Surah Al-Fath - Malayalam Translation by Muhammad Karakunnu And Vanidas Elayavoor
إِنَّا فَتَحۡنَا لَكَ فَتۡحٗا مُّبِينٗا
niścayamāyuṁ ninakku nāṁ vyaktamāya vijayaṁ nalkiyirikkunnu
Surah Al-Fath, Verse 1
لِّيَغۡفِرَ لَكَ ٱللَّهُ مَا تَقَدَّمَ مِن ذَنۢبِكَ وَمَا تَأَخَّرَ وَيُتِمَّ نِعۡمَتَهُۥ عَلَيۡكَ وَيَهۡدِيَكَ صِرَٰطٗا مُّسۡتَقِيمٗا
ninṟe vannatuṁ varānuḷḷatumāya piḻavukaḷeākkeyuṁ peāṟuttu tarānāṇit; allāhuvinṟe anugrahaṁ ninakku tikavēāṭe niṟavēṟṟittarānuṁ; nērāya vaḻiyilūṭe ninne nayikkānuṁ
Surah Al-Fath, Verse 2
وَيَنصُرَكَ ٱللَّهُ نَصۡرًا عَزِيزًا
antas'suṟṟa sahāyaṁ ninakkēkānuṁ
Surah Al-Fath, Verse 3
هُوَ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ ٱلسَّكِينَةَ فِي قُلُوبِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ لِيَزۡدَادُوٓاْ إِيمَٰنٗا مَّعَ إِيمَٰنِهِمۡۗ وَلِلَّهِ جُنُودُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمٗا
allāhuvāṇ satyaviśvāsikaḷuṭe hr̥dayaṅṅaḷil śānti varṣiccat. atuvaḻi avaruṭe viśvāsaṁ onnukūṭi vardhikkānāṇit. ākāśabhūmikaḷile sain'yaṁ allāhuvinṟētāṇ. allāhu sarvajñanuṁ yuktimānumallēā
Surah Al-Fath, Verse 4
لِّيُدۡخِلَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ جَنَّـٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَا وَيُكَفِّرَ عَنۡهُمۡ سَيِّـَٔاتِهِمۡۚ وَكَانَ ذَٰلِكَ عِندَ ٱللَّهِ فَوۡزًا عَظِيمٗا
satyaviśvāsikaḷeyuṁ viśvāsinikaḷeyuṁ tāḻbhāgattūṭe āṟukaḷeāḻukunna svargīyārāmaṅṅaḷil nityavāsikaḷāyi pravēśippikkānāṇ iṅṅane ceyyunnat. avarilninn avaruṭe pāpaṅṅaḷ māyccu kaḷayānuṁ. allāhuviṅkal it atimahattāya vijayaṁ tanne
Surah Al-Fath, Verse 5
وَيُعَذِّبَ ٱلۡمُنَٰفِقِينَ وَٱلۡمُنَٰفِقَٰتِ وَٱلۡمُشۡرِكِينَ وَٱلۡمُشۡرِكَٰتِ ٱلظَّآنِّينَ بِٱللَّهِ ظَنَّ ٱلسَّوۡءِۚ عَلَيۡهِمۡ دَآئِرَةُ ٱلسَّوۡءِۖ وَغَضِبَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِمۡ وَلَعَنَهُمۡ وَأَعَدَّ لَهُمۡ جَهَنَّمَۖ وَسَآءَتۡ مَصِيرٗا
kapaṭaviśvāsikaḷuṁ bahudaiva viśvāsikaḷumāya strīpuruṣanmāre śikṣikkānumāṇit. avar allāhuveppaṟṟi cītta dhāraṇakaḷ veccupularttunnavarāṇ. avarkku cuṟṟuṁ tinmayuṭe valayamuṇṭ. allāhu avarēāṭ kēāpiccirikkunnu. avare śapikkukayuṁ ceytirikkunnu. avarkkāyi narakaṁ orukkiveccirikkunnu. atetra cītta saṅkētaṁ
Surah Al-Fath, Verse 6
وَلِلَّهِ جُنُودُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ وَكَانَ ٱللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا
ākāśabhūmikaḷile sain'yaṅṅaḷallāhuvinṟētāṇ. allāhu pratāpiyuṁ yuktijñanumāṇ
Surah Al-Fath, Verse 7
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَٰكَ شَٰهِدٗا وَمُبَشِّرٗا وَنَذِيرٗا
niścayaṁ; ninne nāṁ sākṣiyuṁ suvārtta aṟiyikkunnavanuṁ munnaṟiyippu nalkunnavanumāyi niyēāgiccirikkunnu
Surah Al-Fath, Verse 8
لِّتُؤۡمِنُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَتُعَزِّرُوهُ وَتُوَقِّرُوهُۚ وَتُسَبِّحُوهُ بُكۡرَةٗ وَأَصِيلًا
niṅṅaḷ allāhuviluṁ avanṟe dūtaniluṁ viśvasikkānāṇit. niṅṅaḷavane pintuṇakkānāṇ. avanēāṭ ādarav prakaṭippikkānuṁ rāvileyuṁ vaikunnēravuṁ avanṟe mahatvaṁ kīrttikkānuṁ
Surah Al-Fath, Verse 9
إِنَّ ٱلَّذِينَ يُبَايِعُونَكَ إِنَّمَا يُبَايِعُونَ ٱللَّهَ يَدُ ٱللَّهِ فَوۡقَ أَيۡدِيهِمۡۚ فَمَن نَّكَثَ فَإِنَّمَا يَنكُثُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦۖ وَمَنۡ أَوۡفَىٰ بِمَا عَٰهَدَ عَلَيۡهُ ٱللَّهَ فَسَيُؤۡتِيهِ أَجۡرًا عَظِيمٗا
niścayamāyuṁ ninnēāṭ pratijña ceyyunnavar allāhuvēāṭ tanneyāṇ pratijña ceyyunnat. avaruṭe kaikaḷkku mīte allāhuvinṟe kaiyāṇuḷḷat. atināl āreṅkiluṁ at laṅghikkunnuveṅkil atinṟe duṣphalaṁ avanutanneyāṇ. allāhuvumāyi ceyta pratijña pūrttīkarikkunnavan avan atimahattāya pratiphalaṁ nalkuṁ
Surah Al-Fath, Verse 10
سَيَقُولُ لَكَ ٱلۡمُخَلَّفُونَ مِنَ ٱلۡأَعۡرَابِ شَغَلَتۡنَآ أَمۡوَٰلُنَا وَأَهۡلُونَا فَٱسۡتَغۡفِرۡ لَنَاۚ يَقُولُونَ بِأَلۡسِنَتِهِم مَّا لَيۡسَ فِي قُلُوبِهِمۡۚ قُلۡ فَمَن يَمۡلِكُ لَكُم مِّنَ ٱللَّهِ شَيۡـًٔا إِنۡ أَرَادَ بِكُمۡ ضَرًّا أَوۡ أَرَادَ بِكُمۡ نَفۡعَۢاۚ بَلۡ كَانَ ٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرَۢا
māṟininna grāmīṇa aṟabikaḷ ninnēāṭ paṟayuṁ: "ñaṅṅaḷuṭe svattuṁ svantakkāruṁ ñaṅṅaḷe jēālittirakkukaḷilakappeṭutti. atināl tāṅkaḷ ñaṅṅaḷuṭe pāpaṁ peāṟukkān prārthikkuka." avaruṭe manas'sukaḷilillāttatāṇ nāvukeāṇṭ avar paṟayunnat. cēādikkuka: "allāhu niṅṅaḷkk enteṅkiluṁ upadravamēā upakāramēā varuttānuddēśiccāl niṅṅaḷkkuvēṇṭi avaye taṭayān kaḻivuṟṟa āruṇṭ? niṅṅaḷ pravartticcukeāṇṭirikkunnavayeppaṟṟi nannāyaṟiyunnavanāṇ allāhu
Surah Al-Fath, Verse 11
بَلۡ ظَنَنتُمۡ أَن لَّن يَنقَلِبَ ٱلرَّسُولُ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ إِلَىٰٓ أَهۡلِيهِمۡ أَبَدٗا وَزُيِّنَ ذَٰلِكَ فِي قُلُوبِكُمۡ وَظَنَنتُمۡ ظَنَّ ٱلسَّوۡءِ وَكُنتُمۡ قَوۡمَۢا بُورٗا
ennāl saṅgati atalla; daivadūtanuṁ satyaviśvāsikaḷuṁ taṅṅaḷuṭe kuṭumbaṅṅaḷil orikkaluṁ tiriccettillennāṇ niṅṅaḷ karutiyat. ā tēānnal niṅṅaḷuṭe hr̥dayaṅṅaḷkk haramāyittīrukayuṁ ceytu. nanne nīcamāya vicāramāṇ niṅṅaḷ veccu pularttiyat. niṅṅaḷ tīrttuṁ tulañña janaṁ tanne
Surah Al-Fath, Verse 12
وَمَن لَّمۡ يُؤۡمِنۢ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ فَإِنَّآ أَعۡتَدۡنَا لِلۡكَٰفِرِينَ سَعِيرٗا
allāhuviluṁ avanṟe dūtaniluṁ viśvasikkātta satyaniṣēdhikaḷkku nāṁ kattikkāḷuṁ narakattī orukkiyirikkunnu
Surah Al-Fath, Verse 13
وَلِلَّهِ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ يَغۡفِرُ لِمَن يَشَآءُ وَيُعَذِّبُ مَن يَشَآءُۚ وَكَانَ ٱللَّهُ غَفُورٗا رَّحِيمٗا
ākāśa bhūmikaḷuṭe ādhipatyaṁ allāhuvināṇ. avanichikkunnavarkk avan peāṟuttukeāṭukkuṁ. avanuddēśikkunnavare śikṣikkukayuṁ ceyyuṁ. allāhu ēṟe peāṟukkunnavanuṁ dayāparanuṁ tanne
Surah Al-Fath, Verse 14
سَيَقُولُ ٱلۡمُخَلَّفُونَ إِذَا ٱنطَلَقۡتُمۡ إِلَىٰ مَغَانِمَ لِتَأۡخُذُوهَا ذَرُونَا نَتَّبِعۡكُمۡۖ يُرِيدُونَ أَن يُبَدِّلُواْ كَلَٰمَ ٱللَّهِۚ قُل لَّن تَتَّبِعُونَا كَذَٰلِكُمۡ قَالَ ٱللَّهُ مِن قَبۡلُۖ فَسَيَقُولُونَ بَلۡ تَحۡسُدُونَنَاۚ بَلۡ كَانُواْ لَا يَفۡقَهُونَ إِلَّا قَلِيلٗا
niṅṅaḷ samarārjita svatt śēkharikkān puṟappeṭumpēāḷ yud'dhaṁ ceyyāte māṟininnavar paṟayuṁ: "ñaṅṅaḷe viṭṭēkkū. ñaṅṅaḷuṁ niṅṅaḷuṭe kūṭe varaṭṭe." daivavacanaṅṅaḷe māṟṟimaṟikkānāṇ avarāgrahikkunnat. paṟayuka: "niṅṅaḷkkeārikkaluṁ ñaṅṅaḷēāṭeātt varānāvilla. allāhu nēratte tanne at paṟaññaṟiyicciṭṭuṇṭ." appēāḻavar paṟayuṁ: "alla; niṅṅaḷ ñaṅṅaḷēāṭ asūya kāṭṭukayāṇ." ennāl; avareānnuṁ manas'silākkunnillennatāṇ vastuta; nannekkuṟaccallāte
Surah Al-Fath, Verse 15
قُل لِّلۡمُخَلَّفِينَ مِنَ ٱلۡأَعۡرَابِ سَتُدۡعَوۡنَ إِلَىٰ قَوۡمٍ أُوْلِي بَأۡسٖ شَدِيدٖ تُقَٰتِلُونَهُمۡ أَوۡ يُسۡلِمُونَۖ فَإِن تُطِيعُواْ يُؤۡتِكُمُ ٱللَّهُ أَجۡرًا حَسَنٗاۖ وَإِن تَتَوَلَّوۡاْ كَمَا تَوَلَّيۡتُم مِّن قَبۡلُ يُعَذِّبۡكُمۡ عَذَابًا أَلِيمٗا
yud'dhattil ninnu viṭṭuninna grāmīṇa aṟabikaḷēāṭ paṟayuka: "kaṭhinamāya ākramaṇa śēṣiyuḷḷa janatte nēriṭān niṅṅaḷkk āhvānaṁ labhikkuṁ. avar kīḻaṭaṅṅuṁ vare niṅṅaḷavarēāṭ peārutēṇṭivaruṁ. ā āhvānaṁ niṅṅaḷ anusariccāl allāhu niṅṅaḷkk atimahattāya pratiphalaṁ nalkuṁ. athavā nēratte niṅṅaḷ pintiriññapēāle pinmāṟunnapakṣaṁ niṅṅaḷe avan śikṣikkuṁ. nēāvēṟuṁ śikṣa
Surah Al-Fath, Verse 16
لَّيۡسَ عَلَى ٱلۡأَعۡمَىٰ حَرَجٞ وَلَا عَلَى ٱلۡأَعۡرَجِ حَرَجٞ وَلَا عَلَى ٱلۡمَرِيضِ حَرَجٞۗ وَمَن يُطِعِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ يُدۡخِلۡهُ جَنَّـٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُۖ وَمَن يَتَوَلَّ يُعَذِّبۡهُ عَذَابًا أَلِيمٗا
kuruṭan kuṟṟamilla. muṭantannuṁ kuṟṟamilla. rēāgikkuṁ kuṟṟamilla. allāhuvineyuṁ avanṟe dūtaneyuṁ anusarikkunnavane avan tāḻbhāgattūṭe āṟukaḷeāḻukunna svargīyārāmaṅṅaḷil pravēśippikkuṁ. puṟantiriññu māṟinilkkunnavane nēāvēṟuṁ śikṣakkirayākkukayuṁ ceyyuṁ
Surah Al-Fath, Verse 17
۞لَّقَدۡ رَضِيَ ٱللَّهُ عَنِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ إِذۡ يُبَايِعُونَكَ تَحۡتَ ٱلشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِي قُلُوبِهِمۡ فَأَنزَلَ ٱلسَّكِينَةَ عَلَيۡهِمۡ وَأَثَٰبَهُمۡ فَتۡحٗا قَرِيبٗا
maraccuvaṭṭilvecc satyaviśvāsikaḷ ninnēāṭ pratijña ceyta vēḷayil uṟappāyuṁ allāhu avare tr̥ptippeṭṭirikkunnu. appēāḷ avaruṭe hr̥dayaṅṅaḷiluḷḷat allāhu tiriccaṟiññirikkunnu. aṅṅane avan avarkk manas'samādhānamēki. āsannamāya vijayaṁ vaḻi pratiphalaṁ nalkukayuṁ ceytu
Surah Al-Fath, Verse 18
وَمَغَانِمَ كَثِيرَةٗ يَأۡخُذُونَهَاۗ وَكَانَ ٱللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمٗا
avarkkeṭukkān oṭṭēṟe samarārjita svattuṁ avanēki. allāhu pratāpiyuṁ yuktijñanuṁ tanne
Surah Al-Fath, Verse 19
وَعَدَكُمُ ٱللَّهُ مَغَانِمَ كَثِيرَةٗ تَأۡخُذُونَهَا فَعَجَّلَ لَكُمۡ هَٰذِهِۦ وَكَفَّ أَيۡدِيَ ٱلنَّاسِ عَنكُمۡ وَلِتَكُونَ ءَايَةٗ لِّلۡمُؤۡمِنِينَ وَيَهۡدِيَكُمۡ صِرَٰطٗا مُّسۡتَقِيمٗا
niṅṅaḷkkeṭukkān dhārāḷaṁ samarārjita sampatt allāhu vāgdānaṁ ceytirikkunnu. ennālit allāhu niṅṅaḷkk munkūṭṭi tanne tannirikkunnu. niṅṅaḷilninn janattinṟe kaikaḷe avan taṭaññunirttukayuṁ ceytirikkunnu. satyaviśvāsikaḷkkeāraṭayāḷamākānāṇit. niṅṅaḷe nērvaḻiyil nayikkānuṁ
Surah Al-Fath, Verse 20
وَأُخۡرَىٰ لَمۡ تَقۡدِرُواْ عَلَيۡهَا قَدۡ أَحَاطَ ٱللَّهُ بِهَاۚ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٗا
niṅṅaḷkku kaivarikkānāyiṭṭillātta maṟṟu nēṭṭaṅṅaḷuṁ avan niṅṅaḷkk vāgdānaṁ nalkiyirikkunnu. avayeyeākke allāhu valayaṁ ceyt veccirikkukayāṇ. allāhu ellā kāryattinuṁ kaḻivuṟṟavan tanne
Surah Al-Fath, Verse 21
وَلَوۡ قَٰتَلَكُمُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَوَلَّوُاْ ٱلۡأَدۡبَٰرَ ثُمَّ لَا يَجِدُونَ وَلِيّٗا وَلَا نَصِيرٗا
satyaniṣēdhikaḷ niṅṅaḷēāṭ yud'dhaṁ ceytirunnuveṅkil avar pintiriññēāṭumāyirunnu. pinne avarkkeāru rakṣakaneyēā sahāyiyeyēā kaṇṭettānāvilla
Surah Al-Fath, Verse 22
سُنَّةَ ٱللَّهِ ٱلَّتِي قَدۡ خَلَتۡ مِن قَبۡلُۖ وَلَن تَجِدَ لِسُنَّةِ ٱللَّهِ تَبۡدِيلٗا
mumpu mutalē naṭannuvarunna allāhuvinṟe naṭapaṭi kramamāṇit. allāhuvinṟe naṭapaṭikramaṅṅaḷileāru māṟṟavuṁ ninakku kāṇānāvilla
Surah Al-Fath, Verse 23
وَهُوَ ٱلَّذِي كَفَّ أَيۡدِيَهُمۡ عَنكُمۡ وَأَيۡدِيَكُمۡ عَنۡهُم بِبَطۡنِ مَكَّةَ مِنۢ بَعۡدِ أَنۡ أَظۡفَرَكُمۡ عَلَيۡهِمۡۚ وَكَانَ ٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرًا
makkayuṭe māṟiṭattil vecc avaruṭe kaikaḷe niṅṅaḷilninnuṁ niṅṅaḷuṭe kaikaḷe avarilninnuṁ taṭaññunirttiyat allāhuvāṇ - avan avarkketire niṅṅaḷkk vijayamaruḷikkaḻiññirikke. niṅṅaḷ ceyyunnatellāṁ kaṇṭaṟiyunnavanāṇ allāhu
Surah Al-Fath, Verse 24
هُمُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَصَدُّوكُمۡ عَنِ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِ وَٱلۡهَدۡيَ مَعۡكُوفًا أَن يَبۡلُغَ مَحِلَّهُۥۚ وَلَوۡلَا رِجَالٞ مُّؤۡمِنُونَ وَنِسَآءٞ مُّؤۡمِنَٰتٞ لَّمۡ تَعۡلَمُوهُمۡ أَن تَطَـُٔوهُمۡ فَتُصِيبَكُم مِّنۡهُم مَّعَرَّةُۢ بِغَيۡرِ عِلۡمٖۖ لِّيُدۡخِلَ ٱللَّهُ فِي رَحۡمَتِهِۦ مَن يَشَآءُۚ لَوۡ تَزَيَّلُواْ لَعَذَّبۡنَا ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنۡهُمۡ عَذَابًا أَلِيمًا
makkayiluṇṭāyirunnavar satyatte taḷḷippaṟaññavarāyirunnu; niṅṅaḷe masjidul haṟāmilninn vilakkiyavaruṁ balimr̥gaṅṅaḷe niścita sthalattettānanuvadikkāte taṭaññu nirttiyavaruṁ. satyaviśvāsikaḷenn niṅṅaḷ tiriccaṟiññiṭṭillātta cila strī puruṣanmāre niṅṅaḷ caviṭṭimetikkānuṁ aṅṅane kāryamaṟiyāte avar kāraṇamāyi niṅṅaḷ teṟṟilakappeṭānuṁ sādhyatayillāyirunnuveṅkil allāhu aṅṅane ceyyumāyirunnilla. allāhu tānichikkunnavare tanṟe anugrahattiluḷppeṭuttānāṇit. avar vevvēṟeyāṇ vasiccirunnateṅkil avarile satyaniṣēdhikaḷkku nāṁ nēāvēṟiya śikṣa nalkumāyirunnu
Surah Al-Fath, Verse 25
إِذۡ جَعَلَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فِي قُلُوبِهِمُ ٱلۡحَمِيَّةَ حَمِيَّةَ ٱلۡجَٰهِلِيَّةِ فَأَنزَلَ ٱللَّهُ سَكِينَتَهُۥ عَلَىٰ رَسُولِهِۦ وَعَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَأَلۡزَمَهُمۡ كَلِمَةَ ٱلتَّقۡوَىٰ وَكَانُوٓاْ أَحَقَّ بِهَا وَأَهۡلَهَاۚ وَكَانَ ٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٗا
satyaniṣēdhikaḷ taṅṅaḷuṭe manas'sukaḷil durabhimānaṁ -anislāmikakālatte pakṣapātitva durabhimānaṁ-pularttiyappēāḷ allāhu tanṟe dūtannuṁ viśvāsikaḷkkuṁ manaśśāntiyēki. sūkṣmata pālikkānuḷḷa kalpana pulkānavare nirbandhikkukayuṁ ceytu. ataṅgīkarikkān ēṟṟaṁ arharuṁ atinṟe avakāśikaḷuṁ avartanne. allāhu ellā kāryaṅṅaḷuṁ nannāyaṟiyunnavanāṇ
Surah Al-Fath, Verse 26
لَّقَدۡ صَدَقَ ٱللَّهُ رَسُولَهُ ٱلرُّءۡيَا بِٱلۡحَقِّۖ لَتَدۡخُلُنَّ ٱلۡمَسۡجِدَ ٱلۡحَرَامَ إِن شَآءَ ٱللَّهُ ءَامِنِينَ مُحَلِّقِينَ رُءُوسَكُمۡ وَمُقَصِّرِينَ لَا تَخَافُونَۖ فَعَلِمَ مَا لَمۡ تَعۡلَمُواْ فَجَعَلَ مِن دُونِ ذَٰلِكَ فَتۡحٗا قَرِيبًا
allāhu tanṟe dūtann satyaniṣṭhamāya svapnaṁ kāṇikkukayuṁ at yāthārthyamākkukayuṁ ceytirikkunnu. allāhu uddēśicceṅkil niṅṅaḷ nirbhayarāyi tala muṇḍanaṁ ceytuṁ muṭi veṭṭiyuṁ onnuṁ pēṭikkāte masjidul haṟāmil pravēśikkuka tanne ceyyuṁ, tīrcca. niṅṅaḷaṟiyāttat avanaṟiññu. atināl itukūṭāte teāṭṭuṭanettanne avan niṅṅaḷkku mahattāya vijayaṁ nalki
Surah Al-Fath, Verse 27
هُوَ ٱلَّذِيٓ أَرۡسَلَ رَسُولَهُۥ بِٱلۡهُدَىٰ وَدِينِ ٱلۡحَقِّ لِيُظۡهِرَهُۥ عَلَى ٱلدِّينِ كُلِّهِۦۚ وَكَفَىٰ بِٱللَّهِ شَهِيدٗا
sanmārgavuṁ satyavyavasthayumāyi tanṟe dūtane niyēāgiccat avanāṇ. maṟṟellā vyavasthakaḷekkāḷuṁ atine vijayippikkānāṇit. itineākke sākṣiyāyi allāhu mati
Surah Al-Fath, Verse 28
مُّحَمَّدٞ رَّسُولُ ٱللَّهِۚ وَٱلَّذِينَ مَعَهُۥٓ أَشِدَّآءُ عَلَى ٱلۡكُفَّارِ رُحَمَآءُ بَيۡنَهُمۡۖ تَرَىٰهُمۡ رُكَّعٗا سُجَّدٗا يَبۡتَغُونَ فَضۡلٗا مِّنَ ٱللَّهِ وَرِضۡوَٰنٗاۖ سِيمَاهُمۡ فِي وُجُوهِهِم مِّنۡ أَثَرِ ٱلسُّجُودِۚ ذَٰلِكَ مَثَلُهُمۡ فِي ٱلتَّوۡرَىٰةِۚ وَمَثَلُهُمۡ فِي ٱلۡإِنجِيلِ كَزَرۡعٍ أَخۡرَجَ شَطۡـَٔهُۥ فَـَٔازَرَهُۥ فَٱسۡتَغۡلَظَ فَٱسۡتَوَىٰ عَلَىٰ سُوقِهِۦ يُعۡجِبُ ٱلزُّرَّاعَ لِيَغِيظَ بِهِمُ ٱلۡكُفَّارَۗ وَعَدَ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ مِنۡهُم مَّغۡفِرَةٗ وَأَجۡرًا عَظِيمَۢا
muham'mad daivadūtanāṇ. avanēāṭeāppamuḷḷavar satyaniṣēdhikaḷēāṭ kārkkaśyaṁ kāṇikkunnavarāṇ; parasparaṁ kāruṇyattēāṭe perumāṟunnavaruṁ. allāhuvinṟe anugrahavuṁ prītiyuṁ pratīkṣicc avar namikkunnatuṁ sāṣṭāṅgaṁ praṇamikkunnatuṁ ninakku kāṇāṁ. praṇāmattinṟe pāṭukaḷ avaruṭe mukhaṅṅaḷiluṇṭ. itāṇ teṟātil avaruṭe varṇana. injīlile avaruṭe upamayēā, at ivvidhamatre: oru viḷa. at atinṟe kūmp veḷivākki. pinne atine puṣṭippeṭutti. aṅṅane at karuttunēṭi. at karṣakaril ketukamuṇartti atinṟe kāṇḍattil nivarnnunilkkunnu. itēpēāle viśvāsikaḷuṭe vaḷarcca satyaniṣēdhikaḷe rēāṣaṁ keāḷḷikkunnu. avarile viśvasikkukayuṁ salkkarmaṅṅaḷ pravarttikkukayuṁ ceytavarkk allāhu pāpamēācanavuṁ mahattāya pratiphalavuṁ vāgdānaṁ nalkiyirikkunnu
Surah Al-Fath, Verse 29