Surah Al-Anbiya - Tamil Translation by Jan Turst Foundation
ٱقۡتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمۡ وَهُمۡ فِي غَفۡلَةٖ مُّعۡرِضُونَ
manitarkalukku avarkalutaiya kanakku vicaranai (nal) nerunki vittatu anal avarkalo (atanaip) purakkanittup paramukamaka irukkirarkal
Surah Al-Anbiya, Verse 1
مَا يَأۡتِيهِم مِّن ذِكۡرٖ مِّن رَّبِّهِم مُّحۡدَثٍ إِلَّا ٱسۡتَمَعُوهُ وَهُمۡ يَلۡعَبُونَ
avarkalukku avarkalutaiya iraivanitamiruntu putiya ninaivuttutal varumpotu avarkal vilaiyatiyavarkalaka atai cevi matukkirarkale tavira verillai
Surah Al-Anbiya, Verse 2
لَاهِيَةٗ قُلُوبُهُمۡۗ وَأَسَرُّواْ ٱلنَّجۡوَى ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ هَلۡ هَٰذَآ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُكُمۡۖ أَفَتَأۡتُونَ ٱلسِّحۡرَ وَأَنتُمۡ تُبۡصِرُونَ
avarkalutaiya ullankal alatciyamaka irukkinrana innum ittakaiya aniyayakkararkal tam'mitaiye irakaciyamaka"ivar unkalaip ponra oru manitare anri verillai ninkal nanku parttuk konte (avarutaiya) cuniyattinpal varukirirkala?" Enru kurikkolkinranar
Surah Al-Anbiya, Verse 3
قَالَ رَبِّي يَعۡلَمُ ٱلۡقَوۡلَ فِي ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِۖ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ
ennutaiya iraivan vanankalilum pumiyilum (pecappatum) collaiyellam nankaripavan; avan (yavarraiyum) ceviyerpavanakavum aripavanakavum irukkinran" enru avar kurinar
Surah Al-Anbiya, Verse 4
بَلۡ قَالُوٓاْ أَضۡغَٰثُ أَحۡلَٰمِۭ بَلِ ٱفۡتَرَىٰهُ بَلۡ هُوَ شَاعِرٞ فَلۡيَأۡتِنَا بِـَٔايَةٖ كَمَآ أُرۡسِلَ ٱلۡأَوَّلُونَ
appatiyalla! "Ivai kalappatamana kanavukal" illai, "atanai ivare karpanai ceytu kontar" illai, "ivar oru kavinartam" (enru kahpirkal palavarakak kulampik kuruvatutan) muntaiya (napimarkalukku) anuppappattatu pol ivarum or attatciyai nam'mitam kontu varattum" enrum kurukinranar
Surah Al-Anbiya, Verse 5
مَآ ءَامَنَتۡ قَبۡلَهُم مِّن قَرۡيَةٍ أَهۡلَكۡنَٰهَآۖ أَفَهُمۡ يُؤۡمِنُونَ
ivarkalukku munnar nam alittu vitta enta u(ra)rum iman kollavillai avvarirukka ivarkal iman kolvarkala
Surah Al-Anbiya, Verse 6
وَمَآ أَرۡسَلۡنَا قَبۡلَكَ إِلَّا رِجَالٗا نُّوحِيٓ إِلَيۡهِمۡۖ فَسۡـَٔلُوٓاْ أَهۡلَ ٱلذِّكۡرِ إِن كُنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ
(Napiye!) Umakku munnarum manitarkalaiye anri (verevaraiyum) nam'mutaiya tutarkalaka nam anuppavillai avarkalukke nam vahi arivittom. Enave"(itanai) ninkal ariyatavarkalaka iruntal (ninaivupatuttum) vetankalutaiyoritam kettut (terintu) kollunkal" (enru napiye! Avarkalitam kurum)
Surah Al-Anbiya, Verse 7
وَمَا جَعَلۡنَٰهُمۡ جَسَدٗا لَّا يَأۡكُلُونَ ٱلطَّعَامَ وَمَا كَانُواْ خَٰلِدِينَ
anriyum nam avarkalukku unavu aruntata utalai amaikkavillai melum, (pumiyil) nirantaramanavarkalakavum avarkalirukkavillai
Surah Al-Anbiya, Verse 8
ثُمَّ صَدَقۡنَٰهُمُ ٱلۡوَعۡدَ فَأَنجَيۡنَٰهُمۡ وَمَن نَّشَآءُ وَأَهۡلَكۡنَا ٱلۡمُسۡرِفِينَ
pinnar, (nam) vakkurutiyai avarkalukku nam niraiverrinom; avvaru nam avarkalaiyum, nam natiyavarkalaiyum kapparrinom; anal varampu miriyavarkalai nam alittom
Surah Al-Anbiya, Verse 9
لَقَدۡ أَنزَلۡنَآ إِلَيۡكُمۡ كِتَٰبٗا فِيهِ ذِكۡرُكُمۡۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ
unkalukku niccayamaka nam oru vetattai aruliyirukkinrom; atil unkalin kanniyam irukkinratu. Ninkal ariya mattirkala
Surah Al-Anbiya, Verse 10
وَكَمۡ قَصَمۡنَا مِن قَرۡيَةٖ كَانَتۡ ظَالِمَةٗ وَأَنشَأۡنَا بَعۡدَهَا قَوۡمًا ءَاخَرِينَ
melum, aniyayakkara(rkal valnta) urkal ettanaiyaiyo nam alittom; atarkup pin (anku) veru camukattai untakkinom
Surah Al-Anbiya, Verse 11
فَلَمَّآ أَحَسُّواْ بَأۡسَنَآ إِذَا هُم مِّنۡهَا يَرۡكُضُونَ
akave, avarkal namatu vetanai (varuvatai) unarntapotu, avarkal ankiruntu viraintotalanarkal
Surah Al-Anbiya, Verse 12
لَا تَرۡكُضُواْ وَٱرۡجِعُوٓاْ إِلَىٰ مَآ أُتۡرِفۡتُمۡ فِيهِ وَمَسَٰكِنِكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تُسۡـَٔلُونَ
viraintu otatirkal, ninkal anupavitta cuka pokankalukkum, unkal vitukalukkum tirumpi varunkal; (avai parri) ninkal kelvi ketkappatuvatarkaka" (enru avarkalukku arivikkappattatu)
Surah Al-Anbiya, Verse 13
قَالُواْ يَٰوَيۡلَنَآ إِنَّا كُنَّا ظَٰلِمِينَ
(itarku avarkal)"enkal kete! Nankal niccayamaka aniyayakkararkalaka iruntom" enru varuntik kurinarkal
Surah Al-Anbiya, Verse 14
فَمَا زَالَت تِّلۡكَ دَعۡوَىٰهُمۡ حَتَّىٰ جَعَلۡنَٰهُمۡ حَصِيدًا خَٰمِدِينَ
aruvatai ceyyappatta vayalin aritalkal erintalivatu ponru avarkalai nam akkum varai avarkalutaiya ikkuppatu oyavillai
Surah Al-Anbiya, Verse 15
وَمَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَآءَ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا لَٰعِبِينَ
melum, vanaiyum, pumiyaiyum avarrukku itaiye iruppavarraiyum vilaiyattukkana nilaiyil nam pataikkavillai
Surah Al-Anbiya, Verse 16
لَوۡ أَرَدۡنَآ أَن نَّتَّخِذَ لَهۡوٗا لَّٱتَّخَذۡنَٰهُ مِن لَّدُنَّآ إِن كُنَّا فَٰعِلِينَ
Vin vilaiyattukkena (etanaiyum) nam etuttukkolla nati, (avvaru) nam ceyvataka iruntal nam'mitatti(l ulla namakku takutiyanavarri)lirunte atanai nam etuttiruppom
Surah Al-Anbiya, Verse 17
بَلۡ نَقۡذِفُ بِٱلۡحَقِّ عَلَى ٱلۡبَٰطِلِ فَيَدۡمَغُهُۥ فَإِذَا هُوَ زَاهِقٞۚ وَلَكُمُ ٱلۡوَيۡلُ مِمَّا تَصِفُونَ
avvarillai! Nam cattiyattai kontu, acattiyattin mitu vicukirom; atanal, (cattiyam acattiyattin ciracaic) citaratittuvitukiratu pinnar (acattiyam) alintate poyvitukiratu. Akave, ninkal (karpanaiyaka ittukkatti) varnippatellam unkalukku ketutan
Surah Al-Anbiya, Verse 18
وَلَهُۥ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ وَمَنۡ عِندَهُۥ لَا يَسۡتَكۡبِرُونَ عَنۡ عِبَادَتِهِۦ وَلَا يَسۡتَحۡسِرُونَ
vanankalilum pumiyilum ullorellam avanukke uriyoravarkal; melum avanitam iruppavarkal avanukku vanankuvatai vittup perumaiyatikka mattarkal; corvataiyavumattarkal
Surah Al-Anbiya, Verse 19
يُسَبِّحُونَ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ لَا يَفۡتُرُونَ
itaivitamal avarkal iravilum, pakalilum avanait tutittuk konte irukkirarkal
Surah Al-Anbiya, Verse 20
أَمِ ٱتَّخَذُوٓاْ ءَالِهَةٗ مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ هُمۡ يُنشِرُونَ
pumiyil ullavarriliruntu ivarkal teyvankalai etuttuk kontirukkinrarkale! Avai (irantorai) uyir kotuttu eluppuma
Surah Al-Anbiya, Verse 21
لَوۡ كَانَ فِيهِمَآ ءَالِهَةٌ إِلَّا ٱللَّهُ لَفَسَدَتَاۚ فَسُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ رَبِّ ٱلۡعَرۡشِ عَمَّا يَصِفُونَ
(van, pumi akiya) ivarril allahvaiyanri veru teyvankal iruntiruntal, niccayamaka ivaiyirantum alinte poyirukkum, arsutaiya iraivanam allah, avarkal varnikkum (ittakaiya) tanmaikaliliruntu mikavum tuymaiyanavan
Surah Al-Anbiya, Verse 22
لَا يُسۡـَٔلُ عَمَّا يَفۡعَلُ وَهُمۡ يُسۡـَٔلُونَ
avan ceypavai parri evarum avanaik ketka mutiyatu anal, avarkal tam (avarkal ceyyum ceyalkal parri) ketkappatuvarkal
Surah Al-Anbiya, Verse 23
أَمِ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ ءَالِهَةٗۖ قُلۡ هَاتُواْ بُرۡهَٰنَكُمۡۖ هَٰذَا ذِكۡرُ مَن مَّعِيَ وَذِكۡرُ مَن قَبۡلِيۚ بَلۡ أَكۡثَرُهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ ٱلۡحَقَّۖ فَهُم مُّعۡرِضُونَ
allatu, avarkal allahvaiyanri (veru) teyvankalai etuttuk kontirukkirarkala? "Appatiyayin, unkal attatciyai ninkal kontu varunkal; ito ennutan iruppavarkalin vetamum, enakku munpu iruntavarkalin vetamum irukkinrana" enru napiye! Nir kurum; anal avarkalil perumpalor cattiyattai arintu kollavillai akave avarkal (ataip) purakkanikkirarkal
Surah Al-Anbiya, Verse 24
وَمَآ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ مِن رَّسُولٍ إِلَّا نُوحِيٓ إِلَيۡهِ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنَا۠ فَٱعۡبُدُونِ
(Napiye!) Umakku munnar nam anuppiya ovvoru tutaritamum; "niccayamaka (vanakkattirkuriya) nayan ennait tavira veru evarumillai enave, ennaiye ninkal vanankunkal" enru nam vahi arivikkamalillai
Surah Al-Anbiya, Verse 25
وَقَالُواْ ٱتَّخَذَ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَلَدٗاۗ سُبۡحَٰنَهُۥۚ بَلۡ عِبَادٞ مُّكۡرَمُونَ
avarkal; "arrahman oru kumaranait tanakkena etuttuk kontirukkinran" enru kurukirarkal; (anal) avano mikavum tuyavan! Appatiyalla (allahvin kumararkal enru ivarkal kuruvorellorum allahvin) kanniyamikka atiyarkale avarkal
Surah Al-Anbiya, Verse 26
لَا يَسۡبِقُونَهُۥ بِٱلۡقَوۡلِ وَهُم بِأَمۡرِهِۦ يَعۡمَلُونَ
avarkal (enka oru peccaiyum) avanai muntip peca mattarkal; avarkal avan kattalaip patiye (etaiyum) ceykirarkal
Surah Al-Anbiya, Verse 27
يَعۡلَمُ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُمۡ وَلَا يَشۡفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ٱرۡتَضَىٰ وَهُم مِّنۡ خَشۡيَتِهِۦ مُشۡفِقُونَ
avarkalukku munnal iruppavarraiyum, avarkalukkup pinnal iruppavarraiyum avan nankarivan; innum evarai avan porunti erruk kolkirano a(t takaiya)varukkanri - avarkal parintu peca mattarkal. Innum avarkal avan pal ulla accattal natunkupavarkalakavum irukkinrarkal
Surah Al-Anbiya, Verse 28
۞وَمَن يَقُلۡ مِنۡهُمۡ إِنِّيٓ إِلَٰهٞ مِّن دُونِهِۦ فَذَٰلِكَ نَجۡزِيهِ جَهَنَّمَۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلظَّـٰلِمِينَ
innum, avarkalil evarenum"avananri niccayamaka nanum nayantan" enru kuruvareyanal, a(ttakaiya)varukku - nam narakattaiye kuliyakak kotuppom - ivvare nam aniyayakkararkalukkuk kuli kotuppom
Surah Al-Anbiya, Verse 29
أَوَلَمۡ يَرَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَنَّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ كَانَتَا رَتۡقٗا فَفَتَقۡنَٰهُمَاۖ وَجَعَلۡنَا مِنَ ٱلۡمَآءِ كُلَّ شَيۡءٍ حَيٍّۚ أَفَلَا يُؤۡمِنُونَ
niccayamaka vanankalum, pumiyum (mutalil) inaintiruntana enpataiyum, ivarrai name pirit(tamait)tom enpataiyum, uyirulla ovvonraiyum nam tanniriliruntu pataittom enpataiyum kahpirkal parkkavillaiya? (Ivarraip parttum) avarkal nampikkai kolla villaiya
Surah Al-Anbiya, Verse 30
وَجَعَلۡنَا فِي ٱلۡأَرۡضِ رَوَٰسِيَ أَن تَمِيدَ بِهِمۡ وَجَعَلۡنَا فِيهَا فِجَاجٗا سُبُلٗا لَّعَلَّهُمۡ يَهۡتَدُونَ
innum; ippumi (manitarkalutan) ati cayamalirukkum poruttu, nam atil nilaiyana malaikalai amaittom; avarkal nerana valiyil cellum poruttu, nam vicalamana pataikalaiyum amaittom
Surah Al-Anbiya, Verse 31
وَجَعَلۡنَا ٱلسَّمَآءَ سَقۡفٗا مَّحۡفُوظٗاۖ وَهُمۡ عَنۡ ءَايَٰتِهَا مُعۡرِضُونَ
Innum vanattai nam patukappana vitanamaka amaittom -eninum avarkal avarrilulla attatcikalaip purakkanittu vitukirarkal
Surah Al-Anbiya, Verse 32
وَهُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ وَٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَۖ كُلّٞ فِي فَلَكٖ يَسۡبَحُونَ
innum avane iravaiyum, pakalaiyum; curiyanaiyum, cantiranaiyum pataittan; (vanil tattamakkuriya) vattavaraikkul ovvonrum nintukinrana
Surah Al-Anbiya, Verse 33
وَمَا جَعَلۡنَا لِبَشَرٖ مِّن قَبۡلِكَ ٱلۡخُلۡدَۖ أَفَإِيْن مِّتَّ فَهُمُ ٱلۡخَٰلِدُونَ
(napiye!) Umakku munnar enta manitanukkum (avan) enrennum irukkakkutiya nittiya valvai nam (inku) kotukkavillai akave nir marittal avarkal mattum enarenrum valap pokirarkala
Surah Al-Anbiya, Verse 34
كُلُّ نَفۡسٖ ذَآئِقَةُ ٱلۡمَوۡتِۗ وَنَبۡلُوكُم بِٱلشَّرِّ وَٱلۡخَيۡرِ فِتۡنَةٗۖ وَإِلَيۡنَا تُرۡجَعُونَ
ovvor atmavum maranattaic cuvaippatakave irukkiratu paritcaikkaka ketutiyaiyum, nanmaiyaiyum kontu nam unkalaic cotikkirom. Pinnar, nam'mitame ninkal mitkappatuvirkal
Surah Al-Anbiya, Verse 35
وَإِذَا رَءَاكَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِن يَتَّخِذُونَكَ إِلَّا هُزُوًا أَهَٰذَا ٱلَّذِي يَذۡكُرُ ءَالِهَتَكُمۡ وَهُم بِذِكۡرِ ٱلرَّحۡمَٰنِ هُمۡ كَٰفِرُونَ
innum (napiye!) Kahpirkal um'maip parttal, "unkal teyvankalaip parrik (kurai) kurupavar ivartana?" - Enru (tankalukkul pecik kontu) um'maip parikacam ceyyamal iruppatillai melum avarkal rahmanutaiya ninaivai nirakarikkinranar
Surah Al-Anbiya, Verse 36
خُلِقَ ٱلۡإِنسَٰنُ مِنۡ عَجَلٖۚ سَأُوْرِيكُمۡ ءَايَٰتِي فَلَا تَسۡتَعۡجِلُونِ
manitan avacarakkaranakave pataikkappattirukkinran; viraivil (vetanaikkana) en attatcikalai unkalukkuk kanpippen; akave ninkal avacarappatatirkal
Surah Al-Anbiya, Verse 37
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلۡوَعۡدُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
ninkal unmaiyalarkalakayiruppin, inta (vetanaikkana) vakkuruti eppolutu (niraiverrappatum)?" Enru avarkal ketkirarkal
Surah Al-Anbiya, Verse 38
لَوۡ يَعۡلَمُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ ٱلنَّارَ وَلَا عَن ظُهُورِهِمۡ وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ
tam mukankalaiyum, tam mutukukalaiyum (naraka) neruppait tatuttuk kolla mutiyamalum, (evaralum) utavi ceyyappatamalum irupparkale anta nerattai kahpirkal arintu kolvarkalanal! (Iruti neram parrik kettuk kontirukka mattarkal)
Surah Al-Anbiya, Verse 39
بَلۡ تَأۡتِيهِم بَغۡتَةٗ فَتَبۡهَتُهُمۡ فَلَا يَسۡتَطِيعُونَ رَدَّهَا وَلَا هُمۡ يُنظَرُونَ
Avvaralla! Atu avarkalitam titirena vantu, avarkalait tattaliyac ceytu vitum. Atait tatuttuk kolla avarkalal iyalatu avarkalukkuc ciritum avakacam kotukkappata mattatu
Surah Al-Anbiya, Verse 40
وَلَقَدِ ٱسۡتُهۡزِئَ بِرُسُلٖ مِّن قَبۡلِكَ فَحَاقَ بِٱلَّذِينَ سَخِرُواْ مِنۡهُم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ
innum, (napiye!) Niccayamaka umakku munnar vanta tutarkalum (ivvare) parikacikkappa pattarkal - anal avarkal parikacam ceytu kontirunta (vetanaiyana)tu avarkalai culnatu kontatu
Surah Al-Anbiya, Verse 41
قُلۡ مَن يَكۡلَؤُكُم بِٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ مِنَ ٱلرَّحۡمَٰنِۚ بَلۡ هُمۡ عَن ذِكۡرِ رَبِّهِم مُّعۡرِضُونَ
unkalai, iravilum, pakalilum arrahmanutaiya (vetanaiyiliruntu) patukakkakkutiyavar evar?" Enru (napiye!) Nir kelum; anal, avarkal tankal iraivanai ninaippataiye purakkanippavarkal
Surah Al-Anbiya, Verse 42
أَمۡ لَهُمۡ ءَالِهَةٞ تَمۡنَعُهُم مِّن دُونِنَاۚ لَا يَسۡتَطِيعُونَ نَصۡرَ أَنفُسِهِمۡ وَلَا هُم مِّنَّا يُصۡحَبُونَ
allatu, (nam'mutaiya vetanaiyiliruntu) nam'maiyanri avarkalaik kapparrum teyvankal avarkalukku irukkinranava? Avarkal tamakkuttame utaviceyya caktiyarravarkal. Melum avarkal nam'mitamiruntu kapparrappatupavarkalum allar
Surah Al-Anbiya, Verse 43
بَلۡ مَتَّعۡنَا هَـٰٓؤُلَآءِ وَءَابَآءَهُمۡ حَتَّىٰ طَالَ عَلَيۡهِمُ ٱلۡعُمُرُۗ أَفَلَا يَرَوۡنَ أَنَّا نَأۡتِي ٱلۡأَرۡضَ نَنقُصُهَا مِنۡ أَطۡرَافِهَآۚ أَفَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ
eninum, ivarkalaiyum ivarkalutaiya mutataiyaraiyum, avarkalutaiya ayut kalam valarntonkum varai cukankalai anupavikkac ceytom. Nam (ivarkalitamulla) pumiyai atan arukukaliliruntu kuraittu kontu varukirom enpatai ivarkal kanavillaiya? Ivarkala mikaittu verrik kolpavarkal
Surah Al-Anbiya, Verse 44
قُلۡ إِنَّمَآ أُنذِرُكُم بِٱلۡوَحۡيِۚ وَلَا يَسۡمَعُ ٱلصُّمُّ ٱلدُّعَآءَ إِذَا مَا يُنذَرُونَ
niccayamaka nan unkalukku eccarikkai ceyvatellam vahi mulam enakku arivikkappattataik kontetan" enru (napiye!) Nir kurum; eninum, cevitarkal accamutti eccarikkappatum potu, (avarkal nervali perum) anta alaippaic cevimatukka mattarkal
Surah Al-Anbiya, Verse 45
وَلَئِن مَّسَّتۡهُمۡ نَفۡحَةٞ مِّنۡ عَذَابِ رَبِّكَ لَيَقُولُنَّ يَٰوَيۡلَنَآ إِنَّا كُنَّا ظَٰلِمِينَ
um'mutaiya iraivanitamiruntulla vetanaiyiliruntu oru muccu avarkalait tintumanalum, "enkalukkuk ketu tan! Tittamaka nankal aniyayakkararkalakave iruntom" enru avarkal niccayamaka ku(rik kata)ruvarkal
Surah Al-Anbiya, Verse 46
وَنَضَعُ ٱلۡمَوَٰزِينَ ٱلۡقِسۡطَ لِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ فَلَا تُظۡلَمُ نَفۡسٞ شَيۡـٔٗاۖ وَإِن كَانَ مِثۡقَالَ حَبَّةٖ مِّنۡ خَرۡدَلٍ أَتَيۡنَا بِهَاۗ وَكَفَىٰ بِنَا حَٰسِبِينَ
Enave enta or atmavum oru ciritum aniyayam ceyyappatamattatu melum (nanmai, timaiyil) oru katuku alavu etaiyiruppinum, atanaiyum nam (kanakkil) kontu varuvom. Avvare kanakketukka name potum
Surah Al-Anbiya, Verse 47
وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ ٱلۡفُرۡقَانَ وَضِيَآءٗ وَذِكۡرٗا لِّلۡمُتَّقِينَ
innum, nam musavukkum harunukkum (nanmai timaikalaip) pirittarivikkum vetattai niccayamaka nam kotuttom; (atu) payapaktiyutaiyavarkalukku or oliyakavum, ninaivuttum narpotanaiyakavum iruntatu
Surah Al-Anbiya, Verse 48
ٱلَّذِينَ يَخۡشَوۡنَ رَبَّهُم بِٱلۡغَيۡبِ وَهُم مِّنَ ٱلسَّاعَةِ مُشۡفِقُونَ
avarkal tankal iraivanai antarankattilum ancuvarkal; innum anta (iruti) velaiyaik kurittup payantu kontum irupparkal
Surah Al-Anbiya, Verse 49
وَهَٰذَا ذِكۡرٞ مُّبَارَكٌ أَنزَلۡنَٰهُۚ أَفَأَنتُمۡ لَهُۥ مُنكِرُونَ
innum itu (kur'an) nam arul ceyta pakkiyam mikka punitamana upatecamakum. Itanaiya ninkal purakkanikkirirkal
Surah Al-Anbiya, Verse 50
۞وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَآ إِبۡرَٰهِيمَ رُشۡدَهُۥ مِن قَبۡلُ وَكُنَّا بِهِۦ عَٰلِمِينَ
innum, nam munnare iprahimukku avarukkut takunta nermaiyana valiyait titanaka kotuttom - avaraip parri nam arintiruntom
Surah Al-Anbiya, Verse 51
إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَا هَٰذِهِ ٱلتَّمَاثِيلُ ٱلَّتِيٓ أَنتُمۡ لَهَا عَٰكِفُونَ
avar tam tantaiyitamum, tam camukattaritamum"ninkal valipatum inta uruvankal enna?" Enru ketta potu
Surah Al-Anbiya, Verse 52
قَالُواْ وَجَدۡنَآ ءَابَآءَنَا لَهَا عَٰبِدِينَ
avarkal, "enkal mutataiyavarkal ivarrai vanankik kontiruntatai nankal kantom enru kurinarkal
Surah Al-Anbiya, Verse 53
قَالَ لَقَدۡ كُنتُمۡ أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُمۡ فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ
(atarku) avar, "niccayamaka ninkalum, unkalutaiya mutataiyavarum - pakirankamana vali kettil tan iruntu varukirirkal enru kurinar
Surah Al-Anbiya, Verse 54
قَالُوٓاْ أَجِئۡتَنَا بِٱلۡحَقِّ أَمۡ أَنتَ مِنَ ٱللَّـٰعِبِينَ
(atarku) avarkal"nir enkalitam unmaiyaik kontu vantirukkirira? Allatu vilaiyatupavarkalil oruvaraka irukkinrira?" Enru kettarkal
Surah Al-Anbiya, Verse 55
قَالَ بَل رَّبُّكُمۡ رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ ٱلَّذِي فَطَرَهُنَّ وَأَنَا۠ عَلَىٰ ذَٰلِكُم مِّنَ ٱلشَّـٰهِدِينَ
appatiyalla. Unkalutaiya iraivan vanankalukkum pumikkum iraivanavan. Avane avarraip pataittavan; itarkuc catciyam kurupavarkalil nanum oruvanaka irukkinren" enru (iprahim) kurinar
Surah Al-Anbiya, Verse 56
وَتَٱللَّهِ لَأَكِيدَنَّ أَصۡنَٰمَكُم بَعۡدَ أَن تُوَلُّواْ مُدۡبِرِينَ
Innum; ninkal tirumpic cenra pinnar, allahvin mitu cattiyamaka unkal cilaikalukku oru cati ceyven!" (Enrum kurinar)
Surah Al-Anbiya, Verse 57
فَجَعَلَهُمۡ جُذَٰذًا إِلَّا كَبِيرٗا لَّهُمۡ لَعَلَّهُمۡ إِلَيۡهِ يَرۡجِعُونَ
avvare avar, avarril periyatait tavira (marra) ellavarraiyum tuntu tuntakkinar; avarkal atanpal tirumpuvatarkaka (atai vittu vittar)
Surah Al-Anbiya, Verse 58
قَالُواْ مَن فَعَلَ هَٰذَا بِـَٔالِهَتِنَآ إِنَّهُۥ لَمِنَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
enkal teyvankalukku ivvaru (tinku) ceytatu yar? Niccayamaka avan akkiramakkararkalil oruvanaka iruppan" enru kurinarkal
Surah Al-Anbiya, Verse 59
قَالُواْ سَمِعۡنَا فَتٗى يَذۡكُرُهُمۡ يُقَالُ لَهُۥٓ إِبۡرَٰهِيمُ
atarku (avarkalil cilar)"ilainar oruvar ivarraip parri (avaturakak) kurippittu vantatai nankal kelvippattirukkirom, avarukku iprahim enru peyar collappatukiratu" enru kurinarkal
Surah Al-Anbiya, Verse 60
قَالُواْ فَأۡتُواْ بِهِۦ عَلَىٰٓ أَعۡيُنِ ٱلنَّاسِ لَعَلَّهُمۡ يَشۡهَدُونَ
appatiyanal avarai makkal kan munne kontu varunkal; avarkal catciyam kurum poruttu" enru connarkal
Surah Al-Anbiya, Verse 61
قَالُوٓاْ ءَأَنتَ فَعَلۡتَ هَٰذَا بِـَٔالِهَتِنَا يَـٰٓإِبۡرَٰهِيمُ
iprahime! Enkal teyvankalai ivvaru ceytavar nir tamo?" Enru (avar vantatum) kettanar
Surah Al-Anbiya, Verse 62
قَالَ بَلۡ فَعَلَهُۥ كَبِيرُهُمۡ هَٰذَا فَسۡـَٔلُوهُمۡ إِن كَانُواْ يَنطِقُونَ
atarku avar"appatiyalla! Ivarril periya cilai ito irukkirate, itu tan ceytirukkum; enave, ivai pecakkutiyavaiyaka iruppin, ivarraiye ninkal kelunkal" enru kurinar
Surah Al-Anbiya, Verse 63
فَرَجَعُوٓاْ إِلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ فَقَالُوٓاْ إِنَّكُمۡ أَنتُمُ ٱلظَّـٰلِمُونَ
(itarku patil kurat teriyata) avarkal tankalukkul tirumpi, (oruvarukkoruvar)"niccayamaka ninkal tam (ivarrai teyvankalaka nampi) aniyayam ceytu vittirkal" enru pecik kontarkal
Surah Al-Anbiya, Verse 64
ثُمَّ نُكِسُواْ عَلَىٰ رُءُوسِهِمۡ لَقَدۡ عَلِمۡتَ مَا هَـٰٓؤُلَآءِ يَنطِقُونَ
piraku avarkal (avamanattutan) tankal talaikalait tonkap pottuk kollumaru ceyyappattarkal; "ivai peca matta enpatait tan nir niccayamaka arivire!" (Enru kurinar)
Surah Al-Anbiya, Verse 65
قَالَ أَفَتَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا يَنفَعُكُمۡ شَيۡـٔٗا وَلَا يَضُرُّكُمۡ
(appatiyayin) allahvaiyanri unkalukku enta nanmaiyum ceyyata unkalukku tinkum alikkatavarraiya vanankukirirkal" enru kettar
Surah Al-Anbiya, Verse 66
أُفّٖ لَّكُمۡ وَلِمَا تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ
Cicci! Unkalukkum, ninkal vanankum allah allatavarrukkum ketu tan; ninkal itanai arintu kollavillaiya?" (Enru iprahim kurinar)
Surah Al-Anbiya, Verse 67
قَالُواْ حَرِّقُوهُ وَٱنصُرُوٓاْ ءَالِهَتَكُمۡ إِن كُنتُمۡ فَٰعِلِينَ
(itarku) avarkal ninkal (ivarai etavatu ceyya natinal ivarai (neruppilittu) eriyunkal; (ivvaru ceytu) unkal teyvankalukku utavi ceyyunkal" enru kurinarkal
Surah Al-Anbiya, Verse 68
قُلۡنَا يَٰنَارُ كُونِي بَرۡدٗا وَسَلَٰمًا عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ
(iprahim tikkitankil eriyappattavutan)"neruppe! Iprahim mitu ni kulircciyakavum, cukamalikkak kutiyatakavum, akivitu!" Enru nam kurinom
Surah Al-Anbiya, Verse 69
وَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَخۡسَرِينَ
melum, avarkal avarukkuc cati ceyya natinarkal, anal nam avarkalaiye nastavalikalay akkinom
Surah Al-Anbiya, Verse 70
وَنَجَّيۡنَٰهُ وَلُوطًا إِلَى ٱلۡأَرۡضِ ٱلَّتِي بَٰرَكۡنَا فِيهَا لِلۡعَٰلَمِينَ
innum, nam avaraiyum (avarutaiya cakotarar makan) luttaiyum akilattarukkellam parakkattana - pakkiyamulla - pumiyaka nam akkiyulla (paittul mukattasil) iterram perac ceytom
Surah Al-Anbiya, Verse 71
وَوَهَبۡنَا لَهُۥٓ إِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَ نَافِلَةٗۖ وَكُلّٗا جَعَلۡنَا صَٰلِحِينَ
innum nam avarukku is'hakkaiyum, melatikamaka yahkupaiyum alittom; ivarkal ovvoruvaraiyum (salihana) nallatiyarkalakkinom
Surah Al-Anbiya, Verse 72
وَجَعَلۡنَٰهُمۡ أَئِمَّةٗ يَهۡدُونَ بِأَمۡرِنَا وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡهِمۡ فِعۡلَ ٱلۡخَيۡرَٰتِ وَإِقَامَ ٱلصَّلَوٰةِ وَإِيتَآءَ ٱلزَّكَوٰةِۖ وَكَانُواْ لَنَا عَٰبِدِينَ
innum nam kattalaiyaik kontu (makkalukku) nervali kattum imamkalaka - talaivarkalaka - nam avarkalai akkinom; melum, nanmaiyutaiya ceyalkalaik puriyumarum, tolukaiyaik kataippitikkumarum, jakattai kotuttu varumarum, nam avarkalukku vahi mulam arivittom - avarkal nam'maiye vanankupavarkalaka iruntanar
Surah Al-Anbiya, Verse 73
وَلُوطًا ءَاتَيۡنَٰهُ حُكۡمٗا وَعِلۡمٗا وَنَجَّيۡنَٰهُ مِنَ ٱلۡقَرۡيَةِ ٱلَّتِي كَانَت تَّعۡمَلُ ٱلۡخَبَـٰٓئِثَۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمَ سَوۡءٖ فَٰسِقِينَ
innum, luttaiyum (napiyakki) - nam avarukku nanattaiyum, kalviyaiyum kotuttom; aruvaruppana ceyalkalaic ceytu kontirun(tavarkalin) urai vittum avarai nam kapparrinom; niccayamaka avarkal mikavum ketta camukattinarakavum, perum pavikalakavum iruntanar
Surah Al-Anbiya, Verse 74
وَأَدۡخَلۡنَٰهُ فِي رَحۡمَتِنَآۖ إِنَّهُۥ مِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
Innum, avarai nam'mutaiya kirupaiyil nam pukuttik kontom; niccayamaka avar (salihana) nallatiyarkalil ullavarakave iruntar
Surah Al-Anbiya, Verse 75
وَنُوحًا إِذۡ نَادَىٰ مِن قَبۡلُ فَٱسۡتَجَبۡنَا لَهُۥ فَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ
innum, nuh - avar munne pirarttittapotu, avarukku (avarutaiya pirarttanaiyai erru)) patil kurinom; avaraiyum, avarutaiya kutumpattaraiyum mikap periya tunpattiliruntum nam iterrinom
Surah Al-Anbiya, Verse 76
وَنَصَرۡنَٰهُ مِنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَآۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمَ سَوۡءٖ فَأَغۡرَقۡنَٰهُمۡ أَجۡمَعِينَ
innum nam'mutaiya attatcikalaip poyppikka murpattarkale anta camukattaritamiruntu avarukku utavi ceytom. Niccayamaka avarkal mikak ketta camukattarakave iruntanar - atalal avarkal anaivaraiyum nam mulkatittom
Surah Al-Anbiya, Verse 77
وَدَاوُۥدَ وَسُلَيۡمَٰنَ إِذۡ يَحۡكُمَانِ فِي ٱلۡحَرۡثِ إِذۡ نَفَشَتۡ فِيهِ غَنَمُ ٱلۡقَوۡمِ وَكُنَّا لِحُكۡمِهِمۡ شَٰهِدِينَ
innum tavutum, sulaimanum (parri ninaivu kurviraka!) Velanmai nilattil avarkalutaiya camukattarin atukal iravil iranki meynta potu, ataip parri avviruvarum tirppuc ceyta potu, avarkalutaiya tirppai nam kavanittuk kontiruntom
Surah Al-Anbiya, Verse 78
فَفَهَّمۡنَٰهَا سُلَيۡمَٰنَۚ وَكُلًّا ءَاتَيۡنَا حُكۡمٗا وَعِلۡمٗاۚ وَسَخَّرۡنَا مَعَ دَاوُۥدَ ٱلۡجِبَالَ يُسَبِّحۡنَ وَٱلطَّيۡرَۚ وَكُنَّا فَٰعِلِينَ
appotu, nam sulaimanukku atai (tirppin niyayattai) vilanka vaittom; melum, avviruvarukkum nanattaiyum (nar)kalviyaiyum kotuttom; innum nam tavutukku malaikalaiyum paravaikalaiyum vacappatuttik kotuttom; avai (tavututan) taspih ceytu kontiruntana - ivarrai yellam name ceytom
Surah Al-Anbiya, Verse 79
وَعَلَّمۡنَٰهُ صَنۡعَةَ لَبُوسٖ لَّكُمۡ لِتُحۡصِنَكُم مِّنۢ بَأۡسِكُمۡۖ فَهَلۡ أَنتُمۡ شَٰكِرُونَ
innum ninkal peritum potu unkalaip patukattuk kolvatarkana kavacankal ceyvatai, avarukku nam karruk kotuttom - enave (ivarrukkellam) ninkal nanri celuttukiravarkalaka irukkirirkala
Surah Al-Anbiya, Verse 80
وَلِسُلَيۡمَٰنَ ٱلرِّيحَ عَاصِفَةٗ تَجۡرِي بِأَمۡرِهِۦٓ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ ٱلَّتِي بَٰرَكۡنَا فِيهَاۚ وَكُنَّا بِكُلِّ شَيۡءٍ عَٰلِمِينَ
Innum sulaimanukkuk katumaiyaka vicum karraiyum (nam vacappatuttik kotuttom) atu, avarutaiya evalin pati, nam enta pumiyai pakkiyamutaiyatakkinomo (anta pumikkum avarai etuttuc) cenratu ivvaru, ovvoru porulaiyum parri nam arintorakave irukkinrom
Surah Al-Anbiya, Verse 81
وَمِنَ ٱلشَّيَٰطِينِ مَن يَغُوصُونَ لَهُۥ وَيَعۡمَلُونَ عَمَلٗا دُونَ ذَٰلِكَۖ وَكُنَّا لَهُمۡ حَٰفِظِينَ
innum, saittankaliliruntum avarukkakak (katalil) mulki varak kutiyavarkalai (nam vacappatuttik kotuttom; itu tavira) marri velaikalaiyum (anta saittankal) ceyyum; anriyum name avarraik kankanittu vantom
Surah Al-Anbiya, Verse 82
۞وَأَيُّوبَ إِذۡ نَادَىٰ رَبَّهُۥٓ أَنِّي مَسَّنِيَ ٱلضُّرُّ وَأَنتَ أَرۡحَمُ ٱلرَّـٰحِمِينَ
innum, aiyup tam iraivanitam"niccayamaka ennai (noyinalana) tunpam tintiyirukkiratu (iraivane!) Kirupai ceypavarkalilellam niye mikak kirupai ceypavanaka irukkinray" enru pirarttit potu
Surah Al-Anbiya, Verse 83
فَٱسۡتَجَبۡنَا لَهُۥ فَكَشَفۡنَا مَا بِهِۦ مِن ضُرّٖۖ وَءَاتَيۡنَٰهُ أَهۡلَهُۥ وَمِثۡلَهُم مَّعَهُمۡ رَحۡمَةٗ مِّنۡ عِندِنَا وَذِكۡرَىٰ لِلۡعَٰبِدِينَ
nam avarutaiya pirarttanaiyai erruk kontom; avarukku erpattirunta tunpattaiyum nikki vittom; avarutaiya kutumpattaiyum, pinnum ataip ponra oru tokaiyinaraiyum (avarukkuk kutumpamakak) kotuttom - itu nam'mitattiliruntulla kirupaiyakavum apitinkalukku (vanankupavarkalukku) ninaivuttutalakavum irukkiratu
Surah Al-Anbiya, Verse 84
وَإِسۡمَٰعِيلَ وَإِدۡرِيسَ وَذَا ٱلۡكِفۡلِۖ كُلّٞ مِّنَ ٱلصَّـٰبِرِينَ
innum; ismayilaiyum, itrisaiyum, tulkihplaiyum (napiye! Nir ninaivu kurviraka) avarkal yavarum porumaiyalarkalil ninrumullavarkale
Surah Al-Anbiya, Verse 85
وَأَدۡخَلۡنَٰهُمۡ فِي رَحۡمَتِنَآۖ إِنَّهُم مِّنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
ivarkal (elloraiyum) nam nam kirupaiyil pukuttik kontom, niccayamaka ivarkal (salihinkalana) nallatiyarkalil ninrumullavarkale
Surah Al-Anbiya, Verse 86
وَذَا ٱلنُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَٰضِبٗا فَظَنَّ أَن لَّن نَّقۡدِرَ عَلَيۡهِ فَنَادَىٰ فِي ٱلظُّلُمَٰتِ أَن لَّآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنتَ سُبۡحَٰنَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
Innum (ninaivu kurviraka); tunnun (yunus tam camukattavarai vittum) kopamaka veliyeriya potu, (pavikal camukattai vittum veliyeri vitta patiyal) avarai nam nerukkatiyil akkamattom enru ennik kontar enave avar (min vayirrin) alnta iruliliruntu"unnait tavira vanakkattirkuriya nayan yarumillai; ni mikavum tuymaiyanavan; niccayamaka nan aniyayakkararkalil oruvanaki vitten" enru pirarttittar
Surah Al-Anbiya, Verse 87
فَٱسۡتَجَبۡنَا لَهُۥ وَنَجَّيۡنَٰهُ مِنَ ٱلۡغَمِّۚ وَكَذَٰلِكَ نُـۨجِي ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
enave, nam avarutaiya pirarttanaiyai erruk kontom; avarait tukkattiliruntum vituvittom. Ivvare muhminkalaiyum vituvippom
Surah Al-Anbiya, Verse 88
وَزَكَرِيَّآ إِذۡ نَادَىٰ رَبَّهُۥ رَبِّ لَا تَذَرۡنِي فَرۡدٗا وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلۡوَٰرِثِينَ
innum jakariya tam iraivanitam"en iraiva! Ni ennai (cantatiyillamal) orraiyaka vittu vitate! Niyo anantarankolvoril mikavum melanavan" enru pirarttit potu
Surah Al-Anbiya, Verse 89
فَٱسۡتَجَبۡنَا لَهُۥ وَوَهَبۡنَا لَهُۥ يَحۡيَىٰ وَأَصۡلَحۡنَا لَهُۥ زَوۡجَهُۥٓۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ يُسَٰرِعُونَ فِي ٱلۡخَيۡرَٰتِ وَيَدۡعُونَنَا رَغَبٗا وَرَهَبٗاۖ وَكَانُواْ لَنَا خَٰشِعِينَ
nam avarutaiya pirarttanaiyai erruk kontom; avarukkaka avarutaiya manaiviyai (malattut tanattai nikki) cukappatutti, avarukku yahyavaiyum alittom; niccayamaka ivarkal yavarum nanmaikal ceyvatil viraipavarkalaka iruntarkal - innum, avarkal nam'mai acai kontum, payattotum pirarttittarkal. Melum, avarkal nam'mitam ullaccam kontavarkalaka iruntarkal
Surah Al-Anbiya, Verse 90
وَٱلَّتِيٓ أَحۡصَنَتۡ فَرۡجَهَا فَنَفَخۡنَا فِيهَا مِن رُّوحِنَا وَجَعَلۡنَٰهَا وَٱبۡنَهَآ ءَايَةٗ لِّلۡعَٰلَمِينَ
innum tam karpaik kattuk konta (maryam enpa)varaip parri (napiye! Ninaivu kurum) eninum, nam anmaviliruntu nam avaril uti avaraiyum, avar putalvaraiyum akilattarukku or attatciyakavum akkinom
Surah Al-Anbiya, Verse 91
إِنَّ هَٰذِهِۦٓ أُمَّتُكُمۡ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ وَأَنَا۠ رَبُّكُمۡ فَٱعۡبُدُونِ
niccayamaka unkal'um'mattu' - camutayam - (verrumai etumilla) ore camutayam tan; melum nane unkal iraivan. Akaiyal, ennaiye ninkal vanankunkal
Surah Al-Anbiya, Verse 92
وَتَقَطَّعُوٓاْ أَمۡرَهُم بَيۡنَهُمۡۖ كُلٌّ إِلَيۡنَا رَٰجِعُونَ
(Pinnar) avarkal tankalukkitaiye tankal (markka) kariyankalil pilavupattanar. Anaivarum nam'mitame milpavarkal
Surah Al-Anbiya, Verse 93
فَمَن يَعۡمَلۡ مِنَ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ وَهُوَ مُؤۡمِنٞ فَلَا كُفۡرَانَ لِسَعۡيِهِۦ وَإِنَّا لَهُۥ كَٰتِبُونَ
enave, evar muhminaka, nalla amalkalai ceykiraro avarutaiya muyarci vinaki vitatu. Niccayamaka name atai (avarukkaka)p pativu ceytu vaikkirom
Surah Al-Anbiya, Verse 94
وَحَرَٰمٌ عَلَىٰ قَرۡيَةٍ أَهۡلَكۡنَٰهَآ أَنَّهُمۡ لَا يَرۡجِعُونَ
nam evvurarkalai alittu vittomo avarkal (tirumpavum ivvulakam varuvatu) tatukkappattullatu niccayamaka avarkal tirumpa mattarkal
Surah Al-Anbiya, Verse 95
حَتَّىٰٓ إِذَا فُتِحَتۡ يَأۡجُوجُ وَمَأۡجُوجُ وَهُم مِّن كُلِّ حَدَبٖ يَنسِلُونَ
yahjuju, mahjuju (kuttattar)kku vali tirakkappatum potu, avarkal ovvoru mettiliruntum irankip paravuvarkal
Surah Al-Anbiya, Verse 96
وَٱقۡتَرَبَ ٱلۡوَعۡدُ ٱلۡحَقُّ فَإِذَا هِيَ شَٰخِصَةٌ أَبۡصَٰرُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يَٰوَيۡلَنَا قَدۡ كُنَّا فِي غَفۡلَةٖ مِّنۡ هَٰذَا بَلۡ كُنَّا ظَٰلِمِينَ
(iruti nalaip parriya) unmaiyana vakkuruti nerunkinal, (ataikkanum) kahpirkalin kankal tirantapatiye nilaikutti ninru vitum; (anriyum avarkal;)"enkalukku ketu tan! Niccayamaka nankal itai utacinappatuttiyavarkalakave iruntuvittom; - atu mattumillai - nam aniyayam ceytavarkalakavum iruntu vittom" (enru kuruvarkal)
Surah Al-Anbiya, Verse 97
إِنَّكُمۡ وَمَا تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنتُمۡ لَهَا وَٰرِدُونَ
niccayamaka ninkalum, allahvai anri ninkal vanankiyavaiyum narakattirku virakukale! Ninkal (yavarum) narakattirku vantu cerpavarkale! (Enru avarkalukkuc collappatum)
Surah Al-Anbiya, Verse 98
لَوۡ كَانَ هَـٰٓؤُلَآءِ ءَالِهَةٗ مَّا وَرَدُوهَاۖ وَكُلّٞ فِيهَا خَٰلِدُونَ
ivai teyvankalaka iruntiruntal, (an narakattirku) vantu cerntirukka matta innum anaivarum atil nirantaramayiruppar
Surah Al-Anbiya, Verse 99
لَهُمۡ فِيهَا زَفِيرٞ وَهُمۡ فِيهَا لَا يَسۡمَعُونَ
atil avarkalukku vetanai munakkam irukkiratu. Melum avarkal atile (etanaiyum) ceviyuramattarkal
Surah Al-Anbiya, Verse 100
إِنَّ ٱلَّذِينَ سَبَقَتۡ لَهُم مِّنَّا ٱلۡحُسۡنَىٰٓ أُوْلَـٰٓئِكَ عَنۡهَا مُبۡعَدُونَ
niccayamaka, evarkalukku nam'mitamiruntu (marumaip perrukkana) nanmaikal mun cenrirukkirato, avarkal a(n narakat)tiliruntu veku tolaivil irupparkal
Surah Al-Anbiya, Verse 101
لَا يَسۡمَعُونَ حَسِيسَهَاۖ وَهُمۡ فِي مَا ٱشۡتَهَتۡ أَنفُسُهُمۡ خَٰلِدُونَ
(ittakaiya cuvarkkavacikal narakin) kuccalaik ketkamattarkal; tam virumpum inpattileye avarkal enrenrum nilaittirupparkal
Surah Al-Anbiya, Verse 102
لَا يَحۡزُنُهُمُ ٱلۡفَزَعُ ٱلۡأَكۡبَرُ وَتَتَلَقَّىٰهُمُ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ هَٰذَا يَوۡمُكُمُ ٱلَّذِي كُنتُمۡ تُوعَدُونَ
(Annalil erpatum) perum tikil avarkalai varuttatu, malakkukal avarkalaic cantittu"unkalukku vakkalikkappatta nal itutan" (enru kuruvarkal)
Surah Al-Anbiya, Verse 103
يَوۡمَ نَطۡوِي ٱلسَّمَآءَ كَطَيِّ ٱلسِّجِلِّ لِلۡكُتُبِۚ كَمَا بَدَأۡنَآ أَوَّلَ خَلۡقٖ نُّعِيدُهُۥۚ وَعۡدًا عَلَيۡنَآۚ إِنَّا كُنَّا فَٰعِلِينَ
elutappatta etukalaic caruttuvataip pol vanattai nam curuttivitum annalai (napiye! Ninaivuttuviraka!); Mutalil pataippukalaip pataittatu ponre, (annalil) atanai mittuvom; itu nam mitu vakkurutiyakum; niccayamaka nam itanai ceyvom
Surah Al-Anbiya, Verse 104
وَلَقَدۡ كَتَبۡنَا فِي ٱلزَّبُورِ مِنۢ بَعۡدِ ٱلذِّكۡرِ أَنَّ ٱلۡأَرۡضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ ٱلصَّـٰلِحُونَ
niccayamaka nam japur vetattil, (muntiya vetattaip parri) ninaivuttiya pin; "niccayamaka pumiyai (salihana) ennutaiya nallatiyarkal varicaka ataivarkal enru elutiyirukkirom
Surah Al-Anbiya, Verse 105
إِنَّ فِي هَٰذَا لَبَلَٰغٗا لِّقَوۡمٍ عَٰبِدِينَ
vanankum makkalukku itil (ikkur'anil) niccayamakap potumana (valikattutal) irukkiratu
Surah Al-Anbiya, Verse 106
وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ إِلَّا رَحۡمَةٗ لِّلۡعَٰلَمِينَ
(napiye!) Nam um'mai akilattarukku ellam rahmattaka - or arut kotaiyakaveyanri anuppavillai
Surah Al-Anbiya, Verse 107
قُلۡ إِنَّمَا يُوحَىٰٓ إِلَيَّ أَنَّمَآ إِلَٰهُكُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞۖ فَهَلۡ أَنتُم مُّسۡلِمُونَ
enakku vahi arivikkappattiruppatellam; 'unkal nayan ore nayan tan' enpatutan; akave ninkal avanukku valippattu natappirkala?" (Enru napiye!) Nir ketpiraka
Surah Al-Anbiya, Verse 108
فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقُلۡ ءَاذَنتُكُمۡ عَلَىٰ سَوَآءٖۖ وَإِنۡ أَدۡرِيٓ أَقَرِيبٌ أَم بَعِيدٞ مَّا تُوعَدُونَ
anal, avarkal purakkanittu vituvarkalayin"nan unkal (ellorukkum) camamaka arivittuvitten; innum, unkalukku vakkalikkap patta (vetanaiyana)tu camipattilirukkirata allatu turattil irukkirata enpatai nan ariyamatten" enru (napiye!) Nir collivituviraka
Surah Al-Anbiya, Verse 109
إِنَّهُۥ يَعۡلَمُ ٱلۡجَهۡرَ مِنَ ٱلۡقَوۡلِ وَيَعۡلَمُ مَا تَكۡتُمُونَ
velippataiyaka (ninkal pecum) peccaiyum avan niccayamaka arikiran; ninkal (irutayattil) maraittu vaippataiyum avan (niccayamaka) arikiran (enrum)
Surah Al-Anbiya, Verse 110
وَإِنۡ أَدۡرِي لَعَلَّهُۥ فِتۡنَةٞ لَّكُمۡ وَمَتَٰعٌ إِلَىٰ حِينٖ
inta tamatam unkalukku cotanaiyakavum kurippatta kalam varai cukam anupavippatarkakavum irukkuma enpatai nan ariyamatten
Surah Al-Anbiya, Verse 111
قَٰلَ رَبِّ ٱحۡكُم بِٱلۡحَقِّۗ وَرَبُّنَا ٱلرَّحۡمَٰنُ ٱلۡمُسۡتَعَانُ عَلَىٰ مَا تَصِفُونَ
En iraiva! Cattiyat tirppu valankuvayaka! Enru kurinar. Enkal iraivano alavarra arulalan. Ninkal varnippatarku etiraka utavi tetappatupavan
Surah Al-Anbiya, Verse 112