Surah Ghafir - Malayalam Translation by Muhammad Karakunnu And Vanidas Elayavoor
حمٓ
hā - mīṁ
Surah Ghafir, Verse 1
تَنزِيلُ ٱلۡكِتَٰبِ مِنَ ٱللَّهِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡعَلِيمِ
ī vēdapustakattinṟe avataraṇaṁ pratāpiyuṁ ellāṁ aṟiyunnavanumāya allāhuvil ninnāṇ
Surah Ghafir, Verse 2
غَافِرِ ٱلذَّنۢبِ وَقَابِلِ ٱلتَّوۡبِ شَدِيدِ ٱلۡعِقَابِ ذِي ٱلطَّوۡلِۖ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ إِلَيۡهِ ٱلۡمَصِيرُ
avan pāpaṁ peāṟukkunnavanāṇ. paścāttāpaṁ svīkarikkunnavanuṁ kaṭhinamāyi śikṣikkunnavanumāṇ. atirukaḷillātta kaḻivukaḷuḷḷavanuṁ. avanallāte daivamilla. avaṅkalēkkāṇ ellāṟṟinṟeyuṁ maṭakkaṁ
Surah Ghafir, Verse 3
مَا يُجَٰدِلُ فِيٓ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ إِلَّا ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فَلَا يَغۡرُرۡكَ تَقَلُّبُهُمۡ فِي ٱلۡبِلَٰدِ
satyatte taḷḷippaṟaññavarallāte allāhuvinṟe vacanaṅṅaḷeppaṟṟi tarkkikkukayilla. atināl nāṭṭileṅṅumuḷḷa avaruṭe svairavihāraṁ ninne vañcitanākkātirikkaṭṭe
Surah Ghafir, Verse 4
كَذَّبَتۡ قَبۡلَهُمۡ قَوۡمُ نُوحٖ وَٱلۡأَحۡزَابُ مِنۢ بَعۡدِهِمۡۖ وَهَمَّتۡ كُلُّ أُمَّةِۭ بِرَسُولِهِمۡ لِيَأۡخُذُوهُۖ وَجَٰدَلُواْ بِٱلۡبَٰطِلِ لِيُدۡحِضُواْ بِهِ ٱلۡحَقَّ فَأَخَذۡتُهُمۡۖ فَكَيۡفَ كَانَ عِقَابِ
ivarkku mump nūhinṟe janatayuṁ satyatte taḷḷippaṟaññiṭṭuṇṭ. avarkku piṟake vanna pala janapadaṅṅaḷuṁ atutanne ceytu. ōrēā janapadavuṁ taṅṅaḷuṭe daivadūtane piṭikūṭān orumpeṭṭu. asatyamupayēāgicc satyatte takarkkān avar tarkkiccukeāṇṭirunnu. atināl ñānavare piṭikūṭi. appēāḷ enṟe śikṣa etramātraṁ kaṭhinamāyirunnu
Surah Ghafir, Verse 5
وَكَذَٰلِكَ حَقَّتۡ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَنَّهُمۡ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِ
aṅṅane satyaniṣēdhikaḷ narakāvakāśikaḷāṇenna ninṟe nāthanṟe vacanaṁ sthāpitamāyi
Surah Ghafir, Verse 6
ٱلَّذِينَ يَحۡمِلُونَ ٱلۡعَرۡشَ وَمَنۡ حَوۡلَهُۥ يُسَبِّحُونَ بِحَمۡدِ رَبِّهِمۡ وَيُؤۡمِنُونَ بِهِۦ وَيَسۡتَغۡفِرُونَ لِلَّذِينَ ءَامَنُواْۖ رَبَّنَا وَسِعۡتَ كُلَّ شَيۡءٖ رَّحۡمَةٗ وَعِلۡمٗا فَٱغۡفِرۡ لِلَّذِينَ تَابُواْ وَٱتَّبَعُواْ سَبِيلَكَ وَقِهِمۡ عَذَابَ ٱلۡجَحِيمِ
sinhāsanaṁ vahikkunnavaruṁ atinu cuṟṟumuḷḷavaruṁ taṅṅaḷuṭe nāthane kīrttikkunnatēāṭeāppaṁ avanṟe viśud'dhi vāḻttunnu. avanil aṭiyuṟaccu viśvasikkunnu. viśvāsikaḷuṭe pāpamēācanattināyi iṅṅane prārthikkukayuṁ ceyyunnu: "ñaṅṅaḷuṭe nāthā, ninṟe anugrahavuṁ aṟivuṁ sakala vastukkaḷeyuṁ valayaṁ ceytu nilkkunnavayāṇallēā. atināl paścāttapikkukayuṁ ninṟe pāta pintuṭarukayuṁ ceytavarkk nī peāṟuttukeāṭukkēṇamē. avare narakaśikṣayilninn rakṣikkēṇamē
Surah Ghafir, Verse 7
رَبَّنَا وَأَدۡخِلۡهُمۡ جَنَّـٰتِ عَدۡنٍ ٱلَّتِي وَعَدتَّهُمۡ وَمَن صَلَحَ مِنۡ ءَابَآئِهِمۡ وَأَزۡوَٰجِهِمۡ وَذُرِّيَّـٰتِهِمۡۚ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
ñaṅṅaḷuṭe nāthā, avarkku nī vāgdānaṁ ceyta nityavāsattinuḷḷa svargattil avare pravēśippikkēṇamē. avaruṭe mātāpitākkaḷ, iṇakaḷ, makkaḷ ennivarile saccaritareyuṁ. niścayaṁ nīyāṇ pratāpiyuṁ yuktimānuṁ
Surah Ghafir, Verse 8
وَقِهِمُ ٱلسَّيِّـَٔاتِۚ وَمَن تَقِ ٱلسَّيِّـَٔاتِ يَوۡمَئِذٖ فَقَدۡ رَحِمۡتَهُۥۚ وَذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ
avare nī tinmakaḷilninn akaṟṟinirttēṇamē. uyirtteḻunnēlpunāḷil nī āre tinmayil ninn kākkunnuvēā, avanēāṭ nī tīrccayāyuṁ karuṇa kāṇiccirikkunnu. atimahattāya vijayavuṁ atutanne
Surah Ghafir, Verse 9
إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يُنَادَوۡنَ لَمَقۡتُ ٱللَّهِ أَكۡبَرُ مِن مَّقۡتِكُمۡ أَنفُسَكُمۡ إِذۡ تُدۡعَوۡنَ إِلَى ٱلۡإِيمَٰنِ فَتَكۡفُرُونَ
satyatte taḷḷippaṟaññavarēāṭ ann viḷiccupaṟayuṁ: "inn niṅṅaḷkk niṅṅaḷēāṭutanne kaṭhinamāya veṟuppuṇṭ. ennāl niṅṅaḷe satyaviśvāsattilēkk viḷikkukayuṁ niṅṅaḷatine taḷḷikkaḷayukayuṁ ceytappēāḻuḷḷa allāhuvinṟe veṟupp itinekkāḷ etrayēā rūkṣamāyirunnu
Surah Ghafir, Verse 10
قَالُواْ رَبَّنَآ أَمَتَّنَا ٱثۡنَتَيۡنِ وَأَحۡيَيۡتَنَا ٱثۡنَتَيۡنِ فَٱعۡتَرَفۡنَا بِذُنُوبِنَا فَهَلۡ إِلَىٰ خُرُوجٖ مِّن سَبِيلٖ
avar paṟayuṁ: "ñaṅṅaḷuṭe nāthā, nī ñaṅṅaḷe raṇṭutavaṇa marippiccu. raṇṭu tavaṇa jīvippikkukayuṁ ceytu. ippēāḷ ñaṅṅaḷitā ñaṅṅaḷuṭe kuṟṟaṅṅaḷ ēṟṟupaṟayunnu. atināl ñaṅṅaḷkk iviṭeninn puṟattukaṭakkān valla vaḻiyumuṇṭēā
Surah Ghafir, Verse 11
ذَٰلِكُم بِأَنَّهُۥٓ إِذَا دُعِيَ ٱللَّهُ وَحۡدَهُۥ كَفَرۡتُمۡ وَإِن يُشۡرَكۡ بِهِۦ تُؤۡمِنُواْۚ فَٱلۡحُكۡمُ لِلَّهِ ٱلۡعَلِيِّ ٱلۡكَبِيرِ
ī avasthakku kāraṇamitāṇ. ēkanāya allāhuvinēāṭ prārthiccappēāḷ niṅṅaḷat nirākariccu. avanil maṟṟuḷḷavare paṅkucērttappēāḷ niṅṅaḷat viśvasikkukayuṁ ceytu. ennālinn vidhittīrpp mahānuṁ atyunnatanumāya daivattinṟētāṇ
Surah Ghafir, Verse 12
هُوَ ٱلَّذِي يُرِيكُمۡ ءَايَٰتِهِۦ وَيُنَزِّلُ لَكُم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ رِزۡقٗاۚ وَمَا يَتَذَكَّرُ إِلَّا مَن يُنِيبُ
avanāṇ niṅṅaḷkk tanṟe dr̥ṣṭāntaṅṅaḷ kāṇiccutannat. ākāśattu ninn avan niṅṅaḷkk annaṁ iṟakkittarunnu. paścāttapiccu maṭaṅṅunnavan mātramāṇ cinticcu manas'silākkunnat
Surah Ghafir, Verse 13
فَٱدۡعُواْ ٱللَّهَ مُخۡلِصِينَ لَهُ ٱلدِّينَ وَلَوۡ كَرِهَ ٱلۡكَٰفِرُونَ
atināl kīḻvaṇakkaṁ allāhuvinu mātramākki avanēāṭ prārthikkuka. satyaniṣēdhikaḷkk atetra aniṣṭakaramāṇeṅkiluṁ
Surah Ghafir, Verse 14
رَفِيعُ ٱلدَّرَجَٰتِ ذُو ٱلۡعَرۡشِ يُلۡقِي ٱلرُّوحَ مِنۡ أَمۡرِهِۦ عَلَىٰ مَن يَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦ لِيُنذِرَ يَوۡمَ ٱلتَّلَاقِ
avan unnata padavikaḷuṭe uṭamayāṇ. sinhāsanattinadhipanuṁ. tanṟe dāsanmāril tānicchikkunnavarkk tanṟe sandēśattinṟe caitan'yaṁ avan nalkunnu. kūṭikkāḻcayuṭe nāḷineppaṟṟi munnaṟiyipp nalkānāṇit
Surah Ghafir, Verse 15
يَوۡمَ هُم بَٰرِزُونَۖ لَا يَخۡفَىٰ عَلَى ٱللَّهِ مِنۡهُمۡ شَيۡءٞۚ لِّمَنِ ٱلۡمُلۡكُ ٱلۡيَوۡمَۖ لِلَّهِ ٱلۡوَٰحِدِ ٱلۡقَهَّارِ
ellāvaruṁ puṟattuvarunna dinamāṇ atuṇṭāvuka. ann avaruṭe oru kāryavuṁ allāhuvil ninneāḷiññirikkukayilla. ārkkāṇ ann ādhipatyaṁ? ēkanuṁ ellāṟṟineyuṁ aṭakkibharikkunnavanumāya allāhuvinu mātraṁ
Surah Ghafir, Verse 16
ٱلۡيَوۡمَ تُجۡزَىٰ كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡۚ لَا ظُلۡمَ ٱلۡيَوۡمَۚ إِنَّ ٱللَّهَ سَرِيعُ ٱلۡحِسَابِ
ann ōrēā vyaktikkuṁ avan sampādiccatinṟe pratiphalaṁ nalkuṁ. ann oranītiyumuṇṭāvilla. allāhu vaḷarevēgaṁ vicāraṇa ceyyunnavanāṇ
Surah Ghafir, Verse 17
وَأَنذِرۡهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡأٓزِفَةِ إِذِ ٱلۡقُلُوبُ لَدَى ٱلۡحَنَاجِرِ كَٰظِمِينَۚ مَا لِلظَّـٰلِمِينَ مِنۡ حَمِيمٖ وَلَا شَفِيعٖ يُطَاعُ
aṭuttettikkaḻiñña ā nāḷineppaṟṟi nī avarkk munnaṟiyipp nalkuka. hr̥dayaṅṅaḷ teāṇṭakkuḻikaḷilēkkuyarnnuvarikayuṁ janaṁ keāṭiya duḥkhitarāvukayuṁ ceyyunna sandarbhamāṇat. akramikaḷkk ann ātma mitramēā svīkāryanāya śipārśakanēā uṇṭāvukayilla
Surah Ghafir, Verse 18
يَعۡلَمُ خَآئِنَةَ ٱلۡأَعۡيُنِ وَمَا تُخۡفِي ٱلصُّدُورُ
kaṇṇukaḷuṭe kaṭṭunēāṭṭavuṁ manas'sukaḷ maṟaccuvekkunnatumellāṁ allāhu aṟiyunnu
Surah Ghafir, Verse 19
وَٱللَّهُ يَقۡضِي بِٱلۡحَقِّۖ وَٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ مِن دُونِهِۦ لَا يَقۡضُونَ بِشَيۡءٍۗ إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡبَصِيرُ
allāhu satyaniṣṭhamāya vidhi ttīrppuṇṭākkunnu. avaneyallāte avar viḷiccu prārthikkunnavarāruntanne onniluṁ oru tīrppuṁ kalpikkunnilla. allāhu ellāṁ kēḷkkunnavanuṁ kāṇunnavanumāṇ
Surah Ghafir, Verse 20
۞أَوَلَمۡ يَسِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَيَنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلَّذِينَ كَانُواْ مِن قَبۡلِهِمۡۚ كَانُواْ هُمۡ أَشَدَّ مِنۡهُمۡ قُوَّةٗ وَءَاثَارٗا فِي ٱلۡأَرۡضِ فَأَخَذَهُمُ ٱللَّهُ بِذُنُوبِهِمۡ وَمَا كَانَ لَهُم مِّنَ ٱللَّهِ مِن وَاقٖ
ikkūṭṭar bhūmiyil sañcaricc taṅṅaḷkku mumpuṇṭāyirunnavaruṭe antyaṁ evvidhamāyirunnuvenn kaṇṭ manas'silākkiyiṭṭillē? avar karutt keāṇṭuṁ bhūmiyil bākkivecca preḍhamāya pāramparyaṅkeāṇṭuṁ ivarekkāḷēṟe prabalanmārāyirunnu. aṅṅane avaruṭe teṟṟukuṟṟaṅṅaḷ kāraṇaṁ allāhu avare piṭikūṭi. allāhuvinṟe śikṣayilninn avare rakṣikkān ārumuṇṭāyirunnilla
Surah Ghafir, Verse 21
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ كَانَت تَّأۡتِيهِمۡ رُسُلُهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ فَكَفَرُواْ فَأَخَذَهُمُ ٱللَّهُۚ إِنَّهُۥ قَوِيّٞ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ
atinu kāraṇamitāṇ. avarilēkkuḷḷa daivadūtanmār vyaktamāya teḷivukaḷumāyi avaruṭe aṭuttettāṟuṇṭāyirunnu. appēāḻellāṁ avar ā dūtanmāre taḷḷippaṟaññu. atināl allāhu avare piṭikūṭi. niścayaṁ allāhu atiśaktanāṇ. kaṭhinamāyi śikṣikkunnavanuṁ
Surah Ghafir, Verse 22
وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا مُوسَىٰ بِـَٔايَٰتِنَا وَسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٍ
mūsāye nam'muṭe dr̥ṣṭāntaṅṅaḷuṁ vyaktamāya pramāṇavumāyi nāṁ ayakkukayuṇṭāyi
Surah Ghafir, Verse 23
إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ وَهَٰمَٰنَ وَقَٰرُونَ فَقَالُواْ سَٰحِرٞ كَذَّابٞ
phaṟavēānṟeyuṁ hāmānṟeyuṁ khāṟūnṟeyuṁ aṭuttēkk. appēāḷ avar paṟaññu: "ivan kaḷḷavādiyāya jālavidyakkāranāṇ
Surah Ghafir, Verse 24
فَلَمَّا جَآءَهُم بِٱلۡحَقِّ مِنۡ عِندِنَا قَالُواْ ٱقۡتُلُوٓاْ أَبۡنَآءَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ وَٱسۡتَحۡيُواْ نِسَآءَهُمۡۚ وَمَا كَيۡدُ ٱلۡكَٰفِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَٰلٖ
aṅṅane nam'muṭe bhāgattuninnuḷḷa satyavumāyi addēhaṁ avaruṭe aṭuttu cennappēāḷ avar paṟaññu: "ivanēāṭeāppaṁ viśvasiccavaruṭe āṇkuṭṭikaḷe niṅṅaḷ keānnukaḷayuka. peṇkuṭṭikaḷe jīvikkān viṭuka." ennāl satyaniṣēdhikaḷuṭe tantraṁ piḻaccupēāyi
Surah Ghafir, Verse 25
وَقَالَ فِرۡعَوۡنُ ذَرُونِيٓ أَقۡتُلۡ مُوسَىٰ وَلۡيَدۡعُ رَبَّهُۥٓۖ إِنِّيٓ أَخَافُ أَن يُبَدِّلَ دِينَكُمۡ أَوۡ أَن يُظۡهِرَ فِي ٱلۡأَرۡضِ ٱلۡفَسَادَ
phaṟavēān paṟaññu: "enne viṭū. mūsāye ñān keāllukayāṇ. avan avanṟe nāthanēāṭ prārthiccukeāḷḷaṭṭe. avan niṅṅaḷuṭe jīvitakramaṁ māṟṟimaṟikkukayēā nāṭṭil kuḻappaṁ kuttippeākkukayēā ceytēkkumenn ñān bhayappeṭunnu
Surah Ghafir, Verse 26
وَقَالَ مُوسَىٰٓ إِنِّي عُذۡتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُم مِّن كُلِّ مُتَكَبِّرٖ لَّا يُؤۡمِنُ بِيَوۡمِ ٱلۡحِسَابِ
mūsa paṟaññu: "vicāraṇa nāḷil viśvasikkātta ellā ahaṅkārikaḷilninnuṁ enṟeyuṁ niṅṅaḷuṭeyuṁ nāthanil ñān śaraṇaṁ tēṭunnu
Surah Ghafir, Verse 27
وَقَالَ رَجُلٞ مُّؤۡمِنٞ مِّنۡ ءَالِ فِرۡعَوۡنَ يَكۡتُمُ إِيمَٰنَهُۥٓ أَتَقۡتُلُونَ رَجُلًا أَن يَقُولَ رَبِّيَ ٱللَّهُ وَقَدۡ جَآءَكُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ مِن رَّبِّكُمۡۖ وَإِن يَكُ كَٰذِبٗا فَعَلَيۡهِ كَذِبُهُۥۖ وَإِن يَكُ صَادِقٗا يُصِبۡكُم بَعۡضُ ٱلَّذِي يَعِدُكُمۡۖ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي مَنۡ هُوَ مُسۡرِفٞ كَذَّابٞ
satyaviśvāsiyāya orāḷ paṟaññu -ayāḷ phaṟavēānṟe vanśattilpeṭṭa viśvāsaṁ oḷippiccuvecca orāḷāyirunnu: "enṟe nāthan allāhuvāṇ ennu paṟaññatinṟe pēril niṅṅaḷ oru manuṣyane keāllukayēā? addēhaṁ niṅṅaḷuṭe nāthanil ninnuḷḷa vyaktamāya teḷivukaḷ keāṇṭuvanniṭṭuṁ! addēhaṁ kaḷḷaṁ paṟayunnavanāṇeṅkil ā kaḷavinṟe dēāṣaphalaṁ addēhattinu tanneyāṇ. maṟicc satyavānāṇeṅkilēā, addēhaṁ niṅṅaḷe tākkītu ceyyunna śikṣakaḷil cilateṅkiluṁ niṅṅaḷe bādhikkuṁ. tīrccayāyuṁ paridhi viṭunnavareyuṁ kaḷḷaṁ paṟayunnavareyuṁ allāhu nērvaḻiyilākkukayilla
Surah Ghafir, Verse 28
يَٰقَوۡمِ لَكُمُ ٱلۡمُلۡكُ ٱلۡيَوۡمَ ظَٰهِرِينَ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَمَن يَنصُرُنَا مِنۢ بَأۡسِ ٱللَّهِ إِن جَآءَنَاۚ قَالَ فِرۡعَوۡنُ مَآ أُرِيكُمۡ إِلَّا مَآ أَرَىٰ وَمَآ أَهۡدِيكُمۡ إِلَّا سَبِيلَ ٱلرَّشَادِ
enṟe janamē, inn niṅṅaḷkkiviṭe ādhipatyamuṇṭ. nāṭṭil jayiccunilkkunnavaruṁ niṅṅaḷ tanne. ennāl daivaśikṣa vannettiyāl nam'me sahāyikkān ārāṇuṇṭāvuka?" phaṟavēān paṟaññu: "enikku śariyāyi tēānnunna kāryamāṇ ñān niṅṅaḷkku kāṇiccutarunnat. nērvaḻiyil tanneyāṇ ñān niṅṅaḷe nayikkunnat
Surah Ghafir, Verse 29
وَقَالَ ٱلَّذِيٓ ءَامَنَ يَٰقَوۡمِ إِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُم مِّثۡلَ يَوۡمِ ٱلۡأَحۡزَابِ
ā satyaviśvāsi paṟaññu: "enṟe janamē, ā kakṣikaḷkkuṇṭāya durdinaṁ pēāleānn niṅṅaḷkkumuṇṭākumēāyenn ñān bhayappeṭunnu
Surah Ghafir, Verse 30
مِثۡلَ دَأۡبِ قَوۡمِ نُوحٖ وَعَادٖ وَثَمُودَ وَٱلَّذِينَ مِنۢ بَعۡدِهِمۡۚ وَمَا ٱللَّهُ يُرِيدُ ظُلۡمٗا لِّلۡعِبَادِ
nūhinṟe janatakkuṁ ādinuṁ samūdinuṁ avarkku śēṣamuḷḷavarkkuṁ uṇṭāyatupēāluḷḷa anubhavaṁ. allāhu tanṟe dāsanmārēāṭ atikramaṁ kāṇikkānuddēśikkunnilla
Surah Ghafir, Verse 31
وَيَٰقَوۡمِ إِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ يَوۡمَ ٱلتَّنَادِ
enṟe janamē, an'yēān'yaṁ viḷicc alamuṟayiṭēṇṭi varunna oru dinaṁ niṅṅaḷkkuṇṭākumēāyenn ñān bhayappeṭunnu
Surah Ghafir, Verse 32
يَوۡمَ تُوَلُّونَ مُدۡبِرِينَ مَا لَكُم مِّنَ ٱللَّهِ مِنۡ عَاصِمٖۗ وَمَن يُضۡلِلِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِنۡ هَادٖ
niṅṅaḷ rakṣakkāyi pintiriññēāṭunna dinaṁ. ann allāhuvinṟe śikṣayilninn niṅṅaḷe rakṣikkān ārumuṇṭāvilla. allāhu vaḻikēṭilākkunnavare nērvaḻiyilākkunna ārumilla
Surah Ghafir, Verse 33
وَلَقَدۡ جَآءَكُمۡ يُوسُفُ مِن قَبۡلُ بِٱلۡبَيِّنَٰتِ فَمَا زِلۡتُمۡ فِي شَكّٖ مِّمَّا جَآءَكُم بِهِۦۖ حَتَّىٰٓ إِذَا هَلَكَ قُلۡتُمۡ لَن يَبۡعَثَ ٱللَّهُ مِنۢ بَعۡدِهِۦ رَسُولٗاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ مَنۡ هُوَ مُسۡرِفٞ مُّرۡتَابٌ
vyaktamāya teḷivukaḷumāyi mump yūsuph niṅṅaḷuṭe aṭutt vannu. appēāḷ addēhaṁ keāṇṭuvanna sandēśaṅṅaḷil niṅṅaḷ sanśayiccukeāṇṭēyirunnu. addēhaṁ maraṇamaṭaññappēāḷ niṅṅaḷ paṟaññu: “iddēhattinuśēṣaṁ allāhu iniyeāru dūtaneyuṁ ayakkukayē ille”nn. ivvidhaṁ atiruviṭunnavareyuṁ sanśayālukkaḷeyuṁ allāhu vaḻikēṭilākkunnu
Surah Ghafir, Verse 34
ٱلَّذِينَ يُجَٰدِلُونَ فِيٓ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ بِغَيۡرِ سُلۡطَٰنٍ أَتَىٰهُمۡۖ كَبُرَ مَقۡتًا عِندَ ٱللَّهِ وَعِندَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْۚ كَذَٰلِكَ يَطۡبَعُ ٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ قَلۡبِ مُتَكَبِّرٖ جَبَّارٖ
allāhuvilninn vannukiṭṭiya oruvidha teḷivumillāte avanṟe vacanaṅṅaḷeppaṟṟi tarkkikkunnavarāṇavar. ikkāryaṁ allāhuvinṟeyuṁ satyaviśvāsikaḷuṭeyuṁ aṭutt vaḷare veṟukkappeṭṭatāṇ. attaraṁ ahaṅkārikaḷuṁ garviṣṭharumāya ellāvaruṭeyuṁ hr̥dayaṅṅaḷkk allāhu ivvidhaṁ mudravekkunnu
Surah Ghafir, Verse 35
وَقَالَ فِرۡعَوۡنُ يَٰهَٰمَٰنُ ٱبۡنِ لِي صَرۡحٗا لَّعَلِّيٓ أَبۡلُغُ ٱلۡأَسۡبَٰبَ
phaṟavēān paṟaññu: "hāmān, enikk oru gēāpuraṁ uṇṭākkittarika. ñān ā vaḻikaḷileānn ettaṭṭe
Surah Ghafir, Verse 36
أَسۡبَٰبَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ فَأَطَّلِعَ إِلَىٰٓ إِلَٰهِ مُوسَىٰ وَإِنِّي لَأَظُنُّهُۥ كَٰذِبٗاۚ وَكَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِفِرۡعَوۡنَ سُوٓءُ عَمَلِهِۦ وَصُدَّ عَنِ ٱلسَّبِيلِۚ وَمَا كَيۡدُ فِرۡعَوۡنَ إِلَّا فِي تَبَابٖ
ākāśattinṟe vaḻikaḷil. aṅṅane mūsāyuṭe daivatte ñāneānn ettinēākkaṭṭe. niścayamāyuṁ mūsa nuṇapaṟayukayāṇennāṇ ñān karutunnat." avvidhaṁ phaṟavēānn avanṟe ceytikaḷ cētēāharamāyi tēānni. avan nērvaḻiyilninn taṭayappeṭukayuṁ ceytu. phaṟavēānṟe tantraṅṅaḷeākkeyuṁ parājayappeṭukayāyirunnu
Surah Ghafir, Verse 37
وَقَالَ ٱلَّذِيٓ ءَامَنَ يَٰقَوۡمِ ٱتَّبِعُونِ أَهۡدِكُمۡ سَبِيلَ ٱلرَّشَادِ
ā viśvāsi paṟaññu: "enṟe janamē, niṅṅaḷenne pinpaṟṟuka. ñān niṅṅaḷe vivēkattinṟe vaḻiyilūṭe nayikkāṁ
Surah Ghafir, Verse 38
يَٰقَوۡمِ إِنَّمَا هَٰذِهِ ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَا مَتَٰعٞ وَإِنَّ ٱلۡأٓخِرَةَ هِيَ دَارُ ٱلۡقَرَارِ
enṟe janamē, ī aihika jīvitasukhaṁ tālkkālika vibhavaṁ mātramāṇ. tīrccayāyuṁ paralēākaṁ tanneyāṇ sthiravāsattinuḷḷa bhavanaṁ
Surah Ghafir, Verse 39
مَنۡ عَمِلَ سَيِّئَةٗ فَلَا يُجۡزَىٰٓ إِلَّا مِثۡلَهَاۖ وَمَنۡ عَمِلَ صَٰلِحٗا مِّن ذَكَرٍ أَوۡ أُنثَىٰ وَهُوَ مُؤۡمِنٞ فَأُوْلَـٰٓئِكَ يَدۡخُلُونَ ٱلۡجَنَّةَ يُرۡزَقُونَ فِيهَا بِغَيۡرِ حِسَابٖ
ā kāvalkkār tinma ceytāl atinu tulyamāya pratiphalamē uṇṭāvukayuḷḷū. ennāl strīyāvaṭṭe, puruṣanāvaṭṭe, satyaviśvāsiyāyi salkkarmaṁ pravarttikkunnavar svargattil pravēśikkuṁ. avarkkaviṭe kaṇakkaṟṟa jīvitavibhavaṁ labhiccukeāṇṭirikkuṁ
Surah Ghafir, Verse 40
۞وَيَٰقَوۡمِ مَا لِيٓ أَدۡعُوكُمۡ إِلَى ٱلنَّجَوٰةِ وَتَدۡعُونَنِيٓ إِلَى ٱلنَّارِ
enṟe janamē, enteāravasthayāṇenṟēt? ñān niṅṅaḷe rakṣayilēkku kṣaṇikkunnu. niṅṅaḷēā enne narakattilēkk viḷikkunnu
Surah Ghafir, Verse 41
تَدۡعُونَنِي لِأَكۡفُرَ بِٱللَّهِ وَأُشۡرِكَ بِهِۦ مَا لَيۡسَ لِي بِهِۦ عِلۡمٞ وَأَنَا۠ أَدۡعُوكُمۡ إِلَى ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡغَفَّـٰرِ
ñān allāhuve dhikkarikkaṇamennuṁ enikkeāṭṭuṁ aṟiññukūṭāttavaye ñānavanil paṅkucērkkaṇamennumāṇallēā niṅṅaḷennēāṭāvaśyappeṭunnat. ñān niṅṅaḷe viḷikkunnatēā pratāpiyuṁ ēṟe peāṟukkunnavanumāya daivattilēkkuṁ
Surah Ghafir, Verse 42
لَا جَرَمَ أَنَّمَا تَدۡعُونَنِيٓ إِلَيۡهِ لَيۡسَ لَهُۥ دَعۡوَةٞ فِي ٱلدُّنۡيَا وَلَا فِي ٱلۡأٓخِرَةِ وَأَنَّ مَرَدَّنَآ إِلَى ٱللَّهِ وَأَنَّ ٱلۡمُسۡرِفِينَ هُمۡ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِ
sanśayamilla; ēteānnilēkkāṇēā niṅṅaḷenne kṣaṇiccukeāṇṭirikkunnat atin ihalēākatt oru sandēśavuṁ nalkānilla. paralēākattumilla. nam'muṭeyeākke maṭakkaṁ allāhuviṅkalēkkāṇ. tīrccayāyuṁ atikramikaḷ tanneyāṇ narakāvakāśikaḷ
Surah Ghafir, Verse 43
فَسَتَذۡكُرُونَ مَآ أَقُولُ لَكُمۡۚ وَأُفَوِّضُ أَمۡرِيٓ إِلَى ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ بَصِيرُۢ بِٱلۡعِبَادِ
ippēāḷ ñān paṟayunnat pinneyeārikkal niṅṅaḷēārkkuka tanne ceyyuṁ. enṟe sarvavuṁ ñānitā allāhuvil samarppikkunnu. tīrccayāyuṁ allāhu avanṟe dāsanmāre sadā kaṇṭukeāṇṭirikkunnavanāṇ
Surah Ghafir, Verse 44
فَوَقَىٰهُ ٱللَّهُ سَيِّـَٔاتِ مَا مَكَرُواْۖ وَحَاقَ بِـَٔالِ فِرۡعَوۡنَ سُوٓءُ ٱلۡعَذَابِ
appēāḷ avaruṇṭākkiya kutantraṅṅaḷuṭe durantaṅṅaḷil ninnellāṁ allāhu addēhatte rakṣiccu. phaṟavēānṟe āḷkkār kaṭutta śikṣāvalayattilakappeṭukayuṁ ceytu
Surah Ghafir, Verse 45
ٱلنَّارُ يُعۡرَضُونَ عَلَيۡهَا غُدُوّٗا وَعَشِيّٗاۚ وَيَوۡمَ تَقُومُ ٱلسَّاعَةُ أَدۡخِلُوٓاْ ءَالَ فِرۡعَوۡنَ أَشَدَّ ٱلۡعَذَابِ
kattiyāḷunna narakattī! rāvileyuṁ vaikunnēravuṁ avare atinumumpil hājarākkuṁ. antyasamayaṁ vannettunna nāḷil iṅṅane oru uttaravuṇṭākuṁ: “phaṟavēānṟe āḷukaḷe keāṭiya śikṣayilēkk taḷḷiviṭuka.”
Surah Ghafir, Verse 46
وَإِذۡ يَتَحَآجُّونَ فِي ٱلنَّارِ فَيَقُولُ ٱلضُّعَفَـٰٓؤُاْ لِلَّذِينَ ٱسۡتَكۡبَرُوٓاْ إِنَّا كُنَّا لَكُمۡ تَبَعٗا فَهَلۡ أَنتُم مُّغۡنُونَ عَنَّا نَصِيبٗا مِّنَ ٱلنَّارِ
narakattil avar an'yēān'yaṁ kaśapiśa kūṭunnatinekkuṟicc ōrttunēākkū. appēāḷ bhūmiyil durbalarāyirunnavar kēmanmārāyi naṭiccirunnavarēāṭu paṟayuṁ: "tīrccayāyuṁ ñaṅṅaḷ niṅṅaḷe pinpaṟṟikkaḻiyukayāyirunnu. atināl ñaṅṅaḷe ī narakaśikṣayil ninn alpameṅkiluṁ rakṣikkān niṅṅaḷkkākumēā
Surah Ghafir, Verse 47
قَالَ ٱلَّذِينَ ٱسۡتَكۡبَرُوٓاْ إِنَّا كُلّٞ فِيهَآ إِنَّ ٱللَّهَ قَدۡ حَكَمَ بَيۡنَ ٱلۡعِبَادِ
kēmattaṁ naṭiccavar paṟayuṁ: "tīrccayāyuṁ nāmeākke iviṭe ī avasthayilāṇ. allāhu tanṟe dāsanmārkkiṭayil vidhi naṭappākkikkaḻiññu
Surah Ghafir, Verse 48
وَقَالَ ٱلَّذِينَ فِي ٱلنَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ٱدۡعُواْ رَبَّكُمۡ يُخَفِّفۡ عَنَّا يَوۡمٗا مِّنَ ٱلۡعَذَابِ
narakāvakāśikaḷ atinṟe kāvalkkārēāṭu paṟayuṁ: "niṅṅaḷ niṅṅaḷuṭe nāthanēāṭeānnu prārthiccāluṁ. avan oru divasatte śikṣayeṅkiluṁ ñaṅṅaḷkk laghūkariccutannāl nannāyēne
Surah Ghafir, Verse 49
قَالُوٓاْ أَوَلَمۡ تَكُ تَأۡتِيكُمۡ رُسُلُكُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِۖ قَالُواْ بَلَىٰۚ قَالُواْ فَٱدۡعُواْۗ وَمَا دُعَـٰٓؤُاْ ٱلۡكَٰفِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَٰلٍ
ā kāvalkkār cēādikkuṁ: "niṅṅaḷkkuḷḷa daivadūtanmār vyaktamāya teḷivukaḷumāyi niṅṅaḷuṭe aṭutt vanniṭṭuṇṭāyirunnillē?" avar paṟayuṁ: "ate." appēāḷ ā kāvalkkār paṟayuṁ: "eṅkil niṅṅaḷtanne prārthiccukeāḷḷuka." satyaniṣēdhikaḷuṭe prārthana tīrttuṁ niṣphalamatre
Surah Ghafir, Verse 50
إِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَيَوۡمَ يَقُومُ ٱلۡأَشۡهَٰدُ
tīrccayāyuṁ nam'muṭe dūtanmāreyuṁ satyaviśvāsikaḷeyuṁ nāṁ sahāyikkuṁ. ī aihika jīvitattiluṁ sākṣikaḷ raṅgattuvarunna antyanāḷiluṁ
Surah Ghafir, Verse 51
يَوۡمَ لَا يَنفَعُ ٱلظَّـٰلِمِينَ مَعۡذِرَتُهُمۡۖ وَلَهُمُ ٱللَّعۡنَةُ وَلَهُمۡ سُوٓءُ ٱلدَّارِ
ann akramikaḷkk avaruṭe oḻikaḻivukaḷ oṭṭuṁ upakarikkukayilla. avarkkāṇ keāṭuṁ śāpaṁ. vaḷare cīttayāya pārppiṭamāṇ avarkkuṇṭāvuka
Surah Ghafir, Verse 52
وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡهُدَىٰ وَأَوۡرَثۡنَا بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ ٱلۡكِتَٰبَ
mūsākku nāṁ nērvaḻi nalki. israyēl makkaḷe nāṁ vēdapustakattinṟe avakāśikaḷākki
Surah Ghafir, Verse 53
هُدٗى وَذِكۡرَىٰ لِأُوْلِي ٱلۡأَلۡبَٰبِ
at vicāramatikaḷkk vaḻikāṭṭiyuṁ uttamamāya udbēādhanavumāyirunnu
Surah Ghafir, Verse 54
فَٱصۡبِرۡ إِنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقّٞ وَٱسۡتَغۡفِرۡ لِذَنۢبِكَ وَسَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّكَ بِٱلۡعَشِيِّ وَٱلۡإِبۡكَٰرِ
atināl nī kṣamikkuka. sanśayamilla; allāhuvinṟe vāgdānaṁ satyamāṇ. ninṟe pāpaṅṅaḷkk māppirakkuka. rāvileyuṁ vaikunnēravuṁ ninṟe nāthane vāḻttuka. avane kīrttikkuka
Surah Ghafir, Verse 55
إِنَّ ٱلَّذِينَ يُجَٰدِلُونَ فِيٓ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ بِغَيۡرِ سُلۡطَٰنٍ أَتَىٰهُمۡ إِن فِي صُدُورِهِمۡ إِلَّا كِبۡرٞ مَّا هُم بِبَٰلِغِيهِۚ فَٱسۡتَعِذۡ بِٱللَّهِۖ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡبَصِيرُ
oru teḷivumillāte allāhuvinṟe vacanaṅṅaḷeppaṟṟi tarkkikkunnatārēā, uṟappāyuṁ avaruṭe hr̥dayaṅṅaḷil ahaṅkāraṁ mātramēyuḷḷū. ennāl avarkkārkkuṁ uyaraṅṅaḷilettānāvilla. atināl nī allāhuvēāṭ rakṣatēṭuka. avan ellāṁ kēḷkkunnavanuṁ kāṇunnavanumāṇ
Surah Ghafir, Verse 56
لَخَلۡقُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ أَكۡبَرُ مِنۡ خَلۡقِ ٱلنَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ
ākāśabhūmikaḷuṭe sr̥ṣṭi manuṣyasr̥ṣṭiyekkāḷ etrayēā valiya kāryamāṇ. pakṣē, adhikamāḷukaḷuṁ ataṟiyunnilla
Surah Ghafir, Verse 57
وَمَا يَسۡتَوِي ٱلۡأَعۡمَىٰ وَٱلۡبَصِيرُ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ وَلَا ٱلۡمُسِيٓءُۚ قَلِيلٗا مَّا تَتَذَكَّرُونَ
kuruṭanuṁ kāḻcayuḷḷavanuṁ orupēāleyalla. satyaviśvāsaṁ svīkaricc salkkarmaṁ pravartticcavaruṁ cītta ceytavaruṁ samamāvukayilla. niṅṅaḷ vaḷare kuṟaccē cinticcu manas'silākkunnuḷḷū
Surah Ghafir, Verse 58
إِنَّ ٱلسَّاعَةَ لَأٓتِيَةٞ لَّا رَيۡبَ فِيهَا وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يُؤۡمِنُونَ
ā antyasamayaṁ vannettukatanne ceyyuṁ. atileāṭṭuṁ sanśayaṁ vēṇṭa. ennāl manuṣyarilēṟe pēruṁ viśvasikkunnilla
Surah Ghafir, Verse 59
وَقَالَ رَبُّكُمُ ٱدۡعُونِيٓ أَسۡتَجِبۡ لَكُمۡۚ إِنَّ ٱلَّذِينَ يَسۡتَكۡبِرُونَ عَنۡ عِبَادَتِي سَيَدۡخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ
niṅṅaḷuṭe nāthan paṟaññirikkunnu: niṅṅaḷennēāṭu prārthikkuka. ñān niṅṅaḷkkuttaraṁ tarāṁ. enne vaḻippeṭāte ahanta naṭikkunnavar ēṟe nindyarāyi narakattil pravēśikkuṁ
Surah Ghafir, Verse 60
ٱللَّهُ ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلَّيۡلَ لِتَسۡكُنُواْ فِيهِ وَٱلنَّهَارَ مُبۡصِرًاۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَذُو فَضۡلٍ عَلَى ٱلنَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَشۡكُرُونَ
allāhuvāṇ niṅṅaḷkk rāveārukkittannat, niṅṅaḷ śānti nēṭān. pakaline prakāśapūritamākkiyatuṁ avanāṇ. tīrccayāyuṁ allāhu manuṣyarēāṭ ēṟe audāryamuḷḷavanāṇ. ennāl manuṣyarilēṟe pēruṁ nandi kāṇikkunnilla
Surah Ghafir, Verse 61
ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبُّكُمۡ خَٰلِقُ كُلِّ شَيۡءٖ لَّآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ فَأَنَّىٰ تُؤۡفَكُونَ
avanāṇ niṅṅaḷuṭe nāthanāya allāhu. sakala vastukkaḷuṭeyuṁ sraṣṭāv. avanallāte daivamilla. enniṭṭuṁ niṅṅaḷeṅṅane vaḻiteṟṟippēākunnu
Surah Ghafir, Verse 62
كَذَٰلِكَ يُؤۡفَكُ ٱلَّذِينَ كَانُواْ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ يَجۡحَدُونَ
allāhuvinṟe vacanaṅṅaḷe taḷḷippaṟayunnavar iṅṅanettanneyāṇ vaḻiteṟṟippēākunnat
Surah Ghafir, Verse 63
ٱللَّهُ ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلۡأَرۡضَ قَرَارٗا وَٱلسَّمَآءَ بِنَآءٗ وَصَوَّرَكُمۡ فَأَحۡسَنَ صُوَرَكُمۡ وَرَزَقَكُم مِّنَ ٱلطَّيِّبَٰتِۚ ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبُّكُمۡۖ فَتَبَارَكَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
allāhu tanneyāṇ niṅṅaḷkku bhūmiye pārkkān paṟṟiyatākkiyat. mānatte mēlppurayākkiyatuṁ avan tanne. avan niṅṅaḷkku rūpamēki. ā rūpatte ēṟe mikavuṟṟatākki. viśiṣṭa vastukkaḷilninn niṅṅaḷkk annaṁ tannu. ā allāhu tanneyāṇ niṅṅaḷuṭe nāthan. prapañcanāthanāya allāhu anugrahapūrṇan tanne
Surah Ghafir, Verse 64
هُوَ ٱلۡحَيُّ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ فَٱدۡعُوهُ مُخۡلِصِينَ لَهُ ٱلدِّينَۗ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
avan ennennuṁ jīviccirikkunnavanāṇ. avanallāte daivamilla. atināl ātmārthatayēāṭe avanu mātraṁ kīḻppeṭuka. avanēāṭu mātraṁ prārthikkuka. prapañcanāthanāya allāhuvināṇ sarvastutiyuṁ
Surah Ghafir, Verse 65
۞قُلۡ إِنِّي نُهِيتُ أَنۡ أَعۡبُدَ ٱلَّذِينَ تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ لَمَّا جَآءَنِيَ ٱلۡبَيِّنَٰتُ مِن رَّبِّي وَأُمِرۡتُ أَنۡ أُسۡلِمَ لِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
paṟayuka: allāhuvekkūṭāte niṅṅaḷ prārthiccukeāṇṭirikkunnavaye pūjikkān enikkanuvādamilla. enikkenṟe nāthanil ninnu vyaktamāya teḷivukaḷ vannettiyirikkunnu. prapañcanāthann samastavuṁ samarppikkānāṇ avanennēāṭu kalpiccirikkunnat
Surah Ghafir, Verse 66
هُوَ ٱلَّذِي خَلَقَكُم مِّن تُرَابٖ ثُمَّ مِن نُّطۡفَةٖ ثُمَّ مِنۡ عَلَقَةٖ ثُمَّ يُخۡرِجُكُمۡ طِفۡلٗا ثُمَّ لِتَبۡلُغُوٓاْ أَشُدَّكُمۡ ثُمَّ لِتَكُونُواْ شُيُوخٗاۚ وَمِنكُم مَّن يُتَوَفَّىٰ مِن قَبۡلُۖ وَلِتَبۡلُغُوٓاْ أَجَلٗا مُّسَمّٗى وَلَعَلَّكُمۡ تَعۡقِلُونَ
avanāṇ niṅṅaḷe maṇṇil ninn sr̥ṣṭiccat. pinne bījakaṇattil ninn. pinnīṭ bhrūṇattilninnuṁ. tuṭarnn śiśuvāyi avan niṅṅaḷe puṟattukeāṇṭuvarunnu. atinuśēṣaṁ niṅṅaḷ karuttunēṭānāṇit. avasānaṁ niṅṅaḷ vr̥d'dharāyittīrānuṁ. niṅṅaḷil cilar nēratte tanne maraṇamaṭayunnu. niṅṅaḷkku niścayikkappeṭṭa avadhiyilettānumāṇit. oruvēḷa niṅṅaḷ cinticc manas'silākkiyeṅkilēā
Surah Ghafir, Verse 67
هُوَ ٱلَّذِي يُحۡيِۦ وَيُمِيتُۖ فَإِذَا قَضَىٰٓ أَمۡرٗا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ
avanāṇ jīvippikkunnatuṁ marippikkunnatuṁ. avaneāru kāryaṁ tīrumāniccukaḻiññāl “uṇṭāvaṭṭe” enn paṟayukayē vēṇṭū, atuṇṭāvunnu
Surah Ghafir, Verse 68
أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِينَ يُجَٰدِلُونَ فِيٓ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ أَنَّىٰ يُصۡرَفُونَ
allāhuvinṟe vacanaṅṅaḷeppaṟṟi tarkkikkunnavare nī kaṇṭiṭṭillē. avareṅṅaneyāṇ vaḻiteṟṟippēākunnatenn
Surah Ghafir, Verse 69
ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِٱلۡكِتَٰبِ وَبِمَآ أَرۡسَلۡنَا بِهِۦ رُسُلَنَاۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ
vēdapustakatteyuṁ nam'muṭe dūtanmārēāṭeāppaṁ nāmayacca sandēśatteyuṁ taḷḷippaṟaññavarāṇavar. ēṟe vaikāte ellāṁ avaraṟiyuṁ
Surah Ghafir, Verse 70
إِذِ ٱلۡأَغۡلَٰلُ فِيٓ أَعۡنَٰقِهِمۡ وَٱلسَّلَٰسِلُ يُسۡحَبُونَ
avaruṭe kaḻuttukaḷil kurukkukaḷuṁ caṅṅalakaḷumāyi avar valicciḻakkappeṭumpēāḻāyirikkumat
Surah Ghafir, Verse 71
فِي ٱلۡحَمِيمِ ثُمَّ فِي ٱلنَّارِ يُسۡجَرُونَ
cuṭṭupeāḷḷunna veḷḷattilūṭe; pinneyavar narakattīyil eriyuṁ
Surah Ghafir, Verse 72
ثُمَّ قِيلَ لَهُمۡ أَيۡنَ مَا كُنتُمۡ تُشۡرِكُونَ
pinnīṭ avarēāṭiṅṅane cēādikkuṁ: "niṅṅaḷ paṅkucērttirunnavareviṭe
Surah Ghafir, Verse 73
مِن دُونِ ٱللَّهِۖ قَالُواْ ضَلُّواْ عَنَّا بَل لَّمۡ نَكُن نَّدۡعُواْ مِن قَبۡلُ شَيۡـٔٗاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ ٱلۡكَٰفِرِينَ
allāhuvekkūṭāte. ..?" avar paṟayuṁ: "ā paṅkāḷikaḷ ñaṅṅaḷe viṭṭupēāyirikkunnu. alla; ñaṅṅaḷ mump onnineyuṁ viḷiccuprārthiccirunnilla." iṅṅaneyāṇ allāhu satyaniṣēdhikaḷe vaḻikēṭilākkunnat
Surah Ghafir, Verse 74
ذَٰلِكُم بِمَا كُنتُمۡ تَفۡرَحُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ بِغَيۡرِ ٱلۡحَقِّ وَبِمَا كُنتُمۡ تَمۡرَحُونَ
niṅṅaḷ bhūmiyil anarhamāyi peāṅṅaccaṁ kāṇiccatināluṁ ahaṅkariccatinālumāṇit
Surah Ghafir, Verse 75
ٱدۡخُلُوٓاْ أَبۡوَٰبَ جَهَنَّمَ خَٰلِدِينَ فِيهَاۖ فَبِئۡسَ مَثۡوَى ٱلۡمُتَكَبِّرِينَ
ini niṅṅaḷ naraka kavāṭaṅṅaḷ kaṭannukeāḷḷuka. niṅṅaḷaviṭe sthiravāsikaḷāyirikkuṁ. ahaṅkārikaḷuṭe tāvaḷaṁ vaḷare cītta tanne
Surah Ghafir, Verse 76
فَٱصۡبِرۡ إِنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقّٞۚ فَإِمَّا نُرِيَنَّكَ بَعۡضَ ٱلَّذِي نَعِدُهُمۡ أَوۡ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِلَيۡنَا يُرۡجَعُونَ
atināl nī kṣamikkuka. allāhuvinṟe vāgdānaṁ satyamāṇ. nāṁ avarkku vāgdānaṁ ceyyunna śikṣakaḷil cilat ninne nāṁ kāṇiccutannēkkāṁ. alleṅkil atinu mumpe ninne nāṁ marippiccēkkāṁ. ētāyāluṁ avar tiriccuvarika nam'muṭe aṭuttēkkāṇ
Surah Ghafir, Verse 77
وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا رُسُلٗا مِّن قَبۡلِكَ مِنۡهُم مَّن قَصَصۡنَا عَلَيۡكَ وَمِنۡهُم مَّن لَّمۡ نَقۡصُصۡ عَلَيۡكَۗ وَمَا كَانَ لِرَسُولٍ أَن يَأۡتِيَ بِـَٔايَةٍ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِۚ فَإِذَا جَآءَ أَمۡرُ ٱللَّهِ قُضِيَ بِٱلۡحَقِّ وَخَسِرَ هُنَالِكَ ٱلۡمُبۡطِلُونَ
ninakku mump niravadhi dūtanmāre nāṁ niyēāgicciṭṭuṇṭ. avaril cilaruṭe caritraṁ ninakku nāṁ vivariccutannirikkunnu. vivariccutarātta cilarumuṇṭ. oru daivadūtannuṁ allāhuvinṟe anumatiyēāṭeyallāte oru dr̥ṣṭāntavuṁ keāṇṭuvarānāvilla. allāhuvinṟe kalpana vannāl n'yāyamāya vidhittīrppuṇṭāvuṁ. atēāṭe asatyavādikaḷ keāṭuṁ naṣṭattilakappeṭuṁ
Surah Ghafir, Verse 78
ٱللَّهُ ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلۡأَنۡعَٰمَ لِتَرۡكَبُواْ مِنۡهَا وَمِنۡهَا تَأۡكُلُونَ
niṅṅaḷkku kannukālikaḷe sr̥ṣṭiccutannat allāhuvāṇ. avayil cilat niṅṅaḷkku savāri ceyyānāṇ. cilat āharikkānuṁ
Surah Ghafir, Verse 79
وَلَكُمۡ فِيهَا مَنَٰفِعُ وَلِتَبۡلُغُواْ عَلَيۡهَا حَاجَةٗ فِي صُدُورِكُمۡ وَعَلَيۡهَا وَعَلَى ٱلۡفُلۡكِ تُحۡمَلُونَ
avakeāṇṭ niṅṅaḷkk vaḷareyēṟe prayēājanamuṇṭ. avayilūṭe niṅṅaḷuṭe manas'sile pala āgrahaṅṅaḷuṁ niṅṅaḷ ettippiṭikkunnu. avayuṭe puṟattirunnuṁ kappalukaḷilumāṇallēā niṅṅaḷ yātra ceyyunnat
Surah Ghafir, Verse 80
وَيُرِيكُمۡ ءَايَٰتِهِۦ فَأَيَّ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ تُنكِرُونَ
allāhu tanṟe dr̥ṣṭāntaṅṅaḷ niṅṅaḷkkitā kāṇiccutarunnu. enniṭṭuṁ allāhuvinṟe dr̥ṣṭāntaṅṅaḷil ētineyāṇ niṅṅaḷ niṣēdhikkunnat
Surah Ghafir, Verse 81
أَفَلَمۡ يَسِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَيَنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۚ كَانُوٓاْ أَكۡثَرَ مِنۡهُمۡ وَأَشَدَّ قُوَّةٗ وَءَاثَارٗا فِي ٱلۡأَرۡضِ فَمَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ
avar bhūmiyil sañcaricc avaruṭe mumpuṇṭāyirunnavaruṭe antyaṁ evvidhamāyirunnuvenn nēākki manas'silākkiyiṭṭillē? avar ivarekkāḷ aṅgabalamuḷḷavarāyirunnu. karuttukeāṇṭuṁ bhūmiyil śēṣippicca paitr̥kaṁ keāṇṭuṁ kūṭutal prabalarāyirunnu. enniṭṭuṁ avar sampādiccukeāṇṭirunnateānnuṁ avarkk upakariccilla
Surah Ghafir, Verse 82
فَلَمَّا جَآءَتۡهُمۡ رُسُلُهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ فَرِحُواْ بِمَا عِندَهُم مِّنَ ٱلۡعِلۡمِ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ
aṅṅane avarkkuḷḷa dūtanmār vyaktamāya teḷivukaḷumāyi avaruṭe aṭuttu cennappēāḷ taṅṅaḷuṭe vaśamuḷḷa vijñānaṅkeāṇṭ avar puḷakaṅkeāḷḷukayāṇuṇṭāyat. atināl avar parihasiccukeāṇṭirunna śikṣa avare āvaraṇaṁ ceytu
Surah Ghafir, Verse 83
فَلَمَّا رَأَوۡاْ بَأۡسَنَا قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَحۡدَهُۥ وَكَفَرۡنَا بِمَا كُنَّا بِهِۦ مُشۡرِكِينَ
nam'muṭe śikṣa nēril kaṇṭappēāḷ avar paṟaññu: "ñaṅṅaḷitā ēkanāya allāhuvil mātraṁ viśvasikkunnu. avanil paṅkucērttirunna sakalatineyuṁ ñaṅṅaḷitā taḷḷippaṟayunnu
Surah Ghafir, Verse 84
فَلَمۡ يَكُ يَنفَعُهُمۡ إِيمَٰنُهُمۡ لَمَّا رَأَوۡاْ بَأۡسَنَاۖ سُنَّتَ ٱللَّهِ ٱلَّتِي قَدۡ خَلَتۡ فِي عِبَادِهِۦۖ وَخَسِرَ هُنَالِكَ ٱلۡكَٰفِرُونَ
ennāl nam'muṭe śikṣa kaṇṭukaḻiñña śēṣamuḷḷa viśvāsaṁ avarkkeāṭṭuṁ upakariccilla. allāhu tanṟe dāsanmāruṭe kāryattil nēratte svīkariccupēānna naṭapaṭikramamāṇit. atēāṭe satyaniṣēdhikaḷ keāṭiya naṣṭattilakappeṭunnu
Surah Ghafir, Verse 85