Surah As-Saff - Sinhala Translation by Naseem Ismail And Masoor Maulana, Kaleel
سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۖ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
ahashi æti dæyada, bhūmiyehi æti dæyada, allāhva suviśuddha karamin siṭinnāha. ohu (siyallanṭama) balasampannayeku hā gnānavantayeku vaśayen siṭinnēya
Surah As-Saff, Verse 1
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفۡعَلُونَ
viśvāsavantayini! oba nokaḷa kāraṇāvan (kaḷā yayi hō an aya karana men hō) kumak nisā pavasannehuda
Surah As-Saff, Verse 2
كَبُرَ مَقۡتًا عِندَ ٱللَّهِ أَن تَقُولُواْ مَا لَا تَفۡعَلُونَ
oba nokaḷa dæya (kaḷē yayi) kīma allāhgē sannidhānayehi itāmat piḷikul sahagata dæyak vaśayen ættēya
Surah As-Saff, Verse 3
إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلَّذِينَ يُقَٰتِلُونَ فِي سَبِيلِهِۦ صَفّٗا كَأَنَّهُم بُنۡيَٰنٞ مَّرۡصُوصٞ
(viśvāsavantayini!) kavurun īyam uṇu kara, am̆bana lada (śaktimat) bæmmak men bala æṇiyehi (hin̆dimin hā pasu nobæsa) siṭimin allāhgē mārgayehi yuddha karannōda, ovunva niyata vaśayenma allāh ādaraya karannēya
Surah As-Saff, Verse 4
وَإِذۡ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوۡمِهِۦ يَٰقَوۡمِ لِمَ تُؤۡذُونَنِي وَقَد تَّعۡلَمُونَ أَنِّي رَسُولُ ٱللَّهِ إِلَيۡكُمۡۖ فَلَمَّا زَاغُوٓاْ أَزَاغَ ٱللَّهُ قُلُوبَهُمۡۚ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡفَٰسِقِينَ
mūsā tama janatāvaṭa “magē janatāveni! māva kumak nisā nam vēdanā karannehuda? ættenma mā oba veta yavana lada allāhgē dūtayā yanna niyata vaśayenma oba hon̆din dannehu noveda!” yayi pævasīma (nabiyē! oba) sitā balanu mænava! (ṛju mārgayen) ovun ǣt vū vahāma, allāhda ovungē hṛdayan (ṛju mārgayen) ǣt kara dæmuvēya. pāpayan karana janatāva allāh ṛju mārgayehi ætuḷu karannē næta
Surah As-Saff, Verse 5
وَإِذۡ قَالَ عِيسَى ٱبۡنُ مَرۡيَمَ يَٰبَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ إِنِّي رَسُولُ ٱللَّهِ إِلَيۡكُم مُّصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيَّ مِنَ ٱلتَّوۡرَىٰةِ وَمُبَشِّرَۢا بِرَسُولٖ يَأۡتِي مِنۢ بَعۡدِي ٱسۡمُهُۥٓ أَحۡمَدُۖ فَلَمَّا جَآءَهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ قَالُواْ هَٰذَا سِحۡرٞ مُّبِينٞ
maryamgē put īsā (isrāyīla paramparāvē daruvanṭa) “isrāyīla paramparāvē daruvani! ættenma mā oba veta yavana lada allāhgē ek dūtayeki. mā magen pera tibū tavrātayada satyaya karannemi. magen pasu ahmad namæti namin yut ek dūtayeku pæmiṇīma gænada mā (obaṭa) śubhāraṁci pavasannemi” yayi pævasīma (nabiyē! oba ovunṭa) matak kara denu. (ohu dænum dun andamaṭa ema dūtayā) pæhædili prātihāryayan samaga ovun veta pæmiṇi avasthāvēdī (ohuva viśvāsa nokara) meya pæhædili sūniyamak yayi ovun pævasūha
Surah As-Saff, Verse 6
وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَ وَهُوَ يُدۡعَىٰٓ إِلَى ٱلۡإِسۡلَٰمِۚ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
(ibrāhim nabigē) islāmaya desaṭa ārādhanā karanu labana viṭa, (eya pratikṣēpa kara) allāh mata manakkalpitava boru gotā kiyannāṭa vaḍā aparādhakārayā kavarekda? (mevæni) aparādhakāra janayāva allāh ṛju mārgayehi ætuḷu karannē næta
Surah As-Saff, Verse 7
يُرِيدُونَ لِيُطۡفِـُٔواْ نُورَ ٱللَّهِ بِأَفۡوَٰهِهِمۡ وَٱللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِۦ وَلَوۡ كَرِهَ ٱلۡكَٰفِرُونَ
allāhgē ālōkaya tama kaṭin (pim̆ba) nivā dæmiya hæki yayi movun adahas karannāha. mema pratikṣēpa karannan piḷikul kaḷā vuvada, allāh tamangē ālōkaya (lova purā ālōkaya vihiduvana men) pūraṇaya kara ættēya
Surah As-Saff, Verse 8
هُوَ ٱلَّذِيٓ أَرۡسَلَ رَسُولَهُۥ بِٱلۡهُدَىٰ وَدِينِ ٱلۡحَقِّ لِيُظۡهِرَهُۥ عَلَى ٱلدِّينِ كُلِّهِۦ وَلَوۡ كَرِهَ ٱلۡمُشۡرِكُونَ
samānayan tabā namadinnan piḷikul kaḷā vuvada, an siyalū dharmayan jayagrahaṇaya karanu piṇisa, ohuma tamangē dūtayāva ṛju mārgaya maginda, satyaya dharmaya maginda, yævvēya
Surah As-Saff, Verse 9
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ هَلۡ أَدُلُّكُمۡ عَلَىٰ تِجَٰرَةٖ تُنجِيكُم مِّنۡ عَذَابٍ أَلِيمٖ
viśvāsavantayini! ek vyāpārayak gæna mā obaṭa dænum dennada? (eya) vēdanā gena dena dan̆ḍuvamen obava bērā ganu æta
Surah As-Saff, Verse 10
تُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَتُجَٰهِدُونَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ بِأَمۡوَٰلِكُمۡ وَأَنفُسِكُمۡۚ ذَٰلِكُمۡ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ
(enam): allāhvada, ohugē (mema) dūtayāvada, viśvāsa kara, obagē vastūnda, obagē paṇada parityāga kara, allāhgē mārgayehi yuddha karanu. oba buddhimatun nam, meyama obaṭa itāmat usas dæyak vaśayen ættēya (yanna dænagannehuya)
Surah As-Saff, Verse 11
يَغۡفِرۡ لَكُمۡ ذُنُوبَكُمۡ وَيُدۡخِلۡكُمۡ جَنَّـٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ وَمَسَٰكِنَ طَيِّبَةٗ فِي جَنَّـٰتِ عَدۡنٖۚ ذَٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ
(esē kaḷahot) ohu obagē pāpayangen obaṭa samāva dī diya daharā sæmadā galā basimin æti svargayanhida obava ætuḷu karanu æta. tavada sthīra vū svargayanhi æti śuddha vū vāsasthānada, (obaṭa) æta. meya imahat bhāgyayak vannēya
Surah As-Saff, Verse 12
وَأُخۡرَىٰ تُحِبُّونَهَاۖ نَصۡرٞ مِّنَ ٱللَّهِ وَفَتۡحٞ قَرِيبٞۗ وَبَشِّرِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
tavada oba kæmati vana dæyada æta. (ēvā) allāhgē udavvada, ḷan̆gadī (læbiya hæki makkāvē) jayagrahaṇayada vannēya. ebævin (nabiyē! memagin) oba viśvāsavantayinṭa śubhāraṁci denu mænava
Surah As-Saff, Verse 13
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ كُونُوٓاْ أَنصَارَ ٱللَّهِ كَمَا قَالَ عِيسَى ٱبۡنُ مَرۡيَمَ لِلۡحَوَارِيِّـۧنَ مَنۡ أَنصَارِيٓ إِلَى ٱللَّهِۖ قَالَ ٱلۡحَوَارِيُّونَ نَحۡنُ أَنصَارُ ٱللَّهِۖ فَـَٔامَنَت طَّآئِفَةٞ مِّنۢ بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ وَكَفَرَت طَّآئِفَةٞۖ فَأَيَّدۡنَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ عَلَىٰ عَدُوِّهِمۡ فَأَصۡبَحُواْ ظَٰهِرِينَ
viśvāsavantayini! oba allāhṭa udav karannan bavaṭa pat vanu. maryamgē put īsā (tamangē) gōlayinṭa “allāh venuven maṭa udav karannā kavarekda?”yi vimasū avasthāvēdī “api allāh venuven udav karannemu” yayi ema gōlayin pævasū andamaṭama (viśvāsavantayini! obat allāhṭa udav karannan bavaṭa pat vanu). ehet isrāyīla paramparāvē daruvangen ek (kuḍā) samūhayakma (ohuva) viśvāsa kaḷaha. anit (viśāla) samūhayak (ohuva) pratikṣēpa kaḷaha. ebævin viśvāsa kaḷa ovunṭa ovungē saturan kerehi (jayagrahaṇaya kirīmaṭa) apima udav kaḷemu. ebævin ovun jayagrahaṇaya kaḷaha
Surah As-Saff, Verse 14