Surah Al-Qiyama - Thai Translation by King Fahad Quran Complex
لَآ أُقۡسِمُ بِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ
k̄ĥā s̄ābān t̀x wạn ki yā maḥˌ
Surah Al-Qiyama, Verse 1
وَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلنَّفۡسِ ٱللَّوَّامَةِ
læa k̄ĥā k̄hx s̄ābān t̀x chīwit thī̀ praṇām tnxeng
Surah Al-Qiyama, Verse 2
أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥ
mnus̄ʹy̒ khid h̄rụ̄x ẁā reā ca mị̀ rwbrwm kradūk k̄hxng k̄heā kranận h̄rụ̄x
Surah Al-Qiyama, Verse 3
بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُۥ
næ̀nxn thīdeīyw reā s̄āmārt̄h thī̀ ca thảh̄ı̂ plāy nîw mụ̄x k̄hxng k̄heā xyū̀ nı s̄p̣hāph thī̀ s̄mbūrṇ̒
Surah Al-Qiyama, Verse 4
بَلۡ يُرِيدُ ٱلۡإِنسَٰنُ لِيَفۡجُرَ أَمَامَهُۥ
tæ̀ẁā mnus̄ʹy̒ nận pras̄ngkh̒ thī̀ ca thảkhwām chạ̀w
Surah Al-Qiyama, Verse 5
يَسۡـَٔلُ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلۡقِيَٰمَةِ
k̄heā t̄hām ẁā meụ̄̀x dı t̄hèā wạn h̄æ̀ng kār fụ̄̂n khụ̄nchīph (ca keid k̄hụ̂n)
Surah Al-Qiyama, Verse 6
فَإِذَا بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ
tæ̀ meụ̄̀x s̄āytā mụ̄dmạw
Surah Al-Qiyama, Verse 7
وَخَسَفَ ٱلۡقَمَرُ
læa meụ̄̀x dwng cạnthr̒ t̄hūk bdbạng xyū̀ nı khwām mụ̄d
Surah Al-Qiyama, Verse 8
وَجُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ
læa meụ̄̀x dwng xāthity̒ læa dwng cạnthr̒ t̄hūk nả mā rwm kạn
Surah Al-Qiyama, Verse 9
يَقُولُ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذٍ أَيۡنَ ٱلۡمَفَرُّ
wạn nận mnus̄ʹy̒ ca kl̀āw k̄hụ̂n ẁā h̄ịn lèā thāng h̄nī
Surah Al-Qiyama, Verse 10
كَلَّا لَا وَزَرَ
pel̀ā ley! Mị̀mī thī̀phụ̀ng phing dxk
Surah Al-Qiyama, Verse 11
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمُسۡتَقَرُّ
nı wạn nận yạng phracêā k̄hxng cêā thèānận khụ̄x thī̀phạk xạn s̄ngb s̄uk̄h
Surah Al-Qiyama, Verse 12
يُنَبَّؤُاْ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذِۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ
wạn nận mnus̄ʹy̒ ca t̄hūk cæ̂ng h̄ı̂ thrāb t̄hụng s̄ìng thī̀ dị̂ krathả wị̂ l̀wngh̄n̂ā læa p̣hāyh̄lạng
Surah Al-Qiyama, Verse 13
بَلِ ٱلۡإِنسَٰنُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ بَصِيرَةٞ
Pel̀ā ley! Mnus̄ʹy̒ nận pĕn phyān t̀x tạw k̄hxng k̄heā xeng
Surah Al-Qiyama, Verse 14
وَلَوۡ أَلۡقَىٰ مَعَاذِيرَهُۥ
t̄hụng mæ̂ẁā k̄heā ca s̄enx k̄ĥx kæ̂tạw k̄hxng k̄heā k̆tām
Surah Al-Qiyama, Verse 15
لَا تُحَرِّكۡ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعۡجَلَ بِهِۦٓ
cêā xỳā kradik lîn k̄hxng cêā neụ̄̀xngd̂wy xạlkurxān pheụ̄̀x cêā ca rīb rèng cdcả
Surah Al-Qiyama, Verse 16
إِنَّ عَلَيۡنَا جَمۡعَهُۥ وَقُرۡءَانَهُۥ
thæ̂cring h̄n̂āthī̀ k̄hxng reā khụ̄x kār rwb rwm xạlkurxān (h̄ı̂ xyū̀ nı thrwngxk k̄hxng cêā) læa kār x̀ān pheụ̄̀x h̄ı̂ cdcả
Surah Al-Qiyama, Verse 17
فَإِذَا قَرَأۡنَٰهُ فَٱتَّبِعۡ قُرۡءَانَهُۥ
dạngnận meụ̄̀x reā x̀ā nxạlkurxān cêā k̆ cng tidtām kār x̀ān nận
Surah Al-Qiyama, Verse 18
ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا بَيَانَهُۥ
læ̂w thæ̂cring h̄n̂āthī̀ k̄hxng reā khụ̄x kār xṭhi bā yxạlkurxān
Surah Al-Qiyama, Verse 19
كَلَّا بَلۡ تُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ
pel̀ā ley! Tæ̀ẁā phwk cêā rạk kār mī chīwit xyū̀ nı lok nī̂
Surah Al-Qiyama, Verse 20
وَتَذَرُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ
læa phwk cêā ca thîng prlok
Surah Al-Qiyama, Verse 21
وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاضِرَةٌ
nı wạn nận h̄lāy «bıh̄n̂ā ca beikbān
Surah Al-Qiyama, Verse 22
إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٞ
ĉxng mxng pị yạng phracêā k̄hxng mạn
Surah Al-Qiyama, Verse 23
وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذِۭ بَاسِرَةٞ
læa nı wạn nận h̄lāy «bıh̄n̂ā ca ṣ̄er̂ā s̄ld
Surah Al-Qiyama, Verse 24
تَظُنُّ أَن يُفۡعَلَ بِهَا فَاقِرَةٞ
mạn khid ẁākhwām h̄āyna xạn h̄ıỵ̀ h̄lwng ca keid k̄hụ̂n kæ̀ mạn
Surah Al-Qiyama, Verse 25
كَلَّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِيَ
pel̀ā ley! Meụ̄̀x wiỵỵāṇ k̄hụ̂n mā t̄hụng khxh̄xy
Surah Al-Qiyama, Verse 26
وَقِيلَ مَنۡۜ رَاقٖ
læa mī p̄hū̂ kl̀āw ẁā khır lèā pĕn p̄hū̂ thảh̄ı̂ k̄heā fụ̄̂n k̄hụ̂n h̄emụ̄xn deim
Surah Al-Qiyama, Verse 27
وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلۡفِرَاقُ
læa k̄heā mạ̀ncı ẁā thæ̂cring k̄heā t̂xng cāk pị
Surah Al-Qiyama, Verse 28
وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ
læa k̄hā k̄ĥāng h̄nụ̀ng thạb k̄hā xīk k̄ĥāng h̄nụ̀ng (pherāa khwām klạw)
Surah Al-Qiyama, Verse 29
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمَسَاقُ
wạn nận ca mī kārnả phā pị yạng phracêā k̄hxng cêā
Surah Al-Qiyama, Verse 30
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ
pherāaẁā k̄heā mị̀ cheụ̄̀x mạ̀n læa mị̀ lah̄mād
Surah Al-Qiyama, Verse 31
وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ
tæ̀ k̄heā pt̩is̄eṭh læa p̄hin h̄lạng klạb
Surah Al-Qiyama, Verse 32
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ
læ̂w k̄heā k̆ dein xỳāng xngxāc pị h̄ā phrrkhphwk k̄hxng k̄heā xỳāng h̄yìng yas̄o
Surah Al-Qiyama, Verse 33
أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰ
khwām wibạti cng mī dæ̀ cêā t̄heid læ̂w k̆ khwām wibạti cng mī dæ̀ cêā t̄heid
Surah Al-Qiyama, Verse 34
ثُمَّ أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰٓ
læ̂w k̆ khwām wibạti cng mī dæ̀ cêā t̄heid læ̂w k̆ khwām wibạti cng mī dæ̀ cêā t̄heid
Surah Al-Qiyama, Verse 35
أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَن يُتۡرَكَ سُدًى
mnus̄ʹy̒ khid h̄rụ̄x ẁā k̄heā ca t̄hūk pl̀xy wị̂ doy rị̂ cudh̄māyk ra nận h̄rụ̄x
Surah Al-Qiyama, Verse 36
أَلَمۡ يَكُ نُطۡفَةٗ مِّن مَّنِيّٖ يُمۡنَىٰ
k̄heā midị̂ pĕn n̂ảkām h̄yd h̄nụ̀ng cāk n̂ả xs̄uci thī̀ t̄hūk phùng xxk māk ra nận h̄rụ̄x
Surah Al-Qiyama, Verse 37
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةٗ فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ
læ̂w k̄heā dị̂ pĕn k̂xn leụ̄xd k̂xn h̄nụ̀ng læ̂w phraxngkh̒ thrng bạngkeid læ̂w k̆ thrng thảh̄ı̂ dị̂ s̄ạds̄̀wn s̄mbūrṇ̒
Surah Al-Qiyama, Verse 38
فَجَعَلَ مِنۡهُ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓ
læ̂w phraxngkh̒ thrng thảh̄ı̂ k̄heā pĕn khū̀ pĕn pheṣ̄ chāy læa pheṣ̄ h̄ỵing
Surah Al-Qiyama, Verse 39
أَلَيۡسَ ذَٰلِكَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحۡـِۧيَ ٱلۡمَوۡتَىٰ
dạngnận phraxngkh̒ ca mị̀ s̄āmārt̄h thī̀ ca h̄ı̂ khn tāy mī chīwit k̄hụ̂n mā xīk kranận h̄rụ̄x
Surah Al-Qiyama, Verse 40