Surah At-tur - Malayalam Translation by Muhammad Karakunnu And Vanidas Elayavoor
وَٱلطُّورِ
tvūr tanne sākṣi
Surah At-tur, Verse 1
وَكِتَٰبٖ مَّسۡطُورٖ
eḻutiya vēdapustakaṁ sākṣi
Surah At-tur, Verse 2
فِي رَقّٖ مَّنشُورٖ
viṭarttivecca tukalil
Surah At-tur, Verse 3
وَٱلۡبَيۡتِ ٱلۡمَعۡمُورِ
jananibiḍamāya ka'abā mandiraṁ sākṣi
Surah At-tur, Verse 4
وَٱلسَّقۡفِ ٱلۡمَرۡفُوعِ
uyarattiluḷḷa ākāśaṁ sākṣi
Surah At-tur, Verse 5
وَٱلۡبَحۡرِ ٱلۡمَسۡجُورِ
tiratallunna samudraṁ sākṣi
Surah At-tur, Verse 6
إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَٰقِعٞ
niścayaṁ, ninṟe nāthanṟe śikṣa sambhavikkuka tanne ceyyuṁ
Surah At-tur, Verse 7
مَّا لَهُۥ مِن دَافِعٖ
atine taṭukkunna ārumilla
Surah At-tur, Verse 8
يَوۡمَ تَمُورُ ٱلسَّمَآءُ مَوۡرٗا
ākāśaṁ atibhīkaramānvidhaṁ prakampanaṁ keāḷḷunna dinamāṇatuṇṭāvuka
Surah At-tur, Verse 9
وَتَسِيرُ ٱلۡجِبَالُ سَيۡرٗا
ann malakaḷ iḷaki nīṅṅuṁ
Surah At-tur, Verse 10
فَوَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
satyaniṣēdhikaḷkk ann keāṭuṁ nāśaṁ
Surah At-tur, Verse 11
ٱلَّذِينَ هُمۡ فِي خَوۡضٖ يَلۡعَبُونَ
anāvaśyakāryaṅṅaḷil kaḷiccurasikkunnavarāṇavar
Surah At-tur, Verse 12
يَوۡمَ يُدَعُّونَ إِلَىٰ نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا
avare narakattilēkk piṭiccu taḷḷunna dinaṁ
Surah At-tur, Verse 13
هَٰذِهِ ٱلنَّارُ ٱلَّتِي كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ
ann avarēāṭ paṟayuṁ: "niṅṅaḷ taḷḷippaṟaññukeāṇṭirunna narakamāṇit
Surah At-tur, Verse 14
أَفَسِحۡرٌ هَٰذَآ أَمۡ أَنتُمۡ لَا تُبۡصِرُونَ
alla; it māyājālamāṇēā? atalla, niṅṅaḷ kāṇunnillennuṇṭēā
Surah At-tur, Verse 15
ٱصۡلَوۡهَا فَٱصۡبِرُوٓاْ أَوۡ لَا تَصۡبِرُواْ سَوَآءٌ عَلَيۡكُمۡۖ إِنَّمَا تُجۡزَوۡنَ مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
ini niṅṅaḷatil kiṭannu venteriyuka. niṅṅaḷit sahikkukayēā sahikkātirikkukayēā ceyyuka. raṇṭuṁ niṅṅaḷkku samaṁ tanne. niṅṅaḷ pravartticcukeāṇṭirunnatin anuyēājyamāya pratiphalaṁ tanneyāṇ niṅṅaḷkku nalkunnat.”
Surah At-tur, Verse 16
إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّـٰتٖ وَنَعِيمٖ
ennāl daivabhaktar svargīyārāmaṅṅaḷiluṁ sukhasebhāgyaṅṅaḷilumāyirikkuṁ
Surah At-tur, Verse 17
فَٰكِهِينَ بِمَآ ءَاتَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡ وَوَقَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡ عَذَابَ ٱلۡجَحِيمِ
taṅṅaḷuṭe nāthan avarkkēkiyatil ānandaṁ anubhavikkunnavarāyi. kattikkāḷunna narakattīyilninn avaruṭe nāthan avare kātturakṣikkuṁ
Surah At-tur, Verse 18
كُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ هَنِيٓـَٔۢا بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
ann avarēāṭ paṟayuṁ: niṅṅaḷ pravartticcukeāṇṭirunnatinṟe pratiphalamāyi niṅṅaḷ ānandattēāṭe tinnukayuṁ kuṭikkukayuṁ ceyyuka
Surah At-tur, Verse 19
مُتَّكِـِٔينَ عَلَىٰ سُرُرٖ مَّصۡفُوفَةٖۖ وَزَوَّجۡنَٰهُم بِحُورٍ عِينٖ
varivariyāyi nirattiyiṭṭa kaṭṭilukaḷil cāriyirikkunnavarāyirikkuṁ avar. viśālākṣikaḷāya taruṇikaḷe nāṁ avarkk iṇakaḷāyikkeāṭukkuṁ
Surah At-tur, Verse 20
وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَٱتَّبَعَتۡهُمۡ ذُرِّيَّتُهُم بِإِيمَٰنٍ أَلۡحَقۡنَا بِهِمۡ ذُرِّيَّتَهُمۡ وَمَآ أَلَتۡنَٰهُم مِّنۡ عَمَلِهِم مِّن شَيۡءٖۚ كُلُّ ٱمۡرِيِٕۭ بِمَا كَسَبَ رَهِينٞ
satyaviśvāsaṁ svīkariccavareyuṁ satyaviśvāsa svīkaraṇattil avare anugamicca avaruṭe santānaṅṅaḷeyuṁ nāṁ orumiccu cērkkuṁ. avaruṭe karmaphalaṅṅaḷil nāmeāru kuṟavuṁ varuttukayilla. ōrēā manuṣyanuṁ tān sampādiccatin arhanāyirikkuṁ
Surah At-tur, Verse 21
وَأَمۡدَدۡنَٰهُم بِفَٰكِهَةٖ وَلَحۡمٖ مِّمَّا يَشۡتَهُونَ
avarāgrahikkunna ētinaṁ paḻavuṁ mānsavuṁ nāmavarkk nirlēābhaṁ nalkuṁ
Surah At-tur, Verse 22
يَتَنَٰزَعُونَ فِيهَا كَأۡسٗا لَّا لَغۡوٞ فِيهَا وَلَا تَأۡثِيمٞ
avar pānapātraṁ parasparaṁ kaimāṟikkeāṇṭirikkuṁ. asabhyavākkēā durvr̥ttiyēā aviṭe uṇṭāvukayilla
Surah At-tur, Verse 23
۞وَيَطُوفُ عَلَيۡهِمۡ غِلۡمَانٞ لَّهُمۡ كَأَنَّهُمۡ لُؤۡلُؤٞ مَّكۡنُونٞ
avaruṭe paricaraṇattināyi avaruṭe aṭutt bālanmār cuṟṟikkaṟaṅṅikkeāṇṭirikkuṁ. kāttusūkṣikkuṁ muttukaḷpēālirikkuṁ avar
Surah At-tur, Verse 24
وَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ
parasparaṁ palatuṁ cēādiccukeāṇṭ avaran'yēān'yaṁ abhimukhīkarikkuṁ
Surah At-tur, Verse 25
قَالُوٓاْ إِنَّا كُنَّا قَبۡلُ فِيٓ أَهۡلِنَا مُشۡفِقِينَ
avar paṟayuṁ: "niścayamāyuṁ nāṁ itin mump nam'muṭe kuṭumbattilāyirunnappēāḷ āśaṅkākularāyirunnu
Surah At-tur, Verse 26
فَمَنَّ ٱللَّهُ عَلَيۡنَا وَوَقَىٰنَا عَذَابَ ٱلسَّمُومِ
atināl allāhu nam'me anugrahiccu. cuṭṭupeāḷḷunna naraka śikṣayilninn avan nam'me rakṣiccu
Surah At-tur, Verse 27
إِنَّا كُنَّا مِن قَبۡلُ نَدۡعُوهُۖ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡبَرُّ ٱلرَّحِيمُ
niścayamāyuṁ nāṁ mumpē avanēāṭ mātramāṇ prārthikkāṟuṇṭāyirunnat. avan tanneyāṇ atyudāranuṁ dayāparanuṁ; tīrcca.”
Surah At-tur, Verse 28
فَذَكِّرۡ فَمَآ أَنتَ بِنِعۡمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنٖ وَلَا مَجۡنُونٍ
atināl nī udbēādhanaṁ tuṭarnnukeāṇṭirikkuka. ninṟe nāthanṟe anugrahattāl nī jyēātsyanēā bhrāntanēā alla
Surah At-tur, Verse 29
أَمۡ يَقُولُونَ شَاعِرٞ نَّتَرَبَّصُ بِهِۦ رَيۡبَ ٱلۡمَنُونِ
“iyāḷ oru kaviyāṇ. iyāḷuṭe kāryattil kālavipatt varunnat namukku kāttirunnu kāṇāṁ” ennāṇēā avar paṟayunnat
Surah At-tur, Verse 30
قُلۡ تَرَبَّصُواْ فَإِنِّي مَعَكُم مِّنَ ٱلۡمُتَرَبِّصِينَ
eṅkil nī paṟayuka: śari, niṅṅaḷ kāttirikkuka; niṅṅaḷēāṭeāppaṁ kāttirikkunnavaril ñānumuṇṭ
Surah At-tur, Verse 31
أَمۡ تَأۡمُرُهُمۡ أَحۡلَٰمُهُم بِهَٰذَآۚ أَمۡ هُمۡ قَوۡمٞ طَاغُونَ
ivaruṭe bud'dhi ivarēāṭ ivvidhaṁ paṟayān ājñāpikkukayāṇēā? atēā; ivar atikramikaḷāya janata tanneyēā
Surah At-tur, Verse 32
أَمۡ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُۥۚ بَل لَّا يُؤۡمِنُونَ
alla; ī khur'ān addēhaṁ svayaṁ keṭṭiccamaccuṇṭākkiyatāṇennāṇēā ivarārēāpikkunnat? ennāl ivar viśvasikkunnillennatāṇ satyaṁ
Surah At-tur, Verse 33
فَلۡيَأۡتُواْ بِحَدِيثٖ مِّثۡلِهِۦٓ إِن كَانُواْ صَٰدِقِينَ
ivar satyavānmāreṅkil ivvidhameāru vacanaṁ keāṇṭuvaraṭṭe
Surah At-tur, Verse 34
أَمۡ خُلِقُواْ مِنۡ غَيۡرِ شَيۡءٍ أَمۡ هُمُ ٱلۡخَٰلِقُونَ
atalla; sraṣṭāvillāte svayaṁ uṇṭāyavarāṇēā ivar? atēā ivar tanneyāṇēā ivaruṭe sraṣṭākkaḷ
Surah At-tur, Verse 35
أَمۡ خَلَقُواْ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَۚ بَل لَّا يُوقِنُونَ
alleṅkil ivarāṇēā ākāśa bhūmikaḷe sr̥ṣṭiccat? ennāl ivar dr̥ḍhamāyi viśvasikkunnillennatāṇ satyaṁ
Surah At-tur, Verse 36
أَمۡ عِندَهُمۡ خَزَآئِنُ رَبِّكَ أَمۡ هُمُ ٱلۡمُصَۜيۡطِرُونَ
atalla; ninṟe nāthanṟe khajanāvukaḷ ivaruṭe vaśamāṇēā? alleṅkil ivarāṇēā ateākkeyuṁ niyantriccu naṭattunnat
Surah At-tur, Verse 37
أَمۡ لَهُمۡ سُلَّمٞ يَسۡتَمِعُونَ فِيهِۖ فَلۡيَأۡتِ مُسۡتَمِعُهُم بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٍ
atalla; vivaraṅṅaḷ kēṭṭaṟiyānāyi uparilēākattēkk kayaṟānivarkk valla kēāṇiyumuṇṭēā? eṅkil avvidhaṁ kēṭṭu manas'silākkunnavar atin vyaktamāya valla teḷivuṁ keāṇṭuvaraṭṭe
Surah At-tur, Verse 38
أَمۡ لَهُ ٱلۡبَنَٰتُ وَلَكُمُ ٱلۡبَنُونَ
alla; allāhuvin putrimāruṁ niṅṅaḷkk putranmārumāṇennēā
Surah At-tur, Verse 39
أَمۡ تَسۡـَٔلُهُمۡ أَجۡرٗا فَهُم مِّن مَّغۡرَمٖ مُّثۡقَلُونَ
atalla; nī ivarēāṭ enteṅkiluṁ pratiphalaṁ āvaśyappeṭunnuṇṭēā? aṅṅane atinṟe kaṭabhārattāl prayāsappeṭukayāṇēā ivar
Surah At-tur, Verse 40
أَمۡ عِندَهُمُ ٱلۡغَيۡبُ فَهُمۡ يَكۡتُبُونَ
atalla; ivarkk abhetikajñānaṁ labhikkukayuṁ aṅṅane ivarateḻuti vekkukayuṁ ceytiṭṭuṇṭēā
Surah At-tur, Verse 41
أَمۡ يُرِيدُونَ كَيۡدٗاۖ فَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ هُمُ ٱلۡمَكِيدُونَ
atalla; ivar valla kutantravuṁ kāṇikkān uddēśikkunnuvēā? eṅkil satyaniṣēdhikaḷārēā, avar tanneyāyirikkuṁ kutantrattinnirayākunnavar
Surah At-tur, Verse 42
أَمۡ لَهُمۡ إِلَٰهٌ غَيۡرُ ٱللَّهِۚ سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يُشۡرِكُونَ
atalla; ivarkk allāhuvallāte maṟṟu valla daivavumuṇṭēā? ivar paṅkucērkkunnatil ninnellāṁ allāhu etrayēā pariśud'dhanāṇ
Surah At-tur, Verse 43
وَإِن يَرَوۡاْ كِسۡفٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ سَاقِطٗا يَقُولُواْ سَحَابٞ مَّرۡكُومٞ
ākāśattinṟe oraṭal tanne aṭarnn vīḻunnat kaṇṭāluṁ at mēghamalayāṇennāyirikkuṁ ivar paṟayuka
Surah At-tur, Verse 44
فَذَرۡهُمۡ حَتَّىٰ يُلَٰقُواْ يَوۡمَهُمُ ٱلَّذِي فِيهِ يُصۡعَقُونَ
atināl ivare viṭṭēkkuka. bēādharahitarāyi vīḻunna durdinatteyivar kaṇṭumuṭṭuṁ vare
Surah At-tur, Verse 45
يَوۡمَ لَا يُغۡنِي عَنۡهُمۡ كَيۡدُهُمۡ شَيۡـٔٗا وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ
ivaruṭe kutantraṅṅaḷeānnuṁ ivarkkeāṭṭuṁ upakarikkātta dinaṁ. ivarkk ann oru sahāyavuṁ labhikkukayilla
Surah At-tur, Verse 46
وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ عَذَابٗا دُونَ ذَٰلِكَ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
tīrccayāyuṁ akramaṁ pravartticcavarkk atallātta śikṣayumuṇṭ; uṟapp. eṅkiluṁ ivarilēṟe pēruṁ ataṟiyunnilla
Surah At-tur, Verse 47
وَٱصۡبِرۡ لِحُكۡمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعۡيُنِنَاۖ وَسَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ
atināl ninṟe nāthanṟe tīrumānatte kṣamayēāṭe kāttirikkuka. nī nam'muṭe kaṇpāṭil tanneyāṇ. nī uṇarnneḻunnēlkkumpēāḷ ninṟe nāthane kīrttikkunnatēāṭeāppaṁ avanṟe viśud'dhiye vāḻttukayuṁ ceyyuka
Surah At-tur, Verse 48
وَمِنَ ٱلَّيۡلِ فَسَبِّحۡهُ وَإِدۡبَٰرَ ٱلنُّجُومِ
iraviluṁ avanṟe viśud'dhiye vāḻttuka; tārakaṅṅaḷ pinvāṅṅumpēāḻuṁ
Surah At-tur, Verse 49