Surah Al-Qamar - Malayalam Translation by Cheriyamundam Abdul Hameed And Kunhi Mohammed Parappoor
ٱقۡتَرَبَتِ ٱلسَّاعَةُ وَٱنشَقَّ ٱلۡقَمَرُ
ā (antya) samayaṁ aṭuttu. candran piḷarukayuṁ ceytu
Surah Al-Qamar, Verse 1
وَإِن يَرَوۡاْ ءَايَةٗ يُعۡرِضُواْ وَيَقُولُواْ سِحۡرٞ مُّسۡتَمِرّٞ
ēteāru dr̥ṣṭāntaṁ avar kāṇukayāṇeṅkiluṁ avar pintiriññu kaḷayukayuṁ, it nilaninnu varunna jālavidyayākunnu enn avar paṟayukayuṁ ceyyuṁ
Surah Al-Qamar, Verse 2
وَكَذَّبُواْ وَٱتَّبَعُوٓاْ أَهۡوَآءَهُمۡۚ وَكُلُّ أَمۡرٖ مُّسۡتَقِرّٞ
avar niṣēdhiccu taḷḷukayuṁ taṅṅaḷuṭe tanniṣṭaṅṅaḷe pinpaṟṟukayuṁ ceytirikkunnu. ēteāru kāryavuṁ oru niścita sthānaṁ prāpikkunnatākunnu
Surah Al-Qamar, Verse 3
وَلَقَدۡ جَآءَهُم مِّنَ ٱلۡأَنۢبَآءِ مَا فِيهِ مُزۡدَجَرٌ
(daiva niṣēdhattil ninn) avar oḻiññu nilkkān paryāptamāya kāryaṅṅaḷaṭaṅṅiya cila vr̥ttāntaṅṅaḷ tīrccayāyuṁ avarkk vannukiṭṭiyiṭṭuṇṭ
Surah Al-Qamar, Verse 4
حِكۡمَةُۢ بَٰلِغَةٞۖ فَمَا تُغۡنِ ٱلنُّذُرُ
ate, paripūrṇṇamāya vijñānaṁ. enniṭṭuṁ tākkītukaḷ paryāptamākunnilla
Surah Al-Qamar, Verse 5
فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡۘ يَوۡمَ يَدۡعُ ٱلدَّاعِ إِلَىٰ شَيۡءٖ نُّكُرٍ
ākayāl (nabiyē,) nī avaril ninn pintiriññ kaḷayuka. aniṣṭakaramāya oru kāryattilēkk viḷikkunnavan viḷikkunna divasaṁ
Surah Al-Qamar, Verse 6
خُشَّعًا أَبۡصَٰرُهُمۡ يَخۡرُجُونَ مِنَ ٱلۡأَجۡدَاثِ كَأَنَّهُمۡ جَرَادٞ مُّنتَشِرٞ
dr̥ṣṭikaḷ tāḻnnu pēāyavarāya nilayil khabṟukaḷil ninn (nālupāṭuṁ) paranna veṭṭukiḷikaḷennēāṇaṁ avar puṟappeṭṭ varuṁ
Surah Al-Qamar, Verse 7
مُّهۡطِعِينَ إِلَى ٱلدَّاعِۖ يَقُولُ ٱلۡكَٰفِرُونَ هَٰذَا يَوۡمٌ عَسِرٞ
viḷikkunnavanṟe aṭuttēkk avar dhr̥tippeṭṭ cellunnavarāyirikkuṁ. satyaniṣēdhikaḷ (ann) paṟayuṁ: iteāru prayāsakaramāya divasamākunnu
Surah Al-Qamar, Verse 8
۞كَذَّبَتۡ قَبۡلَهُمۡ قَوۡمُ نُوحٖ فَكَذَّبُواْ عَبۡدَنَا وَقَالُواْ مَجۡنُونٞ وَٱزۡدُجِرَ
avarkk mump nūhinṟe janatayuṁ niṣēdhiccu kaḷaññiṭṭuṇṭ. aṅṅane nam'muṭe dāsane avar niṣēdhicc taḷḷukayuṁ bhrāntan ennu paṟayukayuṁ ceytu. addēhaṁ viraṭṭi ōṭikkappeṭukayuṁ ceytu
Surah Al-Qamar, Verse 9
فَدَعَا رَبَّهُۥٓ أَنِّي مَغۡلُوبٞ فَٱنتَصِرۡ
appēāḷ addēhaṁ tanṟe rakṣitāvine viḷiccu prārt'thiccu: ñān parājitanākunnu. atināl (enṟe) rakṣaykkāyi nī naṭapaṭi svīkarikkaṇamē
Surah Al-Qamar, Verse 10
فَفَتَحۡنَآ أَبۡوَٰبَ ٱلسَّمَآءِ بِمَآءٖ مُّنۡهَمِرٖ
appēāḷ kutticceāriyunna veḷḷavuṁ keāṇṭ ākāśattinṟe kavāṭaṅṅaḷ nāṁ tuṟannu
Surah Al-Qamar, Verse 11
وَفَجَّرۡنَا ٱلۡأَرۡضَ عُيُونٗا فَٱلۡتَقَى ٱلۡمَآءُ عَلَىٰٓ أَمۡرٖ قَدۡ قُدِرَ
bhūmiyil nāṁ uṟavukaḷ peāṭṭikkukayuṁ ceytu. aṅṅane nirṇayikkappeṭṭu kaḻiñña oru kāryattinnāyi veḷḷaṁ sandhiccu
Surah Al-Qamar, Verse 12
وَحَمَلۡنَٰهُ عَلَىٰ ذَاتِ أَلۡوَٰحٖ وَدُسُرٖ
palakakaḷuṁ āṇikaḷumuḷḷa oru kappalil addēhatte nāṁ vahikkukayuṁ ceytu
Surah Al-Qamar, Verse 13
تَجۡرِي بِأَعۡيُنِنَا جَزَآءٗ لِّمَن كَانَ كُفِرَ
nam'muṭe mēlnēāṭṭattil at sañcarikkunnu. niṣēdhiccu taḷḷappeṭṭirunnavannu (daivadūtann) uḷḷa pratiphalamatre at
Surah Al-Qamar, Verse 14
وَلَقَد تَّرَكۡنَٰهَآ ءَايَةٗ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
tīrccayāyuṁ atine(praḷayatte)nāṁ oru dr̥ṣṭāntamāyi avaśēṣippiccirikkunnu. ennāl ālēācicc manas'silākkunnavarāyi āreṅkilumuṇṭēā
Surah Al-Qamar, Verse 15
فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
appēāḷ enṟe śikṣayuṁ tākkītukaḷuṁ eṅṅaneyāyirunnu.(ennu nēākkuka)
Surah Al-Qamar, Verse 16
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
tīrccayāyuṁ ālēāciccu manas'silākkān khur'ān nāṁ eḷuppamuḷḷatākkiyirikkunnu. ennāl ālēāciccu manas'silākkunnavarāyi āreṅkilumuṇṭēā
Surah Al-Qamar, Verse 17
كَذَّبَتۡ عَادٞ فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
ād samudāyaṁ (satyatte) niṣēdhiccu kaḷaññu. enniṭṭ enṟe śikṣayuṁ enṟe tākkītukaḷuṁ eṅṅaneyāyirunnu.(enn nēākkuka)
Surah Al-Qamar, Verse 18
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ رِيحٗا صَرۡصَرٗا فِي يَوۡمِ نَحۡسٖ مُّسۡتَمِرّٖ
viṭṭumāṟātta duśśakunattinṟe oru divasattil ugramāya oru kāṟṟ nāṁ avaruṭe nērkk ayakkuka tanne ceytu
Surah Al-Qamar, Verse 19
تَنزِعُ ٱلنَّاسَ كَأَنَّهُمۡ أَعۡجَازُ نَخۡلٖ مُّنقَعِرٖ
kaṭapuḻaki vīḻunna īntappanattaṭikaḷennēāṇaṁ at manuṣyare paṟicceṟiññu keāṇṭirunnu
Surah Al-Qamar, Verse 20
فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
appēāḷ enṟe śikṣayuṁ enṟe tākkītukaḷuṁ eṅṅaneyāyirunnu.(ennu nēākkuka)
Surah Al-Qamar, Verse 21
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
tīrccayāyuṁ ālēācicc manas'silākkuvān khur'ān nāṁ eḷuppamuḷḷatākkiyirikkunnu. ennāl ālēācicc manas'silākkunnavarāyi āreṅkilumuṇṭēā
Surah Al-Qamar, Verse 22
كَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِٱلنُّذُرِ
thamūd samudāyaṁ tākkītukaḷe niṣēdhiccu kaḷaññu
Surah Al-Qamar, Verse 23
فَقَالُوٓاْ أَبَشَرٗا مِّنَّا وَٰحِدٗا نَّتَّبِعُهُۥٓ إِنَّآ إِذٗا لَّفِي ضَلَٰلٖ وَسُعُرٍ
aṅṅane avar paṟaññu. nam'maḷil peṭṭa oru manuṣyane, oṟṟappeṭṭa oruttane nāṁ pintuṭarukayēā? eṅkil tīrccayāyuṁ nāṁ vaḻipiḻaviluṁ bud'dhiśūn'yatayiluṁ tanneyāyirikkuṁ
Surah Al-Qamar, Verse 24
أَءُلۡقِيَ ٱلذِّكۡرُ عَلَيۡهِ مِنۢ بَيۡنِنَا بَلۡ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٞ
nam'muṭe kūṭṭattil ninn avannu pratyēkamāyi ulbēādhanaṁ nalkappeṭṭu ennēā? alla, avan ahaṅkāriyāya oru vyājavādiyākunnu
Surah Al-Qamar, Verse 25
سَيَعۡلَمُونَ غَدٗا مَّنِ ٱلۡكَذَّابُ ٱلۡأَشِرُ
ennāl nāḷe avar aṟiññ keāḷḷuṁ; ārāṇ ahaṅkāriyāya vyājavādiyenn
Surah Al-Qamar, Verse 26
إِنَّا مُرۡسِلُواْ ٱلنَّاقَةِ فِتۡنَةٗ لَّهُمۡ فَٱرۡتَقِبۡهُمۡ وَٱصۡطَبِرۡ
(avaruṭe pravācakan svālihinēāṭ nāṁ paṟaññu:) tīrccayāyuṁ avarkk oru parīkṣaṇamenna nilayil nāṁ oṭṭakatte ayakkukayākunnu. at keāṇṭ nī avare nirīkṣicc keāṇṭirikkuka. kṣama kaikkeāḷḷukayuṁ ceyyuka
Surah Al-Qamar, Verse 27
وَنَبِّئۡهُمۡ أَنَّ ٱلۡمَآءَ قِسۡمَةُۢ بَيۡنَهُمۡۖ كُلُّ شِرۡبٖ مُّحۡتَضَرٞ
veḷḷaṁ avarkkiṭayil (avarkkuṁ oṭṭakattinumiṭayil) paṅkuvekkappeṭṭatāṇ enn nī avarkk vivaraṁ aṟiyikkukayuṁ ceyyuka. ōrēāruttaruṭeyuṁ jalapānattinnuḷḷa ūḻattil (atinn avakāśappeṭṭavar) hājarākēṇṭatāṇ
Surah Al-Qamar, Verse 28
فَنَادَوۡاْ صَاحِبَهُمۡ فَتَعَاطَىٰ فَعَقَرَ
appēāḷ avar avaruṭe caṅṅātiye viḷiccu. ṅṅane avan (ā kr̥tyaṁ) ēṟṟeṭuttu. (ā oṭṭakatte) aṟukeālaceytu
Surah Al-Qamar, Verse 29
فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
appēāḷ enṟe śikṣayuṁ enṟe tākkītukaḷuṁ eṅṅaneyāyirunnu (ennu nēākkuka)
Surah Al-Qamar, Verse 30
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ فَكَانُواْ كَهَشِيمِ ٱلۡمُحۡتَظِرِ
nāṁ avaruṭe nēre oru ghēāraśabdaṁ ayakkuka tanne ceytu. appēāḷ avar āla vaḷacc keṭṭunnavar viṭṭēccupēāya cuḷḷitturumpukaḷ pēāle āyittīrnnu
Surah Al-Qamar, Verse 31
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
tīrccayāyuṁ ālēāciccu manas'silākkuvān khur'ān nāṁ eḷuppamuḷḷatākkiyirikkunnu. ennāl ālēācicc manas'silākkunnavarāyi āreṅkilumuṇṭēā
Surah Al-Qamar, Verse 32
كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطِۭ بِٱلنُّذُرِ
lūtvinṟe janata tākkītukaḷe niṣēdhiccu kaḷaññu
Surah Al-Qamar, Verse 33
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ حَاصِبًا إِلَّآ ءَالَ لُوطٖۖ نَّجَّيۡنَٰهُم بِسَحَرٖ
tīrccayāyuṁ nāṁ avaruṭe nēre oru caralkāṟṟ ayaccu. lūtvinṟe kuṭumbaṁ atil ninn oḻivāyirunnu. rātriyuṭe antyavēḷayil nāṁ avare rakṣappeṭutti
Surah Al-Qamar, Verse 34
نِّعۡمَةٗ مِّنۡ عِندِنَاۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي مَن شَكَرَ
nam'muṭe pakkal ninnuḷḷa oru anugrahamenna nilayil. aprakāramākunnu nandikāṇiccavarkk nāṁ pratiphalaṁ nalkunnat
Surah Al-Qamar, Verse 35
وَلَقَدۡ أَنذَرَهُم بَطۡشَتَنَا فَتَمَارَوۡاْ بِٱلنُّذُرِ
nam'muṭe śikṣayepaṟṟi addēhaṁ (lūtv) avarkku tākkīt nalkukayuṇṭāyi. appēāḷ avar tākkītukaḷ sanśayicc taḷḷukayāṇ ceytat
Surah Al-Qamar, Verse 36
وَلَقَدۡ رَٰوَدُوهُ عَن ضَيۡفِهِۦ فَطَمَسۡنَآ أَعۡيُنَهُمۡ فَذُوقُواْ عَذَابِي وَنُذُرِ
addēhattēāṭ (lūtvinēāṭ) addēhattinṟe atithikaḷe (durvr̥ttikkāyi) viṭṭukeāṭukkuvānuṁ avar āvaśyappeṭukayuṇṭāyi. appēāḷ avaruṭe kaṇṇukaḷe nāṁ tuṭaccunīkki. enṟe śikṣayuṁ enṟe tākkītukaḷuṁ niṅṅaḷ anubhavicc keāḷḷuka (enn nāṁ avarēāṭ paṟaññu)
Surah Al-Qamar, Verse 37
وَلَقَدۡ صَبَّحَهُم بُكۡرَةً عَذَابٞ مُّسۡتَقِرّٞ
atirāvile avarkk susthiramāya śikṣa vannettuka tanne ceytu
Surah Al-Qamar, Verse 38
فَذُوقُواْ عَذَابِي وَنُذُرِ
enṟe śikṣayuṁ enṟe tākkītukaḷuṁ niṅṅaḷ anubhaviccu keāḷḷuka.(enn nāṁ avarēāṭ paṟaññu)
Surah Al-Qamar, Verse 39
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
tīrccayāyuṁ ālēāciccu manas'silākkunnatin khur'ān nāṁ eḷuppamuḷḷatākkiyirikkunnu. ennāl ālēācicc manas'silākkunnavarāyi āreṅkilumuṇṭēā
Surah Al-Qamar, Verse 40
وَلَقَدۡ جَآءَ ءَالَ فِرۡعَوۡنَ ٱلنُّذُرُ
phir'aun kuṭumbattinuṁ tākkītukaḷ vannettukayuṇṭāyi
Surah Al-Qamar, Verse 41
كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذۡنَٰهُمۡ أَخۡذَ عَزِيزٖ مُّقۡتَدِرٍ
avar nam'muṭe dr̥ṣṭāntaṅṅaḷe muḻuvan niṣēdhiccu taḷḷikkaḷaññu.appēāḷ pratāpiyuṁ śaktanumāya oruttan piṭikūṭunna vidhaṁ nāṁ avare piṭikūṭi
Surah Al-Qamar, Verse 42
أَكُفَّارُكُمۡ خَيۡرٞ مِّنۡ أُوْلَـٰٓئِكُمۡ أَمۡ لَكُم بَرَآءَةٞ فِي ٱلزُّبُرِ
(hē, aṟabikaḷē,) niṅṅaḷuṭe kūṭṭattile satyaniṣēdhikaḷ avarekkāḷeākke uttamanmārāṇēā? atalla, vēdapramāṇaṅṅaḷil niṅṅaḷkk (mātraṁ) valla oḻivumuṇṭēā
Surah Al-Qamar, Verse 43
أَمۡ يَقُولُونَ نَحۡنُ جَمِيعٞ مُّنتَصِرٞ
atalla, avar paṟayunnuvēā; ñaṅṅaḷ saṅghaṭitaruṁ svayaṁ pratirēādhikkān kaḻivuḷḷavarumāṇ enn
Surah Al-Qamar, Verse 44
سَيُهۡزَمُ ٱلۡجَمۡعُ وَيُوَلُّونَ ٱلدُّبُرَ
ennāl vaḻiye ā saṅghaṁ tēālpikkappeṭunnatāṇ. avar pintiriññ ōṭukayuṁ ceyyuṁ
Surah Al-Qamar, Verse 45
بَلِ ٱلسَّاعَةُ مَوۡعِدُهُمۡ وَٱلسَّاعَةُ أَدۡهَىٰ وَأَمَرُّ
tanneyumalla, ā antyasamayamākunnu avarkkuḷḷa niścita sandarbhaṁ. ā antyasamayaṁ ēṟṟavuṁ āpalkkaravuṁ atyantaṁ kaypēṟiyatumākunnu
Surah Al-Qamar, Verse 46
إِنَّ ٱلۡمُجۡرِمِينَ فِي ضَلَٰلٖ وَسُعُرٖ
tīrccayāyuṁ ā kuṟṟavāḷikaḷ vaḻipiḻaviluṁ bud'dhiśūn'yatayilumākunnu
Surah Al-Qamar, Verse 47
يَوۡمَ يُسۡحَبُونَ فِي ٱلنَّارِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمۡ ذُوقُواْ مَسَّ سَقَرَ
mukhaṁ nilattu kuttiyanilayil avar narakāgniyilūṭe valicciḻakkappeṭunna divasaṁ. (avarēāṭ paṟayappeṭuṁ:) niṅṅaḷ narakattinṟe sparśanaṁ anubhavicc keāḷḷuka
Surah Al-Qamar, Verse 48
إِنَّا كُلَّ شَيۡءٍ خَلَقۡنَٰهُ بِقَدَرٖ
tīrccayāyuṁ ētu vastuveyuṁ nāṁ sr̥ṣṭicciṭṭuḷḷat oru vyavasthaprakāramākunnu
Surah Al-Qamar, Verse 49
وَمَآ أَمۡرُنَآ إِلَّا وَٰحِدَةٞ كَلَمۡحِۭ بِٱلۡبَصَرِ
nam'muṭe kalpana oreāṟṟa prakhyāpanaṁ mātramākunnu. kaṇṇinṟe oru imaveṭṭal pēāle
Surah Al-Qamar, Verse 50
وَلَقَدۡ أَهۡلَكۡنَآ أَشۡيَاعَكُمۡ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
(hē, satyaniṣēdhikaḷē,) tīrccayāyuṁ niṅṅaḷuṭe kakṣikkāre nāṁ naśippikkukayuṇṭāyiṭṭuṇṭ. ennāl ālēācicc manas'silākkunnavarāyi āreṅkilumuṇṭēā
Surah Al-Qamar, Verse 51
وَكُلُّ شَيۡءٖ فَعَلُوهُ فِي ٱلزُّبُرِ
avar pravartticca ēt kāryavuṁ rēkhakaḷiluṇṭ
Surah Al-Qamar, Verse 52
وَكُلُّ صَغِيرٖ وَكَبِيرٖ مُّسۡتَطَرٌ
ēt ceṟiyakāryavuṁ valiya kāryavuṁ rēkhappeṭutti vekkappeṭunnatāṇ
Surah Al-Qamar, Verse 53
إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّـٰتٖ وَنَهَرٖ
tīrccayāyuṁ dharm'maniṣṭha pāliccavar udyānaṅṅaḷiluṁ aruvikaḷilumāyirikkuṁ
Surah Al-Qamar, Verse 54
فِي مَقۡعَدِ صِدۡقٍ عِندَ مَلِيكٖ مُّقۡتَدِرِۭ
satyattinṟe irippiṭattil, śaktanāya rājāvinṟe aṭukkal
Surah Al-Qamar, Verse 55