوَدُّ وُجُوهٞۚ فَأَمَّا ٱلَّذِينَ ٱسۡوَدَّتۡ وُجُوهُهُمۡ أَكَفَرۡتُم بَعۡدَ إِيمَٰنِكُمۡ فَذُوقُواْ ٱلۡعَذَابَ بِمَا كُنتُمۡ تَكۡفُرُونَ
annalil cila mukankal (makilcciyal pirakacamulla) venmaiyakavum, cila mukankal (tukkattal) karuttu (vatiyu)mirukkum. Evarkalutaiya mukankal karuttu (vati) irukkinranavo (avarkalai nokki) ‘‘ninkal nampikkai kontapin (atai) nirakarittu vittirkala? Akave, unkal nirakarippin karanamaka naraka vetanaiyai cuvaittuk kontu irunkal'' (enru kurappatum)
Surah Aal-e-Imran, Verse 106
وَأَمَّا ٱلَّذِينَ ٱبۡيَضَّتۡ وُجُوهُهُمۡ فَفِي رَحۡمَةِ ٱللَّهِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ
Evarkalutaiya mukankal (makilcciyal pirakacamulla) venmaiyaka iruk kinranavo (avarkalai nokki) ‘‘ninkal allahvin arulil tankivitunkal'' (enru kurappatum.) Avarkal atil enrenrum tankivituvarkal
Surah Aal-e-Imran, Verse 107
تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱللَّهِ نَتۡلُوهَا عَلَيۡكَ بِٱلۡحَقِّۗ وَمَا ٱللَّهُ يُرِيدُ ظُلۡمٗا لِّلۡعَٰلَمِينَ
(napiye!) Ivaiyanaittum allahvutaiya vacanankalakum. Avarrai unmaiyakave nam umakku otik kanpikkirom. Melum, allah ulakattarukku ciritalavum aniyayam (ceyya) natamattan
Surah Aal-e-Imran, Verse 108
وَلِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۚ وَإِلَى ٱللَّهِ تُرۡجَعُ ٱلۡأُمُورُ
vanankalilum, pumiyilum iruppavai anaittum allahvukke uriyana. (Ivai campantamana) ella kariyankalum allahvitame kontu varappatum
Surah Aal-e-Imran, Verse 109
كُنتُمۡ خَيۡرَ أُمَّةٍ أُخۡرِجَتۡ لِلنَّاسِ تَأۡمُرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَتَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَتُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِۗ وَلَوۡ ءَامَنَ أَهۡلُ ٱلۡكِتَٰبِ لَكَانَ خَيۡرٗا لَّهُمۚ مِّنۡهُمُ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَأَكۡثَرُهُمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ
(nampikkaiyalarkale!) Ninkaltan, manitarkalil tonriya vakupparkalilellam mikka menmaiyanavarkal. (Enenral,) ninkal (manitarkalai nanmaiyana) kariyankalai(c ceyyumpati) evi, pavamana kariyankaliliruntu (avarkalai) vilakki, meyyakave allahvai nampikkaik kolkirirkal. Vetattaiyutaiyavarkalum (ivvare) nampikkaikontal (atu) avarkalukkuttan mika nanru. Nampikkai kontavarkalum avarkalil iruntapotilum avarkalil perumpalanavarkal (nirakarikkum) pavikaltan
Surah Aal-e-Imran, Verse 110
لَن يَضُرُّوكُمۡ إِلَّآ أَذٗىۖ وَإِن يُقَٰتِلُوكُمۡ يُوَلُّوكُمُ ٱلۡأَدۡبَارَ ثُمَّ لَا يُنصَرُونَ
(nampikkaiyalarkale!) Ivarkal oru corpac ciramattait tavira (atikamaka) unkalukku (etum) tinku ceytitamutiyatu. Unkalai etirttu avarkal porpuriya murpattalo purankattiye otuvarkal. Pinnar avarkal (cenra itattilum) evarutaiya utaviyum peramattarkal
Surah Aal-e-Imran, Verse 111
ضُرِبَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلذِّلَّةُ أَيۡنَ مَا ثُقِفُوٓاْ إِلَّا بِحَبۡلٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَحَبۡلٖ مِّنَ ٱلنَّاسِ وَبَآءُو بِغَضَبٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَضُرِبَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلۡمَسۡكَنَةُۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ كَانُواْ يَكۡفُرُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَيَقۡتُلُونَ ٱلۡأَنۢبِيَآءَ بِغَيۡرِ حَقّٖۚ ذَٰلِكَ بِمَا عَصَواْ وَّكَانُواْ يَعۡتَدُونَ
Avarkal enku cenrapotilum avarkal mitu ilivu vitikkappattu vittatu. (Ivvetamakiya) allahvin kayirraik kontum (nampikkai konta) manitarkal (alikkum apayamennum) kayirraik kontume tavira (avarkal tappittuk kolla mutiyatu). Allahvin kopattilum avarkal cikkik kontarkal. (Vilcci ennum) turppakkiyamum avarkal mitu vitikkappattu vittatu. Itan karanam niccayamaka avarkal allahvin vacanankalai (eppolutume) nirakarittuk kontum, niyayaminri irait tutarkalaik kolai ceytu kontum iruntatutan. Tavira, varampu katantu pavam ceytu kontiruntatum itarkuk karanamakum
Surah Aal-e-Imran, Verse 112
۞لَيۡسُواْ سَوَآءٗۗ مِّنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ أُمَّةٞ قَآئِمَةٞ يَتۡلُونَ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ ءَانَآءَ ٱلَّيۡلِ وَهُمۡ يَسۡجُدُونَ
avarkal anaivarum ore matiriyana (tiya)varkal allar. Vetattaiyutaiya ivarkalil nallorana oru kuttattinar irukkinranar. Avarkal iravu kalankalil allahvutaiya vacanankalai oti ninru cirampanintu vanankukinranar
Surah Aal-e-Imran, Verse 113
يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَيَأۡمُرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَيَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَيُسَٰرِعُونَ فِي ٱلۡخَيۡرَٰتِۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ مِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
avarkal allahvaiyum iruti nalaiyum nampikkai kontu, (manitarkalukku) nanmaiyana kariyankalai evi, timaiyana kariyankaliliruntu tatuttu, nanmaiyana kariyankalaic ceyya virai(ntum cel)kinranar. Ivarkalum nallavarkalil ullavarkale
Surah Aal-e-Imran, Verse 114
وَمَا يَفۡعَلُواْ مِنۡ خَيۡرٖ فَلَن يُكۡفَرُوهُۗ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِٱلۡمُتَّقِينَ
ivarkal enta nanmaiyaic ceytapotilum atu nirakarikkappata mattatu. (Atarkuriya piratipalanai atainte tiruvarkal. Enenral, ittakaiya) iraiyaccamutaiyavarkalai allah nankarivan
Surah Aal-e-Imran, Verse 115
إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَن تُغۡنِيَ عَنۡهُمۡ أَمۡوَٰلُهُمۡ وَلَآ أَوۡلَٰدُهُم مِّنَ ٱللَّهِ شَيۡـٔٗاۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ
niccayamaka (vetattaiyutaiyavarkalil) evarkal (marumaiyai) nirakarikkirar kalo avarkalutaiya celvankalum, avarkalutaiya cantatikalum, (annalil) allahvi(nutaiya vetanaiyi)liruntu avarkalai oru ciritum kapparri vitatu. Avarkal narakavacikaltan. Atil enrenrum avarkal tanki vituvarkal
Surah Aal-e-Imran, Verse 116
مَثَلُ مَا يُنفِقُونَ فِي هَٰذِهِ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا كَمَثَلِ رِيحٖ فِيهَا صِرٌّ أَصَابَتۡ حَرۡثَ قَوۡمٖ ظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ فَأَهۡلَكَتۡهُۚ وَمَا ظَلَمَهُمُ ٱللَّهُ وَلَٰكِنۡ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ
Ivvulaka valkkaiyil (islamirku etiraka) avarkal celavu ceyyum porulin utaranam, oru karraippol irukkiratu. Atu (alavu katantu) kulirntu (panippuyalakit) tankalukkut tankale tinkilaittuk konta oru vakupparin payiril pattu atai alittu vittatu. Allah ivarkalukku onrum tinkilaittu vitavillai. Eninum, ivarkal tankalukkuttame tinkilaittuk kontanar
Surah Aal-e-Imran, Verse 117
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّخِذُواْ بِطَانَةٗ مِّن دُونِكُمۡ لَا يَأۡلُونَكُمۡ خَبَالٗا وَدُّواْ مَا عَنِتُّمۡ قَدۡ بَدَتِ ٱلۡبَغۡضَآءُ مِنۡ أَفۡوَٰهِهِمۡ وَمَا تُخۡفِي صُدُورُهُمۡ أَكۡبَرُۚ قَدۡ بَيَّنَّا لَكُمُ ٱلۡأٓيَٰتِۖ إِن كُنتُمۡ تَعۡقِلُونَ
nampikkaiyalarkale! Un(kal markkattai cerntavar)kalaiyanri (marravarkalai) unkalukku mika nerukkamanavarkalaka ninkal akkik kollatirkal. (Enenral) avarkal unkalukkut tinkilaippatil oru ciritum kuraivu ceyvatillai. Unkalukkut tunpam erpatuvatai avarkal virumpukirarkal. Avarkalutaiya vay(c cor)kalaik konte (avarkalutaiya) pakaimai velippattuvittatu. (Unkalaip parri) avarkalutaiya ullankal maraittiruppavaiyo mikak kotiyavai. Niccayamaka nam (avarkalutaiya) ataiyalankalai unkalukku vivarittuvittom. Ninkal arivutaiyavarkalaka iruntal (arintu kollalam)
Surah Aal-e-Imran, Verse 118
هَـٰٓأَنتُمۡ أُوْلَآءِ تُحِبُّونَهُمۡ وَلَا يُحِبُّونَكُمۡ وَتُؤۡمِنُونَ بِٱلۡكِتَٰبِ كُلِّهِۦ وَإِذَا لَقُوكُمۡ قَالُوٓاْ ءَامَنَّا وَإِذَا خَلَوۡاْ عَضُّواْ عَلَيۡكُمُ ٱلۡأَنَامِلَ مِنَ ٱلۡغَيۡظِۚ قُلۡ مُوتُواْ بِغَيۡظِكُمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ
(nampikkaiyalarkale!) Ivarkalaiya ninkal necikkirirkal! Avarkalo unkalai necippatillai. Ninkal (avarkalutaiya) vetankal anaittaiyum nampikkai kolkirirkal. (Avarkal unkal vetattai nampikkai kolvatillai. Eninum) avarkal unkalaic cantittal, ‘‘(unkal vetattaiyum) nankal nampikkai kolkirom'' enru (poy) kurukinranar. Unkalaivittu vilakinalo (unkal mitulla) kopattinal tankal (kai) viralkalaiye katittuk kolkinranar. Akave, (napiye! Avarkalai nokki) kuruviraka: ‘‘Unkal kopattileye ninkal cavirkalaka! Niccayamaka allah (unkal) ullankalil ullavarrai nanku arivan
Surah Aal-e-Imran, Verse 119
إِن تَمۡسَسۡكُمۡ حَسَنَةٞ تَسُؤۡهُمۡ وَإِن تُصِبۡكُمۡ سَيِّئَةٞ يَفۡرَحُواْ بِهَاۖ وَإِن تَصۡبِرُواْ وَتَتَّقُواْ لَا يَضُرُّكُمۡ كَيۡدُهُمۡ شَيۡـًٔاۗ إِنَّ ٱللَّهَ بِمَا يَعۡمَلُونَ مُحِيطٞ
Unkalukku oru nanmai erpattal (atu) avarkalai varuntac ceykiratu. Unkalukku oru tinku erpattalo atarkaka avarkal makilcci ataikinranar. Akave, ninkal porumaiyutan iruntu (avarkalai vittu) vilakiyiruntal avarkalutaiya culcci unkalukku ettakaiya tinkaiyum vilaivittu vitatu. (Enenral,) niccayamaka allah avarkalutaiya ceyalkalai nanku culntu kolvan
Surah Aal-e-Imran, Verse 120
وَإِذۡ غَدَوۡتَ مِنۡ أَهۡلِكَ تُبَوِّئُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ مَقَٰعِدَ لِلۡقِتَالِۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ
(napiye!) Nir umatu kutumpattiliruntu atikalaiyil purappattu(c cenru) nampikkai kontavarkalai porkkalattil olunkupatuttik kontiruntatai ninaittup parppiraka!. (Anaittaiyum) allah ceviyurupavan, nankarintavan avan
Surah Aal-e-Imran, Verse 121
إِذۡ هَمَّت طَّآئِفَتَانِ مِنكُمۡ أَن تَفۡشَلَا وَٱللَّهُ وَلِيُّهُمَاۗ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ
unkalil iru pirivinar tairiyamilantu (‘uhut' ennum porkkalattai vittuc cenru) vita(lama enru) iruntanar. Allah avarkalin utaviyalan (patukavalan). (Akave,) nampikkaiyalarkal allahvin mite nampikkai vaipparkalaka
Surah Aal-e-Imran, Verse 122
وَلَقَدۡ نَصَرَكُمُ ٱللَّهُ بِبَدۡرٖ وَأَنتُمۡ أَذِلَّةٞۖ فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ
patril (natanta poril) ninkal (etirikalaivita ayutattilum, tokaiyilum) kuraintavarkalaka irunta camayattil niccayamaka allah unkalukku utavi purintan. Akave, allahvukku ninkal nanri celuttuvatarkaka avanukkup payantu (valippattu) natankal
Surah Aal-e-Imran, Verse 123
إِذۡ تَقُولُ لِلۡمُؤۡمِنِينَ أَلَن يَكۡفِيَكُمۡ أَن يُمِدَّكُمۡ رَبُّكُم بِثَلَٰثَةِ ءَالَٰفٖ مِّنَ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةِ مُنزَلِينَ
(napiye! Appolutu) nir nampikkaiyalarkalai nokki ‘‘(vanattiliruntu) irakkappatta muvayiram vanavarkalal unkal iraivan unkalukku utavi ceyvatu unkalukkup potata?'' Enru kuriyataiyum ninaivu kuruviraka
Surah Aal-e-Imran, Verse 124
بَلَىٰٓۚ إِن تَصۡبِرُواْ وَتَتَّقُواْ وَيَأۡتُوكُم مِّن فَوۡرِهِمۡ هَٰذَا يُمۡدِدۡكُمۡ رَبُّكُم بِخَمۡسَةِ ءَالَٰفٖ مِّنَ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةِ مُسَوِّمِينَ
ninkal (allahvukkup) payantu porumaiyutan iruntal, ite camayattil (etirikal) unkal mitu atarnteriya potilum (muvayiram enna?) Ataiyala mitappatta aiyayiram vanavarkalal unkal iraivan unkalukku utaviceyvan
Surah Aal-e-Imran, Verse 125
وَمَا جَعَلَهُ ٱللَّهُ إِلَّا بُشۡرَىٰ لَكُمۡ وَلِتَطۡمَئِنَّ قُلُوبُكُم بِهِۦۗ وَمَا ٱلنَّصۡرُ إِلَّا مِنۡ عِندِ ٱللَّهِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَكِيمِ
Unkal ullankal tiruptiyataiyavum, unkalukku oru narceytiyakavume allah ivvutaviyaip purintan. (Anaivaraiyum) mikaittavanum, nanamutaiyavanumakiya allahvitamirunte tavira (veruyaritam iruntum inta) utavi (unkalukku) kitaikkavillai. (Kitaikkavum ceyyatu)
Surah Aal-e-Imran, Verse 126
لِيَقۡطَعَ طَرَفٗا مِّنَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَوۡ يَكۡبِتَهُمۡ فَيَنقَلِبُواْ خَآئِبِينَ
(avan unkalukku ivvutavi purintatellam) nirakarippavarkalil oru pakattinaraik kuraikkavo allatu avarkal cirumaippattu (tolvi ataintavarkalakat) tirumpic cenru vituvatarkakavetan
Surah Aal-e-Imran, Verse 127
لَيۡسَ لَكَ مِنَ ٱلۡأَمۡرِ شَيۡءٌ أَوۡ يَتُوبَ عَلَيۡهِمۡ أَوۡ يُعَذِّبَهُمۡ فَإِنَّهُمۡ ظَٰلِمُونَ
(napiye!) Ivvisayattil umakku or atikaramumillai. (Allah) avar kalai (islamait taluvumpatic ceytu) mannittuvitalam. Allatu avarkal aniyayakkararkalaka iruppatanal avarkalai vetanaiyum ceyyalam
Surah Aal-e-Imran, Verse 128
وَلِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۚ يَغۡفِرُ لِمَن يَشَآءُ وَيُعَذِّبُ مَن يَشَآءُۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
(enenral) vanankalil ullavai anaittum, pumiyilullavai anaittum allahvukkuriyanave! Avan virumpiyavarkalai mannippan; avan virumpiyavarkalait tantippan. Anal, allah mika mannippavan maka karunaiyalan avan
Surah Aal-e-Imran, Verse 129
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَأۡكُلُواْ ٱلرِّبَوٰٓاْ أَضۡعَٰفٗا مُّضَٰعَفَةٗۖ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ
nampikkaiyalarkale! (Acalukku atikamakavum vattikku vatti pottum) irattittuk konte atikarikkakkutiya vattiyai (vanki)t tinnatirkal. Allahvukkup payantu (itait tavirttuk kontal) ninkal verriyataivirkal
Surah Aal-e-Imran, Verse 130
وَٱتَّقُواْ ٱلنَّارَ ٱلَّتِيٓ أُعِدَّتۡ لِلۡكَٰفِرِينَ
(naraka) neruppirkup payantukollunkal. Atu (iraivanutaiya ikkattalaiyai) nirakarippavarkalukkaka tayarpatuttappattullatu
Surah Aal-e-Imran, Verse 131
وَأَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَٱلرَّسُولَ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ
allahvukkum, (avanutaiya) tutarukkum kilppatintu natankal. Atanal ninkal (allahvin) anpai ataiyalam
Surah Aal-e-Imran, Verse 132
۞وَسَارِعُوٓاْ إِلَىٰ مَغۡفِرَةٖ مِّن رَّبِّكُمۡ وَجَنَّةٍ عَرۡضُهَا ٱلسَّمَٰوَٰتُ وَٱلۡأَرۡضُ أُعِدَّتۡ لِلۡمُتَّقِينَ
unkal iraivanin mannippukkum, corkkattukkum viraintu cellunkal. Atan vicalam vanankal, pumiyin vicalattaip ponratu. (Atu) iraiyaccam utaiyavarkalukkaka(ve) tayarpatuttappattullatu
Surah Aal-e-Imran, Verse 133
ٱلَّذِينَ يُنفِقُونَ فِي ٱلسَّرَّآءِ وَٱلضَّرَّآءِ وَٱلۡكَٰظِمِينَ ٱلۡغَيۡظَ وَٱلۡعَافِينَ عَنِ ٱلنَّاسِۗ وَٱللَّهُ يُحِبُّ ٱلۡمُحۡسِنِينَ
Avarkal (evarkal enral) celva nilaimaiyilum, varumai nilaimaiyilum tanam ceytu konte irupparkal. Kopattai vilunkivituvarkal. Manitar(kalin kurran)kalai mannittuvituvarkal. Allah (ittakaiya) alakiya kunamutaiyavarkalai necikkiran
Surah Aal-e-Imran, Verse 134
وَٱلَّذِينَ إِذَا فَعَلُواْ فَٰحِشَةً أَوۡ ظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ ذَكَرُواْ ٱللَّهَ فَٱسۡتَغۡفَرُواْ لِذُنُوبِهِمۡ وَمَن يَغۡفِرُ ٱلذُّنُوبَ إِلَّا ٱللَّهُ وَلَمۡ يُصِرُّواْ عَلَىٰ مَا فَعَلُواْ وَهُمۡ يَعۡلَمُونَ
innum, avarkal oru manakketana kariyattaic ceytu vittalum allatu tankalukkut tankale tinkilaittuk kontalum utane allahvai ninaittu (avanitame) tankal pavamannippait tetuvarkal. (Allahvum avarkalai mannittu vituvan.) Allahvait tavira (ivarkalin) kurrankalai mannippavan yar? Avarkal ceyta (tavarana) kariyattai (tavarenru) avarkal arintu kontal atil nilaittirukkavum mattarkal. (Utane atil iruntu vilaki vituvarkal)
Surah Aal-e-Imran, Verse 135
أُوْلَـٰٓئِكَ جَزَآؤُهُم مَّغۡفِرَةٞ مِّن رَّبِّهِمۡ وَجَنَّـٰتٞ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَاۚ وَنِعۡمَ أَجۡرُ ٱلۡعَٰمِلِينَ
ivarkalukkup piratipalan, avarkalin iraivanutaiya mannippum, niraruvikal totarntu otik kontirukkum corkkankalum akum. Avarkal anku enrenrum tankivituvarkal. Nanmai ceytavarkalin kuliyum nanre
Surah Aal-e-Imran, Verse 136
قَدۡ خَلَتۡ مِن قَبۡلِكُمۡ سُنَنٞ فَسِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَٱنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُكَذِّبِينَ
unkalukku munnarum (ippati) pala nikalvukal nikalntirukkinrana. (Akave,) ninkal pumiyil currit tirintu (iraivanutaiya vacanankalaip) poyyakkiyavarkalin mutivu eppati anatu enpataip parunkal
Surah Aal-e-Imran, Verse 137
هَٰذَا بَيَانٞ لِّلنَّاسِ وَهُدٗى وَمَوۡعِظَةٞ لِّلۡمُتَّقِينَ
itu (potuvaka) manitarkalukku (unmaiyait) telivakkak kutiyatum, (cirappaka) iraiyaccamutaiyavarkalukku nervali kattiyum, nallupatecamum akum
Surah Aal-e-Imran, Verse 138
وَلَا تَهِنُواْ وَلَا تَحۡزَنُواْ وَأَنتُمُ ٱلۡأَعۡلَوۡنَ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ
(nampikkaiyalarkale!) Ninkal tairiyattai ilantita ventam. Kavalaippatavum ventam. (Unmaiyakave) ninkal nampikkai kontavarkalaka iruntal ninkaltan menmai ataivirkal
Surah Aal-e-Imran, Verse 139
إِن يَمۡسَسۡكُمۡ قَرۡحٞ فَقَدۡ مَسَّ ٱلۡقَوۡمَ قَرۡحٞ مِّثۡلُهُۥۚ وَتِلۡكَ ٱلۡأَيَّامُ نُدَاوِلُهَا بَيۡنَ ٱلنَّاسِ وَلِيَعۡلَمَ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَيَتَّخِذَ مِنكُمۡ شُهَدَآءَۗ وَٱللَّهُ لَا يُحِبُّ ٱلظَّـٰلِمِينَ
Ninkal (tolviyurruk) kayamataintal (atan karanamaka tairiyam ilakkatirkal. Enenral,) anta makkalum itaipponre (tolviyurruk) kayamataintirukkinranar. Ittakaiya kastakalam manitarkalukku itaiyil marimari varumpati namtan ceykirom. Enenral, unkalil unmaiyakave nampikkai kontavarkal yarenru allah ari(vittu vitu)vatarkakavum, unkalil (markkattirkaka uyirai arppanam ceyyum) maperum tiyakiyai avan etutta(rivippa)tarkakavume (ivvaru ceykiran). Aniyayakkararkalai allah necippatillai
Surah Aal-e-Imran, Verse 140
وَلِيُمَحِّصَ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَيَمۡحَقَ ٱلۡكَٰفِرِينَ
allah nirakarippavarkalai alittu unmai nampikkaiyalarkalai vatikatti etuppatarkakavum (ivvaru ceykiran)
Surah Aal-e-Imran, Verse 141
أَمۡ حَسِبۡتُمۡ أَن تَدۡخُلُواْ ٱلۡجَنَّةَ وَلَمَّا يَعۡلَمِ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ جَٰهَدُواْ مِنكُمۡ وَيَعۡلَمَ ٱلصَّـٰبِرِينَ
(nampikkaiyalarkale!) Unkalil (allahvukkaka) por puripavarkal yar? (Ciramankalaip porumaiyutan) cakittuk kolpavarkal yar? Enpatai allah (paricotittu) arivatarku munnatakave ninkal corkkam nulaintuvitalam enru ennikkontu irukkirirkala
Surah Aal-e-Imran, Verse 142
وَلَقَدۡ كُنتُمۡ تَمَنَّوۡنَ ٱلۡمَوۡتَ مِن قَبۡلِ أَن تَلۡقَوۡهُ فَقَدۡ رَأَيۡتُمُوهُ وَأَنتُمۡ تَنظُرُونَ
ninkal irantu vituvatarku munnatakave, (allahvin pataiyil unkal) uyirai arppanam ceyya virumpik kontiruntirkale! (Ippotu) atu unkal kan mun iruppatait tittamakap parttuvittirkal. (Akave, inta poril en tayankukirirkal)
Surah Aal-e-Imran, Verse 143
وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٞ قَدۡ خَلَتۡ مِن قَبۡلِهِ ٱلرُّسُلُۚ أَفَإِيْن مَّاتَ أَوۡ قُتِلَ ٱنقَلَبۡتُمۡ عَلَىٰٓ أَعۡقَٰبِكُمۡۚ وَمَن يَنقَلِبۡ عَلَىٰ عَقِبَيۡهِ فَلَن يَضُرَّ ٱللَّهَ شَيۡـٔٗاۚ وَسَيَجۡزِي ٱللَّهُ ٱلشَّـٰكِرِينَ
muham'matu (napi) oru tutare tavira verillai. (Akave, avar maranamarra iraivan illai.) Avarukku munnarum (ivvare) (pala) tutarkal cenrirukkinranar. Avar irantuvittal allatu vettappattuvittal ninkal purankattic cenru vituvirkalo? (Avvaru) evarenum purankattic cenruvittal atanal avan allahvukku onrum nastam untakkivita mattan. Nanriyaripavarkalukku allah aticikkirattil (nar)kuliyait taruvan
Surah Aal-e-Imran, Verse 144
وَمَا كَانَ لِنَفۡسٍ أَن تَمُوتَ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِ كِتَٰبٗا مُّؤَجَّلٗاۗ وَمَن يُرِدۡ ثَوَابَ ٱلدُّنۡيَا نُؤۡتِهِۦ مِنۡهَا وَمَن يُرِدۡ ثَوَابَ ٱلۡأٓخِرَةِ نُؤۡتِهِۦ مِنۡهَاۚ وَسَنَجۡزِي ٱلشَّـٰكِرِينَ
Or atma allahvin anumatiyinri irappatillai. Itu tavanai nirnayikkappatta vitiyakum. Evar (tan ceyalukku) inta ulakattin nanmaiyai (mattum) virumpukiraro avarukku atai (mattum) alippom. Evar marumaiyin nanmaiyai(yum) virumpukiraro avarukku atai(yum) valankuvom. Melum, nanri celuttupavarkalukku nam aticikkirattil narpayanai valankuvom
Surah Aal-e-Imran, Verse 145
وَكَأَيِّن مِّن نَّبِيّٖ قَٰتَلَ مَعَهُۥ رِبِّيُّونَ كَثِيرٞ فَمَا وَهَنُواْ لِمَآ أَصَابَهُمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَمَا ضَعُفُواْ وَمَا ٱسۡتَكَانُواْۗ وَٱللَّهُ يُحِبُّ ٱلصَّـٰبِرِينَ
ettanaiyo iraittutarkalum, avarkalutan iraivanin pala nallatiyarkalum cerntu (allahvin pataiyil) por purintirukkinranar. Avarkal allahvin pataiyil (por ceytatanal) tankalukku erpatta ciramattin karanamaka avarkal tankal tairiyattai ilantitavumillai; palavinamakivitavumillai; (etirikalukku) panintuvitavumillai. (Ivvaru ciramankalaic) cakittuk kolpavarkalaittan allah necikkiran
Surah Aal-e-Imran, Verse 146
وَمَا كَانَ قَوۡلَهُمۡ إِلَّآ أَن قَالُواْ رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسۡرَافَنَا فِيٓ أَمۡرِنَا وَثَبِّتۡ أَقۡدَامَنَا وَٱنصُرۡنَا عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡكَٰفِرِينَ
(ittakaiya cantarppankalil avarkal tankal iraivanai nokki) ‘‘enkal iraivane! Enkal pavankalai ni mannippayaka! Enkal ceyalkalil nankal varampumiriya (kurrat)taiyum mannippayaka! Enkal patankalai (poril naluvatu) ni urutipatuttiyum vaippayaka! (Unnai) nirakarikkum makkalai verripera ni enkalukku utavi purivayaka!'' Enru avarkal (pirarttittuk) kuriyatait tavira (veronrum) kuriyatillai
Surah Aal-e-Imran, Verse 147
فَـَٔاتَىٰهُمُ ٱللَّهُ ثَوَابَ ٱلدُّنۡيَا وَحُسۡنَ ثَوَابِ ٱلۡأٓخِرَةِۗ وَٱللَّهُ يُحِبُّ ٱلۡمُحۡسِنِينَ
atalal, allah avarkalukku ivvulakattin nanmaiyaiyum, marumaiyin alakana nanmaiyaiyum valankinan. Allah (ittakaiya) nallavarkalaiye necikkiran
Surah Aal-e-Imran, Verse 148
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِن تُطِيعُواْ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يَرُدُّوكُمۡ عَلَىٰٓ أَعۡقَٰبِكُمۡ فَتَنقَلِبُواْ خَٰسِرِينَ
nampikkaiyalarkale! (Allahvai) nirakarippavarkalai ninkal pinparrinal avarkal unkalai (unkal nampikkaiyiliruntu ninkal vilaki)p pin cellumpati tiruppivituvarkal. Atanal ninkal nastamataintavarkalakave marivituvirkal
Surah Aal-e-Imran, Verse 149
بَلِ ٱللَّهُ مَوۡلَىٰكُمۡۖ وَهُوَ خَيۡرُ ٱلنَّـٰصِرِينَ
(Ivarkal) alla, allahtan unkal patukavalan. Avan utavi ceypavarkalil mikac cirantavan
Surah Aal-e-Imran, Verse 150
سَنُلۡقِي فِي قُلُوبِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ ٱلرُّعۡبَ بِمَآ أَشۡرَكُواْ بِٱللَّهِ مَا لَمۡ يُنَزِّلۡ بِهِۦ سُلۡطَٰنٗاۖ وَمَأۡوَىٰهُمُ ٱلنَّارُۖ وَبِئۡسَ مَثۡوَى ٱلظَّـٰلِمِينَ
nirakarippavarkalutaiya ullankalil aticikkirattil nam tikilai untupanni vituvom. Enenral, avarkal inaivaippatarku allah evvita ataramum avarkalukku alikkatirukka avarkal allahvukku inaivaikkirarkal. Ivarkalutaiya tankumitam narakamtan. (Narakattilum) aniyayakkararkalin tankumitam mikak kettatu
Surah Aal-e-Imran, Verse 151
وَلَقَدۡ صَدَقَكُمُ ٱللَّهُ وَعۡدَهُۥٓ إِذۡ تَحُسُّونَهُم بِإِذۡنِهِۦۖ حَتَّىٰٓ إِذَا فَشِلۡتُمۡ وَتَنَٰزَعۡتُمۡ فِي ٱلۡأَمۡرِ وَعَصَيۡتُم مِّنۢ بَعۡدِ مَآ أَرَىٰكُم مَّا تُحِبُّونَۚ مِنكُم مَّن يُرِيدُ ٱلدُّنۡيَا وَمِنكُم مَّن يُرِيدُ ٱلۡأٓخِرَةَۚ ثُمَّ صَرَفَكُمۡ عَنۡهُمۡ لِيَبۡتَلِيَكُمۡۖ وَلَقَدۡ عَفَا عَنكُمۡۗ وَٱللَّهُ ذُو فَضۡلٍ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
(nampikkaiyalarkale!) Allahvin kattalaippati (uhut poril) ninkal etirikalai vetti vilttik kontirunta camayattil (unkalukku utavi purintu) allah tan vakkai niccayamaka niraiverri vaittan. Anal, ninkal virumpiyatai (atavatu verriyai) allah unkalukkuk kanpittatan pinnar (napiyin kattalaikku) maruceytu avvisayattil ninkal unkalukkul tarkkittuk kontu, (napi unkalai niruttivaittirunta malaiyiliruntu vilaki irutiyil) tairiyattai ilantuvittirkal. Unkalil ivvulakai virumpupavarkalum ullanar. Unkalil marumaiyai virumpukiravarkalum ullanar. Akave, unkalaic cotippatarkaka (avarkalait turattic cenra unkalai) avarkalaivittu pinnataiyumpati ceytan. (Itan pinnarum) niccayamaka allah unkalai mannittuvittan. Enenral, allah nampikkaiyalarkal mitu arulutaiyavan avan
Surah Aal-e-Imran, Verse 152
۞إِذۡ تُصۡعِدُونَ وَلَا تَلۡوُۥنَ عَلَىٰٓ أَحَدٖ وَٱلرَّسُولُ يَدۡعُوكُمۡ فِيٓ أُخۡرَىٰكُمۡ فَأَثَٰبَكُمۡ غَمَّۢا بِغَمّٖ لِّكَيۡلَا تَحۡزَنُواْ عَلَىٰ مَا فَاتَكُمۡ وَلَا مَآ أَصَٰبَكُمۡۗ وَٱللَّهُ خَبِيرُۢ بِمَا تَعۡمَلُونَ
(Uhut poril allahvutaiya) tutar unkalukku pinnal iruntavaru ‘‘(ennitam varunkal!) Varunkal'' enru unkalai(k kuvi) alaittuk kontirunta camayattil ninkal oruvaraiyume tirumpipparatu veruntotik kontiruntataiyum cintittup parunkal. (Nam tutarukkum ninkal untu panniya) ittuyarattin karanamaka unkalukkum (tolviyin) tuyarattaiye piratipalanakak kotuttan. Enenral, unkalitamiruntu (oru porul) tavari vittataip parriyum, unkalukku erpatta (nastat)taip parriyum ninkal tuyarattil alntuvitamal iruppatar(kuriya cakipputtanmaiyai unkalukku untu pannuvatar)kakave (ittakaiya ciramattai unkalukkuk kotuttan). Ninkal ceypavarraiyellam allah nankarivan
Surah Aal-e-Imran, Verse 153
ثُمَّ أَنزَلَ عَلَيۡكُم مِّنۢ بَعۡدِ ٱلۡغَمِّ أَمَنَةٗ نُّعَاسٗا يَغۡشَىٰ طَآئِفَةٗ مِّنكُمۡۖ وَطَآئِفَةٞ قَدۡ أَهَمَّتۡهُمۡ أَنفُسُهُمۡ يَظُنُّونَ بِٱللَّهِ غَيۡرَ ٱلۡحَقِّ ظَنَّ ٱلۡجَٰهِلِيَّةِۖ يَقُولُونَ هَل لَّنَا مِنَ ٱلۡأَمۡرِ مِن شَيۡءٖۗ قُلۡ إِنَّ ٱلۡأَمۡرَ كُلَّهُۥ لِلَّهِۗ يُخۡفُونَ فِيٓ أَنفُسِهِم مَّا لَا يُبۡدُونَ لَكَۖ يَقُولُونَ لَوۡ كَانَ لَنَا مِنَ ٱلۡأَمۡرِ شَيۡءٞ مَّا قُتِلۡنَا هَٰهُنَاۗ قُل لَّوۡ كُنتُمۡ فِي بُيُوتِكُمۡ لَبَرَزَ ٱلَّذِينَ كُتِبَ عَلَيۡهِمُ ٱلۡقَتۡلُ إِلَىٰ مَضَاجِعِهِمۡۖ وَلِيَبۡتَلِيَ ٱللَّهُ مَا فِي صُدُورِكُمۡ وَلِيُمَحِّصَ مَا فِي قُلُوبِكُمۡۚ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ
(Nampikkaiyalarkale!) It tuyarattirkup pinnar (allah) unkalukku arutalai alikkakkutiya nittiraiyai irakkivaittan. Unkalil oru kuttattinarai atu culntu kontatu. Marroru kuttattinarukko avarkalutaiya kavalaiye peritaki mataiyarkal ennuvataippola allahvaip parri unmai allatavarrai ellam (tavaraka) enna arampittu ‘‘nam'mitam (itarkup parikaram ceyya) atikaram etum unta?'' Enru kettanar. (Itarku,) ‘‘ella atikarankalum allahvutaiyate!'' Enru (napiye! Patil) kuruviraka. (Ivaiyanri) avarkal unkalukku veliyakkata pala visayankalaiyum tankal manatil maraittuk kontu ‘‘nam'mitam etum atikaram iruntiruntal, inku vantu (ivvaru) nam vettappattirukka mattom'' enavum kurukinranar. (Itarku napiye! Annayavancakarkalai nokki) nir kuruviraka: ‘‘Ninkal unkal vittil (tanki) iruntapotilum evarkal mitu vettappatte irakka ventumenru vitikkappattullato avarkal tankal vettappataventiya itankalukku(t tamaka) vante tiruvarkal'' enrum, (nampikkaiyalarkalai nokki) allah unkal manatilullataip paricotanai ceyvatarkakavum, unkal ullankalil ullavarraip paricuttamakkuvatarkakavum (ivvaru campavikkumpatic ceytan enrum kuruviraka. Unkal) ullankalil ullavarrai allah nankarivan
Surah Aal-e-Imran, Verse 154
إِنَّ ٱلَّذِينَ تَوَلَّوۡاْ مِنكُمۡ يَوۡمَ ٱلۡتَقَى ٱلۡجَمۡعَانِ إِنَّمَا ٱسۡتَزَلَّهُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ بِبَعۡضِ مَا كَسَبُواْۖ وَلَقَدۡ عَفَا ٱللَّهُ عَنۡهُمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٌ حَلِيمٞ
(Nampikkaiyalarkale!) Iru kuttattarum (uhutu porukkakac) cantitta nalil unkalil evarkal atiliruntu veruntotinarkalo, (avarkal nirakarippin karanamaka otavillai.) Avarkal ceyta cila tavarukalin karanamaka saittantan avarkalutaiya kalkalaic carukkumpatic ceytan. Eninum, allah avarkalin kurrankalai mannittuvittan. Niccayamaka allah mika mannippavan, mikka porumaiyutaiyavan avan
Surah Aal-e-Imran, Verse 155
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَكُونُواْ كَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَقَالُواْ لِإِخۡوَٰنِهِمۡ إِذَا ضَرَبُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ أَوۡ كَانُواْ غُزّٗى لَّوۡ كَانُواْ عِندَنَا مَا مَاتُواْ وَمَا قُتِلُواْ لِيَجۡعَلَ ٱللَّهُ ذَٰلِكَ حَسۡرَةٗ فِي قُلُوبِهِمۡۗ وَٱللَّهُ يُحۡيِۦ وَيُمِيتُۗ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ
nampikkaiyalarkale! Nirakarippavarkalaip pola ninkalum akivita ventam. Veliyurukko allatu porukko cenru (irantu)vitta tankal cakotararkalaip parri ‘‘avarkal nam'mitame iruntiruntal irantirukkavum mattarkal; kollappattirukkavum mattarkal'' enru (annirakarippalarkal) kurukinranar. Avarkalutaiya ullankalil (enrenrume) itai oru katum tuyaramakkuvatarkakave ivvaru (avarkal ninaikkumpati) allah tarukiran. Allahve uyirutan valac ceypavan; maranikkavum vaippavan. Ninkal ceypavarrai ellam allah urru nokkukiran
Surah Aal-e-Imran, Verse 156
وَلَئِن قُتِلۡتُمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أَوۡ مُتُّمۡ لَمَغۡفِرَةٞ مِّنَ ٱللَّهِ وَرَحۡمَةٌ خَيۡرٞ مِّمَّا يَجۡمَعُونَ
allahvin pataiyil ninkal kollappattalum allatu irantu vittalum (atarkaka unkalukku) niccayamaka allahvitam kitaikkum mannippum, avanutaiya anpum avarkal cekarittu(k kuvittu) vaittirukkum porulkalaivita mika melanatakum
Surah Aal-e-Imran, Verse 157
وَلَئِن مُّتُّمۡ أَوۡ قُتِلۡتُمۡ لَإِلَى ٱللَّهِ تُحۡشَرُونَ
ninkal (allahvutaiya pataiyil) irantuvittalum allatu kollappattalum (atarkaka en kavalaippata ventum? Enenil, karunaimikka) allahvitamtan ninkal kontuvarappatuvirkal
Surah Aal-e-Imran, Verse 158
فَبِمَا رَحۡمَةٖ مِّنَ ٱللَّهِ لِنتَ لَهُمۡۖ وَلَوۡ كُنتَ فَظًّا غَلِيظَ ٱلۡقَلۡبِ لَٱنفَضُّواْ مِنۡ حَوۡلِكَۖ فَٱعۡفُ عَنۡهُمۡ وَٱسۡتَغۡفِرۡ لَهُمۡ وَشَاوِرۡهُمۡ فِي ٱلۡأَمۡرِۖ فَإِذَا عَزَمۡتَ فَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُتَوَكِّلِينَ
(Napiye!) Allahvutaiya arulin karanamakave nir avarkal mitu menmaiyanavaraka natantu kontir. Ninkal katukatuppanavarakavum, katina ullam kontavarakavum iruntiruppiranal um'mitamiruntu avarkal veruntoti irupparkal. Akave, avar(kalin kurran)kalai nir mannittu (iraivanum) avarkalai mannikkap pirarttippiraka! Melum, (yuttam, camatanam akiya) marra kariyankalilum avarkalutan kalantu alocitte varuviraka! (Oru visayattai ceyya) nir mutivu ceytal allahvitame poruppai oppataippiraka. Enenral, niccayamaka allah (tannitam) poruppu cattupavarkalai necikkiran
Surah Aal-e-Imran, Verse 159
إِن يَنصُرۡكُمُ ٱللَّهُ فَلَا غَالِبَ لَكُمۡۖ وَإِن يَخۡذُلۡكُمۡ فَمَن ذَا ٱلَّذِي يَنصُرُكُم مِّنۢ بَعۡدِهِۦۗ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ
(nampikkaiyalarkale!) Allah unkalukku utavi purintal unkalai verri kolpavar evarumillai. Unkalai avan (kai) vittu vittalo atarkup pinnar unkalukku evartan utavi ceyya mutiyum? Atalal, allahvitame nampikkaiyalarkal poruppai oppataikkavum
Surah Aal-e-Imran, Verse 160
وَمَا كَانَ لِنَبِيٍّ أَن يَغُلَّۚ وَمَن يَغۡلُلۡ يَأۡتِ بِمَا غَلَّ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۚ ثُمَّ تُوَفَّىٰ كُلُّ نَفۡسٖ مَّا كَسَبَتۡ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ
mocam ceyvatu enta napikkum takutiyanru. Evarenum mocam ceytal avar anta mocam ceyta porulaiyum marumaiyil (tam'mutan) kontuvara ventiyatakum. Pinnar ovvor atmavukkum atu ceyta ceyalukku(riya palanai) mulumaiyaka alikkappatum. Avai aniti ceyyappata mattatu
Surah Aal-e-Imran, Verse 161
أَفَمَنِ ٱتَّبَعَ رِضۡوَٰنَ ٱللَّهِ كَمَنۢ بَآءَ بِسَخَطٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَمَأۡوَىٰهُ جَهَنَّمُۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ
allahvin viruppattaip pinparrupavar allahvin kopattil cikkiyavanaip pol avara? (Alla! Kopattil cikkiya) avanin tankumitam narakamakum. Atu mikak ketta tankumitamakum
Surah Aal-e-Imran, Verse 162
هُمۡ دَرَجَٰتٌ عِندَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ بَصِيرُۢ بِمَا يَعۡمَلُونَ
(allahvin viruppattaip pinparriya) avarkal allahvitattil pala (uyar) patavikalai ataikinranar. Allah avarkalin ceykaikalai urru nokkukiran
Surah Aal-e-Imran, Verse 163
لَقَدۡ مَنَّ ٱللَّهُ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ إِذۡ بَعَثَ فِيهِمۡ رَسُولٗا مِّنۡ أَنفُسِهِمۡ يَتۡلُواْ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتِهِۦ وَيُزَكِّيهِمۡ وَيُعَلِّمُهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَإِن كَانُواْ مِن قَبۡلُ لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ
Allah, nampikkaiyalarkalin mitu meyyakave arul purintirukkiran. Avarkalukkaka oru tutarai (atuvum) avarkalil irunte anuppinan. Avar avarkalukku allahvutaiya vacanankalai otik kanpittu, avarkalai paricuttamakkiyum vaikkirar. Melum, avarkalukku vetattaiyum, nanattaiyum karruk kotukkirar. Niccayamaka avarkal itarku mun pakirankamana valikettiltan iruntanar
Surah Aal-e-Imran, Verse 164
أَوَلَمَّآ أَصَٰبَتۡكُم مُّصِيبَةٞ قَدۡ أَصَبۡتُم مِّثۡلَيۡهَا قُلۡتُمۡ أَنَّىٰ هَٰذَاۖ قُلۡ هُوَ مِنۡ عِندِ أَنفُسِكُمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ
(nampikkaiyalarkale! ‘‘Patru' poril) itaivita irumatanku ciramattai ninkal avarkalukku untu panniyiruntum inta ciramam (uhut poril) unkalukku erpatta camayattil itu eppati (yaral) erpattatu? Ena ninkal ket(ka arampittuvit)tirkal. (Ninkal ceyta tavarin karanamaka) unkalaltan itu erpattatenrum, niccayamaka allah anaittin mitum perarralutaiyavan enrum (napiye!) Kuruviraka
Surah Aal-e-Imran, Verse 165
وَمَآ أَصَٰبَكُمۡ يَوۡمَ ٱلۡتَقَى ٱلۡجَمۡعَانِ فَبِإِذۡنِ ٱللَّهِ وَلِيَعۡلَمَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
iru pataikalum cantitta anru unkalukku erpatta nastam allahvin kattalaippatiyetan (erpattatu). Unmai nampikkaiyalarkalaiyum, nayavancakarkalaiyum pirittarivippatarkakave (ivvaru ceytan)
Surah Aal-e-Imran, Verse 166
وَلِيَعۡلَمَ ٱلَّذِينَ نَافَقُواْۚ وَقِيلَ لَهُمۡ تَعَالَوۡاْ قَٰتِلُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أَوِ ٱدۡفَعُواْۖ قَالُواْ لَوۡ نَعۡلَمُ قِتَالٗا لَّٱتَّبَعۡنَٰكُمۡۗ هُمۡ لِلۡكُفۡرِ يَوۡمَئِذٍ أَقۡرَبُ مِنۡهُمۡ لِلۡإِيمَٰنِۚ يَقُولُونَ بِأَفۡوَٰهِهِم مَّا لَيۡسَ فِي قُلُوبِهِمۡۚ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا يَكۡتُمُونَ
(nampikkaiyalarkale! Annayavancakarkalai nokki nam'mutan cerntu) allahvin pataiyil porpuriya varunkal allatu a(nta nirakarippa)varkalait tatuttuk kollunkal enru kurappattatarku ‘‘(itai) nankal por enru karutiyiruntal niccayamaka unkalait totarn(te van)tiruppom'' enru avarkal kurinarkal. Anraiya tinam avarkal nampikkaiyaivita nirakarippukke mikavum nerunki iruntarkal. Tankal manatil illatavarraiye avarkal tankal vayal kurinarkal. Avarkal (tankal manatil) maraittuk kontiruppatai allah nankarivan
Surah Aal-e-Imran, Verse 167
ٱلَّذِينَ قَالُواْ لِإِخۡوَٰنِهِمۡ وَقَعَدُواْ لَوۡ أَطَاعُونَا مَا قُتِلُواْۗ قُلۡ فَٱدۡرَءُواْ عَنۡ أَنفُسِكُمُ ٱلۡمَوۡتَ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
Ivarkal (tankal vittil) iruntu konte (poril irantupona) tankal cakotararkalaip parri ‘‘avarkalum enkalaip pinparri iruntal (porukkuc cenru ippati) kollappattirukka mattarkal'' enrum kurinarkal. (Akave, napiye!) Kuruviraka: ‘‘Ninkal unmai colpavarkalaka iruntal (avarkalai enna, mutalil!) Ninkal unkalai vittu maranattait tatuttup parunkal
Surah Aal-e-Imran, Verse 168
وَلَا تَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أَمۡوَٰتَۢاۚ بَلۡ أَحۡيَآءٌ عِندَ رَبِّهِمۡ يُرۡزَقُونَ
(napiye!) Allahvin pataiyil (porceytu) vettappattorai irantu vittavarkal ena nir orupotum enna ventam. Maraka, avarkal tankal iraivanitattil niccayamaka uyirotu irukkirarkal. (Melum,) avarkalukku unavum alikkappatukiratu
Surah Aal-e-Imran, Verse 169
فَرِحِينَ بِمَآ ءَاتَىٰهُمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦ وَيَسۡتَبۡشِرُونَ بِٱلَّذِينَ لَمۡ يَلۡحَقُواْ بِهِم مِّنۡ خَلۡفِهِمۡ أَلَّا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ
allah tan arulal (viramaranam eytiya) avarkalukku alittavarraik kontu anantamataikirarkal. Innum, tankalutan ceramal tankalukkup pin (ivvulakil uyirotu) iruppavarkalaip parri ‘‘avarkalukku evvita payamumillai; avarkal tukkappatavum mattarkal'' enru makilcciyataikinranar
Surah Aal-e-Imran, Verse 170
۞يَسۡتَبۡشِرُونَ بِنِعۡمَةٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَفَضۡلٖ وَأَنَّ ٱللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
allahvi(n aruli)nal tankal atainta pakkiyattaip parriyum, menmaiyaip parriyum ‘‘niccayamaka allah nampikkaiyalarkalin (nar)kuliyai (oru ciritum) vinakki vitavillai'' enrum makilntu kontirupparkal
Surah Aal-e-Imran, Verse 171
ٱلَّذِينَ ٱسۡتَجَابُواْ لِلَّهِ وَٱلرَّسُولِ مِنۢ بَعۡدِ مَآ أَصَابَهُمُ ٱلۡقَرۡحُۚ لِلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ مِنۡهُمۡ وَٱتَّقَوۡاْ أَجۡرٌ عَظِيمٌ
avarkal ettakaiyavarkal enral, kayamatainta pinnarum allahvutaiya, (avanutaiya) tutarutaiya alaippai erru (porukku)c cenranar. (Allahvukkup) payantu nanmai ceyta ivarkalukku makattana (nar)kuli untu
Surah Aal-e-Imran, Verse 172
ٱلَّذِينَ قَالَ لَهُمُ ٱلنَّاسُ إِنَّ ٱلنَّاسَ قَدۡ جَمَعُواْ لَكُمۡ فَٱخۡشَوۡهُمۡ فَزَادَهُمۡ إِيمَٰنٗا وَقَالُواْ حَسۡبُنَا ٱللَّهُ وَنِعۡمَ ٱلۡوَكِيلُ
(Cila) makkal avarkalitam (vantu) ‘‘unkalukku etiraka (porpuriya) ella vakuppinarum niccayamaka onru cerntirukkinranar (atalal,) avarkalukkup payantu kollunkal'' enru kuriya camayattil, avarkalukku (payam erpatuvatarkup patilaka) nampikkaiye atikarittatu. Melum, ‘‘allah enkalukkup potumanavan. Avan ciranta porupperpavan (patukavalan)'' enrum kurinarkal
Surah Aal-e-Imran, Verse 173
فَٱنقَلَبُواْ بِنِعۡمَةٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَفَضۡلٖ لَّمۡ يَمۡسَسۡهُمۡ سُوٓءٞ وَٱتَّبَعُواْ رِضۡوَٰنَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ ذُو فَضۡلٍ عَظِيمٍ
akave, avarkal allahvin arutkotaiyaiyum pakkiyattaiyum perrut tirumpi vantarkal. Avarkalai ettakaiya tinkum anukavillai. (Enenral) avarkal allahvin viruppattaiye pinparric cenrarkal. (Porulai virumpic cellavillai.) Allahvo makattana kotaiyutaiyavan. (Akave, porulaiyum avarkalukku alittan)
Surah Aal-e-Imran, Verse 174
إِنَّمَا ذَٰلِكُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ يُخَوِّفُ أَوۡلِيَآءَهُۥ فَلَا تَخَافُوهُمۡ وَخَافُونِ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ
ivvaru (avarkalaip payamuruttac) ceytatu oru saittan tan. Avan tan nanparkalaip parri (avarkalukkup) payamuruttinan. Akave, ninkal unmai nampikkaiyalarkalaka iruntal avarkalukkup payappataventam; enakke payappatunkal
Surah Aal-e-Imran, Verse 175
وَلَا يَحۡزُنكَ ٱلَّذِينَ يُسَٰرِعُونَ فِي ٱلۡكُفۡرِۚ إِنَّهُمۡ لَن يَضُرُّواْ ٱللَّهَ شَيۡـٔٗاۚ يُرِيدُ ٱللَّهُ أَلَّا يَجۡعَلَ لَهُمۡ حَظّٗا فِي ٱلۡأٓخِرَةِۖ وَلَهُمۡ عَذَابٌ عَظِيمٌ
(napiye!) Nirakarippil viraintu celpavarkalaip parri nir kavalaippata ventam. (Enenral, atanal) niccayamaka avarkal allahvukku oru tinkum ceytuvita mutiyatu. Marumaiyil avarkalukku ettakaiya pakkiyamum kitaikkamal irukkumpaticceyya allah virumpukiran. (Akavetan avarkal nirakarikkinranar.) Avarkalukku periya vetanaiyum untu
Surah Aal-e-Imran, Verse 176
إِنَّ ٱلَّذِينَ ٱشۡتَرَوُاْ ٱلۡكُفۡرَ بِٱلۡإِيمَٰنِ لَن يَضُرُّواْ ٱللَّهَ شَيۡـٔٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ
evarkal (tankal) nampikkaiyaik kotuttu nirakarippaip perruk kontarkalo, avarkal (atanal) niccayamaka allahvukku oru arpa alavum tinkilaittuvita mutiyatu. Tavira, avarkalukkuttan tunpuruttum vetanai untu
Surah Aal-e-Imran, Verse 177
وَلَا يَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَنَّمَا نُمۡلِي لَهُمۡ خَيۡرٞ لِّأَنفُسِهِمۡۚ إِنَّمَا نُمۡلِي لَهُمۡ لِيَزۡدَادُوٓاْ إِثۡمٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٞ مُّهِينٞ
Nirakarippavarkalai (tantikkamal) nam tamatappatuttuvatu tankalukku nallatenru niccayamaka avarkal ennivita ventam. (Vetanaiyai) nam avarkalukkut tamatappatuttuvatellam (avarkalutaiya) pavam (menmelum,) atikarippatarkakavetan. Melum, (mutivil) avarkalukku ilivu tarum vetanai untu
Surah Aal-e-Imran, Verse 178
مَّا كَانَ ٱللَّهُ لِيَذَرَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ عَلَىٰ مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ حَتَّىٰ يَمِيزَ ٱلۡخَبِيثَ مِنَ ٱلطَّيِّبِۗ وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُطۡلِعَكُمۡ عَلَى ٱلۡغَيۡبِ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ يَجۡتَبِي مِن رُّسُلِهِۦ مَن يَشَآءُۖ فَـَٔامِنُواْ بِٱللَّهِ وَرُسُلِهِۦۚ وَإِن تُؤۡمِنُواْ وَتَتَّقُواْ فَلَكُمۡ أَجۡرٌ عَظِيمٞ
(nayavancakarkale!) Ninkal irukkum inta nilaimaiyil nallavarkal innarenrum tiyavarkal innarenrum pirittarivikkum varai (unkalutan kalantirukka) allah (nampikkaiyalarkalai) vittuvaikka mattan. Maraivanavarraiyum allah unkalukku arivikkamattan. Eninum tan tutarkalil tan virumpiyavarkalai (itai arivikka) allah terntetuttuk kolvan. Akave, allahvaiyum avanutaiya tutarkalaiyum nampikkaikollunkal. Ninkal (unmaiyakave allahvai) nampikkai kontu (avanukkup) payantu (natantu)kontal unkalukku makattana (nar)kuli untu
Surah Aal-e-Imran, Verse 179
وَلَا يَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِينَ يَبۡخَلُونَ بِمَآ ءَاتَىٰهُمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦ هُوَ خَيۡرٗا لَّهُمۖ بَلۡ هُوَ شَرّٞ لَّهُمۡۖ سَيُطَوَّقُونَ مَا بَخِلُواْ بِهِۦ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۗ وَلِلَّهِ مِيرَٰثُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۗ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرٞ
evarkal, allah tan arulal tankalukku valankiya porulkalil kancattanam ceykirarkalo avarkal atu tankalukku nallatu enru ennivita ventam. Atu avarkalukkut tinkakave irukkum. Kancattanattal certta porul marumaiyil avarkal kaluttil arikantamaka (irumpu valaiyamaka) mattappatum. Vanankal pumiyin varicurimai allahvukke uriyatu. Allah ninkal ceypavarrai ellam nankarintavan avan
Surah Aal-e-Imran, Verse 180
لَّقَدۡ سَمِعَ ٱللَّهُ قَوۡلَ ٱلَّذِينَ قَالُوٓاْ إِنَّ ٱللَّهَ فَقِيرٞ وَنَحۡنُ أَغۡنِيَآءُۘ سَنَكۡتُبُ مَا قَالُواْ وَقَتۡلَهُمُ ٱلۡأَنۢبِيَآءَ بِغَيۡرِ حَقّٖ وَنَقُولُ ذُوقُواْ عَذَابَ ٱلۡحَرِيقِ
Evarkal ‘‘niccayamaka allah elai; nankaltan cimankal'' enru kurinarkalo, avarkalutaiya collai tittamaka allah kettuk kontan. (Ippati) avarkal kuriyataiyum, niyayaminri napimarkalai avarkal kolai ceytataiyum niccayamaka nam pativu ceykirom. (Akave, marumaiyil avarkalai nokki) ‘‘erikkum vetanaiyai ninkal cuvaittupparunkal'' ena nam kuruvom
Surah Aal-e-Imran, Verse 181
ذَٰلِكَ بِمَا قَدَّمَتۡ أَيۡدِيكُمۡ وَأَنَّ ٱللَّهَ لَيۡسَ بِظَلَّامٖ لِّلۡعَبِيدِ
‘‘ninkal unkal kaikalal tetik kontatutan itarkuk karanamakum. Niccayamaka allah tan atiyarkalukku ciritum aniyayam ceyvatillai'' (enrum kuruvom)
Surah Aal-e-Imran, Verse 182
ٱلَّذِينَ قَالُوٓاْ إِنَّ ٱللَّهَ عَهِدَ إِلَيۡنَآ أَلَّا نُؤۡمِنَ لِرَسُولٍ حَتَّىٰ يَأۡتِيَنَا بِقُرۡبَانٖ تَأۡكُلُهُ ٱلنَّارُۗ قُلۡ قَدۡ جَآءَكُمۡ رُسُلٞ مِّن قَبۡلِي بِٱلۡبَيِّنَٰتِ وَبِٱلَّذِي قُلۡتُمۡ فَلِمَ قَتَلۡتُمُوهُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
ivarkal ‘‘ettutarayinum, avar kotukkum paliyai neruppu (karittu) pucippatai avar namakkuk kattumvarai avarai nankal nampikkai kollak kutatu enru niccayamaka allah enkalitam urutimoli vankiyirukkiran'' enrum kurukinranar. (Atarku napiye!) Kuruviraka: ‘‘Enakku munnar unkalitam vanta napimarkalil palar ninkal ketta itaiyum (veru pala) telivana attatcikalaiyum kontu vantarkal. (Appati irukka, unkal kurril) ninkal unmai colpavarkalaka iruntal avarkalai ninkal en kolai ceytirkal
Surah Aal-e-Imran, Verse 183
فَإِن كَذَّبُوكَ فَقَدۡ كُذِّبَ رُسُلٞ مِّن قَبۡلِكَ جَآءُو بِٱلۡبَيِّنَٰتِ وَٱلزُّبُرِ وَٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُنِيرِ
(itarkup) pinnarum avarkal um'maip poyyarenak kurinal (ataipparri nir kavalaippata ventam. Enenral,) umakku munnar vanta pala tutarkalaiyum avarkal (ivvare) poyyarenak kurinarkal. Avarkalo telivana attatcikalaiyum, veta nulkalaiyum, pirakacamana vetattaiyum kontu vante iruntanar
Surah Aal-e-Imran, Verse 184
كُلُّ نَفۡسٖ ذَآئِقَةُ ٱلۡمَوۡتِۗ وَإِنَّمَا تُوَفَّوۡنَ أُجُورَكُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۖ فَمَن زُحۡزِحَ عَنِ ٱلنَّارِ وَأُدۡخِلَ ٱلۡجَنَّةَ فَقَدۡ فَازَۗ وَمَا ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَآ إِلَّا مَتَٰعُ ٱلۡغُرُورِ
Ovvor atmavum maranattai cuvaitte tiraventum. (Eninum) unkal (ceyalkalukkuriya) kulikalai ninkal mulumaiyaka ataivatellam marumai naliltan. Akave, (annalil) evar (naraka) neruppiliruntu appurappatuttappattu corkkattil nulaivikkappatukiraro avar niccayamaka perum pakkiyattai ataintuvittar. Ivvulaka valkkai mayakkakkutiya (arpa) inpattait tavira verillai
Surah Aal-e-Imran, Verse 185
۞لَتُبۡلَوُنَّ فِيٓ أَمۡوَٰلِكُمۡ وَأَنفُسِكُمۡ وَلَتَسۡمَعُنَّ مِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ مِن قَبۡلِكُمۡ وَمِنَ ٱلَّذِينَ أَشۡرَكُوٓاْ أَذٗى كَثِيرٗاۚ وَإِن تَصۡبِرُواْ وَتَتَّقُواْ فَإِنَّ ذَٰلِكَ مِنۡ عَزۡمِ ٱلۡأُمُورِ
(nampikkaiyalarkale!) Unkal porulkalilum, unkal atmakkalilum (nastam ilaikkappatuvatan mulam) niccayamaka ninkal cotikkappatuvirkal. Unkalukku munnar vetam kotukkappattavarkalalum, inaivaittu vanankupavarkalalum, pala vacai molikalai niccayamaka ninkal ceviyuruvirkal. (Akave, ittakaiya ciramankalai) ninkal porumaiyutan cakittavarkalakavum, allahvai payantavarkalakavum valntuvantal (ninkal verriyataivirkal)... Niccayamaka itutan viracceyalaka irukkum
Surah Aal-e-Imran, Verse 186
وَإِذۡ أَخَذَ ٱللَّهُ مِيثَٰقَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ لَتُبَيِّنُنَّهُۥ لِلنَّاسِ وَلَا تَكۡتُمُونَهُۥ فَنَبَذُوهُ وَرَآءَ ظُهُورِهِمۡ وَٱشۡتَرَوۡاْ بِهِۦ ثَمَنٗا قَلِيلٗاۖ فَبِئۡسَ مَا يَشۡتَرُونَ
vetam kotukkappattavarkalitam ‘‘(unkalukkuk kotukkappatta) vetattai makkalukkut telivaka etutturaikka ventum. Atai muti maraittuvitak kutatu'' enru allah urutimoli vankiyatai (napiye! Avarkalukku) napakamuttuviraka. (Eninum) avarkal (tankalin) ivvurutimoliyait tankal mutukuppuramaka erintuvittu itarkup piratiyakac corpa kirayattaip perrukkontanar. Avarkal perrukkontatu maka kettatakum
Surah Aal-e-Imran, Verse 187
لَا تَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِينَ يَفۡرَحُونَ بِمَآ أَتَواْ وَّيُحِبُّونَ أَن يُحۡمَدُواْ بِمَا لَمۡ يَفۡعَلُواْ فَلَا تَحۡسَبَنَّهُم بِمَفَازَةٖ مِّنَ ٱلۡعَذَابِۖ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ
(Napiye!) Evarkal tankal ceyta (arpa) kariyattaip parri makilcciyataintu, tam ceyyata (nanmaiyana) kariyankalaip parriyum, (tam ceytataka makkal) tam'maip pukalvatai virumpukirarkalo avarkal vetanaiyiliruntu tappittuk kolvarkal enru niccayamaka (oru kalamum) nir enna ventam. Kantippaka avarkalukkut tunpuruttum vetanaiyuntu
Surah Aal-e-Imran, Verse 188
وَلِلَّهِ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ
vanankal, pumiyin atci allahvukkuriyate! Anaittin mitum allah perarralutaiyavan avan
Surah Aal-e-Imran, Verse 189
إِنَّ فِي خَلۡقِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَٱخۡتِلَٰفِ ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ لَأٓيَٰتٖ لِّأُوْلِي ٱلۡأَلۡبَٰبِ
vanankalaiyum pumiyaiyum pataittiruppatilum, iravu pakal marimari varuvatilum arivutaiyavarkalukku niccayamakap pala attatcikal irukkinrana
Surah Aal-e-Imran, Verse 190
ٱلَّذِينَ يَذۡكُرُونَ ٱللَّهَ قِيَٰمٗا وَقُعُودٗا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمۡ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلۡقِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ رَبَّنَا مَا خَلَقۡتَ هَٰذَا بَٰطِلٗا سُبۡحَٰنَكَ فَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ
ivarkal ninra nilaiyilum, iruppilum, patukkaiyilum allahvaiye ninaittu, vanankalaiyum pumiyaiyum avan pataittiruppatai araycci ceyvarkal. Melum, ‘‘enkal iraivane! Ni ivarrai vinaka pataikkavillai. Ni mikattuyavan. (Naraka) neruppin vetanaiyiliruntu enkalai ni kapparruvayaka
Surah Aal-e-Imran, Verse 191
رَبَّنَآ إِنَّكَ مَن تُدۡخِلِ ٱلنَّارَ فَقَدۡ أَخۡزَيۡتَهُۥۖ وَمَا لِلظَّـٰلِمِينَ مِنۡ أَنصَارٖ
enkal iraivane! Niccayamaka ni evarkalai (naraka) neruppil nulaittu vittayo avarkalai niccayamaka ni ilivupatuttivittay. (Attakaiya) aniyayakkararkalukku utavi ceypavarkal (oruvarum) illai
Surah Aal-e-Imran, Verse 192
رَّبَّنَآ إِنَّنَا سَمِعۡنَا مُنَادِيٗا يُنَادِي لِلۡإِيمَٰنِ أَنۡ ءَامِنُواْ بِرَبِّكُمۡ فَـَٔامَنَّاۚ رَبَّنَا فَٱغۡفِرۡ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرۡ عَنَّا سَيِّـَٔاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ ٱلۡأَبۡرَارِ
enkal iraivane! (Un) tutarin alaippai nankal niccayamaka ceviyurrom. (Avar) enkalai nampikkaiyinpakkam alaittu ‘‘unkal iraivanai nampikkai kollunkal'' enru kurinar. Nankalum (avvare) nampikkai kontom. Atalal, enkal iraivane! Ni enkal kurrankalai mannippayaka! Enkal pavankalai enkalai vittum akarrituvayaka! (Mutivil) nallavarkalutan enkal uyirai kaipparruvayaka
Surah Aal-e-Imran, Verse 193
رَبَّنَا وَءَاتِنَا مَا وَعَدتَّنَا عَلَىٰ رُسُلِكَ وَلَا تُخۡزِنَا يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۖ إِنَّكَ لَا تُخۡلِفُ ٱلۡمِيعَادَ
Enkal iraivane! Un tutarkal mulam enkalukku ni vakkalittatai enkalukku tantarul purivayaka! Marumai nalil ni enkalai ilivupatutti vitate! Niccayamaka ni vakkuruti tavarupavanalla'' (enru pirarttanai ceytu kontirupparkal)
Surah Aal-e-Imran, Verse 194
فَٱسۡتَجَابَ لَهُمۡ رَبُّهُمۡ أَنِّي لَآ أُضِيعُ عَمَلَ عَٰمِلٖ مِّنكُم مِّن ذَكَرٍ أَوۡ أُنثَىٰۖ بَعۡضُكُم مِّنۢ بَعۡضٖۖ فَٱلَّذِينَ هَاجَرُواْ وَأُخۡرِجُواْ مِن دِيَٰرِهِمۡ وَأُوذُواْ فِي سَبِيلِي وَقَٰتَلُواْ وَقُتِلُواْ لَأُكَفِّرَنَّ عَنۡهُمۡ سَيِّـَٔاتِهِمۡ وَلَأُدۡخِلَنَّهُمۡ جَنَّـٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ ثَوَابٗا مِّنۡ عِندِ ٱللَّهِۚ وَٱللَّهُ عِندَهُۥ حُسۡنُ ٱلثَّوَابِ
atalal, avarkalutaiya iraivan avarkalutaiya pirarttanaiyai ankikarittuk kontatutan ‘‘unkalil an, pen (iru palarilum) evarkal nanmai ceytapotilum niccayamaka nan atai vinakkivitamatten. (Enenral) unkalil (ano penno) oruvar marroruvaril ullavar tan. (Akave, kuli kotuppatil an, pen enra pakupatillai. Unkalil) evarkal tankal uriliruntu veliyeriyum, (piraral) veliyerrappattum, en pataiyil tunpuruttappattum, por ceytu atil kollappattum (irantu) vitukinranaro avarkalutaiya pavankalai avarkalai vittu niccayamaka nam akarrituvom. Totarntu niraruvikal otikkontirukkum corkkankalilum niccayamaka nam avarkalai nulaiyavaippom'' (enru kuruvan. Itu) allahvinal (avarkalukkuk) kotukkappatum nanmaiyakum. Allahvitattil (innum itaivita) mikka alakana vekumatiyum irukkiratu
Surah Aal-e-Imran, Verse 195
لَا يَغُرَّنَّكَ تَقَلُّبُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ
(napiye!) Nirakarippavarkal (perum viyaparikalakavum celvantarkalakavum atamparamaka) nakarankalil currittirintu kontiruppatu um'mai mayakki (emarri) vitaventam
Surah Aal-e-Imran, Verse 196
مَتَٰعٞ قَلِيلٞ ثُمَّ مَأۡوَىٰهُمۡ جَهَنَّمُۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمِهَادُ
(itu) arpa cukamakum. Itarkup pinnar avarkalin tankumitam narakamtan. Atu tankumitankalil mikakkettatu
Surah Aal-e-Imran, Verse 197
لَٰكِنِ ٱلَّذِينَ ٱتَّقَوۡاْ رَبَّهُمۡ لَهُمۡ جَنَّـٰتٞ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَا نُزُلٗا مِّنۡ عِندِ ٱللَّهِۗ وَمَا عِندَ ٱللَّهِ خَيۡرٞ لِّلۡأَبۡرَارِ
Ayinum, evarkal tankal iraivanukkup payantu (olunkaka natantu) kolkirarkalo avarkalukku totarntu niraruvikal otikkontirukkum corkkankaluntu. Atil allahvin viruntinaraka (enrenrume) tankivituvarkal. Nallorukkaka allahvitam iruppatu mikac cirantatakum
Surah Aal-e-Imran, Verse 198
وَإِنَّ مِنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ لَمَن يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَمَآ أُنزِلَ إِلَيۡكُمۡ وَمَآ أُنزِلَ إِلَيۡهِمۡ خَٰشِعِينَ لِلَّهِ لَا يَشۡتَرُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ ثَمَنٗا قَلِيلًاۚ أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ أَجۡرُهُمۡ عِندَ رَبِّهِمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ سَرِيعُ ٱلۡحِسَابِ
(nampikkaiyalarkale!) Vetattaiyutaiyavarkalil niccayamaka (ippatiyum) cilar irukkinranar; avarkal allahvaiyum, unkalukku arulappatta (ivvetat)taiyum, avarkalukku arulappatta (marra)varraiyum nampikkaikontu allahvukkum payantu natakkinranar. Avarkal allahvutaiya vacanankalaik kotuttu corpa kirayattaip perruk kolvatumillai. Ivarkalukku ivarkalutaiya kuli ivarkalatu iraivanitattil (makattanataka) irukkiratu. Niccayamaka allah kanakketuppatil mikattiviramanavan
Surah Aal-e-Imran, Verse 199
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱصۡبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ
nampikkaiyalarkale! Ninkal porumaiyaik kataippitiyunkal. (Etirikalai vita) ninkal atikam cakittuk kollunkal. (Etiriyai etirkka) enneramum tayaraka irunkal. Allahvukkup payantu (natantu) kollunkal. Ninkal (im'maiyilum marumaiyilum)
Surah Aal-e-Imran, Verse 200