Surah Al-Araf Verse 57 - Tamil Translation by Jan Turst Foundation
Surah Al-Arafوَهُوَ ٱلَّذِي يُرۡسِلُ ٱلرِّيَٰحَ بُشۡرَۢا بَيۡنَ يَدَيۡ رَحۡمَتِهِۦۖ حَتَّىٰٓ إِذَآ أَقَلَّتۡ سَحَابٗا ثِقَالٗا سُقۡنَٰهُ لِبَلَدٖ مَّيِّتٖ فَأَنزَلۡنَا بِهِ ٱلۡمَآءَ فَأَخۡرَجۡنَا بِهِۦ مِن كُلِّ ٱلثَّمَرَٰتِۚ كَذَٰلِكَ نُخۡرِجُ ٱلۡمَوۡتَىٰ لَعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ
avan tan, tannutaiya arul (marik)ku mun, narceytiyaka (kulirnta) karrukalai anuppivaikkiran avai kanatta mekankalaic cumakkalanatum nam avarrai irantu kitakkum (varanta) pumiyin pakkam ottic cenru, atiliruntu malaiyaip poliyac ceykinrom; pinnar ataik kontu ellavitamana kanivakai (vilaiccal)kalaiyum velippatuttukinrom - ivvare nam irantavarkalaiyum eluppuvom. (Enave ivarrai yellam cintittu) ninkal nallunarvu peruvirkalaka