Surah Az-Zukhruf - Malayalam Translation by Muhammad Karakunnu And Vanidas Elayavoor
حمٓ
hā - mīṁ
Surah Az-Zukhruf, Verse 1
وَٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ
suvyaktamāya ī vēdapustakaṁ tanne satyaṁ
Surah Az-Zukhruf, Verse 2
إِنَّا جَعَلۡنَٰهُ قُرۡءَٰنًا عَرَبِيّٗا لَّعَلَّكُمۡ تَعۡقِلُونَ
tīrccayāyuṁ nāṁ itine aṟabi bhāṣayiluḷḷa khur'ān ākkiyirikkunnu. niṅṅaḷ cinticcaṟiyān
Surah Az-Zukhruf, Verse 3
وَإِنَّهُۥ فِيٓ أُمِّ ٱلۡكِتَٰبِ لَدَيۡنَا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ
sanśayamilla; it oru mūlapramāṇattiluḷḷatāṇ. nam'muṭeyaṭutt atyunnata sthānamuḷḷatuṁ tattvapūrṇavumāṇit
Surah Az-Zukhruf, Verse 4
أَفَنَضۡرِبُ عَنكُمُ ٱلذِّكۡرَ صَفۡحًا أَن كُنتُمۡ قَوۡمٗا مُّسۡرِفِينَ
niṅṅaḷ atiruviṭṭ kaḻiyunna janamāyatināl niṅṅaḷe māṟṟinirtti, niṅṅaḷkk ī udbēādhanaṁ nalkunnat nāṁ nirttivekkukayēā
Surah Az-Zukhruf, Verse 5
وَكَمۡ أَرۡسَلۡنَا مِن نَّبِيّٖ فِي ٱلۡأَوَّلِينَ
pūrvasamūhaṅṅaḷil nāṁ niravadhi pravācakanmāre ayacciṭṭuṇṭ
Surah Az-Zukhruf, Verse 6
وَمَا يَأۡتِيهِم مِّن نَّبِيٍّ إِلَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ
janaṅṅaḷ taṅṅaḷkk vannettiya oru pravācakaneyuṁ parihasikkātirunniṭṭilla
Surah Az-Zukhruf, Verse 7
فَأَهۡلَكۡنَآ أَشَدَّ مِنۡهُم بَطۡشٗا وَمَضَىٰ مَثَلُ ٱلۡأَوَّلِينَ
aṅṅane ivarekkāḷ etrayēā kayyūkkuṁ karuttumuṇṭāyirunnavare nāṁ naśippicciṭṭuṇṭ. pūrvikaruṭe udāharaṇaṅṅaḷ nēratte kaḻiññupēāyiṭṭumuṇṭ
Surah Az-Zukhruf, Verse 8
وَلَئِن سَأَلۡتَهُم مَّنۡ خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ لَيَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡعَلِيمُ
ākāśabhūmikaḷe sr̥ṣṭiccatārenn nī avarēāṭ cēādiccāl uṟappāyuṁ avar paṟayuṁ: "pratāpiyuṁ ellāṁ aṟiyunnavanumāyavanāṇ avaye sr̥ṣṭiccat
Surah Az-Zukhruf, Verse 9
ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلۡأَرۡضَ مَهۡدٗا وَجَعَلَ لَكُمۡ فِيهَا سُبُلٗا لَّعَلَّكُمۡ تَهۡتَدُونَ
niṅṅaḷkkāyi bhūmiye teāṭṭilākkittannavanāṇavan. atil pātakaḷeārukkittannavanuṁ. niṅṅaḷ vaḻiyaṟiyunnavarākān
Surah Az-Zukhruf, Verse 10
وَٱلَّذِي نَزَّلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءَۢ بِقَدَرٖ فَأَنشَرۡنَا بِهِۦ بَلۡدَةٗ مَّيۡتٗاۚ كَذَٰلِكَ تُخۡرَجُونَ
mānattuninn niścitatēātil veḷḷaṁ vīḻttittannatuṁ avanāṇ. aṅṅane atuvaḻi nāṁ cattukiṭakkunna bhūmiye caitan'yavattākki. avvidhaṁ orunāḷ niṅṅaḷeyuṁ jīvanēki puṟatteṭukkuṁ
Surah Az-Zukhruf, Verse 11
وَٱلَّذِي خَلَقَ ٱلۡأَزۡوَٰجَ كُلَّهَا وَجَعَلَ لَكُم مِّنَ ٱلۡفُلۡكِ وَٱلۡأَنۡعَٰمِ مَا تَرۡكَبُونَ
ellāṟṟiluṁ iṇakaḷe sr̥ṣṭiccavanuṁ avan tanne. kappalukaḷiluṁ kannukālikaḷiluṁ niṅṅaḷkk yātra sekaryappeṭuttiyatuṁ maṟṟārumalla
Surah Az-Zukhruf, Verse 12
لِتَسۡتَوُۥاْ عَلَىٰ ظُهُورِهِۦ ثُمَّ تَذۡكُرُواْ نِعۡمَةَ رَبِّكُمۡ إِذَا ٱسۡتَوَيۡتُمۡ عَلَيۡهِ وَتَقُولُواْ سُبۡحَٰنَ ٱلَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَٰذَا وَمَا كُنَّا لَهُۥ مُقۡرِنِينَ
niṅṅaḷavayuṭe puṟattukayaṟi irippuṟappikkānāṇit. aṅṅane, niṅṅaḷ aviṭe iruppuṟappiccāl niṅṅaḷuṭe nāthanṟe anugrahaṅṅaḷ ōrkkānuṁ niṅṅaḷiṅṅane paṟayānumāṇ: "ñaṅṅaḷkkivaye adhīnappeṭuttittannavan etra pariśud'dhan! namukk svayamavaye kīḻpeṭuttān kaḻiyumāyirunnilla
Surah Az-Zukhruf, Verse 13
وَإِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا لَمُنقَلِبُونَ
tīrccayāyuṁ ñaṅṅaḷ ñaṅṅaḷuṭe nāthanṟe aṭuttēkk tiriccucellēṇṭavarāṇ
Surah Az-Zukhruf, Verse 14
وَجَعَلُواْ لَهُۥ مِنۡ عِبَادِهِۦ جُزۡءًاۚ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَكَفُورٞ مُّبِينٌ
ī janaṁ allāhuvinṟe dāsanmāril oru vibhāgatte avanṟe bhāgamākki 1 veccirikkunnu. manuṣyan pratyakṣattil tanne vaḷare nandikeṭṭavanāṇ
Surah Az-Zukhruf, Verse 15
أَمِ ٱتَّخَذَ مِمَّا يَخۡلُقُ بَنَاتٖ وَأَصۡفَىٰكُم بِٱلۡبَنِينَ
atalla; allāhu tanṟe sr̥ṣṭikaḷil peṇmakkaḷe tanikkumātramākki vekkukayuṁ āṇkuṭṭikaḷe niṅṅaḷkk pratyēkaṁ tarikayuṁ ceytuvennēā
Surah Az-Zukhruf, Verse 16
وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُم بِمَا ضَرَبَ لِلرَّحۡمَٰنِ مَثَلٗا ظَلَّ وَجۡهُهُۥ مُسۡوَدّٗا وَهُوَ كَظِيمٌ
paramakāruṇikanāya allāhuvēāṭ cērttippaṟayunna peṇṇinṟe piṟaviyeppaṟṟi avarileārāḷkk śubhavārtta aṟiyiccāl avanṟe mukhaṁ kaṟuttiruṇṭatāyittīrunnu. avan atyadhikaṁ duḥkhitanāvunnu
Surah Az-Zukhruf, Verse 17
أَوَمَن يُنَشَّؤُاْ فِي ٱلۡحِلۡيَةِ وَهُوَ فِي ٱلۡخِصَامِ غَيۡرُ مُبِينٖ
ābharaṇaṅṅaḷaṇiyicc vaḷarttappeṭunna, tarkkaṅṅaḷil tanṟe nilapāṭ teḷiyikkān kaḻivillātta santatiyeyāṇēā allāhuvinṟe pēril ārēāpikkunnat
Surah Az-Zukhruf, Verse 18
وَجَعَلُواْ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةَ ٱلَّذِينَ هُمۡ عِبَٰدُ ٱلرَّحۡمَٰنِ إِنَٰثًاۚ أَشَهِدُواْ خَلۡقَهُمۡۚ سَتُكۡتَبُ شَهَٰدَتُهُمۡ وَيُسۡـَٔلُونَ
paramakāruṇikanāya allāhuvinṟe aṭimakaḷāya malakkukaḷe ivar strīkaḷāyi saṅkalpiccirikkunnu. avaruṭe sr̥ṣṭikarmattin ivar sākṣikaḷāyirunnēā? ivaruṭe sākṣyaṁ rēkhappeṭuttuka tanne ceyyuṁ. atinṟe pērilivare cēādyaṁ ceyyunnatumāṇ
Surah Az-Zukhruf, Verse 19
وَقَالُواْ لَوۡ شَآءَ ٱلرَّحۡمَٰنُ مَا عَبَدۡنَٰهُمۗ مَّا لَهُم بِذَٰلِكَ مِنۡ عِلۡمٍۖ إِنۡ هُمۡ إِلَّا يَخۡرُصُونَ
ikkūṭṭar paṟayunnu: "paramakāruṇikanāya allāhu icchiccirunneṅkil ñaṅṅaḷeārikkaluṁ avare pūjikkumāyirunnilla." satyattilivarkk atēppaṟṟi onnumaṟiyilla. veṟuṁ anumānaṅṅaḷ menaññuṇṭākkukayāṇivar
Surah Az-Zukhruf, Verse 20
أَمۡ ءَاتَيۡنَٰهُمۡ كِتَٰبٗا مِّن قَبۡلِهِۦ فَهُم بِهِۦ مُسۡتَمۡسِكُونَ
atalla; nāṁ ivarkk nēratte valla vēdapustakavuṁ keāṭuttiṭṭuṇṭēā? aṅṅane ivarat muṟukeppiṭikkukayāṇēā
Surah Az-Zukhruf, Verse 21
بَلۡ قَالُوٓاْ إِنَّا وَجَدۡنَآ ءَابَآءَنَا عَلَىٰٓ أُمَّةٖ وَإِنَّا عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِم مُّهۡتَدُونَ
ennāl ivar paṟayunnatitāṇ: "ñaṅṅaḷuṭe pitākkaḷ oru vaḻiyil nilakeāṇṭatāyi ñaṅṅaḷ kaṇṭirikkunnu. tīrccayāyuṁ ñaṅṅaḷ avaruṭe pāta pintuṭarnn nērvaḻiyil nīṅṅukayāṇ
Surah Az-Zukhruf, Verse 22
وَكَذَٰلِكَ مَآ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ فِي قَرۡيَةٖ مِّن نَّذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتۡرَفُوهَآ إِنَّا وَجَدۡنَآ ءَابَآءَنَا عَلَىٰٓ أُمَّةٖ وَإِنَّا عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِم مُّقۡتَدُونَ
ivvidhaṁ nāṁ ninakkumump pala nāṭukaḷilēkkuṁ munnaṟiyippukāre ayaccu; appēāḻellāṁ avarile sukhalēālupar paṟaññirunnat itāṇ: "ñaṅṅaḷuṭe pūrva pitākkaḷ oru mārgamavalambikkunnavarāyi ñaṅṅaḷ kaṇṭiṭṭuṇṭ. tīrccayāyuṁ ñaṅṅaḷ avaruṭe pāramparyaṁ muṟukeppiṭikkukayāṇ
Surah Az-Zukhruf, Verse 23
۞قَٰلَ أَوَلَوۡ جِئۡتُكُم بِأَهۡدَىٰ مِمَّا وَجَدتُّمۡ عَلَيۡهِ ءَابَآءَكُمۡۖ قَالُوٓاْ إِنَّا بِمَآ أُرۡسِلۡتُم بِهِۦ كَٰفِرُونَ
ā munnaṟiyippukāran cēādiccu: "niṅṅaḷuṭe pitākkaḷ pintuṭarunnatāyi niṅṅaḷ kaṇṭa mārgattekkāḷ ēṟṟaṁ ceāvvāya vaḻiyumāyi ñān niṅṅaḷuṭe aṭuttuvannāluṁ niṅṅaḷataṅgīkarikkillē?" avar appēāḻeākke paṟaññirunnatitāṇ: "niṅṅaḷ ēteāru jīvitamārgavumāyāṇēā ayakkappeṭṭirikkunnat atine ñaṅṅaḷitā taḷḷippaṟayunnu
Surah Az-Zukhruf, Verse 24
فَٱنتَقَمۡنَا مِنۡهُمۡۖ فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُكَذِّبِينَ
avasānaṁ nāṁ avarēāṭ pratikāraṁ ceytu. nēākkū; satyatte taḷḷippaṟaññavaruṭe antyaṁ evvidhamāyirunnuvenn
Surah Az-Zukhruf, Verse 25
وَإِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِيمُ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦٓ إِنَّنِي بَرَآءٞ مِّمَّا تَعۡبُدُونَ
ibṟāhīṁ tanṟe pitāvinēāṭuṁ janatayēāṭuṁ paṟañña sandarbhaṁ: "niṅṅaḷ pūjiccukeāṇṭirikkunnavayil ninnellāṁ tīrttuṁ muktanāṇ ñān
Surah Az-Zukhruf, Verse 26
إِلَّا ٱلَّذِي فَطَرَنِي فَإِنَّهُۥ سَيَهۡدِينِ
enne sr̥ṣṭiccavanilninneāḻike. avanenne nērvaḻiyilākkuṁ
Surah Az-Zukhruf, Verse 27
وَجَعَلَهَا كَلِمَةَۢ بَاقِيَةٗ فِي عَقِبِهِۦ لَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ
ī vacanatte ibṟāhīṁ tanṟe pingāmikaḷiluṁ bākkiveccu. avar satyattilēkk tiriccuvarān
Surah Az-Zukhruf, Verse 28
بَلۡ مَتَّعۡتُ هَـٰٓؤُلَآءِ وَءَابَآءَهُمۡ حَتَّىٰ جَآءَهُمُ ٱلۡحَقُّ وَرَسُولٞ مُّبِينٞ
ikkūṭṭareyuṁ ivaruṭe mungāmikaḷeyuṁ ñān jīvitaṁ āsvadippiccu. satyasandēśavuṁ at vyaktamāyi vivariccukeāṭukkunna daivadūtanuṁ avarkk vannettunvare
Surah Az-Zukhruf, Verse 29
وَلَمَّا جَآءَهُمُ ٱلۡحَقُّ قَالُواْ هَٰذَا سِحۡرٞ وَإِنَّا بِهِۦ كَٰفِرُونَ
aṅṅane avarkk satyaṁ vannetti. appēāḷ avar paṟaññu: "it veṟumeāru māyājālamāṇ. ñaṅṅaḷitine itā taḷḷippaṟayunnu
Surah Az-Zukhruf, Verse 30
وَقَالُواْ لَوۡلَا نُزِّلَ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانُ عَلَىٰ رَجُلٖ مِّنَ ٱلۡقَرۡيَتَيۡنِ عَظِيمٍ
ivar cēādikkunnu: "ī khur'ān ī raṇṭ paṭṭaṇaṅṅaḷile ēteṅkiluṁ mahāpuruṣann iṟakkikkiṭṭāttatent
Surah Az-Zukhruf, Verse 31
أَهُمۡ يَقۡسِمُونَ رَحۡمَتَ رَبِّكَۚ نَحۡنُ قَسَمۡنَا بَيۡنَهُم مَّعِيشَتَهُمۡ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۚ وَرَفَعۡنَا بَعۡضَهُمۡ فَوۡقَ بَعۡضٖ دَرَجَٰتٖ لِّيَتَّخِذَ بَعۡضُهُم بَعۡضٗا سُخۡرِيّٗاۗ وَرَحۡمَتُ رَبِّكَ خَيۡرٞ مِّمَّا يَجۡمَعُونَ
ivarāṇēā ninṟe nāthanṟe anugrahaṁ vītanveccukeāṭukkunnat? aihikajīvitattil ivarkkiṭayil taṅṅaḷuṭe jīvitavibhavaṁ vītanveccukeāṭuttat nāmāṇ. aṅṅane ivaril cilarkku maṟṟucilarekkāḷ nāṁ pala padavikaḷuṁ nalki. ivaril cilar maṟṟu cilare taṅṅaḷuṭe ceālppaṭiyil nirttānāṇit. ivar śēkhariccuvekkunnatinekkāḷellāṁ uttamaṁ ninṟe nāthanṟe anugrahantanne
Surah Az-Zukhruf, Verse 32
وَلَوۡلَآ أَن يَكُونَ ٱلنَّاسُ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ لَّجَعَلۡنَا لِمَن يَكۡفُرُ بِٱلرَّحۡمَٰنِ لِبُيُوتِهِمۡ سُقُفٗا مِّن فِضَّةٖ وَمَعَارِجَ عَلَيۡهَا يَظۡهَرُونَ
janaṁ oreāṟṟa samudāyamāyippēākumāyirunnilleṅkil paramakāruṇikanāya allāhuve taḷḷippaṟayunnavarkk, avaruṭe vīṭukaḷkk veḷḷikeāṇṭuḷḷa mēlppurakaḷuṁ avarkk kayaṟippēākān veḷḷikeāṇṭuḷḷa kēāṇikaḷuṁ nāṁ uṇṭākkikkeāṭukkumāyirunnu
Surah Az-Zukhruf, Verse 33
وَلِبُيُوتِهِمۡ أَبۡوَٰبٗا وَسُرُرًا عَلَيۡهَا يَتَّكِـُٔونَ
aṅṅane avaruṭe vīṭukaḷkk vātilukaḷuṁ avarkk cāriyirikkānuḷḷa kaṭṭilukaḷuṁ nalkumāyirunnu
Surah Az-Zukhruf, Verse 34
وَزُخۡرُفٗاۚ وَإِن كُلُّ ذَٰلِكَ لَمَّا مَتَٰعُ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۚ وَٱلۡأٓخِرَةُ عِندَ رَبِّكَ لِلۡمُتَّقِينَ
svarṇattāluḷḷa alaṅkāraṅṅaḷuṁ. ennāl itellāṁ aihikajīvitattile sukhabhēāgavibhavaṁ mātramāṇ. paralēākaṁ ninṟe nāthanṟe aṭutt bhaktanmārkk mātramuḷḷatāṇ
Surah Az-Zukhruf, Verse 35
وَمَن يَعۡشُ عَن ذِكۡرِ ٱلرَّحۡمَٰنِ نُقَيِّضۡ لَهُۥ شَيۡطَٰنٗا فَهُوَ لَهُۥ قَرِينٞ
paramakāruṇikanṟe udbēādhanattēāṭ andhata naṭikkunnavann nāṁ oru cekuttāne ērppeṭuttuṁ. aṅṅane ā cekuttān avanṟe caṅṅātiyāyittīruṁ
Surah Az-Zukhruf, Verse 36
وَإِنَّهُمۡ لَيَصُدُّونَهُمۡ عَنِ ٱلسَّبِيلِ وَيَحۡسَبُونَ أَنَّهُم مُّهۡتَدُونَ
tīrccayāyuṁ ā cekuttānmār avare nērvaḻiyil ninn taṭayunnu. atēāṭeāppaṁ taṅṅaḷ nērvaḻiyil tanneyāṇenn avar vicārikkunnu
Surah Az-Zukhruf, Verse 37
حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَنَا قَالَ يَٰلَيۡتَ بَيۡنِي وَبَيۡنَكَ بُعۡدَ ٱلۡمَشۡرِقَيۡنِ فَبِئۡسَ ٱلۡقَرِينُ
avasānaṁ nam'muṭeyaṭutt vannettumpēāḷ ayāḷ tannēāṭeāppamuḷḷa cekuttānēāṭ paṟayuṁ: "enikkuṁ ninakkumiṭayil udayāstamaya sthānaṅṅaḷ tam'miluḷḷa akalaṁ uṇṭāyirunneṅkil! nīyetra cītta caṅṅāti
Surah Az-Zukhruf, Verse 38
وَلَن يَنفَعَكُمُ ٱلۡيَوۡمَ إِذ ظَّلَمۡتُمۡ أَنَّكُمۡ فِي ٱلۡعَذَابِ مُشۡتَرِكُونَ
niṅṅaḷ akramaṁ pravartticcirikke, ellāvaruṁ śikṣayil paṅkāḷikaḷāṇennatukeāṇṭ inn niṅṅaḷkk prayēājanameānnumilla
Surah Az-Zukhruf, Verse 39
أَفَأَنتَ تُسۡمِعُ ٱلصُّمَّ أَوۡ تَهۡدِي ٱلۡعُمۡيَ وَمَن كَانَ فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ
ninakk badhiranmāre kēḷppikkānākumēā? kaṇṇillāttavareyuṁ vyaktamāya vaḻikēṭilāyavareyuṁ nērvaḻiyilākkān ninakk kaḻiyumēā
Surah Az-Zukhruf, Verse 40
فَإِمَّا نَذۡهَبَنَّ بِكَ فَإِنَّا مِنۡهُم مُّنتَقِمُونَ
ētāyālunśari, nāmavare śikṣikkuka tanne ceyyuṁ. oruvēḷa ninne nāṁ ihalēākattuninn keāṇṭupēāyikkaḻiñña śēṣamāvāṁ
Surah Az-Zukhruf, Verse 41
أَوۡ نُرِيَنَّكَ ٱلَّذِي وَعَدۡنَٰهُمۡ فَإِنَّا عَلَيۡهِم مُّقۡتَدِرُونَ
alleṅkil nāmavarkk vāgdānaṁ ceyta śikṣa ninakku nāṁ kāṇiccutannēkkāṁ. tīrccayāyuṁ avare śikṣikkān nāṁ tikaccuṁ kaḻivuṟṟavan tanne
Surah Az-Zukhruf, Verse 42
فَٱسۡتَمۡسِكۡ بِٱلَّذِيٓ أُوحِيَ إِلَيۡكَۖ إِنَّكَ عَلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ
atināl ninakk nāṁ bēādhanaṁ nalkiyat muṟukeppiṭikkuka. uṟappāyuṁ nī nērvaḻiyilāṇ
Surah Az-Zukhruf, Verse 43
وَإِنَّهُۥ لَذِكۡرٞ لَّكَ وَلِقَوۡمِكَۖ وَسَوۡفَ تُسۡـَٔلُونَ
tīrccayāyuṁ ī vēdaṁ ninakkuṁ ninṟe janattinuṁ oru udbēādhanamāṇ. orunāḷ atēkkuṟicc niṅṅaḷe cēādyaṁ ceyyuṁ
Surah Az-Zukhruf, Verse 44
وَسۡـَٔلۡ مَنۡ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ مِن رُّسُلِنَآ أَجَعَلۡنَا مِن دُونِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ءَالِهَةٗ يُعۡبَدُونَ
ninakkumump nāṁ niyēāgicca nam'muṭe dūtanmārēāṭ cēādiccunēākkū, paramakāruṇikane kkūṭāte pūjikkappeṭēṇṭa valla daivaṅṅaḷeyuṁ nāṁ niścayicciṭṭuṇṭēāyenn
Surah Az-Zukhruf, Verse 45
وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا مُوسَىٰ بِـَٔايَٰتِنَآ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ وَمَلَإِيْهِۦ فَقَالَ إِنِّي رَسُولُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
mūsāye nāṁ nam'muṭe dr̥ṣṭāntaṅṅaḷumāyi phaṟavēānṟeyuṁ avanṟe pradhānikaḷuṭeyuṁ aṭuttēkkayaccu. appēāḷ addēhaṁ paṟaññu: "sanśayaṁ vēṇṭa; ñān prapañcanāthanṟe dūtanāṇ
Surah Az-Zukhruf, Verse 46
فَلَمَّا جَآءَهُم بِـَٔايَٰتِنَآ إِذَا هُم مِّنۡهَا يَضۡحَكُونَ
aṅṅane addēhaṁ nam'muṭe teḷivukaḷumāyi avaruṭe aṭutt cennappēāḻēā, avaratā avaye parihasiccu cirikkunnu
Surah Az-Zukhruf, Verse 47
وَمَا نُرِيهِم مِّنۡ ءَايَةٍ إِلَّا هِيَ أَكۡبَرُ مِنۡ أُخۡتِهَاۖ وَأَخَذۡنَٰهُم بِٱلۡعَذَابِ لَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ
avarkku nāṁ teḷivukaḷ ōrēānnēārēānnāyi kāṇiccukeāṭuttu. avayēārēānnuṁ atinṟe mumpattētinekkāḷ gambhīramāyirunnu. avasānaṁ nāṁ avare nam'muṭe śikṣayāl piṭikūṭi. ellāṁ avaratil ninn tiriccuvarān vēṇṭiyāyirunnu
Surah Az-Zukhruf, Verse 48
وَقَالُواْ يَـٰٓأَيُّهَ ٱلسَّاحِرُ ٱدۡعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِندَكَ إِنَّنَا لَمُهۡتَدُونَ
avar paṟaññu: "allayēā jālavidyakkārā, nīyumāyi ninṟe nāthanuṇṭākkiya karāṟanusaricc nī ninṟe nāthanēāṭ ñaṅṅaḷkkuvēṇṭi prārthikkuka. uṟappāyuṁ ñaṅṅaḷ nērvaḻiyil vannukeāḷḷāṁ
Surah Az-Zukhruf, Verse 49
فَلَمَّا كَشَفۡنَا عَنۡهُمُ ٱلۡعَذَابَ إِذَا هُمۡ يَنكُثُونَ
aṅṅane nāṁ avarilninn ā śikṣa nīkkikkaḷaññappēāḷ avaratā taṅṅaḷuṭe vākk laṅghikkunnu
Surah Az-Zukhruf, Verse 50
وَنَادَىٰ فِرۡعَوۡنُ فِي قَوۡمِهِۦ قَالَ يَٰقَوۡمِ أَلَيۡسَ لِي مُلۡكُ مِصۡرَ وَهَٰذِهِ ٱلۡأَنۡهَٰرُ تَجۡرِي مِن تَحۡتِيٓۚ أَفَلَا تُبۡصِرُونَ
phaṟavēān tanṟe janattēāṭ viḷiccucēādiccu: "enṟe janamē, ījiptinṟe ādhipatyaṁ enikkallē? ī nadikaḷeāḻukunnat enṟe tāḻbhāgattūṭeyallē? enniṭṭuṁ niṅṅaḷ kāryaṁ kaṇṭaṟiyunnillē
Surah Az-Zukhruf, Verse 51
أَمۡ أَنَا۠ خَيۡرٞ مِّنۡ هَٰذَا ٱلَّذِي هُوَ مَهِينٞ وَلَا يَكَادُ يُبِينُ
alla, nanne nis'sāranuṁ vyaktamāyi sansārikkān pēāluṁ kaḻiyāttavanumāya ivanekkāḷuttaman ñān tanneyallē
Surah Az-Zukhruf, Verse 52
فَلَوۡلَآ أُلۡقِيَ عَلَيۡهِ أَسۡوِرَةٞ مِّن ذَهَبٍ أَوۡ جَآءَ مَعَهُ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ مُقۡتَرِنِينَ
ivan pravācakaneṅkil ivane svarṇavaḷakaḷaṇiyikkāttatent? alleṅkil ivanēāṭeātt akampaṭikkārāyi malakkukaḷ varāttatent
Surah Az-Zukhruf, Verse 53
فَٱسۡتَخَفَّ قَوۡمَهُۥ فَأَطَاعُوهُۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمٗا فَٰسِقِينَ
aṅṅane phaṟavēān tanṟe janatte viḍḍhikaḷākki. atēāṭe avar avane anusariccu. avar tīrttuṁ adhārmikarāya janatayāyirunnu
Surah Az-Zukhruf, Verse 54
فَلَمَّآ ءَاسَفُونَا ٱنتَقَمۡنَا مِنۡهُمۡ فَأَغۡرَقۡنَٰهُمۡ أَجۡمَعِينَ
avasānaṁ avar nam'me prakēāpippiccappēāḷ nāṁ avarēāṭ pratikāraṁ ceytu. avareyeākke mukkiyeāṭukki
Surah Az-Zukhruf, Verse 55
فَجَعَلۡنَٰهُمۡ سَلَفٗا وَمَثَلٗا لِّلۡأٓخِرِينَ
aṅṅane avare nāṁ pingāmikaḷkk oru mātr̥kayākki. oppaṁ guṇapāṭhamākunna orudāharaṇavuṁ
Surah Az-Zukhruf, Verse 56
۞وَلَمَّا ضُرِبَ ٱبۡنُ مَرۡيَمَ مَثَلًا إِذَا قَوۡمُكَ مِنۡهُ يَصِدُّونَ
maryaminṟe makane mātr̥kā puruṣanāyi eṭuttukāṇiccappēāḻuṁ ninṟe janatayitā atinṟe pēril occavekkunnu
Surah Az-Zukhruf, Verse 57
وَقَالُوٓاْ ءَأَٰلِهَتُنَا خَيۡرٌ أَمۡ هُوَۚ مَا ضَرَبُوهُ لَكَ إِلَّا جَدَلَۢاۚ بَلۡ هُمۡ قَوۡمٌ خَصِمُونَ
avar cēādikkunnu: "ñaṅṅaḷuṭe daivaṅṅaḷāṇēā uttamaṁ; atalla ivanēā?" avar ninnēāṭ iteṭuttupaṟayunnat tarkkattinuvēṇṭi mātramāṇ. satyattilavar tīrttuṁ tārkkikarāya janaṁ tanneyāṇ
Surah Az-Zukhruf, Verse 58
إِنۡ هُوَ إِلَّا عَبۡدٌ أَنۡعَمۡنَا عَلَيۡهِ وَجَعَلۡنَٰهُ مَثَلٗا لِّبَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ
addēhaṁ nam'muṭe oru dāsan mātramāṇ. nāṁ addēhattin anugrahamēki. addēhatte israyēl makkaḷkk mātr̥kayākkukayuṁ ceytu
Surah Az-Zukhruf, Verse 59
وَلَوۡ نَشَآءُ لَجَعَلۡنَا مِنكُم مَّلَـٰٓئِكَةٗ فِي ٱلۡأَرۡضِ يَخۡلُفُونَ
nāṁ uddēśiccirunneṅkil niṅṅaḷkk pakaraṁ niṅṅaḷil ninnutanne malakkukaḷe bhūmiyil pratinidhikaḷākkumāyirunnu
Surah Az-Zukhruf, Verse 60
وَإِنَّهُۥ لَعِلۡمٞ لِّلسَّاعَةِ فَلَا تَمۡتَرُنَّ بِهَا وَٱتَّبِعُونِۚ هَٰذَا صِرَٰطٞ مُّسۡتَقِيمٞ
sanśayamilla; īsānabi antyasamayattinuḷḷa oraṟiyippāṇ. niṅṅaḷatileāṭṭuṁ sanśayikkarut. niṅṅaḷenne pinpaṟṟuka. itutanneyāṇ nērvaḻi
Surah Az-Zukhruf, Verse 61
وَلَا يَصُدَّنَّكُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُۖ إِنَّهُۥ لَكُمۡ عَدُوّٞ مُّبِينٞ
piśāc niṅṅaḷe itilninn taṭayātirikkaṭṭe. sanśayaṁ vēṇṭa; avan niṅṅaḷuṭe pratyakṣa śatruvāṇ
Surah Az-Zukhruf, Verse 62
وَلَمَّا جَآءَ عِيسَىٰ بِٱلۡبَيِّنَٰتِ قَالَ قَدۡ جِئۡتُكُم بِٱلۡحِكۡمَةِ وَلِأُبَيِّنَ لَكُم بَعۡضَ ٱلَّذِي تَخۡتَلِفُونَ فِيهِۖ فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
īsā vyaktamāya teḷivukaḷumāyi vann iṅṅane paṟaññu: "ñānitā tattvajñānavumāyi niṅṅaḷuṭe aṭutt vannirikkunnu, niṅṅaḷkkiṭayil abhiprāyavyatyāsamuḷḷa kāryaṅṅaḷil niṅṅaḷkk viśadīkaraṇaṁ nalkān. atināl niṅṅaḷ allāhuvēāṭ bhaktiyuḷḷavarāvuka. enne anusarikkuka
Surah Az-Zukhruf, Verse 63
إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ رَبِّي وَرَبُّكُمۡ فَٱعۡبُدُوهُۚ هَٰذَا صِرَٰطٞ مُّسۡتَقِيمٞ
enṟeyuṁ niṅṅaḷuṭeyuṁ nāthan allāhuvāṇ. atināl avane mātraṁ vaḻippeṭuka. itāṇ ēṟṟavuṁ ceāvvāya mārgaṁ
Surah Az-Zukhruf, Verse 64
فَٱخۡتَلَفَ ٱلۡأَحۡزَابُ مِنۢ بَيۡنِهِمۡۖ فَوَيۡلٞ لِّلَّذِينَ ظَلَمُواْ مِنۡ عَذَابِ يَوۡمٍ أَلِيمٍ
appēāḷ avar pala kakṣikaḷāyi bhinniccu. atināl atikramaṁ kāṇiccavarkk nēāvuṟṟa nāḷinṟe kaṭuttaśikṣayuṭe keāṭunnāśamāṇuṇṭāvuka
Surah Az-Zukhruf, Verse 65
هَلۡ يَنظُرُونَ إِلَّا ٱلسَّاعَةَ أَن تَأۡتِيَهُم بَغۡتَةٗ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ
avaraṟiyāte peṭṭenn vannettunna antyadinamallāte maṟṟentāṇ avarkk pratīkṣikkānuḷḷat
Surah Az-Zukhruf, Verse 66
ٱلۡأَخِلَّآءُ يَوۡمَئِذِۭ بَعۡضُهُمۡ لِبَعۡضٍ عَدُوٌّ إِلَّا ٱلۡمُتَّقِينَ
kūṭṭukāreākkeyuṁ annāḷil parasparaṁ śatrukkaḷāyi māṟuṁ; bhaktanmāreāḻike
Surah Az-Zukhruf, Verse 67
يَٰعِبَادِ لَا خَوۡفٌ عَلَيۡكُمُ ٱلۡيَوۡمَ وَلَآ أَنتُمۡ تَحۡزَنُونَ
enṟe dāsanmārē, inn niṅṅaḷeāṭṭuṁ pēṭikkēṇṭatilla. tīrē duḥkhikkēṇṭatumilla
Surah Az-Zukhruf, Verse 68
ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَكَانُواْ مُسۡلِمِينَ
nam'muṭe vacanaṅṅaḷil viśvasiccavarāṇ niṅṅaḷ. allāhuvin kīḻeātuṅṅikkaḻiññavaruṁ
Surah Az-Zukhruf, Verse 69
ٱدۡخُلُواْ ٱلۡجَنَّةَ أَنتُمۡ وَأَزۡوَٰجُكُمۡ تُحۡبَرُونَ
niṅṅaḷuṁ niṅṅaḷuṭe iṇakaḷuṁ santēāṣapūrvaṁ svargattil pravēśiccukeāḷḷuka
Surah Az-Zukhruf, Verse 70
يُطَافُ عَلَيۡهِم بِصِحَافٖ مِّن ذَهَبٖ وَأَكۡوَابٖۖ وَفِيهَا مَا تَشۡتَهِيهِ ٱلۡأَنفُسُ وَتَلَذُّ ٱلۡأَعۡيُنُۖ وَأَنتُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ
svarṇattālaṅṅaḷuṁ kēāppakaḷuṁ avarkk cuṟṟuṁ kaṟaṅṅikkeāṇṭirikkuṁ. manas's mēāhikkunnatuṁ kaṇṇukaḷkk ānandakaramāyatumeākke aviṭe kiṭṭuṁ. "niṅṅaḷaviṭe nityavāsikaḷāyirikkuṁ
Surah Az-Zukhruf, Verse 71
وَتِلۡكَ ٱلۡجَنَّةُ ٱلَّتِيٓ أُورِثۡتُمُوهَا بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
niṅṅaḷ pravartticcirunnatinṟe phalamāyi niṅṅaḷ ī svargattinavakāśikaḷāyittīrnnirikkunnu
Surah Az-Zukhruf, Verse 72
لَكُمۡ فِيهَا فَٰكِهَةٞ كَثِيرَةٞ مِّنۡهَا تَأۡكُلُونَ
niṅṅaḷkkatil dhārāḷaṁ paḻaṅṅaḷuṇṭ. atil ninn iṣṭampēāle bhakṣikkāṁ
Surah Az-Zukhruf, Verse 73
إِنَّ ٱلۡمُجۡرِمِينَ فِي عَذَابِ جَهَنَّمَ خَٰلِدُونَ
sanśayamilla; kuṟṟavāḷikaḷ narakaśikṣayil ennennuṁ kaḻiyēṇṭavarāṇ
Surah Az-Zukhruf, Verse 74
لَا يُفَتَّرُ عَنۡهُمۡ وَهُمۡ فِيهِ مُبۡلِسُونَ
avarkkatileāriḷavuṁ kiṭṭukayilla. avaratil nirāśarāyi kaḻiyēṇṭivaruṁ
Surah Az-Zukhruf, Verse 75
وَمَا ظَلَمۡنَٰهُمۡ وَلَٰكِن كَانُواْ هُمُ ٱلظَّـٰلِمِينَ
nāṁ avarēāṭ oratikramavuṁ kāṭṭiyiṭṭilla. ennāl avar taṅṅaḷēāṭutanne atikramaṁ kāṇikkukayāyirunnu
Surah Az-Zukhruf, Verse 76
وَنَادَوۡاْ يَٰمَٰلِكُ لِيَقۡضِ عَلَيۡنَا رَبُّكَۖ قَالَ إِنَّكُم مَّـٰكِثُونَ
avar viḷiccukēḻuṁ: "mālikē, aṅṅayuṭe nāthan ñaṅṅaḷkk ippēāḷtanne maraṇaṁ tannirunneṅkil nannāyēne." mālik paṟayuṁ: "niṅṅaḷiviṭe tāmasikkēṇṭavar tanneyāṇ
Surah Az-Zukhruf, Verse 77
لَقَدۡ جِئۡنَٰكُم بِٱلۡحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَكُمۡ لِلۡحَقِّ كَٰرِهُونَ
tīrccayāyuṁ ñaṅṅaḷ niṅṅaḷkk satyaṁ etticcutanniṭṭuṇṭāyirunnu. ennāl niṅṅaḷilēṟe pēruṁ satyatte veṟukkunnavarāyirunnu
Surah Az-Zukhruf, Verse 78
أَمۡ أَبۡرَمُوٓاْ أَمۡرٗا فَإِنَّا مُبۡرِمُونَ
atalla; ikkūṭṭariviṭe valla pad'dhatiyuṁ naṭappākkān tīrumāniccirikkayāṇēā? eṅkil nāmuṁ oru tīrumānameṭukkāṁ
Surah Az-Zukhruf, Verse 79
أَمۡ يَحۡسَبُونَ أَنَّا لَا نَسۡمَعُ سِرَّهُمۡ وَنَجۡوَىٰهُمۚ بَلَىٰ وَرُسُلُنَا لَدَيۡهِمۡ يَكۡتُبُونَ
alla; avaruṭe kuśukuśukkalukaḷuṁ gūḍhālēācanakaḷumeānnuṁ nāṁ kēḷkkunnillennāṇēā avar karutunnat. tīrccayāyuṁ nam'muṭe dūtanmār ellāṁ eḻutiyeṭukkunnavarāyi avarkkeāppaṁ tanneyuṇṭ
Surah Az-Zukhruf, Verse 80
قُلۡ إِن كَانَ لِلرَّحۡمَٰنِ وَلَدٞ فَأَنَا۠ أَوَّلُ ٱلۡعَٰبِدِينَ
paṟayuka: "paramakāruṇikanāya allāhuvin oru putranuṇṭāyirunneṅkil avane pūjikkunnavaril onnāman ñānākumāyirunnu
Surah Az-Zukhruf, Verse 81
سُبۡحَٰنَ رَبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ رَبِّ ٱلۡعَرۡشِ عَمَّا يَصِفُونَ
ākāśabhūmikaḷuṭe sanrakṣakanuṁ sinhāsanattinuṭamayumāya allāhu avar paṟaññuparattunnatil ninnellāṁ etrayēā pariśud'dhanatre
Surah Az-Zukhruf, Verse 82
فَذَرۡهُمۡ يَخُوضُواْ وَيَلۡعَبُواْ حَتَّىٰ يُلَٰقُواْ يَوۡمَهُمُ ٱلَّذِي يُوعَدُونَ
nī avare avaruṭe pāṭṭin viṭṭēkkuka. avar asambandhaṅṅaḷilāṇṭ kaḷitamāśakaḷil muḻukikkaḻiññukeāḷḷaṭṭe; avarēāṭ vāgdānaṁ ceyta avaruṭe ā dinavumāyi avar kaṇṭumuṭṭunvare
Surah Az-Zukhruf, Verse 83
وَهُوَ ٱلَّذِي فِي ٱلسَّمَآءِ إِلَٰهٞ وَفِي ٱلۡأَرۡضِ إِلَٰهٞۚ وَهُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡعَلِيمُ
avanāṇ ākāśattile daivaṁ. bhūmiyile daivavuṁ avan tanne. avan yuktimānāṇ. ellāṁ aṟiyunnavanuṁ
Surah Az-Zukhruf, Verse 84
وَتَبَارَكَ ٱلَّذِي لَهُۥ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَعِندَهُۥ عِلۡمُ ٱلسَّاعَةِ وَإِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ
ākāśabhūmikaḷuṭeyuṁ avaykkiṭayiluḷḷavayuṭeyuṁ uṭamayāya allāhu anugrahapūrṇanāṇ. avan mātramē antyasamayatte sambandhicca aṟivuḷḷū. niṅṅaḷellāṁ maṭaṅṅiccellēṇṭat avaṅkalēkkāṇ
Surah Az-Zukhruf, Verse 85
وَلَا يَمۡلِكُ ٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ مِن دُونِهِ ٱلشَّفَٰعَةَ إِلَّا مَن شَهِدَ بِٱلۡحَقِّ وَهُمۡ يَعۡلَمُونَ
avanekkūṭāte ikkūṭṭar viḷiccuprārthikkunnavar śipārśakkadhikāramuḷḷavaralla; bēādhapūrvaṁ satyasākṣyaṁ nirvahiccavareāḻike
Surah Az-Zukhruf, Verse 86
وَلَئِن سَأَلۡتَهُم مَّنۡ خَلَقَهُمۡ لَيَقُولُنَّ ٱللَّهُۖ فَأَنَّىٰ يُؤۡفَكُونَ
ārāṇ avare sr̥ṣṭiccatenn nī avarēāṭ cēādiccāl uṟappāyuṁ avar paṟayuṁ, allāhuvenn. enniṭṭuṁ eṅṅaneyāṇavar vaḻiteṟṟippēākunnat
Surah Az-Zukhruf, Verse 87
وَقِيلِهِۦ يَٰرَبِّ إِنَّ هَـٰٓؤُلَآءِ قَوۡمٞ لَّا يُؤۡمِنُونَ
enṟe nāthā, tīrccayāyuṁ ikkūṭṭar viśvasikkātta janatayāṇe"nna pravācakanṟe vacanavuṁ avanaṟiyunnu
Surah Az-Zukhruf, Verse 88
فَٱصۡفَحۡ عَنۡهُمۡ وَقُلۡ سَلَٰمٞۚ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ
atināl nī avarēāṭ viṭṭuvīḻca kāṇikkuka. “niṅṅaḷkku salāṁ” ennu paṟayuka. aṭuttutanne avarellāṁ aṟiññukeāḷḷuṁ
Surah Az-Zukhruf, Verse 89