Surah Al-Mulk - Malayalam Translation by Abdul Hameed Madani And Kunhi Mohammed
تَبَٰرَكَ ٱلَّذِي بِيَدِهِ ٱلۡمُلۡكُ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ
ādhipatyaṁ ēteāruvanṟe kayyilāṇēā avan anugrahapūrṇṇanāyirikkunnu. avan ētu kāryattinuṁ kaḻivuḷḷavanākunnu
Surah Al-Mulk, Verse 1
ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلۡمَوۡتَ وَٱلۡحَيَوٰةَ لِيَبۡلُوَكُمۡ أَيُّكُمۡ أَحۡسَنُ عَمَلٗاۚ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡغَفُورُ
niṅṅaḷil ārāṇ kūṭutal nannāyi pravarttikkunnavan enn parīkṣikkuvān vēṇṭi maraṇavuṁ jīvitavuṁ sr̥ṣṭiccavanākunnu avan. avan pratāpiyuṁ ēṟe peāṟukkunnavanumākunnu
Surah Al-Mulk, Verse 2
ٱلَّذِي خَلَقَ سَبۡعَ سَمَٰوَٰتٖ طِبَاقٗاۖ مَّا تَرَىٰ فِي خَلۡقِ ٱلرَّحۡمَٰنِ مِن تَفَٰوُتٖۖ فَٱرۡجِعِ ٱلۡبَصَرَ هَلۡ تَرَىٰ مِن فُطُورٖ
ēḻu ākāśaṅṅaḷe aṭukkukaḷāyi sr̥ṣṭiccavanākunnu avan. paramakāruṇikanṟe sr̥ṣṭippil yāteāru ēṟṟakkuṟavuṁ nī kāṇukayilla. ennāl nī dr̥ṣṭi onnukūṭi tiriccu keāṇṭ varū. valla viṭavuṁ nī kāṇunnuṇṭēā
Surah Al-Mulk, Verse 3
ثُمَّ ٱرۡجِعِ ٱلۡبَصَرَ كَرَّتَيۡنِ يَنقَلِبۡ إِلَيۡكَ ٱلۡبَصَرُ خَاسِئٗا وَهُوَ حَسِيرٞ
pinnīṭ raṇṭu tavaṇa nī kaṇṇine tiricc keāṇṭ varū. ninṟe aṭuttēkk ā kaṇṇ parājayappeṭṭa nilayiluṁ paravaśamāyikeāṇṭuṁ maṭaṅṅi varuṁ
Surah Al-Mulk, Verse 4
وَلَقَدۡ زَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنۡيَا بِمَصَٰبِيحَ وَجَعَلۡنَٰهَا رُجُومٗا لِّلشَّيَٰطِينِۖ وَأَعۡتَدۡنَا لَهُمۡ عَذَابَ ٱلسَّعِيرِ
ēṟṟavuṁ aṭutta ākāśatte nāṁ cila viḷakkukaḷ keāṇṭ alaṅkariccirikkunnu. avaye nāṁ piśācukaḷe eṟiññēāṭikkānuḷḷavayumākkiyirikkunnu. avarkku nāṁ jvalikkunna narakaśikṣa orukkivekkukayuṁ ceytirikkunnu
Surah Al-Mulk, Verse 5
وَلِلَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِمۡ عَذَابُ جَهَنَّمَۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ
taṅṅaḷuṭe rakṣitāvil aviśvasiccavarkkāṇ naraka śikṣayuḷḷat. tiriccettunna ā sthalaṁ vaḷare cītta tanne
Surah Al-Mulk, Verse 6
إِذَآ أُلۡقُواْ فِيهَا سَمِعُواْ لَهَا شَهِيقٗا وَهِيَ تَفُورُ
avar atil (narakattil) eṟiyappeṭṭāl atinnavar oru garjjanaṁ kēḷkkunnatāṇ. at tiḷaccu maṟiññu keāṇṭirikkukayuṁ ceyyuṁ
Surah Al-Mulk, Verse 7
تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ ٱلۡغَيۡظِۖ كُلَّمَآ أُلۡقِيَ فِيهَا فَوۡجٞ سَأَلَهُمۡ خَزَنَتُهَآ أَلَمۡ يَأۡتِكُمۡ نَذِيرٞ
kēāpaṁ nimittaṁ at peāṭṭippiḷarnn pēākumāṟākuṁ. atil (narakattil) ōrēā saṅghavuṁ eṟiyappeṭumpēāḻeākke atinṟe kāvalkkār avarēāṭ cēādikkuṁ. niṅṅaḷuṭe aṭutt munnaṟiyippukāran vannirunnillē
Surah Al-Mulk, Verse 8
قَالُواْ بَلَىٰ قَدۡ جَآءَنَا نَذِيرٞ فَكَذَّبۡنَا وَقُلۡنَا مَا نَزَّلَ ٱللَّهُ مِن شَيۡءٍ إِنۡ أَنتُمۡ إِلَّا فِي ضَلَٰلٖ كَبِيرٖ
avar paṟayuṁ: ate ñaṅṅaḷkk munnaṟiyippukāran vannirunnu. appēāḷ ñaṅṅaḷ niṣēdhiccu taḷḷukayuṁ allāhu yāteānnuṁ iṟakkiyiṭṭilla. niṅṅaḷ valiya vaḻikēṭil tanneyākunnu enn ñaṅṅaḷ paṟayukayumāṇ ceytat
Surah Al-Mulk, Verse 9
وَقَالُواْ لَوۡ كُنَّا نَسۡمَعُ أَوۡ نَعۡقِلُ مَا كُنَّا فِيٓ أَصۡحَٰبِ ٱلسَّعِيرِ
ñaṅṅaḷ kēḷkkukayēā cintikkukayēā ceytirunneṅkil ñaṅṅaḷ jvalikkunna narakāgniyuṭe avakāśikaḷuṭe kūṭṭattilākumāyirunnilla ennuṁ avar paṟayuṁ
Surah Al-Mulk, Verse 10
فَٱعۡتَرَفُواْ بِذَنۢبِهِمۡ فَسُحۡقٗا لِّأَصۡحَٰبِ ٱلسَّعِيرِ
aṅṅane avar taṅṅaḷuṭe kuṟṟaṁ ēṟṟupaṟayuṁ. appēāḷ narakāgniyuṭe āḷkkārkku śāpaṁ
Surah Al-Mulk, Verse 11
إِنَّ ٱلَّذِينَ يَخۡشَوۡنَ رَبَّهُم بِٱلۡغَيۡبِ لَهُم مَّغۡفِرَةٞ وَأَجۡرٞ كَبِيرٞ
tīrccayāyuṁ taṅṅaḷuṭe rakṣitāvine adr̥śyanilayil bhayappeṭunnavarārēā avarkk pāpamēācanavuṁ valiya pratiphalavumuṇṭ
Surah Al-Mulk, Verse 12
وَأَسِرُّواْ قَوۡلَكُمۡ أَوِ ٱجۡهَرُواْ بِهِۦٓۖ إِنَّهُۥ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ
niṅṅaḷuṭe vākk niṅṅaḷ rahasyamākkuka. alleṅkil parasyamākkikkeāḷḷuka. tīrccayāyuṁ avan (allāhu) hr̥dayaṅṅaḷiluḷḷat aṟiyunnavanākunnu
Surah Al-Mulk, Verse 13
أَلَا يَعۡلَمُ مَنۡ خَلَقَ وَهُوَ ٱللَّطِيفُ ٱلۡخَبِيرُ
sr̥ṣṭiccuṇṭākkiyavan (ellāṁ) aṟiyukayillē? avan nigūḍharahasyaṅṅaḷ aṟiyunnavanuṁ sūkṣmajñāniyumākunnu
Surah Al-Mulk, Verse 14
هُوَ ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلۡأَرۡضَ ذَلُولٗا فَٱمۡشُواْ فِي مَنَاكِبِهَا وَكُلُواْ مِن رِّزۡقِهِۦۖ وَإِلَيۡهِ ٱلنُّشُورُ
avanākunnu niṅṅaḷkk vēṇṭi bhūmiye vidhēyamākki tannavan. atināl atinṟe cumalukaḷilūṭe niṅṅaḷ naṭakkukayuṁ avanṟe upajīvanattil ninn bhakṣikkukayuṁ ceytu keāḷḷuka. avaṅkalēkk tanneyāṇ uyirtteḻunnēlp
Surah Al-Mulk, Verse 15
ءَأَمِنتُم مَّن فِي ٱلسَّمَآءِ أَن يَخۡسِفَ بِكُمُ ٱلۡأَرۡضَ فَإِذَا هِيَ تَمُورُ
ākāśattuḷḷavan niṅṅaḷe bhūmiyil āḻttikkaḷayunnatineppaṟṟi niṅṅaḷ nirbhayarāyirikkukayāṇēā? appēāḷ at (bhūmi) iḷakimaṟiññu keāṇṭirikkuṁ
Surah Al-Mulk, Verse 16
أَمۡ أَمِنتُم مَّن فِي ٱلسَّمَآءِ أَن يُرۡسِلَ عَلَيۡكُمۡ حَاصِبٗاۖ فَسَتَعۡلَمُونَ كَيۡفَ نَذِيرِ
atalla, ākāśattuḷḷavan niṅṅaḷuṭe nēre oru caral varṣaṁ ayakkunnatineppaṟṟi niṅṅaḷ nirbhayarāyirikkukayāṇēā? enṟe tākkīt eṅṅaneyuṇṭenn niṅṅaḷ vaḻiye aṟiññu keāḷḷuṁ
Surah Al-Mulk, Verse 17
وَلَقَدۡ كَذَّبَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ فَكَيۡفَ كَانَ نَكِيرِ
tīrccayāyuṁ avarkk mumpuḷḷavaruṁ niṣēdhiccu taḷḷiyiṭṭuṇṭ. appēāḷ enṟe pratiṣēdhaṁ eṅṅaneyāyirunnu
Surah Al-Mulk, Verse 18
أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ إِلَى ٱلطَّيۡرِ فَوۡقَهُمۡ صَـٰٓفَّـٰتٖ وَيَقۡبِضۡنَۚ مَا يُمۡسِكُهُنَّ إِلَّا ٱلرَّحۡمَٰنُۚ إِنَّهُۥ بِكُلِّ شَيۡءِۭ بَصِيرٌ
avarkku mukaḷil ciṟak viṭarttikkeāṇṭuṁ ciṟaku kūṭṭippiṭiccu keāṇṭuṁ paṟakkunna pakṣikaḷuṭe nērkk avar nēākkiyillē? paramakāruṇikanallāte (maṟṟāruṁ) avaye tāṅṅi niṟuttunnilla. tīrccayāyuṁ avan ellākāryavuṁ kaṇṭaṟiyunnavanākunnu
Surah Al-Mulk, Verse 19
أَمَّنۡ هَٰذَا ٱلَّذِي هُوَ جُندٞ لَّكُمۡ يَنصُرُكُم مِّن دُونِ ٱلرَّحۡمَٰنِۚ إِنِ ٱلۡكَٰفِرُونَ إِلَّا فِي غُرُورٍ
atalla paramakāruṇikan puṟame niṅṅaḷe sahāyikkuvān oru paṭṭāḷamāyiṭṭuḷḷavan āruṇṭ? satyaniṣēdhikaḷ vañcanayil akappeṭṭirikkuka mātramākunnu
Surah Al-Mulk, Verse 20
أَمَّنۡ هَٰذَا ٱلَّذِي يَرۡزُقُكُمۡ إِنۡ أَمۡسَكَ رِزۡقَهُۥۚ بَل لَّجُّواْ فِي عُتُوّٖ وَنُفُورٍ
atalleṅkil allāhu tanṟe upajīvanaṁ nirttiveccāl niṅṅaḷkk upajīvanaṁ nalkunnavanāyi āruṇṭ? eṅkiluṁ avar dhikkārattiluṁ veṟuppiluṁ muḻukiyirikkayākunnu
Surah Al-Mulk, Verse 21
أَفَمَن يَمۡشِي مُكِبًّا عَلَىٰ وَجۡهِهِۦٓ أَهۡدَىٰٓ أَمَّن يَمۡشِي سَوِيًّا عَلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ
appēāḷ, mukhaṁ nilattu kuttikkeāṇṭ naṭakkunnavanāṇēā sanmārgaṁ prāpikkunnavan? atalla nēreyuḷḷa pātayilūṭe śarikk naṭakkunnavanēā
Surah Al-Mulk, Verse 22
قُلۡ هُوَ ٱلَّذِيٓ أَنشَأَكُمۡ وَجَعَلَ لَكُمُ ٱلسَّمۡعَ وَٱلۡأَبۡصَٰرَ وَٱلۡأَفۡـِٔدَةَۚ قَلِيلٗا مَّا تَشۡكُرُونَ
paṟayuka: avanāṇ niṅṅaḷe sr̥ṣṭiccuṇṭākkukayuṁ niṅṅaḷkk kēḷviyuṁ kāḻcakaḷuṁ hr̥dayaṅṅaḷuṁ ērpeṭuttittarikayuṁ ceytavan. kuṟaccu mātramē niṅṅaḷ nandikāṇikkunnuḷḷū
Surah Al-Mulk, Verse 23
قُلۡ هُوَ ٱلَّذِي ذَرَأَكُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَإِلَيۡهِ تُحۡشَرُونَ
paṟayuka: avanāṇ niṅṅaḷe bhūmiyil sr̥ṣṭicc vaḷarttiyavan. avaṅkalēkkāṇ niṅṅaḷ orumiccukūṭṭappeṭunnat
Surah Al-Mulk, Verse 24
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلۡوَعۡدُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
avar paṟayunnu: eppēāḻāṇ ī vāgdānaṁ (pularunnat?) niṅṅaḷ satyavānmārāṇeṅkil (ateānn paṟaññutarū)
Surah Al-Mulk, Verse 25
قُلۡ إِنَّمَا ٱلۡعِلۡمُ عِندَ ٱللَّهِ وَإِنَّمَآ أَنَا۠ نَذِيرٞ مُّبِينٞ
paṟayuka: ā aṟiv allāhuvinṟe pakkal mātramākunnu. ñān vyaktamāya tākkītukāran mātramākunnu
Surah Al-Mulk, Verse 26
فَلَمَّا رَأَوۡهُ زُلۡفَةٗ سِيٓـَٔتۡ وُجُوهُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَقِيلَ هَٰذَا ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تَدَّعُونَ
at (tākkīt nalkappeṭṭa kāryaṁ) samīpasthamāyi avar kāṇumpēāḷ satyaniṣēdhikaḷuṭe mukhaṅṅaḷkk mlānata bādhikkunnatāṇ. niṅṅaḷ ēteānnineppaṟṟi vādicc keāṇṭirunnuvēā atākunnu it enn (avarēāṭ) paṟayappeṭukayuṁ ceyyuṁ
Surah Al-Mulk, Verse 27
قُلۡ أَرَءَيۡتُمۡ إِنۡ أَهۡلَكَنِيَ ٱللَّهُ وَمَن مَّعِيَ أَوۡ رَحِمَنَا فَمَن يُجِيرُ ٱلۡكَٰفِرِينَ مِنۡ عَذَابٍ أَلِيمٖ
paṟayuka: niṅṅaḷ cinticc nēākkiyiṭṭuṇṭēā? enneyuṁ ennēāṭeāppamuḷḷavareyuṁ allāhu naśippikkukayēā alleṅkil ñaṅṅaḷēāṭavan karuṇa kāṇikkukayēā ceytāl vēdanayēṟiya śikṣayil ninn satyaniṣēdhikaḷe rakṣikkānāruṇṭ
Surah Al-Mulk, Verse 28
قُلۡ هُوَ ٱلرَّحۡمَٰنُ ءَامَنَّا بِهِۦ وَعَلَيۡهِ تَوَكَّلۡنَاۖ فَسَتَعۡلَمُونَ مَنۡ هُوَ فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ
paṟayuka: avanākunnu paramakāruṇikan. avanil ñaṅṅaḷ viśvasiccirikkunnu. avanṟe mēl ñaṅṅaḷ bharamēlpikkukayuṁ ceytirikkunnu. ennāl vaḻiye niṅṅaḷkkaṟiyāṁ; ārāṇ vyaktamāya vaḻikēṭilenn
Surah Al-Mulk, Verse 29
قُلۡ أَرَءَيۡتُمۡ إِنۡ أَصۡبَحَ مَآؤُكُمۡ غَوۡرٗا فَمَن يَأۡتِيكُم بِمَآءٖ مَّعِينِۭ
paṟayuka: niṅṅaḷ cinticc nēākkiyiṭṭuṇṭēā? niṅṅaḷuṭe veḷḷaṁ vaṟṟippēāyāl ārāṇ niṅṅaḷkk oḻukunna uṟavu veḷḷaṁ keāṇṭ vannu tarika
Surah Al-Mulk, Verse 30