Surah Al-Mumtahana - Malayalam Translation by Muhammad Karakunnu And Vanidas Elayavoor
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّخِذُواْ عَدُوِّي وَعَدُوَّكُمۡ أَوۡلِيَآءَ تُلۡقُونَ إِلَيۡهِم بِٱلۡمَوَدَّةِ وَقَدۡ كَفَرُواْ بِمَا جَآءَكُم مِّنَ ٱلۡحَقِّ يُخۡرِجُونَ ٱلرَّسُولَ وَإِيَّاكُمۡ أَن تُؤۡمِنُواْ بِٱللَّهِ رَبِّكُمۡ إِن كُنتُمۡ خَرَجۡتُمۡ جِهَٰدٗا فِي سَبِيلِي وَٱبۡتِغَآءَ مَرۡضَاتِيۚ تُسِرُّونَ إِلَيۡهِم بِٱلۡمَوَدَّةِ وَأَنَا۠ أَعۡلَمُ بِمَآ أَخۡفَيۡتُمۡ وَمَآ أَعۡلَنتُمۡۚ وَمَن يَفۡعَلۡهُ مِنكُمۡ فَقَدۡ ضَلَّ سَوَآءَ ٱلسَّبِيلِ
viśvasiccavarē, niṅṅaḷ enṟeyuṁ niṅṅaḷuṭeyuṁ śatrukkaḷumāyi snēhabandhaṁ sthāpicc avare rakṣādhikārikaḷākkarut. niṅṅaḷkku vannettiya satyatte avar taḷḷippaṟaññirikkunnu. niṅṅaḷuṭe nāthanāya allāhuvil viśvasiccuvennatināl avar daivadūtaneyuṁ niṅṅaḷeyuṁ nāṭukaṭattunnu. enṟe mārgattil samaraṁ ceyyānuṁ enṟe prīti nēṭānuṁ tanneyāṇ niṅṅaḷ iṟaṅṅittiriccateṅkil aṅṅane ceyyarut. ennāl niṅṅaḷ avarumāyi svakāryattil snēhabandhaṁ pularttukayāṇ. niṅṅaḷ oḷiññuṁ teḷiññuṁ ceyyunnatellāṁ ñān nannāyi aṟiyunnuṇṭ. niṅṅaḷil aṅṅane ceyyunnavar niścayamāyuṁ nērvaḻiyilninn teṟṟippēāyirikkunnu
Surah Al-Mumtahana, Verse 1
إِن يَثۡقَفُوكُمۡ يَكُونُواْ لَكُمۡ أَعۡدَآءٗ وَيَبۡسُطُوٓاْ إِلَيۡكُمۡ أَيۡدِيَهُمۡ وَأَلۡسِنَتَهُم بِٱلسُّوٓءِ وَوَدُّواْ لَوۡ تَكۡفُرُونَ
niṅṅaḷ avaruṭe piṭiyil peṭṭāl niṅṅaḷēāṭ keāṭiya śatruta kāṇikkunnavarāṇ avar. kayyuṁ nāvumupayēāgicc avar niṅṅaḷe drēāhikkuṁ. niṅṅaḷ satyaniṣēdhikaḷāyittīrnneṅkil enn avarāgrahikkunnu
Surah Al-Mumtahana, Verse 2
لَن تَنفَعَكُمۡ أَرۡحَامُكُمۡ وَلَآ أَوۡلَٰدُكُمۡۚ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ يَفۡصِلُ بَيۡنَكُمۡۚ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ
uyirtteḻunnēlpu nāḷil niṅṅaḷuṭe kuṭumbakkārēā makkaḷēā niṅṅaḷkkeāṭṭuṁ upakarikkukayilla. ann allāhu niṅṅaḷe an'yēān'yaṁ vērpirikkuṁ. allāhu niṅṅaḷ ceyyunnateākke kaṇṭaṟiyunnavanāṇ
Surah Al-Mumtahana, Verse 3
قَدۡ كَانَتۡ لَكُمۡ أُسۡوَةٌ حَسَنَةٞ فِيٓ إِبۡرَٰهِيمَ وَٱلَّذِينَ مَعَهُۥٓ إِذۡ قَالُواْ لِقَوۡمِهِمۡ إِنَّا بُرَءَـٰٓؤُاْ مِنكُمۡ وَمِمَّا تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ كَفَرۡنَا بِكُمۡ وَبَدَا بَيۡنَنَا وَبَيۡنَكُمُ ٱلۡعَدَٰوَةُ وَٱلۡبَغۡضَآءُ أَبَدًا حَتَّىٰ تُؤۡمِنُواْ بِٱللَّهِ وَحۡدَهُۥٓ إِلَّا قَوۡلَ إِبۡرَٰهِيمَ لِأَبِيهِ لَأَسۡتَغۡفِرَنَّ لَكَ وَمَآ أَمۡلِكُ لَكَ مِنَ ٱللَّهِ مِن شَيۡءٖۖ رَّبَّنَا عَلَيۡكَ تَوَكَّلۡنَا وَإِلَيۡكَ أَنَبۡنَا وَإِلَيۡكَ ٱلۡمَصِيرُ
tīrccayāyuṁ ibṟāhīmiluṁ addēhattēāṭeāppamuḷḷavariluṁ niṅṅaḷkk mahitamāya mātr̥kayuṇṭ. avar taṅṅaḷuṭe janatayēāṭ ivvidhaṁ paṟañña sandarbhaṁ: "niṅṅaḷumāyēā allāhuvekkūṭāte niṅṅaḷ ārādhikkunnavayumāyēā ñaṅṅaḷkkeāru bandhavumilla. ñaṅṅaḷ niṅṅaḷe aviśvasiccirikkunnu. niṅṅaḷ ēkanāya allāhuvil viśvasikkunnatuvare ñaṅṅaḷkkuṁ niṅṅaḷkkumiṭayil veṟuppuṁ virēādhavuṁ prakaṭamatre.” itilninn vyatyastamāyuḷḷat ibṟāhīṁ tanṟe pitāvinēāṭiṅṅane paṟaññatu mātramāṇ: “tīrccayāyuṁ ñān tāṅkaḷuṭe pāpamēācanattināyi prārthikkāṁ. ennāl allāhuvilninn aṅṅaykk enteṅkiluṁ nēṭittarika ennat enṟe kaḻivil peṭṭatalla.” avar prārthiccu: "ñaṅṅaḷuṭe nāthā! ñaṅṅaḷ ninnil mātraṁ bharamēlpikkunnu. ninnilēkku mātraṁ paścāttapiccu maṭaṅṅunnu. avasānaṁ ñaṅṅaḷ vannettunnatuṁ ninṟe aṭuttēkkutanne
Surah Al-Mumtahana, Verse 4
رَبَّنَا لَا تَجۡعَلۡنَا فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ وَٱغۡفِرۡ لَنَا رَبَّنَآۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
ñaṅṅaḷuṭe nāthā! satyaniṣēdhikaḷkkuḷḷa parīkṣaṇaṅṅaḷkk ñaṅṅaḷe nī vidhēyarākkarutē! ñaṅṅaḷuṭe nāthā! ñaṅṅaḷkku nī peāṟuttutarēṇamē! nī ajayyanuṁ yuktijñanumallēā.”
Surah Al-Mumtahana, Verse 5
لَقَدۡ كَانَ لَكُمۡ فِيهِمۡ أُسۡوَةٌ حَسَنَةٞ لِّمَن كَانَ يَرۡجُواْ ٱللَّهَ وَٱلۡيَوۡمَ ٱلۡأٓخِرَۚ وَمَن يَتَوَلَّ فَإِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلۡغَنِيُّ ٱلۡحَمِيدُ
niṅṅaḷkk, allāhuviluṁ antyadinattiluṁ pratīkṣayarppikkunnavarkk, avaril uttama mātr̥kayuṇṭ. āreṅkiluṁ atine nirākarikkunnuveṅkil aṟiyuka; niścayaṁ, allāhu āśrayamāvaśyamillāttavanuṁ stutyarhanumākunnu
Surah Al-Mumtahana, Verse 6
۞عَسَى ٱللَّهُ أَن يَجۡعَلَ بَيۡنَكُمۡ وَبَيۡنَ ٱلَّذِينَ عَادَيۡتُم مِّنۡهُم مَّوَدَّةٗۚ وَٱللَّهُ قَدِيرٞۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
niṅṅaḷkkuṁ niṅṅaḷ śatrutapularttunnavarkkumiṭayil allāhu oruvēḷa sehr̥daṁ sthāpiccēkkāṁ. allāhu ellāṟṟinuṁ kaḻivuṟṟavanāṇ. allāhu ēṟe peāṟukkunnavanuṁ dayāparanumāṇ
Surah Al-Mumtahana, Verse 7
لَّا يَنۡهَىٰكُمُ ٱللَّهُ عَنِ ٱلَّذِينَ لَمۡ يُقَٰتِلُوكُمۡ فِي ٱلدِّينِ وَلَمۡ يُخۡرِجُوكُم مِّن دِيَٰرِكُمۡ أَن تَبَرُّوهُمۡ وَتُقۡسِطُوٓاْ إِلَيۡهِمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُقۡسِطِينَ
matattinṟe pēril niṅṅaḷēāṭ peārutukayēā, niṅṅaḷuṭe vīṭukaḷilninn niṅṅaḷe āṭṭippuṟattākkukayēā ceyyāttavarēāṭ nanma ceyyunnatuṁ nīti kāṇikkunnatuṁ allāhu vilakkunnilla. nīti kāṭṭunnavare tīrccayāyuṁ allāhu iṣṭappeṭunnu
Surah Al-Mumtahana, Verse 8
إِنَّمَا يَنۡهَىٰكُمُ ٱللَّهُ عَنِ ٱلَّذِينَ قَٰتَلُوكُمۡ فِي ٱلدِّينِ وَأَخۡرَجُوكُم مِّن دِيَٰرِكُمۡ وَظَٰهَرُواْ عَلَىٰٓ إِخۡرَاجِكُمۡ أَن تَوَلَّوۡهُمۡۚ وَمَن يَتَوَلَّهُمۡ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلظَّـٰلِمُونَ
matattinṟe pēril niṅṅaḷēāṭ peārutukayuṁ niṅṅaḷuṭe vīṭukaḷilninn niṅṅaḷe puṟattākkukayuṁ niṅṅaḷe puṟattākkān parasparaṁ sahāyikkukayuṁ ceytavare ātmamitraṅṅaḷākkunnat mātramāṇ allāhu vilakkiyiṭṭuḷḷat. attarakkāre ātmamitraṅṅaḷākkunnavarārēā, avar tanneyāṇ akramikaḷ
Surah Al-Mumtahana, Verse 9
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا جَآءَكُمُ ٱلۡمُؤۡمِنَٰتُ مُهَٰجِرَٰتٖ فَٱمۡتَحِنُوهُنَّۖ ٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِإِيمَٰنِهِنَّۖ فَإِنۡ عَلِمۡتُمُوهُنَّ مُؤۡمِنَٰتٖ فَلَا تَرۡجِعُوهُنَّ إِلَى ٱلۡكُفَّارِۖ لَا هُنَّ حِلّٞ لَّهُمۡ وَلَا هُمۡ يَحِلُّونَ لَهُنَّۖ وَءَاتُوهُم مَّآ أَنفَقُواْۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيۡكُمۡ أَن تَنكِحُوهُنَّ إِذَآ ءَاتَيۡتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّۚ وَلَا تُمۡسِكُواْ بِعِصَمِ ٱلۡكَوَافِرِ وَسۡـَٔلُواْ مَآ أَنفَقۡتُمۡ وَلۡيَسۡـَٔلُواْ مَآ أَنفَقُواْۚ ذَٰلِكُمۡ حُكۡمُ ٱللَّهِ يَحۡكُمُ بَيۡنَكُمۡۖ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٞ
viśvasiccavarē, viśvāsinikaḷ abhayaṁ tēṭi niṅṅaḷe samīpiccāl avare parīkṣiccu nēākkuka. avaruṭe viśvāsaviśud'dhiye sambandhicc allāhu nannāyaṟiyunnu. avar yathārtha viśvāsinikaḷāṇenn bēādhyamāyāl pinne niṅṅaḷavare satyaniṣēdhikaḷilēkk tiriccayakkarut. ā viśvāsinikaḷ satyaniṣēdhikaḷkk anuvadikkappeṭṭavaralla. ā satyaniṣēdhikaḷ viśvāsinikaḷkkuṁ anuvadanīyaralla. avar vyayaṁ ceytat niṅṅaḷ avarkk maṭakkikkeāṭukkuka. niṅṅaḷ avare vivāhaṁ ceyyunnatin vilakkeānnumilla- avarkk avaruṭe vivāhamūlyaṁ nalkukayāṇeṅkil. satyaniṣēdhinikaḷumāyuḷḷa vivāhabandhaṁ niṅṅaḷuṁ nilanirttarut. niṅṅaḷavarkku nalkiyat tiriccu cēādikkuka. avar celavaḻiccatentēā atatrayuṁ avaruṁ āvaśyappeṭṭukeāḷḷaṭṭe. atāṇ allāhuvinṟe vidhi. avan niṅṅaḷkkiṭayil vidhi kalpikkunnu. allāhu sarvajñanuṁ yuktimānumāṇ
Surah Al-Mumtahana, Verse 10
وَإِن فَاتَكُمۡ شَيۡءٞ مِّنۡ أَزۡوَٰجِكُمۡ إِلَى ٱلۡكُفَّارِ فَعَاقَبۡتُمۡ فَـَٔاتُواْ ٱلَّذِينَ ذَهَبَتۡ أَزۡوَٰجُهُم مِّثۡلَ مَآ أَنفَقُواْۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ ٱلَّذِيٓ أَنتُم بِهِۦ مُؤۡمِنُونَ
satyaniṣēdhikaḷilēkku pēāya niṅṅaḷuṭe bhāryamārkku nalkiya vivāhamūlyaṁ niṅṅaḷkku tiriccukiṭṭāte naṣṭappeṭukayuṁ enniṭṭ niṅṅaḷ anantara naṭapaṭi svīkarikkukayuṁ ceytāl āruṭe bhāryamārāṇēā naṣṭappeṭṭat avar nalkiya vivāhamūlyattinu tulyamāya tuka avarkku nalkuka. niṅṅaḷ viśvasiccaṅgīkaricca allāhuvēāṭ bhaktiyuḷḷavarāvuka
Surah Al-Mumtahana, Verse 11
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ إِذَا جَآءَكَ ٱلۡمُؤۡمِنَٰتُ يُبَايِعۡنَكَ عَلَىٰٓ أَن لَّا يُشۡرِكۡنَ بِٱللَّهِ شَيۡـٔٗا وَلَا يَسۡرِقۡنَ وَلَا يَزۡنِينَ وَلَا يَقۡتُلۡنَ أَوۡلَٰدَهُنَّ وَلَا يَأۡتِينَ بِبُهۡتَٰنٖ يَفۡتَرِينَهُۥ بَيۡنَ أَيۡدِيهِنَّ وَأَرۡجُلِهِنَّ وَلَا يَعۡصِينَكَ فِي مَعۡرُوفٖ فَبَايِعۡهُنَّ وَٱسۡتَغۡفِرۡ لَهُنَّ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
pravācakarē, allāhuvil onnineyuṁ paṅkucērkkukayilla; mēāṣṭikkukayilla; vyabhicarikkukayilla; santānahatya naṭattukayilla; taṅṅaḷuṭe kaikālukaḷkkiṭayil yāteāru vyājavuṁ menaññuṇṭākkukayilla; nalla kāryattileānnuṁ ninnēāṭ anusaraṇakkēṭ kāṇikkukayilla enniṅṅane pratijña ceytukeāṇṭ satyaviśvāsinikaḷ ninne samīpiccāl avaruṭe pratijña svīkariccukeāḷḷuka. avarkkuvēṇṭi allāhuvēāṭ pāpamēācanaṁ tēṭuka. allāhu ēṟe peāṟukkunnavanuṁ dayāparanumākunnu
Surah Al-Mumtahana, Verse 12
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَتَوَلَّوۡاْ قَوۡمًا غَضِبَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِمۡ قَدۡ يَئِسُواْ مِنَ ٱلۡأٓخِرَةِ كَمَا يَئِسَ ٱلۡكُفَّارُ مِنۡ أَصۡحَٰبِ ٱلۡقُبُورِ
satyaviśvāsikaḷē, allāhuvinṟe kēāpattinirayāya janatte niṅṅaḷ rakṣādhikārikaḷākkarut. avar paralēākatteppaṟṟi tīrttuṁ nirāśarāyirikkunnu. śavakkuḻiyiluḷḷavare sambandhicc satyaniṣēdhikaḷ nirāśarāyapēāle
Surah Al-Mumtahana, Verse 13