Surah Al-Qamar - Malayalam Translation by Muhammad Karakunnu And Vanidas Elayavoor
ٱقۡتَرَبَتِ ٱلسَّاعَةُ وَٱنشَقَّ ٱلۡقَمَرُ
antyanāḷ āsannamāyi. candran piḷarnnu
Surah Al-Qamar, Verse 1
وَإِن يَرَوۡاْ ءَايَةٗ يُعۡرِضُواْ وَيَقُولُواْ سِحۡرٞ مُّسۡتَمِرّٞ
ennāl ētu dr̥ṣṭāntaṁ kaṇṭāluṁ avaratine avagaṇikkunnu. tuṭarnnu pēārunna māyājālamenn paṟayukayuṁ ceyyunnu
Surah Al-Qamar, Verse 2
وَكَذَّبُواْ وَٱتَّبَعُوٓاْ أَهۡوَآءَهُمۡۚ وَكُلُّ أَمۡرٖ مُّسۡتَقِرّٞ
avaratine taḷḷippaṟaññu. svēchakaḷe pinpaṟṟi. ennāl ellā kāryaṅṅaḷuṁ oru paryavasānattilettuka tanne ceyyuṁ
Surah Al-Qamar, Verse 3
وَلَقَدۡ جَآءَهُم مِّنَ ٱلۡأَنۢبَآءِ مَا فِيهِ مُزۡدَجَرٌ
tīrccayāyuṁ avarkku nēratte cila vivaraṅṅaḷ vannettiyiṭṭuṇṭ. durmārgattil ninn taṭaññunirttunna tākkītukaḷ atiluṇṭ
Surah Al-Qamar, Verse 4
حِكۡمَةُۢ بَٰلِغَةٞۖ فَمَا تُغۡنِ ٱلنُّذُرُ
tikavārnna tatvaṅṅaḷuṁ. enniṭṭuṁ tākkītukaḷ avarkkupakarikkunnilla
Surah Al-Qamar, Verse 5
فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡۘ يَوۡمَ يَدۡعُ ٱلدَّاعِ إِلَىٰ شَيۡءٖ نُّكُرٍ
atināl avare viṭṭakaluka. atibhīkaramāya oru kāryattilēkk avare viḷikkunna dinaṁ
Surah Al-Qamar, Verse 6
خُشَّعًا أَبۡصَٰرُهُمۡ يَخۡرُجُونَ مِنَ ٱلۡأَجۡدَاثِ كَأَنَّهُمۡ جَرَادٞ مُّنتَشِرٞ
pēṭiccaraṇṭa kaṇṇukaḷēāṭe avar taṅṅaḷuṭe khabaṟukaḷilninn puṟattuvaruṁ. parannu paṟakkunna veṭṭukiḷikaḷeppēāle
Surah Al-Qamar, Verse 7
مُّهۡطِعِينَ إِلَى ٱلدَّاعِۖ يَقُولُ ٱلۡكَٰفِرُونَ هَٰذَا يَوۡمٌ عَسِرٞ
viḷiyāḷanṟe aṭuttēkk avar pāññettuṁ. ann satyaniṣēdhikaḷ vilapikkuṁ: “iteāru durdinaṁ tanne.”
Surah Al-Qamar, Verse 8
۞كَذَّبَتۡ قَبۡلَهُمۡ قَوۡمُ نُوحٖ فَكَذَّبُواْ عَبۡدَنَا وَقَالُواْ مَجۡنُونٞ وَٱزۡدُجِرَ
ivarkkumump nūhinṟe janatayuṁ ivvidhaṁ satyatte niṣēdhicciṭṭuṇṭ. aṅṅane avar nam'muṭe dāsane taḷḷippaṟaññu. bhrāntanenn viḷiccu. viraṭṭiyēāṭikkukayuṁ ceytu
Surah Al-Qamar, Verse 9
فَدَعَا رَبَّهُۥٓ أَنِّي مَغۡلُوبٞ فَٱنتَصِرۡ
appēāḻaddēhaṁ tanṟe nāthane viḷiccu prārthiccu: "ñān tēāṟṟirikkunnu. atināl nīyenne sahāyikkēṇamē.”
Surah Al-Qamar, Verse 10
فَفَتَحۡنَآ أَبۡوَٰبَ ٱلسَّمَآءِ بِمَآءٖ مُّنۡهَمِرٖ
aṅṅane kēāricceāriyunna pēmāriyāl nāṁ vānakavāṭaṅṅaḷ tuṟannu
Surah Al-Qamar, Verse 11
وَفَجَّرۡنَا ٱلۡأَرۡضَ عُيُونٗا فَٱلۡتَقَى ٱلۡمَآءُ عَلَىٰٓ أَمۡرٖ قَدۡ قُدِرَ
bhūmiye piḷartti aruvikaḷ peāṭṭiyeāḻukki. aṅṅane, niścayikkappeṭṭa kāryaṁ naṭakkānāyi ī veḷḷameākkeyuṁ saṅgamiccu
Surah Al-Qamar, Verse 12
وَحَمَلۡنَٰهُ عَلَىٰ ذَاتِ أَلۡوَٰحٖ وَدُسُرٖ
nūhine nāṁ palakakaḷuṁ kīlaṅṅaḷumuḷḷa kappalil kayaṟṟi
Surah Al-Qamar, Verse 13
تَجۡرِي بِأَعۡيُنِنَا جَزَآءٗ لِّمَن كَانَ كُفِرَ
at nam'muṭe mēlnēāṭṭattilāṇ nīṅṅiyirunnat. janaṁ niṣēdhiccu taḷḷiyavannuḷḷa pratiphalamāṇat
Surah Al-Qamar, Verse 14
وَلَقَد تَّرَكۡنَٰهَآ ءَايَةٗ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
uṟappāyuṁ nāmatine oru teḷivāyi bākki vecciṭṭuṇṭ. atināl cinticc pāṭhamuḷkkeāḷḷunna āreṅkilumuṇṭēā
Surah Al-Qamar, Verse 15
فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
appēāḷ enṟe śikṣayuṁ tākkītuṁ evvidhamāyirunnuvenn aṟiyuka
Surah Al-Qamar, Verse 16
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
ī khur'ānine nāṁ cinticcaṟiyānāyi laḷitamākkiyirikkunnu. atināl ālēāciccaṟiyunna āreṅkilumuṇṭēā
Surah Al-Qamar, Verse 17
كَذَّبَتۡ عَادٞ فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
ād samudāyaṁ satyatte niṣēdhiccu. appēāḷ enṟe śikṣayuṁ tākkītuṁ evvidhamāyirunnuvennēā
Surah Al-Qamar, Verse 18
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ رِيحٗا صَرۡصَرٗا فِي يَوۡمِ نَحۡسٖ مُّسۡتَمِرّٖ
avaruṭe nēre nāṁ cīṟṟiyaṭikkunna kāṟṟine ayaccu; viṭṭeāḻiyātta duśśakunattinṟe nāḷil
Surah Al-Qamar, Verse 19
تَنزِعُ ٱلنَّاسَ كَأَنَّهُمۡ أَعۡجَازُ نَخۡلٖ مُّنقَعِرٖ
at ā janatte piḻutumāṟṟikkeāṇṭirunnu. kaṭapuḻakivīṇa īttappanattaṭipēāle
Surah Al-Qamar, Verse 20
فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
appēāḷ: enṟe śikṣayuṁ tākkītuṁ em'maṭṭilāyirunnuvennaṟiyuka
Surah Al-Qamar, Verse 21
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
cinticcu manas'silākkānāyi ī khur'ānine nāṁ laḷitamākkiyirikkunnu. ālēāciccu manas'silākkunna āreṅkilumuṇṭēā
Surah Al-Qamar, Verse 22
كَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِٱلنُّذُرِ
samūd samudāyaṁ munnaṟiyippukaḷe kaḷḷamākki taḷḷi
Surah Al-Qamar, Verse 23
فَقَالُوٓاْ أَبَشَرٗا مِّنَّا وَٰحِدٗا نَّتَّبِعُهُۥٓ إِنَّآ إِذٗا لَّفِي ضَلَٰلٖ وَسُعُرٍ
aṅṅane avar cēādiccu: "nam'muṭe kūṭṭattile oru manuṣyane nāṁ pintuṭarukayēā? eṅkil nāṁ vaḻikēṭiluṁ bud'dhiśūn'yatayiluṁ akappeṭṭatutanne
Surah Al-Qamar, Verse 24
أَءُلۡقِيَ ٱلذِّكۡرُ عَلَيۡهِ مِنۢ بَيۡنِنَا بَلۡ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٞ
namukkiṭayilninn ivan mātraṁ udbēādhanaṁ nalkappeṭṭuvennēā? illa; ivan ahaṅkāriyāya peruṅkaḷḷanāṇ.”
Surah Al-Qamar, Verse 25
سَيَعۡلَمُونَ غَدٗا مَّنِ ٱلۡكَذَّابُ ٱلۡأَشِرُ
ennāl nāḷe avaraṟiyukatanne ceyyuṁ. ārāṇ ahaṅkāriyāya peruṅkaḷḷanenn
Surah Al-Qamar, Verse 26
إِنَّا مُرۡسِلُواْ ٱلنَّاقَةِ فِتۡنَةٗ لَّهُمۡ فَٱرۡتَقِبۡهُمۡ وَٱصۡطَبِرۡ
avarkk oru parīkṣaṇamenna nilayil nāṁ oreāṭṭakatte ayakkukayāṇ. atināl nī avare nirīkṣiccukeāṇṭirikkuka. kṣamayavalambikkuka
Surah Al-Qamar, Verse 27
وَنَبِّئۡهُمۡ أَنَّ ٱلۡمَآءَ قِسۡمَةُۢ بَيۡنَهُمۡۖ كُلُّ شِرۡبٖ مُّحۡتَضَرٞ
avare aṟiyikkuka: kuṭiveḷḷaṁ avarkkuṁ oṭṭakattinumiṭayil paṅkuvekkappeṭṭirikkunnu. ōrēāruttaruṁ taṅṅaḷuṭe ūḻamanusariccē veḷḷattin varāvū
Surah Al-Qamar, Verse 28
فَنَادَوۡاْ صَاحِبَهُمۡ فَتَعَاطَىٰ فَعَقَرَ
avasānaṁ avar taṅṅaḷuṭe kūṭṭukārane viḷiccu- avan akkāryaṁ ēṟṟeṭuttu. aṅṅane avan oṭṭakatte kaśāppu ceytu
Surah Al-Qamar, Verse 29
فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
appēāḷ nam'muṭe śikṣayuṁ tākkītuṁ evvidhamāyirunnuvennēā
Surah Al-Qamar, Verse 30
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ فَكَانُواْ كَهَشِيمِ ٱلۡمُحۡتَظِرِ
nāṁ avaruṭemēl oru ghēāragarjanamayaccu. appēāḻavar kālitteāḻuttile kaccitturumpukaḷ pēāleyāyi
Surah Al-Qamar, Verse 31
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
cinticcaṟiyānāyi nāṁ ī khur'ānine laḷitamākkiyirikkunnu. ennāl cinticcu manas'silākkunnavarāyi āreṅkilumuṇṭēā
Surah Al-Qamar, Verse 32
كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطِۭ بِٱلنُّذُرِ
lūtvinṟe janata tākkītukaḷ taḷḷikkaḷaññu
Surah Al-Qamar, Verse 33
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ حَاصِبًا إِلَّآ ءَالَ لُوطٖۖ نَّجَّيۡنَٰهُم بِسَحَرٖ
nāṁ avaruṭe nēre caralkkāṟṟayaccu. lūtvinṟe kuṭumbamē atil ninneāḻivāyuḷḷū. rāvinṟe oṭuvuvēḷayil nāmavare rakṣappeṭutti
Surah Al-Qamar, Verse 34
نِّعۡمَةٗ مِّنۡ عِندِنَاۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي مَن شَكَرَ
nam'mil ninnuḷḷa anugrahamāyirunnu at. avvidhamāṇ nandi kāṇikkunnavarkk nāṁ pratiphalamēkunnat
Surah Al-Qamar, Verse 35
وَلَقَدۡ أَنذَرَهُم بَطۡشَتَنَا فَتَمَارَوۡاْ بِٱلنُّذُرِ
nam'muṭe śikṣaye sambandhicc lūtv avarkk munnaṟiyipp nalkiyiṭṭuṇṭāyirunnu. ennāl avar tākkītukaḷe sanśayicc taḷḷukayāyirunnu
Surah Al-Qamar, Verse 36
وَلَقَدۡ رَٰوَدُوهُ عَن ضَيۡفِهِۦ فَطَمَسۡنَآ أَعۡيُنَهُمۡ فَذُوقُواْ عَذَابِي وَنُذُرِ
avar addēhattēāṭ tanṟe atithikaḷe avaruṭe ichāpūraṇattin viṭṭukeāṭukkānāvaśyappeṭṭu. appēāḷ nāṁ avaruṭe kaṇṇukaḷe tuṭaccumāyiccu. enṟe śikṣayuṁ tākkītuṁ āsvadiccukeāḷḷuka
Surah Al-Qamar, Verse 37
وَلَقَدۡ صَبَّحَهُم بُكۡرَةً عَذَابٞ مُّسۡتَقِرّٞ
atirāvilettanne sthāyiyāya śikṣa avare piṭikūṭikkaḻiññirunnu
Surah Al-Qamar, Verse 38
فَذُوقُواْ عَذَابِي وَنُذُرِ
enṟe śikṣayuṁ tākkītukaḷuṁ niṅṅaḷanubhaviccāsvadiccukeāḷḷuka
Surah Al-Qamar, Verse 39
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
cinticcu manas'silākkānāyi nāṁ ī khur'ānine laḷitamākkiyirikkunnu. ālēāciccaṟiyunnavarāyi āreṅkilumuṇṭēā
Surah Al-Qamar, Verse 40
وَلَقَدۡ جَآءَ ءَالَ فِرۡعَوۡنَ ٱلنُّذُرُ
phaṟavēānṟe āḷkkārkkuṁ tākkītukaḷ vannettiyirunnu
Surah Al-Qamar, Verse 41
كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذۡنَٰهُمۡ أَخۡذَ عَزِيزٖ مُّقۡتَدِرٍ
avar nam'muṭe dr̥ṣṭāntaṅṅaḷeyeākke kaḷḷamākki taḷḷi. appēāḷ nāṁ avare piṭikūṭi. pratāpiyuṁ prabalanumāya oruttanṟe piṭikūṭalpēāle
Surah Al-Qamar, Verse 42
أَكُفَّارُكُمۡ خَيۡرٞ مِّنۡ أُوْلَـٰٓئِكُمۡ أَمۡ لَكُم بَرَآءَةٞ فِي ٱلزُّبُرِ
niṅṅaḷuṭe ī niṣēdhikaḷ avarekkāḷ meccamāṇēā? atalleṅkil vēdattāḷukaḷil niṅṅaḷuṭe pāpamuktikku valla upāyaṅṅaḷumuṇṭēā
Surah Al-Qamar, Verse 43
أَمۡ يَقُولُونَ نَحۡنُ جَمِيعٞ مُّنتَصِرٞ
atalla; taṅṅaḷ saṅghaṭitarāṇennuṁ svayaṁ rakṣaprāpiccukeāḷḷāmennuṁ avaravakāśappeṭunnuvēā
Surah Al-Qamar, Verse 44
سَيُهۡزَمُ ٱلۡجَمۡعُ وَيُوَلُّونَ ٱلدُّبُرَ
eṅkil aṭuttutanne ī saṅghaṁ parājitarāvuṁ, pintiriññēāṭukayuṁ ceyyuṁ
Surah Al-Qamar, Verse 45
بَلِ ٱلسَّاعَةُ مَوۡعِدُهُمۡ وَٱلسَّاعَةُ أَدۡهَىٰ وَأَمَرُّ
ennāl ā antyanāḷāṇ avaruṭe kaṇakk tīrppinuḷḷa niścitasamayaṁ. ā antyasamayaṁ atyantaṁ bhīkaravuṁ tiktavuṁ tanne
Surah Al-Qamar, Verse 46
إِنَّ ٱلۡمُجۡرِمِينَ فِي ضَلَٰلٖ وَسُعُرٖ
tīrccayāyuṁ ī kuṟṟavāḷikaḷ vyaktamāya vaḻikēṭilākunnu. tikañña bud'dhiśūn'yatayiluṁ
Surah Al-Qamar, Verse 47
يَوۡمَ يُسۡحَبُونَ فِي ٱلنَّارِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمۡ ذُوقُواْ مَسَّ سَقَرَ
ivare mukhaṁ nilattukuttiyavarāyi narakattilēkk valicciḻakkunna dinaṁ; ann avarēāṭ paṟayuṁ: niṅṅaḷ narakasparśaṁ āsvadiccukeāḷḷuka
Surah Al-Qamar, Verse 48
إِنَّا كُلَّ شَيۡءٍ خَلَقۡنَٰهُ بِقَدَرٖ
ellā vastukkaḷeyuṁ nāṁ sr̥ṣṭiccat kr̥tyatayēāṭeyāṇ
Surah Al-Qamar, Verse 49
وَمَآ أَمۡرُنَآ إِلَّا وَٰحِدَةٞ كَلَمۡحِۭ بِٱلۡبَصَرِ
nam'muṭe kalpana oreāṟṟa uttaravatre. imaveṭṭumpēāḻēkkuṁ atu naṭappāvunnu
Surah Al-Qamar, Verse 50
وَلَقَدۡ أَهۡلَكۡنَآ أَشۡيَاعَكُمۡ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
niścayamāyuṁ niṅṅaḷe pēāluḷḷa pala kakṣikaḷeyuṁ nāṁ naśippicciṭṭuṇṭ. atināl ālēāciccaṟiyunna āreṅkilumuṇṭēā
Surah Al-Qamar, Verse 51
وَكُلُّ شَيۡءٖ فَعَلُوهُ فِي ٱلزُّبُرِ
avar ceytateākkeyuṁ rēkhakaḷiluṇṭ
Surah Al-Qamar, Verse 52
وَكُلُّ صَغِيرٖ وَكَبِيرٖ مُّسۡتَطَرٌ
nis'sāravuṁ gurutaravumāya ētu kāryavuṁ rēkhappeṭuttiyiṭṭuṇṭ
Surah Al-Qamar, Verse 53
إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّـٰتٖ وَنَهَرٖ
sūkṣmata pularttunnavar uṟappāyuṁ svargīyārāmaṅṅaḷiluṁ aruvikaḷilumāyirikkuṁ
Surah Al-Qamar, Verse 54
فِي مَقۡعَدِ صِدۡقٍ عِندَ مَلِيكٖ مُّقۡتَدِرِۭ
satyattinṟe āsthānatt. śaktanāya rājādhirājanṟe sannidhiyil
Surah Al-Qamar, Verse 55