Surah Maryam - Tamil Translation by Abdulhameed Baqavi
كٓهيعٓصٓ
kahp ha ya ain sat
Surah Maryam, Verse 1
ذِكۡرُ رَحۡمَتِ رَبِّكَ عَبۡدَهُۥ زَكَرِيَّآ
(napiye!) Umatu iraivan tan atiyar jakariyyavukkup purinta arulai (inku) ninaivu kurviraka
Surah Maryam, Verse 2
إِذۡ نَادَىٰ رَبَّهُۥ نِدَآءً خَفِيّٗا
avar tan iraivanait talnta kuralil (panivaka) alaittapotu
Surah Maryam, Verse 3
قَالَ رَبِّ إِنِّي وَهَنَ ٱلۡعَظۡمُ مِنِّي وَٱشۡتَعَلَ ٱلرَّأۡسُ شَيۡبٗا وَلَمۡ أَكُنۢ بِدُعَآئِكَ رَبِّ شَقِيّٗا
‘‘en iraivane! Niccayamaka en elumpukal palavinamaki vittana. En talaiyum naraittu vittatu. En iraivane! (Ituvarai) nan unnitattil kettatil etuvume tatukkappatavillai. (Nan ketta anaittaiyum ni kotutte irukkiray)
Surah Maryam, Verse 4
وَإِنِّي خِفۡتُ ٱلۡمَوَٰلِيَ مِن وَرَآءِي وَكَانَتِ ٱمۡرَأَتِي عَاقِرٗا فَهَبۡ لِي مِن لَّدُنكَ وَلِيّٗا
niccayamaka nan enakkup pinnar en urimaiyalarkalaip parrip payappatukiren. En manaiviyo malataki vittal. Akave, un purattiliruntu enakkoru patukavalanai (kulantaiyai) valanku
Surah Maryam, Verse 5
يَرِثُنِي وَيَرِثُ مِنۡ ءَالِ يَعۡقُوبَۖ وَٱجۡعَلۡهُ رَبِّ رَضِيّٗا
avan enakkum, ya'akuputaiya cantatikalukkum varicakak kutiyavanaka irukka ventum. En iraivane! Avanai (unakkup) piriyamullavanakavum akkivai'' enru pirarttittar
Surah Maryam, Verse 6
يَٰزَكَرِيَّآ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَٰمٍ ٱسۡمُهُۥ يَحۡيَىٰ لَمۡ نَجۡعَل لَّهُۥ مِن قَبۡلُ سَمِيّٗا
(atarku iraivan avarai nokki) ‘‘jakariyyave! Niccayamaka nam ‘yahya' enra peyar konta oru makanai(t taruvataka) umakku narceyti kurukirom. Appeyar konta oruvaraiyum itarku mun nam pataikkavillai'' (enru kurinan)
Surah Maryam, Verse 7
قَالَ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي غُلَٰمٞ وَكَانَتِ ٱمۡرَأَتِي عَاقِرٗا وَقَدۡ بَلَغۡتُ مِنَ ٱلۡكِبَرِ عِتِيّٗا
Atarkavar ‘‘en iraivane! Eppati enakkuc cantati erpatum? En manaiviyo malati. Nano mutumaiyin kataicip pakattai ataintu vitten'' enru kurinar
Surah Maryam, Verse 8
قَالَ كَذَٰلِكَ قَالَ رَبُّكَ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٞ وَقَدۡ خَلَقۡتُكَ مِن قَبۡلُ وَلَمۡ تَكُ شَيۡـٔٗا
atarkavan ‘‘(nan kuriya) avvare nataiperum. A(vvaru ceyva)tu enakku mikka elitanate. Itarku munnar nir onrumillamal irunta camayattil nane um'maip pataitten enru umatu iraivane kurukiran'' enrum kurinan
Surah Maryam, Verse 9
قَالَ رَبِّ ٱجۡعَل لِّيٓ ءَايَةٗۖ قَالَ ءَايَتُكَ أَلَّا تُكَلِّمَ ٱلنَّاسَ ثَلَٰثَ لَيَالٖ سَوِيّٗا
atarkavar ‘‘en iraivane! (Itarku) enakkor attatci ali'' enru kettar. (Atarku iraivan) ‘‘umakku (nan alikkum) attatciyavatu nir (cukamaka iruntukonte) cariyaka munru iravukalum (pakalkalum) manitarkalutan peca mutiyamal akivituvatutan'' enru kurinan
Surah Maryam, Verse 10
فَخَرَجَ عَلَىٰ قَوۡمِهِۦ مِنَ ٱلۡمِحۡرَابِ فَأَوۡحَىٰٓ إِلَيۡهِمۡ أَن سَبِّحُواْ بُكۡرَةٗ وَعَشِيّٗا
pinnar, avar (valakkappati makkalukku nallupatecam ceyya alayattin mihrap) matattiliruntu velippattut tan makkal mun vantar. (Eninum, avaral vay tirantu peca mutiyamalaki vittatu.) Akave, kalaiyilum malaiyilum (iraivanaip) pukalntu tuti ceyyunkal enru (tan kaiyal) avarkalukku jatai kanpittar
Surah Maryam, Verse 11
يَٰيَحۡيَىٰ خُذِ ٱلۡكِتَٰبَ بِقُوَّةٖۖ وَءَاتَيۡنَٰهُ ٱلۡحُكۡمَ صَبِيّٗا
(nam kuriyavare jakariyyavukku yahya piranta pinnar nam avarai nokki) ‘‘yahyave! Nir ivvetattaip palamakap parrip pitittuk kolviraka'' enru kuri, nam avarukku (avarutaiya) ciru vayatileye nanattaiyum alittom
Surah Maryam, Verse 12
وَحَنَانٗا مِّن لَّدُنَّا وَزَكَوٰةٗۖ وَكَانَ تَقِيّٗا
innum, irakkamulla manataiyum, paricuttat tanmaiyaiyum nam avarukkuk kotuttom. Akave, avar mika iraiyaccamutaiyavarakave iruntar
Surah Maryam, Verse 13
وَبَرَّۢا بِوَٰلِدَيۡهِ وَلَمۡ يَكُن جَبَّارًا عَصِيّٗا
melum, tan tay tantaikku nanri ceypavarakave iruntar. (Avarkalukku) maru ceypavarakavo muratarakavo irukkavillai
Surah Maryam, Verse 14
وَسَلَٰمٌ عَلَيۡهِ يَوۡمَ وُلِدَ وَيَوۡمَ يَمُوتُ وَيَوۡمَ يُبۡعَثُ حَيّٗا
avar piranta nalilum, avar irakkum nalilum (marumaiyil) avar uyirullavaraka eluppappatum nalilum avar mitu salam nilavuka
Surah Maryam, Verse 15
وَٱذۡكُرۡ فِي ٱلۡكِتَٰبِ مَرۡيَمَ إِذِ ٱنتَبَذَتۡ مِنۡ أَهۡلِهَا مَكَانٗا شَرۡقِيّٗا
(Napiye!) Ivvetattil (isavin tayakiya) maryamaip parriyum (ciritu) kuruviraka: Avar tan kutumpattinarai vittu vilaki kilakkut ticaiyilulla (tan) araikkuc cenru
Surah Maryam, Verse 16
فَٱتَّخَذَتۡ مِن دُونِهِمۡ حِجَابٗا فَأَرۡسَلۡنَآ إِلَيۡهَا رُوحَنَا فَتَمَثَّلَ لَهَا بَشَرٗا سَوِيّٗا
(kulippatarkakat) tan makkalin mun tiraiyittuk konta camayattil (jiprayil ennum) nam tutarai avaritam anuppivaittom. Avar mulumaiyana oru manitanutaiya kolattil avar mun tonrinar
Surah Maryam, Verse 17
قَالَتۡ إِنِّيٓ أَعُوذُ بِٱلرَّحۡمَٰنِ مِنكَ إِن كُنتَ تَقِيّٗا
(avaraik kantatum) ‘‘niccayamaka nan um'mitamiruntu ennai patukakka rahmanitam pirarttikkiren. Nir iraiyaccamutaiyavaraka iruntal (inkiruntu appurappattu vituviraka)'' enrar
Surah Maryam, Verse 18
قَالَ إِنَّمَآ أَنَا۠ رَسُولُ رَبِّكِ لِأَهَبَ لَكِ غُلَٰمٗا زَكِيّٗا
atarkavar, paricuttamana oru makanai ‘‘umakkali(kkappatum enpatai umakku arivi)ppa tarkaka umatu iraivanal anuppappatta (vanava) tutartan nan'' enrar
Surah Maryam, Verse 19
قَالَتۡ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي غُلَٰمٞ وَلَمۡ يَمۡسَسۡنِي بَشَرٞ وَلَمۡ أَكُ بَغِيّٗا
atarkavar ‘‘enakku eppati cantati erpatum? Em'manitanum ennait tintiyatillaiye; nan ketta natattaiyullavalum allave'' enru kurinar
Surah Maryam, Verse 20
قَالَ كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٞۖ وَلِنَجۡعَلَهُۥٓ ءَايَةٗ لِّلنَّاسِ وَرَحۡمَةٗ مِّنَّاۚ وَكَانَ أَمۡرٗا مَّقۡضِيّٗا
atarkavar ‘‘avvare (nataiperum enru) umatu iraivan kurukiran (enrum), atu tanakku elitu (enrum), avarai manitarkalukku or attatciyakavum, nam arulakavum nam akkuvom (enrum) itu mutivu ceyyappatta oru visayamaka irukkiratu'' enrum kurukiran
Surah Maryam, Verse 21
۞فَحَمَلَتۡهُ فَٱنتَبَذَتۡ بِهِۦ مَكَانٗا قَصِيّٗا
pinnar, maryam anta kulantaiyai karppattil cumantu atanutan (avar irunta itattiliruntu veliyeri) turattilulla or itattaic cenrataintar
Surah Maryam, Verse 22
فَأَجَآءَهَا ٱلۡمَخَاضُ إِلَىٰ جِذۡعِ ٱلنَّخۡلَةِ قَالَتۡ يَٰلَيۡتَنِي مِتُّ قَبۡلَ هَٰذَا وَكُنتُ نَسۡيٗا مَّنسِيّٗا
pinpu, avar oru pericca marattatiyil cellumpolutu avarukkup piracava vetanai erpattu ‘‘itarku munnatakave nan irantirukka ventama? Avvaru irantiruntal en enname (oruvarutaiya napakattilum illatavaru) murrilum marakkatikkappattiruppene'' enru (vetanaiyutan) kurinar
Surah Maryam, Verse 23
فَنَادَىٰهَا مِن تَحۡتِهَآ أَلَّا تَحۡزَنِي قَدۡ جَعَلَ رَبُّكِ تَحۡتَكِ سَرِيّٗا
(Pericca marattin) atippuramiruntu (jiprayil) captamittu ‘‘(maryame!) Kavalaippatatir! Umakkuc camipamaka umatu iraivan or urrai (utittu) otac ceytirukkiran
Surah Maryam, Verse 24
وَهُزِّيٓ إِلَيۡكِ بِجِذۡعِ ٱلنَّخۡلَةِ تُسَٰقِطۡ عَلَيۡكِ رُطَبٗا جَنِيّٗا
ippericca marattin kilaiyai, umatu pakkam pitittu (iluttu)k kulukkuviraka. Atu palutta palankalai um mitu coriyum
Surah Maryam, Verse 25
فَكُلِي وَٱشۡرَبِي وَقَرِّي عَيۡنٗاۖ فَإِمَّا تَرَيِنَّ مِنَ ٱلۡبَشَرِ أَحَدٗا فَقُولِيٓ إِنِّي نَذَرۡتُ لِلرَّحۡمَٰنِ صَوۡمٗا فَلَنۡ أُكَلِّمَ ٱلۡيَوۡمَ إِنسِيّٗا
akave, (appalankalai) nir pucittu (inta urrin niraik) kutittu (ikkulantaiyaik kantu) kan kulirntiruppiraka! Manitaril evaraik kanta potilum ‘‘niccayamaka nan rahmanukku nonpu norka mutivu ceytullen; akave, inraiya tinam em'manitarutanum pecamatten enru kurivituviraka'' enrum kurinar
Surah Maryam, Verse 26
فَأَتَتۡ بِهِۦ قَوۡمَهَا تَحۡمِلُهُۥۖ قَالُواْ يَٰمَرۡيَمُ لَقَدۡ جِئۡتِ شَيۡـٔٗا فَرِيّٗا
pinnar, (maryam tan perra) akkulantaiyaic cumantu kontu tan makkalitam varave, avarkal (ivarai nokki) ‘‘maryame! Niccayamaka ni maka ketta kariyattaic ceytu vittay
Surah Maryam, Verse 27
يَـٰٓأُخۡتَ هَٰرُونَ مَا كَانَ أَبُوكِ ٱمۡرَأَ سَوۡءٖ وَمَا كَانَتۡ أُمُّكِ بَغِيّٗا
harunutaiya cakotariye! Un tantai kettavaraka irukkavillai(ye); un tayum natattaik kettavalaka irukkavillaiye!'' Enru kurinarkal
Surah Maryam, Verse 28
فَأَشَارَتۡ إِلَيۡهِۖ قَالُواْ كَيۡفَ نُكَلِّمُ مَن كَانَ فِي ٱلۡمَهۡدِ صَبِيّٗا
(atarkavar, itaip parrit tan kulantaiyitam ketkumpati) atan pakkam (kaiyai) jatai kanpittar. Atarkavarkal ‘‘matiyilirukkakkutiya ciru kulantaiyitam nankal eppati pecuvom'' enru kurinarkal
Surah Maryam, Verse 29
قَالَ إِنِّي عَبۡدُ ٱللَّهِ ءَاتَىٰنِيَ ٱلۡكِتَٰبَ وَجَعَلَنِي نَبِيّٗا
(itaic ceviyurra akkulantai avarkalai nokkik) kuriyatavatu: ‘‘Niccayamaka nan allahvutaiya atimai aven. Avan enakku vetattaik kotuttu ennai napiyakavum akkuvan
Surah Maryam, Verse 30
وَجَعَلَنِي مُبَارَكًا أَيۡنَ مَا كُنتُ وَأَوۡصَٰنِي بِٱلصَّلَوٰةِ وَٱلزَّكَوٰةِ مَا دُمۡتُ حَيّٗا
nan enkiruntapotilum avan ennai mikka pakkiyavanakave akkuvan. Nan valumvarai tolukaiyaik kataippitit tolukumpatiyum, jakattu kotuttu varumpatiyum avan enakku upatecittirukkiran
Surah Maryam, Verse 31
وَبَرَّۢا بِوَٰلِدَتِي وَلَمۡ يَجۡعَلۡنِي جَبَّارٗا شَقِيّٗا
en taykku nan nanri ceyyumpatiyakavum (enakku upatecittu) nan muratanaka vali kettavanaka akatapatiyum ceyvan
Surah Maryam, Verse 32
وَٱلسَّلَٰمُ عَلَيَّ يَوۡمَ وُلِدتُّ وَيَوۡمَ أَمُوتُ وَيَوۡمَ أُبۡعَثُ حَيّٗا
Nan piranta nalilum, nan maranikkum nalilum (marumaiyil) nan uyirullavaraka eluppappatum nalilum, enmitu salam untakuka!'' (Enrum akkulantai kuriyatu)
Surah Maryam, Verse 33
ذَٰلِكَ عِيسَى ٱبۡنُ مَرۡيَمَۖ قَوۡلَ ٱلۡحَقِّ ٱلَّذِي فِيهِ يَمۡتَرُونَ
ivartan maryamutaiya makan isa. Avaraip parri (makkal vinakat) tarkkittuk kontirukkinranar. Atil unmaiyana visayam itutan
Surah Maryam, Verse 34
مَا كَانَ لِلَّهِ أَن يَتَّخِذَ مِن وَلَدٖۖ سُبۡحَٰنَهُۥٓۚ إِذَا قَضَىٰٓ أَمۡرٗا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ
akave, ‘‘(avar iraivanumalla; iraivanutaiya pillaiyumalla. Enenral) tanakkuc cantati etuttuk kolvatu allahvukku (oru ciritum) takutiyalla. Avan mikap paricuttamanavan. Etaiyum pataikkak karutinal atai ‘akuka!' Ena avan kuruvatutan (tamatam). Utane atu akivitum
Surah Maryam, Verse 35
وَإِنَّ ٱللَّهَ رَبِّي وَرَبُّكُمۡ فَٱعۡبُدُوهُۚ هَٰذَا صِرَٰطٞ مُّسۡتَقِيمٞ
niccayamaka allahtan enatu iraivanum, unkal iraivanum avan. (Isavalla; akave,) avan oruvanaiye ninkal vanankunkal. Itutan nerana vali'' (enru napiye! Kuruviraka)
Surah Maryam, Verse 36
فَٱخۡتَلَفَ ٱلۡأَحۡزَابُ مِنۢ بَيۡنِهِمۡۖ فَوَيۡلٞ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن مَّشۡهَدِ يَوۡمٍ عَظِيمٍ
anal, avarkalilulla oru kuttattinar (itaip parri) tankalukku itaiye (vinakat) tarkkittuk kontirukkirarkal. Akave (nam kuriya) itai nirakarippavarkalukku, anaivarum nam'mitam onru cerakkutiya makattana nalil ketutan
Surah Maryam, Verse 37
أَسۡمِعۡ بِهِمۡ وَأَبۡصِرۡ يَوۡمَ يَأۡتُونَنَا لَٰكِنِ ٱلظَّـٰلِمُونَ ٱلۡيَوۡمَ فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ
(inraiya tinam itai avarkal nirakarittuk kontiruntapotilum) nam'mitam avarkal varum nalil (nam kattalaikalukku) evvalavo nanrakac cevicaypparkal. (Nam vetanaikalai) nanrakave (tankal kannalum) kanparkal. Eninum, anta aniyayakkararkal inraiya tinam pakirankamana valikettiltan irukkirarkal
Surah Maryam, Verse 38
وَأَنذِرۡهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡحَسۡرَةِ إِذۡ قُضِيَ ٱلۡأَمۡرُ وَهُمۡ فِي غَفۡلَةٖ وَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ
anal, (napiye!) Niyayat tirppalikkappatum mikka tuyaramana nalaipparri nir avarkalukku accamutti eccarikkai ceyviraka. Eninum, (inraiya tinam) avarkal kavalaiyarrirukkinranar. Atalal, avarkal nampikkai kollave mattarkal
Surah Maryam, Verse 39
إِنَّا نَحۡنُ نَرِثُ ٱلۡأَرۡضَ وَمَنۡ عَلَيۡهَا وَإِلَيۡنَا يُرۡجَعُونَ
Niccayamaka namtan pumikkum, atilullavarkalukkum contam kolvom. Avarkal nam'mitame kontu varappatuvarkal
Surah Maryam, Verse 40
وَٱذۡكُرۡ فِي ٱلۡكِتَٰبِ إِبۡرَٰهِيمَۚ إِنَّهُۥ كَانَ صِدِّيقٗا نَّبِيًّا
(napiye!) Ivvetattil iprahimai parriyum kuruviraka: Niccayamaka avar mikka unmaiyanavaraka, napiyaka iruntar
Surah Maryam, Verse 41
إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ يَـٰٓأَبَتِ لِمَ تَعۡبُدُ مَا لَا يَسۡمَعُ وَلَا يُبۡصِرُ وَلَا يُغۡنِي عَنكَ شَيۡـٔٗا
avar tan tantaiyai nokki ‘‘en tantaiye! Parkkata, ketkata, enta oru tinkaiyum um'mai vittu tataiceyyatavarrai en vanankukirir?'' Enru kettar
Surah Maryam, Verse 42
يَـٰٓأَبَتِ إِنِّي قَدۡ جَآءَنِي مِنَ ٱلۡعِلۡمِ مَا لَمۡ يَأۡتِكَ فَٱتَّبِعۡنِيٓ أَهۡدِكَ صِرَٰطٗا سَوِيّٗا
akave, ‘‘en tantaiye! Umakkuk kitaikkata kalvi nanam (en iraivan arulal) enakku kitaittullatu. Ennaip pinparruviraka. Nan um'mai nerana valiyil natattuven
Surah Maryam, Verse 43
يَـٰٓأَبَتِ لَا تَعۡبُدِ ٱلشَّيۡطَٰنَۖ إِنَّ ٱلشَّيۡطَٰنَ كَانَ لِلرَّحۡمَٰنِ عَصِيّٗا
en tantaiye! Saittanai vanankatir. Niccayamaka saittan rahmanukku maru ceypavanaka irukkiran
Surah Maryam, Verse 44
يَـٰٓأَبَتِ إِنِّيٓ أَخَافُ أَن يَمَسَّكَ عَذَابٞ مِّنَ ٱلرَّحۡمَٰنِ فَتَكُونَ لِلشَّيۡطَٰنِ وَلِيّٗا
en tantaiye! Rahmanutaiya vetanai um'mai pitittuk kollumo enru niccayamaka nan payappatukiren. (Rahmanukku maru ceytal) saittanukku nanpanakivituvir'' (enru kurinar)
Surah Maryam, Verse 45
قَالَ أَرَاغِبٌ أَنتَ عَنۡ ءَالِهَتِي يَـٰٓإِبۡرَٰهِيمُۖ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ لَأَرۡجُمَنَّكَۖ وَٱهۡجُرۡنِي مَلِيّٗا
atarkavar ‘‘iprahime! Ni en teyvankalaip purakkanittu vittira? Ni itiliruntu vilakik kollavitil, kallerintu unnaik konru vituven; (ini) ni eppolutume ennaivittu vilaki nillum'' enru kurinar
Surah Maryam, Verse 46
قَالَ سَلَٰمٌ عَلَيۡكَۖ سَأَسۡتَغۡفِرُ لَكَ رَبِّيٓۖ إِنَّهُۥ كَانَ بِي حَفِيّٗا
atarku (iprahim, ito nan celkiren) ‘‘um'mitu salam untavataka! Pinnar nan umakkaka en iraivanitattil mannippuk koruven. Niccayamaka en iraivan en mitu mikka irakkamutaiyavanaka irukkiran'' enru kurinar
Surah Maryam, Verse 47
وَأَعۡتَزِلُكُمۡ وَمَا تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَأَدۡعُواْ رَبِّي عَسَىٰٓ أَلَّآ أَكُونَ بِدُعَآءِ رَبِّي شَقِيّٗا
‘‘unkalai vittum allahvait tavirttu ninkal (teyvamena) alaippavarrai vittum nan vilakikkolkiren. En iraivanaiye nan (vananki) pirarttittuk kontiruppen. En iraivanitam nan ceyyum pirarttanaikal enakkut tatukkappatatirukkum enru nan nampukiren'' (enrum kurinar)
Surah Maryam, Verse 48
فَلَمَّا ٱعۡتَزَلَهُمۡ وَمَا يَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَهَبۡنَا لَهُۥٓ إِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَۖ وَكُلّٗا جَعَلۡنَا نَبِيّٗا
Pinnar avar avarkalai vittum avarkal vanankik kontirunta allah allatavarrai vittum vilakik kontar. Atan pinnar is'hakkaiyum, ya'akupaiyum avarukku(c cantatikalaka) nam valankinom. Avarkal ovvoruvaraiyum napiyakavum akkinom
Surah Maryam, Verse 49
وَوَهَبۡنَا لَهُم مِّن رَّحۡمَتِنَا وَجَعَلۡنَا لَهُمۡ لِسَانَ صِدۡقٍ عَلِيّٗا
avarkalukku nam arutkotaiyaiyum alittom. Unmaiye pecumpatiyana melana navaiyum avarkalukkuk kotuttom. (Pin varupavarkal ‘alaihis salam' (avarmitu canti nilavuka!) Enru ennalum avarkalukkaka tu'a pirarttanai ceyyakkutiya uyar pataviyaiyum avarkalukku alittom
Surah Maryam, Verse 50
وَٱذۡكُرۡ فِي ٱلۡكِتَٰبِ مُوسَىٰٓۚ إِنَّهُۥ كَانَ مُخۡلَصٗا وَكَانَ رَسُولٗا نَّبِيّٗا
(napiye!) Ivvetattil musavaip parriyum (ciritu) kuruviraka: Niccayamaka avar kalapparra manatutaiyavarakavum (nam) tutarakavum napiyakavum iruntar
Surah Maryam, Verse 51
وَنَٰدَيۡنَٰهُ مِن جَانِبِ ٱلطُّورِ ٱلۡأَيۡمَنِ وَقَرَّبۡنَٰهُ نَجِيّٗا
tur (sinay ennum pakkiyam perra) malaiyin valatu pakkattiliruntu avarai nam alaittom. Rakaciyam pecukiravaraka avarai (namakku) nerukkamakkinom
Surah Maryam, Verse 52
وَوَهَبۡنَا لَهُۥ مِن رَّحۡمَتِنَآ أَخَاهُ هَٰرُونَ نَبِيّٗا
nam karunaiyinal avarutaiya cakotarar harunai napiyaka avarukku valankinom
Surah Maryam, Verse 53
وَٱذۡكُرۡ فِي ٱلۡكِتَٰبِ إِسۡمَٰعِيلَۚ إِنَّهُۥ كَانَ صَادِقَ ٱلۡوَعۡدِ وَكَانَ رَسُولٗا نَّبِيّٗا
(napiye!) Ismayilaip parriyum ivvetattil (ciritu) kuruviraka: Niccayamaka avar unmaiyana vakkuruti utaiyavarakavum, (nam) tutarakavum napiyakavum iruntar
Surah Maryam, Verse 54
وَكَانَ يَأۡمُرُ أَهۡلَهُۥ بِٱلصَّلَوٰةِ وَٱلزَّكَوٰةِ وَكَانَ عِندَ رَبِّهِۦ مَرۡضِيّٗا
tolukaiyaik kataippitikkumpatiyum, jakattum kotuttu varumpatiyum avar tan kutumpattinarai evikkontiruntar. Avar tan iraivanal mikavum virumpappattavarakavum iruntar
Surah Maryam, Verse 55
وَٱذۡكُرۡ فِي ٱلۡكِتَٰبِ إِدۡرِيسَۚ إِنَّهُۥ كَانَ صِدِّيقٗا نَّبِيّٗا
(napiye!) Itrisaip parriyum ivvetattil (ciritu) kuruviraka: Niccayamaka avar mikka cattiyavanakavum napiyakavum iruntar
Surah Maryam, Verse 56
وَرَفَعۡنَٰهُ مَكَانًا عَلِيًّا
innum avarai mikka melana itattirku uyartti vittom
Surah Maryam, Verse 57
أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ أَنۡعَمَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِم مِّنَ ٱلنَّبِيِّـۧنَ مِن ذُرِّيَّةِ ءَادَمَ وَمِمَّنۡ حَمَلۡنَا مَعَ نُوحٖ وَمِن ذُرِّيَّةِ إِبۡرَٰهِيمَ وَإِسۡرَـٰٓءِيلَ وَمِمَّنۡ هَدَيۡنَا وَٱجۡتَبَيۡنَآۚ إِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتُ ٱلرَّحۡمَٰنِ خَرُّواْۤ سُجَّدٗاۤ وَبُكِيّٗا۩
(Akave, merkurappatta) ivarkal anaivarum allah arul purinta napimarkalavar. Ivarkal atamutaiya cantatiyilum, nuhvutan nam (kappalil) errik kontavarkali(n cantatiyi)lum, iprahimutaiya cantatiyilum, israyil (ennum ya'akup)utaiya cantatiyilum ullavarkalavar. Melum nam terntetuttu nerana valiyil natattiyavarkalilum ullavarkal. Avarkal mitu rahmanutaiya vacanankal otappattal (atarkup payantu) alutavarkalaka (iraivanukkuc) ciram panintu toluvarkal
Surah Maryam, Verse 58
۞فَخَلَفَ مِنۢ بَعۡدِهِمۡ خَلۡفٌ أَضَاعُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَٱتَّبَعُواْ ٱلشَّهَوَٰتِۖ فَسَوۡفَ يَلۡقَوۡنَ غَيًّا
(ivarkalukkup pinnar, ivarkalutaiya cantatiyil) ivarkalutaiya itattai ataintavarkalo carira iccaikalaip pinparri tolukaiyai(t tolatu) vinakki vittarkal. Avarkal (marumaiyil) timaiyaiye (alivaiye) cantipparkal
Surah Maryam, Verse 59
إِلَّا مَن تَابَ وَءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا فَأُوْلَـٰٓئِكَ يَدۡخُلُونَ ٱلۡجَنَّةَ وَلَا يُظۡلَمُونَ شَيۡـٔٗا
ayinum, avarkalil evarkal (kaicetappattu) pavattil iruntu vilaki, nampikkai kontu, narceyalkalaiyum ceykirarkalo avarkal corkkattil nulaivarkal. (Avarkal ataiyaventiya kuliyil) oru ciritum (kuraikkappattu) aniti ilaikkappata mattarkal
Surah Maryam, Verse 60
جَنَّـٰتِ عَدۡنٍ ٱلَّتِي وَعَدَ ٱلرَّحۡمَٰنُ عِبَادَهُۥ بِٱلۡغَيۡبِۚ إِنَّهُۥ كَانَ وَعۡدُهُۥ مَأۡتِيّٗا
atu ‘atn' ennum enrenrum nilaiyana corkkankalakum. (Avai tarcamayam) maraivaka iruntapotilum, avarrai rahman tan nallatiyarkalukku vakkalittirukkiran. Niccayamaka avanutaiya vakkuruti nataiperre tirum
Surah Maryam, Verse 61
لَّا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوًا إِلَّا سَلَٰمٗاۖ وَلَهُمۡ رِزۡقُهُمۡ فِيهَا بُكۡرَةٗ وَعَشِيّٗا
(avarril) salam (enra mukamanait) tavira vinana varttaikalaic ceviyura mattarkal. Anku avarkalukkuk kalaiyilum malaiyilum (mikka melana) unavu alikkappatum
Surah Maryam, Verse 62
تِلۡكَ ٱلۡجَنَّةُ ٱلَّتِي نُورِثُ مِنۡ عِبَادِنَا مَن كَانَ تَقِيّٗا
ittakaiya corkkattirku nam atiyarkalil iraiyaccamutaiyavarkalai nam varicakki vituvom
Surah Maryam, Verse 63
وَمَا نَتَنَزَّلُ إِلَّا بِأَمۡرِ رَبِّكَۖ لَهُۥ مَا بَيۡنَ أَيۡدِينَا وَمَا خَلۡفَنَا وَمَا بَيۡنَ ذَٰلِكَۚ وَمَا كَانَ رَبُّكَ نَسِيّٗا
(Vanavarkal kurukinranar: Napiye!) Umatu iraivanin uttaravinri nam irankuvatillai. Namakku munniruppavaiyum, pinniruppavaiyum, ivvirantirku mattiyil iruppavaiyum avanukke contamanavai. Itil (etaiyum) umatu iraivan marappavanalla
Surah Maryam, Verse 64
رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا فَٱعۡبُدۡهُ وَٱصۡطَبِرۡ لِعِبَٰدَتِهِۦۚ هَلۡ تَعۡلَمُ لَهُۥ سَمِيّٗا
vanankalaiyum, pumiyaiyum, ivarrirku mattiyil ullavarraiyum pataitta iraivan avane! Atalal, avan oruvanaiye vanankuviraka. Avanai vanankuvatil (umakku erpatum ciramankalai) cakittuk kolviraka. Avanutaiya tanmaikku oppana evaraiyum nir arivira? (Illaiye)
Surah Maryam, Verse 65
وَيَقُولُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَءِذَا مَا مِتُّ لَسَوۡفَ أُخۡرَجُ حَيًّا
(ivvarirukka) manitan ‘‘nan iranta pinnar uyir kotuttu eluppappatuvena?'' Enru (parikacamakak) ketkiran
Surah Maryam, Verse 66
أَوَلَا يَذۡكُرُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَنَّا خَلَقۡنَٰهُ مِن قَبۡلُ وَلَمۡ يَكُ شَيۡـٔٗا
itarku munnar oru porulakavum illatirunta avanai name manitanaka pataittom enpatai avan ninaittupparkka ventama
Surah Maryam, Verse 67
فَوَرَبِّكَ لَنَحۡشُرَنَّهُمۡ وَٱلشَّيَٰطِينَ ثُمَّ لَنُحۡضِرَنَّهُمۡ حَوۡلَ جَهَنَّمَ جِثِيّٗا
akave, (napiye!) Umatu iraivan mitu cattiyamaka! Avarkalaiyum, (avarkal vanankukira) saittankalaiyum niccayamaka (uyir kotuttu) eluppi narakattaic curri mulantalittavarkalaka avarkalai onru cerppom
Surah Maryam, Verse 68
ثُمَّ لَنَنزِعَنَّ مِن كُلِّ شِيعَةٍ أَيُّهُمۡ أَشَدُّ عَلَى ٱلرَّحۡمَٰنِ عِتِيّٗا
pinnar, rahmanukku maruceyvatil katinamaka irunta anaivaraiyum ovvoru kuttattiliruntu niccayamaka nam pirittu vituvom
Surah Maryam, Verse 69
ثُمَّ لَنَحۡنُ أَعۡلَمُ بِٱلَّذِينَ هُمۡ أَوۡلَىٰ بِهَا صِلِيّٗا
pinnar, narakattil erivatarku takuti utaiyavarkal yar enpatai niccayamaka nam arintu kolvom
Surah Maryam, Verse 70
وَإِن مِّنكُمۡ إِلَّا وَارِدُهَاۚ كَانَ عَلَىٰ رَبِّكَ حَتۡمٗا مَّقۡضِيّٗا
ataik katakkatu unkalil evarume tappivita mutiyatu. Itu umatu iraivanitam mutivu ceyyappatta marra mutiyata tirmanamakum
Surah Maryam, Verse 71
ثُمَّ نُنَجِّي ٱلَّذِينَ ٱتَّقَواْ وَّنَذَرُ ٱلظَّـٰلِمِينَ فِيهَا جِثِيّٗا
anal, iraiyaccattutan valntavarkalai nam patukattuk kolvom. Aniyayakkararkalai (avarkal) mulantalittavarkalaka (irukkum nilaimaiyil) atil tallivituvom
Surah Maryam, Verse 72
وَإِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتُنَا بَيِّنَٰتٖ قَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لِلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَيُّ ٱلۡفَرِيقَيۡنِ خَيۡرٞ مَّقَامٗا وَأَحۡسَنُ نَدِيّٗا
Nirakarippavarkalukku namatu telivana vacanankal otik kanpikkappattal avarkal nampikkaiyalarkalai nokki ‘‘nam iru vakupparil evarkalutaiya vitu (tarcamayam) melanatakavum alakana torrattutanum irukkiratu?'' Enru ketkinranar
Surah Maryam, Verse 73
وَكَمۡ أَهۡلَكۡنَا قَبۡلَهُم مِّن قَرۡنٍ هُمۡ أَحۡسَنُ أَثَٰثٗا وَرِءۡيٗا
ivarkalai vita alakana torrattaiyum, tattu muttu camankalaiyum konta ettanaiyo kuttattarai ivarkalukku mun nam alittirukkirom
Surah Maryam, Verse 74
قُلۡ مَن كَانَ فِي ٱلضَّلَٰلَةِ فَلۡيَمۡدُدۡ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ مَدًّاۚ حَتَّىٰٓ إِذَا رَأَوۡاْ مَا يُوعَدُونَ إِمَّا ٱلۡعَذَابَ وَإِمَّا ٱلسَّاعَةَ فَسَيَعۡلَمُونَ مَنۡ هُوَ شَرّٞ مَّكَانٗا وَأَضۡعَفُ جُندٗا
(napiye!) Kuruviraka: Evan valikettil irukkirano avanukku erpatta tantanaiyai avan kannal kanum varai rahman avanukku (im'maiyil) tavanaiyalikkiran. (Atai avan kantatan pinnaro) avanukku vetanai kitaikkum. Allatu avanutaiya kalam mutintuvitum. Pinnar, evarutaiya vitu kettatu; evarutaiya kuttam palavinamanatu enpatait tittamaka avarkal (marumaiyil) arintu kolvarkal
Surah Maryam, Verse 75
وَيَزِيدُ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ٱهۡتَدَوۡاْ هُدٗىۗ وَٱلۡبَٰقِيَٰتُ ٱلصَّـٰلِحَٰتُ خَيۡرٌ عِندَ رَبِّكَ ثَوَابٗا وَخَيۡرٞ مَّرَدًّا
nervali perravarkalukku allah menmelum nervaliyai atikarittu valankukiran. Nilaiyaka irukkakkutiya narceyalkaltan umatu iraivanitattil narkuliyai ataivatarku cirantatakavum, nalla mutivai taruvatarku cirantatakavum irukkinrana
Surah Maryam, Verse 76
أَفَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي كَفَرَ بِـَٔايَٰتِنَا وَقَالَ لَأُوتَيَنَّ مَالٗا وَوَلَدًا
(napiye!) Nam vacanankalai nirakarittavanai nir parttira? ‘‘(Marumaiyilum) niccayamaka nan eralamana porulkalum cantatikalum kotukkappatuven'' enru kurukiran
Surah Maryam, Verse 77
أَطَّلَعَ ٱلۡغَيۡبَ أَمِ ٱتَّخَذَ عِندَ ٱلرَّحۡمَٰنِ عَهۡدٗا
avan (marumaiyil natakkakkutiya) maraivana visayankalai arintu kontana? Allatu rahmanitattil (ittakaiyatoru) vakkurutiyaip perrirukkirana
Surah Maryam, Verse 78
كَلَّاۚ سَنَكۡتُبُ مَا يَقُولُ وَنَمُدُّ لَهُۥ مِنَ ٱلۡعَذَابِ مَدّٗا
(ivan kurukirapati) alla! Ivan (poyyakak) kurukinravarrai nam elutik konte varukirom. (Atarkut takkavaru) avanutaiya vetanaiyaiyum nam atikappatuttivituvom
Surah Maryam, Verse 79
وَنَرِثُهُۥ مَا يَقُولُ وَيَأۡتِينَا فَرۡدٗا
avan (tanakkuriyatenru) kurum anaittukkum name varicaki vituvom. Avan (ivarrai vittuvittu) nam'mitam taniyakave varuvan
Surah Maryam, Verse 80
وَٱتَّخَذُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ ءَالِهَةٗ لِّيَكُونُواْ لَهُمۡ عِزّٗا
(Inaivaittu vanankum) ivarkal tankalukku utaviyaka irukkumenru allah allatavarrait teyvankalaka etuttuk kolkinranar
Surah Maryam, Verse 81
كَلَّاۚ سَيَكۡفُرُونَ بِعِبَادَتِهِمۡ وَيَكُونُونَ عَلَيۡهِمۡ ضِدًّا
avvaralla; atteyvankal ivarkal tankalai vanankiyataiyum nirakarittu, ivarkalukku virotamakavum marivitum
Surah Maryam, Verse 82
أَلَمۡ تَرَ أَنَّآ أَرۡسَلۡنَا ٱلشَّيَٰطِينَ عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ تَؤُزُّهُمۡ أَزّٗا
(napiye!) Nirakarippavarkalai (pavamana kariyankalaic ceyyumpatit) tuntik kontiruppatarkakave saittankalai nam (avarkalitam) anuppivaikkirom enpatai nir kavanikkavillaiya
Surah Maryam, Verse 83
فَلَا تَعۡجَلۡ عَلَيۡهِمۡۖ إِنَّمَا نَعُدُّ لَهُمۡ عَدّٗا
atalal, avarkalukkaka (vetanai varaventumenru) nir avacarappatatir. Avarkalukku (vetanai varakkutiya nalkalai) nam ennikkonte irukkirom
Surah Maryam, Verse 84
يَوۡمَ نَحۡشُرُ ٱلۡمُتَّقِينَ إِلَى ٱلرَّحۡمَٰنِ وَفۡدٗا
iraiyaccamutaiyavarkalai rahmanitam (viruntalikalaip pola) kulukkalaka nam onru cerkkum nalil
Surah Maryam, Verse 85
وَنَسُوقُ ٱلۡمُجۡرِمِينَ إِلَىٰ جَهَنَّمَ وِرۡدٗا
innum kurravalikalai takattutan narakattin pakkam nam ottukinra nalil
Surah Maryam, Verse 86
لَّا يَمۡلِكُونَ ٱلشَّفَٰعَةَ إِلَّا مَنِ ٱتَّخَذَ عِندَ ٱلرَّحۡمَٰنِ عَهۡدٗا
rahmanitam anumati perravarkalait tavira evarum (evarukkum) ciparicu peca urimai peramattar
Surah Maryam, Verse 87
وَقَالُواْ ٱتَّخَذَ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَلَدٗا
rahman cantati etuttuk kontataka a(nta kiristavarkal, innum inaivaippa)varkal kurukinranar
Surah Maryam, Verse 88
لَّقَدۡ جِئۡتُمۡ شَيۡـًٔا إِدّٗا
(napiye! Avarkalai nokki kuruviraka:) Niccayamaka ninkal periyator apantattaik kurukirirkal
Surah Maryam, Verse 89
تَكَادُ ٱلسَّمَٰوَٰتُ يَتَفَطَّرۡنَ مِنۡهُ وَتَنشَقُّ ٱلۡأَرۡضُ وَتَخِرُّ ٱلۡجِبَالُ هَدًّا
vanankal kilintu pokavum, pumi pilantu vitavum, malaikal itintu carintu vitavum nerunki vittana
Surah Maryam, Verse 90
أَن دَعَوۡاْ لِلرَّحۡمَٰنِ وَلَدٗا
rahmanukkuc cantati untenru avarkal kuruvatan karanattal
Surah Maryam, Verse 91
وَمَا يَنۢبَغِي لِلرَّحۡمَٰنِ أَن يَتَّخِذَ وَلَدًا
cantati etuttuk kolvatu rahmanukkut takumanatalla
Surah Maryam, Verse 92
إِن كُلُّ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ إِلَّآ ءَاتِي ٱلرَّحۡمَٰنِ عَبۡدٗا
enenral, niccayamaka vanankalilum pumiyilum ulla ovvonrum rahmanitam atimaiyakave varukiratu
Surah Maryam, Verse 93
لَّقَدۡ أَحۡصَىٰهُمۡ وَعَدَّهُمۡ عَدّٗا
avai anaittaiyum avan culntu arintu kanakkittum vaittirukkiran
Surah Maryam, Verse 94
وَكُلُّهُمۡ ءَاتِيهِ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ فَرۡدًا
avai ovvonrum marumai nalil (evarutaiya utaviyumillamal) avanitam tanittaniyakave varum
Surah Maryam, Verse 95
إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ سَيَجۡعَلُ لَهُمُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وُدّٗا
Niccayamaka nampikkai kontu narceyalkal ceykiravarkalai (anaivarum) necikkumpati rahman ceyvan
Surah Maryam, Verse 96
فَإِنَّمَا يَسَّرۡنَٰهُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ ٱلۡمُتَّقِينَ وَتُنذِرَ بِهِۦ قَوۡمٗا لُّدّٗا
(napiye!) Umatu moliyil nam itai (irakki) elitakki vaittatellam, itanmulam iraiyaccamutaiyavarkalukku nir narceyti kuruvatarkum, (vin) vitantavatam ceyyum makkalukku itan mulam nir accamutti eccarikkai ceyvatarkakavume akum
Surah Maryam, Verse 97
وَكَمۡ أَهۡلَكۡنَا قَبۡلَهُم مِّن قَرۡنٍ هَلۡ تُحِسُّ مِنۡهُم مِّنۡ أَحَدٍ أَوۡ تَسۡمَعُ لَهُمۡ رِكۡزَۢا
itarku munnar ettanaiyo kuttattinarai nam alittirukkirom. Avarkalil oruvaraiyenum nir kankirira? Allatu avarkalutaiya ciriya captattaiyenum nir ketkirira
Surah Maryam, Verse 98