Surah Aal-e-Imran - Sinhala Translation by Www.islamhouse.com

الٓمٓ

alif, lām, mīm
Surah Aal-e-Imran, Verse 1

---

ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡحَيُّ ٱلۡقَيُّومُ

allāh, sadā pævætmak æti sadā jīvamānī vū ohu hæra (sæbævinma) venat deviyek nomæta
Surah Aal-e-Imran, Verse 2

---

نَزَّلَ عَلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ مُصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيۡهِ وَأَنزَلَ ٱلتَّوۡرَىٰةَ وَٱلۡإِنجِيلَ

(nabivaraya) satyeyan yuktavū mema dharmaya meyaṭa peravū (daham sambandha siyapha) dǣ satya karavannak vaśayen oba veta ohu pahaḷa kaḷēya. tavada tavrātayada injīlayada ohu pahaḷa kaḷēya
Surah Aal-e-Imran, Verse 3

---

مِن قَبۡلُ هُدٗى لِّلنَّاسِ وَأَنزَلَ ٱلۡفُرۡقَانَۗ إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ لَهُمۡ عَذَابٞ شَدِيدٞۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٞ ذُو ٱنتِقَامٍ

tavada mīṭa pera (visū) janayāṭa man̆ga penvīmak lesaya (ohu āgam pahaḷa kaḷē.) tavada satyayayen asatyaya venkara penvana (al-kurānaya) da ohu pahaḷa kaḷēya. sæbævin ma allāhgē væki pratikṣēpa kaḷavun vana ovunaṭa, dæḍi dan̆ḍuvam æta. tavada allāh sarva baladhārī ya. sama praticāra dakvannāya
Surah Aal-e-Imran, Verse 4

---

إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَخۡفَىٰ عَلَيۡهِ شَيۡءٞ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا فِي ٱلسَّمَآءِ

niyata vaśayen ma allāh (gē dænuma) ṭa ahashi hō mahapoḷovē æti kisivak sæn̆gævennē næta
Surah Aal-e-Imran, Verse 5

---

هُوَ ٱلَّذِي يُصَوِّرُكُمۡ فِي ٱلۡأَرۡحَامِ كَيۡفَ يَشَآءُۚ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ

garbhāṣayan tuḷa num̆balā va taman kæmati paridi hæḍa ganvannē ohu ma ya. sarva baladhārī siyum gnānavanta vū ohu hæra venat deviyek nomæta
Surah Aal-e-Imran, Verse 6

---

هُوَ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ عَلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ مِنۡهُ ءَايَٰتٞ مُّحۡكَمَٰتٌ هُنَّ أُمُّ ٱلۡكِتَٰبِ وَأُخَرُ مُتَشَٰبِهَٰتٞۖ فَأَمَّا ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمۡ زَيۡغٞ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَٰبَهَ مِنۡهُ ٱبۡتِغَآءَ ٱلۡفِتۡنَةِ وَٱبۡتِغَآءَ تَأۡوِيلِهِۦۖ وَمَا يَعۡلَمُ تَأۡوِيلَهُۥٓ إِلَّا ٱللَّهُۗ وَٱلرَّـٰسِخُونَ فِي ٱلۡعِلۡمِ يَقُولُونَ ءَامَنَّا بِهِۦ كُلّٞ مِّنۡ عِندِ رَبِّنَاۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّآ أُوْلُواْ ٱلۡأَلۡبَٰبِ

ohu kavarekuda yat num̆ba veta dharma granthaya pahaḷa kaḷē ohu ya. ehi muhkamāt ( hevat pæhædili tīndu sahagata) væki æta. ēvā dharma granthayē mūlaya yi. tava da anek ēvā mutaṣābihāt (hevat vividha vū arthayangen samanvita) væki ya. ebævin kavarekugē hadavatehi vyākūlatvayak tibēda ovun kalahakam kirīmē apēkṣāven da, ehi artha vikṛti kirīmē apēkṣāven da eyin vividha vū arthayangen samanvita dǣ anugamanaya karati. ehi yathārthaya allāh hā gæm̆buru gnānaya ættavun hæra vena kisiveku nodannēya. tava da api ēvā viśvāsa kaḷemu. siyalla apagē paramādhipati vetini yæyi ovuhu pavasati. buddhimat aya hæra venat kisivek menehi nokarannōya
Surah Aal-e-Imran, Verse 7

---

رَبَّنَا لَا تُزِغۡ قُلُوبَنَا بَعۡدَ إِذۡ هَدَيۡتَنَا وَهَبۡ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحۡمَةًۚ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡوَهَّابُ

apagē paramādhipatiyāṇani, oba apa va yahaman̆ga yomu kaḷa pasu va apagē hadavat vikṛtibhāvayaṭa pat nokaranu. tava da apaṭa oba vetin vū dayāva pirinamanu. sæbævin ma oba ma ya mahā tyāgaśīlī vantayā
Surah Aal-e-Imran, Verse 8

---

رَبَّنَآ إِنَّكَ جَامِعُ ٱلنَّاسِ لِيَوۡمٖ لَّا رَيۡبَ فِيهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُخۡلِفُ ٱلۡمِيعَادَ

(tavada) apagē paramādhipati yāṇani, kisidu sækayak nomæti dinakaṭa minisun ek ræs karannā niyata vaśayen ma obama ya. sæbævin ma allāh pratignāvan kaḍa nokarannēya (yanuven prārthanā karati)
Surah Aal-e-Imran, Verse 9

---

إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَن تُغۡنِيَ عَنۡهُمۡ أَمۡوَٰلُهُمۡ وَلَآ أَوۡلَٰدُهُم مِّنَ ٱللَّهِ شَيۡـٔٗاۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمۡ وَقُودُ ٱلنَّارِ

niyata vaśayen ma dēvatvaya pratikṣēpa kaḷavunṭa ovungē dhana sampata hō ovungē daru sampata hō allāhgen pæmiṇena kisivakin (midīmaṭa) ovunaṭa upakāra novannē ma ya. nirā ginnē indhana vanuyē ovun ma ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 10

---

كَدَأۡبِ ءَالِ فِرۡعَوۡنَ وَٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۚ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا فَأَخَذَهُمُ ٱللَّهُ بِذُنُوبِهِمۡۗ وَٱللَّهُ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ

firavungē parapura hā ovunaṭa pera siṭiyavungē sirita meni. ovuhu apagē vadan asatya kaḷōya. ebævin allāh ovungē pāpayan hētuven ovun va (dan̆ḍuvamaṭa) hasu kaḷēya. tava da allāh dan̆ḍuvam kirīmehi itā dæḍi ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 11

---

قُل لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ سَتُغۡلَبُونَ وَتُحۡشَرُونَ إِلَىٰ جَهَنَّمَۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمِهَادُ

num̆balā abibavā yanu labanu æta. tava da niraya veta ēkarāśī karanu labanu æta yæyi dēvatvaya pratikṣēpa kaḷavunaṭa num̆ba pavasanu. ema navātæna napuru ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 12

---

قَدۡ كَانَ لَكُمۡ ءَايَةٞ فِي فِئَتَيۡنِ ٱلۡتَقَتَاۖ فِئَةٞ تُقَٰتِلُ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَأُخۡرَىٰ كَافِرَةٞ يَرَوۡنَهُم مِّثۡلَيۡهِمۡ رَأۡيَ ٱلۡعَيۡنِۚ وَٱللَّهُ يُؤَيِّدُ بِنَصۡرِهِۦ مَن يَشَآءُۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبۡرَةٗ لِّأُوْلِي ٱلۡأَبۡصَٰرِ

(yuddhaya san̆dahā) hamu vū depirisa tuḷa num̆balāṭa saṁgnāvak æta. pirisak allāhgē mārgayē yuda væduṇaha. anek pirisa dēva pratikṣēpakayō ya. movuhu ovun va (yuda piṭiyē) deguṇayak men piyavi æsin duṭuvōya. allāh taman abhimata karana ayaṭa tama upakārayen (jayagrahaṇaya) tahavuru karannēya. manā dækmakin yut ayaṭa mehi pāḍamak æta
Surah Aal-e-Imran, Verse 13

---

زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ ٱلشَّهَوَٰتِ مِنَ ٱلنِّسَآءِ وَٱلۡبَنِينَ وَٱلۡقَنَٰطِيرِ ٱلۡمُقَنطَرَةِ مِنَ ٱلذَّهَبِ وَٱلۡفِضَّةِ وَٱلۡخَيۡلِ ٱلۡمُسَوَّمَةِ وَٱلۡأَنۡعَٰمِ وَٱلۡحَرۡثِۗ ذَٰلِكَ مَتَٰعُ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ وَٱللَّهُ عِندَهُۥ حُسۡنُ ٱلۡمَـَٔابِ

kāntāvan, pirimi daruvan, ran hā ridiyen ræs kara tabana lada skandha, saḷakuṇu tabanu læbū aśvayin, govipaḷa satun hā vatu kerehi vū tṛṣṇāvehi ælma janayāṭa alaṁkṛta karana ladī. ēvā melova jīvitayē vindanayan ya. tava da alaṁkāra yomu vīmē sthānaya ættē allāh vana ohu veta ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 14

---

۞قُلۡ أَؤُنَبِّئُكُم بِخَيۡرٖ مِّن ذَٰلِكُمۡۖ لِلَّذِينَ ٱتَّقَوۡاْ عِندَ رَبِّهِمۡ جَنَّـٰتٞ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَا وَأَزۡوَٰجٞ مُّطَهَّرَةٞ وَرِضۡوَٰنٞ مِّنَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ بَصِيرُۢ بِٱلۡعِبَادِ

mēvāṭa vaḍā śrēṣṭha dǣ gæna mama num̆balāṭa danvannem dæyi (nabivaraya!) vimasanu. biya bætimatunhaṭa ovungē paramādhipati abiyasa īṭa pahaḷin gaṁgāvan galā basnā uyan æta. ovuhu ehi sadātanikayōya.pivituru am̆buvan da ehi vāsaya karati. tava da ehi allāhgen vū piḷigænīma da læbenu æta . tava da allāh ema gættan piḷiban̆da va sarva nirīkṣaka ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 15

---

ٱلَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَآ إِنَّنَآ ءَامَنَّا فَٱغۡفِرۡ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ

ovuhu kavarahu da yat apagē paramādhipatiyāṇani! sæbævinma api viśvāsa kaḷemu. eheyin oba apaṭa samāva denu mænava ! tava da nirā ginnē dan̆ḍuvamin apa ārakṣā karanu mænava ! yæyi pavasannō ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 16

---

ٱلصَّـٰبِرِينَ وَٱلصَّـٰدِقِينَ وَٱلۡقَٰنِتِينَ وَٱلۡمُنفِقِينَ وَٱلۡمُسۡتَغۡفِرِينَ بِٱلۡأَسۡحَارِ

ovuhu ivasilivantayōya. satya pavasannōya. yaṭahat vannōya. viyadam karannōya. aluyam (sahar) kālayehi pāpa kṣamāvehi nirata vannōya
Surah Aal-e-Imran, Verse 17

---

شَهِدَ ٱللَّهُ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ وَأُوْلُواْ ٱلۡعِلۡمِ قَآئِمَۢا بِٱلۡقِسۡطِۚ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ

allāh, ohu hæra venat deviyek nomæta yæyi sākṣi darayi. emen ma malakvarun da, yuktiya iṭu karamin siṭina gnānayen yut aya da (sākṣi darati.) siyum gnānī sarva baladhārī ohu hæra venat deviyek nomæta
Surah Aal-e-Imran, Verse 18

---

إِنَّ ٱلدِّينَ عِندَ ٱللَّهِ ٱلۡإِسۡلَٰمُۗ وَمَا ٱخۡتَلَفَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَهُمُ ٱلۡعِلۡمُ بَغۡيَۢا بَيۡنَهُمۡۗ وَمَن يَكۡفُرۡ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ فَإِنَّ ٱللَّهَ سَرِيعُ ٱلۡحِسَابِ

niyata vaśayen ma allāh abiyasa vū dahama islāmaya vē. dēva granthaya pirinamanu læbū aya, ovun veta gnānaya pæmiṇi pasu va ovun atara tibū īrṣyāva hētuven misa ovuhu bhēda novūha. tava da kavareku allāhgē væki pratikṣēpa karannē da eviṭa sæbævin ma allāh viniścaya kirīmehi itā vēgavat ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 19

---

فَإِنۡ حَآجُّوكَ فَقُلۡ أَسۡلَمۡتُ وَجۡهِيَ لِلَّهِ وَمَنِ ٱتَّبَعَنِۗ وَقُل لِّلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡأُمِّيِّـۧنَ ءَأَسۡلَمۡتُمۡۚ فَإِنۡ أَسۡلَمُواْ فَقَدِ ٱهۡتَدَواْۖ وَّإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنَّمَا عَلَيۡكَ ٱلۡبَلَٰغُۗ وَٱللَّهُ بَصِيرُۢ بِٱلۡعِبَادِ

ebævin num̆ba saman̆ga ovun vāda kaḷē nam eviṭa mama māgē muhuṇa allāhṭa yaṭahat kaḷemi. tava da mā anugamanaya kaḷa aya da (esē yaṭahat kaḷōya) yæyi num̆ba pavasanu. tava da num̆balā yaṭahat vūyehu dæyi dēva granthaya pirinamanu læbūvangen hā livīmē kiyavīmē hækiyāva nodarannangen vimasanu. ovuhu esē yaṭahat vūyehu nam eviṭa sæbævin ma ovuhu yahaman̆ga læbuvōya. ovuhu piṭupǣvehu nam eviṭa obē vagakīma vanuyē danvā siṭīma pamaṇa ya. tava da allāh gættan piḷiban̆da va sarva nirīkṣaka ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 20

---

إِنَّ ٱلَّذِينَ يَكۡفُرُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَيَقۡتُلُونَ ٱلنَّبِيِّـۧنَ بِغَيۡرِ حَقّٖ وَيَقۡتُلُونَ ٱلَّذِينَ يَأۡمُرُونَ بِٱلۡقِسۡطِ مِنَ ٱلنَّاسِ فَبَشِّرۡهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ

niyata vaśayen ma allāhgē vadan pratikṣēpa karana, yuktiyen tora va nabi varun va ghātanaya karana, sādhāraṇa lesin (tīndu tīraṇa) niyōga karannan va ghātanaya karana aya veta ovunṭa vēdanīya dan̆ḍuvamak æti bava num̆ba śubhāraṁci pavasanu
Surah Aal-e-Imran, Verse 21

---

أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ حَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡ فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِ وَمَا لَهُم مِّن نَّـٰصِرِينَ

melova hā matu lova tama kriyāvan niṣphala vī giya aya movuhu ma ya. tava da ovunaṭa udav karuvangen kisivek hō nomæta
Surah Aal-e-Imran, Verse 22

---

أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِينَ أُوتُواْ نَصِيبٗا مِّنَ ٱلۡكِتَٰبِ يُدۡعَوۡنَ إِلَىٰ كِتَٰبِ ٱللَّهِ لِيَحۡكُمَ بَيۡنَهُمۡ ثُمَّ يَتَوَلَّىٰ فَرِيقٞ مِّنۡهُمۡ وَهُم مُّعۡرِضُونَ

pustakayen koṭasak pirinamanu læbūvan va num̆ba noduṭuvehi da? ovun atara tīndu karanu piṇisa allāhgē granthaya veta ovun kæn̆davanu labannōya. pasu va ovun aturin pirisak nosalakā harinnan lesa piṭupā giyōya
Surah Aal-e-Imran, Verse 23

---

ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ قَالُواْ لَن تَمَسَّنَا ٱلنَّارُ إِلَّآ أَيَّامٗا مَّعۡدُودَٰتٖۖ وَغَرَّهُمۡ فِي دِينِهِم مَّا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ

eya, niyamita dina gaṇanakaṭa pamaṇak misa niraya apa va sparśa nokaranu ætæyi ovun pævasū hētuveni. tava da ovungē dahamehi ovun gotamin siṭi dǣ ovun va ravaṭā dæmuvēya
Surah Aal-e-Imran, Verse 24

---

فَكَيۡفَ إِذَا جَمَعۡنَٰهُمۡ لِيَوۡمٖ لَّا رَيۡبَ فِيهِ وَوُفِّيَتۡ كُلُّ نَفۡسٖ مَّا كَسَبَتۡ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ

kisidu sækayak nomæti dinayaka apa ovun va ekræs kara sǣma ātmayak san̆dahā ma eya ipæyū dǣ pūrṇa va denu labana viṭa eya kesē vē da ? tava da ovuhu aparādha karanu nolabannōya
Surah Aal-e-Imran, Verse 25

---

قُلِ ٱللَّهُمَّ مَٰلِكَ ٱلۡمُلۡكِ تُؤۡتِي ٱلۡمُلۡكَ مَن تَشَآءُ وَتَنزِعُ ٱلۡمُلۡكَ مِمَّن تَشَآءُ وَتُعِزُّ مَن تَشَآءُ وَتُذِلُّ مَن تَشَآءُۖ بِيَدِكَ ٱلۡخَيۡرُۖ إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

(nabivaraya) num̆ba pavasanu. siyalu pālanayanhi himikaru vana allāh, oba abhimata ayaṭa rājya pālanaya pirinamannehiya. oba abhimata ayagen rājya pālanaya ivat karannehiya. tava da oba abhimata aya va usas karannehiya. oba abhimata aya va pahat karannehiya. siyalu yahapata ættē oba atehi ya. niyata vaśayenma oba siyalu dǣ kerehi śaktivantayā ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 26

---

تُولِجُ ٱلَّيۡلَ فِي ٱلنَّهَارِ وَتُولِجُ ٱلنَّهَارَ فِي ٱلَّيۡلِۖ وَتُخۡرِجُ ٱلۡحَيَّ مِنَ ٱلۡمَيِّتِ وَتُخۡرِجُ ٱلۡمَيِّتَ مِنَ ٱلۡحَيِّۖ وَتَرۡزُقُ مَن تَشَآءُ بِغَيۡرِ حِسَابٖ

oba rātriya dahavalehi ætuḷat karannehiya. oba dahavala rātriyehi ætuḷat karannehiya. maḷa dæyin jīvī dǣ piṭa karannehiya. oba jīvī dæyin maḷa dǣ piṭa karannehiya. tava da oba abhimata ayaṭa gaṇanayakin tora va pōṣaṇaya labā dennehiya
Surah Aal-e-Imran, Verse 27

---

لَّا يَتَّخِذِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ ٱلۡكَٰفِرِينَ أَوۡلِيَآءَ مِن دُونِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَۖ وَمَن يَفۡعَلۡ ذَٰلِكَ فَلَيۡسَ مِنَ ٱللَّهِ فِي شَيۡءٍ إِلَّآ أَن تَتَّقُواْ مِنۡهُمۡ تُقَىٰةٗۗ وَيُحَذِّرُكُمُ ٱللَّهُ نَفۡسَهُۥۗ وَإِلَى ٱللَّهِ ٱلۡمَصِيرُ

dēva viśvāsavantayin dēva viśvāsavantayin va hæra dēvatvaya pratikṣēpa karannavun va bhārakaruvan lesa nogata yutu ya. kavareku esē karannē da eviṭa ohuṭa allāhgen kisivak (kisidu ārakṣāvak) novanu æta. namut num̆balā ovungen (ātma) ārakṣāva sapayā gænīma udesā misa. tava da allāh taman gæna num̆balāṭa avavāda karannēya. tava da læn̆gum gannā sthānaya ættē allāh veta ma ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 28

---

قُلۡ إِن تُخۡفُواْ مَا فِي صُدُورِكُمۡ أَوۡ تُبۡدُوهُ يَعۡلَمۡهُ ٱللَّهُۗ وَيَعۡلَمُ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

num̆balāgē hadavat tuḷa num̆balā (yamak) san̆gavannē nam hō eya num̆balā heḷi karannē nam hō allāh eya dannēya. tava da ahashi æti dǣ da mahapoḷovehi æti dǣ da ohu dannēya. tava da allāh siyalu dǣ kerehi śaktivantaya
Surah Aal-e-Imran, Verse 29

---

يَوۡمَ تَجِدُ كُلُّ نَفۡسٖ مَّا عَمِلَتۡ مِنۡ خَيۡرٖ مُّحۡضَرٗا وَمَا عَمِلَتۡ مِن سُوٓءٖ تَوَدُّ لَوۡ أَنَّ بَيۡنَهَا وَبَيۡنَهُۥٓ أَمَدَۢا بَعِيدٗاۗ وَيُحَذِّرُكُمُ ٱللَّهُ نَفۡسَهُۥۗ وَٱللَّهُ رَءُوفُۢ بِٱلۡعِبَادِ

sǣma ātmayak ma, taman kaḷa yahapat dǣ da, taman kaḷa napuru dǣ da, tamanidiriyē idiripat karanu labana dinayēdī, eya taman kaḷa deya saha ē davasa atara itā digu durasak tibuṇē nam yæyi priya karayi. tava da allāh taman gæna num̆balāṭa avavāda karannēya.tava da allāh gættan kerehi senehevanta ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 30

---

قُلۡ إِن كُنتُمۡ تُحِبُّونَ ٱللَّهَ فَٱتَّبِعُونِي يُحۡبِبۡكُمُ ٱللَّهُ وَيَغۡفِرۡ لَكُمۡ ذُنُوبَكُمۡۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

(nabivaraya!) num̆balā allāh va priya karannan va siṭiyē nam, eviṭa num̆balā mā anugamanaya karanu. allāh num̆balā va priya karanu æta. tava da num̆balāgē pāpayanṭa ohu samāva denu æta. tava da allāh ati kṣamāśīlī ya, asamasama karuṇānvitaya yæyi num̆ba pavasanu
Surah Aal-e-Imran, Verse 31

---

قُلۡ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَٱلرَّسُولَۖ فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنَّ ٱللَّهَ لَا يُحِبُّ ٱلۡكَٰفِرِينَ

(tavada) num̆balā allāhṭa hā rasūlvarayāṭa avanata vanu yæyi pavasanu. namut ovun piṭupǣvē nam eviṭa sæbævin ma allāh dēva pratikṣēpakayin va priya nokarannēya
Surah Aal-e-Imran, Verse 32

---

۞إِنَّ ٱللَّهَ ٱصۡطَفَىٰٓ ءَادَمَ وَنُوحٗا وَءَالَ إِبۡرَٰهِيمَ وَءَالَ عِمۡرَٰنَ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ

sæbævin ma allāh ādam va da, nūh va da, ibrāhīmgē pavula da, imrāngē pavula da lōvæsiyanaṭa vaḍā ihaḷin tōrā gattēya
Surah Aal-e-Imran, Verse 33

---

ذُرِّيَّةَۢ بَعۡضُهَا مِنۢ بَعۡضٖۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ

ovungen ætæmek ætæmekugen vū parapuraki. tava da allāh sarva śrāvaka ya. sarva gnānīya
Surah Aal-e-Imran, Verse 34

---

إِذۡ قَالَتِ ٱمۡرَأَتُ عِمۡرَٰنَ رَبِّ إِنِّي نَذَرۡتُ لَكَ مَا فِي بَطۡنِي مُحَرَّرٗا فَتَقَبَّلۡ مِنِّيٓۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

māgē paramādhipatiyāṇeni, sæbævin ma mama māgē kusa tuḷa æti dǣ kæpa karanu læbūvak lesa oba venuven bhārayak tæbuvemi. ebævin magen (eya) piḷiganu mænavi. niyata vaśayenma oba sarva śrāvaka ya. sarva gnānī ya yæyi imrāngē biriya pævasū avasthāva sihipat karanu
Surah Aal-e-Imran, Verse 35

---

فَلَمَّا وَضَعَتۡهَا قَالَتۡ رَبِّ إِنِّي وَضَعۡتُهَآ أُنثَىٰ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا وَضَعَتۡ وَلَيۡسَ ٱلذَّكَرُ كَٱلۡأُنثَىٰۖ وَإِنِّي سَمَّيۡتُهَا مَرۡيَمَ وَإِنِّيٓ أُعِيذُهَا بِكَ وَذُرِّيَّتَهَا مِنَ ٱلشَّيۡطَٰنِ ٱلرَّجِيمِ

pasu va æya eya prasūta kaḷa kalhi māgē paramādhipatiyāṇeni, sæbævin ma mama eya gæhænu daruveku lesa prasūta kaḷemi. tava da æya prasūta kaḷa dǣ piḷiban̆da va allāh mænavin dannā ya. pirimiyā gæhæniya men novē. tava da sæbævin ma æyaṭa mama maryam yæyi nam tæbuvemi. tava da æyaṭa hā æyagē parapuraṭa palavā harina lada ṣeyitāngen siṭa oben ārakṣāva patannemi yæyi æya pævasuvāya
Surah Aal-e-Imran, Verse 36

---

فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٖ وَأَنۢبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنٗا وَكَفَّلَهَا زَكَرِيَّاۖ كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيۡهَا زَكَرِيَّا ٱلۡمِحۡرَابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزۡقٗاۖ قَالَ يَٰمَرۡيَمُ أَنَّىٰ لَكِ هَٰذَاۖ قَالَتۡ هُوَ مِنۡ عِندِ ٱللَّهِۖ إِنَّ ٱللَّهَ يَرۡزُقُ مَن يَشَآءُ بِغَيۡرِ حِسَابٍ

eviṭa æyagē paramādhipati yahapat piḷigænīmakin æya va piḷigattēya. tava da yahapat væḍīmakin hadā vaḍā gannaṭa sælæssuvēya. æya va zakariyyāṭa bhāra kaḷēya. næmadum sthānayē æya veta zakariyyā pivisena sǣma avasthāvaka ma æya asala āhāra duṭuvēya. ahō ! maryam, obaṭa meya kesē (læbuṇē) da? yæyi æsuvēya. meya allāh vetin yæyi æya pævasuvāya.niyata vaśayen ma allāh taman abhimata ayaṭa gaṇanayakin tora va pōṣaṇaya labā dennēya
Surah Aal-e-Imran, Verse 37

---

هُنَالِكَ دَعَا زَكَرِيَّا رَبَّهُۥۖ قَالَ رَبِّ هَبۡ لِي مِن لَّدُنكَ ذُرِّيَّةٗ طَيِّبَةًۖ إِنَّكَ سَمِيعُ ٱلدُّعَآءِ

ema avasthāvē dī zakariyyā tama paramādhipati va ayæda siṭiyēya. māgē paramādhipatiyāṇani, maṭa oba vetin dæhæmi parapurak pirinamanu mænava ! sæbævin ma oba prārthanāvaṭa savan dennā yæyi ohu pævasuvēya
Surah Aal-e-Imran, Verse 38

---

فَنَادَتۡهُ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ وَهُوَ قَآئِمٞ يُصَلِّي فِي ٱلۡمِحۡرَابِ أَنَّ ٱللَّهَ يُبَشِّرُكَ بِيَحۡيَىٰ مُصَدِّقَۢا بِكَلِمَةٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَسَيِّدٗا وَحَصُورٗا وَنَبِيّٗا مِّنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ

eviṭa ohu næmadum sthānayehi, siṭa gena salātaya iṭu karamin siṭiya dī, sæbævin ma allāh gen vū vadana satyaya karavanneku lesa da, nāyaka yeku lesa da, (kāntāvan gen) væḷakuṇu ayeku lesa da, dæhæmiyan aturin nabivarayeku lesa da vū yahyā piḷiban̆da śubhāraṁciya allāh num̆baṭa danvā siṭinnē yæyi malakvaru ohu amatā pævasuha
Surah Aal-e-Imran, Verse 39

---

قَالَ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي غُلَٰمٞ وَقَدۡ بَلَغَنِيَ ٱلۡكِبَرُ وَٱمۡرَأَتِي عَاقِرٞۖ قَالَ كَذَٰلِكَ ٱللَّهُ يَفۡعَلُ مَا يَشَآءُ

māgē paramādhipatiyāṇani! maṭa daruveku læbiya hækkē kesē da? mā vayōvṛddha bhāvayaṭa pat va æta. emen ma māgē biriya vada kataki yæyi ohu pævasuvēya. elesa ya allāh taman abhimata dǣ sidu karanuyē yæyi ohu (allāh eviṭa) pævasuvēya
Surah Aal-e-Imran, Verse 40

---

قَالَ رَبِّ ٱجۡعَل لِّيٓ ءَايَةٗۖ قَالَ ءَايَتُكَ أَلَّا تُكَلِّمَ ٱلنَّاسَ ثَلَٰثَةَ أَيَّامٍ إِلَّا رَمۡزٗاۗ وَٱذۡكُر رَّبَّكَ كَثِيرٗا وَسَبِّحۡ بِٱلۡعَشِيِّ وَٱلۡإِبۡكَٰرِ

māgē paramādhipatiyāṇeni! oba maṭa salakuṇak æti karanu mænava! yæyi ohu pævasuvēya. obaṭa vū salakuṇa vanuyē oba janayā saman̆ga saṁgnā kirīmakin hæra dina tunak katā nokirīma ya. tava da num̆ba num̆bagē paramādhipati va adhika va menehi karanu. tava da udē savasa pivituru karanu yæyi ohu(allāh) pævasuvēya
Surah Aal-e-Imran, Verse 41

---

وَإِذۡ قَالَتِ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ يَٰمَرۡيَمُ إِنَّ ٱللَّهَ ٱصۡطَفَىٰكِ وَطَهَّرَكِ وَٱصۡطَفَىٰكِ عَلَىٰ نِسَآءِ ٱلۡعَٰلَمِينَ

ahō maryam! niyata vaśayen ma allāh oba va tōrā gattēya. oba va pivituru kaḷēya. tava da lōvæsi kāntāvanṭa vaḍā oba va (ihaḷin) tōrā gattēya yæyi malakvarun pævasū avasthāva sihipat karanu
Surah Aal-e-Imran, Verse 42

---

يَٰمَرۡيَمُ ٱقۡنُتِي لِرَبِّكِ وَٱسۡجُدِي وَٱرۡكَعِي مَعَ ٱلرَّـٰكِعِينَ

ahō maryam! oba obē paramādhipatiṭa avanata vanu. (naḷala bima tabā) sujūd karanu. tava da rukūu karannan saman̆ga oba da rukūu karanu
Surah Aal-e-Imran, Verse 43

---

ذَٰلِكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ ٱلۡغَيۡبِ نُوحِيهِ إِلَيۡكَۚ وَمَا كُنتَ لَدَيۡهِمۡ إِذۡ يُلۡقُونَ أَقۡلَٰمَهُمۡ أَيُّهُمۡ يَكۡفُلُ مَرۡيَمَ وَمَا كُنتَ لَدَيۡهِمۡ إِذۡ يَخۡتَصِمُونَ

meya adṛśyamāna puvat vannēya. api eya num̆baṭa heḷidarav karannemu. maryamṭa bhārakāratvaya daranuyē ovungen kavurun dæ yi yanna piḷiban̆da va ovun ovungē panhidaval vīsi kara (kusapat) damana viṭa ovun asala num̆ba nosiṭiyehiya. emenma ovun vāda karana viṭa oba ovun asala nosiṭiyehiya
Surah Aal-e-Imran, Verse 44

---

إِذۡ قَالَتِ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ يَٰمَرۡيَمُ إِنَّ ٱللَّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٖ مِّنۡهُ ٱسۡمُهُ ٱلۡمَسِيحُ عِيسَى ٱبۡنُ مَرۡيَمَ وَجِيهٗا فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِ وَمِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ

ahō maryam! niyata vaśayen ma allāh ohugen vū vadanak piḷiban̆da obaṭa śubhāraṁci danvannēya. ohugē nama maryamgē put īsā hevat masīh ya. ohu melova hā matu lova garutvayak æti dēva samīpatayin aturin keneki
Surah Aal-e-Imran, Verse 45

---

وَيُكَلِّمُ ٱلنَّاسَ فِي ٱلۡمَهۡدِ وَكَهۡلٗا وَمِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ

tava da ohu toṭillehi pasu vana viyē dī da turuṇu viyē dī da janayā saman̆ga katā karanu æta. tava da ohu dæhæmiyan aturin keneki
Surah Aal-e-Imran, Verse 46

---

قَالَتۡ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي وَلَدٞ وَلَمۡ يَمۡسَسۡنِي بَشَرٞۖ قَالَ كَذَٰلِكِ ٱللَّهُ يَخۡلُقُ مَا يَشَآءُۚ إِذَا قَضَىٰٓ أَمۡرٗا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ

māgē paramādhipatiyāṇeni! kisidu miniseku mā sparśa nokara tibiya dī maṭa daruveku læbiya hækkē kesēdæyi æya pævasuvāya. elesaya allāh taman abhimata dǣ mavannēya. ohu yam karuṇak tīndu kaḷa viṭa eyaṭa ‘vanu‘ yæyi pavasanavā pamaṇa ya, eya sidu vannēya
Surah Aal-e-Imran, Verse 47

---

وَيُعَلِّمُهُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَٱلتَّوۡرَىٰةَ وَٱلۡإِنجِيلَ

tava da ohu ohuṭa dēva granthaya da pragnāva da tavrātaya da injīlaya da uganvannēya
Surah Aal-e-Imran, Verse 48

---

وَرَسُولًا إِلَىٰ بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ أَنِّي قَدۡ جِئۡتُكُم بِـَٔايَةٖ مِّن رَّبِّكُمۡ أَنِّيٓ أَخۡلُقُ لَكُم مِّنَ ٱلطِّينِ كَهَيۡـَٔةِ ٱلطَّيۡرِ فَأَنفُخُ فِيهِ فَيَكُونُ طَيۡرَۢا بِإِذۡنِ ٱللَّهِۖ وَأُبۡرِئُ ٱلۡأَكۡمَهَ وَٱلۡأَبۡرَصَ وَأُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰ بِإِذۡنِ ٱللَّهِۖ وَأُنَبِّئُكُم بِمَا تَأۡكُلُونَ وَمَا تَدَّخِرُونَ فِي بُيُوتِكُمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لَّكُمۡ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ

isrāīl daruvanṭa dharma dūtayeku lesin, niyata vaśayen ma mama num̆balāṭa num̆balāgē paramādhipatigen saṁgnāvak gena āvemi. sæbævin ma mama num̆balāṭa pakṣiyeku hæḍaya men (jīviyeku) mæṭiyen mavami. pasuva mama ehi pim̆bimi. eviṭa eya allāhgē anumætiyen pakṣiyeku vanu æta. tavada mama upatin andha ayada, (sudu hā kaḷu) samē rōgada suva karami. allāhgē anumæti yen miyagiyavunaṭa jīvaya demi. num̆balā anubhava karana dǣ gæna da num̆balāgē nives tuḷa num̆balā ræs karana (tibena) dǣ gæna da mama num̆balāṭa danvā siṭimi. num̆balā viśvāsavantayin nam sæbævin ma num̆balāṭa mehi sādhakayak æta
Surah Aal-e-Imran, Verse 49

---

وَمُصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيَّ مِنَ ٱلتَّوۡرَىٰةِ وَلِأُحِلَّ لَكُم بَعۡضَ ٱلَّذِي حُرِّمَ عَلَيۡكُمۡۚ وَجِئۡتُكُم بِـَٔايَةٖ مِّن رَّبِّكُمۡ فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

tava da mā idiriyē æti tavrātaya tahavuru karanneku vaśayen da, num̆balā veta tahanam karanu læbū ætæm dǣ num̆balāṭa mā anumata karanu piṇisa da tava da num̆balāgē paramādhipatigen vū saṁgnāvak mama num̆balā veta gena āvemi. ebævin num̆balā allāhṭa bætimat vanu. tava da num̆balā maṭa avanata vanu
Surah Aal-e-Imran, Verse 50

---

إِنَّ ٱللَّهَ رَبِّي وَرَبُّكُمۡ فَٱعۡبُدُوهُۚ هَٰذَا صِرَٰطٞ مُّسۡتَقِيمٞ

sæbævin ma allāh māgē paramādhipati ya. num̆balāgē da paramādhipati ya. ebævin num̆balā ohuṭa næmadum iṭu karanu. ṛju mārgaya meyayi
Surah Aal-e-Imran, Verse 51

---

۞فَلَمَّآ أَحَسَّ عِيسَىٰ مِنۡهُمُ ٱلۡكُفۡرَ قَالَ مَنۡ أَنصَارِيٓ إِلَى ٱللَّهِۖ قَالَ ٱلۡحَوَارِيُّونَ نَحۡنُ أَنصَارُ ٱللَّهِ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَٱشۡهَدۡ بِأَنَّا مُسۡلِمُونَ

ovun atara pratikṣēpa kirīma īsā vaṭahā gat kalhi ''allāh veta maṭa udav karannan kavurunda?'' yi vimasā siṭiyēya. havārīyyūnvaru (gōlayan) ''allāhgē udav karuvō api vemu. api allāh va viśvāsa kaḷemu. tava da niyata vaśayen ma api muslimvaru yannaṭa oba sākṣi daranu'' yæyi pavasā siṭiyōya
Surah Aal-e-Imran, Verse 52

---

رَبَّنَآ ءَامَنَّا بِمَآ أَنزَلۡتَ وَٱتَّبَعۡنَا ٱلرَّسُولَ فَٱكۡتُبۡنَا مَعَ ٱلشَّـٰهِدِينَ

apagē paramādhipatiyāṇani! oba pahaḷa kaḷa dǣ api viśvāsa kaḷemu. rasūlvarayā va da api anugamanaya kaḷemu. ebævin oba apa va sākṣikaruvan saman̆ga saṭahan kara ganu mænava
Surah Aal-e-Imran, Verse 53

---

وَمَكَرُواْ وَمَكَرَ ٱللَّهُۖ وَٱللَّهُ خَيۡرُ ٱلۡمَٰكِرِينَ

tava da ovuhu kumantraṇa kaḷōya. allāh da kumantraṇa kaḷēya. tava da allāh kumantraṇa karannangen ati śrēṣṭhayā ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 54

---

إِذۡ قَالَ ٱللَّهُ يَٰعِيسَىٰٓ إِنِّي مُتَوَفِّيكَ وَرَافِعُكَ إِلَيَّ وَمُطَهِّرُكَ مِنَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَجَاعِلُ ٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُوكَ فَوۡقَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِۖ ثُمَّ إِلَيَّ مَرۡجِعُكُمۡ فَأَحۡكُمُ بَيۡنَكُمۡ فِيمَا كُنتُمۡ فِيهِ تَخۡتَلِفُونَ

ahō īsā! sæbævin ma mama num̆ba va atpat kara ganimi. num̆ba va mā vetaṭa osavā ganimi. pratikṣēpa kaḷavungen mama num̆ba va pivituru karami. maḷavun keren nægiṭuvanu labana dina num̆ba va pratikṣēpa kaḷavunaṭa vaḍā num̆ba va piḷipæddavun va ihaḷin tabami. pasu va mā veta ya num̆balāgē nævata yomu vana sthānaya ættē. num̆balā atara num̆balā kavara deyak mata bhēda æti kara ganimin siṭiyē da eviṭa mama evæni dǣ piḷiban̆da va tīndu demi yæyi allāh pævasū avasthāva sihipat karanu
Surah Aal-e-Imran, Verse 55

---

فَأَمَّا ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فَأُعَذِّبُهُمۡ عَذَابٗا شَدِيدٗا فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِ وَمَا لَهُم مِّن نَّـٰصِرِينَ

ovun aturin pratkṣēpa karannē kavrunda, ovunaṭa melovehi hā matu lovehi dæḍi dan̆ḍuvamakin mama dan̆ḍuvam karami. ovunaṭa udavkaruvangen kisivek nomæta
Surah Aal-e-Imran, Verse 56

---

وَأَمَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ فَيُوَفِّيهِمۡ أُجُورَهُمۡۗ وَٱللَّهُ لَا يُحِبُّ ٱلظَّـٰلِمِينَ

viśvāsa koṭa yahakam karannō kavarahu da , ovungē pratiphala ovunaṭa ohu pūrṇa va pirinamayi. tava da allāh aparādhakaruvan priya nokarayi
Surah Aal-e-Imran, Verse 57

---

ذَٰلِكَ نَتۡلُوهُ عَلَيۡكَ مِنَ ٱلۡأٓيَٰتِ وَٱلذِّكۡرِ ٱلۡحَكِيمِ

eya, mema vadan tuḷin hā siyum gnānānvita menehi kirīma tuḷin api eya num̆baṭa kiyavā penvannemu
Surah Aal-e-Imran, Verse 58

---

إِنَّ مَثَلَ عِيسَىٰ عِندَ ٱللَّهِ كَمَثَلِ ءَادَمَۖ خَلَقَهُۥ مِن تُرَابٖ ثُمَّ قَالَ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ

niyata vaśayen ma allāh idiriyē īsāgē upamāva ādamgē upamāva meni. ohu va ohu pasin mavā pasu va ohuṭa (miniseku bavaṭa ) ‘vanu‘ yæyi pævasuvēya. eviṭa ohu æti viya
Surah Aal-e-Imran, Verse 59

---

ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلَا تَكُن مِّنَ ٱلۡمُمۡتَرِينَ

mema satyaya num̆bagē paramādhipatigeni. ebævin num̆ba sæka karannan aturin keneku novanu
Surah Aal-e-Imran, Verse 60

---

فَمَنۡ حَآجَّكَ فِيهِ مِنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَكَ مِنَ ٱلۡعِلۡمِ فَقُلۡ تَعَالَوۡاْ نَدۡعُ أَبۡنَآءَنَا وَأَبۡنَآءَكُمۡ وَنِسَآءَنَا وَنِسَآءَكُمۡ وَأَنفُسَنَا وَأَنفُسَكُمۡ ثُمَّ نَبۡتَهِلۡ فَنَجۡعَل لَّعۡنَتَ ٱللَّهِ عَلَى ٱلۡكَٰذِبِينَ

ē sambandhayen num̆ba veta nivaradi dænuma pæmiṇi pasuva ē (īsā) sambandhayen kavurun hō num̆ba saman̆ga vāda kaḷē nam ovunaṭa num̆ba, "num̆balā enu. api apagē daruvan hā num̆balāgē daruvan da tava da apagē kāntāvan hā num̆balāgē kāntāvan da, apē pārśvaya saha num̆balāgē pārśvaya kæn̆davā pasu va api (depārśvaya visin) prārthanā karamin allāhgē śāpaya boru kārayin mata pat karamu“ yæyi (nabivaraya) pavasanu
Surah Aal-e-Imran, Verse 61

---

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡقَصَصُ ٱلۡحَقُّۚ وَمَا مِنۡ إِلَٰهٍ إِلَّا ٱللَّهُۚ وَإِنَّ ٱللَّهَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ

sæbævin ma satya katāntaraya vanuyē meyayi . tava da allāh hæra venat deviyek nomæta. tava da sæbævin ma allāh vana ohu ma ya sarva baladhārī. sarva pragnāvanta vanuyē
Surah Aal-e-Imran, Verse 62

---

فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمُۢ بِٱلۡمُفۡسِدِينَ

ebævin ovuhu piṭupǣvehu nam eviṭa niyata vaśayen ma allāh arbudakārīn piḷiban̆da va sarva gnānī ya. (yæyi dæna ganu)
Surah Aal-e-Imran, Verse 63

---

قُلۡ يَـٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ تَعَالَوۡاْ إِلَىٰ كَلِمَةٖ سَوَآءِۭ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَكُمۡ أَلَّا نَعۡبُدَ إِلَّا ٱللَّهَ وَلَا نُشۡرِكَ بِهِۦ شَيۡـٔٗا وَلَا يَتَّخِذَ بَعۡضُنَا بَعۡضًا أَرۡبَابٗا مِّن دُونِ ٱللَّهِۚ فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقُولُواْ ٱشۡهَدُواْ بِأَنَّا مُسۡلِمُونَ

ahō daham lat janayini! allāh hæra venat kisiveku api nonamadimu. ohuṭa kisivak ādēśa notabamu. allāh gen tora va apa aturin ætæmeku ætæmeku va deviyan lesa nogata yutu ya yanuven apa hā oba atara vū podu sammata vadanak veta pæmiṇenu yæyi (nabivaraya) pavasanu. eviṭa ovuhu (satya piḷi nogena) piṭupǣvehu nam sæbævin ma api avanata vū (muslim) varu yana bavaṭa num̆balā sākṣi daranu yæyi pavasanu
Surah Aal-e-Imran, Verse 64

---

يَـٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ لِمَ تُحَآجُّونَ فِيٓ إِبۡرَٰهِيمَ وَمَآ أُنزِلَتِ ٱلتَّوۡرَىٰةُ وَٱلۡإِنجِيلُ إِلَّا مِنۢ بَعۡدِهِۦٓۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

daham lat janayini! ibrāhīm sambandhayen num̆balā vāda karanuyē man da? ohugen pasu va misa tavrātaya hā injīlaya pahaḷa vūyē næta. (ē gæna pavā) num̆balā vaṭahā nogannehu da
Surah Aal-e-Imran, Verse 65

---

هَـٰٓأَنتُمۡ هَـٰٓؤُلَآءِ حَٰجَجۡتُمۡ فِيمَا لَكُم بِهِۦ عِلۡمٞ فَلِمَ تُحَآجُّونَ فِيمَا لَيۡسَ لَكُم بِهِۦ عِلۡمٞۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ وَأَنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ

menna mē num̆balāya, num̆balāṭa kavara deyak gæna dænumak ættē da evæni deyak piḷiban̆da va num̆balā vāda kaḷehuya. tavada kavara deyak piḷiban̆da va num̆balāṭa dænumak nomættē da evæni deyak piḷiban̆da num̆balā vāda karanuyē man da? tava da allāh dannēya. namut num̆balā nodannehuya
Surah Aal-e-Imran, Verse 66

---

مَا كَانَ إِبۡرَٰهِيمُ يَهُودِيّٗا وَلَا نَصۡرَانِيّٗا وَلَٰكِن كَانَ حَنِيفٗا مُّسۡلِمٗا وَمَا كَانَ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

ibrāhīm yudevvek hō kitunuvek hō novīya. enamut ohu avaṁka muslimvarayeku viya. tava da ohu ādēśa tabannan aturin kenek da novīya
Surah Aal-e-Imran, Verse 67

---

إِنَّ أَوۡلَى ٱلنَّاسِ بِإِبۡرَٰهِيمَ لَلَّذِينَ ٱتَّبَعُوهُ وَهَٰذَا ٱلنَّبِيُّ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْۗ وَٱللَّهُ وَلِيُّ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

niyata vaśayenma minisungen ibrāhīmṭa vaḍā samīpatama aya vanuyē, ohu va da, mema nabivarayā va da, anugamanaya kaḷavun hā viśvāsa kaḷavun ya. tava da allāh viśvāsa vantayingē bhārakaru ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 68

---

وَدَّت طَّآئِفَةٞ مِّنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ لَوۡ يُضِلُّونَكُمۡ وَمَا يُضِلُّونَ إِلَّآ أَنفُسَهُمۡ وَمَا يَشۡعُرُونَ

num̆balā va noman̆ga yavannaṭa hæki nam kotaram aganē yæyi daham lat janayā atarin pirisak priya karati. ovun va ma misa venat kisiveku va ovuhu muḷā nokarati. namut ovuhu (eya) vaṭahā nogannōya
Surah Aal-e-Imran, Verse 69

---

يَـٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ لِمَ تَكۡفُرُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَأَنتُمۡ تَشۡهَدُونَ

ahō daham lat janayini! num̆balā sākṣi daramin siṭiya dī allāhgē væki num̆balā kumak nisā pratikṣēpa karannehu da
Surah Aal-e-Imran, Verse 70

---

يَـٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ لِمَ تَلۡبِسُونَ ٱلۡحَقَّ بِٱلۡبَٰطِلِ وَتَكۡتُمُونَ ٱلۡحَقَّ وَأَنتُمۡ تَعۡلَمُونَ

daham lat janayini! satyaya saman̆ga asatyaya num̆balā musu karanuyē man da? num̆balā dænuvat va siṭiya dī satyaya vasan karannehuya
Surah Aal-e-Imran, Verse 71

---

وَقَالَت طَّآئِفَةٞ مِّنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ ءَامِنُواْ بِٱلَّذِيٓ أُنزِلَ عَلَى ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَجۡهَ ٱلنَّهَارِ وَٱكۡفُرُوٓاْ ءَاخِرَهُۥ لَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ

daham lat janayā aturin pirisak (tama vārgikayinṭa) " oba viśvāsa kaḷavunaṭa pahaḷa kaḷa dǣ num̆balā dahaval kālayē viśvāsa kara, ehi avasan bhāgayē num̆balā pratikṣēpa karanu yæyi pavasati. (memagin) ovun (gē viśvāsayen) nævata hærī pæmiṇiya hæka
Surah Aal-e-Imran, Verse 72

---

وَلَا تُؤۡمِنُوٓاْ إِلَّا لِمَن تَبِعَ دِينَكُمۡ قُلۡ إِنَّ ٱلۡهُدَىٰ هُدَى ٱللَّهِ أَن يُؤۡتَىٰٓ أَحَدٞ مِّثۡلَ مَآ أُوتِيتُمۡ أَوۡ يُحَآجُّوكُمۡ عِندَ رَبِّكُمۡۗ قُلۡ إِنَّ ٱلۡفَضۡلَ بِيَدِ ٱللَّهِ يُؤۡتِيهِ مَن يَشَآءُۗ وَٱللَّهُ وَٰسِعٌ عَلِيمٞ

tavada num̆balāgē dahama piḷipadina aya va pamaṇak misa (vena kisiveku) num̆balā viśvāsa nokaranu. (yæyi da ovuhu pavasati.) sæbævin ma sæbǣ man̆ga penvīma vanuyē allāhgē man̆ga penvīma ya yæyi (nabivaraya) num̆ba pavasanu. num̆balāṭa denu læbuvak men (dēva granthayak) kisivekuṭa denu labanu ætæ yi hō ema viśvāsavantayin num̆balāgē paramādhipati abiyasa vāda karamin num̆balā va jaya ganu labanu ætæ yi hō num̆balā viśvāsa nokaranu (yæyi da ovuhu pavasati) sæbǣ bhāgyaya allāhgē atehi ya. eya ohu abhimata ayaṭa pirinamannēya. tava da allāh sarva vyāpaka ya sarva gnānī ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 73

---

يَخۡتَصُّ بِرَحۡمَتِهِۦ مَن يَشَآءُۗ وَٱللَّهُ ذُو ٱلۡفَضۡلِ ٱلۡعَظِيمِ

taman abhimata karana udaviyaṭa allāh ohugē dayāva niyama karannēya. tava da allāh atimahat bhāgyayen yukta ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 74

---

۞وَمِنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ مَنۡ إِن تَأۡمَنۡهُ بِقِنطَارٖ يُؤَدِّهِۦٓ إِلَيۡكَ وَمِنۡهُم مَّنۡ إِن تَأۡمَنۡهُ بِدِينَارٖ لَّا يُؤَدِّهِۦٓ إِلَيۡكَ إِلَّا مَا دُمۡتَ عَلَيۡهِ قَآئِمٗاۗ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ قَالُواْ لَيۡسَ عَلَيۡنَا فِي ٱلۡأُمِّيِّـۧنَ سَبِيلٞ وَيَقُولُونَ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَ وَهُمۡ يَعۡلَمُونَ

daham lat janayā aturin ætæmhu num̆ba ohuṭa ran podiyak bhāra kaḷē nam eya num̆baṭa nævata labā deti. emen ma tavat ætæmhu num̆ba ohuṭa dīnārayak bhāra kaḷē nam, ē kerehi num̆ba nirantarayen (illā) siṭina tek misa num̆ba veta eya nævata labā nodeti. eya livīmaṭa kiyavīmaṭa nodat aya sambandhayen apa kerehi (varadaṭa hasu kirīmē) man̆gak nomætæ yi ovun pævasū bævini. tava da ovuhu dæna dænama allāh gæna boru prakāśa karannōya
Surah Aal-e-Imran, Verse 75

---

بَلَىٰۚ مَنۡ أَوۡفَىٰ بِعَهۡدِهِۦ وَٱتَّقَىٰ فَإِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُتَّقِينَ

esē nova kavareku tama givisuma iṭu kara bætimat vūyē da sæbævin ma allāh bætimat aya va priya karannēya. (yana vaga dæna ganu)
Surah Aal-e-Imran, Verse 76

---

إِنَّ ٱلَّذِينَ يَشۡتَرُونَ بِعَهۡدِ ٱللَّهِ وَأَيۡمَٰنِهِمۡ ثَمَنٗا قَلِيلًا أُوْلَـٰٓئِكَ لَا خَلَٰقَ لَهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ وَلَا يُكَلِّمُهُمُ ٱللَّهُ وَلَا يَنظُرُ إِلَيۡهِمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وَلَا يُزَكِّيهِمۡ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ

sæbævin ma allāhgē givisuma da ovungē divurum da suḷu milakaṭa vikuṇannan vana ovun haṭa matu lovehi kisidu koṭasak nomæta. maḷavun keren nægiṭuvanu labana dinayē dī allāh ovun saman̆ga katā nokarannēya. ovun desa nobalannēya. tava da ovun va pivituru nokarannēya. tava da ovunaṭa vēdanīya dan̆ḍuvamak da æta
Surah Aal-e-Imran, Verse 77

---

وَإِنَّ مِنۡهُمۡ لَفَرِيقٗا يَلۡوُۥنَ أَلۡسِنَتَهُم بِٱلۡكِتَٰبِ لِتَحۡسَبُوهُ مِنَ ٱلۡكِتَٰبِ وَمَا هُوَ مِنَ ٱلۡكِتَٰبِ وَيَقُولُونَ هُوَ مِنۡ عِندِ ٱللَّهِ وَمَا هُوَ مِنۡ عِندِ ٱللَّهِۖ وَيَقُولُونَ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَ وَهُمۡ يَعۡلَمُونَ

tava da ovun aturin tavat pirisak veti. ovuhu niyata vaśayen ma dharma granthaya (kiyavana viṭa) tama divaval haravamin kiyavati. eya dēva granthayē deyak bava num̆balā sitanu piṇisaya. namut eya dēva granthayen noveyi. tava da eya allāh vetin yæyi pavasati. ehet eya allāh vetin da noveyi. tava da ovuhu dænuvat va siṭiya dī ma allāh kerehi asatya prakāśa karannōya
Surah Aal-e-Imran, Verse 78

---

مَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُؤۡتِيَهُ ٱللَّهُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحُكۡمَ وَٱلنُّبُوَّةَ ثُمَّ يَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُواْ عِبَادٗا لِّي مِن دُونِ ٱللَّهِ وَلَٰكِن كُونُواْ رَبَّـٰنِيِّـۧنَ بِمَا كُنتُمۡ تُعَلِّمُونَ ٱلۡكِتَٰبَ وَبِمَا كُنتُمۡ تَدۡرُسُونَ

kenekuṭa vēda granthaya da, pragnāva da, nabitvaya da pirinamā tibiyadī, pasu va allāhva hæra damā maṭama dāsayin vī siṭinu yæyi janayāṭa pævasīma kisidu minisekuṭa balayak næta. ehet dēva granthaya num̆balā uganvamin siṭina bævin da num̆balā igena ganimin siṭina bævin da, num̆balā ēkadēvavādī gættan vanu. (yæyi pavasayi)
Surah Aal-e-Imran, Verse 79

---

وَلَا يَأۡمُرَكُمۡ أَن تَتَّخِذُواْ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةَ وَٱلنَّبِيِّـۧنَ أَرۡبَابًاۚ أَيَأۡمُرُكُم بِٱلۡكُفۡرِ بَعۡدَ إِذۡ أَنتُم مُّسۡلِمُونَ

tava da num̆balā dēva dūtayan ( hevat mælakvarun) va hā nabivarun va paramādhipativarun lesa gænīmaṭa ohu num̆balāṭa niyōga nokarayi. num̆balā muslimvarun bavaṭa pat vū pasu dēva pratikṣēpaya ohu num̆balāṭa aṇa karayi da
Surah Aal-e-Imran, Verse 80

---

وَإِذۡ أَخَذَ ٱللَّهُ مِيثَٰقَ ٱلنَّبِيِّـۧنَ لَمَآ ءَاتَيۡتُكُم مِّن كِتَٰبٖ وَحِكۡمَةٖ ثُمَّ جَآءَكُمۡ رَسُولٞ مُّصَدِّقٞ لِّمَا مَعَكُمۡ لَتُؤۡمِنُنَّ بِهِۦ وَلَتَنصُرُنَّهُۥۚ قَالَ ءَأَقۡرَرۡتُمۡ وَأَخَذۡتُمۡ عَلَىٰ ذَٰلِكُمۡ إِصۡرِيۖ قَالُوٓاْ أَقۡرَرۡنَاۚ قَالَ فَٱشۡهَدُواْ وَأَنَا۠ مَعَكُم مِّنَ ٱلشَّـٰهِدِينَ

tavada allāh nabivarungen pratignāva labā gat avasthāva sihipat karanu. (ovun amatā) mā num̆balāṭa dēva granthaya hā pragnāva pradhānaya kara ættemi. in pasuva num̆balā saman̆ga æti daham karuṇu satyaya karavana dharma dūtayeku pæmiṇennē nam, ohu va num̆balā sæbǣ lesa viśvāsa kaḷa yutuya. ohuṭa num̆balā sæbævinma udav kaḷa yutuya. ( yanuven pavasā ) meya num̆balā piḷigattehu da, ē sambandhayen vū māgē balavat pratignāva num̆balā labā gattehu da? yanuven ohu (allāh) vimasuvēya. api "piḷigattemu" yæyi ovuhu pævasuvōya. esē nam num̆balā eyaṭa sākṣi daranu. tava da mama da num̆balā saman̆ga sākṣi darannan aturin siṭimi yæyi pævasuvēya
Surah Aal-e-Imran, Verse 81

---

فَمَن تَوَلَّىٰ بَعۡدَ ذَٰلِكَ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ

ebævin kavareku in pasu va piṭupǣvē da eviṭa pāpatarayō vannō ovuhu ma ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 82

---

أَفَغَيۡرَ دِينِ ٱللَّهِ يَبۡغُونَ وَلَهُۥٓ أَسۡلَمَ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ طَوۡعٗا وَكَرۡهٗا وَإِلَيۡهِ يُرۡجَعُونَ

allāhgē dahama hæra ovun soyana venat yamak tibē da ? ahas hā mahapoḷova tuḷa æti aya kæmætten hō akæmætten hō ohuṭama yaṭahat veti. tava da ohu vetama ovuhu nævata yomu karanu labannōya
Surah Aal-e-Imran, Verse 83

---

قُلۡ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَمَآ أُنزِلَ عَلَيۡنَا وَمَآ أُنزِلَ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ وَإِسۡمَٰعِيلَ وَإِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَ وَٱلۡأَسۡبَاطِ وَمَآ أُوتِيَ مُوسَىٰ وَعِيسَىٰ وَٱلنَّبِيُّونَ مِن رَّبِّهِمۡ لَا نُفَرِّقُ بَيۡنَ أَحَدٖ مِّنۡهُمۡ وَنَحۡنُ لَهُۥ مُسۡلِمُونَ

api allāh va da, apa veta pahaḷa karanu læbū dǣ da, ibrāhīm, ismāīl, ishāk, yaḥkūb hā yaḥkūbgē parapuraṭa denu læbu dǣ da, tama paramādhipatigen mūsā, īsā hā nabivarunṭa denu læbū dǣ da, viśvāsa kaḷemu. ovun aturin kisiveku atara venaskam æti nokaḷemu. tava da api ohuṭa avanata vannō (muslimvarun) vemu yæyi oba pavasanu
Surah Aal-e-Imran, Verse 84

---

وَمَن يَبۡتَغِ غَيۡرَ ٱلۡإِسۡلَٰمِ دِينٗا فَلَن يُقۡبَلَ مِنۡهُ وَهُوَ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ

kavareku islāmayen tora va venat dahamak soyannē da eviṭa ohugen kisivak piḷiganu nolabannē ma ya. tava da ohu matu lovehi alābha vantayin aturin keneki
Surah Aal-e-Imran, Verse 85

---

كَيۡفَ يَهۡدِي ٱللَّهُ قَوۡمٗا كَفَرُواْ بَعۡدَ إِيمَٰنِهِمۡ وَشَهِدُوٓاْ أَنَّ ٱلرَّسُولَ حَقّٞ وَجَآءَهُمُ ٱلۡبَيِّنَٰتُۚ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّـٰلِمِينَ

taman veta pæmiṇi pæhædili sādhaka tuḷin rasūlvarayā satyaya yæyi sākṣi darā ohu va ovun viśvāsa kaḷa pasuva, (ema rasūlvarayā va) pratikṣēpa karana pirisak allāh yaha man̆ga yomu karanuyē kesē da? allāh mevæni aparādhakāra pirisaṭa man̆ga penvannē næta
Surah Aal-e-Imran, Verse 86

---

أُوْلَـٰٓئِكَ جَزَآؤُهُمۡ أَنَّ عَلَيۡهِمۡ لَعۡنَةَ ٱللَّهِ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةِ وَٱلنَّاسِ أَجۡمَعِينَ

sæbævin ma ovungē pratiphalaya vanuyē ovun kerehi allāhgē da, malakvarungē da, siyalu minisungē da śāpaya yi
Surah Aal-e-Imran, Verse 87

---

خَٰلِدِينَ فِيهَا لَا يُخَفَّفُ عَنۡهُمُ ٱلۡعَذَابُ وَلَا هُمۡ يُنظَرُونَ

(ovuhu) ehi (nirayē) sadātanikayōya. ovungen dan̆ḍuvama sæhællu karanu nolæbē. tava da ovunaṭa avakāśaya denu nolæbē
Surah Aal-e-Imran, Verse 88

---

إِلَّا ٱلَّذِينَ تَابُواْ مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ وَأَصۡلَحُواْ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٌ

namut inpasu va paścāttāpa vī taman va niværadi kara gat aya hæra. eheyin niyata vaśayen ma allāh ati kṣamāśīlī ya. asamasama karuṇānvita ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 89

---

إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بَعۡدَ إِيمَٰنِهِمۡ ثُمَّ ٱزۡدَادُواْ كُفۡرٗا لَّن تُقۡبَلَ تَوۡبَتُهُمۡ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلضَّآلُّونَ

niyata vaśayen ma tama viśvāsayen pasu va pratikṣēpa koṭa anaturu va pratikṣēpaya adhika kaḷavun vana ovungē paścāttāpaya piḷi ganu nolabannē ma ya. tava da muḷāvūvō ovuhu ma ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 90

---

إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَمَاتُواْ وَهُمۡ كُفَّارٞ فَلَن يُقۡبَلَ مِنۡ أَحَدِهِم مِّلۡءُ ٱلۡأَرۡضِ ذَهَبٗا وَلَوِ ٱفۡتَدَىٰ بِهِۦٓۗ أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ وَمَا لَهُم مِّن نَّـٰصِرِينَ

niyata vaśayen ma pratikṣēpa kaḷa aya, pratikṣēpakayin lesa siṭiya dīma maraṇayaṭa pat vūvan nam ovun kisivekugen mahapoḷova ranin pirennaṭa taram vandi vaśayen gevanu læbuva da eya piḷi ganu nolabannēmaya. ovunaṭa vēdanīya dan̆ḍuvama æta. tava da ovunaṭa udavkaruvan kisivekuda nomæta
Surah Aal-e-Imran, Verse 91

---

لَن تَنَالُواْ ٱلۡبِرَّ حَتَّىٰ تُنفِقُواْ مِمَّا تُحِبُّونَۚ وَمَا تُنفِقُواْ مِن شَيۡءٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ بِهِۦ عَلِيمٞ

num̆balā priya karana dæyin num̆balā viyadam karana tek num̆balā yahapata labā nogannehu ma ya. tavada kavara dæyakin num̆balā viyadam karannē da ē piḷiban̆da va niyata vaśayenma allāh sarva gnānī ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 92

---

۞كُلُّ ٱلطَّعَامِ كَانَ حِلّٗا لِّبَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ إِلَّا مَا حَرَّمَ إِسۡرَـٰٓءِيلُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ مِن قَبۡلِ أَن تُنَزَّلَ ٱلتَّوۡرَىٰةُۚ قُلۡ فَأۡتُواْ بِٱلتَّوۡرَىٰةِ فَٱتۡلُوهَآ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

tavrātaya pahaḷa karanu læbīmaṭa pera isrāīl(yaḥkūb) taman kerehi tahanam kara gat dǣ hæra āhāra siyalla isrāīl daruvanṭa anumata va tibiṇa yæyi (nabivaraya) pavasanu. eheyin num̆balā satyavādīn nam tavrātaya genævit eya kiyavā balanu
Surah Aal-e-Imran, Verse 93

---

فَمَنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَ مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلظَّـٰلِمُونَ

ebævin kavarek eyaṭa pasu va (pavā) allāh kerehi asatya getuvō da eviṭa aparādha karuvō ovuhu ma ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 94

---

قُلۡ صَدَقَ ٱللَّهُۗ فَٱتَّبِعُواْ مِلَّةَ إِبۡرَٰهِيمَ حَنِيفٗاۖ وَمَا كَانَ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

(nabivaraya!) num̆ba pavasanu. allāh satya pævasuvēya. ebævin num̆balā avaṁka vū ibrāhīmgē piḷiveta piḷipadinu. tavada ohu ādēśa tabannan aturin kenek novīya
Surah Aal-e-Imran, Verse 95

---

إِنَّ أَوَّلَ بَيۡتٖ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبَارَكٗا وَهُدٗى لِّلۡعَٰلَمِينَ

janayāṭa (næmaduma san̆dahā) tabanu læbū prathama gṛhaya lō væsiyanaṭa man̆ga penvannak lesin da saubhāgyamat lesin da makkāvehi pihiṭā æti deya (gṛhaya) vē
Surah Aal-e-Imran, Verse 96

---

فِيهِ ءَايَٰتُۢ بَيِّنَٰتٞ مَّقَامُ إِبۡرَٰهِيمَۖ وَمَن دَخَلَهُۥ كَانَ ءَامِنٗاۗ وَلِلَّهِ عَلَى ٱلنَّاسِ حِجُّ ٱلۡبَيۡتِ مَنِ ٱسۡتَطَاعَ إِلَيۡهِ سَبِيلٗاۚ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَنِيٌّ عَنِ ٱلۡعَٰلَمِينَ

ehi pæhædili saṁgnāvan æta. ibrāhim siṭa gat sthanaya da æta. tavada kavareku eyaṭa ætuḷat vannē da ohu abhayadāyiyeku veyi. tavada allāh venuven ema gṛhayehi haj iṭu kirīma san̆dahā ē vetaṭa yǣmaṭa hækiyāva æti janayā veta pævaruṇu vagakīmaki. ebævin sæbævinma allāh lōvæsiyangen pohosatya
Surah Aal-e-Imran, Verse 97

---

قُلۡ يَـٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ لِمَ تَكۡفُرُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَٱللَّهُ شَهِيدٌ عَلَىٰ مَا تَعۡمَلُونَ

ahō dēvagrantha lat janayini! num̆balā allāhgē vadan pratikṣēpa karanuyē man da? tavada allāh da num̆balā karana dǣ piḷiban̆da va sākṣikaruya
Surah Aal-e-Imran, Verse 98

---

قُلۡ يَـٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ لِمَ تَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ مَنۡ ءَامَنَ تَبۡغُونَهَا عِوَجٗا وَأَنتُمۡ شُهَدَآءُۗ وَمَا ٱللَّهُ بِغَٰفِلٍ عَمَّا تَعۡمَلُونَ

dēva grantha lat janayini, num̆balā (satyayaṭa) sākṣikaruvan va siṭiya dī num̆balā ehi dōṣa soyamin viśvāsa kaḷavun va allāhgē mārgayen vaḷakvanuyē mandæ yi (nabivaraya) asanu. tavada allāh num̆balā karana dǣ piḷiban̆da va nosalakā harinneku novē
Surah Aal-e-Imran, Verse 99

---

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِن تُطِيعُواْ فَرِيقٗا مِّنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ يَرُدُّوكُم بَعۡدَ إِيمَٰنِكُمۡ كَٰفِرِينَ

ahō viśvāsa kaḷavuni! dēva granthaya denu læbū aya aturin pirisakaṭa num̆balā avanata vannehu nam num̆balāgē viśvāsayen pasu va num̆balā va ovun nævata pratikṣēpakayin bavaṭa haravanu æta
Surah Aal-e-Imran, Verse 100

---

وَكَيۡفَ تَكۡفُرُونَ وَأَنتُمۡ تُتۡلَىٰ عَلَيۡكُمۡ ءَايَٰتُ ٱللَّهِ وَفِيكُمۡ رَسُولُهُۥۗ وَمَن يَعۡتَصِم بِٱللَّهِ فَقَدۡ هُدِيَ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ

tavada num̆balā kerehi allāhgē væki pahaḷa karanu labamin siṭiya dī da num̆balā atara ohugē dharma dūtayā siṭiya dī da num̆balā pratikṣēpa karanuyē kesē da? kavareku allāh va tadin grahaṇaya kara gannē da eviṭa sæbævinma ohu ṛju mārgaya veta man̆ga penvanu læbīya
Surah Aal-e-Imran, Verse 101

---

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِۦ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنتُم مُّسۡلِمُونَ

ahō viśvāsa kaḷavuni! num̆balā allāhṭa biya viya yutu sæbǣ ayurinma num̆balā ohuṭa biya bætimat vanu. tavada num̆balā muslimvarun va siṭiya dī ma misa maraṇayaṭa pat novanu
Surah Aal-e-Imran, Verse 102

---

وَٱعۡتَصِمُواْ بِحَبۡلِ ٱللَّهِ جَمِيعٗا وَلَا تَفَرَّقُواْۚ وَٱذۡكُرُواْ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ إِذۡ كُنتُمۡ أَعۡدَآءٗ فَأَلَّفَ بَيۡنَ قُلُوبِكُمۡ فَأَصۡبَحۡتُم بِنِعۡمَتِهِۦٓ إِخۡوَٰنٗا وَكُنتُمۡ عَلَىٰ شَفَا حُفۡرَةٖ مِّنَ ٱلنَّارِ فَأَنقَذَكُم مِّنۡهَاۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمۡ ءَايَٰتِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تَهۡتَدُونَ

num̆balā siyalla allāhgē (dahama hevat) ræhæna tadin grahaṇaya kara ganu. tavada num̆balā ven va noyanu. num̆balā kerehi allāh pradhānaya kaḷāvū āśirvādayan sihipat karanu. num̆balā ekinekā saturan va siṭi viṭa ohu num̆balāgē hadavat atara mituru bandhanaya æti kaḷēya. eviṭa num̆balā ohugē āśir vādayen sahōdarayan bavaṭa pat vūha. tavada num̆balā (īṭa pera) nirā gini agādha addarayehi siṭiyehuya. eviṭa ohu num̆balā va eyin mudavā gattēya. elesaya num̆balā yaha man̆ga labanu piṇisa allāh num̆balāṭa ohugē vadan pæhædili karanuyē
Surah Aal-e-Imran, Verse 103

---

وَلۡتَكُن مِّنكُمۡ أُمَّةٞ يَدۡعُونَ إِلَى ٱلۡخَيۡرِ وَيَأۡمُرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَيَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِۚ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ

yahapata veta ærayum karana, dæhæmi dǣ niyōga karana, tavada piḷikul dæyin vaḷakvālana samūhayak num̆balā aturin siṭiya yutuyi. tavada jayagrāhakayō ovuhumaya
Surah Aal-e-Imran, Verse 104

---

وَلَا تَكُونُواْ كَٱلَّذِينَ تَفَرَّقُواْ وَٱخۡتَلَفُواْ مِنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَهُمُ ٱلۡبَيِّنَٰتُۚ وَأُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ عَذَابٌ عَظِيمٞ

pæhædili sādhaka taman veta pæmiṇi pasu va ven va gos mata gæṭum æti kara gat aya men num̆balā novanu. tavada (paralova) ati mahat dan̆ḍuvama ovunaṭa himi vē
Surah Aal-e-Imran, Verse 105

---

يَوۡمَ تَبۡيَضُّ وُجُوهٞ وَتَسۡوَدُّ وُجُوهٞۚ فَأَمَّا ٱلَّذِينَ ٱسۡوَدَّتۡ وُجُوهُهُمۡ أَكَفَرۡتُم بَعۡدَ إِيمَٰنِكُمۡ فَذُوقُواْ ٱلۡعَذَابَ بِمَا كُنتُمۡ تَكۡفُرُونَ

edina ætæm muhuṇu sudu pæhæ gæn veyi. tavat muhuṇu kaḷu pæhæ gæn veyi. tama muhuṇu kaḷu pæhæ gæn vū aya hamuvehi , "num̆balā viśvāsa kaḷa pasu pratikṣēpa kaḷehu da, eheyin num̆balā pratikṣēpa karamin siṭi dǣ hētuven num̆balā mema dan̆ḍuvama vin̆dinu" (yæyi kiyanu læbē)
Surah Aal-e-Imran, Verse 106

---

وَأَمَّا ٱلَّذِينَ ٱبۡيَضَّتۡ وُجُوهُهُمۡ فَفِي رَحۡمَةِ ٱللَّهِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ

tama muhuṇu sudu pæhæ vūvan vū kalī ovuhu allāhgē karuṇāva tuḷa siṭiti. ovuhu ehi (svargayē) sadātanikayō ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 107

---

تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱللَّهِ نَتۡلُوهَا عَلَيۡكَ بِٱلۡحَقِّۗ وَمَا ٱللَّهُ يُرِيدُ ظُلۡمٗا لِّلۡعَٰلَمِينَ

mēvā allāhgē væki ya. ēvā api num̆ba veta satyayen yutu va pārāyanaya kara penvannemu. tavada allāh lōvæsiyanaṭa aparādhayak apēkṣā karannek novē
Surah Aal-e-Imran, Verse 108

---

وَلِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۚ وَإِلَى ٱللَّهِ تُرۡجَعُ ٱلۡأُمُورُ

ahas hi æti dǣ da mahapoḷovē æti dǣ da allāh satu ya. tavada siyalu karuṇu nævata yomu karanu labanuyē allāh veta ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 109

---

كُنتُمۡ خَيۡرَ أُمَّةٍ أُخۡرِجَتۡ لِلنَّاسِ تَأۡمُرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَتَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَتُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِۗ وَلَوۡ ءَامَنَ أَهۡلُ ٱلۡكِتَٰبِ لَكَانَ خَيۡرٗا لَّهُمۚ مِّنۡهُمُ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَأَكۡثَرُهُمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ

janayā venuven bihi karanu læbū śrēṣṭhatama samājaya num̆balā vannehuya. num̆balā yahapata aṇa kara ayahapatin vaḷak vannehuya. tavada allāh va viśvāsa karannehuya. tavada dēva granthaya læbū janayā da ( muhammad nabi kerehi ) viśvāsa kaḷē nam eya ovunaṭa yahapatakma vanu æta. ovun aturin viśvāsavantayō da siṭiti. tavada ovungen bahutaraya pāpatarayō ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 110

---

لَن يَضُرُّوكُمۡ إِلَّآ أَذٗىۖ وَإِن يُقَٰتِلُوكُمۡ يُوَلُّوكُمُ ٱلۡأَدۡبَارَ ثُمَّ لَا يُنصَرُونَ

suḷu vēdanāvakin hæra ovunaṭa num̆balā veta hiṁsā kaḷa nohækkē ma ya. tavada num̆balā saman̆ga ovuhu saṭan vadinnē nam ovuhu num̆balāṭa piṭu pasa hærī palā yati. inpasu va ovuhu udav karanu nolabati
Surah Aal-e-Imran, Verse 111

---

ضُرِبَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلذِّلَّةُ أَيۡنَ مَا ثُقِفُوٓاْ إِلَّا بِحَبۡلٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَحَبۡلٖ مِّنَ ٱلنَّاسِ وَبَآءُو بِغَضَبٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَضُرِبَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلۡمَسۡكَنَةُۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ كَانُواْ يَكۡفُرُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَيَقۡتُلُونَ ٱلۡأَنۢبِيَآءَ بِغَيۡرِ حَقّٖۚ ذَٰلِكَ بِمَا عَصَواْ وَّكَانُواْ يَعۡتَدُونَ

ovun kotænaka siṭiya da ovunaṭa avamānaya niyama viya. allāhgē ræhænin hā minisāgē ræhænin ( ārakṣaṇa sammutiyen ovuhu ) miduṇē nam misa. tavada ovuhu allāhgen vū kōpayaṭada lak vūha. emenma ovun kerehi diḷin̆dukama da niyama viya. eyaṭa hētuva ovun allāhgē væki pratikṣēpa karamin siṭi bævin hā yuktiyen tora va nabivarun va ghātanaya karamin siṭi bævini. eya ovun piṭupāmin siṭi bævin da ovun sīmāva ikmavā yamin siṭi bævin da vē
Surah Aal-e-Imran, Verse 112

---

۞لَيۡسُواْ سَوَآءٗۗ مِّنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ أُمَّةٞ قَآئِمَةٞ يَتۡلُونَ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ ءَانَآءَ ٱلَّيۡلِ وَهُمۡ يَسۡجُدُونَ

ovuhu (siyallō ma) eka samāna novūha. dēva granthaya lat janayā aturin (yaha mārgayē) sthīra va siṭina samājayak da viya. ovuhu rātrī kālayē (salātayē dī) hisa namā namaskāra karamin allāhgē væki pārāyanaya karati
Surah Aal-e-Imran, Verse 113

---

يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَيَأۡمُرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَيَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَيُسَٰرِعُونَ فِي ٱلۡخَيۡرَٰتِۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ مِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ

tavada ovuhu allāh va da paramānta dinaya da viśvāsa karati. tavada yahapata vidhānaya karati. ayahapatin vaḷakvālati. dæhæmi kaṭayutu vala yuhusulu va yedeti. tavada ovuhu dæhæmiyan aturin veti
Surah Aal-e-Imran, Verse 114

---

وَمَا يَفۡعَلُواْ مِنۡ خَيۡرٖ فَلَن يُكۡفَرُوهُۗ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِٱلۡمُتَّقِينَ

tavada ovuhu yahapatin kisivak karannē da, eviṭa eya ovunaṭa pratikṣēpa karanu nolabannē ma ya. tavada allāh biya bæti matun piḷiban̆da va sarva gnānī ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 115

---

إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَن تُغۡنِيَ عَنۡهُمۡ أَمۡوَٰلُهُمۡ وَلَآ أَوۡلَٰدُهُم مِّنَ ٱللَّهِ شَيۡـٔٗاۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ

niyata vaśayen ma pratikṣēpa kaḷavun allāhgen (dan̆ḍuvam vaśayen pæmiṇennā) vū kisivakaṭa (erehi va) ovungē dhana sampat hō ovungē daru sampat hō ovunaṭa prayōjanavat novannē ma ya. tavada nirā ginnē sagayō ovuhu ma ya. tavada ovuhu ehi sadātanikayō ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 116

---

مَثَلُ مَا يُنفِقُونَ فِي هَٰذِهِ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا كَمَثَلِ رِيحٖ فِيهَا صِرٌّ أَصَابَتۡ حَرۡثَ قَوۡمٖ ظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ فَأَهۡلَكَتۡهُۚ وَمَا ظَلَمَهُمُ ٱللَّهُ وَلَٰكِنۡ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ

melova jīvitayehi ovun vidayam karana dǣ ṭa upamāva nam ehi adhika sītala sahita dæḍi suḷan̆gak meni. taman tamanṭa ma aparādha kara gat pirisakagē ketaṭa eya patita viya. eviṭa eya vināśa kara dæmīya. allāh ovunaṭa aparādha nokaḷēya. namut ovun ovunaṭama aparādha kara gannōya
Surah Aal-e-Imran, Verse 117

---

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّخِذُواْ بِطَانَةٗ مِّن دُونِكُمۡ لَا يَأۡلُونَكُمۡ خَبَالٗا وَدُّواْ مَا عَنِتُّمۡ قَدۡ بَدَتِ ٱلۡبَغۡضَآءُ مِنۡ أَفۡوَٰهِهِمۡ وَمَا تُخۡفِي صُدُورُهُمۡ أَكۡبَرُۚ قَدۡ بَيَّنَّا لَكُمُ ٱلۡأٓيَٰتِۖ إِن كُنتُمۡ تَعۡقِلُونَ

ahō viśvāsa kaḷavuni! num̆balā aturin misa (sesu aya) samīpatama mituran lesa noganu. ovuhu num̆balāṭa asādhāraṇakam kirīmen aḍuvak nokarati. num̆balā va pīḍāvaṭa pat kaḷa dǣ ovuhu priya kaḷōya. ovungē muvin krōdhaya heḷi viya. ovungē hadavat san̆gavā æti dǣ itā daruṇuya. num̆balā vaṭahā gannan va siṭiyē nam num̆balāṭa mema vadan api pæhædili kaḷemu
Surah Aal-e-Imran, Verse 118

---

هَـٰٓأَنتُمۡ أُوْلَآءِ تُحِبُّونَهُمۡ وَلَا يُحِبُّونَكُمۡ وَتُؤۡمِنُونَ بِٱلۡكِتَٰبِ كُلِّهِۦ وَإِذَا لَقُوكُمۡ قَالُوٓاْ ءَامَنَّا وَإِذَا خَلَوۡاْ عَضُّواْ عَلَيۡكُمُ ٱلۡأَنَامِلَ مِنَ ٱلۡغَيۡظِۚ قُلۡ مُوتُواْ بِغَيۡظِكُمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ

menna! num̆balā ovun va priya karannehuya. namut ovuhu num̆balā va priya nokarati. tavada num̆balā dēva grantha siyalla viśvāsa karannehuya. tavada ovuhu num̆balā va muṇa gæsuṇu viṭa api viśvāsa kaḷemu yæyi pævasuvōya. ovuhu ven va giya viṭa kōpaya hētuven num̆balāṭa erehi va æn̆gili tuḍu vikuvōya. (nabivaraya!) num̆balā gē kōpaya saman̆ga ma num̆balā miya yanu. niyata vaśayen ma hadavat tula æti dǣ piḷiban̆da va allāh sarva gnānīya yæyi pavasanu
Surah Aal-e-Imran, Verse 119

---

إِن تَمۡسَسۡكُمۡ حَسَنَةٞ تَسُؤۡهُمۡ وَإِن تُصِبۡكُمۡ سَيِّئَةٞ يَفۡرَحُواْ بِهَاۖ وَإِن تَصۡبِرُواْ وَتَتَّقُواْ لَا يَضُرُّكُمۡ كَيۡدُهُمۡ شَيۡـًٔاۗ إِنَّ ٱللَّهَ بِمَا يَعۡمَلُونَ مُحِيطٞ

num̆balāṭa yam yahapatak sparśa kaḷē nam eya ovun va dukaṭa pat karavayi. tavada num̆balāṭa yam ayahapatak vælan̆duṇē nam emagin ovuhu satuṭaṭa pat veti. tavada num̆balā ivasā biya bætimat vannē nam ovungē kumantraṇa kisivak num̆balāṭa hānidāyaka noveyi. niyata vaśayen ma allāh num̆balā karamin siṭina dǣ piḷiban̆da va sarva prakārayenma dannā ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 120

---

وَإِذۡ غَدَوۡتَ مِنۡ أَهۡلِكَ تُبَوِّئُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ مَقَٰعِدَ لِلۡقِتَالِۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ

(nabivaraya! uhad ) yuddhaya venuven niyamita sthānayanhi viśvāsavantayin va sīruven tæbīma piṇisa num̆bagē pavula vetin (madināven) udǣsana piṭat va giya avasthāva sihipat karanu. tavada allāh sarva śrāvaka ya. sarva gnānī ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 121

---

إِذۡ هَمَّت طَّآئِفَتَانِ مِنكُمۡ أَن تَفۡشَلَا وَٱللَّهُ وَلِيُّهُمَاۗ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ

num̆balā aturin depirisak taman adhairyaṭa pat va ætæyi sitū avasthāva sihipat karanu. tavada ovun depirisagē bhārakaru allāhya. ebævin viśvāsa vantayin allāh kerehima siyalla bhāra kaḷa yutu ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 122

---

وَلَقَدۡ نَصَرَكُمُ ٱللَّهُ بِبَدۡرٖ وَأَنتُمۡ أَذِلَّةٞۖ فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ

num̆balā dubalayin va siṭiya dī ættenma allāh badr (saṭane) hi num̆balāṭa udav kaḷēya. ebævin num̆balā kṛtavēdī viya hæki vanu piṇisa num̆balā allāh ṭa biya bætimat vanu
Surah Aal-e-Imran, Verse 123

---

إِذۡ تَقُولُ لِلۡمُؤۡمِنِينَ أَلَن يَكۡفِيَكُمۡ أَن يُمِدَّكُمۡ رَبُّكُم بِثَلَٰثَةِ ءَالَٰفٖ مِّنَ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةِ مُنزَلِينَ

malakvarun aturin tun dahasaka pirisak (ahasē siṭa) pahaḷa karanu labamin num̆balāgē paramādhipati num̆balāṭa upakāra kirīma num̆balāṭa pramāṇavat novannē dæ yi dēva viśvāsavantayinṭa (nabivaraya) num̆ba pævasū avasthāva sihipat karanu
Surah Aal-e-Imran, Verse 124

---

بَلَىٰٓۚ إِن تَصۡبِرُواْ وَتَتَّقُواْ وَيَأۡتُوكُم مِّن فَوۡرِهِمۡ هَٰذَا يُمۡدِدۡكُمۡ رَبُّكُم بِخَمۡسَةِ ءَالَٰفٖ مِّنَ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةِ مُسَوِّمِينَ

noesē ya. num̆balā ivasili vanta va da biya bætimat va da siṭinnē nam ema avasthāvē ovun kṣaṇika va (prahārayak denu piṇisa) num̆balā veta ovun pæmiṇiyē nam (yuda) salakuṇu tabanu læbū pan dahasaka malak varungen num̆balāgē paramādhi pati num̆balāṭa udav karanu æta
Surah Aal-e-Imran, Verse 125

---

وَمَا جَعَلَهُ ٱللَّهُ إِلَّا بُشۡرَىٰ لَكُمۡ وَلِتَطۡمَئِنَّ قُلُوبُكُم بِهِۦۗ وَمَا ٱلنَّصۡرُ إِلَّا مِنۡ عِندِ ٱللَّهِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَكِيمِ

num̆balāṭa śubhāraṁciyak lesa hā emagin num̆balāgē hadavat sansun vanu piṇisa misa allāh eya sidu nokaḷēya. sarva baladhārī pragnāvanta allāh abiyasin misa ema upakāraya novīya
Surah Aal-e-Imran, Verse 126

---

لِيَقۡطَعَ طَرَفٗا مِّنَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَوۡ يَكۡبِتَهُمۡ فَيَنقَلِبُواْ خَآئِبِينَ

(allāh num̆balāṭa udavkirīmaṭa hētuva) pratikṣēpa kaḷavungen pirisak vināśa kara dæmīmaṭa hō ovun va nindāvaṭa pat kirīma piṇisa ya. eviṭa ovuhu parājayaṭa patvūvan lesa hærī yati
Surah Aal-e-Imran, Verse 127

---

لَيۡسَ لَكَ مِنَ ٱلۡأَمۡرِ شَيۡءٌ أَوۡ يَتُوبَ عَلَيۡهِمۡ أَوۡ يُعَذِّبَهُمۡ فَإِنَّهُمۡ ظَٰلِمُونَ

ovunaṭa ohu samāva dīma gæna hō ovunaṭa ohu dan̆ḍuvam kirīma gæna hō evæni viṣayak sambandhayen (tīndu dīmaṭa) num̆baṭa kisin̆du balayak næta. hētuva sæbævin ma ovuhu aparādhakaruvō ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 128

---

وَلِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۚ يَغۡفِرُ لِمَن يَشَآءُ وَيُعَذِّبُ مَن يَشَآءُۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

ahashi æti dǣ da mahapoḷovē æti dǣ da allāh satu ya. ohuṭa abhimata vū ayaṭa samāva dennēya. ohuṭa abhimata vū ayaṭa dan̆ḍuvam karannēya. tavada allāh ati kṣamāśīlī ya. asamasama karuṇānvita ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 129

---

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَأۡكُلُواْ ٱلرِّبَوٰٓاْ أَضۡعَٰفٗا مُّضَٰعَفَةٗۖ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ

ahō viśvāsa kaḷavuni! num̆balā poliya deguṇa praguṇa kara anubhava nokaranu. tavada num̆balā allāh ṭa biya bætimat vanu. num̆balā jayagrahaṇaya labā gata hæki vanu piṇisa
Surah Aal-e-Imran, Verse 130

---

وَٱتَّقُواْ ٱلنَّارَ ٱلَّتِيٓ أُعِدَّتۡ لِلۡكَٰفِرِينَ

tavada dēva pratikṣēpakayinṭa sūdānam karanu læbū nirā ginnaṭa num̆balā biya vanu
Surah Aal-e-Imran, Verse 131

---

وَأَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَٱلرَّسُولَ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ

tavada num̆balā karuṇāvaṭa pātra viya hæki vanu piṇisa num̆balā allāhṭa da mema dharma dūtayāṭa da avanata vanu
Surah Aal-e-Imran, Verse 132

---

۞وَسَارِعُوٓاْ إِلَىٰ مَغۡفِرَةٖ مِّن رَّبِّكُمۡ وَجَنَّةٍ عَرۡضُهَا ٱلسَّمَٰوَٰتُ وَٱلۡأَرۡضُ أُعِدَّتۡ لِلۡمُتَّقِينَ

samāva vetaṭa da, dēva biya bætimatun haṭa sūdānam karanu læbū ahas hā poḷova taram pramāṇayen vū svarga uyanak vetaṭa da, num̆balā yuhusulu vanu
Surah Aal-e-Imran, Verse 133

---

ٱلَّذِينَ يُنفِقُونَ فِي ٱلسَّرَّآءِ وَٱلضَّرَّآءِ وَٱلۡكَٰظِمِينَ ٱلۡغَيۡظَ وَٱلۡعَافِينَ عَنِ ٱلنَّاسِۗ وَٱللَّهُ يُحِبُّ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

ovuhu kavarahu da yat sæpavat avasthāvanhi da duṣkara avasthā vanhi da viyadam karannō veti. tavada kōpaya mæḍa pavatvāgannō hā minisunaṭa samāva dennō veti. tavada allāh (mevæni) dæhæmiyan va priya karannēya
Surah Aal-e-Imran, Verse 134

---

وَٱلَّذِينَ إِذَا فَعَلُواْ فَٰحِشَةً أَوۡ ظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ ذَكَرُواْ ٱللَّهَ فَٱسۡتَغۡفَرُواْ لِذُنُوبِهِمۡ وَمَن يَغۡفِرُ ٱلذُّنُوبَ إِلَّا ٱللَّهُ وَلَمۡ يُصِرُّواْ عَلَىٰ مَا فَعَلُواْ وَهُمۡ يَعۡلَمُونَ

tavada ovuhu kavarahuda yat ovuhu yam aśīlācāra deyak kaḷa viṭa hō tamanṭa ma aparādhayak kara gat viṭa hō allāh va menehi karati. esæṇin ovungē pāpayanṭa ovuhu samāva ayæditi. pāpayanṭa samāva dennā allāh hæra vena kavarek da? tavada ovun dænuvat va siṭiya dī ovun kaḷa (væradi) dǣ hī ovuhu nirata novūha
Surah Aal-e-Imran, Verse 135

---

أُوْلَـٰٓئِكَ جَزَآؤُهُم مَّغۡفِرَةٞ مِّن رَّبِّهِمۡ وَجَنَّـٰتٞ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَاۚ وَنِعۡمَ أَجۡرُ ٱلۡعَٰمِلِينَ

tama paramādhipatigen vū samāva hā ēvāṭa pahaḷin gaṁgāvan galā basina svarga uyan tama pratiphala vaśayen himi karagannō ovuhu ma ya. ovuhu ehi sadātanikayō ya. yahakam karannavungē pratiphala yahapat viya
Surah Aal-e-Imran, Verse 136

---

قَدۡ خَلَتۡ مِن قَبۡلِكُمۡ سُنَنٞ فَسِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَٱنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُكَذِّبِينَ

num̆balāṭa pera da (mevæni) kriyā mārgayan ikut va gos hamāraya. ebævin num̆balā mahapoḷovē særisaranu. tavada (satya) boru kaḷavungē avasānaya kesē vī dæ yi adhīkṣaṇaya karanu
Surah Aal-e-Imran, Verse 137

---

هَٰذَا بَيَانٞ لِّلنَّاسِ وَهُدٗى وَمَوۡعِظَةٞ لِّلۡمُتَّقِينَ

meya janayā haṭa vū pæhædili kirīmaki. tavada dēva biya bætimatunṭa man̆gapenvīmak hā upadesaki
Surah Aal-e-Imran, Verse 138

---

وَلَا تَهِنُواْ وَلَا تَحۡزَنُواْ وَأَنتُمُ ٱلۡأَعۡلَوۡنَ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ

tavada num̆balā durvala novanu. tavada num̆balā dukaṭa pat novanu. num̆balā viśvāsavantayō nam śrēṣṭhayō da num̆balā ma ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 139

---

إِن يَمۡسَسۡكُمۡ قَرۡحٞ فَقَدۡ مَسَّ ٱلۡقَوۡمَ قَرۡحٞ مِّثۡلُهُۥۚ وَتِلۡكَ ٱلۡأَيَّامُ نُدَاوِلُهَا بَيۡنَ ٱلنَّاسِ وَلِيَعۡلَمَ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَيَتَّخِذَ مِنكُمۡ شُهَدَآءَۗ وَٱللَّهُ لَا يُحِبُّ ٱلظَّـٰلِمِينَ

num̆balāṭa (uhad saṭanehi) tuvāla ætivūyē nam (ē gæna adhairyaṭa pat novanu. hētuva) evæni ma tuvālayak ema pirisaṭa da (badr saṭanehi) æti viya. tavada api mevæni dinayan janayā atara māruven māruvaṭa labā dennemu. tavada (eya) viśvāsa kaḷavun va allāh han̆dunā ganu piṇisat num̆balā aturin ṣahīdvarun (divi pudannan)va tōrā ganu piṇisat ya. tavada allāh aparādhakaruvan va priya nokarayi
Surah Aal-e-Imran, Verse 140

---

وَلِيُمَحِّصَ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَيَمۡحَقَ ٱلۡكَٰفِرِينَ

tavada (esē karanuyē) viśvāsa kaḷavun va allāh pivituru kirīma piṇisat dēva pratikṣēpakayin va vināśa karanu piṇisat ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 141

---

أَمۡ حَسِبۡتُمۡ أَن تَدۡخُلُواْ ٱلۡجَنَّةَ وَلَمَّا يَعۡلَمِ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ جَٰهَدُواْ مِنكُمۡ وَيَعۡلَمَ ٱلصَّـٰبِرِينَ

(viśvāsavantayini!) num̆balā aturin (allāhgē mārgayē) saṭan kaḷavun kavurun dæ yi allāh nodæna, emen ma ivasilivantayin piḷiban̆da va da ohu nodæna, svarga uyan valaṭa pivisīmaṭa num̆balā sitannehu da
Surah Aal-e-Imran, Verse 142

---

وَلَقَدۡ كُنتُمۡ تَمَنَّوۡنَ ٱلۡمَوۡتَ مِن قَبۡلِ أَن تَلۡقَوۡهُ فَقَدۡ رَأَيۡتُمُوهُ وَأَنتُمۡ تَنظُرُونَ

num̆balā (vīra) maraṇaya hamu vīmaṭa pera eya apēkṣā karamin siṭiyehu ya. (dæn) num̆balā eya siyæsin ma duṭuvehu ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 143

---

وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٞ قَدۡ خَلَتۡ مِن قَبۡلِهِ ٱلرُّسُلُۚ أَفَإِيْن مَّاتَ أَوۡ قُتِلَ ٱنقَلَبۡتُمۡ عَلَىٰٓ أَعۡقَٰبِكُمۡۚ وَمَن يَنقَلِبۡ عَلَىٰ عَقِبَيۡهِ فَلَن يَضُرَّ ٱللَّهَ شَيۡـٔٗاۚ وَسَيَجۡزِي ٱللَّهُ ٱلشَّـٰكِرِينَ

tavada muhammad dūtayeku misa (venat kenek) novē. ohuṭa pera dharma dūtayin ikut vī giyaha. (ovun aturin) kenek miya giyē nam hō ghātanaya karanu læbuvē nam hō num̆balā num̆balāgē vilum̆bu matin āpasu hærī giyehuya. tavada kavareku tama vilum̆bu deka matin hærī yannē da eviṭa allāhṭa kisivakin hāniyak sidu novannē ma ya. allāh kṛtavēdī ayaṭa pratiphala denu æta
Surah Aal-e-Imran, Verse 144

---

وَمَا كَانَ لِنَفۡسٍ أَن تَمُوتَ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِ كِتَٰبٗا مُّؤَجَّلٗاۗ وَمَن يُرِدۡ ثَوَابَ ٱلدُّنۡيَا نُؤۡتِهِۦ مِنۡهَا وَمَن يُرِدۡ ثَوَابَ ٱلۡأٓخِرَةِ نُؤۡتِهِۦ مِنۡهَاۚ وَسَنَجۡزِي ٱلشَّـٰكِرِينَ

niyama karanu læbū nirṇita kālayaka allāhgē anumæti yen misa maraṇayaṭa patvīmaṭa kisidu ātmayakaṭa (hækiyāvak) nomæta. tavada kavareku melova kusal apēkṣā karannē da ohuṭa api eyin pirinamannemu. tavada kavareku matulova kusal balāporottu vannē da ohuṭa api eyin pirinamannemu. tavada kṛtavēdī ayaṭa api yahapat pratiphala pirinamannemu
Surah Aal-e-Imran, Verse 145

---

وَكَأَيِّن مِّن نَّبِيّٖ قَٰتَلَ مَعَهُۥ رِبِّيُّونَ كَثِيرٞ فَمَا وَهَنُواْ لِمَآ أَصَابَهُمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَمَا ضَعُفُواْ وَمَا ٱسۡتَكَانُواْۗ وَٱللَّهُ يُحِبُّ ٱلصَّـٰبِرِينَ

nabivarugen kopamaṇa denek, ovun saman̆ga allāhgē dæhæmi danangen yut bohō denek samaga ekva (allāhgē mārgayē) saṭan karati. enamudu ovunaṭa allāhgē mārgayē sidu vū duṣkaratā venuven ovuhu adhairya novūha. tavada ovuhu durvala da novūha. emenma (saturanṭa) yaṭahat da novūha. tavada allāh ivasilivantayin va priya karayi
Surah Aal-e-Imran, Verse 146

---

وَمَا كَانَ قَوۡلَهُمۡ إِلَّآ أَن قَالُواْ رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسۡرَافَنَا فِيٓ أَمۡرِنَا وَثَبِّتۡ أَقۡدَامَنَا وَٱنصُرۡنَا عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡكَٰفِرِينَ

apagē paramādhipatiyāṇani! apagē pāpayanṭat apa viṣayehi sidu vana sīmāva ikmavīm valaṭat apaṭa samāva denu mænava! tavada apagē pāda sthāvara karanu mænava! pratikṣēpa kaḷa janayāṭa erehi va da apaṭa udav karanu mænava! yana vadana misa vena vadanak ovunaṭa notibiṇi
Surah Aal-e-Imran, Verse 147

---

فَـَٔاتَىٰهُمُ ٱللَّهُ ثَوَابَ ٱلدُّنۡيَا وَحُسۡنَ ثَوَابِ ٱلۡأٓخِرَةِۗ وَٱللَّهُ يُحِبُّ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

eviṭa allāh melova pratiphala da, matu lova yahapat pratiphala da ovunaṭa pirinæmīya. tavada allāh dæhæmiyan va priya karayi
Surah Aal-e-Imran, Verse 148

---

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِن تُطِيعُواْ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يَرُدُّوكُمۡ عَلَىٰٓ أَعۡقَٰبِكُمۡ فَتَنقَلِبُواْ خَٰسِرِينَ

ahō viśvāsa kaḷavuni! num̆balā pratikṣēpa kaḷavunaṭa avanata vannē nam ovun num̆balā va num̆balāgē vilum̆bu mata nævata āpassaṭa haravanu æta. eviṭa num̆balā alābhavantayin lesa nævata hærennehuya
Surah Aal-e-Imran, Verse 149

---

بَلِ ٱللَّهُ مَوۡلَىٰكُمۡۖ وَهُوَ خَيۡرُ ٱلنَّـٰصِرِينَ

namut num̆balāgē bhārakaru allāh ya. ohu udav karannan gen śrēṣṭhayā ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 150

---

سَنُلۡقِي فِي قُلُوبِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ ٱلرُّعۡبَ بِمَآ أَشۡرَكُواْ بِٱللَّهِ مَا لَمۡ يُنَزِّلۡ بِهِۦ سُلۡطَٰنٗاۖ وَمَأۡوَىٰهُمُ ٱلنَّارُۖ وَبِئۡسَ مَثۡوَى ٱلظَّـٰلِمِينَ

kavara deyak sambandhayen balayak ohu pratikṣēpa kaḷavunṭa pahaḷa nokaḷē da, evænnak mul kara gena ovuhu allāhṭa ādēśa tæbū hētuven, pratikṣēpa karannangē sit tuḷa api bhītiya heḷannemu. tavada ovungē vāsasthānaya nirā ginna ya. tavada aparādhakaru vangē navātæna itā napuru ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 151

---

وَلَقَدۡ صَدَقَكُمُ ٱللَّهُ وَعۡدَهُۥٓ إِذۡ تَحُسُّونَهُم بِإِذۡنِهِۦۖ حَتَّىٰٓ إِذَا فَشِلۡتُمۡ وَتَنَٰزَعۡتُمۡ فِي ٱلۡأَمۡرِ وَعَصَيۡتُم مِّنۢ بَعۡدِ مَآ أَرَىٰكُم مَّا تُحِبُّونَۚ مِنكُم مَّن يُرِيدُ ٱلدُّنۡيَا وَمِنكُم مَّن يُرِيدُ ٱلۡأٓخِرَةَۚ ثُمَّ صَرَفَكُمۡ عَنۡهُمۡ لِيَبۡتَلِيَكُمۡۖ وَلَقَدۡ عَفَا عَنكُمۡۗ وَٱللَّهُ ذُو فَضۡلٍ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

ohugē anumætiyen num̆balā ovun va marā dæmū avasthāvēdī allāh sæbævin ma ohugē pratignāva sæbǣ kaḷēya. avasānayēdī num̆balā nivaṭayin vī num̆balā veta pænavū aṇa piḷiban̆da viṣayehi mata bhēda æti karagattōya. num̆balā priya karana dǣ num̆balāṭa pen vū pasu va da num̆balā piṭupǣvōya. num̆balā aturin melova priya karannō da veti. tavada num̆balā aturin paralova priya karannō da veti. pasu va ohu num̆balā parīkṣā kirīma piṇisa num̆balā va ovungen hærevvēya. tavada num̆balāṭa ohu samāva dunnēya. tavada allāh viśvāsavantayin kerehi bhāgyayen yukta keneki
Surah Aal-e-Imran, Verse 152

---

۞إِذۡ تُصۡعِدُونَ وَلَا تَلۡوُۥنَ عَلَىٰٓ أَحَدٖ وَٱلرَّسُولُ يَدۡعُوكُمۡ فِيٓ أُخۡرَىٰكُمۡ فَأَثَٰبَكُمۡ غَمَّۢا بِغَمّٖ لِّكَيۡلَا تَحۡزَنُواْ عَلَىٰ مَا فَاتَكُمۡ وَلَا مَآ أَصَٰبَكُمۡۗ وَٱللَّهُ خَبِيرُۢ بِمَا تَعۡمَلُونَ

mema dūtayā (muhammad) num̆balāṭa piṭupasin siṭa num̆balā kæn̆davamin siṭiya dī, kisivaku desa hærī nobalā num̆balā (kanda mataṭa) næga giya sæṭi sihi karanna. mē hētuven num̆balāṭada (parājayē) duka pratiphalayak lesa labā dunnēya. kumak nisāda yat num̆balāṭa ata pasu vū deya (jaya) gænada , num̆balāṭa (duka) haṭagat siduvīma gænada num̆balā śōkayaṭa pat novanu piṇisayi. allāh num̆balā karana dē gæna hon̆din vaṭahāganī
Surah Aal-e-Imran, Verse 153

---

ثُمَّ أَنزَلَ عَلَيۡكُم مِّنۢ بَعۡدِ ٱلۡغَمِّ أَمَنَةٗ نُّعَاسٗا يَغۡشَىٰ طَآئِفَةٗ مِّنكُمۡۖ وَطَآئِفَةٞ قَدۡ أَهَمَّتۡهُمۡ أَنفُسُهُمۡ يَظُنُّونَ بِٱللَّهِ غَيۡرَ ٱلۡحَقِّ ظَنَّ ٱلۡجَٰهِلِيَّةِۖ يَقُولُونَ هَل لَّنَا مِنَ ٱلۡأَمۡرِ مِن شَيۡءٖۗ قُلۡ إِنَّ ٱلۡأَمۡرَ كُلَّهُۥ لِلَّهِۗ يُخۡفُونَ فِيٓ أَنفُسِهِم مَّا لَا يُبۡدُونَ لَكَۖ يَقُولُونَ لَوۡ كَانَ لَنَا مِنَ ٱلۡأَمۡرِ شَيۡءٞ مَّا قُتِلۡنَا هَٰهُنَاۗ قُل لَّوۡ كُنتُمۡ فِي بُيُوتِكُمۡ لَبَرَزَ ٱلَّذِينَ كُتِبَ عَلَيۡهِمُ ٱلۡقَتۡلُ إِلَىٰ مَضَاجِعِهِمۡۖ وَلِيَبۡتَلِيَ ٱللَّهُ مَا فِي صُدُورِكُمۡ وَلِيُمَحِّصَ مَا فِي قُلُوبِكُمۡۚ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ

anaturu va ema tævulen pasuva ohu num̆balā veta sahanayak labā dena suḷu nindak pahaḷa kaḷēya. eya num̆balā aturin pirisak āvaraṇaya karagattēya. tavada (tavat) pirisak, ovungē sit ovun kerehi ma śōkaya æti kaḷēya. ovuhu agnāna yugayē anumānayan men allāh gæna satya novana dǣ sitamin “ mema viṣayehi yam (jayagrāhī) karuṇak apaṭa ættē dæ “ yi vimasannōya. siyalu karuṇu allāhṭa yæyi pavasanu. num̆baṭa heḷi nokarana dǣ ovuhu ovungē ātmāvan tuḷa san̆gavā gannōya. apaṭa mema viṣayehi yam balayak vī nam api mehi marumuvaṭa pat novannemu yæyi pavasannōya. num̆balā num̆balāgē nives vala siṭiya da ghātanaya karanu læbīmaṭa niyama vūvan ovun (mærī) væṭiya yutu sthānayaṭa pæmiṇennēmaya. tavada eya num̆balāgē hadavat tuḷa æti dǣ ohu piriksanu piṇisa ya. tavada num̆balāgē sit tuḷa æti dǣ pæhædili karanu piṇisa ya. hadavat tuḷa æti dǣ piḷiban̆da va allāh sarva gnānī ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 154

---

إِنَّ ٱلَّذِينَ تَوَلَّوۡاْ مِنكُمۡ يَوۡمَ ٱلۡتَقَى ٱلۡجَمۡعَانِ إِنَّمَا ٱسۡتَزَلَّهُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ بِبَعۡضِ مَا كَسَبُواْۖ وَلَقَدۡ عَفَا ٱللَّهُ عَنۡهُمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٌ حَلِيمٞ

niyata vaśayen ma depirisa muṇa gæsuṇu dina num̆balā atarin piṭu pā hærī giyavun vana ovunaṭa ṣeyitān lissā (man̆ga hæra) yannaṭa hæriyē ovun ipæyū dæyin ætæm karuṇu hētu veni. tavada allāh ovunaṭa samāva dunnēya. niyata vaśayen ma allāh ati kṣamā śīlī ya. itā ivasilivanta ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 155

---

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَكُونُواْ كَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَقَالُواْ لِإِخۡوَٰنِهِمۡ إِذَا ضَرَبُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ أَوۡ كَانُواْ غُزّٗى لَّوۡ كَانُواْ عِندَنَا مَا مَاتُواْ وَمَا قُتِلُواْ لِيَجۡعَلَ ٱللَّهُ ذَٰلِكَ حَسۡرَةٗ فِي قُلُوبِهِمۡۗ وَٱللَّهُ يُحۡيِۦ وَيُمِيتُۗ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ

ahō viśvāsa kaḷavuni! pratikṣēpa kaḷavun men num̆balā novanu. tavada ovuhu tamangē sahōdarayin desa balā, mahapoḷova mata (num̆ba saman̆ga) ovun gaman nokara hō (num̆ba saman̆ga) yuda bimaṭa gos (vipataṭa pat vū viṭa) , apa saman̆ga siṭiyehu nam ovuhu maraṇayaṭa pat noveti. emenma ghātanaya karanu nolabati yæyi pævasūha. allāh mesē karannē, ovungē sit tuḷa śōkaya æti karanu piṇisa ya. tavada jīvaya dennē da maraṇayaṭa pat karannē da allāh ya. num̆balā karana dǣ piḷiban̆da va allāh sarva nirīkṣaka ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 156

---

وَلَئِن قُتِلۡتُمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أَوۡ مُتُّمۡ لَمَغۡفِرَةٞ مِّنَ ٱللَّهِ وَرَحۡمَةٌ خَيۡرٞ مِّمَّا يَجۡمَعُونَ

num̆balā allāhgē mārgayē ghātanaya karanu læbuvē nam hō num̆balā maraṇayaṭa pat vūyehu nam hō allāhgen vū samāva da karuṇāva da ovun ræs karana dǣ ṭa vaḍā ati utum ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 157

---

وَلَئِن مُّتُّمۡ أَوۡ قُتِلۡتُمۡ لَإِلَى ٱللَّهِ تُحۡشَرُونَ

tavada num̆balā maraṇayaṭa pat vūyehu nam hō num̆balā ghātanaya karanu læbuvehu nam hō num̆balā allāh veta ek ræs karanu labannehuya
Surah Aal-e-Imran, Verse 158

---

فَبِمَا رَحۡمَةٖ مِّنَ ٱللَّهِ لِنتَ لَهُمۡۖ وَلَوۡ كُنتَ فَظًّا غَلِيظَ ٱلۡقَلۡبِ لَٱنفَضُّواْ مِنۡ حَوۡلِكَۖ فَٱعۡفُ عَنۡهُمۡ وَٱسۡتَغۡفِرۡ لَهُمۡ وَشَاوِرۡهُمۡ فِي ٱلۡأَمۡرِۖ فَإِذَا عَزَمۡتَ فَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُتَوَكِّلِينَ

allāhgen vū karuṇāva hētuven num̆ba ovunaṭa mṛdu va kaṭayutu kaḷehiya. num̆ba dæḍi sitakin yut daruṇu ayeku vūyehi nam num̆ba asalin ovuhu ivat va yati. ebævin num̆ba ovunaṭa samāva denu. ovun venuven samāva ayadinu. (vividha) karuṇu vala dī ovun saman̆ga sākacchā karanu. num̆ba (yam deyak) tīraṇaya kaḷē nam eviṭa allāh veta bhāra karanu. niyata vaśayen ma allāh bhāra karannan va priya karannēya
Surah Aal-e-Imran, Verse 159

---

إِن يَنصُرۡكُمُ ٱللَّهُ فَلَا غَالِبَ لَكُمۡۖ وَإِن يَخۡذُلۡكُمۡ فَمَن ذَا ٱلَّذِي يَنصُرُكُم مِّنۢ بَعۡدِهِۦۗ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ

allāh num̆balāṭa udav karannē nam (eya) abibavā yannek num̆balāṭa næta. tavada num̆balā va ohu atahæra dæmuvē nam in pasu va num̆balāṭa udav karannē kavarek da ? tavada viśvāsavantayin allāh veta ma (tama kaṭayutu) bhāra kaḷa yutu ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 160

---

وَمَا كَانَ لِنَبِيٍّ أَن يَغُلَّۚ وَمَن يَغۡلُلۡ يَأۡتِ بِمَا غَلَّ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۚ ثُمَّ تُوَفَّىٰ كُلُّ نَفۡسٖ مَّا كَسَبَتۡ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ

kisidu nabivarayekuṭa vaṁcā kirīma (sudusu) novīya. tavada kavarek vaṁcā karannē da ohu vaṁcā kaḷa dǣ saman̆ga maḷavun keren nægiṭuvanu labana dinayē pæmiṇeyi. eviṭa sǣma ātmayakaṭa ma eya ipæyū dǣ pūrṇa va denu læbē. tavada ovuhu aparādha karanu nolabati
Surah Aal-e-Imran, Verse 161

---

أَفَمَنِ ٱتَّبَعَ رِضۡوَٰنَ ٱللَّهِ كَمَنۢ بَآءَ بِسَخَطٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَمَأۡوَىٰهُ جَهَنَّمُۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ

allāhgē tṛptiya apēkṣā karannā kavarek da ohu allāhgen vū kōpaya taman veta genvā gat aya men vannē da? (esē nova kōpayaṭa lak vū) ohugē vāsasthānaya nirayaya. tavada ohu pivisena sthānaya itā napuru ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 162

---

هُمۡ دَرَجَٰتٌ عِندَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ بَصِيرُۢ بِمَا يَعۡمَلُونَ

ovuhu allāh abiyasa (vividha) tarātiram ættōya. tavada allāh ovun karana dǣ piḷiban̆da va sarva nirīkṣaka ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 163

---

لَقَدۡ مَنَّ ٱللَّهُ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ إِذۡ بَعَثَ فِيهِمۡ رَسُولٗا مِّنۡ أَنفُسِهِمۡ يَتۡلُواْ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتِهِۦ وَيُزَكِّيهِمۡ وَيُعَلِّمُهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَإِن كَانُواْ مِن قَبۡلُ لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ

viśvāsavantayin mīṭa pera pæhædili noman̆gehi siṭiya da, tama(allāhgē) vadan ovunaṭa kiyavā penvana, tavada ovun va pivituru karavana, tavada ovunaṭa granthaya(kurānaya) hā gnānaya uganvana rasūlvarayeku ovun aturin ma ovun veta evīmen ovunaṭa allāh upakāra kaḷēya
Surah Aal-e-Imran, Verse 164

---

أَوَلَمَّآ أَصَٰبَتۡكُم مُّصِيبَةٞ قَدۡ أَصَبۡتُم مِّثۡلَيۡهَا قُلۡتُمۡ أَنَّىٰ هَٰذَاۖ قُلۡ هُوَ مِنۡ عِندِ أَنفُسِكُمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

num̆balāṭa kumak hō duṣkara tatvayak æti vū kalhi,evænima duṣkara tatvayak (badr saṭanēdī) æti kara tibiya dī, meya kesē dæ yi num̆balā æsūha. meya num̆balā (gē varada) tuḷinma yæyi pavasanu. sæbævin ma allāh siyalu dǣ kerehi śaktivantayā ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 165

---

وَمَآ أَصَٰبَكُمۡ يَوۡمَ ٱلۡتَقَى ٱلۡجَمۡعَانِ فَبِإِذۡنِ ٱللَّهِ وَلِيَعۡلَمَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

tavada depirisa muṇa gæsuṇu dina num̆balāṭa æti vū (hiṁsana væni) dǣ ( siiduvūyē ) allāhgē anudænumeni. tavada ohu (mesē kaḷē satya) viśvāsa vantayin va (tōrā) han̆dunā ganu piṇisa ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 166

---

وَلِيَعۡلَمَ ٱلَّذِينَ نَافَقُواْۚ وَقِيلَ لَهُمۡ تَعَالَوۡاْ قَٰتِلُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أَوِ ٱدۡفَعُواْۖ قَالُواْ لَوۡ نَعۡلَمُ قِتَالٗا لَّٱتَّبَعۡنَٰكُمۡۗ هُمۡ لِلۡكُفۡرِ يَوۡمَئِذٍ أَقۡرَبُ مِنۡهُمۡ لِلۡإِيمَٰنِۚ يَقُولُونَ بِأَفۡوَٰهِهِم مَّا لَيۡسَ فِي قُلُوبِهِمۡۚ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا يَكۡتُمُونَ

tavada kuhakayin (kavurun dæ yi) ohu han̆dunā ganu piṇisa ya (esē kaḷē). num̆balā pæmiṇa allāhgē mārgayē saṭan karanu nætinam mæḍapavatvanu yæyi pavasanu læbū viṭa apa (meya) yuddhayak yæyi dannē nam api da num̆balā va piḷipadinnemu yæyi pavasati. edina ovun viśvāsa kirīmaṭa vaḍā pratikṣēpa kirīmaṭa itā samīpa yen siṭinu æta. ovungē sit tuḷa nomæti dǣ ovungē muvin pavasati. tavada allāh ovun vasan karana dǣ piḷiban̆da va mænavin dannā ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 167

---

ٱلَّذِينَ قَالُواْ لِإِخۡوَٰنِهِمۡ وَقَعَدُواْ لَوۡ أَطَاعُونَا مَا قُتِلُواْۗ قُلۡ فَٱدۡرَءُواْ عَنۡ أَنفُسِكُمُ ٱلۡمَوۡتَ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

(yuddhayaṭa nogos) vāḍi vī siṭi ovungē sahōdarayin hamuvehi movuhu "apaṭa avanata va (apa saman̆ga) siṭiyē nam ghātanaya karanu nolabannaṭa tibuṇi" yæyi pævasūha. esē (pavasana) num̆balā satyavādīn va siṭiyē nam "num̆balāgen maraṇaya vaḷakvā ganu" yæyi (nabivaraya) num̆ba pavasanu
Surah Aal-e-Imran, Verse 168

---

وَلَا تَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أَمۡوَٰتَۢاۚ بَلۡ أَحۡيَآءٌ عِندَ رَبِّهِمۡ يُرۡزَقُونَ

allāhgē mārgayē ghātanaya karanu læbūvan miya giyavun yæyi num̆ba nositanu. ovuhu pōṣaṇaya karanu labamin allāhgē abiyasa jīvat va siṭinnōya
Surah Aal-e-Imran, Verse 169

---

فَرِحِينَ بِمَآ ءَاتَىٰهُمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦ وَيَسۡتَبۡشِرُونَ بِٱلَّذِينَ لَمۡ يَلۡحَقُواْ بِهِم مِّنۡ خَلۡفِهِمۡ أَلَّا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ

allāh tama bhāgyayen ovunaṭa pirinæmū dǣ piḷiban̆da va ovuhu satuṭuvemin siṭiti. tavada tamanṭa pasu taman saman̆ga (tavamat) sēndu novūvan piḷiban̆da va ovunaṭa kisidu biyak nomæta, tavada ovunaṭa dukakda næta yi sitamin ovuhu prītimat veti
Surah Aal-e-Imran, Verse 170

---

۞يَسۡتَبۡشِرُونَ بِنِعۡمَةٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَفَضۡلٖ وَأَنَّ ٱللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

allāhgen vū sampat hā bhāgyayan piḷiban̆da va ovuhu prītimat veti. tavada niyata vaśayen ma allāh viśvāsa vantayingē pratiphala niṣphala nokarannēya
Surah Aal-e-Imran, Verse 171

---

ٱلَّذِينَ ٱسۡتَجَابُواْ لِلَّهِ وَٱلرَّسُولِ مِنۢ بَعۡدِ مَآ أَصَابَهُمُ ٱلۡقَرۡحُۚ لِلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ مِنۡهُمۡ وَٱتَّقَوۡاْ أَجۡرٌ عَظِيمٌ

ovuhu tamanṭa tuvāla æti vū pasu va pavā allāhṭa da rasūlvarayāṭa da praticāra dæk vū aya veti. ovun aturin dæhæmi lesa kaṭayutu kara biya bætimat vūvanaṭa mahat vū pratiphala æta
Surah Aal-e-Imran, Verse 172

---

ٱلَّذِينَ قَالَ لَهُمُ ٱلنَّاسُ إِنَّ ٱلنَّاسَ قَدۡ جَمَعُواْ لَكُمۡ فَٱخۡشَوۡهُمۡ فَزَادَهُمۡ إِيمَٰنٗا وَقَالُواْ حَسۡبُنَا ٱللَّهُ وَنِعۡمَ ٱلۡوَكِيلُ

ovuhu kavarahu da yat niyata vaśayenma janayā num̆balāṭa (erehiva) ek ræs vī æta. ebævin num̆balā ovunaṭa biya vanu yæyi janayā ovunaṭa pævasūha. eviṭa eya(ema prakāśaya) ovunaṭa viśvāsaya væḍi kaḷēya. tavada ovuhu allāh apaṭa pramāṇavat ya. tavada bhārakaru vaśayen ohu yahapat yæyi pævasūha
Surah Aal-e-Imran, Verse 173

---

فَٱنقَلَبُواْ بِنِعۡمَةٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَفَضۡلٖ لَّمۡ يَمۡسَسۡهُمۡ سُوٓءٞ وَٱتَّبَعُواْ رِضۡوَٰنَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ ذُو فَضۡلٍ عَظِيمٍ

ebævin allāhgen vū sampata hā bhāgyaya saman̆ga ovuhu hærī giyaha. ovunaṭa napurak sparśa novīya. tavada ovuhu allāhgē tṛptiya (apēkṣāven) anugamanaya kaḷōya. tavada allāh mahat bhāgyayen yukta ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 174

---

إِنَّمَا ذَٰلِكُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ يُخَوِّفُ أَوۡلِيَآءَهُۥ فَلَا تَخَافُوهُمۡ وَخَافُونِ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ

sæbævin ma elesa ya ṣeyitān tama mituran va (penvā num̆ba va) biya ganvanuyē. ebævin num̆balā ovunaṭa biya novanu. tavada num̆balā viśvāsavantayin va siṭiyē nam num̆balā maṭa biya vanu
Surah Aal-e-Imran, Verse 175

---

وَلَا يَحۡزُنكَ ٱلَّذِينَ يُسَٰرِعُونَ فِي ٱلۡكُفۡرِۚ إِنَّهُمۡ لَن يَضُرُّواْ ٱللَّهَ شَيۡـٔٗاۚ يُرِيدُ ٱللَّهُ أَلَّا يَجۡعَلَ لَهُمۡ حَظّٗا فِي ٱلۡأٓخِرَةِۖ وَلَهُمۡ عَذَابٌ عَظِيمٌ

pratikṣēpa(kufr) kirīmehi yuhusulu va kaṭayutu karana aya num̆ba va dukaṭa pat nokaḷa yutuya. niyata vaśayen ma ovunaṭa kisivakin allāhṭa hāni pamuṇu viya nohæka. matu lovehi koṭasak ovunaṭa æti nokirīmaṭa allāh apēkṣā karayi. tavada ovunaṭa mahat vū dan̆ḍuvamak æta
Surah Aal-e-Imran, Verse 176

---

إِنَّ ٱلَّذِينَ ٱشۡتَرَوُاْ ٱلۡكُفۡرَ بِٱلۡإِيمَٰنِ لَن يَضُرُّواْ ٱللَّهَ شَيۡـٔٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ

niyata vaśayen ma dēva viśvāsaya venuvaṭa pratikṣēpaya (kufr) milaṭa gattavun vana ovun haṭa allāhṭa yam hāniyak sidu kirīmaṭa nohækkē ma ya. tavada ovunaṭa vēdanīya dan̆ḍuvamak æta
Surah Aal-e-Imran, Verse 177

---

وَلَا يَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَنَّمَا نُمۡلِي لَهُمۡ خَيۡرٞ لِّأَنفُسِهِمۡۚ إِنَّمَا نُمۡلِي لَهُمۡ لِيَزۡدَادُوٓاْ إِثۡمٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٞ مُّهِينٞ

pratikṣēpa kaḷavun vana ovunaṭa apa (kṣaṇika va dan̆ḍuvam nodī) pramāda kirīma tamanṭa yahapatak yæyi ovun nositiya yutuya. apa esē ovunaṭa pramāda karanuyē ovun adhika va pāpaya vardhanaya kara ganu piṇisa ya. tavada ovun haṭa nindā sahagata dan̆ḍuvama æta
Surah Aal-e-Imran, Verse 178

---

مَّا كَانَ ٱللَّهُ لِيَذَرَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ عَلَىٰ مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ حَتَّىٰ يَمِيزَ ٱلۡخَبِيثَ مِنَ ٱلطَّيِّبِۗ وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُطۡلِعَكُمۡ عَلَى ٱلۡغَيۡبِ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ يَجۡتَبِي مِن رُّسُلِهِۦ مَن يَشَآءُۖ فَـَٔامِنُواْ بِٱللَّهِ وَرُسُلِهِۦۚ وَإِن تُؤۡمِنُواْ وَتَتَّقُواْ فَلَكُمۡ أَجۡرٌ عَظِيمٞ

allāh kiliṭi dæyin pivituru dǣ ven karana tek num̆balā (dænaṭa) kavara tattvayaka pasu vannē da evan tattvayaka ma viśvāsavantayin va atahæra damannek novīya. emen ma adṛśyamāna dǣ num̆balāṭa penvā dīmaṭa da allāhṭa (avaśya) novīya. enamut tama dharma dūtayingen taman abhimata kaḷa ayava allāh tōrā gannē ya. ebævin num̆balā allāh va da ohugē dharma dūtayin va da viśvāsa karanu. num̆balā viśvāsa karannē nam tavada biya bætimat vannē nam eviṭa num̆balāṭa mahat vū pratiphala æta
Surah Aal-e-Imran, Verse 179

---

وَلَا يَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِينَ يَبۡخَلُونَ بِمَآ ءَاتَىٰهُمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦ هُوَ خَيۡرٗا لَّهُمۖ بَلۡ هُوَ شَرّٞ لَّهُمۡۖ سَيُطَوَّقُونَ مَا بَخِلُواْ بِهِۦ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۗ وَلِلَّهِ مِيرَٰثُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۗ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرٞ

allāh tama bhāgyayen ovunaṭa pirinæmū dǣ piḷiban̆da masurukam karannan, eya(esē masurukam kirīma) tamanṭa yahapatak yæyi nositiya yutuya. namut eya ovunaṭa napuru ya. ovuhu kavara deyak piḷiban̆da masurukam kaḷē da eya maḷavun keren nægiṭuvanu labana dinayē ovun haṭa gela māla palan̆davanu labannēya. tavada ahas hi hā mahapoḷovē urumaya allāh satu ya. tavada allāh num̆balā karana dǣ piḷiban̆da va abhignānavantayā ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 180

---

لَّقَدۡ سَمِعَ ٱللَّهُ قَوۡلَ ٱلَّذِينَ قَالُوٓاْ إِنَّ ٱللَّهَ فَقِيرٞ وَنَحۡنُ أَغۡنِيَآءُۘ سَنَكۡتُبُ مَا قَالُواْ وَقَتۡلَهُمُ ٱلۡأَنۢبِيَآءَ بِغَيۡرِ حَقّٖ وَنَقُولُ ذُوقُواْ عَذَابَ ٱلۡحَرِيقِ

sæbævin ma allāh diḷin̆du ya. tavada api pohosathu yæyi pævasū ayagē prakāśayaṭa sæbævin ma allāh savan dunnēya. ovun pævasū dǣ da, yuktiyakin tora va nabi varun va ovun ghātanaya kirīma da api saṭahan kara gannemu. tavada num̆balā pilissena dan̆ḍuvama bhukti vin̆dinu yæyi api (viniścaya dinayēdī) pavasannemu
Surah Aal-e-Imran, Verse 181

---

ذَٰلِكَ بِمَا قَدَّمَتۡ أَيۡدِيكُمۡ وَأَنَّ ٱللَّهَ لَيۡسَ بِظَلَّامٖ لِّلۡعَبِيدِ

meya num̆balāgē at idiripat kaḷa dǣ hētuveni. tavada niyata vaśayenma allāh gættan haṭa arapādha karannek novē
Surah Aal-e-Imran, Verse 182

---

ٱلَّذِينَ قَالُوٓاْ إِنَّ ٱللَّهَ عَهِدَ إِلَيۡنَآ أَلَّا نُؤۡمِنَ لِرَسُولٍ حَتَّىٰ يَأۡتِيَنَا بِقُرۡبَانٖ تَأۡكُلُهُ ٱلنَّارُۗ قُلۡ قَدۡ جَآءَكُمۡ رُسُلٞ مِّن قَبۡلِي بِٱلۡبَيِّنَٰتِ وَبِٱلَّذِي قُلۡتُمۡ فَلِمَ قَتَلۡتُمُوهُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

ovuhu kavarahu da yat ginna gila damana kurbānayak(kæpayak) apa veta rægena ena tek kisidu dharma dūtayeku va apa viśvāsa nokaḷa yutu yæyi allāh apa samaga givisagena ætæyi pævasuvōya. pæhædili sādhaka saman̆ga da (mē) num̆balā pavasā siṭi dǣ saman̆ga da maṭa pera dharma dūtayō num̆balā veta pæmiṇiyaha. esē num̆balā satyavādīn nam ovun va num̆balā ghātanaya kaḷē mandæ yi asanu
Surah Aal-e-Imran, Verse 183

---

فَإِن كَذَّبُوكَ فَقَدۡ كُذِّبَ رُسُلٞ مِّن قَبۡلِكَ جَآءُو بِٱلۡبَيِّنَٰتِ وَٱلزُّبُرِ وَٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُنِيرِ

esē num̆ba va ovun boru kaḷē nam eviṭa (dæna ganu), pæhædili sādhaka saman̆ga da, lēkhana hā ālōkamat vēda grantha saman̆ga da num̆baṭa pera pæmiṇi rasūlvaru da niyata vaśayen ma boru karanu læbūha
Surah Aal-e-Imran, Verse 184

---

كُلُّ نَفۡسٖ ذَآئِقَةُ ٱلۡمَوۡتِۗ وَإِنَّمَا تُوَفَّوۡنَ أُجُورَكُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۖ فَمَن زُحۡزِحَ عَنِ ٱلنَّارِ وَأُدۡخِلَ ٱلۡجَنَّةَ فَقَدۡ فَازَۗ وَمَا ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَآ إِلَّا مَتَٰعُ ٱلۡغُرُورِ

sǣma ātmayak ma maraṇayē suvaya vin̆dinnēya. num̆balāṭa num̆balāgē pratiphala pūrṇa va pirinamanu labanuyē maḷavun keren nægiṭuvanu labana dinayehi ya. eviṭa kavarek (nirā) ginnen duras karanu læba (svarga) uyanaṭa ætuḷat karanu læbuvē da sæbævin ma ohu jayagrahaṇaya kaḷēya. tavada melova jīvitaya ravaṭālana hudu bhukti vin̆dīmak misa næta
Surah Aal-e-Imran, Verse 185

---

۞لَتُبۡلَوُنَّ فِيٓ أَمۡوَٰلِكُمۡ وَأَنفُسِكُمۡ وَلَتَسۡمَعُنَّ مِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ مِن قَبۡلِكُمۡ وَمِنَ ٱلَّذِينَ أَشۡرَكُوٓاْ أَذٗى كَثِيرٗاۚ وَإِن تَصۡبِرُواْ وَتَتَّقُواْ فَإِنَّ ذَٰلِكَ مِنۡ عَزۡمِ ٱلۡأُمُورِ

num̆balāgē vastuvehi da, num̆balāgē ātmāvanhi da, sæbævin ma num̆balā parīkṣā karanu labannehuya. tavada num̆balāṭa pera visū vēda grantha pirinamanu læbūvangen da, ādēśa kaḷa ayagen da, bohō vada vēdanāvan gæna num̆balā savan dennehu ma ya. tavada num̆balā ivasā biya bætimat vūyē nam eviṭa sæbævin ma eya diriganvana karuṇu aturin (ekak) veyi
Surah Aal-e-Imran, Verse 186

---

وَإِذۡ أَخَذَ ٱللَّهُ مِيثَٰقَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ لَتُبَيِّنُنَّهُۥ لِلنَّاسِ وَلَا تَكۡتُمُونَهُۥ فَنَبَذُوهُ وَرَآءَ ظُهُورِهِمۡ وَٱشۡتَرَوۡاْ بِهِۦ ثَمَنٗا قَلِيلٗاۖ فَبِئۡسَ مَا يَشۡتَرُونَ

dēva granthaya denu læbūvan gen, "num̆balā ehi adahas janayāṭa pæhædili karanu, tavada num̆balā eya vasan nokaranu" yæyi allāh pratignā gat avasthāva sihipat karanu. namut ovuhu eya ovun gē piṭa pedesin piṭupasaṭa visi kaḷōya. ē (pratignāva) venuvaṭa alpa milak labā gattōya. ovun milaṭa gannā dǣ itā napuru viya
Surah Aal-e-Imran, Verse 187

---

لَا تَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِينَ يَفۡرَحُونَ بِمَآ أَتَواْ وَّيُحِبُّونَ أَن يُحۡمَدُواْ بِمَا لَمۡ يَفۡعَلُواْ فَلَا تَحۡسَبَنَّهُم بِمَفَازَةٖ مِّنَ ٱلۡعَذَابِۖ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ

(nabivaraya) taman karamin ā dǣ piḷiban̆da satuṭu vana aya gæna hā taman nokaḷa (yahapat) dǣ piḷiban̆da va praśaṁsā karanu læbīma priya karanavun gæna num̆ba nositanu. dan̆ḍuvamin (midī) jayagrahaṇaya ovunaṭa tibē yæyi num̆ba nositanu. tavada ovunaṭa vēdanīya dan̆ḍuvamak da æta
Surah Aal-e-Imran, Verse 188

---

وَلِلَّهِ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ

ahashi hā mahapoḷovehi ādhipatyaya allāh satuya. tavada allāh siyalu dǣ kerehi śaktivanta ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 189

---

إِنَّ فِي خَلۡقِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَٱخۡتِلَٰفِ ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ لَأٓيَٰتٖ لِّأُوْلِي ٱلۡأَلۡبَٰبِ

niyata vaśayen ma ahas hā mahapoḷova mævīmehi da rātriya hā dahavala māru vīmehi da buddhimat ayaṭa pæhædili sādhaka æta
Surah Aal-e-Imran, Verse 190

---

ٱلَّذِينَ يَذۡكُرُونَ ٱللَّهَ قِيَٰمٗا وَقُعُودٗا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمۡ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلۡقِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ رَبَّنَا مَا خَلَقۡتَ هَٰذَا بَٰطِلٗا سُبۡحَٰنَكَ فَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ

ovuhu kavarahu da yat siṭa ganimin da, vāḍi vemin da, ilapæti valaṭa æla vemin da, allāh va menehi karamin hā ahas hā mahapoḷova mævīma tuḷa (æti yathārthaya) kalpanā karamin ‘apagē paramādhipatiyāṇeni! num̆ba meya nikaruṇē nomævvehiya. . num̆ba supivituru ya. ebævin apava (nirā) ginnē dan̆ḍuvamin ārakṣā karanu mænava! (yanuven prārthanā karati)
Surah Aal-e-Imran, Verse 191

---

رَبَّنَآ إِنَّكَ مَن تُدۡخِلِ ٱلنَّارَ فَقَدۡ أَخۡزَيۡتَهُۥۖ وَمَا لِلظَّـٰلِمِينَ مِنۡ أَنصَارٖ

apagē paramādhipatiyāṇeni! niyata vaśayen ma num̆ba kavareku va (nirā) ginnaṭa ætuḷat karannehi da eviṭa sæbævin ma num̆ba ohu va avamānayaṭa pat karannehiya. tavada aparādha karuvanṭa udav karuvan kisiveku nomæta
Surah Aal-e-Imran, Verse 192

---

رَّبَّنَآ إِنَّنَا سَمِعۡنَا مُنَادِيٗا يُنَادِي لِلۡإِيمَٰنِ أَنۡ ءَامِنُواْ بِرَبِّكُمۡ فَـَٔامَنَّاۚ رَبَّنَا فَٱغۡفِرۡ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرۡ عَنَّا سَيِّـَٔاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ ٱلۡأَبۡرَارِ

apagē paramādhipatiyāṇeni! num̆balāgē paramādhipati va num̆balā viśvāsa karanu yæyi, dēva viśvāsaya veta kæn̆davana kæn̆davum karuṭa sæbævin ma api savan dunimu. eviṭa api viśvāsa kaḷemu. ebævin apagē pāpayan samā karanu mænava! apagē napurukam apagen paha karanu mænava! tavada apa va dæhæmiyan saman̆ga maraṇayaṭa pat karanu mænava
Surah Aal-e-Imran, Verse 193

---

رَبَّنَا وَءَاتِنَا مَا وَعَدتَّنَا عَلَىٰ رُسُلِكَ وَلَا تُخۡزِنَا يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۖ إِنَّكَ لَا تُخۡلِفُ ٱلۡمِيعَادَ

apagē paramādhipatiyāṇeni! tavada num̆bagē dharma dūtayin tuḷin apaṭa pratignā dun dǣ apaṭa pirinamanu mænava! maḷavun keren nægiṭuvanu labana dinayē apa va dukaṭa pat nokaranu mænava! sæbævin ma num̆ba pratignāvanṭa venaskam nokarannehiya.‘ (yæyi pavasati)
Surah Aal-e-Imran, Verse 194

---

فَٱسۡتَجَابَ لَهُمۡ رَبُّهُمۡ أَنِّي لَآ أُضِيعُ عَمَلَ عَٰمِلٖ مِّنكُم مِّن ذَكَرٍ أَوۡ أُنثَىٰۖ بَعۡضُكُم مِّنۢ بَعۡضٖۖ فَٱلَّذِينَ هَاجَرُواْ وَأُخۡرِجُواْ مِن دِيَٰرِهِمۡ وَأُوذُواْ فِي سَبِيلِي وَقَٰتَلُواْ وَقُتِلُواْ لَأُكَفِّرَنَّ عَنۡهُمۡ سَيِّـَٔاتِهِمۡ وَلَأُدۡخِلَنَّهُمۡ جَنَّـٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ ثَوَابٗا مِّنۡ عِندِ ٱللَّهِۚ وَٱللَّهُ عِندَهُۥ حُسۡنُ ٱلثَّوَابِ

eviṭa ovungē paramādhipati ovunaṭa piḷituru dunnēya. sæbævin ma mama num̆balā aturin pirimiyekugen hō vēvā gæhæniyakagen hō vēvā dæhæmi kriyā karannāgē kriyāva niṣphala nokarami. num̆balāgen ætæmun ætæmungen ya. ebævin dēśa taraṇaya koṭa tama nives valin bæhæra karanu ladu va māgē mārgayē vēdanāva vin̆da saṭan væda ghātanaya karanu læbūvan vana ovungē napuru pāpayan ovungen mama paha karami. tavada pahaḷin gaṁgāvan galā basnā uyan hi ovun va mama ætuḷat karami. (eya) allāh abiyasin vū kusalak lesini. tavada allāh ohu veta ya kusalin śrēṣṭha dǣ ættē
Surah Aal-e-Imran, Verse 195

---

لَا يَغُرَّنَّكَ تَقَلُّبُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ

(nabivaraya!) nagarayan hi pratikṣēpa kaḷavungē særisærīma num̆ba va noravaṭā dæmiya yutu ya
Surah Aal-e-Imran, Verse 196

---

مَتَٰعٞ قَلِيلٞ ثُمَّ مَأۡوَىٰهُمۡ جَهَنَّمُۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمِهَادُ

(eya) svalpa bhukti vin̆dīmaki. pasu va ovungē navātæna niraya ya. tavada (ovun) lægum gannā sthānaya napuru viya
Surah Aal-e-Imran, Verse 197

---

لَٰكِنِ ٱلَّذِينَ ٱتَّقَوۡاْ رَبَّهُمۡ لَهُمۡ جَنَّـٰتٞ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَا نُزُلٗا مِّنۡ عِندِ ٱللَّهِۗ وَمَا عِندَ ٱللَّهِ خَيۡرٞ لِّلۡأَبۡرَارِ

namut tamangē paramādhipatiṭa biya bætimat vūvan vana ovunaṭa pahaḷin gaṁgāvan galā basina (svarga) uyan æta. ehi ovuhu sadātanikayōya. (eya) allāh abiyasin vū saṁgrahayak vaśayeni. allāh abiyasa æti dǣ dæhæmiyanṭa itā śrēṣṭhaya
Surah Aal-e-Imran, Verse 198

---

وَإِنَّ مِنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ لَمَن يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَمَآ أُنزِلَ إِلَيۡكُمۡ وَمَآ أُنزِلَ إِلَيۡهِمۡ خَٰشِعِينَ لِلَّهِ لَا يَشۡتَرُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ ثَمَنٗا قَلِيلًاۚ أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ أَجۡرُهُمۡ عِندَ رَبِّهِمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ سَرِيعُ ٱلۡحِسَابِ

tavada niyata vaśayen ma dēva grantha himi aya aturin allāh va da num̆balā veta pahaḷa karanu læbū dǣ da ovun veta pahaḷa karanu læbū dǣ da allāhṭa yaṭahat pahat va viśvāsa karana aya siṭiti. allāhgē vadan venuvaṭa ovuhu alpa milak noganiti. ovungē pratiphala ovungē paramādhipati abiyasin ovunaṭa himi(vannē)ya. niyata vaśayen ma allāh viniścaya kirīmehi itā vēgavatya
Surah Aal-e-Imran, Verse 199

---

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱصۡبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ

ahō viśvāsa kaḷavuni ! num̆balā jayagrahaṇaya læbiya hæki vanu piṇisa num̆balā ivasanu. tavada ivasīmaṭa num̆balā ekinekā dirigan vanu. tavada num̆balā sthāvara va siṭinu. allāhṭa biya bætimat vanu
Surah Aal-e-Imran, Verse 200

---

Author: Www.islamhouse.com

---