Surah Az-Zumar - Malayalam Translation by Muhammad Karakunnu And Vanidas Elayavoor
تَنزِيلُ ٱلۡكِتَٰبِ مِنَ ٱللَّهِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَكِيمِ
ī vēdapustakattinṟe avataraṇaṁ pratāpiyuṁ yuktimānumāya allāhuvilninnāṇ
Surah Az-Zumar, Verse 1
إِنَّآ أَنزَلۡنَآ إِلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ فَٱعۡبُدِ ٱللَّهَ مُخۡلِصٗا لَّهُ ٱلدِّينَ
tīrccayāyuṁ ninakku nāṁ ī vēdapustakaṁ iṟakkittannat satyasandēśavumāyāṇ. atināl kīḻvaṇakkaṁ allāhuvin mātramākki avan vaḻippeṭuka
Surah Az-Zumar, Verse 2
أَلَا لِلَّهِ ٱلدِّينُ ٱلۡخَالِصُۚ وَٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ أَوۡلِيَآءَ مَا نَعۡبُدُهُمۡ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَآ إِلَى ٱللَّهِ زُلۡفَىٰٓ إِنَّ ٱللَّهَ يَحۡكُمُ بَيۡنَهُمۡ فِي مَا هُمۡ فِيهِ يَخۡتَلِفُونَۗ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي مَنۡ هُوَ كَٰذِبٞ كَفَّارٞ
aṟiyuka: kaḷaṅkamaṟṟa kīḻvaṇakkaṁ allāhuvinu mātraṁ avakāśappeṭṭatāṇ. avanekkūṭāte maṟṟuḷḷavare rakṣādhikārikaḷāyi svīkarikkunnavar avakāśappeṭunnu: "ñaṅṅaḷe allāhuvumāyi kūṭutal aṭuppikkān vēṇṭi mātramāṇ ñaṅṅaḷ avare vaṇaṅṅunnat." ennāl bhinnābhiprāyamuḷḷa kāryattil allāhu avarkkiṭayil tīrpp kalpikkunnatāṇ. niścayamāyuṁ nuṇayaneyuṁ nandikeṭṭavaneyuṁ allāhu nērvaḻiyilākkukayilla
Surah Az-Zumar, Verse 3
لَّوۡ أَرَادَ ٱللَّهُ أَن يَتَّخِذَ وَلَدٗا لَّٱصۡطَفَىٰ مِمَّا يَخۡلُقُ مَا يَشَآءُۚ سُبۡحَٰنَهُۥۖ هُوَ ٱللَّهُ ٱلۡوَٰحِدُ ٱلۡقَهَّارُ
putrane varikkaṇamenn allāhu icchiccirunneṅkil avan tanṟe sr̥ṣṭikaḷilninn tāniṣṭappeṭunnavare teraññeṭukkumāyirunnu. ennāl avanetra pariśud'dhan. avanāṇ allāhu. ēkan; sakalādhināthan
Surah Az-Zumar, Verse 4
خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ بِٱلۡحَقِّۖ يُكَوِّرُ ٱلَّيۡلَ عَلَى ٱلنَّهَارِ وَيُكَوِّرُ ٱلنَّهَارَ عَلَى ٱلَّيۡلِۖ وَسَخَّرَ ٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَۖ كُلّٞ يَجۡرِي لِأَجَلٖ مُّسَمًّىۗ أَلَا هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡغَفَّـٰرُ
ākāśabhūmikaḷe avan yāthārthyattēāṭeyāṇ sr̥ṣṭiccat. avan pakaline rāvukeāṇṭ cuṟṟippeātiyunnu. rāvine pakalukeāṇṭuṁ cuṟṟippeātiyunnu. sūryacandranmāre avan tanṟe varutiyileātukkiyirikkunnu. avayellāṁ niścita kālaparidhikkakattu sañcarikkunnu. aṟiyuka: avan pratāpiyāṇ. ēṟe peāṟukkunnavanuṁ
Surah Az-Zumar, Verse 5
خَلَقَكُم مِّن نَّفۡسٖ وَٰحِدَةٖ ثُمَّ جَعَلَ مِنۡهَا زَوۡجَهَا وَأَنزَلَ لَكُم مِّنَ ٱلۡأَنۡعَٰمِ ثَمَٰنِيَةَ أَزۡوَٰجٖۚ يَخۡلُقُكُمۡ فِي بُطُونِ أُمَّهَٰتِكُمۡ خَلۡقٗا مِّنۢ بَعۡدِ خَلۡقٖ فِي ظُلُمَٰتٖ ثَلَٰثٖۚ ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبُّكُمۡ لَهُ ٱلۡمُلۡكُۖ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ فَأَنَّىٰ تُصۡرَفُونَ
oreāṟṟa sattayilninn avan niṅṅaḷeyellāṁ sr̥ṣṭiccu. pinne atilninn atinṟe iṇaye uṇṭākki. niṅṅaḷkkāyi kannukālikaḷil ninn eṭṭ jēāṭikaḷeyuṁ avaneārukkittannu. niṅṅaḷuṭe mātākkaḷuṭe udarattil avan niṅṅaḷe sr̥ṣṭikkunnu. mūnn iruḷukaḷkkuḷḷil onninu piṟake onnāyi; ghaṭṭaṅghaṭṭamāyi niṅṅaḷe avan rūpappeṭuttiyeṭukkunnu. iteākkeyuṁ ceyyunna allāhuvāṇ niṅṅaḷuṭe nāthan. ādhipatyaṁ avanu mātramāṇ. avanallāte daivamilla. enniṭṭuṁ niṅṅaḷeṅṅēāṭṭāṇ vaḻiteṟṟippēākunnat
Surah Az-Zumar, Verse 6
إِن تَكۡفُرُواْ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَنِيٌّ عَنكُمۡۖ وَلَا يَرۡضَىٰ لِعِبَادِهِ ٱلۡكُفۡرَۖ وَإِن تَشۡكُرُواْ يَرۡضَهُ لَكُمۡۗ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُم مَّرۡجِعُكُمۡ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَۚ إِنَّهُۥ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ
niṅṅaḷ nandikēṭ kāṭṭukayāṇeṅkil, sanśayamilla; allāhu niṅṅaḷuṭeyeānnuṁ āśrayamāvaśyamillāttavanāṇ. ennāl tanṟe dāsanmāruṭe nandikēṭ avaneāṭṭuṁ iṣṭappeṭunnilla. niṅṅaḷ nandi kāṇikkunnuveṅkil atukāraṇaṁ niṅṅaḷēāṭavan santr̥ptanāyittīruṁ. svantaṁ pāpabhāramallāte āruṁ aparanṟe bhāraṁ cumakkukayilla. pinnīṭ niṅṅaḷuṭe nāthanṟe aṭuttēkkāṇ niṅṅaḷuṭeyeākke maṭakkaṁ. niṅṅaḷ pravartticcukeāṇṭirikkunnatineppaṟṟi appēāḻavan niṅṅaḷe vivaramaṟiyikkuṁ. neñcakaṅṅaḷiluḷḷateākkeyuṁ nannāyaṟiyunnavanāṇavan
Surah Az-Zumar, Verse 7
۞وَإِذَا مَسَّ ٱلۡإِنسَٰنَ ضُرّٞ دَعَا رَبَّهُۥ مُنِيبًا إِلَيۡهِ ثُمَّ إِذَا خَوَّلَهُۥ نِعۡمَةٗ مِّنۡهُ نَسِيَ مَا كَانَ يَدۡعُوٓاْ إِلَيۡهِ مِن قَبۡلُ وَجَعَلَ لِلَّهِ أَندَادٗا لِّيُضِلَّ عَن سَبِيلِهِۦۚ قُلۡ تَمَتَّعۡ بِكُفۡرِكَ قَلِيلًا إِنَّكَ مِنۡ أَصۡحَٰبِ ٱلنَّارِ
manuṣyan valla vipattuṁ bādhiccāl avan tanṟe nāthaṅkalēkk tāḻmayēāṭe maṭaṅṅi avanēāṭ prārthikkunnu. pinnīṭ allāhu tannilninnuḷḷa anugrahaṁ pradānaṁ ceytāl nēratte allāhuvēāṭ prārthiccirunna kāryantanne avan maṟannukaḷayunnu. daivamārgattilninn vaḻiteṟṟikkānāyi avan allāhuvin samanmāre saṅkalpikkukayuṁ ceyyunnu. paṟayuka: "alpakālaṁ nī ninṟe satyaniṣēdhavumāyi sukhiccukeāḷḷuka. sanśayamilla; nī narakāvakāśikaḷil peṭṭavan tanne
Surah Az-Zumar, Verse 8
أَمَّنۡ هُوَ قَٰنِتٌ ءَانَآءَ ٱلَّيۡلِ سَاجِدٗا وَقَآئِمٗا يَحۡذَرُ ٱلۡأٓخِرَةَ وَيَرۡجُواْ رَحۡمَةَ رَبِّهِۦۗ قُلۡ هَلۡ يَسۡتَوِي ٱلَّذِينَ يَعۡلَمُونَ وَٱلَّذِينَ لَا يَعۡلَمُونَۗ إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُوْلُواْ ٱلۡأَلۡبَٰبِ
avaneppēāleyāṇēā sāṣṭāṅgaṁ praṇamiccuṁ ninn prārthiccuṁ rātri kīḻvaṇakkattēāṭe kaḻiccukūṭṭunnavan. paralēākatte pēṭikkunnavanāṇivan. tanṟe nāthanṟe kāruṇyaṁ keātikkunnavanuṁ. aṟivuḷḷavaruṁ illāttavaruṁ orupēāleyāṇēā? vicāraśīlar mātramē ālēāciccaṟiyunnuḷḷū
Surah Az-Zumar, Verse 9
قُلۡ يَٰعِبَادِ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ رَبَّكُمۡۚ لِلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ فِي هَٰذِهِ ٱلدُّنۡيَا حَسَنَةٞۗ وَأَرۡضُ ٱللَّهِ وَٰسِعَةٌۗ إِنَّمَا يُوَفَّى ٱلصَّـٰبِرُونَ أَجۡرَهُم بِغَيۡرِ حِسَابٖ
paṟayuka: "enṟe viśvāsikaḷāya dāsanmārē, niṅṅaḷ niṅṅaḷuṭe nāthanēāṭ bhakti pularttuka. ī lēākatt nanma ceytavarkk mēnmayuṇṭ. allāhuvinṟe bhūmi vaḷare viśālamāṇ. kṣama pālikkunnavarkkāṇ avaruṭe pratiphalaṁ kaṇakkillāte kiṭṭuka
Surah Az-Zumar, Verse 10
قُلۡ إِنِّيٓ أُمِرۡتُ أَنۡ أَعۡبُدَ ٱللَّهَ مُخۡلِصٗا لَّهُ ٱلدِّينَ
paṟayuka: "kīḻvaṇakkaṁ allāhuvinu mātramākki avanu vaḻippeṭaṇamenn ennēāṭavan kalpiccirikkunnu
Surah Az-Zumar, Verse 11
وَأُمِرۡتُ لِأَنۡ أَكُونَ أَوَّلَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ
musliṅkaḷil onnāmanākaṇamennuṁ ennēāṭ avanājñāpiccirikkunnu
Surah Az-Zumar, Verse 12
قُلۡ إِنِّيٓ أَخَافُ إِنۡ عَصَيۡتُ رَبِّي عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٖ
paṟayuka: "ñānenṟe nāthane dhikkarikkukayāṇeṅkil bhayaṅkaramāyeāru nāḷinṟe śikṣaye ñān bhayappeṭunnu
Surah Az-Zumar, Verse 13
قُلِ ٱللَّهَ أَعۡبُدُ مُخۡلِصٗا لَّهُۥ دِينِي
paṟayuka: "ñānenṟe kīḻvaṇakkaṁ allāhuvinu mātramākki. avane mātraṁ vaḻippeṭunnu
Surah Az-Zumar, Verse 14
فَٱعۡبُدُواْ مَا شِئۡتُم مِّن دُونِهِۦۗ قُلۡ إِنَّ ٱلۡخَٰسِرِينَ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ وَأَهۡلِيهِمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۗ أَلَا ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡخُسۡرَانُ ٱلۡمُبِينُ
ennāl niṅṅaḷ avanekkūṭāte tēānniyavayeyeākke pūjiccukeāḷḷuka." paṟayuka: "uyirtteḻunnēlpunāḷil svantattinuṁ svantakkārkkuṁ naṣṭaṁ varuttiveccavar tanneyāṇ tīrccayāyuṁ tulaññavar; aṟiyuka: atutanneyāṇ prakaṭamāya naṣṭaṁ
Surah Az-Zumar, Verse 15
لَهُم مِّن فَوۡقِهِمۡ ظُلَلٞ مِّنَ ٱلنَّارِ وَمِن تَحۡتِهِمۡ ظُلَلٞۚ ذَٰلِكَ يُخَوِّفُ ٱللَّهُ بِهِۦ عِبَادَهُۥۚ يَٰعِبَادِ فَٱتَّقُونِ
avarkku mīte narakattīyinṟe jvālayāṇ taṇalāyuṇṭāvuka. tāḻeyumuṇṭ tīttaṭṭukaḷ. atineppaṟṟiyāṇ allāhu tanṟe dāsanmāre bhayappeṭuttunnat. atināl enṟe dāsanmārē, ennēāṭ bhaktiyuḷḷavarāvuka
Surah Az-Zumar, Verse 16
وَٱلَّذِينَ ٱجۡتَنَبُواْ ٱلطَّـٰغُوتَ أَن يَعۡبُدُوهَا وَأَنَابُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ لَهُمُ ٱلۡبُشۡرَىٰۚ فَبَشِّرۡ عِبَادِ
paiśācika śaktikaḷkk vaḻippeṭunnat varjikkukayuṁ allāhuviṅkalēkk tāḻmayēāṭe tiriccucellukayuṁ ceyyunnavarkkuḷḷatāṇ śubhavārtta. atināl enṟe dāsanmāre śubhavārtta aṟiyikkuka
Surah Az-Zumar, Verse 17
ٱلَّذِينَ يَسۡتَمِعُونَ ٱلۡقَوۡلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحۡسَنَهُۥٓۚ أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ هَدَىٰهُمُ ٱللَّهُۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمۡ أُوْلُواْ ٱلۡأَلۡبَٰبِ
vacanaṅṅaḷ śrad'dhayēāṭe kēḷkkukayuṁ enniṭṭavayilēṟṟavuṁ nallat pinpaṟṟukayuṁ ceyyunnavarāṇavar. avarettanneyāṇ allāhu nērvaḻiyilākkiyat. bud'dhiśālikaḷuṁ avar tanne
Surah Az-Zumar, Verse 18
أَفَمَنۡ حَقَّ عَلَيۡهِ كَلِمَةُ ٱلۡعَذَابِ أَفَأَنتَ تُنقِذُ مَن فِي ٱلنَّارِ
appēāḷ śikṣāvidhi sthirappeṭṭukaḻiññavanṟe sthitiyēā; narakattīyiluḷḷavane rakṣikkān ninakkāvumēā
Surah Az-Zumar, Verse 19
لَٰكِنِ ٱلَّذِينَ ٱتَّقَوۡاْ رَبَّهُمۡ لَهُمۡ غُرَفٞ مِّن فَوۡقِهَا غُرَفٞ مَّبۡنِيَّةٞ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُۖ وَعۡدَ ٱللَّهِ لَا يُخۡلِفُ ٱللَّهُ ٱلۡمِيعَادَ
ennāl taṅṅaḷuṭe nāthanēāṭ bhaktipularttiyavarkk taṭṭinumēl taṭṭukaḷāyi nirmicca maṇimēṭakaḷuṇṭ. avayuṭe tāḻbhāgattūṭe āṟukaḷeāḻukikkeāṇṭirikkuṁ. allāhuvinṟe vāgdānamāṇit. allāhu vāgdānaṁ laṅghikkukayilla
Surah Az-Zumar, Verse 20
أَلَمۡ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ أَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَسَلَكَهُۥ يَنَٰبِيعَ فِي ٱلۡأَرۡضِ ثُمَّ يُخۡرِجُ بِهِۦ زَرۡعٗا مُّخۡتَلِفًا أَلۡوَٰنُهُۥ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَرَىٰهُ مُصۡفَرّٗا ثُمَّ يَجۡعَلُهُۥ حُطَٰمًاۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَذِكۡرَىٰ لِأُوْلِي ٱلۡأَلۡبَٰبِ
nī kāṇunnillē; allāhu mānattuninn veḷḷaṁ vīḻttunnat. aṅṅane atine bhūmiyil uṟavakaḷāyi oḻukkunnatuṁ. pinnīṭ atuvaḻi allāhu varṇa vaividhyamuḷḷa viḷakaḷulpādippikkunnu. atinuśēṣaṁ ava uṇaṅṅunnu. appēāḻava maññaccatāyi ninakku kāṇāṁ. pinne avanavaye kaccitturumpākkunnu. vicāramatikaḷkkitil guṇapāṭhamuṇṭ
Surah Az-Zumar, Verse 21
أَفَمَن شَرَحَ ٱللَّهُ صَدۡرَهُۥ لِلۡإِسۡلَٰمِ فَهُوَ عَلَىٰ نُورٖ مِّن رَّبِّهِۦۚ فَوَيۡلٞ لِّلۡقَٰسِيَةِ قُلُوبُهُم مِّن ذِكۡرِ ٱللَّهِۚ أُوْلَـٰٓئِكَ فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ
allāhu orāḷkk islāṁ svīkarikkān hr̥dayaviśālata nalki. aṅṅane avan tanṟe nāthanil ninnuḷḷa veḷiccattilūṭe carikkān tuṭaṅṅi. ayāḷuṁ aṅṅaneyallāttavanuṁ orupēāleyākumēā? atināl, daivasmaraṇayil ninnakann hr̥dayaṁ kaṭuttupēāyavarkkāṇ keāṭiya nāśaṁ! avar vyaktamāya vaḻikēṭilāṇ
Surah Az-Zumar, Verse 22
ٱللَّهُ نَزَّلَ أَحۡسَنَ ٱلۡحَدِيثِ كِتَٰبٗا مُّتَشَٰبِهٗا مَّثَانِيَ تَقۡشَعِرُّ مِنۡهُ جُلُودُ ٱلَّذِينَ يَخۡشَوۡنَ رَبَّهُمۡ ثُمَّ تَلِينُ جُلُودُهُمۡ وَقُلُوبُهُمۡ إِلَىٰ ذِكۡرِ ٱللَّهِۚ ذَٰلِكَ هُدَى ٱللَّهِ يَهۡدِي بِهِۦ مَن يَشَآءُۚ وَمَن يُضۡلِلِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِنۡ هَادٍ
ēṟṟavuṁ viśiṣṭamāya varttamānamāṇ allāhu iṟakkittannat. vacanaṅṅaḷil paraspara cērccayuṁ āvarttanavumuḷḷa granthamāṇit. atu kēḷkkumpēāḷ taṅṅaḷuṭe nāthane bhayappeṭunnavaruṭe carmaṅṅaḷ rēāmāñcamaṇiyunnu. pinnīṭ avaruṭe carmaṅṅaḷuṁ hr̥dayaṅṅaḷuṁ allāhuve ōrkkān pākattil vinītamākunnu. itāṇ allāhuvinṟe mārgadarśanaṁ. atuvaḻi avanicchikkunnavare avan nērvaḻiyilākkunnu. allāhu vaḻikēṭilākkunnavare nērvaḻiyilākkān ārkkumāvilla
Surah Az-Zumar, Verse 23
أَفَمَن يَتَّقِي بِوَجۡهِهِۦ سُوٓءَ ٱلۡعَذَابِ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۚ وَقِيلَ لِلظَّـٰلِمِينَ ذُوقُواْ مَا كُنتُمۡ تَكۡسِبُونَ
ennāl uyirtteḻunnēlpunāḷil tanikku nēre varunna kaṭhinaśikṣaye tanṟe mukhaṁ keāṇṭu taṭukkēṇṭivarunnavanṟe sthitiyēā? atikramikaḷēāṭ ann paṟayuṁ: "niṅṅaḷ sampādiccukeāṇṭirunnatatrayuṁ niṅṅaḷtanne āsvadiccukeāḷḷuka
Surah Az-Zumar, Verse 24
كَذَّبَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ فَأَتَىٰهُمُ ٱلۡعَذَابُ مِنۡ حَيۡثُ لَا يَشۡعُرُونَ
ivarkku mumpuḷḷavaruṁ satyatte taḷḷippaṟaññu. avasānaṁ avarēārkkātta bhāgattuninn vipattukaḷ avaril vannetti
Surah Az-Zumar, Verse 25
فَأَذَاقَهُمُ ٱللَّهُ ٱلۡخِزۡيَ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ وَلَعَذَابُ ٱلۡأٓخِرَةِ أَكۡبَرُۚ لَوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ
aṅṅane allāhu avare aihikajīvitattil tanne apamānaṁ āsvadippiccu. paralēākaśikṣayēā atiluṁ etrayēā kūṭutal kaṭhinamatrē. ikkūṭṭaritaṟiññirunneṅkil
Surah Az-Zumar, Verse 26
وَلَقَدۡ ضَرَبۡنَا لِلنَّاسِ فِي هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانِ مِن كُلِّ مَثَلٖ لَّعَلَّهُمۡ يَتَذَكَّرُونَ
nāṁ ī khur'ānilūṭe manuṣyarkkāyi vividhayinaṁ udāharaṇaṅṅaḷ vyaktamāyi viśadīkaricciṭṭuṇṭ. avar ālēāciccaṟiyān
Surah Az-Zumar, Verse 27
قُرۡءَانًا عَرَبِيًّا غَيۡرَ ذِي عِوَجٖ لَّعَلَّهُمۡ يَتَّقُونَ
aṟabi bhāṣayiluḷḷa khur'ānāṇit. itileāṭṭuṁ vaḷaccukeṭṭilla. avar bhaktiyuḷḷavarākān vēṇṭiyāṇit
Surah Az-Zumar, Verse 28
ضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلٗا رَّجُلٗا فِيهِ شُرَكَآءُ مُتَشَٰكِسُونَ وَرَجُلٗا سَلَمٗا لِّرَجُلٍ هَلۡ يَسۡتَوِيَانِ مَثَلًاۚ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِۚ بَلۡ أَكۡثَرُهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
allāhu itā orudāharaṇaṁ samarppikkunnu: oru manuṣyan. anēkamāḷukaḷ avanṟe uṭamasthatayil paṅkāḷikaḷāṇ. avar parasparaṁ kalahikkunnavarumāṇ. maṟṟeāru manuṣyan; oru yajamānanu mātraṁ kīḻpeṭṭ kaḻiyunnavanāṇayāḷ. ī raṇṭupēruṁ orupēāleyākumēā? allāhuvin stuti. ennāl avarilēṟe pēruṁ kāryaṁ manas'silākkunnilla
Surah Az-Zumar, Verse 29
إِنَّكَ مَيِّتٞ وَإِنَّهُم مَّيِّتُونَ
sanśayamilla; orunāḷ nī marikkuṁ. avaruṁ marikkuṁ
Surah Az-Zumar, Verse 30
ثُمَّ إِنَّكُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ عِندَ رَبِّكُمۡ تَخۡتَصِمُونَ
pinne, uyirtteḻunnēlpu nāḷil niṅṅaḷuṭe nāthanṟe sannidhiyil vecc niṅṅaḷ kalahikkuṁ
Surah Az-Zumar, Verse 31
۞فَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّن كَذَبَ عَلَى ٱللَّهِ وَكَذَّبَ بِٱلصِّدۡقِ إِذۡ جَآءَهُۥٓۚ أَلَيۡسَ فِي جَهَنَّمَ مَثۡوٗى لِّلۡكَٰفِرِينَ
appēāḷ allāhuvinṟe pēril kaḷḷaṁ paṟayukayuṁ tanikku satyaṁ vannettiyappēāḷ atine taḷḷippaṟayukayuṁ ceytavanekkāḷ kaṭutta akrami āruṇṭ? narakattīyallayēā satyaniṣēdhikaḷkkuḷḷa vāsasthalaṁ
Surah Az-Zumar, Verse 32
وَٱلَّذِي جَآءَ بِٱلصِّدۡقِ وَصَدَّقَ بِهِۦٓ أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُتَّقُونَ
satyasandēśavumāyi vannavanuṁ atine satyappeṭuttiyavanuṁ tanneyāṇ bhakti pularttunnavar
Surah Az-Zumar, Verse 33
لَهُم مَّا يَشَآءُونَ عِندَ رَبِّهِمۡۚ ذَٰلِكَ جَزَآءُ ٱلۡمُحۡسِنِينَ
avarkk taṅṅaḷuṭe nāthanṟe aṭutt avarāgrahikkunnateākke kiṭṭuṁ. atāṇ saccaritarkkuḷḷa pratiphalaṁ
Surah Az-Zumar, Verse 34
لِيُكَفِّرَ ٱللَّهُ عَنۡهُمۡ أَسۡوَأَ ٱلَّذِي عَمِلُواْ وَيَجۡزِيَهُمۡ أَجۡرَهُم بِأَحۡسَنِ ٱلَّذِي كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
avar ceytupēāyatil ēṟṟavuṁ cītta pravr̥ttipēāluṁ allāhu avarilninn māyccukaḷayānāṇit. avar ceytukeāṇṭirunna ēṟṟaṁ nalla pravarttanaṅṅaḷuṭe aṭisthānattilavarkku pratiphalaṁ nalkānuṁ
Surah Az-Zumar, Verse 35
أَلَيۡسَ ٱللَّهُ بِكَافٍ عَبۡدَهُۥۖ وَيُخَوِّفُونَكَ بِٱلَّذِينَ مِن دُونِهِۦۚ وَمَن يُضۡلِلِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِنۡ هَادٖ
allāhu pēārē avanṟe aṭimaykk? avan puṟameyuḷḷavaruṭe pēril avar ninne pēṭippikkunnu. allāhu āreyeṅkiluṁ vaḻikēṭilākkukayāṇeṅkil avane nērvaḻiyilākkān maṟṟārkkumāvilla
Surah Az-Zumar, Verse 36
وَمَن يَهۡدِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِن مُّضِلٍّۗ أَلَيۡسَ ٱللَّهُ بِعَزِيزٖ ذِي ٱنتِقَامٖ
vallavaneyuṁ allāhu nērvaḻiyilākkukayāṇeṅkil avane vaḻikēṭilākkānuṁ ārkkuṁ sādhyamalla. allāhu pratāpiyuṁ śikṣānaṭapaṭi svīkarikkunnavanuṁ allennēā
Surah Az-Zumar, Verse 37
وَلَئِن سَأَلۡتَهُم مَّنۡ خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ لَيَقُولُنَّ ٱللَّهُۚ قُلۡ أَفَرَءَيۡتُم مَّا تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ إِنۡ أَرَادَنِيَ ٱللَّهُ بِضُرٍّ هَلۡ هُنَّ كَٰشِفَٰتُ ضُرِّهِۦٓ أَوۡ أَرَادَنِي بِرَحۡمَةٍ هَلۡ هُنَّ مُمۡسِكَٰتُ رَحۡمَتِهِۦۚ قُلۡ حَسۡبِيَ ٱللَّهُۖ عَلَيۡهِ يَتَوَكَّلُ ٱلۡمُتَوَكِّلُونَ
ākāśabhūmikaḷe sr̥ṣṭiccat ārenn nī avarēāṭ cēādiccāl tīrccayāyuṁ avar paṟayuṁ, “allāhu”venn. eṅkil cēādikkuka: "allāhuvekkūṭāte niṅṅaḷ viḷiccu prārthikkunnavayeppaṟṟi niṅṅaḷ cinticcunēākkiyiṭṭuṇṭēā? enikku valla vipattuṁ varuttān allāhu uddēśiccuveṅkil avaykk ā vipatt taṭṭimāṟṟānākumēā?" alleṅkil avanenikk enteṅkiluṁ anugrahamēkānuddēśiccāl avakk avanṟe anugrahaṁ taṭaññuvekkān kaḻiyumēā?" paṟayuka: enikk allāhu mati. bharamēlpikkunnavareākkeyuṁ avanil bharamēlpikkaṭṭe
Surah Az-Zumar, Verse 38
قُلۡ يَٰقَوۡمِ ٱعۡمَلُواْ عَلَىٰ مَكَانَتِكُمۡ إِنِّي عَٰمِلٞۖ فَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَ
paṟayuka: "enṟe janamē, niṅṅaḷ niṅṅaḷkkāvumpēāle pravartticcukeāḷḷuka. ñānuṁ pravartticcukeāṇṭirikkāṁ. aṭuttutanne niṅṅaḷkku manas'silāyikkeāḷḷuṁ
Surah Az-Zumar, Verse 39
مَن يَأۡتِيهِ عَذَابٞ يُخۡزِيهِ وَيَحِلُّ عَلَيۡهِ عَذَابٞ مُّقِيمٌ
ārkkāṇ apamānakaramāya śikṣa vannettukayenn. sthiramāya śikṣa vanniṟaṅṅuka āruṭe mēlāṇennuṁ
Surah Az-Zumar, Verse 40
إِنَّآ أَنزَلۡنَا عَلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ لِلنَّاسِ بِٱلۡحَقِّۖ فَمَنِ ٱهۡتَدَىٰ فَلِنَفۡسِهِۦۖ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيۡهَاۖ وَمَآ أَنتَ عَلَيۡهِم بِوَكِيلٍ
sanśayamilla; manuṣyarkkākamānamuḷḷa satyasandēśavumāyi nāṁ ninakk ī vēdapustakaṁ iṟakkittannirikkunnu. atināl āreṅkiluṁ nērvaḻi svīkariccāl atinṟe nanma avanu tanneyāṇ. vallavanuṁ vaḻikēṭilāyāl atinṟe dēāṣavuṁ avanutanne. nī avaruṭe kaikāryakarttāveānnumalla
Surah Az-Zumar, Verse 41
ٱللَّهُ يَتَوَفَّى ٱلۡأَنفُسَ حِينَ مَوۡتِهَا وَٱلَّتِي لَمۡ تَمُتۡ فِي مَنَامِهَاۖ فَيُمۡسِكُ ٱلَّتِي قَضَىٰ عَلَيۡهَا ٱلۡمَوۡتَ وَيُرۡسِلُ ٱلۡأُخۡرَىٰٓ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمًّىۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَتَفَكَّرُونَ
maraṇavēḷayil ātmākkaḷe piṭicceṭukkunnat allāhuvāṇ. iniyuṁ maricciṭṭillāttavaruṭe ātmāvine avaruṭe uṟakkattil piṭiccuvekkunnatuṁ avan tanne. aṅṅane tān maraṇanvidhicca ātmākkaḷe avan piṭiccuvekkunnu. maṟṟuḷḷavaye oru niścita kālāvadhi vare avan tiriccayakkunnu. cintikkunna janattin tīrccayāyuṁ itil dhārāḷaṁ dr̥ṣṭāntaṅṅaḷuṇṭ
Surah Az-Zumar, Verse 42
أَمِ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ شُفَعَآءَۚ قُلۡ أَوَلَوۡ كَانُواْ لَا يَمۡلِكُونَ شَيۡـٔٗا وَلَا يَعۡقِلُونَ
atalla; allāhuvekkūṭāte avar śipārśakare uṇṭākkiveccirikkukayāṇēā? cēādikkuka: onninṟeyuṁ uṭamāvakāśamillāttavaruṁ onnuṁ ālēācikkāttavarumāṇeṅkiluṁ avar śipārśa ceyyumennēā
Surah Az-Zumar, Verse 43
قُل لِّلَّهِ ٱلشَّفَٰعَةُ جَمِيعٗاۖ لَّهُۥ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ ثُمَّ إِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ
paṟayuka: "śipārśakkuḷḷa avakāśameākkeyuṁ allāhuvin mātramuḷḷatāṇ. avannāṇ ākāśabhūmikaḷuṭe ādhipatyaṁ. pinnīṭ niṅṅaḷ maṭaṅṅiccellunnatuṁ avaṅkalēkkutanne
Surah Az-Zumar, Verse 44
وَإِذَا ذُكِرَ ٱللَّهُ وَحۡدَهُ ٱشۡمَأَزَّتۡ قُلُوبُ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِۖ وَإِذَا ذُكِرَ ٱلَّذِينَ مِن دُونِهِۦٓ إِذَا هُمۡ يَسۡتَبۡشِرُونَ
ēkanāya allāhuveppaṟṟi paṟayumpēāḷ paralēākaviśvāsamillāttavaruṭe manas'sukaḷkk sahikēṭu tēānnunnu. avanu puṟameyuḷḷavareppaṟaṟi paṟaññālēā avar atyadhikaṁ santēāṣikkukayuṁ ceyyunnu
Surah Az-Zumar, Verse 45
قُلِ ٱللَّهُمَّ فَاطِرَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ عَٰلِمَ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِ أَنتَ تَحۡكُمُ بَيۡنَ عِبَادِكَ فِي مَا كَانُواْ فِيهِ يَخۡتَلِفُونَ
paṟayuka: "allāhuvē, ākāśabhūmikaḷuṭe sraṣṭāvē, dr̥śyavuṁ adr̥śyavuṁ aṟiyunnavanē, ninṟe aṭimakaḷkkiṭayil abhiprāya vyatyāsamuḷḷa viṣayaṅṅaḷil avasānaṁ vidhi tīrppuṇṭākkunnat nīyāṇallēā
Surah Az-Zumar, Verse 46
وَلَوۡ أَنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ مَا فِي ٱلۡأَرۡضِ جَمِيعٗا وَمِثۡلَهُۥ مَعَهُۥ لَٱفۡتَدَوۡاْ بِهِۦ مِن سُوٓءِ ٱلۡعَذَابِ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۚ وَبَدَا لَهُم مِّنَ ٱللَّهِ مَا لَمۡ يَكُونُواْ يَحۡتَسِبُونَ
bhūmiyiluḷḷateākkeyuṁ atēāṭeāppaṁ atrayuṁ, atikramaṁ kāṇiccavaruṭe vaśamuṇṭeṅkil uyirtteḻunnēlpunāḷile kaṭutta śikṣayilninnu rakṣanēṭān ateākkeyuṁ avar piḻayāyi nalkān tayyāṟākuṁ. nēratte orikkaluṁ avar ūhikkukapēāluṁ ceytiṭṭillātta palatuṁ aviṭe avarkk allāhuviṅkalninn veḷippeṭunnu
Surah Az-Zumar, Verse 47
وَبَدَا لَهُمۡ سَيِّـَٔاتُ مَا كَسَبُواْ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ
avar śēkhariccuveccatinṟe duṣphalaṅṅaḷavarkk veḷippeṭuṁ. annēāḷaṁ avar pucchiccu taḷḷiyirunna atēśikṣa tanne avare bādhikkukayuṁ ceyyuṁ
Surah Az-Zumar, Verse 48
فَإِذَا مَسَّ ٱلۡإِنسَٰنَ ضُرّٞ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلۡنَٰهُ نِعۡمَةٗ مِّنَّا قَالَ إِنَّمَآ أُوتِيتُهُۥ عَلَىٰ عِلۡمِۭۚ بَلۡ هِيَ فِتۡنَةٞ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
valla vipattuṁ bādhiccāl manuṣyan nam'me viḷiccuprārthikkuṁ. pinnīṭ nāṁ valla anugrahavuṁ nalkiyālēā avan paṟayuṁ: "itenikk enṟe aṟivinṟe aṭisthānattil kiṭṭiyatāṇ." ennāl yathārthattilateāru parīkṣaṇamāṇ. pakṣē, avarilēṟe pēruṁ ataṟiyunnilla
Surah Az-Zumar, Verse 49
قَدۡ قَالَهَا ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ فَمَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ
ivarkku mumpuḷḷavaruṁ ivvidhaṁ paṟaññiṭṭuṇṭāyirunnu. ennāl avar sampādiccateānnuṁ avarkkeāṭṭuṁ upakariccilla
Surah Az-Zumar, Verse 50
فَأَصَابَهُمۡ سَيِّـَٔاتُ مَا كَسَبُواْۚ وَٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ مِنۡ هَـٰٓؤُلَآءِ سَيُصِيبُهُمۡ سَيِّـَٔاتُ مَا كَسَبُواْ وَمَا هُم بِمُعۡجِزِينَ
aṅṅane avar sampādiccatinṟe durantaphalaṅṅaḷ avare bādhiccu. atēpēāle ikkūṭṭaril atikramikaḷkkuṁ avar nēṭiyatinṟe duṣphalaṅṅaḷ bādhikkān pēāvukayāṇ. ivarkkuṁ nam'me tēālpikkānāvilla
Surah Az-Zumar, Verse 51
أَوَلَمۡ يَعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ يَبۡسُطُ ٱلرِّزۡقَ لِمَن يَشَآءُ وَيَقۡدِرُۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ
ivar manas'silākkunnillē; allāhu avanicchikkunnavarkk vibhavaṅṅaḷ vipulamākkikkeāṭukkunnu. avanicchikkunnavarkk atil kuṟavu varuttunnu. satyaviśvāsikaḷāya janattin tīrccayāyuṁ itil dhārāḷaṁ dr̥ṣṭāntaṅṅaḷuṇṭ
Surah Az-Zumar, Verse 52
۞قُلۡ يَٰعِبَادِيَ ٱلَّذِينَ أَسۡرَفُواْ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ لَا تَقۡنَطُواْ مِن رَّحۡمَةِ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ يَغۡفِرُ ٱلذُّنُوبَ جَمِيعًاۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ
paṟayuka: taṅṅaḷēāṭutanne atikramaṁ kāṇicca enṟe dāsanmārē, allāhuvinṟe kāruṇyatteppaṟṟi niṅṅaḷ nirāśarāvarut. sanśayanvēṇṭa. allāhu ellā pāpaṅṅaḷuṁ peāṟuttutarunnavanāṇ. uṟappāyuṁ avan ēṟe peāṟukkunnavanāṇ. paramadayāluvuṁ
Surah Az-Zumar, Verse 53
وَأَنِيبُوٓاْ إِلَىٰ رَبِّكُمۡ وَأَسۡلِمُواْ لَهُۥ مِن قَبۡلِ أَن يَأۡتِيَكُمُ ٱلۡعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ
niṅṅaḷkku śikṣa vannettuṁ mumpe niṅṅaḷ niṅṅaḷuṭe nāthaṅkalēkk paścāttapiccu maṭaṅṅuka. avan kīḻpeṭuka. śikṣa vannettiyāl pinne niṅṅaḷkk eṅṅuninnuṁ sahāyaṁ kiṭṭukayilla
Surah Az-Zumar, Verse 54
وَٱتَّبِعُوٓاْ أَحۡسَنَ مَآ أُنزِلَ إِلَيۡكُم مِّن رَّبِّكُم مِّن قَبۡلِ أَن يَأۡتِيَكُمُ ٱلۡعَذَابُ بَغۡتَةٗ وَأَنتُمۡ لَا تَشۡعُرُونَ
niṅṅaḷaṟiyāte, peṭṭennāṇ niṅṅaḷkku śikṣa vannettuka. atinu mumpē niṅṅaḷuṭe nāthanilninn niṅṅaḷkk iṟakkikkiṭṭiya vēdattile vacanaṅṅaḷe pinpaṟṟuka
Surah Az-Zumar, Verse 55
أَن تَقُولَ نَفۡسٞ يَٰحَسۡرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنۢبِ ٱللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ ٱلسَّـٰخِرِينَ
āruṁ iṅṅane paṟayān iṭavarātirikkaṭṭe: "enṟe nāśaṁ, allāhuvēāṭuḷḷa bādhyatā nirvahaṇattil ñān vallāte vīḻcavaruttiyallēā. tīrccayāyuṁ ñān atine parihasikkunnavaruṭe kūṭṭattilāyippēāyi
Surah Az-Zumar, Verse 56
أَوۡ تَقُولَ لَوۡ أَنَّ ٱللَّهَ هَدَىٰنِي لَكُنتُ مِنَ ٱلۡمُتَّقِينَ
alleṅkil iṅṅaneyuṁ paṟayēṇṭivarātirikkaṭṭe: "allāhu enne nērvaḻiyilākkiyirunnuveṅkil ñān bhaktanmāriluḷppeṭumāyirunnēne
Surah Az-Zumar, Verse 57
أَوۡ تَقُولَ حِينَ تَرَى ٱلۡعَذَابَ لَوۡ أَنَّ لِي كَرَّةٗ فَأَكُونَ مِنَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ
atumalleṅkil śikṣa nēril kāṇumpēāḷ ivvidhaṁ paṟayāniṭavararut: "enikkeānn maṭaṅṅippēākān kaḻiññirunneṅkil uṟappāyuṁ ñān saccaritarilpeṭumāyirunnu
Surah Az-Zumar, Verse 58
بَلَىٰ قَدۡ جَآءَتۡكَ ءَايَٰتِي فَكَذَّبۡتَ بِهَا وَٱسۡتَكۡبَرۡتَ وَكُنتَ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ
ennāl sanśayamilla; enṟe vacanaṅṅaḷ ninakk vannettiyirunnu. appēāḷ nī avaye taḷḷippaṟaññu. ahaṅkarikkukayuṁ ceytu. aṅṅane nī satyaniṣēdhikaḷiluḷppeṭṭu
Surah Az-Zumar, Verse 59
وَيَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ تَرَى ٱلَّذِينَ كَذَبُواْ عَلَى ٱللَّهِ وُجُوهُهُم مُّسۡوَدَّةٌۚ أَلَيۡسَ فِي جَهَنَّمَ مَثۡوٗى لِّلۡمُتَكَبِّرِينَ
allāhuvinṟe pēril kaḷḷaṁ paṟaññavaruṭe mukhaṅṅaḷ uyirtteḻunnēlpunāḷil kaṟuttiruṇṭavayāyi ninakku kāṇāṁ. narakattīyallayēā ahaṅkārikaḷuṭe vāsasthalaṁ
Surah Az-Zumar, Verse 60
وَيُنَجِّي ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ٱتَّقَوۡاْ بِمَفَازَتِهِمۡ لَا يَمَسُّهُمُ ٱلسُّوٓءُ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ
bhaktipularttiyavare avaravalambicca vijayakaramāya jīvitaṁ kāraṇaṁ allāhu rakṣappeṭuttuṁ. śikṣa avare bādhikkukayilla. avar duḥkhikkēṇṭivarilla
Surah Az-Zumar, Verse 61
ٱللَّهُ خَٰلِقُ كُلِّ شَيۡءٖۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ وَكِيلٞ
allāhu sakala vastukkaḷuṭeyuṁ sraṣṭāvāṇ. ellā kāryaṅṅaḷkkuṁ mēlnēāṭṭaṁ vahikkunnavanuṁ
Surah Az-Zumar, Verse 62
لَّهُۥ مَقَالِيدُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۗ وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ
ākāśabhūmikaḷuṭe tākkēālukaḷ avanṟe vaśamāṇuḷḷat. allāhuvinṟe vacanaṅṅaḷe taḷḷippaṟayunnavar tanneyāṇ tulaññavar
Surah Az-Zumar, Verse 63
قُلۡ أَفَغَيۡرَ ٱللَّهِ تَأۡمُرُوٓنِّيٓ أَعۡبُدُ أَيُّهَا ٱلۡجَٰهِلُونَ
cēādikkuka: "vivēkaṅkeṭṭavarē, ñān allāhu allāttavare pūjikkaṇamennāṇēā niṅṅaḷennēāṭāvaśyappeṭunnat
Surah Az-Zumar, Verse 64
وَلَقَدۡ أُوحِيَ إِلَيۡكَ وَإِلَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِكَ لَئِنۡ أَشۡرَكۡتَ لَيَحۡبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ
sanśayamilla; ninakkuṁ ninakku mumpuḷḷavarkkuṁ bēādhanamāyi nalkiyatitāṇ: “nī allāhuvil paṅkucērttāl uṟappāyuṁ ninṟe pravarttanaṅṅaḷeākke pāḻākuṁ. nī ellāṁ naṣṭappeṭṭavarilpeṭukayuṁ ceyyuṁ.”
Surah Az-Zumar, Verse 65
بَلِ ٱللَّهَ فَٱعۡبُدۡ وَكُن مِّنَ ٱلشَّـٰكِرِينَ
atināl nī allāhuvinu mātraṁ vaḻippeṭuka. nandi kāṇikkunnavariluḷppeṭuka
Surah Az-Zumar, Verse 66
وَمَا قَدَرُواْ ٱللَّهَ حَقَّ قَدۡرِهِۦ وَٱلۡأَرۡضُ جَمِيعٗا قَبۡضَتُهُۥ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وَٱلسَّمَٰوَٰتُ مَطۡوِيَّـٰتُۢ بِيَمِينِهِۦۚ سُبۡحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ عَمَّا يُشۡرِكُونَ
allāhuve parigaṇikkēṇṭa vidhaṁ ikkūṭṭar parigaṇicciṭṭilla. uyirtteḻunnēlpunāḷil bhūmi muḻuvan avanṟe kaippiṭiyileātuṅṅuṁ. ākāśaṅṅaḷ avanṟe valaṅkayyil curuṭṭikkūṭṭiyatāyittīruṁ. avanetra pariśud'dhan! ivarārēāpikkunna paṅkāḷikaḷkkellāṁ atītanuṁ atyunnatanumāṇavan
Surah Az-Zumar, Verse 67
وَنُفِخَ فِي ٱلصُّورِ فَصَعِقَ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَن فِي ٱلۡأَرۡضِ إِلَّا مَن شَآءَ ٱللَّهُۖ ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخۡرَىٰ فَإِذَا هُمۡ قِيَامٞ يَنظُرُونَ
ann kāhaḷattil ūtappeṭuṁ. appēāḷ ākāśabhūmikaḷiluḷḷavareākke calanamaṟṟavarāyittīruṁ. allāhu uddēśiccavareāḻike. pinnīṭ vīṇṭumeārikkal kāhaḷattilūtappeṭuṁ. appēāḻatā ellāvaruṁ eḻunnēṟṟ nēākkān tuṭaṅṅunnu
Surah Az-Zumar, Verse 68
وَأَشۡرَقَتِ ٱلۡأَرۡضُ بِنُورِ رَبِّهَا وَوُضِعَ ٱلۡكِتَٰبُ وَجِاْيٓءَ بِٱلنَّبِيِّـۧنَ وَٱلشُّهَدَآءِ وَقُضِيَ بَيۡنَهُم بِٱلۡحَقِّ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ
ann bhūmi atinṟe nāthanṟe prabhayāl prakāśitamākuṁ. karmapustakaṁ samarppikkappeṭuṁ. pravācakanmāruṁ sākṣikaḷuṁ hājarākkappeṭuṁ. aṅṅane janaṅṅaḷkkiṭayil nītipūrvaṁ vidhittīrppuṇṭākuṁ. āruṁ anītikkirayāvilla
Surah Az-Zumar, Verse 69
وَوُفِّيَتۡ كُلُّ نَفۡسٖ مَّا عَمِلَتۡ وَهُوَ أَعۡلَمُ بِمَا يَفۡعَلُونَ
ōrēā vyaktikkuṁ tān pravartticcatin arhamāya pratiphalaṁ pūrṇamāyuṁ labhikkuṁ. avar ceyyunnateākkeyuṁ nannāyaṟiyunnavanāṇ allāhu
Surah Az-Zumar, Verse 70
وَسِيقَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِلَىٰ جَهَنَّمَ زُمَرًاۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءُوهَا فُتِحَتۡ أَبۡوَٰبُهَا وَقَالَ لَهُمۡ خَزَنَتُهَآ أَلَمۡ يَأۡتِكُمۡ رُسُلٞ مِّنكُمۡ يَتۡلُونَ عَلَيۡكُمۡ ءَايَٰتِ رَبِّكُمۡ وَيُنذِرُونَكُمۡ لِقَآءَ يَوۡمِكُمۡ هَٰذَاۚ قَالُواْ بَلَىٰ وَلَٰكِنۡ حَقَّتۡ كَلِمَةُ ٱلۡعَذَابِ عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ
satyaniṣēdhikaḷ kūṭṭaṅkūṭṭamāyi narakattīyilēkk nayikkappeṭuṁ. aṅṅane avar atinaṭuttettiyāl atinṟe kavāṭaṅṅaḷ tuṟakkappeṭuṁ. atinṟe kāvalkkār avarēāṭiṅṅane cēādikkuṁ: "niṅṅaḷuṭe nāthanṟe vacanaṅṅaḷ ōtikkēḷppiccu tarikayuṁ ī dinatte kaṇṭumuṭṭēṇṭivarumenn munnaṟiyippu nalkukayuṁ ceyta, niṅṅaḷilninnutanneyuḷḷa daivadūtanmār niṅṅaḷilēkk vannettiyirunnillē?" avar paṟayuṁ: “ate. pakṣē, satyaniṣēdhikaḷkk śikṣāvidhi sthirappeṭṭupēāyi.”
Surah Az-Zumar, Verse 71
قِيلَ ٱدۡخُلُوٓاْ أَبۡوَٰبَ جَهَنَّمَ خَٰلِدِينَ فِيهَاۖ فَبِئۡسَ مَثۡوَى ٱلۡمُتَكَبِّرِينَ
avarēāṭu paṟayuṁ: "niṅṅaḷ naraka vātilukaḷilūṭe kaṭannukeāḷḷuka. niṅṅaḷiviṭe sthiravāsikaḷāyirikkuṁ. ahaṅkārikaḷuṭe tāvaḷaṁ etra cītta
Surah Az-Zumar, Verse 72
وَسِيقَ ٱلَّذِينَ ٱتَّقَوۡاْ رَبَّهُمۡ إِلَى ٱلۡجَنَّةِ زُمَرًاۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءُوهَا وَفُتِحَتۡ أَبۡوَٰبُهَا وَقَالَ لَهُمۡ خَزَنَتُهَا سَلَٰمٌ عَلَيۡكُمۡ طِبۡتُمۡ فَٱدۡخُلُوهَا خَٰلِدِينَ
taṅṅaḷuṭe nāthanēāṭ bhakti pularttiyavar svargattilēkk kūṭṭaṅkūṭṭamāyi nayikkappeṭuṁ. aṅṅane avaraviṭe ettumpēāḷ atinṟe vātilukaḷ avarkkāyi tuṟannuveccavayāyirikkuṁ. atinṟe kāvalkkār arēāṭu paṟayuṁ: "niṅṅaḷkku samādhānaṁ. niṅṅaḷkku nallatu varaṭṭe. sthiravāsikaḷāyi niṅṅaḷitil pravēśiccukeāḷḷuka
Surah Az-Zumar, Verse 73
وَقَالُواْ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِي صَدَقَنَا وَعۡدَهُۥ وَأَوۡرَثَنَا ٱلۡأَرۡضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ ٱلۡجَنَّةِ حَيۡثُ نَشَآءُۖ فَنِعۡمَ أَجۡرُ ٱلۡعَٰمِلِينَ
avar paṟayuṁ: ñaṅṅaḷēāṭuḷḷa vāgdānaṁ pūrttīkariccu tarikayuṁ ñaṅṅaḷe bhūmiyuṭe avakāśikaḷākkukayuṁ ceyta allāhuvin stuti. ī svargattil nāmuddēśikkunnēṭatt namukku tāmasikkāmallēā. appēāḷ karmaṁ ceyyunnavaruṭe pratiphalaṁ etra mahattaraṁ
Surah Az-Zumar, Verse 74
وَتَرَى ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةَ حَآفِّينَ مِنۡ حَوۡلِ ٱلۡعَرۡشِ يُسَبِّحُونَ بِحَمۡدِ رَبِّهِمۡۚ وَقُضِيَ بَيۡنَهُم بِٱلۡحَقِّۚ وَقِيلَ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
malakkukaḷ taṅṅaḷuṭe nāthane vāḻttiyuṁ kīrttanaṁ ceytuṁ sinhāsanattinu cuṟṟuṁ aṇinirannatāyi ninakku kāṇāṁ. appēāḷ janattiniṭayil nītipūrvamāya vidhittīrppuṇṭākuṁ. “prapañca nāthanāya allāhuvin stuti”yenn paṟayappeṭukayuṁ ceyyuṁ
Surah Az-Zumar, Verse 75