Surah Adh-Dhariyat - Malayalam Translation by Muhammad Karakunnu And Vanidas Elayavoor
وَٱلذَّـٰرِيَٰتِ ذَرۡوٗا
peati parattunnava saksi
Surah Adh-Dhariyat, Verse 1
فَٱلۡحَٰمِلَٰتِ وِقۡرٗا
kanatta meghannale vahikkunnava saksi
Surah Adh-Dhariyat, Verse 2
فَٱلۡجَٰرِيَٰتِ يُسۡرٗا
tenni ninnunnava saksi
Surah Adh-Dhariyat, Verse 3
فَٱلۡمُقَسِّمَٰتِ أَمۡرًا
karyannal viticcu keatukkunnava saksi
Surah Adh-Dhariyat, Verse 4
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٞ
ninnalkku vagdattam ceyyappetunna karyam satyam tanne; tircca
Surah Adh-Dhariyat, Verse 5
وَإِنَّ ٱلدِّينَ لَوَٰقِعٞ
n'yayavidhi natakkuka tanne ceyyum
Surah Adh-Dhariyat, Verse 6
وَٱلسَّمَآءِ ذَاتِ ٱلۡحُبُكِ
vividha sancarapathannalulla akasam saksi
Surah Adh-Dhariyat, Verse 7
إِنَّكُمۡ لَفِي قَوۡلٖ مُّخۡتَلِفٖ
tirccayayum ninnal vyatyasta bhiprayakkaran
Surah Adh-Dhariyat, Verse 8
يُؤۡفَكُ عَنۡهُ مَنۡ أُفِكَ
nervaliyil ninn akannavan i satyattil ninn vyaticalikkunnu
Surah Adh-Dhariyat, Verse 9
قُتِلَ ٱلۡخَرَّـٰصُونَ
uhannale avalambikkunnavar nasiccatutanne
Surah Adh-Dhariyat, Verse 10
ٱلَّذِينَ هُمۡ فِي غَمۡرَةٖ سَاهُونَ
avarea vivarakketil matimarannavar
Surah Adh-Dhariyat, Verse 11
يَسۡـَٔلُونَ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلدِّينِ
avar ceadikkunnu, n'yayavidhiyute dinam eppealenn
Surah Adh-Dhariyat, Verse 12
يَوۡمَ هُمۡ عَلَى ٱلنَّارِ يُفۡتَنُونَ
atea, avar narakagniyil eriyunna dinam tanne
Surah Adh-Dhariyat, Verse 13
ذُوقُواْ فِتۡنَتَكُمۡ هَٰذَا ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تَسۡتَعۡجِلُونَ
ann avareat parayum: ita, ninnalkkulla siksa. it anubhaviccukealluka. ninnal titukkam katti avasyappettukeantirunnat itanallea
Surah Adh-Dhariyat, Verse 14
إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّـٰتٖ وَعُيُونٍ
ennal suksmata palikkunnavar svargiyaramannalilum aruvikalilumayirikkum
Surah Adh-Dhariyat, Verse 15
ءَاخِذِينَ مَآ ءَاتَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَبۡلَ ذَٰلِكَ مُحۡسِنِينَ
tannalute nathanre varadanannal anubhavikkunnavarayi. avar neratte sadvrttarayirunnuvallea
Surah Adh-Dhariyat, Verse 16
كَانُواْ قَلِيلٗا مِّنَ ٱلَّيۡلِ مَا يَهۡجَعُونَ
ratriyil alpanerame avar urannaruntayirunnullu
Surah Adh-Dhariyat, Verse 17
وَبِٱلۡأَسۡحَارِ هُمۡ يَسۡتَغۡفِرُونَ
avar ravinre otuvuvelakalil papameacanam tetunnavarumayirunnu
Surah Adh-Dhariyat, Verse 18
وَفِيٓ أَمۡوَٰلِهِمۡ حَقّٞ لِّلسَّآئِلِ وَٱلۡمَحۡرُومِ
avarute sampadyannalil ceadikkunnavannum niralambanum avakasamuntayirunnu
Surah Adh-Dhariyat, Verse 19
وَفِي ٱلۡأَرۡضِ ءَايَٰتٞ لِّلۡمُوقِنِينَ
drdhavisvasikalkk bhumiyil niravadhi telivukalunt
Surah Adh-Dhariyat, Verse 20
وَفِيٓ أَنفُسِكُمۡۚ أَفَلَا تُبۡصِرُونَ
ninnalil tanneyumunt. ennittum ninnal ateannum kant manas'silakkunnillennea
Surah Adh-Dhariyat, Verse 21
وَفِي ٱلسَّمَآءِ رِزۡقُكُمۡ وَمَا تُوعَدُونَ
akasattil ninnalkk upajivanamunt. ninnale takkit ceytukeantirikkunna siksayum
Surah Adh-Dhariyat, Verse 22
فَوَرَبِّ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ إِنَّهُۥ لَحَقّٞ مِّثۡلَ مَآ أَنَّكُمۡ تَنطِقُونَ
akasabhumikalute nathan saksi. ninnal sansariccukeantirikkunnu ennapeale it satyamakunnu
Surah Adh-Dhariyat, Verse 23
هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ ضَيۡفِ إِبۡرَٰهِيمَ ٱلۡمُكۡرَمِينَ
ibrahiminre adaraniyaraya atithikalute vivaram ninakk vannettiyea
Surah Adh-Dhariyat, Verse 24
إِذۡ دَخَلُواْ عَلَيۡهِ فَقَالُواْ سَلَٰمٗاۖ قَالَ سَلَٰمٞ قَوۡمٞ مُّنكَرُونَ
avaraddehattinre atuttuvanna sandarbham? avaraddehattin salam parannu. addeham parannu: ninnalkkum salam; aparicitaranallea
Surah Adh-Dhariyat, Verse 25
فَرَاغَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ فَجَآءَ بِعِجۡلٖ سَمِينٖ
anantaram addeham ativegam tanre vittukare samipiccu. annane kealutta pasukkitavine pakam ceytukeantuvannu
Surah Adh-Dhariyat, Verse 26
فَقَرَّبَهُۥٓ إِلَيۡهِمۡ قَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ
atavarute samipattuveccu. addeham ceadiccu: ninnal tinnunnille
Surah Adh-Dhariyat, Verse 27
فَأَوۡجَسَ مِنۡهُمۡ خِيفَةٗۖ قَالُواْ لَا تَخَفۡۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَٰمٍ عَلِيمٖ
appeal addehattin avarepparri asanka teanni. avar parannu: “petikkenta”. jnaniyaya oru putranre jananattekkuricca subhavartta avaraddehatte ariyiccu
Surah Adh-Dhariyat, Verse 28
فَأَقۡبَلَتِ ٱمۡرَأَتُهُۥ فِي صَرَّةٖ فَصَكَّتۡ وَجۡهَهَا وَقَالَتۡ عَجُوزٌ عَقِيمٞ
appeal addehattinre bharya occavecc otivannu. svantam mukhattaticcukeant avar ceadiccu: "vandhyayaya i kilavikkea?”
Surah Adh-Dhariyat, Verse 29
قَالُواْ كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِۖ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡعَلِيمُ
avar ariyiccu: "ate, annane sambhavikkumenn ninre nathan ariyiccirikkunnu. avan yuktimanum abhijnanum tanne; tircca.”
Surah Adh-Dhariyat, Verse 30
۞قَالَ فَمَا خَطۡبُكُمۡ أَيُّهَا ٱلۡمُرۡسَلُونَ
addeham anvesiccu: allayea dutanmare, ninnalute yatreaddesyam entan
Surah Adh-Dhariyat, Verse 31
قَالُوٓاْ إِنَّآ أُرۡسِلۡنَآ إِلَىٰ قَوۡمٖ مُّجۡرِمِينَ
avar ariyiccu: "kurravalikalaya janattilekkan nannale niyeagiccirikkunnat
Surah Adh-Dhariyat, Verse 32
لِنُرۡسِلَ عَلَيۡهِمۡ حِجَارَةٗ مِّن طِينٖ
avarkkumel cuttetutta kalimankatta varicceariyan
Surah Adh-Dhariyat, Verse 33
مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلۡمُسۡرِفِينَ
ava atikramikalkkayi ninre nathanre vasam pratyekam atayalappetuttiveccavayan.”
Surah Adh-Dhariyat, Verse 34
فَأَخۡرَجۡنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
pinne aviteyuntayirunna satyavisvasikaleyellam nam raksappetutti
Surah Adh-Dhariyat, Verse 35
فَمَا وَجَدۡنَا فِيهَا غَيۡرَ بَيۡتٖ مِّنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ
ennal namavite muslinkalutetayi oru vitallateannum kantilla
Surah Adh-Dhariyat, Verse 36
وَتَرَكۡنَا فِيهَآ ءَايَةٗ لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ
neaveriya siksaye petikkunnavarkk namavite oratayalam bakkiveccu
Surah Adh-Dhariyat, Verse 37
وَفِي مُوسَىٰٓ إِذۡ أَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٖ
musayilum ninnalkk drstantamunt. vyaktamaya telivumayi nam addehatte pharaveanre atuttekkayacca sandarbham
Surah Adh-Dhariyat, Verse 38
فَتَوَلَّىٰ بِرُكۡنِهِۦ وَقَالَ سَٰحِرٌ أَوۡ مَجۡنُونٞ
avan tanre kalivil garv naticc pintirinnu. ennitt parannu: ivanearu mayajalakkaran; allenkil bhrantan
Surah Adh-Dhariyat, Verse 39
فَأَخَذۡنَٰهُ وَجُنُودَهُۥ فَنَبَذۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٞ
atinal avaneyum avanre pattalatteyum nam pitikuti. pinne avareyeakke katalilerinnu. avan akseparhan tanne
Surah Adh-Dhariyat, Verse 40
وَفِي عَادٍ إِذۡ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمُ ٱلرِّيحَ ٱلۡعَقِيمَ
ad janatayute karyattilum ninnalkk drstantamunt. vandhyamaya karrine namavarkkunere ayacca sandarbham
Surah Adh-Dhariyat, Verse 41
مَا تَذَرُ مِن شَيۡءٍ أَتَتۡ عَلَيۡهِ إِلَّا جَعَلَتۡهُ كَٱلرَّمِيمِ
teattulinna onnineyum at turumpupeale nurumpiccatakkatirunnilla
Surah Adh-Dhariyat, Verse 42
وَفِي ثَمُودَ إِذۡ قِيلَ لَهُمۡ تَمَتَّعُواْ حَتَّىٰ حِينٖ
thamudilum ninnalkk drstantamunt. “oru nirnita avadhi vare ninnal sukhiccu kealluka” enn avareata paranna sandarbham
Surah Adh-Dhariyat, Verse 43
فَعَتَوۡاْ عَنۡ أَمۡرِ رَبِّهِمۡ فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّـٰعِقَةُ وَهُمۡ يَنظُرُونَ
ennittum avar tannalute nathanre kalpanaye dhikkariccu. annane avar neakkinilkke ghearamayearitinadam avare pitikuti
Surah Adh-Dhariyat, Verse 44
فَمَا ٱسۡتَطَٰعُواْ مِن قِيَامٖ وَمَا كَانُواْ مُنتَصِرِينَ
appealavarkk elunnelkkanea raksamargam tetanea kalinnilla
Surah Adh-Dhariyat, Verse 45
وَقَوۡمَ نُوحٖ مِّن قَبۡلُۖ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمٗا فَٰسِقِينَ
avarkku mumpe nuhinre janatayeyum nam nasippiccittunt. urappayum avarum adharmikarayirunnu
Surah Adh-Dhariyat, Verse 46
وَٱلسَّمَآءَ بَنَيۡنَٰهَا بِأَيۡيْدٖ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ
akasatte nam kaikalal nirmiccu. namatine vikasippiccukeantirikkukayan
Surah Adh-Dhariyat, Verse 47
وَٱلۡأَرۡضَ فَرَشۡنَٰهَا فَنِعۡمَ ٱلۡمَٰهِدُونَ
bhumiye nam vitartti viriccirikkunnu. etra visistamayi vitanikkunnavan
Surah Adh-Dhariyat, Verse 48
وَمِن كُلِّ شَيۡءٍ خَلَقۡنَا زَوۡجَيۡنِ لَعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ
nam ella vastukkalilninnum irant inakale srsticcu. ninnal cinticcariyan
Surah Adh-Dhariyat, Verse 49
فَفِرُّوٓاْ إِلَى ٱللَّهِۖ إِنِّي لَكُم مِّنۡهُ نَذِيرٞ مُّبِينٞ
atinal ninnal allahuvilekk otiyettuka. urappayum avanilninn ninnalilekkulla telinna takkitukaranan nan
Surah Adh-Dhariyat, Verse 50
وَلَا تَجۡعَلُواْ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَۖ إِنِّي لَكُم مِّنۡهُ نَذِيرٞ مُّبِينٞ
allahuvineappam marrearu daivatteyum sthapikkatirikkuka. tirccayayum avanilninn ninnalkkulla vyaktamaya munnariyippu nalkunnavanan nan
Surah Adh-Dhariyat, Verse 51
كَذَٰلِكَ مَآ أَتَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُواْ سَاحِرٌ أَوۡ مَجۡنُونٌ
ivvidham bhrantanennea mayajalakkaranennea aksepikkappetatta orearra daivadutanum ivarkk mumpullavarilum vannittilla
Surah Adh-Dhariyat, Verse 52
أَتَوَاصَوۡاْ بِهِۦۚ بَلۡ هُمۡ قَوۡمٞ طَاغُونَ
avareakkeyum annane ceyyan an'yean'yam parannurappiccirikkayanea? alla; avareakkeyum atikramikalaya janam tanne
Surah Adh-Dhariyat, Verse 53
فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ فَمَآ أَنتَ بِمَلُومٖ
atinal ni avarilninn pinmaruka. enkil ni akseparhanalla
Surah Adh-Dhariyat, Verse 54
وَذَكِّرۡ فَإِنَّ ٱلذِّكۡرَىٰ تَنفَعُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
ni udbeadhanam tutaruka. urappayum satyavisvasikalkk udbeadhanam upakarikkum
Surah Adh-Dhariyat, Verse 55
وَمَا خَلَقۡتُ ٱلۡجِنَّ وَٱلۡإِنسَ إِلَّا لِيَعۡبُدُونِ
jinnukaleyum manusyareyum enikku valippettu jivikkanallate nan srsticcittilla
Surah Adh-Dhariyat, Verse 56
مَآ أُرِيدُ مِنۡهُم مِّن رِّزۡقٖ وَمَآ أُرِيدُ أَن يُطۡعِمُونِ
nan avarilninn upajivanameannum keatikkunnilla. avarenikk tinnan taranamennum nanagrahikkunnilla
Surah Adh-Dhariyat, Verse 57
إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلرَّزَّاقُ ذُو ٱلۡقُوَّةِ ٱلۡمَتِينُ
allahuvan annadatav, tircca. avan atisaktanum karuttanum tanne
Surah Adh-Dhariyat, Verse 58
فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ ذَنُوبٗا مِّثۡلَ ذَنُوبِ أَصۡحَٰبِهِمۡ فَلَا يَسۡتَعۡجِلُونِ
urappayum akramam pravarttikkunnavarkk siksayunt. avarute mungamikalaya kuttukarkk kittiya pealulla siksa. atinal avarenneatatinu titukkam kuttentatilla
Surah Adh-Dhariyat, Verse 59
فَوَيۡلٞ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن يَوۡمِهِمُ ٱلَّذِي يُوعَدُونَ
satyanisedhikaleat takkit nalkikkeantirikkunna dinamille; atavarkk sarvanasattinretutanne
Surah Adh-Dhariyat, Verse 60