Surah Al-Ahqaf - Tamil Translation by Abdulhameed Baqavi
حمٓ
ha mim. (Anaivaraiyum) mikaittavanum, nanamutaiyavanumakiya allahvinal ivvetam arulappattullatu
Surah Al-Ahqaf, Verse 1
تَنزِيلُ ٱلۡكِتَٰبِ مِنَ ٱللَّهِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَكِيمِ
ha mim. (Anaivaraiyum) mikaittavanum, nanamutaiyavanumakiya allahvinal ivvetam arulappattullatu
Surah Al-Ahqaf, Verse 2
مَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَآ إِلَّا بِٱلۡحَقِّ وَأَجَلٖ مُّسَمّٗىۚ وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ عَمَّآ أُنذِرُواْ مُعۡرِضُونَ
vanankalaiyum, pumiyaiyum, avarrukku mattiyil ullavarraiyum takka karanamum, (avarrukkuk) kurippitta tavanaiyuminri nam pataikkavillai. Evarkal (allahvai) nirakarikkirarkalo avarkal, tankalukkup payamurutti eccarikkai ceyyappattatai marukkinranar
Surah Al-Ahqaf, Verse 3
قُلۡ أَرَءَيۡتُم مَّا تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ أَرُونِي مَاذَا خَلَقُواْ مِنَ ٱلۡأَرۡضِ أَمۡ لَهُمۡ شِرۡكٞ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِۖ ٱئۡتُونِي بِكِتَٰبٖ مِّن قَبۡلِ هَٰذَآ أَوۡ أَثَٰرَةٖ مِّنۡ عِلۡمٍ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
akave, (napiye! Avarkalai nokki) nir kuruviraka: ‘‘Allahvai tavirttu ninkal (iraivanena) evarrai alaikkirirkalo avarrai ninkal kavanittirkala? Avai pumiyil etaittan pataittirukkinrana? Atai ninkal enakkuk kanpiyunkal allatu vanankalil (avarrin atciyilo allatu avarrai pataittatilo) avarrukkup pankunta? Ninkal unmai colpavarkalayiruntal, itarku (ataramaka) munnulla oru vetattai, allatu (itu campantamana) nanamutaiyavarkalin oru vakkiyattaik kontu varunkal
Surah Al-Ahqaf, Verse 4
وَمَنۡ أَضَلُّ مِمَّن يَدۡعُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَن لَّا يَسۡتَجِيبُ لَهُۥٓ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ وَهُمۡ عَن دُعَآئِهِمۡ غَٰفِلُونَ
Marumai nal varai (alaittapotilum) avai ivarkalukku patil kotukkatu. Akave, allah allatavarrai alaippavarkalaivita mika valikettavarkal yar? Tankalai ivarkal alaippataiyume avai ariyatu
Surah Al-Ahqaf, Verse 5
وَإِذَا حُشِرَ ٱلنَّاسُ كَانُواْ لَهُمۡ أَعۡدَآءٗ وَكَانُواْ بِعِبَادَتِهِمۡ كَٰفِرِينَ
tavira, manitarkalai (uyirkotuttu) eluppappatum camayattil, avai ivarkalukku etirikalaki, ivarkal (tankalai) vanankik kontiruntarkal enpataiyum (avai) nirakarittuvitum
Surah Al-Ahqaf, Verse 6
وَإِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتُنَا بَيِّنَٰتٖ قَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لِلۡحَقِّ لَمَّا جَآءَهُمۡ هَٰذَا سِحۡرٞ مُّبِينٌ
nam telivana vacanankal ivarkalukku otik kanpikkappattal, tankalitam vanta antac cattiya vacanankalai nirakarittuvittu, avarrait telivana cuniyamenrum kurukinranar
Surah Al-Ahqaf, Verse 7
أَمۡ يَقُولُونَ ٱفۡتَرَىٰهُۖ قُلۡ إِنِ ٱفۡتَرَيۡتُهُۥ فَلَا تَمۡلِكُونَ لِي مِنَ ٱللَّهِ شَيۡـًٔاۖ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَا تُفِيضُونَ فِيهِۚ كَفَىٰ بِهِۦ شَهِيدَۢا بَيۡنِي وَبَيۡنَكُمۡۖ وَهُوَ ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ
(napiye!) Itai nir poyyakak karpanai ceytu kontir enru ivarkal kurukinranara? (Avvarayin, napiye!) Kuruviraka: ‘‘Itai nan poyyakak karpanai ceytukontal (atarkaka) allah (ennait tantikka mattana? Annerattil allah)vukku etiritaiyaka ninkal enakku etuvum (utavi) ceyya caktiyarravarkal (tane!) Itaip parri (enakku virotamaka) ninkal ennenna kurukirirkalo, avarrai avan nankarintumirukkiran. Akave, enakkum unkalukkum mattiyil avane potumana catciyaka irukkiran. Avantan mika mannippavan, maka karunaiyutaiyavan avan
Surah Al-Ahqaf, Verse 8
قُلۡ مَا كُنتُ بِدۡعٗا مِّنَ ٱلرُّسُلِ وَمَآ أَدۡرِي مَا يُفۡعَلُ بِي وَلَا بِكُمۡۖ إِنۡ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰٓ إِلَيَّ وَمَآ أَنَا۠ إِلَّا نَذِيرٞ مُّبِينٞ
(napiye! Avarkalai nokki, melum) kuruviraka: (Iraivan anuppiya) tutarkalil nan putitaka vantavanalla. (Enakku munnar tutarkal palar vante irukkinranar.) Melum, ennaip parriyo allatu unkalaip parriyo enna ceyyappatum enpataiyum nan ariyamatten. Enakku vahyi mulamaka arivikkappattavarrai tavira, (marra etaiyum) nan pinparrupavan alla. Nan pakirankamaka accamutti eccarikkai ceypavane tavira verillai
Surah Al-Ahqaf, Verse 9
قُلۡ أَرَءَيۡتُمۡ إِن كَانَ مِنۡ عِندِ ٱللَّهِ وَكَفَرۡتُم بِهِۦ وَشَهِدَ شَاهِدٞ مِّنۢ بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ عَلَىٰ مِثۡلِهِۦ فَـَٔامَنَ وَٱسۡتَكۡبَرۡتُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
(Napiye!) Kuruviraka: ‘‘(Yutarkale! Ivvetam) allahvitam irunte vantirukka, atai ninkal nirakarittu vittirkale! (Unkal inattaic carnta) israyilin cantatikalilulla oruvar, itaip ponra oru vetam vara ventiyatirukkiratu enru catciyam kuri, atai avar nampikkai kontumirukka, ninkal perumaikontu (itai nirakarittu) vittal, (unkal kati) ennavakum enpatai kavanittirkala? Niccayamaka allah (ittakaiya) aniyayakkara makkalai nerana valiyil celutta mattan
Surah Al-Ahqaf, Verse 10
وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لِلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَوۡ كَانَ خَيۡرٗا مَّا سَبَقُونَآ إِلَيۡهِۚ وَإِذۡ لَمۡ يَهۡتَدُواْ بِهِۦ فَسَيَقُولُونَ هَٰذَآ إِفۡكٞ قَدِيمٞ
nirakarippavarkal nampikkaiyalarkalai nokki ‘‘ivvetam nanmaiyanataka iruntal (atai nampikkaikolla ippamara makkal) enkalaivita muntiyirukka mattarkal. (Itil oru nanmaiyume illai. Atalaltan, atai nankal nirakarittu vittom)'' enrum kurukinranar. Avarkal i(vvunmaiyana vetat)taip pinparrata nilaimaiyil, itu palankalattup poyyana kattukkataikaltan enrum avarkal kuruvarkal
Surah Al-Ahqaf, Verse 11
وَمِن قَبۡلِهِۦ كِتَٰبُ مُوسَىٰٓ إِمَامٗا وَرَحۡمَةٗۚ وَهَٰذَا كِتَٰبٞ مُّصَدِّقٞ لِّسَانًا عَرَبِيّٗا لِّيُنذِرَ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ وَبُشۡرَىٰ لِلۡمُحۡسِنِينَ
itarku munnar, musavutaiya vetam (makkalukku) valikattiyakavum, arulakavum iruntatu. Ituvo, (atai) unmaippatuttum vetamakat telivana arapi moliyil irukkiratu. Innum aniyayakkararkalukku accamutti eccarikkai ceytukontum, nanmai ceypavarkalukku narceyti kurikkontum irukkiratu
Surah Al-Ahqaf, Verse 12
إِنَّ ٱلَّذِينَ قَالُواْ رَبُّنَا ٱللَّهُ ثُمَّ ٱسۡتَقَٰمُواْ فَلَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ
evarkal, enkal iraivan allahtan enru kuri (avan arulpurinta ivvetattai nampikkai kontu,) atil urutiyakavum irukkirarkalo, avarkalukku niccayamaka oru payamumillai; avarkal tukkappatavum mattarkal
Surah Al-Ahqaf, Verse 13
أُوْلَـٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَنَّةِ خَٰلِدِينَ فِيهَا جَزَآءَۢ بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
ivarkaltan corkkavacikal. Avarkal ceyyum nanmaikkuk kuliyaka enrenrume atil avarkal tankivituvarkal
Surah Al-Ahqaf, Verse 14
وَوَصَّيۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ بِوَٰلِدَيۡهِ إِحۡسَٰنًاۖ حَمَلَتۡهُ أُمُّهُۥ كُرۡهٗا وَوَضَعَتۡهُ كُرۡهٗاۖ وَحَمۡلُهُۥ وَفِصَٰلُهُۥ ثَلَٰثُونَ شَهۡرًاۚ حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُۥ وَبَلَغَ أَرۡبَعِينَ سَنَةٗ قَالَ رَبِّ أَوۡزِعۡنِيٓ أَنۡ أَشۡكُرَ نِعۡمَتَكَ ٱلَّتِيٓ أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَٰلِدَيَّ وَأَنۡ أَعۡمَلَ صَٰلِحٗا تَرۡضَىٰهُ وَأَصۡلِحۡ لِي فِي ذُرِّيَّتِيٓۖ إِنِّي تُبۡتُ إِلَيۡكَ وَإِنِّي مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ
Manitan tan tay tantaikku nanri celuttumpati nam avanukku nallupatecam ceytom. Avanutaiya tay, ciramattutaneye avanai (karppattil) cumantiruntu ciramattutaneye piracavikkiral. Aval karppamanatiliruntu, ivan palkuti marakkum varai, muppatu matankal (mikka ciramattutan) celkinrana. Ivan valipamaki narpatu vayataiyataintal ‘‘en iraivane! Ni en mitum, en tay tantai mitum purinta arulukkaka unakku nan nanri celutti, un tiruptiyai ataiyakkutiya narceyalkalaic ceyyumpati(yana nallarivai) ni enakkut tantarulvayaka! Enakku utaviyaka irukkumpati en kutumpattai cirtiruttivai. Niccayamaka nan unnaiye nokkinen. (Unakku) murrilum valipattavarkalil nanum oruvan'' enru kuruvan
Surah Al-Ahqaf, Verse 15
أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ نَتَقَبَّلُ عَنۡهُمۡ أَحۡسَنَ مَا عَمِلُواْ وَنَتَجَاوَزُ عَن سَيِّـَٔاتِهِمۡ فِيٓ أَصۡحَٰبِ ٱلۡجَنَّةِۖ وَعۡدَ ٱلصِّدۡقِ ٱلَّذِي كَانُواْ يُوعَدُونَ
ittakaiyavarkal ceyta nanmaikal anaittaiyum nam ankikarittuk kontu, corkkavacikalana ivarkalin pavankalaiyum mannittu vittu vituvom. Ivarkalukku alikkappatta ivvakku unmaiyana vakkurutiyakum
Surah Al-Ahqaf, Verse 16
وَٱلَّذِي قَالَ لِوَٰلِدَيۡهِ أُفّٖ لَّكُمَآ أَتَعِدَانِنِيٓ أَنۡ أُخۡرَجَ وَقَدۡ خَلَتِ ٱلۡقُرُونُ مِن قَبۡلِي وَهُمَا يَسۡتَغِيثَانِ ٱللَّهَ وَيۡلَكَ ءَامِنۡ إِنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقّٞ فَيَقُولُ مَا هَٰذَآ إِلَّآ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ
Evan tan tay tantaiyai nokki (avarkal marumaiyaip parrik kuriya arivuraikalai maruttu) ‘‘cicci! Unkalukkenna nerntatu! (Nan irantapin) uyirppikkappatuven enru ninkal ennaip payamuruttukirirkala? Enakku munnar ettanaiyo kuttattar cenru vittanar. (Avarkalil oruvarume tirumpa varatu irukka nan mattum uyir kotuttu eluppappatuvena?) Enru avan kurukiran. Atarku avviruvarum (avanai) patukakkumaru allahvitam pirarttanai ceytu (pinnar avanai nokki) ‘‘unakkenna ketu! Ni allahvai nampikkai kol. Niccayamaka avanutaiya vakkuruti meyyanatu'' enru kurukirarkal. Atarkavan, ‘‘ivaiyellam munnullorin kattuk kataikale tavira verillai, (itai nan nampave matten)'' enru kurukiran
Surah Al-Ahqaf, Verse 17
أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ حَقَّ عَلَيۡهِمُ ٱلۡقَوۡلُ فِيٓ أُمَمٖ قَدۡ خَلَتۡ مِن قَبۡلِهِم مِّنَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِۖ إِنَّهُمۡ كَانُواْ خَٰسِرِينَ
ittakaiyavarkalin katiyo, ivarkalukku mun cenrupona (pavikalana) manita, jinkalilulla kuttattarkalaippol (ivarkalum alintu) ivarkalin mitum (allahvutaiya vetanai vantirankiye tirumenra) vakkuruti unmaiyakivittatu. Niccayamaka ivarkal nastamataintu vittarkal
Surah Al-Ahqaf, Verse 18
وَلِكُلّٖ دَرَجَٰتٞ مِّمَّا عَمِلُواْۖ وَلِيُوَفِّيَهُمۡ أَعۡمَٰلَهُمۡ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ
ivarkalil ovvoruvarukkum (nanmaiyo timaiyo) avarkal ceyalukkut takka patavikal irukkinrana. Akave, avarkal tankal ceyalukkuriya kuliyai mulumaiyakave kotukkappatuvarkal. (Nanmaiyaik kuraitto, pavattai atikaritto) ivarkalil oruvarukkum (oru ciritum) aniyayam ceyyappatamattatu
Surah Al-Ahqaf, Verse 19
وَيَوۡمَ يُعۡرَضُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ عَلَى ٱلنَّارِ أَذۡهَبۡتُمۡ طَيِّبَٰتِكُمۡ فِي حَيَاتِكُمُ ٱلدُّنۡيَا وَٱسۡتَمۡتَعۡتُم بِهَا فَٱلۡيَوۡمَ تُجۡزَوۡنَ عَذَابَ ٱلۡهُونِ بِمَا كُنتُمۡ تَسۡتَكۡبِرُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ بِغَيۡرِ ٱلۡحَقِّ وَبِمَا كُنتُمۡ تَفۡسُقُونَ
Nirakarippavarkalai narakattinmun kontuvarappatum nalil (avarkalai nokki) ‘‘ninkal ulakattil valntirunta kalattil, ninkal perrirunta nallavarrai ellam, (nanmaiyana kariyankalil upayokikkatu) unkal cukapokankalileye upayokittu inpamanupavittu vittirkal. Akave, ninkal pumiyil niyayaminrip perumaiyatittukkontum, pavam ceytukontum iruntatan karanamaka, ilivu tarum vetanaiye inraiya tinam unkalukkuk kuliyakak kotukkappatum'' (enru kurappatum)
Surah Al-Ahqaf, Verse 20
۞وَٱذۡكُرۡ أَخَا عَادٍ إِذۡ أَنذَرَ قَوۡمَهُۥ بِٱلۡأَحۡقَافِ وَقَدۡ خَلَتِ ٱلنُّذُرُ مِنۢ بَيۡنِ يَدَيۡهِ وَمِنۡ خَلۡفِهِۦٓ أَلَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّا ٱللَّهَ إِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٖ
(napiye!) Nir (hut napiyakiya) ‘atu' utaiya cakotararai ninaivu kuruviraka. Avarukku munnum, pinnum tutarkal palar (avarkalitam) vantirukkinranar. (Avar) tan makkalai ‘ahkahp' enra (manarpankana) itattil (cantittu), ‘‘allahvait tavira (marrevaraiyum) ninkal vanankatirkal. Niccayamaka makattana nalin vetanai unkal mitu iranki vitumenru nan payappatukiren'' enru accamutti eccarittar
Surah Al-Ahqaf, Verse 21
قَالُوٓاْ أَجِئۡتَنَا لِتَأۡفِكَنَا عَنۡ ءَالِهَتِنَا فَأۡتِنَا بِمَا تَعِدُنَآ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ
atarkavarkal, ‘‘enkal teyvankalai vittum enkalait tiruppivitava nir enkalitam vantir? Nir meyyakave unmai colpavaraka iruntal, nir enkalaip payamuruttum vetanaiyai nam'mitam kontu varuviraka'' enru kurinarkal
Surah Al-Ahqaf, Verse 22
قَالَ إِنَّمَا ٱلۡعِلۡمُ عِندَ ٱللَّهِ وَأُبَلِّغُكُم مَّآ أُرۡسِلۡتُ بِهِۦ وَلَٰكِنِّيٓ أَرَىٰكُمۡ قَوۡمٗا تَجۡهَلُونَ
atarkavar, (avarkalai nokki ‘‘unkalukku vetanai eppolutu anuppappatum enra) nanam ellam allahvitamtan irukkiratu. Evvisayattai unkalukku arivikka nan anuppappatteno, ataiye nan unkalukku etutturaikkiren. Ayinum, ninkal arivillata makkal enru nan ennukiren'' enru kurinar
Surah Al-Ahqaf, Verse 23
فَلَمَّا رَأَوۡهُ عَارِضٗا مُّسۡتَقۡبِلَ أَوۡدِيَتِهِمۡ قَالُواْ هَٰذَا عَارِضٞ مُّمۡطِرُنَاۚ بَلۡ هُوَ مَا ٱسۡتَعۡجَلۡتُم بِهِۦۖ رِيحٞ فِيهَا عَذَابٌ أَلِيمٞ
Pinnar, (vetanaikku arikuriyaka vanta) mekam avarkal irunta pallattakkukalai nokki varuvatai avarkal kanave, ‘‘itu enkalukku malai peyya varum mekamtan'' enru kurinarkal. (Atarku avarkalai nokki) ‘‘alla! Itu ninkal avacarappatta vetanaitan enrum, itu oru karru; itil tunpuruttum vetanai irukkiratu'' (enrum kurappattatu)
Surah Al-Ahqaf, Verse 24
تُدَمِّرُ كُلَّ شَيۡءِۭ بِأَمۡرِ رَبِّهَا فَأَصۡبَحُواْ لَا يُرَىٰٓ إِلَّا مَسَٰكِنُهُمۡۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡمُجۡرِمِينَ
akave, atu tan iraivanin kattalaippati ellavarraiyum alittu vittatu. Avarkal irunta vitukalait tavira, (anaivarum alintu oruvarume) kanappatamal akivittarkal. Ivvare kurram ceyyum makkalukku nam kuli kotukkirom
Surah Al-Ahqaf, Verse 25
وَلَقَدۡ مَكَّنَّـٰهُمۡ فِيمَآ إِن مَّكَّنَّـٰكُمۡ فِيهِ وَجَعَلۡنَا لَهُمۡ سَمۡعٗا وَأَبۡصَٰرٗا وَأَفۡـِٔدَةٗ فَمَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُمۡ سَمۡعُهُمۡ وَلَآ أَبۡصَٰرُهُمۡ وَلَآ أَفۡـِٔدَتُهُم مِّن شَيۡءٍ إِذۡ كَانُواْ يَجۡحَدُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ
unkalukkuc ceytu kotukkata vacatikalaiyellam niccayamaka nam avarkalukkuc ceytu kotuttiruntom. Melum nam avarkalukkuc ceviyaiyum (kotuttom.) Kankalaiyum (kotuttom. Cintikkakkutiya) ullattaiyum kotuttom. Ayinum, avarkal allahvutaiya vacanankalai nirakarittatan karanamaka avarkalutaiya cevikalum, avarkalutaiya kankalum, avarkalutaiya ullankalum avarkalukku oru payanumalikkavillai. Avarkal parikacam ceytukontirunta tantanai avarkalaic culntukontatu
Surah Al-Ahqaf, Verse 26
وَلَقَدۡ أَهۡلَكۡنَا مَا حَوۡلَكُم مِّنَ ٱلۡقُرَىٰ وَصَرَّفۡنَا ٱلۡأٓيَٰتِ لَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ
unkalaic culntu (vacittu) irunta urarkalaiyum niccayamaka nam alittu vittom. Avarkal (pavattiliruntu vilaki nam'mitam) tirumpi varum poruttup pala attatcikalai (onran pin onraka) nam kanpittu vantom. (Eninum, avarrai avarkal porutpatuttave illai. Atalal, nam avarkalai alittuvittom)
Surah Al-Ahqaf, Verse 27
فَلَوۡلَا نَصَرَهُمُ ٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ قُرۡبَانًا ءَالِهَةَۢۖ بَلۡ ضَلُّواْ عَنۡهُمۡۚ وَذَٰلِكَ إِفۡكُهُمۡ وَمَا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ
(Allahvukkut) tankalaic camipamakki vaikkakkutiya teyvankal enru allah allatavarrai ivarkal etuttuk kontarkale, avaiyenum ivarkalukku utavi ceytirukka ventama? Anal, avaiyellam ivarkalai vittum maraintu vittana. Ivaiyellam avarkal karpanai ceytukontu poyyakak kuriyavaitan (enru telivaki vittatu)
Surah Al-Ahqaf, Verse 28
وَإِذۡ صَرَفۡنَآ إِلَيۡكَ نَفَرٗا مِّنَ ٱلۡجِنِّ يَسۡتَمِعُونَ ٱلۡقُرۡءَانَ فَلَمَّا حَضَرُوهُ قَالُوٓاْ أَنصِتُواْۖ فَلَمَّا قُضِيَ وَلَّوۡاْ إِلَىٰ قَوۡمِهِم مُّنذِرِينَ
(napiye!) Inta kur'anaik ketkum poruttu, jinkalil cilarai nam um'mitam varumaru ceytu, avarkal vanta camayattil (avarkal tankal makkalai nokki) ‘‘ninkal vay potti (itaik kettukkontu) irunkal'' enru kurinarkal. (Itu) oti mutivu perave, tankal inattarkalitam cenru avarkalukku accamutti eccarikkai ceyya murpattanar
Surah Al-Ahqaf, Verse 29
قَالُواْ يَٰقَوۡمَنَآ إِنَّا سَمِعۡنَا كِتَٰبًا أُنزِلَ مِنۢ بَعۡدِ مُوسَىٰ مُصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيۡهِ يَهۡدِيٓ إِلَى ٱلۡحَقِّ وَإِلَىٰ طَرِيقٖ مُّسۡتَقِيمٖ
(avarkalai nokki) ‘‘enkal inattarkale! Niccayamaka nankal oru vetattaic ceviyurrom. Atu musavukkup pinnar arulappattirukkiratu. Atu, tanakku munnulla vetankalaiyum unmaippatuttukiratu. Atu cattiyattilum, nerana valiyilum celuttukiratu
Surah Al-Ahqaf, Verse 30
يَٰقَوۡمَنَآ أَجِيبُواْ دَاعِيَ ٱللَّهِ وَءَامِنُواْ بِهِۦ يَغۡفِرۡ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمۡ وَيُجِرۡكُم مِّنۡ عَذَابٍ أَلِيمٖ
enkal inattarkale! Allahvin pakkam alaippavarkalukkup patil kuri, avarai nampikkai kollunkal. Unkal pavankalai (allah) mannittum vituvan. Tunpuruttum vetanaiyiliruntu unkalai kapparruvan
Surah Al-Ahqaf, Verse 31
وَمَن لَّا يُجِبۡ دَاعِيَ ٱللَّهِ فَلَيۡسَ بِمُعۡجِزٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَيۡسَ لَهُۥ مِن دُونِهِۦٓ أَوۡلِيَآءُۚ أُوْلَـٰٓئِكَ فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ
evan allahvin pakkam alaippavarkalukkup patil kuravillaiyo (avanai niccayamaka allah tantippan. Tantanaiyil iruntu tappa) avan pumiyil enku otiyapotilum allahvait torkatikka mutiyatu. Patukappavar allahvait tavira avanukku oruvarumillai. (Avanaip purakkanikkum) ivarkal pakirankamana vali kettiltan iruppar'' enrarkal
Surah Al-Ahqaf, Verse 32
أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّ ٱللَّهَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَلَمۡ يَعۡيَ بِخَلۡقِهِنَّ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحۡـِۧيَ ٱلۡمَوۡتَىٰۚ بَلَىٰٓۚ إِنَّهُۥ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ
Vanankalaiyum, pumiyaiyum evvita ciramaminri pataitta allah, maranittavarkalai uyirppikka niccayamaka arral utaiyavantan enpatai avarkal kavanikka ventama? Am, niccayamaka avan cakalavarrirkum arralutaiyavan
Surah Al-Ahqaf, Verse 33
وَيَوۡمَ يُعۡرَضُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ عَلَى ٱلنَّارِ أَلَيۡسَ هَٰذَا بِٱلۡحَقِّۖ قَالُواْ بَلَىٰ وَرَبِّنَاۚ قَالَ فَذُوقُواْ ٱلۡعَذَابَ بِمَا كُنتُمۡ تَكۡفُرُونَ
nirakarippavarkalai narakattinmun kontuvarappatum nalil (avarkalai nokki,) ‘‘itu unmaiyallava? (Enru ketkappatum.) Atarku avarkal enillai! ‘‘Enkal iraivan mitu cattiyamaka! Unmaitan'' enru kuruvarkal. (Atarkavarkalai nokki) ‘‘ninkal itai nirakarittatan karanamaka itan vetanaiyai anupavittuk kontirunkal'' enru kuruvan
Surah Al-Ahqaf, Verse 34
فَٱصۡبِرۡ كَمَا صَبَرَ أُوْلُواْ ٱلۡعَزۡمِ مِنَ ٱلرُّسُلِ وَلَا تَسۡتَعۡجِل لَّهُمۡۚ كَأَنَّهُمۡ يَوۡمَ يَرَوۡنَ مَا يُوعَدُونَ لَمۡ يَلۡبَثُوٓاْ إِلَّا سَاعَةٗ مِّن نَّهَارِۭۚ بَلَٰغٞۚ فَهَلۡ يُهۡلَكُ إِلَّا ٱلۡقَوۡمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ
(napiye!) Nam tutarkalilulla urutiyutaiya virarkal (ciramankalaic) cakittuk kontiruntapatiye nirum cakittukkontu porumaiyaka iruppiraka. Avarkalukku (vetanaiyai) nir avacarappata ventam. Avarkalukku vakkalikkappattatai avarkal kanum nalil (ippuviyil) pakalin oru nalikaiye tavira (atarku atikamaka)t tankiyirukkavillai enru avarkal ennuvarkal. (Itai) avarkalukku (nir) arivikka ventum. Akave, pavam ceyta makkalait tavira (marrevarum) alikkappatuvarkala? (Illave illai)
Surah Al-Ahqaf, Verse 35