Surah Saba - Tamil Translation by Abdulhameed Baqavi
ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِي لَهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَهُ ٱلۡحَمۡدُ فِي ٱلۡأٓخِرَةِۚ وَهُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡخَبِيرُ
Pukalanaittum allahvukkuriyanave! Vanankalilum pumiyilum ulla anaittum avanukkuc contamanavaikale! Marumaiyilum ella pukalum avanukkuriyate! Avantan nanamutaiyavan, anaittaiyum nankarintavan
Surah Saba, Verse 1
يَعۡلَمُ مَا يَلِجُ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا يَخۡرُجُ مِنۡهَا وَمَا يَنزِلُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ وَمَا يَعۡرُجُ فِيهَاۚ وَهُوَ ٱلرَّحِيمُ ٱلۡغَفُورُ
pumikkul patikinra (vittu ponra)varraiyum, atil iruntu (mulaittu cetikotikalaka) velippatukinravarraiyum vanattil iruntu irankupavarraiyum, atan pakkam erukinravarraiyum avan nankarivan. Avan maka karunaiyutaiyavan mikka mannippavan
Surah Saba, Verse 2
وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَا تَأۡتِينَا ٱلسَّاعَةُۖ قُلۡ بَلَىٰ وَرَبِّي لَتَأۡتِيَنَّكُمۡ عَٰلِمِ ٱلۡغَيۡبِۖ لَا يَعۡزُبُ عَنۡهُ مِثۡقَالُ ذَرَّةٖ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَلَا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَآ أَصۡغَرُ مِن ذَٰلِكَ وَلَآ أَكۡبَرُ إِلَّا فِي كِتَٰبٖ مُّبِينٖ
(eninum) “marumai namakku varatu'' enru (in)nirakarippavarkal kurukinranar. (Napiye!) Kuruviraka: ‘‘En varatu, maraivanavai anaittaiyum arintavanana en iraivan mitu cattiyam! Kantippaka atu unkalitam vante tirum. Avan arivai vittum vanankalilo pumiyilo ullavarril or anuvalavum tappivitatu. Anuvaivita ciriyato allatu periyato (ovvonrum ‘lavhul mahhpul' ennum) telivana kurippup puttakattil pativu ceyyappatamal illai
Surah Saba, Verse 3
لِّيَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِۚ أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُم مَّغۡفِرَةٞ وَرِزۡقٞ كَرِيمٞ
nampikkai kontu, narceyalkalaic ceytavarkalukkuk kuli kotuppatarkaka (avvaru atil patiyappattullatu). Ittakaiyavarkalukku mannippum untu; kanniyamana unavum (valkkaiyum) untu
Surah Saba, Verse 4
وَٱلَّذِينَ سَعَوۡ فِيٓ ءَايَٰتِنَا مُعَٰجِزِينَ أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ عَذَابٞ مِّن رِّجۡزٍ أَلِيمٞ
evarkal nam vacanankalukku etiraka (nam'mai)t torkatikka muyarci ceykirarkalo avarkalukku mikka tunpuruttum tantanaiyin vetanai untu
Surah Saba, Verse 5
وَيَرَى ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡعِلۡمَ ٱلَّذِيٓ أُنزِلَ إِلَيۡكَ مِن رَّبِّكَ هُوَ ٱلۡحَقَّ وَيَهۡدِيٓ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَمِيدِ
(napiye!) Evarkalukku nanam kotukkappattato avarkal umakku irakkappatta ivvetattai, umatu iraivanal arulappatta unmaiyana vetam enrum; atu anaivaraiyum mikaitta mikka pukalukkuriyavanin nerana valiyai arivikkakkutiyatu enrum ennuvarkal
Surah Saba, Verse 6
وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ هَلۡ نَدُلُّكُمۡ عَلَىٰ رَجُلٖ يُنَبِّئُكُمۡ إِذَا مُزِّقۡتُمۡ كُلَّ مُمَزَّقٍ إِنَّكُمۡ لَفِي خَلۡقٖ جَدِيدٍ
Eninum, nirakarittavarkal (marravarkalai nokki) ‘‘ninkal (irantu, makki) anuvanuvakap pirikkappattatan pinnarum niccayamaka ninkal putitakap pataikkappattu vituvirkal enru unkalukku (payamurutti)k kurakkutiya oru manitarai nam unkalukku arivikkava'' enru (parikacamakak) kurukinranar
Surah Saba, Verse 7
أَفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا أَم بِهِۦ جِنَّةُۢۗ بَلِ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ فِي ٱلۡعَذَابِ وَٱلضَّلَٰلِ ٱلۡبَعِيدِ
enna, (im'manitar) ‘‘allahvin mitu poyyakak karpanai ceytu kurukiraro allatu avarukkup paittiyamtan pitittirukkirato'' (enru avarkalitam kurukinranar.) Maraka. Evarkal marumaiyai nampavillaiyo avarkaltan perum vetanaiyilum, veku turamanatoru valikettilum irukkinranar
Surah Saba, Verse 8
أَفَلَمۡ يَرَوۡاْ إِلَىٰ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِۚ إِن نَّشَأۡ نَخۡسِفۡ بِهِمُ ٱلۡأَرۡضَ أَوۡ نُسۡقِطۡ عَلَيۡهِمۡ كِسَفٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّكُلِّ عَبۡدٖ مُّنِيبٖ
vanattilum pumiyilum avarkalukku munnum pinnum iruppavarrai avarkal kavanikkavillaiya? Nam virumpinal avarkalaip pumikkul corukivituvom allatu vanattiliruntu cila tuntukalai avarkal mel erintu (avarkalai alittu) vituvom. (Allahvaiye) nokki nirkum ovvoru atiyanukkum niccayamaka itil or attatci irukkiratu
Surah Saba, Verse 9
۞وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا دَاوُۥدَ مِنَّا فَضۡلٗاۖ يَٰجِبَالُ أَوِّبِي مَعَهُۥ وَٱلطَّيۡرَۖ وَأَلَنَّا لَهُ ٱلۡحَدِيدَ
meyyakave nam nam purattiliruntu tavutukku perum arul purintom. Malaikale! Paravaikale! ‘‘Ninkal avarutan (cerntu) tuti ceyyunkal'' (enrum kattalaiyittom). Melum, avarukku irumpai (melukaip pol) menmaiyakkit tantom
Surah Saba, Verse 10
أَنِ ٱعۡمَلۡ سَٰبِغَٰتٖ وَقَدِّرۡ فِي ٱلسَّرۡدِۖ وَٱعۡمَلُواْ صَٰلِحًاۖ إِنِّي بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ
melum, (cankili) valaiyankalai ceytu (avarrai muraippati) olunkaka inaittu porccattai ceyyavum (enru kattalaiyittatutan avaraiyum avaraic carntavarkalaiyum nokki) ‘‘ninkal narceyalkalaiye ceytu kontirunkal; niccayamaka nan, ninkal ceypavarrai urru nokkupavan'' (enrom)
Surah Saba, Verse 11
وَلِسُلَيۡمَٰنَ ٱلرِّيحَ غُدُوُّهَا شَهۡرٞ وَرَوَاحُهَا شَهۡرٞۖ وَأَسَلۡنَا لَهُۥ عَيۡنَ ٱلۡقِطۡرِۖ وَمِنَ ٱلۡجِنِّ مَن يَعۡمَلُ بَيۡنَ يَدَيۡهِ بِإِذۡنِ رَبِّهِۦۖ وَمَن يَزِغۡ مِنۡهُمۡ عَنۡ أَمۡرِنَا نُذِقۡهُ مِنۡ عَذَابِ ٱلسَّعِيرِ
Melum, sulaimanukku karrai vacappatuttit tantom. Atan kalaip payanam oru mata turamum, atan malaip payanam oru mata turamumaka iruntatu. Innum, cempai urru (nirai)p pol nam avarukku (uruki) otacceytom. Tan iraivanutaiya kattalaippati avarukku velai ceyyakkutiya jinkalaiyum nam avarukku vacappatuttik kotuttu (avarukku kattuppattu natappatil) avarkalil evan nam kattalaiyaip purakkanikkirano avanai naraka vetanaiyaic cuvaikkum pati nam ceyvom (enrom)
Surah Saba, Verse 12
يَعۡمَلُونَ لَهُۥ مَا يَشَآءُ مِن مَّحَٰرِيبَ وَتَمَٰثِيلَ وَجِفَانٖ كَٱلۡجَوَابِ وَقُدُورٖ رَّاسِيَٰتٍۚ ٱعۡمَلُوٓاْ ءَالَ دَاوُۥدَ شُكۡرٗاۚ وَقَلِيلٞ مِّنۡ عِبَادِيَ ٱلشَّكُورُ
sulaiman virumpiya malikaikalaiyum, cilaikalaiyum, (periya periya) tannirt tottikalaip ponra perum kopparaikalaiyum, acaikka mutiyata periya (periya) ‘teku' (camaiyal pattiran)kalaiyum avai ceytu kontiruntana. (Avarutaiya kutumpattinarai nokki) ‘‘tavututaiya cantatikale! Ivarrukkaka ninkal (namakku) nanri celuttik kontirunkal'' (enru kattalaiyittom). Eninum, en atiyarkalil nanri celuttupavarkal veku corpame avarkal
Surah Saba, Verse 13
فَلَمَّا قَضَيۡنَا عَلَيۡهِ ٱلۡمَوۡتَ مَا دَلَّهُمۡ عَلَىٰ مَوۡتِهِۦٓ إِلَّا دَآبَّةُ ٱلۡأَرۡضِ تَأۡكُلُ مِنسَأَتَهُۥۖ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ ٱلۡجِنُّ أَن لَّوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ ٱلۡغَيۡبَ مَا لَبِثُواْ فِي ٱلۡعَذَابِ ٱلۡمُهِينِ
sulaimanukku nam maranattai vitittapolutu avar irantu vittar enpatai, avar cayntirunta tatiyai arittu vitta pucciyait tavira (marra evarum) anta jinkalukku arivikkavillai. (Avar cayntirunta tatiyaik karaiyan puccikal arittu vittana. Akave, atan mitu cayntirunta sulaiman kile viluntuvittar.) Avar kile vilave (velai ceytu kontirunta) anta jinkalukku tankal maraivana visayankalai ariyak kutumaka iruntal (iravu pakalaka ulaikka ventiya) ilivu tarum ivvetanaiyil tanki irukka mattom enru telivakat terintatu
Surah Saba, Verse 14
لَقَدۡ كَانَ لِسَبَإٖ فِي مَسۡكَنِهِمۡ ءَايَةٞۖ جَنَّتَانِ عَن يَمِينٖ وَشِمَالٖۖ كُلُواْ مِن رِّزۡقِ رَبِّكُمۡ وَٱشۡكُرُواْ لَهُۥۚ بَلۡدَةٞ طَيِّبَةٞ وَرَبٌّ غَفُورٞ
Meyyakave ‘sapa'vacikal vacittirunta itattil avarkalukku nallator attatciyiruntatu. (Atan valiyakac celpavarkalukku) valappuramakavum itappuramakavum iru colaikal iruntana. ‘‘Unkal iraivan unkalukku arul purintavarraip puciyunkal; avanukku nanri celuttunkal. (Im'maiyil) valamana nakaramum, (marumaiyil) mikka mannipputaiya iraivanum (unkalukku) untu'' (enavum kurappattatu)
Surah Saba, Verse 15
فَأَعۡرَضُواْ فَأَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ سَيۡلَ ٱلۡعَرِمِ وَبَدَّلۡنَٰهُم بِجَنَّتَيۡهِمۡ جَنَّتَيۡنِ ذَوَاتَيۡ أُكُلٍ خَمۡطٖ وَأَثۡلٖ وَشَيۡءٖ مِّن سِدۡرٖ قَلِيلٖ
eninum, avarkal (ataip) purakkanittu(p pavattil alntu) vittanar. (Akave, avarkal kattiyirunta makattanatoru anaiyai utaikkakkutiya) perum vellattai avarkalukkuk ketaka anuppivaittom. Avarkalutaiya (unnatamana kanikalaiyutaiya) iru colaikalaik kacappum, pulippumulla kaykalaiyutaiya marankalalum, cila ilantai marankalalum nirampiya toppukalaka marrivittom
Surah Saba, Verse 16
ذَٰلِكَ جَزَيۡنَٰهُم بِمَا كَفَرُواْۖ وَهَلۡ نُجَٰزِيٓ إِلَّا ٱلۡكَفُورَ
nam nanriyai avarkal marantatarku itai nam avarkalukkuk kuliyakak kotuttom. Nanri kettavarkalukke tavira (marrevarukkum ittakaiya) kuliyai nam kotuppoma
Surah Saba, Verse 17
وَجَعَلۡنَا بَيۡنَهُمۡ وَبَيۡنَ ٱلۡقُرَى ٱلَّتِي بَٰرَكۡنَا فِيهَا قُرٗى ظَٰهِرَةٗ وَقَدَّرۡنَا فِيهَا ٱلسَّيۡرَۖ سِيرُواْ فِيهَا لَيَالِيَ وَأَيَّامًا ءَامِنِينَ
avarkalu(taiya uru)kkum nam arulpurinta (ciriyavilulla celippana) urkalukkum itaiyil totarcciyakap pala kiramankalaiyum untupanni avarril pataikalaiyum amaittu, ‘‘iravu pakal enta nerattilum accamarravarkalaka atil pirayanam ceyyunkal'' (enru kuriyiruntom)
Surah Saba, Verse 18
فَقَالُواْ رَبَّنَا بَٰعِدۡ بَيۡنَ أَسۡفَارِنَا وَظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ فَجَعَلۡنَٰهُمۡ أَحَادِيثَ وَمَزَّقۡنَٰهُمۡ كُلَّ مُمَزَّقٍۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّكُلِّ صَبَّارٖ شَكُورٖ
Anal, avarkal (inta nanriyaip purakkanittu ‘‘totarcciyaka urkal iruppatu enkal payanattirku inpam alikkavillai.) Enkal iraivane! Enkal payanankal netunturamakumpatic cey(vatarkaka mattiyil totarcciyaka ulla ikkiramankalai alittu vitu)vayaka!'' Enru pirarttittut tamakkut tame tinkilaittuk kontanar. Akave, (avarkalaiyum avarkalutaiya nakarankalaiyum alittu) avarkalaiyum pala itankalukkuc citaratittup palarum (ilivakap) pecappatakkutiya kataikalakkivittom. Porumaiyutaiyavarkal, nanri celuttupavarkal ovvoruvarukkum niccayam itil pala patippinaikal irukkinrana
Surah Saba, Verse 19
وَلَقَدۡ صَدَّقَ عَلَيۡهِمۡ إِبۡلِيسُ ظَنَّهُۥ فَٱتَّبَعُوهُ إِلَّا فَرِيقٗا مِّنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
niccayamaka (avarkal tannaip pinparruvarkalenru) iplis enniya ennattai unmai enre avan kantu kontan. Akave, nampikkai konta cilarait tavira marravarkal anaivarum avanaiye pinparrinarkal
Surah Saba, Verse 20
وَمَا كَانَ لَهُۥ عَلَيۡهِم مِّن سُلۡطَٰنٍ إِلَّا لِنَعۡلَمَ مَن يُؤۡمِنُ بِٱلۡأٓخِرَةِ مِمَّنۡ هُوَ مِنۡهَا فِي شَكّٖۗ وَرَبُّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٍ حَفِيظٞ
eninum, avarkalai nirppantikka avanukku oru atikaramum illai. Ayinum, marumaiyai nampata avarkalil (marumaiyai) nampupavar evar enpatai nam telivaka ari(vittu vitu)vatarkakave ivvaru nataiperratu. Um iraivane ella porulkalaiyum patukappavan avan
Surah Saba, Verse 21
قُلِ ٱدۡعُواْ ٱلَّذِينَ زَعَمۡتُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ لَا يَمۡلِكُونَ مِثۡقَالَ ذَرَّةٖ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَلَا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا لَهُمۡ فِيهِمَا مِن شِرۡكٖ وَمَا لَهُۥ مِنۡهُم مِّن ظَهِيرٖ
(napiye!) Kuruviraka: Allahvaiyanri evarkalai ninkal (teyvankalena) ennik kontirkalo avarkalai ninkal alaittup parunkal. Vanankalilo pumiyilo avarkalukku or anuvalavum atikaram illai. Melum, avarrai pataippatil avarkalukku ettakaiya campantamum illai. (Avarrai pataippatil) avai avanukku utavi ceyyavumillai
Surah Saba, Verse 22
وَلَا تَنفَعُ ٱلشَّفَٰعَةُ عِندَهُۥٓ إِلَّا لِمَنۡ أَذِنَ لَهُۥۚ حَتَّىٰٓ إِذَا فُزِّعَ عَن قُلُوبِهِمۡ قَالُواْ مَاذَا قَالَ رَبُّكُمۡۖ قَالُواْ ٱلۡحَقَّۖ وَهُوَ ٱلۡعَلِيُّ ٱلۡكَبِيرُ
Avanutaiya anumati perra (vana)varkalait tavira marravarkal avanitattil parintu pecuvatum payanalikkatu. (Allahvutaiya oru kattalai pirakkum camayattil avarkal payantu natunkukinranar.) Avarkalutaiya ullattil iruntu natukkam ninkiyatum (avarkalil oruvar marravarkalai nokki) ‘‘unkal iraivan enna kattalaiyittan?'' Enru ketparkal. Atarku marravarkal ‘‘ (itaventiya) niyayamana kattalaiyaiye ittan; avano mikka melanavan, mikap periyavan avan'' enru kuruvarkal
Surah Saba, Verse 23
۞قُلۡ مَن يَرۡزُقُكُم مِّنَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ قُلِ ٱللَّهُۖ وَإِنَّآ أَوۡ إِيَّاكُمۡ لَعَلَىٰ هُدًى أَوۡ فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ
(napiye! Nirakarikkum ivarkalai nokki) ‘‘vanattil iruntum pumiyil iruntum unkalukku unavalippavan yar?'' Enru ketpiraka. (Atarku avarkal patil kuruvatenna?) ‘‘Allahtan'' enru (nire) kuri ‘‘meyyakave nerana valiyil iruppavar allatu pakirankamana tavarana valiyil iruppavar ninkala allatu nama?'' Enrum ketpiraka
Surah Saba, Verse 24
قُل لَّا تُسۡـَٔلُونَ عَمَّآ أَجۡرَمۡنَا وَلَا نُسۡـَٔلُ عَمَّا تَعۡمَلُونَ
(napiye!) Kuruviraka: ‘‘Nankal ceyyum kurrankalaip parri ninkal ketkappata mattirkal; (avvare) ninkal ceypavarraip parri nankal ketkappata mattom
Surah Saba, Verse 25
قُلۡ يَجۡمَعُ بَيۡنَنَا رَبُّنَا ثُمَّ يَفۡتَحُ بَيۡنَنَا بِٱلۡحَقِّ وَهُوَ ٱلۡفَتَّاحُ ٱلۡعَلِيمُ
(napiye!) Kuruviraka: ‘‘Mutivil (marumai nalil) namatu iraivan nam anaivaraiyum onru certtu, piraku namakkitaiyil nitamakave tirppalippan. Avan tirppalippatil mikka melanavanum (anaittaiyum) nankarintavanum avan
Surah Saba, Verse 26
قُلۡ أَرُونِيَ ٱلَّذِينَ أَلۡحَقۡتُم بِهِۦ شُرَكَآءَۖ كَلَّاۚ بَلۡ هُوَ ٱللَّهُ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
‘‘ (cilai vanankikale) avanukku inaiteyvankalai ninkal erpatuttinirkale avarraipparri enakku kurunkal'' avvaru (etuvum avanukku inai) illai. Maraka, avano anaivaraiyum mikaittavanum nanamutaiyavanum akiya (ore iraivanana) allah avan. (Akave avanukku arave inai tunai illai)'' enru (napiye!) Kuruviraka
Surah Saba, Verse 27
وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ إِلَّا كَآفَّةٗ لِّلنَّاسِ بَشِيرٗا وَنَذِيرٗا وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ
(Napiye!) Nam um'mai (ivvulakil ulla) ella manitarkalukkume narceyti kurupavarakavum, accamutti eccarippavarakavumtan anuppivaittirukkirom. Eninum, manitarkalil perumpalanavarkal (itai) arintu kollavillai
Surah Saba, Verse 28
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلۡوَعۡدُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
‘‘ninkal unmai colpavarkalaka iruntal (vicaranaik kalam enru) ninkal kurum vakkuruti eppolutu varum?'' Enru avarkal ketkinranar
Surah Saba, Verse 29
قُل لَّكُم مِّيعَادُ يَوۡمٖ لَّا تَسۡتَـٔۡخِرُونَ عَنۡهُ سَاعَةٗ وَلَا تَسۡتَقۡدِمُونَ
atarku nir kuruviraka: ‘‘Unkalukkaka oru nal kurippitappattirukkiratu. Atiliruntu ninkal oru nalikai pintavumattirkal; muntavumattirkal
Surah Saba, Verse 30
وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَن نُّؤۡمِنَ بِهَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانِ وَلَا بِٱلَّذِي بَيۡنَ يَدَيۡهِۗ وَلَوۡ تَرَىٰٓ إِذِ ٱلظَّـٰلِمُونَ مَوۡقُوفُونَ عِندَ رَبِّهِمۡ يَرۡجِعُ بَعۡضُهُمۡ إِلَىٰ بَعۡضٍ ٱلۡقَوۡلَ يَقُولُ ٱلَّذِينَ ٱسۡتُضۡعِفُواْ لِلَّذِينَ ٱسۡتَكۡبَرُواْ لَوۡلَآ أَنتُمۡ لَكُنَّا مُؤۡمِنِينَ
‘‘niccayamaka nankal inta kur'anaiyum nampamattom; itarku munnulla vetankalaiyum nampavemattom'' enru (inta) nirakarippavarkal kurukinranar. Akave, ivvakkiramakkararkal tankal iraivanmun niruttappattu avarkalil cilar cilarai nintippataiyum; palavinamanavarkal karvam kontavarkalai nokki ‘‘ninkal illaiyenil niccayamaka nankal nampikkai konteyiruppom'' enru kuruvataiyum nir parppirayin (avarkalin ili nilaimaiyaik kantu kolvir)
Surah Saba, Verse 31
قَالَ ٱلَّذِينَ ٱسۡتَكۡبَرُواْ لِلَّذِينَ ٱسۡتُضۡعِفُوٓاْ أَنَحۡنُ صَدَدۡنَٰكُمۡ عَنِ ٱلۡهُدَىٰ بَعۡدَ إِذۡ جَآءَكُمۖ بَلۡ كُنتُم مُّجۡرِمِينَ
atarku (avarkalil) karvam kontiruntavarkal palavinamaka iruntavarkalai nokki ‘‘unkalitam nerana vali vantatan pinnar (ninkal atil cellatu) nankala unkalait tatuttom? (Avvaru) illai; ninkaltan (atil cellatu) kurravalikalaka anirkal'' enru kuruvarkal
Surah Saba, Verse 32
وَقَالَ ٱلَّذِينَ ٱسۡتُضۡعِفُواْ لِلَّذِينَ ٱسۡتَكۡبَرُواْ بَلۡ مَكۡرُ ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ إِذۡ تَأۡمُرُونَنَآ أَن نَّكۡفُرَ بِٱللَّهِ وَنَجۡعَلَ لَهُۥٓ أَندَادٗاۚ وَأَسَرُّواْ ٱلنَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُاْ ٱلۡعَذَابَۚ وَجَعَلۡنَا ٱلۡأَغۡلَٰلَ فِيٓ أَعۡنَاقِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْۖ هَلۡ يُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
Atarku, palavinamayiruntavarkal karvam kontiruntavarkalai nokki, ‘‘senne! Nankal allahvai nirakarittu vittu, avanukku inai vaikkumaru ninkal enkalai evi, iravu pakalaka culcci ceyyavillaiya?'' Enru kuruvarkal. Akave, ivarkal anaivarume vetanaiyaik (kannal) kanum camayattil tankal tukkattai maraittukkontu (ivvaru) kuruvarkal. (Anal,) nirakarittavarkalutaiya kaluttukalil nam vilankittu vituvom. Ivarkal, tankal ceytukontirunta (tiya) ceyalukkut takka kuliye tavira marretuvum kotukkappatuvarkala
Surah Saba, Verse 33
وَمَآ أَرۡسَلۡنَا فِي قَرۡيَةٖ مِّن نَّذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتۡرَفُوهَآ إِنَّا بِمَآ أُرۡسِلۡتُم بِهِۦ كَٰفِرُونَ
accamutti eccarikkai ceyyum (namatu) tutarai nam enkenku anuppinomo ankellam irunta celvantarkal (avarai nokki) ‘‘niccayamaka nam ninkal kontu vanta tutai nirakarikkirom'' enru kuramal irukkavillai
Surah Saba, Verse 34
وَقَالُواْ نَحۡنُ أَكۡثَرُ أَمۡوَٰلٗا وَأَوۡلَٰدٗا وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ
melum, ‘‘nankal atikamana celvankalaiyum cantatikalaiyum utaiyavarkal. Akave, (marumaiyil) nankal vetanai ceyyappata mattom'' enru kurinar
Surah Saba, Verse 35
قُلۡ إِنَّ رَبِّي يَبۡسُطُ ٱلرِّزۡقَ لِمَن يَشَآءُ وَيَقۡدِرُ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ
(atarku napiye!) Kuruviraka: ‘‘Niccayamaka en iraivan, tan virumpiyavarkalukku valvatarattai atikamakavum kotukkiran; (tan virumpiyavarkalukkuk) kuraittum vitukiran. Eninum, manitaril perumpalanavarkal (itai) arintu kolvatillai
Surah Saba, Verse 36
وَمَآ أَمۡوَٰلُكُمۡ وَلَآ أَوۡلَٰدُكُم بِٱلَّتِي تُقَرِّبُكُمۡ عِندَنَا زُلۡفَىٰٓ إِلَّا مَنۡ ءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا فَأُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ جَزَآءُ ٱلضِّعۡفِ بِمَا عَمِلُواْ وَهُمۡ فِي ٱلۡغُرُفَٰتِ ءَامِنُونَ
(ninkal ennukiravaru) unkal celvankalum unkal cantatikalum unkalai nam'mitam cerkkak kutiyavai alla. Ayinum, evarkal nampikkai kontu narceyalkalaic ceykirarkalo (avaiye avarkalai nam'mitam cerkkum.) Avarkalukku avarkal ceyta (nar)ceyalin karanamaka irattippana kuliyuntu. Melum, avarkal (corkkattilulla) mel matikalil kavalaiyarrum vacipparkal
Surah Saba, Verse 37
وَٱلَّذِينَ يَسۡعَوۡنَ فِيٓ ءَايَٰتِنَا مُعَٰجِزِينَ أُوْلَـٰٓئِكَ فِي ٱلۡعَذَابِ مُحۡضَرُونَ
Nam vacanankalukku etiraka (nam'mai) torkatikka muyarcippavarkal marumai nalanru vetanaiyil tallappatuvarkal
Surah Saba, Verse 38
قُلۡ إِنَّ رَبِّي يَبۡسُطُ ٱلرِّزۡقَ لِمَن يَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦ وَيَقۡدِرُ لَهُۥۚ وَمَآ أَنفَقۡتُم مِّن شَيۡءٖ فَهُوَ يُخۡلِفُهُۥۖ وَهُوَ خَيۡرُ ٱلرَّـٰزِقِينَ
(napiye!) Kuruviraka: “Niccayamaka en iraivan tan atiyarkalil tan virumpiyavarkalukku atikamana valvatarattaik kotukkiran; tan virumpiyavarkalukku kuraittu vitukiran. Akave, ninkal etai tanam ceytapotilum avan atarkup pirati kotutte tiruvan. Avan kotaiyalippavarkalil mikka melanavan
Surah Saba, Verse 39
وَيَوۡمَ يَحۡشُرُهُمۡ جَمِيعٗا ثُمَّ يَقُولُ لِلۡمَلَـٰٓئِكَةِ أَهَـٰٓؤُلَآءِ إِيَّاكُمۡ كَانُواْ يَعۡبُدُونَ
(vanavarkalai vanankik kontirunta) avarkal anaivarum onru cerkkappatum nalil, vanavarkalai nokki ‘‘ivarkal unkalaiya vananki vantarkal?'' Enru ketkappatum
Surah Saba, Verse 40
قَالُواْ سُبۡحَٰنَكَ أَنتَ وَلِيُّنَا مِن دُونِهِمۖ بَلۡ كَانُواْ يَعۡبُدُونَ ٱلۡجِنَّۖ أَكۡثَرُهُم بِهِم مُّؤۡمِنُونَ
atarkavarkal, ‘‘(enkal iraivane!) Ni mikap paricuttamanavan. Nitan enkal patukavalan; avarkalanru. Maraka, avarkal jinkalaiye vanankik kontiruntanar. Avarkalil perumpalanavarkal anta jinkalaiye nampikkai kontum iruntarkal'' enru (vanavarkal) kuruvarkal
Surah Saba, Verse 41
فَٱلۡيَوۡمَ لَا يَمۡلِكُ بَعۡضُكُمۡ لِبَعۡضٖ نَّفۡعٗا وَلَا ضَرّٗا وَنَقُولُ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ ذُوقُواْ عَذَابَ ٱلنَّارِ ٱلَّتِي كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ
annalil unkalil oruvar marravarukku nanmaiyo timaiyo ceyya caktiyarravaraka iruppar. Melum, (accamayam) avvakkiramakkararkalai nokki ‘‘ninkal (nam vetanaiyaip) poyyakkik kontirunta(tan karanamaka) innaraka vetanaiyaic cuvaittup parunkal'' enak kuruvom
Surah Saba, Verse 42
وَإِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتُنَا بَيِّنَٰتٖ قَالُواْ مَا هَٰذَآ إِلَّا رَجُلٞ يُرِيدُ أَن يَصُدَّكُمۡ عَمَّا كَانَ يَعۡبُدُ ءَابَآؤُكُمۡ وَقَالُواْ مَا هَٰذَآ إِلَّآ إِفۡكٞ مُّفۡتَرٗىۚ وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لِلۡحَقِّ لَمَّا جَآءَهُمۡ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٞ
Avarkalukku nam telivana vacanankal otik kanpikkappattal atarkavarkal (nam tutaraip parri) ‘‘ivar oru catarana manitare tavira verillai. Unkal mutataikal vanankik kontiruntavarriliruntu unkalait tatuttuvitave ivar virumpukirar'' enrum (nam tutar kurukinra) ‘‘itu verum kattuk kataiye tavira verillai'' enrum kurukinranar. Melum,”(tiru kur'anakiya) inta unmai avarkalitam vanta camayattil, itu pakirankamana cuniyame tavira verillai'' enrum inta nirakarippavarkal kurukinranar
Surah Saba, Verse 43
وَمَآ ءَاتَيۡنَٰهُم مِّن كُتُبٖ يَدۡرُسُونَهَاۖ وَمَآ أَرۡسَلۡنَآ إِلَيۡهِمۡ قَبۡلَكَ مِن نَّذِيرٖ
(napiye! Itarku munnar) nam (um'mai nirakarikkum arapikalakiya) ivarkalukku, ivarkal otakkutiya vetam etaiyum kotukkavillai; accamutti eccarikkakkutiya tutar evaraiyum umakku munnar nam avarkalitam anuppavillai. (Ivvariruntum avarkal um'mai nirakarikkinranar)
Surah Saba, Verse 44
وَكَذَّبَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ وَمَا بَلَغُواْ مِعۡشَارَ مَآ ءَاتَيۡنَٰهُمۡ فَكَذَّبُواْ رُسُلِيۖ فَكَيۡفَ كَانَ نَكِيرِ
ivarkalukku munnirunta (arapikalallata)varkalum marra (tutarkalai ivvare) poyyakkinarkal. Avarkalukku nam kotuttiruntatil pattil oru pakattaiyum ivarkal ataintu vitavillai. (Atarkullakave) ivarkal enatu tutarkalaip poyyakka murpattu irukkinranar. (Ivarkalukku munnar nam tutarkalai nirakarittu poyyakkiyavarkalai) nan tantittatu evvarayirru? (Enpatai ivarkal kavanipparkalaka)
Surah Saba, Verse 45
۞قُلۡ إِنَّمَآ أَعِظُكُم بِوَٰحِدَةٍۖ أَن تَقُومُواْ لِلَّهِ مَثۡنَىٰ وَفُرَٰدَىٰ ثُمَّ تَتَفَكَّرُواْۚ مَا بِصَاحِبِكُم مِّن جِنَّةٍۚ إِنۡ هُوَ إِلَّا نَذِيرٞ لَّكُم بَيۡنَ يَدَيۡ عَذَابٖ شَدِيدٖ
(napiye!) Kuruviraka: ‘‘Nan unkalukku upatecippatellam ore oru visayamtan. Ninkal ovvoruvarakavo, irantirantu perkalakavo allahvukkakac ciritu poruttiruntu, pinnar (unkalukkul) alocittup parunkal. Unkal cinekitarakiya enakku ettakaiya paittiyamum illai. (Nan unkalukkuk) katinamana vetanai varuvatarku munnar (ataip parri) accamutti eccarikkai ceypavane tavira verillai
Surah Saba, Verse 46
قُلۡ مَا سَأَلۡتُكُم مِّنۡ أَجۡرٖ فَهُوَ لَكُمۡۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَى ٱللَّهِۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ شَهِيدٞ
(Napiye! Melum) kuruviraka: ‘‘Nan unkalitattil etum kuliyaik kettiruntal atu unkalukke contam akattum. En kuli allahvitame tavira (unkalitam) illai. Avan anaittirkum (avarrai nankarinta) catci avan
Surah Saba, Verse 47
قُلۡ إِنَّ رَبِّي يَقۡذِفُ بِٱلۡحَقِّ عَلَّـٰمُ ٱلۡغُيُوبِ
(melum) kuruviraka: ‘‘Niccayamaka enatu iraivan (poyyai alippatarkaka) meyyait telivakkukiran. Maraivanavai anaittaiyum avan nankarintavan
Surah Saba, Verse 48
قُلۡ جَآءَ ٱلۡحَقُّ وَمَا يُبۡدِئُ ٱلۡبَٰطِلُ وَمَا يُعِيدُ
(melum) kuruviraka: ‘‘Unmai vantuvittatu. Poy putitaka etaiyum (ituvarai) ceytu vitavillai. Iniyum ceyyap povatillai
Surah Saba, Verse 49
قُلۡ إِن ضَلَلۡتُ فَإِنَّمَآ أَضِلُّ عَلَىٰ نَفۡسِيۖ وَإِنِ ٱهۡتَدَيۡتُ فَبِمَا يُوحِيٓ إِلَيَّ رَبِّيٓۚ إِنَّهُۥ سَمِيعٞ قَرِيبٞ
(melum) kuruviraka: ‘‘Nan valitavari iruntal atu enakke nastamakum. Nan nerana valiyai ataintu iruntal atu en iraivan enakku vahyi mulamaka arivittatan karanamakave akum. Niccayamaka avan (anaittaiyum) ceviyurupavanum (anaittirkum) camipamanavanum avan
Surah Saba, Verse 50
وَلَوۡ تَرَىٰٓ إِذۡ فَزِعُواْ فَلَا فَوۡتَ وَأُخِذُواْ مِن مَّكَانٖ قَرِيبٖ
‘‘(marumaiyil) ivarkal titukkittu(t tappi) ota muyarcitta potilum oruvarume tappivita mattarkal. Mikka camipattileye pitipattu vituvarkal'' enpatai nir kanpirayin (atu evvarirukkum)
Surah Saba, Verse 51
وَقَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِهِۦ وَأَنَّىٰ لَهُمُ ٱلتَّنَاوُشُ مِن مَّكَانِۭ بَعِيدٖ
(accamayam) ivarkal (titukkittu) atai (nampikkai kontom) nampikkai kontom enru kataruvarkal. (Cattiyattiliruntu) ivvalavu turam cenruvitta ivarkal (unmaiyana nampikkaiyai) evvaru ataintu vituvarkal
Surah Saba, Verse 52
وَقَدۡ كَفَرُواْ بِهِۦ مِن قَبۡلُۖ وَيَقۡذِفُونَ بِٱلۡغَيۡبِ مِن مَّكَانِۭ بَعِيدٖ
itarku munnaro, ivarkal atai nirakarittuk kontum, ivvalavu turattil avarkalukku maraittiruntataip (poy enru) pitarrikkontum iruntanar
Surah Saba, Verse 53
وَحِيلَ بَيۡنَهُمۡ وَبَيۡنَ مَا يَشۡتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشۡيَاعِهِم مِّن قَبۡلُۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ فِي شَكّٖ مُّرِيبِۭ
avarkalukkum avarkal virumpiyavarrukkum itaiyil tatai erpatuttappattuvitum. Avvare ivarkalukku munnirunta ivarkalutaiya inattarukkuc ceyyappattatu. (Enenral,) niccayamaka avarkalum perum cantekattil alnte kitantanar
Surah Saba, Verse 54