Surah Al-Jathiya - Tamil Translation by Abdulhameed Baqavi
حمٓ
ha mim. (Anaivaraiyum) mikaittavanum nanamutaiyavanumakiya allahvinal ivvetam irakkappattatu
Surah Al-Jathiya, Verse 1
تَنزِيلُ ٱلۡكِتَٰبِ مِنَ ٱللَّهِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَكِيمِ
ha mim. (Anaivaraiyum) mikaittavanum nanamutaiyavanumakiya allahvinal ivvetam irakkappattatu
Surah Al-Jathiya, Verse 2
إِنَّ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ لَأٓيَٰتٖ لِّلۡمُؤۡمِنِينَ
nampikkai kontavarkalukku, vanankalilum pumiyilum niccayamaka pala attatcikal irukkinrana
Surah Al-Jathiya, Verse 3
وَفِي خَلۡقِكُمۡ وَمَا يَبُثُّ مِن دَآبَّةٍ ءَايَٰتٞ لِّقَوۡمٖ يُوقِنُونَ
Unkalaip pataittiruppatilum, (pumiyil) pala jivaracikalai(p pala pakankalilum) parappi vaittiruppatilum, (nampikkaiyil) urutiyana (nalla) makkalukkup pala attatcikal irukkinrana
Surah Al-Jathiya, Verse 4
وَٱخۡتِلَٰفِ ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ وَمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مِن رِّزۡقٖ فَأَحۡيَا بِهِ ٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ مَوۡتِهَا وَتَصۡرِيفِ ٱلرِّيَٰحِ ءَايَٰتٞ لِّقَوۡمٖ يَعۡقِلُونَ
iravu, pakal marimari varumpati allah ceytiruppatilum, vanattiliruntu malaiyai irakki vaittu, ataikkontu (varantu) irantupona pumiyai uyirppippatilum, (pala ticaikalukku) karrukalai tiruppi vituvatilum arivutaiya makkalukkup pala attatcikal irukkinrana
Surah Al-Jathiya, Verse 5
تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱللَّهِ نَتۡلُوهَا عَلَيۡكَ بِٱلۡحَقِّۖ فَبِأَيِّ حَدِيثِۭ بَعۡدَ ٱللَّهِ وَءَايَٰتِهِۦ يُؤۡمِنُونَ
(napiye!) Ivai allahvutaiya vacanankalakum. Meyyakave um mitu nam ivarrai otik kanpikkirom. Allahvukkum avanutaiya vacanankalukkum pinnar ivarkal evvisayattaittan nampuvarkal
Surah Al-Jathiya, Verse 6
وَيۡلٞ لِّكُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٖ
(ivvaru nirakarittuvittup poyyana teyvankalaik) karpanaiyakak kurum pavikalukkellam ketutan
Surah Al-Jathiya, Verse 7
يَسۡمَعُ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِ ثُمَّ يُصِرُّ مُسۡتَكۡبِرٗا كَأَن لَّمۡ يَسۡمَعۡهَاۖ فَبَشِّرۡهُ بِعَذَابٍ أَلِيمٖ
avarkal allahvin vacanankal tankalukku otik kanpikkappattatai cevimatuttu vittu pinnar, atai cevimatukkatavarkalaippol karvam kontu (nirakarippin mite) pitivatamaka irukkirarkal. Avarkalukkut tunpuruttum vetanaiyaik kontu (napiye!) Narceyti kuruviraka
Surah Al-Jathiya, Verse 8
وَإِذَا عَلِمَ مِنۡ ءَايَٰتِنَا شَيۡـًٔا ٱتَّخَذَهَا هُزُوًاۚ أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ عَذَابٞ مُّهِينٞ
nam vacanankalil etai avarkal arinta potilum, atai avarkal parikacamakave etuttuk kolkinranar. Ivarkalukku ilivu tarum vetanai untu
Surah Al-Jathiya, Verse 9
مِّن وَرَآئِهِمۡ جَهَنَّمُۖ وَلَا يُغۡنِي عَنۡهُم مَّا كَسَبُواْ شَيۡـٔٗا وَلَا مَا ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ أَوۡلِيَآءَۖ وَلَهُمۡ عَذَابٌ عَظِيمٌ
ivarkalukku (ivarkal maranitta) pinnal narakamtan irukkiratu. Avarkal cekarittiruppavaiyo allatu tankalukkup patukappalarkal enru avarkal etuttukkonta allah allatavaiyo, avarkalukku oru payanum alikkatu. Avarkalukku katumaiyana vetanai untu
Surah Al-Jathiya, Verse 10
هَٰذَا هُدٗىۖ وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِمۡ لَهُمۡ عَذَابٞ مِّن رِّجۡزٍ أَلِيمٌ
ivvetamtan nerana patai. Akave, evarkal tankal iraivanin vacanankalai nirakarikkirarkalo, avarkalukku mika katinamana tunpuruttum vetanai untu
Surah Al-Jathiya, Verse 11
۞ٱللَّهُ ٱلَّذِي سَخَّرَ لَكُمُ ٱلۡبَحۡرَ لِتَجۡرِيَ ٱلۡفُلۡكُ فِيهِ بِأَمۡرِهِۦ وَلِتَبۡتَغُواْ مِن فَضۡلِهِۦ وَلَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ
Allah, katalai unkalukku vacatiyaka amaittirukkiran. Avan kattalaiyaik kontu (pala natukalukkuk) kappalil cenru (atan mulam) avanutaiya arulai ninkal tetik kolkirirkal. (Atarkaka avanukku) ninkal nanri celuttuvirkalaka
Surah Al-Jathiya, Verse 12
وَسَخَّرَ لَكُم مَّا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِ جَمِيعٗا مِّنۡهُۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَتَفَكَّرُونَ
(avvare) vanankalilum pumiyilumulla anaittaiyume avan tan arulal unkalu(taiya nanmai)kku (ulaikkumpati) kattuppatutti vaittirukkiran. Kavanittu arayum makkalukku niccayamaka itil pala patippinaikal irukkinrana
Surah Al-Jathiya, Verse 13
قُل لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ يَغۡفِرُواْ لِلَّذِينَ لَا يَرۡجُونَ أَيَّامَ ٱللَّهِ لِيَجۡزِيَ قَوۡمَۢا بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ
(napiye!) Nampikkaiyalarkalukku nir kuruviraka: “Avarkal allahvutaiya tantanaikalai nampata makkalai mannittu (avarkal visayattai allahvitame vittu) vituvarkalaka. (Nanmaiyo, timaiyo ceyyum) makkalukku avarkal ceyyum ceyalukkut takka palanai avan kotuppan
Surah Al-Jathiya, Verse 14
مَنۡ عَمِلَ صَٰلِحٗا فَلِنَفۡسِهِۦۖ وَمَنۡ أَسَآءَ فَعَلَيۡهَاۖ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُمۡ تُرۡجَعُونَ
evar nanmai ceykiraro atu avarukke nanru. Evan timai ceykirano atu avanukke ketakum. Pinnar, ninkal unkal iraivanitame kontu varappatuvirkal
Surah Al-Jathiya, Verse 15
وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحُكۡمَ وَٱلنُّبُوَّةَ وَرَزَقۡنَٰهُم مِّنَ ٱلطَّيِّبَٰتِ وَفَضَّلۡنَٰهُمۡ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ
niccayamaka nam israyilin cantatikalukku vetattaiyum, (nanattaiyum,) atikarattaiyum, napippattattaiyum kotuttu melana unavukalaiyum kotuttom. Melum, ulakattar anaivarilum avarkalai menmaiyakki vaittom
Surah Al-Jathiya, Verse 16
وَءَاتَيۡنَٰهُم بَيِّنَٰتٖ مِّنَ ٱلۡأَمۡرِۖ فَمَا ٱخۡتَلَفُوٓاْ إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَهُمُ ٱلۡعِلۡمُ بَغۡيَۢا بَيۡنَهُمۡۚ إِنَّ رَبَّكَ يَقۡضِي بَيۡنَهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ فِيمَا كَانُواْ فِيهِ يَخۡتَلِفُونَ
melum, nam kattalaikalaip parrit telivana vacanankalai nam avarkalukkuk kotuttom. (Ivvariruntum) avarkal tankalukkitaiyilulla poramaiyin karanamaka, avarkalitam (veta) nanam vantatan pinnar, avarkal tankalukkul (tarkkittuk kontu) pirintu vittanar. (Napiye!) Niccayamaka umatu iraivan avarkal tarkkittuk kontavarraip parri marumaiyil avarkalukkitaiyil tirppalippan
Surah Al-Jathiya, Verse 17
ثُمَّ جَعَلۡنَٰكَ عَلَىٰ شَرِيعَةٖ مِّنَ ٱلۡأَمۡرِ فَٱتَّبِعۡهَا وَلَا تَتَّبِعۡ أَهۡوَآءَ ٱلَّذِينَ لَا يَعۡلَمُونَ
Piraku, (napiye!) Markkattin nerana oru valiyiltan nam um'mai akkiyirukkirom. Akave, ataiye nir pinparri natappiraka! Kalvi nanamarra inta makkalin viruppankalai nir pinparratir
Surah Al-Jathiya, Verse 18
إِنَّهُمۡ لَن يُغۡنُواْ عَنكَ مِنَ ٱللَّهِ شَيۡـٔٗاۚ وَإِنَّ ٱلظَّـٰلِمِينَ بَعۡضُهُمۡ أَوۡلِيَآءُ بَعۡضٖۖ وَٱللَّهُ وَلِيُّ ٱلۡمُتَّقِينَ
niccayamaka ivarkal allahvukku virotamaka umakku oru utaviyum ceytuvita mutiyatu. Niccayamaka aniyayakkararkal cilar, (avarkalil) cilarukkuttan nanparkal. (Nampikkaiyalarkalukku alla.) Allahtan iraiyaccamutaiyavarkalin nanpan avan
Surah Al-Jathiya, Verse 19
هَٰذَا بَصَـٰٓئِرُ لِلنَّاسِ وَهُدٗى وَرَحۡمَةٞ لِّقَوۡمٖ يُوقِنُونَ
itu manitarkalukku telivana vilakkamakavum nampakkutiya makkalukku nerana valiyakavum arulakavum irukkiratu
Surah Al-Jathiya, Verse 20
أَمۡ حَسِبَ ٱلَّذِينَ ٱجۡتَرَحُواْ ٱلسَّيِّـَٔاتِ أَن نَّجۡعَلَهُمۡ كَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ سَوَآءٗ مَّحۡيَاهُمۡ وَمَمَاتُهُمۡۚ سَآءَ مَا يَحۡكُمُونَ
evarkal pavattait tetik kontarkalo avarkalai, nampikkaikontu narceyalkalaic ceytavarkalaip pol nam akkivituvom enru ennik kontirukkinranara? Avarkal uyirutan iruppatum avarkal irantuvituvatum camame. Avarkal (itarku marakac) ceytu konta mutivu maka kettatu
Surah Al-Jathiya, Verse 21
وَخَلَقَ ٱللَّهُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ بِٱلۡحَقِّ وَلِتُجۡزَىٰ كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ
vanankalaiyum pumiyaiyum allah takka karanattin mite pataittirukkiran. Akave, (avarkalil ulla) ovvoru atmavukkum avarrin ceyalukkuttakka kuliye kotukkappatum. Avai (anuvalavum) aniyayam ceyyappata mattatu
Surah Al-Jathiya, Verse 22
أَفَرَءَيۡتَ مَنِ ٱتَّخَذَ إِلَٰهَهُۥ هَوَىٰهُ وَأَضَلَّهُ ٱللَّهُ عَلَىٰ عِلۡمٖ وَخَتَمَ عَلَىٰ سَمۡعِهِۦ وَقَلۡبِهِۦ وَجَعَلَ عَلَىٰ بَصَرِهِۦ غِشَٰوَةٗ فَمَن يَهۡدِيهِ مِنۢ بَعۡدِ ٱللَّهِۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ
(napiye!) Tan iccaiyai(t tan vanankum) teyvamaka etuttuk konta oruvanai nir kavanittira? Avanukku(p potumana) kalvi iruntum (avanatu pavattin karanamaka) allah avanait tavarana valiyil vittuvittan. Avanutaiya ceviyin mitum, ullattin mitum muttiraiyittu vittan. Avanutaiya parvaiyin mitum oru tiraiyai amaittu vittan. Allah ivvaru ceyta pinnar, avanai yaraltan nerana valiyil celutta mutiyum? Ninkal nallunarvu pera ventama
Surah Al-Jathiya, Verse 23
وَقَالُواْ مَا هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا ٱلدُّنۡيَا نَمُوتُ وَنَحۡيَا وَمَا يُهۡلِكُنَآ إِلَّا ٱلدَّهۡرُۚ وَمَا لَهُم بِذَٰلِكَ مِنۡ عِلۡمٍۖ إِنۡ هُمۡ إِلَّا يَظُنُّونَ
‘‘Ivvulakattil nam valum valkkaiyait tavira veroru valkkai illai'' enrum, ‘‘(itiltan) nam valntu kontirukkirom; pinnar irantu vitukirom. Kalattait tavira (veru etuvum) nam'mai alippatillai'' enrum avarkal kurukinranar. Itaipparri ivarkalukku oru nanamum illai. Ivarkal vin cantekattil alntirupporait tavira verillai
Surah Al-Jathiya, Verse 24
وَإِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتُنَا بَيِّنَٰتٖ مَّا كَانَ حُجَّتَهُمۡ إِلَّآ أَن قَالُواْ ٱئۡتُواْ بِـَٔابَآئِنَآ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
avarkalukku telivana namatu vacanankal otik kanpikkappattal (avarkal nampikkaiyalarkalai nokki,) ‘‘meyyakave (maranittavarkal uyirperru elumpuvarkal enra visayattil) ninkal unmai colpavarkalaka iruntal, (irantu pona) enkal mutataikalai (uyirppittuk) kontu varunkal'' enru kuruvatait tavira, (veru) patil kura avarkalukku mutivatillai
Surah Al-Jathiya, Verse 25
قُلِ ٱللَّهُ يُحۡيِيكُمۡ ثُمَّ يُمِيتُكُمۡ ثُمَّ يَجۡمَعُكُمۡ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ لَا رَيۡبَ فِيهِ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ
(napiye!) Nir avarkalai nokki kuruviraka: ‘‘Allahtan unkalai uyirppittan; (nanalla.) Avane unkalai maranikkavaippan. Pinnar, marumai nalil (uyir kotuttu) unkalai onru cerppan. Itil oru cantekamum illai. Ayinum, manitarkalil perumpalanavarkal itai arintu kolvatillai
Surah Al-Jathiya, Verse 26
وَلِلَّهِ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ وَيَوۡمَ تَقُومُ ٱلسَّاعَةُ يَوۡمَئِذٖ يَخۡسَرُ ٱلۡمُبۡطِلُونَ
vanankal, pumiyin atci allahvukkuriyate. Vicaranai nal varum anru (nam vacanankalaip) poyyakkiyavarkal annalil nastattirku ullaki irupparkal
Surah Al-Jathiya, Verse 27
وَتَرَىٰ كُلَّ أُمَّةٖ جَاثِيَةٗۚ كُلُّ أُمَّةٖ تُدۡعَىٰٓ إِلَىٰ كِتَٰبِهَا ٱلۡيَوۡمَ تُجۡزَوۡنَ مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
(napiye! Annalil) ovvoru vakupparum, mulantalittirukkak kanpir. Ovvoru vakupparum (vicaranaikkaka) avarkalutaiya (pativup) puttakattai nokki alaikkappatuvarkal. (Avarkalai nokki) ‘‘inraiya tinam ninkal unkal ceyalukkuriya kuliyai kotukkappatuvirkal'' (enrum)
Surah Al-Jathiya, Verse 28
هَٰذَا كِتَٰبُنَا يَنطِقُ عَلَيۡكُم بِٱلۡحَقِّۚ إِنَّا كُنَّا نَسۡتَنسِخُ مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
‘‘Itu (unkal ceyalaip parriya) namatu (pativup) puttakam. Itu unkalaip parriya unmaiyaiye kurum. Niccayamaka nam, ninkal ceytavarraiyellam eluti vaittirukkirom'' (enrum kurappatum)
Surah Al-Jathiya, Verse 29
فَأَمَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ فَيُدۡخِلُهُمۡ رَبُّهُمۡ فِي رَحۡمَتِهِۦۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡمُبِينُ
evarkal nampikkai kontu narceyalkalaic ceytarkalo avarkalai, avarkalutaiya iraivan tan arulil pukuttuvan. Itutan mikat telivana verriyakum
Surah Al-Jathiya, Verse 30
وَأَمَّا ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَفَلَمۡ تَكُنۡ ءَايَٰتِي تُتۡلَىٰ عَلَيۡكُمۡ فَٱسۡتَكۡبَرۡتُمۡ وَكُنتُمۡ قَوۡمٗا مُّجۡرِمِينَ
evarkal (nam vacanankalai) nirakarittarkalo (avarkalai nokki) unkalukku nam vacanankal otik kanpikkappatavillaiya? Accamayam ninkal perumaikontu (ataip purakkanittu) vittirkal. Innum ninkal kurravalikalaka iruntirkal'' (enrum kurappatum)
Surah Al-Jathiya, Verse 31
وَإِذَا قِيلَ إِنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقّٞ وَٱلسَّاعَةُ لَا رَيۡبَ فِيهَا قُلۡتُم مَّا نَدۡرِي مَا ٱلسَّاعَةُ إِن نَّظُنُّ إِلَّا ظَنّٗا وَمَا نَحۡنُ بِمُسۡتَيۡقِنِينَ
melum, ‘‘niccayamaka allahvutaiya vakkuruti unmaiyanatu, marumai varuvatil arave cantekamillai'' enru (unkalukkuk) kurappattal atarku, ‘‘marumai innatenre nankal ariyom. Atu (vinana) verum ennattait tavira verillai enre ennukirom. Atai (meyyenru) nankal nampavumillai'' enru ninkal kurinirkal (allava?) Enru (avarkalitam) ketkappatum
Surah Al-Jathiya, Verse 32
وَبَدَا لَهُمۡ سَيِّـَٔاتُ مَا عَمِلُواْ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ
avarkal ceytu kontirunta tiya ceyalkal anaittum, avarkalukku velippattuvitum. Avarkal parikacam ceytu kontiruntavai avarkalaic culntukollum
Surah Al-Jathiya, Verse 33
وَقِيلَ ٱلۡيَوۡمَ نَنسَىٰكُمۡ كَمَا نَسِيتُمۡ لِقَآءَ يَوۡمِكُمۡ هَٰذَا وَمَأۡوَىٰكُمُ ٱلنَّارُ وَمَا لَكُم مِّن نَّـٰصِرِينَ
(avarkalai nokki) ‘‘ninkal innalai cantippatai marantavare, namum inraiya tinam unkalai marantuvittom. Unkal tankumitam narakamtan. (Inraiya tinam) unkalukku utavi ceypavarkal yarumillai'' enrum kurappatum
Surah Al-Jathiya, Verse 34
ذَٰلِكُم بِأَنَّكُمُ ٱتَّخَذۡتُمۡ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ هُزُوٗا وَغَرَّتۡكُمُ ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَاۚ فَٱلۡيَوۡمَ لَا يُخۡرَجُونَ مِنۡهَا وَلَا هُمۡ يُسۡتَعۡتَبُونَ
Itan karanamavatu: Niccayamaka ninkal allahvutaiya vacanankalaip parikacamaka etuttuk kontirkal. Ivvulaka valkkai unkalai mayakki vittatu (enrum kurappatum). Inraiya tinam narakattiliruntu avarkal veliyerrappatamattarkal. Avarkalutaiya mannippuk koralum ankikarikkappatatu
Surah Al-Jathiya, Verse 35
فَلِلَّهِ ٱلۡحَمۡدُ رَبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَرَبِّ ٱلۡأَرۡضِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
vanankalin iraivanum, pumiyin iraivanum, innum akilattar anaivarin iraivanumakiya allahvukke ellap pukalum urittakum
Surah Al-Jathiya, Verse 36
وَلَهُ ٱلۡكِبۡرِيَآءُ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
vanankalilum, pumiyilum ulla ella perumaikalum avanukke contamanavai. Avan (anaivaraiyum) mikaittavanum nanamutaiyavanum avan
Surah Al-Jathiya, Verse 37