Surah Taha - Azerbaijani Translation by Vasim Mammadaliyev And Ziya Bunyadov
طه
Ta, Ha
Surah Taha, Verse 1
مَآ أَنزَلۡنَا عَلَيۡكَ ٱلۡقُرۡءَانَ لِتَشۡقَىٰٓ
Biz Qur’anı sənə məsəqqət cəkməyin ucun nazil etmədik! (Peygəmbər ayaq ustə, barmaqlarının ucunda durub o qədər namaz qılmısdı ki, mubarək qıcları sismisdi)
Surah Taha, Verse 2
إِلَّا تَذۡكِرَةٗ لِّمَن يَخۡشَىٰ
(Biz onu Allahın əzabından) qorxan bir kimsəyə yalnız oyud-nəsihət olaraq (gondərdik)
Surah Taha, Verse 3
تَنزِيلٗا مِّمَّنۡ خَلَقَ ٱلۡأَرۡضَ وَٱلسَّمَٰوَٰتِ ٱلۡعُلَى
O, yeri və uca goyləri yaradandan (Allahdan) nazil olmusdur
Surah Taha, Verse 4
ٱلرَّحۡمَٰنُ عَلَى ٱلۡعَرۡشِ ٱسۡتَوَىٰ
Rəhman ərsi yaradıb hokmu altına almısdır (ərsə hakimdir)
Surah Taha, Verse 5
لَهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَمَا تَحۡتَ ٱلثَّرَىٰ
Goylərdə və yerdə, onların arasında və torpagın altında (yeddi qat yerdə) nə varsa (hamısı) Onundur
Surah Taha, Verse 6
وَإِن تَجۡهَرۡ بِٱلۡقَوۡلِ فَإِنَّهُۥ يَعۡلَمُ ٱلسِّرَّ وَأَخۡفَى
(Ey insan!) Sən (dua edərkən) səsini ucaltsanda (ucaltmasan da, hec bir fərqi yoxdur). Cunki Allah sirri də, sirdən daha gizli olanı da (məxfini də) bilir. (Allah nəinki qəlblərin sirlərindən, hətta ani olaraq urəklərdən kecən gizli niyyətlərdən də xəbərdardır. Buna gorə də ozunu yorub uca səslə dua, yaxud zikr etmə. Əsas məsələ Allaha edilən ibadətin səmimiyyətidir)
Surah Taha, Verse 7
ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ لَهُ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ
Allahdan basqa hec bir tanrı yoxdur. Ən gozəl adlar (əsmayi-husna) yalnız Ona məxsusdur
Surah Taha, Verse 8
وَهَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ مُوسَىٰٓ
Musanın hekayəti sənə gəlib catdımı? (Yaxud Musanın əhvalatı artıq sənə gəlib catdı)
Surah Taha, Verse 9
إِذۡ رَءَا نَارٗا فَقَالَ لِأَهۡلِهِ ٱمۡكُثُوٓاْ إِنِّيٓ ءَانَسۡتُ نَارٗا لَّعَلِّيٓ ءَاتِيكُم مِّنۡهَا بِقَبَسٍ أَوۡ أَجِدُ عَلَى ٱلنَّارِ هُدٗى
(Musa Sueybi Mədyəndə qoyub anasına və qardasına bas cəkmək ucun zovcəsi ilə birlikdə Misirə gedərkən Tur dagının qərbində yerləsən Tuva vadisində gecə vaxtı bir usagı dunyaya gəlmisdi. Onlar zil qaranlıq gecədə isıqsız qalıb yolu itirmisdilər). O zaman (Musa qarsıda) bir od gorub ailəsinə belə demisdi: “Siz (yerinizdə) durun. Mənim gozumə bir od satasdı. Bəlkə, ondan sizə bir goz gətirdim, yaxud odun yanında bir bələdci tapdım!”
Surah Taha, Verse 10
فَلَمَّآ أَتَىٰهَا نُودِيَ يَٰمُوسَىٰٓ
(Musa) odun yanına yetisdikdə belə bir nida gəldi: “Ya Musa
Surah Taha, Verse 11
إِنِّيٓ أَنَا۠ رَبُّكَ فَٱخۡلَعۡ نَعۡلَيۡكَ إِنَّكَ بِٱلۡوَادِ ٱلۡمُقَدَّسِ طُوٗى
Mən, həqiqətən, sənin Rəbbinəm. Nə’leynini cıxart, cunki sən muqəddəs vadidə - Tuvadasan
Surah Taha, Verse 12
وَأَنَا ٱخۡتَرۡتُكَ فَٱسۡتَمِعۡ لِمَا يُوحَىٰٓ
Mən səni (peygəmbər) secdim. (Sənə) vəhy olunanı dinlə
Surah Taha, Verse 13
إِنَّنِيٓ أَنَا ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنَا۠ فَٱعۡبُدۡنِي وَأَقِمِ ٱلصَّلَوٰةَ لِذِكۡرِيٓ
Mən, həqiqətən, Allaham. Məndən basqa hec bir tanrı yoxdur. Mənə ibadət et və Məni anmaq ucun namaz qıl
Surah Taha, Verse 14
إِنَّ ٱلسَّاعَةَ ءَاتِيَةٌ أَكَادُ أُخۡفِيهَا لِتُجۡزَىٰ كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا تَسۡعَىٰ
O saat (qiyamət saatı) mutləq gələcəkdir. Mənim onu az qala acmagım gəlir ki, hər kəs etdiyi əməlin əvəzini (mukafatını, yaxud cəzasını) alsın. (Və ya: Mən onu az qala Ozumdən belə gizlədirəm; və ya: Mən onu Ozumdən basqa hamıdan gizlədirəm. Yaxud: Mən onu zorla gizlədirəm, cunki qiyamətin yaxınlasması hər addımda ozunu muxtəlif əlamətlərlə biruzə verir)
Surah Taha, Verse 15
فَلَا يَصُدَّنَّكَ عَنۡهَا مَن لَّا يُؤۡمِنُ بِهَا وَٱتَّبَعَ هَوَىٰهُ فَتَرۡدَىٰ
Ehtiyatlı ol ki, (qiyaməti) danıb nəfsinin istəklərinə uyan bir kəs səni ona inanmaqdan yayındırmasın, yoxsa məhv olarsan
Surah Taha, Verse 16
وَمَا تِلۡكَ بِيَمِينِكَ يَٰمُوسَىٰ
Ya Musa! Sag əlindəki nədir?”
Surah Taha, Verse 17
قَالَ هِيَ عَصَايَ أَتَوَكَّؤُاْ عَلَيۡهَا وَأَهُشُّ بِهَا عَلَىٰ غَنَمِي وَلِيَ فِيهَا مَـَٔارِبُ أُخۡرَىٰ
(Musa) dedi: “O mənim əsamdır. Ona soykənir, onunla qoyunlarımı xəzəl silkələyirəm. O, basqa islərdə də karıma gəlir!”
Surah Taha, Verse 18
قَالَ أَلۡقِهَا يَٰمُوسَىٰ
(Allah) buyurdu: “Ya Musa! Onu (əsanı yerə) at!”
Surah Taha, Verse 19
فَأَلۡقَىٰهَا فَإِذَا هِيَ حَيَّةٞ تَسۡعَىٰ
(Musa əsanı yerə) atan kimi o, dərhal bir ilan (əjdaha) olub sur’ətlə surunməyə basladı
Surah Taha, Verse 20
قَالَ خُذۡهَا وَلَا تَخَفۡۖ سَنُعِيدُهَا سِيرَتَهَا ٱلۡأُولَىٰ
(Allah) buyurdu: “Tut onu, qorxma. Biz onu qaytarıb əvvəlki səklinə salacagıq
Surah Taha, Verse 21
وَٱضۡمُمۡ يَدَكَ إِلَىٰ جَنَاحِكَ تَخۡرُجۡ بَيۡضَآءَ مِنۡ غَيۡرِ سُوٓءٍ ءَايَةً أُخۡرَىٰ
Əlini qoltugunun altına qoy ki, əlin (oradan sənin peygəmbərliyinin həqiqiliyinə dəlalət edən) basqa bir mo’cuzə olaraq eyibsiz-qusursuz, agappaq cıxsın (gunəs suası kimi gozqamasdırıcı səfəq sacsın)
Surah Taha, Verse 22
لِنُرِيَكَ مِنۡ ءَايَٰتِنَا ٱلۡكُبۡرَى
Və Biz də (bununla) sənə ən boyuk mo’cuzələrimizdən (bir necəsini) gostərək
Surah Taha, Verse 23
ٱذۡهَبۡ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ
(Ya Musa! Bu mo’cuzələrlə bir peygəmbər kimi) Fir’onun yanına get! O, həqiqətən, azgınlasıb həddini asmısdır (Allahlıq iddiasına dusmusdur)”
Surah Taha, Verse 24
قَالَ رَبِّ ٱشۡرَحۡ لِي صَدۡرِي
(Musa) dedi: “Ey Rəbbim! (Peygəmbərliyi yerinə yerinə yetirməyə qadir olmaq, Fir’onla danısmaga cur’ət etmək və bu yolda butun məsəqqətlərə tab gətirə bilmək ucun) koksumu acıb genislət
Surah Taha, Verse 25
وَيَسِّرۡ لِيٓ أَمۡرِي
Isimi yungulləsdir
Surah Taha, Verse 26
وَٱحۡلُلۡ عُقۡدَةٗ مِّن لِّسَانِي
Dilimdəki duyunu ac (pəltəkliyimi gotur) ki
Surah Taha, Verse 27
يَفۡقَهُواْ قَوۡلِي
Sozumu yaxsı anlasınlar
Surah Taha, Verse 28
وَٱجۡعَل لِّي وَزِيرٗا مِّنۡ أَهۡلِي
Və mənə oz ailəmdən bir vəzir (koməkci) ver –
Surah Taha, Verse 29
هَٰرُونَ أَخِي
Qardasım Harunu
Surah Taha, Verse 30
ٱشۡدُدۡ بِهِۦٓ أَزۡرِي
Onunla arxamı mohkəmləndir
Surah Taha, Verse 31
وَأَشۡرِكۡهُ فِيٓ أَمۡرِي
Onu isimə ortaq et (ona da peygəmbərlik ver) ki
Surah Taha, Verse 32
كَيۡ نُسَبِّحَكَ كَثِيرٗا
Səni cox təqdis edib sə’ninə təriflər deyək
Surah Taha, Verse 33
وَنَذۡكُرَكَ كَثِيرًا
Və Səni cox zikr edək (daim yada salıb sukr-səna edək)
Surah Taha, Verse 34
إِنَّكَ كُنتَ بِنَا بَصِيرٗا
Sən, subhəsiz ki, Bizi gorursən!”
Surah Taha, Verse 35
قَالَ قَدۡ أُوتِيتَ سُؤۡلَكَ يَٰمُوسَىٰ
(Allah) buyurdu: “Dilədiyin sənə verildi, ya Musa
Surah Taha, Verse 36
وَلَقَدۡ مَنَنَّا عَلَيۡكَ مَرَّةً أُخۡرَىٰٓ
Sənə (bundan əvvəl də) bir dəfə ne’mət bəxs etmisdik
Surah Taha, Verse 37
إِذۡ أَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰٓ أُمِّكَ مَا يُوحَىٰٓ
Anana vəhy olunacaq seyi vəhy etdiyimiz zaman
Surah Taha, Verse 38
أَنِ ٱقۡذِفِيهِ فِي ٱلتَّابُوتِ فَٱقۡذِفِيهِ فِي ٱلۡيَمِّ فَلۡيُلۡقِهِ ٱلۡيَمُّ بِٱلسَّاحِلِ يَأۡخُذۡهُ عَدُوّٞ لِّي وَعَدُوّٞ لَّهُۥۚ وَأَلۡقَيۡتُ عَلَيۡكَ مَحَبَّةٗ مِّنِّي وَلِتُصۡنَعَ عَلَىٰ عَيۡنِيٓ
(O zaman ki, Mən anana buyurmusdum:) “(Musanı) bir sandıga qoyub caya (Nilə) at. Qoy cay onu sahilə cıxartsın və Mənə də, ona dusmən olan birisi (Fir’on) onu (sudan tapıb) gotursun”. (Ya Musa!) Gozumun qabagında boya-basa catdırılasan deyə, Oz tərəfimdən (insanların urəklərində) sənə bir sevgi yaratdım. (Mərhəmət nəzərim hec vaxt ustundən əskik olmadı. Elə etdim ki, Fir’on ozu, arvadı Asiyə və ətrafındakıların hamısı səni sevdi)
Surah Taha, Verse 39
إِذۡ تَمۡشِيٓ أُخۡتُكَ فَتَقُولُ هَلۡ أَدُلُّكُمۡ عَلَىٰ مَن يَكۡفُلُهُۥۖ فَرَجَعۡنَٰكَ إِلَىٰٓ أُمِّكَ كَيۡ تَقَرَّ عَيۡنُهَا وَلَا تَحۡزَنَۚ وَقَتَلۡتَ نَفۡسٗا فَنَجَّيۡنَٰكَ مِنَ ٱلۡغَمِّ وَفَتَنَّـٰكَ فُتُونٗاۚ فَلَبِثۡتَ سِنِينَ فِيٓ أَهۡلِ مَدۡيَنَ ثُمَّ جِئۡتَ عَلَىٰ قَدَرٖ يَٰمُوسَىٰ
O zaman bacın (sənin ardınca guya yad bir adam kimi saraya) gedib (oradakılara) deyirdi: “Sizə ona baxa biləcək (sud verəcək) birisini gostərimmi?” (Onlar razılıq verdilər, anan saraya gəldi). Artıq (salamat qalmagına gorə) gozu aydın olsun və kədərlənməsin deyə, səni anana qaytardıq. Sən (on iki yasında ikən tayfadan olan bir yəhudi ilə mubahisə edən) bir nəfəri (bir qibtini) vurub oldurdun. Sonra Biz səni (Mədyənə qacırtmaqla) o qəmdən qurtardıq. Biz səni bir cox sınaqlardan kecirtdik (curbəcur bəlalara, mohnətlərə ducar edib hamısından salamat qurtardıq). Illərlə Mədyən əhli icində (Sueybin yanında) qaldın. Sonra da muəyyən olunmus vaxta (qırx yasına) gəlib catdın, Ya Musa
Surah Taha, Verse 40
وَٱصۡطَنَعۡتُكَ لِنَفۡسِي
Və Mən səni Ozumə (peygəmbər) secdim! (Qırx yasına catan kimi sənə peygəmbərlik bəxs edib mo’cuzələrlə Fir’onun yanına gondərdim)
Surah Taha, Verse 41
ٱذۡهَبۡ أَنتَ وَأَخُوكَ بِـَٔايَٰتِي وَلَا تَنِيَا فِي ذِكۡرِي
Sən və qardasın mo’cuzələrimlə gedin və Məni zikr etməkdə zəiflik gostərməyin. (Bu sizin urəyinizə mətanət, dizinizə quvvət verər)
Surah Taha, Verse 42
ٱذۡهَبَآ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ
Fir’onun yanına yollanın. O (allahlıq iddiasına dusməklə), həqiqətən, azgınlasıb həddini asmısdır
Surah Taha, Verse 43
فَقُولَا لَهُۥ قَوۡلٗا لَّيِّنٗا لَّعَلَّهُۥ يَتَذَكَّرُ أَوۡ يَخۡشَىٰ
Onunla yumsaq danısın. Bəlkə, oyud-nəsihət qəbul etsin, yaxud (Rəbbindən) qorxsun!”
Surah Taha, Verse 44
قَالَا رَبَّنَآ إِنَّنَا نَخَافُ أَن يَفۡرُطَ عَلَيۡنَآ أَوۡ أَن يَطۡغَىٰ
Onlar: “Ey Rəbbimiz! (Fir’onun mo’cuzə gostərməyimizə hovsələsi catmayıb) bizə siddətli cəza verməsindən və ya azgınlasaraq həddini asmasından (dikbaslıq etməsindən) qorxuruq!” – dedilər
Surah Taha, Verse 45
قَالَ لَا تَخَافَآۖ إِنَّنِي مَعَكُمَآ أَسۡمَعُ وَأَرَىٰ
(Allah) buyurdu: “Qorxmayın, Mən də sizinləyəm, (hər seyi) esidirəm və gorurəm
Surah Taha, Verse 46
فَأۡتِيَاهُ فَقُولَآ إِنَّا رَسُولَا رَبِّكَ فَأَرۡسِلۡ مَعَنَا بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ وَلَا تُعَذِّبۡهُمۡۖ قَدۡ جِئۡنَٰكَ بِـَٔايَةٖ مِّن رَّبِّكَۖ وَٱلسَّلَٰمُ عَلَىٰ مَنِ ٱتَّبَعَ ٱلۡهُدَىٰٓ
Onun yanına gedib deyin: “Biz ikimiz də sənin Rəbbinin peygəmbəriyik. Israil ogullarını bizimlə gondər (Sama getməklərinə mane olma) və onlara isgəncə vermə. Biz sənin yanına Rəbbindən dəlillə (mo’cuzə ilə) gəlmisik. Haqq yolu tutub gedənlərə salam olsun
Surah Taha, Verse 47
إِنَّا قَدۡ أُوحِيَ إِلَيۡنَآ أَنَّ ٱلۡعَذَابَ عَلَىٰ مَن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ
Bizə vəhy olundu ki, (Allahın vəhdaniyyətini və ayələrini, qiyaməti və peygəmbərləri) yalan hesab edənləri və (haqdan) uz dondərənləri (axirətdə) əzab gozləyir!”
Surah Taha, Verse 48
قَالَ فَمَن رَّبُّكُمَا يَٰمُوسَىٰ
(Fir’on:) “Elədə Rəbbiniz kimdir, ya Musa?” –deyə sorusdu
Surah Taha, Verse 49
قَالَ رَبُّنَا ٱلَّذِيٓ أَعۡطَىٰ كُلَّ شَيۡءٍ خَلۡقَهُۥ ثُمَّ هَدَىٰ
(Musa) belə cavab verdi: “Rəbbimiz hər seyə Oz xilqətini verən, sonra da ona dogru yolu gostərəndir!”
Surah Taha, Verse 50
قَالَ فَمَا بَالُ ٱلۡقُرُونِ ٱلۡأُولَىٰ
(Fir’on) sorusdu: “Bəs əvvəlki nəsillərin halı necədir?”
Surah Taha, Verse 51
قَالَ عِلۡمُهَا عِندَ رَبِّي فِي كِتَٰبٖۖ لَّا يَضِلُّ رَبِّي وَلَا يَنسَى
(Musa) belə cavab verdi: “Onlara dair bilik yalnız Rəbbimin dərgahında olan bir kitabdadır (lovhi-məhfuzdadır). Rəbbim (hec bir seydə) xəta etməz və (hec bir seyi) unutmaz!”
Surah Taha, Verse 52
ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلۡأَرۡضَ مَهۡدٗا وَسَلَكَ لَكُمۡ فِيهَا سُبُلٗا وَأَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَخۡرَجۡنَا بِهِۦٓ أَزۡوَٰجٗا مِّن نَّبَاتٖ شَتَّىٰ
O (boyuk Allah) ki, yer uzunu sizin ucun dosəmis (dosək etmis), orada sizin ucun yollar salmıs, goydən yagmur yagdırmısdır. Biz o yagmurla novbənov bitkilərdən cutlər yetisdirmisik
Surah Taha, Verse 53
كُلُواْ وَٱرۡعَوۡاْ أَنۡعَٰمَكُمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّأُوْلِي ٱلنُّهَىٰ
(Onlardan nuscanlıqla) yeyin, həm də heyvanlarınızı otarın. Həqiqətən, bunda (gorduyumuz bu islərdə) agıl sahibləri ucun (Allahın vəhdaniyyətinə, qudrətinə dəlalət edən) əlamətlər vardır
Surah Taha, Verse 54
۞مِنۡهَا خَلَقۡنَٰكُمۡ وَفِيهَا نُعِيدُكُمۡ وَمِنۡهَا نُخۡرِجُكُمۡ تَارَةً أُخۡرَىٰ
Sizi (ulu babanız Adəmi) də onda (o torpaqdan) yaratdıq. Sizi (oləndən sonra) ora qaytaracaq və (qiyamət gunu) bir daha oradan (dirildib) cıxardacagıq
Surah Taha, Verse 55
وَلَقَدۡ أَرَيۡنَٰهُ ءَايَٰتِنَا كُلَّهَا فَكَذَّبَ وَأَبَىٰ
Biz, ayələrimizin (dəlillərimizin və mo’cuzələrimizin) hamısını ona (Fir’ona) gostərdik. Lakin (Fir’on) onları yalan sayıb (hec birini) qəbul etmədi
Surah Taha, Verse 56
قَالَ أَجِئۡتَنَا لِتُخۡرِجَنَا مِنۡ أَرۡضِنَا بِسِحۡرِكَ يَٰمُوسَىٰ
(Fir’on) dedi: “Ya Musa! Sən sehrinlə bizi oz torpagımızdan (Misirdən) qovub cıxartmaga gəlmisən
Surah Taha, Verse 57
فَلَنَأۡتِيَنَّكَ بِسِحۡرٖ مِّثۡلِهِۦ فَٱجۡعَلۡ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَكَ مَوۡعِدٗا لَّا نُخۡلِفُهُۥ نَحۡنُ وَلَآ أَنتَ مَكَانٗا سُوٗى
Elədə biz sənə eyni ilə onun kimi bir sehr gostərəcəyik. Bizimlə oz aranda bir vaxt tə’yin et. Nə biz, nə də sən və’dimizə xilaf cıxmayaq. Bu (ikimizə də) əlverisli bir yerdə olsun!” (Gorək kim-kimə qalib gələcək)
Surah Taha, Verse 58
قَالَ مَوۡعِدُكُمۡ يَوۡمُ ٱلزِّينَةِ وَأَن يُحۡشَرَ ٱلنَّاسُ ضُحٗى
(Musa) dedi: “Sizə verilən və’də sizin bayram gununuz və camaatın (bir yerə) toplasacagı gunorta vaxtıdır!”
Surah Taha, Verse 59
فَتَوَلَّىٰ فِرۡعَوۡنُ فَجَمَعَ كَيۡدَهُۥ ثُمَّ أَتَىٰ
(Bu sohbətdən sonra) Fir’on donub getdi, nəhayət, butun hiylə (və sehr) vasitələrini (sehrbazlarını) yıgıb (və’d olunmus vaxtda həmin yerə) gəldi
Surah Taha, Verse 60
قَالَ لَهُم مُّوسَىٰ وَيۡلَكُمۡ لَا تَفۡتَرُواْ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبٗا فَيُسۡحِتَكُم بِعَذَابٖۖ وَقَدۡ خَابَ مَنِ ٱفۡتَرَىٰ
Musa onlara (sehrbazlara) dedi: “(Ay yazıqlar!) Vay sizin halınıza! Allaha iftira yaxmayın, yoxsa O sizi əzabla məhv edər. (Allaha) iftira yaxan naumid olar (muradına catmaz)”
Surah Taha, Verse 61
فَتَنَٰزَعُوٓاْ أَمۡرَهُم بَيۡنَهُمۡ وَأَسَرُّواْ ٱلنَّجۡوَىٰ
Onlar (bu Musa hec sehrbaza oxsamır; əgər qalib gəlsək, hec; yox əgər qalib gələ bilməsək, ona iman gətirərik, deyə) oz aralarında oz isləri barədə mubahisə edir və xəlvətcə pıcıldasırdılar
Surah Taha, Verse 62
قَالُوٓاْ إِنۡ هَٰذَٰنِ لَسَٰحِرَٰنِ يُرِيدَانِ أَن يُخۡرِجَاكُم مِّنۡ أَرۡضِكُم بِسِحۡرِهِمَا وَيَذۡهَبَا بِطَرِيقَتِكُمُ ٱلۡمُثۡلَىٰ
Onlar (uzun-uzadı mubahisədən sonra Musadan və Harundan qorxub astaca bir-birinə) dedilər: “Bu ikisi, əlbəttə, sehrbazdır. Onlar oz sehrləri ilə sizi yurdunuzdan qovub cıxartmaq və sizin ən gozəl yolunuzu (dininizi, təriqətinizi) yox etmək (ə’yan-əsrafınızı oz tərəflərinə cəkmək) istəyirlər
Surah Taha, Verse 63
فَأَجۡمِعُواْ كَيۡدَكُمۡ ثُمَّ ٱئۡتُواْ صَفّٗاۚ وَقَدۡ أَفۡلَحَ ٱلۡيَوۡمَ مَنِ ٱسۡتَعۡلَىٰ
Ona gorə də butun hiylə (sehr) vasitələrinizi toplayın, sonra da (meydana) səf-səf gəlin. Bu gun qalib gələn nicat tapacaqdır! (Mətləbinə yetisəcəkdir!)”
Surah Taha, Verse 64
قَالُواْ يَٰمُوسَىٰٓ إِمَّآ أَن تُلۡقِيَ وَإِمَّآ أَن نَّكُونَ أَوَّلَ مَنۡ أَلۡقَىٰ
Onlar dedilər: “Ya Musa! (Ozun sec). Ya sən (əvvəlcə əsanı yerə) tulla, ya da biz birinci tullayaq
Surah Taha, Verse 65
قَالَ بَلۡ أَلۡقُواْۖ فَإِذَا حِبَالُهُمۡ وَعِصِيُّهُمۡ يُخَيَّلُ إِلَيۡهِ مِن سِحۡرِهِمۡ أَنَّهَا تَسۡعَىٰ
O (Musa) dedi: “Xeyr, (əvvəlcə) siz tullayın!” (Sehrbazlar əllərindəkini yerə atan kimi) onların sehri uzundən birdən (Musaya) elə gəldi ki, onların ipləri və dəyənəkləri hərəkətə gəlib (ilan kimi qarnı ustə) surunur
Surah Taha, Verse 66
فَأَوۡجَسَ فِي نَفۡسِهِۦ خِيفَةٗ مُّوسَىٰ
Musanın canına qorxu dusdu. (O qorxdu ki, camaat sehrlə mo’cuzə arasında fərq qoya bilməyib iman gətirməsin)
Surah Taha, Verse 67
قُلۡنَا لَا تَخَفۡ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡأَعۡلَىٰ
Biz ona belə buyurduq: “Qorxma, ustun gələcək mutləq sənsən
Surah Taha, Verse 68
وَأَلۡقِ مَا فِي يَمِينِكَ تَلۡقَفۡ مَا صَنَعُوٓاْۖ إِنَّمَا صَنَعُواْ كَيۡدُ سَٰحِرٖۖ وَلَا يُفۡلِحُ ٱلسَّاحِرُ حَيۡثُ أَتَىٰ
Sag əlindəki əsanı yerə tulla, onların duzub qosduqlarını (butun kəndirləri və dəyənəkləri bir anda) udsun. Onların duzəltdikləri sehrbaz hiyləsindən (əfsundan) basqa bir sey deyildir. Sehrbaz isə, hara gedirsə getsin, mətləbinə catmaz!”
Surah Taha, Verse 69
فَأُلۡقِيَ ٱلسَّحَرَةُ سُجَّدٗا قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِرَبِّ هَٰرُونَ وَمُوسَىٰ
(Musa əsasını yerə atan kimi o bir əjdahaya donub sehrbazların iplərini, kəndirlərini və dəyənəklərini yerli-dibli uddu). Nəhayət, sehrbazlar: “Biz Harunun və Musanın Rəbbinə (rəbbul-aləminə) iman gətirdik!” – deyib səcdəyə qapandılar
Surah Taha, Verse 70
قَالَ ءَامَنتُمۡ لَهُۥ قَبۡلَ أَنۡ ءَاذَنَ لَكُمۡۖ إِنَّهُۥ لَكَبِيرُكُمُ ٱلَّذِي عَلَّمَكُمُ ٱلسِّحۡرَۖ فَلَأُقَطِّعَنَّ أَيۡدِيَكُمۡ وَأَرۡجُلَكُم مِّنۡ خِلَٰفٖ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمۡ فِي جُذُوعِ ٱلنَّخۡلِ وَلَتَعۡلَمُنَّ أَيُّنَآ أَشَدُّ عَذَابٗا وَأَبۡقَىٰ
O (Fir’on) dedi: “Mən sizə izin verməmisdən əvvəl siz ona iman gətirdiniz, cunki o, əslində sizə sehr oyrədən boyuyunuzdur. (Hec eybi yoxdur). Mən də sizin əl-ayagınızı carpaz kəsdirib xurma agaclarının kotuklərindən asacagam. Onda hansımızın (mən Fir’onun, yoxsa Musanın Allahının) əzabının daha siddətli və daha surəkli oldugunu biləcəksiniz!”
Surah Taha, Verse 71
قَالُواْ لَن نُّؤۡثِرَكَ عَلَىٰ مَا جَآءَنَا مِنَ ٱلۡبَيِّنَٰتِ وَٱلَّذِي فَطَرَنَاۖ فَٱقۡضِ مَآ أَنتَ قَاضٍۖ إِنَّمَا تَقۡضِي هَٰذِهِ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَآ
(Sehrbazlar) dedilər: “Biz hec vaxt səni bizə gələn bu acıq mo’cuzələrdən və bizi yaradandan ustun tutmayacagıq. Indi nə hokm edəcəksənsə, et. Sən ancaq bu dunyada hokm edə bilərsən
Surah Taha, Verse 72
إِنَّآ ءَامَنَّا بِرَبِّنَا لِيَغۡفِرَ لَنَا خَطَٰيَٰنَا وَمَآ أَكۡرَهۡتَنَا عَلَيۡهِ مِنَ ٱلسِّحۡرِۗ وَٱللَّهُ خَيۡرٞ وَأَبۡقَىٰٓ
Biz, həqiqətən, Rəbbimizə iman gətirdik ki, O bizi gunahlarımıza və sənin bizi məcbur etdiyin sehrə (sehrlə məsgul olmagımıza) gorə bagıslasın/ Allah (sən Fir’ondan) daha xeyirli və (Onun gunahkarlara verəcəyi əzab) daha baqidir!”
Surah Taha, Verse 73
إِنَّهُۥ مَن يَأۡتِ رَبَّهُۥ مُجۡرِمٗا فَإِنَّ لَهُۥ جَهَنَّمَ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحۡيَىٰ
Kim Rəbbinin huzuruna gunahkar kimi gələrsə, onu Cəhənnəm (cəhənnəm əzabı) gozləyir. O, orada nə olər, nə də yasayar. (Cəhənnəm əhli nə olu kimi olu, nə də diri kimi diridir, əbədi əzaba ducar olub bir gun gorməz)
Surah Taha, Verse 74
وَمَن يَأۡتِهِۦ مُؤۡمِنٗا قَدۡ عَمِلَ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ فَأُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمُ ٱلدَّرَجَٰتُ ٱلۡعُلَىٰ
Kim (Rəbbinin huzuruna) yaxsı əməllər etmis bir mo’min kimi olaraq gələrsə, belələrini ən yuksək dərəcələr gozləyir –
Surah Taha, Verse 75
جَنَّـٰتُ عَدۡنٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَاۚ وَذَٰلِكَ جَزَآءُ مَن تَزَكَّىٰ
Əbədi qalacaqları, (agacları) altından caylar axan Ədn cənnətləri. Bu, (gunahlardan) pak olanların (təmizlənənlərin) mukafatıdır
Surah Taha, Verse 76
وَلَقَدۡ أَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَسۡرِ بِعِبَادِي فَٱضۡرِبۡ لَهُمۡ طَرِيقٗا فِي ٱلۡبَحۡرِ يَبَسٗا لَّا تَخَٰفُ دَرَكٗا وَلَا تَخۡشَىٰ
(Izzət və cəlalıma) and olsun ki, Biz Musaya belə vəhy etdik: “Qullarımla gecə yola cıx, (əsanı suya vurmaqla) onlar ucun dənizdə quru bir yol ac. (Fir’onun) sizə yetisməsindən qorxma, (suya qərq olmaqdan da) əndisəyə dusmə!”
Surah Taha, Verse 77
فَأَتۡبَعَهُمۡ فِرۡعَوۡنُ بِجُنُودِهِۦ فَغَشِيَهُم مِّنَ ٱلۡيَمِّ مَا غَشِيَهُمۡ
Fir’on oz ordusu ilə onları tə’qib etdi, daniz də (sahə qalxan dalgaları ilə) onları (onun əsgərlərini) culgayıb qərq etdi, ozu də necə
Surah Taha, Verse 78
وَأَضَلَّ فِرۡعَوۡنُ قَوۡمَهُۥ وَمَا هَدَىٰ
Fir’on (mənəm sizin ən boyuk rəbbiniz, deyərək) oz tayfasını yoldan cıxartdı və (onları) dogru yola aparmadı
Surah Taha, Verse 79
يَٰبَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ قَدۡ أَنجَيۡنَٰكُم مِّنۡ عَدُوِّكُمۡ وَوَٰعَدۡنَٰكُمۡ جَانِبَ ٱلطُّورِ ٱلۡأَيۡمَنَ وَنَزَّلۡنَا عَلَيۡكُمُ ٱلۡمَنَّ وَٱلسَّلۡوَىٰ
Ey israil ogulları! Sizi dusməninizdən (Fir’onun əlindən) xilas etdik. (Tovratın nazil olması ucun) sizə Tur dagının sag tərəfini və’d buyurduq. Sizə (goydən) qudrət halvası və bildircin endirdik
Surah Taha, Verse 80
كُلُواْ مِن طَيِّبَٰتِ مَا رَزَقۡنَٰكُمۡ وَلَا تَطۡغَوۡاْ فِيهِ فَيَحِلَّ عَلَيۡكُمۡ غَضَبِيۖ وَمَن يَحۡلِلۡ عَلَيۡهِ غَضَبِي فَقَدۡ هَوَىٰ
Sizə verdiyimiz ruzilərin təmizindən (halalından) yeyin, lakin bunda həddi asmayın (israfcılıq, xəsislik və nankorluq etməyin, ehtiyacı olana sər’i qayda uzrə komək gostərin), yoxsa qəzəbimə ducar olarsınız. Qəzəbimə ducar olan isə mutləq ucuruma dusub bədbəxt (cəhənnəmlik) olar
Surah Taha, Verse 81
وَإِنِّي لَغَفَّارٞ لِّمَن تَابَ وَءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا ثُمَّ ٱهۡتَدَىٰ
Subhəsiz ki, Mən həm də tovbə edib iman gətirəni yaxsı islər gorub, sonra da dogru yolu tutanı cox bagıslayanam
Surah Taha, Verse 82
۞وَمَآ أَعۡجَلَكَ عَن قَوۡمِكَ يَٰمُوسَىٰ
(Allah buyurdu:) “Ya Musa! Səni oz camaatından (Tur dagına getdiyin yetmis kisidən) ayırıb (bu məqama) tələsdirən nə idi?”
Surah Taha, Verse 83
قَالَ هُمۡ أُوْلَآءِ عَلَىٰٓ أَثَرِي وَعَجِلۡتُ إِلَيۡكَ رَبِّ لِتَرۡضَىٰ
(Musa) belə cavab verdi: “Onlar da arxamca gəlirlər. Ey Rəbbim! Məndən razı qalasan deyə, huzuruna tələsdim!”
Surah Taha, Verse 84
قَالَ فَإِنَّا قَدۡ فَتَنَّا قَوۡمَكَ مِنۢ بَعۡدِكَ وَأَضَلَّهُمُ ٱلسَّامِرِيُّ
(Allah:) “Səndən sonra ummətini imtahana cəkdik. Samiri onları yoldan cıxartdı (buzova sitayis etdilər)”, - deyə buyurdu
Surah Taha, Verse 85
فَرَجَعَ مُوسَىٰٓ إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ غَضۡبَٰنَ أَسِفٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ أَلَمۡ يَعِدۡكُمۡ رَبُّكُمۡ وَعۡدًا حَسَنًاۚ أَفَطَالَ عَلَيۡكُمُ ٱلۡعَهۡدُ أَمۡ أَرَدتُّمۡ أَن يَحِلَّ عَلَيۡكُمۡ غَضَبٞ مِّن رَّبِّكُمۡ فَأَخۡلَفۡتُم مَّوۡعِدِي
Musa qəzəbli, kədərli halda camaatının yanına qayıdıb dedi: “Ey ummətim! Məgər Rəbbiniz (Tovratı nazil etmək, kecmis gunahlarınızı bagıslamaq, goydən qudrət halvası və bildircin endirmək haqqında) sizə gozəl bir və’d verməmisdimi? Yoxsa (mənim sizdən ayrılmagımdan) uzun bir muddət kecdi? (Nə tez hər seyi unudub nankor oldunuz?) Yaxud Rəbbinizdən sizə bir qəzəb gəlməsini istəyib mənə verdiyiniz və’də xilaf cıxdınız?”
Surah Taha, Verse 86
قَالُواْ مَآ أَخۡلَفۡنَا مَوۡعِدَكَ بِمَلۡكِنَا وَلَٰكِنَّا حُمِّلۡنَآ أَوۡزَارٗا مِّن زِينَةِ ٱلۡقَوۡمِ فَقَذَفۡنَٰهَا فَكَذَٰلِكَ أَلۡقَى ٱلسَّامِرِيُّ
Onlar dedilər: “Biz sənə verdiyimiz və’də oz ixtiyarımızla xilaf cıxmadıq. Amma biz (Fir’on) tayfasının (bir bayram gunu əmanət olaraq aldıgımız) zinətlərindən ibarət agır bir yuklə yuklənmisdik. Onları (“əmanətə xəyanət haramdır”-deyərək gunahdan qurtulmaq məqsədilə oda) atdıq. Samiri də bizim kimi (ozundə olan bəzək seylərini oda) atdı”
Surah Taha, Verse 87
فَأَخۡرَجَ لَهُمۡ عِجۡلٗا جَسَدٗا لَّهُۥ خُوَارٞ فَقَالُواْ هَٰذَآ إِلَٰهُكُمۡ وَإِلَٰهُ مُوسَىٰ فَنَسِيَ
(Oda atılmıs qızıl-gumus əridikdən sonra Samiri cuxurun icində) onlara boyurən bir buzov heykəli (duzəldib) cıxartdı. (Samiri və onun yoldan cıxartdıgı bir necə kisi) dedilər: “(Ey Israil ogulları!) Bu sizin tanrınızdır. Musanın da tanrısı budur, lakin unutmusdur”. (Musa heykəli itirmis, onu axtarıb tapmaqdan otru Tur dagına getmisdir)
Surah Taha, Verse 88
أَفَلَا يَرَوۡنَ أَلَّا يَرۡجِعُ إِلَيۡهِمۡ قَوۡلٗا وَلَا يَمۡلِكُ لَهُمۡ ضَرّٗا وَلَا نَفۡعٗا
(Məgər bu cansız heykələ sitayis edənlər) buzovun onların hec bir sozunə cavab verə bilmədiyini və onlara nə bir zərər, nə də bir xeyir verməyə qadir olmadıgını gormurdulərmi?! (Nə boyuk cəhalət)
Surah Taha, Verse 89
وَلَقَدۡ قَالَ لَهُمۡ هَٰرُونُ مِن قَبۡلُ يَٰقَوۡمِ إِنَّمَا فُتِنتُم بِهِۦۖ وَإِنَّ رَبَّكُمُ ٱلرَّحۡمَٰنُ فَٱتَّبِعُونِي وَأَطِيعُوٓاْ أَمۡرِي
Harun isə bundan (Musa Tur dagından qayıtmamısdan) əvvəl onlara belə demisdi: “Ey ummətim! Siz bununla (hansınızın əqidəcə mohkəm, hansınızın səkkak oldugunu ayırd etmək məqsədilə Allah tərəfindən) yalnız imtahana cəkildiniz. Sizin Rəbbiniz, subhəsiz ki, Rəhmandır. Mənə tabe olub əmrimə itaət edin!”
Surah Taha, Verse 90
قَالُواْ لَن نَّبۡرَحَ عَلَيۡهِ عَٰكِفِينَ حَتَّىٰ يَرۡجِعَ إِلَيۡنَا مُوسَىٰ
Onlar: “Musa (Tur dagından) qayıdıb yanımıza gələnə qədər bu buzova sitayis etməkdən əl cəkməyəcəyik!” – deyə cavab vermisdilər
Surah Taha, Verse 91
قَالَ يَٰهَٰرُونُ مَا مَنَعَكَ إِذۡ رَأَيۡتَهُمۡ ضَلُّوٓاْ
(Musa ummətinin yanına qayıtdıqdan sonra) dedi: “Ya Harun! Onların (haqq yoldan) azdıqlarını gorduyun zaman sənə nə mane oldu ki
Surah Taha, Verse 92
أَلَّا تَتَّبِعَنِۖ أَفَعَصَيۡتَ أَمۡرِي
(Mo’minləri də goturub) arxamca gəlmədin? (Mənə bu barədə hec bir xəbər vermədin, yaxud mənim yolumla gedərək butə tapınanları danlayıb onlara qarsı hiddətlənmədin?) Əmrimə asimi oldun? (Allahdan basqasına ibadət edənlərlə bir yerdə yasamagı ozunə nə cur rəva bildin?)”
Surah Taha, Verse 93
قَالَ يَبۡنَؤُمَّ لَا تَأۡخُذۡ بِلِحۡيَتِي وَلَا بِرَأۡسِيٓۖ إِنِّي خَشِيتُ أَن تَقُولَ فَرَّقۡتَ بَيۡنَ بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ وَلَمۡ تَرۡقُبۡ قَوۡلِي
(Harun) belə cavab verdi: “Ey anam oglu! Sacımdan, saqqalımdan tutma. (Saqqalımı, basıma yolma). Dogrusu, sənin: “Israil ogulları arasına ayrılıq saldın, sozumə baxmadın!” – deyəcəyindən qorxdum
Surah Taha, Verse 94
قَالَ فَمَا خَطۡبُكَ يَٰسَٰمِرِيُّ
(Musa:) “Ey Samiri! Sənin (bu pis, əcaib isi gorməkdə) məqsədin nə idi?” – deyə sorusdu
Surah Taha, Verse 95
قَالَ بَصُرۡتُ بِمَا لَمۡ يَبۡصُرُواْ بِهِۦ فَقَبَضۡتُ قَبۡضَةٗ مِّنۡ أَثَرِ ٱلرَّسُولِ فَنَبَذۡتُهَا وَكَذَٰلِكَ سَوَّلَتۡ لِي نَفۡسِي
(Samiri) belə cavab verdi: “Mən (Israil ogularının) gormədiklərini (Cəbraili) gordum (yaxud bilmədiklərini bildim). Mən o Rəsulun (Allah elcisinin) ləpirindən (Cəbrailin atının ayagı dəydiyi yerdən) bir ovuc torpaq goturdum və onu (caladakı od icində əriyən bəzək seylərinə) atdım (o da donub boyurən bir buzov oldu). Beləcə, oz nəfsim məni bu isə sovq etdi”. (Nəfsim bu isi mənə xos gostərdi, mən də ona uydun)
Surah Taha, Verse 96
قَالَ فَٱذۡهَبۡ فَإِنَّ لَكَ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ أَن تَقُولَ لَا مِسَاسَۖ وَإِنَّ لَكَ مَوۡعِدٗا لَّن تُخۡلَفَهُۥۖ وَٱنظُرۡ إِلَىٰٓ إِلَٰهِكَ ٱلَّذِي ظَلۡتَ عَلَيۡهِ عَاكِفٗاۖ لَّنُحَرِّقَنَّهُۥ ثُمَّ لَنَنسِفَنَّهُۥ فِي ٱلۡيَمِّ نَسۡفًا
(Musa) dedi: “Cıx get burdan. Həyatın boyu (cəza olaraq): “Bir kəs mənə toxunmasın (mən də bir kəsə toxunmayım)!” – deməli olacaqsan. (Hec kəs səni dindirməyəcək, sufrəsinə buraxmayacaq, səninlə alıs-veris etməyəcək. Hec kəslə unsiyyət etməyib tamamailə təcrid olunmus bir vəziyyətdə yasayacaqsan. Dəhsət səni buruyəcək). Hələ səni əsla qacıb canını qurtara bilməyəcəyin daha bir və’də (qiyamət gunu) gozləyir. Indi tapınıb durdugun tanrına (butunə) bax. Biz onu yandıracaq, sonra da (kulunu) dənizə atacagıq
Surah Taha, Verse 97
إِنَّمَآ إِلَٰهُكُمُ ٱللَّهُ ٱلَّذِي لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۚ وَسِعَ كُلَّ شَيۡءٍ عِلۡمٗا
Sizin tanriniz ancaq O Allahdır ki, Ondan basqa hec bir tanrı yoxdur. O, elm (Oz əzəli elmi) ilə hər seyi ehtiva etmisdir!”
Surah Taha, Verse 98
كَذَٰلِكَ نَقُصُّ عَلَيۡكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ مَا قَدۡ سَبَقَۚ وَقَدۡ ءَاتَيۡنَٰكَ مِن لَّدُنَّا ذِكۡرٗا
(Ya Rəsulum!) Kecmisin xəbərlərinin (olub kecənlərin) bir qismini sənə belə nəql edirik. Sənə Oz dərgahımızdan (insanların dusunub dasınması, ibrət alması ucun) Qur’an da vermisik
Surah Taha, Verse 99
مَّنۡ أَعۡرَضَ عَنۡهُ فَإِنَّهُۥ يَحۡمِلُ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وِزۡرًا
Hər kəs ondan uz dondərsə, subhəsiz ki, qiyamət gunu agır bir gunaha yuklənəcəkdir
Surah Taha, Verse 100
خَٰلِدِينَ فِيهِۖ وَسَآءَ لَهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ حِمۡلٗا
Belələri (o gunah yukunun) altında (yuku ilə birlikdə Cəhənnəm əzabında) əbədi qalacaqlar. Qiyamət gunu onların dasıyacagı yuk necə də pisdir
Surah Taha, Verse 101
يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِۚ وَنَحۡشُرُ ٱلۡمُجۡرِمِينَ يَوۡمَئِذٖ زُرۡقٗا
Surun (ikinci dəfə) calınacagı və gunahkarları (qorxudan, yaxud susuzluqadan) gozləri gom-goy goyərmis (və ya gozləri kor olmus, uzləri qapqara qaralmıs) halda məhsərə gətirəcəyimiz gun
Surah Taha, Verse 102
يَتَخَٰفَتُونَ بَيۡنَهُمۡ إِن لَّبِثۡتُمۡ إِلَّا عَشۡرٗا
Onlar oz aralarında pıcıldasıb bir-birinə: “(Dunyada) cəmi on gun qaldınız!” deyəcəklər
Surah Taha, Verse 103
نَّحۡنُ أَعۡلَمُ بِمَا يَقُولُونَ إِذۡ يَقُولُ أَمۡثَلُهُمۡ طَرِيقَةً إِن لَّبِثۡتُمۡ إِلَّا يَوۡمٗا
Biz onların nə danısacaqlarını da yaxsı bilirik. Onların ən agıllısı: “(Dunyada) cəmisi bir gun qaldınız!” – deyəcək
Surah Taha, Verse 104
وَيَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلۡجِبَالِ فَقُلۡ يَنسِفُهَا رَبِّي نَسۡفٗا
(Ya Rəsulum!) Səndən daglar (qiyamət gunu dagların nə cur olacagı) haqqında sorusarlar. De: “Rəbbim onları ovxalayıb havaya sovuracaq
Surah Taha, Verse 105
فَيَذَرُهَا قَاعٗا صَفۡصَفٗا
Dumduz (hamar) bir yer edəcək (hec bir sey bitməyən qupquru torpaq halına salacaq)
Surah Taha, Verse 106
لَّا تَرَىٰ فِيهَا عِوَجٗا وَلَآ أَمۡتٗا
Və sən orada hec bir enis-yoxus (əyrilik, kələkoturluk) gorməyəcəksən!”
Surah Taha, Verse 107
يَوۡمَئِذٖ يَتَّبِعُونَ ٱلدَّاعِيَ لَا عِوَجَ لَهُۥۖ وَخَشَعَتِ ٱلۡأَصۡوَاتُ لِلرَّحۡمَٰنِ فَلَا تَسۡمَعُ إِلَّا هَمۡسٗا
O gun insanlar (qəbirlərindən qalxıb) hec bir basqa tərəfə meyl etmədən carcının (hamını məhsərə cagıran Israfilin) ardınca gedəcəklər. Rəhmanın (əzəməti, heybəti) qarsısında səslər kəsiləcək, yalnız pıcıltı esidəcəksən
Surah Taha, Verse 108
يَوۡمَئِذٖ لَّا تَنفَعُ ٱلشَّفَٰعَةُ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَرَضِيَ لَهُۥ قَوۡلٗا
O gun Rəhmanın izin verdiyi və soz danısmagına razı oldugu kəslərdən basqa hec kimin səfaəti fayda verməz
Surah Taha, Verse 109
يَعۡلَمُ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُمۡ وَلَا يُحِيطُونَ بِهِۦ عِلۡمٗا
(Rəbbin) onların kecmisini də, gələcəyini də bilir. (Allah insanların nə etdiklərini, nə edəcəklərini, qazanacaqları savabları və gunahları, dunyada və axirətdə aqibətlərinin necə olacagını Oz əzəli elmi ilə bilir). Onların elmi isə Onu (Allahın zatını) əhatə edib qavraya bilməz
Surah Taha, Verse 110
۞وَعَنَتِ ٱلۡوُجُوهُ لِلۡحَيِّ ٱلۡقَيُّومِۖ وَقَدۡ خَابَ مَنۡ حَمَلَ ظُلۡمٗا
(O gun) uzlər (butun insanlar) əzəli, əbədi olan (məxluqatın hər isini yoluna qoyan, onları dolandıran) Allaha təslim olub zəlil bir gorkəm alar. Zulmə (gunaha) yuklənən (Allaha sərik qosan, kufr edən) ziyana dusub mətləbinə yetisməz (umidsizliyə ugrayar)
Surah Taha, Verse 111
وَمَن يَعۡمَلۡ مِنَ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ وَهُوَ مُؤۡمِنٞ فَلَا يَخَافُ ظُلۡمٗا وَلَا هَضۡمٗا
Mo’min olub yaxsı islər gorən kəs isə nə zulmə mə’ruz qalmaqdan, nə də (mukafatının) əskilməsindən qorxar
Surah Taha, Verse 112
وَكَذَٰلِكَ أَنزَلۡنَٰهُ قُرۡءَانًا عَرَبِيّٗا وَصَرَّفۡنَا فِيهِ مِنَ ٱلۡوَعِيدِ لَعَلَّهُمۡ يَتَّقُونَ أَوۡ يُحۡدِثُ لَهُمۡ ذِكۡرٗا
(Ya Rəsulum!) Biz onu (sənə gondərilən ilahi Kitabı) ərəbcə Qur’an olaraq nazil etdik. Biz orada (kafirlərə əzab veriləcəyinə dair) təhdidləri (curbəcur misallarla) təkrar-təkrar izah etdik ki, bəlkə, onlar pis əməllərindən cəkinsinlər, yaxud (onu oyud-nəsihətlərindən) ibrət alsınlar! (Qur’an onlara oyud-nəsihət versin)
Surah Taha, Verse 113
فَتَعَٰلَى ٱللَّهُ ٱلۡمَلِكُ ٱلۡحَقُّۗ وَلَا تَعۡجَلۡ بِٱلۡقُرۡءَانِ مِن قَبۡلِ أَن يُقۡضَىٰٓ إِلَيۡكَ وَحۡيُهُۥۖ وَقُل رَّبِّ زِدۡنِي عِلۡمٗا
Həqiqi hokmdar olan Allah (hər seydən) ucadır! (Musriklərin Ona aid etdikləri sifətlərdən uzaqdır!) Həm də (ey Peygəmbərim! Cəbrail tərəfindən) sənə tamam-kamal vəhy olunmadan əvvəl Qur’anı oxumaga tələsmə və: “Ey Rəbbim! Mənim elmimi artır!” – de
Surah Taha, Verse 114
وَلَقَدۡ عَهِدۡنَآ إِلَىٰٓ ءَادَمَ مِن قَبۡلُ فَنَسِيَ وَلَمۡ نَجِدۡ لَهُۥ عَزۡمٗا
Dogrusu, bundan əvvəl Adəmə də (Seytana uymamagı) tovsiyə etmisdik. Lakin o (tovsiyəmizi) unutdu və Biz onda (əhdi qorumaga) əzm (səbat) gormədik
Surah Taha, Verse 115
وَإِذۡ قُلۡنَا لِلۡمَلَـٰٓئِكَةِ ٱسۡجُدُواْ لِأٓدَمَ فَسَجَدُوٓاْ إِلَّآ إِبۡلِيسَ أَبَىٰ
Bir zaman mələklərə: “Adəmə (tə’zim, hormət məqsədilə) səcdə edin!” – deyə buyurmusduq. Iblisdən basqa hamısı səcdə etdi. O, (səcdədən) boyun qacırtdı
Surah Taha, Verse 116
فَقُلۡنَا يَـٰٓـَٔادَمُ إِنَّ هَٰذَا عَدُوّٞ لَّكَ وَلِزَوۡجِكَ فَلَا يُخۡرِجَنَّكُمَا مِنَ ٱلۡجَنَّةِ فَتَشۡقَىٰٓ
Biz də belə dedik: “Ey Adəm! Bu (Iblis) sənin də, ovrətinin də dusmənidir. (Ehtiyatlı olun ki) sizi (tovlayıb) Cənnətdən cıxartmasın, yoxsa (ey Adəm!) məsəqqətə dusub bədbəxt olarsan! (Gecə-gunduz əziyyət cəkib oz əlinin zəhməti ilə yasamaga məcbur olarsan)
Surah Taha, Verse 117
إِنَّ لَكَ أَلَّا تَجُوعَ فِيهَا وَلَا تَعۡرَىٰ
Həqiqətən, sən orada (Cənnətdə) acmaq nədir, cılpaq olmaq nədir bilməzsən
Surah Taha, Verse 118
وَأَنَّكَ لَا تَظۡمَؤُاْ فِيهَا وَلَا تَضۡحَىٰ
Sən orada susamaq nədir, gunəsin hərarətindən əziyyət cəkmək nədir, onu da bilməzsən!”
Surah Taha, Verse 119
فَوَسۡوَسَ إِلَيۡهِ ٱلشَّيۡطَٰنُ قَالَ يَـٰٓـَٔادَمُ هَلۡ أَدُلُّكَ عَلَىٰ شَجَرَةِ ٱلۡخُلۡدِ وَمُلۡكٖ لَّا يَبۡلَىٰ
(Allahın butun bu xəbərdarlıgından sonra) Seytan ona (Adəmə) vəsvəsə edib (pıcıldayıb) belə dedi: “Ey Adəm! Sənə (meyvəsindən yeyəcəyin təqdirdə hec vaxt olməyəcəyin və həmisə Cənnətdə yasayacagın) əbədiyyət agacını və kohnəlib xarab olmayacaq (fənaya ugramayacaq) bir mulku gostərimmi?”
Surah Taha, Verse 120
فَأَكَلَا مِنۡهَا فَبَدَتۡ لَهُمَا سَوۡءَٰتُهُمَا وَطَفِقَا يَخۡصِفَانِ عَلَيۡهِمَا مِن وَرَقِ ٱلۡجَنَّةِۚ وَعَصَىٰٓ ءَادَمُ رَبَّهُۥ فَغَوَىٰ
(Adəm və Həvva) ondan (həmin agacın meyvəsindən) yedilər və dərhal hər ikisinin ayıb yerləri gorundu. Onlar (lut bədənlərinə) cənnət agaclarının yarpaqlarından yapısdırmaga basladılar. Beləliklə, Adəm Rəbbinin əmrindən cıxdı, amma mətləbinə yetmədi. (Adəm Rəbbinə asi oldu və yoldan cıxdı. Qadagan olunmus agacın meyvəsindən yemək hec də onu Cənnətdə əbədi qalmaq arzusuna catdırmadı, əksinə, Həvva ilə birlikdə yer uzunə endirildi)
Surah Taha, Verse 121
ثُمَّ ٱجۡتَبَٰهُ رَبُّهُۥ فَتَابَ عَلَيۡهِ وَهَدَىٰ
Sonra Rəbbi (tovbə etdirməklə) onu secdi (Ozunə yaxınlasdırdı), tovbəsini qəbul buyurdu və dogru yola muvəffəq etdi
Surah Taha, Verse 122
قَالَ ٱهۡبِطَا مِنۡهَا جَمِيعَۢاۖ بَعۡضُكُمۡ لِبَعۡضٍ عَدُوّٞۖ فَإِمَّا يَأۡتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدٗى فَمَنِ ٱتَّبَعَ هُدَايَ فَلَا يَضِلُّ وَلَا يَشۡقَىٰ
(Allah Adəmə və Həvvaya) belə buyurdu: “Bir-birinizə (siz Iblisə və nəslinə, Iblis də sizə və nəslinizə) dusmən kəsilərək hamınız oradan (Cənnətdən yerə) enin. Məndən sizə dogru yolu gostərən bir rəhbər (kitab, yaxud peygəmbər) gəldiyi zaman hər kəs Mənim haqq yolumu tutub getsə, nə (dunyada) yolunu azar, nə də (axirətdə) bədbəxt olar
Surah Taha, Verse 123
وَمَنۡ أَعۡرَضَ عَن ذِكۡرِي فَإِنَّ لَهُۥ مَعِيشَةٗ ضَنكٗا وَنَحۡشُرُهُۥ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ أَعۡمَىٰ
Hər kəs Mənim oyud-nəsihətimdən (Qur’andan) uz dondərsə, guzəranı daralar (yaxud qəbir evində siddətli əzaba ducar olar) və Biz qiyamət gunu onu məhsərə kor olaraq gətirərik!”
Surah Taha, Verse 124
قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرۡتَنِيٓ أَعۡمَىٰ وَقَدۡ كُنتُ بَصِيرٗا
O belə deyər: “Ey Rəbbim! Nə ucun məni məhsərə kor olaraq gətirdin, halbuki mən (dunyada hər seyi) gorurdum!”
Surah Taha, Verse 125
قَالَ كَذَٰلِكَ أَتَتۡكَ ءَايَٰتُنَا فَنَسِيتَهَاۖ وَكَذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمَ تُنسَىٰ
(Allah) buyurar: “Elədir, amma sənə ayələrimiz (mo’cuzələrimiz, qudrətimizə dəlalət edən əlamətlər) gəldi, sən isə (ozunu gorməməzliyə vurub) onları unutdun (iman gətirmədin). Bu gun eləcə də sən unudulacaqsan!”
Surah Taha, Verse 126
وَكَذَٰلِكَ نَجۡزِي مَنۡ أَسۡرَفَ وَلَمۡ يُؤۡمِنۢ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِۦۚ وَلَعَذَابُ ٱلۡأٓخِرَةِ أَشَدُّ وَأَبۡقَىٰٓ
Biz (Allaha sərik qosmaqla, kufr etməklə) həddi asanları və Rəbbinin ayələrinə iman gətirməyənləri də belə cəzalandırırıq. Axirət əzabı isə, subhəsiz ki, daha siddətli, daha surəklidir
Surah Taha, Verse 127
أَفَلَمۡ يَهۡدِ لَهُمۡ كَمۡ أَهۡلَكۡنَا قَبۡلَهُم مِّنَ ٱلۡقُرُونِ يَمۡشُونَ فِي مَسَٰكِنِهِمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّأُوْلِي ٱلنُّهَىٰ
Məgər (kafirlərə) bəlli olmadımı ki, Biz onlardan əvvəl (indi) məskənlərində gəzib dolandıqları necə-necə nəsilləri məhv etdik? Həqiqətən, bunda (kecmis ummətlərin giriftar oldugu musibət və fəlakətlərdə) agıl sahibləri ucun ibrətlər vardır
Surah Taha, Verse 128
وَلَوۡلَا كَلِمَةٞ سَبَقَتۡ مِن رَّبِّكَ لَكَانَ لِزَامٗا وَأَجَلٞ مُّسَمّٗى
Əgər Rəbbindən (bu ummətin əzabının axirətə saxlanılması haqda) oncə bir soz (hokm) və (lovhi-məhfuzda bu kafirlərin əzabı ucun əzəldən) muəyyən edilmis bir vaxt olmasaydı, subhəsiz ki, (dunyada tezliklə) onlara da (belə bir əzab) verilməsi lazım gələrdi
Surah Taha, Verse 129
فَٱصۡبِرۡ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّكَ قَبۡلَ طُلُوعِ ٱلشَّمۡسِ وَقَبۡلَ غُرُوبِهَاۖ وَمِنۡ ءَانَآيِٕ ٱلَّيۡلِ فَسَبِّحۡ وَأَطۡرَافَ ٱلنَّهَارِ لَعَلَّكَ تَرۡضَىٰ
(Ya Rəsulum! Elədə Məkkə musriklərinin) dediklərinə səbr et. Gunəs dogmamısdan və batmamısdan əvvəl Rəbbinə sukur edib sə’ninə tə’riflər de (subh və əsr namazlarını qıl), gecənin bir və’dəsində (axsam və gecə saatlarında) və gunorta radələrində də Rəbbini oyub təqdis et (sam, gecə və gunorta namazlarını qıl) ki, (bunun muqabilində Allahın səni boyuk savaba, yuksək dərəcələrə, yaxud ummətin ucun səfaətə nail etməsindən) razı (xoshal) olasan
Surah Taha, Verse 130
وَلَا تَمُدَّنَّ عَيۡنَيۡكَ إِلَىٰ مَا مَتَّعۡنَا بِهِۦٓ أَزۡوَٰجٗا مِّنۡهُمۡ زَهۡرَةَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا لِنَفۡتِنَهُمۡ فِيهِۚ وَرِزۡقُ رَبِّكَ خَيۡرٞ وَأَبۡقَىٰ
(Kafirlərin) bə’zi zumrələrini sınamaq ucun onlara dunya həyatının zinəti olaraq verdiyimiz mal-dovlətə rəgbət gozu ilə baxma! (Gozunu dikmə!) Rəbbinin ruzisi (bərəkəti) həm daha xeyirli, həm də daha baqidir (surəklidir, əbədidir)
Surah Taha, Verse 131
وَأۡمُرۡ أَهۡلَكَ بِٱلصَّلَوٰةِ وَٱصۡطَبِرۡ عَلَيۡهَاۖ لَا نَسۡـَٔلُكَ رِزۡقٗاۖ نَّحۡنُ نَرۡزُقُكَۗ وَٱلۡعَٰقِبَةُ لِلتَّقۡوَىٰ
Əhlinə (əhli-beytə və ummətinə) namaz qılmagı əmr et, ozun də ona (namaza) səbirlə davam et (yaxud məisət cətinliklərinə doz). Biz səndən ruzi istəmirik, (əksinə) sənə ruzi verən Bizik. (Gozəl) aqibət təqva sahiblərinindir (muttəqilərindir)
Surah Taha, Verse 132
وَقَالُواْ لَوۡلَا يَأۡتِينَا بِـَٔايَةٖ مِّن رَّبِّهِۦٓۚ أَوَلَمۡ تَأۡتِهِم بَيِّنَةُ مَا فِي ٱلصُّحُفِ ٱلۡأُولَىٰ
(Kafirlər) dedilər: “Nə ucun o (Muhəmməd) Rəbbindən bizə (həqiqi peygəmbər olmasına dəlalət edən) bir mo’cuzə gətirmir?” Məgər (Qur’anda) onlara əvvəlki (ilahi) kitablarda (kecmis ummətlərin həyatına, kufrləri uzundən ducar olduqları musibətlərə dair) olanların bəyanı (yaxud acıq-askar dəlili) gəlmədimi
Surah Taha, Verse 133
وَلَوۡ أَنَّآ أَهۡلَكۡنَٰهُم بِعَذَابٖ مِّن قَبۡلِهِۦ لَقَالُواْ رَبَّنَا لَوۡلَآ أَرۡسَلۡتَ إِلَيۡنَا رَسُولٗا فَنَتَّبِعَ ءَايَٰتِكَ مِن قَبۡلِ أَن نَّذِلَّ وَنَخۡزَىٰ
Əgər Biz onları (Məkkə musriklərini) bundan (Peygəmbər və Qur’an gəlməzdən) əvvəl əzabla məhv etsəydik, (qiyamət gunu) mutləq belə deyəcəkdilər: “Ey Rəbbimiz! Nə ucun zəlil və rusvay olmazdan əvvəl bizə bir peygəmbər gondərmədin ki, Sənin ayələrinə (hokmlərinə) tabe olaydıq
Surah Taha, Verse 134
قُلۡ كُلّٞ مُّتَرَبِّصٞ فَتَرَبَّصُواْۖ فَسَتَعۡلَمُونَ مَنۡ أَصۡحَٰبُ ٱلصِّرَٰطِ ٱلسَّوِيِّ وَمَنِ ٱهۡتَدَىٰ
(Ya Rəsulum!) De: “Hamı (axirət) gozləməkdədir, siz də gozləyin. (Qiyamət gunu) dogru yol sahiblərinin kimlər (biz, yoxsa siz) oldugunu və kimin haqq yolu tapdıgını (hidayətə yetisdiyini) biləcəksiniz!”
Surah Taha, Verse 135