Surah Al-Qalam - Malayalam Translation by Abdul Hameed Madani And Kunhi Mohammed
نٓۚ وَٱلۡقَلَمِ وَمَا يَسۡطُرُونَ
nūn- pēnayuṁ avar eḻutunnatuṁ tanneyāṇa satyaṁ
Surah Al-Qalam, Verse 1
مَآ أَنتَ بِنِعۡمَةِ رَبِّكَ بِمَجۡنُونٖ
ninṟe rakṣitāvinṟe anugrahaṁ keāṇṭ nī oru bhrāntanalla
Surah Al-Qalam, Verse 2
وَإِنَّ لَكَ لَأَجۡرًا غَيۡرَ مَمۡنُونٖ
tīrccayāyuṁ ninakk muṟiññ pēākātta pratiphalamuṇṭ
Surah Al-Qalam, Verse 3
وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٖ
tīrccayāyuṁ nī mahattāya svabhāvattilākunnu
Surah Al-Qalam, Verse 4
فَسَتُبۡصِرُ وَيُبۡصِرُونَ
ākayāl vaḻiye nī kaṇṭaṟiyuṁ; avaruṁ kaṇṭaṟiyuṁ
Surah Al-Qalam, Verse 5
بِأَييِّكُمُ ٱلۡمَفۡتُونُ
niṅṅaḷil ārāṇ kuḻappattilakappeṭṭavanenn
Surah Al-Qalam, Verse 6
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِۦ وَهُوَ أَعۡلَمُ بِٱلۡمُهۡتَدِينَ
tīrccayāyuṁ ninṟe rakṣitāv avanṟe mārgaṁ viṭṭu piḻaccupēāyavareppaṟṟi nallavaṇṇaṁ aṟiyunnavanākunnu. sanmārgaṁ prāpiccavareppaṟṟiyuṁ avan nallavaṇṇaṁ aṟiyunnavanākunnu
Surah Al-Qalam, Verse 7
فَلَا تُطِعِ ٱلۡمُكَذِّبِينَ
atināl satyaniṣēdhikaḷe nī anusarikkarut
Surah Al-Qalam, Verse 8
وَدُّواْ لَوۡ تُدۡهِنُ فَيُدۡهِنُونَ
nī vaḻaṅṅikeāṭuttirunneṅkil avarkkuṁ vaḻaṅṅittarāmāyirunnu ennavar āgrahikkunnu
Surah Al-Qalam, Verse 9
وَلَا تُطِعۡ كُلَّ حَلَّافٖ مَّهِينٍ
adhikamāyi satyaṁ ceyyunnavanuṁ, nīcanumāyiṭṭuḷḷa yāteārāḷeyuṁ nī anusariccu pēākarut
Surah Al-Qalam, Verse 10
هَمَّازٖ مَّشَّآءِۭ بِنَمِيمٖ
kuttuvākk paṟayunnavanuṁ ēṣaṇiyumāyi naṭakkunnavanumāya
Surah Al-Qalam, Verse 11
مَّنَّاعٖ لِّلۡخَيۡرِ مُعۡتَدٍ أَثِيمٍ
nanmakk taṭas'saṁ nilkkunnavanuṁ, atikramiyuṁ mahāpāpiyumāya
Surah Al-Qalam, Verse 12
عُتُلِّۭ بَعۡدَ ذَٰلِكَ زَنِيمٍ
krūranuṁ atinu puṟame duṣkīrtti nēṭiyavanumāya
Surah Al-Qalam, Verse 13
أَن كَانَ ذَا مَالٖ وَبَنِينَ
avan svattuṁ santānaṅṅaḷuṁ uḷḷavanāyi ennatināl (avan attaraṁ nilapāṭ svīkariccu)
Surah Al-Qalam, Verse 14
إِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِ ءَايَٰتُنَا قَالَ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ
nam'muṭe dr̥ṣṭāntaṅṅaḷ avann vāyiccukēḷpikkappeṭṭāl avan paṟayuṁ; pūrvvikanmāruṭe purāṇakathakaḷ enn
Surah Al-Qalam, Verse 15
سَنَسِمُهُۥ عَلَى ٱلۡخُرۡطُومِ
vaḻiye (avanṟe) tumpikkai mēl nāṁ avann aṭayāḷaṁ vekkunnatāṇ
Surah Al-Qalam, Verse 16
إِنَّا بَلَوۡنَٰهُمۡ كَمَا بَلَوۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡجَنَّةِ إِذۡ أَقۡسَمُواْ لَيَصۡرِمُنَّهَا مُصۡبِحِينَ
ā tēāṭṭakkāre nāṁ parīkṣiccat pēāle tīrccayāyuṁ avareyuṁ nāṁ parīkṣiccirikkukayāṇ. prabhātavēḷayil ā tēāṭṭattile paḻaṅṅaḷ avar paṟicceṭukkumenn avar satyaṁ ceyta sandarbhaṁ
Surah Al-Qalam, Verse 17
وَلَا يَسۡتَثۡنُونَ
avar (yāteānnuṁ) oḻivākki paṟaññirunnilla
Surah Al-Qalam, Verse 18
فَطَافَ عَلَيۡهَا طَآئِفٞ مِّن رَّبِّكَ وَهُمۡ نَآئِمُونَ
enniṭṭ avar uṟaṅṅikkeāṇṭirikke ninṟe rakṣitāviṅkal ninnuḷḷa oru śikṣa ā tēāṭṭatte bādhiccu
Surah Al-Qalam, Verse 19
فَأَصۡبَحَتۡ كَٱلصَّرِيمِ
aṅṅane at muṟicceṭukkappeṭṭat pēāle āyittīrnnu
Surah Al-Qalam, Verse 20
فَتَنَادَوۡاْ مُصۡبِحِينَ
aṅṅane prabhātavēḷayil avar parasparaṁ viḷiccupaṟaññu
Surah Al-Qalam, Verse 21
أَنِ ٱغۡدُواْ عَلَىٰ حَرۡثِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰرِمِينَ
niṅṅaḷ paṟicceṭukkān pēākukayāṇeṅkil niṅṅaḷuṭe kr̥ṣisthalattēkk niṅṅaḷ kālattutanne puṟappeṭuka
Surah Al-Qalam, Verse 22
فَٱنطَلَقُواْ وَهُمۡ يَتَخَٰفَتُونَ
avar an'yēān'yaṁ mantriccu keāṇṭu pēāyi
Surah Al-Qalam, Verse 23
أَن لَّا يَدۡخُلَنَّهَا ٱلۡيَوۡمَ عَلَيۡكُم مِّسۡكِينٞ
inn ā tēāṭṭattil niṅṅaḷuṭe aṭutt oru sādhuvuṁ kaṭannu varān iṭayāvarut enn
Surah Al-Qalam, Verse 24
وَغَدَوۡاْ عَلَىٰ حَرۡدٖ قَٰدِرِينَ
avar (sādhukkaḷe) taṭas'sappeṭuttān kaḻivuḷḷavarāyikkeāṇṭu tanne kālatt puṟappeṭukayuṁ ceytu
Surah Al-Qalam, Verse 25
فَلَمَّا رَأَوۡهَا قَالُوٓاْ إِنَّا لَضَآلُّونَ
aṅṅane at (tēāṭṭaṁ) kaṇṭappēāḷ avar paṟaññu: tīrccayāyuṁ nāṁ piḻavu paṟṟiyavarākunnu
Surah Al-Qalam, Verse 26
بَلۡ نَحۡنُ مَحۡرُومُونَ
alla, nāṁ naṣṭaṁ nēriṭṭavarākunnu
Surah Al-Qalam, Verse 27
قَالَ أَوۡسَطُهُمۡ أَلَمۡ أَقُل لَّكُمۡ لَوۡلَا تُسَبِّحُونَ
avaruṭe kūṭṭattil mad'dhyanilapāṭukāranāya orāḷ paṟaññu: ñān niṅṅaḷēāṭ paṟaññillē? entāṇ niṅṅaḷ allāhuve prakīrttikkātirunnat
Surah Al-Qalam, Verse 28
قَالُواْ سُبۡحَٰنَ رَبِّنَآ إِنَّا كُنَّا ظَٰلِمِينَ
avar paṟaññu: nam'muṭe rakṣitāv etrayēā pariśud'dhan! tīrccayāyuṁ nāṁ akramikaḷāyirikkunnu
Surah Al-Qalam, Verse 29
فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَلَٰوَمُونَ
aṅṅane parasparaṁ kuṟṟappeṭuttikkeāṇṭ avaril cilar cilaruṭe nērkk tiriññu
Surah Al-Qalam, Verse 30
قَالُواْ يَٰوَيۡلَنَآ إِنَّا كُنَّا طَٰغِينَ
avar paṟaññu: nam'muṭe nāśamē! tīrccayāyuṁ nāṁ atikramakārikaḷāyirikkunnu
Surah Al-Qalam, Verse 31
عَسَىٰ رَبُّنَآ أَن يُبۡدِلَنَا خَيۡرٗا مِّنۡهَآ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا رَٰغِبُونَ
nam'muṭe rakṣitāv atinekkāḷ uttamamāyat namukk pakaraṁ tannēkkāṁ. tīrccayāyuṁ nāṁ nam'muṭe rakṣitāviṅkalēkk āgrahiccu cellunnavarākunnu
Surah Al-Qalam, Verse 32
كَذَٰلِكَ ٱلۡعَذَابُۖ وَلَعَذَابُ ٱلۡأٓخِرَةِ أَكۡبَرُۚ لَوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ
aprakāramākunnu śikṣa. paralēākaśikṣayāvaṭṭe kūṭutal geravamuḷḷatākunnu. avar aṟiññirunneṅkil
Surah Al-Qalam, Verse 33
إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ عِندَ رَبِّهِمۡ جَنَّـٰتِ ٱلنَّعِيمِ
tīrccayāyuṁ sūkṣmata pālikkunnavarkk avaruṭe rakṣitāviṅkal anugrahaṅṅaḷuṭe svargattēāppukaḷuṇṭ
Surah Al-Qalam, Verse 34
أَفَنَجۡعَلُ ٱلۡمُسۡلِمِينَ كَٱلۡمُجۡرِمِينَ
appēāḷ musliṅkaḷe nāṁ kuṟṟavāḷikaḷepēāle ākkumēā
Surah Al-Qalam, Verse 35
مَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ
niṅṅaḷkkentu paṟṟi? niṅṅaḷ eṅṅaneyāṇ vidhikalpikkunnat
Surah Al-Qalam, Verse 36
أَمۡ لَكُمۡ كِتَٰبٞ فِيهِ تَدۡرُسُونَ
atalla, niṅṅaḷkku valla granthavuṁ kiṭṭiyiṭṭ niṅṅaḷatil paṭhanaṁ naṭattikkeāṇṭirikkukayāṇēā
Surah Al-Qalam, Verse 37
إِنَّ لَكُمۡ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ
niṅṅaḷ (yathēṣṭaṁ) teraññeṭukkunna kāryaṅṅaḷ niṅṅaḷkk atil (ā granthattil) vanniṭṭuṇṭēā
Surah Al-Qalam, Verse 38
أَمۡ لَكُمۡ أَيۡمَٰنٌ عَلَيۡنَا بَٰلِغَةٌ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ إِنَّ لَكُمۡ لَمَا تَحۡكُمُونَ
atalla, uyirtteḻunnēlpinṟe nāḷuvare ettunna - niṅṅaḷ vidhikkunnatellāṁ niṅṅaḷkkāyirikkumennatinuḷḷa-valla karāṟukaḷuṁ niṅṅaḷēāṭ nāṁ bādhyatayēṟṟatāyi uṇṭēā
Surah Al-Qalam, Verse 39
سَلۡهُمۡ أَيُّهُم بِذَٰلِكَ زَعِيمٌ
avaril ārāṇ ā kāryattin uttaravādittaṁ ēlkkānuḷḷat enn avarēāṭ cēādiccu nēākkuka
Surah Al-Qalam, Verse 40
أَمۡ لَهُمۡ شُرَكَآءُ فَلۡيَأۡتُواْ بِشُرَكَآئِهِمۡ إِن كَانُواْ صَٰدِقِينَ
atalla, avarkk valla paṅkukārumuṇṭēā? eṅkil avaruṭe ā paṅkukāre avar keāṇṭuvaraṭṭe. avar satyavānmārāṇeṅkil
Surah Al-Qalam, Verse 41
يَوۡمَ يُكۡشَفُ عَن سَاقٖ وَيُدۡعَوۡنَ إِلَى ٱلسُّجُودِ فَلَا يَسۡتَطِيعُونَ
kaṇaṅkāl veḷivākkappeṭunna (bhayaṅkaramāya) oru divasatte niṅṅaḷ ōrkkuka. sujūd ceyyān (ann) avar kṣaṇikkappeṭuṁ. appēāḷ avarkkatin sādhikkukayilla
Surah Al-Qalam, Verse 42
خَٰشِعَةً أَبۡصَٰرُهُمۡ تَرۡهَقُهُمۡ ذِلَّةٞۖ وَقَدۡ كَانُواْ يُدۡعَوۡنَ إِلَى ٱلسُّجُودِ وَهُمۡ سَٰلِمُونَ
avaruṭe kaṇṇukaḷ kīḻpēāṭṭ tāḻnnirikkuṁ. nindyata avare āvaraṇaṁ ceyyuṁ. avar surakṣitarāyirunna samayatt sujūdināyi avar kṣaṇikkappeṭṭirunnu
Surah Al-Qalam, Verse 43
فَذَرۡنِي وَمَن يُكَذِّبُ بِهَٰذَا ٱلۡحَدِيثِۖ سَنَسۡتَدۡرِجُهُم مِّنۡ حَيۡثُ لَا يَعۡلَمُونَ
ākayāl enneyuṁ ī varttamānaṁ niṣēdhiccu kaḷayunnavareyuṁ kuṭi viṭṭēkkuka. avar aṟiyātta vidhattilūṭe nāṁ avare paṭipaṭiyāyi piṭikūṭikkeāḷḷāṁ
Surah Al-Qalam, Verse 44
وَأُمۡلِي لَهُمۡۚ إِنَّ كَيۡدِي مَتِينٌ
ñān avarkk nīṭṭiyiṭṭ keāṭukkukayuṁ ceyyuṁ. tīrccayāyuṁ enṟe tantraṁ śaktamākunnu
Surah Al-Qalam, Verse 45
أَمۡ تَسۡـَٔلُهُمۡ أَجۡرٗا فَهُم مِّن مَّغۡرَمٖ مُّثۡقَلُونَ
atalla, nī avarēāṭ valla pratiphalavuṁ cēādicciṭṭ avar kaṭabādhayāl ñeruṅṅiyirikkukayāṇēā
Surah Al-Qalam, Verse 46
أَمۡ عِندَهُمُ ٱلۡغَيۡبُ فَهُمۡ يَكۡتُبُونَ
atalla, avaruṭe aṭukkal adr̥śyajñānamuṇṭāyiṭṭ avar eḻuti eṭuttu keāṇṭirikkukayāṇēā
Surah Al-Qalam, Verse 47
فَٱصۡبِرۡ لِحُكۡمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُن كَصَاحِبِ ٱلۡحُوتِ إِذۡ نَادَىٰ وَهُوَ مَكۡظُومٞ
atukeāṇṭ ninṟe rakṣitāvinṟe vidhi kātt nī kṣamiccu keāḷḷuka. nī matsyattinṟe āḷeppēāle (yūnus nabiyeppēāle) ākarut. addēhaṁ duḥkhanimagnāyikeāṇṭ viḷiccu prārt'thicca sandarbhaṁ
Surah Al-Qalam, Verse 48
لَّوۡلَآ أَن تَدَٰرَكَهُۥ نِعۡمَةٞ مِّن رَّبِّهِۦ لَنُبِذَ بِٱلۡعَرَآءِ وَهُوَ مَذۡمُومٞ
addēhattinṟe rakṣitāviṅkal ninnuḷḷa anugrahaṁ addēhatte vīṇṭeṭuttiṭṭillāyirunneṅkil addēhaṁ ā pāḻbhūmiyil ākṣēpārhanāyikkeāṇṭ puṟantaḷḷappeṭumāyirunnu
Surah Al-Qalam, Verse 49
فَٱجۡتَبَٰهُ رَبُّهُۥ فَجَعَلَهُۥ مِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
appēāḷ addēhattinṟe rakṣitāv addēhatte teraññeṭukkukayuṁ enniṭṭ addēhatte sajjanaṅṅaḷuṭe kūṭṭattilākkukayuṁ ceytu
Surah Al-Qalam, Verse 50
وَإِن يَكَادُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَيُزۡلِقُونَكَ بِأَبۡصَٰرِهِمۡ لَمَّا سَمِعُواْ ٱلذِّكۡرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُۥ لَمَجۡنُونٞ
satyaniṣēdhikaḷ ī ulbēādhanaṁ kēḷkkumpēāḷ avaruṭe kaṇṇukaḷkeāṇṭ nēākkiyiṭṭ nī iṭaṟi vīḻumāṟākkuka tanne ceyyuṁ. tīrccayāyuṁ ivan oru bhrāntan tanneyāṇ ennavar paṟayuṁ
Surah Al-Qalam, Verse 51
وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكۡرٞ لِّلۡعَٰلَمِينَ
it lēākarkkuḷḷa oru ulbēādhanamallāte maṟṟeānnumalla
Surah Al-Qalam, Verse 52